ΑΠ 541 / 2017    (Β1, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)



Περίληψη
Στις αποδοχές αδείας των μισθωτών, πρέπει να συνυπολογίζεται και κάθε άλλη καταβαλλόμενη πρόσθετη παροχή σε χρήμα ή σε είδος, με την προϋπόθεση ότι η παροχή αυτή δίδεται σταθερώς και μονίμως ως συμβατικό αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, όπως είναι η σταθερή και μόνιμη υπερεργασία, η νόμιμη ή ιδιόρρυθμη υπερωρία και η παροχή εργασίας κατά τη νύκτα και τις Κυριακές ή αργίες (Ολ ΑΠ 16/2011). Δεν συνυπολογίζεται όμως σ’ αυτές και το επίδομα αδείας, διότι αυτό, είναι ανάλογο προς τις δικαιούμενες ημέρες κανονικής αδείας και καταβάλλεται παράλληλα προς τις αποδοχές αδείας, τις οποίες, ως εκ τούτου, δεν επαυξάνει (άρθρο 3 παρ.16 του ν. 4504/1966).

Κατά τον υπολογισμό των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, του επιδόματος αδείας και των αποδοχών αδείας λαμβάνονται υπ' όψη και οι πρόσθετες αμοιβές, τις οποίες σταθερά λαμβάνει ο εργαζόμενος για την παροχή υπερεργασίας, εργασίας κατά τη νύκτα και εργασίας κατά τις Κυριακές ή αργίες στο σύνολό τους (ήτοι, στον ετήσιο μέσο όρο αυτών με διαίρεση δια 12, αφού είναι αδιάφορο το αν για κάποιο μήνα οι πρόσθετες αμοιβές ήσαν λιγότερες ή και μηδενικές, χωρίς, πάντως, να διακόπτεται η σταθερότητά τους, διότι ετήσιος μέσος όρος με διαίρεση δια 11, δεν νοείται).



Αριθμός 541/2017

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1 Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους δικαστές Ευφημία Λαμπροπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χριστόφορο Κοσμίδη, Στυλιανή Γιαννούκου, Χαράλαμπο Μαχαίρα και Σοφία Καρυστηναίου, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο κατάστημά του, την 7η Φεβρουαρίου 2017, με την παρουσία και της γραμματέως Ελένης Τσιουρή, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: ........................., που παραστάθηκε δια δηλώσεως (ΚΠολΔ 242 παρ. 2) της πληρεξούσιας δικηγόρου Δήμητρας Κουφογιάννη, η οποία κατέθεσε προτάσεις.
Της αναιρεσίβλητης: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "... ΑΕ", όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που εδρεύει στο ... και παραστάθηκε δια δηλώσεως (ΚΠολΔ 242 παρ. 2) της πληρεξούσιας δικηγόρου Ευγενίας Σούμπαση, η οποία κατέθεσε προτάσεις.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 18-7-2005 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Αθηνών.
Επί της αγωγής εκδόθηκε η 507/2006 απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και, κατόπιν ασκήσεως εφέσεως, η 2419/2013 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Την αναίρεση της τελευταίας ζητεί ο αναιρεσείων με την από 19-1-2016 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Εισηγητής ορίσθηκε ο Αρεοπαγίτης, Χριστόφορος Κοσμίδης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ


1. Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ.1 του α.ν. 539/1945 κατά τη διάρκεια της άδειας ανάπαυσης ο μισθωτός δικαιούται τις συνήθεις αποδοχές τις οποίες θα δικαιούτο εάν απασχολείτο στην υπόχρεη επιχείρηση κατά τον αντίστοιχο χρόνο της άδειάς του ή τις τυχόν για την περίπτωση αυτή καθορισμένες με συλλογική σύμβαση.
Κατά την παρ.3 του ίδιου άρθρου στην έννοια των τακτικών αποδοχών περιλαμβάνονται και οι κάθε είδους πρόσθετες ή συμπληρωματικές τακτικές παροχές (αντίτιμο τροφής, επιδόματα κλπ). Οι ρυθμίσεις του α.ν. 539/1945 διασφαλίζουν υπέρ των εργαζομένων τις ελάχιστες εγγυήσεις ως προς τις άδειες αναψυχής και τις συναφείς αποδοχές και, λόγω του έντονα προστατευτικού χαρακτήρα, τον οποίο έχουν και του στενού δεσμού αυτών με την ικανοποίηση του γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος, αποτελούν μονομερώς αναγκαστικό δίκαιο.
Κατά συνέπεια απόκλιση από τις διατάξεις αυτές επιτρέπεται μόνο για την εφαρμογή διατάξεων άλλων πηγών που είναι ευμενέστερες για τον εργαζόμενο κατ’ επιταγή της αρχής της εύνοιας υπέρ των μισθωτών, η οποία εφαρμόζεται όχι μόνο στη σχέση συλλογικής και ατομικής συμβάσεως εργασίας αλλά και στη σχέση περισσοτέρων πηγών δικαίου διαφορετικής ιεραρχικής βαθμίδας (ΟλΑΠ 5/2011). Οπότε υπό το πρίσμα αυτό πρέπει να θεωρηθεί η παρεχόμενη με την ως άνω διάταξη, ως προς τις αποδοχές αδείας που δικαιούται ο μισθωτός, διαζευκτική δυνατότητα χορήγησης των αποδοχών που καθορίζονται για την περίπτωση αυτή με συλλογική σύμβαση.

2. Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων με αυτές των άρθρων 3 παρ.16 του ν. 4504/1966 (που αφορά στο επίδομα αδείας), των άρθρων 648, 653, 666, 679 ΑΚ, της κυρωθείσας με το ν. 3248/1955 υπ’ αριθ. 95/1949 Διεθνούς Συμβάσεως "περί προστασίας του ημερομισθίου" και των άρθρων 2 της κυρωθείσας με το ν. 133/1975 από 26-2-1975 ΕΓΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1975), 1 παρ.1 του ν. 435/1976, 1 παρ.2 του ν. 1082/1980 και των κατά καιρούς εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων "περί χορηγήσεως δώρων για τις εορτές του Πάσχα και των Χριστουγέννων", συνάγεται ότι ως "συνήθεις αποδοχές" νοούνται ο συμβατικός ή νόμιμος μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και οποιαδήποτε άλλη πρόσθετη εργοδοτική παροχή, σε χρήμα ή σε είδος, που καταβάλλεται κατά τη διάρκεια της συμβάσεως εργασίας, με την προϋπόθεση ότι η παροχή αυτή δίδεται σταθερά και μόνιμα ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας. Έτσι, εφόσον παρέχονται τακτικά και σταθερά, περιλαμβάνονται στις συνήθεις αποδοχές, μεταξύ άλλων, η αμοιβή για υπερεργασία και για νόμιμη υπερωριακή απασχόληση, καθώς και οι προσαυξήσεις για την παροχή εργασίας κατά τη νύκτα, τις Κυριακές και τις αργίες και γενικά κάθε προσαύξηση του βασικού μισθού ή του ημερομισθίου (ΟλΑΠ 5/2011). Δεν συμπεριλαμβάνεται όμως σ’ αυτές το επίδομα αδείας, διότι αυτό υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές αδείας, αποτελεί παράλληλη προς αυτές μισθολογική παροχή και δεν τις επαυξάνει.


3. Περαιτέρω, με την από 14-3-1985 ΕΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1985)(όρος 5 παρ.1α, 1β, 1γ και 2, που προστέθηκε με την από 10-5-1985 όμοια ΕΣΣΕ), η οποία έχει υπογραφεί μεταξύ των νομίμων εκπροσώπων της εναγομένης και ήδη αναιρεσίβλητης ανώνυμης εταιρίας "... και της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων σ’ αυτή, ορίσθηκαν, ως προς τον τρόπο υπολογισμού των επιδομάτων εορτών και του επιδόματος αδείας, τα εξής:
1α) Το επίδομα εορτών Χριστουγέννων - Νέου Έτους χορηγείται στο προσωπικό και είναι ίσο με τις αποδοχές, που διαμορφώνονται με το μισθολόγιο την 10 Δεκεμβρίου κάθε έτους. Το επίδομα προσαυξάνεται μόνο με τα παρακάτω ποσά: αα) το 1/8 της αμοιβής για εργασία νυκτερινή, που έγινε από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου του έτους, ββ) το 1/8 της αμοιβής για εργασία κατά τις Κυριακές και λοιπές εξαιρέσιμες ημέρες, που έγινε από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου του έτους, γγ) το 1/8 της αμοιβής για υπερωριακή εργασία μέχρι 80 ώρες, που έγινε από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου του έτους, δδ) το 1/12 του επιδόματος κανονικής άδειας, χωρίς τις προσαυξήσεις που προστίθενται στο επίδομα, όπως κατωτέρω ορίζονται. 1β) Το επίδομα εορτών Πάσχα χορηγείται στο προσωπικό και είναι ίσο με τις μισές αποδοχές, που διαμορφώνονται με το μισθολόγιο 15 ημέρες προ του Πάσχα κάθε έτους. Το επίδομα προσαυξάνεται μόνο με τα παρακάτω ποσά: αα) το 1/8 της αμοιβής για εργασία νυκτερινή, που έγινε από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου του έτους, ββ) το 1/8 της αμοιβής για εργασία κατά τις Κυριακές και λοιπές εξαιρέσιμες ημέρες, που έγινε από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου του έτους, γγ) το 1/8 της αμοιβής για υπερωριακή εργασία μέχρι 40 ώρες, που έγινε από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου του έτους και δδ) το 1/24 του επιδόματος κανονικής άδειας, χωρίς τις προσαυξήσεις που προστίθενται στο επίδομα, όπως παρακάτω προσδιορίζονται. 1γ) Το επίδομα κανονικής άδειας χορηγείται στο προσωπικό και είναι ίσο με το μισό των αποδοχών, που διαμορφώνονται με το μισθολόγιο το μήνα κατά τον οποίο πραγματοποιήθηκε η άδεια ή το μεγαλύτερο μέρος της. Το επίδομα προσαυξάνεται μόνο με τα παρακάτω ποσά: αα) το 1/24 της αμοιβής για εργασία νυκτερινή, που έγινε στη διάρκεια του έτους, ββ) το 1/24 της αμοιβής για εργασία κατά τις Κυριακές και λοιπές εξαιρέσιμες ημέρες, που έγινε στη διάρκεια του έτους και γγ) το 1/24 της αμοιβής για υπερωριακή εργασία μέχρι 120 ώρες, που έγινε στη διάρκεια του έτους. 2. Το προσωπικό κατά το χρόνο οποιασδήποτε άδειας με αποδοχές λαμβάνει τις αποδοχές που θα ελάμβανε αν εργαζόταν. Στις αποδοχές αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται αμοιβές για εργασία νυκτερινή, Κυριακών και λοιπών εξαιρέσιμων ημερών και υπερωριακή.


4. Ακολούθως, με την από 10-6-1999 ΕΣΣΕ, (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1998-1999) που θέσπισε το νέο μισθολόγιο του προσωπικού της ..., τέθηκε σε ισχύ ο νέος ΓΚΠ- ......., στο άρθρο 12 παρ.3 και 4 του οποίου ορίζονται τα ακόλουθα:
Επιδόματα εορτών. Στο προσωπικό παρέχεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου επίδομα ποσού ίσου προς τις τακτικές αποδοχές με τις προσαυξήσεις που ορίζουν οι ΕΣΣΕ, α) ενός δεκαπενθημέρου κατά τις εορτές του Πάσχα και β) ενός μηνός κατά τις εορτές των Χριστουγέννων. Το ποσό αυτό συμψηφίζεται με το δυνάμει των εκάστοτε διατάξεων τυχόν καταβλητέο στο προσωπικό των πάσης φύσεως επιχειρήσεων δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα. Επίδομα κανονικής άδειας. Στο προσωπικό χορηγείται κάθε χρόνο ως επίδομα κανονικής άδειας ποσό ίσο προς τις τακτικές αποδοχές ενός δεκαπενθημέρου με τις προσαυξήσεις που ορίζουν οι ΕΣΣΕ. Επίσης, με το άρθρο 13Β του ως άνω νέου ΓΚΠ - .... ορίστηκε, σχετικά με την κανονική άδεια του προσωπικού της αναιρεσίβλητης, ότι το προσωπικό, μετά τη συμπλήρωση στον Οργανισμό ενός έτους συνεχούς πραγματικής υπηρεσίας (βασικός χρόνος), δικαιούται κάθε ημερολογιακό έτος κανονική άδεια με αποδοχές, όπως προβλέπουν οι διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας (Διεθνείς Συμβάσεις, Νόμοι, Υπουργικές Αποφάσεις, ΕΓΣΣΕ, ΕΣΣΕ κλπ) και οι αποφάσεις του ΔΣ - .......

Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων συνάγεται ότι από 1-1-1985, που άρχισε να ισχύει η από 14-3-1985 ΕΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1985), τα επιδόματα εορτών και το επίδομα αδείας υπολογίζονται σύμφωνα με τον καθοριζόμενο στην εν λόγω ΕΣΣΕ τρόπο υπολογισμού, δηλαδή με βάση το μηνιαίο μισθό, όπως αυτός είχε διαμορφωθεί κατά τους προαναφερόμενους χρόνους. Αυτός ο τρόπος υπολογισμού όμως μεταβλήθηκε με το νέο ΓΚΠ - .... που τέθηκε σε ισχύ με την από 10-6-1999 ΕΣΣΕ, αφού ρητά σ’ αυτόν ορίζεται ότι στο προσωπικό παρέχεται με απόφαση του ΔΣ "επίδομα ποσού ίσου προς τις τακτικές αποδοχές, με τις προσαυξήσεις που ορίζουν οι ΕΣΣΕ". Επομένως ως βάση υπολογισμού των ανωτέρω επιδομάτων λαμβάνεται πλέον όχι ο μηνιαίος μισθός όπως είχε διαμορφωθεί κατά τους χρόνους που αναφέρθηκαν αλλά οι τακτικές αποδοχές του μισθωτού, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται ο μηνιαίος μισθός και όλες οι παροχές που καταβάλλονται από την αναιρεσίβλητη κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη, περιοδικά, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα του έτους, όπως είναι οι πρόσθετες αμοιβές για υπερεργασία, για νόμιμη ή ιδιόρρυθμη υπερωριακή απασχόληση και για εργασία κατά τις Κυριακές και τη νύκτα (ΟλΑΠ 16/2011).


5. Όσον αφορά στις αποδοχές αδείας, ειδικότερα, ενώ στην από 14-3-1985 ΕΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1985) υπήρχε ρητή διάταξη, σύμφωνα με την οποία στις αποδοχές αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται αμοιβές για εργασία νυκτερινή, Κυριακών και λοιπών εξαιρέσιμων ημερών και υπερωριακή, στο νέο ΓΚΠ - ...... ορίζεται σαφώς ότι το προσωπικό του ..... δικαιούται για την κανονική άδεια "αποδοχές όπως προβλέπουν οι διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας". Εν όψει της ανωτέρω ρητής παραπομπής για τον προσδιορισμό των αποδοχών αδείας στις διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας, άρα και στο άρθρο 3 του α.ν. 539/1945, είναι σαφές ότι ο τρόπος υπολογισμού των αποδοχών αδείας καθορίζεται, πλέον, διαφορετικά σε σχέση με την από 14-3-1985 ΕΣΣΕ, με αποτέλεσμα τη σιωπηρή κατάργηση της διατάξεως του άρθρου 5 παρ.2 αυτής, που όριζε, αντίθετα προς τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του α.ν. 539/1945, ότι στις αποδοχές αδείας δεν περιλαμβάνονται αμοιβές για εργασία νυκτερινή, Κυριακών και λοιπών εξαιρέσιμων ημερών και υπερωριακή εργασία. Άλλωστε, στο άρθρο 50 του νέου ΓΚΠ - ........ ορίζεται, ρητά, ότι διατάξεις του προϊσχύσαντος ΓΚΠ, αποφάσεις της Διοίκησης και ΕΣΣΕ, που υπογράφηκαν μέχρι την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νέου ΓΚΠ - .......... και έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις του, παύουν να ισχύουν από την ημερομηνία αυτή.
Επομένως, στις αποδοχές αδείας των μισθωτών της αναιρεσίβλητης πρέπει να συνυπολογίζεται και κάθε άλλη καταβαλλόμενη πρόσθετη παροχή σε χρήμα ή σε είδος, με την προϋπόθεση ότι η παροχή αυτή δίδεται σταθερώς και μονίμως ως συμβατικό αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, όπως είναι η σταθερή και μόνιμη υπερεργασία, η νόμιμη ή ιδιόρρυθμη υπερωρία και η παροχή εργασίας κατά τη νύκτα και τις Κυριακές ή αργίες (ΟλΑΠ 16/2011). Δεν συνυπολογίζεται όμως σ’ αυτές και το επίδομα αδείας, διότι αυτό, όπως προαναφέρθηκε, είναι ανάλογο προς τις δικαιούμενες ημέρες κανονικής αδείας και καταβάλλεται παράλληλα προς τις αποδοχές αδείας, τις οποίες, ως εκ τούτου, δεν επαυξάνει (άρθρο 3 παρ.16 του ν. 4504/1966).


6. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων, ο ενάγων και ήδη αναιρεσείων εκθέτει στην ένδικη, από 18-7-2005 αγωγή ότι, την 1-1-1977, η εναγομένη και ήδη αναιρεσίβλητη τον προσέλαβε και, έκτοτε, διαρκώς τον απασχολεί με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, ως τεχνίτη εγκαταστάσεων. Ότι η εναγομένη, κατά το χρονικό διάστημα των ετών 2000 έως και 2004, δεν υπολόγισε τις αποδοχές κανονικής αδείας, το επίδομα αδείας και τα δώρα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων με βάση τις τακτικές του αποδοχές, προσαυξημένες με τις αμοιβές που λάμβανε, σταθερώς και ανελλιπώς, για εργασία κατά τις Κυριακές, νυκτερινή εργασία και υπερεργασία, όπως όφειλε σύμφωνα με το νέο ΓΚΠ - ....., που τέθηκε σε ισχύ από 18-6-1999 με την από 10-6-1999 ΕΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1998-1999), αλλά με βάση τον απλό μηνιαίο μισθό και με τις αναφερόμενες στην προϊσχύουσα, από 14-3-1985 ΕΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1985) προσαυξήσεις. Σύμφωνα με το ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει την προκύπτουσα διαφορά, ανερχόμενη στο ποσό των 8.035,45 ευρώ. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δικάζοντας επί εφέσεως του ενάγοντος κατά της 507/2006 αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Αθηνών, αφού παρέθεσε όλες τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, απέρριψε την έφεση κατ’ ουσία και με τον τρόπο αυτό επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση, με την οποία η αγωγή είχε απορριφθεί ως μη νόμιμη. Ειδικότερα, ως προς την απόρριψη της αγωγής, το δικαστήριο της ουσίας δέχθηκε τα εξής ουσιώδη: Ότι ο ενάγων, αν και πράγματι είχε το δικαίωμα, μέσα στο ένδικο χρονικό διάστημα, να λαμβάνει τα δώρα εορτών, τις αποδοχές αδείας και το επίδομα αδείας με συνυπολογισμό, επί των εν γένει τακτικών αποδοχών αυτού, των πρόσθετων αμοιβών που λάμβανε για παροχή εργασίας κατά τη νύκτα, τις Κυριακές και αργίες και για υπερεργασία, με την ένδικη αγωγή ζητεί, επί πλέον των όσων έλαβε, το μηνιαίο μέσο όρο των εν λόγω πρόσθετων αμοιβών (παραθέτει τα ποσά που έλαβε κατ’ έτος για καθεμιά από τις αιτίες αυτές και διαιρεί το σύνολό τους με το 11, με τη σκέψη ότι στο 12ο μήνα του έτους αντιστοιχεί η κανονική άδεια, κατά την οποία δεν υπήρξε παροχή πρόσθετης εργασίας), υπό την έννοια ότι ο μέσος όρος εκφράζει ολόκληρος μεν τη δικαιούμενη προσαύξηση στο δώρο Χριστουγέννων και τις αποδοχές αδείας, κατά το ήμισυ δε τη δικαιούμενη προσαύξηση αφ’ ενός στο δώρο Πάσχα και αφ’ ετέρου στο επίδομα αδείας. Ότι με τον τρόπο αυτό, ο ενάγων ζητεί περισσότερα από όσα δικαιούται ("προβαίνει σε ανεπίτρεπτο διπλό υπολογισμό"), διότι παραλείπει να προσδιορίσει στην αγωγή και να αφαιρέσει από τα ποσά που ζητεί, εκείνα τα ποσά που ήδη έχει λάβει, ως προσαύξηση του μηνιαίου μισθού του σύμφωνα με τον υπολογισμό που είχε κάνει η εναγομένη κατά την καταβολή του δώρου Χριστουγέννων και Πάσχα, των αποδοχών αδείας και του επιδόματος αδείας (σύμφωνα με την από 14-3-1985 ΕΣΣΕ (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. 1985), την οποία εφάρμοζε η εναγομένη και η οποία προέβλεπε προσαύξηση από τις πρόσθετες αμοιβές, κατά περίπτωση, κατά το ποσοστό που ήδη αναφέρθηκε, βλ. παραπάνω αρ.3).


7. Με την κρίση αυτή, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, εσφαλμένα εφάρμοσε τις προαναφερθείσες διατάξεις ουσιαστικού δικαίου. Πράγματι, αν και ορθώς παρέθεσε και ερμήνευσε τις διατάξεις αυτές στη μείζονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού στον οποίο προέβη, στη συνέχεια πλημμελώς υπήγαγε σ’ αυτές το ιστορικό της αγωγής και κατέληξε στην κρίση ότι αυτή είναι μη νόμιμη. Διότι ο ενάγων, με το να εκθέσει στην αγωγή ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις που αναφέρθηκαν, κατά τον υπολογισμό των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, του επιδόματος αδείας και των αποδοχών αδείας έπρεπε να ληφθούν υπ’ όψη και οι πρόσθετες αμοιβές, τις οποίες σταθερά λάμβανε για την παροχή υπερεργασίας, εργασίας κατά τη νύκτα και εργασίας κατά τις Κυριακές ή αργίες στο σύνολό τους (ήτοι, στον ετήσιο μέσο όρο αυτών με διαίρεση δια 12, αφού είναι αδιάφορο το αν για κάποιο μήνα οι πρόσθετες αμοιβές ήσαν λιγότερες ή και μηδενικές, χωρίς, πάντως, να διακόπτεται η σταθερότητά τους, διότι ετήσιος μέσος όρος με διαίρεση δια 11, όπως θέλει ο ενάγων, δεν νοείται) και, στη συνέχεια, με το να παραθέσει στην αγωγή τις πρόσθετες αμοιβές, τις οποίες, κατά μήνα και συνολικά, είχε λάβει, σε ετήσια βάση, μέσα στο ένδικο χρονικό διάστημα, εκπλήρωσε επαρκώς το δικονομικό βάρος επίκλησης προκειμένου να θεμελιώσει την αγωγή του στο νόμο. Η επαλήθευση του ύψους τού, με βάση τα στοιχεία αυτά, οφειλόμενου ποσού για δώρα εορτών, επίδομα αδείας και αποδοχές αδείας ήταν ζήτημα ουσιαστικής δικαστικής διάγνωσης και τα τυχόν λάθη του ενάγοντος (σκόπιμα ή εκ παραδρομής) ως προς τη μέθοδο υπολογισμού δεν καθιστούσαν την αγωγή αόριστη ή μη νόμιμη. Και ακόμη, η τυχόν εκ μέρους της εναγομένης καταβολή για την ίδια αιτία κάποιων ποσών με το μερικό συνυπολογισμό (κατά τα ποσοστά που προέβλεπε η προϊσχύσασα ΕΣΣΕ) των πρόσθετων αμοιβών για τον προσδιορισμό των επιδομάτων εορτών κλπ, τα οποία θα έπρεπε να αφαιρεθούν από τα αιτούμενα με την αγωγή, αποτελούσε δικονομικό βάρος της εναγομένης, υπό την έννοια ότι, αν και καθ’ υποφορά και σύμφωνα με το καθήκον της αληθείας (ΚΠολΔ 116) θα έπρεπε να έχει αναφερθεί από τον ενάγοντα, μπορούσε να προβληθεί από την εναγομένη ως ισχυρισμός μερικής εξόφλησης ή, επικουρικώς, συμψηφισμού (ΑΠ 40/2017, ΑΠ 870/2015). Επομένως ο μοναδικός λόγος της αιτήσεως, με τον οποίο επισημαίνονται τα σφάλματα αυτά και προσάπτεται στην προσβαλλόμενη η απόφαση η αναιρετική πλημμέλεια του άρθρου 560 αρ.1 ΚΠολΔ, είναι βάσιμος.

8. Σύμφωνα με τις σκέψεις αυτές, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου, του οποίου η συγκρότηση από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως, είναι εφικτή (ΚΠολΔ 580 παρ.3). Η δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων, με αναλογική εφαρμογή των άρθρων 177 και 179 ΚΠολΔ, διότι ο μεν ενάγων παρέλειψε να ζητήσει μόνο τα όσα πράγματι δικαιούταν, η δε εναγομένη παρέλειψε να προσδιορίσει εξ αρχής τα ποσά που είχε καταβάλει σύμφωνα με το παλιό μισθολογικό καθεστώς. Έτσι, αμφότεροι, δυσχέραναν την ορθή δικαστική διάγνωση. Κατά την αυτεπαγγέλτως διατυπωθείσα, αλλά μη κρατήσασα γνώμη του εισηγητή, θα έπρεπε να επιβληθεί σε βάρος του πληρεξουσίου δικηγόρου του ενάγοντος χρηματική ποινή 100 ευρώ υπέρ του Ταμείου Νομικών, διότι, αν και το γνώριζε, κατά τη σύνταξη του δικογράφου της αγωγής (μιας από μεγάλη σειρά παρομοίων αγωγών, όπως είναι γνωστό από άλλες διαδικαστικές ενέργειες του δικαστηρίου) παρέλειψε να προβεί στην αφαίρεση των ποσών που είχε λάβει ο εντολέας του για την ίδια αιτία με το παλιό μισθολογικό καθεστώς και με τον τρόπο αυτό παρέβη το καθήκον της αλήθειας (ΚΠολΔ 205 αρ.2).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 2419/2013 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Παραπέμπει την υπόθεση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές.
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων τα έξοδα της αναιρετικής δίκης.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, την 21η Φεβρουαρίου 2017.
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, την 4η Απριλίου 2017.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΟΛ 1074/2017

(ΦΕΚ Β' 1927/02-06-2017)

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις της παραγράφου 8 και της περίπτωσης α της παραγράφου 13 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997 (ΦΕΚ 179 Α'), όπως αυτό προστέθηκε ως νέο άρθρο στον ν.2523/1997 με το άρθρο 47 του ν.4465/2017 (ΦΕΚ 47Α').

2. Το π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ 210 Α') «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

3. Την υπ' αριθ.ΥΠΟΙΚ 0010218 ΕΞ 2016/14.11.2016 (ΦΕΚ 3696 Β') απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου».

4. Τις διατάξεις του ν.4389/2016 (ΦΕΚ 94 Α') «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις».

5. Την με αριθ. Δ.ΟΡΓ.Α 1036960/10.3.2017 απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ 968 Β').

6. Την ανάγκη προσδιορισμού των προβλεπόμενων στην παράγραφο 8 του άρθρου 13Α του ν. 2523/1997 όπως ισχύει, κατηγοριών των υπόχρεων.

7. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης, δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Κατηγορίες των υπόχρεων για την επιβολή της ειδικής χρηματικής κύρωσης της παραγράφου 8 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997.

Οι κατηγορίες των υπόχρεων για τους οποίους αντί της αναστολής λειτουργίας των παραγράφων 1 και 3 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997, όπως ισχύει, επιβάλλεται η ειδική χρηματική κύρωση της παραγράφου 8 του ιδίου άρθρου, προσδιορίζονται ως εξής:
α. Ιατροί και οδοντίατροι όλων των ειδικοτήτων και εταιρείες που παρέχουν ιατρικές και οδοντιατρικές υπηρεσίες.
β. Φυσιοθεραπευτές και ασκούντες παραϊατρικά επαγγέλματα και εταιρείες που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες.
γ. Κλινικές ή θεραπευτήρια.
δ. Οίκοι ευγηρίας.
ε. Λοιπά καταλύματα για άτομα που χρήζουν νοσοκομειακής ή άλλης φροντίδας ή κοινωνικής μέριμνας.
στ. Εκπαιδευτήρια, σχολές, φροντιστήρια, εργαστήρια ελευθέρων σπουδών, παιδικοί-βρεφονηπιακοί σταθμοί και κάθε άλλης φύσης δραστηριότητες με χαρακτήρα διδακτικό ή επαγγελματικής κατάρτισης.
ζ. Ξενοδοχεία, ξενώνες, επιπλωμένα δωμάτια-διαμερίσματα-κατοικίες.
η. Οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping).
θ. Δικηγόροι και εταιρίες δικηγόρων.
ι. Λογιστές, φοροτεχνικοί και εταιρείες που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες.
ια.Επιχειρήσεις ενοικίασης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, μοτοποδηλάτων, σκαφών και αεροσκαφών.

Άρθρο 2
Λοιπές περιπτώσεις υπόχρεων για την επιβολή της ειδικής χρηματικής κύρωσης της παραγράφου 8 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997.

Αντί της αναστολής λειτουργίας των παραγράφων 1 και 3 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997, η ειδική χρηματική κύρωση της παραγράφου 8 του εν λόγω άρθρου επιβάλλεται και σε περιπτώσεις για τις οποίες συντρέχουν οι διαπιστώσεις που επισύρουν το μέτρο της αναστολής λειτουργίας των παραγράφων 1 και 3 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997 και αφορούν σε οικονομικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται σε χώρο διάφορο της σταθερής ή μόνιμης δηλωθείσας εγκατάστασης του υπόχρεου ή ασκούνται με κάθε είδους τροχοφόρα, πλωτά ή λοιπά μέσα, μεταφορικά ή μη, ή άλλα εν γένει μέσα άσκησης δραστηριότητας, καθώς και σε περιπτώσεις υπόχρεων για τις οποίες οι κατά τα παραπάνω διαπιστώσεις λαμβάνουν χώρα κατά τους ελέγχους που πραγματοποιούνται σε υπαίθριες ή μη εκθέσεις, αγορές, εμποροπανηγύρεις και λαϊκές αγορές.

Άρθρο 3
Προϋποθέσεις επιβολής της ειδικής χρηματικής κύρωσης της παραγράφου 8 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997.

Η ειδική χρηματική κύρωση της παραγράφου 8 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997, όπως ισχύει, επιβάλλεται εφόσον οι διαπιστώσεις των ελεγκτικών οργάνων λαμβάνουν χώρα κατόπιν ελέγχων που διενεργούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις οικείες αποφάσεις του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση της περίπτωσης β της παραγράφου 13 του άρθρου 13Α του ν. 2523/1997, όπως ισχύει.

Άρθρο 4
Τελικές διατάξεις.

Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών μπορούν να τροποποιούνται ή να συμπληρώνονται οι προσδιοριζόμενες με την παρούσα απόφαση παραπάνω κατηγορίες υπόχρεων.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 19 Μαΐου 2017

Η Υφυπουργός
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ

Αθήνα, 3 Ιουνίου 2017
Αριθ.Πρωτ.: οικ. 2/42059/0026

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ
Δ/ΝΣΗ: ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΛΟΓΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ

Ταχ. Δ/νση: Κηφισίας 124 και Ιατρίδου 2
Ταχ. Κώδ.: 115 26 ΑΘΗΝΑ
Τηλέφωνο: 210 6987704 FAX: 210 6987730

ΘΕΜΑ: «Ενημέρωση σχετικά με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ν.4308/2014 ».

Με αφορμή ερωτήματα τα οποία περιήλθαν στην Υπηρεσία μας, αναφορικά με τον χρόνο προσκόμισης του τιμολογίου ή άλλου ισοδύναμου παραστατικού - φορολογικού στοιχείου από τους δικαστικούς επιμελητές, σας ενημερώνουμε τα εξής:

1.α Στο άρθρο 7 του ν. 4093/2012 (Α.222), προβλέπονταν ότι στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών από τους ασκούντες ελευθέριο επάγγελμα προς το Δημόσιο και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, η απόδειξη παροχής υπηρεσιών εκδίδονταν, κατ' εξαίρεση, με κάθε επαγγελματική είσπραξη.

β. Με το άρθρο 51, παρ.6 του ν.4223/2013 (Α.287), καταργήθηκε από 1/1/2015, η προαναφερόμενη διάταξη.

γ. Σύμφωνα με διατάξεις του άρθρου 44 (περ.β) του ν.4308/2014 (Α.251) από 1.1.2015, εφαρμογή για το υπόψη θέμα, έχουν οι διατάξεις του άρθρου 11 του νόμου αυτού. Ειδικότερα, όσον αφορά το χρόνο έκδοσης τιμολογίου ορίζεται ότι σε περίπτωση: i) πώλησης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών, το τιμολόγιο εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη 15η ημέρα του επόμενου μήνα της παράδοσης ή αποστολής αγαθών ή της ολοκλήρωσης της υπηρεσίας, κατά περίπτωση, ii) συνεχιζόμενης παροχής αγαθών, υπηρεσίας ή κατασκευής έργου, το τιμολόγιο εκδίδεται μέχρι τη 15η ημέρα του επόμενου μήνα από την περίοδο στην οποία μέρος της σχετικής αμοιβής καθίσταται απαιτητό για τα αγαθά ή τις υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί ή το μέρος του έργου που έχει ολοκληρωθεί, iii) απόκτησης δικαιώματος λήψης υπηρεσίας, με την απόκτηση του δικαιώματος αυτού, iv) έκδοσης συγκεντρωτικού τιμολογίου της παρ. 3 του άρθρου 10, το συγκεντρωτικό τιμολόγιο εκδίδεται το αργότερο μέχρι τη 15ε του επόμενου μήνα από το μήνα εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο γεγονός πώλησης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που συμπεριλαμβάνεται στο συγκεντρωτικό τιμολόγιο και ν) που ο αγοραστής των αγαθών ή υπηρεσιών είναι το Δημόσιο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το τιμολόγιο δύναται να εκδίδεται μέχρι το τέλος της ετήσιας περιόδου μέσα στην οποία έγινε η παράδοση ή η αποστολή των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών ή η πιστοποίηση δημόσιων έργων ή η οριστικοποίηση της συναλλαγής από τον αγοραστή, κατά περίπτωση.

δ. Από το συνδυασμό των ανωτέρω, θεωρούμε ότι το σχετικό τιμολόγιο- απόδειξη παροχής υπηρεσιών για την καταβολή αμοιβής ελεύθερων επαγγελματιών (π.χ. δικαστικών επιμελητών, μεταφραστών, κ.λπ.) θα πρέπει να προσκομίζεται από τον δικαιούχο κατά την υποβολή των σχετικών δικαιολογητικών στην αρμόδια υπηρεσία του φορέα, ως απαραίτητο δικαιολογητικό εκκαθάρισης της δαπάνης (και όχι της εξόφλησης αυτής).

2. Τέλος, επισημαίνεται ότι στην παρ.11.2.14-15 της ΠΟΛ.1003/31.12.2014 (Α.Δ.Α.:7ΝΑΩΗ-96Σ), παρασχέθηκαν διευκρινίσεις, επί μεταβατικού χαρακτήρα θεμάτων και συγκεκριμένα ορίστηκε ότι για: i) υπηρεσίες προς το Δημόσιο ή Ν.Π.Δ.Δ., που έχουν παρασχεθεί από πρόσωπα των οποίων το εισόδημα χαρακτηριζόταν, βάσει των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 48 του ν.2238/1994, ως εισόδημα από ελευθέριο επάγγελμα και υπό την προϋπόθεση ότι οι απαιτήσεις είσπραξης των σχετικών αμοιβών ανάγονται σε χρόνο μέχρι την 31.12.2014 και οι σχετικές αμοιβές δεν έχουν εισπραχθεί, τα σχετικά τιμολόγια εκδίδονται με την είσπραξη αυτών (και μετά την 1.1.2015) και ii) την αμοιβή που αντιστοιχεί σε υπηρεσία που παρασχέθηκε από 1.1.2015 και μετά, το τιμολόγιο θα εκδοθεί στο χρόνο που ορίζεται με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 11 του ν.4308/2014.



Με εντολή Αναπλ. Υπουργού
Η Προϊσταμένη της Διεύθυνσης
ΜΑΡΙΑ ΝΙΦΟΡΟΥ

Αριθμ. Γ.Δ.Ο.Π. 0000811 ΕΞ 2017 

(ΦΕΚ Β' 1927/02-06-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 36 του ν.2459/1997 (Α' 17) «Κατάργηση φορολογικών απαλλαγών και άλλες δια-τάξεις».

2. α) Τις διατάξεις των άρθρων 2, 3, και 5 του π.δ. 70/ 2015 (Α' 114) «Ανασύσταση και μετονομασία Υπουργείων, μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας».
β) Τις διατάξεις του π.δ. 73/2015 (Α' 116) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

3. Το Π.Δ. 111/2014 (Α' 178) Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών.

4. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του άρθρου πρώτου του π.δ. 63/2005 (Α' 98) «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».

5. Την υπ' αριθ. 20725/Β.979/10.5.2011 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Καθορισμός διαδικασιών για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36 του ν.2459/1997».

6. Τις διατάξεις του άρθρου 17 του ν.4038/2012 (Α' 14) «Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν στην εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015».

7. Την υπ' αριθ. 3648/387/30-3-2012 (Β' 985) απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας εκχώρηση αρμοδιοτήτων για το έργο «Επιχορήγηση επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από πλημμύρες και λοιπές θεομηνίες εκτός σεισμών» άρθρου 36 του ν.2459/1997.

8. Την υπ' αριθ. 854/4-12-2014 απόφαση του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας «Ορισμός αρμοδιοτήτων της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας για την υλοποίηση της Τεχνικής Υποστήριξης Εφαρμογής και του άρθρου 36 του ν. 2459/1997».

9. Το άρθρο 21 του ν. 4172/2013 (Α' 167) «Νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος».

10. Τις υπ' αριθ. 537/2005 και 15/2008 Γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

11. α) Την παράγραφο 2β του αρ. 107 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ C326/ 26-10-2012).
β) (1) Τον Κανονισμό της ΕΕ αριθ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την εσωτερική αγορά, κατ' εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης (και ιδίως το άρθρο 50), (2) τον Κανονισμό αριθ. 702/2014 της Επιτροπής της 25ης Ιουνίου 2014 για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων στους τομείς της γεωργίας και δασοκομίας και σε αγροτικές περιοχές συμβιβάσιμων με την εσωτερική αγορά κατ' εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης (και ιδίως το άρθρο 30) και (3) τον Κανονισμό αριθ. 1388/2014 της Επιτροπής της 16ης Δεκεμβρίου 2014 για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων, σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή, τη μεταποίηση και την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, συμβατών με την εσωτερική αγορά κατ' εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και ιδίως το άρθρο 44).
γ) Τον ορισμό της «επιχείρησης» σύμφωνα με το άρθρο 1 του παραρτήματος Ι του Κανονισμού 651/2014, το άρθρο 1 του παραρτήματος Ι του Κανονισμού 702/2014
και το άρθρο 1 του παραρτήματος Ι του Κανονισμού 1388/2014.

12. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας υπουργικής απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Την τροποποίηση της αριθ. 20725/Β.979/10.5.2011 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, «Καθορισμός διαδικασιών για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 36 του ν. 2459/1997» ως ακολούθως:

1. Η πρώτη παράγραφος του άρθρου 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η εκτίμηση και η καταγραφή των ζημιών σε επιχειρήσεις που επλήγησαν από θεομηνίες, όπως αυτές αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 36 του ν. 2459/1997, γίνεται από τις αρμόδιες πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες επιτροπές που συστήνονται κατά περίπτωση με απόφαση του Περιφερειάρχη».

2. Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Για τον προσδιορισμό του ύψους της ζημίας, διενεργείται επιτόπια αυτοψία από τις αρμόδιες επιτροπές, εντός τριμήνου από την επέλευση της θεομηνίας και ζητείται η υποβολή εκ μέρους των πληγεισών επιχειρήσεων, στοιχείων και δικαιολογητικών τα οποία βοηθούν στην αντικειμενική εκτίμηση της ζημίας.
Ειδικότερα θα πρέπει να προσκομίζονται εκ μέρους των πληγέντων:
-Τίτλοι ιδιοκτησίας ακινήτου στο οποίο στεγάζεται η επιχείρηση ή μισθωτήριο συμβόλαιο -Φορολογικές δηλώσεις επιχείρησης - Δηλώσεις Φ.Π.Α. - Απογραφή προηγουμένου έτους -
Τιμολόγια αγοράς πρώτων υλών, εμπορευμάτων και σε περίπτωση μη ύπαρξης να αναζητούνται από τους προμηθευτές - Κατάσταση μηχανολογικού εξοπλισμού στην οποία θα αναγράφεται ο χρόνος απόσβεσης, η κατάσταση του μηχανήματος, καθώς και αν πρόκειται για ολική ή μερική καταστροφή - Λογιστικά στοιχεία παγίων - Τιμολόγια αγοράς μηχανολογικού εξοπλισμού (εφ' όσον είναι διαθέσιμα) - Ασφαλιστήριο συμβόλαιο κάλυψης της ζημίας και σε περίπτωση μη ύπαρξης Υπεύθυνη Δήλωση του ν. 1599 περί μη ασφάλισης της μονάδας. Επίσης θα ελέγχεται η νόμιμη λειτουργία της επιχείρησης (άδεια λειτουργίας ή λοιπές άδειες).»

3. Η παράγραφος 6 του άρθρου 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι πληγείσες επιχειρήσεις θα πρέπει να έχουν την έδρα τους ή να ασκούν νόμιμα την δραστηριότητα τους στην οριοθετημένη περιοχή όπως αυτή ορίζεται στη σχετική κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης - Οικονομίας και Ανάπτυξης - Οικονομικών - Υποδομών και Μεταφορών.»

4. Η πρώτη παράγραφος του άρθρου 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. α) Η καταβαλλόμενη επιχορήγηση αφορά στις επιχειρήσεις όπως αυτές ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 36 του ν. 2459/1997, ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή, οι οποίες ασκούσαν νόμιμη οικονομική ή επιχειρηματική δραστηριότητα την ημέρα που συνέβη η θεομηνία ή η φυσική καταστροφή και καταβάλλεται μόνο εφ' όσον οι επιχειρήσεις συνεχίζουν να λειτουργούν (με το ίδιο ΑΦΜ) κατά τον χρόνο καταβολής της.
β) Οι πληγείσες επιχειρήσεις που ασκούν εποχική δραστηριότητα, δικαιούνται αποζημίωσης μόνο εφόσον είναι σε θέση να αποδείξουν την νόμιμη δραστηριότητα τους από την οποία προκύπτει η εποχικότητα τους.
γ) Όσες επιχειρήσεις ασκούν δραστηριότητα σε δημόσια κτίρια, δικαιούνται αποζημίωσης, εφόσον τα ζημιωθέντα περιουσιακά στοιχεία ανήκουν στην επιχείρηση και είναι από αυτά που περιγράφονται στις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 36 του ν. 2459/1997».

5. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«Ειδικότερα για τις ζημιές στις κτιριακές εγκαταστάσεις, αυτές καλύπτονται μόνο εφόσον οι δικαιούχοι είναι ιδιοκτήτες, δηλαδή ανήκουν κατά πλήρη κυριότητα στην επιχείρηση που επλήγη και όχι σε τρίτους (εταίρους, μετόχους κλπ) και με την προϋπόθεση ότι δεν αποζημιώνονται από άλλη πηγή και ειδικότερα με βάση το άρθρο 10 του ν. 2576/1998 (Α' 25), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 84 του ν. 4313/2014 (Α' 261) και ισχύει».

6. Το πρώτο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του άρθρου 3 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Η αρμόδια περιφέρεια για την καταγραφή και εκτίμηση ζημιών των επιχειρήσεων που επλήγησαν από θεομηνίες και φυσικές καταστροφές, υποβάλλει τα παρακάτω στοιχεία στην αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Οικονομικών, εντός τριμήνου από την έκδοση της κοινής υπουργικής απόφασης οριοθέτησης της πληγείσας περιοχής.».

7. Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 3 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Η επιχορήγηση καταβάλλεται στους δικαιούχους από τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης μετά την έκδοση της κοινής υπουργικής απόφασης της παραγράφου 2 του άρθρου 36 του ν.2459/1997. Η εκταμίευση πραγματοποιείται μετά την προσκόμιση των απαραίτητων δικαιολογητικών στη Διεύθυνση Βιομηχανικής Πολιτικής της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, η οποία καθορίζει με σχετικό έγγραφο προς την Περιφερειακή Ενότητα, το χρόνο έναρξης συλλογής των δικαιολογητικών».

8. Η παράγραφος 3 του άρθρου 3 αντικαθίσταται ως εξής:
«3. Στα δικαιολογητικά περιλαμβάνονται υποχρεωτικά:
α) Πρακτικό εκτίμησης ζημιών υπογεγραμμένο από την αρμόδια επιτροπή καταγραφής και εκτίμησης ζημιών.
β) Βεβαίωση της αρμόδιας περιφέρειας στην οποία αναγράφεται η επωνυμία, το ΑΦΜ της επιχείρησης, η ζημία που υπέστη αναλυτικά ανά κατηγορία και συνολικά, καθώς και αναφορά περί εγκατάστασης και άσκησης νόμιμης δραστηριότητας της επιχείρησης εντός της ζώνης οριοθέτησης, δηλ. Δήμο και Δημοτικό Διαμέρισμα.
γ) Βεβαίωση της Διεύθυνσης Αποκατάστασης Επιπτώσεων Φυσικών Καταστροφών (Δ.Α.Ε.Φ.Κ.) της Γενικής Γραμματείας Υποδομών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, με την οποία βεβαιώνεται ότι δεν έχει εγκριθεί Δωρεάν Κρατική Αρωγή για τις ίδιες ζημιές κτισμάτων με βάση το άρθρο 10 του ν.2576/1998, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 84 του ν.4313/2014 και ισχύει, ούτε εκκρεμεί σε αυτήν σχετική αίτηση.
δ) Υπεύθυνη Δήλωση ότι ο δικαιούχος δεν αποζημιώνεται από άλλον φορέα για τις ζημιές που αναφέρονται στην παρ. 3 του άρθρου 36 του ν. 2459/1997.
ε) βεβαίωση της ασφαλιστικής εταιρίας στην οποία εμφανίζεται το συνολικό ύψος αποζημίωσης που έλαβε ή πρόκειται να λάβει η επιχείρηση ή άλλως Υπεύθυνη Δήλωση περί μη ύπαρξης ασφαλιστικού συμβολαίου με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής.
στ) Πιστοποιητικό Πρωτοδικείου, των τελευταίων 30 ημερών, περί μη πτώχευσης.
ζ) Γενικό Πιστοποιητικό από το Γ.Ε.Μ.Η.
η) Πιστοποιητικό ισχύουσας εκπροσώπησης της εταιρείας από το Γ.Ε.Μ.Η.
θ) Τα υπόλοιπα δικαιολογητικά εκταμίευσης, όπως νομιμοποιητικά έγγραφα, τιμολόγια επιδοτήσεων κλπ, καθορίζονται από την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, η οποία μπορεί να ζητά από τις επιχειρήσεις επιπρόσθετα δικαιολογητικά, στα πλαίσια ελέγχου νομιμοποίησης των δικαιούχων.
Τα ανωτέρω δικαιολογητικά τηρούνται στην Δ/νση Βιομηχανικής Πολιτικής της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης για δέκα έτη από την ημερομηνία καταβολής της επιχορήγησης».

9. Αντικαθίσταται, στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 4, «η υπηρεσία του ΕΟΜΜΕΧ» ως:
«η υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης».

Κατά τα λοιπά ισχύει η με αριθ. 20725/Β.979/10.5.2011 υπουργική απόφαση.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.

Αθήνα, 24 Μαΐου 2017

Ο Υπουργός
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ Φ.Π.Α.
Κοινοποίηση της αριθμ. 450/1992 γνωμοδότησης σχετικά με το χρόνο έναρξης παραγραφής του δικαιώματος επιστροφής Φ.Π.Α.

(Υπ. Οικ. 1111022/29.12.1992, πολ.1292)

Με την αριθ. 452/1990 γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας του Υπουργείου μας, την οποία σας κοινοποιήσαμε με την αριθ. 1071252/5076/ 0014/30.7.1991, ΠΟΛ.1166 εγκύκλιο μας, προέκυψαν προβλήματα για το χρόνο που λαμβάνεται υπόψη για την έναρξη της τριετούς παραγραφής του δικαιώματος επιστροφής του Φ.Π.Α. και ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο δικαιούμενος επιστροφής του Φ.Π.Α. υποβάλλει αίτηση επιστροφής στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. πριν από την υποβολή της εκκαθαριστικής δήλωσης και η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν δώσει έγγραφη απάντηση στο έγγραφο αίτημα της επιστροφής που υπέβαλλε ο υποκείμενος, ο οποίος σε μεταγενέστερο χρόνο υποβάλλει νέα αίτηση επιστροφής του πιστωτικού υπολοίπου του Φ.Π.Α.

Για την επίλυση των προβλημάτων αυτών, μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης, υποβάλαμε σχετικό ερώτημα στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, το οποίο κατά συνεδρίαση της 7.5.1992 εξέδωσε την 450/1992 γνωμοδότηση την οποία κάναμε αποδεκτή και σας κοινοποιούμε.

Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση αυτή:

1. Ο χρόνος έναρξης της τριετούς παραγραφής του δικαιώματος για επιστροφή του Φ.Π.Α. αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους κατά το οποίο υποβλήθηκε νόμιμα η εκκαθαριστική δήλωση Φ.Π.Α. της διαχειριστικής περιόδου στην οποία αυτό ανάγεται και όχι το τέλος της διαχειριστικής περιόδου που ανάγεται το προς επιστροφή υπόλοιπο, όπως είχε γίνει δεκτό με την 452/1990 γνωμοδότηση της Νομικής Διεύθυνσης.

Ως παράδειγμα αναφέρεται ότι, για πιστωτικό υπόλοιπο χρήσης 1.1-31.12.1988, που προκύπτει με την εκκαθαριστική δήλωση του έτους 1988, η οποία νόμιμα υποβάλλεται αρχές του 1989, ο χρόνος έναρξης της τριετούς παραγραφής αρχίζει την 1.1.1990 και όχι μετά τη λήξη του τετραμήνου από την υποβολή της εκκαθαριστικής δήλωσης, όπως είχε γίνει δεκτό με την αριθ. 452/ 1990 γνωμοδότηση. Σημειώνεται ότι όταν η διαχειριστική περίοδος λήγει στις 30 Ιουνίου η εκκαθαριστική δήλωση υποβάλλεται το αργότερο έως 10 Νοεμβρίου, οπότε η παραγραφή αρχίζει την πρώτη του επόμενου έτους.

2. Στην περίπτωση που ήδη κατ' εφαρμογή της 452/1990 γνωμοδότησης έχουν επέλθει έννομα αποτελέσματα, ως προς την επιστροφή πιστωτικού υπολοίπου κάποιας χρήσης, λόγω οριστικοποίησης του με οριστική περαίωση της υπόθεσης με οποιοδήποτε τρόπο (υπουργικής απόφασης που προβλέπει σύντομη περαίωση εκκρεμών υποθέσεων, συμβιβασμό μετά από οριστικό έλεγχο κ.λπ.), τα αποτελέσματα αυτά είναι οριστικά.

3. Στις περιπτώσεις που για κάποια διαχειριστική περίοδο ενεργείται έλεγχος, μετά τη συμπλήρωση του χρόνου της παραγραφής, δικαίωμα επιστροφής υπάρχει μόνο για το μέρος της τυχόν επιπλέον διαφοράς μεταξύ δήλωσης και ελέγχου, ενώ το πιστωτικό υπόλοιπο που προκύπτει με βάση τη δήλωση, εφόσον έχει παραγραφεί, δεν επιστρέφεται ούτε συμψηφίζεται.

Κατά τα λοιπά, ισχύει η 1071252/5076/0014/ΠΟΛ.1166/30.7.1992 εγκύκλιος μας, όπως η υποβολή αίτησης προς επιστροφή μέσα στο χρόνο της τριετούς προθεσμίας παραγραφής επιφέρει διακοπή της παραγραφής της αξίωσης για ίσο χρόνο, δηλαδή για μια τριετία κ.λπ.

Αριθμ. 56902/215

(ΦΕΚ Β' 1924/02-06-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις, ως ισχύουν:

1.
1.1 Το ν.4412/2016 (Φ.Ε.Κ. 147/Α'/08.08.2016) «Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Προμηθειών και Υπηρεσιών (προσαρμογή στις Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ).
1.2 Του ν. 2472/1997 (Φ.Ε.Κ. 50/Α'/1997) «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».
1.3 Του ν. 2690/1999 (Φ.Ε.Κ. 45/Α'/9-03-1999) «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις» όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
1.4 Του ν. 2955/2001 «Προμήθειες Νοσοκομείων και λοιπών μονάδων υγείας των Πε.Σ.Υ. και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α' 256 /2-11-2001), όπως ισχύει.
1.5 Του ν. 3329/2005 «Εθνικό Σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και λοιπές διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. Α' 81/ 4-4-2005), όπως ισχύει.
1.6 Του ν. 3471/2006 (Φ.Ε.Κ. 133/Α'/06) «Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών»
1.7 Του ν. 3580/2007 «Προμήθειες Φορέων εποπτευόμενων από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. Α' 134 /18-6-2007).
1.8 Του ν. 3861/2010 (Φ.Ε.Κ. 112/Α'/13-07-2010) «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο "Πρόγραμμα Διαύγεια" και άλλες διατάξεις».
1.9 Του ν. 3886/2010 (Φ.Ε.Κ. 173/Α'/30-09-2010) «Δικαστική προστασία κατά τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων-εναρμόνιση της Ελληνικής νομοθεσίας με την οδηγία 89/665/ΕΟΚ του συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1989 (L 395) και την οδηγία 92/13/ΕΟΚ του συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 1992 (L 76), όπως τροποποιήθηκαν με την οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2007 (L 335)».
1.10 Του ν. 3918/2011 (ΦΕΚ 31/Α'/1-3-2011) «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις».
1.11 Του ν. 3979/2011 (ΦΕΚ Α' 138/16-06-2011) «Για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και λοιπές διατάξεις.» όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
1.12 Του ν. 4013/2011 (Φ.Ε.Κ. 204/15-09-2011) «Σύσταση Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων και Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου Δημοσίων Συμβάσεων- Αντικατάσταση του έκτου κεφαλαίου του ν. 3588/2007 (Πτωχευτικός Κώδικας) -Προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης και άλλες διατάξεις».
1.13 Του ν. 4155/2013 (Φ.Ε.Κ. 120/Α'/29-05-2013) «Εθνικό Σύστημα Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει.
1.14 Του ν. 4250/2014 (Φ.Ε.Κ. 74/Α'/26.03.2014) «Διοικητικές Απλουστεύσεις - Καταργήσεις, Συγχωνεύσεις Νομικών Προσώπων και Υπηρεσιών του Δημοσίου Τομέα - Τροποποίηση Διατάξεων του π.δ. 318/1992 (Α' 161) και λοιπές ρυθμίσεις».
1.15 Του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 910/2014 σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά και την κατάργηση της οδηγίας 1999/93/ΕΚ
1.16 Του π.δ. 63/2005 (Φ.Ε.Κ. 98/Α'/22-04-2005) «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».
1.17 Το π.δ. 25/2014 (Α L 44) «Ηλεκτρονικό Αρχείο και Ψηφιοποίηση εγγράφων».
1.18 Του π.δ. 116/2014 (ΦΕΚ Α' 185) «Οργανισμός του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας».
1.19 Του π.δ. 69/2015 (ΦΕΚ Α' 113) «Διορισμός του Αλέξιου Τσίπρα του Παύλου, Αρχηγού του Κόμματος «Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς» (ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ), ως Πρωθυπουργού».
1.20 Του π.δ. 123/2016 (Α' 208) «Ανασύσταση και μετονομασία Υπουργείων ... και Δικτύων».
1.21 Του π.δ. 125/2016 (Α' 210) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
1.22 Του π.δ. 28/2015 (Φ.Ε.Κ. 34/Α'/23.03.2015) «Κωδικοποίηση των διατάξεων για την πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα και στοιχεία».
1.23 Της υπ'αριθμ. ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989/2012 (Φ.Ε.Κ 1301/Β'/12-04-2012) «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης».
1.24 Της υπ'αριθμ. ΥΑΠ/Φ.40.4/3/1031/2012 (Φ.Ε.Κ 1317/Β'/2012) «Ρυθμίσεις για το Ηλεκτρονικό Δημόσιο Έγγραφο».
1.25 Της υπ'αριθμ. ΥΑΠ/Φ.60/86/1435/2012 (Φ.Ε.Κ 1876/Β/13.06.2012) «Καθορισμός διαδικασιών υποβολής αιτήσεων έκδοσης, ανάκλησης, ανανέωσης ψηφιακών πιστοποιητικών καθώς και ανάκτησης του ψηφιακού πιστοποιητικού κρυπτογράφησης μέσω των ΚΕΠ (Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών) ως Εντεταλμένων Γραφείων».
1.26 Της υπ'αριθμ. ΥΑΠ/Φ.40.4/163/2013 (ΦΕΚ 401/Β/2013) «Ρυθμίσεις για α) τη διαδικασία και τον τρόπο ηλεκτρονικής επιβεβαίωσης της λήψης και της ασφαλούς χρονοσήμανσης, β) τις προδιαγραφές και τα πρότυπα του συστήματος για τη γνωστοποίηση εγγράφων σε φυσικά πρόσωπα ή ΝΠΙΔ με χρήση ΤΠΕ και γ) την ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων μεταξύ φορέων του δημοσίου τομέα και των φυσικών προσώπων ή ΝΠΙΔ».
1.27 Την υπ' αριθμ. 25228/06.03.2015 Κ.Υ.Α του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού «Διορισμός μετακλητού Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού», (ΦΕΚ ΥΟΔΔ' 105).
1.28 Το άρθρο 36 παρ.5 και το άρθρο 258 παρ. 10 του ν. 4412/2016 (Φ.Ε.Κ. 147/Α'/08.08.2016) με τα οποία χορηγείται εξουσιοδότηση για την έκδοση της παρούσας.

2. Της υπ' αριθμ. 09/2017 σύμφωνης γνώμης της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.Α.ΔΗ. ΣΥ.)

3. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Ορισμός και λειτουργίες

1. Στη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή (εφεξής «ΓΓΕΠΚ») του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης εγκαθίσταται και λειτουργεί κεντρικά το Εθνικό Σύστημα Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Σ.Η.ΔΗ.Σ.), εφεξής το «Σύστημα», το οποίο αποτελεί ένα Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα κατά τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 36, 37, 38, 258, 259 και 260 του ν.4412/2016.
Το Σύστημα συμμορφώνεται με τους υποχρεωτικούς κανόνες και πρότυπα σχεδιασμού, ανάπτυξης και λειτουργίας πληροφοριακών συστημάτων και διαδικτυακών τόπων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Παράρτημα Ι της ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 (ΦΕΚ 1301 Β'/12-4-2012) «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης» και το π.δ. 25/2014 (Α L 44) "Ηλεκτρονικό Αρχείο και Ψηφιοποίηση εγγράφων".

2. Το Σύστημα αναλύεται σε ένα σύνολο διακριτών λειτουργιών και περιλαμβάνει κατ' ελάχιστον τα ακόλουθα:
• Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων των άρθρου 38 και 260 του ν.4412/2016.
• Προγραμματισμός Δημοσίων Συμβάσεων σύμφωνα με το άρθρο 41 του ν.4412/2016.
• Σχεδιασμός Διαγωνισμών - διαγωνιστική διαδικασία
• Διαχείριση και εκτέλεση συμβάσεων
• Επιτελική Πληροφόρηση
• Ηλεκτρονική Διαχείριση Ροών Εργασίας και Εγγράφων και Ηλεκτρονικό Πρωτόκολλο για τις ανάγκες της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή.
• Εθνικό Μητρώο Οικονομικών Φορέων Προμήθειας αγαθών και Παροχής υπηρεσιών του άρθρου 36 παρ. 7 του ν.4412/2016.
• Διαδικτυακή Πύλη ΕΣΗΔΗΣ

Άρθρο 2
Διαχείριση και δομή

Διαχειριστής του Συστήματος, είναι η Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης.
Η Διαδικτυακή Πύλη του Συστήματος αποτελεί υποσύστημα αυτού και είναι ο διαδικτυακός ιστότοπος, προσβάσιμος στη διαδικτυακή διεύθυνση www.promitheus. gov.gr, που λειτουργεί ως κομβικό σημείο πληροφόρησης και πρόσβασης σε υπηρεσίες και υποσυστήματα του Συστήματος όσον αφορά τους εμπλεκόμενους στις ηλεκτρονικές δημόσιες συμβάσεις φορείς, ήτοι αναθέτουσες αρχές/αναθέτοντες φορείς, οικονομικούς φορείς καθώς και το ενδιαφερόμενο κοινό.

Άρθρο 3
Αδιάλειπτη και ορθή λειτουργία ΕΣΗΔΗΣ

Ο Διαχειριστής του Συστήματος, μεριμνά για την αδιάλειπτη και ορθή λειτουργία του Συστήματος σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 3.α) του άρθρου 59 του π.δ. 116/14, που εξασφαλίζεται από:
α) τον σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής του Συστήματος, η οποία βασίζεται σε αρχές και τεχνικές που διασφαλίζουν την υψηλή διαθεσιμότητά του (high availability) μέσω του πλεονασμού υλικού και λογισμικού (hardware and software redundancy)
β) την λήψη μέτρων και την εκτέλεση ενεργειών για την πρόληψη τεχνικών δυσχερειών στο πλαίσιο της ενδεικνυόμενης, από τον κατασκευαστή, συντήρησης του Συστήματος.
γ) την παρακολούθηση (monitoring) του Συστήματος και την εφαρμογή ενδεχόμενων αναγκαίων προληπτικών ή/και διορθωτικών ενεργειών όταν αυτό απαιτείται
δ) τη λειτουργία γραφείου υποστήριξης (helpdesk) για την τεχνική στήριξη των χρηστών του Συστήματος

Άρθρο 4
Δικαιώματα χρήσης, και τρόπος πρόσβασης

1. Στο Σύστημα εφαρμόζεται συγκεκριμένη πολιτική ασφαλείας και κατάλληλες τεχνικές ασφάλειας διαχείρισης των δεδομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37 και του άρθρου 259 του ν.4412/2016.

2. Το Σύστημα υποστηρίζει διαβαθμισμένη πρόσβαση με την απόδοση διαφορετικών δικαιωμάτων χρήσης στις αντίστοιχες κατηγορίες χρηστών από τη Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών της ΓΓΕΠΚ ως κατωτέρω:
2.1 Απλοί χρήστες του Συστήματος: Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει ιδιώτες, επιχειρήσεις, οικονομικούς και άλλους φορείς που επιθυμούν να ενημερωθούν για το σύστημα και να επικοινωνήσουν με τα αρμόδια στελέχη της αρμόδιας Διεύθυνσης της ΓΓΕΠΚ. Η πρόσβαση τους στο σύστημα πραγματοποιείται μέσω της Διαδικτυακής Πύλης του Συστήματος και δεν απαιτεί ειδικές διαδικασίες εγγραφής, ταυτοποίησης και αναγνώρισής τους. Οι ανωτέρω χρήστες έχουν πρόσβαση αποκλειστικά και μόνο στον ελεύθερα προσβάσιμο χώρο ως ορίζεται στο υπό 2.1.1.
2.1.1 Ελεύθερα προσβάσιμος χώρος: πρόκειται για τις σελίδες της Διαδικτυακής Πύλης του Συστήματος στις οποίες η πρόσβαση επιτρέπεται ελεύθερα στο ενδιαφερόμενο κοινό. Στο χώρο αυτόν δημοσιεύονται γενικές πληροφορίες σχετικά με δημόσιες συμβάσεις. Στον ελεύθερα προσβάσιμο χώρο περιλαμβάνονται ιδίως τα εξής στοιχεία:
• Το σχετικό με τις δημόσιες συμβάσεις νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο
• Προκαταρκτικές διαβουλεύσεις διακηρύξεων και τεχνικών προδιαγραφών
• Διακηρύξεις, διευκρινίσεις επί των όρων αυτών και ανακοινώσεις σχετικές με τους διενεργούμενους ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς
• Κάθε πληροφορία που κρίνεται απαραίτητη για την απρόσκοπτη πρόσβαση και χρήση του Συστήματος.
• Αρχείο ειδών - κωδικολόγιο CPV
• Όροι χρήσης
• Συχνές ερωτήσεις
• Ενημερωτικά Δελτία - Απολογιστικά και Στατιστικά στοιχεία δημοσίων συμβάσεων
• Δημοσιεύσιμα στοιχεία δημοσίων συμβάσεων των αναθετουσών αρχών/αναθετόντων φορέων που σχετίζονται με:
- τις ηλεκτρονικές διαδικασίες ανάθεσης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων, αιτήματα, διακηρύξεις, συμβάσεις και εντολές πληρωμών για την προμήθεια αγαθών, υπηρεσιών και δημοσίων έργων, τα οποία αναρτώνται στο Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων του άρθρου 38 του ν.4412/2016 τον προγραμματισμό των δημοσίων συμβάσεων.
2.2 Πιστοποιημένοι χρήστες της ΓΓΕΠΚ: η ομάδα αυτή περιλαμβάνει στελέχη της ΓΓΕΠΚ που πραγματοποιούν λειτουργίες σχετικά με δημόσιες συμβάσεις μέσω του Συστήματος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης που έχουν αιτηθεί και τους έχουν αποδοθεί από την Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ, καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.
2.3 Πιστοποιημένοι χρήστες της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ): η ομάδα αυτή περιλαμβάνει στελέχη της ΕΠΥ που πραγματοποιούν λειτουργίες σχετικά με δημόσιες συμβάσεις μέσω του Συστήματος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης που έχουν αιτηθεί και τους έχουν αποδοθεί από την Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ, καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.
2.4 Πιστοποιημένοι χρήστες των Κεντρικών Αρχών Αγορών: η ομάδα αυτή περιλαμβάνει στελέχη των Κεντρικών Αρχών Αγορών που πραγματοποιούν λειτουργίες σχετικά με δημόσιες συμβάσεις μέσω του Συστήματος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης που έχουν αιτηθεί και τους έχουν αποδοθεί από την Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ, καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.
2.5 Πιστοποιημένοι χρήστες ελεγκτικών και εποπτικών αρχών: η ομάδα αυτή περιλαμβάνει στελέχη ελεγκτικών και εποπτικών αρχών που πραγματοποιούν λειτουργίες σχετικά με δημόσιες συμβάσεις μέσω του Συστήματος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης που έχουν αιτηθεί και τους έχουν αποδοθεί από την Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ, καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.
2.6 Πιστοποιημένοι χρήστες αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων πλην των ανωτέρω: η ομάδα αυτή περιλαμβάνει στελέχη των αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων που πραγματοποιούν λειτουργίες σχετικά με δημόσιες συμβάσεις μέσω του Συστήματος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης που έχουν αιτηθεί και τους έχουν αποδοθεί από την Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ, καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.
2.7 Πιστοποιημένοι οικονομικοί φορείς και πιστοποιημένοι χρήστες αυτών: η ομάδα αυτή περιλαμβάνει στελέχη των οικονομικών φορέων που πραγματοποιούν λειτουργίες δημοσίων συμβάσεων μέσω του Συστήματος, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης που έχουν αιτηθεί και τους έχουν αποδοθεί από τη Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης ΕΣΗΔΗΣ, καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.
Οι χρήστες αυτοί έχουν διαβαθμισμένη πρόσβαση σε στοιχεία και λειτουργίες του Συστήματος που τους αφορούν σχετικά με τις διαδικασίες ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων στις οποίες και συμμετέχουν ανάλογα με το στάδιο της διαδικασίας. Κάθε οικονομικός φορέας έχει μέσω των χρηστών του πρόσβαση μόνο στα δικά του στοιχεία και στα στοιχεία των διαγωνισμών που συμμετέχει.
2.8 Διαχειριστές Συστήματος: στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται στελέχη της Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Τεχνικής Υποστήριξης ΕΣΗΔΗΣ που έχουν αυξημένα δικαιώματα πρόσβασης και διαχείρισης στους σχετικούς πόρους και υποδομές του συνόλου του Συστήματος, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, ανάλογα με τα δικαιώματα πρόσβασης τους καθώς και τον σχετικό Κανονισμό Ασφαλείας του.

Άρθρο 5
Διαδικασία εγγραφής

1. Η εκχώρηση των ανωτέρω δικαιωμάτων, ειδικότερα των περιπτώσεων 2.2, 2.3, 2.4, 2.5, 2.6 και 2.7, πραγματοποιείται μέσω εγγραφής στο Σύστημα με την κατωτέρω διαδικασία:
1.1 Οι αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς αιτούνται την εγγραφή των στελεχών τους παρέχοντας τις απαραίτητες πληροφορίες και αποδεχόμενοι τους όρους χρήσης του Συστήματος.
Η αρμόδια Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Υποστήριξης του ΕΣΗΔΗΣ ταυτοποιεί τους χρήστες μέσω του Προγράμματος ΔΙΑΥΓΕΙΑ και αποδίδει σε αυτούς τα απαραίτητα διαπιστευτήρια και δικαιώματα πρόσβασης και χρήσης του Συστήματος. Η αρμόδια Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης του ΕΣΗΔΗΣ, σε περίπτωση που οι αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς δεν υποχρεούνται να διαθέτουν κωδικούς πρόσβασης στο Πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ταυτοποιεί τους χρήστες βάσει παρεχόμενων στοιχείων ταυτοποίησης.
1.2 Οι οικονομικοί φορείς αιτούνται την εγγραφή τους και την εγγραφή των στελεχών τους παρέχοντας τις απαραίτητες πληροφορίες και αποδεχόμενοι τους όρους χρήσης του Συστήματος ταυτοποιούμενοι ως ακολούθως:
1.2.1 Όσοι από τους ανωτέρω οικονομικούς φορείς διαθέτουν ελληνικό Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) ταυτοποιούνται με χρήση των διαπιστευτηρίων που αυτοί κατέχουν από το σύστημα TAXISNet της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων. Εφόσον γίνει η ταυτοποίηση, η αρμόδια Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης του ΕΣΗΔΗΣ, αποδίδει σε αυτούς τα απαραίτητα διαπιστευτήρια και δικαιώματα πρόσβασης και χρήσης του Συστήματος.
1.2.2 Οι οικονομικοί φορείς των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι δεν διαθέτουν ελληνικό Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) δύναται να αιτούνται την εγγραφή τους:
α) είτε συμπληρώνοντας τον αντίστοιχο αριθμό ταυτότητας ΦΠΑ (VAT Identification Number), ταυτοποιούμενοι με χρήση των διαπιστευτηρίων που κατέχουν από το αντίστοιχο σύστημα.
β) είτε βάσει της συμμόρφωσης με το σύστημα SecureidenTityacrOssboRderslinKed (STORK).
Εφόσον γίνει η ταυτοποίηση, η αρμόδια Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης του ΕΣΗΔΗΣ, αποδίδει σε αυτούς τα απαραίτητα διαπιστευτήρια και δικαιώματα πρόσβασης και χρήσης του Συστήματος.
1.2.3 Οι οικονομικοί φορείς που δεν εντάσσονται στα προηγούμενα δύο εδάφια, αιτούνται την εγγραφή τους και ταυτοποιούνται από την αρμόδια Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης του ΕΣΗΔΗΣ αποστέλλοντας:
- είτε υπεύθυνη δήλωση ψηφιακά υπογεγραμμένη με επίσημη μετάφραση στην ελληνική.
- είτε ένορκη βεβαίωση ή πιστοποιητικό σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου Portable Document Format (PDF) με επίσημη μετάφραση στην ελληνική, όπως αυτά προσδιορίζονται και σύμφωνα με τους προβλεπόμενους όρους στο κράτος μέλος εγκατάστασης του οικονομικού φορέα, στα οποία να δηλώνεται/ αποδεικνύεται η εγγραφή του σε επαγγελματικό ή εμπορικό μητρώο, προσκομιζόμενα εντός τριών (3) εργασίμων ημερών και σε έντυπη μορφή (πρωτότυπο ή ακριβές αντίγραφο) στην αρμόδια υπηρεσία.
1.3 Το αίτημα εγγραφής υποβάλλεται από όλους τους υποψήφιους χρήστες ηλεκτρονικά μέσω του Συστήματος ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
1.4 Εφόσον ο υποψήφιος χρήστης ταυτοποιηθεί, η αρμόδια Διεύθυνση Ανάπτυξης και Τεχνικής Στήριξης του ΕΣΗΔΗΣ, αποδίδει σε αυτόν τα απαραίτητα διαπιστευτήρια και δικαιώματα πρόσβασης και χρήσης του συστήματος, και ενημερώνει σχετικά με ηλεκτρονικό μήνυμα τον υποψήφιο χρήστη.

Άρθρο 6
Διαφύλαξη εμπιστευτικότητας

Στο Σύστημα τα θέματα ασφαλείας και προστασίας των προσωπικών δεδομένων αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 11 και 13 του Παραρτήματος Ι της ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989/2012 (ΦΕΚ Β'/1301/12-4-2012) «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης».

Άρθρο 7
Διαλειτουργικότητα

Το Σύστημα ακολουθεί κανόνες και πρότυπα για τη διαλειτουργικότητα με τρίτα πληροφοριακά συστήματα φορέων, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 4 και το άρθρο 258 παρ. 9 του ν.4412/2016, ειδικά δε για τα πληροφοριακά συστήματα φορέων του Δημοσίου τομέα, μέσω του Δικτύου Δημόσιας Διοίκησης ΣΥΖΕΥΞΙΣ, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ της ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989/2012 (ΦΕΚ Β'/1301/12-4-2012) «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης». Έως την ολοκλήρωση των διαδικασιών διαλειτουργικότητας, τα δικαιολογητικά που απαιτούνται από τις κείμενες διατάξεις για την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων και του άρθρου 15 της παρούσης, για τη συμμετοχή στη διαγωνιστική διαδικασία και την κατακύρωση, υποβάλλονται από τους πιστοποιημένους χρήστες των οικονομικών φορέων σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υπ'αριθμ. ΥΑΠ/Φ.60/86/1435/2012 (ΦΕΚ 1876/Β/13.06.2012) και, εάν αυτή η υπηρεσία δεν παρέχεται για το συγκεκριμένο πιστοποιητικό, υποβάλλονται από τους πιστοποιημένους χρήστες των οικονομικών φορέων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 14 παρ. 1.2.1 της παρούσας.

Άρθρο 8
Επικοινωνία και διακίνηση εγγράφων

1. Η διαδικασία επικοινωνίας, ενημέρωσης και διακίνησης εγγράφων πραγματοποιείται μέσω του Συστήματος κατά περίπτωση, με:
• την αποστολή ή κοινοποίηση σχετικών στοιχείων με μηνύματα δια της λειτουργικότητας «Επικοινωνία».
• την ανάρτηση σχετικών στοιχείων από τις αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς στον ηλεκτρονικό χώρο «Συνημμένων Προκηρυγμένου Διαγωνισμού» του εκάστοτε διαγωνισμού
• την υποβολή σχετικών στοιχείων από τους οικονομικούς φορείς στον ηλεκτρονικό χώρο «Συνημμένων Ηλεκτρονικής Προσφοράς», ο οποίος περιλαμβάνει τους (υπό)φακέλους:
- «Δικαιολογητικά Συμμετοχής -Τεχνική Προσφορά»
- «Οικονομική Προσφορά»
- «Δικαιολογητικά Προσωρινού Αναδόχου».

2. Τα σχετικά στοιχεία αποστολής, κοινοποίησης, υποβολής ή ανάρτησης που αποτυπώνονται στις αντίστοιχες οθόνες της διεπαφής του χρήστη, και ειδικότερα ο καταγεγραμμένος χρόνος αυτών, αποτελούν απόδειξη επικοινωνίας και διακίνησης εγγράφων μέσω του Συστήματος. Οι σχετικές προθεσμίες αρχίζουν την επομένη της ημέρας της προαναφερθείσας κατά περίπτωση αποστολής, κοινοποίησης ή υποβολής και λήγουν όταν περάσει ολόκληρη η τελευταία ημέρα και, αν είναι κατά το νόμο εορτάσιμη, όταν περάσει ολόκληρη η επομένη εργάσιμη.

3. Οι οικονομικοί φορείς υποβάλλουν μέσω του Συστήματος τα κατά περίπτωση έγγραφα που έχουν συνταχθεί/παραχθεί από τους ίδιους υπογεγραμμένα με εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή που υποστηρίζεται από εγκεκριμένο πιστοποιητικό, το οποίο χορηγήθηκε από έναν εγκεκριμένο πάροχο υπηρεσιών πιστοποίησης, ο οποίος περιλαμβάνεται στον κατάλογο εμπίστευσης που προβλέπεται στην απόφαση 2009/767/ΕΚ (όπως τροποποιήθηκε και ισχύει) και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Κανονισμό (ΕΕ) 910/2014 και τις διατάξεις της παρούσας.

4. Οι αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς, τα γνωμοδοτικά όργανα και οι εποπτικοί και ελεγκτικοί μηχανισμοί υποβάλλουν και αναρτούν μέσω του συστήματος τα κατά περίπτωση έγγραφα με εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Κανονισμό (ΕΕ) 910/2014, τα άρθρα 3 και 5 της αριθ. ΥΑΠ/Φ.40.4/3/1031 «Ρυθμίσεις για το Ηλεκτρονικό Δημόσιο Έγγραφο» (ΦΕΚ Β' 1317/2012) και τις διατάξεις της παρούσας.

Άρθρο 9
Χρονοσήμανση

Οι υπηρεσίες χρονοσήμανσης παρέχονται, σύμφωνα με τις διατάξεις της υπουργικής απόφασης ΥΑΠ/Φ.40.4/163/2012 του Υφυπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Β' 401) από τρίτους εθνικούς ή αλλοδαπούς φορείς υποχρεωτικά πιστοποιημένους από τις αντίστοιχες αρμόδιες αρχές για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών και διασυνδεδεμένους με τον εθνικό χρόνο. Η παροχή των υπηρεσιών χρονοσήμανσης αποδεικνύεται με σχετική ηλεκτρονική επιβεβαίωση λήψης των προαναφερόμενων φορέων προς τον χρήστη των υπηρεσιών αυτών, η οποία διαβιβάζεται στον χρήστη μέσω του ΕΣΗΔΗΣ με ασφαλή κρυπτογραφημένο τρόπο και η οποία επέχει θέση εγγράφου βέβαιης χρονολογίας. Δεν επιτρέπεται στην αναθέτουσα αρχή/ αναθέτοντα φορέα ή στη ΓΓΕΠΚ η παρέμβαση στη διαδικασία χρονοσήμανσης, όπως περιγράφεται ανωτέρω.

Άρθρο 10
Προγραμματισμός δημοσίων συμβάσεων προμηθειών αγαθών και γενικών υπηρεσιών αρμοδιότητας ΓΓΕΠΚ

1. Το Σύστημα υποστηρίζει μηχανογραφικά την υποβολή, τροποποίηση, επεξεργασία και απολογισμό του προγραμματισμού των δημοσίων συμβάσεων προμήθειας αγαθών και γενικών υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 41 του ν. 4412/2016.

2. Μέσω του Συστήματος Κεντρικές Αρχές Αγορών και αναθέτουσες αρχές υποβάλλουν πίνακα προγραμματισμού μέσω καταχώρησης των απαιτούμενων στοιχείων σε ηλεκτρονική φόρμα του συστήματος. Με τον ίδιο τρόπο υποβάλλονται τυχόν τροποποιήσεις του ανωτέρω πίνακα προγραμματισμού.

3. Στο Σύστημα τηρείται ενδεικτικά αρχείο ως κατωτέρω:
• αρχείο με τις αποφάσεις του άρθρου 41 αρμοδιότητας ΓΓΕΠΚ
• αρχείο με τους πίνακες προγραμματισμού των Κεντρικών Αναθετουσών Αρχών και αναθετουσών αρχών που υποβάλλονται στη ΓΓΕΠΚ
• ιστορικό με το σύνολο των αλλαγών που έχουν υποστεί οι διάφορες εγγραφές που καθιστά δυνατή την ανάκτηση της εκάστοτε εγγραφής στα διάφορα στάδια επεξεργασίας που έχει υποστεί.
• απολογιστικά στοιχεία του προγραμματισμού των δημοσίων συμβάσεων προμήθειας αγαθών και γενικών υπηρεσιών.

Άρθρο 11
Προγραμματισμός Επιτροπής Προμηθειών Υγείας Κατάρτιση - έγκριση - τροποποίηση Προγράμματος

1. Το Πρόγραμμα Προμηθειών, Υπηρεσιών και Φαρμάκων Υγείας (Π.Π.Υ.Φ.Υ.) καταρτίζεται και εγκρίνεται ηλεκτρονικά μέσω του Συστήματος,όπως περιγράφεται κατωτέρω:
1.1. Τα αιτήματα των χρηστών αναθετουσών αρχών για προμήθεια ειδών, φαρμάκων και υπηρεσιών, όπως αναλυτικά περιγράφονται στο άρθρο 10 του ν.3580/2007, υποβάλλονται με μέριμνά τους σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις,μέσω καταχώρισης των απαιτούμενων στοιχείων σε ηλεκτρονική φόρμα του Συστήματος.
Ειδικότερα, οι χρήστες-Φορείς Υγείας υποβάλλουν τα αιτήματα ηλεκτρονικά για έλεγχο στην οικεία Υγειονομική Περιφέρεια, ενώ οι χρήστες-Λοιποί Φορείς υποβάλλουν απευθείας τα αιτήματα στην Ε.Π.Υ. Κατά τον ίδιο τρόπο υποβάλλονται οι τυχόν τροποποιήσεις τους. Κάθε εγκεκριμένο αίτημα τηρείται τόσο στην τρέχουσα μορφή του όσο και σε τυχόν παλαιότερες εγκεκριμένες.
1.2 Η Ε.Π.Υ. συγκεντρώνει και ελέγχει τα αιτήματα για την προμήθεια ειδών, φαρμάκων και υπηρεσιών. Επίσης, καθορίζει τα στοιχεία των υπό προκήρυξη διαγωνισμών καθώς και το βαθμό και τον τρόπο χρήσης ηλεκτρονικών μέσων στη διαδικασία που οδηγεί στη σύναψη δημόσιας σύμβασης.
1.3 Η αναθέτουσα αρχή παρακολουθεί και ενημερώνεται για τη διαδικασία εξέλιξης του αιτήματός της μέσω του Συστήματος.

2. Στο Σύστημα τηρείται αρχείο ως κατωτέρω:
• αρχείο με τις γνωμοδοτήσεις της Ε.Π.Υ. που αφορούν στο περιεχόμενα της εκάστοτε ημερήσιας διάταξης.
• αρχείο με τις αποφάσεις του Υπουργού Υγείας που οδηγούν στην έγκριση,τροποποίηση ή απόρριψη των στοιχείων του Π.Π.Υ.Φ.Υ.
• ιστορικό με το σύνολο των αλλαγών που έχουν υποστεί οι διάφορες εγγραφές (ενδεικτικά τα αιτήματα), που καθιστά δυνατή την ανάκτηση της εκάστοτε εγγραφής στα διάφορα στάδια επεξεργασίας που έχει υποστεί.
• στατιστικά-απολογιστικά στοιχεία του Π.Π.Υ.Φ.Υ.

Άρθρο 12
Απολογισμός

Το Σύστημα αποτελεί εργαλείο πλήρους διαχείρισης των δημοσίων συμβάσεων αγαθών και υπηρεσιών και συλλογής απολογιστικών στοιχείων Κεντρικών Αρχών Αγορών και αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων.

Άρθρο 13
Σύνταξη προκήρυξης - διακήρυξης

Το Σύστημα υποστηρίζει μηχανογραφικά τις διαδικασίες σχεδιασμού των διαγωνισμών δημοσίων συμβάσεων προμηθειών και υπηρεσιών, του άρθρου 36 και του άρθρου 258 του ν. 4412/2016.

Μέσω του Συστήματος ιδίως:

1. Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού:
• δύνανται να προβαίνουν σε προκαταρτικές διαβουλεύσεις με την αγορά μετά από αίτηση τους προς πιστοποιημένους χρήστες της ΓΔΔΣΠ.
• προετοιμάζουν μέσω των λειτουργιών του Συστήματος την ηλεκτρονική φόρμα του διαγωνισμού.
• δύνανται να προβαίνουν στην χρήση ενιαίων τεχνικών προδιαγραφών που έχουν καταχωρηθεί από πιστοποιημένους χρήστες της ΓΔΔΣΠ και της ΕΠΥ στο Σύστημα.
• δύνανται να προβαίνουν στην χρήση προτύπων ή υποδειγμάτων που έχουν καταχωρηθεί από Διαχειριστές του Συστήματος.
• δύναται να προετοιμάζουν μέσω των λειτουργιών του Συστήματος το Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ) ή/και το Τυποποιημένο Έντυπο Υπεύθυνης Δήλωσης (ΤΕΥΔ) του διαγωνισμού και να καθορίζουν τα σχετικά κριτήρια αποκλεισμού και επιλογής. Έως την ολοκλήρωση της ανάπτυξης της προαναφερόμενης λειτουργικότητας σύνταξης των ΕΕΕΣ και ΤΕΥΔ μέσω του Συστήματος, η προετοιμασία των εν λόγω εγγράφων δύναται να γίνει, για μεν το ΕΕΕΣ μέσω της υπηρεσίας eESPD της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και για δε το ΤΕΥΔ βάσει του τυποποιημένου ηλεκτρονικού εντύπου που εκδίδεται από την Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΑΔΗΣΥ).

2. Μετά την υπογραφή της διακήρυξης, αποστέλλονται μέσω του Συστήματος σε ηλεκτρονική μορφή τα κατάλληλα στοιχεία:
α) προς την Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (TED) εφόσον υφίσταται υποχρέωση, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 66 παρ. 6 και του άρθρου 296 παρ. 5 του ν. 4412/2016.
β) προς το ΚΗΜΔΗΣ με την επιφύλαξη των παρ. 1, 2, και 5 του άρθρου 38 του ν. 4412/2016.
γ) προς την Διαδικτυακή Πύλη του ΕΣΗΔΗΣ.

3. Έως την ολοκλήρωση των διαδικασιών ηλεκτρονικής αποστολής στο TED μέσω του Συστήματος, τα κατά περίπτωση στοιχεία αποστέλλονται και καταχωρούνται κατά περίπτωση από τους χρήστες- αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς, στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (TED) και στο ΚΗΜΔΗΣ αντίστοιχα, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις του ν. 4412/2016.

Άρθρο 13Α
Επίσημο εθνικό πληροφοριακό σύστημα eSender

1. Το Σύστημα μπορεί να λειτουργεί ως το επίσημο εθνικό πληροφοριακό σύστημα eSender.

2. Το Σύστημα, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 66 παρ. 6 και του άρθρου 296 παρ. 5 του ν. 4412/2016, ως πιστοποιημένος φορέας TED eSender, αποστέλλει ειδοποιήσεις στο TED, ήτοι την ηλεκτρονική έκδοση του «Συμπληρώματος της Επίσημης Εφημερίδας» της ΕΕ που αφορά στις ευρωπαϊκές δημόσιες συμβάσεις, για εκείνα τα τυποποιημένα έντυπα - όπως αυτά θεσπίζονται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 2015/1986 και καλύπτονται από τις οδηγίες 2014/23/ΕΕ, 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ - για τα οποία και έχει πιστοποιηθεί.
Ο χρήστης, μέσω της ειδικής λειτουργικότητας ΕΣΗΔΗΣ TED eSender του Συστήματος, δύναται να συντάσσει, να παρακολουθεί και να αποστέλλει σχετικές ειδοποιήσεις στο TED.

Άρθρο 14
Διευκρινίσεις προκηρύξεων- διακηρύξεων

Οι οικονομικοί φορείς υποβάλλουν αιτήματα παροχής διευκρινίσεων επί των εγγράφων της δημόσιας σύμβασης μέσω της λειτουργικότητας της «Επικοινωνίας» του Συστήματος. Οι παρεχόμενες από τις αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς διευκρινίσεις δίνονται μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος ή και της ανάρτησης αυτών στον ηλεκτρονικό χώρο «Συνημμένα Προκηρυγμένου Διαγωνισμού», Κατηγορία «Προς Προμηθευτή, Διακήρυξη και Δημοσίευση στο Portal».

Άρθρο 15
Υποβολή Προσφορών- Αιτήσεων Συμμετοχής

1. Χρόνος και τρόπος υποβολής Προσφορών και Αιτήσεων Συμμετοχής.
1.1. Οι οικονομικοί φορείς υποβάλλουν την προσφορά, τα στοιχεία και δικαιολογητικά για την συμμετοχή τους σε διαγωνιστική διαδικασία και μέχρι τη σύναψη της σύμβασης μέσω του Συστήματος με τρόπο και σε χρόνο που ορίζεται κατά περίπτωση στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και της παρούσης.
1.2 Οι οικονομικοί φορείς υποβάλλουν την προσφορά τους σε ηλεκτρονικό φάκελο μέσα στη προθεσμία που ορίζεται στα έγγραφα της σύμβασης.
Τα περιεχόμενα του ανωτέρω φακέλου ορίζονται ως εξής:
(α) ένας (υπο)φάκελος με την ένδειξη «Δικαιολογητικά Συμμετοχής-Τεχνική Προσφορά» στον οποίο περιλαμβάνονται τα κατά περίπτωση απαιτούμενα δικαιολογητικά σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και την παρούσα.
(β) ένας (υπο)φάκελος με την ένδειξη «Οικονομική Προσφορά» στον οποίο περιλαμβάνεται η οικονομική προσφορά του οικονομικού φορέα.
Τα στοιχεία της προσφοράς που έχουν εμπιστευτικό χαρακτήρα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 21 του ν. 4412/2016, υποβάλλονται στον οικείο (υπο)φάκελο ως ξεχωριστό αρχείο και σημαίνονται από τον οικονομικό φορέα με χρήση του σχετικού πεδίου του Συστήματος.
Στην περίπτωση αυτή, ο οικονομικός φορέας υποβάλλει στον οικείο (υπο)φάκελο σχετική αιτιολόγηση, αναφέροντας ρητά όλες τις σχετικές διατάξεις νόμου ή διοικητικές πράξεις που επιβάλλουν την εμπιστευτικότητα της συγκεκριμένης πληροφορίας.
Δεν χαρακτηρίζονται ως εμπιστευτικές πληροφορίες σχετικά με τις τιμές μονάδος, τις προσφερόμενες ποσότητες, την οικονομική προσφορά και τα στοιχεία της τεχνικής προσφοράς που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγησή της, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 21 του ν. 4412/2016.
Ο χρήστης- οικονομικός φορέας υποβάλλει τους ανωτέρω (υπο)φακέλους μέσω του Συστήματος, όπως περιγράφεται παρακάτω:
1.2.1 Τα στοιχεία και δικαιολογητικά που περιλαμβάνονται στον (υπο)φάκελο με την ένδειξη «Δικαιολογητικά Συμμετοχής - Τεχνική Προσφορά» υποβάλλονται από αυτόν ηλεκτρονικά σε μορφή αρχείου Portable Document Format (PDF) και εφόσον έχουν συνταχθεί/ παραχθεί από τον ίδιο, φέρουν εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή με χρήση εγκεκριμένων πιστοποιητικών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8, χωρίς να απαιτείται θεώρηση γνησίου της υπογραφής.
1.2.1.1 Εντός τριών (3) εργασίμων ημερών από την ηλεκτρονική υποβολή των ως άνω στοιχείων και δικαιολογητικών προσκομίζονται υποχρεωτικά από τον οικονομικό φορέα στην αναθέτουσα αρχή/ αναθέτοντα φορέα, σε έντυπη μορφή και σε σφραγισμένο φάκελο, τα στοιχεία της ηλεκτρονικής προσφοράς τα οποία απαιτείται να προσκομισθούν σε πρωτότυπη μορφή σύμφωνα με τον ν. 4250/2014. Τέτοια στοιχεία και δικαιολογητικά είναι ενδεικτικά η εγγυητική επιστολή συμμετοχής, τα πρωτότυπα έγγραφα τα οποία έχουν εκδοθεί από ιδιωτικούς φορείς και δεν φέρουν επικύρωση από δικηγόρο, καθώς και τα έγγραφα που φέρουν τη Σφραγίδα της Χάγης (Apostille).
1.2.1.2 Δεν προσκομίζονται σε έντυπη μορφή στοιχεία και δικαιολογητικά τα οποία φέρουν εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή με χρήση εγκεκριμένων πιστοποιητικών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8, τα ΦΕΚ, τα τεχνικά φυλλάδια και όσα στοιχεία και δικαιολογητικά προβλέπεται από το ν. 4250/2014 ότι οι φορείς υποχρεούνται να αποδέχονται αντίγραφα των πρωτοτύπων.
1.2.1.3 Ειδικά τα στοιχεία και δικαιολογητικά που αφορούν έγγραφα που παρέχονται από τους δημόσιους φορείς αναζητούνται αυτεπάγγελτα από την αναθέτουσα αρχή/ αναθέτοντα φορέα, μέσω διαλειτουργικότητας των συστημάτων. Έως την πλήρη διαλειτουργικότητα, τα στοιχεία και δικαιολογητικά υποβάλλονται από τον οικονομικό φορέα σύμφωνα με την παράγραφο 1.2.1 του παρόντος άρθρου.
1.2.1.4 Οι οικονομικοί φορείς δύνανται να προετοιμάζουν μέσω των λειτουργιών του Συστήματος το Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ) ή/και το Τυποποιημένο Έντυπο Υπεύθυνης Δήλωσης (ΤΕΥΔ) του διαγωνισμού και να καθορίζουν τα σχετικά κριτήρια αποκλεισμού και επιλογής.
Έως την ολοκλήρωση της ανάπτυξης της προαναφερόμενης λειτουργικότητας σύνταξης των ΕΕΕΣ και ΤΕΥΔ μέσω του Συστήματος, η προετοιμασία των εν λόγω εγγράφων δύναται να γίνεται, για μεν το ΕΕΕΣ μέσω της υπηρεσίας eESPD της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και για δε το ΤΕΥΔ βάσει του τυποποιημένου ηλεκτρονικού εντύπου που εκδίδεται από την ΕΑΑΔΗΣΥ.
1.2.2. Ο οικονομικός φορέας συντάσσει την τεχνική και οικονομική του προσφορά συμπληρώνοντας την αντίστοιχη ειδική ηλεκτρονική φόρμα του Συστήματος και επισυνάπτοντας στον ηλεκτρονικό χώρο «Συνημμένων Ηλεκτρονικής Προσφοράς» και στον κατά περίπτωση (υπο)φάκελο όλα τα στοιχεία της προσφοράς του σε μορφή αρχείου Portable Document Format(PDF).
Στην συνέχεια, ο οικονομικός φορέας παράγει από το Σύστημα τα ηλεκτρονικά αρχεία (εκτυπώσεις της Τεχνικής Προσφοράς Προμηθευτή και της Οικονομικής Προσφοράς Προμηθευτή σε μορφή αρχείου Portable Document Format (PDF)), τα οποία υπογράφονται με εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή με χρήση εγκεκριμένων πιστοποιητικών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8 και επισυνάπτονται στους αντίστοιχους (υπο)φακέλους της προσφοράς από τον οικονομικό φορέα. Κατά την συστημική υποβολή της προσφοράς το Σύστημα πραγματοποιεί αυτοματοποιημένους ελέγχους επιβεβαίωσης της ηλεκτρονικής προσφοράς σε σχέση με τα παραχθέντα ηλεκτρονικά αρχεία (Τεχνική και Οικονομική Προσφορά) και εφόσον οι έλεγχοι αυτοί αποβούν επιτυχείς η προσφορά υποβάλλεται στο Σύστημα.
Διαφορετικά, η προσφορά δεν υποβάλλεται και το Σύστημα ενημερώνει τον οικονομικό φορέα με σχετικό μήνυμα σφάλματος στη διεπαφή του χρήστη του οικονομικού φορέα, προκειμένου ο τελευταίος να προβεί στις σχετικές ενέργειες διόρθωσης.
1.2.2.1 Εφόσον οι τεχνικές προδιαγραφές και οι οικονομικοί όροι δεν έχουν αποτυπωθεί στο σύνολό τους στις ειδικές ηλεκτρονικές φόρμες του Συστήματος, ο οικονομικός φορέας επισυνάπτει ψηφιακά υπογεγραμμένα τα σχετικά ηλεκτρονικά αρχεία σύμφωνα με τους όρους της εκάστοτε διακήρυξης (ιδίως τεχνική και οικονομική προσφορά).
1.2.2.2 Από το Σύστημα εκδίδεται ηλεκτρονική απόδειξη υποβολής προσφοράς, η όποια αποστέλλεται στον οικονομικό φορέα με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

2. Υποβολή αιτήσεων συμμετοχής.
Οι οικονομικοί φορείς υποβάλλουν τις αιτήσεις συμμετοχής τους μέσω του Συστήματος με τρόπο και σε χρόνο που ορίζεται κατά περίπτωση στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, τα έγγραφα της σύμβασης και την παρούσα, εφαρμοζόμενων αναλόγως των διατάξεων της παρ. 1.2.1 του παρόντος άρθρου.

3. Απόσυρση προσφοράς
Οι οικονομικοί φορείς δύνανται να ζητήσουν την απόσυρση υποβληθείσας προσφοράς, πριν την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφοράς, με έγγραφο αίτημα τους προς την αναθέτουσα αρχή/αναθέτοντα φορέα, σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου Portable Document Format (PDF) που φέρει εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή με χρήση εγκεκριμένων πιστοποιητικών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8, μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος. Πιστοποιημένος χρήστης της αναθέτουσας αρχής/ αναθέτοντα φορέα, μετά από σχετική απόφαση της αναθέτουσας αρχής/ αναθέτοντα φορέα η οποία αποδέχεται το σχετικό αίτημα του οικονομικού φορέα, μπορεί να προβεί στην απόρριψη της σχετικής ηλεκτρονικής προσφοράς στο Σύστημα πριν την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφοράς. Κατόπιν, ο οικονομικός φορέας δύναται να υποβάλει εκ νέου προσφορά μέσω του Συστήματος έως την καταληκτική ημερομηνία υποβολής προφοράς.

4. Τα οριζόμενα στις ανωτέρω παραγράφους εφαρμόζονται αναλογικά για τις διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων του Βιβλίου ΙΙ, σύμφωνα με το άρθρο 315 του ν. 4412/2016.

Άρθρο 16
Ηλεκτρονική Αποσφράγιση-Αξιολόγηση Προσφορών και Αιτήσεων Συμμετοχής

1. Ηλεκτρονική Αποσφράγιση.
Το πιστοποιημένο στο Σύστημα, για την αποσφράγιση των αιτήσεων συμμετοχής και προσφορών συμμετοχής, αρμόδιο όργανο της αναθέτουσας αρχής/ αναθέτοντα φορέα, προβαίνει στην ηλεκτρονική αποσφράγιση αυτών, κατά την ημερομηνία και ώρα που ορίζεται στα έγγραφα της σύμβασης ή την σχετική πρόσκληση, ακολουθώντας κατά περίπτωση τα εξής στάδια:
• Ηλεκτρονική Αποσφράγιση των προσφορών και αιτήσεων συμμετοχής
• Ηλεκτρονική Αποσφράγιση του (υπό)φακέλου «Δικαιολογητικά Συμμετοχής- Τεχνική Προσφορά»
• Ηλεκτρονική Αποσφράγιση του (υπό)φακέλου «Οικονομική Προσφορά».

2. Ηλεκτρονική Αξιολόγηση
Μετά την κατά περίπτωση ηλεκτρονική αποσφράγιση των αιτήσεων συμμετοχής και των προσφορών η αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας προβαίνει στην αξιολόγηση αυτών μέσω των αρμόδιων πιστοποιημένων στο Σύστημα οργάνων της, εφαρμοζόμενων κατά τα λοιπά των κειμένων διατάξεων, των εγγράφων της σύμβασης και της παρούσης.

3. Μέσω του Συστήματος ιδίως:
• Πιστοποιημένοι χρήστες των γνωμοδοτικών οργάνων του άρθρου 221 του ν.4412/2016 προβαίνουν κατά περίπτωση στην διαδικασία αποσφράγισης, ελέγχου και αξιολόγησης των αιτήσεων συμμετοχής, φακέλων και (υπό)φακέλων των προσφορών και υποβάλλουν τα πρακτικά, γνωμοδοτήσεις, εισηγήσεις τους προς την αναθέτουσα αρχή/ αναθέτοντα φορέα.
• Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού, o απευθύνουν πρόσκληση στους χρήστες- οικονομικούς φορείς για παροχή διευκρινίσεων ή συμπλήρωσης των εγγράφων ή των δικαιολογητικών που έχουν υποβάλει.
- απευθύνουν πρόσκληση στους χρήστες- οικονομικούς φορείς για παροχή διευκρινίσεων επί του περιεχομένου της τεχνικής ή οικονομικής προσφοράς που έχουν υποβάλει.
- κοινοποιούν στους οικονομικούς φορείς την σχετική απόφαση επικύρωσης των πρακτικών αξιολόγησης των προσφορών και των αιτήσεων συμμετοχής, αναλόγως της κατά περίπτωση ακολουθούμενης διαδικασίας.
• Πιστοποιημένοι χρήστες των οικονομικών φορέων
- παρέχουν τις διευκρινίσεις ή συμπληρώνουν τα έγγραφα ή δικαιολογητικά που τους ζητούνται.
- λαμβάνουν γνώση των λοιπών συμμετεχόντων, των προσφορών τους και των υποβληθέντων στοιχείων και δικαιολογητικών αυτών μέσω του χώρου του ηλεκτρονικού διαγωνισμού.
Η υποβολή των πρακτικών, γνωμοδοτήσεων και εισηγήσεων των γνωμοδοτικών οργάνων, οι κοινοποιήσεις και οι προσκλήσεις των αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων προς τους οικονομικούς φορείς, οι διευκρινίσεις- συμπληρώσεις των τελευταίων προς τις αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς καθώς και κάθε άλλη επικοινωνία μεταξύ οικονομικών φορέων και αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων πραγματοποιούνται μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος.

Άρθρο 17
Υποβολή-Αποσφράγιση-Αξιολόγηση Δικαιολογητικών Προσωρινού Αναδόχου Κατακύρωση - Σύναψη Σύμβασης

1. Υποβολή - Αποσφράγιση - Αξιολόγηση Δικαιολογητικών Προσωρινού Αναδόχου
1.1 Μετά την αξιολόγηση των προσφορών η αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας ειδοποιεί εγγράφως μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος τον «προσωρινό ανάδοχο» να υποβάλλει εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στα έγγραφα της σύμβασης τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις δικαιολογητικά προσωρινού αναδόχου.
1.2 Τα δικαιολογητικά του προσωρινού αναδόχου υποβάλλονται από τον οικονομικό φορέα ηλεκτρονικά στον χώρο «Συνημμένων Ηλεκτρονικής Προσφοράς» και ειδικότερα στον (υπό)φάκελο με την ένδειξη «Δικαιολογητικά Προσωρινού Αναδόχου».
1.3 Η αποσφράγιση και αξιολόγηση των δικαιολογητικών του προσωρινού αναδόχου πραγματοποιείται εφαρμοζόμενων αναλόγως των οριζόμενων στο άρθρο 16 της παρούσης.

2. Κατακύρωση - σύναψη σύμβασης
2.1 Μετά την αξιολόγηση των δικαιολογητικών κατακύρωσης του προσωρινού αναδόχου η αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας προβαίνει, μέσω του Συστήματος, στην κοινοποίηση της απόφασης κατακύρωσης, μαζί με αντίγραφο όλων των πρακτικών της διαδικασίας ελέγχου και αξιολόγησης των προσφορών σε κάθε προσφέροντα εκτός από τον προσωρινό ανάδοχο σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
2.2 Μετά την επέλευση των εννόμων αποτελεσμάτων της απόφασης κατακύρωσης σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ.3 του άρθρου 105 και την παρ. 3 του άρθρου 316 του ν. 4412/2016, η αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας προσκαλεί, μέσω του Συστήματος και των πιστοποιημένων σε αυτό χρηστών της, τον ανάδοχο να προσέλθει για την υπογραφή του συμφωνητικού, κοινοποιώντας του σχετική έγγραφη ειδική πρόσκληση μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος, εφαρμοζομένων των κειμένων διατάξεων για την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων, τη διακήρυξη και των διαδικασιών της κατά περίπτωση αναθέτουσας αρχής/ αναθέτοντα φορέα.

3. Μέσω του Συστήματος ιδίως:
• Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού ειδοποιούν εγγράφως τον «προσωρινό ανάδοχο» να υποβάλλει τα προβλεπόμενα στις κείμενες διατάξεις και τα έγγραφα της σύμβασης δικαιολογητικά και στοιχεία.
• Πιστοποιημένοι χρήστες του προσωρινού αναδόχου υποβάλλουν τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά προσωρινού αναδόχου.
• Πιστοποιημένοι χρήστες των οικονομικών φορέων λαμβάνουν γνώση των δικαιολογητικών που υπέβαλλε ο προσωρινός ανάδοχος μέσω του χώρου του ηλεκτρονικού διαγωνισμού.
• Πιστοποιημένοι χρήστες των γνωμοδοτικών οργάνων του άρθρου 221 του ν.4412/2016 προβαίνουν στη διαδικασία ελέγχου και αξιολόγησης των δικαιολογητικών του προσωρινού αναδόχου και υποβάλλουν τα πρακτικά, γνωμοδοτήσεις, εισηγήσεις τους προς την αναθέτουσα αρχή/ αναθέτοντα φορέα.
• Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού κοινοποιούν την απόφαση κατακύρωσης στους προσφέροντες ή συμμετέχοντες πλην του προσωρινού αναδόχου, μαζί με αντίγραφο όλων των πρακτικών της διαδικασίας ελέγχου και αξιολόγησης των προσφορών συμπεριλαμβανομένων των πρακτικών αξιολόγησης των δικαιολογητικών προσωρινού αναδόχου και τα αναρτούν στον ηλεκτρονικό χώρο «Συνημμένων Προκηρυγμένου Διαγωνισμού».
• Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού προσκαλούν τον προσωρινό ανάδοχο να υποβάλλει επικαιροποιημένα τα δικαιολογητικά του άρθρου 80 του ν. 4412/2016.
• Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού κοινοποιούν την απόφαση κατακύρωσης στον ανάδοχο.
• Πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού αποστέλλουν ειδική πρόσκληση στον ανάδοχο να προσέλθει για την υπογραφή του συμφωνητικού της σύμβασης.
• Πιστοποιημένοι χρήστες του οικονομικού φορέα δύναται να προσκομίζουν ή συμπληρώνουν τα δικαιολογητικά του προσωρινού αναδόχου σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 103 του ν. 4412/2016.
Η υποβολή των δικαιολογητικών προσωρινού αναδόχου πραγματοποιείται μέσω της λειτουργικότητας του ηλεκτρονικού χώρου «Συνημμένων Ηλεκτρονικής Προσφοράς» του Συστήματος.
Η προσκόμιση και συμπλήρωση των δικαιολογητικών προσωρινού αναδόχου σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 103 καθώς και η υποβολή των επικαιροποιημένων δικαιολογητικών σύμφωνα με την περ. γ της παρ. 3 του άρθρου 105 του ν. 4412/2016 πραγματοποιείται μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος.
Με τον ίδιο τρόπο πραγματοποιείται ιδίως, υποβολή των πρακτικών, γνωμοδοτήσεων και εισηγήσεων των γνωμοδοτικών οργάνων, οι ειδοποιήσεις, κοινοποιήσεις και προσκλήσεις των αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων προς τους οικονομικούς φορείς και τον προσωρινό ανάδοχο καθώς και κάθε άλλη επικοινωνία μεταξύ οικονομικών φορέων και αναθετουσών αρχών/ αναθετόντων φορέων.

Άρθρο 18
Εκτέλεση σύμβασης

Το Σύστημα υποστηρίζει μηχανογραφικά τις διαδικασίες ηλεκτρονικής σύναψης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων εφαρμοζομένων των κειμένων διατάξεων και των διαδικασιών της κατά περίπτωση αναθέτουσας αρχής/ αναθέτοντος φορέα.
Μέσω του Συστήματος πιστοποιημένοι χρήστες του φορέα διενέργειας του διαγωνισμού και του οικονομικού φορέα στον οποίο έχει ανατεθεί η σύμβαση, με την χρήση λειτουργιών και ηλεκτρονικών φορμών του Συστήματος, προβαίνουν κατά περίπτωση ιδίως στη:
• Μηχανογραφική σύνταξη και οριστικοποίηση του συμφωνητικού της σύμβασης.
• Το οριστικοποιημένο συμφωνητικό της σύμβασης σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου Portable Document Format (PDF), ηλεκτρονικά υπογεγραμμένο από τους αντισυμβαλλόμενους σύμφωνα παρ.3 του άρθρου 8, αναρτάται στο χώρο «Συνημμένων Σύμβασης».
• Ορισμό και διαχείριση των επιτροπών παραλαβής
• Διαχείριση των παραδόσεων, παραλαβών, τιμολογήσεων, και πληρωμών
• Τροποποίησης της σύμβασης
• Παρακολούθηση και ενημέρωση της πορείας εκτέλεσης της σύμβασης

Άρθρο 19
Προδικαστικές Προσφυγές- Ενστάσεις

1. Προδικαστικές Προσφυγές
1.1. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του παρόντος, οι Προδικαστικές Προσφυγές του Βιβλίου IV του ν.4412/2016, κατατίθενται ηλεκτρονικά μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του Συστήματος, στον ηλεκτρονικό τόπο του διαγωνισμού, επιλέγοντας κατά περίπτωση την ένδειξη «Προδικαστική Προσφυγή» και επισυνάπτοντας το σχετικό έγγραφο σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου Portable Document Format (PDF), το οποίο φέρει εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή με χρήση εγκεκριμένων πιστοποιητικών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8.
Τα σχετικά παράβολα κατατίθενται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της παρούσας.
1.2. Οι αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς μέσω της λειτουργίας της «Επικοινωνίας»:
• κοινοποιούν την προσφυγή σε κάθε ενδιαφερόμενο τρίτο σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην περ. α της παρ.1 του αρ. 365 του ν. 4412/2016.
• διαβιβάζουν στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) τα προβλεπόμενα στην περ. β της παρ.1 του αρ. 365. του ν. 4412/2016.

2. Έως την έναρξη ισχύος των παρ. 7 και 8 του άρθρου 379 του ν. 4412/2016 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, ενστάσεις ή προδικαστικές προσφυγές υποβάλλονται ηλεκτρονικά, μέσω της λειτουργίας του Συστήματος «Επικοινωνία», συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα και επισυνάπτοντας το σχετικό έγγραφο σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου Portable Document Format (PDF), το οποίο φέρει εγκεκριμένη προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή με χρήση εγκεκριμένων πιστοποιητικών σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 8.
Τα σχετικά παράβολα κατατίθενται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της παρούσας.
Η αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας προβαίνει στην εξέταση των υποβληθέντων ενστάσεων ή προδικαστικών προσφυγών μέσω των αρμόδιων πιστοποιημένων στο Σύστημα οργάνων της, εφαρμοζόμενων κατά τα λοιπά των κειμένων διατάξεων για την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων και των διαδικασιών της κατά περίπτωση αρμόδιας Αρχής.
Ιδίως μέσω του Συστήματος:
• Πιστοποιημένοι χρήστες του αρμόδιου για την εξέταση της ένστασης ή προδικαστικής προσφυγής οργάνου προβαίνουν στη διαδικασία ελέγχου και αξιολόγησης των ενστάσεων ή προδικαστικών προσφυγών και συντάσσουν και υπογράφουν τα πρακτικά επί αυτών.
• Πιστοποιημένοι χρήστες της αναθέτουσας αρχής/ αναθέτοντα φορέα κοινοποιούν τις αποφάσεις επί των ενστάσεων ή προδικαστικών προσφυγών στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς.

Άρθρο 20
Χρόνος και τρόπος πρόσβασης στα έγγραφα

Οι χρήστες έχουν πρόσβαση στα έγγραφα που παράγονται στο Σύστημα με τον τρόπο και στο χρόνο που ορίζεται από τις κατά περίπτωση κείμενες διατάξεις και τις διατάξεις της παρούσης, εφαρμοζόμενων των διατάξεων του άρθρου 5 του ν. 2690/1 999 και των διατάξεων για το ηλεκτρονικό δημόσιο έγγραφο (ΥΑΠ/Φ.40.4/3/1031/2012 ΦΕΚ Β' 1317/23.04.2012) όπως κωδικοποιήθηκαν με το π.δ. 28/2015 (ΦΕΚ Α/34). Το δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα των προσφορών άλλων οικονομικών φορέων ασκείται σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 5 του ν.4412/2016.

Άρθρο 21
Δυναμικά Συστήματα Αγορών - Ηλεκτρονικοί Κατάλογοι

Το σύστημα υποστηρίζει μηχανογραφικά τις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων με τη χρήση Δυναμικών Συστημάτων Αγορών και Ηλεκτρονικών Καταλόγων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 33, 35, 270 και 272 αντίστοιχα του ν.4412/2016, σε συνδυασμό με τους κατά περίπτωση οριζόμενους στα έγγραφα της σύμβασης ειδικούς όρους.

Άρθρο 22
Ηλεκτρονικοί Πλειστηριασμοί

Το Σύστημα υποστηρίζει μηχανογραφικά τη διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 34 και 271 του ν.4412/2016, σε συνδυασμό με τους κατά περίπτωση οριζόμενους στα έγγραφα της σύμβασης ειδικούς όρους.
Ειδικά για τους φορείς του άρθρου 9 παρ. 1 του ν. 3580/2007, εφαρμόζονται τα οριζόμενα στην υπ' αριθμ. 1862/2012 (ΦΕΚ Β' 680/8.3.2012) απόφαση.

Άρθρο 23
Συμφωνίες - Πλαίσιο

Το Σύστημα υποστηρίζει μηχανογραφικά διαγωνισμούς προμήθειας αγαθών και παροχής γενικών υπηρεσιών με τις διαδικασίες της Συμφωνίας Πλαίσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 39 και 273 του ν.4412/2016 σε συνδυασμό με τους κατά περίπτωση οριζόμενους στα έγγραφα της σύμβασης ειδικούς όρους, κατά το μέρος που δεν αντίκεινται στις ως άνω διατάξεις και τις διατάξεις της παρούσης.

Άρθρο 24
Εκπαίδευση Χρηστών ΕΣΗΔΗΣ

1. Η εκπαίδευση των χρηστών των περιπτώσεων 2.2, 2.3, 2.4, 2.5, και 2.6 του άρθρου 4 παρούσας, παρέχεται:
α. Από το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ) μέσω πιστοποιημένων προγραμμάτων. Τα αιτήματα των χρηστών για συμμετοχή τους στα προαναφερόμενα προγράμματα υποβάλλονται με ηλεκτρονική αίτηση τους προς το ΕΚΔΔΑ.
β. Από τη Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών για την κάλυψη αναγκών των εν λόγω χρηστών, είτε κατόπιν σχετικού αιτήματος αυτών στο πλαίσιο διαγωνισμών που πρόκειται να δημοσιευθούν ή έχουν ήδη δημοσιευθεί στο ΕΣΗΔΗΣ, είτε μέσω δράσεων ενημέρωσης και επιμόρφωσης/ εκπαίδευσης των αναθετουσών αρχών που διοργανώνει η Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών.
Όταν η εκπαίδευση παρέχεται στο πλαίσιο διαγωνισμών που πρόκειται να δημοσιευθούν ή έχουν ήδη δημοσιευθεί στο ΕΣΗΔΗΣ, τα αιτήματα των χρηστών για εκπαίδευση υποβάλλονται από τις Υπηρεσίες στις οποίες ανήκουν, με τυποποιημένο «Πίνακα καταγραφής στελεχών για εκπαίδευση» και αποστολή του στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο helpdesk.esidis@eprocurement.gov.gr.
Η εκπαίδευση παρέχεται είτε στις εγκαταστάσεις της ΓΓΕΠΚ, είτε απομακρυσμένα μέσω studio τηλεδιάσκεψης, είτε μέσω άλλου ηλεκτρονικού μέσου.

2. Η εκπαίδευση των χρηστών της περίπτωσης 2.7 (οικονομικοί φορείς) του άρθρου 2, παρέχεται από τη Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών, είτε κατόπιν σχετικού αιτήματος των οικονομικών φορέων στο πλαίσιο δημοσιευμένων στο ΕΣΗΔΗΣ ηλεκτρονικών διαγωνισμών, είτε μέσω προγραμμάτων εκπαίδευσης και επιμόρφωσης των οικονομικών φορέων που διοργανώνει η Γενική Διεύθυνση Δημοσίων Συμβάσεων και Προμηθειών.
Όταν η εκπαίδευση παρέχεται στο πλαίσιο δημοσιευμένων στο ΕΣΗΔΗΣ ηλεκτρονικών διαγωνισμών, οι οικονομικοί φορείς υποβάλλουν τα αιτήματά τους για εκπαίδευση στην αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας του εκάστοτε δημοσιευμένου διαγωνισμού, με ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω της λειτουργικότητας «Επικοινωνία» του
Συστήματος. Η αναθέτουσα αρχή/αναθέτων φορέας του διαγωνισμού συγκεντρώνει τα αιτήματα και τα αποστέλλει έγκαιρα στη ΓΔΔΣΠ, στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου vendor.training@eprocurement.gov.gr, ώστε να καθοριστεί ο χρόνος και ο τόπος εκπαίδευσης και να ενημερωθούν σχετικά η αναθέτουσα αρχή/ αναθέτων φορέας και οι οικονομικοί φορείς. Η εκπαίδευση παρέχεται είτε στις εγκαταστάσεις της ΓΓΕΠΚ, είτε απομακρυσμένα μέσω studio τηλεδιάσκεψης, είτε μέσω άλλου ηλεκτρονικού μέσου.

Άρθρο 25
Αναλογική εφαρμογή

Οι διατάξεις της παρούσας εφαρμόζονται αναλογικά στην περίπτωση που οι αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς χρησιμοποιούν το Σύστημα σε διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων με εκτιμώμενη αξία κάτω των 60.000 ευρώ.

Άρθρο 26
Μεταβατική διάταξη

Οι διατάξεις της παρούσας εφαρμόζονται σε όλες τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών και παροχής γενικών υπηρεσιών, η έναρξη σύναψης των οποίων, σύμφωνα με τα αρ. 61 και 120 του ν. 4412/2016 αντίστοιχα, λαμβάνει χώρα μετά τη δημοσίευση της παρούσας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Άρθρο 27
Έναρξη ισχύος

Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα,19 Μαΐου 2017

Ο Υπουργός
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αθήνα, 31 Μαΐου 2017
Αριθ. Πρωτ.:ΔΕφΚΦ Δ 1085193 ΕΞ 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ



ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ και ΕΦΚ
Δ/ΝΣΗ Ε.Φ.Κ. και ΦΠΑ
ΤΜΗΜΑ Δ'

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 10184 Αθήνα
Πληροφορίες: Γ. Θανάσας - Ν.Βιδάλης
Τηλέφωνο: 210 6987402
Fax: 210 6987408
E-Mail: finexcis@2001.syzefxis.gov.gr
Url: www.aade.gr

Θέμα: Κοινοποίηση διατάξεων άρθρου 68 του ν.4472/2017 - Κατάργηση επιβολής Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στην Ισοπροπυλική Αλκοόλη

Κοινοποιούμε προς ενημέρωση και εφαρμογή τις διατάξεις του άρθρου 68 του Κεφαλαίου ΣΤ' «Διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών» του ν.4472/2017 «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν.4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 - 2021 και λοιπές διατάξεις», όπως δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 19 Μαΐου 2017 και έλαβε αριθμό ΦΕΚ Α' 74 και σε θέματα αρμοδιότητάς μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Με τις διατάξεις των παραγράφων 1 έως 5 του ως άνω άρθρου, καταργείται, μεταξύ άλλων, η παράγραφος 4 του άρθρου 81 του ν.2960/2001 (Α'265), με την οποία επιβαλλόταν ειδικός φόρος κατανάλωσης στην ισοπροπυλική αλκοόλη της δασμολογικής κλάσης 29.05 της Σ.Ο., το ύψος του οποίου καθορίζονταν σε δύο ευρώ και ενενήντα τρία λεπτά (2,93) ανά χιλιόγραμμο καθαρού βάρους.

Επίσης, με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του ως άνω άρθρου ορίζεται ρητά ότι καταργούνται οι υπουργικές αποφάσεις Φ.811/337/2008 (Β'1380) «Όροι και διατυπώσεις απαλλαγής από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) της ισοπροπυλικής αλκοόλης που κατόπιν μετουσίωσης προορίζεται για βιομηχανική ή βιοτεχνική χρήση», Φ.812/338/1.7.2008 (Β'1380) «Σύσταση και λειτουργία φορολογικών αποθηκών ισοπροπυλικής αλκοόλης που παράγεται εγχωρίως ή μεταφέρεται από τα λοιπά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.» και Φ.230/111/2008 (Β'334) «Καθορισμός ποσοστών, όρων και διατυπώσεων για την αναγνώριση φυσικής απομείωσης (φύρας) ισοπροπυλικής αλκοόλης κατά την αποθήκευσή της ή στις χρήσεις αυτής.». Καταργείται επίσης, κάθε άλλη υπουργική απόφαση ή διάταξη υπουργικής απόφασης, κατά το μέρος που αφορά στην ισοπροπυλική αλκοόλη και εκδόθηκε κατ' εξουσιοδότηση των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 81 και της παραγράφου 4 του άρθρου 83 του ν.2960/2001, καθώς και των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 27 του ν.2127/1993 (Α'48). 

Κατόπιν των ανωτέρω, η υπ' αρ. Φ.585/349/99 ΑΥΟ (Β'1276) «Όροι και διατυπώσεις για την απαλλαγή από τον Ε.Φ.Κ. της ακρυλικής ή ισοπροπυλικής αλκοόλης που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή φαρμάκων», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, επισημαίνεται ότι καταργείται μόνο κατά το μέρος που αφορά στην ισοπροπυλική αλκοόλη.

Η ισχύς των διατάξεων του άρθρου 68 του κοινοποιούμενου νόμου, αρχίζει από 19/5/2017, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 164 αυτού.


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
Γ. ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Αριθ. 2/39056/0004

(ΦΕΚ Β' 1920/01-06-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις :
α) του άρθρου 7 του ν. 4374/2016 (Α' 50), β) των άρθρων 15 και 16 του ν. 3614/2007 «Διαχείριση, έλεγχος και εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2007 - 2013» (Α' 267), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν,
γ) των άρθρων 11 και 12 του ν. 4314/2014 «Για τη διαχείριση, τον έλεγχο και την εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2014-2020, Β) Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2012/17 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13 ης Ιουνίου 2012 (ΕΕ L 156/16.06.2012) στο ελληνικό δίκαιο, τροποποίηση του ν. 3419/2005 (Α' 297) και άλλες διατάξεις» (Α' 265), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν,
δ) του άρθρου 14 του ν. 3492/2006 «Οργάνωση συστήματος ελέγχου για τη διασφάλιση της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης του κρατικού προϋπολογισμού και των εκτός του κρατικού προϋπολογισμού φορέων και άλλες διατάξεις» (Α' 210),όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει,
ε) των άρθρων 11 και 12 του ν. 4151/2013 «Ρυθμίσεις για την τροποποίηση και τη βελτίωση συνταξιοδοτικών, δημοσιονομικών, διοικητικών και λοιπών διατάξεων του Υπουργείου Οικονομικών» (Α' 103), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν,
στ) του ν. 4254/2014 (Α' 85), όπως ισχύει,
ζ) του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα που κωδικοποιήθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α' 98),
η) του π.δ. 111/2014 «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών» (Α' 178), όπως ισχύει,
θ) του π.δ. 80/2016 «Ανάληψη υποχρεώσεων από τους διατάκτες» (Α' 145).

2. Την αριθμ. 2/95230/0004/24.10.2013 (Β' 2730) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

3. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Τροποποιούμε την αριθμ. 2/95230/0004/24.10.2013 (ΦΕΚ Β' 2730) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ως εξής:

Άρθρο πρώτο
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Α' ΤΗΣ ΑΡΙΘΜ. 2/95230/0004/24-10-2013 (ΦΕΚ Β' 2730) ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Αντικαθιστούμε το Κεφάλαιο Α' της 2/95230/0004/24.10.2013 (ΦΕΚ Β' 2730) απόφασης του Υπουργού Οικονομικών ως εξής:
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α'
ΜΗΤΡΩΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Δ.ΕΛ.
(άρθρο 12 του ν. 4151/2013)

Άρθρο 1
ΤΗΡΗΣΗ ΜΗΤΡΩΟΥ

1. Στην Αυτοτελή Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών τηρείται Μητρώο Δημοσιονομικών Ελεγκτών και Ελεγκτών της Ε.Δ.ΕΛ., το οποίο συστάθηκε με το ν. 4151/2013 (Α' 103).
2. Το Μητρώο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες του ελεγκτικού έργου της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
3. Το Μητρώο δεν έχει περιορισμό κατώτατου ή ανώτατου αριθμού εγγεγραμμένων.
4. α. Οι ήδη εγγεγραμμένοι στο Μητρώο καθώς και όσοι εγγράφονται σύμφωνα με τη διαδικασία της παρούσας παραμένουν εγγεγραμμένοι σε αυτό εκτός εάν συντρέχει λόγος διαγραφής τους, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3.
β. Στο Μητρώο δύνανται να ενταχθούν εφεξής μετά από αίτηση τους υπάλληλοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών και της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών, οι οποίοι πληρούν σωρευτικά τα παρακάτω κριτήρια:
αα) Είναι κατηγορίας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ) ή Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (TE),
ββ) Έχουν συνολικά διετή θητεία στις υπηρεσίες της περ. 4β του παρόντος ή αναγνωρισμένη προϋπηρεσία σε οποιαδήποτε ελεγκτική υπηρεσία του Ελληνικού Δημοσίου,
γγ) δεν έχουν καταδικαστεί τελεσιδίκως για τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 του παρόντος αδικήματα και δεν τους έχει επιβληθεί τελεσίδικα οποιαδήποτε πειθαρχική ποινή ανώτερη του προστίμου αποδοχών τεσσάρων (4) μηνών για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα μέχρι τη διαγραφή της ποινής κατά το άρθρο 145 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. που κυρώθηκε με το ν. 3528/2007, αντικαταστάθηκε από το άρθρο δεύτερο του ν. 4057/2012 και ισχύει,
δδ) δεν τελούν σε διαθεσιμότητα ή αργία.
5. Υπάλληλοι κατηγοριών Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης που διορίζονται για πρώτη φορά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και τοποθετούνται σε Υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, μέχρι την ένταξη τους στο Μητρώο Δημοσιονομικών Ελεγκτών και Ελεγκτών της ΕΔΕΛ, δύνανται, με απόφαση του Προϊσταμένου της ανωτέρω Γενικής Διεύθυνσης, να διενεργούν ελέγχους αρμοδιότητάς της. Με όμοια απόφαση, μπορούν να διενεργούν ελέγχους και υπάλληλοι κατηγοριών ΠΕ και TE, οι οποίοι υπηρετούν με απόσπαση στις Διευθύνσεις της εν λόγω Γενικής Διεύθυνσης, για όσο χρόνο διαρκεί η απόσπασή τους.

Άρθρο 2
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΟ ΜΗΤΡΩΟ

1. Οι υπάλληλοι που επιθυμούν να ενταχθούν στο Μητρώο υποβάλουν αίτηση στην Αυτοτελή Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών. Οι αιτήσεις εξετάζονται από Επιτροπή Αξιολόγησης, σύμφωνα με την παρ. 3 του παρόντος.
2.    Η αξιολόγηση των αιτήσεων των υπαλλήλων για ένταξη τους στο Μητρώο γίνεται μία φορά το χρόνο, κατά τον μήνα Μάιο εκάστου έτους, ως εξής:
α) Η Αυτοτελής Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών στην οποία τηρείται το Μητρώο, το 2ο δεκαπενθήμερο του μηνός Ιανουαρίου εκάστου έτους απευθύνει γραπτή πρόσκληση προς όλους τους υπαλλήλους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών και της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών για υποβολή αίτησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ένταξη στο Μητρώο Δημοσιονομικών Ελεγκτών και Ελεγκτών της ΕΔΕΛ.
β) Η πρόσκληση αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Οικονομικών και παραμένει αναρτημένη έως και τη λήξη της περιόδου υποβολής αιτήσεων. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων είναι η 30η Απριλίου εκάστου έτους. Μετά την καταληκτική ημερομηνία, η Διεύθυνση στην οποία τηρείται το Μητρώο, το 1ο δεκαήμερο του Μαΐου εκάστου έτους, προωθεί στην Επιτροπή Αξιολόγησης τους φακέλους των υπαλλήλων οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για ένταξη στο Μητρώο.
Ειδικά, κατά την πρώτη εφαρμογή μετά τη δημοσίευση της παρούσας, καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων ένταξης για το έτος 2017 ορίζεται η 26η Ιουνίου. Η Αυτοτελής Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου Οικονομικών θα προωθήσει στην Επιτροπή Αξιολόγησης τους φακέλους των υποψηφίων μέχρι τις 10 Ιουλίου του τρέχοντος έτους.
3. Η ανωτέρω Επιτροπή (διαρκής) είναι τριμελής και απαρτίζεται από:
α) Τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, ως Πρόεδρο,
β) έναν (1) εκ των Προϊσταμένων των Διευθύνσεων Ελέγχων της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, ως Μέλος και
γ) ένα (1) εν ενεργεία Μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, ως Μέλος. Για κάθε τακτικό μέλος της Επιτροπής ορίζεται και αντίστοιχο αναπληρωματικό.
4. Η Επιτροπή Αξιολόγησης, κατόπιν ελέγχου της συνδρομής των προϋποθέσεων των υποψηφίων και επιλογής αυτών, καταθέτει το σχετικό πρακτικό επιλογής στην Αυτοτελή Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών, η οποία:
α) επικαιροποιεί το Μητρώο με τα νέα μέλη και β) ενημερώνει εγγράφως με απόδειξη παραλαβής τυχόν απορριφθέντες υποψηφίους.
5.α) Τυχόν ενστάσεις υποψηφίων κατά απόφασης της Επιτροπής Αξιολόγησης υποβάλλονται εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την ενημέρωση τους και εξετάζονται από Τριμελή Επιτροπή Ενστάσεων (διαρκή), η οποία συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ως ακολούθως:
αα) Έναν (1) Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, εκτός του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, ως Πρόεδρο,
ββ) τον Προϊστάμενο της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών, ως Μέλος και
γγ) ένα (1) εν ενεργεία Μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, εκτός αυτού που μετέχει στην Επιτροπή Αξιολόγησης, ως Μέλος, με τους αντίστοιχους αναπληρωματικούς τους.
Κάθε μέλος της επιτροπής ενστάσεων πρέπει να ανήκει τουλάχιστον στο ίδιο ή ανώτερο ιεραρχικό επίπεδο με το αντίστοιχο μέλος της Επιτροπής Αξιολόγησης.
β) Η Επιτροπή Ενστάσεων καταθέτει το σχετικό πρακτικό στην Αυτοτελή Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών, η οποία: αα) ενημερώνει σχετικά εγγράφως με απόδειξη παραλαβής τους υπαλλήλους και ββ) σε περίπτωση αποδοχής της ένστασης επικαιροποιεί το Μητρώο με τα νέα μέλη.
γ) Οι Επιτροπές υποστηρίζονται γραμματειακά από υπάλληλο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ή της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών ή της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών με τον αναπληρωτή του.
6. Η διαδικασία ένταξης στο Μητρώο ολοκληρώνεται υποχρεωτικά εντός διμήνου από την ημερομηνία προώθησης των φακέλων των ενδιαφερομένων στην Επιτροπή Αξιολόγησης συμπεριλαμβανομένης και της εξέτασης τυχόν ενστάσεων.
7. Οι υπάλληλοι που εγγράφονται στο Μητρώο θα συμμετέχουν σε διαδικασίες εκπαίδευσης που θα λαμβάνουν χώρα ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η συνεχής εκπαίδευση θα πραγματοποιείται κυρίως μέσω σεμιναρίων τα οποία θα σχεδιάζονται από κοινού από την Αυτοτελή Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υπο-στήριξης Υπουργείου Οικονομικών, τη Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικών Ελέγχων και το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Τα σεμινάρια καθώς και οι εκπαιδευόμενοι σε αυτά πιστοποιούνται από το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης.

Άρθρο 3
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΤΡΩΟ

1. Εγγεγραμμένο μέλος του Μητρώου τίθεται σε αναστολή δικαιώματος διενέργειας ελέγχων για όσο διάστημα διαρκεί ποινική δίωξη σε βάρος του i) για κακούργημα είτε, ii) για έγκλημα σχετικό με τα υπομνήματα (άρθρα 216 επ. ΠΚ), την απονομή δικαιοσύνης (άρθρα 224 επ. ΠΚ), την Υπηρεσία (άρθρα 235 επ. ΠΚ), παραβίαση απορρήτων (άρθρα 370 επ. ΠΚ), καθώς και κλοπή, υπεξαίρεση (είτε κοινή είτε στην υπηρεσία), απάτη, εκβίαση, συκοφαντική δυσφήμιση, ή οποιοδήποτε έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας (άρθρα 336 επ. ΠΚ).
2. Εγγεγραμμένο μέλος του Μητρώου διαγράφεται, εφόσον:
α) έχει καταδικαστεί τελεσιδίκως για τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου,
β) στερηθεί λόγω καταδίκης τα πολιτικά του δικαιώματα και για όσο χρόνο διαρκεί η στέρηση αυτή,
γ) υποβληθεί σε στερητική δικαστική συμπαράσταση (πλήρη ή μερική), σε επικουρική δικαστική συμπαράσταση (πλήρη ή μερική) ή το Δικαστήριο έχει αποφασίσει συνδυασμό των δύο προηγούμενων ρυθμίσεων,
δ) τεθεί σε διαθεσιμότητα ή αργία ή του επιβληθεί τελεσίδικα οποιαδήποτε πειθαρχική ποινή ανώτερη του προστίμου αποδοχών τεσσάρων (4) μηνών για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα, μέχρι τη διαγραφή της ποινής κατά το άρθρο 145 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. όπως κυρώθηκε με το ν. 3528/2007, αντικαταστάθηκε από το άρθρο δεύτερο του ν. 4057/2012 και ισχύει,
ε) αξιολογηθεί αρνητικά από την Επιτροπή Αξιολόγησης η ανταπόκριση του στα ελεγκτικά καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί, βάσει αιτιολογημένης εισήγησης του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, μετά από πρόταση του Προϊσταμένου της καθ' ύλην αρμόδιας Διεύθυνσης Ελέγχου. Η αιτιολογημένη εισήγηση του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων υποβάλλεται στην Επιτροπή Αξιολόγησης της παραγράφου 3 του άρθρου 2 έως τέλος Απριλίου εκάστου έτους.
Ενστάσεις κατά της απόφασης της Επιτροπής για διαγραφή μέλους σύμφωνα με την ανωτέρω περίπτωση (ε) εξετάζονται από την Επιτροπή Ενστάσεων της παρ. 5 του άρθρου 2 της παρούσας,
στ) υποβάλει οικειοθελώς αίτηση διαγραφής του από το Μητρώο.
Εφ' όσον συντρέχουν οι ανωτέρω περιπτώσεις 2.α έως δ' και 2.στ' η διαγραφή γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
3. Η Αυτοτελής Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών το 2ο δεκαήμερο του Μαΐου εκάστου έτους προβαίνει στην επικαιροποίηση του Μητρώου, με αυτοδίκαιη διαγραφή των εγγεγραμμένων ελεγκτών που έχουν αποσπασθεί ή μεταταχθεί ή συνταξιοδοτηθεί ή έχουν λάβει πάσης φύσεως άδεια πέραν του έτους, μη συνυπολογιζομένων των αδειών μητρότητας του άρθρου 52 του ν. 3528/2007 (Α' 26) και της άδειας ανατροφής τέκνου της παραγράφου 2 του άρθρου 53 του ίδιου νόμου.

Άρθρο 4
ΚΩΛΥΜΑΤΑ
1. Για τους ελέγχους που διενεργούνται εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης, η εντοπιότητα συνιστά απόλυτο λόγο εξαίρεσης. Το κριτήριο εντοπιότητας συνδέεται με την ιδιότητα του μόνιμου κατοίκου σε επίπεδο ΟΤΑ α' Βαθμού και αποδεικνύεται με τη βεβαίωση μόνιμης κατοικίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 279 του «Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων» (ν. 3463/2006, Α' 114). Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6α του άρθρου 7 του ν. 4374/2016, το κώλυμα της εντοπιότητας δεν ισχύει για τους υπηρετούντες στις οργανικές θέσεις της περίπτωσης γ' της υποπαραγράφου 6 της παρ. Ε' του άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014.
2. Ο εγγεγραμμένος στο Μητρώο οφείλει σε κάθε περίπτωση να δηλώσει εγγράφως στην αρμόδια Διεύθυνση που διενεργεί τον έλεγχο τυχόν κώλυμα για τη συμμετοχή του σε συγκεκριμένο έλεγχο.»

Άρθρο δεύτερο
ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Γ ΤΗΣ ΑΡΙΘΜ. 2/95230/0004/24-10-2013 (ΦΕΚ Β' 2730) ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Αντικαθιστούμε το Κεφάλαιο Γ' της 2/95230/0004/24.10.2013 (ΦΕΚ Β' 2730) απόφασης του Υπουργού Οικονομικών ως εξής:
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ'
ΘΗΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΚΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Δ.ΕΛ.
(άρθρο 11 του ν. 4151/2013)
1. Η θητεία του Δημοσιονομικού Ελεγκτή και Ελεγκτή της Ε.Δ.ΕΛ. στις ελεγκτικές οργανικές μονάδες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με εξαίρεση τους υπηρετούντες σε Δ.Υ.Ε.Ε. και μη αυτοτελή Περιφερειακά Γραφεία Δημοσιονομικού Ελέγχου, δεν δύναται να υπερβεί τα έξι (6) έτη στην ίδια οργανική μονάδα επιπέδου Τμήματος της ίδιας Διεύθυνσης της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων.
2. Αρμόδιοι για την τήρηση των προβλεπόμενων στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος Κεφαλαίου, καθώς και για την ενημέρωση της Αυτοτελούς Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών, είναι οι Προϊστάμενοι των Διευθύνσεων Ελέγχων.
3. Η δια της θητείας εφαρμοζόμενη εναλλαγή προσωπικού αφορά τους υπαλλήλους όλων των κλάδων κατηγοριών ΠΕ και TE που υπηρετούν στις Διευθύνσεις Ελέγχων της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, καθώς και τους Προϊσταμένους Τμημάτων αυτών, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 7 του ν. 4374/2016 (Α' 50).»

Άρθρο τρίτο
ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Τα κεφάλαια Α' και Γ' της αριθμ. 2/95230/0004/24.10.2013 (Β' 2730) απόφασης καταργούνται.

Κατά τα λοιπά ισχύει η ως άνω τροποποιούμενη απόφαση.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 22 Μαΐου 2017

Ο Υπουργός
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

www.artion.gr

Χρόνος υποβολής ανακλητικής Φ.Δήλωσης και χρόνος παραγραφής δικαιώματος

Με αφορμή την υπ΄ αρ. 425/2017 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας

Του Γεωργίου Σπ. Ευσταθόπουλου, δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, εξειδικευθείς στο Φορολογικό Δίκαιο και συνεργάτη της Artion A.E.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας εξέδωσε πρόσφατα μία απόφαση, με την οποία επιλύεται οριστικά ένα ζήτημα που απασχολεί φοροτεχνικούς και φορολογούμενους και αφορά στο χρόνο υποβολής ανακλητικών φορολογικών δηλώσεων, επί τη βάσει των οποίων δύναται να προκύψει θέμα επιστροφής φόρου, ως επίσης και στο χρόνο έναρξης της προθεσμίας παραγραφής του δικαιώματος του φορολογούμενου να απαιτήσει την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων.

Ι. Εφαρμοστέο δίκαιο

Οι εφαρμοστές, εν προκειμένω, διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας είναι οι ακόλουθες:

1. Σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 61 του ΚΦΕ (Ν. 2238/1994), ορίζονται τα ακόλουθα:

«4. Η δήλωση αποτελεί δεσμευτικό τίτλο για το φορολογούμενο. Μπορεί όμως, για λόγους συγγνωστής πλάνης να την ανακαλέσει εν όλω ή εν μέρει φέροντας και το βάρος της απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που τη συνιστούν. Η ανάκληση γίνεται με την υποβολή δήλωσης μέσα στο οικείο οικονομικό έτος στον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, με την οποία ανακαλείται φορολογητέα ύλη η "αντικειμενική δαπάνη" και πραγματική δαπάνη ή οποιοδήποτε προσδιοριστικό της δαπάνης στοιχείο, προκειμένου να προσδιοριστεί το εισόδημα με βάση τα "άρθρα 16 και 17 του Κ.Φ.Ε.".

Στην περίπτωση απόρριψης της ανάκλησης επιδίδεται, από τον προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας, με απόδειξη, γνωστοποίηση αυτής στο φορολογούμενο, ο οποίος μπορεί να την προσβάλει προσφεύγοντας, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 66 του Ν. 2717/1999 (ΦΕΚ 97 Α`), ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου. Αν η ανακλητική δήλωση υποβληθεί σε χρόνο μεταγενέστερο του οικείου οικονομικού έτους, ο προϊστάμενος της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας υποχρεούται να γνωστοποιήσει στο φορολογούμενο, επί αποδείξει, ότι η ανάκληση δεν γίνεται δεκτή λόγω παρόδου του οικείου οικονομικού έτους και ο φορολογούμενος μπορεί να προσφύγει μέσα στην προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 66 του Ν. 2717/1999 κατά της γνωστοποίησης αυτής ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου, το οποίο αποφαίνεται στην ουσία.»

Επισημαίνεται αρχικώς ότι, από το περιεχόμενο της άνω διατάξεως και ειδικότερα από τις διατάξεις των δύο πρώτων εδαφίων της, που ορίζουν ότι η δήλωση μπορεί να ανακληθεί εν όλω ή εν μέρει λόγω συγγνωστής πλάνης, ο δε ανακαλών φέρει και το βάρος της απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που τη συνιστούν και ότι η ανάκληση μπορεί να αφορά φορολογητέα ύλη ή τεκμαρτή και πραγματική δαπάνη ή οποιοδήποτε προσδιοριστικό της δαπάνης στοιχείο, προκειμένου να προσδιοριστεί το εισόδημα με βάση τα τεκμήρια, συνάγεται ότι αντικείμενο της νομοθετικής ρύθμισης που πραγματοποιήθηκε με τον ανωτέρω νόμο αποτέλεσε η ανάκληση της φορολογικής δήλωσης λόγω πραγματικής και όχι νομικής πλάνης, τούτο δε ενισχύεται και από το γεγονός ότι οι διατάξεις αυτές αναφέρονται στην ανάκληση της δήλωσης «ένεκα συγγνωστής πλάνης», η οποία προσιδιάζει στην πραγματική και όχι στη νομική πλάνη που, κατά τις ανωτέρω αρχές, θεωρείται ότι είναι πάντοτε συγγνωστή και δεν χρειάζεται απόδειξη (ΣτΕ 2941-2943/2000 Ολομέλειας, ΣτΕ 884/2005, 3432/2007).

2. Σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 7 του άρθρου 84 ορίζεται ότι:

«1. Η κοινοποίηση φύλλου ελέγχου, ………………., δεν μπορεί να γίνει μετά την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο λήγει η προθεσμία για την επίδοση της δήλωσης. Το δικαίωμα του Δημοσίου για Επιβολή του φόρου παραγράφεται μετά την πάροδο της πενταετίας.»

και

«7. Η κατά του Δημοσίου απαίτηση προς επιστροφή φόρου παραγράφεται μετά τρία (3) έτη από την ημερομηνία της εμπρόθεσμης υποβολής της δήλωσης ή αν υποβληθεί εκπρόθεσμα η δήλωση, μετά τρία (3) έτη από την ημερομηνία που η δήλωση αυτή όφειλε να είχε υποβληθεί. Αν υποβληθεί ανακλητική δήλωση ή δήλωση με επιφύλαξη, η αξίωση για την επιστροφή του φόρου παραγράφεται μετά τρία (3) έτη από την ημέρα της με οποιονδήποτε τρόπο αποδοχής της.»

3. Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 90 του Ν. 2362/1995 (Περί Δημοσίου Λογιστικού), ορίζεται ότι:

«Η κατά του Δημοσίου απαίτηση προς επιστροφή αχρεωστήτως ή παρά το νόμο καταβληθέντος σ΄ αυτό χρηματικού ποσού παραγράφεται μετά τρία έτη από της καταβολής»

Σύμφωνα δε με την παράγραφο 2 του άρθρου 86 του ίδιου νόμου, ορίζεται ότι:

«Η χρηματική απαίτηση του Δημοσίου μετά των συμβεβαιουμένων προστίμων παραγράφεται μετά πενταετία από τη λήξη του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο βεβαιώθηκε εν στενή εννοία και κατέστη αυτή ληξιπρόθεσμη»

Τα ερωτήματα, επομένως, που γεννώνται κατά την εφαρμογή των άνω διατάξεων είναι:

(α) η ανακλητική φορολογική δήλωση μέχρι πότε είναι δυνατόν να υποβληθεί εκ μέρους του φορολογουμένου;

(β) η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 61 του Ν. 2238/1994, με βάση την οποία η ανακλητική δήλωση πρέπει να υποβληθεί εντός του οικείου οικονομικού έτους, αποκλείει την υποβολή σε μεταγενέστερο χρόνο;

(γ) εάν με την ανακλητική δήλωση προκύπτει δικαίωμα του φορολογούμενου περί επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου, πότε είναι δυνατόν να το ασκήσει;

ΙΙ. Η, εκ μέρους των φορολογικών Αρχών, αντιμετώπιση των ανακλητικών φορολογικών δηλώσεων και του δικαιώματος επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου.

Οι φορολογικές Αρχές, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα των υποβαλλόμενων υπό των φορολογουμένων, μετά το πέρας του οικείου οικονομικού έτους, ανακλητικών φορολογικών δηλώσεων και της επί τη βάσει αυτών επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων, εφαρμόζουν τη διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 61 Ν. 2238/1994.

Με βάση την άνω διάταξη, οι φορολογικές αρχές δεν αποδέχονται την ανακλητική δήλωση, απορρίπτουν την αίτηση ανακλήσεως και αρνούνται την τυχόν επιστροφή φόρου εκ του λόγου της «εκπρόθεσμης», ήτοι μετά το πέρας του οικείου οικονομικού έτους, υποβολής ανακλητικής φορολογικής δηλώσεως του φορολογουμένου (φυσικού ή νομικού προσώπου).

Εάν μάλιστα η ανακλητική δήλωση και η αίτηση επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου υποβληθεί μετά τριετίας από την καταβολή, η φορολογική Αρχή επικαλείται και τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 90 του Ν. 2362/1995, που αφορά στην παραγραφή του δικαιώματος του φορολογουμένου να απαιτήσει την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου.

Επισημαίνεται δε ότι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι φορολογικές Αρχές εκμεταλλεύονται την υπό του νόμου παρεχόμενη δυνατότητα σιωπηρής-τεκμαιρόμενης απόρριψης, με την πάροδο απράκτου τριμήνου, της αιτήσεως φορολογουμένου περί επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου, η οποία συνοδεύει την ανακλητική φορολογική δήλωση.

Σε αμφότερες τις άνω περιπτώσεις ο φορολογούμενος δύναται να προσφύγει, αρχικώς με Ενδικοφανή Προσφυγή, ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και, ακολούθως (σε περίπτωση ρητής ή σιωπηρής αρνητικής απαντήσεως της ΔΕΔ), ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων με Προσφυγή.

ΙΙΙ. Η εκδοθείσα εσχάτως απόφαση ΣτΕ με αριθμό 425/2017 (Β’ Τμήματος)

1. Το ιστορικό της φορολογικής διαφοράς

Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) υπέβαλε στην αρμόδια ΔΟΥ, για την διαχειριστική περίοδο 1998, προσωρινή δήλωση αποδόσεως φόρου, τελών χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ Ο.Γ.Α. επί του χαρτοσήμου, τα οποία είχαν παρακρατηθεί από εισοδήματα που προέρχονταν από μισθωτές υπηρεσίες. Ο φόρος αυτός, τα τέλη χαρτοσήμου και η εισφορά υπέρ Ο.Γ.Α. επί του χαρτοσήμου αποδόθηκαν στο Δημόσιο εντός του έτους 1999.

Εν συνεχεία, το ΝΠΔΔ υπέβαλε το έτος 2002 ανακλητική δήλωση, με την οποία διόρθωσε το σύνολο των ακαθάριστων αποδοχών από μισθωτές υπηρεσίες της προαναφερόμενης περιόδου και αντίστοιχα τα ποσά που παρακρατήθηκαν και έπρεπε να αποδοθούν, με αποτέλεσμα ο οφειλόμενος συνολικός φόρος για την ως άνω περίοδο να προσδιοριστεί σε χαμηλότερο ποσό από αυτό που είχε αρχικά δηλωθεί και καταβληθεί. Με αίτηση δε που υπέβαλε ταυτοχρόνως στην ΔΟΥ ζήτησε να γίνει δεκτή η ως άνω ανακλητική δήλωση και να επιστραφεί το επιπλέον καταβληθέν ποσό φόρου μισθωτών υπηρεσιών, τελών χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ Ο.Γ.Α. επί του χαρτοσήμου, το οποίο είχε αποδοθεί λανθασμένα στη Δ.Ο.Υ. στις αρχές του έτους 1999.

Η ανωτέρω αίτηση απορρίφθηκε σιωπηρώς με την πάροδο απράκτου τριμήνου από την υποβολή της. Κατά της τεκμαιρόμενης αυτής απορρίψεως το ΝΠΔΔ άσκησε προσφυγή (καθόσον δεν προβλεπόταν τότε ενδικοφανής διαδικασία), η οποία απορρίφθηκε με την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, με την αιτιολογία ότι η ως άνω αίτηση περί επιστροφής του προαναφερόμενου ποσού υπεβλήθη μετά την παρέλευση τριετίας από την καταβολή του και, ως εκ τούτου, η σχετική αξίωση είχε παραγραφεί σύμφωνα με το άρθρο 90 παρ. 2 του ν. 2362/1995.

Ακολούθως, το ΝΠΔΔ άσκησε Έφεση, η οποία και έγινε δεκτή από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, καθόσον, αφού έγινε δεκτό ότι το ως άνω ποσό είχε καταβληθεί αχρεωστήτως, κρίθηκε ότι και επί απαιτήσεως για επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντος στο Δημόσιο ποσού ισχύει όχι η προβλεπόμενη από το ανωτέρω άρθρο 90 παρ. 2 του ν. 2362/1995 τριετής παραγραφή, αλλά, κατ' εφαρμογή της συνταγματικής αρχής της ισότητας, η πενταετής παραγραφή που θεσπίζει το άρθρο 86 παρ. 2 του ίδιου νόμου για τις εν στενή εννοία βεβαιωμένες χρηματικές αξιώσεις του Δημοσίου κατά τρίτων.

Με το σκεπτικό δε αυτό το δικάσαν δικαστήριο δέχθηκε ότι η αξίωση του ΝΠΔΔ για επιστροφή του ένδικου ποσού δεν είχε παραγραφεί, αφού η σχετική αίτηση είχε υποβληθεί εντός της ως άνω πενταετίας. Κατόπιν αυτού, εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, έκανε δεκτή την προσφυγή και, αφού ακύρωσε την ως άνω αρνητική απάντηση, διέταξε την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

Εν συνεχεία, η φορολογική Αρχή άσκησε Αίτηση Αναιρέσεως κατά της εφετειακής αποφάσεως, η οποία απερρίφθη από το Συμβούλιο της Επικρατείας με την υπ΄ αρ. ΣτΕ 425/2017 απόφασή του.

2. Η κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Το ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας απεφάνθη, επί του θέματος, τα ακόλουθα:

(α) Σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν. 2238/1994), η αξίωση του φορολογουμένου για επιστροφή φόρου εισοδήματος που έχει καταβάλει βάσει δηλώσεώς του, προϋποθέτει την αντίστοιχη ανάκληση της δηλώσεως.

(β) Η ανάκληση αυτή μπορεί να γίνει είτε εντός του οικονομικού έτους κατά το οποίο υποβλήθηκε η δήλωση είτε και μεταγενεστέρως, μέχρις όμως του χρόνου εντός του οποίου είναι δυνατή η βεβαίωση του φόρου από τη φορολογική αρχή, δηλαδή εντός του πενταετούς χρόνου παραγραφής της σχετικής φορολογικής αξιώσεως του Δημοσίου, εκτός αν οριστικοποιηθεί εν τω μεταξύ η φορολογική εγγραφή.

(γ) Μόνον από την τυχόν αποδοχή της υποβληθείσης εντός της ως άνω πενταετίας ανακλήσεως, είτε με πράξη της φορολογικής αρχής είτε με απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, κατόπιν προσφυγής του φορολογουμένου κατά της ρητής, ή σιωπηρής απορρίψεως, της δηλώσεως ανακλήσεως, καθίσταται αχρεώστητος ο φόρος που καταβλήθηκε με βάση την δήλωση και αρχίζει η προβλεπόμενη από το άρ. 84 παρ. 7 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος τριετής παραγραφή της αξίωσης επιστροφής του.

(δ) Η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995, η οποία είναι γενική διάταξη και αφορά χρηματικές απαιτήσεις κατά του Δημοσίου, παρόμοια με την ανωτέρω διάταξη του άρ. 84 παρ. 7 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, η οποία προϋποθέτει το αχρεώστητο της καταβολής χρηματικού ποσού στο Δημόσιο, δεν έχει πεδίο εφαρμογής ως προς το διάφορο ζήτημα του χρόνου εντός του οποίου μπορεί να υποβληθεί ανάκληση δηλώσεως φόρου εισοδήματος, από την αποδοχή της οποίας και μόνον καθίσταται αχρεώστητος ο φόρος, διότι το ζήτημα αυτό ρυθμίζεται αποκλειστικά από τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΣτΕ 3458/2001 7μ., ΣτΕ 4075/2012).

(ε) το ΝΠΔΔ νομίμως ανεκάλεσε την αρχική δήλωση, βάσει της οποίας είχε καταβληθεί το ως άνω ποσό, εντός του πενταετούς χρόνου παραγραφής της σχετικής φορολογικής αξιώσεως του Δημοσίου,

(στ) η ανάκληση έγινε δεκτή το πρώτον με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση (δηλαδή την εφετειακή που δικαίωσε το ΝΠΔΔ), πριν από την δημοσίευση της οποίας το εν λόγω ποσό δεν κατέστη αχρεώστητο,

(ζ) η αξίωση του ΝΠΔΔ για την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού αυτού, την ικανοποίηση της οποίας επεδίωξε με την ασκηθείσα ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου προσφυγή, δεν είχε υποκύψει σε παραγραφή, διότι δεν είχε αρχίσει να τρέχει η προβλεπόμενη από την διάταξη του άρ. 84 παρ. 7 του Κ.Φ.Ε. τριετής προθεσμία.

(η) ο περί του αντιθέτου προβληθείς λόγος αναιρέσεως του Δημοσίου, κατά τον οποίο η ένδικη αξίωση είχε υποκύψει σε παραγραφή σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 90 παρ. 2 του ν. 2362/1995, η οποία προβλέπει ειδική τριετή παραγραφή από την καταβολή, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

IV. Συμπέρασμα

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε τα παραπάνω κατ΄ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας, αλλά και σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν το διοικητικό-φορολογικό δίκαιο.

Το ζήτημα δε που αντιμετωπίστηκε και επιλύθηκε αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα των φορολογουμένων, οι οποίοι οδηγούνται αναγκαστικά σε πολυδάπανους και πολυετείς δικαστικούς αγώνες προκειμένου να δικαιωθούν.

Άγνωστος, ωστόσο, παραμένει ο χρόνος συμμόρφωσης της Διοικήσεως προς την άνω κρίση του ΣτΕ, καθόσον έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο οι φορολογικές Αρχές να μην εφαρμόζουν τις αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου της Χώρας (αντίστοιχες επί άλλων θεμάτων) με την επίκληση της μη υιοθέτησής τους από τη Διοίκηση με Υπουργική Απόφαση.

Αθήνα, 2 / 6 / 2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΔΘΕΚΑ Β' 1085520 ΕΞ2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ και Ε.Φ.Κ.
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ και ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ
ΤΜΗΜΑ Β'

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 101 84 Αθήνα
Πληροφορίες: Γ. Μπουργανού
Τηλέφωνο: 210 69 87 493
Fax: 210 69 87 506
E-Mail: d17-c@2001.syzefxis.gov.gr

ΘΕΜΑ: «Τροποποίηση της υπ' αριθμ. ΔΔΘΤΟΚ Β' 1032953 ΕΞ2017/1.3.2017 εγκυκλίου διαταγής Διοικητή ΑΑΔΕ - Σύστημα Εγγεγραμμένων Εξαγωγέων REX»

ΣΧΕΤ : 1) Η υπ' αριθ. ΔΔΘΤΟΚ Β 1176336 ΕΞ 2016/1.12.2016 Α.Υ.Ο.-Σύστημα Εγγεγραμμένων Εξαγωγέων (REX) - Καθορισμός αρμοδιότητας για τη χορήγηση του αριθμού «Εγγεγραμμένου Εξαγωγέα».

2) Η υπ' αριθμ. ΔΔΘΤΟΚ Β' 1032953 ΕΞ 2017/1.3.2017 εγκύκλιος διαταγή Διοικητή ΑΑΔΕ - Παροχή οδηγιών σχετικά με την υπ' αριθμ. ΔΔΘΤΟΚ Β 1176336 ΕΞ 2016/1.12.2016 Α.Υ.Ο.

3) Η υπ' αριθμ. ΔΔΘΕΚΑ Β' 1066882 ΕΞ 2017/4.5.2017 εγκύκλιος διαταγή της Υπηρεσίας μας - Διευκρινήσεις σχετικά με τον καθορισμό αρμοδιότητας για χορήγηση του αριθμού Εγγεγραμμένου Εξαγωγέα στο Σύστημα REX.

Με την παρούσα τροποποιείται η υπ' αριθμ. ΔΔΘΤΟΚ Β' 1032953 ΕΞ 2017/1.3.2017 εγκύκλιος διαταγή Διοικητή ΑΑΔΕ με την οποία είχαν παρασχεθεί οδηγίες σχετικά με το Σύστημα Εγγεγραμμένων Εξαγωγέων REX.

Ειδικότερα, η παρούσα τροποποίηση αφορά το άρθρο 3 της υπ' αριθμ. ΔΔΘΤΟΚ Β' 1032953 ΕΞ 2017/1.3.2017 εγκυκλίου διαταγής Διοικητή ΑΑΔΕ, αναφορικά με τις Αρμόδιες Τελωνειακές Αρχές για εγγραφή των εξαγωγέων στο Σύστημα Εγγεγραμμένων Εξαγωγέων REX , όπου από 9/6/2017 προστίθεται και η Τελωνειακή Περιφέρεια Αχαΐας ως αρμόδια για εγγραφή των εξαγωγέων στο Σύστημα Εγγεγραμμένων Εξαγωγέων REX .

Οι αιτήσεις των εξαγωγέων που έχουν παραληφθεί από την Τελωνειακή Περιφέρεια Αττικής έως τις 8/6/2017 θα καταχωρούνται στην Περιφέρεια αυτή ενώ όσες αιτήσεις παραληφθούν από τις 9/6/2017 και μετά, θα αποστέλλονται προς καταχώρηση στην Τελωνειακή Περιφέρεια Αχαΐας.


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΠΙΤΣΙΛΗΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαΐου 2017   «Προδικαστική παραπομπή – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες – Φορολογική νομοθεσία – Φόρος επί των κερδών των εταιριών – Διανομή μερισμάτων – Παρακράτηση του φόρου στην πηγή – Διπλή φορολογία – Fairness tax»

Στην υπόθεση C ‑68/15,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Grondwettelijk Hof (Συνταγματικό Δικαστήριο, Βέλγιο) με απόφαση της 28ης Ιανουαρίου 2015, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 13 Φεβρουαρίου 2015, στο πλαίσιο της δίκης

X

κατά

Ministerraad,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),

συγκείμενο από τους R. Silva de Lapuerta, πρόεδρο τμήματος, E. Regan, J.‑C. Bonichot, A. Arabadjiev και C. G. Fernlund (εισηγητή), δικαστές,

γενική εισαγγελέας: J. Kokott

γραμματέας: C. Strömholm, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 22ας Ιουνίου 2016,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η X, εκπροσωπούμενη από τους T. Engelen, L. Ketels και P. Renier, advocaten,

–        η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους J.‑C. Halleux και D. Delvaux, καθώς και από τις M. Jacobs και C. Pochet,

–        η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους D. Colas και J.‑S. Pilczer, καθώς και από την S. Ghiandoni,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τον W. Roels και τη C. Soulay,

αφού άκουσε τη γενική εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις της κατά τη συνεδρίαση της 17ης Νοεμβρίου 2016,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 49 ΣΛΕΕ και του άρθρου 4, παράγραφος 3, καθώς και του άρθρου 5 της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών (EE L 2011, L 345, σ. 8, στο εξής: οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες).

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο διαφοράς μεταξύ της X και του Ministerraad (Υπουργικού Συμβουλίου, Βέλγιο) σχετικά με προσφυγή ακυρώσεως των διατάξεων του εθνικού δικαίου που θεσπίζουν διακριτό φόρο σε σχέση με τον φόρο εταιριών και τον φόρο κατοίκων αλλοδαπής, καλούμενο «fairness tax», ο οποίος επιβάλλεται επί των εταιριών που είναι εγκατεστημένες στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή όταν οι εν λόγω εταιρίες διανέμουν μερίσματα που δεν περιελήφθησαν, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα των εταιριών αυτών.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

3        Όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 3 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, ο σκοπός της οδηγίας αυτής είναι να απαλλάσσει τα μερίσματα και τις άλλες διανομές κερδών που καταβάλλονται από τις θυγατρικές εταιρίες στις μητρικές τους εταιρίες από την παρακράτηση του φόρου στην πηγή και να καταργήσει τη διπλή φορολογία αυτών των εισοδημάτων σε επίπεδο μητρικής εταιρίας.

4        Οι αιτιολογικές σκέψεις 7 και 9 της εν λόγω οδηγίας έχουν ως εξής:

«(7)      Όταν μια μητρική εταιρεία, ως εταίρος της θυγατρικής της, λαμβάνει διανεμηθέντα κέρδη, το κράτος μέλος της μητρικής εταιρείας πρέπει: ή να μην φορολογήσει τα κέρδη αυτά, ή να τα φορολογήσει, επιτρέποντας όμως παράλληλα στη μητρική εταιρεία να εκπέσει, από το ποσό του οφειλόμενου φόρου της, το τμήμα του εταιρικού φόρου που κατέβαλε η θυγατρική εταιρεία το οποίο αναλογεί στα κέρδη αυτά.

[...]

(9)      Η καταβολή διανεμόμενων κερδών προς, και η είσπραξη από, μια μόνιμη εγκατάσταση μιας μητρικής εταιρείας, θα πρέπει να συνεπάγεται την ίδια μεταχείριση όπως αυτή που εφαρμόζεται μεταξύ μιας θυγατρικής και της μητρικής της. [...]»

5        Το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 3, της εν λόγω οδηγίας προβλέπει τα εξής:

«1.      Όταν η μητρική εταιρεία ή η μόνιμη εγκατάστασή της, δυνάμει της σύνδεσης της μητρικής εταιρείας με τη θυγατρική της, λαμβάνει κέρδη διανεμόμενα για λόγους άλλους από την εκκαθάριση της θυγατρικής εταιρείας, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μητρική εταιρεία και το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάστασή της:

α)      είτε δεν φορολογούν τα κέρδη αυτά·

β)      είτε φορολογούν τα κέρδη αυτά, επιτρέποντας όμως παράλληλα στη μητρική εταιρεία και τη μόνιμη εγκατάστασή της να αφαιρούν από το ποσό του οφειλόμενου φόρου το τμήμα του φόρου της εταιρείας που αναλογεί στα κέρδη αυτά και το οποίο καταβλήθηκε από τη θυγατρική εταιρεία και κάθε χαμηλότερου επιπέδου θυγατρική, υπό την προϋπόθεση ότι, σε κάθε επίπεδο, η εταιρεία και η χαμηλότερου επιπέδου θυγατρική της εμπίπτουν στους ορισμούς του άρθρου 2 και πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3, μέχρι του ποσού του αντιστοιχούντος οφειλόμενου φόρου.

[...]

3.      Τα κράτη μέλη διατηρούν την ευχέρεια να προβλέπουν ότι τα βάρη που απορρέουν από τη συμμετοχή και οι μειώσεις αξίας που απορρέουν από τη διανομή των κερδών της θυγατρικής εταιρείας δεν εκπίπτουν από τα φορολογητέα κέρδη της μητρικής εταιρείας.

Εάν, στην περίπτωση αυτή, τα έξοδα διαχείρισης που έχουν σχέση με τη συμμετοχή οριστούν σε ποσό κατ’ αποκοπή, το ποσό αυτό δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 5 % των κερδών που διανέμει η θυγατρική εταιρία.»

6        Το άρθρο 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες ορίζει τα εξής:

«Τα κέρδη τα οποία η θυγατρική εταιρεία καταβάλλει κατά τη διανομή στη μητρική εταιρεία απαλλάσσονται από την παρακράτηση του φόρου στην πηγή.»

 Το βελγικό δίκαιο

7        Ο wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (κώδικας φορολογίας εισοδήματος του 1992) τροποποιήθηκε με τον wet houdende diverse bepaligen (νόμος για τη θέσπιση διαφόρων διατάξεων), της 30ης Ιουλίου 2013 (Belgisch Staatsblad, 1η Αυγούστου 2013) (στο εξής: WIB 92). Το κεφάλαιο 15 αυτού του νόμου της 30ης Ιουλίου 2013 περιλαμβάνει ένα τμήμα 2, η ενότητα 1 του οποίου φέρει τον τίτλο «Fairness Tax». Η ενότητα αυτή αποτελείται από τα άρθρα 43 έως 51 του νόμου, τα οποία τροποποιούν τα άρθρα 198, 207, 218, 219 ter, 233, 246, 275 και 463 bis του WIB 92.

8        Το άρθρο 198, παράγραφος 1, σημείο 1, του WIB 92 έχει ως εξής:

«Δεν συνιστούν επαγγελματικές δαπάνες:

1°      ο φόρος εταιριών, συμπεριλαμβανομένων των διακριτών φόρων που οφείλονται δυνάμει των άρθρων 219 bis έως 219 quater, των καταβληθέντων έναντι του φόρου εταιριών ποσών και του φόρου κινητών αξιών που βαρύνει τον οφειλέτη του εισοδήματος, απαλλασσομένου του δικαιούχου, κατά παράβαση του άρθρου 261, μη συμπεριλαμβανομένου όμως του διακριτού φόρου που οφείλεται δυνάμει του άρθρου 219».

9        Το άρθρο 207, δεύτερο εδάφιο, του κώδικα αυτού ορίζει τα εξής:

«Καμία από τις προαναφερθείσες εκπτώσεις ή συμψηφισμούς με τη ζημία της φορολογικής περιόδου δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο τμήμα του αποτελέσματος που προέρχεται από υπερβολικά ή εκ χαριστικής αιτίας οφέλη, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 79, ούτε στα ληφθέντα οικονομικά ή κάθε είδους οφέλη που αναφέρονται στο άρθρο 53, σημείο 24, ούτε στη βάση επιβολής του ειδικού διακριτού φόρου που επιβάλλεται στις δαπάνες ή τα οφέλη πάσης φύσεως, που δεν δικαιολογούνται σύμφωνα με το άρθρο 219, ούτε στο τμήμα των κερδών που προορίζονται για τις αναφερόμενες στο άρθρο 198, παράγραφος 1, σημεία 9 και 12 δαπάνες, ούτε στο τμήμα των κερδών που προέρχεται από τη μη τήρηση του άρθρου 194 quater, παράγραφος 2, τέταρτο εδάφιο, και από την εφαρμογή του άρθρου 194 quater, παράγραφος 4, ούτε στις υπεραξίες που αναφέρονται στο άρθρο 217, σημείο 3, ούτε στα μερίσματα που αναφέρονται στο άρθρο 219 ter.»

10      Το άρθρο 218, παράγραφος 1, του εν λόγω κώδικα έχει ως εξής:

«Ο φόρος που υπολογίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 215 έως 217 και ο διακριτός φόρος που αναφέρεται στο άρθρο 219 ter υπόκεινται σε ενδεχόμενη προσαύξηση, όπως προβλέπεται, όσον αφορά τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, στα άρθρα 157 έως 168, σε περίπτωση που δεν έχουν γίνει προκαταβολές ή οι γενόμενες προκαταβολές είναι ανεπαρκείς.

Κατά παρέκκλιση των άρθρων 160 και 165, δεν εφαρμόζονται, εντούτοις, ο περιορισμός της προσαυξήσεως στο 90 % και η αύξηση της βάσεως υπολογισμού στο 106 % του οφειλόμενου στο Δημόσιο φόρου.»

11      Το άρθρο 219 ter του ίδιου κώδικα προβλέπει τα εξής:

«§ 1.      Θεσπίζεται, για τη φορολογική περίοδο κατά την οποία διανέμονται μερίσματα κατά την έννοια του άρθρου 18, πρώτο εδάφιο, σημεία 1 έως 2 bis, διακριτός φόρος ο οποίος υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των επομένων παραγράφων.

Αυτός ο διακριτός φόρος είναι ανεξάρτητος από άλλους φόρους, οι οποίοι οφείλονται δυνάμει άλλων διατάξεων του παρόντος Κώδικα ή, ενδεχομένως, στο πλαίσιο της εφαρμογής ειδικών νομοθετικών διατάξεων, και, κατά περίπτωση, συμπληρωματικός προς αυτούς.

§ 2.      Για τον καθορισμό της βάσεως επιβολής του διακριτού αυτού φόρου υπολογίζεται η θετική διαφορά μεταξύ των μικτών μερισμάτων που διανεμήθηκαν κατά τη φορολογική περίοδο, αφενός, και του τελικού φορολογητέου αποτελέσματος επί του οποίου εφαρμόζεται πράγματι ο αναφερόμενος στα άρθρα 215 και 216 συντελεστής του φόρου εταιριών, αφετέρου.

§ 3.      Η καθορισθείσα με τον τρόπο αυτό βάση επιβολής του φόρου μειώνεται κατά το μέρος των διανεμηθέντων μερισμάτων το οποίο προέρχεται από αποθεματικά τα οποία φορολογήθηκαν προγενέστερα και όχι αργότερα από το φορολογικό έτος 2014. Για την εφαρμογή της εν λόγω μειώσεως, η λήψη υπόψη ήδη φορολογηθέντων αποθεματικών χωρεί κατά προτεραιότητα σε σχέση με τα αποθεματικά που ενεγράφησαν τελευταία.

Για το φορολογικό έτος 2014, τα μερίσματα που διανεμήθηκαν κατά τη διάρκεια του ίδιου αυτού φορολογικού έτους δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ληφθούν υπόψη ως φορολογηθέντα αποθεματικά του αυτού φορολογικού έτους.

§ 4.      Το προκύπτον υπόλοιπο μειώνεται ακολούθως βάσει ποσοστού που εκφράζει τη σχέση μεταξύ:

–        αφενός, στον αριθμητή του κλάσματος, των εκπτώσεων για μεταφερθείσες ζημίες και για επιχειρηματικό κεφάλαιο οι οποίες όντως διενεργήθηκαν κατά τη φορολογική περίοδο, και,

–        αφετέρου, στον παρονομαστή του κλάσματος, του φορολογητέου αποτελέσματος της φορολογικής περιόδου, μη λαμβανομένων υπόψη των απαλλασσόμενων αποσβέσεων, προβλέψεων και υπεραξιών.

§ 5.      Η καθορισθείσα σύμφωνα με τις προηγούμενες παραγράφους βάση δεν μπορεί να περιοριστεί ή να μειωθεί με κανέναν άλλο τρόπο.

§ 6.      Ο διακριτός φόρος ανέρχεται στο 5 % του με τον προαναφερθέντα τρόπο υπολογισθέντος ποσού.

§ 7.      Οι εταιρίες οι οποίες θεωρούνται, βάσει του άρθρου 15 του Κώδικα Εταιριών, ως μικρές εταιρίες για το φορολογικό έτος που αφορά η φορολογική περίοδος κατά την οποία διανεμήθηκαν μερίσματα δεν υπόκεινται στον εν λόγω φόρο.»

12      Το άρθρο 233, τρίτο εδάφιο, του WIB 92 ορίζει τα εξής:

«Εξάλλου, επιβάλλεται διακριτός φόρος σύμφωνα με τους προβλεπόμενους στο άρθρο 219 ter κανόνες. Για την εφαρμογή του μέτρου αυτού, όσον αφορά τις βελγικές μόνιμες εγκαταστάσεις, ως “διανεμηθέντα μερίσματα” νοείται το τμήμα εκείνο των διανεμηθέντων από την εταιρία μικτών μερισμάτων το οποίο αντιστοιχεί στην αναλογία συμμετοχής της βελγικής μόνιμης εγκαταστάσεως στα συνολικά αποτελέσματα της εταιρίας.»

13      Το άρθρο 246, πρώτο εδάφιο, σημείο 3, του κώδικα αυτού έχει ως εξής:

«με την επιφύλαξη της εφαρμογής του άρθρου 218, ο αναφερόμενος στο άρθρο 233, τρίτο εδάφιο, διακριτός φόρος υπολογίζεται με συντελεστή 5 %».

14      Το άρθρο 463 bis, παράγραφος 1, σημείο 1, του εν λόγω κώδικα προβλέπει τα εξής:

«Ως πρόσθετη επιβάρυνση για περίοδο κρίσεως, επιβάλλεται, αποκλειστικώς υπέρ του Δημοσίου, προσαύξηση 3 %:

1°      στον φόρο εταιριών, στον φόρο των νομικών προσώπων τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 220, σημεία 2 και 3, και, όσον αφορά τους υποκείμενους στον φόρο που αναφέρονται στο άρθρο 227, σημεία 2 και 3, εξαιρουμένων των αλλοδαπών κρατών και των πολιτικών τους υποδιαιρέσεων και οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως, στον φόρο κατοίκων αλλοδαπής, συμπεριλαμβανομένων των διακριτών φόρων των άρθρων 219 bis, 219 ter και 246, πρώτο εδάφιο, σημεία 2 και 3· οι πρόσθετες επιβαρύνσεις για περίοδο κρίσεως υπολογίζονται επί των φόρων αυτών, όπως αυτοί καθορίζονται:

–        πριν συνυπολογιστούν οι αναφερόμενες στα άρθρα 218, 226 και 246, πρώτο εδάφιο, σημείο 1, και δεύτερο εδάφιο, προκαταβολές, οι προεισπράξεις, το κατ’ αποκοπήν μέρος καταβληθέντος στην αλλοδαπή φόρου και η πίστωση φόρου που αναφέρονται στα άρθρα 277 έως 296·

–        πριν εφαρμοστεί η προσαύξηση που προβλέπεται για την περίπτωση που δεν έχουν γίνει οι προαναφερθείσες προκαταβολές ή οι γενόμενες προκαταβολές είναι ανεπαρκείς».

15      Το άρθρο 275⁷, τέταρτο εδάφιο, του ιδίου κώδικα έχει ως εξής:

«Με βασιλικό διάταγμα εκδιδόμενο κατόπιν διασκέψεως του Υπουργικού Συμβουλίου είναι δυνατόν να αυξηθεί το προβλεπόμενο στο τρίτο εδάφιο ποσοστό για τους αναφερόμενους στο παρόν άρθρο εργοδότες οι οποίοι είτε θεωρούνται, βάσει του άρθρου 15 του Κώδικα Εταιριών, ως μικρές εταιρίες είτε είναι φυσικά πρόσωπα που πληρούν mutatis mutandis τα κριτήρια του εν λόγω άρθρου 15. Ο Βασιλεύς υποβάλλει στα νομοθετικά σώματα, πάραυτα εφόσον βρίσκονται σε σύνοδο, άλλως με την έναρξη της αμέσως επόμενης συνόδου, νομοσχέδιο περί εγκρίσεως των βασιλικών διαταγμάτων που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή του παρόντος εδαφίου.»

16      Το άρθρο 51 του νόμου της 30ής Ιουλίου 2013, για τη θέσπιση διαφόρων διατάξεων, ορίζει τα εξής:

«Τα άρθρα 43 έως 49 τίθενται σε ισχύ από το φορολογικό έτος 2014.

Κάθε τροποποίηση που επέρχεται μετά τις 28 Ιουνίου 2013 και αφορά την ημερομηνία κλεισίματος των ετήσιων λογαριασμών δεν ασκεί επιρροή στην εφαρμογή των προβλεπόμενων στην παρούσα ενότητα μέτρων.

Το άρθρο 50 εφαρμόζεται επί των αμοιβών που καταβλήθηκαν ή χορηγήθηκαν από την 1η Ιανουαρίου 2014.»

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

17      Η Χ άσκησε προσφυγή ενώπιον του Grondwettelijk Hof (Συνταγματικού Δικαστηρίου, Βέλγιο), ζητώντας την ακύρωση των διατάξεων εθνικού δικαίου με τις οποίες θεσπίστηκε ο fairness tax.

18      Το αιτούν δικαστήριο εκθέτει ότι ο fairness tax είναι διακριτός φόρος σε σχέση με τον φόρο εταιριών και τον φόρο κατοίκων αλλοδαπής, το καθεστώς του οποίου προβλέπεται στα άρθρα 43 έως 51 του νόμου της 30ής Ιουλίου 2013, για τη θέσπιση διαφόρων διατάξεων. Ο φόρος αυτός έχει εφαρμογή όταν, εντός της ίδιας φορολογικής περιόδου, διανεμήθηκε μέρισμα και το φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας μειώθηκε εν όλω ή εν μέρει κατ’ εφαρμογή των διαφόρων εκπτώσεων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς.

19      Στο πλαίσιο της προσφυγής με την οποία ζητεί την ακύρωση των εν λόγω άρθρων 43 έως 51, η Χ υποστήριξε, πρώτον, ότι ο fairness tax συνιστά περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως, εμποδίζοντας τις εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες να επιλέγουν ελεύθερα τη νομική μορφή υπό την οποία σκοπεύουν να ασκούν τις οικονομικές τους δραστηριότητες στο Βέλγιο.

20      Συγκεκριμένα, εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία η οποία ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω θυγατρικής υπόκειται εμμέσως στον fairness tax μόνον εάν η εν λόγω θυγατρική τής διανείμει πράγματι μέρισμα επί των κερδών της, χωρίς εξάλλου να ασκεί επιρροή κατά πόσον η εν λόγω εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία διανέμει η ίδια μέρισμα ή όχι.

21      Αντιθέτως, εάν εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως, θα υπόκειται στον fairness tax εφόσον προβεί η ίδια σε διανομή μερίσματος, χωρίς να ασκεί επιρροή κατά πόσον τα κέρδη της μόνιμης εγκαταστάσεως εισέρρευσαν στην εν λόγω εταιρία ή αποθεματοποιήθηκαν ή επανεπενδύθηκαν στο Βέλγιο. Στη βάση επιβολής του φόρου της εν λόγω εταιρίας θα μπορούσαν, συνεπώς, να περιληφθούν και κέρδη που αυτή πραγματοποίησε εκτός Βελγίου, εκ μόνου του λόγου ότι η εταιρία αυτή διαθέτει μόνιμη εγκατάσταση στο Βέλγιο.

22      Επιπλέον, ο fairness tax συνιστά επίσης διάκριση λόγω ιθαγενείας μεταξύ εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας που ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως και εδρεύουσας στην ημεδαπή εταιρίας, εφόσον εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία θα μπορούσε να υπαχθεί στον φόρο αυτό ακόμη και αν αποθεματοποιήθηκε ή επανεπενδύθηκε στο Βέλγιο το σύνολο των κερδών της βελγικής μόνιμης εγκαταστάσεώς της, ενώ δεν θα συνέβαινε το ίδιο σε περίπτωση που η εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία αποθεματοποιούσε ή επανεπένδυε το σύνολο των κερδών της στο εν λόγω κράτος μέλος,

23      Το Υπουργικό Συμβούλιο εκτιμά ότι η προβαλλόμενη διαφορετική μεταχείριση είναι απόρροια των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της μόνιμης εγκαταστάσεως, δεδομένου ότι, σε αντίθεση με τη θυγατρική, η μόνιμη εγκατάσταση δεν μπορεί να διανείμει η ίδια μέρισμα.

24      Όσον αφορά την προβαλλόμενη διαφορετική μεταχείριση εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας που ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως σε σχέση με εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, το Υπουργικό Συμβούλιο αναφέρει ότι, προκειμένου να αποφευχθούν ενδεχόμενες δυσμενείς διακρίσεις, η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση προβλέπει, για τον καθορισμό της βάσεως επιβολής του fairness tax της εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, τον υπολογισμό ενός πλασματικού μερίσματος. Κατά συνέπεια, η εν λόγω νομοθετική ρύθμιση δεν θεσπίζει διαφορετική μεταχείριση, αλλά είναι προσαρμοσμένη στις υφιστάμενες συνθήκες.

25      Δεύτερον, κατά την Χ, ο fairness tax πρέπει να θεωρηθεί ως παρακράτηση στην πηγή, καθόσον επιβάλλεται επί του κέρδους που διανέμεται από τη θυγατρική στη μητρική εταιρία και, επομένως, αντίκειται στο άρθρο 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, δυνάμει του οποίου τα κέρδη που καταβάλλονται από θυγατρική στη μητρική της εταιρία απαλλάσσονται από την παρακράτηση στην πηγή.

26      Το Υπουργικό Συμβούλιο εκτιμά ότι ο fairness tax δεν αποτελεί συγκεκαλυμμένη παρακράτηση στην πηγή, αλλά διακριτό φόρο, υπολογιζόμενο βάσει των διανεμηθέντων μερισμάτων που δεν περιλαμβάνονται στο φορολογητέο αποτέλεσμα της θυγατρικής, καθόσον αποτέλεσαν αντικείμενο της εκπτώσεως για επιχειρηματικό κεφάλαιο και/ή της εκπτώσεως για προγενέστερες ζημίες.

27      Τρίτον, η Χ θεωρεί ότι ο fairness tax μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την υπαγωγή των κερδών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες σε φορολόγηση υπερβαίνουσα το ανώτατο όριο του 5 % που προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας αυτής.

28      Συγκεκριμένα, η απαλλαγή των κερδών κατά ποσοστό 95 % τυγχάνει εφαρμογής μόνον εφόσον τα εισπραχθέντα κέρδη διανεμήθηκαν αμέσως κατά το ίδιο έτος. Εάν διανεμήθηκαν κατά μεταγενέστερο έτος, τα εν λόγω κέρδη υπόκεινται στον fairness tax κατά ποσοστό υπερβαίνον το 5 %, διότι ο συντελεστής αναλογικότητας λαμβάνει υπόψη μόνον τα κέρδη του συγκεκριμένου έτους και την έκπτωση για επιχειρηματικό κεφάλαιο που εφαρμόζεται στα κέρδη αυτά και/ή την έκπτωση για μεταφερθείσες ζημίες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν κατά το έτος αυτό.

29      Κατά την άποψη του Υπουργικού Συμβουλίου, η διανομή ή μη κερδών αποτελεί στρατηγική επιλογή της μητρικής εταιρίας. Ο fairness tax διαφέρει για την ίδια εταιρία ανά φορολογικό έτος, ανάλογα με το ποσό των διανεμηθέντων μερισμάτων, την εφαρμογή εκπτώσεως για επιχειρηματικό κεφάλαιο και την έκταση του φορολογητέου αποτελέσματος και δεν έχει ως συνέπεια την υπαγωγή στον φόρο τμήματος του μερίσματος υπερβαίνοντος το ανώτατο όριο του 5 %.

30      Υπό τις συνθήκες αυτές το Grondwettelijk Hof (Συνταγματικό Δικαστήριο) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα εξής προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Πρέπει το άρθρο 49 ΣΛΕΕ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντίκειται σε αυτό εθνική ρύθμιση κατά την οποία:

α)      οι εδρεύουσες σε άλλο κράτος μέλος εταιρίες με βελγική μόνιμη εγκατάσταση υπόκεινται σε φόρο όταν αποφασίζουν να διανείμουν κέρδη που δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας (ανεξαρτήτως του αν κέρδη από τη βελγική μόνιμη εγκατάσταση εισέρρευσαν στην κύρια εγκατάσταση), ενώ οι εδρεύουσες σε άλλο κράτος μέλος εταιρίες με βελγική θυγατρική εταιρία δεν υπόκεινται σε τέτοιον φόρο όταν αποφασίζουν να διανείμουν κέρδη που δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας (ανεξαρτήτως του αν η θυγατρική εταιρία διένειμε μέρισμα);

β)      οι εδρεύουσες σε άλλο κράτος μέλος εταιρίες με βελγική μόνιμη εγκατάσταση υπόκεινται σε φόρο σε περίπτωση χρησιμοποιήσεως του συνόλου των βελγικών κερδών για τον σχηματισμό αποθεματικού, όταν αποφασίζουν να διανείμουν κέρδη που δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εταιρίας, ενώ οι βελγικές εταιρίες δεν υπόκεινται σε τέτοιον φόρο σε περίπτωση χρησιμοποιήσεως του συνόλου των κερδών για τον σχηματισμό αποθεματικού;

2)      Πρέπει το άρθρο 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι πρόκειται για παρακράτηση φόρου στην πηγή όταν διάταξη του εθνικού δικαίου ορίζει ότι η διανομή κέρδους από θυγατρική εταιρία στη μητρική της εταιρία υπόκειται σε φόρο, δεδομένου ότι κατά την ίδια φορολογική περίοδο διανεμήθηκαν μερίσματα και το φορολογητέο αποτέλεσμα μειώθηκε εν όλω ή εν μέρει με την έκπτωση για επιχειρηματικό κεφάλαιο και/ή μεταφερθείσες φορολογικές ζημίες, ενώ βάσει της εθνικής νομοθεσίας το κέρδος δεν θα φορολογούνταν αν παρέμενε στη θυγατρική εταιρία και δεν είχε διανεμηθεί στη μητρική εταιρία;

3)      Πρέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντίκειται σε αυτό εθνική ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται φόρος στη διανομή μερισμάτων, αν η ρύθμιση αυτή έχει ως αποτέλεσμα ότι, όταν ληφθέν μέρισμα διανεμήθηκε από εταιρία κατά τη διάρκεια έτους μεταγενέστερου του έτους κατά το οποίο η ίδια το έλαβε, η εταιρεία φορολογείται επί μέρους του μερίσματος το οποίο υπερβαίνει το όριο που ορίζεται στο προαναφερθέν άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας αυτής, ενώ αυτό δεν συμβαίνει όταν η εταιρία αυτή διανέμει εκ νέου μέρισμα κατά τη διάρκεια του έτους κατά το οποίο η ίδια το έλαβε;»

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

31      Πρέπει, προκαταρκτικώς, να επισημανθεί ότι το αιτούν δικαστήριο, με τα ερωτήματά του, διερωτάται κατά πόσον συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία εφαρμόζεται στην περίπτωση που το ποσό των κερδών που διανέμει εταιρία –είτε πρόκειται για εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, είτε για εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία που ασκεί δραστηριότητα στο εν λόγω κράτος μέλος μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως– υπερβαίνει, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς του εν λόγω κράτους μέλους, το τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα της εν λόγω εταιρίας σε αυτό το ίδιο κράτος μέλος.

32      Από τη δικογραφία που υποβλήθηκε στο Δικαστήριο προκύπτει ότι η εν λόγω φορολογική νομοθετική ρύθμιση έχει ως σκοπό τη φορολόγηση των εισοδημάτων τα οποία υπάγονται στη φορολογική αρμοδιότητα του οικείου κράτους μέλους και τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση των προαναφερθέντων πλεονεκτημάτων, διανεμήθηκαν, χωρίς ωστόσο να υποβληθούν στον φόρο εταιριών, όσον αφορά τις εδρεύουσες στην ημεδαπή εταιρίες, ή στον φόρο κατοίκων αλλοδαπής, όσον αφορά τις εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες, στο εν λόγω κράτος μέλος.

33      Από τη δικογραφία αυτή προκύπτει επίσης ότι η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης φορολογική νομοθετική ρύθμιση λαμβάνει τη μορφή διακριτού φόρου σε σχέση με τον φόρο εταιριών και τον φόρο κατοίκων αλλοδαπής, με συντελεστή οριζόμενο σε 5,15 %. Για τον καθορισμό της βάσεως επιβολής του φόρου αυτού υπολογίζεται η θετική διαφορά μεταξύ των μικτών μερισμάτων που διανεμήθηκαν κατά τη φορολογική περίοδο, αφενός, και του τελικού φορολογητέου αποτελέσματος επί του οποίου εφαρμόζεται πράγματι ο συνήθης συντελεστής του φόρου εταιριών, αφετέρου. Η καθορισθείσα με τον τρόπο αυτό βάση επιβολής του φόρου μειώνεται κατά το μέρος των διανεμηθέντων μερισμάτων το οποίο προέρχεται από αποθεματικά τα οποία φορολογήθηκαν προγενέστερα και όχι αργότερα από το φορολογικό έτος 2014. Το προκύπτον υπόλοιπο μειώνεται βάσει συντελεστή ο οποίος αποτελείται από ένα κλάσμα που εκφράζει τη σχέση μεταξύ, αφενός, στον αριθμητή, των εκπτώσεων για επιχειρηματικό κεφάλαιο και/ή για μεταφερθείσες ζημίες που αφορούν τη φορολογική περίοδο και, αφετέρου, στον παρονομαστή, του φορολογητέου αποτελέσματος της φορολογικής περιόδου.

34      Προκειμένου να υπολογιστεί η βάση επιβολής του φόρου όσον αφορά τις εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες, η αυτή φορολογική νομοθετική ρύθμιση προβλέπει τον υπολογισμό ενός «πλασματικού μερίσματος». Στην περίπτωση αυτή, τα «διανεμηθέντα μερίσματα» αποτελούνται από το τμήμα εκείνο των διανεμηθέντων από την εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία μερισμάτων το οποίο αντιστοιχεί στην αναλογία συμμετοχής της βελγικής μόνιμης εγκαταστάσεως στα συνολικά αποτελέσματα της εταιρίας αυτής.

 Επί του πρώτου ερωτήματος

35      Προκειμένου να εξετασθεί το ερώτημα έτσι όπως έχει τεθεί, πρέπει εξ αρχής να υπενθυμιστεί ότι η έδρα εταιρίας χρησιμεύει για τον προσδιορισμό, όπως η ιθαγένεια για τα φυσικά πρόσωπα, της συνδέσεώς της με την έννομη τάξη ενός κράτους (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 28ης Ιανουαρίου 1986, Επιτροπή κατά Γαλλίας, 270/83, EU:C:1986:37, σκέψη 18, και της 14ης Δεκεμβρίου 2000, AMID, C‑141/99, EU:C:2000:696, σκέψη 20).

36      Κατά συνέπεια, η εφαρμογή εθνικής φορολογικής νομοθετικής ρυθμίσεως, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, σε εδρεύουσα στην ημεδαπή θυγατρική εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, αφενός, και στη μόνιμη εγκατάσταση στην ημεδαπή μιας τέτοιας εταιρίας, αφετέρου, αφορά τη φορολογική μεταχείριση, αντιστοίχως, εδρεύουσας στην ημεδαπή και εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας.

37      Εν προκειμένω όμως είναι βέβαιο ότι η επίμαχη βελγική φορολογική νομοθετική ρύθμιση επιφυλάσσει την αυτή μεταχείριση στις εδρεύουσες στην ημεδαπή εταιρίες, συμπεριλαμβανομένων των εδρευουσών στην ημεδαπή θυγατρικών εταιριών των εδρευουσών στην αλλοδαπή εταιριών, και στις εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες, δεδομένου ότι όλες αυτές οι εταιρίες υπόκεινται στον fairness tax, εφόσον προβαίνουν σε διανομή μερισμάτων υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στις σκέψεις 31 και 32 της παρούσας αποφάσεως.

38      Υπό τις συνθήκες αυτές, το υποβληθέν ερώτημα έχει την έννοια ότι ζητείται να διευκρινιστεί κατά πόσον η ελευθερία εγκαταστάσεως έχει την έννοια ότι αποκλείει φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, σύμφωνα με την οποία τόσο εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία που ασκεί οικονομική δραστηριότητα εντός του εν λόγω κράτους μέλους μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως όσο και εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, υπόκεινται σε φόρο όπως ο fairness tax, όταν οι εταιρίες αυτές διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα των εν λόγω εταιριών.

39      Η ελευθερία εγκαταστάσεως, την οποία αναγνωρίζει το άρθρο 49 ΣΛΕΕ στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους παρέχει τη δυνατότητα αναλήψεως και ασκήσεως μη μισθωτών δραστηριοτήτων καθώς και συστάσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων υπό τις ίδιες προϋποθέσεις με εκείνες που καθορίζει η νομοθεσία του κράτους μέλους εγκαταστάσεως για τους δικούς του πολίτες. Η ελευθερία αυτή περιλαμβάνει, κατά το άρθρο 54 ΣΛΕΕ, για τις εταιρίες που έχουν συσταθεί κατά τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους και οι οποίες έχουν την καταστατική τους έδρα, την κεντρική τους διοίκηση ή την κύρια εγκατάστασή τους εντός της Ένωσης, το δικαίωμα να ασκούν τη δραστηριότητά τους στο οικείο κράτος μέλος μέσω θυγατρικής εταιρίας, υποκαταστήματος ή πρακτορείου (απόφαση της 17ης Ιουλίου 2014, Nordea Bank Danmark, C‑48/13, EU:C:2014:2087, σκέψη 17 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

40      Όσον αφορά τη μεταχείριση στο κράτος μέλος υποδοχής, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι, δεδομένου ότι το άρθρο 49, πρώτο εδάφιο, δεύτερη περίοδος, ΣΛΕΕ παρέχει ρητώς στους επιχειρηματίες τη δυνατότητα να επιλέγουν ελευθέρως την κατάλληλη νομική μορφή για την άσκηση των δραστηριοτήτων τους σε άλλο κράτος μέλος, η ελεύθερη αυτή επιλογή δεν πρέπει να περιορίζεται από φορολογικές διατάξεις οι οποίες εισάγουν δυσμενείς διακρίσεις (διάταξη της 4ης Ιουνίου 2009, KBC Bank και Beleggen, Risicokapitaal, Beheer, C‑439/07 και C‑499/07, EU:C:2009:339, σκέψη 77 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

41      Όσον αφορά τις φορολογικές διατάξεις, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι απόκειται σε κάθε κράτος μέλος να οργανώσει, τηρώντας το δίκαιο της Ένωσης, το φορολογικό του σύστημα σχετικά με τη φορολόγηση κερδών, εφόσον τα εν λόγω κέρδη υπάγονται στη φορολογική αρμοδιότητα του οικείου κράτους μέλους. Κατά συνέπεια, το κράτος μέλος υποδοχής είναι ελεύθερο να καθορίσει τη γενεσιουργό αιτία του φόρου, τη φορολογική βάση καθώς και τον φορολογικό συντελεστή βάσει των οποίων θα φορολογηθούν οι διαφορετικές μορφές εγκαταστάσεων των εταιριών που δραστηριοποιούνται στο εν λόγω κράτος μέλος, αρκεί να μην επιφυλάσσει στις εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες δυσμενή μεταχείριση σε σχέση με τις συγκρίσιμες ημεδαπές εγκαταστάσεις (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 12ης Δεκεμβρίου 2006, Test Claimants in the FII Group Litigation, C‑446/04, EU:C:2006:774, σκέψη 47, καθώς και της 26ης Ιουνίου 2008, Burda, C‑284/06, EU:C:2008:365, σκέψη 86 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

42      Δυσμενής διάκριση υφίσταται μόνον όταν εφαρμόζονται διαφορετικοί κανόνες σε συγκρίσιμες καταστάσεις ή όταν ο ίδιος κανόνας εφαρμόζεται σε διαφορετικές καταστάσεις (αποφάσεις της 14ης Φεβρουαρίου 1995, Schumacker, C‑279/93, EU:C:1995:31, σκέψη 30, καθώς και της 1ης Δεκεμβρίου 2011, Επιτροπή κατά Ουγγαρίας, C‑253/09, EU:C:2011:795, σκέψη 50 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

43      Εν προκειμένω, είναι βέβαιο ότι εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία η οποία ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως και εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, συμπεριλαμβανομένης της θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, υπόκεινται, κατ’ αρχήν, στην ίδια φορολογική μεταχείριση, καθόσον υπόκεινται στον fairness tax όταν διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμά τους.

44      Εντούτοις, αυτό θα μπορούσε να μην ισχύει, στο μέτρο που, όπως προκύπτει από την υποβληθείσα στο Δικαστήριο δικογραφία, σε αντίθεση με την εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία που υπόκειται στον φόρο εταιριών βάσει του παγκόσμιου εισοδήματός της, η εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία που ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως δεν υπόκειται στον φόρο στο εν λόγω κράτος μέλος παρά μόνον βάσει των κερδών που πραγματοποιεί αυτή η μόνιμη εγκατάσταση, και, στην περίπτωση αυτή, η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση θα αποτελούσε περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως, εάν ο τρόπος υπολογισμού της βάσεως επιβολής του fairness tax οδηγούσε, στην πράξη, σε λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση αυτής της εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας σε σχέση με εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία.

45      Κατά την άποψη της Βελγικής Κυβερνήσεως, η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης φορολογική νομοθετική ρύθμιση, προβλέποντας τον υπολογισμό πλασματικού μερίσματος για τον καθορισμό της βάσεως επιβολής του fairness tax μιας τέτοιας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, έλαβε υπόψη αυτή τη διαφορά στον τρόπο υπολογισμού της βάσεως επιβολής του φόρου και, κατά συνέπεια, αποσκοπεί στην αποφυγή ενδεχόμενων δυσμενών διακρίσεων.

46      Η Χ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φρονούν, αντιθέτως, ότι αυτός ο τρόπος υπολογισμού θα μπορούσε να οδηγήσει σε βαρύτερη φορολόγηση της εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας. Συναφώς, αφενός, η Χ υποστηρίζει ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο εν λόγω τρόπος υπολογισμού έχει ως αποτέλεσμα να φορολογείται αυτή η εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία επί άλλων κερδών, πέραν αυτών που πραγματοποίησε η βελγική μόνιμη εγκατάσταση. Αφετέρου, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, υπόκειται στον fairness tax μόνον εφόσον διανέμει πράγματι μερίσματα, ενώ εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία που ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο οικείο κράτος μέλος μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως υπόκειται στον φόρο αυτό από τη στιγμή που διανέμει μερίσματα, έστω και αν τα κέρδη αυτής της μόνιμης εγκαταστάσεως δεν περιλαμβάνονται στα διανεμόμενα από την εν λόγω εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία μερίσματα.

47      Εν προκειμένω, εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο, που είναι το μόνο αρμόδιο να ερμηνεύσει το εθνικό δίκαιο, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία της επίμαχης στη διαφορά της κύριας δίκης φορολογικής νομοθετικής ρυθμίσεως και το σύνολο του εθνικού φορολογικού καθεστώτος, να εξακριβώσει κατά πόσον ο τρόπος υπολογισμού της βάσεως επιβολής του φόρου έχει, σε κάθε περίπτωση, ως αποτέλεσμα να μην είναι η φορολογική μεταχείριση εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας που ασκεί τη δραστηριότητά της στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως λιγότερο ευνοϊκή από τη μεταχείριση εδρεύουσας στην ημεδαπή εταιρίας (βλ., συναφώς, απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2015, Miljoen κ.λπ., C‑10/14, C‑14/14 και C‑17/14, EU:C:2015:608, σκέψη 48).

48      Στο πλαίσιο αυτού του ελέγχου, το αιτούν δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη το γεγονός ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης νομοθετική ρύθμιση αποσκοπεί στη φορολόγηση υπαγόμενων στη βελγική φορολογική αρμοδιότητα κερδών τα οποία διανεμήθηκαν, αλλά επί των οποίων το εν λόγω κράτος μέλος δεν άσκησε αυτή τη φορολογική αρμοδιότητα, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς. Επομένως, στην περίπτωση που ο τρόπος υπολογισμού της βάσεως επιβολής του φόρου εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας θα είχε ως αποτέλεσμα η εταιρία αυτή να φορολογηθεί ακόμη και επί των κερδών που δεν υπάγονται στη φορολογική αρμοδιότητα αυτού του κράτους μέλους, η εν λόγω εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία θα υφίστατο λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση σε σχέση με εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία.

49      Εάν από τον προαναφερθέντα έλεγχο προκύψει ότι υφίσταται τέτοια μεταχείριση, τότε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι φορολογική νομοθετική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, συνιστά εμπόδιο στην ελευθερία εγκαταστάσεως.

50      Τέτοιο εμπόδιο μπορεί να γίνει δεκτό μόνον αν αφορά περιπτώσεις που δεν είναι αντικειμενικώς συγκρίσιμες ή αν δικαιολογείται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος (απόφαση της 17ης Ιουλίου 2014, Nordea Bank Danmark, C‑48/13, EU:C:2014:2087, σκέψη 23 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

51      Υπενθυμίζεται ότι η δυνατότητα συγκρίσεως ή μη μιας διασυνοριακής καταστάσεως με μια εσωτερική κατάσταση πρέπει να εξετάζεται λαμβάνοντας υπόψη τον σκοπό που επιδιώκεται από την επίμαχη εθνική φορολογική νομοθετική ρύθμιση (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 8ης Νοεμβρίου 2012, Επιτροπή κατά Φινλανδίας, C‑342/10, EU:C:2012:688, σκέψη 36, και της 2ας Ιουνίου 2016, Pensioenfonds Metaal en Techniek, C‑252/14, EU:C:2016:402, σκέψη 48).

52      Όσον όμως αφορά φορολογική νομοθετική ρύθμιση του κράτους μέλους υποδοχής που αποσκοπεί στην αποφυγή της διανομής των κερδών που πραγματοποιήθηκαν στο κράτος αυτό χωρίς ο φορολογούμενος να έχει φορολογηθεί για αυτά, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, η κατάσταση εγκατεστημένου στην αλλοδαπή φορολογούμενου που ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο εν λόγω κράτος μέλος μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως είναι συγκρίσιμη με αυτή εγκατεστημένου στην ημεδαπή φορολογούμενου. Συγκεκριμένα, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, η εν λόγω φορολογική νομοθετική ρύθμιση αποσκοπεί να παράσχει σε αυτό το ίδιο κράτος τη δυνατότητα να ασκήσει την εξουσία του να φορολογήσει τα κέρδη που υπάγονται στη φορολογική του αρμοδιότητα (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 14ης Νοεμβρίου 2006, Kerckhaert και Morres, C‑513/04, EU:C:2006:713, σκέψη 19, καθώς και της 3ης Σεπτεμβρίου 2014, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑127/12, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2014:2130, σκέψεις 77 και 78).

53      Κατά συνέπεια, όσον αφορά την επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης νομοθετική ρύθμιση, η κατάσταση εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας η οποία ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως είναι συγκρίσιμη με την κατάσταση εδρεύουσας στην ημεδαπή εταιρίας, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας.

54      Επομένως, η δικαιολόγηση του περιορισμού μπορεί να αφορά μόνο επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος. Επιπλέον, σε τέτοια περίπτωση, ο περιορισμός πρέπει να είναι κατάλληλος να διασφαλίσει την επίτευξη του σκοπού τον οποίο επιδιώκει και να μην υπερβαίνει το αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού αυτού μέτρο (απόφαση της 17ης Ιουλίου 2014, Nordea Bank Danmark, C‑48/13, EU:C:2014:2087, σκέψη 25 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

55      Η Βελγική Κυβέρνηση υποστήριξε ότι ενδεχόμενο εμπόδιο στην ελευθερία αυτή θα μπορούσε να δικαιολογηθεί για δύο λόγους γενικού συμφέροντος, ήτοι τον σκοπό διασφαλίσεως της ισόρροπης κατανομής των φορολογικών εξουσιών μεταξύ των κρατών μελών και τον σκοπό καταπολεμήσεως των καταχρήσεων.

56      Συναφώς, αρκεί η διαπίστωση ότι οι δύο αυτοί σκοποί αποτελούν, βεβαίως, επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος, δυνάμενους να δικαιολογήσουν περιορισμό στην άσκηση των ελευθεριών κυκλοφορίας που εγγυάται η Συνθήκη (βλ. απόφαση της 5ης Ιουλίου 2012, SIAT, C‑318/10, EU:C:2012:415, σκέψεις 36 και 37 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία), η επίμαχη όμως στη διαφορά της κύριας δίκης νομοθετικη ρύθμιση δεν είναι ικανή να διασφαλίσει την επίτευξή τους, με αποτέλεσμα οι εν λόγω σκοποί να μην μπορούν να δικαιολογήσουν, σε μια περίπτωση όπως αυτή της διαφοράς της κύριας δίκης, ενδεχόμενο εμπόδιο στην ελευθερία εγκαταστάσεως.

57      Συγκεκριμένα, πρώτον, η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης φορολογική νομοθετική ρύθμιση, η οποία αποσκοπεί στη φορολόγηση των κερδών που υπάγονται στη βελγική φορολογική αρμοδιότητα και διανεμήθηκαν χωρίς, ωστόσο, να έχουν φορολογηθεί από αυτό το κράτος μέλος, ουδόλως αποσκοπεί στην κατανομή της φορολογικής αρμοδιότητας μεταξύ του Βασιλείου του Βελγίου και άλλου κράτους μέλους.

58      Δεύτερον, η νομοθετική αυτή ρύθμιση, δεδομένου ότι ο σκοπός της συνίσταται στον περιορισμό των συνεπειών της χρήσεως των φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν αποσκοπεί, αυτή καθεαυτήν, στην αποφυγή καταχρηστικών πρακτικών.

59      Ούτε, εξάλλου, είναι δυνατόν ενδεχόμενο εμπόδιο να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι η εν λόγω νομοθετική ρύθμιση, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ευνοϊκότερη φορολόγηση εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας που ασκεί οικονομική δραστηριότητα στο Βέλγιο μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως σε σχέση με εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία.

60      Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι εθνική φορολογική νομοθετική ρύθμιση περιάγει σε δυσμενέστερη θέση τις εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από το γεγονός ότι, σε άλλες καταστάσεις, η ίδια αυτή νομοθετική ρύθμιση μπορεί να οδηγήσει σε ευνοϊκή μεταχείριση αυτού του τύπου των εταιριών (βλ., συναφώς, απόφαση της 2ας Ιουνίου 2016, Pensioenfonds Metaal en Techniek, C‑252/14, EU:C:2016:402, σκέψεις 38 και 39).

61      Λαμβανομένων υπόψη όλων όσα προαναφέρθηκαν, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η ελευθερία εγκαταστάσεως έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, σύμφωνα με την οποία τόσο εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία που ασκεί οικονομική δραστηριότητα εντός του εν λόγω κράτους μέλους μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως όσο και εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, υπόκεινται σε φόρο όπως ο fairness tax, όταν οι εταιρίες αυτές διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα των εν λόγω εταιριών, υπό την προϋπόθεση ότι ο τρόπος καθορισμού της βάσεως επιβολής του φόρου αυτού δεν οδηγεί, στην πράξη, σε λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση αυτής της εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας σε σχέση με εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

 Επί του δευτέρου ερωτήματος

62      Με το δεύτερο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί κατά πόσον το άρθρο 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες έχει την έννοια ότι αποκλείει φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει φόρο όπως ο fairness tax, στον οποίο υπόκεινται οι εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες που ασκούν οικονομική δραστηριότητα εντός του εν λόγω κράτους μέλους μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως καθώς και οι εδρεύουσες στην ημεδαπή εταιρίες, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, όταν διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμά τους.

63      Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, προκειμένου να μπορεί φόρος να χαρακτηρισθεί ως παρακράτηση στην πηγή, κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, πρέπει να πληρούνται τρία σωρευτικά κριτήρια. Συγκεκριμένα, πρώτον, ο φόρος πρέπει να επιβάλλεται στο κράτος στο οποίο διανέμονται τα μερίσματα και η γενεσιουργός του αιτία πρέπει να είναι η καταβολή μερισμάτων ή οποιασδήποτε άλλης μορφής αποδόσεως των τίτλων, δεύτερον, βάση επιβολής του φόρου να είναι η απόδοση των τίτλων και, τρίτον, ο υποκείμενος στον φόρο να είναι ο κάτοχος των τίτλων αυτών (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 24ης Ιουνίου 2010, P. Ferrero e C. και General Beverage Europe, C‑338/08 και C‑339/08, EU:C:2010:364, σκέψη 26 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

64      Διαπιστώνεται ότι, όπως υποστηρίζουν οι διάδικοι της κύριας δίκης, ένας φόρος όπως ο επίμαχος στη διαφορά της κύριας δίκης fairness tax πληροί τις δύο πρώτες προϋποθέσεις. Συγκεκριμένα, αφενός, η γενεσιουργός αιτία του φόρου αυτού είναι η διανομή μερισμάτων και, αφετέρου, για τον υπολογισμό της βάσεως επιβολής του, λαμβάνεται υπόψη το διανεμηθέν ποσό.

65      Εντούτοις, στο μέτρο που υποκείμενος σε έναν φόρο όπως ο fairness tax δεν είναι ο κάτοχος των τίτλων, αλλά η διανέμουσα το μέρισμα εταιρία, η τρίτη προϋπόθεση δεν πληρούται.

66      Η εκτίμηση αυτή δεν κλονίζεται από την επιχειρηματολογία που προβάλλουν η Χ και η Επιτροπή, σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε εν προκειμένω να προτιμηθεί προσέγγιση στηριζόμενη σε οικονομικές εκτιμήσεις. Συναφώς, αρκεί η υπόμνηση ότι το Δικαστήριο, με την απόφαση της 26ης Ιουνίου 2008, Burda (C‑284/06, EU:C:2008:365, σκέψεις 58 έως 62), έχει ήδη απορρίψει μια τέτοια προσέγγιση.

67      Δεδομένου ότι δεν πληρούται η τρίτη προϋπόθεση που αφορά την ύπαρξη παρακρατήσεως στην πηγή κατά την έννοια του άρθρου 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, ένας φόρος όπως ο επίμαχος στη διαφορά της κύριας δίκης δεν θα μπορούσε να αποτελεί παρακράτηση στην πηγή κατά την έννοια της διατάξεως αυτής.

68      Κατά συνέπεια, στο δεύτερο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει φόρο όπως ο fairness tax, στον οποίο υπόκεινται οι εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες που ασκούν οικονομική δραστηριότητα εντός του εν λόγω κράτους μέλους μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως καθώς και οι εδρεύουσες στην ημεδαπή εταιρίες, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, όταν διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμά τους.

 Επί του τρίτου ερωτήματος

69      Με το τρίτο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί κατά πόσον το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του εν λόγω άρθρου, έχει την έννοια ότι η διάταξη αυτή αποκλείει εθνική φορολογική νομοθετική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, στο μέτρο που η νομοθετική αυτή ρύθμιση, στην περίπτωση κατά την οποία κέρδη που εισέπραξε μητρική εταιρία από τη θυγατρική της διανεμήθηκαν από την εν λόγω μητρική εταιρία μετά την πάροδο του έτους κατά τη διάρκεια του οποίου εισπράχθηκαν, συνεπάγεται φορολόγηση των κερδών αυτών υπερβαίνουσα το ανώτατο όριο του 5 % που προβλέπει η εν λόγω διάταξη.

70      Από την αιτιολογική σκέψη 3 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες προκύπτει ότι σκοπός αυτής είναι η αποφυγή της διπλής φορολογίας σε επίπεδο μητρικής εταιρίας των κερδών που διανέμονται από τις θυγατρικές στις μητρικές τους εταιρίες.

71      Συναφώς, το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες αφήνει στα κράτη μέλη την επιλογή μεταξύ δύο συστημάτων, ήτοι μεταξύ του συστήματος της απαλλαγής και του συστήματος του συμψηφισμού (βλ., συναφώς, απόφαση της 12ης Δεκεμβρίου 2006, Test Claimants in the FII Group Litigation, C‑446/04, EU:C:2006:774, σκέψη 44). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις αιτιολογικές σκέψεις 7 και 9 της οδηγίας αυτής, η εν λόγω διάταξη διευκρινίζει ότι, όταν μια μητρική εταιρία ή η μόνιμη εγκατάστασή της, δυνάμει της σύνδεσης της μητρικής εταιρίας με τη θυγατρική της, λαμβάνει κέρδη διανεμόμενα για λόγους άλλους από την εκκαθάριση της θυγατρικής εταιρίας, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μητρική εταιρία και το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάστασή της είτε δεν φορολογούν τα κέρδη αυτά είτε τα φορολογούν, επιτρέποντας όμως παράλληλα στη μητρική εταιρία και τη μόνιμη εγκατάστασή της να αφαιρούν από το ποσό του οφειλόμενου φόρου το τμήμα του φόρου που αναλογεί στα κέρδη αυτά και το οποίο καταβλήθηκε από τη θυγατρική εταιρία και κάθε χαμηλότερου επιπέδου θυγατρική.

72      Πάντως, το εν λόγω άρθρο 4, παράγραφος 3, ορίζει ότι τα κράτη μέλη διατηρούν την ευχέρεια να προβλέπουν ότι τα βάρη που απορρέουν από τη συμμετοχή και οι μειώσεις αξίας που απορρέουν από τη διανομή των κερδών της θυγατρικής εταιρίας δεν εκπίπτουν από τα φορολογητέα κέρδη της μητρικής εταιρίας. Από την ίδια διάταξη προκύπτει, επίσης, ότι εάν, στην περίπτωση αυτή, τα έξοδα διαχείρισης που έχουν σχέση με τη συμμετοχή οριστούν σε ποσό κατ’ αποκοπήν, το ποσό αυτό δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 5 % των κερδών που διανέμει η θυγατρική εταιρία.

73      Επομένως, σκοπός του άρθρου 4 της οδηγίας είναι να αποτρέψει το ενδεχόμενο τα κέρδη που καταβάλλονται κατά τη διανομή σε ημεδαπή μητρική εταιρία από αλλοδαπή θυγατρική να φορολογούνται, μια πρώτη φορά, σε επίπεδο θυγατρικής στο κράτος μέλος εγκαταστάσεώς της και, μια δεύτερη φορά, σε επίπεδο μητρικής εταιρίας στο κράτος μέλος εγκαταστάσεώς της.

74      Εν προκειμένω, πρέπει να διευκρινιστεί, αφενός, ότι από τη διάταξη περί παραπομπής προκύπτει ότι, κατά τη μεταφορά της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες στο εσωτερικό δίκαιο, το Βασίλειο του Βελγίου επέλεξε το σύστημα απαλλαγής. Εξάλλου, το κράτος μέλος αυτό έκανε χρήση της προβλεπόμενης στο άρθρο 4, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας ευχέρειας. Επομένως, τα κέρδη που προέρχονται από τις εδρεύουσες στην αλλοδαπή θυγατρικές των βελγικών μητρικών εταιριών απαλλάσσονται του φόρου κατά ποσοστό 95 %.

75      Αφετέρου, είναι βέβαιο ότι ο fairness tax, στην περίπτωση που τα κέρδη που διανέμει εδρεύουσα στην αλλοδαπή θυγατρική σε εδρεύουσα στην ημεδαπή μητρική εταιρία διανέμονται από αυτή τη μητρική εταιρία μετά την πάροδο του έτους κατά τη διάρκεια του οποίου εισπράχθηκαν, συνεπάγεται την υπαγωγή των κερδών αυτών σε φορολόγηση που υπερβαίνει το ανώτατο όριο του 5 % που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 4, παράγραφος 3, και, συνεπώς, καταλήγει σε διπλή φορολόγηση των κερδών αυτών.

76      Τίθεται επομένως το ερώτημα εάν η διπλή φορολόγηση αυτή είναι αντίθετη προς την οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες.

77      Κατά τη Βελγική και τη Γαλλική Κυβέρνηση, τα κέρδη που αναδιανέμονται από μητρική εταιρία στους μετόχους της δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται αποκλειστικά σε περίπτωση που μητρική εταιρία εισπράττει κέρδη που διανέμονται από τη θυγατρική της.

78      Μια τέτοια ερμηνεία, η οποία δεν προκύπτει ούτε από το γράμμα της διατάξεως αυτής ούτε από το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται ή τους σκοπούς που επιδιώκει, δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

79      Συγκεκριμένα, πρώτον, η εν λόγω διάταξη, καθόσον προβλέπει ότι το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μητρική εταιρία και το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάστασή της «δεν φορολογούν τα κέρδη αυτά», απαγορεύει στα κράτη μέλη να φορολογούν τη μητρική εταιρία ή τη μόνιμη εγκατάστασή της για τα κέρδη τα οποία η θυγατρική καταβάλλει κατά τη διανομή στη μητρική της εταιρία, χωρίς να διακρίνει ανάλογα με το αν η επιβολή φόρου στη μητρική εταιρία έχει ως γενεσιουργό γεγονός την είσπραξη ή την αναδιανομή των εν λόγω κερδών.

80      Δεύτερον, όπως αναφέρθηκε στις σκέψεις 70 και 71 της παρούσας αποφάσεως, η οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες αποσκοπεί στην αποφυγή της διπλής φορολογίας, σε επίπεδο μητρικής εταιρίας, των κερδών που διανέμονται από τη θυγατρική στη μητρική της εταιρία. Ωστόσο, η επιβολή φόρου επί των κερδών αυτών από το κράτος μέλος της μητρικής εταιρίας στο επίπεδο της εταιρίας αυτής κατά την αναδιανομή των κερδών, η οποία θα είχε ως συνέπεια την επιβολή φόρου επί των εν λόγω κερδών υπερβαίνοντος το ανώτατο όριο 5 % που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, θα είχε ως συνέπεια διπλή φορολόγηση στο επίπεδο της εν λόγω εταιρίας, την οποία απαγορεύει η προαναφερθείσα οδηγία.

81      Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται, όπως επισήμανε, κατ’ ουσίαν, η γενική εισαγγελέας στο σημείο 54 των προτάσεών της, από τη σκέψη 105 της αποφάσεως της 12ης Δεκεμβρίου 2006, Test Claimants in the FII Group Litigation (C‑446/04, EU:C:2006:774), καθόσον, με την εν λόγω σκέψη, το Δικαστήριο αποφάνθηκε αποκλειστικώς επί της συμφωνίας ορισμένων λεπτομερειών του υπολογισμού του προκαταβλητέου ποσού του φόρου εταιριών προς την οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, στην περίπτωση κατά την οποία εδρεύουσα στην ημεδαπή μητρική εταιρία διανέμει περαιτέρω μερίσματα που έλαβε από εδρεύουσα στην αλλοδαπή θυγατρική, και όχι επί της συμφωνίας της προκαταβολής, σε μια τέτοια περίπτωση, του φόρου αυτού προς την εν λόγω οδηγία.

82      Κατά συνέπεια, στο τρίτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του εν λόγω άρθρου, έχει την έννοια ότι η διάταξη αυτή αποκλείει εθνική φορολογική νομοθετική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, στο μέτρο που η νομοθετική αυτή ρύθμιση, στην περίπτωση κατά την οποία κέρδη που εισέπραξε μητρική εταιρία από τη θυγατρική της διανεμήθηκαν από την εν λόγω μητρική εταιρία μετά την πάροδο του έτους κατά τη διάρκεια του οποίου εισπράχθηκαν, συνεπάγεται φορολόγηση των κερδών αυτών υπερβαίνουσα το ανώτατο όριο του 5 % που προβλέπει η εν λόγω διάταξη.

 Επί των δικαστικών εξόδων

83      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) αποφαίνεται:

1)      Η ελευθερία εγκαταστάσεως έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, σύμφωνα με την οποία τόσο εδρεύουσα στην αλλοδαπή εταιρία που ασκεί οικονομική δραστηριότητα εντός του εν λόγω κράτους μέλους μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως όσο και εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, υπόκεινται σε φόρο όπως ο fairness tax, όταν οι εταιρίες αυτές διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμα των εν λόγω εταιριών, υπό την προϋπόθεση ότι ο τρόπος καθορισμού της βάσεως επιβολής του φόρου αυτού δεν οδηγεί, στην πράξη, σε λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση αυτής της εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας σε σχέση με εδρεύουσα στην ημεδαπή εταιρία, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

2)      Το άρθρο 5 της οδηγίας 2011/96/ΕE του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, έχει την έννοια ότι δεν αποκλείει φορολογική νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει φόρο όπως ο fairness tax, στον οποίο υπόκεινται οι εδρεύουσες στην αλλοδαπή εταιρίες που ασκούν οικονομική δραστηριότητα εντός του εν λόγω κράτους μέλους μέσω μόνιμης εγκαταστάσεως καθώς και οι εδρεύουσες στην ημεδαπή εταιρίες, συμπεριλαμβανομένης της εδρεύουσας στην ημεδαπή θυγατρικής εταιρίας εδρεύουσας στην αλλοδαπή εταιρίας, όταν διανέμουν μερίσματα τα οποία, λόγω του ότι έγινε χρήση ορισμένων φορολογικών πλεονεκτημάτων που προβλέπει το εθνικό φορολογικό καθεστώς, δεν περιελήφθησαν στο τελικό φορολογητέο αποτέλεσμά τους.

3)      Το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2011/96, σε συνδυασμό με την παράγραφο 3 του εν λόγω άρθρου, έχει την έννοια ότι η διάταξη αυτή αποκλείει εθνική φορολογική νομοθετική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, στο μέτρο που η νομοθετική αυτή ρύθμιση, στην περίπτωση κατά την οποία κέρδη που εισέπραξε μητρική εταιρία από τη θυγατρική της διανεμήθηκαν από την εν λόγω μητρική εταιρία μετά την πάροδο του έτους κατά τη διάρκεια του οποίου εισπράχθηκαν, συνεπάγεται φορολόγηση των κερδών αυτών υπερβαίνουσα το ανώτατο όριο του 5 % που προβλέπει η εν λόγω διάταξη.

(υπογραφές)

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα) της 17ης Μαΐου 2017  «Προδικαστική παραπομπή – Κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών – Οδηγία 2011/96/ΕΕ – Αποφυγή της διπλής φορολογίας – Συμπληρωματική του φόρου εταιριών εισφορά 3 %»

Στην υπόθεση C‑365/16,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας, Γαλλία) με απόφαση της 27ης Ιουνίου 2016, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 4 Ιουλίου 2016, στο πλαίσιο της δίκης

Association française des entreprises privées (AFEP),

Axa SA,

Compagnie générale des établissements MichelinSCA,

Danone SA,

ENGIE SA, πρώην GDF Suez,

Eutelsat Communications SA,

LVMH Moët Hennessy-Louis Vuitton SE,

Orange SA,

Sanofi SA,

Suez Environnement Company SA,

Technip SA,

Total SA,

Vivendi SA,

Eurazeo SA,

Safran SA,

Scor SE,

Unibail-Rodamco SE,

Zodiac Aerospace SA

κατά

Ministre des Finances et des Comptes publics,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),

συγκείμενο από τους R. Silva de Lapuerta, πρόεδρο τμήματος, E. Regan, J.‑C. Bonichot, A. Arabadjiev και C. G. Fernlund (εισηγητή), δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: E. Tanchev

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        οι Association française des entreprises privées (AFEP), Axa SA, Compagnie générale des établissements Michelin SCA, Danone SA, ENGIE SA, Eutelsat Communications SA, LVMH Moët Hennessy-Louis Vuitton SE, Orange SA, Sanofi SA, Suez Environnement Company SA, Technip SA, Total SA, Vivendi SA, Eurazeo SA, Safran SA, Scor SE, Unibail-Rodamco SE και Zodiac Aerospace SA, εκπροσωπούμενες από τους G. Blanluet, N. de Boynes και S. Austry, avocats,

–        η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον D. Colas και την S. Ghiandoni,

–        η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις C. Pochet και M. Jacobs,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από την N. Gossement και τον W. Roels,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, και του άρθρου 5 της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών (ΕΕ 2011, L 345, σ. 8), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/86/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Ιουλίου 2014 (ΕΕ 2014, L 219, σ. 40) (στο εξής: οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες).

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ, αφενός, της Association française des entreprises privées (AFEP) καθώς και 17 εταιριών (στο εξής: AFEP κ.λπ.) και, αφετέρου, του ministre des Finances et des Comptes publics (Υπουργού Οικονομικών και Δημόσιου Λογιστικού, Γαλλία) με αντικείμενο προσφυγή για την ακύρωση διοικητικής εγκυκλίου σχετικά με τη συμπληρωματική του φόρου εταιριών εισφορά την οποία οφείλει ημεδαπή μητρική εταιρία επ’ ευκαιρία της διανομής κερδών, συμπεριλαμβανομένων των κερδών που καταβάλλονται από τις αλλοδαπές θυγατρικές της.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

3        Κατά την αιτιολογική σκέψη 3 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, ο σκοπός της οδηγίας είναι να απαλλάσσει τα μερίσματα και τις άλλες διανομές κερδών που καταβάλλονται από τις θυγατρικές εταιρίες στις μητρικές τους εταιρίες από την παρακράτηση του φόρου στην πηγή και να καταργήσει τη διπλή φορολογία αυτών των εισοδημάτων σε επίπεδο μητρικής εταιρίας.

4        Οι αιτιολογικές σκέψεις 7 και 9 της εν λόγω οδηγίας έχουν ως εξής:

«(7)      Όταν μια μητρική εταιρεία, ως εταίρος της θυγατρικής της, λαμβάνει διανεμηθέντα κέρδη, το κράτος μέλος της μητρικής εταιρείας πρέπει: ή να μην φορολογήσει τα κέρδη αυτά, ή να τα φορολογήσει, επιτρέποντας όμως παράλληλα στη μητρική εταιρεία να εκπέσει, από το ποσό του οφειλόμενου φόρου της, το τμήμα του εταιρικού φόρου που κατέβαλε η θυγατρική εταιρεία το οποίο αναλογεί στα κέρδη αυτά.

[...]

(9)      Η καταβολή διανεμόμενων κερδών προς, και η είσπραξη από, μια μόνιμη εγκατάσταση μιας μητρικής εταιρείας, θα πρέπει να συνεπάγεται την ίδια μεταχείριση όπως αυτή που εφαρμόζεται μεταξύ μιας θυγατρικής και της μητρικής της. Αυτό θα πρέπει να ισχύει και στην περίπτωση κατά την οποία μια μητρική εταιρεία και η θυγατρική της βρίσκονται στο ίδια κράτος μέλος και η μόνιμη εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η μόνιμη εγκατάσταση και η θυγατρική βρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος μπορούν, με την επιφύλαξη της εφαρμογής των αρχών της Συνθήκης, να αντιμετωπίζονται βάσει του εθνικού δικαίου του συγκεκριμένου κράτους μέλους.»

5        Το άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 3, της εν λόγω οδηγίας προβλέπει τα εξής:

«1.      Όταν η μητρική εταιρεία ή η μόνιμη εγκατάστασή της, δυνάμει της σύνδεσης της μητρικής εταιρείας με τη θυγατρική της, λαμβάνει κέρδη διανεμόμενα για λόγους άλλους από την εκκαθάριση της θυγατρικής εταιρείας, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μητρική εταιρεία και το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάστασή της:

α)      δεν φορολογούν τα κέρδη αυτά, στον βαθμό που τα εν λόγω κέρδη δεν εκπίπτουν από τη θυγατρική, και φορολογούν τα ίδια κέρδη στον βαθμό που εκπίπτουν από τη θυγατρική· ή

β)      είτε φορολογούν τα κέρδη αυτά, επιτρέποντας όμως παράλληλα στη μητρική εταιρεία και τη μόνιμη εγκατάστασή της να αφαιρούν από το ποσό του οφειλόμενου φόρου το τμήμα του φόρου της εταιρείας που αναλογεί στα κέρδη αυτά και το οποίο καταβλήθηκε από τη θυγατρική εταιρεία και κάθε χαμηλότερου επιπέδου θυγατρική, υπό την προϋπόθεση ότι, σε κάθε επίπεδο, η εταιρεία και η χαμηλότερου επιπέδου θυγατρική της εμπίπτουν στους ορισμούς του άρθρου 2 και πληρούν τις απαιτήσεις που προβλέπονται στο άρθρο 3, μέχρι του ποσού του αντιστοιχούντος οφειλόμενου φόρου.

[...]

3.      Τα κράτη μέλη διατηρούν την ευχέρεια να προβλέπουν ότι τα βάρη που απορρέουν από τη συμμετοχή και οι μειώσεις αξίας που απορρέουν από τη διανομή των κερδών της θυγατρικής εταιρείας δεν εκπίπτουν από τα φορολογητέα κέρδη της μητρικής εταιρείας.

Εάν, στην περίπτωση αυτή, τα έξοδα διαχείρισης που έχουν σχέση με τη συμμετοχή οριστούν σε ποσό κατ’ αποκοπήν, το ποσό αυτό δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 5 % των κερδών που διανέμει η θυγατρική εταιρία.»

6        Το άρθρο 5 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες ορίζει τα εξής:

«Τα κέρδη τα οποία η θυγατρική εταιρία καταβάλλει κατά τη διανομή στη μητρική εταιρία απαλλάσσονται από την παρακράτηση του φόρου στην πηγή.»

 Το γαλλικό δίκαιο

7        Από την υποβληθείσα στο Δικαστήριο δικογραφία προκύπτει ότι, όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση των κερδών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, η Γαλλική Δημοκρατία επέλεξε ένα σύστημα απαλλαγής των κερδών, με εξαίρεση τη φορολόγηση ενός τμήματος των εξόδων και λοιπών επιβαρύνσεων, το οποίο έχει οριστεί κατ’ αποκοπήν σε 5 %, που καλύπτει τα έξοδα και λοιπές επιβαρύνσεις που αναλογούν στη μητρική εταιρία και απορρέουν από τη συμμετοχή της στη θυγατρική που διένειμε τα κέρδη αυτά. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω κέρδη απαλλάσσονται σε ποσοστό 95 %.

8        Το άρθρο 235 ter ZCA του code général des impôts (γενικού φορολογικού κώδικα, στο εξής: ΓΦΚ) ορίζει τα εξής:

«I.      Οι γαλλικές ή αλλοδαπές εταιρίες ή οργανισμοί που υπόκεινται στον φόρο εταιριών στη Γαλλία, με εξαίρεση τους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων που αναφέρονται στο σημείο II του άρθρου L. 214‑1 του code monétaire et financier [χρηματοοικονομικού και νομισματικού κώδικα] καθώς και εκείνους που ανταποκρίνονται στον ορισμό των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων ο οποίος περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) 651/2014 της Επιτροπής, της 17ης Ιουνίου 2014, για την κήρυξη ορισμένων κατηγοριών ενισχύσεων ως συμβατών με την εσωτερική αγορά κατ’ εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης, υπόκεινται σε συμπληρωματική του φόρου αυτού εισφορά αναλόγως των κερδών που διανέμουν κατά την έννοια των άρθρων 109 έως 117 του παρόντος κώδικα.

Η εισφορά ισούται με το 3 % των διανεμόμενων κερδών [...]

[...]».

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

9        Οι AFEP κ.λπ. άσκησαν ενώπιον του Conseil d’État (Συμβουλίου της Επικρατείας, Γαλλία) προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της διοικητικής εγκυκλίου, ειδικότερα της παραγράφου 70 της εγκυκλίου BOI‑IS‑AUT‑30‑20160302 (Bulletin officiel des finances publiques-impôts της 2ας Μαρτίου 2016), σχετικά με τη συμπληρωματική του φόρου εταιριών εισφορά αναλόγως των διανεμομένων κερδών (στο εξής: συμπληρωματική εισφορά) που προβλέπεται από το άρθρο 235 ter ZCA του ΓΦΚ.

10      Προς στήριξη της προσφυγής, οι AFEP κ.λπ. έθεσαν ένα προκριματικό ζήτημα συνταγματικότητας δυνάμει του άρθρου 61‑1 του Συντάγματος. Υποστηρίζουν, επίσης, ότι η συμπληρωματική εισφορά είναι αντίθετη προς το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες και, επικουρικώς, προς το άρθρο 5 της εν λόγω οδηγίας.

11      Ο ministre des Finances et des Comptes publics (Υπουργός Οικονομικών και Δημόσιου Λογιστικού) υποστηρίζει ότι οι λόγοι ακυρώσεως που προέβαλαν οι AFEP κ.λπ. είναι αβάσιμοι.

12      Κατά το αιτούν δικαστήριο, η απόφασή του περί παραπομπής του προκριματικού ζητήματος συνταγματικότητας στο Conseil constitutionnel (Συνταγματικό Δικαστήριο, Γαλλία) εξαρτάται από την ερμηνεία των επίμαχων διατάξεων του δικαίου της Ένωσης. Αφενός, διευκρινίζει ότι στη συμπληρωματική του φόρου εταιριών εισφορά υπόκεινται οι εταιρίες ή οι οργανισμοί που έχουν εισπράξει τα προϊόντα των συμμετοχών των θυγατρικών τους, όταν προβαίνουν σε αναδιανομή των προϊόντων αυτών. Επιπροσθέτως, οι κανόνες εισπράξεως και διεκδικήσεως που εφαρμόζονται στη συμπληρωματική εισφορά είναι οι ίδιοι με τους προβλεπόμενους για τον φόρο εταιριών.

13      Αντιθέτως, το γενεσιουργό γεγονός της εν λόγω συμπληρωματικής εισφοράς διαφέρει από εκείνο του φόρου εταιριών, καθόσον η εισφορά δεν επιβάλλεται κατά την είσπραξη των μερισμάτων, αλλά κατά τον χρόνο της αναδιανομής τους από την εταιρία που τα έλαβε.

14      Το αιτούν δικαστήριο εκθέτει, επίσης, ότι η βάση επιβολής της συμπληρωματικής αυτής εισφοράς, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τα διανεμόμενα κέρδη που προέρχονται από κέρδη τα οποία έχουν δεσμευθεί στο αποθεματικό, διαφέρει από εκείνη του φόρου εταιριών. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι πολύ δύσκολο, κατά το αιτούν δικαστήριο, να διαπιστωθεί αν η συμπληρωματική εισφορά συνιστά φόρο επί των κερδών αντίθετο προς το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες.

15      Αφετέρου, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι, λαμβανομένου υπόψη ότι η συμπληρωματική αυτή εισφορά έχει ως γενεσιουργό γεγονός την καταβολή μερισμάτων, ότι η βάση επιβολής της συνίσταται στο ποσό των καταβαλλομένων μερισμάτων, ότι ο υποκείμενος στον φόρο είναι η εταιρία που διανέμει τα μερίσματα και ότι δεν προβλέπεται πίστωση φόρου υπέρ του μετόχου, η εν λόγω συμπληρωματική εισφορά δεν φαίνεται να έχει, υπό το πρίσμα των κριτηρίων που διατύπωσε το Δικαστήριο, μεταξύ άλλων, με την απόφαση της 26ης Ιουνίου 2008, Burda (C‑284/06, EU:C:2008:365), τα χαρακτηριστικά παρακρατήσεως στην πηγή. Ωστόσο, υπό το πρίσμα της αποφάσεως της 4ης Οκτωβρίου 2001, Αθηναϊκή Ζυθοποιία (C‑294/99, EU:C:2001:505), τίθεται, κατά το αιτούν δικαστήριο, το ερώτημα αν η συμπληρωματική εισφορά, σε περίπτωση που δεν συνιστά φόρο απαγορευόμενο από το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας, μπορεί να θεωρηθεί ως «παρακράτηση στην πηγή», τα διανεμόμενα κέρδη της οποίας πρέπει να απαλλάσσονται του φόρου δυνάμει του άρθρου 5 της οδηγίας αυτής.

16      Υπό τις περιστάσεις αυτές, το Conseil d’État (Συμβούλιο της Επικρατείας) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Αντιτίθεται το άρθρο 4 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες και ιδίως η παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, σε φόρο, όπως ο προβλεπόμενος από το άρθρο 235 ter ZCA του ΓΦΚ, ο οποίος εισπράττεται επ’ ευκαιρία της διανομής κερδών από εταιρία υποκείμενη στον φόρο εταιριών στη Γαλλία και του οποίου η βάση επιβολής συνίσταται στα διανεμόμενα ποσά;

2)      Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει ένας φόρος όπως ο προβλεπόμενος από το άρθρο 235 ter ZCA του ΓΦΚ να θεωρηθεί ως “παρακράτηση στην πηγή”, από την οποία, δυνάμει του άρθρου 5 της οδηγίας, απαλλάσσονται τα διανεμόμενα από τις θυγατρικές εταιρίες κέρδη;»

 Επί του αιτήματος διεξαγωγής της προφορικής διαδικασίας

17      Με έγγραφο της 31ης Μαρτίου 2017, η Γαλλική Κυβέρνηση ζήτησε τη διεξαγωγή προφορικής διαδικασίας επικαλούμενη, κατ’ ουσίαν, το γεγονός ότι δεν διεξήχθη συζήτηση σχετικά με την εφαρμογή στην υπόθεση της κύριας δίκης των λύσεων που προτείνει η γενική εισαγγελέας J. Kokott με τις προτάσεις της στην υπόθεση X (C‑68/15, EU:C:2016:886).

18      Συναφώς, το άρθρο 83 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου ορίζει ότι το Δικαστήριο μπορεί, αφού ακούσει τον γενικό εισαγγελέα, να διατάξει οποτεδήποτε τη διεξαγωγή ή την επανάληψη της προφορικής διαδικασίας, ιδίως όταν κρίνει ότι δεν έχει διαφωτιστεί επαρκώς ή όταν ένας διάδικος, μετά το πέρας της διαδικασίας αυτής, επικαλεστεί νέο πραγματικό περιστατικό δυνάμενο να ασκήσει αποφασιστική επιρροή επί της αποφάσεως του Δικαστηρίου, ή ακόμα όταν, προς επίλυση της διαφοράς, το Δικαστήριο χρειάζεται να στηριχθεί σε επιχείρημα επί του οποίου δεν διεξήχθη συζήτηση μεταξύ των διαδίκων.

19      Εν προκειμένω, το Δικαστήριο, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, εκτιμά ότι διαθέτει όλα τα αναγκαία στοιχεία προκειμένου να αποφανθεί στην υπό κρίση υπόθεση. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει λόγος να διαταχθεί η διεξαγωγή της προφορικής διαδικασίας.

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

 Επί του πρώτου ερωτήματος

20      Με το πρώτο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε φορολογικό μέτρο θεσπιζόμενο από το κράτος μέλος της μητρικής εταιρίας, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο προβλέπει την είσπραξη φόρου επ’ ευκαιρία της διανομής μερισμάτων από τη μητρική εταιρία και του οποίου η βάση επιβολής συνίσταται στα διανεμόμενα μερίσματα, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προέρχονται από τις αλλοδαπές θυγατρικές της εν λόγω εταιρίας.

21      Από την αιτιολογική σκέψη 3 της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες προκύπτει ότι σκοπός αυτής είναι η αποφυγή της διπλής φορολογίας σε επίπεδο μητρικής εταιρίας των κερδών που διανέμονται από τις θυγατρικές στις μητρικές τους εταιρίες.

22      Συναφώς, το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες αφήνει στα κράτη μέλη την επιλογή μεταξύ δύο συστημάτων, ήτοι μεταξύ του συστήματος της απαλλαγής και του συστήματος του συμψηφισμού. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις αιτιολογικές σκέψεις 7 και 9 της οδηγίας αυτής, η εν λόγω διάταξη διευκρινίζει ότι, όταν η μητρική εταιρία ή η μόνιμη εγκατάστασή της, δυνάμει της σύνδεσης της μητρικής εταιρίας με τη θυγατρική της, λαμβάνει κέρδη διανεμόμενα για λόγους άλλους από την εκκαθάριση της θυγατρικής εταιρίας, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μητρική εταιρία και το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάστασή της είτε δεν φορολογούν τα κέρδη αυτά, στον βαθμό που τα εν λόγω κέρδη δεν εκπίπτουν από τη θυγατρική, και φορολογούν τα ίδια κέρδη στον βαθμό που εκπίπτουν από τη θυγατρική, είτε φορολογούν τα κέρδη αυτά, επιτρέποντας όμως παράλληλα στη μητρική εταιρία και τη μόνιμη εγκατάστασή της να αφαιρούν από το ποσό του οφειλόμενου φόρου το τμήμα του φόρου της εταιρίας που αναλογεί στα κέρδη αυτά και το οποίο καταβλήθηκε από τη θυγατρική εταιρία και κάθε χαμηλότερου επιπέδου θυγατρική (σημερινή απόφαση, X, C‑68/15, σκέψη 71 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

23      Πάντως, το άρθρο 4, παράγραφος 3, ορίζει ότι τα κράτη μέλη διατηρούν την ευχέρεια να προβλέπουν ότι τα βάρη που απορρέουν από τη συμμετοχή και οι μειώσεις αξίας που απορρέουν από τη διανομή των κερδών της θυγατρικής εταιρίας δεν εκπίπτουν από τα φορολογητέα κέρδη της μητρικής εταιρίας. Από την ίδια διάταξη προκύπτει, επίσης, ότι εάν, στην περίπτωση αυτή, τα έξοδα διαχείρισης που έχουν σχέση με τη συμμετοχή οριστούν σε ποσό κατ’ αποκοπήν, το ποσό αυτό δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το 5 % των κερδών που διανέμει η θυγατρική εταιρία.

24      Επομένως, σκοπός του άρθρου 4 της οδηγίας είναι να αποτρέψει το ενδεχόμενο τα κέρδη που καταβάλλονται κατά τη διανομή σε ημεδαπή μητρική εταιρία από αλλοδαπή θυγατρική να φορολογούνται, μια πρώτη φορά, σε επίπεδο θυγατρικής στο κράτος μέλος εγκαταστάσεώς της και, μια δεύτερη φορά, σε επίπεδο μητρικής εταιρίας στο κράτος μέλος εγκαταστάσεώς της.

25      Εν προκειμένω, αφενός, διευκρινίζεται ότι, όπως αναφέρεται στη σκέψη 7 της παρούσας αποφάσεως, η Γαλλική Δημοκρατία επέλεξε να απαλλάξει, σε ποσοστό 95 %, τα κέρδη ημεδαπής μητρικής εταιρίας που προέρχονται από αλλοδαπή θυγατρική.

26      Αφετέρου, επισημαίνεται ότι στο μέτρο που η βάση επιβολής της συμπληρωματικής του φόρου εταιριών εισφοράς συνίσταται στα διανεμόμενα από τη μητρική εταιρία μερίσματα, η βάση αυτή μπορεί επίσης να περιλαμβάνει κέρδη προερχόμενα από θυγατρικές της μητρικής εταιρίας εγκατεστημένες σε άλλα κράτη μέλη, γεγονός που σημαίνει ότι τα κέρδη αυτά υπόκεινται σε φόρο που υπερβαίνει το ανώτατο όριο 5 % που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες.

27      Τίθεται επομένως το ερώτημα εάν η φορολόγηση αυτή των εν λόγω κερδών είναι αντίθετη προς την οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες.

28      Κατά τη Γαλλική και τη Βελγική Κυβέρνηση, τα κέρδη που αναδιανέμονται από μητρική εταιρία στους μετόχους της δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται αποκλειστικά σε περίπτωση που μητρική εταιρία εισπράττει κέρδη που διανέμονται από τη θυγατρική της.

29      Μια τέτοια ερμηνεία δεν μπορεί να γίνει δεκτή.

30      Όπως προκύπτει από τη σημερινή απόφαση X (C‑68/15, σκέψη 78), διαπιστώνεται ότι η ερμηνεία αυτή δεν συνάγεται ούτε από το γράμμα ούτε από το πλαίσιο ή τον σκοπό της εν λόγω διατάξεως.

31      Το Δικαστήριο διευκρίνισε, με τις σκέψεις 79 και 80 της αποφάσεως X, αφενός, ότι η διάταξη αυτή, καθόσον προβλέπει ότι το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μητρική εταιρία και το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάστασή της «δεν φορολογούν τα κέρδη αυτά», απαγορεύει στα κράτη μέλη να φορολογούν τη μητρική εταιρία ή τη μόνιμη εγκατάστασή της για τα κέρδη τα οποία η θυγατρική καταβάλλει κατά τη διανομή στη μητρική της εταιρία, χωρίς να διακρίνει ανάλογα με το εάν η επιβολή φόρου στη μητρική εταιρία έχει ως γενεσιουργό γεγονός την είσπραξη ή την αναδιανομή των εν λόγω κερδών.

32      Αφετέρου, καθόσον ο σκοπός που η οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες επιδιώκει, σύμφωνα με την αιτιολογική της σκέψη 3, συνίσταται στην αποφυγή της διπλής φορολογίας, σε επίπεδο μητρικής εταιρίας, των κερδών που διανέμονται από τη θυγατρική στη μητρική της εταιρία, η επιβολή φόρου επί των κερδών αυτών από το κράτος μέλος της μητρικής εταιρίας στο επίπεδο της εταιρίας αυτής κατά την αναδιανομή των κερδών, η οποία θα είχε ως συνέπεια την επιβολή φόρου επί των εν λόγω κερδών υπερβαίνοντος το ανώτατο όριο 5 % που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, θα είχε ως συνέπεια διπλή φορολόγηση στο επίπεδο της εν λόγω εταιρίας αντίθετη προς την ως άνω οδηγία.

33      Εξάλλου, επισημαίνεται, στο πλαίσιο αυτό, ότι ελάχιστη σημασία έχει αν το εθνικό φορολογικό μέτρο χαρακτηρίζεται ή όχι ως φόρος εταιριών. Συναφώς, αρκεί η διαπίστωση ότι η εφαρμογή του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες δεν προϋποθέτει κάποιον φόρο ειδικότερα. Συγκεκριμένα, η εν λόγω διάταξη προβλέπει ότι το κράτος μέλος της μητρικής εταιρίας δεν φορολογεί τα κέρδη που διανέμονται από την αλλοδαπή θυγατρική της. Επομένως, με την εν λόγω διάταξη επιδιώκεται να εξασφαλισθεί ότι τα κράτη μέλη δεν θεσπίζουν φορολογικά μέτρα τα οποία συνεπάγονται διπλή φορολογία των εν λόγω κερδών στο επίπεδο των μητρικών εταιριών.

34      Η διαπίστωση αυτή δεν αναιρείται από τη σκέψη 105 της αποφάσεως της 12ης Δεκεμβρίου 2006, Test Claimants in the FII Group Litigation (C‑446/04, EU:C:2006:774), δεδομένου ότι, στην εν λόγω σκέψη, το Δικαστήριο εξέτασε απλώς και μόνον τη συμβατότητα με την οδηγία για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες ορισμένων τρόπων υπολογισμού του ποσού της προκαταβολής του φόρου εταιριών τον οποίον οφείλει ημεδαπή μητρική εταιρία οσάκις διανέμει μερίσματα ληφθέντα από αλλοδαπή θυγατρική, και όχι τη συμβατότητα με την εν λόγω οδηγία της προκαταβολής, σε μια τέτοια περίπτωση, του φόρου αυτού.

35      Υπό το πρίσμα των προεκτεθέντων, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε φορολογικό μέτρο θεσπιζόμενο από το κράτος μέλος της μητρικής εταιρίας, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο προβλέπει την είσπραξη φόρου επ’ ευκαιρία της διανομής μερισμάτων από τη μητρική εταιρία και του οποίου η βάση επιβολής συνίσταται στα διανεμόμενα μερίσματα, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προέρχονται από τις αλλοδαπές θυγατρικές της.

 Επί του δεύτερου ερωτήματος

36      Κατόπιν της απαντήσεως που δόθηκε στο πρώτο ερώτημα, παρέλκει η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα.

 Επί των δικαστικών εξόδων

37      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2011/96/ΕΕ του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2011, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/86/ΕΕ του Συμβουλίου, της 8ης Ιουλίου 2014, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε φορολογικό μέτρο θεσπιζόμενο από το κράτος μέλος της μητρικής εταιρίας, όπως το επίμαχο στην κύρια δίκη, το οποίο προβλέπει την είσπραξη φόρου επ’ ευκαιρία της διανομής μερισμάτων από τη μητρική εταιρία και του οποίου η βάση επιβολής συνίσταται στα διανεμόμενα μερίσματα, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προέρχονται από τις αλλοδαπές θυγατρικές της.

(υπογραφές)

Αριθ. 25599/1453

(ΦΕΚ Β' 1942/6.6.2017)

O ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 58 παρ. 1 του ν. 4472/2017 (Α΄ 74) «Συνταξιοδοτικές Διατάξεις Δημοσίου και Τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις».

2. Τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 2 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85) «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας - Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος - Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις».

3. Τη διάταξη του άρθρου 1 του ν. 4425/2016 (Α΄ 185) «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών οργάνων και λοιπές διατάξεις».

4. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ/τος 63/2005 (Α΄ 98) «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα».

5. Τις διατάξεις του π.δ/τος 113/2014 (Α΄ 180) «Οργανισμός Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

6. Τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 4320/2015 (Α΄ 29) «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, και την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών Οργάνων και λοιπές διατάξεις».

7. Τις διατάξεις του π.δ/τος 125/2016 (Α΄ 116) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

8. Την αριθ. οικ. 54051/Δ9.14200/22.11.2016 απόφαση του Πρωθυπουργού και της Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, «Τροποποίηση της αριθ. οικ. 44549/Δ9.12193/8-10-2015 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αναστάσιο Πετρόπουλο» (Β΄ 3801, 25.11.2016).

9. Το γεγονός ότι, από τις διατάξεις της απόφασης αυτής, δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Το άρθρο 2 της 61502/3399/30.12.2016 (ΦΕΚ Β 4330) υπουργικής απόφασης «Προσδιορισμός της βάσης υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών από 1.1.2017» αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 2
Βάση υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών

1. Για το έτος 2017, η βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών των υπόχρεων καταβολής εισφορών που υπάγονται στην παρούσα απόφαση και στο άρθρο 39 του ν. 4387/2016, καθορίζεται με βάση το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα από την ασκούμενη δραστηριότητα ή την ιδιότητα που δημιουργεί την υποχρέωση υπαγωγής στην ασφάλιση. Ως καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα κατά τα ανωτέρω νοείται το ποσό, όπως αυτό διαμορφώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 20 έως 27 του ν. 4172/2013 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος), όπως ισχύει κάθε φορά. Όσον αφορά ειδικότερα στα εισοδήματα που αντιστοιχούν στις δραστηριότητες ιδιότητες που περιγράφονται στο άρθρο 1 στοιχ.δ-η της παρούσας, το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα αντιστοιχεί στο ποσό που προκύπτει κατ’ εφαρμογή του άρθρου 36 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος.

2. Από 1.1.2018 και για κάθε επόμενο έτος, στη βάση υπολογισμού όπως περιγράφεται στην προαναφερόμενη παράγραφο, συμπεριλαμβάνονται οι καταβλητέες ασφαλιστικές εισφορές.

3. Ειδικά για το 2018, οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται επί του ποσού που αντιστοιχεί στο 85% της βάσης προσδιορισμού των εισφορών, όπως αυτή περιγράφεται στην παράγραφο 2 του παρόντος.

4. Μηνιαία βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί το ποσό που προκύπτει από τη διαίρεση της βάσης υπολογισμού όπως ανωτέρω περιγράφεται για κάθε έτος δια του δώδεκα.

5. Για τον καθορισμό της μηνιαίας βάσης υπολογισμού συνυπολογίζονται τυχόν ποσά που έχουν καταβληθεί με δελτίο επαγγελματικής δαπάνης.

6. Εάν η προσδιοριζόμενη κατά την παρ. 4 του παρόντος άρθρου βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών είναι μικρότερη του ποσού που αντιστοιχεί στον κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, στο ύψος που διαμορφώνεται σύμφωνα με το άρθρο πρώτο, κεφάλαιο ΙΑ11 περ. 3 του ν. 4093/2012, όπως εκάστοτε ισχύει, καθώς και στις περιπτώσεις ζημιών ή μηδενικών κερδών ή υποχρεωτικής ασφάλισης λόγω ιδιότητας χωρίς άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, ως μηνιαία βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών λαμβάνεται το ύψος του κατά τα ανωτέρω κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Στο ίδιο ύψος διαμορφώνεται η βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών για τους δικηγόρους που βρίσκονται σε αναστολή άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας και για τους υγειονομικούς που απασχολούνται χωρίς αμοιβή της παρ. 4 του άρθρου 18 του ν. 3232/2004.

7. Σε περίπτωση μη υποβολής εκ μέρους του υπόχρεου φορολογικής δήλωσης, οι οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται προσωρινά επί της βάσης της ανωτέρω παραγράφου, έως ότου καταστεί δυνατός ο εντοπισμός του φορολογητέου εισοδήματος κατά την έννοια των παραγράφων 1, 2 και 3 του παρόντος.

8. Ειδικότερα για τα πρόσωπα, παλαιούς και νέους ασφαλισμένους κατά τη διάκριση του ν. 2084/1992, τα οποία υπάγονται ή θα υπάγονταν, σύμφωνα με τις γενικές ή ειδικές ή καταστατικές διατάξεις, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016 στην ασφάλιση του ΕΤΑΑ, καθώς και για τους αυτοαπασχολούμενους αποφοίτους σχολών ανώτατης εκπαίδευσης, που είναι εγγεγραμμένοι σε επιστημονικούς συλλόγους ή επιμελητήρια που έχουν τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, η ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών για τα πέντε πρώτα χρόνια ασφάλισης αντιστοιχεί στο 70% επί του προβλεπόμενου κατά τα ανωτέρω κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.

9. Εάν η προσδιοριζόμενη κατά την παρ. 4 του παρόντος άρθρου βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών είναι μεγαλύτερη του ποσού που αντιστοιχεί στο δεκαπλάσιο του κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, ως μηνιαία βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών λαμβάνεται το ύψος του δεκαπλάσιου του κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.

10. Στις περιπτώσεις που κάποιο από τα πρόσωπα του άρθρου 1 της παρούσας, καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 38 του ν. 4387/2016 ως μισθωτός, μηνιαία βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί το άθροισμα του εισοδήματος από την παροχή των μισθωτών υπηρεσιών και του καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος από τη δραστηριότητα του άρθρου 1, με την επιφύλαξη των ειδικότερων ρυθμίσεων του άρθρου 38 του ν. 4387/2016.

11. Στις περιπτώσεις πολλαπλής δραστηριότητας, η κάθε μία εκ των οποίων δημιουργεί υποχρέωση υπαγωγής στην ασφάλιση σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις του ΟΑΕΕ και του ΕΤΑΑ όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, μηνιαία βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί το άθροισμα του καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος από έκαστη δραστηριότητα, με την επιφύλαξη των προβλεπόμενων στην παρ. 6 του παρόντος άρθρου. Τα ανωτέρω εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις που προκύπτει υποχρέωση πολλαπλής ασφάλισης λόγω ιδιότητας.

12. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, πέραν των ανωτέρω, ασκείται και μία ή περισσότερες δραστηριότητες υπακτέες στην ασφάλιση του ΟΓΑ, σύμφωνα με τις γενικές, ειδικές ή καταστατικές διατάξεις του, όπως ίσχυαν έως την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, ή βάσει της παρ. 11 του άρθρου 40 του ν. 4387/2016, μηνιαία βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί το άθροισμα του καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος από έκαστη δραστηριότητα, με την επιφύλαξη των ειδικότερων ρυθμίσεων του άρθρου 40 του ν. 4387/2016.

13. Τα προβλεπόμενα από τις παρ. 6 και 8 του παρόντος εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις πολλαπλής δραστηριότητας, κατά την έννοια των ανωτέρω περιπτώσεων 10, 11 και 12. Για την εξεύρεση της βάσης υπολογισμού στις περιπτώσεις αυτές της παραγράφου 10 λαμβάνεται καταρχάς υπόψη το μηνιαίο εισόδημα από την παροχή της μισθωτής υπηρεσίας και σε αυτό προστίθεται το εισόδημα των άλλων δραστηριοτήτων κατά φθίνουσα τάξη μεγέθους, ώστε η βάση υπολογισμού, όπως προκύπτει από την άθροιση των επιμέρους εισοδημάτων, να μην υπολείπεται της ελάχιστης μηνιαίας βάσης υπολογισμού όπως καθορίζεται σύμφωνα με τα ανωτέρω, και να μην ξεπερνά το δεκαπλάσιο του κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Στις λοιπές περιπτώσεις των παραγράφων 11 και 12 του παρόντος, καταρχάς λαμβάνεται το σύνολο του καθαρού φορολογητέου εισοδήματος από τη δραστηριότητα που προκύπτει ότι αποτελεί τη βασική πηγή βιοπορισμού και σε αυτό προστίθεται το εισόδημα των άλλων δραστηριοτήτων κατά φθίνουσα τάξη μεγέθους, ώστε η βάση υπολογισμού, όπως προκύπτει από την άθροιση των επιμέρους εισοδημάτων, να μην υπολείπεται της ελάχιστης μηνιαίας βάσης υπολογισμού όπως καθορίζεται σύμφωνα με τα ανωτέρω, και να μην ξεπερνά το δεκαπλάσιο του εκάστοτε προβλεπόμενου κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.

14. Βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών εισφορών κατά την έννοια της παρούσας απόφασης προκύπτει από το πιο πρόσφατο εκκαθαρισμένο φορολογικό έτος.

15. Τυχόν διαφορά που προκύπτει μετά από τον υπολογισμό των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών βάσει του πραγματικού εισοδήματος του προηγούμενου φορολογικού έτους κατά την έννοια τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος αναζητείται και συμψηφίζεται ισομερώς κατανεμημένη σε μηνιαία βάση έως το μήνα Δεκέμβριο εκάστου έτους.

16. Για όσους προβαίνουν για πρώτη φορά από 1.1.2017 και εντεύθεν σε έναρξη εργασιών ή δραστηριοτήτων του άρθρου 1 της παρούσας, μηνιαία βάση υπολογισμού των πάσης φύσεως ασφαλιστικών τους εισφορών για τους μήνες που μεσολαβούν από το μήνα της έναρξης εργασιών έως το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, αποτελεί το ποσό που αντιστοιχεί στο κατά την παρ. 6 προβλεπόμενο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, με την επιφύλαξη της παρ. 8 του παρόντος άρθρου».

Κατά τα λοιπά ισχύει η αριθ. 61502/3399/30.12.2016 (ΦΕΚ Β΄ 4330) υπουργική απόφαση.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 2 Ιουνίου 2017

Ο Υφυπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αριθμ. 18/ 24.5.2017

(ΦΕΚ Β' 1940/6-6-2017)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Την παράγραφο 4 του άρθρου πρώτου του άρθρου 1 του ν. 4350/2015 (Α’161), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 2 του ν. 4350/2015 (Α’161) και αντικαταστάθηκε δυνάμει του άρθρου 3 του ν. 4350/2015 (Α’161) και ισχύει.

2. Την παράγραφο 12 του άρθρου πρώτου του άρθρου 4 του ν. 4350/2015 (Α’ 161).

3. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 άρθρου πρώτου της από 18.07.2015 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α’ 84), όπως αυτή προστέθηκε με την περίπτωση (α) της παραγράφου 1 της υπ' αριθ. πρωτ. Γ.Δ.Ο.Π 0001258ΕΞ2015/Χ.Π. 2672 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (Β’2100) και τροποποιήθηκε με την με την περίπτωση (1) της υπ' αριθ. πρωτ. Γ.Δ.Ο.Π 0000379 ΕΞ 2016/Χ.Π.585 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών (Β’684).

4. Την υπ' αριθ. πρωτ. 2/47604/0004/15.7.2015 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών: «Ορισμός μελών Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών και ρύθμιση σχετικών με τη λειτουργία της θεμάτων» (ΑΔΑ: ΩΙΩΚΗ-ΣΧΠ), όπως τροποποιήθηκε με τις αριθ. 2/50723/0004/3.8.2015 (ΑΔΑ: Ψ6ΕΝΗ-8Ρ7), 2/51692/0004/11.8.2015 (ΑΔΑ:ΨΛΨΨΗ-ΠΙΒ), 2/53276/0004/24.8.2015 (ΑΔΑ: 78ΞΙΗ-Τ9Φ), 2/72914/0004/18.11.2015 (ΑΔΑ: ΩΔΕ7Η-ΤΗΟ), 2/25260/0004/9.5.2016 (ΑΔΑ: ΩΠ8ΠΗ-ΑΞΠ) και 2/53585/0004/29.6.2016 (ΑΔΑ: 70ΨΟΗ-ΦΝΤ) και ισχύει.

5. Την αριθ. 7/27.7.2016 απόφαση της Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών «Καθορισμός μηνιαίου ορίου αποδοχής και εκτέλεσης εντολών μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό ανά πιστωτικό ίδρυμα
που λειτουργεί στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου
πρώτου της από 18.07.2015 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α’ 84), όπως ισχύει» (Β’ 2415).

6. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του π.δ.63/2005: «Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» (Α’ 98)

7. Την αναγκαιότητα επανακαθορισμού του μηνιαίου ορίου αποδοχής και εκτέλεσης εντολών μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό ανά πιστωτικό ίδρυμα που λειτουργεί στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα μηνιαία στατιστικά στοιχεία από τον Αύγουστο του 2016 για κάθε ένα εξ' αυτών.

8. Το γεγονός ότι με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Α) Τον ορισμό μεγίστου μηνιαίου ορίου μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό για το σύνολο των πιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου πρώτου της από Π.Ν.Π. 18.7.2015 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α’ 84), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, στο ποσό των ευρώ εξήντα επτά εκατομμυρίων εξακοσίων δέκα πέντε χιλιάδων (€ 67.615.000) από την 1η Ιουνίου 2017.

Β) Την κατανομή του ως άνω ποσού ανά πιστωτικό ίδρυμα, αρχής γενομένης από την 1η Ιουνίου 2017, ως εξής:

Τριψήφιος Κωδικός Αριθμός		Μηνιαίο Όριο Ποσού
	Ονομασία Πιστωτικού Ιδρύματος
011	ΕΘΝΙΚΗΤΡΑΠΕΖΑΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.	17,300,000
014	ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε.	17,300,000
016	ATTICA BANK, ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ	810,000
017	ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.	17,300,000
026	ΤΡΑΠΕΖΑ EUROBANK ERGASIAS Α.Ε.	13,200,000
034	ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.	50,000
056	AEGEAN BALTIC BANK A.T.E.	10,000
069	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΑΝΙΩΝ ΣΥΝ.Π.Ε.	70,000
075	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΗΠΕΙΡΟΥ ΣΥΝ.ΠΕ.	30,000
087	ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΥΝ.ΠΕ.	200,000
088	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Ν. ΕΒΡΟΥ ΣΥΝ.Π.Ε.	10,000
089	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΡ- ΔΙΤΣΑΣ ΣΥΝ.Π.Ε.	30,000
091	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΣ- ΣΑΛΙΑΣ ΣΥΝ.Π.Ε.	10,000
094	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΙΕΡΙΑΣ- ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΙΣΤΗ ΣΥΝ.Π.Ε.	10,000
095	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΡΑ- ΜΑΣ ΣΥΝ.Π.Ε.	10,000
099	ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΕΡΡΩΝ ΣΥΝ.Π.Ε.	10,000
064	THE ROYAL BANK OF SCOTLAND PLC	5,000
071	HSBC BANK PLC	1,050,000
072	UNICREDIT BANK A.G.	20,000
084	CITIBANK INTERNATIONAL LIMITED	10,000
081	BANK OF AMERICA N.A.	5,000
107	KEDR OPEN JOINT-STOCK COMPANY COMMERCIAL BANK	25,000
109	T.C. ZIRAAT BANKASI A.S.	30,000
116	PROCREDIT BANK (BULGARIA) EAD	30,000
	ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΟΡΙΟ	67,615,000

 

Τα ανωτέρω πιστωτικά ιδρύματα υποχρεούνται να ενημερώνουν την Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών σε μηνιαία βάση και πάντως το αργότερο έως τη δέκατη μέρα του επόμενου μήνα από το μήνα αναφοράς για το συνολικό αριθμό και τα συγκεντρωτικά ποσά των εξερχόμενων εντολών μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό που εκτελέστηκαν κατά το μήνα αναφοράς.

Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργείται η υπ' αριθ. 7/2016 (Β’2415) απόφαση της Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 24 Μαΐου 2017

Η Πρόεδρος
ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Αθήνα, 2 Ιουνίου 2017
Αριθ. Πρωτ.: Δ.ΟΡΓ.Β 1085443 ΕΞ 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ
ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Ταχ. Δ/νση: Πανεπιστημίου 37
Ταχ. Κωδ.: 10165 Αθήνα
Πληροφορίες:
Τηλέφωνο: 210-3338283

2.

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ
ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ
ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
ΤΜΗΜΑ Β'- ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Ταχ. Δ/νση: Λεωχάρους 2
Ταχ. Κώδικας: 10184, Αθήνα
Πληροφορίες: Δ. Παπαδάκης
Τηλέφωνο: 2103311291
Fax: 2103230829
E-Mail: ypoik.d6.epitropes@1988.syzefxis.gov.gr
Url: www.aade.gr

ΘEMA: Τροποποίηση της αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1089567 ΕΞ2016/10-6-2016 (ΑΔΑ: Ψ6Ρ2Η-Η1Ι) απόφασης του Υπουργού Οικονομικών «Σύσταση, συγκρότηση και ορισμός μελών Ομάδων Εργασίας στο Υπουργείο Οικονομικών, για την δημιουργία Ηλεκτρονικού Μητρώου Επαγγελματικών και Ιδιωτικών Σκαφών Αναψυχής, Ηλεκτρονικού Ναυλοσυμφώνου, Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου και την προώθηση του Τέλους Παραμονής και Πλόων (Τ.Π.Π.) πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών».

ΑΠΟΦΑΣΗ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) Του άρθρου 89 και 128 του Π.Δ. 284/1988 (Α' 128) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», του άρθρου 128 του Π.Δ. 111/2014 (Α' 178) και του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 7 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016.

β) Του άρθρου 34 του ν. 1914/1990 (Α' 178), όπως αποσαφηνίστηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 2346/1995 (Α' 220) και τις διατάξεις της παραγράφου 22 του άρθρου 5 του ν. 2343/1995 (Α'211) και τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016.

γ) Του Κεφαλαίου Α' «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Μέρους Πρώτου του ν. 4389/2016 (Α' 94) και ειδικότερα της υποπαραγράφου ε' της παραγράφου 4 του άρθρου 14, της παρ. 1 του άρθρου 2, του άρθρου 7, της παρ. 1 του άρθρου 17, καθώς και των παραγράφων 2, 3 και του πρώτου εδαφίου της παρ. 10 του άρθρου 41 αυτού.

δ) Του άρθρου δέκατου τρίτου του ν. 4211/2013 (Α' 256) «Κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου "Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εξαιρετικά επειγουσών και απρόβλεπτων αναγκών της 'Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε."».

ε) Του άρθρου 2 του Κεφαλαίου Β' και του άρθρου 7 του Κεφαλαίου Γ' του ν. 4256/2014 (Α' 92) «Τουριστικά πλοία και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει.

στ) Του Π.Δ. 111/2014 (Α' 178) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», όπως τροποποιήθηκε, συμπληρώθηκε και ισχύει.

ζ) Της αριθμ. Δ.ΟΡΓ.Α 1036960 ΕΞ 2017/10.3.2017 (Β' 968) απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)».

η) Των άρθρων 13 έως 15 του ν. 2690/1999 (Α'45) «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει.

θ) Του άρθρου 21 του ν. 4354/2015 (Α' 176) «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».

2. Την αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1089567 ΕΞ 2016/10.6.2016 (ΑΔΑ: Ψ6Ρ2Η-Η1Ι) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Σύσταση, συγκρότηση και ορισμός μελών Ομάδων Εργασίας στο Υπουργείο Οικονομικών, για την δημιουργία Ηλεκτρονικού Μητρώου Επαγγελματικών και Ιδιωτικών Σκαφών Αναψυχής, Ηλεκτρονικού Ναυλοσυμφώνου, Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου και την προώθηση του Τέλους Παραμονής και Πλόων (Τ.Π.Π.) πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1138501 ΕΞ 2016/22.9.2016 (ΑΔΑ: Ψ6ΦΝΗ-Σ91) όμοια.

3. Το αριθ. ΔΕΛ 1148048 ΕΞ 2016/14.10.2016 έγγραφο της αναπληρώτριας Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Ελέγχων της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.) και τη συνημμένη σε αυτό αίτηση μέλους για απαλλαγή από τα καθήκοντά του στην Ομάδα Εργασίας.

4. Το αριθ. ΔΔΘΤΟΚ 1158358 ΕΞ 2016/3.11.2016 έγγραφο της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Δασμολογικών Θεμάτων και Τελωνειακών Οικονομικών Καθεστώτων της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων και Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) της Α.Α.Δ.Ε. και τη συνημμένη σε αυτό αίτηση μέλους για απαλλαγή από τα καθήκοντά του στην Ομάδα Εργασίας, καθώς και το από 3-11-2016 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Προϊσταμένης της ίδιας Διεύθυνσης.

5. Το από 5-12-2016 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Γραφείου της Υφυπουργού Οικονομικών.

6. Το από 28/12/2016 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αναπληρωτή Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης.

7. Το αριθ. ΥΦ.ΟΙΚ.0000452 ΕΞ 2017/3.3.2017 έγγραφο της Υφυπουργού Οικονομικών και το από 3/3/2017 συμπληρωματικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Γραφείου της Υφυπουργού Οικονομικών.

8. Το από 14/3/2017 μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Τμήματος Γ'- Φόρου Πλοίων και Ναυτιλιακών Εταιρειών της Διεύθυνσης Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης της Α.Α.Δ.Ε..

9. Του Π.Δ. 73/2015 (Α'116) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

10. Του Π.Δ. 125/2016 (Α' 210) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

11. Την αριθ. 1 της 20-1-2016 (Υ.Ο.Δ.Δ. 18) Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών», σε συνδυασμό με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 10 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016.

12. Το γεγονός ότι, από τις διατάξεις της απόφασης αυτής, δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Α. Τροποποιούμε τις παραγράφους Γ' και Ζ' της αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1089567 ΕΞ 2016/10.6.2016 (ΑΔΑ: Ψ6Ρ2Η-Η1Ι) απόφασής μας «Σύσταση, συγκρότηση και ορισμός μελών Ομάδων Εργασίας στο Υπουργείο Οικονομικών, για την δημιουργία Ηλεκτρονικού Μητρώου Επαγγελματικών και Ιδιωτικών Σκαφών Αναψυχής, Ηλεκτρονικού Ναυλοσυμφώνου, Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου και την προώθηση του Τέλους Παραμονής και Πλόων (Τ.Π.Π.) πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, παρατείνουμε την διάρκεια λειτουργίας των τεσσάρων (4) Ομάδων Εργασίας και της Συντονιστικής αυτών, έως της ολοκληρώσεως των εργασιών τους, προσθέτουμε ως τακτικά μέλη στις τέσσερις (4) Ομάδες Εργασίας την Αναστασία Αργυροπούλου και την Γεωργία Παπαλέξη, καθώς και τον Δημήτριο Βαφειάδη στην 3η και 4η Ομάδα Εργασίας, αυξάνουμε τον αριθμό των μελών της 1ης Ομάδας Εργασίας, από οκτώ (8) σε εννέα (9), διαγράφουμε το, με α/α 3, μέλος, Μαρία Κοτρότσου, αντικαθιστούμε το, με α/α 5, τακτικό και αναπληρωματικό μέλος, Σπυριδούλα Ρηγοπούλου και Ελένη Κρασά, στη θέση τους ορίζουμε, για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα της θητείας της Ομάδας, τις Ελένη Κρασά και Μαγιούλα Βλάχου, αντίστοιχα, και αναριθμούμε τα μέλη της ανωτέρω Ομάδας, με α/α 4 έως 8, σε 3 έως 7. Αυξάνουμε τον αριθμό των μελών της 2ης Ομάδας Εργασίας από επτά (7) σε εννέα (9), καθώς και τον αριθμό των μελών της 3ης και 4ης Ομάδας Εργασίας από έξι (6) σε εννέα (9). Επιπρόσθετα, αντικαθιστούμε, το με α/α 4, τακτικό μέλος της 3ης Ομάδας Εργασίας, Ζωή Τζώρτζη, στη θέση της ορίζουμε, για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα της θητείας της Ομάδας, τον Κωνσταντίνο Τριαδά, ορίζουμε ως αναπληρωματικό μέλος αυτού την Ελένη Μυλωνά, διορθώνουμε την Υπηρεσία στην οποία υπηρετούν, το με α/α 2, τακτικό και αναπληρωματικό μέλος της Συντονιστικής Ομάδας και, το με α/α 3, τακτικό και αναπληρωματικό μέλος της 4ης Ομάδας Εργασίας και διαμορφώνουμε τις περιπτώσεις 1 και 2 της υποπαραγράφου I', τις περιπτώσεις 3 έως 9 της υποπαραγράφου II', τις περιπτώσεις 8 και 9 της υποπαραγράφου III', τις περιπτώσεις 4, 7, 8 και 9 της υποπαραγράφου IV' και τις περιπτώσεις 3, 7, 8 και 9 της υποπαραγράφου V' της παραγράφου Γ', καθώς και την παράγραφο Ζ', ως εξής:

«Γ. I. 1) Παναγιώτα Δρέσιου, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΔΕ Εφοριακών, που υπηρετεί στο Γραφείο της Υφυπουργού Οικονομικών, ως Συντονίστρια, με αναπληρώτρια την Αικατερίνη Λίτινα, που υπηρετεί στο ίδιο Γραφείο.

2) Μαρία Μπεκράκη, υπάλληλο με βαθμό Α', της ειδικότητας (ΠΕ) Διοικητικού-Οικονομικού, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, αναπληρώτρια Προϊσταμένη του Τμήματος Β' - Διαχείρισης Παγίων και Αναλωσίμων της Διεύθυνσης Προμηθειών, Διαχείρισης Υλικού και Κτιριακών Υποδομών της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ως μέλος, με αναπληρώτρια την Κωνσταντίνα Βασιλακοπούλου, υπάλληλο ίδιου βαθμού, του κλάδου ΔΕ Προσωπικού Η/Υ, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού της Α.Α.Δ.Ε.».

«Γ. II. 3) Παυλίνα Φράγκου, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Εφαρμογών της Γενικής Διεύθυνσης Υποδομών και Υπηρεσιών Πληροφορικής-Επικοινωνιών της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και Διοικητικής Υποστήριξης Υπουργείου Οικονομικών, ως μέλος, με αναπληρωτή τον Άγγελο Καρβούνη, υπάλληλο ίδιου βαθμού και κλάδου, Προϊστάμενο του Τμήματος Β' - Προτύπων, Διαλειτουργικότητας και Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών της ίδιας Διεύθυνσης.

4) Ελένη Κρασά, υπάλληλο με βαθμό Β', του κλάδου ΠΕ Εφοριακών, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος, με αναπληρώτρια την Μαγιούλα Βλάχου, υπάλληλο με βαθμό Α', του ίδιου κλάδου, που υπηρετεί στην ίδια Διεύθυνση.

5) Κωνσταντίνο Τριαδά, υπάλληλο με βαθμό Γ', του κλάδου ΠΕ Τελωνειακών, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Δασμολογικών Θεμάτων, Ειδικών Καθεστώτων και Απαλλαγών της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων και Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος.

6) Δημήτριο Βαφειάδη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Μηχανικών, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της Γενικής Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Ανθρώπινου Δυναμικού της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος, με αναπληρωτή τον Γεώργιο Μαργέλη, υπάλληλο ίδιου βαθμού, του κλάδου ΤΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στην ίδια Διεύθυνση.

7) Αντωνία Ανδρεάκου, υπάλληλο με βαθμό Γ', του κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Ναυτιλιακών Επενδύσεων και Θαλάσσιου Τουρισμού της Γενικής Διεύθυνσης Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων της Γενικής Γραμματείας Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών Επενδύσεων του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ως μέλος, με αναπληρώτρια την Γερασιμούλα Χλωρού, υπάλληλο ίδιου βαθμού, του κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, που υπηρετεί στην ίδια Διεύθυνση.

8) Αναστασία Αργυροπούλου, υπάλληλο με βαθμό Β', του κλάδου ΤΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στο Γραφείο Γενικής Διευθύντριας Λιμένων, ως μέλος.

9) Γεωργία Παπαλέξη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών του Υ.Ν.Α.Ν.Π., ως μέλος».

«Γ. III. 8) Αναστασία Αργυροπούλου, υπάλληλο με βαθμό Β', του κλάδου ΤΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στο Γραφείο Γενικής Διευθύντριας Λιμένων, ως μέλος.

9) Γεωργία Παπαλέξη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών του Υ.Ν.Α.Ν.Π., ως μέλος».

«Γ. IV. 4) Κωνσταντίνο Τριαδά, υπάλληλο με βαθμό Γ', του κλάδου ΠΕ Τελωνειακών, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Δασμολογικών Θεμάτων, Ειδικών Καθεστώτων και Απαλλαγών της Γενικής Διεύθυνσης Τελωνείων και Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος, με αναπληρώτρια την Ελένη Μυλωνά, υπάλληλο με βαθμό Α', του ίδιου κλάδου, που υπηρετεί στην ίδια Διεύθυνση».

«7) Δημήτριο Βαφειάδη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Μηχανικών, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Δ.ΗΛΕ.Δ.) της Γενικής Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Ανθρώπινου Δυναμικού της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος.

8) Αναστασία Αργυροπούλου, υπάλληλο με βαθμό Β', του κλάδου ΤΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στο Γραφείο Γενικής Διευθύντριας Λιμένων, ως μέλος.

9) Γεωργία Παπαλέξη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών του Υ.Ν.Α.Ν.Π., ως μέλος».

«Γ. V. 3) Αθανάσιο Γκαραβέλα, υπάλληλο με βαθμό Γ', του κλάδου ΠΕ Εφοριακών, που υπηρετεί στην Διεύθυνση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος, με αναπληρώτρια την Ελένη Τσιγγάνου, υπάλληλο με βαθμό Β', του ίδιου κλάδου, που υπηρετεί στην ίδια Διεύθυνση».

«7) Δημήτριο Βαφειάδη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Μηχανικών, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Δ.ΗΛΕ.Δ.) της Γενικής Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Ανθρώπινου Δυναμικού της Α.Α.Δ.Ε., ως μέλος.

8) Αναστασία Αργυροπούλου, υπάλληλο με βαθμό Β', του κλάδου ΤΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στο Γραφείο Γενικής Διευθύντριας Λιμένων, ως μέλος.

9) Γεωργία Παπαλέξη, υπάλληλο με βαθμό Α', του κλάδου ΠΕ Πληροφορικής, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών του Υ.Ν.Α.Ν.Π., ως μέλος».

«Ζ. Η διάρκεια λειτουργίας των Ομάδων ορίζεται από την ανάρτηση της παρούσας απόφασης στο πρόγραμμα Διαύγεια έως ολοκληρώσεως των εργασιών τους, οπότε θα υποβάλλουν στην Υφυπουργό Οικονομικών και στον Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων τα αποτελέσματα του έργου τους.».

Β. Η παράγραφος Η' της αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1089567 ΕΞ 2016/10.6.2016 απόφασής μας ισχύει και για τα μέλη των Ομάδων, που ορίζονται με την παρούσα απόφαση.

Γ. Κατά τα λοιπά ισχύει η αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1089567 ΕΞ 2016/10.6.2016 (ΑΔΑ: Ψ6Ρ2Η-Η1Ι) απόφασή μας, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την αριθ. Δ.ΟΡΓ.Β 1138501 ΕΞ 2016/22.9.2016 (ΑΔΑ: Ψ6ΦΝΗ-Σ91) όμοια.
 

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ
 

ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες διατάξεις»

Άρθρο 1
Ορισμός - Σκοπός

1. Η Ενεργειακή Κοινότητα (Ε.Κοιν.), είναι αστικός συνεταιρισμός αποκλειστικού σκοπού με στόχο την προώθηση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και καινοτομίας στον ενεργειακό τομέα, την αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας και την προαγωγή της ενεργειακής αειφορίας, την παραγωγή, αποθήκευση, ιδιοκατανάλωση, διανομή και προμήθεια ενέργειας καθώς και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας στην τελική χρήση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με εξαίρεση την περίπτωση της παραγράφου 4 του άρθρου 2.

2. Για όσα θέματα δεν ορίζονται ειδικότερα στον παρόντα νόμο, οι Ε.Κοιν. διέπονται συμπληρωματικά από τις διατάξεις του ν. 1667/1986 (Α' 196) όπως ισχύει.

3. Οι Ε.Κοιν. επιδιώκουν οικονομικό όφελος μέσω της δραστηριοποίησης στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.), της Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (Σ.Η.Θ.Υ.Α.), της Ορθολογικής Χρήσης Ενέργειας, της Ενεργειακής Αποδοτικότητας, των βιώσιμων μεταφορών, της διαχείρισης της ζήτησης και της παραγωγής, διανομής και προμήθειας ενέργειας σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Άρθρο 2
Μέλη Ενεργειακής Κοινότητας

1. Μέλη μιας Ε.Κοιν. μπορεί να είναι:
α. φυσικά πρόσωπα με πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα,
β. νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εκτός των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α) α' και β' βαθμού ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου,
γ. Ο.Τ.Α. α' βαθμού της ίδιας περιφερειακής ενότητας εντός της οποίας βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν. ή επιχειρήσεις αυτών, κατ' εξαίρεση των διατάξεων του άρθρου 107 του ν. 3852/2010,
δ. Ο.Τ.Α. β' βαθμού εντός των διοικητικών ορίων των οποίων βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., κατ' εξαίρεση των διατάξεων του άρθρου 107 του ν. 3852/2010,

2. Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Ε.Κοιν. είναι
α. πέντε (5), στην περίπτωση που τα μέλη είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εκτός των Ο.Τ.Α ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου ή φυσικά πρόσωπα
β. τρία (3), στην περίπτωση που τα μέλη είναι μόνο Ο.Τ.Α.
γ. τρία (3), στην περίπτωση που τα μέλη είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή φυσικά πρόσωπα, εκ των οποίων τα δύο (2) τουλάχιστον να είναι Ο.Τ.Α.

3. Τουλάχιστον το 75% των μελών πρέπει να σχετίζονται με τον τόπο στον οποίο βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν., και συγκεκριμένα τα φυσικά πρόσωπα - μέλη να έχουν πλήρη ή ψιλή κυριότητα ή επικαρπία σε ακίνητο το οποίο βρίσκεται εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν. ή να είναι δημότες δήμου της περιφερειακής ενότητας αυτής και τα νομικά πρόσωπα μέλη να έχουν την έδρα τους εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν.

4. Στην περίπτωση που τα μέλη της Ε.Κοιν. είναι τουλάχιστον 15 και το 50% συν ένα εξ' αυτών είναι φυσικά πρόσωπα, δύναται στο καταστατικό να ορίζεται ότι η Ε.Κοιν. είναι κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ότι επιτρέπεται η διανομή κερδών.

Άρθρο 3
Συνεταιριστικές Μερίδες Ενεργειακής Κοινότητας

1. Κάθε μέλος μπορεί να κατέχει πέραν της υποχρεωτικής συνεταιριστικής μερίδας και μία ή περισσότερες προαιρετικές συνεταιριστικές μερίδες, με ανώτατο όριο συμμετοχής του στο συνεταιριστικό κεφάλαιο το 20%, με εξαίρεση τους Ο.Τ.Α. που μπορούν να συμμετέχουν στο συνεταιριστικό κεφάλαιο με ανώτατο όριο το 40%.

2. Κάθε μέλος, ανεξαρτήτως του αριθμού των συνεταιριστικών μερίδων που κατέχει, συμμετέχει στη γενική συνέλευση με μία μόνο ψήφο.

3. Η μεταβίβαση συνεταιριστικής μερίδας σε μέλος ή σε τρίτο πρόσωπο γίνεται μόνο ύστερα από συναίνεση του διοικητικού συμβουλίου. Το διοικητικό συμβούλιο δεν συναινεί στη μεταβίβαση, όταν εξαιτίας αυτής της μεταβίβασης παύει να συντρέχει μία από τις προϋποθέσεις του άρθρου 2. Η απόφαση του διοικητικού συμβουλίου για μεταβίβαση συνεταιριστικής μερίδας καταχωρείται στο Μητρώο Ε.Κοιν. του Γ.Ε.ΜΗ.

Άρθρο 4
Σκοπός - Αντικείμενο δραστηριότητας Ενεργειακής Κοινότητας

1. Η Ε.Κοιν. ασκεί υποχρεωτικά τουλάχιστον μία από τις παρακάτω δραστηριότητες:
α. Παραγωγή, αποθήκευση, ιδιοκατανάλωση ή πώληση ηλεκτρικής ή θερμικής ή ψυκτικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. εγκατεστημένους εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν.
β. Διαχείριση (συλλογή, μεταφορά, επεξεργασία, αποθήκευση, διάθεση) πρώτης ύλης για την παραγωγή ηλεκτρικής ή θερμικής ή ψυκτικής ενέργειας από βιομάζα ή βιορευστά ή βιοαέριο ή μέσω ενεργειακής αξιοποίησης του βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος αστικών αποβλήτων.
γ. Προμήθεια για τα μέλη της ενεργειακών προϊόντων, συσκευών, εγκαταστάσεων, με στόχο τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και της χρήσης συμβατικών καυσίμων, καθώς και τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας.
δ. Προμήθεια για τα μέλη της ηλεκτροκίνητων οχημάτων (υβριδικών ή μη) και οχημάτων με καύση φυσικού αερίου, υγραερίου ή βιοαερίου.
ε. Διανομή ηλεκτρικής ενέργειας εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της ή εντός όμορης περιφερειακής ενότητας ή διανομή θερμικής ή ψυκτικής ενέργειας.
στ. Προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας ή φυσικού αερίου προς Τελικούς Πελάτες σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν.4001/2011 εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της ή εντός όμορης περιφερειακής ενότητας.
ζ. Διαχείριση της ζήτησης για τη μείωση της τελικής χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας. η. Ανάπτυξη, διαχείριση και εκμετάλλευση σταθμών φόρτισης ηλεκτροκίνητων οχημάτων και σημείων ανεφοδιασμού με συμπιεσμένο φυσικό αέριο (CNG), υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), υγραέριο ή βιοαέριο ή διαχείριση μέσων βιώσιμων μεταφορών εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν.
θ. Εγκατάσταση και λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης νερού με χρήση Α.Π.Ε. εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν.

2. Η Ε.Κοιν. δύναται να ασκεί οποιαδήποτε από τις παρακάτω δραστηριότητες:
α. Προσέλκυση κεφαλαίων για την πραγματοποίηση επενδύσεων αξιοποίησης των Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. ή παρεμβάσεων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης εντός της περιφερειακής ενότητας που βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν.
β. Σύνταξη τεχνικοοικονομικών μελετών αξιοποίησης των Α.Π.Ε. ή της Σ.Η.Θ.Υ.Α. ή υλοποίησης παρεμβάσεων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης ή παροχή στα μέλη της τεχνικής υποστήριξης στους ανωτέρω τομείς.
γ. Διαχείριση ή συμμετοχή σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τους σκοπούς της.
δ. Παροχή συμβουλών για τη διαχείριση ή συμμετοχή των μελών της σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τους σκοπούς της.
ε. Παροχή ενεργειακών υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 10 της υπ' αριθμ. Δ6/13280/7.6.2011 (Β' 1228) Υπουργικής Απόφασης.
στ. Ενημέρωση, εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο για θέματα ενεργειακής αειφορίας.
ζ. Δράσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας σε ευάλωτους καταναλωτές ή πολίτες κάτω από τα όρια της φτώχειας, ανεξάρτητα αν είναι μέλη της ενεργειακής κοινότητας, όπως ενδεικτικά παροχή ή συμψηφισμός ενέργειας, ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών ή άλλα μέτρα που μειώνουν την κατανάλωση της ενέργειας στις κατοικίες των πολιτών αυτών.

3. Το καταστατικό της Ε.Κοιν. δεν περιλαμβάνει άλλες δραστηριότητες εκτός των αναφερομένων στις παραγράφους 1 και 2.

Άρθρο 5
Τύπος - Ελάχιστο περιεχόμενο του καταστατικού

Το καταστατικό της Ε.Κοιν. καταρτίζεται με ιδιωτικό έγγραφο που χρονολογείται και υπογράφεται από τα μέλη και καθορίζει τουλάχιστον:
α. Το ονοματεπώνυμο, το πατρώνυμο και τον αριθμό φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ) των φυσικών προσώπων - μελών της καθώς και την επωνυμία, την έδρα, τον ΑΦΜ και, εφόσον υφίσταται υποχρέωση εγγραφής στο Γ.Ε.ΜΗ. τον αριθμό Γ.Ε.ΜΗ. των νομικών προσώπων - μελών της.
β. Την επωνυμία και την έδρα της. Στην περίπτωση μη κερδοσκοπικής Ε.Κοιν., η επωνυμία της περιλαμβάνει υποχρεωτικά τον όρο «Μη Κερδοσκοπική Ενεργειακή Κοινότητα» ή τη συντομογραφία «Μη Κερδοσκοπική Ε.Κοιν.». Στην περίπτωση κερδοσκοπικής Ε.Κοιν., η επωνυμία της περιλαμβάνει υποχρεωτικά τον όρο "Ενεργειακή Κοινότητα" ή τη συντομογραφία "Ε.Κοιν.". Ονόματα φυσικών προσώπων- ή επωνυμίες νομικών προσώπων δεν περιλαμβάνονται στην επωνυμία της Ε.Κοιν. Ως έδρα της Ε.Κοιν. ορίζεται δήμος ή δημοτικό διαμέρισμα της ελληνικής επικράτειας.
γ. Τον σκοπό και τις δραστηριότητές της. Στην περίπτωση μη κερδοσκοπικής Ε.Κοιν. αναγράφεται ρητά ότι η Ε.Κοιν. δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα.
δ. Τις προϋποθέσεις εισόδου, αποχώρησης και διαγραφής των μελών, καθώς και τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις τους και τις συνέπειες της μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους προς την Ε.Κοιν.
ε. Το ύψος της συνεταιριστικής μερίδας, τον τρόπο και το χρόνο καταβολής της, καθώς και τη διαδικασία απόδοσής της.
στ. Την έκταση ευθύνης των μελών της.
η. Τη διάρκεια της.
ια. Τον ορισμό προσωρινής διοικητικής επιτροπής που θα μεριμνήσει για την έγκρισή του και, τη σύγκληση της πρώτης γενικής συνέλευσης για ανάδειξη των οργάνων διοίκησης του συνεταιρισμού. ιβ. Τη λήξη και τους ελεγκτές της πρώτης διαχειριστικής χρήσης.

Άρθρο 6
Διάθεση κερδών

1. Από τα καθαρά κέρδη της χρήσης παρακρατείται τουλάχιστον το 10% για το σχηματισμό του τακτικού αποθεματικού. Η παρακράτηση δεν είναι υποχρεωτική όταν το ύψος του αποθεματικού έχει εξισωθεί με το ύψος του συνεταιριστικού κεφαλαίου της Ε.Κοιν.

2. Προκειμένου για μη κερδοσκοπική Ε.Κοιν., τα καθαρά κέρδη δεν διανέμονται στα μέλη, αλλά παραμένουν στην Ε.Κοιν. υπό τη μορφή αποθεματικών και διατίθενται για τους σκοπούς της με απόφαση της γενικής συνέλευσης. Προκειμένου για κερδοσκοπική Ε.Κοιν., το υπόλοιπο των καθαρών κερδών μετά την αφαίρεση των αποθεματικών διανέμεται στα μέλη.

Άρθρο 7
Σύσταση Ενεργειακής Κοινότητας

1. Για τη σύσταση της Ε.Κοιν. τηρείται η διαδικασία ίδρυσης ενός αστικού συνεταιρισμού. Το καταστατικό πρέπει να υπογράφεται από τα μέλη σύμφωνα με το άρθρο 2.

2. Για την σύσταση της Ε.Κοιν., προσκομίζονται στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο τα εξής δικαιολογητικά:
α. Το καταστατικό της Ε.Κοιν. στο οποίο αποτυπώνεται η τήρηση των προϋποθέσεων του άρθρου 2 και έχει το ελάχιστο περιεχόμενο του άρθρου 5.
β. Συμβολαιογραφικά έγγραφα ή δηλώσεις στοιχείων ακινήτων (Ε9) για τα φυσικά πρόσωπα - μέλη που να αποδεικνύουν την πλήρη ή ψιλή κυριότητα ή επικαρπία σε ακίνητο εντός της περιφερειακής ενότητας της έδρας της Ε.Κοιν. εντός ή τα πιστοποιητικά οικογενειακής κατάστασης των φυσικών προσώπων - μελών τους που είναι δημότες δήμου της περιφερειακής ενότητας, εντός της οποίας βρίσκεται η έδρα της Ε.Κοιν.
γ. Τα καταστατικά των νομικών προσώπων - μελών της Ε.Κοιν.

3. Η απόκτηση από αστικό συνεταιρισμό νομικής προσωπικότητας ως Ε.Κοιν., γίνεται με την καταχώρισή του στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ..) του ν. 3419/2005 (Α' 267) και στο Μητρώο Ε.Κοιν., που συνιστάται με το άρθρο 7 και τηρείται στο Γ.Ε.ΜΗ.. από τις αρμόδιες υπηρεσίες Γ.Ε.ΜΗ.. των κατά τόπους Επιμελητηρίων.

4. Ο κερδοσκοπικός ή μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας της Ε.Κοιν. παραμένει καθ' όλη τη διάρκεια της.

Άρθρο 8
Μητρώο Ε.Κοιν. - Δικαιολογητικά

1. Συνιστάται Μητρώο Ε.Κοιν., το οποίο είναι δημόσιο βιβλίο που τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή. Αρμόδια αρχή για την τήρηση του Μητρώου Ε.Κοιν. και για την καταχώριση αστικών συνεταιρισμών στο Μητρώο Ε.Κοιν., ορίζεται το Γ.Ε.ΜΗ.., δια των αρμόδιων υπηρεσιών Γ.Ε.ΜΗ.. των κατά τόπους Επιμελητηρίων.

2. Εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριών (3) μηνών από την ανακοίνωση καταχώρισης στο Μητρώο Ε.Κοιν., προσκομίζεται στην αρμόδια υπηρεσία Γ.Ε.ΜΗ. πρακτικό της προσωρινής διοικητικής επιτροπής ή του διοικητικού συμβουλίου. Σε περίπτωση που δεν προσκομιστεί το ανωτέρω εντός της αποκλειστικής προθεσμίας των τριών (3) μηνών, το Γ.Ε.ΜΗ.. προβαίνει αυτοδίκαια σε διαγραφή της από το Μητρώο Ε.Κοιν.
Με την επιφύλαξη της εκπλήρωσης των προϋποθέσεων του άρθρου 2, σε περίπτωση μερικής καταβολής ή μη καταβολής από μέλος ή μέλη του συνεταιριστικού κεφαλαίου, η προσωρινή διοικητική επιτροπή ή το διοικητικό συμβούλιο υποβάλλει και κωδικοποιημένο κείμενο του ισχύοντος καταστατικού που περιλαμβάνει αντίστοιχη μείωση του συνεταιριστικού κεφαλαίου και των συνεταιριστικών μερίδων.

3. Όταν μεταβάλλονται στοιχεία που καθιστούν αδύνατη την εκπλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 2, με ευθύνη του διοικητικού συμβουλίου ενημερώνεται το Γ.Ε.ΜΗ..

4. Σε περίπτωση που η Ε.Κοιν. οδηγηθεί σε λύση και εκκαθάριση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8, το Γ.Ε.ΜΗ.. προβαίνει σε διαγραφή της Ε.Κοιν. από το Μητρώο Ε.Κοιν. μετά την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης.

5. Το πρακτικό της γενικής συνέλευσης για την εκλογή του διοικητικού συμβουλίου και το πρακτικό του διοικητικού συμβουλίου για τη συγκρότησή του σε σώμα και για την κατανομή αρμοδιοτήτων εκπροσώπησης υποβάλλονται εντός ενός (1) μήνα για καταχώριση στο Γ.Ε.ΜΗ..

6. Ο ισολογισμός και ο λογαριασμός αποτελεσμάτων χρήσης μαζί με την έκθεση του διοικητικού συμβουλίου και των ελεγκτών δημοσιεύονται στο Γ.Ε.ΜΗ.. μέσα σε ένα (1) μήνα από την έγκρισή τους από τη γενική συνέλευση.

Άρθρο 9
Λύση - Εκκαθάριση

1. Η Ε.Κοιν. λύεται:
α. εάν πάψουν να ισχύουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 2
β. όταν λήξει η χρονική διάρκεια της
γ. με απόφαση της γενικής συνέλευσης
δ. εάν κηρυχθεί σε πτώχευση

2. Τη λύση της Ε.Κοιν. ακολουθεί η εκκαθάριση. Αν η Ε.Κοιν. κηρυχθεί σε πτώχευση, ακολουθείται η διαδικασία του Πτωχευτικού Κώδικα. Την εκκαθάριση διενεργούν δύο (2) εκκαθαριστές που ορίζονται από τη γενική συνέλευση. Η Ε.Κοιν. λογίζεται ότι εξακολουθεί να υφίσταται και μετά τη λύση της για όσο χρόνο διαρκεί η εκκαθάριση. Κατά την εκκαθάριση διεκπεραιώνονται οι εκκρεμείς υποθέσεις και ιδίως εισπράττονται οι απαιτήσεις - ρευστοποιείται η περιουσία και πληρώνονται τα χρέη της Ε.Κοιν. Από το τυχόν θετικό υπόλοιπο της εκκαθάρισης, επιστρέφονται στα μέλη οι δοθείσες συνεταιριστικές μερίδες και οι τυχόν εισφορές τους. Προκειμένου για μη κερδοσκοπική Ε.Κοιν., το υπόλοιπο που απομένει διανέμεται σε κοινότητες παραγωγών ή σωματεία ή συλλόγους ή φορείς ή ενώσεις προσώπων ή οργανώσεις ή άλλα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δραστηριοποιούνται στους τομείς ενέργειας και προστασίας περιβάλλοντος. Προκειμένου για κερδοσκοπική Ε.Κοιν., το υπόλοιπο που απομένει διανέμεται ισόποσα στα μέλη.

Άρθρο 10
Οικονομικά κίνητρα και μέτρα στήριξης των Ε.Κοιν.

1. Ο συντελεστής φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων που ισχύει κατά το χρόνο σύστασης της Ε.Κοιν. παραμένει σταθερός για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών. Αν μειωθεί ο συντελεστής φορολογίας, εφαρμόζεται ο εκάστοτε μειωμένος συντελεστής.

2. Οι Ε.Κοιν. δύνανται να εντάσσονται στο ν.4399/2016 (Α' 117) όπως ισχύει, εφαρμοζομένων αναλογικά των διατάξεων του νόμου αυτού για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.) του ν.4430/2016 (Α' 205), καθώς και σε άλλα προγράμματα χρηματοδοτούμενα από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τους σκοπούς τους.

3. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να καθορίζονται ειδικές προϋποθέσεις και όροι προνομιακής συμμετοχής ή εξαίρεσης από τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών του άρθρου 7 του ν.4414/2016 (Α'149) για σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που πρόκειται να λειτουργήσουν από Ε.Κοιν.

4. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να καθορίζονται ειδικές προνομιακές χρεώσεις για χρήση των υπηρεσιών του Φορέα Σωρευτικής Εκπροσώπησης Τελευταίου Καταφυγίου (Φο.Σ.Ε.Τε.Κ.) του άρθρου 5 του ν.4414/2016 (Α' 149) από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που κατέχουν Ε.Κοιν.

5. Οι Ε.Κοιν. στις δραστηριότητές των οποίων συμπεριλαμβάνεται η παραγωγή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε. και στις οποίες συμμετέχουν ως μέλη ΟΤΑ α' βαθμού εντός των διοικητικών ορίων των οποίων είναι εγκατεστημένοι οι εν λόγω σταθμοί Α.Π.Ε. και οι γραμμές σύνδεσης τους με το Σύστημα ή το Δίκτυο, απαλλάσσονται από την καταβολή του μέρους του ειδικού τέλους της παρ. Α.1 του αρ. 25 του ν. 3468/2006, που αντιστοιχεί στην περίπτωση (iii) της παρ. Α.3 του ίδιου άρθρου.

6. Οι Ε.Κοιν. απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής του Ετήσιου τέλους διατήρησης δικαιώματος κατοχής άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που προβλέπεται για σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. στην υποπαράγραφο Ι.2. της παραγράφου Ι του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α'107).

7. Οι αιτήσεις που υποβάλλονται από Ε.Κοιν. για χορήγηση άδειας παραγωγής στη ΡΑΕ για σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. εξετάζονται κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη, εφόσον παρουσιάζουν εδαφική επικάλυψη και έχουν υποβληθεί εντός του ίδιου κύκλου υποβολής αιτήσεων όπως ορίζεται στον Κανονισμό Αδειών Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας με χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και μέσω Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (Σ.Η.Θ.Υ.Α.) (Β' 2373/2011). Επίσης εξετάζονται κατά προτεραιότητα έναντι λοιπών αιτήσεων, αιτήσεις για χορήγηση προσφοράς σύνδεσης και έγκρισης περιβαλλοντικών όρων που αφορούν σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που πρόκειται να λειτουργήσουν υπό την ευθύνη Ε.Κοιν.

8. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 3 της υποπαραγράφου Ι.1 της παρ. Ι του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α'107) για σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. των άρθρων 3 και 4 του ν. 3468/2006, όπως ισχύουν, οι οποίοι ανήκουν σε Ε.Κοιν., μειώνεται κατά 50%.

9. Η περίπτωση (α) της παρ. 2 του άρθρου 134 του ν.4001/201 αντικαθίσταται ως ακολούθως «(α) έχει τη μορφή ανώνυμης εταιρείας ή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με εταιρικό κεφάλαιο τουλάχιστον εξακοσίων χιλιάδων (600.000) ευρώ ή είναι Ε.Κοιν. με συνεταιριστικό κεφάλαιο τουλάχιστον εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ».

10. Με απόφαση της ΡΑΕ κατόπιν εισήγησης των Λειτουργών της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας και των αρμόδιων Διαχειριστών δύναται να ορίζονται μειωμένα ποσά των εγγυήσεων για την εγγραφή των Ε.Κοιν. στα μητρώα Συμμετεχόντων στο πλαίσιο των σχετικών Συμβάσεων Συναλλαγών Ημερήσιου Ενεργειακού Προγραμματισμού (ΗΕΠ) και Διαχείρισης των ηλεκτρικών δικτύων αντίστοιχα, λαμβάνοντας υπόψη κριτήρια όπως ο πληθυσμός ή η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην περιφερειακή ενότητα της έδρας της Ε.Κοιν. ή και τις όμορες περιφερειακές ενότητες αυτής.

11. Επιτρέπεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών και σταθμών μικρών ανεμογεννητριών από Ε.Κοιν. για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών των μελών τους με εφαρμογή εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού όπως αυτός ορίζεται στην παρ. 13 του άρθρου 2 του ν.3468/20016 (Α' 129) όπως ισχύει. Τυχόν πλεόνασμα ενέργειας που προκύπτει από το συμψηφισμό του προηγούμενου εδαφίου, μετά τη διενέργεια της τελικής εκκαθάρισης στο τέλος της χρονικής περιόδου συμψηφισμού, διοχετεύεται στο Δίκτυο χωρίς υποχρέωση για οποιαδήποτε αποζημίωση στην Ε.Κοιν. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας μετά από γνώμη της Ρ.Α.Ε. ορίζονται ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται ο εικονικός ενεργειακός συμψηφισμός των Ε.Κοιν. και ειδικότερα οι προϋποθέσεις, οι περιορισμοί, οι χρεώσεις, το χρονικό διάστημα εντός του οποίου θα υπολογίζεται ο συμψηφισμός, ο τύπος, το περιεχόμενο και η διαδικασία κατάρτισης των συμβάσεων συμψηφισμού, καθώς και κάθε ειδικότερο θέμα ή άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Με την ανωτέρω υπουργική απόφαση δύναται να διαφοροποιείται ο τρόπος συμψηφισμού βάσει του μεγέθους των σταθμών, του επιπέδου τάσης σύνδεσης και των ειδικότερων χαρακτηριστικών των τιμολογίων κατανάλωσης. Με την ίδια απόφαση, με μέγιστο όριο τα 500 kW για τους σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α., ορίζονται τα ανώτατα όρια εγκατεστημένης ισχύος, διαφοροποιημένα ανά ηλεκτρικό σύστημα διασυνδεδεμένο ή αυτόνομο, για σταθμούς του πρώτου εδαφίου, και η μοναδιαία τιμή με την οποία θα υπολογίζεται η αποζημίωση για το πλεόνασμα της ενέργειας η οποία θα καταβάλλεται από τους Προμηθευτές, υπέρ του Ειδικού Λογαριασμού του άρθρου 143 του ν. 4001/2011 (Α' 179). Οι εν λόγω σταθμοί εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής.

Άρθρο 11
Λοιπές διατάξεις

1. Η παράγραφος 13 του άρθρου 2 του ν.3468/20016 (Α' 129) όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 13 του ν.4414/2016 (Α' 149) αντικαθίσταται ως εξής:
«13. Εικονικός ενεργειακός συμψηφισμός: ο συμψηφισμός της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. αυτοπαραγωγού, με τη συνολική καταναλισκόμενη ηλεκτρική ενέργεια σε εγκαταστάσεις του αυτοπαραγωγού, από τις οποίες τουλάχιστον η μία είτε δεν βρίσκεται στον ίδιο ή όμορο χώρο με το σταθμό Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. είτε στην περίπτωση που βρίσκεται, τροφοδοτείται από διαφορετική παροχή. Ειδικά για την περίπτωση Ενεργειακής Κοινότητας (Ε.Κοιν.), ο συμψηφισμός της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμό Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α της Ε.Κοιν. γίνεται με τη συνολική καταναλισκόμενη ηλεκτρική ενέργεια σε εγκαταστάσεις μελών της Ε.Κοιν.»

2. Η μεταβίβαση αδειών και σταθμών από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. που ανήκουν σε Ε.Κοιν επιτρέπεται μόνο σε Ε.Κοιν. με όμοιο χαρακτήρα και έδρα εντός της ίδιας Περιφερειακής Ενότητας. Ειδικότερα, οι Ε.Κοιν κερδοσκοπικού χαρακτήρα επιτρέπεται να μεταβιβάσουν τις άδειες και τους σταθμούς τους και σε Ε.Κοιν. μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Σε περίπτωση λύσης Ε.Κοιν. αν κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης δεν
καταστεί δυνατή η μεταβίβαση της άδειας ή του σταθμού κατά τα ανωτέρω, η άδεια παραγωγής ανακαλείται ή παύει να ισχύει η προσφορά όρων σύνδεσης.

Επιμέλεια:
Επιστημονική ομάδα TaxHeaven

Ημερομηνία πρώτης ανάρτησης: 7.4.2017
Ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης: 7.6.2017


 
 
 
 
► Κατηγορίες υπόχρεων για τους οποίους επιβάλλεται ειδική χρηματική κύρωση (αντί αναστολής λειτουργίας εγκατάστασης)

 
α. Ιατροί και οδοντίατροι όλων των ειδικοτήτων και εταιρείες που παρέχουν ιατρικές και οδοντιατρικές υπηρεσίες.
β. Φυσιοθεραπευτές και ασκούντες παραϊατρικά επαγγέλματα και εταιρείες που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες.
γ. Κλινικές ή θεραπευτήρια.
δ. Οίκοι ευγηρίας.
ζ. Ξενοδοχεία, ξενώνες, επιπλωμένα δωμάτια-διαμερίσματα-κατοικίες.
η. Οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping).
θ. Δικηγόροι και εταιρίες δικηγόρων.
ι. Λογιστές, φοροτεχνικοί και εταιρείες που παρέχουν τέτοιες υπηρεσίες.
ια. Επιχειρήσεις ενοικίασης αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών, μοτοποδηλάτων, σκαφών και αεροσκαφών.
 
Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών μπορούν να τροποποιούνται ή να συμπληρώνονται οι προσδιοριζόμενες κατηγορίες υπόχρεων.

 

► Περιπτώσεις παραβάσεων και ποινές που εφαρμόζονται μέσα από έναν χρηστικό πίνακα

Μετά τις αλλαγές που επήλθαν με το νέο καθεστώς, συγκεντρώσαμε σ' έναν χρηστικό πίνακα τις περιπτώσεις παραβάσεων που επισύρουν αναστολή λειτουργίας επαγγελματικής εγκατάστασης, αφαίρεση στοιχείων κυκλοφορίας μεταφορικών μέσων κ.λπ., τα διαστήματα αναστολής που επιβάλλονται, τις περιπτώσεις και τα χρηματικά ποσά που επιβάλλονται  αντί της αναστολής λειτουργίας των εγκαταστάσεων και πως γίνεται η εφαρμογή των διατάξεων, όπως προβλέπονται από το ν. 2523/1997 για διαπιστώσεις από 4.4.2017 και μετά.

α/α	Περίπτωση	Πότε  επιβάλλεται	Διάστημα αναστολής λειτουργίας εγκατάστασης, αφαίρεσης στοιχείων κυκλοφορίας	Διατάξεις ν.2523/1997	Εφαρμογή	Ποσό χρηματικής κύρωσης που επιβάλλεται αντί αναστολής λειτουργίας στις κατηγορίες των υπόχρεων που ορίζονται στην Α.Υ.Ο. ΠΟΛ.1074/2017
1	Μη έκδοση ή ανακριβής έκδοση πλέον των 10 παραστατικών πώλησης ή, ανεξαρτήτως του πλήθους, η αξία των αγαθών ή των υπηρεσιών για τα οποία δεν εκδόθηκε παραστατικό πώλησης ή αυτό εκδόθηκε ανακριβώς υπερβαίνει τα 500 ευρώ	Σε διαπίστωση από τον ίδιο μερικό επιτόπιο έλεγχο	Άμεση αναστολή λειτουργίας της εγκατάστασης που διενεργήθηκε ο έλεγχος για 48 ώρες	Άρθρο 13Α παράγ. 1 εδάφιο 1	Με πράξη των οργάνων της Α.Α.Δ.Ε. υπό την προϋπόθεση ότι έχει εκδοθεί ειδική εντολή ελέγχου από τον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. για την εφαρμογή του μέτρου	από 1.000 έως 2.500 ευρώ
2	Αν εντός του ίδιου ή του επόμενου φορολογικού έτους από τη διαπίστωση των παραβάσεων της περίπτωσης 1 διαπιστωθεί εκ νέου η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση τουλάχιστον 3 παραστατικών πώλησης, ανεξαρτήτως αξίας αυτών, στην ίδια ή σε άλλη επαγγελματική εγκατάσταση του υπόχρεου	Σε διαπίστωση από τον ίδιο μερικό επιτόπιο έλεγχο	Άμεση αναστολή λειτουργίας της εγκατάστασης που διενεργήθηκε ο έλεγχος για 96 ώρες	Άρθρο 13Α παράγ. 1 εδάφιο 2	Με πράξη των οργάνων της Α.Α.Δ.Ε. υπό την προϋπόθεση ότι έχει εκδοθεί ειδική εντολή ελέγχου από τον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. για την εφαρμογή του μέτρου	από 2.501 έως 5.000 ευρώ
3	Αν εντός 2 φορολογικών ετών από τη διαπίστωση της περίπτωσης 2 διαπιστωθεί εκ νέου η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση τουλάχιστον 3 παραστατικών πώλησης, ανεξαρτήτως αξίας αυτών, σε οποιαδήποτε επαγγελματική εγκατάσταση του υπόχρεου	Σε κάθε επόμενη από την περίπτωση 2 διαπίστωση από τον ίδιο μερικό επιτόπιο έλεγχο	Αναστολή λειτουργίας της επαγγελματικής εγκατάστασης στην οποία διενεργήθηκε ο έλεγχος αμελλητί για 10 ημέρες	Άρθρο 13Α παράγ. 1 εδάφιο 3	Με πράξη των οργάνων της Α.Α.Δ.Ε. υπό την προϋπόθεση ότι έχει εκδοθεί ειδική εντολή ελέγχου από τον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. για την εφαρμογή του μέτρου	5.000 ευρώ
4	Παρεμπόδιση διενέργειας φορολογικού ελέγχου με χρησιμοποίηση βίας ή απειλής κατά των οργάνων που διενεργούν φορολογικό έλεγχο	Σε κάθε περίπτωση παρεμπόδισης	Αναστολή λειτουργίας της επαγγελματικής εγκατάστασης, στην οποία αφορά ο έλεγχος μέχρι 1 μήνα	Άρθρο 13Α παράγ. 3	Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. και επίδοσης σημειώματος διαπιστώσεων με τα αποτελέσματα του φορολογικού ελέγχου με κλήση προς ακρόαση εντός χρονικού διαστήματος 5 ημερών	5.000 ευρώ
5	Παραβίαση αναστολής λειτουργίας από τον υπόχρεο	Σε κάθε περίπτωση παραβίασης	Πέραν των ποινικών κυρώσεων που προβλέπονται, επιπλέον αναστολή της επαγγελματικής εγκατάστασης του υπόχρεου για 10 ημέρες	Άρθρο 13Α παράγ. 5	Με πράξη των οργάνων της Α.Α.Δ.Ε.	-
6	Μεταφορά αγαθών3 χωρίς να έχουν εκδοθεί τα οικεία στοιχεία που ορίζονται στα Ε.Λ.Π. για τη μεταφορά τους ή όταν τα στοιχεία αυτά έχουν εκδοθεί αλλά δεν συνοδεύουν τα μεταφερόμενα αγαθά	Μετά από διενέργεια ελέγχου	Αφαίρεση πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας μεταφορικού μέσου καθώς και της άδειας οδήγησης4 από 15 ημέρες έως 3 μήνες5	Άρθρο 13 παράγ. 2 εδάφιο 1	Με απόφαση του προϊσταμένου της αρμόδιας για την επιβολή κυρώσεων Δ.Ο.Υ. μετά τη διαπίστωση από τα ελεγκτικά όργανα	-
7	Άρνηση με οποιονδήποτε τρόπο οδηγών των μεταφορικών μέσων διενέργειας ελέγχου των φορολογικών στοιχείων που συνοδεύουν τα μεταφερόμενα αγαθά	Σε κάθε περίπτωση άρνησης διενέργειας ελέγχου	Αφαίρεση πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας μεταφορικού μέσου καθώς και της άδειας οδήγησης4 από 15 ημέρες έως 3 μήνες5	Άρθρο 13 παράγ. 2 εδάφιο 2	Με απόφαση του προϊσταμένου της αρμόδιας για την επιβολή κυρώσεων Δ.Ο.Υ. μετά τη διαπίστωση από τα ελεγκτικά όργανα	-
8	Μεταφορά αγαθών που συνοδεύονται με ανακριβή φορολογικά στοιχεία εφόσον από την ανακρίβεια αυτή προκύπτει διαφορά που υπερβαίνει το 25% της συνολικής ποσότητας των μεταφερόμενων αγαθών	Μετά την οριστικοποίηση της οικείας πράξης επιβολής προστίμου για την παράβαση	Αφαίρεση πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας μεταφορικού μέσου καθώς και της άδειας οδήγησης4 έως 2 μήνες5	Άρθρο 13 παράγ. 3	Με απόφαση του προϊσταμένου της αρμόδιας για την επιβολή κυρώσεων Δ.Ο.Υ. μετά την οριστικοποίηση της οικείας πράξης επιβολής προστίμου για την παράβαση	-

 

►Επισημάνσεις

Η τυχόν αλλαγή στη νομική μορφή ή στο πρόσωπο του φορέα της επιχείρησης ή η διακοπή της επιχείρησης από το χρόνο διαπίστωσης μέχρι το χρόνο της εκτέλεσης της απόφασης των περιπτώσεων 1 έως και 5 του παραπάνω πίνακα, δεν κωλύει την επιβολή και την εκτέλεση της απόφασης (ή πράξης) αναστολής, εφόσον στον ίδιο χώρο δραστηριοποιείται επιχείρηση με ίδιο ή παραπλήσιο αντικείμενο εργασιών ή σ' αυτήν συμμετέχουν ένα ή περισσότερα από τα αρχικά μέλη του φορέα ή συνδεόμενα με αυτούς πρόσωπα.

Η αναστολή λειτουργίας της επαγγελματικής εγκατάστασης ουδεμία ασκεί επιρροή στις ενοχικές σχέσεις του υπόχρεου με μισθωτούς που συνδέονται με αυτόν με σύμβαση παροχής εξαρτημένης εργασίας.

Με την επιφύλαξη των οριζόμενων στις διατάξεις του άρθρου 13Α, για τις πράξεις επιβολής της ειδικής χρηματικής κύρωσης εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 62 του ν. 4174/2013 (Α'170).

Κατ' εξαίρεση των οριζόμενων στις διατάξεις του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 «Ειδική διοικητική διαδικασία - Ενδικοφανής προσφυγή» για τις πράξεις και τις αποφάσεις που εκδίδονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 13Α (περιπτώσεις 1 έως και 5 του παραπάνω πίνακα), έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 9⁶ του άρθρου 13 του ν. 2523/1997.

Η ειδική χρηματική κύρωση της παραγράφου 8 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997, όπως ισχύει, επιβάλλεται εφόσον οι διαπιστώσεις των ελεγκτικών οργάνων λαμβάνουν χώρα κατόπιν ελέγχων που διενεργούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στις οικείες αποφάσεις του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση της περίπτωσης β της παραγράφου 13 του άρθρου 13Α του ν. 2523/1997, όπως ισχύει.

Εφόσον οι παραβάσεις των περιπτώσεων 1, 2 και 3 του παραπάνω πίνακα διαπιστώνονται από άλλες Αρχές στο πλαίσιο ελέγχων της αρμοδιότητάς τους, τα σχετικά έγγραφα διαπίστωσης των παραβάσεων διαβιβάζονται αμελλητί στην Α.Α.Δ.Ε.

Για τις πράξεις, τις αποφάσεις και τις εντολές που εκδίδονται με βάση το άρθρο 13Α εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 4174/2013.

Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. θα προσδιορίζεται το είδος του φορολογικού ελέγχου στο πλαίσιο του οποίου επιβάλλονται το μέτρο της αναστολής λειτουργίας και η ειδική χρηματική κύρωση, καθώς και ο τρόπος, η διαδικασία, τα όργανα και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου 13Α.

Η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων στις περιπτώσεις 6, 7 και 8 του παραπάνω πίνακα, γίνεται με απόφαση του αρμόδιου για την επιβολή κυρώσεων προϊσταμένου Δ.Ο.Υ.

 

►Για διαπιστώσεις έως 4.4.2017

Κατ' αντιστοιχία των περιπτώσεων 1 έως και 5 του προηγούμενου πίνακα, ισχύουν τα κάτωθι:

α/α	Περίπτωση	Πότε επιβάλλεται	Διάστημα αναστολής λειτουργίας εγκατάστασης ή αφαίρεσης πινακίδων και άδειας κυκλοφορίας μεταφορικού μέσου και αδειών οδήγησης
1	Παρεμπόδιση διενέργειας φορολ. ελέγχου με χρησιμοποίηση βίας ή απειλών κατά των ελεγκτικών οργάνων	Σε κάθε περίπτωση παρεμπόδισης	Αναστολή λειτουργίας μέχρι 1 μήνα2
2	Μη έκδοση ή ανακριβής έκδοση προβλεπόμενου στοιχείου1 κατά την πώληση ή διακίνηση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών, εφόσον αυτή έχει ως αποτέλεσμα την απόκρυψη της συναλλαγής ή μέρους αυτής	Κάθε φορά που διαπιστώνεται από διαφορετικούς φορολ. ελέγχους η επανάληψη, μέσα στην ίδια ή την επόμενη χρήση	Αναστολή λειτουργίας μέχρι 1 μήνα2
3	Μη έκδοση ή ανακριβής έκδοση στοιχείου1 (όπως τα προβλεπόμενα στην περίπτωση 2) για τουλάχιστον 3 διαφορετικές συναλλαγές	Σε διαπίστωση από τον ίδιο φορολογικό έλεγχο	Αναστολή λειτουργίας μέχρι 1 μήνα2
4	Επανάληψη μια από τις παραβάσεις των περιπτώσεων 1,2 ή 3 εντός 3 ετών από την έκδοση της απόφασης αναστολής λειτουργίας	Σε διαπίστωση ελέγχου	Αναστολή λειτουργίας μέχρι 6 μήνες2
5	Μη έκδοση πλέον των 10 παραστατικών στοιχείων1 ή, ανεξαρτήτως του πλήθους, τα μη εκδοθέντα ή το μη εκδοθέν παραστατικό στοιχείο υπερβαίνει σε αξία τα 500 ευρώ	Σε διαπίστωση κατά τον ίδιο έλεγχο	Αναστολή λειτουργίας για 48 ώρες2

 

►Σχετικές διατάξεις:

• Άρθρα 13 και 13Α ν. 2523/1997 «Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις στη φορολογική νομοθεσία και άλλες διατάξεις»

• Ν.4465/2017 «Ενσωµάτωση στην εθνική νοµοθεσία της Οδηγίας 2014/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 23ης Ιουλίου 2014 για τη συγκρισιµότητα των τελών που συνδέονται µε λογαριασµούς πληρωµών, την αλλαγή λογαριασµού πληρωµών και την πρόσβαση σε λογαριασµούς πληρωµών µε βασικά χαρακτηριστικά και άλλες διατάξεις»

• ΠΟΛ. 1117/2016 «Διαδικασία εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 13 του Ν. 2523/1997 (ΦΕΚ 179 Α'), όπως ισχύει, για την άμεση αναστολή λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων για 48 ώρες, από τα ελεγκτικά όργανα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων»

• Κ.Υ.Α. αριθ. 1135781/ 4484/17.12.1997 «Τρόπος και διαδικασία εφαρμογής των διατάξεων του Ν. 2523/97 (ΦΕΚ Α' 179) για την αναστολή λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων επιτηδευματιών»

• ΠΟΛ.1074/2017 Προσδιορισμός κατηγοριών των υπόχρεων για την επιβολή της ειδικής χρηματικής κύρωσης της παραγράφου 8 του άρθρου 13Α του ν.2523/1997, όπως αυτό προστέθηκε ως νέο άρθρο στο ν.2523/1997 με το άρθρο 47 του ν.4465/2017, αντί της αναστολής λειτουργίας των επαγγελματικών εγκαταστάσεων
   

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------

¹Η διακίνηση αγαθών χωρίς την ύπαρξη του προβλεπόμενου συνοδευτικού στοιχείου θεωρείται ως μη έκδοση του στοιχείου αυτού.
²Η αναστολή αφορά τη λειτουργία του καταστήματος, γραφείου, εργοστασίου, εργαστηρίου, αποθήκης και γενικά κάθε επαγγελματικής εγκατάστασης του υπόχρεου επιτηδευματία. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από πρόταση της Διεύθυνσης Ελέγχου, καθορίζεται ο αριθμός των ημερών αναστολής λειτουργίας των εγκαταστάσεων του υπόχρεου επιτηδευματία.
³Με αυτοκίνητο επιβατικό ιδιωτικής ή μικτής ιδιωτικής χρήσης ή με αυτοκίνητο φορτηγό ή ημιφορτηγό ή τρίκυκλο δημόσιας ή ιδιωτικής χρήσης.
⁴Η άδεια οδήγησης του προσώπου που οδηγούσε το όχημα κατά τη μεταφορά των αγαθών. Δεν αφαιρείται η άδεια του οδηγού του μεταφορικού μέσου, στις περιπτώσεις 6 και 8, μόνον όταν αυτός παρέχει εξαρτημένη εργασία στην επιχείρηση που έχει πωλήσει τα μεταφερόμενα αγαθά ή σε εκείνη που διενεργεί τη μεταφορά των αγαθών ως αποστολέας ή παραλήπτης, ανεξάρτητα αν αυτά ανήκαν στην κυριότητα της ή στην κυριότητα τρίτου. Η απόφαση του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. κοινοποιείται στον υπόχρεο που αφορά, στη Διεύθυνση Συγκοινωνιών που εξέδωσε την άδεια κυκλοφορίας του οχήματος και την άδεια οδήγησης του οδηγού, κατά περίπτωση, και στην αστυνομική αρχή που είναι αρμόδια για την εκτέλεση της απόφασης.
⁵Όταν μεταβιβασθεί το όχημα με επαχθή ή χαριστική αιτία ή αντικατασταθεί ή μετατραπεί πριν από την επιβολή των ανωτέρω κυρώσεων και μέχρι την εκτέλεση αυτών, επιβάλλεται με πράξη του προϊσταμένου της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. το πρόστιμο της παραγράφου 1 του άρθ. 4 του ν.4523/1997 σε βάρος αυτού που ήταν ιδιοκτήτης ή εκμεταλλευτής του κατά το χρόνο που διαπράχθηκε η παράβαση.
⁶Κατά των αποφάσεων που εκδίδονται με βάση τα άρθρα 13 και 13Α, επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής κατά τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ενώπιον του προέδρου πρωτοδικών του διοικητικού πρωτοδικείου του τόπου της κατοικίας του φορολογουμένου ή της έδρας της επιχείρησης και, στην περίπτωση αναστολής λειτουργίας της επαγγελματικής εγκατάστασης, του τόπου, όπου βρίσκεται η επαγγελματική εγκατάσταση, στην οποία αναφέρεται η απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
Η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής και η άσκησή της δεν αναστέλλει την εκτέλεση των αποφάσεων αυτών.
Αν συντρέχουν οι λόγοι αναστολής του άρθρου 202 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου, μπορεί ο πρόεδρος πρωτοδικών ή ο οριζόμενος απ' αυτόν πρωτοδίκης να αναστείλει την εκτέλεση της απόφασης κατά της οποίας ασκήθηκε προσφυγή, εφαρμοζόμενων αναλόγως των διατάξεων των άρθρων 200 και επόμενων του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.
Ο διοικητικός φάκελος με αναλυτική έκθεση των απόψεων της διοικητικής αρχής αποστέλλεται στο δικαστήριο εντός δεκαπέντε ημερών από την επίδοση, κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 126 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, της προσφυγής.
Η δικάσιμος ορίζεται σε διάστημα δύο μηνών το πολύ από την περιέλευση στο Δικαστήριο του φακέλου και η απόφαση δημοσιεύεται εντός δύο μηνών από τη συζήτηση της υπόθεσης. Η απόφαση που δημοσιεύεται επί της προσφυγής κοινοποιείται μέσα σε προθεσμία δύο μηνών από τη δημοσίευσή της στη διάδικο αρχή, η οποία φροντίζει για την εκτέλεση αυτής μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την κοινοποίηση. Άσκηση έφεσης κατά της απόφασης του προέδρου πρωτοδικών δεν χωρεί.

Αριθ. ΔΔΠ0008470/0514Β/ΕΞ2017

(ΦΕΚ Β' 1970/7-6-2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του ν. 2971/2001 (285 Α΄) «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» και ειδικότερα τις διατάξεις των άρθρων 13 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με το άρθρο 15 του ν. 4467/2017 και 15 και 31 αυτού ως ισχύουν.

2. Τις υπ’ αριθ. 646/2015, 3944/2015 και 1630/2016 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (Τμήμα Ε΄).

3. Τις διατάξεις του άρθρου 30 και επομένων του Δ/τος της 11/12-11-1929 (399 Α΄) «Περί Διοικήσεως Δημοσίων Κτημάτων».

4. Τις διατάξεις του άρθρου 7 του π.δ. 23/27-1-2000 (18 Α΄).

5. Τις υπ’ αριθ. 1052758/1451/Β0010/10-4-2012, Δ10Β 1053970/1672 ΕΞ2013/29-03-2013 και Δ10Β 1027032ΕΞ2014/1033/11-02-2014, κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών, περί απευθείας παραχώρησης, με αντάλλαγμα, του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ Βαθμού.

6. Την υπ’ αριθ. ΔΔΠ 0005159/586Β ΕΞ 2015/7.4.2015 (ΦΕΚ 578Β΄), κοινή υπουργική απόφαση Οικονομικών και Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, περί απευθείας παραχώρησης, με αντάλλαγμα, του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ Βαθμού, όπως τροποποιήθηκε με την ΔΔΠ 0006856/728Β ΕΞ 2015/8.5.2015 (828 Β΄) όμοια και με τις διατάξεις του άρθρου 56 του ν. 4384/2016 (ΦΕΚ 78 Α΄) παρατάθηκε η ισχύς της έως 30-4-2017.

7. Τις διατάξεις του Π.Δ. 111/2014 (ΦΕΚ 178 Α΄) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών.

8. Τις διατάξεις του π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ 210 Α΄) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

9. Την ΥΠΟΙΚ 0010218 ΕΞ 2016/14.11.2016 (ΦΕΚ 3696 Β΄), απόφαση του Πρωθυπουργού και Υπουργού Οικονομικών, περί ανάθεσης αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου.

10. Την υπ’ αριθ. Δ6Α 1104503 ΕΞ/2011 (ΦΕΚ 1670 Β΄) απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών περί «Έναρξης λειτουργίας της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας».

11. Την υπ’ αριθ. ΕΜΠ. 159/0004/24-2-2017 (ΦΕΚ 91/ Υ.Ο.Δ.Δ./28-2-2017) απόφαση του Πρωθυπουργού και Υπουργού Οικονομικών, περί διορισμού της Θεοπίστης Πέρκα του Χαραλάμπους στη θέση της μετακλητής Γενικής Γραμματέως της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του Υπουργείου Οικονομικών.

12. Τον Γενικό Κανονισμό Λιμένων όπως αυτός ισχύει.

13. Την υπ΄ αριθ. Υ1γ/Γ.Π/οικ. 96967/08-10-2012 απόφαση Υπουργού Υγείας (ΑΔΑ: Β43ΡΘ-ΤΑΦ).

14. Την αριθ. Υ1γ/Γ.Π/οικ.71459/30.7.2013 εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας (ΑΔΑ: ΒΛΒΠΘ-ΖΓ0).

15. Τις διατάξεις του ν. 3028/2002 (153 Α) «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς».

16. Την υπ’ αριθ. ΥΠΠΟΑ/ΓΔΑΠΚ/ΔΙΠΚΑ/ΤΠΚΑΧΜΑΕ/ Φ55/9022 4/54173/2922/956 (ΦΕΚ 110/Β/30.03.2017) απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού.

17. Το υπ΄ αριθ. οικ. 22063/747/3-5-2017 έγγραφο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γεν. Δ/νση Περιβαλλοντικής Πολιτικής.

18. Τις διατάξεις του π.δ. 104/2014 (171 Α) «Οργανισμός Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού», όπως ισχύει.

19. Τις διατάξεις του π.δ. 100/2014 (167 Α’) Οργανισμός του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπως ισχύει.

20. Τις διατάξεις του π.δ. 105/2014 «Οργανισμός του Υπουργείου Εσωτερικών» (Α’ 172), όπως ισχύει.

21. Την αναγκαιότητα ενιαίας, πειθαρχημένης και αποτελεσματικής διαχείρισης, αλλά και προστασίας των κοινόχρηστων χώρων του αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών και καλύτερης αξιοποίησής τους.

22. Τις διατάξεις του π.δ. 198/2016 (ΦΕΚ 3722 Β΄) «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτη Φάμελλο».

23. Την αριθ. ΔΔΠ 0007378/0454 ΒΕΞ 2017/11.5.2017 κοινή υπουργική απόφαση περί «Καθορισμού όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών» που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1636 Β΄/12-05-2017.

24. Το γεγονός ότι με την παρούσα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Την τροποποίηση της υπ’ αριθ. ΔΔΠ 0007378/0454 ΒΕΞ 2017/11.5.2017 απόφασης κοινή υπουργική απόφαση περί «Καθορισμού όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών» η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1636 Β΄/ 12-05-2017 και συγκεκριμένα:

1. Στο 2ο εδάφιο του άρθρου 3 η φράση «με το αντάλλαγμα του άρθρου 6» αντικαθίσταται με τη φράση «με το αντάλλαγμα του άρθρου 7».

2. To 2ο εδάφιο της τελευταίας παραγράφου του Άρθρου 6 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης ή δεν έχει αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ η προκήρυξη δημοπρασίας από το Δήμο μέχρι 23 Ιουνίου 2017, εντός των επόμενων 5 ημερών στις αρμόδιες κατά χώρο ΠΔΔΠ ή ΑΓΔΠ».

3. Το τέταρτο εδάφιο (4ο) της περ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 7 αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση που το εν λόγω δικαίωμα έχει μεταβιβαστεί, από τον Δήμο, σε υφιστάμενη ανώνυμη δημοτική εταιρεία του άρθρου 266 του ν. 3463/2006, το υπέρ του δημοσίου αντάλλαγμα ορίζεται σε ποσοστό 10% επί των ακαθαρίστων εσόδων που πραγματοποιεί η ίδια η δημοτική ανώνυμη εταιρεία από την άσκηση των δραστηριοτήτων του άρθρου 2 της παρούσας απόφασης στους κοινόχρηστους χώρους και απαγορεύεται η καταβολή οιουδήποτε ανταλλάγματος προς τον Δήμο».

4. Η φράση «θέτει ως ... παρούσας» του τελευταίου εδαφίου της περ. α της παρ. 3 του άρθρου 7 αντικαθίσταται ως εξής:
«θέτει σε εφαρμογή τις διατάξεις του εδαφίου β’ και γ’ του άρθρου 15 της παρούσας».

5. Η παρ. 5 του άρθρου 7 αντικαθίσταται ως εξής:
«5α. Είναι δυνατή η καταβολή του ποσοστού του ανταλλάγματος υπέρ του δημοσίου μετά από αίτηση σε ισόποσες δόσεις, οι οποίες θα αναγράφονται στη σύμβαση παραχώρησης ως εξής:
Για τις συμβάσεις παραχώρησης από την ισχύ της παρούσας μέχρι τις 31-12-2017 η καταβολή γίνεται εφάπαξ. Για τις συμβάσεις παραχώρησης από τη δημοσίευση της παρούσας μέχρι τις 31-12-2018 η καταβολή μπορεί να γίνει σε δύο δόσεις, η πρώτη δόση με τη σύναψη της σύμβασης και η δεύτερη δόση μέχρι τις 31-03-2018.
Για τις συμβάσεις παραχώρησης από τη δημοσίευση της παρούσας μέχρι τις 31-12-2019 η καταβολή του ανταλλάγματος μπορεί να γίνει σε τρεις δόσεις, η πρώτη δόση με τη σύναψη της σύμβασης, η δεύτερη δόση μέχρι τις 31-03-2018 και η τρίτη δόση μέχρι τις 31-03-2019.
Αναλογικά η καταβολή των δόσεων εφαρμόζεται ως ανωτέρω και για τις νέες παραχωρήσεις απλής χρήσης που θα συναφθούν αντίστοιχα για τα έτη 2018 και 2019. Ο υπέρ ου η παραχώρηση οφείλει εντός τριών (3) εργάσιμων ημερών από τη λήξη της προθεσμίας πληρωμής της δόσης να υποβάλει το διπλότυπο καταβολής του στην Περιφερειακή Διεύθυνση/Αυτοτελές Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας.

5β. Είναι δυνατή η καταβολή του ποσοστού του ανταλλάγματος υπέρ του δήμου μετά από αίτηση σε δόσεις, οι οποίες θα αναγράφονται στη σύμβαση παραχώρησης ως εξής:
Για τις συμβάσεις παραχώρησης από την ισχύ της παρούσας μέχρι τις 31-12-2017 η καταβολή μπορεί να γίνει σε δύο δόσεις, η πρώτη δόση με τη σύναψη της σύμβασης και η δεύτερη δόση μέχρι τις 31-07-2017.
Για τις συμβάσεις παραχώρησης από τη δημοσίευση της παρούσας μέχρι τις 31-12-2018 η καταβολή μπορεί να γίνει σε τρεις δόσεις, η πρώτη δόση με τη σύναψη της σύμβασης, η δεύτερη δόση μέχρι τις 31-03-2018 και η τρίτη δόση μέχρι τις 31-05-2018.
Για τις συμβάσεις παραχώρησης από τη δημοσίευση της παρούσας μέχρι τις 31-12-2019 η καταβολή μπορεί να γίνει σε πέντε δόσεις, η πρώτη δόση με τη σύναψη της σύμβασης, η δεύτερη δόση μέχρι τις 31-3-2018, η τρίτη δόση μέχρι τις 31-05-2018, η τέταρτη δόση μέχρι τις 31-03-2019 και η πέμπτη δόση μέχρι τις 31-05-2019. Αναλογικά η καταβολή των δόσεων εφαρμόζεται ως ανωτέρω και για τις νέες παραχωρήσεις απλής χρήσης που θα συναφθούν αντίστοιχα για τα έτη 2018 και 2019».

6. Η παρ. 6 του άρθρου 7 αντικαθίσταται ως εξής:
«Σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης καταβολής έστω και μίας δόσης, είτε αυτή αφορά στο ποσοστό του ανταλλάγματος υπέρ του δημοσίου είτε στο ποσοστό του ανταλλάγματος υπέρ του δήμου, η σύμβαση παραχώρησης παύει να ισχύει, λαμβάνονται όλα τα μέτρα προστασίας και είναι δυνατή η σύναψη νέας σύμβασης παραχώρησης από την Περιφερειακή Διεύθυνση/ Αυτοτελές Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας. Για το υπέρ του δήμου αντάλλαγμα (70% ή 50%) και σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής έστω μίας δόσης, ο δήμος ενημερώνει άμεσα την αρμόδια Περιφερειακή Διεύθυνση/Αυτοτελές Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας, προκειμένου να ακολουθηθεί η διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου».

7. Η παράγραφος 7 του άρθρου 7 αντικαθίσταται ως εξής: «7. Η Περιφερειακή Διεύθυνση/Αυτοτελές Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας οφείλει να τηρεί ηλεκτρονικό αρχείο, στο οποίο καταγράφονται όλες οι συμβάσεις παραχώρησης με πλήρη στοιχεία, μέσω του οποίου γίνεται η συστηματική παρακολούθηση καταβολής του ανταλλάγματος, ώστε να είναι δυνατή η παρακολούθηση των εσόδων και η δημιουργία μητρώου αξιών τιμών των παραχωρούμενων χώρων».

8. Η παράγραφος β του Άρθρου 8 αντικαθίσταται ως εξής:
«β. Όταν εμπίπτουν στις διατάξεις των άρθρων 14 και 14Α του ν. 3986/2011. Εφόσον δεν έχει υποβληθεί από τον κύριο της επένδυσης ή τον έλκοντα εξ αυτού δικαιώματα αίτηση για παραχώρηση απλής χρήσης έως 31-5-2017, η παραχώρηση μπορεί να γίνει με τη διαδικασία και τους όρους της παρούσας απόφασης για χρονική διάρκεια έως 31-12-2017. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται κάθε έτος, με καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης αίτησης από τους ενδιαφερόμενους την 31η Μαρτίου και ημερομηνία λήξης της σύμβασης αυτή που προβλέπεται στο άρθρο 6 της παρούσας».

9. Στο άρθρο 10 προστίθεται τελευταία παράγραφος ως εξής:
«Οι Δήμοι έχουν την υποχρέωση να ελέγχουν και θεωρούν το συνημμένο στην αίτηση παραχώρησης απλής χρήσης υπόβαθρο ορθοφωτοχάρτη ή το απόσπασμα τοπογραφικού διαγράμματος, του άρθρου 13 της παρούσας, ως προς την ακρίβεια των αποτυπωμένων στοιχείων από τον αιτούντα».

10. Στο τέλος της παραγράφου (ε) του άρθρου 12 προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Η απαγόρευση αυτή δεν καταλαμβάνει τη μεταβίβαση δικαιώματος Δήμου σε υφιστάμενη δημοτική ανώνυμη εταιρία του άρθρου 266 του νόμου 3463/2006».

11. Η τρίτη παράγραφος του άρθρου 13 αντικαθίσταται ως εξής:
«Ο χώρος αυτός αποτυπώνεται με επιμέλεια του αιτούντα, σε υπόβαθρο ορθοφωτοχάρτη του άρθρου 11 του ν. 4281/2014, ή σε υπόβαθρο ορθοφωτοχάρτη από την εφαρμογή «OPEN» της ΕΚΧΑ ΑΕ., ή σε απόσπασμα του τοπογραφικού διαγράμματος καθορισμού οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας όπου αυτός υφίσταται, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της αίτησης, που ελέγχεται και θεωρείται από τον κατά χώρο αρμόδιο Δήμο και επισυνάπτεται στη σύμβαση παραχώρησης απλής χρήσης».

12. To 1ο εδάφιο της παραγράφου 2β του άρθρου 13 αντικαθίσταται ως εξής:
«Η διενέργεια των δημοπρασιών από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών γίνεται σύμφωνα με την υπουργική απόφαση της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του ν. 2971/2001, όπως τροποποιήθηκε με το εδάφιο 2α της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4467/2017, κατά τους χρόνους που προβλέπονται στο άρθρο 6 της παρούσας, εξαιρουμένων των δημοπρασιών που διενεργεί ο Δήμος και έχουν ήδη αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ μέχρι την 23η Ιουνίου 2017 και οι οποίες ολοκληρώνονται από το Δήμο.».

13. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2β του άρθρου 13 αντικαθίσταται ως εξής: «Οι συμβάσεις παραχώρησης των παρ. 1β και 2β κοινοποιούνται εντός 10 ημερών από τη σύναψή τους με μέριμνα της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας ή του Αυτοτελούς Γραφείου Δημόσιας Περιουσίας στο δικαιούχο δήμο, προκειμένου να λάβει γνώση και να προβεί στις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του αναλογούντος σε αυτόν ποσοστού 50% επί του ανταλλάγματος. Σε περίπτωση κατά την οποία η ανωτέρω βεβαιωθείσα οφειλή, είτε αυτή καταβάλλεται εφάπαξ είτε σε δόσεις, καταστεί ληξιπρόθεσμη, ο δήμος ενημερώνει άμεσα την Περιφερειακή Διεύθυνση/Αυτοτελές Γραφείο Δημόσιας Περιουσίας, προκειμένου να εφαρμοστούν τα προβλεπόμενα στην παρ. 6 του άρθρου 7 της παρούσας».

14. Το έβδομο εδάφιο του άρθρου 14 αντικαθίσταται ως εξής:
«Για παραχώρηση άνευ δημοπρασίας για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων».

15. Στο τέλος του Παραρτήματος 1 με θέμα «ΠΙΝΑΚΑΣ ΘΕΣΕΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ ΔΙΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ », συμπληρώνεται παράγραφος ως εξής: « Οι συντεταγμένες (χ,ψ) των θέσεων του παρόντος Παραρτήματος θα ελέγχονται και θα οριστικοποιούνται πριν τη δημοσίευση της διακήρυξης της δημοπρασίας με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη θίγονται θέσεις που παραχωρούνται με άλλο τρόπο».

16. Στο Παράρτημα Ι με θέμα: «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ», του Παραρτήματος 3, μετά το εδάφιο « Λόγω της οικολογικής αξίας των περιοχών αυτών, να υπάρχει μέριμνα από το Δήμο και τον παραχωρησιούχο, ...... των οικοτόπων και των ειδών» της πρώτης σελίδας, προστίθεται δεύτερη σελίδα ως εξής: « Τοποθέτηση σε κάθε παραλία παραχώρησης κατάλληλης ενημερωτικής πινακίδας ........ μακριά από τους διαδρόμους ωοτοκίας της χελώνας Caretta caretta» και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ολόκληρο το παράρτημα 3 συνημμένο στην παρούσα.

Κατά τα λοιπά ισχύουν όλα τα οριζόμενα με την αριθ. ΔΔΠ0005159/586Β’ ΕΞ2015/07.2015 απόφαση.

Η παρούσα απόφαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.



ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
«ΠΙΝΑΚΑΣ ΘΕΣΕΩΝ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΥΠΟ ΟΡΟΥΣ Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΠΛΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΑΙΓΙΑΛΟΥ, ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ, ΟΧΘΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΘΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΛΙΜΝΩΝ ΚΑΙ ΠΛΕΥΣΙΜΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ»

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

• Για περιοχές του δικτύου Natura 2000, οι οποίες διέπονται από ειδικό καθεστώς προστασίας, βάσει του ν. 1650/1986, όπως ισχύει, ισχύουν οι όροι και περιορισμοί που αναφέρονται στις διατάξεις χαρακτηρισμού τους.

• Η παραχώρηση για απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας επιτρέπεται σε θέσεις όπου, εφόσον υπάρχει δρόμος πρόσβασης σε αυτές, θα είναι νόμιμα υφιστάμενος και εφόσον υπάρχει χώρος στάθμευσης, αυτός θα είναι νόμιμα διαμορφωμένος και εκτός αμμοθινικών τύπων οικοτόπων (κωδικοί τύπων οικοτόπων: 1210, 2110, 2120, 2220, και 2230). Απαγορεύεται επί των αμμοθινών, οποιαδήποτε διάνοιξη δρόμου για πρόσβαση στις παραλίες, καθώς και οποιαδήποτε νέα διαμόρφωση χώρου στάθμευσης οχημάτων των επισκεπτών.

• Αποφυγή αλλαγής του τοπογραφικού ανάγλυφου, δηλαδή ισοπέδωση των χαμηλών θινών.

• Απαγορεύεται οποιαδήποτε εκχέρσωση θέσεων και εκρίζωση αμμόφιλων και λοιπών ειδών που αποικίζουν τις αμμώδεις ζώνες των παράκτιων τύπων οικοτόπων.

• Η πρόσβαση σε παραλίες με αμμοθινικούς τύπους οικοτόπων θα γίνεται μέσω ξύλινων διαδρόμων που θα τοποθετούνται κάθετα στην ακτή και θα είναι κατάλληλα υπερυψωμένοι, ώστε να μειώνεται η επιφάνεια επαφής με τις αμμοθίνες και να ελαχιστοποιούνται οι επεμβάσεις σε αυτές.

• Διασφάλιση καθημερινής καθαριότητας των εκτάσεων και αποκομιδής των απορριμμάτων από το Δήμο και τον παραχωρησιούχο.

• Απομάκρυνση μετά το πέρας της περιόδου χρήσης όλων των υλικών και των πάσης φύσεως εγκαταστάσεων (ενδεικτικά: τροχήλατες καντίνες, καθίσματα, τραπέζια, ομπρέλες, βάσεις για ομπρέλες) που θα τοποθετηθούν για την εξυπηρέτηση των λουομένων και την αναψυχή του κοινού.

• Διασφάλιση της ελεύθερης και ασφαλούς διέλευσης των λουόμενων μέσω των προς παραχώρηση εκτάσεων, καθώς και μεταξύ των ομπρελοκαθισμάτων και ξαπλωστρών και της ακτογραμμής.

• Διασφάλιση εγκατάστασης ικανοποιητικού αριθμού χημικών τουαλετών για την εξυπηρέτηση των κολυμβητών.

• Απαγορεύεται οποιαδήποτε μόνιμη ή ημιμόνιμη κατασκευή. Όλες οι κατασκευές να συνδέονται με το έδαφος με τρόπο που σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να παραπέμπει σε συνθήκες μόνιμης θεμελίωσης.

• Λόγω της οικολογικής αξίας των περιοχών αυτών, να υπάρχει μέριμνα από το Δήμο και τον παραχωρησιούχο, για την αποφυγή της αισθητικής υποβάθμισης και αλλοίωσης του περιβάλλοντος, την προστασία και διατήρηση των οικοτόπων και των ειδών.

• Τοποθέτηση σε κάθε παραλία παραχώρησης, κατάλληλης ενημερωτικής πινακίδας πληροφόρησης για τη περιοχή του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000 όπου και εμπίπτουν, κατά περίπτωση, οι εκτάσεις παραχώρησης.

• Για παράκτιες περιοχές που υπάρχει θεσμοθετημένη Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ), ισχύουν, εκτός των ανωτέρω, και οι όροι και περιορισμοί των διατάξεων της ΖΟΕ.

• Η τήρηση των όρων του παρόντος ελέγχεται, τόσο από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όσο και από τις υπόλοιπες υπηρεσίες και αρχές, που εμπλέκονται στη διαδικασία παραχώρησης και απλής χρήσης.
Επιπλέον όροι σε περιοχές παρουσίας και ωοτοκίας της χελώνας Caretta caretta:

• Τοποθέτηση ομπρελών σε σταθερά σημεία και σε άξονες κάθετους προς το κύμα καθώς και εξασφάλιση απόστασης ίσης ή μεγαλύτερης των τριών (3) μέτρων μεταξύ τους.

• Η άμμος μεταξύ των ομπρελών και ξαπλωστρών δεν θα καλύπτεται από ξύλινους διαδρόμους.

• Εξασφάλιση ελεύθερης ζώνης πλάτους πέντε (5) μέτρων στην κορυφή της παραλίας όπου οι χελώνες θα μπορούν να φτιάξουν τις φωλιές τους.

• Το πλύσιμο των ξαπλωστρών και ο καθαρισμός του εν γένει εξοπλισμού, να γίνεται εκτός της παραλίας.

• Συγκέντρωση των ξαπλωστρών και του υπόλοιπου κινητού εξοπλισμού με τη δύση του ηλίου, σε σημείο εκτός της αμμώδους παραλίας και επανατοποθέτησή τους το πρωί. Η μεταφορά τους απαγορεύεται να γίνεται με «σύρσιμο» επί της άμμου. Ειδικότερα για τις ομπρέλες και λόγω της σταθερής βάσης τους, δεν συνίσταται η καθημερινή μεταφορά τους αλλά η χρήση ομπρελών που μπορούν να κλείνουν, ώστε στην περίπτωση δημιουργίας φωλιάς, να υπάρχει δυνατότητα περιορισμού της σκίασης του σημείου αυτού της παραλίας.

• Καθαρισμός της παραλίας χειρονακτικά κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής της χελώνας. Οχήματα καθαρισμού μπορούν να χρησιμοποιούνται μόνον πριν την έναρξη (δηλ. πριν την 1η Μαΐου) και μετά το τέλος της περιόδου αναπαραγωγής (δηλ. μετά την 31η Οκτωβρίου).

• Αποφυγή φωτορύπανσης και εξασφάλιση πως δε θα υπάρχει διαρροή φωτός από ιδιωτικές και δημόσιες φωτεινές πηγές προς την παραλία ώστε να μην αποπροσανατολίζονται οι νεοσσοί.

• Απαγορεύεται η οργάνωση beach-parties και μουσικοχορευτικών εκδηλώσεων.

• Απαγόρευση πρόσβασης και κίνησης οχημάτων στην παραλία.

• Διασφάλιση εγκατάστασης ικανοποιητικού αριθμού χημικών τουαλετών για την εξυπηρέτηση των κολυμβητών, μακριά από τους διαδρόμους ωοτοκίας της χελώνας Caretta caretta.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ
ΘΕΣΕΙΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΑΠΛΗ ΧΡΗΣΗ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

1. Παράκτιοι μικροί νησιωτικοί υγρότοποι, όπως αυτοί καταγράφονται και χαρτογραφούνται στο Προεδρικό Διάταγμα «Έγκριση καταλόγου μικρών νησιωτικών υγροτόπων και καθορισμός όρων και περιορισμών για την προστασία και ανάδειξη των μικρών παράκτιων υγροτόπων που περιλαμβάνονται σε αυτόν» (ΦΕΚ ΤΑΑΠΘ 229/19.6.2012).

2. Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων (όπου προβλέπεται) (ΦΕΚ 621 Δ’/2003).

3. Στο παράκτιο τμήμα από Νέδα προς βορρά μέχρι το ρέμα Μπραζέρη προς νότο, του Κυπαρισσιακού κόλπου, για λειτουργία επιχειρήσεων θαλάσσιας αναψυχής και τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης.

4. Παράκτιες περιοχές που εμπίπτουν στις κάτωθι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (και σύμφωνα με τα αναφερόμενα σε αυτές) :

• Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου κατώτατου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού προϋφιστάμενου του έτους 1923 περιοχή του υγροβιότοπου Μικρό και Μεγάλο Λιβάρι του Δήμου Ιστιαίας και κοινότητας Ασμηνίου Νομού Ευβοίας (ΦΕΚ 205/Δ/1990).

• Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου κατώτατoυ oρίoυ κατάτμησης και λοιπών όρωv και περιoρισμώv δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίoυ και εκτός oρίωv oικισμώv πρoϋφισταμέvωv τoυ έτoυς 1923 περιoχή Μύρτου του Δήμου Πυλαρέων Νομού Κεφαλληνίας (ΦΕΚ 441/ΑΑΠ/2009).

• Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου κατωτάτου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην περιοχή εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφιστάμενων του έτους 1923, των Δήμων Άργους και Μιδέας και των Κοινοτήτων Νέας Κίου, Μύλων, Τίρυνθας, Δαλαμανάρας, Κιβερίου, Κουτσοποδίου, Σκαφιδακίου Νομού Αργολίδας (ΦΕΚ 396/Δ/1999).

• Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατώτατου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένου του έτους 1923 περιοχή της Κοινότητας Λάρδου της νήσου Ρόδου Νομού Δωδεκανήσου (ΦΕΚ 281/Δ/1994).

• Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατώτατου ορίου κατάτμησης και λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφιστάμενων του έτους 1923 περιοχή Αλυκής των κοινοτήτων Ασφενδίου και Πυλίου νήσου Κω Νομού Δωδεκανήσου (ΦΕΚ 1024/Δ/1997).

• Καθορισμός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, κατώτατου ορίου κατάτμησης λοιπών όρων και περιορισμών δόμησης στην περιοχή εκτός εγκεκριμένου σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προϋφιστάμενων του έτους 1923, των κοινοτήτων Καλαμίτσι Αμυγδάλι, Μάζης, Γεωργιούπολης, Κουρνά, Φυλακής, Καστέλλου Νομού Χανίων και Επισκοπής Νομού Ρεθύμνης (ΦΕΚ 211/Δ/1990).

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα, 31 Μαΐου 2017

Οι Υπουργοί

Εσωτερικών
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ

Υφυπουργός Οικονομικών
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ

Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΦΑΜΕΛΟΣ

Αθήνα, 30 Μαΐου 2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΔΘΕΚΑ Γ 1086229 ΕΞ 2017
 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
 


ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΚ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΩΝ
ΤΜΗΜΑ Γ'
2. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
ΤΜΗΜΑ Α'

Ταχ. Δ/νση:Καρ.Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας:10184 Αθήνα
Πληροφορίες:Ε. Μυλωνά/Δ. Τσετσέκου
Τηλέφωνο:210 6987502/210 6987455
Fax:210 6987506/210 6987453
E-Mail:d18a@2001.syzefxis.gov.gr
d19diadi@otenet.gr
Url: www.aade.gr

ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ

Θέμα: Αναφορικά με την τήρηση αρχείου υποστηρικτικών της διασάφησης εξαγωγής εγγράφων στις περιπτώσεις εφοδιασμού πλοίων και αεροσκαφών.

ΣΧΕΤ.: (α) Η με αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 5016701 ΕΞ 2015/31.7.2015 (ΦΕΚ 1698/Β/14-8-2015) Απόφαση ΓΓΔΕ με θέμα «Υποχρεωτική ηλεκτρονική υποβολή των υποστηρικτικών της διασάφησης εξαγωγής εγγράφων - Τήρηση αρχείου».
(β) Η με αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 5022456 ΕΞ 2015/23.10.2015 Εγκύκλιος Κοινοποίησης της αριθμ. ΔΤΔ Α 5016701 ΕΞ2015/31-7-2015 (ΦΕΚ 1698/Β/14-8-2015) Απόφασης ΓΓΔΕ.

Με αφορμή αιτήματα που έχουν υποβληθεί στην Υπηρεσία μας σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της (α) ανωτέρω Απόφασης ΓΓΔΕ ως προς την υποχρέωση τήρησης αρχείου στις περιπτώσεις εφοδιασμού πλοίων και αεροσκαφών με απλουστευμένη διαδικασία εφοδιασμού, υπενθυμίζονται κατά λόγο αρμοδιότητας τα ακόλουθα:

Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 9 της ανωτέρω Απόφασης ΓΓΔΕ, ο εξαγωγέας/διασαφιστής τηρεί αρχείο των υποστηρικτικών της διασάφησης εξαγωγής εγγράφων στην έδρα του ή σε άλλη εγκατάσταση την οποία διαθέτει για τον σκοπό αυτό εντός της ίδιας τελωνειακής περιφέρειας, ή κατόπιν έγκρισης στην έδρα του νομίμου αντιπροσώπου του, για δέκα (10) έτη και οπωσδήποτε για όσο χρόνο εκκρεμεί σχετική υπόθεση ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων ή του Συμβουλίου της Επικρατείας. Περαιτέρω, με την παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι στις περιπτώσεις εφοδιασμού πλοίων/αεροσκαφών με τροφοεφόδια τα υποστηρικτικά της διασάφησης εξαγωγής έγγραφα τηρούνται στην έδρα της εφοδιαστικής επιχείρησης, ενώ στις περιπτώσεις εφοδιασμού με πετρελαιοειδή προϊόντα τηρούνται στην έδρα της εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών.

Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται και στη β) ανωτέρω σχετική ΕΔΥΟ, κατά την απλοποιημένη διαδικασία εφοδιασμού πλοίων/αεροσκαφών το σύνολο, τόσο των Δελτίων Παράδοσης Εφοδίων (Δ.Π.Ε.) ή των Δελτίων Αποστολής-Τιμολογίων (Δ.Α.Τ.) όσο και των Δελτίων Αποστολής - Delivery Receipts, επιστρέφονται στην εφοδιαστική επιχείρηση όπου και θα φυλάσσονται για μια δεκαετία και θα τίθενται στη διάθεση των Τελωνειακών Αρχών, όταν ζητούνται. Αντίστοιχα, στις περιπτώσεις εφοδιασμού με πετρελαιοειδή προϊόντα, τα υποστηρικτικά των διασαφήσεων εξαγωγής έγγραφα τηρούνται για δέκα (10) έτη στην έδρα της εταιρείας εμπορίας πετρελαιοειδών.

Κατόπιν των ανωτέρω, για την ομαλή και απρόσκοπτη διενέργεια των εκ των υστέρων ελέγχων κατά την εφαρμογή της προαναφερθείσας τελωνειακής διαδικασίας, εφιστάται η προσοχή των αρμόδιων τελωνειακών αρχών εφοδιασμού στην έγκαιρη παράδοση των συνημμένων υποστηρικτικών της διασάφησης εγγράφων στις ως άνω επιχειρήσεις και εταιρείες κατά περίπτωση, για την τήρηση του προβλεπόμενου από τις ως άνω διατάξεις αρχείου.

Οι Τελωνειακές Περιφέρειες παρακαλούνται για τις δικές τους ενέργειες σε σχέση με την παρακολούθηση της ορθής εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων από τα τελωνεία αρμοδιότητάς τους.



Η ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΚΑΙ Ε.Φ.Κ.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΛΟΥΡΗ

Αθήνα, 7 Ιουνίου 2017
Αρ.Πρωτ.: 5816


EΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Α.Ε.
Μυλλέρου 73-75-77, 10436 Αθήνα - Τηλ.: 213 1320 600 - Fαχ: 213 1320 666
http://www.eetaa.gr - e-mail: info@eetaa.gr

Απόφαση Διευθύνοντος Συμβούλου

Έχοντας υπ’ όψιν:
α) Την υπ’ αριθμ. ΚΥΑ 17/οικ.321/ΕΥΣΕΚΤ/55417 (ΦΕΚ Β΄1719/18-5-2017).

β) το υπ’ αριθμ. 542/22.5.2017 Απόφαση του Δ.Σ. της Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε. για την έγκριση της Πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος της δράσης «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» του έτους 2017-2018 για τους Ωφελούμενους.

γ) Την με αρ.πρωτ. 5122/23.5.2017 πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος της Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε. για την υλοποίηση πράξεων στο πλαίσιο της δράσης «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» έτους 2017 – 2018.

Αποφασίζουμε
Ορίζουμε ως καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή αιτήσεων συμμετοχής – δηλώσεων στο Πρόγραμμα «Εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» έτους 2017 – 2018 την 14η Ιουνίου 2017.

Α. Κατόπιν τούτου, τροποποιoύνται οι παράγραφοι 1 έως 4 του άρθρου 5.2. (Υποβολή «Αίτηση συμμετοχής – Δήλωση» - Όροι συμμετοχής) της με αρ.πρωτ. 5122/23.5.2017 πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος ως εξής:

« Άρθρο 5.2. Υποβολή «Αίτηση συμμετοχής – Δήλωση» - Όροι συμμετοχής

1. «Αιτήσεις συμμετοχής υποβάλλονται ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ στο χρονικό διάστημα από 24/5/2017 έως 14/6/2017, στη Διεύθυνση. (www.eetaa.gr, paidikoi.eetaa.gr).

Καταληκτική ημερομηνία για την ηλεκτρονική υποβολή των Αιτήσεων, ορίζεται η 14/6/2017 και ώρα 24:00, βάσει του αποδεικτικού του Ηλεκτρονικού Πρωτοκόλλου, που δίνεται αυτόματα.

2. Τα δικαιολογητικά συμμετοχής μαζί με την εκτύπωση της ηλεκτρονικής αίτησης πρέπει να αποσταλούν κατά το χρονικό διάστημα από 24/5/2017 έως 14/6/2017 και μόνο ταχυδρομικά ή με υπηρεσίες ταχυμεταφοράς (courier).
Καταληκτική ημερομηνία για την αποστολή των απαιτούμενων δικαιολογητικών, ορίζεται η 14/6/2017, βάσει απόδειξης ταχυδρομείου ή εταιρείας ταχυμεταφοράς (courier).
Προσοχή:
-Αιτήσεις μετά την παραπάνω ημερομηνία (14/6/2017 και ώρα 24.00) δεν θα μπορούν να υποβληθούν ηλεκτρονικά.
- Αιτήσεις συνοδευόμενες από τα δικαιολογητικά, που θα αποσταλούν μετά την παραπάνω ημερομηνία (14/6/2017), θα απορρίπτονται ως εκπρόθεσμες και δεν θα αξιολογούνται.
- Φάκελοι με δικαιολογητικά, που θα κατατεθούν μετά την ημερομηνία υποβολής 14/6/2017, όπως ορίζεται ανωτέρω δεν λαμβάνονται υπόψη.

3. Κάθε ωφελούμενος/νη μπορεί να υποβάλει μια και μοναδική αίτηση, βάσει ΑΦΜ του ιδίου/ας και ΑΜΚΑ του ιδίου/ας, που θα δηλώσει κατά την ηλεκτρονική υποβολή.

4. Μετά την ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής υποβολής της αίτησης, ο/η ωφελούμενος/νη θα πρέπει να καταθέσει, μέχρι την καταληκτική ημερομηνία δηλαδή μέχρι την 14/6/2017, όλα τα απαραίτητα έγγραφα που αποδεικνύουν την επαγγελματική, οικονομική, οικογενειακή κατάσταση μαζί με το αντίγραφο της αίτησης, που θα εκτυπώσει όταν ολοκληρώσει την ηλεκτρονική υποβολή.»

Β. Όπου στην ανωτέρω Πρόσκληση εμφανίζεται ως καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης Αιτήσεων Συμμετοχής η 9/6/2017 τροποποιείται σε 14/6/2017.

Θεόδωρος Γκοτσόπουλος
Διευθύνων Σύμβουλος
Ε.Ε.Τ.Α.Α. Α.Ε.