Quantcast
Channel: Taxheaven - Νέες αποφάσεις
Viewing all 7448 articles
Browse latest View live

Άρθρα Εισόδημα από δωρεάν παραχώρηση ακίνητης περιουσίας

$
0
0
Η επιστημονική ομάδα του κόμβου ετοίμασε για τους συναδέλφους συνδρομητές, ένα χρήσιμο άρθρο με χρηστικά παραδείγματα και πίνακες σχετικά με το τι ισχύει για τη φορολόγηση της δωρεάν παραχώρησης ακίνητης περιουσίας, για τα φυσικά, νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες για το φορολογικό έτος 2016.


Γενικά, σχετικές διατάξεις

Η δωρεάν παραχώρηση ακινήτων αποτελεί εισόδημα από ακίνητη περιουσία. Το εισόδημα αυτό υπολογίζεται τεκμαρτά ως ποσοστό 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου που παραχωρείται δωρεάν, σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015.

Σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 39 του ν.4172/2013:

«1. Ο όρος «εισόδημα από ακίνητη περιουσία» σημαίνει το εισόδημα, σε χρήμα ή σε είδος, που προκύπτει από την εκμίσθωση ή την ιδιοχρησιμοποίηση ή τη δωρεάν παραχώρηση χρήσης γης και ακινήτων. Ειδικότερα το εισόδημα αυτό προκύπτει από:

α) Εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση ή παραχώρηση χρήσης γης ή ακινήτων συμπεριλαμβανομένων των κτιρίων, κατασκευών και κάθε είδους εγκαταστάσεων και εξοπλισμού τους.

β) Εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση ή παραχώρηση χρήσης μεταλλείων, λατομείων, δασικών και αγροτικών εκτάσεων στις οποίες περιλαμβάνονται λιβάδια, καλλιεργήσιμες γαίες, βοσκήσιμες γαίες, καθώς και κάθε είδους κατασκευές ή εγκαταστάσεις που είναι στην επιφάνεια του εδάφους ή κάτω από αυτή, όπως τα ιχθυοτροφεία, οι λίμνες, οι δεξαμενές, οι πηγές και τα φρέατα.

γ) Εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση ή παραχώρηση χρήσης από την παραχώρηση χώρου για την τοποθέτηση κάθε είδους διαφημιστικών επιγραφών.

δ) Εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση ή παραχώρηση χρήσης κοινόχρηστων χώρων σε ακίνητα.

2. Το εισόδημα από ιδιοχρησιμοποίηση ή δωρεάν παραχώρηση τεκμαίρεται ότι συνίσταται στο τρία τοις εκατό (3%) της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.
Κατ' εξαίρεση το τεκμαρτό εισόδημα του προηγούμενου εδαφίου που αφορά δωρεάν παραχώρηση κατοικίας μέχρι διακόσια τετραγωνικά μέτρα (200 τ.μ.) προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία προς ανιόντες ή κατιόντες απαλλάσσεται από το φόρο.
Ειδικά για τους ασκούντες ατομική αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα δεν υπολογίζεται τεκμαρτό εισόδημα από ιδιοχρησιμοποίηση ή δωρεάν παραχώρηση προς ανιόντες, κατιόντες και συζύγους, αγροτικών εκτάσεων στις οποίες περιλαμβάνονται λιβάδια, καλλιεργήσιμες γαίες, βοσκήσιμες γαίες, και κάθε είδους κατασκευές ή εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται για την άσκηση της δραστηριότητας αυτής.»

Α. Φυσικά πρόσωπα


Ι.  Δωρεάν παραχώρηση κατοικίας

1. Δωρεάν παραχώρηση κατοικίας έως 200 τ.μ. προς ανιόντες ή κατιόντες εξ αίματος και εξ αγχιστείας1, η οποία θα χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία. Έχει γίνει δεκτό από τη διοίκηση ότι στην έννοια της κύριας κατοικίας, συμπεριλαμβάνεται μία αποθήκη και ένα γκαράζ, με την προϋπόθεση ότι βρίσκονται στο ίδιο κτίριο με την κατοικία. Το γκαράζ και η αποθήκη προσαυξάνουν τα τ.μ. της κύριας κατοικίας. Δηλαδή: τ.μ. κατοικίας + τ.μ. αποθήκης + τ.μ. γκαράζ  έως 200 τ.μ.
Σε αυτή την περίπτωση δεν υπολογίζεται τεκμαρτό εισόδημα.
Αν η αποθήκη ή το γκαράζ  βρίσκονται σε άλλο κτίριο, τότε υπολογίζεται τεκμαρτό εισόδημα μόνο για το ακίνητο που βρίσκεται στο άλλο κτίριο.
 
2. Δωρεάν παραχώρηση κατοικίας άνω των 200 τ.μ. προς ανιόντες ή κατιόντες εξ αίματος και εξ αγχιστείας, η οποία θα χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία. Σε αυτή την περίπτωση, υπολογίζεται τεκμαρτό ενοίκιο για την επιφάνεια πλέον των 200 τ.μ. με συντελεστή 3% επί της αντικειμενικής αξίας σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015.
Παράδειγμα:
Γονέας  παραχωρεί στο παιδί του κατοικία 300 τ.μ. με αντικειμενική αξία 600.000 ευρώ.
Για τα πρώτα 200 τ.μ. δεν προκύπτει τεκμαρτό εισόδημα για τον γονέα, επειδή απαλλάσσεται από τον φόρο.
Για τα επόμενα 100 τ.μ. θα υπολογιστεί ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα με 3% επί της αντικειμενικής τους αξίας.
Δηλαδή 100 τ.μ. => 200.000 ευρώ αξία Χ 3% = 6.000 ευρώ ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα.

3. Δωρεάν παραχώρηση κατοικίας που δεν αποτελεί την κύρια (δηλαδή θεωρείται εξοχική ή δευτερεύουσα) προς ανιόντες ή κατιόντες εξ αίματος και εξ αγχιστείας, φορολογείται με ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα που υπολογίζεται στο 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015.

4. Δωρεάν παραχώρηση προς οποιονδήποτε τρίτο (συγγενή εκτός ανιόντων και κατιόντων ή τρίτο πρόσωπο) φορολογείται με ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα που υπολογίζεται στο 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015.

ΙΙ.  Δωρεάν παραχώρηση λοιπών ακινήτων (εκτός κατοικίας)

Η δωρεάν παραχώρηση λοιπών κτιρίων και οικοπέδων φορολογείται με ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα που υπολογίζεται στο 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015.

Ενδεικτικές περιπτώσεις που εμπίπτουν στο εισόδημα από ακίνητα (ΠΟΛ. 1069/2015):
1. Δωρεάν παραχώρηση της χρήσης χώρου γης ή ακινήτων για τοποθέτηση κεραίας, ανεμογεννήτριας, διαφημιστικών επιγραφών, κλπ.

2. Δωρεάν παραχώρηση της χρήσης γης ή ακινήτου μαζί με τα έπιπλα ή τα μηχανήματά του (εξοπλισμός).

3. Δωρεάν παραχώρηση κοινόχρηστων χώρων σε ακίνητα, που ανήκουν στους ιδιοκτήτες των διηρημένων ιδιοκτησιών τους.

Διευκρινίζεται ότι από 1.1.2014 το εισόδημα από εκμίσθωση κοινόχρηστων χώρων δεν φορολογείται αυτοτελώς, αλλά δηλώνεται για να φορολογηθεί στις ατομικές δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, μαζί με τυχόν άλλα εισοδήματα ακίνητης περιουσίας των ιδιοκτητών των διηρημένων ιδιοκτησιών, κατά το ποσοστό συμμετοχής καθενός στους κοινόχρηστους χώρους, όπως προκύπτει από τον κανονισμό της οροφοκτησίας, με βάση σχετική βεβαίωση που θα εκδίδει για το σκοπό αυτό ο διαχειριστής της πολυκατοικίας.
 

ΙΙΙ. Δωρεάν παραχώρηση γαιών (αγροτεμαχίων)

Η δωρεάν παραχώρηση γαιών φορολογείται με ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα που υπολογίζεται στο 3% της αντικειμενικής αξίας της γης (υπολογισμός με το έντυπο ΑΑ-ΓΗΣ Προσδιορισμός της αντικειμενικής αξίας της γης εκτός σχεδίου πόλης ή οικισμών που δεν έχει ειδικούς όρους δόμησης) εκτός της περίπτωσης που ο παραχωρών είναι αγρότης και παραχωρεί δωρεάν τη γη στη/ο σύζυγο, ή στους ανιόντες ή κατιόντες του, προκειμένου να την χρησιμοποιήσουν για άσκηση αγροτικής δραστηριότητας. 

«Ειδικά για τους ασκούντες ατομική αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα δεν υπολογίζεται τεκμαρτό εισόδημα από ιδιοχρησιμοποίηση ή δωρεάν παραχώρηση προς ανιόντες, κατιόντες και συζύγους, αγροτικών εκτάσεων στις οποίες περιλαμβάνονται λιβάδια, καλλιεργήσιμες γαίες, βοσκήσιμες γαίες, και κάθε είδους κατασκευές ή εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται για την άσκηση της δραστηριότητας αυτής.» (παρ. 2, άρθρο 39, ν.4172/2013)

Παραδείγματα:
1. Μισθωτός που έχει στην κυριότητά του αγροτεμάχιο, το παραχωρεί δωρεάν στον πατέρα του ο οποίος είναι αγρότης.
Ο γιος θα φορολογηθεί για ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα (3% επί της αντικειμενικής αξίας του αγροτεμαχίου) επειδή δεν είναι αγρότης.

2. Αγρότης παραχωρεί δωρεάν αγροτεμάχιο στον γιό του, ο οποίος είναι επίσης αγρότης.
Για τον πατέρα δεν προκύπτει τεκμαρτό εισόδημα από αυτήν την παραχώρηση.

Συνοψίζοντας, για τα φυσικά πρόσωπα έχουμε τον παρακάτω πίνακα :


 Είδος ακινήτου Δωρεάν παραχώρηση προςΤεκμαρτό εισόδημα
Κύρια κατοικία ≤ 200 τ.μ.Ανιόντες (παππούς, γιαγιά, γονείς) ή κατιόντες (παιδιά, εγγόνια)Δεν προκύπτει τεκμαρτό εισόδημα
Κύρια κατοικία > 200 τ.μ.Ανιόντες (παππούς, γιαγιά, γονείς) ή κατιόντες (παιδιά, εγγόνια)Τεκμαρτό εισόδημα για την επιφάνεια άνω των 200 τ.μ. στο 3% της αντικειμενικής αξίας
Κύρια κατοικίαΠρος τρίτους (πλην ανιόντες-κατιόντες)Τεκμαρτό εισόδημα στο 3% της αντικειμενικής αξίας
Άλλη κατοικίαΠρος όλουςΤεκμαρτό εισόδημα στο 3% της αντικειμενικής αξίας
Λοιπά ακίνηταΠρος όλουςΤεκμαρτό εισόδημα στο 3% της αντικειμενικής αξίας
ΓαίεςΑπό ιδιοκτήτη αγρότη προς αγρότες ανιόντες (παππούς, γιαγιά, γονείς) ή αγρότη σύζυγο ή αγρότες κατιόντες (παιδιά, εγγόνια)Δεν προκύπτει τεκμαρτό εισόδημα
 Από ιδιοκτήτη που δεν είναι αγρότης προς όλουςΤεκμαρτό εισόδημα στο 3% της αντικειμενικής αξίας


Β. Νομικά πρόσωπα


I. Δωρεάν παραχώρηση ακινήτων από κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα, ημεδαπά ή αλλοδαπά (φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας ή που διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση)

Όλα τα έσοδα που αποκτούν τα νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες, αποτελούν έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα. Και το εισόδημα από ακίνητα, φορολογείται ως εισόδημα από  επιχειρηματική δραστηριότητα με τον συντελεστή του άρθρου 58 του ν. 4172/2013 (29% ή 13% αν πρόκειται για αγροτικούς συνεταιρισμούς και ομάδες παραγωγών).

Στην δωρεάν παραχώρηση ακινήτων, υπολογίζουμε το ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα με συντελεστή 3% επί της αντικειμενικής αξίας σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015. Αντίστοιχα εκπίπτουν οι δαπάνες που γίνονται για το ακίνητο που παραχωρείται, με τις προϋποθέσεις που ισχύουν για όλες τις εκπιπτόμενες δαπάνες, δηλαδή να αφορούν πραγματικές συναλλαγές, να είναι καταχωρημένες στα βιβλία (αρχεία) και να αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά. (άρθρα 22 και 23 ν.4172/2013)

«Όσον αφορά στον προσδιορισμό του εισοδήματος από ακίνητη περιουσία που αποκτούν τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα του άρθρου 45, τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα που χαρακτηρίζονται ως φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος, καθώς και τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα και οι νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, έχουν επίσης εφαρμογή οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 39 και επομένως, εφαρμόζονται τα αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 της ΠΟΛ. 1069/2015.

Το εισόδημα αυτό, αν και χαρακτηρίζεται εισόδημα από ακίνητη περιουσία ιδίως για τις ανάγκες υποβολής της δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, θεωρείται σε κάθε περίπτωση έσοδο από επιχειρηματική δραστηριότητα και επομένως, για τις δαπάνες που πραγματοποιούνται και αφορούν τα ακίνητα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 22 και 23, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των περιπτώσεων δ΄ και στ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 39.

Κατά συνέπεια, το εισόδημα που τεκμαίρεται από ιδιοχρησιμοποίηση ή δωρεάν παραχώρηση γης ή ακινήτου υπόκειται σε φορολογία στο όνομα του νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, χωρίς καμία εξαίρεση για αυτό που προκύπτει από την ιδιοχρησιμοποίηση βιομηχανοστασίων, ξενοδοχείων, κλπ., ενώ ειδικά για την περίπτωση της ιδιοχρησιμοποίησης εκπίπτει, κατά τον προσδιορισμό του κέρδους από επιχειρηματική δραστηριότητα των παραπάνω νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, το τεκμαρτό μίσθωμα κατά το μέτρο που δεν υπερβαίνει το τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, με βάση τις διατάξεις της περίπτωσης η΄ του άρθρου 23 του ίδιου νόμου.

Το αποτέλεσμα του ανωτέρω χειρισμού στην περίπτωση της ιδιοχρησιμοποίησης γης ή ακινήτου είναι φορολογικά αδιάφορο για τα νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες.» (ΠΟΛ. 1069/2015)


II. Δωρεάν παραχώρηση από νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ημεδαπά ή αλλοδαπά (φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας ή που διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση)

Η δωρεάν παραχώρηση ακινήτων από νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ημεδαπά ή αλλοδαπά που θεωρούνται φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας, φορολογείται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα με τον συντελεστή του άρθρου 58 του ν.4172/2013.

Το ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα της δωρεάν παραχώρησης υπολογίζεται στο 3% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015. Από το εισόδημα αυτό εκπίπτουν σε ποσοστό 75% οι δαπάνες για επισκευή, συντήρηση, ανακαίνιση, οι πάγιες και λειτουργικές δαπάνες συμπεριλαμβανομένων των αποσβέσεων του ακινήτου.

«Όσον αφορά στον προσδιορισμό του εισοδήματος από ακίνητη περιουσία που αποκτούν τα ημεδαπά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα της περίπτωσης γ' του άρθρου 45, τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που χαρακτηρίζονται ως φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος, καθώς και τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 39 και επομένως, εφαρμόζονται τα αναφερόμενα στις παραγράφους 1 και 2 της  ΠΟΛ. 1069/2015.

Στην έννοια της μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα αλλοδαπού νομικού προσώπου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, προκειμένου για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών, περιλαμβάνονται τα αλλοδαπά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που ασκούν δραστηριότητα στην Ελλάδα μέσω γραφείου, παραρτήματος, κλπ. (π.χ. αλλοδαπά εκπαιδευτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην ημεδαπή).

Διευκρινίζεται, ότι στο εν λόγω εισόδημα που αποκτούν τα παραπάνω νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα περιλαμβάνεται και αυτό που τεκμαίρεται από ιδιοχρησιμοποίηση ή δωρεάν παραχώρηση χρήσης γης ή ακινήτου σε αντίθεση με τις προϊσχύσασες διατάξεις του ν.2238/1994, με βάση τις οποίες το παραπάνω εισόδημα δεν ήταν αντικείμενο φόρου».

«Αν ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εκπίπτουν σε ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%), οι δαπάνες επισκευής, συντήρησης, ανακαίνισης, καθώς και οι πάγιες και λειτουργικές δαπάνες» (άρθρο 39 παρ. 3γ  ν.4172/2013)

«Διευκρινίζεται, ότι κατά τον προσδιορισμό του εισοδήματος από ακίνητη περιουσία των νομικών προσώπων μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, στην έννοια των δαπανών που εκπίπτουν περιλαμβάνονται μόνο αυτές για τις οποίες βαρύνεται ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών και όχι τυχόν δαπάνες που βαρύνουν τον μισθωτή ή τον παραχωρησιούχο, αντίστοιχα (π.χ. δαπάνη για ηλεκτρισμό ή για νερό, κ.λπ.)». (ΔΕΑΦΒ 1107041 ΕΞ 2015/6.8.2015)

Επισημαίνεται, ότι στην έννοια των πάγιων και λειτουργικών δαπανών που εκπίπτουν από το ακαθάριστο εισόδημα από ακίνητη περιουσία που αποκτούν τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, περιλαμβάνονται και οι αποσβέσεις του ακινήτου, οι οποίες υπολογίζονται με βάση τις διατάξεις του άρθρου 24 του ν.4172/2013. (ΠΟΛ. 1069/2015).


ΙΙΙ. Δωρεάν παραχώρηση από αλλοδαπά νομικά πρόσωπα με φορολογική κατοικία εκτός Ελλάδας

Αναφορικά με τα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες που δεν έχουν την φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα το υπόψη εισόδημα (από ακίνητη περιουσία) υπάγεται σε φορολόγηση ως εξής:

Στην περίπτωση που ο αλλοδαπός δικαιούχος νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα είναι κάτοικος χώρας με την οποία η Ελλάδα έχει συνάψει Σύμβαση για την αποφυγή διπλής φορολογίας, εφαρμογή θα έχουν οι διατάξεις της αντίστοιχης Σύμβασης που ισχύει.

Έτσι, ακόμα και όταν το εισόδημα από ακίνητα χαρακτηρίζεται ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα με βάση την εσωτερική νομοθεσία της χώρας πηγής του εισοδήματος, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας, το εισόδημα από ακίνητα εξακολουθεί να φορολογείται στην χώρα πηγής (Ελλάδα), όπως ορίζει το εσωτερικό δίκαιο, σύμφωνα με το αντίστοιχο άρθρο περί εισοδήματος από ακίνητη περιουσία των ΣΑΔΦ (συνήθως το άρθρο 6 των εν λόγω συμβάσεων) και το άρθρο περί φορολόγησης κερδών επιχειρήσεων (συνήθως το άρθρο 7 των εν λόγω συμβάσεων), χωρίς να εξετάζεται αν υπάρχει μόνιμη εγκατάσταση του αλλοδαπού δικαιούχου στην Ελλάδα ή όχι.

Στην περίπτωση που αλλοδαπός δικαιούχος νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα είναι κάτοικος χώρας με την οποία η Ελλάδα δεν έχει σε ισχύ σύμβαση για την αποφυγή διπλής φορολογίας, τότε ο εν λόγω αλλοδαπός αποκτά εκ της εκμεταλλεύσεως του ακινήτου μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 4172/2013.

Τέλος, επισημαίνεται, ότι εφόσον με βάση τις διατάξεις της εσωτερικής νομοθεσίας παρέχεται απαλλαγή του αντίστοιχου εισοδήματος, δεν απαιτείται και η υποβολή μηδενικής δήλωσης από τα παραπάνω νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες.» (ΠΟΛ.1069/23.3.2015)

Επίσης, με το αριθ. ΔΕΑΦΒ 1053891 ΕΞ2015/21.4.2015 έγγραφο έχει γίνει δεκτό, ότι στην περίπτωση που η αλλοδαπή εταιρία ιδιοκτησίας ακίνητου στην Ελλάδα είναι κάτοικος χώρας με την οποία η Ελλάδα έχει συνάψει σύμβαση για την αποφυγή διπλής φορολογίας και το εισόδημα από ακίνητα φορολογείται στη χώρα πηγής (Ελλάδα) χωρίς να εξετάζεται αν υπάρχει μόνιμη εγκατάσταση του αλλοδαπού δικαιούχου στην Ελλάδα ή όχι, η αλλοδαπή εταιρία φορολογείται στην Ελλάδα ανάλογα με τη νομική της μορφή και την κατηγορία των βιβλίων που τηρεί (παρ. 1 άρθρου 58 και παρ. 1 και 2 άρθρου 71 ν. 4172/2013)

Επίσης διευκρινίζονται τα ακόλουθα:

α) Αλλοδαπά νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες κερδοσκοπικού χαρακτήρα που αποκτούν στην Ελλάδα εισόδημα από ακίνητη περιουσία, ανεξάρτητα από το αν αποκτούν ή όχι μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας, εκπίπτουν το σύνολο των δαπανών τους με τις προϋποθέσεις που ορίζονται με τις διατάξεις των άρθρων 22 και 23 του ν. 4172/2013 (σχετ. η αριθ. ΠΟΛ.1113/2.6.2015 εγκύκλιος).

β) Για τον υπολογισμό, από 1.1.2014 και μετά, των φορολογικών αποσβέσεων των ακινήτων στην Ελλάδα των πιο πάνω προσώπων και λόγω της αλλαγής του τρόπου διενέργειας των αποσβέσεων από τα πρόσωπα αυτά, δεδομένου ότι πλέον το εισόδημά τους από ακίνητη περιουσία αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 47 του ν.4172/2013, λαμβάνεται το κόστος κτήσης ή κατασκευής του ακινήτου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 24 του ν.4172/2013, ανεξάρτητα από το χρόνο απόκτησης ή κατασκευής αυτού, δηλαδή είτε αυτό αποκτήθηκε / κατασκευάστηκε πριν από την 1.1.2014 είτε μετά την ημερομηνία αυτή. Ως κόστος κτήσης / κατασκευής λαμβάνεται αυτό που προκύπτει από τα τηρούμενα βιβλία, ενώ σε περίπτωση που δεν υπήρχε υποχρέωση τήρησης βιβλίων λαμβάνεται το τίμημα, όπως προκύπτει από τον τίτλο με τον οποίο αποκτήθηκε το σχετικό ακίνητο, ή από οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο (παραστατικά, κ.λπ.) σε περίπτωση κατασκευής του ακινήτου.

Επισημαίνεται ότι για τον υπολογισμό των κατά τα ανωτέρω αποσβέσεων λαμβάνονται υπόψη οι αποσβέσεις που αναλογούν στα προηγούμενα της έναρξης ισχύος του ν. 4172/2013 έτη (διαχειριστικές περιόδους) και θα είχαν πραγματοποιηθεί αν τα εν λόγω πρόσωπα εξέπιπταν φορολογικές αποσβέσεις, υπολογιζόμενες εξωλογιστικά με βάση τους συντελεστές που ίσχυαν κατά τα έτη αυτά (περ. στ' παρ.1 άρθρου 31 ν.2238/1994), ώστε το συνολικό ποσό των φορολογικών αποσβέσεων να μην υπερβαίνει το κόστος κτήσης / κατασκευής του ακινήτου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 24 του ν. 4172/2013 και την ΠΟΛ.1073/31.3.2015 εγκύκλιο.

Κατά τα λοιπά ισχύουν οι οδηγίες που έχουν δοθεί με την ΠΟΛ.1073/31.3.2015 εγκύκλιο, με την οποία κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρου 24 του ν.4172/2013 περί φορολογικών αποσβέσεων των πάγιων περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων.

γ) Τέλος, ως προς την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του άρθρου 68 του ν. 4172/2013, αυτή υποβάλλεται ακόμα και όταν τα πιο πάνω πρόσωπα δεν αποκτούν εισόδημα από ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα ή αποκτούν εισόδημα από ιδιοχρησιμοποίηση του ακινήτου τους στη χώρα μας.

Ειδικά για την περίπτωση της ιδιοχρησιμοποίησης, εκπίπτει το τεκμαρτό μίσθωμα κατά το μέτρο που δεν υπερβαίνει το τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, με βάση τις διατάξεις της περ. η' του άρθρου 23 του ν.4172/2013 και όσα έχουν γίνει δεκτά με την ΠΟΛ.1069/23.3.2015 εγκύκλιο.» (ΠΟΛ 1138/2015)


ΙV. Δωρεάν παραχώρηση κατοικίας από νομικό πρόσωπο σε εργαζομένους, εταίρους ή μετόχους

Η δωρεάν παραχώρηση κατοικίας σε εργαζομένους, εταίρους ή μετόχους αποτελεί παροχή σε είδος. Αν η κατοικία είναι μισθωμένη, το μίσθωμα που καταβάλλεται αποτελεί την αποτίμηση της παροχής. Αν η κατοικία ανήκει στο νομικό πρόσωπο, τότε η αποτίμηση υπολογίζεται στο 3% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου σύμφωνα με τις ισχύουσες τιμές κατά την 31.12.2015. 

«Με την παράγραφο 5 του άρθρου 13 του ν.4172/2013 ορίζεται ότι παροχή σε είδος είναι και η αγοραία αξία από την παραχώρηση κατοικίας σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του φορολογικού έτους.
Η παροχή αυτή αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλεται απευθείας από τον εργοδότη προς τον εκμισθωτή της παραχωρούμενης κατοικίας, ενώ στην περίπτωση που η προς παραχώρηση κατοικία ανήκει στον εργοδότη, η παροχή σε είδος αποτιμάται σε ποσοστό 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

Η ανωτέρω διάταξη δεν καταλαμβάνει τις κάτωθι περιπτώσεις:

α) Την παροχή καταλύματος από το Δημόσιο και φορείς του Δημοσίου σε υπηρετούντες σε αυτό (π.χ. σε ένστολους), δεδομένου ότι η μετακίνησή τους αποτελεί εκ του νόμου υποχρέωση.

β) Την παροχή καταλύματος (οικίας) σε εργαζόμενους, εταίρους ή μετόχους από φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα λόγω πρόσκαιρης μετακίνησής αυτών σε υποκαταστήματα ή εργοτάξια ή λοιπές επαγγελματικές εγκαταστάσεις του εργοδότη στα πλαίσια της εργασίας τους (ενδεικτικά αναφέρεται η περίπτωση όπου ο εργοδότης διατηρεί οικία εκτός της έδρας της επιχείρησής του για τις ανάγκες προσωρινής διαμονής - π.χ. μία εβδομάδα, ένας μήνας - των εργαζομένων που χρειάζεται να μεταβούν προσωρινά εκτός έδρας για τις ανάγκες της επιχείρησης του εργοδότη).» (ΠΟΛ.1219/6.10.2014)


Γ. Εκπτώσεις

Σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 39 του Κ.Φ.Ε. (ν.4172/2013):

«3. Οι ακόλουθες δαπάνες εκπίπτουν με τις παρακάτω προϋποθέσεις:

α) Αν ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών είναι φυσικό πρόσωπο εκπίπτει ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) για δαπάνες επισκευής, συντήρησης, ανακαίνισης ή άλλες πάγιες και λειτουργικές δαπάνες του ακινήτου.

β) Αν ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και τα κάθε είδους ιδρύματα οι κάθε είδους δαπάνες εκπίπτουν σε ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%).

Ειδικά για το Άγιο Όρος το ποσοστό της έκπτωσης για τις δαπάνες του προηγούμενου εδαφίου ανέρχεται σε ποσοστό εκατό τοις εκατό (100%).

γ) Αν ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εκπίπτουν σε ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%), οι δαπάνες επισκευής, συντήρησης, ανακαίνισης, καθώς και οι πάγιες και λειτουργικές δαπάνες.»

Με τις διατάξεις της περ. α΄ της παραπάνω παραγράφου ορίζεται ότι αν φυσικό πρόσωπο αποκτά εισόδημα από εκμίσθωση ή δωρεάν παραχώρηση ακινήτου, δικαιούται να εκπέσει από το εισόδημα αυτό συνολικά ποσοστό 5% επί του ακαθαρίστου εισοδήματος για δαπάνες επισκευής, συντήρησης, ανακαίνισης, ή άλλες πάγιες και λειτουργικές δαπάνες του ίδιου του ακινήτου, ανεξάρτητα από το είδος και τη χρήση αυτού (κατοικία, κατάστημα, γραφείο, αποθήκη, κλπ.) ή των αντίστοιχων δαπανών που αναλογούν στο ακίνητο αυτό από τους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου που στεγάζεται. Η έκπτωση αυτή διενεργείται για όλα τα ακίνητα που αποφέρουν φορολογητέο εισόδημα  του άρθρου 39  (σ.σ. υπολογίζεται αυτόματα κατά την εκκαθάριση της δήλωσης εισοδήματος). 

Αυτονόητο είναι ότι δεν διενεργείται η έκπτωση των δαπανών αυτών για ακίνητα που δεν αποφέρουν εισόδημα, π.χ. κενό ακίνητο ή ιδιοκατοικούμενη κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία και δωρεάν παραχώρηση της χρήσης μιας κύριας κατοικίας μέχρι 200 τ.μ. σε ανιόντες ή κατιόντες για χρήση σαν κύρια κατοικία, που απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος.

Στην έννοια του όρου δαπάνες επισκευής, συντήρησης και ανακαίνισης ακινήτου, περιλαμβάνονται οι δαπάνες που συνίστανται στην αγορά αγαθών και την παροχή υπηρεσιών και γίνονται με σκοπό:

α) να επαναφέρουν κάποιο ακίνητο που έχει υποστεί βλάβη ή αλλοίωση στην αρχική του κατάσταση,

β) να διατηρήσουν κάποιο ακίνητο σε καλή κατάσταση, να προληφθούν ή να παρεμποδιστούν τυχόν βλάβες ή αλλοιώσεις του από τη χρήση ή τη λειτουργία ή την πάροδο του χρόνου και

γ) την αποκατάσταση της αρχικής του φυσιογνωμίας (αρχιτεκτονικής, δομικής, μορφολογικής και καλλιτεχνικής), καθώς και τη λειτουργική εξυπηρέτηση της χρήσης για την οποία προορίζεται το ακίνητο, ανεξάρτητα από την αιτία που προκάλεσε την καταστροφή του.

Στις δαπάνες αυτές δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες που αφορούν προσθήκες ή βελτιώσεις ακινήτου.


Συνοψίζοντας, για τις εκπτώσεις έχουμε τον παρακάτω πίνακα :

Παραχωρών Έκπτωση δαπανών
Φυσικό πρόσωπο 5% επί του δηλωμένου εισοδήματος (αυτόματα με την εκκαθάριση της δήλωσης, χωρίς παραστατικά)
Ν.Π.Δ.Δ. ή
Ιδρύματα (τα οποία συστήνονται με τις διατάξεις του ν.4182/2013 ή με προεδρικό διάταγμα)
75% των κάθε είδους δαπανών
Άγιο Όρος 100% των κάθε είδους δαπανών
Ημεδαπά και αλλοδαπά νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα (φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας) 75% των κάθε είδους δαπανών
Αλλοδαπά νομικά πρόσωπα (φορολογικοί κάτοικοι άλλου Κράτους) 100% των κάθε είδους δαπανών
Νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικά ημεδαπά ή αλλοδαπά (φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας) 100% των κάθε είδους δαπανών


Δ. Δήλωση Πληροφοριακών Στοιχείων Μισθώσεων Ακίνητης Περιουσίας κατά την  δωρεάν παραχώρηση

Η δωρεάν παραχώρηση δηλώνεται στο taxisnet με την υποβολή Δήλωσης Πληροφοριακών Στοιχείων Μισθώσεων Ακίνητης Περιουσίας ως «παραχώρηση χρήσης (δωρεάν)». Ως μηνιαίο μίσθωμα θα υπολογίσουμε το ένα δωδέκατο του 3% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.

Εξαιρέσεις

Εξαιρούνται από την υποχρέωση υποβολής όσοι παραχωρούν κατοικία έως 200 τ.μ. προς ανιόντες ή κατιόντες εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, οι οποίοι θα την χρησιμοποιήσουν ως κύρια κατοικία, διότι το εισόδημα σε αυτή την περίπτωση απαλλάσσεται από φόρο.

Ειδικά για τους αγρότες δεν υπολογίζεται τεκμαρτό εισόδημα από δωρεάν παραχώρηση αγροτικών εκτάσεων (λιβάδια, καλλιεργήσιμες γαίες, βοσκήσιμες γαίες, και κάθε είδους κατασκευές ή εγκαταστάσεις ) προς ανιόντες, κατιόντες και συζύγους, για να τις  χρησιμοποιήσουν για την άσκηση αγροτικής δραστηριότητας.

Επίσης, δεν υπάρχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μισθώσεων, αν το ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα που προκύπτει από την δωρεάν παραχώρηση (3% επί της αντικειμενικής αξίας) αγροτικών εκτάσεων δεν υπερβαίνει το ποσό των 960 ευρώ ετησίως (80 ευρώ μηνιαίως).

«Από 27-2-2015 η υποχρέωση υποβολής είναι προαιρετική για τους εκμισθωτές αγροτικών εκτάσεων εφόσον το μηνιαίο μίσθωμα δεν υπερβαίνει το ποσό των ογδόντα (80) ευρώ.» (ΠΟΛ.1028/23.1.2015).

«Έως 26-2-2015 υπήρχε εξαίρεση από την υποχρέωση υποβολής «εφόσον έχουν συναφθεί πριν την 1/1/2014 και είναι σε ισχύ, οι έγγραφες αρχικές ή τροποποιητικές συμφωνίες μίσθωσης γεωργικής γης με μηνιαίο μίσθωμα έως εκατό (100) ευρώ, οι προφορικές αρχικές ή τροποποιητικές συμφωνίες μίσθωσης, καθώς και οι έγγραφες ή προφορικές δωρεάν παραχωρήσεις χρήσης γης ή ακινήτου, για τις οποίες δεν υπήρχε υποχρέωση θεώρησης σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις.» (ΠΟΛ.1230/14.10.2015).

   
   
     
   
__________________________
[1] Στην ΠΟΛ. 1069/2015 αναφέρεται το εξής: "Κατ' εξαίρεση, το τεκμαρτό εισόδημα του προηγούμενου εδαφίου που αφορά δωρεάν παραχώρηση κατοικίας μέχρι διακόσια τετραγωνικά μέτρα (200 τ.μ.) προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία προς ανιόντες ή κατιόντες εξ αίματος και εξ αγχιστείας, απαλλάσσεται από το φόρο". Όμως, στη σχετική διάταξη του νόμου αναφέρονται τα ακόλουθα: "Κατ' εξαίρεση το τεκμαρτό εισόδημα του προηγούμενου εδαφίου που αφορά δωρεάν παραχώρηση κατοικίας μέχρι διακόσια τετραγωνικά μέτρα (200 τ.μ.) προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως κύρια κατοικία προς ανιόντες ή κατιόντες απαλλάσσεται από το φόρο". Δηλαδή, στη διάταξη του νόμου δεν αναφέρονται οι λέξεις εξ αίματος και εξ αγχιστείας, γεγονός που δημιουργεί πολλά ερμηνευτικά προβλήματα. Πάντως, στην παρούσα μελέτη έχουν ληφθεί υπόψη όσα μνημονεύονται στην ανωτέρω εγκύκλιο αναφορικά με το ζήτημα αυτό, όμως δεν γνωρίζουμε αν θα υπάρξουν αλλαγές από το υπ. Οικονομικών.
   

Αριθ. ΔΔΘΤΟΚ Δ 1035853 ΕΞ 2017 Μετεγκατάσταση του Καταστήματος Αφορολογήτων και Αδασμολόγητων Ειδών στον Λιμένα Σάμου

$
0
0

Αριθ. ΔΔΘΤΟΚ Δ 1035853 ΕΞ 2017

(ΦΕΚ Β' 875/16-03-2017)

Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 827/1978 «Περί ρυθμίσεως δασμολογικών θεμάτων και άλλων τινών διατάξεων» (Φ.Ε.Κ. 194/Α/1978).

2. Τις διατάξεις του άρθρου 17 του π.δ. 86/1979 «Περί συστάσεως ιδιορρύθμου Ανωνύμου Εταιρείας δια την εκμετάλλευσιν καταστημάτων πωλήσεως αφορολογήτων και αδασμολόγητων ειδών και εγκαταστάσεως και λειτουργίας τούτων εις τα σημεία εξόδου επιβατών εξωτερικού» (Φ.Ε.Κ. 17/Α/1979).

3. Τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 120 του ν. 2533/1997 «Χρηματιστηριακή Αγορά Παραγώγων και Άλλες Διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 228/Α/1997).

4. Τις διατάξεις του Κεφαλαίου Α΄ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του ν. 4389/2016 «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 94/Α/2016).

5. Τη διάταξη του άρθρου 2, II, παρ. 5, περίπτωση (κα) της αριθ. Δ6Α 1000473 ΕΞ 2011/3-1-2011 απόφασης Υφυπουργού Οικονομικών «Εξουσιοδότηση υπογραφής με "Με εντολή Υφυπουργού" στο Γενικό Γραμματέα
Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων, στους Προϊσταμένους Γενικών Διευθύνσεων και στους Προϊσταμένους Διευθύνσεων, Αυτοτελών Τμημάτων, Τμημάτων και Αυτοτελών Γραφείων της Κεντρικής Υπηρεσίας και των Ειδικών Αποκεντρωμένων Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών» (Φ.Ε.Κ. 46/Β/2011 και Φ.Ε.Κ. 134/Β/2011).

6. Τη διάταξη του άρθρου 2 της αριθ. Δ6Α 1033219 ΕΞ 2012/24-2-2012 απόφαση Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών «Μεταβίβαση εξουσιοδότησης υπογραφής "Με εντολή Αναπληρωτή Υπουργού" στο Γενικό
Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του Υπουργείου Οικονομικών» (Φ.Ε.Κ. 465/Β/2012).

7. Το αριθ. 2/20-1-2016 αίτημα της εταιρείας «Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών Α.Ε.» με το οποίο ζητά τη μετεγκατάσταση του Καταστήματος Αφορολογήτων και Αδασμολόγητων Ειδών στον Λιμένα Σάμου.

8. Το αριθ. 2064/7-12-2016 έγγραφο του Τελωνείου Σάμου το οποίο περιλαμβάνει τη γνωμοδότηση της Επιτροπής του άρθρου 17, παρ. 2 του π.δ. 86/1979 μετά του σχετικού τοπογραφικού διαγράμματος,

αποφασίζουμε:

1. Εγκρίνουμε τη μετεγκατάσταση του Καταστήματος Αφορολογήτων και Αδασμολόγητων Ειδών, εντός του τελωνειακά ελεγχόμενου χώρου, στον Λιμένα Σάμου, στη θέση και έκταση που προσδιορίζεται στο τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει το από 6-12-2016 πρακτικό Γνωμοδότησης της Επιτροπής του άρθρου 17, παραγράφου 2 του π.δ. 86/1979.

2. Ο υπό παραχώρηση χώρος θα καταλαμβάνει συνολική επιφάνεια 150 τ.μ. και θα βρίσκεται υπό τελωνειακή παρακολούθηση.

3. Το δικαίωμα εκμετάλλευσης του καταστήματος ανήκει αποκλειστικά στην εταιρεία «Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών Α.Ε.».

4. Η εγκατάσταση και λειτουργία του καταστήματος διέπεται από τις διατάξεις του π.δ. 86/1979, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, από τις διατάξεις του άρθρου 120 του ν. 2533/1997, από τις διατάξεις των Υπουργικών Αποφάσεων καθώς και τις σχετικές διαταγές που ρυθμίζουν θέματα σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας, ελέγχου κ.λπ. των καταστημάτων που εκμεταλλεύεται η εταιρεία «Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών Α.Ε.».

Η απόφαση αυτή, που δεν συνεπάγεται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 7 Μαρτίου 2017

Με εντολή Υφυπουργού

Η Γενική Διευθύντρια Τελωνείων και Ε.Φ.Κ.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΛΟΥΡΗ

Αριθμ. 2242.5-1.9/16561/2017 Κύρωση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ναυαγοσωστικών

$
0
0
Αριθμ. 2242.5-1.9/16561/2017

(ΦΕΚ Β' 862/16-03-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α) Του άρθρου 1 παρ. 1 και 2 και του άρθρου 5 παρ. 1 εδάφιο πρώτο του α.ν. 3276/44 «Περί Συλλογικών Συμβάσεων εν τη ναυτική εργασία» (Α' 24), όπως τροποποιήθηκε - συμπληρώθηκε και ισχύει σήμερα.
β) Των άρθρων 1, 4 και 5 του ν. 4150/2013 «Ανασυγκρότηση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και άλλες διατάξεις» (Α' 102).
γ) Του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, που κυρώθηκε με το ν.δ. 187/1973 (Α' 261).
δ) Του π.δ. 152/03 «Περί οργάνωσης του χρόνου εργασίας των ναυτικών, σε συμμόρφωση προς τις Οδηγίες 1999/63/ΕΚ και 1999/95/ΕΚ» (Α' 124), όπως τροποποιήθηκε -συμπληρώθηκε με το π.δ. 171/2014 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στις Οδηγίες 2009/13/ΕΚ (L 124) και 2013/54/ΕΕ (L 329)» (Α' 268).
ε) Των άρθρων 1 και 22 του π.δ. 103/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου (Α' 170).
στ) Του άρθρου του π.δ. 70/2015 «Ανασύσταση των Υπουργείων Πολιτισμού και Αθλητισμού, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και μετονομασία του σε Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Μεταφορά Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού» (Α' 114).
ζ) Του π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α' 210).

2. Την αριθμ. 3522.2/09/2014/29-04-2014 εγκύκλιο ΥΝΑ/ΚΝΠ/ΔΝΕΡ 2ο (ΑΔΑ: ΒΙΦΘΟΠ-2ΒΨ).

3. Το αριθμ. 147/28-12-2016 έγγραφο της Πανελλήνιας Ένωσης Πληρωμάτων Ρυμουλκών και Ναυαγοσωστικών, με το οποίο υποβλήθηκε για κύρωση η από 13-12-2016 Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Ναυαγοσωστικών.

4. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

1. Την κύρωση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ναυαγοσωστικών, το κείμενο της οποίας υπογράφηκε την 13η Δεκεμβρίου 2016 από τους νόμιμους εκπροσώπους της Ένωσης Πλοιοκτητών Ρυμουλκών και Ναυαγοσωστικών Πλοίων και της Πανελλήνιας Ένωσης Πληρωμάτων Ρυμουλκών και Ναυαγοσωστικών, πλην του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 8, της παραγράφου 1 του άρθρου 14, στο μέτρο που αντίκεινται στην κείμενη νομοθεσία και του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 3 του ιδίου άρθρου 14, στο μέρος που αντίκειται προς τις διατάξεις του π.δ. 12/1993 (Α' 5), όπως συμπληρώθηκε με το π.δ. 315/ 1995 (Α' 171) και τροποποιήθηκε από το π.δ. 3/2011 (Α' 6). Οι όροι της συλλογικής σύμβασης που αναφέρονται σε θέματα κοινωνικής ασφάλειας κυρώνονται εφόσον δεν αντίκεινται στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας που διέπει τα θέματα αυτά.

2. Η ισχύς της Συλλογικής Σύμβασης, η οποία κυρώνεται με την απόφαση αυτή, αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2017 και λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2018, θα εξακολουθήσει δε να ισχύει για έναν ακόμη χρόνο, εάν δεν καταγγελθεί από τα συμβαλλόμενα μέρη σύμφωνα με το άρθρο 17 αυτής.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ

Στον Πειραιά σήμερα την 13η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016, οι κάτωθι αναφερόμενοι:

1. ΠΑΥΛΟΣ Μ. ΞΗΡΑΔΑΚΗΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΤΣΑΒΛΙΡΗΣ, Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας αντίστοιχα, νόμιμοι εκπρόσωποι της ΕΝΩΣΗΣ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ.

2. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΣΚΑΡΟΣ και ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας αντίστοιχα, νόμιμοι εκπρόσωποι του Επαγγελματικού Ναυτεργατικού Σωματείου της «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ», ειδικά προς τούτο άπαντες εξουσιοδοτημένοι, συνεφώνησαν τα ακόλουθα ως προς τους όρους και τις αμοιβές των πληρωμάτων Ναυαγοσωστικών.

ΑΡΘΡΟ 1ο
ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ


α) Οι βασικοί μισθοί των πληρωμάτων των Ναυαγοσωστικών, καθορίζονται σε ευρώ κατά μήνα ως κατωτέρω

Για το έτος 2017 και 2018.

ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ

1. ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ

3086,47

2. ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ

2005,93

3. ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ρ/Κ

2005,93

4. ΑΝΘΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ

1866,14

5. Α' ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

3004,06

6. Β' ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

2005,93

7. Γ' ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

1866,14

8. ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ

2005,93

9. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Α'

1770,25

10. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Β'

1319,53

11. ΝΑΥΚΛΗΡΟΣ

1433,17

12. ΝΑΥΤΗΣ

1319,53

13. ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΣ Α'

1433,17

14. ΛΙΠΑΝΤΗΣ

1331,84

15. ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΣ Β'

1331,84

16. ΜΑΓΕΙΡΑΣ

1501,29

17. ΒΟΗΘΟΣ ΜΑΓΕΙΡΟΥ

1096,90

18. ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ

1433,17

19. ΒΟΗΘ. ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΥ

1096,90

20. ΔΥΤΗΣ

1501,29

21. ΔΟΚΙΜΟΣ ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ

870,30

22. ΔΟΚΙΜΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

870,30


β) Επίδομα - Δώρο εορτών.
Το επίδομα - δώρο εορτών, το οποίο αντιπροσωπεύει αποδοχές ίσες με {1/25 του β. μισθού επί δύο ημερομίσθια (2,00)} για κάθε μήνα υπηρεσίας, καταργήθηκε από 01/01/2003 με την υπ' αριθμ. 3525.12/01/2005 - 30 Νοεμβρίου 2005 απόφαση του YEN, της κύρωσης της τροποποίησης και συμπλήρωσης της Σ.Σ.Ε. πληρωμάτων Ναυαγοσωστικών έτους 2003 και ενσωματώθηκε στην Άδεια που καθορίζει το άρθρο 8. Διευκρινίζεται ότι με την κύρωση της παραπάνω τροποποίησης, στους βασικούς μισθούς της παρούσης Σ.Σ.Ε. δεν έχει ενσωματωθεί κανένα απολύτως επίδομα.

γ) Τα Ναυαγοσωστικά είναι εμπορικά πλοία που εκτελούν πλόες ανοικτής θαλάσσης, προς παροχή υπηρεσιών «ρυμούλκησης» πλοίων άλλων κατηγοριών και πλωτών ναυπηγημάτων, «επιθαλλάσια αρωγή» ή άλλες πάσης φύσεως σωστικές εργασίες κ.λπ.

δ) Ο ναυτικός δικαιούται, αν το επιθυμεί, να λάβει στην Ελλάδα τις πάσης φύσεως αποδοχές του από την εφοπλιστική επιχείρηση σε ευρώ, με εκχώρηση προς αυτόν αντιστοίχου συναλλάγματος, υπολογιζόμενου με την επίσημη τιμή αγοράς προς την Τράπεζα της Ελλάδος.
Διατηρούνται επίσης παράλληλα όλες οι υφιστάμενες μέχρι σήμερα συναλλαγματικές διευκολύνσεις υπέρ του ναυτικού εκ μέρους της πολιτείας.

ε) Το ημερομίσθιο για τον υπολογισμό της άδειας, της αποζημίωσης και για κάθε άλλη περίπτωση που προβλέπεται από την παρούσα Σ.Σ.Ε., καθορίζεται στο 1/25 του βασικού μισθού.

ΑΡΘΡΟ 2ο
ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ


Τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών δικαιούνται επιδόματα κατά μήνα, ως κατωτέρω:
1) Πρόσθετο επίδομα Ναυαγοσωστικού εκ ποσοστού πέντε τοις εκατό (5%), επί των βασικών μισθών, για τον Πλοίαρχο τον Α' Μηχανικό και το υπόλοιπο πλήρωμα.
2) Επίδομα εξειδικευμένης εργασίας που ορίζεται σε ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί των βασικών μισθών, για τον Πλοίαρχο τον Α' Μηχανικό και το υπόλοιπο πλήρωμα.
3) Ειδικό επίδομα ως πρόσθετη αμοιβή καταβάλλεται στον Πλοίαρχο και τον Α' Μηχανικό, για κάθε Σάββατο ίση με το 1/25 του βασικού μισθού του (Άρθρου α), τα οποία προβλέπονται κατά μήνα από το Άρθρο 3, (παραγρ. 6, υποπαράγραφος α ).
Η ίδια πρόσθετη αμοιβή καταβάλλεται σ' αυτούς και για τις ημέρες αργίας (εορτές) που προβλέπονται από το Άρθρο 5, (παραγρ. β) της παρούσης Σ.Σ.Ε. και αντιστοιχούν σε 1,42 ημέρες για κάθε μήνα υπηρεσίας.
Τα ανωτέρω επιδόματα θα καταβάλλονται και στις Άδειες, Αποζημίωση, Ασθένεια ή ατύχημα.

ΑΡΘΡΟ 3ο
ΟΡΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ


1. Προσωπικό καταστρώματος και μηχανοστασίου εν πλω.
α) Οι ώρες εργασίας του προσωπικού καταστρώματος και μηχανοστασίου εν πλω, ορίζονται σε 40 την εβδομάδα, ήτοι 8 ώρες την ημέρα από Δευτέρας μέχρι Παρασκευής, του Σαββάτου και της Κυριακής θεωρουμένων ως ημερών αργίας.
β) Εάν ληφθεί υπόψιν ότι η εργασία εν πλω πρέπει να εκτελείται όλες τις ημέρες της εβδομάδας καθ' όλο το 24ωρο, οι άνδρες των βαρδιών είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν τις βάρδιες κατά Σάββατο και Κυριακή επί 8ωρο, αμειβόμενοι δια απλής υπερωριακής αμοιβής (1/173*1,075) κατά το Σάββατο και της ιδιαίτερης αμοιβής για το 8ωρο της Κυριακής που ορίζεται στο άρθρο 5 της παρούσης.

2. Προσωπικό καταστρώματος και μηχανοστασίου στο λιμάνι.
α) Στο λιμάνι βάρδιες μπορούν να διατηρηθούν αν ο Πλοίαρχος κρίνει τούτο αναγκαίο. Στην περίπτωση αυτή η εργασία του πληρώματος διέπεται από τους όρους της εν πλω εργασίας.
β) Όταν οι βάρδιες διαλυθούν, οι ώρες εργασίας ορίζονται σε οκτώ (8) κάθε μέρα από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, του Σαββάτου και της Κυριακής θεωρουμένων πάντοτε ως αργιών και κατανέμονται υπό του Πλοιάρχου μεταξύ των ωρών 08:00 και 17:00.
γ) Στην περίπτωση που μετά τη διάλυση των βαρδιών διατηρούνται αυτές για την βάρδια του μηχανοστασίου, καταβάλλονται εις τους υπηρετούντες στις βάρδιες υπερωρίες για όσες ώρες εργασθούν πέραν του δώρου και υπερωρίες για όλες τις ώρες του Σαββάτου.
δ) Οι ώρες του Ναύκληρου στο λιμάνι, εάν έχουν διαλυθεί οι βάρδιες, ορίζονται από 06:00 έως 18:00, θα καταβάλλονται δε εις αυτόν 3 ώρες υπερωρίες από Δευτέρας μέχρι Παρασκευής και 8 ώρες κατά Σάββατο και την Κυριακή.
ε) Οι ώρες εργασίας των νυκτοφυλάκων είναι 12 συνεχείς από 18:00 έως 06:00. Δια τις επιπλέον του κανονικού ωραρίου ώρες, θα καταβάλλεται υπερωρία 4 ωρών την ημέρα από Δευτέρας μέχρι Παρασκευής, 12 ώρες το Σάββατο και 6 ώρες την Κυριακή.

3. Προσωπικό γενικών υπηρεσιών εν πλω και στο λιμάνι.
α) Οι ώρες εργασίας του προσωπικού Γενικών Υπηρεσιών εν πλω και στο λιμάνι, ορίζονται σε 40 την εβδομάδα, ήτοι 8 ώρες την ημέρα από Δευτέρας μέχρι Παρασκευής, του Σαββάτου και της Κυριακής θεωρουμένων ως ημερών αργίας.
β) Αν ληφθεί υπόψιν ότι λόγω της φύσεως της εργασίας, το προσωπικό των γενικών υπηρεσιών, δεν είναι δυνατόν να εκτελέσει τα καθήκοντα του εντός του αναφερομένου στης παράγραφο α' χρονικού ορίου, είναι τούτο υποχρεωμένο να απασχολείται εν πλω και στο λιμάνι από 06:30 έως 18:30, όλες τις ημέρες της εβδομάδος με μεσημβρινή διακοπή 12:45 - 14:45.
Για την πέραν του κανονικού ωραρίου απασχόληση, δικαιούται 2 ώρες υπερωρία από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, 10 ώρες κατά το Σάββατο και 5 ώρες την Κυριακή. Για το 8ωρο της Κυριακής θα δικαιούται την αμοιβή του άρθρου 5.
Εάν η εργασία παραταθεί και πέρα των ανωτέρω χρονικών ορίων, δικαιούνται υπερωρίες για όσες ώρες απασχοληθούν.
γ) Ο μάγειρας πέραν των ανωτέρω υπερωριών, δικαιούται για κάθε αρτοποίηση 4 ώρες υπερωρία και 5 ώρες το μήνα για την εν γένει συντήρηση της κουζίνας.
δ) Ο θαλαμηπόλος και βοηθός θαλαμηπόλου, δικαιούνται 10 ώρες το μήνα για την συντήρηση και το καθάρισμα των ψυγείων.
ε) Στην περίπτωση που ενδιαιτούνται στο Ναυαγοσωστικό επιβάτες ή συνεργεία, καταβάλλεται έκτακτη αμοιβή που ορίζεται σε δύο ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτά (2,28) την ημέρα, για κάθε άτομο. Το ποσόν αυτό μοιράζεται εξίσου μεταξύ του προσωπικού γενικών υπηρεσιών.

4. Όροι εργασίας στην περιοχή λιμένος Πειραιώς και Θεσσαλονίκης.
α) Όταν το Ναυαγοσωστικό ευρίσκεται ελλιμενισμένο στην περιοχή λιμένος Πειραιώς και της Θεσσαλονίκης, σε καμιά απολύτως περίπτωση δεν είναι δυνατόν να διατηρηθούν οι βάρδιες και το πλήρωμα όλων των ειδικοτήτων, θα εργάζεται από 08:00 έως 17:00 και μία (1) ώρα διακοπή το μεσημέρι.
β) Στην περίπτωση που ο πλοιοκτήτης επιθυμεί να παραμείνει νυκτοφύλακας εκ του πληρώματος, τα υποχρεούμενα προς τούτο μέλη του πληρώματος θα απασχολούνται από 16:00 ή 17:00 έως 06:00 της επομένης, εναλλασσόμενα καθ' εκάστη κατ' απόλυτη σειρά. Θα παίρνουν δε υπερωρία 14 ώρες την ημέρα. Το ίδιο θα ισχύει για κάθε μέλος του πληρώματος του μηχανοστασίου για ανάλογη περίπτωση.
γ) Προς αντιμετώπιση της ανάγκης διατηρήσεως σε ετοιμότητα στο λιμάνι του Πειραιά ενός (1) Ναυαγοσωστικού 24ώρου συνεχούς επιφυλακής, οι πλοιοκτήτες δύνανται να ζητήσουν και τα πληρώματα υποχρεούνται, κατ' απόλυτη σειρά, αποκλειόμενης της επί δύο συνεχείς ημέρες υποχρεώσεως, να παραμένουν επί του Ναυαγοσωστικού καθ' όλο το 24ωρο σε ετοιμότητα αναχωρήσεως.
Στην περίπτωση αυτή πρέπει να λαμβάνεται ειδική μέριμνα, ώστε κανένα μέλος του πληρώματος να μην εργάζεται περισσότερο από 8 ώρες, δυναμένου του Πλοιάρχου προς το σκοπό αυτό να μεταβάλλει τις καθιερωμένες ώρες εργασίας. Θα λαμβάνεται ακόμη μέριμνα από τους πλοιοκτήτες να καθορίζουν τη σειρά 24ώρου επιφυλακής των Ναυαγοσωστικών κατά δίκαιο τρόπο, ώστε η κατά τις Κυριακές και εορτές επιφυλακή να γίνεται εναλλάξ και κατά απόλυτη σειρά μεταξύ των Ναυαγοσωστικών.
δ) Δια την ως άνω απασχόληση επί 24 συνεχείς ώρες, όλα τα μέλη του πληρώματος του Ναυαγοσωστικού, δικαιούνται ανάλογο αυτούσιο ανάπαυση εκτός του Ναυαγοσωστικού.
ε) Εάν το Ναυαγοσωστικό αναχωρήσει από τον Πειραιά και την Θεσσαλονίκη, μετά τη λήξη της ημερησίας εργασίας, θα καταβάλλεται υπερωρία σε όσους εκ του πληρώματος εργασθούν μέχρι την έναρξη της επομένης ημέρας. Η ημέρα υπολογίζεται από 00:01 έως 24:00.
Σαν περιοχή λιμένος Πειραιά, θεωρούνται οι όρμοι, ακτές, λιμενικές εγκαταστάσεις, σε απόσταση 20 ΝΜ εκατέρωθεν του Κεντρικού Λιμένος Πειραιώς, ενώ σαν περιοχή λιμένος Θεσσαλονίκης ορίζεται η περιοχή σε απόσταση 15 ΝΜ.
Δεν θεωρείται περιοχή λιμένος Πειραιώς, η ράδα της περιοχής αυτής σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός (1) ναυτικού μιλίου, οπότε εμφανίζονται, οι όροι της εν πλω εργασίας.
ζ) Τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών, υποχρεούνται εάν κληθούν εκτάκτως να προσέλθουν το ταχύτερο δυνατό εις τα σκάφη τους προς παροχή βοηθείας εις τα κινδυνεύοντα ή ευρισκόμενα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης πλοία, σε συνδρομή προς το εκτελούν επιφυλακή Ναυαγοσωστικό.

5. Όροι εργασίας εις τις βάσεις.
α) Έδρα των ελληνικών Ναυαγοσωστικών, θεωρείται ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη. Όταν το Ναυαγοσωστικό ευρίσκεται εκτός Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, το πλήρωμα έχει υποχρέωση και κατά τις ελεύθερες ώρες εργασίας, να διατηρεί συνεχή επαφή με το Ναυαγοσωστικό, ώστε σε κάθε περίπτωση, να είναι άμεση η ετοιμότητα προς απόπλου.
β) Προς κάλυψη της πρόσθετης αυτής υποχρέωσης του πληρώματος του Ναυαγοσωστικού, κάθε μέλος αυτού, δικαιούται ειδικής πρόσθετης αμοιβής που αντιστοιχεί στο είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του βασικού
μισθού του (άρθρου α) το μήνα, ήτοι το 1/30 του (25%) την ημέρα για όσες ημέρες παραμένει το Ναυαγοσωστικό στη βάση. Φυσικά κι άσχετα με την ανωτέρω ειδική πρόσθετη αμοιβή, καταβάλλεται υπερωριακή αμοιβή σε όσους από το πλήρωμα (προσωπικό γενικών υπηρεσιών, μηχανοστασίου, ναύκληρος, νυκτοφύλακας κ.λπ.), εργασθούν πέραν του δώρου, κατά τα οριζόμενα περί της εντός λιμένος εργασίας του πληρώματος.
γ) Βάση θεωρείται η παραμονή του Ναυαγοσωστικού σε κάθε λιμάνι εκτός του λιμένος Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, του εσωτερικού ή εξωτερικού, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των πέντε (5) ημερών κι αφού ζητηθεί από το πλήρωμα να ευρίσκεται σε άμεση ετοιμότητα αναχωρήσεως. Η καθ' οιονδήποτε τρόπον παραμονή του Ναυαγοσωστικού σε απόσταση μεγαλύτερη των 2 μιλίων από την είσοδο του λιμανιού, δεν θεωρείται σαν παραμονή του σε βάση.
Δεν θεωρείται επίσης βάση, όταν το Ναυαγοσωστικό ευρίσκεται σε λιμάνι και το πλήρωμα μπορεί να διαθέτει χωρίς πρόσθετους περιορισμούς τις εκτός εργασίας ώρες του και ο απόπλους αυτού γίνει κατά τα καθιερωμένα γενικά επί των εμπορικών πλοίων. 6. Εργασία κατά τα Σάββατα. α) Τα Σάββατα αντιστοιχούν σε 4,33 ημέρες για κάθε μήνα υπηρεσίας.
β) Τα πληρώματα δεν εργάζονται τα Σάββατα. Αν τους ζητηθεί όμως υποχρεούνται να εργασθούν κατά το Σάββατο επί 8ωρο, θα καταβάλλεται δε σ' αυτά υπερωριακή αμοιβή για όλες τις ώρες απασχόλησης, ως ορίζεται από το άρθρο 4 της παρούσης Σ.Σ.Ε. χωρίς καμία άλλη προσαύξηση.

ΑΡΘΡΟ 4ο
ΠΡΟΣΘΕΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΣ ΑΜΟΙΒΗ - ΥΠΕΡΩΡΙΑ


α) Εάν από τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών, ζητηθεί να εκτελέσουν πρόσθετη εργασία πέραν από τις 8 ώρες την ημέρα, είναι υποχρεωμένα να την εκτελέσουν, δεν δύνανται όμως αυτή να υπερβαίνει τις 4 ώρες την ημέρα. Η αποζημίωση για κάθε ώρα υπερωρίας ορίζεται στο 1/173*1,075 των βασικών μισθών του άρθρου 1 της παρούσης.
β) Σε περιπτώσεις εξαιρετικής ανάγκης, τα πληρώματα υποχρεούνται να εργασθούν και άνω των τεσσάρων ωρών, αμειβόμενα για τον χρόνο πέραν των τεσσάρων πρώτων ωρών δια 2,075 υπερωρίας (1/173*2,075).
γ) Τις Κυριακές και εορτές μόνο, το βασικό ωρομίσθιο (1/173) της υπερωριακής αποζημίωσης προσαυξάνεται κατά 82,5%.
δ) Η εργασία του πληρώματος τα Σάββατα, για το 8ωρο της βάρδιας εν πλω αμείβεται δια απλής υπερωρίας (1/173*1,075), η εργασία εκτός βάρδιας αν ζητηθεί αμείβεται δια 2,075 υπερωρίας (1/173*2,075).

Πίνακας υπερωριακής αμοιβής έτους 2017 και 2018.

(Β) ΠΙΝΑΚΕΣ ΥΠΕΡΩΡΙΑΚΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ

(Από 1.1.2017 έως 31.12.2018)

ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ

ΒΜ

ΩΡΟΜΙΣΘΙΟ

ΒΜ/173

ΒΜ/173* 107,5%

ΒΜ/173*207,5%

ΒΜ/173*82,5%

1. ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ρ/Κ ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ Β' ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ

2005,93

11,59

12,46

24,06

9,57

2. ΑΝΘΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ Γ' ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

1866,14

10,79

11,60

22,38

8,90

3. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Α'

1770,25

10,23

11,00

21,23

8,44

4. ΝΑΥΚΛΗΡΟΣ ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΣ Α'

1433,17

8,28

8,91

17,19

6,83

5. ΜΑΓΕΙΡΑΣ ΔΥΤΗΣ

1501,29

8,68

9,33

18,01

7,16

6. ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΣ Β ΛΙΠΑΝΤΗΣ

1331,84

7,70

8,28

15,97

6,35

7. ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ Β' ΝΑΥΤΗΣ

1319,53

7,63

8,20

15,83

6,29

8. ΒΟΗΘΟΣ ΜΑΓΕΙΡΟΥ ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΥ

1096,90

6,34

6,82

13,16

5,23

9. ΔΟΚΙΜΟΣ ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΔΟΚΙΜΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ

870,30

5,03

5,41

10,44

4,15


ε) Με βάση τις παραπάνω ρυθμίσεις των παραγράφων α, β, γ, και δ, του παρόντος άρθρου καταχωρείται ο παρακάτω πίνακας, για το έτος 2017 και 2018, υπερωριακής αμοιβής σε ευρώ.
Διευκρινίζεται ότι η προσαύξηση κατά 82,5% του ωρομίσθιου των Κυριακών και εορτών, όπως ορίζει η (παράγραφος γ,) του ίδιου άρθρου, υπολογίζεται χωριστά και αθροιστικά στο βασικό ωρομίσθιο και οι τιμές του 82,5% ανά ειδικότητα αναφέρονται στους ως άνω πίνακες ωρομισθίου σε ευρώ.

ΑΡΘΡΟ 5ο
ΕΠΙΔΟΜΑ ΚΥΡΙΑΚΩΝ - ΑΜΟΙΒΗ ΕΟΡΤΩΝ


α) Για όλες τις Κυριακές εκάστου μηνός και μέχρι 8 ώρες εργασίας εν πλω και στο λιμάνι, καταβάλλεται ιδιαίτερη αμοιβή υπό τύπον επιδόματος εξ 22% των βασικών μισθών μηνιαίως. Το επίδομα τούτο χορηγείται στον Πλοίαρχο, στον Α' Μηχανικό και σε όλα τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, ανεξάρτητα παροχής εκ μέρους αυτών εργασίας ή μη.
β) Οι παρακάτω θρησκευτικές εορτές, θεωρούνται ως ημέρες αργίας και 8ωρο εργασία.
Κατά τις ημέρες αυτές καταβάλλεται απλή υπερωριακή αμοιβή (1/173*1,075). Η αμοιβή αυτή παρέχεται σε όσους εκ του πληρώματος εργασθούν εν πλω ή εις το λιμάνι. Εργασία πέραν του δώρου, αμείβεται υπερωριακώς ως εις το άρθρο 4 ορίζεται.
Οι εορτές είναι: 1) Η 1η του έτους. 2) Των Θεοφανίων. 3) Καθαρά Δευτέρα. 4) Η 25η Μαρτίου. 5) Η Μεγάλη Παρασκευή. 6) Η ημέρα του Πάσχα. 7) Η δεύτερη ημέρα του Πάσχα. 8) Του Αγίου Γεωργίου. 9) Η 1η Μαΐου. 10) Της Αναλήψεως. 11) Η 15η Αυγούστου. 12) Η 14η Σεπτεμβρίου. 13) Η 28η Οκτωβρίου. 14) Του Αγίου Νικολάου. 15) Των Χριστουγέννων. 16) Η Δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων. 17) Οι αναγνωρισμένες αργίες, τοπικές εορτές εις τα Ελληνικά λιμάνια, εφ' όσον ευρίσκεται ελλιμενισμένο εις αυτά το Ναυαγοσωστικό.

ΑΡΘΡΟ 6ο
ΕΞΤΡΑ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΤΡΑ ΑΜΟΙΒΕΣ


1. Γενικά τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών, υποχρεούνται να εκτελούν στις προγραμματισμένες ώρες εργασίας, όλες τις εργασίες που καθορίζονται από τον εσωτερικό κανονισμό υπηρεσίας επί των εμπορικών πλοίων και γενικότερα τις υπαγόμενες στην ειδικότητα του ναυτικού, χωρίς καμιά ιδιαίτερη αμοιβή πέρα από το προβλεπόμενο μισθό ή τις κατά περίπτωση αναφερόμενες ειδικές αμοιβές από την παρούσα συλλογική σύμβαση.

2. Οι παρακάτω αναφερόμενες εργασίες θεωρούνται έξτρα εργασίες, ως μη υπαγόμενες στα συνήθη καθήκοντα των πληρωμάτων των Ναυαγοσωστικών και για την εκτέλεση τους καταβάλλεται έξτρα υπερωριακή αμοιβή.
α) Για την επαναπρόσδεση, μετά από αποκοπή του ρυμουλκούμενου εν πλω.
β) Για την αντικατάσταση των ρυμουλκίων σε ρυμουλκούμενο εν πλω όταν είναι περισσότερα του ενός.
γ) Για την πρόσδεση ναυαγίου σε ανοικτή θάλασσα. Όταν οι εργασίες αυτές διενεργούνται αποκλειστικά από το πλήρωμα του Ναυαγοσωστικού και απαιτείται η άνοδος του πληρώματος επί των ρυμουλκούμενων ή του ναυαγίου.
δ) Κατά τις ναυαγιαιρέσεις για εργασίες λίμπο, στεγανοποιήσεως ρηγμάτων, τοποθέτηση μηχανημάτων επί του ναυαγίου, εργασίες αντλήσεως υδάτων, τοποθέτηση και μάζεμα αντιρρυπαντικών φραγμάτων και μηχανημάτων και γενικά εργασίες αντιρρυπαντικής προστασίας.
Δια τις παραπάνω εργασίες, καταβάλλεται απλή υπερωριακή αμοιβή (1/173*1,075) σε όσους εκ του πληρώματος έλαβαν μέρος, και για όσες ώρες εργάσθηκαν ανεξάρτητα αν είναι εντός του δώρου της βάρδιας ή όχι.
ε) Δια την πρόσδεση και εν γένει ετοιμασία του ρυμουλκούμενου από το λιμάνι αναχωρήσεως, το μάζεμα των ρυμουλκιών στο λιμάνι αφίξεως. Δια την τοποθέτηση των ρυμουλκιων και το μάζεμα αυτών στο λιμάνι αναχωρήσεως και αφίξεως όταν τα ρυμουλκούμενα είναι περισσότερα από ένα. Για την πρόσδεση προσαραγμένου και κάθε εργασία επί των εξυπηρετουμένων πλοίων.
Όταν οι εργασίες αυτές διενεργούνται αποκλειστικά από το πλήρωμα του Ναυαγοσωστικού, καταβάλλεται απλή υπερωρία (1/173*1,075) σε όσους απασχοληθούν εντός του δώρου της βάρδιας τους και διπλή υπερωρία σε όσους απασχοληθούν υπερωριακώς.
Διευκρινίζεται ότι δεν υπάρχει απαίτηση υπερωριακής αμοιβής, όταν η συμμετοχή του πληρώματος του Ναυαγοσωστικού εις τις εργασίες τις αναφερόμενες εις το παρόν άρθρο, περιορίζονται επί του Ναυαγοσωστικού και η ολοκλήρωση αυτών διενεργείται από το πλήρωμα του εξυπηρετουμένου πλοίου.

3. Πέραν από τις ενδεικτικά αναφερόμενες παραπάνω εργασίες που έχουν σχέση με το έργο των Ναυαγοσωστικών, καταβάλλεται ιδιαίτερη αμοιβή και για όσες εργασίες γενικά (καταστρώματος, μηχανοστασίου, ηλεκτρολόγου) προβλέπεται τοιαύτη για τα πληρώματα των φορτηγών πλοίων από 4.500 DWG και άνω.
Το ύψος δε αυτής, είναι το αναφερόμενο στην εκάστοτε συλλογική σύμβαση των εν λόγω πλοίων.

4. Τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών, δεν δικαιούνται υπερωριακής ή άλλης αμοιβής για τις παρακάτω εργασίες, η εκτέλεση των οποίων είναι υποχρεωτική και πέραν των κεκανονισμένων ωρών, ανεξάρτητα της ώρας ή ημέρας εκτελέσεως τους:
α) Σε περιπτώσεις παροχής βοηθείας σε κινδυνεύοντα πρόσωπα.
β) Για την εργασία, αφορούσα χειρισμούς απάρσεως αγκυροβολιάς ορμήσεως σε έκτακτες περιπτώσεις προς ασφάλεια του πλοίου και των επιβαινόντων.
γ) Κατά την εκτέλεση των γυμνασίων καθαιρέσεως λέμβων ή πυρκαγιάς ή εγκαταλείψεως πλοίου.
δ) Για τις εργασίες εκτός των συνήθων συνθηκών, λόγω εκτάκτου ανάγκης που αφορούν τον εφοδιασμό ή δεξαμενισμό του πλοίου, όταν συνδέονται με την ασφάλεια αυτού.

ΑΡΘΡΟ 7ο
ΕΝΔΙΑΙΤΗΣΙΣ - ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ


1. Οι πλοιοκτήτες των Ναυαγοσωστικών, έχουν υποχρέωση να χορηγούν προς χρήση στα πληρώματα, το απαραίτητο είδος κλινοσκεπής, στρώματα, προσκέφαλα, κουβέρτες, σεντόνια, πετσέτες, πιάτα, μαχαίρια, κουτάλια, πιρούνια, ποτήρια. Τα σεντόνια, καλύμματα προσκέφαλων και πετσέτες, θα αλλάζονται κάθε εβδομάδα δια καθαρών, θα χορηγούνται δε κάθε εβδομάδα δύο (2) σαπούνια και ένα (1) κουτί σκόνης καθαρισμού σε κάθε ένα του πληρώματος.

2. Τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών, δικαιούνται τροφής σε όλο το διάστημα της ναυτολογήσεώς τους. Η τροφοδοσία βαρύνει τον πλοιοκτήτη, παρέχεται δε επιμέλεια και ευθύνη του Πλοιάρχου, απαγορευμένης της αναθέσεως αυτής στον Πλοίαρχο ή οιονδήποτε άλλον εκ του πληρώματος κατ' αποκοπήν.

3. Το ημερήσιο εδεσματολόγιο για τα πληρώματα των Ναυαγοσωστικών, είναι καθορισμένο δι' υπουργικής αποφάσεως δια τα πληρώματα των φορτηγών πλοίων.

ΑΡΘΡΟ 8ο
ΑΔΕΙΕΣ


1. Ο Πλοίαρχος, ο Α' Μηχανικός και το υπόλοιπο πλήρωμα των Ναυαγοσωστικών, δικαιούνται από την 1η Ιανουαρίου 1999 και στο εξής, άδεια ίση με οκτώ (8) ημέρες για κάθε μήνα υπηρεσίας, δηλαδή ετήσια άδεια ενενήντα έξι (96) ημέρες, συνυπολογιζομένων Σαββάτων, Κυριακών και αργιών.

2. Το ημερομίσθιο για τον υπολογισμό της αποζημίωσης της κάθε ημέρας της άδειας είναι ίσο με το 1/25, του συνόλου του βασικού μισθού και των επιδομάτων.

3. Οι άδειες θα δίδονται κατά την κρίση των εργοδοτών, ανάλογα με τις ανάγκες της εργασίας και σε συνεργασία με την επαγγελματική οργάνωση των εργαζομένων (Π.Ε.Π.Ρ.Ν.) για την απορρόφηση των ανέργων. Συμφωνείτε ότι κατά τις προσλήψεις προτεραιότητα θα έχουν οι εγγεγραμμένοι στην λίστα ανέργων της (Π.Ε.Π.Ρ.Ν.), εφόσον έχουν προηγηθεί οι διαδικασίες ευρέσεως εργασίας μέσω του ΓΕΝΕ.

4. Η χορήγηση της αδείας θα γίνεται σε δύο τμήματα, ένα το καλοκαίρι και ένα το χειμώνα. Στον κάθε εργαζόμενο θα χορηγούνται μόνο οι ημέρες της άδειας που του αναλογούν σύμφωνα με την προηγούμενη υπηρεσία του, όπως αναφέρει η (παράγραφος 1) του ίδιου άρθρου.

5. Κατά την απόλυση θα καταβάλλεται στον εργαζόμενο η αποζημίωση που αναλογεί για την κάθε ημέρα της άδειας που του χορηγείται.
Οι απολύσεις στις περιπτώσεις αυτές γίνονται με το αιτιολογικό "Λόγω Αδείας" και θα αναγράφεται στο ναυτικό φυλλάδιο του εργαζόμενου ο αριθμός των ημερών της άδειας που του έχουν χορηγηθεί.

6. Γενικά απαγορεύεται η μη χορήγηση της ετήσιας άδειας έναντι μόνο καταβολής χρηματικής αποζημίωσης. Σε έκτακτες όμως περιπτώσεις που για οποιοδήποτε λόγο στον εργαζόμενο δεν έχει χορηγηθεί έως το τέλος του έτους η ετήσια άδεια που του αναλογεί σύμφωνα με την προηγούμενη υπηρεσία του, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει σ' αυτόν μόνο τον ανάλογο μισθό του χρόνου αδείας που δικαιούται σύμφωνα με τη (παράγραφο 2).
Σε κάθε περίπτωση όμως με την απόλυση του ναυτικού, εξοφλείται η τυχόν οφειλόμενη σε αυτόν άδεια.
Διευκρινίζεται ότι μετά το πέρας της άδειας, ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο για εργασία. Σε περίπτωση όμως μη επαναπρόσληψης του εργαζόμενου, αυτό θα θεωρείται «Απόλυση» με ευθύνη του πλοιοκτήτη και ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση, η οποία θα καταβάλλεται σ' αυτόν από τον πλοιοκτήτη παρουσία της αρμόδιας Λιμενικής αρχής.

7. Για κάθε αυθαίρετη απουσία θα εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 65 του ΚΙΝΔ.

ΑΡΘΡΟ 9ο
ΕΙΔΙΚΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΠΛΟΥ


Σε περίπτωση πλου του Ναυαγοσωστικού εκτός Πειραιώς και Θεσσαλονίκης ή του λιμένος της βάσης του για εκτέλεση ρυμουλκήσεως θαλάσσης ή λόγο συμμετοχής του σε ναυαγοσωστική εργασία ή εγκατάσταση βάσεως, χορηγείται ειδικό επίδομα πλου που υπολογίζεται σε 15% εάν πρόκειται για περί πλου εντός ελληνικού θαλασσίου χώρου, σε 25% εντός Μεσογείου και σε 50% εάν πρόκειται για πλου εκτός Μεσογείου. Η προσαυξήσεις του επιδόματος πλου, υπολογίζονται επί των βασικών μισθών του άρθρου 1 της παρούσης.
Το ειδικό επίδομα πλου χορηγείται στο Πλοίαρχο τον Α' Μηχανικό και σε όλο το υπόλοιπο πλήρωμα

ΑΡΘΡΟ 10ο
ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΥΠΕΡ Ν.Α.Τ. κ.λπ. - ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ


1. Οι εισφορές υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων των ναυτικών (Ν.Α.Τ. - ΤΠΕΝ - ΚΕΑΝ - ΕΛΟΕΝ - ΕΣΤΙΑ), θα βαρύνουν τον εργοδότη και τους ασφαλισμένους κατά τη νόμιμη αναλογία. Στις προσαυξήσεις του βασικού μισθού του Ν.Α.Τ., συμπεριλαμβάνεται και η προσαύξηση για την άδεια.

2. Συμφωνείται ότι οι εισφορές υπέρ της επαγγελματικής οργάνωσης των εργαζομένων των Ναυαγοσωστικών και του Κεφαλαίου Αλληλασφαλίσεως τους, θα παρακρατούνται από τις παροχές και θα αποδίδονται ανάλογα από τους εργοδότες εντός διμήνου σε εκπρόσωπο της (Π.Ε.Π.Ρ.Ν.).

3. Σε περίπτωση ασθένειας ή ατυχήματος για τους ασφαλισμένους στο Ν.Α.Τ., εφαρμογή έχει ο ΚΙΝΔ και εν γένει η ναυτική νομοθεσία.

4. Οι απολυόμενοι της εργασίας για πάσα διαφορά, θα διέπονται από τη συλλογική σύμβαση και τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους και διατάγματα. Οι πάσης φύσεως αποδοχές των πληρωμάτων, θα εξοφλούνται κάθε δεκαπενθήμερο, χορηγείται δε σε κάθε έναν αναλυτικό σημείωμα αποδοχών και κρατήσεων εις το τέλος εκάστου μηνός.

ΑΡΘΡΟ 11ο
ΜΙΣΘΟΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ


1. Ο μισθός ασθένειας του Πλοιάρχου, του Α' Μηχανικού και του υπόλοιπου πληρώματος των Ναυαγοσωστικών, υπολογίζεται σε 85% του συνόλου των τακτικών αποδοχών.
Σε περίπτωση νοσηλείας εκτός νοσοκομείου ή κλινικής πλέον του οριζομένου ως άνω μισθού, θα καταβάλλεται και αντίτιμο τροφής για το έτος 2017 και 2018, επτά ευρώ και εξήντα πέντε λεπτά (7,65) την ημέρα.

2. Σε περίπτωση ατυχήματος ή χειρουργικής επέμβασης θα καταβάλλεται ως μισθός, το σύνολο των ενεργείας αποδοχών καθώς και το επίδομα τροφής.

3. Αναγνωρίζεται ότι ως παθών επί του Ναυαγοσωστικού στο οποίο εργάζεται, θεωρείται και ο παθών επί του πλοίου εξυπηρετουμένου ή τελούντος υπό την φροντίδα του Ναυαγοσωστικού στο οποίο ανήκει ο ναυτικός, εάν και εφόσον το ατύχημα συνδέεται με την αποστολή και το έργο του Ναυαγοσωστικού και εκτελούσε διατεταγμένη εργασία.

ΑΡΘΡΟ 12ο
ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΟΥ ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ Α' ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ


Στον Πλοίαρχο και τον Α' Μηχανικό χωρηγούνται όλες οι αποδοχές που προβλέπονται από τα άρθρα της παρούσης Σ.Σ.Ε., εκτός από τις αμοιβές που προβλέπει το Άρθρο 4.
Όλες οι αμοιβές του Πλοιάρχου και του Α' Μηχανικού θα καταβάλλονται στην άδεια, αποζημίωση, ασθένεια ή ατύχημα.

ΑΡΘΡΟ 13ο
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ


Συμφωνείται ότι η προβλεπόμενη από τον ΚΙΝΔ, όσο αφορά τον αριθμό των ημερών αποζημίωση λόγω απολύσεως του ναυτικού, καταβάλλεται στον Πλοίαρχο, τον Α' Μηχανικό και γενικά σε όλους τους εργαζόμενους των Ναυαγοσωστικών. Το ημερομίσθιο της αποζημίωσης, είναι ίσο με το 1/25, του συνόλου των τακτικών αποδοχών, ήτοι του βασικού μισθού, των επιδομάτων, την αναλογία της αδείας και του μέσου όρου των υπερωριών και έξτρα αμοιβών του προηγούμενου χρόνου εργασίας.

ΑΡΘΡΟ 14ο
ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ - ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ - ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ


1. Τα πληρώματα των πλοίων που αφορά η παρούσα συλλογική σύμβαση, καταρτίζονται από τα τακτικά μέλη της επαγγελματικής οργάνωσης (Π.Ε.Π.Ρ.Ν.), κατόπιν αιτήσεως των πλοιοκτητών και κατά απόλυτον εκλογή αυτών.

2. Προκειμένου περί προσώπων, που δεν ανήκουν στην οργάνωση που αναφέρει η προηγουμένη παράγραφος, η οργάνωση αυτή με αίτηση των ενδιαφερομένων, υποχρεούται στην εγγραφή αυτών ως μελών της, εφόσον έχουν τα προσόντα που καθορίζονται από το καταστατικό της οργάνωσης.

3. Οι ατομικές συμβάσεις ναυτολόγησης, συνάπτονται για αόριστον χρόνον και με όρους εργασίας και αμοιβής σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα συλλογική σύμβαση εργασίας. Η σύναψη ατομικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου, επιτρέπεται μόνο με μεμονωμένες ναυτολογήσεις ή ομαδικές ναυτολογήσεις όταν πρόκειται για παραλαβή-τραβερσάδα. Η εκ του άρθρου 2 του π.δ/γματος, οργανική σύνθεση των πληρωμάτων των Ναυαγοσωστικών είναι έλληνες ναυτικοί και υπόκεινται στις διατάξεις του ΚΙΝΔ και στα άρθρα της παρούσης συλλογικής σύμβασης εργασίας και κανείς δεν θα ναυτολογείται στα Ναυαγοσωστικά αν δεν είναι εφοδιασμένος με ναυτικό φυλλάδιο και το ανάλογο Πτυχίο - Δίπλωμα - Άδεια.

ΑΡΘΡΟ 15ο
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ


Συμφωνείται ο χαρακτηρισμός του ναυτικού επαγγέλματος ως βαρέως και ανθυγιεινού, υπό την προϋπόθεση ότι ο χαρακτηρισμός αυτός δεν θα έχει οικονομική επιβάρυνση για τους πλοιοκτήτες των Ναυαγοσωστικών.
Συμφωνείται η από κοινού αναγνώριση του ναυτικού επαγγέλματος ως ιδιόμορφου, βαρέως και ανθυγιεινού και η κοινή προσπάθεια προς την Πολιτεία για το νομοθετικό χαρακτηρισμό μέσα από τη νομοθεσία του NAT, για την προστασία των υφισταμένων συνταξιοδοτικών ρυθμίσεων.

ΑΡΘΡΟ 16ο

1. Η παρούσα Σ.Σ.Ε. εφαρμόζεται επί των Ναυαγοσωστικών πλοίων που απασχολούνται κατ' επάγγελμα αποκλειστικά με επιθαλάσσιες αρωγές, ρυμουλκήσεις ανοικτής θαλάσσης ή άλλες πάσης φύσεως σωστικές εργασίες μη μετέχοντα σε ρυμουλκήσεις ή άλλες εργασίες εντός λιμένων.
Οι πλοιοκτήτες των εν λόγω Ναυαγοσωστικών υποχρεούνται να τα διατηρούν μόνιμα επανδρωμένα με τη σύνθεση του πληρώματος την καθοριζομένη από το άρθρο 2 του π.δ/γματος «περί οργανικής σύνθεσης πληρώματος ρυμουλκών λιμένος και ναυαγοσωστικών ανοικτής θαλάσσης», παρέχουν δε στο πλήρωμα τους μόνιμη ενδιαίτηση και τροφοδοσία επί του πλοίου όπως αναφέρει το άρθρο 7 της παρούσης Σ.Σ. και όρους εργασίας και αμοιβής σύμφωνα με τους καθοριζόμενους από την παρούσα Σ.Σ.Ε.

ΑΡΘΡΟ 17ο
ΕΝΑΡΞΗ - ΛΗΞΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ


1. Η παρούσα συλλογική σύμβαση, άρχεται την 1ην Ιανουαρίου 2017 και λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2018, ανανεωμένη για ένα ακόμη έτος εάν δεν καταγγελθεί εν τω μεταξύ παρά τίνος των συμβαλλομένων μερών.

2. Η παρούσα συλλογική σύμβαση, συνετάγει σε τρία (3) αντίτυπα και υπογράφεται ως έπεται. Έλαβε δε έκαστος των συμβαλλομένων μερών ανά ένα αντίτυπο, το δε τρίτο θα υποβληθεί στο Υ.Ε.Ν. προς κύρωση.

3. Σ' όλο το χρονικό διάστημα ισχύος της συμβάσεως και για το χρονικό διάστημα της παρατάσεως, συνομολογείται η ύπαρξη εργασιακής ειρήνης.

ΟΙ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ

(1)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ
ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Π. Μ. ΞΗΡΑΔΑΚΗΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ν. Α. ΤΣΑΒΛΙΡΗΣ

(2)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ ΠΛΟΙΩΝ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ε. Κ. ΣΚΑΡΟΣ

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ε. Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Η απόφαση αυτή με το κείμενο της κυρούμενης συλλογικής σύμβασης, να δημοσιευθούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Πειραιάς, 6 Mαρτίου 2017

Ο Υπουργός
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ

Ε.Φ.Κ.Α. αριθ. πρωτ.: ΤΟ1/652/6/ 2017 Γνωστοποίηση διατάξεων του άρθρου 13 του Ν. 4387/16 και παροχή οδηγιών σχετικά με το ανώτατο όριο καταβολής των συντάξεων

$
0
0

ΑΘΗΝΑ 16 /3 /2017
ΤΟ1/652/6

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ



ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΓΗΡΑΤΟΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Μ. ΣΠΥΡΙΛΑΚΗΣ
TAX. Δ/ΝΣΗ: ΑΓ. ΚΩΝ/ΝΟΥ 8 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ:2105215280
FAX: 2105228747

ΓΕΝΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

ΘΕΜΑ Γνωστοποίηση διατάξεων του άρθρου 13 του Ν. 4387/16 και παροχή οδηγιών σχετικά με το ανώτατο όριο καταβολής των συντάξεων.


ΣΧΕΤ: Το 26102/23.2.2017 έγγραφο ΕΤΕΑΕΠ 

Σας κοινοποιούμε προς γνώση και εφαρμογή το ανωτέρω σχετικό έγγραφο του ΕΤΕΑΕΠ, , με το οποίο παρέχονται οδηγίες σχετικά με το ανώτατο όριο καταβολής των συντάξεων του άρθρου 13 του Ν. 4387/2016 στις περιπτώσεις κατά τις οποίες καταβάλλεται συγχρόνως και επικουρική σύνταξη.

Για περαιτέρω διευκρινίσεις να απευθύνεστε στο ΕΤΕΑΕΠ.



Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΤΡΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΙΩΑΝΝΑ ΓΑΤΗ -ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Ε.Φ.Κ.Α. αριθ. πρωτ.: Τ01/648/2/ 2017 Συμπληρωματικές οδηγίες για την εφαρμογή της Εγκ. 17/2016 του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, μετά την έκδοση της Γνωμοδότησης του ΝΣΚ με αριθμ. 328/2016

$
0
0

ΑΘΗΝΑ 16 /3/ 2017
Αριθ. Πρωτ.Τ01/648/2

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ



ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Μ. Σπυριδάκης
ΤΑΧ. Δ/ΝΣΗ: ΑΓ. ΚΩΝ/ΝΟΥ 8 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 2105215280
FAX: 2105228747
EMAIL: d.sintaxeon@efka.gov.gr

ΓΕΝΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

ΘΕΜΑ: Συμπληρωματικές οδηγίες για την εφαρμογή της Εγκ. 17/2016 του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, μετά την έκδοση της Γνωμοδότησης του ΝΣΚ με αριθμ. 328/2016.

ΣΧΕΤ : α) Η Εγκ. 17/16 τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ,
β) Η με αριθμ. 328/2016 Γνωμοδότηση του ΝΣΚ.

Με την 328/2016 Γνωμοδότηση του ΝΣΚ, η οποία έγινε δεκτή από τον Διοικητή του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, δόθηκε ερμηνεία στην διάταξη του άρθρου 61 του Ν. 4277/2014.

Έχοντας υπόψη την ερμηνεία αυτή, η οποία συντάσσεται με τις οδηγίες της Eγκ. 17/2016 του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ως προς τον χειρισμό των συνταξιοδοτικών υποθέσεων, διευκρινίζουμε επιπλέον τα εξής : το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 61 του Ν. 4277/2014, αφορά (επί λέξει)'' α) τόσον τους εργαζομένους ο ασφαλιστικός δεσμός των οποίων με το ΤΣΕΑΠΓΣΟ ήτο ενεργός στις 31/7/2007 όσον και β) τους εργαζομένους οι οποίοι βα) είχον ενεργόν ασφαλιστικόν δεσμόν με το ΤΣΕΑΠΓΣΟ οποτεδήποτε προ της 31/7/2007 αλλά ββ) δεν είχον ενεργόν ασφαλιστικόν δεσμόν με το ΤΣΕΑΠΓΣΟ στις 31/7/2007.'' Επομένως, τυχόν απασχόληση με ασφάλιση σε άλλο φορέα ή άσκηση άλλου επαγγέλματος κατά τα ενδιάμεσα διαστήματα (τόσο πριν την 1/8/2007 όσο και μετά την 1/8/2007), δεν οδηγεί σε απώλεια του ασφαλιστικού δεσμού τους με το τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ(βλ. και συμπέρασμα γνωμοδότησης), αρκεί η τελευταία απασχόληση μετά την 1/8/07 και πριν την υποβολή του συνταξιοδοτικού αιτήματος να είναι και πάλι σε συνεταιριστική οργάνωση. Στις περιπτώσεις αυτές οι ασφαλισμένοι συνταξιοδοτούνται σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ και η έναρξη των οικονομικών αποτελεσμάτων της σύνταξης είναι η 1/8/2014 (ημερ. δημοσίευσης του Ν. 4277/2014), όπως ορίζεται στην Εγκ. τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 17/16. 

Κατόπιν των ανωτέρω:

Α. Με τις καταστατικές διατάξεις του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, συνταξιοδοτούνται (εφ όσον πληρούνται και οι απαιτούμενες χρονικές προϋποθέσεις και ηλικία σύμφωνα με το καταστατικό):

1. Ασφαλισμένοι οι οποίοι κατά την 1/8/2007 βρέθηκαν απασχολούμενοι σε συνεταιριστικές οργανώσεις και μέχρι την υποβολή του συνταξιοδοτικού αιτήματος δεν άλλαξαν επαγγελματικό προσανατολισμό ή φορέα ασφάλισης.

2. Ασφαλισμένοι οι οποίοι κατά την 1/8/2007, δεν βρέθηκαν απασχολούμενοι σε συνεταιριστικές οργανώσεις, όμως μέχρι την 31/7/2007, είχαν πραγματοποιήσει 500 τουλάχιστον ημέρες ασφάλισης οποτεδήποτε στο τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ και μετά την 1/8/2007 είχαν τελευταία απασχόληση σε συνεταιριστική οργάνωση, ανεξάρτητα από την διάρκειά της και ανεξάρτητα από τυχόν ασφάλιση σε άλλη απασχόληση ή φορέα κατά τα ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα. Στις περιπτώσεις αυτές επομένως, η άσκηση άλλου επαγγέλματος ή απασχόληση με ασφάλιση σε άλλο φορέα κατά τα ενδιάμεσα χρονικά διαστήματα (τόσο πριν την 1/8/07 όσο και μετά την 1/8/07), δεν οδηγεί σε απώλεια του ασφαλιστικού δεσμού με το τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, αρκεί η τελευταία απασχόληση του ασφαλισμένου να είναι και πάλι σε συνεταιριστική οργάνωση.

Στις παραπάνω περιπτώσεις, τα οικονομικά αποτελέσματα της σύνταξης, αρχίζουν από 1/8/2014 και εφεξής.

Β. Δεν υπάγονται στις καταστατικές διατάξεις του τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ:

1. Ασφαλισμένοι οι οποίοι ανεξάρτητα από την ασφάλισή τους στο τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ κατά διαστήματα, κατά την 1/8/2007 δεν βρέθηκαν απασχολούμενοι σε συνεταιριστικές οργανώσεις και η τελευταία απασχόλησή τους ήταν εκτός συνεταιριστικών οργανώσεων, ανεξάρτητα από τη διάρκειά της απασχόλησης αυτής.

2. Ασφαλισμένοι οι οποίοι αν και βρέθηκαν απασχολούμενοι την 1/8/2007 σε συνεταιριστικές οργανώσεις, η τελευταία απασχόλησή τους μετά την 1/8/2007 ήταν εκτός συνεταιριστικών οργανώσεων (με αποτέλεσμα την απώλεια του ασφαλιστικού τους δεσμού με το τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ) ανεξάρτητα από την διάρκεια της απασχόλησης αυτής.

Στις περιπτώσεις αυτές (Β), τελευταίος φορέας ασφάλισης θεωρείται το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και επομένως η κρίση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, θα γίνει σύμφωνα με την νομοθεσία του. Στην περίπτωση που εμπλέκονται και άλλοι φορείς ασφάλισης ( ΟΑΕΕ, ΟΓΑ κλπ) εκτός τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και τ. ΤΣΕΑΠΓΣΟ, θα τηρείται η νομοθεσία περί διαδοχικής ασφάλισης. Υπενθυμίζουμε, ότι ο χρόνος ασφάλισης που διανύθηκε σε τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και Εντασσόμενο Ταμείο, θεωρείται ενιαίος (Εγκ. τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 64/2008).

Γ. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ

1. Οι ενέργειες των αρμοδίων υπηρεσιών σχετικά με τις εκκρεμείς συνταξιοδοτικές περιπτώσεις , περιγράφονται στο Κεφ. 5 περ. Α και Β παρ. 1, 2 και 3 της Eγκ. 17/2016 τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.

2. Οι εκκρεμείς συνταξιοδοτικές περιπτώσεις σε κάθε στάδιο της διοικητικής διαδικασίας (Τμήμα Απονομών συντάξεων, ΤΔΕ), θα αντιμετωπιστούν σύμφωνα με τις ανωτέρω οδηγίες .

3. Εάν έχει ασκηθεί προσφυγή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων από το αρμόδιο ασφαλιστικό όργανο και αφορά θέματα που είχαν αποσαφηνιστεί και επιλυθεί με τις οδηγίες της Εγκ. 17/2016 και την ως άνω γνωμοδότηση, θα πρέπει να ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται από τον Οργανισμό του ΝΣΚ, δηλαδή θα ζητείται η παραίτηση από την ασκηθείσα προσφυγή για τους παραπάνω λόγους, ούτως ώστε η αρμόδια Τριμελής Επιτροπή του άρθρου 6 παρ. 1 του Ν. 3086/2002 να γνωμοδοτήσει περί αυτού.

Παρακαλούμε για την πιστή εφαρμογή των ανωτέρω.



Η ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ Δ/ΝΣΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΙΩΑΝΝΑ ΓΑΤΗ-ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Κ.Υ.Α. αριθμ. οικ. 6660/137/ 2017 Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για τη διατήρηση θέσεων εργασίας σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κατά τη χειμερινή περίοδο

$
0
0

Αριθμ. οικ. 6660/137

(ΦΕΚ Β' 878/16-03-2017)

ΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 8 του ν. 1545/1985 «Εθνικό Σύστημα Προστασίας από την ανεργία και άλλες διατάξεις» (Α' 91), όπως ισχύει.

2. Τις διατάξεις του ν. 2956/2001 «Αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ και άλλες διατάξεις» (Α' 258) και ιδίως του άρθρου 2, όπως ισχύει.

3. Τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 3833/2010 «Προστασία της Εθνικής Οικονομίας - επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης» (Α' 40), όπως ισχύει.

4. Τις διατάξεις του ν. 4144/2013 «Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας» (Α' 88) και ιδίως το άρθρο 29.

5. Τις διατάξεις του ν. 4270/2014 «Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/85/ΕΕ) - δημόσιο λογιστικό και άλλες διατάξεις» (Α' 143).

6. Τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 4320/2015 «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών οργάνων και λοιπές διατάξεις» (Α' 29).

7. Τα άρθρα 107, 108 και 109 (πρώην 87, 88 και 89 της Συνθήκης Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), περί κρατικών ενισχύσεων.

8. Τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1407/2013 της Επιτροπής της 18.12.2013 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (ΕΕ L352/24.12.2013).

9. Τις διατάξεις του ν.δ. 2961/1954 «Περί συστάσεως Οργανισμού Απασχολήσεως και Ασφαλίσεως Ανεργίας» (Α' 197), όπως ισχύει.

10. Τις διατάξεις του β.δ. 405/1971 «Περί οργανώσεως, συγκροτήσεως και λειτουργίας των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ» (Α' 123), όπως ισχύει.

11. Τις διατάξεις του π.δ. 186/1992 «Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων» (Α' 84), όπως ισχύει.

12. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του κώδικα, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» (Α' 98).

13. Τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 11 του π.δ. 113/2010 «Ανάληψη υποχρεώσεων από τους διατάκτες» (Α' 194).

14. Τις διατάξεις του π.δ. 111/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών» (Α' 178).

15. Τις διατάξεις του π.δ. 113/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας» (Α' 180).

16. Τις διατάξεις του π.δ. 73/23-9-2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α'116).

17. Τις διατάξεις της με αριθμ. Υ 29/8-10-2015 απόφασης του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Γεώργιο Χουλιαράκη» (Β' 2168).

18. Τις διατάξεις της υπ. αριθμ. Υ 56/21-10-2015 απόφασης του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ουρανία Αντωνοπούλου (Β' 2281).

19. Τις διατάξεις της υπ. αριθμ. οικ. 43452/633/ 22-12-2014 απόφασης του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας «Διατήρηση θέσεων εργασίας σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κατά τη χειμερινή περίοδο βάσει των διατάξεων του άρθρου 8 του ν. 1545 (Α' 91)» (Β' 3637) και τη διόρθωση σφάλματος που δημοσιεύθηκε στο τεύχος 102Β/2015.

20. Τη με αριθμ. 3177/29-11-2016 απόφαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ (αριθμ. συνεδρ. 68/29-11-2016) που μας υποβλήθηκε με το υπ' αριθμ. 94621/01-12-2016 έγγραφό του.

21. Τη με αριθμ. 55774/2051/15-12-2016 απόφαση της Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης περί έγκρισης ανάληψης υποχρέωσης (ΑΔΑ: 6ΕΞ746501Ω-ΑΞΠ).

22. Τη με αριθμ. οικ. 60832/2255/28-12-2016 εισήγηση της Προϊσταμένης της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

23. Τη με αριθμ. 95825/06-12-2016 Βεβαίωση της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του ΟΑΕΔ.

24. Το υπ' αριθμ. οικ. 56803/91/7-12-2016 έγγραφο της Αποκεντρωμένης Μονάδας Κρατικών Ενισχύσεων του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

25. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας προκαλείται συνολική δαπάνη ύψους 5.000.000,00 ευρώ περίπου, η οποία βαρύνει τον προϋπολογισμό του Ο.Α.Ε.Δ. (ΚΑΕ 2493) και κατανέμεται σε ετήσια βάση ως εξής: 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2017, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2018, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2019, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2020, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2021.

26. Την με αριθμ.147/24-01-2017 απόφαση δέσμευσης της πίστωσης (ΑΔΑ :Ψ3ΠΘ4691Ω2-0Β8),

αποφασίζουμε:

Την κατάρτιση προγράμματος επιχορήγησης ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για τη διατήρηση θέσεων εργασίας σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις κατά τη χειμερινή περίοδο, ως εξής:

Άρθρο 1
Αντικείμενο προγράμματος - Στόχος του προγράμματος


Σκοπός του προγράμματος είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που λειτουργούν εποχικά, κατά τη χειμερινή περίοδο και συγκεκριμένα από την 1η Νοεμβρίου έως την 28η/29η Φεβρουαρίου εκάστου έτους.

Άρθρο 2
Πλαίσιο ένταξης - Χρηματοδότηση


1. Το πρόγραμμα υλοποιείται στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 8 του ν. 1545/1985 (Α' 91), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 55 του ν. 4430/2016 (Α' 205) και ισχύει.

2. Προκαλείται πολυετής δαπάνη συνολικού ύψους 5.000.000,00 ευρώ περίπου, η οποία βαρύνει τον προϋπολογισμό του Ο.Α.Ε.Δ. (ΚΑΕ 2493) και κατανέμεται σε ετήσια βάση ως εξής: 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2017, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2018, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2019, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2020, 1.000.000,00 ευρώ για το έτος 2021.

3. Οι ενισχύσεις που προβλέπονται χορηγούνται βάσει του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1407/2013 της Επιτροπής για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis). H ενίσχυση που λαμβάνει μια επιχείρηση βάσει της απόφασης αυτής, αθροιζόμενη με οποιαδήποτε άλλη de minimis ενίσχυση έχει λάβει ή θα λάβει η επιχείρηση, δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 200.000 ευρώ σε οποιαδήποτε περίοδο τριών οικονομικών ετών. Ο σχετικός έλεγχος διενεργείται μέσω της υποβολής υπεύθυνης δήλωσης εκ μέρους της δικαιούχου επιχείρησης στην οποία θα αναφέρεται οποιαδήποτε άλλη ενίσχυση ήσσονος σημασίας έλαβε η οικεία επιχείρηση βάσει του παραπάνω κανονισμού ή άλλων κανονισμών για ενισχύσεις ήσσονος σημασίας κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη και κατά το τρέχον οικονομικό έτος, σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 6 του Καν. 1407/2013.
Ως ημερομηνία λήψης της συνολικής ενίσχυσης νοείται η ημερομηνία της εγκριτικής απόφασης, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 3 του Καν. 1407/2013.
Αν η ενδιαφερόμενη επιχείρηση η οποία υποβάλλει ηλεκτρονική αίτηση υπαγωγής στο πρόγραμμα είναι «ενιαία» τότε στον ως άνω έλεγχο της σώρευσης αθροίζονται και οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που έχουν λάβει οι ενιαίες με την αιτούσα επιχειρήσεις.
Στην «ενιαία επιχείρηση» περιλαμβάνονται, όλες οι επιχειρήσεις που έχουν τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες σχέσεις μεταξύ τους:
α) μια επιχείρηση κατέχει την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων άλλης επιχείρησης,
β) μια επιχείρηση έχει το δικαίωμα να διορίζει ή να παύει την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού, διαχειριστικού ή εποπτικού οργάνου του καταστατικού άλλης επιχείρησης,
γ) μια επιχείρηση έχει το δικαίωμα να ασκήσει κυριαρχική επιρροή σε άλλη επιχείρηση βάσει σύμβασης που έχει συνάψει με αυτήν ή δυνάμει ρήτρας του καταστατικού της αυτής της τελευταίας και
δ) μια επιχείρηση που είναι μέτοχος ή εταίρος άλλης επιχείρησης ελέγχει μόνη της, βάσει συμφωνίας που έχει συνάψει με άλλους μετόχους ή εταίρους της εν λόγω επιχείρησης, την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων αυτής της επιχείρησης.
Οι επιχειρήσεις που έχουν οποιαδήποτε από τις σχέσεις που αναφέρονται στα ανωτέρω στοιχεία α έως δ με μία ή περισσότερες άλλες επιχειρήσεις θεωρούνται επίσης ενιαία επιχείρηση.

Άρθρο 3
Δικαιούχοι και προϋποθέσεις συμμετοχής - Εξαιρέσεις


1. Στο πρόγραμμα διατήρησης θέσεων εργασίας σε ξενοδοχειακές μονάδες μπορούν να υπαχθούν οι κάθε μορφής ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, εφόσον πληρούν σωρευτικά τις παρακάτω προϋποθέσεις:
α) Λειτουργούν εκτός της Διοικητικής Περιφέρειας Αττικής (πλην της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων) και του Πολεοδομικού συγκροτήματος της πόλεως Θεσσαλονίκης.
β) Έχουν άδεια λειτουργίας του Ε.Ο.Τ. σε ισχύ, και
γ) Είναι εποχιακές, είχαν διακόψει τη συνεχόμενη λειτουργία τους τουλάχιστον για δύο έτη, κατά την προηγούμενη πενταετία του έτους της έναρξης του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης, και συγκεκριμένα την χρονική περίοδο από 1η Νοεμβρίου μέχρι 28η /29η Φεβρουαρίου, εκτός εάν μετείχαν σε ένα τουλάχιστον από τα προηγούμενα προγράμματα διατήρησης θέσεων εργασίας για τη χειμερινή περίοδο ή είναι νέες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις (άρχισαν δηλαδή να λειτουργούν από την 1η Ιανουαρίου του έτους που προηγείται αυτού της έναρξης του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης), οπότε θα πρέπει να διέκοψαν την συνεχόμενη λειτουργία τους κατά το προηγούμενο έτος πριν την 1η Νοεμβρίου.
Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που άρχισαν να λειτουργούν από την 1η Νοεμβρίου του έτους που προηγείται αυτού της έναρξης του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης και μετά, δεν επιχορηγούνται.
δ) Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι για τους οποίους θα ζητήσουν να επιχορηγηθούν, να δικαιούνται επίδομα τακτικής ανεργίας κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης.

2. Στο πρόγραμμα δεν μπορούν να υπαχθούν:
α) Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις για το προσωπικό τους, το οποίο πριν την 1η Νοεμβρίου του έτους για το οποίο μπορούν να επιχορηγηθούν, είχε συνεχόμενη δωδεκάμηνη απασχόληση, στην ίδια ή και σε άλλη ξενοδοχειακή μονάδα ή επιχείρηση.
β) Εξωχώριες εταιρείες όπως και επιχειρήσεις, που στην εταιρική τους σύνθεση συμμετέχουν εξωχώριες εταιρείες.
γ) Επιχειρήσεις εις βάρος των οποίων εκκρεμεί ανάκτηση προηγούμενων κρατικών ενισχύσεων. Είναι δυνατή η υπαγωγή των επιχειρήσεων για τις οποίες έχει εκδοθεί απόφαση διακοπής με αναζήτηση αναλογούντος ποσού ή απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης, εφόσον προσκομίσουν ταμειακό παραστατικό πληρωμής δικαιούχου, από το οποίο προκύπτει ότι έχουν εξοφλήσει ή εξακολουθούν και καταβάλλουν τις τυχόν δόσεις.

Άρθρο 4
Ωφελούμενοι


Ωφελούμενοι είναι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι οποίοι δικαιούνται επίδομα τακτικής ανεργίας κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης.

Άρθρο 5
Διαδικασία Υπαγωγής


1. Η ενδιαφερόμενη ξενοδοχειακή επιχείρηση οφείλει να υποβάλει εντός 60 ημερών από τη δημοσίευση της σχετικής Δημόσιας Πρόσκλησης, η οποία αναρτάται στον διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr), αίτηση υπαγωγής (η οποία είναι επίσης αναρτημένη στον διαδικτυακό τόπο του Οργανισμού) προς το ΚΠΑ2, στην αρμοδιότητα του οποίου ανήκει η ξενοδοχειακή επιχείρηση.
Στην αίτηση αναφέρει τα βασικά στοιχεία της ξενοδοχειακής επιχείρησης (επωνυμία, διεύθυνση, τηλέφωνο, νόμιμο εκπρόσωπο, μετοχική σύνθεση κτλ) και της ξενοδοχειακής μονάδας για την οποία ζητάει επιχορήγηση, την ημερομηνία που άρχισε να λειτουργεί η μονάδα, τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολούσε κατά τον μήνα Οκτώβριο του έτους για το οποίο αιτείται να επιχορηγηθεί, τη χρονική διάρκεια της επιμήκυνσης των εργασιών της και τον αριθμό των εργαζομένων που θα απασχολήσει κατά τη διάρκεια της επιμήκυνσης.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την υποβολή της ηλεκτρονικής αίτησης είναι η ενδιαφερόμενη ξενοδοχειακή επιχείρηση να είναι εγγεγραμμένος χρήστης στο πληροφοριακό σύστημα (portal) του ΟΑΕΔ και να διαθέτει κωδικούς πρόσβασης σε αυτό (Ονομασία Χρήστη και Συνθηματικό).
Στην περίπτωση που μια ξενοδοχειακή επιχείρηση (π.χ. Ανώνυμη Εταιρεία) διατηρεί σε λειτουργία περισσότερες ξενοδοχειακές μονάδες, πρέπει να υποβάλει ξεχωριστά αίτηση υπαγωγής για κάθε μία ξενοδοχειακή μονάδα που αιτείται να επιχορηγηθεί και να την αποστείλει στην Υπηρεσία (ΚΠΑ2), στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η κάθε ξενοδοχειακή μονάδα.
Στην περίπτωση που η επιχείρηση επιθυμεί να ενταχθεί για τα υποκαταστήματα / ξενοδοχειακές μονάδες της, τότε οι κωδικοί πρόσβασης που θα χρησιμοποιήσει κατά την υποβολή της ηλεκτρονικής αίτησης για την πρόσληψη επιχορηγούμενων ανέργων σε αυτά, είναι ο κλειδάριθμος του υποκαταστήματος ή της ξενοδοχειακής μονάδας της επιχείρησης.
Αν οι ενδιαφερόμενες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις δεν είναι εγγεγραμμένοι χρήστες στο Πληροφοριακό Σύστημα (portal) του Οργανισμού, πρέπει να επισκεφτούν την Υπηρεσία του ΟΑΕΔ (ΚΠΑ2) στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η ξενοδοχειακή επιχείρηση ή η ξενοδοχειακή μονάδα και να προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοση κλειδαρίθμου προκειμένου στη συνέχεια να υποβάλουν ηλεκτρονική αίτηση για την υπαγωγή στο ανωτέρω πρόγραμμα. Η ανωτέρω διαδικασία μπορεί να διενεργηθεί από νόμιμα εξουσιοδοτημένο πρόσωπο.
Εφόσον η επιχείρηση διατηρεί υποκαταστήματα, τότε κατά την έκδοση του κλειδάριθμου πρέπει να δηλώνονται και να καταχωρούνται όλα τα απαραίτητα στοιχεία (δ/νση, τηλ., email, ΑΦΜ επιχείρησης κλπ) κάθε υποκαταστήματός της και να συσχετίζονται με το αρμόδιο ΚΠΑ2.
Η ηλεκτρονική αίτηση επέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης, σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν.1599/1986, όσον αφορά στα στοιχεία που περιλαμβάνονται και αναφέρονται σε αυτήν. Η ανακρίβεια των στοιχείων που δηλώνονται στην ηλεκτρονική αίτηση επισύρει τις προβλεπόμενες ποινικές και διοικητικές κυρώσεις. Η επιχείρηση φέρει την ευθύνη της πλήρους και ορθής συμπλήρωσης της ηλεκτρονικής της αίτησης.

2. Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας (ΚΠΑ2), μετά τον απαραίτητο διοικητικό ή/και επιτόπιο έλεγχο (επιτόπια επαλήθευση) προβαίνει στην έκδοση της εγκριτικής απόφασης, για το σύνολο των ατόμων που αιτείται να επιχορηγηθεί η ξενοδοχειακή επιχείρηση ή ξενοδοχειακή μονάδα στην οποία προσδιορίζεται ο ακριβής αριθμός των ατόμων για τα οποία δικαιούται να επιχορηγηθεί η επιχείρηση, στο πλαίσιο του καθεστώτος ενίσχυσης ήσσονος σημασίας (de minimis).
Στη συνέχεια το αρμόδιο ΚΠΑ2 καλεί την επιχείρηση μέσω αποδεδειγμένης πρόσκλησης - κοινοποίησης (ηλεκτρονικής ή έγγραφης), να προσέλθει για να παραλάβει την εγκριτική απόφαση.
Σε περίπτωση που η επιχείρηση δεν προσέλθει εντός (30) ημερών από την ημερομηνία ενημέρωσής της, τότε ο Προϊστάμενος του ΚΠΑ2 προβαίνει στην έκδοση απόφασης ανάκλησης.

Άρθρο 6
Χρονικό διάστημα επιμήκυνσης


Το χρονικό διάστημα λειτουργίας της επιχείρησης και διατήρησης των θέσεων εργασίας για το οποίο μπορούν να επιχορηγηθούν οι διατηρούμενες θέσεις ορίζεται από την 1η Νοεμβρίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τέσσερις μήνες και σε καμία περίπτωση πέραν της 28ης /29ης Φεβρουαρίου.

Άρθρο 7
Ποσό επιχορήγησης και όροι του προγράμματος


1. Οι ημέρες επιχορήγησης της ξενοδοχειακής επιχείρησης δεν μπορούν να υπερβαίνουν τον αριθμό των ημερήσιων επιδομάτων ανεργίας που δικαιούται ο ξενοδοχοϋπάλληλος κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος επιμήκυνσης της λειτουργίας της ξενοδοχειακής επιχείρησης και αφαιρούνται από την τακτική επιδότηση της ανεργίας που δικαιούται ο ξενοδοχοϋπάλληλος. Το ποσό της επιχορήγησης κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης είναι ίσο με το ημερήσιο επίδομα ανεργίας, που δικαιούται ο ξενοδοχοϋπάλληλος για κάθε ημέρα ασφάλισής του, με ανώτερο όριο τις 25 ημέρες ανά μήνα και τις 100 ημέρες για όλο το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης. Στην περίπτωση που ο επιχορηγούμενος εργαζόμενος (ωφελούμενος) πραγματοποιήσει περισσότερες από 25 ημέρες ασφάλισης σε ένα μήνα της επιμήκυνσης, καταχωρούνται στη σχετική αναλυτική κατάσταση των εργαζομένων μόνο 25 για το μήνα αυτό, χωρίς οι υπόλοιπες να καταχωρηθούν στον ίδιο ή στον επόμενο μήνα. Αν ο εργαζόμενος δεν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο για την επιδότηση της ανεργίας του, αριθμό ημερομισθίων, κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης, τότε ο δικαιούχος (ξενοδοχειακή επιχείρηση) δεν μπορεί να επιχορηγηθεί στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος για τον συγκεκριμένο υπάλληλο.

2. Ο ξενοδοχοϋπάλληλος, μετά τη λήξη της επιμήκυνσης και αφού σταματήσει να απασχολείται στην ξενοδοχειακή επιχείρηση, δύναται να λάβει τα ημερήσια επιδόματα ανεργίας που δικαιούνταν κατά την έναρξη της επιμήκυνσης μειωμένα κατά τις ημέρες ασφάλισης που πραγματοποίησε κατά το χρονικό διάστημα επιμήκυνσης της λειτουργίας της ξενοδοχειακής επιχείρησης. Η επιδότηση του ξενοδοχοϋπαλλήλου δεν είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επιχορήγηση της επιχείρησης, η οποία μπορεί να επιχορηγηθεί και στην περίπτωση που ο ξενοδοχοϋπάλληλος δεν ασκήσει για οποιοδήποτε λόγο, μετά τη λήξη της επιμήκυνσης, το δικαίωμα που είχε για επιδότηση κατά την έναρξή της.

3. Η δικαιούχος ξενοδοχειακή επιχείρηση, κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης, μπορεί να προβεί σε αντικατάσταση του εργαζόμενου, που είτε δεν θα αποδεχθεί να συνεχίσει να απασχοληθεί σε αυτήν ή θα σταματήσει για οποιοδήποτε λόγο την εργασία του κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης, με άνεργο ξενοδοχοϋπάλληλο άλλης ξενοδοχειακής μονάδας της ίδιας ξενοδοχειακής επιχείρησης ή από άλλη ξενοδοχειακή επιχείρηση και να επιχορηγηθεί για αυτόν, εφόσον όμως ο άνεργος ξενοδοχοϋπάλληλος είχε συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ημερών επιδότησης κατά το χρονικό διάστημα έναρξης της επιμήκυνσης.

4. Η αρμόδια Υπηρεσία (ΚΠΑ2) διενεργεί, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, επιτόπιο και διοικητικό έλεγχο λειτουργίας της ξενοδοχειακής επιχείρησης κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης των εργασιών της και συντάσσει σχετική έκθεση ελέγχου. Εφόσον διαπιστωθεί ότι, δεν πληρούνται οι όροι του προγράμματος προβαίνει σε απόφαση ανάκλησης της υπαγωγής.

Άρθρο 8
Διαδικασία για την καταβολή της επιχορήγησης


1. Υποβολή αίτησης για καταβολή της επιχορήγησης
Η επιχορηγούμενη δικαιούχος ξενοδοχειακή επιχείρηση υποβάλλει εντός 60 ημερών μετά τη λήξη του τελευταίου μήνα της επιμήκυνσης στο ΚΠΑ2 του ΟΑΕΔ που ανήκει η ξενοδοχειακή επιχείρηση ή η ξενοδοχειακή μονάδα, την αίτηση καταβολής επιχορήγησης, επισυνάπτοντας τα εξής δικαιολογητικά:
α) Αναλυτική κατάσταση των -εποχικών- ξενοδοχοϋπαλλήλων που απασχόλησαν, με τον αριθμό των ημερών ασφάλισης για καθένα τους, κατά τη διάρκεια του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης.
Πιο συγκεκριμένα η κατάσταση - πίνακας αποτελείται από 9 στήλες, οι οποίες είναι οι εξής: 1η στήλη: αύξων αριθμός 2η στήλη: Επώνυμο ξενοδοχοϋπαλλήλου 3η στήλη: Όνομα ξενοδοχοϋπαλλήλου 4η στήλη: Αριθμός μητρώου ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 5η στήλη (συμπληρώνεται από την Υπηρεσία): Ημέρες ασφάλισης κατά το τελευταίο (πριν από το χρονικό διάστημα έναρξης της επιμήκυνσης) 12μηνο, 14μηνο ή διετία.
6η στήλη (συμπληρώνεται από την Υπηρεσία): Ημέρες τακτικής επιδότησης ανεργίας που δικαιούται ο ξενοδοχοϋπάλληλος κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης.
7η στήλη (συμπληρώνεται από την Υπηρεσία): Ημέρες ασφάλισης κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης (ημέρες επιχορήγησης της ξενοδοχειακής επιχείρησης) 8η στήλη: -τυχόν- Παρατηρήσεις. 9η στήλη : στήλη της υπεύθυνης δήλωσης με τις υπογραφές των εποχικών ξενοδοχοϋπαλλήλων ότι απασχολήθηκαν και πληρώθηκαν το χρονικό διάστημα για το οποίο ζητείται η επιχορήγηση ή παραστατικά σύμφωνα με τα οποία θα αποδεικνύεται η πληρωμή αυτών. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν οι υπογραφές των εργαζομένων, είναι δυνατόν να υποβληθούν τα παραστατικά πληρωμής των εργαζομένων (υπογεγραμμένες μισθοδοτικές καταστάσεις, αντίγραφα λογαριασμών μισθοδοσίας κ.λπ.).
β) Αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις (Α.Π.Δ.), οι οποίες μπορούν να υποβληθούν και σε ηλεκτρονική μορφή, συνοδευμένες με υπεύθυνη δήλωση, στην οποία δηλώνεται ότι τα στοιχεία που εμπεριέχονται είναι αληθή.
γ) Γραμμάτια είσπραξης ή βεβαίωση απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών για το επιχορηγούμενο προσωπικό στα οικεία ασφαλιστικά ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης.
- Αντίγραφα των γραμματίων κατάθεσης (αν η καταβολή έγινε σε Τράπεζα) ή των προσωρινών γραμματίων είσπραξης (αν η καταβολή έγινε π.χ. σε Υποκ/μα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ), που αντιστοιχούν στις μηνιαίες εισφορές, τις οποίες είναι υποχρεωμένος ο εργοδότης να καταβάλει για τους μήνες που αναφέρονται στη χρονική περίοδο της επιμήκυνσης).
- Σε περίπτωση που επιχειρήσεις χρησιμοποιούν τους εναλλακτικούς τρόπους συναλλαγής για την απόδοση των ασφαλιστικών τους εισφορών (π.χ. Internet Banking, Phone Banking) τότε πρέπει να προσκομίσουν αντίγραφο συναλλαγής πληρωμής όπου αναγράφεται η ένδειξη «ΑΜΕΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗ ΙΚΑ- ΕΤΑΜ», «ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΗ», «ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ» και Υπεύθυνη δήλωση ότι τα αναγραφόμενα είναι ακριβή και αληθή.
Στις περιπτώσεις που η επιχείρηση έχει προβεί σε ρύθμιση των οφειλών της προς το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ή τους οικείους ασφαλιστικούς φορείς, για να είναι δυνατή η καταβολή της επιχορήγησης πρέπει η ρύθμιση να έχει κατατεθεί εμπρόθεσμα, δηλαδή εντός 60 ημερών από τη λήξη του τελευταίου μήνα της επιμήκυνσης και στην απόφαση ρύθμισης να συμπεριλαμβάνεται το κρίσιμο χρονικό διάστημα για το οποίο ζητά να επιχορηγηθεί η επιχείρηση και εφόσον οι δόσεις καταβάλλονται κανονικά. Σε περίπτωση που η ρύθμιση δεν είναι ενήμερη, η αξίωση για καταβολή της επιχορήγησης απορρίπτεται, με την έκδοση απόφασης παραγραφής από τον Προϊστάμενο του ΚΠΑ2.
Εάν η Υπηρεσία κρίνει ότι τα παραπάνω στοιχεία χρήζουν περαιτέρω έρευνας, ενδείκνυται να τα διασταυρώσει και με την αρμόδια Υπηρεσία του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ή του οικείου ασφαλιστικού φορέα κύριας ή και επικουρικής ασφάλισης.
δ) Αντίγραφο κατάστασης προσωπικού και ωρών εργασίας που έχει υποβληθεί ηλεκτρονικά στο σύστημα ΙΚΑ- Σ.ΕΠ.Ε. - ΟΑΕΔ (Έντυπο Ε4 - ετήσιος πίνακας κατάστασης προσωπικού) καθώς και το τυχόν Ενιαίο Έντυπο Ε3 της πρόσληψης του επιδοτούμενου (Ε3 Αναγγελία Πρόσληψης και Ε4 Συμπληρωματικός Πίνακας Προσωπικού Νέας Πρόσληψης). Τα ανωτέρω έντυπα αναζητούνται αυτόματα από την αρμόδια Υπηρεσία του ΟΑΕΔ (ΚΠΑ2), στο Πληροφοριακό Σύστημα (ΠΣ ΣΕΠΕ - ΟΑΕΔ- ΙΚΑ/ΕΤΑΜ) του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Ο δικαιούχος (ξενοδοχειακή επιχείρηση) υποβάλλει στο κατά τόπο αρμόδιο για την επιδότηση του ξενοδοχοϋπαλλήλου γραφείο ασφάλισης του ΚΠΑ2 την ανωτέρω αναλυτική κατάσταση των εργαζομένων με συμπληρωμένες τις στήλες 1η έως 4η μαζί με τη «βεβαίωση εργοδότη» ή με τα ασφαλιστικά βιβλιάρια των εργαζομένων της τελευταίας διετίας. Ο αρμόδιος υπάλληλος του ΚΠΑ2 συμπληρώνει τις στήλες 5η έως 6η βάσει της «βεβαίωσης εργοδότη» ή των ασφαλιστικών βιβλιαρίων, στα οποία σημειώνει το χρονικό διάστημα που έχει αιτηθεί για να επιχορηγηθεί η ξενοδοχειακή επιχείρηση λόγω επιμήκυνσης και κατόπιν τα επιστρέφει στον δικαιούχο (ξενοδοχειακή επιχείρηση).
Κατόπιν το γραφείο ασφάλισης, αφού έχει ελέγξει ποιοι ξενοδοχοϋπάλληλοι δικαιούνται επιδότηση τακτικής ανεργίας κατά την έναρξη της επιμήκυνσης, διαβιβάζει άμεσα τη συμπληρωμένη κατάσταση των εργαζομένων στο αρμόδιο για την επιχορήγηση της ξενοδοχειακής επιχείρησης γραφείο απασχόλησης του ΚΠΑ2. Το γραφείο απασχόλησης που είναι αρμόδιο για την επιχορήγηση της ξενοδοχειακής επιχείρησης συμπληρώνει την 7η στήλη, βάσει της «βεβαίωσης εργοδότη» με τις ημέρες ασφάλισης κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης την οποία προσκομίζει ο δικαιούχος (ξενοδοχειακή επιχείρηση).
Σε περίπτωση που ένας ξενοδοχοϋπάλληλος δεν δικαιούται επίδομα τακτικής ανεργίας κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης, η εποχική ξενοδοχειακή επιχείρηση (δικαιούχος) δεν μπορεί να επιχορηγηθεί για τον συγκεκριμένο ξενοδοχοϋπάλληλο. Επίσης στην περίπτωση που κανένας από τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, για τους οποίους η ξενοδοχειακή επιχείρηση έχει αιτηθεί την επιχορήγηση, δεν δικαιούται επίδομα τακτικής ανεργίας κατά την έναρξη του χρονικού διαστήματος της επιμήκυνσης, τότε η ξενοδοχειακή επιχείρηση δεν μπορεί να επιχορηγηθεί στα πλαίσιο του παρόντος προγράμματος.
Σε περίπτωση εκπρόθεσμης υποβολής της αίτησης ή και των απαραίτητων δικαιολογητικών για καταβολή της επιχορήγησης, που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο, πέραν της προθεσμίας των 60 ημερών από τη λήξη του τελευταίου μήνα της επιμήκυνσης, τότε η αξίωση για καταβολή της επιχορήγησης, θα παραγράφεται μετά από σχετική απόφαση του Προϊσταμένου του ΚΠΑ2.
Είναι δυνατή η επιμήκυνση της ως άνω προθεσμίας κατά εξήντα (60) ημέρες, ύστερα από αίτηση της επιχείρησης και απόφαση του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας.

2. Καταβολή της επιχορήγησης
Η Υπηρεσία (ΚΠΑ2), στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η ξενοδοχειακή επιχείρηση ή η ξενοδοχειακή μονάδα, ύστερα από το σχετικό έλεγχο των ημερών ασφάλισης του επιχορηγούμενου προσωπικού μέσω του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος του ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, συμπληρώνει την κατάσταση των εργαζομένων υπολογίζοντας και το ποσό της επιχορήγησης.
Η Υπηρεσία (ΚΠΑ2), στην αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η ξενοδοχειακή επιχείρηση ή η ξενοδοχειακή μονάδα, ύστερα από το σχετικό έλεγχο των δικαιολογητικών (διοικητικός έλεγχος) και αφού διαπιστώσει ότι πληρούνται οι όροι και προϋποθέσεις του προγράμματος, προβαίνει στην έκδοση σχετικής εγκριτικής απόφασης για την καταβολή της ενίσχυσης.
Σε περίπτωση που ο νόμιμος εκπρόσωπος της επιχείρησης δεν ανταποκριθεί και δεν προσέλθει στην Υπηρεσία εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας (3 μήνες) τότε το ποσό παραγράφεται μετά από σχετική απόφαση του Προϊσταμένου του ΚΠΑ2.

Άρθρο 9
Επιδότηση ανεργίας ξενοδοχοϋπαλλήλου


Το γραφείο ασφάλισης του ΚΠΑ2 που είναι αρμόδιο για την επιδότηση του ξενοδοχοϋπαλλήλου, εξετάζει με βάση την προαναφερθείσα σημείωση στη «βεβαίωση εργοδότη» του ξενοδοχοϋπαλλήλου, αν απασχολήθηκε κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης και σε καταφατική περίπτωση του καταβαλλει τα επιδόματα ανεργίας σύμφωνα με τον παραπάνω υπολογισμό (ημερήσια επιδόματα που θα δικαιούνταν κατά την έναρξη της επιμήκυνσης μειωμένα κατά τον αριθμό των ημερών εργασίας/ασφάλισης που πραγματοποιήθηκαν σε αυτήν και για τα οποία δικαιούται να επιχορηγηθεί η δικαιούχος ξενοδοχειακή επιχείρηση). Επιπλέον γνωστοποιεί τη σχετική απόφαση στο αρμόδιο για την επιχορήγηση της επιχείρησης γραφείο απασχόλησης, που τη διατηρεί στο φάκελο της επιχορήγησης της, αφού σημειώσει τον αριθμό της στην κατάσταση εργαζομένων.
Αν δεν υπάρχει σημείωση του αρμόδιου για την επιχορήγηση της επιχείρησης γραφείου απασχόλησης επάνω στις «βεβαιώσεις εργοδότη» σχετική με την αίτηση της για επιχορήγηση, πρέπει το αρμόδιο για την επιδότηση του ξενοδοχοϋπαλλήλου γραφείο ασφάλισης, πριν εκδώσει απόφαση, να επικοινωνήσει με το αρμόδιο για την επιχορήγηση της επιχείρησης γραφείο απασχόλησης, για να εξακριβώσει αν αυτός έχει ζητήσει επιδότηση. Στη συνέχεια εκδίδει, με σχετική αναφορά της επικοινωνίας αυτής, την απόφαση για την επιδότηση του ξενοδοχοϋπαλλήλου, την οποία γνωστοποιεί και στο αρμόδιο για την επιχορήγηση της ξενοδοχειακής επιχείρησης γραφείο απασχόλησης.
Η γνωστοποίηση εξασφαλίζει τη βεβαιότητα ότι δεν θα καταβληθούν δύο επιχορηγήσεις/επιδοτήσεις (στην επιχείρηση και στον ξενοδοχοϋπάλληλο αντίστοιχα) για τις ίδιες ημέρες ασφάλισης κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης.
Το αρμόδιο γραφείο απασχόλησης για την επιχορήγηση της ξενοδοχειακής επιχείρησης, οφείλει να διατηρεί φάκελο με τα στοιχεία της επιχορήγησης, όπως φωτοτυπία της «βεβαίωσης εργοδότη» των ξενοδοχοϋπαλλήλων με τις ημέρες ασφάλισης κατά το χρονικό διάστημα της επιμήκυνσης, αποφάσεις σχετικά με την επιδότηση των εργαζομένων, υπεύθυνες δηλώσεις των δικαιούχων (ξενοδοχειακών επιχειρήσεων), από όπου προκύπτει ότι η ξενοδοχειακή επιχείρηση μπορεί να επιχορηγηθεί για τις ημέρες ασφάλισης που έχουν καταχωρηθεί στην 7η στήλη και ότι για αυτές δεν επιδοτήθηκαν οι εργαζόμενοι.

Άρθρο 10
Διακοπή -Δημοσιονομική Διόρθωση


Σε περίπτωση που διαπιστωθεί παράβαση όρου ή όρων ή προϋποθέσεων, μετά από οποιαδήποτε καταβολή ποσού της επιχορήγησης στην επιχείρηση εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 29 παρ.7 του ν.1262/1982, όπως ισχύει, των άρθρων 121 και 123 του ν.4270/2014 (ΦΕΚ 143/Α') και του άρθρου 91 παρ. 1 εδ. 1ο του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974), όπως ισχύει.

Άρθρο 11
Επίλυση διαφορών -Διαδικασία Ενστάσεων


Οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ των δικαιούχων και των Υπηρεσιών Απασχόλησης του ΟΑΕΔ, επιλύεται με απόφαση της Επιτροπής Εκδίκασης Ενδικοφανών Προσφυγών (Απόφαση Δ.Σ.: 635/8.3.2016 - ΦΕΚ 1708/Β/15-6-2016 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει).
Οι ενστάσεις υποβάλλονται, εντός της αποκλειστικής προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση των σχετικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από το κάθε φορά αρμόδιο γραφείο της Υπηρεσίας.
Οι υποβαλλόμενες ενστάσεις με τα τυχόν προσκομισθέντα δικαιολογητικά εξετάζονται από τον Προϊστάμενο και τον κάθε φορά υπάλληλο του ΚΠΑ2. Μετά τον σχετικό έλεγχο γίνεται εισήγηση, η οποία αποστέλλεται στο αρμόδιο τμήμα της αντίστοιχης Περιφερειακής Διεύθυνσης του Οργανισμού, το οποίο θέτει το αίτημα της επιχείρησης υπόψη της Επιτροπής Εκδίκασης Ενδικοφανών Προσφυγών.
Οι αποφάσεις επί των ενστάσεων, οι οποίες είναι επαρκώς τεκμηριωμένες και αναφέρουν αναλυτικά τις διατάξεις και τους όρους του προγράμματος που παραβιάστηκαν εκδίδονται από την Επιτροπή Εκδίκασης Ενδικοφανών Προσφυγών μέσα σε τρεις (3) μήνες από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της ένστασης και κοινοποιούνται στους προσφεύγοντες.

Άρθρο 12
Τελικές διατάξεις


Λεπτομέρειες εφαρμογής του προγράμματος, εξειδικεύονται περαιτέρω στη Δημόσια Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς κάθε ενδιαφερόμενη επιχείρηση, η οποία εκδίδεται κάθε έτος και αναρτάται στον διαδικτυακό τόπο του ΟΑΕΔ (www.oaed.gr).
Εκκρεμείς αιτήσεις καταβολής επιχορήγησης για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί οι σχετικές Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις των Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών, στο πλαίσιο του «Προγράμματος επιχορήγησης εποχικών ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για τη διατήρηση θέσεων εργασίας κατά τη χειμερινή περίοδο» σύμφωνα με την με αριθμ. 43452/633/22-12-2014 κοινή υπουργική απόφαση, ικανοποιούνται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 8 της παρούσας.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 9 Φεβρουαρίου 2017

Οι Αναπληρωτές Υπουργοί

Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Οικονομικών
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

Αριθ. οικ.: 11258/ 2017 Εξειδίκευση περιεχομένου Περιφερειακών Σχεδίων για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ), σύμφωνα με το άρθρο 43 του ν. 4414/2016 (Α'149)

$
0
0
Αριθ. οικ.: 11258

(ΦΕΚ Β' 873/16-03-2017)

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Το ν. 2205/1994 «Κύρωση της Σύμβασης -Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές» (Α' 60).

2. Το ν. 3017/2002 «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του Κιότο στη Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος» (Α' 117).

3. Το ν. 4345/2015 «Κύρωση της τροποποίησης της Ντόχα στο Πρωτόκολλο του Κιότο στη Σύμβαση - Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος, που έχει κυρωθεί με το ν. 3017/2002 (Α' 117)» (Α' 148).

4. Το ν. 4414/2016 «Νέο καθεστώς στήριξης των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης - Διατάξεις για το νομικό και λειτουργικό διαχωρισμό των κλάδων προμήθειας και διανομής στην αγορά του φυσικού αερίου και άλλες διατάξεις» (Α'149) και ειδικότερα τα άρθρα 42-45 αυτού.

5. Το ν. 4426/2016 «Κύρωση της συμφωνίας των Παρισίων στη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή» (Α'187).

6. Το π.δ. 100/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής» (Α'167).

7. Το π.δ. 70/2015 «Ανασύσταση των Υπουργείων Πολιτισμού και Αθλητισμού, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και μετονομασία του σε Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Μετονομασία του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων σε Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού σε Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μεταφορά Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού» (Α'114).

8. Το π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α'210).

9. Τη με αριθ. Υ198/2016 Απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτη Φάμελλο» (Β'3722).

10. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας δεν προκύπτει πρόσθετη δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Σκοπός


Με την παρούσα απόφαση, εξειδικεύονται οι προδιαγραφές και το περιεχόμενο των Περιφερειακών Σχεδίων για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ), σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 43 του ν. 4414/2016 (Α' 149).

Άρθρο 2
Προδιαγραφές περιεχομένου ΠεΣΠΚΑ


Για τις προδιαγραφές και το περιεχόμενο των Περιφερειακών Σχεδίων για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ), ισχύει το ακόλουθο Παράρτημα που προσαρτάται στην παρούσα απόφαση.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ:
ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ και ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΠεΣΠΚΑ


Η αναγκαιότητα τεκμηρίωσης κάθε στοιχείου και το εύρος της ανάλυσης των στοιχείων που παρατίθενται στο ΠεΣΠΚΑ, καθορίζονται αποκλειστικά και μόνο για τους στόχους του ΠεΣΠΚΑ. Παρατίθενται μόνο οι αναλύσεις και τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για το ΠεΣΠΚΑ. Στοιχεία αντλούνται επίσης και από άλλους εγκεκριμένους ή υπό εκπόνηση Περιφερειακούς Σχεδιασμούς.

Το κείμενο και τυχόν σχέδια και χάρτες του ΠεΣΠΚΑ δίνονται και σε κατάλληλη ψηφιακή μορφή, έτσι ώστε να είναι εύχρηστα κατά τις διαδικασίες έγκρισής του.

Για τα θέματα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, πληροφορίες αντλούνται και από τα σχετικά κείμενα που είναι διαθέσιμα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, π.χ. στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις:
http://ec.europa.eu/clima/policies/adaptation/index en.htm
http://climate-adapt.eea.europa.eu/ http://unfccc.int/adaptation/items/4159.php
https://www.ipcc.ch/report/ar5/wg2/ κλπ
καθώς και από τα κείμενα της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων στην Κλιματική Αλλαγή (ΕΜΕΚΑ) που είναι διαθέσιμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www. bankofgreece.gr/Pages/el/klima/default.aspx.

Αντίστοιχα, πληροφορίες για τα κλιματικά δεδομένα της χώρας μπορούν να αντλούνται και από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία - ΕΜΥ (π.χ.: www.climatlas.emy.gr).

1. Ανάλυση στόχων ΠεΣΠΚΑ

Αναλύονται οι στόχοι του ΠεΣΠΚΑ με βάση τους στόχους και τις κατευθύνσεις που αναφέρονται στην Εθνική Στρατηγική για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΕΣΠΚΑ).
Αναφέρεται συνοπτικά η συμβατότητα των στόχων του ΠεΣΠΚΑ με τους στόχους της ΕΣΠΚΑ, καθώς με άλλους υφιστάμενους ή υπό εκπόνηση σχεδιασμούς της Περιφέρειας.

2. Περιληπτική αναφορά στα στοιχεία και δεδομένα του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της Περιφέρειας.

2.1. Κλιματικά και βιοκλιματικά χαρακτηριστικά: Περιγράφεται το κλίμα της περιφέρειας, οι διαχρονικές μεταβολές του, καθώς και τα κύρια μετεωρολογικά χαρακτηριστικά με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες (π.χ. στοιχεία ΕΜΥ, βιβλιογραφία, στοιχεία από ευρωπαϊκά συστήματα κλιματολογικών παρατηρήσεων), όπως επίσης και τα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά της περιφέρειας και συσχετίζονται με τις βασικές παραμέτρους των οικοσυστημάτων και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
2.2. Μορφολογικά και τοπολογικά χαρακτηριστικά: Περιγράφεται συνοπτικά το συνολικό τοπίο αναφοράς και οι επιμέρους ενότητές του. Αναφέρονται στοιχεία της σημαντικότητας και της τρωτότητας του τοπίου.
2.3. Γεωλογικά, τεκτονικά και εδαφολογικά χαρακτηριστικά: Περιγράφονται συνοπτικά τα βασικά γεωλογικά, τεκτονικά και υδρολιθολογικά χαρακτηριστικά με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες (βιβλιογραφία, ειδικοί χάρτες και υφιστάμενες μελέτες).
2.4. Υδάτινοι πόροι: Παρουσιάζονται συνοπτικά στοιχεία για τα επιφανειακά και υπόγεια ύδατα της Περιφέρειας, όπως λεκάνες απορροής, πηγές, αποδέκτες, υδρογεωλογικές λεκάνες, συντελεστές εμπλουτισμού, επιφανειακές απορροές, διαθέσιμες ποσότητες και ποιοτικά στοιχεία τους, υφιστάμενες χρήσεις, διαθέσιμες διαχρονικές μεταβολές και τάσεις εξέλιξης της ποιότητας και ποσότητας.
Παρουσιάζονται συνοπτικά οι προβλέψεις του/ων Σχεδίου/ων Διαχείρισης Υδάτων Υδατικού/ων Διαμερίσματος/ων της Περιφέρειας, καθώς και οι προβλέψεις τυχόν εγκεκριμένου/ων Σχεδίου/ων Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας.
2.5. Χλωρίδα-Πανίδα-Προστατευόμενες Περιοχές: Αναφέρονται συνοπτικά τα γενικά στοιχεία σχετικά με τις ιδιότητες, τη μορφή και την κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στην περιφέρεια, με βάση τα διαθέσιμα μόνο στοιχεία και ειδικότερα τα στοιχεία της χλωρίδας και της πανίδας, της οικολογικής διάρθρωσης και των οικοσυστημικών λειτουργιών. Αναφέρονται οι εκτάσεις της περιφέρειας που ανήκουν στις προστατευόμενες περιοχές του ν. 3937/2011 (Α' 60), καθώς και τα δάση και οι δασικές εκτάσεις.
2.6. Παράκτιες περιοχές: Αναφέρονται συνοπτικά οι τύποι των ακτών, ο ρυθμός μεταβολής της στάθμης της θάλασσας, οι πιθανές περιπτώσεις αυξομείωσης της στερεοπαροχής από άλλους παράγοντες καθώς και η τυχόν ύπαρξη ζωνών επικινδυνότητας (υψηλού, μεσαίου και χαμηλού κινδύνου) ή/και ζωνών προστασίας μεταξύ του αιγιαλού και βασικών χαρακτηριστικών του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της Περιφέρειας. Αναφέρονται επίσης τα υφιστάμενα παράκτια τεχνικά έργα και η αποτελεσματικότητά τους.
2.7. Πολιτιστική κληρονομιά: Αναφέρονται συνοπτικά όλοι οι κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, τα ιστορικά μνημεία καθώς και όλες οι άλλες θέσεις ιστορικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος της περιφέρειας. Επίσης οι οικισμοί ή τμήματά τους που προστατεύονται λόγω του ιδιαίτερου πολεοδομικού, αισθητικού, ιστορικού, λαογραφικού και αρχιτεκτονικού τους χαρακτήρα, καθώς και οι αρακτηρισμένοι παραδοσιακοί οικισμοί.
2.8. Χωροταξικός σχεδιασμός-χρήσεις γης: Αναφέρονται συνοπτικά οι ισχύουσες χωροταξικές κατευθύνσεις για την Περιφέρεια με βάση τις προβλέψεις του Γενικού Χωροταξικού Πλαισίου, του οικείου Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης και των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων.
Αναφέρονται συνοπτικά άλλα εγκεκριμένα σχέδια (ρυθμιστικά, γενικά πολεοδομικά, ρυμοτομικά, ΖΟΕ, ΣΧΟΑΑΠ, οριοθέτησης οικισμών, οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων όπως επιχειρηματικά πάρκα, λατομικές ζώνες, περιοχές ολοκληρωμένης τουριστικής ανάπτυξης, περιοχές οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών, κλπ).
Παρουσιάζεται συνοπτικά η υφιστάμενη κατάσταση των χρήσεων γης της Περιφέρειας με κατάλληλα στοιχεία (καλλιεργήσιμες εκτάσεις και είδη καλλιεργειών, γαίες υψηλής παραγωγικότητας, διάρθρωση και κύρια χαρακτηριστικά πόλεων και οικισμών, λειτουργίες αστικού, περιαστικου και εξωαστικού χώρου, κλπ).
2.9. Κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον: Αναφέρεται η δημογραφική κατάσταση της περιφέρειας και οι τάσεις εξέλιξης, με στοιχεία για τον πληθυσμό, το μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής του, την κατανομή ηλικιών, καθώς και η εκτίμηση του πληθυσμού σε περιόδους αιχμής (π.χ. τουριστική περίοδος). Αναφέρονται τα κύρια μεγέθη των τριών παραγωγικών τομέων της οικονομίας η συνεισφορά κάθε τομέα στο ΑΕΠ της Περιφέρειας, συνοπτικά στοιχεία της απασχόλησης, με στοιχεία για τους κύριους δείκτες ανά παραγωγικό τομέα και τις τάσεις εξέλιξης τους, το κατά κεφαλήν εισόδημα (επίπεδο διαβίωσης) με βάση δείκτες της ΕΛΣΤΑΤ, κλπ.
2.10. Υποδομές: Καταγράφονται συνοπτικά οι τεχνικές υποδομές στην περιφέρεια, υφιστάμενες και προγραμματισμένες περιλαμβάνοντας τουλάχιστον: Υποδομές υγείας, υποδομές χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων μεταφορών (οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, λιμένες και καταφύγια σκαφών, αεροδρόμια και συνδυασμένες μεταφορές, μέσα μαζικής μεταφοράς). Αναφέρονται τα συστήματα περιβαλλοντικών υποδομών (εγκαταστάσεις διαχείρισης στερεών αποβλήτων, εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, δίκτυο αποχέτευσης κ.ά.), τα δίκτυα ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών, τα συστήματα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αέριου, κλπ.
2.11. Πιέσεις στο περιβάλλον-Κατάσταση Περιβάλλοντος: Αναφέρονται συνοπτικά οι κυριότερες πιέσεις που ασκούνται στο περιβάλλον (π.χ. πηγές ρύπανσης, ανθρωπογενείς πιέσεις, κλπ) και αξιολογούνται συνολικά οι διαχρονικές μεταβολές και τάσεις εξέλιξης για τους τομείς που καταγράφηκαν στις προηγούμενες ενότητες 2.1-2.10.
2.12. Διοικητική Οργάνωση Περιφέρειας: Αναφέρεται συνοπτικά η διοικητική οργάνωση της Περιφέρειας με έμφαση στις διοικητικές δομές που θα εμπλακούν στον σχεδιασμό, υλοποίηση και παρακολούθηση των μέτρων του κεφαλαίου 5.

3. Εκτίμηση των αναμενόμενων στην Περιφέρεια κλιματικών μεταβολών και ανάλυση της κλιματικής τρωτότητας επιμέρους τομέων και γεωγραφικών περιοχών.

Με βάση ήδη διαθέσιμα δεδομένα και κλιματικές προβολές από διεθνώς αναγνωρισμένα περιοχικά κλιματικά μοντέλα, πραγματοποιείται ανάλυση τάσεων για τις κυριότερες κλιματικές μεταβλητές. Η ανάλυση πραγματοποιείται για βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο (έως το 2050) και μακροπρόθεσμο (έως το 2100) χρονικό ορίζοντα, και για περισσότερα του ενός σενάρια παγκόσμιας εξέλιξης συγκεντρώσεων αερίων του θερμοκηπίου. Αναλύονται υφιστάμενες τάσεις και ενδεχόμενες μεταβολές ακραίων φαινομένων (είδος φαινομένων, ένταση, συχνότητα), μεταβολές της θερμοκρασίας και άνοδος της στάθμης της θάλασσας (μόνο για Περιφέρειες με παράκτιες εκτάσεις), δίνοντας έμφαση στο χρονικό ορίζοντα που καλύπτεται από την περίοδο υλοποίησης του ΠεΣΠΚΑ και την περίοδο εφαρμογής των μέτρων του.
Με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις, αναλύεται η τρωτότητα επιμέρους τομέων και γεωγραφικών περιοχών της Περιφέρειας. Ως επιμέρους τομείς για την ανάλυση της τρωτότητας μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι τομείς που αναφέρονται στο κεφάλαιο 4 της ΕΣΠΚΑ, καθώς και τυχόν άλλοι, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Περιφέρεια.
Η ανάλυση της τρωτότητας των επιμέρους τομέων και γεωγραφικών περιοχών της Περιφέρειας παρουσιάζεται συνοπτικά και με τον πλέον πρόσφορο εποπτικό τρόπο, όπως γραφήματα, πίνακες, κλπ με βάση ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά/παραμέτρους.

4. Εκτίμηση των άμεσων και μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών σε διάφορους τομείς του περιβάλλοντος και της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας και καθορισμός των τομεακών και χωρικών προτεραιοτήτων.

Με βάση την ανάλυση της τρωτότητας των επιμέρους τομέων και γεωγραφικών περιοχών της Περιφέρειας περιγράφονται, εκτιμώνται και αξιολογούνται οι πάσης φύσεως (περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές) δυνητικές επιπτώσεις σε αυτούς/ες, για βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο (έως το 2050) και συνοπτικότερα για μακροπρόθεσμο (έως το 2100) χρονικό ορίζοντα.
Περιγράφονται οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την πρόβλεψη και εκτίμηση των επιπτώσεων με αναφορά στον βαθμό αβεβαιότητας της εκτίμησης και στην αξιοπιστία των μεθόδων, και επισημαίνονται τυχόν δυσκολίες ή ελλείψεις κατάλληλων πληροφοριών/ δεδομένων.
Η εκτίμηση και αξιολόγηση των επιπτώσεων εστιάζεται κυρίως στις εξής ιδιότητές τους:
α) Πιθανότητα εμφάνισης.
β) Έκταση, με αναφορά στη γεωγραφική περιοχή ή/και στο μέγεθος του επηρεαζόμενου πληθυσμού.
γ) Ένταση, με αναφορά στο μέγεθος της μεταβολής,
δ) Πολυπλοκότητα των επιπτώσεων, με αναφορά στο μηχανισμό εμφάνισης (άμεση ή έμμεση επίπτωση), στις συνιστώσες του φαινομένου (ώστε να διακρίνονται οι απλές από τις σύνθετες επιπτώσεις), καθώς και στις εξαρτήσεις έντασης και έκτασης, αν υπάρχουν.
ε) Χαρακτηριστικοί χρόνοι (χρονικός ορίζοντας εμφάνισης των επιπτώσεων, διάρκεια, επαναληπτικότητα).
στ) Δυνατότητες αναστροφής ή ελαχιστοποίησης.
ζ) Διαπεριφερειακός ή/και διασυνοριακός χαρακτήρας. Η παραπάνω ανάλυση παρουσιάζεται συνοπτικά σε κατάλληλο πίνακα.
Προσδιορίζονται αναλυτικά οι τομείς και οι γεωγραφικές περιοχές προτεραιοτήτων και παρουσιάζονται επίσης συνοπτικά και με τον πλέον πρόσφορο εποπτικό τρόπο (όπως γραφήματα, πίνακες, χάρτες, κλπ).

5. Προτεινόμενα μέτρα και δράσεις για τους τομείς και τις περιοχές προτεραιοτήτων.

Εκτίμηση του πιθανού κόστους υλοποίησής τους και αναφορά των πιθανών φορέων υλοποίησης, καθώς και των εμπλεκόμενων φορέων.
Για τους τομείς και τις γεωγραφικές περιοχές προτεραιοτήτων, αναφέρονται τα προτεινόμενα μέτρα, καθώς και οι δράσεις που οφείλουν κατά προτεραιότητα να στοχεύουν:
1. στην αποφυγή των επιπτώσεων
2. στη μείωση της έντασης και έκτασης των επιπτώσεων και
3. στην αποκατάσταση.
Εκτιμάται η αποτελεσματικότητα των μέτρων ως προς τους παραπάνω στόχους, το κόστος υλοποίησης των μέτρων και δράσεων αυτών και ελέγχεται ο λόγος κόστους/ αποτελεσματικότητας λαμβάνοντας υπόψη και τις σχετιζόμενες αβεβαιότητες. Γίνεται επίσης εκτίμηση, κατά το δυνατόν ποσοτική, του οικονομικού, περιβαλλοντικού και κοινωνικού οφέλους που ενδέχεται να προκύπτει από την υλοποίηση/εφαρμογή των προτεινόμενων μέτρων και δράσεων, το οποίο και θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την ιεράρχηση των μέτρων, προκειμένου να λαμβάνουν προτεραιότητα (α) μέτρα τα οποία εκτός από αποτελεσματικά είναι και χρήσιμα περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά, και β) μέτρα τα οποία είναι αποτελεσματικά για ένα ευρύ φάσμα κλιματικών μεταβολών.
Αναφέρονται οι φορείς που θα τα υλοποιήσουν καθώς και οι εμπλεκόμενοι φορείς. Αναφέρονται οι μηχανισμοί χρηματοδότησης, οι πιθανές πρόσθετες πηγές χρηματοδότησης /κάλυψης του κόστους, ο τρόπος υλοποίησης, η εκτιμώμενη διάρκειά τους, καθώς και τυχόν δυσκολίες υλοποίησης. Εκτιμάται η δυνατότητα ένταξης των μέτρων προσαρμογής στην ευρύτερη οικονομική πολιτική και η συμβατότητά τους με στρατηγικές επιλογές της Περιφέρειας.
Τέλος με βάση τα παραπάνω, τα προτεινόμενα μέτρα και δράσεις ιεραρχούνται και παρουσιάζεται η σχετική ιεράρχηση και αξιολόγηση συνοπτικά και με τον πλέον πρόσφορο εποπτικό τρόπο (όπως γραφήματα, πίνακες, κλπ).

6. Εξέταση ενσωμάτωσης των προτεινόμενων μέτρων και δράσεων για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή σε άλλες υφιστάμενες πολιτικές (όπως πολιτικές διαχείρισης φυσικών καταστροφών).

Εξετάζονται και αναλύονται οι δυνατότητες, οι τρόποι ενσωμάτωσης και οι συνέργειες των προτεινόμενων μέτρων και δράσεων σε άλλες πολιτικές της Περιφέρειας, όπως: πολιτικές διαχείρισης φυσικών καταστροφών, πολιτικές υποδομών κ.λπ. Επίσης μεριμνάται ώστε το κριτήριο «κλιματικά ασφαλής επιλογή» να ενσωματώνεται σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων. Οι στόχοι για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή πρέπει να συνδέονται με άλλους σχετικούς στόχους (π.χ. «πράσινη ανάπτυξη», απασχόληση, μετριασμός της κλιματικής αλλαγής, αποδοτική χρήση νερού, κλπ) σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.

7. Εξέταση συμβατότητας και συμπληρωματικότητας ΠεΣΠΚΑ με άλλα Περιφερειακά Σχέδια.

Αναφέρονται οι υφιστάμενοι και οι υπό εκπόνηση λοιποί άλλοι σχεδιασμοί της Περιφέρειας (Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων, Σχέδιο/α Διαχείρισης Υδάτων, Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης, κ.λπ.) και εξετάζεται η συμβατότητα και συμπληρωματικότητα του ΠεΣΠΚΑ με αυτούς, ώστε να ληφθούν σχετικές πρόνοιες στον ΠεΣΠΚΑ ή/και στην αναθεώρηση των υφιστάμενων και στην ολοκλήρωση των υπό εκπόνηση.

8. Συνεργεία και μεταφορά τεχνογνωσίας ΠεΣΠΚΑ με άλλα ΠεΣΠΚΑ και ειδικότερα με όμορων Περιφερειών.

Αναλύεται η συνεργεία του ΠεΣΠΚΑ με άλλα ΠεΣΠΚΑ και ειδικότερα με όμορων Περιφερειών, όσον αφορά ειδικότερα σε λήψη μέτρων για επιμέρους τομείς ή/και όμορες γεωγραφικές ενότητες. Περιγράφονται τα σχετικά μέτρα/δράσεις που εντάσσονται στα προτεινόμενα μέτρα/δράσεις του ανωτέρω κεφαλαίου 5. Αναφέρεται το πλαίσιο υλοποίησης τους, οι φορείς και οι σχετικές διαδικασίες συντονισμού και παρακολούθησης.

9. Τρόπος διαβούλευσης, όπως ερωτηματολόγια, στοιχεία διαβούλευσης και ανταλλαγής πληροφοριών με κοινωνικούς εταίρους που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, κλπ, με στόχο την διερεύνηση της δικής τους εκτίμησης για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις δραστηριότητές τους και την εκ μέρους τους λήψη μέτρων προσαρμογής.

Αναφέρεται ο τρόπος διαβούλευσης και ανταλλαγής πληροφοριών τόσο για την εκπόνηση του ΠεΣΠΚΑ όσο και για τη διαδικασία θεσμοθέτησής του, καθώς και για την χρονική περίοδο εφαρμογής/υλοποίησής του, ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή συμμετοχή και συναίνεση του συνόλου των κοινωνικών εταίρων (δημόσια διοίκηση, επιστημονική κοινότητα, παραγωγικές τάξεις, ενεργοί πολίτες, κλπ). Περιγράφεται το σύνολο των παραμέτρων της κοινωνικής διαβούλευσης και ειδικότερα οι φορείς που μετείχαν /θα μετάσχουν, η περιοδικότητα, τα εργαλεία υλοποίησης της διαβούλευσης, κλπ.

10. Αναφορά των ειδικότερων μέτρων ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του ενδιαφερόμενου κοινού και των κοινωνικών εταίρων.

Αναφέρονται τα ειδικότερα μέτρα/δράσεις που θα υλοποιηθούν για την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση ομάδων ενδιαφέροντος (επαγγελματικές ομάδες, μαθητές, κρατικοί φορείς, κλπ) σε επίπεδο Περιφέρειας ή/ και σε διαπεριφερειακό, επίπεδο αν τα μέτρα /δράσεις εμπίπτουν σε αυτά του ανωτέρω κεφαλαίου 8. Αναφέρονται οι φορείς υλοποίησης, οι εμπλεκόμενοι φορείς και οι ρόλοι τους. Τα μέτρα/δράσεις εντάσσονται στα προτεινόμενα μέτρα/δράσεις του ανωτέρω κεφαλαίου 5.

11. Παρακολούθηση της εφαρμογής και υλοποίησης του ΠεΣΠΚΑ.

Προτείνεται σύστημα παρακολούθησης της προόδου εφαρμογής της ΠεΣΠΚΑ, το οποίο περιλαμβάνει κατάλληλους δείκτες όπως χρονοδιαγράμματα, φορείς παρακολούθησης, κλπ.
Προτείνεται ο τρόπος παρακολούθησης της υλοποίησης και αποτελεσματικότητας των μέτρων και δράσεων καθώς και οι σχετικοί δείκτες παρακολούθησης και οι αρμόδιοι φορείς.

12. Μη τεχνική περίληψη

Η μη-τεχνική περίληψη θα πρέπει να αποτελεί αυτοτελές τμήμα του ΠεΣΠΚΑ, στο οποίο θα συνοψίζεται το περιεχόμενο του ΠεΣΠΚΑ, σε κατά το δυνατόν μη-τεχνική γλώσσα ώστε να είναι κατανοητό στο ευρύ κοινό.
Ειδικότερα θα περιγράφονται με συνοπτικό τρόπο και χωρίς εξειδικευμένους τεχνικούς όρους τουλάχιστον τα εξής:
-Η αναγκαιότητα εκπόνησης του ΠεΣΠΚΑ.
-Τα κυριότερα μέτρα και δράσεις που προτείνονται στο ΠεΣΠΚΑ, η αναγκαιότητα υλοποίησής τους και η συμβατότητα και σύνδεσή τους με άλλες ευρύτερες πολιτικές και σχεδιασμούς της Περιφέρειας.
-Οι δυνατότητες συμμετοχής των διαφόρων κοινωνικών ομάδων στην υλοποίηση των μέτρων /δράσεων.
-Ο τρόπος παρακολούθησης της εφαρμογής του ΠεΣΠΚΑ.

Άρθρο 3
Μεταβατικές διατάξεις


Για διαγωνιστικές διαδικασίες που αφορούν στην επιλογή αναδόχου/ ανάθεση μελετών για την εκπόνηση των ΠεΣΠΚΑ που έχουν ήδη ξεκινήσει πριν την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης, καθώς και για ΠεΣΠΚΑ Περιφερειών που αποδεδειγμένα έχει ξεκινήσει η εκπόνησή τους πριν την έναρξη ισχύος της παρούσας απόφασης, δεν ισχύουν οι προδιαγραφές της παρούσας απόφασης. Στις παραπάνω περιπτώσεις το περιεχόμενο των ΠεΣΠΚΑ καθορίζεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 43 του νόμου 4414 (Α'149) και η εφαρμογή της παρούσας καθίσταται υποχρεωτική κατά την αναθεώρηση ή τροποποίηση των εν λόγω ΠεΣΠΚΑ σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. 6 του άρθρου 43 του νόμου 4416 (Α'149).

Άρθρο 4
Έναρξη ισχύος


Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 6 Μαρτίου 2017

Ο Αναπληρωτής Υπουργός
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΦΑΜΕΛΛΟΣ

Αριθ. Φ. 80000/10124/3162/ 2017 Εκτέλεση και διεκπεραίωση εργασιών επί θεμάτων παροχών και εσόδων από το Ν.Α.Τ. των ενταχθέντων στο Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. πρώην Κ.Ε.Α.Ν., Τ.Π.Α.Ε.Ν. και Τ.Π.Κ.Π.Ε.Ν.

$
0
0

Αριθ. Φ.80000/10124/3162

(ΦΕΚ Β' 881/16-03-2017)

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) του άρθρου 36 και των παρ. 2, 3, 5, 9 και 12 του άρθρου 48 του ν. 4052/2012 «Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.............και άλλες διατάξεις» (Α΄ 41), όπως ισχύουν,

β) της περ. 2 της υποπαρ. Ε.2 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 «Συνταξιοδοτικές διατάξεις - Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης» (Α΄ 94),

γ) του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 51 και του άρθρου 74 του ν. 4387/2016 «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας - Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού συστήματος - Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις (Α΄ 85),

δ) του π.δ/τος 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 116).

2. Την αριθ. οικ. 44549/Δ9.12193/8-10-2015 απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπ. Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αναστάσιο Πετρόπουλο» (Β΄ 2169), όπως ισχύει.

3. Την αριθ. Φ.80000/οικ.61362/16406/28.12.2016 κοινή υπουργική απόφαση περί διάρθρωσης των οργανικών μονάδων του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (Ν.Α.Τ.) (ΝΠΔΔ) (Β΄ 4412).

4. Την αριθ. 115/8/2-3-2017 απόφαση του Δ.Σ. του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. η οποία διαβιβάστηκε με το αριθ. 30765/3-3-2017 έγγραφο του Ταμείου.

5. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Οι υπηρεσίες του Ν.Α.Τ. μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2018 εξακολουθούν να εκτελούν και να διεκπεραιώνουν πάσης φύσεως εργασίες επί θεμάτων παροχών, εισφορών και εσόδων των ενταγμένων στο Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π., Κ.Ε.Α.Ν. - Τ.Π.Α.Ε.Ν. - Τ.Π.Κ.Π.Ε.Ν. και να εκδίδουν τις προβλεπόμενες αποφάσεις για λογαριασμό του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π., σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 13 Μαρτίου 2017

Ο Υφυπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ


Αριθμ. πρωτ.: Α 17128/1154/ 2017 Διαβίβαση εγγράφου Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης περί της θέσης Φ.Δ.Χ. και Ε.Δ.Χ. οχημάτων σε προσωρινή ακινησία κατά την υπ' αριθμ. Φ.10035/2523/131 (Β' 2896) κ.υ.α.

Next: Υπόθεση C‑503/14 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 Παράβαση κράτους μέλους – Άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ – Άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο – Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά τη μεταβίβαση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας – Φορολογία των ιδιωτών κατά την έξοδο από τη χώρα – Άμεση είσπραξη του φόρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που ανταλλάσσουν εταιρικά μερίδια και διατηρούν την κατοικία τους στην ημεδαπή και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που προβαίνουν σε τέτοια ανταλλαγή και μεταφέρουν την κατοικία τους σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων τα οποία χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν τα στοιχεία αυτά σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Αναλογικότητα»
$
0
0
Αθήνα, 14 Μαρτίου 2017
Αριθμ. Πρωτ.: Α 17128/1154
 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
Δ/ΝΣΗ ΕΠΙΒΑΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Ταχ. Δ/νση :Αναστάσεως 2 και Τσιγάντε
Τ.Κ.:10191 Παπάγου, Αθήνα
Πληροφορίες:Κ. Σαρρή
Τηλέφωνο:210 6508094
FAX:2106508451

ΘΕΜΑ: Διαβίβαση εγγράφου Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης περί της θέσης Φ.Δ.Χ. και Ε.Δ.Χ. οχημάτων σε προσωρινή ακινησία κατά την υπ' αριθμ. Φ.10035/2523/131 (Β' 2896) κ.υ.α.

Σχετ.: Το υπ' αριθμ. 277444/22.2.2017 έγγραφο της Δ/νσης Ασφάλισης του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.


Σας κοινοποιείται το ως άνω σχετικό έγγραφο της Δ/νσης Ασφάλισης του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης περί της θέσης Ε.Δ.Χ. και Φ.Δ.Χ. οχημάτων σε προσωρινή ακινησία κατά την υπ' αριθμ. Φ.10035/2523/131/7.9.2016 (Β' 2896) κ.υ.α. και παρακαλούμε για την εφαρμογή των οριζόμενων σε αυτό.

Σε κάθε περίπτωση, για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση επί των θιγόμενων στο σχετικό έγγραφο, μπορείτε να επικοινωνείτε απ' ευθείας με την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.



H ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
Μ. ΒΑΝΙΩΤΟΥ

Ακριβές Αντίγραφο
Κατερίνα Σαρρή

Υπόθεση C‑503/14 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 Παράβαση κράτους μέλους – Άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ – Άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο – Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά τη μεταβίβαση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας – Φορολογία των ιδιωτών κατά την έξοδο από τη χώρα – Άμεση είσπραξη του φόρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που ανταλλάσσουν εταιρικά μερίδια και διατηρούν την κατοικία τους στην ημεδαπή και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που προβαίνουν σε τέτοια ανταλλαγή και μεταφέρουν την κατοικία τους σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων τα οποία χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν τα στοιχεία αυτά σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Αναλογικότητα»

$
0
0
Υπόθεση C‑503/14 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 Παράβαση κράτους μέλους – Άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ – Άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο – Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά τη μεταβίβαση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας – Φορολογία των ιδιωτών κατά την έξοδο από τη χώρα – Άμεση είσπραξη του φόρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που ανταλλάσσουν εταιρικά μερίδια και διατηρούν την κατοικία τους στην ημεδαπή και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που προβαίνουν σε τέτοια ανταλλαγή και μεταφέρουν την κατοικία τους σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων τα οποία χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν τα στοιχεία αυτά σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Αναλογικότητα»

Στην υπόθεση C‑503/14,

με αντικείμενο προσφυγή του άρθρου 258 ΣΛΕΕ λόγω παραβάσεως, που ασκήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014,

Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους G. Braga da Cruz και W. Roels,

προσφεύγουσα,

κατά

Πορτογαλικής Δημοκρατίας, εκπροσωπούμενης από τον L. Inez Fernandes, την M. Rebelo και τον J. Martins da Silva,

καθής,

υποστηριζόμενης από:

την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, εκπροσωπούμενη από τον T. Henze και την K. Petersen,

παρεμβαίνουσα,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τέταρτο τμήμα),

συγκείμενο από τους T. von Danwitz, πρόεδρο τμήματος, E. Levits, C. Vajda (εισηγητή), K. Jürimäe και Κ. Λυκούργο, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: M. Wathelet

γραμματέας: M. Ferreira, κύρια υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 16ης Μαρτίου 2016,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 12ης Μαΐου 2016,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Με το δικόγραφο της προσφυγής της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί από το Δικαστήριο να κρίνει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ τις διατάξεις των άρθρων 10 και 38 του Código do Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Singulares (κώδικα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, στο εξής: CIRS), κατά τις οποίες ο φορολογούμενος ο οποίος ανταλλάσσει εταιρικά μερίδια και μεταφέρει την κατοικία του σε άλλο κράτος εκτός της Πορτογαλικής Δημοκρατίας ή μεταβιβάζει στοιχεία ενεργητικού και παθητικού που χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής δραστηριότητας με αντάλλαγμα μερίδια εταιρίας εγκατεστημένης στην αλλοδαπή οφείλει, στην πρώτη περίπτωση, να περιλάβει, όσον αφορά τις επίμαχες συναλλαγές, όλα τα μη φορολογηθέντα εισοδήματα στη φορολογητέα βάση του τελευταίου οικονομικού έτους κατά το οποίο θεωρούνταν ακόμα φορολογικός κάτοικος ημεδαπής και, στη δεύτερη περίπτωση, δεν απολαύει ουδεμίας αναβολής της φορολογήσεως για την επίμαχη συναλλαγή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ, καθώς και τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992 (ΕΕ 1994, L 1, σ. 3, στο εξής: Συμφωνία ΕΟΧ).

I –  Το νομικό πλαίσιο

Α –  Α – Η Συμφωνία ΕΟΧ

2        Το άρθρο 28 της Συμφωνίας ΕΟΧ ορίζει τα εξής:

«1.      Εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΚ και των κρατών της ΕΖΕΣ.

2.      Η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων συνεπάγεται την κατάργηση κάθε διακρίσεως, λόγω ιθαγενείας μεταξύ των εργαζομένων των κρατών μελών της ΕΚ και των κρατών της ΕΖΕΣ, όσον αφορά την απασχόληση, την αμοιβή και τους άλλους όρους εργασίας και απασχόλησης.

3.      Υπό την επιφύλαξη των περιορισμών που δικαιολογούνται από λόγους δημοσίας τάξεως, δημοσίας ασφαλείας και δημοσίας υγείας, η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων περιλαμβάνει το δικαίωμά τους:

α)      να αποδέχονται κάθε πραγματική προσφορά εργασίας·

β)      να διακινούνται ελεύθερα, για τον σκοπό αυτό, στο έδαφος των κρατών μελών της ΕΚ και των κρατών της ΕΖΕΣ·

γ)      να διαμένουν σε ένα από τα κράτη μέλη της ΕΚ ή της ΕΖΕΣ με σκοπό να ασκούν εκεί ορισμένη εργασία σύμφωνα με τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που διέπουν την απασχόληση των εργαζομένων υπηκόων αυτού του κράτους·

δ)      να παραμένουν στο έδαφος ενός κράτους μέλους της ΕΚ ή της ΕΖΕΣ και μετά την άσκηση σε αυτό ορισμένης εργασίας.

4.      Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται προκειμένου περί απασχολήσεως στη δημόσια διοίκηση.

5.      Οι ειδικές διατάξεις όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων περιλαμβάνονται στο παράρτημα V.»

3        Το άρθρο 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ έχει ως εξής:

«1.      Στα πλαίσια των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας, δεν υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία εγκατάστασης των υπηκόων ενός κράτους μέλους της ΕΚ ή της ΕΖΕΣ στο έδαφος οιουδήποτε άλλου από τα κράτη αυτά. Αυτή εκτείνεται επίσης στους περιορισμούς για την ίδρυση πρακτορείων, υποκαταστημάτων ή θυγατρικών εταιρειών από τους υπηκόους ενός κράτους μέλους της ΕΚ ή κράτους της ΕΖΕΣ που είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος οιουδήποτε από τα κράτη αυτά.

Η ελευθερία εγκαταστάσεως περιλαμβάνει την ανάληψη και την άσκηση μη μισθωτών δραστηριοτήτων καθώς και τη σύσταση και τη διαχείριση επιχειρήσεων, και ιδίως εταιρειών κατά την έννοια του άρθρου 34, δεύτερο εδάφιο, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζονται από τη νομοθεσία της χώρας εγκατάστασης για τους δικούς της υπηκόους, με την επιφύλαξη των διατάξεων του κεφαλαίου 4.

2.      Οι ειδικές διατάξεις όσον αφορά το δικαίωμα εγκατάστασης περιλαμβάνονται στα παραρτήματα VIII ώς XI.»

Β –  Β – Το πορτογαλικό δίκαιο

4        Κατά το άρθρο 10 του CIRS, το οποίο τιτλοφορείται «Υπεραξία»:

«1.      Συνιστούν υπεραξία τα κέρδη τα οποία, χωρίς να θεωρούνται εισοδήματα από επιχειρηματική ή επαγγελματική δραστηριότητα, κεφάλαια ή ακίνητα, προκύπτουν από:

a)      τη μεταβίβαση εξ επαχθούς αιτίας εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων και τη χρησιμοποίηση οποιουδήποτε στοιχείου της προσωπικής περιουσίας στην επιχειρηματική και επαγγελματική δραστηριότητα που ασκεί ατομικώς ο κύριός του·

b)      την εξ επαχθούς αιτίας μεταβίβαση εταιρικών μεριδίων, συμπεριλαμβανομένης της εξαγοράς τους και της αποσβέσεώς τους με μείωση του κεφαλαίου, και άλλων κινητών αξιών, καθώς και την αξία που καταβάλλεται στους εταίρους κατόπιν της διανομής και λογίζεται ως υπεραξία κατά το άρθρο 81 του Código do Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Colectivas [κώδικα φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων]·

[...]

3.      Τα κέρδη θεωρείται ότι αποκομίζονται κατά τον χρόνο της διενέργειας των πράξεων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 [...]

[...]

4.      Το κέρδος που υπόκειται στον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων αποτελείται από:

a)      τη διαφορά μεταξύ της αξίας πωλήσεως και της αξίας αγοράς, κατόπιν αφαιρέσεως, κατά περίπτωση, του μέρους που χαρακτηρίζεται ως εισόδημα από κεφάλαια, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στα σημεία a, b και c της παραγράφου 1·

[...]

8.      Σε περίπτωση ανταλλαγής εταιρικών μεριδίων κατά τους όρους των άρθρων 73, παράγραφος 5, και 77, παράγραφος 2, του κώδικα φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων, η λόγω της ανταλλαγής αυτής απόδοση στους εταίρους της εξαγοραζόμενης εταιρίας των τίτλων που αντιστοιχούν στο εταιρικό κεφάλαιο δεν δημιουργεί φορολογική υποχρέωση σε βάρος τους, αν αυτοί εξακολουθούν να αποτιμούν, για φορολογικούς σκοπούς, τα νέα εταιρικά μερίδια στο ύψος της αξίας των παλαιών. Η αξία αυτή προσδιορίζεται βάσει των διατάξεων του παρόντος κώδικα, με την επιφύλαξη της φορολογήσεως της τυχόν αξίας που καταβάλλεται στους εταίρους σε μετρητά.

9.      Για την περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου ισχύουν επίσης τα εξής:

a)      Aν ο εταίρος παύσει να είναι κάτοικος Πορτογαλίας, ενόψει της επιβολής φόρου για το έτος κατά το οποίο επήλθε η μεταβολή της κατοικίας, ως υπεραξία λογίζεται το ποσό το οποίο, δυνάμει της παραγράφου 8, δεν φορολογήθηκε κατά την ανταλλαγή των εταιρικών μεριδίων και το οποίο αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ της πραγματικής αξίας των ληφθέντων εταιρικών μεριδίων και της αξίας κτήσεως των παλαιών, η οποία προσδιορίζεται βάσει των διατάξεων του παρόντος κώδικα·

b)      Οι διατάξεις του άρθρου 73, παράγραφος 10, του κώδικα φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων έχουν ανάλογη εφαρμογή.

10.      Οι διατάξεις των παραγράφων 8 και 9 έχουν ανάλογη εφαρμογή και για τη διανομή μεριδίων ή μετοχών στις περιπτώσεις συγχωνεύσεως ή διασπάσεως εταιριών στις οποίες έχει εφαρμογή το άρθρο 74 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων.

[...]»

5        Το άρθρο 38 του CIRS, το οποίο έχει τον τίτλο «Εισφορά περιουσίας για τον σχηματισμό εταιρικού κεφαλαίου», ορίζει τα εξής:

«1.      Δεν επιβάλλεται φόρος για τον σχηματισμό εταιρικού κεφαλαίου σε περίπτωση μεταβιβάσεως του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας από φυσικό πρόσωπο, εφόσον πληρούνται όλες οι κάτωθι προϋποθέσεις:

a)      ο φορέας προς τον οποίο μεταβιβάζονται τα περιουσιακά στοιχεία είναι εταιρία και έχει την καταστατική της έδρα και την πραγματική της διοίκηση στην Πορτογαλία·

b)      το φυσικό πρόσωπο που προβαίνει στη μεταβίβαση κατέχει τουλάχιστον το 50 % του κεφαλαίου της εταιρίας και η ασκούμενη από την εταιρία αυτή δραστηριότητα είναι, κατ’ ουσίαν, όμοια με τη δραστηριότητα που ασκούνταν ατομικώς·

c)      ως αξία των μεταβιβαζόμενων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού λαμβάνεται υπόψη, ενόψει της μεταβιβάσεως, η αξία που έχει καταχωριστεί στα λογιστικά βιβλία ή στοιχεία του φυσικού προσώπου, ήτοι η αξία που προκύπτει κατ’ εφαρμογήν των διατάξεων του παρόντος κώδικα ή από τις αναπροσαρμογές που πραγματοποιούνται βάσει φορολογικών διατάξεων·

d)      η αξία των μεριδίων του κεφαλαίου που λαμβάνονται ως αντάλλαγμα για τη μεταβίβαση αντιστοιχεί, ενόψει της φορολογήσεως των κερδών ή των ζημιών από τυχόν μεταγενέστερη μεταβίβαση, στην καθαρή αξία των μεταβιβασθέντων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού, η οποία εκτιμάται σύμφωνα με το προηγούμενο σημείο·

e)      η εταιρία του σημείου a δεσμεύεται, διά δηλώσεως, να τηρεί τις διατάξεις του άρθρου 77 του κώδικα φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων· η δήλωση αυτή επισυνάπτεται στη δήλωση εισοδημάτων του φυσικού προσώπου για το οικονομικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιείται η μεταβίβαση.

2.      Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν εφαρμόζονται όταν στη μεταβιβασθείσα περιουσία περιλαμβάνονται στοιχεία για τα οποία εχώρησε αναβολή της φορολογήσεως των κερδών κατά την έννοια του άρθρου 10, παράγραφος 3, σημείο b.

3.      Τα κέρδη τα οποία προκύπτουν από οποιαδήποτε εξ επαχθούς αιτίας μεταβίβαση των μεριδίων του εταιρικού κεφαλαίου που λαμβάνονται ως αντάλλαγμα για τη μεταβίβαση της παραγράφου 1 χαρακτηρίζονται, για διάστημα πέντε ετών από την ημερομηνία της μεταβιβάσεως, ως εισοδήματα από επιχειρηματική και επαγγελματική δραστηριότητα και θεωρούνται ως καθαρά εισοδήματα κατηγορίας Β. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα δεν επιτρέπεται η διενέργεια καμίας πράξεως επί των εταιρικών μεριδίων που απολαύουν καθεστώτος ουδετερότητας, ειδάλλως τα κέρδη θεωρείται ότι πραγματοποιήθηκαν κατά τον χρόνο διενέργειας των πράξεων αυτών και προσαυξάνονται κατά 15 % για κάθε έτος ή τμήμα έτους που παρήλθε αφότου διενεργήθηκε η εισφορά περιουσίας για τον σχηματισμό του εταιρικού κεφαλαίου, προστίθενται δε στο εισόδημα του έτους κατά το οποίο διενεργήθηκαν οι εν λόγω πράξεις.»

6        Κατά το άρθρο 77, παράγραφος 1, του κώδικα φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων:

«Όταν έχει εφαρμογή το καθεστώς που θεσπίζει το άρθρο 38, παράγραφος 1, του [CIRS], τα μεταβιβαζόμενα περιουσιακά στοιχεία ενεργητικού και παθητικού καταχωρίζονται στα λογιστικά βιβλία της λήπτριας εταιρίας με την αξία που ορίζεται στην εν λόγω παράγραφο 1, στοιχείο c, και ο καθορισμός των φορολογητέων αποτελεσμάτων της εταιρίας αυτής γίνεται ως εξής:

a)      τα αποτελέσματα που αφορούν τα στοιχεία της μεταβιβασθείσας περιουσίας υπολογίζονται σαν να μην έχει επέλθει μεταβίβαση·

b)      οι προσαυξήσεις και οι αποσβέσεις των στοιχείων του πάγιου ενεργητικού διενεργούνται σύμφωνα με το καθεστώς που εφαρμόστηκε κατά τον καθορισμό του φορολογητέου αποτελέσματος του φυσικού προσώπου·

c)      οι προβλέψεις που μεταβιβάστηκαν διέπονται, από φορολογικής απόψεως, από το καθεστώς που εφαρμοζόταν για αυτές κατά τον καθορισμό του φορολογητέου αποτελέσματος του φυσικού προσώπου.»

II –  Η προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία

7        Στις 17 Οκτωβρίου 2008 η Επιτροπή απηύθυνε προς την Πορτογαλική Δημοκρατία προειδοποιητική επιστολή με την εκτίμηση ότι το εν λόγω κράτος μέλος είχε παραβεί τις υποχρεώσεις που υπέχει με βάση τα άρθρα 18, 39 και 43 ΕΚ, νυν άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ αντιστοίχως, καθώς και τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ, επειδή φορολογεί την αφανή υπεραξία από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων σε περίπτωση που ένα φυσικό πρόσωπο μεταφέρει την κατοικία του σε άλλο κράτος μέλος ή σε περίπτωση μεταβιβάσεως σε εταιρία στοιχείων ενεργητικού και παθητικού που χρησιμοποιούνται για την άσκηση οικονομικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας από φυσικό πρόσωπο, εφόσον η εταιρία προς την οποία μεταβιβάζονται τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού έχει την έδρα ή την πραγματική διοίκησή της σε άλλο κράτος.

8        Η Πορτογαλική Δημοκρατία απάντησε στην ανωτέρω προειδοποιητική επιστολή με την από 15 Μαΐου 2009 επιστολή, αμφισβητώντας τη θέση της Επιτροπής.

9        Επειδή δεν θεώρησε ικανοποιητική την απάντηση της Πορτογαλικής Δημοκρατίας, η Επιτροπή εξέδωσε τις 3 Νοεμβρίου 2009 αιτιολογημένη γνώμη με την οποία εκτίμησε ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ τις διατάξεις των άρθρων 10 και 38 του CIRS, κατά τις οποίες ο φορολογούμενος που μεταφέρει την κατοικία του σε άλλο κράτος ή μεταβιβάζει στοιχεία ενεργητικού και παθητικού που χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής δραστηριότητας με αντάλλαγμα μερίδια εταιρίας με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος οφείλει να περιλάβει όλα τα μη φορολογηθέντα εισοδήματα στη φορολογητέα βάση του τελευταίου οικονομικού έτους κατά το οποίο θεωρούνταν ακόμα φορολογικός κάτοικος ημεδαπής. Η Επιτροπή κάλεσε επίσης το εν λόγω κράτος μέλος να λάβει τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συμμορφωθεί με την αιτιολογημένη αυτή γνώμη εντός προθεσμίας δύο μηνών από την παραλαβή της.

10      Η Πορτογαλική Δημοκρατία απάντησε στην εν λόγω αιτιολογημένη γνώμη, υποστηρίζοντας ότι οι αιτιάσεις της Επιτροπής ήταν αβάσιμες.

11      Στις 28 Οκτωβρίου 2011, η Επιτροπή απηύθυνε προς την Πορτογαλική Δημοκρατία συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή στην οποία το θεσμικό αυτό όργανο αναφέρθηκε στο άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS, όπως είχε τροποποιηθεί, επισημαίνοντας συγχρόνως ότι η θέση την οποία είχε διατυπώσει στην προειδοποιητική επιστολή και στην αιτιολογημένη γνώμη δεν είχε μεταβληθεί. Η Επιτροπή ενέμεινε επίσης στη θέση της σχετικά με το άρθρο 38 του CIRS, όπως αυτή αποτυπωνόταν στην προειδοποιητική επιστολή και στην αιτιολογημένη γνώμη.

12      Κατόπιν της απαντήσεως της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στην ανωτέρω συμπληρωματική προειδοποιητική επιστολή, με την οποία το εν λόγω κράτος μέλος εξακολουθούσε να υποστηρίζει ότι οι αιτιάσεις της Επιτροπής ήταν αβάσιμες, η Επιτροπή απηύθυνε στις 22 Νοεμβρίου 2012 προς το εν λόγω κράτος μέλος συμπληρωματική αιτιολογημένη γνώμη, με την οποία, αφενός, επανέλαβε την αιτίαση ότι τα άρθρα 10 και 38 του CIRS αντέβαιναν στα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ και τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ και, αφετέρου, κάλεσε το κράτος μέλος αυτό να συμμορφωθεί με την ως άνω συμπληρωματική αιτιολογημένη γνώμη εντός προθεσμίας δύο μηνών.

13      Δεδομένου ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία, με την από 23 Ιανουαρίου 2013 απάντησή της, επανέλαβε ότι η θέση της Επιτροπής ήταν εσφαλμένη, η τελευταία αποφάσισε να ασκήσει την υπό κρίση προσφυγή.

III –  Επί της προσφυγής

Α –  Α – Επί της φερόμενης ως αόριστης και ανακριβούς οριοθετήσεως του αντικειμένου της διαφοράς

1.     Επιχειρήματα των διαδίκων

14      Η Πορτογαλική Δημοκρατία, μολονότι δεν προβάλλει τύποις ένσταση απαραδέκτου της προσφυγής, υποστηρίζει εντούτοις ότι οι τροποποιήσεις τις οποίες επέφερε η Επιτροπή στο αιτητικό της προσφυγής της σε σχέση με τα συμπεράσματα της αιτιολογημένης γνώμης και της συμπληρωματικής αιτιολογημένης γνώμης δεν συνιστούν απλές διευκρινίσεις, αλλά ουσιώδη μεταβολή του αρχικού αντικειμένου της διαφοράς, όπως αυτό συνάγεται από τις ως άνω αιτιολογημένες γνώμες. Ειδικότερα, κατά το εν λόγω κράτος μέλος, οι αιτιάσεις που διατυπώνονται στις ως άνω αιτιολογημένες γνώμες δεν αντιστοιχούν στο γράμμα των άρθρων 10 και 38 του CIRS, που είναι όμως οι διατάξεις στις οποίες στηρίχθηκε η Επιτροπή, και, επομένως, δεν συντρέχει καμία παράβαση.

15      Η Επιτροπή επισημαίνει ότι επέφερε ήσσονος σημασίας τροποποιήσεις στο αιτητικό της προσφυγής της σε σχέση με τα συμπεράσματα της αιτιολογημένης γνώμης, ώστε να ληφθούν υπόψη οι διευκρινίσεις που παρέσχε η Πορτογαλική Δημοκρατία κατά τη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας, και ιδίως με την απάντησή της στη συμπληρωματική αιτιολογημένη γνώμη. Υποστηρίζει ότι οι τροποποιήσεις αυτές ουδόλως μεταβάλλουν το νόημα και το περιεχόμενο των αιτιάσεων κατά του εν λόγω κράτους μέλους και ότι έγιναν πλήρως σεβαστά τα δικαιώματα άμυνάς του.

2.     Εκτίμηση του Δικαστηρίου

16      Υπενθυμίζεται ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, μολονότι το αντικείμενο της προσφυγής που ασκείται δυνάμει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ οριοθετείται κατά την προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία που προβλέπει η διάταξη αυτή και, συνεπώς, η προειδοποιητική επιστολή, η αιτιολογημένη γνώμη της Επιτροπής και η προσφυγή πρέπει να στηρίζονται σε πανομοιότυπες αιτιάσεις, η επιταγή αυτή δεν μπορεί να βαίνει μέχρις σημείου να απαιτείται οπωσδήποτε απόλυτη σύμπτωση ως προς τη διατύπωση των πράξεων αυτών, εφόσον το αντικείμενο της διαφοράς δεν διευρύνθηκε ή δεν τροποποιήθηκε. Ειδικότερα, η Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να διευκρινίζει στο δικόγραφο της προσφυγής της τις αρχικές αιτιάσεις της, υπό την προϋπόθεση, πάντως, ότι δεν μεταβάλλει το αντικείμενο της διαφοράς (βλ. απόφαση της 21ης Ιανουαρίου 2016, Επιτροπή κατά Κύπρου, C‑515/14, EU:C:2016:30, σκέψεις 12 και 13 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

17      Εν προκειμένω, η Επιτροπή εξέθεσε με σαφήνεια τόσο στο πλαίσιο της προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασίας όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου ότι προσάπτει στην Πορτογαλική Δημοκρατία ότι, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ τα άρθρα 10 και 38 του CIRS, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ, καθώς και από τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

18      Επιπλέον, ο συνδυασμός του διατακτικού της αιτιολογημένης γνώμης και της συμπληρωματικής αιτιολογημένης γνώμης με τα άρθρα 10 και 38 του CIRS παρείχε στην Πορτογαλική Δημοκρατία τη δυνατότητα να κατανοήσει, αφενός, ποιες είναι οι προβλεπόμενες στα άρθρα αυτά περιπτώσεις τις οποίες αφορούν οι ως άνω αιτιολογημένες γνώμες της Επιτροπής και, αφετέρου, τις έννομες συνέπειες της εφαρμογής των εν λόγω άρθρων οι οποίες, κατά το εν λόγω θεσμικό όργανο, δεν συνάδουν με το δίκαιο της Ένωσης.

19      Κατά συνέπεια, η Επιτροπή ούτε διεύρυνε ούτε μετέβαλε το αντικείμενο της διαφοράς, όπως αυτό οριοθετήθηκε κατά την προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία.

20      Υπό τις συνθήκες αυτές, το επιχείρημα της Πορτογαλικής Δημοκρατίας ότι η οριοθέτηση του αντικειμένου της διαφοράς είναι αόριστη και ανακριβής δεν μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το παραδεκτό της προσφυγής και πρέπει, ως εκ τούτου, να απορριφθεί.

Β –  Β – Επί της ουσίας

21      Αφενός, η Επιτροπή προσάπτει στην Πορτογαλική Δημοκρατία ότι, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 10 του CIRS, κατά το οποίο ο φορολογούμενος που ανταλλάσσει εταιρικά μερίδια και μεταφέρει την κατοικία του σε άλλο κράτος μέλος ή σε άλλο κράτος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) οφείλει να περιλάβει, όσον αφορά τις επίμαχες συναλλαγές, όλα τα μη φορολογηθέντα εισοδήματα στη φορολογητέα βάση του τελευταίου οικονομικού έτους κατά το οποίο θεωρούνταν ακόμα φορολογικός κάτοικος ημεδαπής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ και τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

22      Αφετέρου, η Επιτροπή προσάπτει στο εν λόγω κράτος μέλος ότι, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 38 του CIRS, κατά το οποίο ο φορολογούμενος που μεταβιβάζει στοιχεία ενεργητικού και παθητικού που χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής δραστηριότητας με αντάλλαγμα μερίδια εταιρίας με έδρα ή πραγματική διοίκηση στο έδαφος άλλου κράτους μέλους ή κράτους του ΕΟΧ δεν απολαύει ουδεμίας αναβολής της φορολογήσεως για την επίμαχη συναλλαγή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

23      Οι αιτιάσεις αυτές χρήζουν χωριστής εξετάσεως.

1.     Επί της υπεραξίας που προκύπτει από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων

α)     Επιχειρήματα των διαδίκων

24      Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, όσον αφορά τη φορολόγηση της υπεραξίας που προκύπτει από ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων, το άρθρο 10 του CIRS επιφυλάσσει δυσμενή φορολογική μεταχείριση εις βάρος των φορολογουμένων που εγκαταλείπουν το πορτογαλικό έδαφος σε σύγκριση με εκείνους που εξακολουθούν να έχουν την κατοικία τους στην Πορτογαλία. Ειδικότερα, αποκλειστικά λόγω της μεταφοράς της κατοικίας του εκτός Πορτογαλίας ο μέτοχος ή ο εταίρος καθίσταται υπόχρεος σε φόρο επί της επίμαχης υπεραξίας η οποία αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ της πραγματικής αξίας των ληφθεισών μετοχών και της αξίας κτήσεως των παλαιών. Αντιθέτως, αν ο μέτοχος ή ο εταίρος διατηρήσει την κατοικία του στην Πορτογαλία, ως αξία των ληφθέντων εταιρικών μεριδίων λαμβάνεται η αξία των μεταβιβασθέντων εταιρικών μεριδίων. Συνεπώς, εάν εξακολουθήσει να είναι κάτοικος Πορτογαλίας, ο μέτοχος ή ο εταίρος θα φορολογηθεί κατά τον χρόνο της οριστικής μεταβιβάσεως των ληφθέντων εταιρικών μεριδίων, εκτός από την περίπτωση συμπληρωματικής χρηματικής καταβολής.

25      Η Επιτροπή εκτιμά ότι το πλεονέκτημα της αναβολής της φορολογήσεως της υπεραξίας που προκύπτει από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων υπέρ των φορολογουμένων που είναι κάτοικοι Πορτογαλίας συνιστά διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των φορολογουμένων αυτών και εκείνων που αποφασίζουν να μεταφέρουν την κατοικία τους σε άλλο κράτος μέλος ή σε άλλο κράτος του ΕΟΧ, η οποία δεν συνάδει ούτε με τα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ ούτε με τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

26      Η Επιτροπή επικαλείται συναφώς τις αποφάσεις της 11ης Μαρτίου 2004, de Lasteyrie du Saillant (C‑9/02, EU:C:2004:138), και της 7ης Σεπτεμβρίου 2006, N (C‑470/04, EU:C:2006:525), οι οποίες αφορούν τη φορολογία των φυσικών προσώπων κατά την έξοδο από τη χώρα, και υποστηρίζει ότι είναι κρίσιμες για την υπό κρίση υπόθεση. Αντιθέτως, κατά την Επιτροπή, η απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus (C‑371/10, EU:C:2011:785), με την οποία το Δικαστήριο δέχθηκε για πρώτη φορά ότι εθνική νομοθεσία για τη φορολογία κατά την έξοδο από τη χώρα ενδέχεται να δικαιολογείται από τον σκοπό διασφαλίσεως της ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, δεν είναι κρίσιμη εν προκειμένω επειδή αφορά αποκλειστικώς τη φορολογία των νομικών προσώπων.

27      Η Επιτροπή, μολονότι αναγνωρίζει ότι ο σκοπός διασφαλίσεως της αποτελεσματικότητας του φορολογικού συστήματος τον οποίο επιδιώκει ο Πορτογάλος νομοθέτης είναι θεμιτός, υποστηρίζει εντούτοις ότι η επίμαχη εθνική διάταξη δεν συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα οι οδηγίες 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας και με την κατάργηση της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ (ΕΕ 2011, L 64, σ. 1), και 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 2010, περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα (ΕΕ 2010, L 84 σ. 1, και διορθωτικό ΕΕ 2014, L 315, σ. 51), προβλέπει ήδη μηχανισμούς ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών και αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη φόρων οι οποίοι καθιστούν δυνατή την επίτευξη του σκοπού αυτού χωρίς να είναι αναγκαίοι περιορισμοί των θεμελιωδών ελευθεριών που κατοχυρώνει η Συνθήκη ΛΕΕ.

28      Επιπλέον, η Πορτογαλική Δημοκρατία θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ζητεί από τους φορολογουμένους που εγκαταλείπουν το πορτογαλικό έδαφος να δηλώνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα πληροφορίες σχετικά με τα ληφθέντα εταιρικά μερίδια, προκειμένου να ελέγχεται αν αυτά παραμένουν στην κατοχή τους. Επομένως, η υπεραξία θα μπορούσε να φορολογείται μόνο κατά τον χρόνο της μεταβιβάσεως των ληφθέντων εταιρικών μεριδίων από τον φορολογούμενο που αναχώρησε από την Πορτογαλία.

29      Η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι το άρθρο 10 του CIRS δεν αντιβαίνει ούτε στα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ ούτε στα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ. Η πολύ συγκεκριμένη περίπτωση την οποία διέπει η επίμαχη διάταξη του CIRS αφορά ειδικότερα την άρση της αναβολής της φορολογήσεως της υπεραξίας που πράγματι προέκυψε στο πλαίσιο προγενέστερης ανταλλαγής εταιρικών μεριδίων λόγω της μεταφοράς της κατοικίας του φορολογουμένου εκτός Πορτογαλίας. Ως εκ τούτου, δεν είναι κρίσιμη στην υπό κρίση υπόθεση η απόφαση της 11ης Μαρτίου 2004, de Lasteyrie du Saillant (C‑9/02, EU:C:2004:138), η οποία αφορούσε τη φορολόγηση υπεραξίας που δεν έχει ακόμη προκύψει, σε περίπτωση μεταφοράς της φορολογικής κατοικίας του φορολογουμένου σε άλλο κράτος μέλος.

30      Κατά την Πορτογαλική Δημοκρατία, ο τυχόν περιορισμός στην ελεύθερη κυκλοφορία που προκύπτει από το άρθρο 10 του CIRS δικαιολογείται, κατ’ αρχάς, από τον σκοπό της διασφαλίσεως ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με την αρχή της φορολογικής εδαφικότητας, τον οποίο αναγνώρισε το Δικαστήριο στην υπόθεση επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus (C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 45). Το εν λόγω κράτος μέλος επισημαίνει ότι από τη συνδυασμένη εφαρμογή της εσωτερικής νομοθεσίας και των συμβάσεων για την αποφυγή διπλής φορολογίας που έχει συνάψει με όλα τα κράτη μέλη προκύπτει ότι εξουσία φορολογήσεως της υπεραξίας από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων έχει κατ’ αρχήν αποκλειστικά το κράτος μέλος κατοικίας του φορολογουμένου που μεταβιβάζει τα εταιρικά μερίδια, ήτοι εν προκειμένω η Πορτογαλική Δημοκρατία. Ως εκ τούτου, η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι, αν γίνει δεκτό ότι υποχρεούται να μη φορολογεί την υπεραξία αυτή σε περίπτωση μεταφοράς της κατοικίας του φορολογουμένου σε άλλο κράτος μέλος, η ίδια θα απολέσει οριστικά την εξουσία φορολογήσεώς τους και, επομένως, θα υπονομευθεί η άσκηση της φορολογικής της αρμοδιότητας όσον αφορά δραστηριότητες που ασκούνται στο έδαφός της (βλ., επ’ αυτού, αποφάσεις της 29ης Μαρτίου 2007, Rewe Zentralfinanz, C‑347/04, EU:C:2007:194, σκέψη 42, και της 8ης Νοεμβρίου 2007, Amurta, C‑379/05, EU:C:2007:655, σκέψη 58).

31      Η Πορτογαλική Δημοκρατία επικαλείται εν συνεχεία λόγους σχετικούς με τη συνοχή του φορολογικού συστήματος. Κατά το εν λόγω κράτος μέλος, υφίσταται εν προκειμένω άμεσος σύνδεσμος μεταξύ του φορολογικού πλεονεκτήματος και της αντισταθμίσεώς του από συγκεκριμένη φορολογική επιβάρυνση, δεδομένου ότι σκοπός της επίμαχης διατάξεως είναι να αποτρέψει το ενδεχόμενο το φορολογικό πλεονέκτημα, που χορηγείται στον φορολογούμενο υπό τη μορφή αναβολής της φορολογήσεως υπεραξίας που προέκυψε, να καθιστά στη συνέχεια αδύνατη την πραγματική φορολόγηση της ίδιας υπεραξίας στο πορτογαλικό έδαφος. Ειδικότερα, για την ομαλή εφαρμογή του καθεστώτος αναβολής της φορολογήσεως ορισμένων στοιχείων ενεργητικού είναι αναγκαίο η χορήγηση του φορολογικού πλεονεκτήματος σε ορισμένο χρονικό σημείο να αντιστοιχεί σε πραγματική φορολόγηση των στοιχείων αυτών σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο.

32      Η Πορτογαλική Δημοκρατία επικαλείται, τέλος, τον δικαιολογητικό λόγο που αφορά την ανάγκη διασφαλίσεως της αποτελεσματικότητας των φορολογικών ελέγχων και καταπολεμήσεως της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

33      Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υποστηρίζει ότι ο τυχόν περιορισμός στην ελεύθερη κυκλοφορία που προκύπτει από το άρθρο 10 του CIRS είναι δικαιολογημένος, καθόσον η διάταξη αυτή σκοπό έχει τη φορολόγηση κερδών που πραγματοποιήθηκαν στο πορτογαλικό έδαφος, προτού η Πορτογαλική Δημοκρατία απολέσει την εξουσία φορολογήσεώς τους. Κατά την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, οι αρχές που διατύπωσε το Δικαστήριο με την απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus (C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 45), ισχύουν ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για καθεστώς φορολογήσεως κατά την έξοδο από τη χώρα φυσικών ή νομικών προσώπων.

β)     Εκτίμηση του Δικαστηρίου

34      Το φορολογικό καθεστώς που προβλέπει το άρθρο 10 του CIRS πρέπει να εξεταστεί, κατ’ αρχάς, υπό το πρίσμα των άρθρων 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ και, εν συνεχεία, υπό το πρίσμα των άρθρων 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

i)     Επί των αιτιάσεων με τις οποίες προβάλλεται παράβαση των άρθρων 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ

35      Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, το άρθρο 21 ΣΛΕΕ, το οποίο διακηρύσσει, γενικώς, το δικαίωμα κάθε πολίτη της Ένωσης να κυκλοφορεί και να διαμένει ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών, συγκεκριμενοποιείται στο άρθρο 45 ΣΛΕΕ, όσον αφορά την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, και στο άρθρο 49 ΣΛΕΕ, όσον αφορά την ελευθερία εγκαταστάσεως (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 49 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

36      Ως εκ τούτου, το επίμαχο φορολογικό καθεστώς πρέπει να εξεταστεί με γνώμονα τα άρθρα 45 και 49 ΣΛΕΕ, εν συνεχεία δε με γνώμονα το άρθρο 21 ΣΛΕΕ, όσον αφορά τα πρόσωπα που μετακινούνται από ένα κράτος μέλος σε άλλο με σκοπό την εγκατάσταση στο δεύτερο για λόγους που δεν συνδέονται με την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας.

–       Επί του αν υφίστανται περιορισμοί από απόψεως των άρθρων 45 και 49 ΣΛΕΕ

37       Όλες οι σχετικές με την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων διατάξεις της Συνθήκης έχουν σκοπό να διευκολύνουν τους υπηκόους της Ένωσης στην άσκηση των πάσης φύσεως επαγγελματικών δραστηριοτήτων στο σύνολο του εδάφους της και απαγορεύουν τη λήψη μέτρων που θα μπορούσαν να αποβούν δυσμενή για τους υπηκόους αυτούς εάν επιδιώξουν να ασκήσουν οικονομική δραστηριότητα στο έδαφος άλλου κράτους μέλους (βλ. απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 51 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

38      Μολονότι οι διατάξεις αυτές, κατά το γράμμα τους, έχουν ως σκοπό να εξασφαλίζουν εντός του κράτους μέλους υποδοχής την ίση μεταχείριση με τους ημεδαπούς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, στο πλαίσιο αυτό, οι υπήκοοι των κρατών μελών έχουν, ιδίως, το δικαίωμα, το οποίο αντλούν απευθείας από τη Συνθήκη, να εγκαταλείπουν τη χώρα καταγωγής τους και να μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος προκειμένου να διαμείνουν σ’ αυτό με σκοπό την εντός αυτού άσκηση οικονομικής δραστηριότητας (απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 52 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

39      Διατάξεις που εμποδίζουν ή αποτρέπουν τον υπήκοο κράτους μέλους από το να εγκαταλείψει το κράτος καταγωγής του προκειμένου να ασκήσει είτε το δικαίωμα του στην ελεύθερη κυκλοφορία είτε το δικαίωμά του στην ελευθερία εγκαταστάσεως συνιστούν εμπόδια σε αυτήν την ελευθερία, έστω και αν οι εν λόγω διατάξεις εφαρμόζονται ανεξαρτήτως της ιθαγένειας των ενδιαφερομένων (βλ., επ’ αυτού, αποφάσεις της 27ης Σεπτεμβρίου 1988, Daily Mail and General Trust, 81/87, EU:C:1988:456, σκέψη 16, καθώς και της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 53 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

40      Κατά πάγια νομολογία, επίσης, γίνεται δεκτό ότι αποτελούν περιορισμούς της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και της ελευθερίας εγκαταστάσεως όλα τα μέτρα που απαγορεύουν, παρεμποδίζουν ή καθιστούν λιγότερο ελκυστική την άσκηση της ελευθερίας αυτής (βλ. απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 54 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

41      Εν προκειμένω, το άρθρο 10, παράγραφος 8, του CIRS ορίζει ότι, σε περίπτωση ανταλλαγής εταιρικών μεριδίων, η λόγω της ανταλλαγής αυτής απόδοση στους εταίρους της εξαγοραζόμενης εταιρίας των τίτλων που αντιστοιχούν στο εταιρικό κεφάλαιο δεν δημιουργεί φορολογική υποχρέωση σε βάρος τους, αν αυτοί εξακολουθούν να αποτιμούν, για φορολογικούς σκοπούς, τα νέα εταιρικά μερίδια στο ύψος της αξίας των παλαιών, με την επιφύλαξη της φορολογήσεως της τυχόν αξίας που καταβάλλεται στους εταίρους σε μετρητά. Όπως επιβεβαίωσε η Πορτογαλική Δημοκρατία κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, ο φορολογούμενος υποχρεούται να καταβάλει τον φόρο επί της υπεραξίας που προκύπτει από τέτοια ανταλλαγή μόνο σε περίπτωση οριστικής μεταβιβάσεως των ληφθέντων εταιρικών μεριδίων και κατά τον χρόνο της μεταβιβάσεως αυτής.

42      Κατά παρέκκλιση από τον κανόνα αυτόν, το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS επιβάλλει στους φορολογουμένους που μεταφέρουν την κατοικία τους σε άλλο κράτος εκτός της Πορτογαλικής Δημοκρατίας να συμπεριλάβουν στο φορολογητέο εισόδημα του ημερολογιακού έτους κατά το οποίο έλαβε χώρα η μεταβολή κατοικίας το ποσό το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 8, του CIRS, δεν φορολογήθηκε κατά τον χρόνο της ανταλλαγής των εταιρικών μεριδίων.

43      Ως εκ τούτου, ενώ υπέρ των φορολογουμένων που εξακολουθούν να έχουν την κατοικία τους στο πορτογαλικό έδαφος ισχύει το πλεονέκτημα της αναβολής φορολογήσεως της υπεραξίας που προέκυψε από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων έως τη μεταγενέστερη μεταβίβαση των ληφθέντων κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων, οι φορολογούμενοι που μεταφέρουν την κατοικία τους εκτός Πορτογαλίας υποχρεούνται, λόγω αυτής της μεταφοράς, σε άμεση καταβολή του φόρου επί της υπεραξίας που προέκυψε από την ως άνω ανταλλαγή.

44      Η ως άνω άνιση μεταχείριση όσον αφορά τον χρόνο φορολογήσεως της επίμαχης υπεραξίας αποτελεί ταμειακό μειονέκτημα εις βάρος του φορολογουμένου που επιθυμεί να μεταφέρει την κατοικία του εκτός Πορτογαλίας σε σχέση με τον φορολογούμενο που εξακολουθεί να έχει την κατοικία του στη χώρα αυτή. Πράγματι, ενώ ο πρώτος υποχρεούται, εκ του γεγονότος και μόνον της μεταφοράς της κατοικίας του, στην καταβολή φόρου επί υπεραξίας η οποία δεν έχει ακόμη προκύψει και, άρα, δεν έχει αποκομίσει, ο δεύτερος θα υποχρεωθεί να καταβάλει τον οφειλόμενο φόρο μόνον όταν και εφόσον η υπεραξία αυτή θα έχει πράγματι προκύψει (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 11ης Μαρτίου 2004, de Lasteyrie du Saillant, C‑9/02, EU:C:2004:138, σκέψη 46).

45      Κατά τη συναφή νομολογία του Δικαστηρίου, η στέρηση απλού ταμειακού πλεονεκτήματος σε περίπτωση με διασυνοριακό χαρακτήρα, μολονότι το πλεονέκτημα αυτό παρέχεται σε ανάλογη περίπτωση που συνιστά αμιγώς εσωτερική υπόθεση, αποτελεί περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και της ελευθερίας εγκαταστάσεως (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψεις 59 και 61).

46      Πλην όμως, από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι η διαφορετική αυτή μεταχείριση οφείλεται σε αντικειμενική διαφορά των καταστάσεων ούτε εξάλλου η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστήριξε ότι συντρέχει τέτοια διαφορά εν προκειμένω. Συγκεκριμένα, έναντι της ρυθμίσεως κράτους μέλους η οποία έχει ως σκοπό να φορολογεί την υπεραξία που δημιουργήθηκε στην ημεδαπή, η κατάσταση προσώπου που μεταφέρει την κατοικία του από το εν λόγω κράτος μέλος σε άλλο είναι παρόμοια με την κατάσταση προσώπου που διατηρεί την κατοικία του στο πρώτο κράτος μέλος, όσον αφορά τη φορολόγηση της υπεραξίας από στοιχεία ενεργητικού η οποία δημιουργήθηκε στο πρώτο κράτος μέλος πριν από τη μεταφορά της κατοικίας (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 38).

47      Κατά συνέπεια, όσον αφορά τη φορολογία βάσει του άρθρου 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS της υπεραξίας που προκύπτει από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων, η διαφορετική μεταχείριση εις βάρος των φορολογουμένων που μεταφέρουν την κατοικία τους εκτός Πορτογαλίας σε σχέση με τους φορολογουμένους που εξακολουθούν να έχουν την κατοικία τους στη χώρα αυτή αποτελεί περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων και της ελευθερίας εγκαταστάσεως, κατά την έννοια των άρθρων 45 και 49 ΣΛΕΕ.

–       Επί της δικαιολογήσεως των περιορισμών στις ελευθερίες που κατοχυρώνουν τα άρθρα 45 και 49 ΣΛΕΕ

48      Πρέπει να εξεταστεί αν δικαιολογείται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος ο περιορισμός από το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS των ελευθεριών που κατοχυρώνονται στα άρθρα 45 και 49 ΣΛΕΕ. Επιπλέον, πρέπει, στην περίπτωση αυτή, ο περιορισμός να είναι κατάλληλος να διασφαλίσει την επίτευξη του περί ου πρόκειται σκοπού και να μην υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο προς τούτο (βλ., ιδίως, αποφάσεις της 18ης Ιανουαρίου 2007, Επιτροπή κατά Σουηδίας, C‑104/06, EU:C:2007:40, σκέψη 25, και της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 42).

49      Συναφώς, στις αρμόδιες εθνικές αρχές απόκειται να αποδείξουν, αφενός, ότι η κανονιστική τους ρύθμιση υπηρετεί σκοπό γενικού συμφέροντος και, αφετέρου, ότι η εν λόγω ρύθμιση συνάδει προς την αρχή της αναλογικότητας (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 13ης Σεπτεμβρίου 2007, Επιτροπή κατά Ιταλίας, C‑260/04, EU:C:2007:508, σκέψη 33 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

50      Η Πορτογαλική Δημοκρατία επικαλείται δικαιολογητικούς λόγους που αφορούν, πρώτον, την ανάγκη διασφαλίσεως ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με την αρχή της εδαφικότητας, δεύτερον, την ανάγκη διατηρήσεως της συνοχής του φορολογικού συστήματος και, τρίτον, την ανάγκη διασφαλίσεως της αποτελεσματικότητας των φορολογικών ελέγχων και καταπολεμήσεως της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

51      Πρώτον, όσον αφορά τον δικαιολογητικό λόγο που αφορά τη διασφάλιση της ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, υπενθυμίζεται, αφενός, ότι αυτή αποτελεί θεμιτό σκοπό αναγνωρισμένο από το Δικαστήριο και ότι, αφετέρου, κατά πάγια νομολογία, ελλείψει μέτρων ενοποιήσεως ή εναρμονίσεως εκ μέρους της Ένωσης, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι αρμόδια να καθορίζουν, συμβατικώς ή μονομερώς, τα κριτήρια κατανομής της φορολογικής τους εξουσίας, προκειμένου, μεταξύ άλλων, να εξαλείψουν τη διπλή φορολογία (απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψη 64 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

52      Εντούτοις, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία κακώς επικαλείται την απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus (C‑371/10, EU:C:2011:785), για να δικαιολογήσει τον περιορισμό των θεμελιωδών ελευθερίων λόγω της ανάγκης διασφαλίσεως ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, δεδομένου ότι η απόφαση αυτή αφορά τη φορολόγηση εταιριών για αφανή υπεραξία και όχι τη φορολόγηση φυσικών προσώπων για την υπεραξία αυτή. Υποστηρίζει, αντιθέτως, ότι κρίσιμες εν προκειμένω είναι οι αποφάσεις της 11ης Μαρτίου 2004, de Lasteyrie du Saillant (C‑9/02, EU:C:2004:138), και της 7ης Σεπτεμβρίου 2006, N (C‑470/04, EU:C:2006:525), οι οποίες αφορούν την φορολόγηση φυσικών προσώπων για αφανή υπεραξία σε περίπτωση μεταφοράς της κατοικίας από ένα κράτος μέλος σε άλλο.

53      Πλην όμως, μολονότι η απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus (C‑371/10, EU:C:2011:785), εκδόθηκε όντως στο πλαίσιο της φορολογήσεως της υπεραξίας εταιριών, εντούτοις το Δικαστήριο μετέφερε τις αρχές που διατύπωσε με την απόφαση αυτή και στο πλαίσιο της φορολογίας φυσικών προσώπων όσον αφορά την υπεραξία (βλ. αποφάσεις της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψεις 75 έως 78, και της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψεις 65 έως 67).

54      Ως προς το ζήτημα αυτό, δεν έχει σημασία το γεγονός ότι στις δύο τελευταίες αποφάσεις επρόκειτο για υπεραξία που είχε προκύψει και όχι όπως εν προκειμένω για αφανή υπεραξία. Πράγματι, κρίσιμο εν προκειμένω είναι ότι, όσον αφορά έκαστο από τα είδη υπεραξίας, παρόμοιες συναλλαγές, πραγματοποιούμενες εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό κράτους μέλους εν αντιθέσει προς διασυνοριακή συναλλαγή, δεν συνεπάγονται την άμεση φορολόγηση της υπεραξίας (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψη 71).

55      Κατά τα λοιπά, καθόσον η Επιτροπή αμφισβητεί το θεμιτό του σκοπού διασφαλίσεως της ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τη φορολόγηση των φυσικών προσώπων για αφανή υπεραξία κατά την έξοδο από τη χώρα, επειδή δεν θα είναι δυνατός ο συνυπολογισμός σε αυτές τυχόν αρνητικής υπεραξίας μετά τη μεταφορά της κατοικίας σε άλλο κράτος μέλος, αρκεί η υπόμνηση ότι το Δικαστήριο έχει ήδη κρίνει ότι ο τυχόν μη συνυπολογισμός της αρνητικής υπεραξίας από το κράτος μέλος υποδοχής δεν συνεπάγεται υποχρέωση του κράτους μέλους προελεύσεως να υπολογίσει εκ νέου κατά τον χρόνο της οριστικής μεταβιβάσεως των νέων εταιρικών μεριδίων τη φορολογική οφειλή που βεβαιώθηκε οριστικά όταν ο φορολογούμενος έπαυσε να υπόκειται σε φόρο στο κράτος μέλος προελεύσεως, λόγω της μεταφοράς της κατοικίας του (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 61).

56      Ως εκ τούτου, δεν υφίσταται κανένας αντικειμενικός λόγος για να γίνεται διάκριση, στο πλαίσιο του δικαιολογητικού λόγου που αφορά τον σκοπό διασφαλίσεως της ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, της φορολογήσεως αφανούς υπεραξίας κατά την έξοδο από τη χώρα ανάλογα με το αν πρόκειται για φυσικά ή νομικά πρόσωπα.

57      Εν συνεχεία, επισημαίνεται ότι το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS είναι κατάλληλο να διασφαλίσει την κατανομή της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των εμπλεκόμενων κρατών μελών. Πράγματι, η φορολόγηση κατά την έξοδο από τη χώρα σκοπό έχει να υποβάλει στον φόρο επί των κερδών που προβλέπεται από το κράτος μέλος προελεύσεως τις μη αποκομισθείσες υπεραξίες που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της φορολογικής εξουσίας αυτού του κράτους μέλους, πριν από τη μεταφορά της εν λόγω κατοικίας. Η υπεραξία που προκύπτει μετά από τη μεταφορά αυτή φορολογείται αποκλειστικά στο κράτος μέλος υποδοχής, όπου δημιουργείται, και κατ’ αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται η διπλή φορολόγησή της (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 48).

58      Όσον αφορά το ζήτημα αν η διάταξη αυτή που προβλέπει την, κατά τον χρόνο της μεταφοράς της κατοικίας του φορολογουμένου από την Πορτογαλία σε άλλο κράτος, άμεση φορολόγηση της αφανούς υπεραξίας από ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων, υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του σκοπού κατανομής της φορολογικής εξουσίας, υπενθυμίζεται ότι το Δικαστήριο έκρινε με την απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus (C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 52), ότι παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας ρύθμιση κράτους μέλους η οποία επιβάλλει την άμεση είσπραξη του φόρου επί των αφανών θετικών υπεραξιών των περιουσιακών στοιχείων μιας εταιρίας που μεταφέρει σε άλλο κράτος μέλος την έδρα της πραγματικής διευθύνσεώς της, και μάλιστα κατά τον χρόνο της εν λόγω μεταφοράς, λόγω της υπάρξεως μέτρων που θα έθιγαν λιγότερο την ελευθερία εγκαταστάσεως απ’ ό,τι η άμεση είσπραξη του φόρου αυτού (βλ., επ’ αυτού, αποφάσεις της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψεις 73 και 85, καθώς και της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψη 67 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

59      Το Δικαστήριο έκρινε ως προς το ζήτημα αυτό ότι εθνική ρύθμιση που παρέχει στην εταιρία που μεταφέρει σε άλλο κράτος μέλος την έδρα της πραγματικής διευθύνσεώς της τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ, αφενός, της άμεσης πληρωμής του ποσού του φόρου και, αφετέρου, της ετεροχρονισμένης πληρωμής του ποσού του εν λόγω φόρου, ενδεχομένως πλέον τόκων σύμφωνα με την εφαρμοστέα εθνική ρύθμιση, θα αποτελούσε μέτρο που θα έθιγε λιγότερο την ελευθερία εγκαταστάσεως απ’ ό,τι η άμεση είσπραξη του εν λόγω φόρου (βλ. αποφάσεις της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψεις 73 και 85, καθώς και της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψη 67 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Επιπλέον, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι το οικείο κράτος μέλος μπορούσε να λάβει υπόψη επίσης τον κίνδυνο μη εισπράξεως του φόρου, ο οποίος αυξάνει με την πάροδο του χρόνου, στο πλαίσιο της εθνικής του ρυθμίσεως που έχει εφαρμογή για την ετεροχρονισμένη πληρωμή των φορολογικών οφειλών, με μέτρα όπως η σύσταση τραπεζικής εγγυήσεως (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψη 74).

60      Λαμβανομένης υπόψη της νομολογίας που εκτέθηκε στις δύο προηγούμενες σκέψεις, διαπιστώνεται ότι το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη του σκοπού διαφυλάξεως της κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, καθόσον οι κρίσιμες διατάξεις του εθνικού δικαίου δεν παρέχουν στον φορολογούμενο που μεταφέρει την κατοικία του από την Πορτογαλία σε άλλο κράτος μέλος δυνατότητα επιλογής μεταξύ, αφενός, της άμεσης καταβολής του φόρου επί της υπεραξίας από ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων και, αφετέρου, της ετεροχρονισμένης καταβολής του φόρου αυτού, η οποία έχει ως αναγκαία συνέπεια επιβάρυνση του φορολογουμένου με υποχρεώσεις έναντι της διοικήσεως που αφορούν την παρακολούθηση των μεταβιβασθέντων στοιχείων ενεργητικού και τη σύσταση τραπεζικής εγγυήσεως (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 29ης Νοεμβρίου 2011, National Grid Indus, C‑371/10, EU:C:2011:785, σκέψεις 73 και 74).

61      Κατά συνέπεια, ο περιορισμός από το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS των ελευθεριών που κατοχυρώνονται στα άρθρα 45 και 49 ΣΛΕΕ δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη διασφαλίσεως ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών.

62      Δεύτερον, όσον αφορά τον δικαιολογητικό λόγο που συνίσταται στην ανάγκη διασφαλίσεως της συνοχής του εθνικού φορολογικού συστήματος, υπενθυμίζεται ότι το Δικαστήριο έχει αναγνωρίσει την ανάγκη αυτή ως επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος. Για να ευδοκιμήσει επιχείρημα αντλούμενο από αυτόν τον δικαιολογητικό λόγο, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι απαιτείται να αποδεικνύεται η ύπαρξη άμεσου συνδέσμου μεταξύ του οικείου φορολογικού πλεονεκτήματος και της αντισταθμίσεως αυτού από συγκεκριμένη φορολογική επιβάρυνση (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψη 74 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

63      Εν προκειμένω, η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η επίμαχη εθνική διάταξη είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της συνοχής αυτής, δεδομένου ότι το φορολογικό πλεονέκτημα που χορηγείται υπό τη μορφή της αναβολής της φορολογήσεως αίρεται όταν η μεταγενέστερη φορολόγηση καθίσταται αδύνατη, επειδή ο συγκεκριμένος φορολογούμενος παύει να είναι κάτοικος Πορτογαλίας. Κατά το εν λόγω κράτος μέλος, είναι ουσιώδης για την ομαλή λειτουργία του καθεστώτος αναβολής της φορολογήσεως η ύπαρξη αντιστοιχίας, στο πλαίσιο της φορολογήσεως ενός και του αυτού φορολογουμένου, μεταξύ της χορηγήσεως φορολογικού πλεονεκτήματος υπό τη μορφή της αναβολής της φορολογήσεως και της μεταγενέστερης πραγματικής φορολογήσεως της υπεραξίας.

64      Διαπιστώνεται ως προς το ζήτημα αυτό ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν απέδειξε ότι υπάρχει άμεσος σύνδεσμος μεταξύ του φορολογικού πλεονεκτήματος που προβλέπεται στο άρθρο 10, παράγραφος 8, του CIRS και της αντισταθμίσεώς του από συγκεκριμένη φορολογική επιβάρυνση. Ειδικότερα, μολονότι στην περίπτωση διασυνοριακού χαρακτήρα που προβλέπεται στο άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS το φορολογικό πλεονέκτημα που χορηγείται κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 10, παράγραφος 8, του CIRS αντισταθμίζεται από φορολογική επιβάρυνση, δεδομένου ότι ο οφειλόμενος φόρος εισπράττεται κατά τον χρόνο της μεταφοράς της κατοικίας του φορολογουμένου εκτός Πορτογαλίας, εντούτοις δεν ισχύει το ίδιο στην αμιγώς εσωτερική περίπτωση, που προβλέπεται στο άρθρο 10, παράγραφος 8, του CIRS. Από την εξέταση της διατάξεως αυτής προκύπτει ότι ο φόρος επί της υπεραξίας από την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων εισπράττεται μόνο σε περίπτωση τυχόν οριστικής μεταβιβάσεως των ληφθέντων κατά την ανταλλαγή αυτή εταιρικών μεριδίων. Όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 60 των προτάσεών του, οι φορολογούμενοι που έχουν την κατοικία τους στην Πορτογαλία εξακολουθούν να τυγχάνουν του φορολογικού πλεονεκτήματος που προβλέπει το άρθρο 10, παράγραφος 8, του CIRS για όσο χρόνο δεν μεταβιβάζουν τα ληφθέντα εταιρικά μερίδια, με αποτέλεσμα η είσπραξη φόρου εις βάρος τους να καθίσταται απλώς ενδεχόμενη. Κατά συνέπεια, ο υποτιθέμενος σύνδεσμος μεταξύ του πλεονεκτήματος που παρέχεται στον φορολογούμενο και της φορολογήσεώς του δεν είναι βέβαιος (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 26ης Οκτωβρίου 2006, Επιτροπή κατά Πορτογαλίας, C‑345/05, EU:C:2006:685, σκέψη 27).

65      Κατά συνέπεια, πρέπει να απορριφθεί το επιχείρημα της Πορτογαλικής Δημοκρατίας ότι η επίμαχη διάταξη δικαιολογείται αντικειμενικά από την ανάγκη διαφυλάξεως της συνοχής του εθνικού φορολογικού συστήματος.

66      Όσον αφορά, τρίτον, τον δικαιολογητικό λόγο που αντλείται από την αποτελεσματικότητα των φορολογικών ελέγχων και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής, διαπιστώνεται ότι η Πορτογαλική Δημοκρατία περιορίστηκε στο υπόμνημα αντικρούσεως σε απλή μνεία του δικαιολογητικού λόγου αυτού, χωρίς περαιτέρω ανάπτυξή του.

67      Κατά συνέπεια, ο δικαιολογητικός λόγος αυτός δεν μπορεί να γίνει δεκτός.

68      Υπό τις συνθήκες αυτές, διαπιστώνεται ότι το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS συνιστά περιορισμό απαγορευόμενο από τα άρθρα 45 και 49 ΣΛΕΕ και ότι η αιτίαση με την οποία η Επιτροπή προβάλλει παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το καθού κράτος μέλος από τα άρθρα αυτά της Συνθήκης ΛΕΕ είναι βάσιμη.

–       Επί της αιτιάσεως με την οποία προβάλλεται παράβαση του άρθρου 21 ΣΛΕΕ

69      Όσον αφορά τους πολίτες της Ένωσης που επιθυμούν να μετακινηθούν εντός της Ένωσης για λόγους που δεν συνδέονται με την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας, το ίδιο συμπέρασμα επιβάλλεται, για την ταυτότητα του λόγου, και σχετικά με την αιτίαση που αφορά το άρθρο 21 ΣΛΕΕ (βλ., επ’ αυτού, απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 91).

ii)  Επί της υπάρξεως περιορισμού εξ απόψεως των άρθρων 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ

70      Επισημαίνεται ευθύς εξ αρχής ότι οι διατάξεις των άρθρων 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ είναι αντίστοιχες προς εκείνες των άρθρων 45 και 49 ΣΛΕΕ (βλ. απόφαση της 12ης Ιουλίου 2012, Επιτροπή κατά Ισπανίας, C‑269/09, EU:C:2012:439, σκέψη 95).

71      Εντούτοις, η νομολογία της Ένωσης που αφορά περιορισμούς στην άσκηση των δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ένωσης δεν μπορεί να μεταφερθεί αυτούσια στις ελευθερίες οι οποίες κατοχυρώνονται στη Συμφωνία ΕΟΧ, καθόσον η άσκηση των ελευθεριών αυτών εντάσσεται σε διαφορετικό νομικό πλαίσιο (απόφαση της 16ης Απριλίου 2015, Επιτροπή κατά Γερμανίας, C‑591/13, EU:C:2015:230, σκέψη 81 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

72      Εν προκειμένω, η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν εξέθεσε για ποιο λόγο δεν ισχύουν με τον ίδιο τρόπο και για τις ελευθερίες που κατοχυρώνονται στη Συμφωνία ΕΟΧ οι εκτιμήσεις που αφορούν το αδικαιολόγητο των περιορισμών στην άσκηση των δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας που κατοχυρώνονται στη Συνθήκη και βάσει των οποίων το Δικαστήριο κατέληξε στις διαπιστώσεις που εκτέθηκαν στις σκέψεις 61, 65 και 66 της παρούσας αποφάσεως.

73      Υπό τις συνθήκες αυτές, διαπιστώνεται ότι το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS συνιστά περιορισμό απαγορευόμενο από τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ και ότι η αιτίαση με την οποία η Επιτροπή προβάλλει παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το καθού κράτος μέλος από τα άρθρα αυτά της Συμφωνίας ΕΟΧ είναι βάσιμη.

2.     Επί της μεταβιβάσεως σε εταιρία του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων τα οποία χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής δραστηριότητας

α)     Επιχειρήματα των διαδίκων

74      Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το άρθρο 38 του CIRS προβλέπει διαφορετική φορολογική μεταχείριση της μεταβιβάσεως από φυσικό πρόσωπο σε εταιρία στοιχείων ενεργητικού και παθητικού με αντάλλαγμα εταιρικά μερίδια ανάλογα με το αν η μεταβίβαση γίνεται προς εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση στο πορτογαλικό έδαφος ή προς εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση εκτός του εδάφους αυτού. Ειδικότερα, στην πρώτη περίπτωση, η υπεραξία φορολογείται κατά τον χρόνο μεταβιβάσεως των στοιχείων αυτών ενεργητικού και παθητικού από την εταιρία που τα έλαβε, εφόσον συντρέχουν και ορισμένες άλλες προϋποθέσεις. Αντιθέτως, στη δεύτερη περίπτωση η φορολόγηση της υπεραξίας είναι άμεση. Κατά την Επιτροπή, η Πορτογαλική Δημοκρατία θα έπρεπε να εφαρμόζει τον ίδιο κανόνα είτε η εταιρία προς την οποία μεταβιβάζονται τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού έχει έδρα ή πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία είτε όχι.

75      Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, ως εκ τούτου, το άρθρο 38 του CIRS αντιβαίνει στο άρθρο 49 ΣΛΕΕ και στο άρθρο 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ και ότι, για τους λόγους που εξέθεσε στο πλαίσιο της αιτιάσεως που αφορά το άρθρο 10 του CIRS, βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του φορολογικού συστήματος. Ειδικότερα, η Πορτογαλική Δημοκρατία θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ζητεί, βάσει της οδηγίας 2011/16, τακτικά πληροφορίες από τις αρμόδιες αρχές της χώρας όπου βρίσκεται η έδρα ή η πραγματική διοίκηση της εταιρίας στην οποία μεταβιβάστηκαν τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού, προκειμένου να εξακριβώνει αν τα στοιχεία αυτά εξακολουθούν να είναι στην κατοχή της. Κατά την Επιτροπή, μόνο εφόσον αποδεικνύεται ότι η εταιρία αυτή μεταβίβασε τα ληφθέντα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού είναι δυνατή η φορολόγηση της επίμαχης υπεραξίας. Η Επιτροπή επικαλείται επίσης την οδηγία 2010/24 η οποία, κατά την άποψή της, είναι επίσης κρίσιμη για τις περιπτώσεις όπου δεν έχει καταβληθεί ο φόρος επί της υπεραξίας.

76      Η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι το άρθρο 38 του CIRS προβλέπει την αναβολή της φορολογήσεως της υπεραξίας που αφορά την ίδρυση εταιρίας ή την απόκτηση πλειοψηφικής συμμετοχής σε υφιστάμενη εταιρία με εισφορά του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας από φυσικό πρόσωπο. Σκοπός της διατάξεως αυτής είναι να καθίσταται δυνατή η μεταβολή της νομικής μορφής υπό την οποία ασκείται ορισμένη οικονομική δραστηριότητα χωρίς φορολόγηση της υπεραξίας που προκύπτει από την εισφορά περιουσίας κατά τον χρόνο που γίνεται η εισφορά αυτή. Με την αναβολή της φορολογήσεως μέχρι τον χρόνο της μεταγενέστερης μεταβιβάσεως των ληφθέντων περιουσιακών στοιχείων, υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως ορισμένων απαιτήσεων από τη λήπτρια εταιρία όσον αφορά την καταχώριση των ληφθέντων περιουσιακών στοιχείων στα λογιστικά βιβλία της, διασφαλίζεται η τήρηση της αρχής της οικονομικής συνέχειας, ώστε να καθίσταται δυνατή η αποτελεσματική φορολόγηση των αντίστοιχων εισοδημάτων. Η προϋπόθεση σχετικά με την έδρα ή την πραγματική διοίκηση της λήπτριας εταιρίας είναι αναγκαία για τη διασφάλιση, ελλείψει μέτρων εναρμονίσεως, της τηρήσεως της αρχής της οικονομικής συνέχειας και της μεταγενέστερης φορολογήσεως των ληφθέντων στοιχείων ενεργητικού ή παθητικού, δεδομένου ότι αρμοδιότητα για τη φορολόγηση εταιρίας που έχει την έδρα της ή την πραγματική διοίκησή της εκτός Πορτογαλίας δεν έχει πλέον η Πορτογαλική Δημοκρατία αλλά το κράτος στο έδαφος του οποίου η εταιρία αυτή έχει την έδρα ή την πραγματική διοίκησή της.

77      Συνεπώς, κατά την Πορτογαλική Δημοκρατία, το επίμαχο μέτρο συνάδει με τη φορολογική αρχή της εδαφικότητας και δικαιολογείται από την ανάγκη διασφαλίσεως ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών.

β)     Εκτίμηση του Δικαστηρίου

78      Το φορολογικό καθεστώς που προβλέπει το άρθρο 38 του CIRS πρέπει να εξεταστεί, κατ’ αρχάς, υπό το πρίσμα του άρθρου 49 ΣΛΕΕ και, εν συνεχεία, υπό το πρίσμα του άρθρου 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

i)     Επί της αιτιάσεως με την οποία προβάλλεται παράβαση του άρθρου 49 ΣΛΕΕ

79      Υπενθυμίζεται ευθύς εξ αρχής ότι, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 49 ΣΛΕΕ εμπίπτει κάθε κάτοικος κράτους μέλους, ανεξαρτήτως ιθαγένειας, ο οποίος κατέχει στο κεφάλαιο εταιρίας εγκατεστημένης σε άλλο κράτος μέλος συμμετοχή που του παρέχει τη δυνατότητα να έχει αναμφισβήτητη επιρροή στις αποφάσεις της εταιρίας και να καθορίζει τις δραστηριότητές της (βλ. απόφαση της 18ης Δεκεμβρίου 2014, X, C‑87/13, EU:C:2014:2459, σκέψη 21 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

80      Επιβάλλεται εν προκειμένω η διαπίστωση ότι η αναβολή της φορολογήσεως που προβλέπει το άρθρο 38, παράγραφος 1, του CIRS τίθεται υπό την προϋπόθεση, που προβλέπει η ίδια παράγραφος του άρθρου αυτού στο στοιχείο b, ότι το φυσικό πρόσωπο που μεταβιβάζει σε εταιρία το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας πρέπει να κατέχει τουλάχιστον 50 % του κεφαλαίου της εταιρίας αυτής.

81      Κατά συνέπεια, το άρθρο 38, παράγραφος 1, του CIRS εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ελευθερίας εγκαταστάσεως.

82      Η ίδια διάταξη προβλέπει ότι δεν επιβάλλεται φόρος για τον σχηματισμό εταιρικού κεφαλαίου σε περίπτωση μεταβιβάσεως του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας από φυσικό πρόσωπο, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχεία a έως e, του CIRS. Κατά το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του CIRS, ο φορέας προς τον οποίο μεταβιβάζονται τα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να είναι εταιρία με καταστατική έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία. Όπως επιβεβαίωσε η Πορτογαλική Δημοκρατία κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, στην περίπτωση αυτή ο φόρος εις βάρος της λήπτριας εταιρίας εισπράττεται κατά τον χρόνο της μεταγενέστερης μεταβιβάσεως των επίμαχων περιουσιακών στοιχείων. Αντιθέτως, αν η λήπτρια εταιρία δεν έχει την καταστατική της έδρα και την πραγματική διοίκησή της στην Πορτογαλία, το φυσικό πρόσωπο που προβαίνει στη μεταβίβαση αποκλείεται από το φορολογικό πλεονέκτημα που προβλέπει το άρθρο 38, παράγραφος 1, του CIRS και υποχρεούται, ως εκ τούτου, σε άμεση καταβολή του φόρου επί της υπεραξίας.

83      Κατά συνέπεια, στην περίπτωση των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν το σύνολο των επίμαχων περιουσιακών στοιχείων σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία, ο φόρος επί της υπεραξίας θα πρέπει να καταβληθεί από τη λήπτρια εταιρία κατά τον χρόνο της μεταγενέστερης μεταβιβάσεως των περιουσιακών αυτών στοιχείων, ενώ τα φυσικά πρόσωπα που μεταβιβάζουν το σύνολο των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος και όχι στην Πορτογαλική Δημοκρατία υποχρεούνται να καταβάλουν τον φόρο κατά τον χρόνο της μεταβιβάσεως αυτής.

84      Διαπιστώνεται ότι αυτό το φορολογικό καθεστώς έχει ως αποτέλεσμα ταμειακό μειονέκτημα εις βάρος του φορολογουμένου που μεταβιβάζει το σύνολο των επίμαχων περιουσιακών στοιχείων σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση εκτός Πορτογαλίας σε σχέση με φορολογούμενο ο οποίος μεταβιβάζει τα ίδια περιουσιακά στοιχεία σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία και αποτελεί, ως εκ τούτου, περιορισμό στην άσκηση του δικαιώματος εγκαταστάσεως κατά την έννοια της νομολογίας που εκτέθηκε στις σκέψεις 37 έως 40 της παρούσας αποφάσεως.

85      Εξάλλου, από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι η διαφορετική αυτή μεταχείριση οφείλεται σε αντικειμενική διαφορά των καταστάσεων ούτε εξάλλου η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστήριξε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι συντρέχει τέτοια διαφορά εν προκειμένω.

86      Για να δικαιολογήσει τον περιορισμό από την επίμαχη διάταξη της ελευθερίας εγκαταστάσεως που κατοχυρώνει η Συνθήκη, η Πορτογαλική Δημοκρατία επικαλείται, αφενός, την ανάγκη διασφαλίσεως της ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, σύμφωνα με την αρχή της εδαφικότητας, και, αφετέρου, την ανάγκη διασφαλίσεως της οικονομικής συνέχειας.

87      Όσον αφορά, αφενός, τον σκοπό διασφαλίσεως της ισόρροπης κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών, διαπιστώνεται ότι, υπό το πρίσμα όσων επισημάνθηκαν στη σκέψη 59 της παρούσας αποφάσεως, το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του CIRS βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, λόγω της υπάρξεως μέτρων που θίγουν λιγότερο την ελευθερία εγκαταστάσεως απ’ ό,τι η άμεση φορολόγηση.

88      Υπό τις συνθήκες αυτές, ο περιορισμός της ελευθερίας εγκαταστάσεως από το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του CIRS δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη διασφαλίσεως της κατανομής της φορολογικής εξουσίας μεταξύ των κρατών μελών.

89      Όσον αφορά, αφετέρου, τον δικαιολογητικό λόγο που αντλείται από την ανάγκη διασφαλίσεως της οικονομικής συνέχειας, η Πορτογαλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η εφαρμογή της αναβολής της φορολογήσεως είναι αναγκαίο να τίθεται υπό την προϋπόθεση τηρήσεως ορισμένων απαιτήσεων από τη λήπτρια εταιρία σχετικά με την καταχώριση των ληφθέντων περιουσιακών στοιχείων στα λογιστικά της βιβλία. Πλην όμως, κατά το εν λόγω κράτος μέλος, δεν είναι δυνατή η διασφάλιση της τηρήσεως των απαιτήσεων αυτών, ελλείψει μέτρων εναρμονίσεως, από εταιρίες με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος μέλος, δεδομένου ότι η αρμοδιότητα για τις εταιρίες αυτές ανήκει όχι στην Πορτογαλική Δημοκρατία αλλά στο κράτος όπου αυτές είναι εγκατεστημένες.

90      Επισημαίνεται ως προς το ζήτημα αυτό ότι η απαίτηση η λήπτρια εταιρία να έχει την έδρα ή την πραγματική διοίκησή της στην Πορτογαλία έχει σκοπό, εν τέλει, να διασφαλίσει τη δυνατότητα αποτελεσματικής φορολογήσεως εκ μέρους του Πορτογαλικού Δημοσίου της επίμαχης υπεραξίας. Όπως όμως επισημάνθηκε στις σκέψεις 87 και 88 της παρούσας αποφάσεως, ο σκοπός αυτός δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη διαφορετική μεταχείριση των φυσικών προσώπων ανάλογα με το αν μεταβιβάζουν το σύνολο των επίμαχων περιουσιακών στοιχείων σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλική Δημοκρατία ή σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος μέλος, δεδομένου ότι ο σκοπός αυτός μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να είναι αναγκαία διάκριση μεταξύ αμιγώς εσωτερικής και διασυνοριακής καταστάσεως. Συνεπώς, για τους λόγους που εκτέθηκαν στις εν λόγω σκέψεις, ο περιορισμός στην ελευθερία εγκαταστάσεως από το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του CIRS είναι δυσανάλογος σε σχέση με τον σκοπό αυτόν.

91      Υπό τις συνθήκες αυτές, διαπιστώνεται ότι το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του CIRS συνιστά περιορισμό απαγορευόμενο από το άρθρο 49 ΣΛΕΕ και ότι η αιτίαση με την οποία η Επιτροπή προβάλλει παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το καθού κράτος μέλος από το άρθρο αυτό της Συνθήκης ΛΕΕ είναι βάσιμη.

ii)  Επί της αιτιάσεως με την οποία προβάλλεται παράβαση του άρθρου 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ

92      Η Πορτογαλική Δημοκρατία δεν εξέθεσε για ποιο λόγο δεν ισχύουν με τον ίδιο τρόπο και για την ελευθερία εγκαταστάσεως που κατοχυρώνεται στη Συμφωνία ΕΟΧ οι εκτιμήσεις που αφορούν το αδικαιολόγητο των περιορισμών στην άσκηση της ελευθερίας εγκαταστάσεως που κατοχυρώνεται στη Συνθήκη ΛΕΕ και βάσει των οποίων το Δικαστήριο κατέληξε στις διαπιστώσεις που εκτέθηκαν στις σκέψεις 87 έως 90 της παρούσας αποφάσεως.

93      Υπό τις συνθήκες αυτές, διαπιστώνεται ότι το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του CIRS συνιστά περιορισμό απαγορευόμενο από το άρθρο 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ και ότι η αιτίαση με την οποία η Επιτροπή προβάλλει παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το καθού κράτος μέλος από το άρθρο αυτό της Συμφωνίας ΕΟΧ είναι βάσιμη.

94      Κατόπιν όλων των ανωτέρω σκέψεων, διαπιστώνεται ότι:

–        η Πορτογαλική Δημοκρατία, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του CIRS, κατά το οποίο ο φορολογούμενος που παύει να είναι κάτοικος Πορτογαλίας οφείλει να συμπεριλάβει στη φορολογητέα υπεραξία, για το έτος κατά το οποίο έπαυσε να είναι κάτοικος, το ποσό το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 8, του ίδιου κώδικα δεν φορολογήθηκε κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ καθώς και από τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ, και

–        η Πορτογαλική Δημοκρατία, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του ίδιου κώδικα, το οποίο χορηγεί το πλεονέκτημα της αναβολής της φορολογήσεως μόνο στα φυσικά πρόσωπα που μεταβιβάζουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας σε εταιρία με καταστατική έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, καθώς και από το άρθρο 31 της Συμφωνίας ΕΟΧ.

 Επί των δικαστικών εξόδων

95      Κατά το άρθρο 138, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα εφόσον υπήρχε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου.

96      Δεδομένου ότι η Επιτροπή ζήτησε την καταδίκη της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στα δικαστικά έξοδα και η τελευταία ηττήθηκε, αυτή πρέπει να φέρει τα δικαστικά της έξοδα και να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα της Επιτροπής.

97      Κατά το άρθρο 140, παράγραφος 1, του ιδίου Κανονισμού, τα κράτη μέλη που παρεμβαίνουν στη δίκη φέρουν τα έξοδά τους. Επομένως, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφασίζει:
Η Πορτογαλική Δημοκρατία, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 10, παράγραφος 9, στοιχείο a, του Código do Imposto sobre o Rendimento das Pessoas Singulares (κώδικα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων), κατά το οποίο ο φορολογούμενος που παύει να είναι κάτοικος Πορτογαλίας οφείλει να συμπεριλάβει στη φορολογητέα υπεραξία, για το έτος κατά το οποίο έπαυσε να είναι κάτοικος, το ποσό το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 10, παράγραφος 8, του ίδιου κώδικα δεν φορολογήθηκε κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ καθώς και από τα άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, της 2ας Μαΐου 1992.Η Πορτογαλική Δημοκρατία, θεσπίζοντας και διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 38, παράγραφος 1, στοιχείο a, του ίδιου κώδικα, το οποίο χορηγεί το πλεονέκτημα της αναβολής της φορολογήσεως μόνο στα φυσικά πρόσωπα που μεταβιβάζουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας σε εταιρία με καταστατική έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, καθώς και από το άρθρο 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.Η Πορτογαλική Δημοκρατία φέρει, εκτός από τα δικαστικά της έξοδα, και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Αριθμ. Υ34 Τροποποίηση της Υ135/15-3-2016 απόφασης του Πρωθυπουργού «Σύσταση Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς» (Β’ 711)

Previous: Υπόθεση C‑503/14 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 Παράβαση κράτους μέλους – Άρθρα 21, 45 και 49 ΣΛΕΕ – Άρθρα 28 και 31 της Συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο – Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων – Ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά την ανταλλαγή εταιρικών μεριδίων – Φορολογία φυσικών προσώπων για την υπεραξία που προκύπτει κατά τη μεταβίβαση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την άσκηση επιχειρηματικής και επαγγελματικής δραστηριότητας – Φορολογία των ιδιωτών κατά την έξοδο από τη χώρα – Άμεση είσπραξη του φόρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που ανταλλάσσουν εταιρικά μερίδια και διατηρούν την κατοικία τους στην ημεδαπή και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που προβαίνουν σε τέτοια ανταλλαγή και μεταφέρουν την κατοικία τους σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ, αφενός, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων τα οποία χρησιμοποιούνται για την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής ή επαγγελματικής δραστηριότητας σε εταιρία με έδρα και πραγματική διοίκηση στην Πορτογαλία και, αφετέρου, των φυσικών προσώπων που μεταβιβάζουν τα στοιχεία αυτά σε εταιρία με έδρα ή πραγματική διοίκηση σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου – Αναλογικότητα»
$
0
0
 Αριθμ. Υ34

(ΦΕΚ Β' 903/17-3-2017)
 
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) Tης παραγράφου 3 του άρθρου 25 και του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α’ 98),

β) του π.δ. 69/2015 «Διορισμός του Αλέξιου Τσίπρα ως Πρωθυπουργού» (Α’ 113),

γ) του π.δ. 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α’ 116),

δ) του π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α’ 210),

ε) της Υ2/28-8-2015 απόφασης του Πρωθυπουργού «Διορισμός Γενικού Γραμματέα στη Γενική Γραμματεία Κυβέρνησης» (ΥΟΔΔ 619),

στ) της 84971/7-11-2016 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Διορισμός Γενικού Γραμματέα για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς» (ΥΟΔΔ 609),

ζ) της 4360/09-02-2017 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εσωτερικών «Παράταση ανάθεσης καθηκόντων Γενικού Γραμματέα στο Υπουργείο Εσωτερικών» (ΥΟΔΔ 75).

2. Την Υ135/15-3-2016 απόφαση του Πρωθυπουργού «Σύσταση Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς» (Β’ 711).

3. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1

Η παράγραφος 2 του άρθρου 1 της Υ135/15.3.2016 απόφασης του Πρωθυπουργού αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Στην Επιτροπή συμμετέχουν:

α) ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Δημήτριος Παπαγγελόπουλος, ως Πρόεδρος,

β) ο Υπουργός Επικρατείας Δημήτριος Τζανακόπουλος,

γ) η Υφυπουργός Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου,

δ) ο Γενικός Γραμματέας της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης Μιχαήλ Καλογήρου,

ε) ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εσωτερικών Κωνσταντίνος Νικόλαος Πουλάκης,

στ) ο Γενικός Γραμματέας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς Κωνσταντίνος Χρήστου.».

Άρθρο 2

Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα, 16 Μαρτίου 2017

Ο Πρωθυπουργός
ΑΛΕΞΙΟΣ Π. ΤΣΙΠΡΑΣ

Άρειος Πάγος 272/2017 Ο εργαζόμενος έχει το δικαίωμα να αξιώσει από τον εργοδότη την αμοιβή που καταβάλλει ο τελευταίος οικειοθελώς σε άλλο μισθωτό, που ανήκει στην ίδια κατηγορία και παρέχει υπό τις ίδιες συνθήκες την ίδια εργασία, εκτός αν η εξαίρεση από την αμοιβή είναι δίκαιη και εύλογη

$
0
0

Περίληψη

Από την επιταγή του άρθρου 22 παρ.1 εδ. β’ του ισχύοντος Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 157 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην 141 της ΣΕΚ) και 288 ΑΚ, περί παροχής ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας, που αποτελεί ειδικότερη μορφή της με το άρθρο 4 παρ.1 και 2 του ίδιου Συντάγματος καθιερούμενης αρχής της ισότητας, δεν δεσμεύεται μόνο ο νομοθέτης. Με την επιταγή αυτή θεσπίζεται συγχρόνως και κανόνας δημόσιας τάξης, με τον οποίο παρέχεται ευθέως στον εργαζόμενο το δικαίωμα να αξιώσει από τον εργοδότη την αμοιβή που καταβάλλει ο τελευταίος οικειοθελώς σε άλλο μισθωτό, που ανήκει στην ίδια κατηγορία και παρέχει υπό τις ίδιες συνθήκες την ίδια εργασία, εκτός αν η εξαίρεση από την αμοιβή είναι δίκαιη και εύλογη ως συνέπεια συνδρομής ειδικού και σοβαρού, κατ’ αντικειμενική κρίση, λόγου, τον οποίο προτείνει και αποδεικνύει ο εργοδότης (ΑΠ 288/2003). Κατά τα λοιπά, σύμφωνα με το άρθρο 652 ΑΚ, η ρύθμιση κάθε θέματος, που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία της επιχειρήσεως προς επίτευξη των σκοπών αυτής, ανάγεται στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, ο οποίος στα πλαίσια αυτού έχει την ευχέρεια, αποβλέποντας στην καλύτερη λειτουργία της επιχειρήσεώς του, να συνάπτει ιδιαίτερη συμφωνία με κάθε ένα από τους υπαλλήλους εκείνους, οι οποίοι δεν κρίνονται ικανοί να ανταποκριθούν στις μελλοντικές ανάγκες της εκμετάλλευσης ή των οποίων η θέση πρόκειται να καταργηθεί, για τη συμβατική λύση της σχέσεως εργασίας έναντι χρηματικού ποσού, όχι προκαθορισμένου, αλλά προσδιοριζόμενου ελεύθερα (ΑΚ 361) κατόπιν διαπραγματεύσεως, μεγαλύτερου, πάντως, από εκείνο που θα δικαιούταν ο υπάλληλος επί καταγγελίας της συμβάσεως. Μια τέτοια διαδικασία δεν προσκρούει στην ως άνω αρχή της ίσης μεταχειρίσεως ή σε άλλη σε απαγορευτική διάταξη νόμου (ΑΠ 642/1988).

Αριθμός 272/2017

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Β1 Πολιτικό Τμήμα

Συγκροτήθηκε από τους δικαστές Ευφημία Λαμπροπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χριστόφορο Κοσμίδη, Στυλιανή Γιαννούκου, Χαράλαμπο Μαχαίρα και Σοφία Καρυστηναίου, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, την 6η Δεκεμβρίου 2016, με την παρουσία και της γραμματέως Ελένης Τσιουρή, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:

Της αναιρεσείουσας: Ά. Π. του Ι., κατοίκου ..., που παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου Παναγιώτας Πετρόγλου, η οποία κατέθεσε προτάσεις.

Της αναιρεσίβλητης: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "... Ανώνυμος Εταιρία" και το διακριτικό τίτλο "...", όπως εκπροσωπείται νόμιμα, που εδρεύει στην … και παραστάθηκε με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ.2) του πληρεξούσιου δικηγόρου Γεωργίου Σουμελά, ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 26-11-2009 αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.

Επί της αγωγής εκδόθηκε η 458/2012 οριστική απόφαση του ιδίου δικαστηρίου και κατόπιν ασκήσεως εφέσεως η 597/2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών.

Την αναίρεση της τελευταίας ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 30-7-2015 αίτησή της και τους από 21-10-2016 πρόσθετους λόγους αυτής.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.

Ο εισηγητής Αρεοπαγίτης, Χριστόφορος Κοσμίδης, ανέγνωσε την από 25-11-2016 έκθεσή του, με την οποία εισηγείται τη μερική παραδοχή της αίτησης για αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Η πληρεξούσια της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη της αντιδίκου στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

1.Από την επιταγή του άρθρου 22 παρ.1 εδ. β’ του ισχύοντος Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 157 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώην 141 της ΣΕΚ) και 288 ΑΚ, περί παροχής ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας, που αποτελεί ειδικότερη μορφή της με το άρθρο 4 παρ.1 και 2 του ίδιου Συντάγματος καθιερούμενης αρχής της ισότητας, δεν δεσμεύεται μόνο ο νομοθέτης. Με την επιταγή αυτή θεσπίζεται συγχρόνως και κανόνας δημόσιας τάξης, με τον οποίο παρέχεται ευθέως στον εργαζόμενο το δικαίωμα να αξιώσει από τον εργοδότη την αμοιβή που καταβάλλει ο τελευταίος οικειοθελώς σε άλλο μισθωτό, που ανήκει στην ίδια κατηγορία και παρέχει υπό τις ίδιες συνθήκες την ίδια εργασία, εκτός αν η εξαίρεση από την αμοιβή είναι δίκαιη και εύλογη ως συνέπεια συνδρομής ειδικού και σοβαρού, κατ’ αντικειμενική κρίση, λόγου, τον οποίο προτείνει και αποδεικνύει ο εργοδότης (ΑΠ 288/2003). Κατά τα λοιπά, σύμφωνα με το άρθρο 652 ΑΚ, η ρύθμιση κάθε θέματος, που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία της επιχειρήσεως προς επίτευξη των σκοπών αυτής, ανάγεται στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, ο οποίος στα πλαίσια αυτού έχει την ευχέρεια, αποβλέποντας στην καλύτερη λειτουργία της επιχειρήσεώς του, να συνάπτει ιδιαίτερη συμφωνία με κάθε ένα από τους υπαλλήλους εκείνους, οι οποίοι δεν κρίνονται ικανοί να ανταποκριθούν στις μελλοντικές ανάγκες της εκμετάλλευσης ή των οποίων η θέση πρόκειται να καταργηθεί, για τη συμβατική λύση της σχέσεως εργασίας έναντι χρηματικού ποσού, όχι προκαθορισμένου, αλλά προσδιοριζόμενου ελεύθερα (ΑΚ 361) κατόπιν διαπραγματεύσεως, μεγαλύτερου, πάντως, από εκείνο που θα δικαιούταν ο υπάλληλος επί καταγγελίας της συμβάσεως. Μια τέτοια διαδικασία δεν προσκρούει στην ως άνω αρχή της ίσης μεταχειρίσεως ή σε άλλη σε απαγορευτική διάταξη νόμου (ΑΠ 642/1988).

2. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προβαλλόμενη απόφαση, το Μονομελές Εφετείο Αθηνών, κατά η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του και σε σχέση με το δεύτερο κεφάλαιο της ένδικης αγωγής, δέχθηκε τα εξής ουσιώδη: Ότι η ενάγουσα και ήδη αναιρεσείουσα υπήρξε υπάλληλος της εναγομένης και ήδη αναιρεσίβλητης τραπεζικής εταιρείας, από την υπηρεσία της οποίας αποχώρησε οικειοθελώς την 9-4-2009, λόγω συνταξιοδότησης. Ότι η εναγομένη είχε καταβάλει προς τους 50 υπαλλήλους της, οι οποίοι είχαν συνταξιοδοτηθεί εντός του χρονικού διαστήματος των ετών 2005 - 2009 και τις περιπτώσεις των οποίων επικαλέσθηκε η ενάγουσα προς θεμελίωση της αξίωσης να λάβει πρόσθετη αποζημίωση κατά την αποχώρησή της από την ενεργό υπηρεσία, διάφορα χρηματικά ποσά, ως εφάπαξ παροχή. Ότι η εν λόγω συμπεριφορά της εναγομένης δεν είχε δημιουργήσει κάποια επιχειρησιακή συνήθεια, διότι αυτή ουδέποτε είχε υποσχεθεί, ρητά ή σιωπηρά, τη χορήγηση εφάπαξ χρηματικού ποσού τους υπαλλήλους που αποχωρούν με παραίτηση προ της συμπληρώσεως του ορίου ηλικίας, μετά από 15ετή υπηρεσία ή λόγω συνταξιοδότησης. Ότι, πέραν αυτού, δεν χορηγούσε τέτοια παροχή με γενικό, μακροχρόνιο και ομοιόμορφο τρόπο σε όλους τους αποχωρούντες υπαλλήλους, αλλά μόνο κατά καιρούς, κατόπιν ατομικών διαπραγματεύσεων με ορισμένους, ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία ανήκαν και από τα επί μέρους χαρακτηριστικά της συμβάσεως εργασίας. Ότι οι παροχές αυτές γίνονταν προκειμένου να επιτευχθεί η εθελούσια έξοδος των υπαλλήλων αυτών από την υπηρεσία της και κατέληγαν στη συνομολόγηση ποικίλου ποσού, κατά περίπτωση, η καταβολή του οποίου λειτουργούσε ως κίνητρο για να δεχθούν την απομάκρυνσή τους. Ότι η παροχή αυτή συνομολογήθηκε μόνο με 50 υπαλλήλους, από τους 1157 που απομακρύνθηκαν εντός του ως άνω χρονικού διαστήματος. Κατόπιν αυτού, το Μονομελές Εφετείο Αθηνών δέχθηκε ότι ούτε επιχειρησιακή συνήθεια είχε διαμορφωθεί ούτε παραβίαση της αρχής της ισότητας είχε γίνει σε βάρος της ενάγουσας, γι’ αυτό και έκρινε αβάσιμους τους λόγους της εφέσεως αυτής, με τους οποίους υποστηριζόταν το αντίθετο. Με την κρίση αυτή, το δικαστήριο της ουσίας ερμήνευσε σωστά τις διατάξεις που αναφέρονται στην προηγούμενη σκέψη (βλ. παραπάνω, αρ.1) και υπήγαγε προσηκόντως σ’ αυτές τα πραγματικά περιστατικά, που με πληρότητα δέχθηκε, εν όψει της διαφορετικότητας της περίπτωσης εκάστου υπαλλήλου, τον οποίο η εναγομένη Τράπεζα, ως εργοδότης, επιθυμούσε να απομακρύνει από την υπηρεσία της για ποικίλους λόγους και με ειρηνικό τρόπο. Επομένως, ο τέταρτος από τους λόγους του κυρίως δικογράφου, με τον οποίο υποστηρίζεται το αντίθετο και προβάλλονται οι αναιρετικές πλημμέλειες του άρθρου 559 αρ.1 και 19 ΚΠολΔ, είναι αβάσιμος.

3. Στη διάταξη του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955 ορίζεται ότι μισθωτοί που απασχολούνται με σχέση εργασίας αόριστης διάρκειας και έχουν συμπληρώσει δεκαπενταετή υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη (με την έννοια του άρθρου 6 παρ.1 του ν. 2112/1920 ή του β.δ. της 16/18 Ιουλίου 1920) ή το προβλεπόμενο από τον οικείο ασφαλιστικό οργανισμό όριο ηλικίας ή, αν δεν προβλέπεται τέτοιο όριο, το 65° έτος της ηλικίας τους (ήδη, από 1-1-2013, το 67ο έτος, σύμφωνα με το άρθρο πρώτο υποπαράγραφος ΙΑ4 περ.2 του ν. 4093/2012), αποχωρώντας από την εργασία τους με τη συγκατάθεση του εργοδότη, δικαιούνται το ήμισυ της οριζόμενης από το ν. 2112/1920 ή το ανωτέρω β.δ. αποζημίωσης για την περίπτωση της απροειδοποίητης καταγγελίας της σύμβασης εργασίας. Η αποζημίωση υπολογίζεται όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παρ.1 και 2 του ν. 3198/1955.
Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι για την εφαρμογή της απαιτείται α) η σχέση εργασίας να είναι αορίστου χρόνου, β) ο εργαζόμενος να αποχωρεί ύστερα από τη συμπλήρωση συγκεκριμένου χρόνου υπηρεσίας και γ) η αποχώρηση να γίνεται με τη συγκατάθεση του εργοδότη. Ως εκ τούτου, την αποζημίωση δεν δικαιούνται εκείνοι, των οποίων η εργασιακή σχέση είναι ορισμένου χρόνου, όπως συμβαίνει σε περίπτωση σύμβασης κατά την οποία οι εργαζόμενοι έχουν προσχωρήσει σε κανονισμό του εργοδότη, που προβλέπει την αποχώρηση από την εργασία με τη συμπλήρωση προκαθορισμένου ορίου ηλικίας. Εν τούτοις, γίνεται δεκτό ότι και στην περίπτωση μιας τέτοιας σύμβασης ή σχέσης εργασίας ορισμένου χρόνου, όταν με τον κανονισμό έχει προβλεφθεί δυνατότητα προώρου λύσεως αυτής, ενυπάρχει διαλυτική αίρεση. Οπότε, πληρωθείσης της αιρέσεως, η σύμβαση εργασίας μεταπίπτει εξαρχής σε σύμβαση αόριστου χρόνου (ΟλΑΠ 1110/1986, ΑΠ 425/2016, ΑΠ 286/2015).

4. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 32 του ισχύοντος κανονισμού εργασίας του προσωπικού της εναγόμενης και ήδη αναιρεσίβλητης, "... ΑΕ", που καταρτίσθηκε κατά τις διατάξεις του ν. 1876/1990 με την από 26-6-2003 Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η οποία συνήφθη μεταξύ των νομίμων εκπροσώπων της εναγόμενης και της συνδικαλιστικής οργάνωσης του προσωπικού αυτής, κατατέθηκε δε νόμιμα στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας την 30-6-2003 και έχει ισχύ ουσιαστικού νόμου (άρθρα 2 παρ.6, 7 παρ.1 και 8 παρ.3 του ν. 1876/1990), οι εργαζόμενοι στην υπηρεσία της εναγομένης αποχωρούν αυτοδικαίως όταν συμπληρώσουν, οι μεν άνδρες το 62ο έτος της ηλικίας τους, οι δε γυναίκες το 57ο έτος της ηλικίας τους. Η σύμβαση εργασίας, όμως, όπως προβλέπεται στον ίδιο κανονισμό, μπορεί να λυθεί και πριν από τη συμπλήρωση του ως άνω ορίου ηλικίας, για τους εξής περιοριστικά αναφερόμενους λόγους: α) με το θάνατο του υπαλλήλου, β) με την αδικαιολόγητη ή αυθαίρετη συνεχή απουσία αυτού πέραν του μηνός, η οποία θεωρείται ως οικειοθελής αποχώρηση και επιφέρει αυτοδικαίως και χωρίς άλλο τη λύση της σχέσεως εργασίας, γ) για σπουδαίο λόγο κατά το άρθρο 672 ΑΚ και δ) με την άσκηση ποινικής διώξεως σε βάρος του υπαλλήλου. Εξ άλλου, κατά τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ.2 του ν.δ. 3789/1957, 12 παρ.4 του ν. 1767/1988, 8 παρ.3 του ν. 2224/1994 "περί κανονισμών εργασίας κ.λπ.", οι όροι τού με ισχύ νόμου εφαρμοζόμενου κανονισμού εργασίας αποτελούν υποχρεωτικό περιεχόμενο της συμβάσεως εργασίας του μισθωτού και, συνεπώς, η σύμβαση εργασίας μισθωτού, ο οποίος προσχωρεί σε τέτοιο κανονισμό εργασίας, περιέχει κάθε όρο που προβλέπεται στον κανονισμό αυτόν (ΟλΑΠ 42/2002). Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι οι συμβάσεις εργασίας των υπαλλήλων της εναγομένης Τράπεζας είναι κατ’ αρχήν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αφού ο κανονισμός αυτής προβλέπει την αυτοδίκαιη αποχώρηση των μισθωτών από την υπηρεσία της με τη συμπλήρωση του καθοριζομένου ορίου ηλικίας. Εν όψει, όμως, του ότι με τον κανονισμό προβλέπεται η δυνατότητα λύσεως της συμβάσεως εργασίας και πριν από τη λήξη του ορισμένου χρόνου της διάρκειάς της λόγω αδικαιολόγητης, συνεχούς απουσίας του υπαλλήλου πέραν του μηνός, η οποία θεωρείται ως οικειοθελής αποχώρηση αυτού και επιφέρει αυτοδικαίως και άνευ άλλου τινός τη λύση της συμβάσεως, χωρίς να απαιτείται αποδοχή ή συγκατάθεση της Τράπεζας, ενυπάρχει στη σύμβαση διαλυτική αίρεση, σε περίπτωση πληρώσεως της οποίας η σύμβαση μεταβάλλεται εξ αρχής σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Και είναι μεν αληθές ότι κατά το γράμμα του ως άνω όρου του κανονισμού ως οικειοθελής αποχώρηση θεωρείται η αυθαίρετη, συνεχής απουσία του υπαλλήλου πέραν του μηνός, χωρίς να γίνεται αναφορά σε παραίτηση. Εξ αυτού, όμως, εμμέσως πλην σαφώς συνάγεται ότι η οικειοθελής αποχώρηση του υπαλλήλου, που προβλέπεται αυτοτελώς ως λόγος πρόωρης λύσης της συμβάσεως εργασίας, εξομοιώνεται με σιωπηρή παραίτηση. Και περαιτέρω, αφού η παραίτηση του υπαλλήλου είναι δυνατό να επέλθει σιωπηρώς, με την οικειοθελή αποχώρηση, δεν μπορεί να αποκλεισθεί και όταν εκδηλώνεται ρητώς, με σχετική δήλωση που δεν συνδέεται με αυθαίρετη απουσία. Διότι εάν ήθελε γίνει δεκτό ότι από τον κανονισμό αποκλείεται η παραίτηση ως λόγος πρόωρης λύσης της συμβάσεως, ο αποκλεισμός αυτός θα μπορούσε ευχερώς να φαλκιδευτεί με τη μεθοδευμένη αυθαίρετη απουσία κάθε φορά που κάποιος υπάλληλος θα επιθυμούσε να αποχωρήσει από την υπηρεσία της Τράπεζας. Σε όλες τις περιπτώσεις αυτές, από τον κανονισμό δεν προβλέπεται περιθώριο αντίδρασης της Τράπεζας, οπότε θεωρείται ότι ενυπάρχει συγκατάθεση αυτής για τη λύση της συμβάσεως. Ως εκ τούτου, ο προαναφερόμενος όρος του κανονισμού της εναγομένης ότι η σύμβαση εργασίας λύεται και πριν από το προβλεπόμενο όριο ηλικίας, με την παραίτηση του υπαλλήλου, χωρίς να απαιτείται αποδοχή ή συγκατάθεση της Τράπεζας, εμπίπτει στην περίπτωση του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955 και ταυτίζεται κατά περιεχόμενο με την αποχώρηση αυτού από την υπηρεσία με τη συγκατάθεση της τελευταίας. Οπότε, η σύμβαση του υπαλλήλου που λύεται με την κατ’ αυτόν τον τρόπο παραίτησή του πριν από τη συμπλήρωση του καθορισμένου ορίου ηλικίας του, μετατρέπεται από σύμβαση ορισμένου χρόνου σε σύμβαση αορίστου χρόνου. Συνακόλουθα, εφ’ όσον συντρέχουν και οι λοιπές προϋποθέσεις της διατάξεως του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955, ο αποχωρών με παραίτηση υπάλληλος της εναγομένης δικαιούται τη μειωμένη ως άνω αποζημίωση, αφού η συγκατάθεση της Τράπεζας θεωρείται ότι δόθηκε εκ των προτέρων, με το παρεχόμενο από τον κανονισμό αυτής δικαίωμα παραιτήσεως - αποχωρήσεως του μισθωτού από την εργασία του, κατά τον προαναφερόμενο τρόπο, χωρίς να απαιτείται για την άσκηση του δικαιώματός του αυτού ή την επέλευση των αποτελεσμάτων της παραιτήσεως, η αποδοχή αυτής από την Τράπεζα ή η ρητή συγκατάθεση της τελευταίας στην αποχώρηση του εργαζόμενου (έτσι η ΑΠ 46/2015, για την περίπτωση ετέρου υπαλλήλου της εναγομένης).

5. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Μονομελές Εφετείο Αθηνών, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, δέχθηκε τα εξής ουσιώδη: Ότι η ενάγουσα και ήδη αναιρεσείουσα, η οποία γεννήθηκε την 17-8-1962, είχε προσληφθεί την 19-8-1980, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, ως υπάλληλος, από την ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία "...", της οποίας καθολική διάδοχος, κατόπιν συγχωνεύσεως δι’ απορροφήσεως, είναι η εναγομένη και ήδη αναιρεσίβλητη. Ότι η σύμβαση που συνέδεε τους διαδίκους ήταν ορισμένου χρόνου, διότι τόσο στον προϊσχύσαντα Οργανισμό Προσωπικού της ... Ελλάδος, υπό το καθεστώς του οποίου προσλήφθηκε η ενάγουσα, όσο και στον ισχύοντα Κανονισμό Εργασίας Προσωπικού της εναγομένης, που διαδέχθηκε την πρώτη στη θέση του εργοδότη, προβλέπεται η αυτοδίκαιη λύση της συμβάσεως με τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας για τους άνδρες και του 57ου για τις γυναίκες υπαλλήλους. Ότι η ενάγουσα την 9-4-2009 υπέβαλε έγγραφη δήλωση προς την αρμόδια διεύθυνση της εναγομένης, με την οποία γνωστοποιούσε σ’ αυτήν ότι επιθυμούσε να αποχωρήσει από την υπηρεσία της από 1-6-2009. Ότι η εναγομένη δεν αντέδρασε στη δήλωση αυτή και, μετά την πάροδο του χρονικού διαστήματος από 10-4-2009 έως 29-5-2000, κατά το οποίο η ενάγουσα έκανε χρήση του υπολοίπου κανονικής αδείας, που δικαιούταν, διέγραψε την ενάγουσα από το εργατικό δυναμικό της.
Ότι, ταυτόχρονα, άρχισε και η καταβολή σύνταξης προς την ενάγουσα. Σύμφωνα με τις παραδοχές αυτές, το Μονομελές Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι στην περίπτωση της ενάγουσας δεν συντρέχει η απαραίτητη προϋπόθεση του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955, ήτοι η λειτουργία συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, διότι (κατά την κρίση του εφετείου) δεν προβλέπεται στον κανονισμό της εναγομένης, ως λόγος πρόωρης (ήτοι, πριν από τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας) λύσης της υφιστάμενης συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου, η οικειοθελής αποχώρηση του εργαζόμενου, για να υφίσταται εξουσιαστική, διαλυτική αίρεση με την πλήρωση της οποίας να λογίζεται η σύμβαση ως εξ αρχής αορίστου χρόνου. Και τούτο, διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν επρόκειτο για αδικαιολόγητη ή αυθαίρετη, συνεχή απουσία πέραν του μηνός, αλλά για χρήση κανονικής αδείας, που έγινε πριν από την επέλευση των αποτελεσμάτων της δήλωσης για αποχώρηση. Κατόπιν αυτού, το Μονομελές Εφετείο Αθηνών έκρινε αβάσιμους τους λόγους της έφεσης της ενάγουσας, με τους οποίους αυτή παραπονιόταν για την απόρριψη του αιτήματος για καταβολή της αποζημίωσης του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955, από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ως αβασίμου. Με την κρίση αυτή, το εφετείο παραβίασε με κακή ερμηνεία και εσφαλμένη υπαγωγή τις διατάξεις που αναφέρθηκαν, διότι αν και στον κανονισμό της εναγομένης και ήδη αναιρεσείουσας Τράπεζας προβλεπόταν ως λόγος πρόωρης λύσης της συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου, που ίσχυε μεταξύ των διαδίκων, η οικειοθελής αποχώρηση του εργαζομένου, η οποία εν προκειμένω εκδηλώθηκε με την από 9-4-2009 έγγραφη δήλωση της ενάγουσας, της οποίας τα αποτελέσματα ορίσθηκε να επέλθουν μετά τη χρήση της κανονικής άδειας, χωρίς εναντίωση της εναγομένης, παρέλειψε να δεχθεί ότι με την εξέλιξη αυτή η μεν σύμβαση εργασίας είχε μεταπέσει εξ αρχής σε σύμβαση αορίστου χρόνου, η δε ενάγουσα είχε αποκτήσει το δικαίωμα να λάβει την αποζημίωση του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955. Επομένως, ο πρώτος από τους λόγους της αιτήσεως, με τον οποίο επισημαίνεται το σφάλμα αυτό και προσάπτεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η αναιρετική πλημμέλεια του άρθρου 559 αρ.1 ΚΠολΔ, είναι βάσιμος.

6. Σύμφωνα με τις σκέψεις αυτές, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς το κεφάλαιο που αναφέρεται στην αξίωση για καταβολή της αποζημίωσης του άρθρου 8 εδ. α’ του ν. 3198/1955 και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου, του οποίου η συγκρότηση από άλλο δικαστή, εκτός από εκείνον που δίκασε προηγουμένως, είναι εφικτή (ΚΠολΔ 580 παρ.3). Η έρευνα των υπολοίπων λόγων της αιτήσεως αποβαίνει περιττή. Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η αναιρεσίβλητη σε μέρος από τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας, που κατέθεσε προτάσεις, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας της καθεμιάς (ΚΠολΔ 178 παρ.1, 183 και 191 παρ.2).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την 597/2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών ως προς το μέρος που αναφέρεται στο σκεπτικό.

Παραπέμπει την υπόθεση ως προς το αναιρεθέν μέρος στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλο δικαστή.

Καταδικάζει την αναιρεσίβλητη να πληρώσει στην αναιρεσείουσα χίλια τριακόσια (1.300) ευρώ, για μέρος από τα δικαστικά έξοδα.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, την 24η Ιανουαρίου 2017.

Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, την 14η Φεβρουαρίου 2017.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣτΕ 675/2017 Νομοθετικές διατάξεις περί παράτασης του χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου (άρθρα 11 ν. 3513/2006, 29 ν. 3697/2008, 10 ν. 3790/2009, 82 ν. 3842/2010)

$
0
0

ΣτΕ   675/2017

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β'

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 8 Ιουνίου 2016, με την εξής σύνθεση: Ε. Σάρπ, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Β' Τμήματος, Α.-Γ. Βώρος, Ε. Νίκα, Σ. Βιτάλη, Κ. Νικολάου, Σύμβουλοι, Κ. Λαζαράκη, I. Δημητρακόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας η Α. Ζυγουρίτσα. Για να δικάσει την από 11 Απριλίου 2014 αίτηση: των : 1) Προϊσταμένου Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (Δ.Ε.Κ.) Αθηνών και 2) Προϊσταμένου Κέντρου Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων (Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ.), οι οποίοι παρέστησαν με τον Δημήτριο Φαρμάκη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,

κατά της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία "........................................", που εδρεύει στον .............................................., η οποία παρέστη με τους δικηγόρους: 1) Σωτήριο Μπρέγιαννο (A.M. 8917) και 2) Ευστάθιο Μπακάλη (A.M. 27173), που τους διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο.

Με την αίτηση αυτή οι αναιρεσείοντες Προϊστάμενοι επιδιώκουν να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 628/2014 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Συμβούλου Κ. Νικολάου.

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον αντιπρόσωπο των αναιρεσειόντων Προϊσταμένων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τους πληρεξούσιους της αναιρεσίβλητης εταιρείας, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψή της. 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως δεν απαιτείται, κατά το νόμο, καταβολή παραβόλου.

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, που εισάγεται στην επταμελή σύνθεση του Τμήματος, μετά την από 20.1.2016 πράξη της Προέδρου αυτού, λόγω σπουδαιότητος, ζητείται η αναίρεση της 628/2014 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, κατ' αποδοχή προσφυγής της ήδη αναιρεσίβλητης εταιρείας, ακυρώθηκε το 2167/13.12.2010 φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 2002, του Προϊσταμένου του Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (Δ.Ε.Κ.) Αθηνών. Με την εν λόγω πράξη είχε επιβληθεί σε βάρος της κύριος φόρος 3.986.826,28 ευρώ και πρόσθετος φόρος 11.102.850,15 ευρώ λόγω ανακρίβειας της σχετικής δηλώσεως.

3. Επειδή, με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010 (ΦΕΚ 213 τ.Α') αντικαταστάθηκαν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ. 18/1989 ως εξής : «Η αίτηση αναιρέσεως επιτρέπεται μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο με συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή ότι υπάρχει αντίθεση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου» (παρ. 3). «Δεν επιτρέπεται η άσκηση αίτησης αναιρέσεως όταν το ποσό της διαφοράς που άγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κατώτερο από 40.000 χιλιάδες ευρώ [...]» (παρ. 4). Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, για το παραδεκτό αιτήσεως αναιρέσεως απαιτείται σωρευτικώς η συνδρομή των προϋποθέσεων τόσο της παραγράφου 3 του, κατά τα ως άνω, τροποποιηθέντος άρθρου 53 του π.δ. 18/1989 όσο και του προβλεπομένου στην παράγραφο 4 του εν λόγω άρθρου ελάχιστου ποσού της διαφοράς. Ειδικότερα, επί διαφοράς, της οποίας το αντικείμενο υπερβαίνει το ποσό των 40.000 ευρώ, η αίτηση αναιρέσεως ασκείται παραδεκτώς μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο, με ειδικούς και συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο, είτε ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας επί συγκεκριμένου νομικού ζητήματος, ήτοι επί ζητήματος ερμηνείας διάταξης νόμου ή γενικής αρχής του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, η οποία είναι κρίσιμη για την επίλυση της ενώπιον του Δικαστηρίου αγόμενης διαφοράς, είτε ότι η κρίση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως επί συγκεκριμένου νομικού ζητήματος, η επίλυση του οποίου ήταν αναγκαία για τη διάγνωση της οικείας υποθέσεως, έρχεται σε αντίθεση προς παγιωμένη ή πάντως μη ανατραπείσα νομολογία επί του αυτού νομικού ζητήματος και υπό τους αυτούς όρους αναγκαιότητας για τη διάγνωση των σχετικών υποθέσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου ή, ελλείψει αυτής, προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, το δε υπ' αυτών κριθέν νομικό ζήτημα πρέπει να ήταν ουσιώδες για την επίλυση των ενώπιον των δικαστηρίων εκείνων αχθεισών διαφορών (ΣτΕ 4163/2012 7μ., ΣτΕ 797/2013 7μ., ΣτΕ 2598/2015 7μ., ΣτΕ 1623/2016  ΣτΕ 1625/2016 7μ.). Επομένως, οι ως άνω ισχυρισμοί πρέπει να αναφέρονται όχι σε ζητήματα αιτιολογίας συνδεόμενα με το πραγματικό της κρινόμενης υποθέσεως ή απλώς στην ορθή ή μη υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στον εφαρμοσθέντα κανόνα δικαίου, αλλά αποκλειστικά στην ερμηνεία διάταξης νόμου ή γενικής αρχής, δυναμένη να έχει γενικότερη εφαρμογή, ανεξαρτήτως εάν αυτή η ερμηνεία διατυπώνεται στη μείζονα ή στην ελάσσονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως (ΣτΕ 1013/2014, ΣτΕ 1014/2014, ΣτΕ 1016/2014, ΣτΕ 4424/2014, ΣτΕ 1282-3/2015, ΣτΕ 1832/2015, ΣτΕ 2977/2015, ΣτΕ 3622/2015, ΣτΕ 4044/2015, ΣτΕ 4183/2015, ΣτΕ 4192/2015, ΣτΕ 50/2016).

4. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση η οποία ασκήθηκε στις 16.4.2014 και, επομένως, διέπεται από τις προπαρατεθείσες διατάξεις του άρθρου 53 παρ. 3 και 4 του π.δ. 18/1989, όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 12 του ν. 3900/2010, άγεται κατ' αναίρεση διαφορά, το χρηματικό αντικείμενο της οποίας, σύμφωνα με το 11004/2016 σχετικό σημείωμα της Προϊσταμένης Δικαστικού της ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιώς, υπερβαίνει το προβλεπόμενο ελάχιστο όριο των 40.000 ευρώ. Περαιτέρω, με την αίτηση αυτή προβάλλεται ότι από το σαφές - μη επιδεχόμενο διαφορετικής ερμηνείας - γράμμα των διατάξεων των άρθρων 11 του ν. 3513/2006, 29 του ν. 3697/2008, 10 του ν. 3790/2009, 82 του ν. 3842/2010, 12 παρ. 7 του ν. 3888/2010, 18 παρ. 2 του ν. 4002/2011 και δεύτερου του ν. 4098/2012 προκύπτει ότι οι παρατάσεις που προβλέπουν, αφορούν, του νόμου μη διακρίνοντος, όλες αδιακρίτως τις οριζόμενες σε αυτές προθεσμίες του δικαιώματος του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξεων επιβολής φόρων, τελών και εισφορών, οι οποίες έληγαν, αντίστοιχα, στις 31.12.2006 και 31.12.2007, 31.12.2008, 31.12.2009, 30.6.2010, 31.12.2010, 31.12.2011, 31.12.2012, ανεξαρτήτως του αν κατά τις ημερομηνίες αυτές οι ως άνω προθεσμίες παραγραφής έληγαν το πρώτον ή μετά τις προηγηθείσες - βάσει άλλων διατάξεων - παρατάσεις τους.

Προστίθεται δε σχετικώς ότι η ερμηνεία αυτή δεν αντίκειται στο άρθρο 4 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος ούτε στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή του κράτους δικαίου, αλλ' ούτε και στο δικαίωμα δικαστικής προστασίας του φορολογουμένου και στο άρθρο 78 παρ. 2 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, εσφαλμένως ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ανωτέρω διατάξεις το δικάσαν Εφετείο, το οποίο έκρινε ότι από τη γραμματική διατύπωση αυτών προέκυπτε το αντίθετο, ήτοι ότι οι προβλεπόμενες σ' αυτές παρατάσεις αφορούν τις φορολογικές υποθέσεις, στις οποίες η προθεσμία παραγραφής έληγε πρωτογενώς στις αναφερόμενες σ' αυτές ημερομηνίες. Εξάλλου, προς θεμελίωση του παραδεκτού του προαναφερόμενου λόγου αναιρέσεως, το αναιρεσείον Δημόσιο ισχυρίζεται ότι «δεν προέκυψε να υπάρχει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που να έχει κρίνει ad hoc τα ζητήματα προεχόντως ερμηνείας και συμφωνίας με το Σύνταγμα ... των άρθρων 84 και 107 του ν. 2238/1994, καθώς και των άρθρων 11 του ν. 3513/2006, 29 του ν. 3697/2008, 10 του ν. 3790/2009, 82 του ν. 3842/2010, 12 παρ. 7 του ν. 3888/2010, 18 παρ. 2 του ν. 4002/2011 και δεύτερου του ν. 4098/2012 περί διαδοχικής παρατάσεως των προθεσμιών παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου επιβολής φόρων, τελών και εισφορών.
Ο ισχυρισμός αυτός, κατά το μέρος που προβάλλεται ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την ερμηνεία και τη συνταγματικότητα των προπαρατεθεισών διατάξεων - και ειδικότερα των κρίσιμων εν προκειμένω άρθρων 11 του ν. 3513/2006, 29 του ν. 3697/2008, 10 του ν. 3790/2009 και 82 του ν. 3842/2010 - είναι βάσιμος και, ως εκ τούτου, ο ως άνω λόγος αναιρέσεως προβάλλεται παραδεκτώς. Εξάλλου, ο προβαλλόμενος προς θεμελίωση του παραδεκτού της κρινόμενης αιτήσεως ισχυρισμός του αναιρεσείοντος περί αντιθέσεως της προσβαλλόμενης αποφάσεως προς τις 750-1/2008, 70, 3606/2004, 523/2000, 139/1998, 2866, 3141/1985, 2034/1974 αποφάσεις του Δικαστηρίου είναι απορριπτέος, διότι οι ως άνω αποφάσεις αφορούν άλλες από τις εν προκειμένω εφαρμοστέες διατάξεις.

5. Επειδή, στη συνέχεια, το αναιρεσείον Δημόσιο προβάλλει, με την κρινόμενη αίτηση, ότι το διοικητικό εφετείο εσφαλμένως και αναιτιολογήτως απέκλεισε σιγή την εφαρμογή των συνδυασμένων διατάξεων των παραγράφων 4 ή και 5 του άρθρου 84 και της παραγράφου 2 του άρθρου 68 του ν. 2238/1994, με βάση τις οποίες το δικαίωμα του δημοσίου δεν είχε υποπέσει σε παραγραφή, ενόψει του γεγονότος ότι η έκδοση της ένδικης πράξεως βασίσθηκε και σε συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία «οριστικοποιήθηκαν» μετά την έκδοση της 776/06/2008 καταλογιστικής πράξεως του Διευθυντή του Ζ' Τελωνείου Πειραιώς, ενώ, εξάλλου, η αναιρεσίβλητη υπέβαλε φορολογική δήλωση, η οποία ερείδετο σε ανακριβή βιβλία και στοιχεία, εξομοιούμενη, ενόψει των γενομένων δεκτών πραγματικών περιστατικών, με δήλωση μη υποβληθείσα ως προς τα επίμαχα εισοδήματα. Προσθέτει δε το Δημόσιο σχετικώς, προς θεμελίωση της παραδεκτής προβολής των ανωτέρω, ότι «με τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως προσβάλλεται η εκ μέρους του Διοικητικού Εφετείου εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των προαναφερόμενων διατάξεων επί συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών που είτε έγιναν δεκτά με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, είτε θα έπρεπε να είχαν εξακριβωθεί, ενώ περαιτέρω αποδίδεται στην τελευταία αυτή (αναιρεσιβαλλομένη) και έλλειψη αιτιολογίας σχετικά με συγκεκριμένες κρίσεις της, οι οποίες εξηνέχθησαν κατόπιν προβολής εκατέρωθεν ειδικών ισχυρισμών συνδεομένων με την νομιμότητα συγκεκριμένης καταλογιστικής πράξεως, λόγος για τον οποίο δεν υφίσταται επί των εν λόγω αιτιάσεων όμοια απόφαση του Δικαστηρίου σας». Πλην όμως ούτε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση περιέχει ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 84 και της παραγράφου 2 του άρθρου 68 του ν. 2238/1994 ούτε ο προβαλλόμενος ως άνω λόγος αναιρέσεως αναφέρεται, κατά τρόπο αρκούντως ειδικό και ορισμένο, σε συναγόμενη από την εν λόγω απόφαση ερμηνεία των διατάξεων αυτών και δη αντίθετη προς το περιεχόμενο του, ενόψει σχετικού ισχυρισμού που είχε προβληθεί ενώπιον του δικάσαντος δικαστηρίου (πρβλ. ΣτΕ σε συμβ. ΣτΕ 1310/2016, ΣτΕ 1691/2016, ΣτΕ 73/2015). Κατά συνέπεια, ο προπαρατιθέμενος ισχυρισμός δεν μπορεί να θεμελιώσει το παραδεκτό του δευτέρου ως άνω λόγου αναιρέσεως και, ως εκ τούτου, ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος.

6. Επειδή, η αρχή της ασφάλειας του δικαίου, η οποία απορρέει από την αρχή του κράτους δικαίου και ιδίως από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 εδ. α' του Συντάγματος (πρβλ. ΑΕΔ 14/2013, ΣτΕ 2034/2011 Ολ., ΣτΕ 4731/2014, ΣτΕ 640/2015 κ.ά.) και ειδικότερη εκδήλωση της οποίας αποτελεί η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του διοικουμένου (ΣτΕ 2034/2011 Ολ., ΣτΕ 1508/2002, ΣτΕ 3777/2008, ΣτΕ 4731/2014, ΣτΕ 640/2015 κ.ά.), επιβάλλει, ιδίως, τη σαφήνεια και την προβλέψιμη εφαρμογή των εκάστοτε θεσπιζομένων κανονιστικών ρυθμίσεων (πρβλ. ΣτΕ 2811/2012 7μ., ΣτΕ 144/2015, ΣτΕ 1976/2015 με τις εκεί παραπομπές σε νομολογία ΔΕΕ και Ε.Δ.Δ.Α.) και πρέπει να τηρείται με ιδιαίτερη αυστηρότητα, όταν πρόκειται για διατάξεις που μπορούν να έχουν σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις στους ενδιαφερόμενους (πρβλ. ΣτΕ 144/2015, ΣτΕ 1976/2015, ΣτΕ 1623/2016). Ειδικότερα, η ως άνω θεμελιώδης αρχή απαιτεί η κατάσταση του φορολογουμένου, όσον αφορά την εκ μέρους του τήρηση των κανόνων της φορολογικής νομοθεσίας, να μη μπορεί να τίθεται επ' αόριστον εν αμφιβάλω. Συνακόλουθα, για την επιβολή φορολογικών επιβαρύνσεων απαιτείται να εφαρμόζεται προθεσμία παραγραφής, η οποία, προκειμένου να εκπληρώνει τη συνιστάμενη στη διασφάλιση της ως άνω αρχής λειτουργία της, πρέπει να ορίζεται εκ των προτέρων και να είναι επαρκώς προβλέψιμη από τον φορολογούμενο. Η παραγραφή αυτή πρέπει, επίσης, να έχει, συνολικά, εύλογη διάρκεια, δηλαδή να συνάδει προς την αρχή της αναλογικότητας. Αυτά δε προς τον σκοπό α) να είναι μεν δυνατή η άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου για την εξακρίβωση της εκ μέρους των φορολογουμένων τηρήσεως των φορολογικών τους υποχρεώσεων, χωρίς όμως να ενθαρρύνεται απραξία των φορολογικών αρχών, την οποία ενθαρρύνει η μεγάλη διάρκεια του χρόνου της παραγραφής ή η δυνατότητα της εκ των υστέρων, και ιδίως πλησίον του χρόνου λήξεώς της, παρατάσεώς της, β) να μην αφήνονται οι φορολογούμενοι έκθετοι αφενός μεν σε μακρά περίοδο ανασφάλειας δικαίου - που αποτελεί, σε συνδυασμό και με συνεχείς μεταβολές της φορολογικής νομοθεσίας, παράγοντα αποτρεπτικό για τον προγραμματισμό και την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων, με δυσμενείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη, γενικότερα, και της εθνικής οικονομίας, ιδιαιτέρως μάλιστα σε περιόδους οικονομικής κρίσεως - και αφετέρου στον κίνδυνο να μην είναι πλέον σε θέση, μετά την παρέλευση μακρού χρόνου από το γεγονός που γεννά τη φορολογική υποχρέωση και την κτήση του διαφυγόντος τη φορολογία περιουσιακού οφέλους, να αμυνθούν προσηκόντως έναντι σχετικού ελέγχου, αλλά και να αντιμετωπίσουν τις προκύπτουσες από τον έλεγχο αυτό οικονομικές υποχρεώσεις, είτε οι ίδιοι είτε, πολύ περισσότερο, οι αναλαβόντες, κατά νόμο, συνεπεία κληρονομικής ή οιονεί καθολικής διαδοχής (πιθανής σε περίπτωση που ο χρόνος της παραγραφής είναι μεγάλος), τις φορολογικές υποχρεώσεις τους, και γ) να μην αφήνεται το Δημόσιο έκθετο στον κίνδυνο αδυναμίας είσπραξης τυχόν βεβαιουμένων, μετά την πάροδο μακρού χρόνου από την γένεση των σχετικών φορολογικών υποχρεώσεων, ποσών φόρων λόγω της ενδεχομένως εν τω μεταξύ επελθούσης επιδεινώσεως της οικονομικής καταστάσεως των φορολογουμένων και της εκ μέρους τους απώλειας του περιουσιακού οφέλους, που απέκτησαν μη εκπληρώνοντας εμπροθέσμως τις εν λόγω υποχρεώσεις τους (πρβλ. ΣτΕ 1623/2016 επταμελούς, ΣτΕ 1976/2015 με τις εκεί παραπομπές στη νομολογία ΔΕΕ και ΕΔΔΑ), ενόψει, άλλωστε, του ότι τελικός σκοπός των φορολογικών ελέγχων δεν είναι ούτε η τιμωρία των φορολογουμένων που παρέβησαν τις υποχρεώσεις τους ούτε απλώς η βεβαίωση φόρων και σχετικών προστίμων, αλλά η είσπραξή τους, καθόσον μόνον με την είσπραξη των φόρων επιτυγχάνεται ο επιδιωκόμενος με την πρόβλεψή τους σκοπός, δηλαδή η κάλυψη των δαπανών που απαιτούνται για την λειτουργία του κράτους και την εκπλήρωση των έναντι των πολιτών υποχρεώσεών του. Εξάλλου, η φορολογική διοίκηση, έχουσα προδήλως περιορισμένους ανθρώπινους και υλικούς πόρους και επιβαρυμένη με την υποχρέωση ταυτοχρόνου ελέγχου τόσο παλαιών υποθέσεων, διεπομένων ενδεχομένως, ενόψει των αλλεπαλλήλων τροποποιήσεων της φορολογικής νομοθεσίας, από μη ισχύουσες πλέον κατά τον χρόνο του ελέγχου διατάξεων, όσο και νέων υποθέσεων, διατρέχει τον κίνδυνο να επικεντρώνει την προσοχή της στη διενέργεια ελέγχων αφορώντων τις παραμένουσες σε εκκρεμότητα υποθέσεις παρελθόντων ετών, με συνέπεια να μην είναι σε θέση να ασκήσει επικαίρως ελέγχους για την εξακρίβωση τηρήσεως της ήδη ισχυούσης φορολογικής νομοθεσίας, οι οποίοι (έλεγχοι) θα ήταν ενδεχομένως και περισσότερο αποτελεσματικοί και λυσιτελείς και θα συνέβαλαν στην εμπέδωση στους φορολογουμένους της συνειδήσεως των φορολογικών τους υποχρεώσεων, που απορρέουν από ισχύουσες διατάξεις, σε χρόνο που θα έχουν και τη δυνατότητα να συμμορφωθούν και να αποφύγουν την επανάληψη ενδεχομένων παραβάσεων και, επομένως, και την επιβολή κυρώσεων.

7. Επειδή, εκδήλωση της, απορρέουσας, κατά τα προεκτεθέντα, από την αρχή του κράτους δικαίου, αρχής της ασφάλειας δικαίου ειδικώς στο φορολογικό δίκαιο αποτελούν οι θεσπιζόμενες με το άρθρο 78 του Συντάγματος ρυθμίσεις. Ειδικότερα, στο άρθρο αυτό ορίζονται τα εξής : «1. Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους στις οποίες αναφέρεται ο φόρος. 2. Φόρος ή άλλο οποιοδήποτε οικονομικό βάρος δεν μπορεί να επιβληθεί με νόμο αναδρομικής ισχύος που επεκτείνεται πέρα από το οικονομικό έτος το προηγούμενο εκείνου κατά το οποίο επιβλήθηκε». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, ερμηνευομένων ενόψει των ανωτέρω εκτεθέντων ως προς τις πηγάζουσες από την αρχή τΠζ ασφάλειας δικαίου απαιτήσεις, η πρόβλεψη στο νόμο ότι με την πάροδο ορισμένου χρονικού διαστήματος παραγράφεται η αξίωση του Δημοσίου για τη βεβαίωση και επιβολή συγκεκριμένου φόρου συνιστά ουσιαστικό στοιχείο της οικείας φορολογικής ενοχής κατά την παράγραφο 1 του ως άνω άρθρου 78 (ΣτΕ Ολ. 3174/2014). Ως ουσιαστικό δε στοιχείο της φορολογικής ενοχής η διάρκεια της παραγραφής πρέπει να καθορίζεται εκ των προτέρων, ενώ μεταβολή της με την πρόβλεψη επιμηκύνσεως είναι δυνατή μόνον υπό τις προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του ανωτέρω άρθρου 78 του Συντάγματος, δηλαδή με διάταξη θεσπιζόμενη το αργότερο το επόμενο της γενέσεως της φορολογικής υποχρεώσεως έτος. Κατά συνέπεια, διάταξη νόμου περί παρατάσεως χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων, των οποίων η έναρξη,.του χρόνου παραγραφής είναι προγενέστερη του προηγουμένου της δημοσιεύσεως του νόμου αυτού ημερολογιακού έτους, είναι ανίσχυρη ως αντικείμενη στην απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου αρχή της ασφάλειας δικαίου και στις εξειδικεύουσες αυτήν ειδικώς στο φορολογικό δίκαιο ανωτέρω συνταγματικές διατάξεις, για τον λόγο ότι θα τροποποιούσε κατά τον τρόπο αυτό αναδρομικά εις βάρος των φορολογουμένων το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο γενέσεως των φορολογικών τους υποχρεώσεων όσον αφορά ουσιαστικό στοιχείο των εν λόγω υποχρεώσεων. Εξάλλου, ενόψει της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 εδ. δ' του Συντάγματος), η παραγραφή πρέπει να έχει εύλογη διάρκεια.

8. Επειδή, κατά το άρθρο 84 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 2238/1994, ΦΕΚ 151 τ. Α') «Η κοινοποίηση φύλλου ελέγχου [...] δεν μπορεί να γίνει μετά την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο λήγει η προθεσμία για την επίδοση της δήλωσης. Το δικαίωμα του Δημοσίου για επιβολή του φόρου παραγράφεται μετά την πάροδο της πενταετίας». Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 107 του ίδιου Κώδικα, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, «1. Κάθε νομικό πρόσωπο του άρθρου 101 υποχρεούται να υποβάλει δήλωση φόρου εισοδήματος στον αρμόδιο προϊστάμενο της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας [...] 2. Η δήλωση της προηγούμενης παραγράφου υποβάλλεται: α) Από τα νομικά πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου 101, μέχρι τη δέκατη (10η) ημέρα του πέμπτου μήνα από την ημερομηνία λήξης της διαχειριστικής περιόδου, για εισοδήματα που απόκτησαν μέσα σε αυτήν [...]».

9. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 11 του ν. 3513/2006 (ΦΕΚ 265 τ. Α') ορίσθηκε ότι «Οι προθεσμίες παραγραφής που λήγουν στις 31.12.2006 και 31.12.2007, ημερομηνίες μετά τις οποίες παραγράφεται το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου επιβολής φόρων, τελών και εισφορών παρατείνονται μέχρι 31.12.2008. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει για υποθέσεις φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών και προικών». Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού «Στις 31.12.2006 και 31.12.2007 παραγράφονται οι χρήσεις 2000 και 2001 αντίστοιχα, καθώς και οι λοιπές υποθέσεις που παραγράφονται τις ίδιες ημερομηνίες (παραγραφόμενες υποθέσεις κατόπιν παράτασης της αρχικής παραγραφής λόγω παραβάσεων για εικονικά και πλαστά ή νοθευμένα φορολογικά στοιχεία ή λόγω κατάσχεσης ανεπίσημων βιβλίων και στοιχείων). Η προτεινόμενη παράταση του χρόνου παραγραφής κρίνεται αναγκαία λόγω αδυναμίας ελέγχου των υποθέσεων των παραγραφόμενων χρήσεων μέχρι 31.12.2006 και 31.12.2007 αντίστοιχα, εξαιτίας της ενασχόλησης των Δ.Ο.Υ. και ελεγκτικών κέντρων, κυρίως με τη διενέργεια προσωρινών ελέγχων (Φ.Π.Α., Φ.Μ.Α.Π., Φ.Μ.Υ.) στα πλαίσια της εντατικοποίησης των προσωρινών και προληπτικών ελέγχων [...]». Ακολούθως, με το άρθρο 29 του ν. 3697/2008 (ΦΕΚ 194 τ.Α') ορίσθηκε ότι «Η προθεσμία παραγραφής που λήγει στις 31.12.2008, ημερομηνία μετά την οποία παραγράφεται το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου επιβολής φόρων, τελών και εισφορών, παρατείνεται μέχρι 31.12.2009 [...]». Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού αναφέρεται σε σχέση με την εν λόγω παράταση ότι «Εν όψει της συσσώρευσης μεγάλου αριθμού εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων λόγω παράτασης της παραγραφής των χρήσεων 2000 και 2001 και δεδομένης της προτεινόμενης ρύθμισης κατά το προηγούμενο άρθρο (Ρύθμιση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων), κρίνεται απαραίτητη η παράταση της παραγραφής, ώστε να καταστεί δυνατή η υλοποίηση της ρύθμισης αυτής, καθώς και η διενέργεια ελέγχου των επιχειρήσεων που δεν θα αποδεχθούν τη συγκεκριμένη ρύθμιση ή των υποθέσεων που δεν υπάγονται σε αυτή, για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου». Περαιτέρω, στο άρθρο 10 του ν. 3790/2009 (ΦΕΚ 143 τ. Α') ορίσθηκε ότι «Η προθεσμία παραγραφής που λήγει στις 31.12.2009, ημερομηνία μετά την οποία παραγράφεται το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου επιβολής φόρων, τελών και εισφορών, παρατείνεται μέχρι 30.6.2010 [...]». Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του ανωτέρω νόμου «Με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου προτείνεται η παράταση της προθεσμίας παραγραφής που λήγει στις 31.12.2009 μέχρι 30.6.2010 λόγω του μεγάλου αριθμού παραγραφόμενων υποθέσεων, αφού την 31.12.2009 παραγράφονται σωρευτικά τέσσερις χρήσεις (2000, 2001, 2002 και 2003) καθώς και μεγάλος αριθμός λοιπών υποθέσεων, ενώ συγχρόνως βρίσκονται σε εξέλιξη οι μετά την έκδοση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων του ν. 3259/2004, όπως ισχύει, διαδικασίες κοινοποίησης και αποδοχής από τους επιτηδευματίες των ως άνω σημειωμάτων και οι διαδικασίες περαίωσης στη φορολογία κεφαλαίου». Στη συνέχεια, με το άρθρο 82 του ν. 3842/2010 (ΦΕΚ 58 τ.Α'), όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 92 παρ. 3β του ν. 3862/2010 (ΦΕΚ 113 τ.Α'), ορίσθηκε ότι «Η προθεσμία παραγραφής που λήγει στις 30.6.2010, ημερομηνία μετά την οποία παραγράφεται το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση φύλλων ελέγχου ή πράξεων επιβολής φόρων, τελών και εισφορών, παρατείνεται μέχρι 31.12.2010». Στην αιτιολογική έκθεση της ως άνω διατάξεως αναφέρονται σε σχέση με την εν λόγω ρύθμιση τα ακόλουθα : «Με το άρθρο αυτό προτείνεται η παράταση της προθεσμίας παραγραφής που λήγει στις 30.6.2010 μέχρι 31.12.2010, λόγω του μεγάλου αριθμού παραγραφόμενων υποθέσεων, αφού την 30.6.2010 παραγράφονται σωρευτικά τέσσερις χρήσεις (2000, 2001, 2002 και 2003) καθώς και μεγάλος αριθμός λοιπών υποθέσεων. Η προτεινόμενη παράταση του χρόνου παραγραφής κρίνεται αναγκαία λόγω αντικειμενικής δυσχέρειας ελέγχου των υποθέσεων των παραγραφόμενων χρήσεων μέχρι 30.6.2010, εξαιτίας και της ενασχόλησης των Δ.Ο.Υ. και των ελεγκτικών κέντρων κυρίως με τη διενέργεια προσωρινών ελέγχων (φ.π.α. κλπ.) στο πλαίσιο της εντατικοποίησης των προσωρινών και προληπτικών ελέγχων, αλλά και των διαδικασιών παραλαβής των πάσης φύσεως δηλώσεων οικονομικού έτους 2010. Η πιο πάνω παράταση δεν καταλαμβάνει τις υποθέσεις φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών, προικών, κερδών από λαχεία, μεταβίβασης ακινήτων, φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας (Φ.Μ.Α.Π.) και ειδικού φόρου επί των ακινήτων (άρθρ. 15-17 ν. 3091/2002)».

10. Επειδή, με τις παρατεθείσες στην προηγούμενη σκέψη διατάξεις παρατείνεται διαδοχικώς ο χρόνος παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου λίγο πριν από την λήξη είτε της αρχικής παραγραφής είτε της προηγούμενης παρατάσεως αυτής ώστε η θεσπιζόμενη με το άρθρο 84 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος ως κανόνας πενταετής παραγραφή να φαίνεται ότι δεν έχει πλέον σε καμία περίπτωση εφαρμογή για τις φορολογικές υποχρεώσεις που γεννήθηκαν κατά τις χρήσεις στις οποίες αφορούν οι ανωτέρω διατάξεις και, αντιθέτως, να διαφαίνεται από τις ρυθμίσεις αυτές αδυναμία οποιασδήποτε προβλέψεως περί του χρόνου λήξεως της παραγραφής τους. Προς δικαιολόγηση δε των παρατάσεων αυτών ο νομοθέτης επικαλείται στις σχετικές αιτιολογικές εκθέσεις το πρόβλημα από την συσσώρευση μεγάλου αριθμού εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, πρόβλημα, πάντως, που επιτείνεται ακριβώς λόγω των αλλεπάλληλα χορηγουμένων παρατάσεων παραγραφής, καθώς και προβλήματα που αφορούν την οργάνωση των αρμοδίων για τους ελέγχους υπηρεσιών. Με τα δεδομένα αυτά και ενόψει των εκτεθέντων στις σκέψεις 6 και 7, οι ανωτέρω διατάξεις αντίκεινται στην απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου αρχή της ασφάλειας δικαίου και στις εξειδικεύουσες αυτήν διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 78 του Συντάγματος.

11. Επειδή, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση έγιναν δεκτά τα εξής : Κατά την ένδικη χρήση 2001 η αναιρεσίβλητη εταιρεία είχε αντικείμενο εργασιών την εμπορία πετρελαιοειδών και έδρα τον ............................., τηρούσε δε βιβλία και στοιχεία Γ' κατηγορίας του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (Κ.Β.Σ.). Κατόπιν σχετικών εντολών διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος στα βιβλ]α και στοιχεία της σε συσχετισμό προς το 25117/12.7.2007 έγγραφο του Ζ' Τελωνείου ...................ς, το οποίο αναφερόταν σε Αιτήσεις Εφοδιασμού Πλοίων (Α.Ε.Π.) που είχε καταθέσει αυτή στο προαναφερόμενο Τελωνείο από 1/7- 31/12/2001 και αφορούσαν σε εφοδιασμούς πλοίων που είχαν πραγματοποιηθεί από το ................. (Ν.Π. 10561), το οποίο είχε ναυλώσει και λειτουργούσε ως φορολογική αποθήκη της. Από τον έλεγχο αυτό προέκυψαν λανθασμένες εγγραφές στα αντίτυπα των Α.Ε.Π., ανακολουθίες μεταξύ των ενδείξεων του μετρητή που αφορούσαν τη λήξη των προηγηθεισών. και την έναρξη των αμέσως επόμενων παραδόσεων καυσίμων, καθώς επίσης και διαφορές μεταξύ μετρηθεισών και παραδο- θεισών ποσοτήτων πετρελαίου ναυτιλίας 6.046.500 και 296.700 λίτρων, οι οποίες αν και είχαν καταμετρηθεί από το μετρητή καυσίμων του ............., δεν είχαν παραδοθεί σε άλλα δικαιούχα ατελείας πλοία, κατόπιν εγκρίσεως της τελωνειακής αρχής ή δεν είχαν λάβει άλλο σύννομο προορισμό. Ενόψει αυτών ο Διευθυντής του Ζ' Τελωνείου ..............ς, αφού προέβη στη χρέωση των αναλογουσών στις ως άνω ποσότητες πετρελαίου δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων, εξέδωσε την 776/06/2008 καταλογιστική πράξη, με την οποία κηρύχθηκε η αναιρεσίβλητη αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπόχρεη ως αστικώς συνυπεύθυνη για την καταβολή πολλαπλών τελών, προστίμων και φορολογικών επιβαρύνσεων ποσού 6.656.163,18, 20.000 και 2.218.721,06 ευρώ αντίστοιχα. Στη συνέχεια δε εκδόθηκε σε βάρος της η 415/13.12.2010 απόφαση του Προϊσταμένου του Δ.Ε.Κ. Αθηνών, με την οποία επιβλήθηκε σε αυτήν συνολικό πρόστιμο Κ.Β.Σ. 2.934.127,21 ευρώ, με την αιτιολογία ότι, κατά τη χρήση 2001, 1) δεν ζήτησε και δεν έλαβε ή δεν εξέδωσε τουλάχιστον σε δύο περιπτώσεις τιμολόγιο αγοράς για αγορασθείσα ποσότητα 35.000 λίτρων πετρελαίου εσωτερικής καύσεως (ναυτιλίας), συνολικής καθαρής αξίας 5.325.015 δραχμών (15.627,34 ευρώ) και 2) δεν εξέδωσε α) τουλάχιστον σε επτά περιπτώσεις τιμολόγια πώλησης-δελτία αποστολής για πωληθείσες ποσότητες 6.317.500 λίτρων πετρελαίου εσωτερικής καύσεως, συνολικής καθαρής αξίας 994.178.972 δραχμών (2.917.619,87 ευρώ) και β) τουλάχιστον σε μία περίπτωση τιμολόγιο πώλησης-δελτίο αποστολής για πωληθείσα ποσότητα 700 λίτρων ίδιου πετρελαίου, συνολικής καθαρής αξίας 110.160 δραχμών (323,28 ευρώ). Κατόπιν αυτών, αφού έγινε δεκτό ότι οι ανωτέρω παραβάσεις επιδρούσαν στο κύρος και την αποδεικτική ισχύ των βιβλίων και στοιχείων της, καθιστώντας αυτά ανακριβή, προσδιορίσθηκαν εξωλογιστικά τα αποτελέσματά της, για την ένδικη χρήση, με το 2167/13.12.2010 φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος του Προϊσταμένου του ΔΕΚ Αθηνών, με το οποίο καταλογίσθηκε σε βάρος της κύριος φόρος 3.986.826,28 ευρώ καθώς και πρόσθετος φόρος 11.102.850,15 ευρώ λόγω ανακρίβειας της σχετικής δηλώσεως. Το ανωτέρω φύλλο ελέγχου επιδόθηκε στην αναιρεσίβλητη στις 21.12.2010 και κατ' αυτού η τελευταία άσκησε, στις 17.2.2011, προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Το εν λόγω δικαστήριο δέχθηκε ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 84 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος το δικαίωμα του Δημοσίου για επιβολή φόρου εισοδήματος παραγράφεται μετά την πάροδο πενταετίας από το τέλος του έτους μέσα στο οποίο λήγει η προθεσμία για την επίδοση της σχετικής δήλωσης, με την έννοια ότι μέσα στην πενταετία αυτή πρέπει να εκδοθεί και κοινοποιηθεί στον υπόχρεο το σχετικό φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος. Περαιτέρω, το ίδιο δικαστήριο έκρινε ότι από τη διάταξη του άρθρου 11 του ν. 3513/2006 προέκυπτε ότι η παράταση παραγραφής μέχρι 31.12.2008 αφορούσε μόνον τις φορολογικές υποθέσεις, στις οποίες η προθεσμία παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου έληγε πρωτογενώς στις 31.12.2006 και 31.12.2007, δηλαδή αφορούσε τις υποθέσεις των χρήσεων 2000 και 2001, ενώ από τη γραμματική διατύπωση των διατάξεων του άρθρου 29 του ν. 3697/2008, του άρθρου 10 του ν. 3790/2009, του άρθρου 82 του ν. 3842/2010, του άρθρου 12 παρ. 7 του ν. 3888/2010, του άρθρου 18 παρ. 2 του ν. 4002/2011 και του άρθρου δεύτερου του ν. 4098/2012 προέκυπτε ότι οι παρατάσεις αυτές αφορούσαν τις φορολογικές υποθέσεις, στις οποίες η προθεσμία παραγραφής έληγε πρωτογενώς στις 31.12.2008, 31.12.2009, 30.6.2010, 31.12.2010, 31.12.2011 και 31.12.2012 και όχι και τις φορολογικές υποθέσεις στις οποίες η προθεσμία παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου έληγε στις ανωτέρω ημερομηνίες μετά από την προηγηθείσα παράταση του άρθρου 11 του ν. 3513/2006. Αντίθετη ερμηνεία των τελευταίων αυτών διατάξεων, ότι δηλαδή οι περαιτέρω διαδοχικές (έξι) παρατάσεις της ως άνω προθεσμίας αφορούσαν όλες τις φορολογικές υποθέσεις, στις οποίες η εν λόγω προθεσμία έληγε όχι μόνον πρωτογενώς αλλά και κατά παράταση, θα ήταν, σύμφωνα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, ευθέως αντισυνταγματική, διότι θα παραβίαζε τα άρθρα 4 (παρ. 1), 20 (παρ. 1) και 78 (παρ. 2) του Συντάγματος, καθώς και την απορρέουσα από τα άρθρα 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 αυτού αρχή της ασφαλείας του δικαίου. Κατ' ακολουθία, το δικάσαν δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη του α) ότι στην προκείμενη υπόθεση ο χρόνος παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για την κοινοποίηση του επίδικου φύλλου ελέγχου φόρου εισοδήματος, οικονομικού έτους 2002, άρχισε στις 31.12.2002 και έληξε, με την πάροδο της πενταετίας και της παρατάσεως που χορηγήθηκε με το άρθρο 11 του ν. 3513/2006, στις 31.12.2008 και β) ότι το ως άνω φύλλο ελέγχου εκδόθηκε στις 13.12.2010 και κοινοποιήθηκε στην αναιρεσίβλητη στις 21.12.2010, έκρινε ότι το ένδικο δικαίωμα του Δημοσίου έχει υποπέσει σε παραγραφή, κατά το βάσιμο λόγο της ασκηθείσης προσφυγής, όπως αυτή είχε συμπληρωθεί με τους πρόσθετους λόγους. Με τις σκέψεις δε αυτές δέχθηκε την εν λόγω προσφυγή και ακύρωσε το 2167/13.12.2010 φύλλο ελέγχου φόρου εισοδήματος.

12. Επειδή, η ως άνω κρίση του διοικητικού εφετείου, ανεξαρτήτως των ειδικότερων αιτιολογιών της, είναι ορθή, δεδομένου ότι οι προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 11 του ν. 3513/2006, 29 του ν. 3697/2008, 10 του ν. 3790/2009 και 82 του ν. 3842/2010, με τις οποίες παρατάθηκε ο χρόνος παραγραφής φορολογικών αξιώσεων, των οποίων η έναρξη παραγραφής - όπως εν προκειμένω (31.12.2002) - ήταν προγενέστερη του προηγούμενου της δημοσιεύσεώς τους οικονομικού έτους, αντίκεινται, κατά τα γενόμενα δεκτά στην δέκατη σκέψη, προς την απορρέουσα από την αρχή του κράτους δικαίου αρχή της ασφάλειας δικαίου και στις εξειδικεύουσες αυτήν διατάξεις του άρθρου 78 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος και, ως εκ τούτου, δεν μπορούσαν να στηρίξουν νομίμως την έκδοση του ένδικου φύλλου ελέγχου. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση θα έπρεπε να απορριφθεί. Ενόψει, όμως, του ότι το ζήτημα της συνταγματικότητας των ανωτέρω διατάξεων δεν έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το Τμήμα κρίνει ότι η επίλυση του εν λόγω ζητήματος πρέπει, κατ' άρθρο 100 παρ. 5 του Συντάγματος, να παραπεμφθεί στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, να ορισθεί δε ενώπιον της ως εισηγητής ο Σύμβουλος Κ. Νικολάου.

Διά ταύτα

Παραπέμπει στην Ολομέλεια την επίλυση του ζητήματος της συνταγματικότητας των διατάξεων των άρθρων 11 του ν. 3513/2006, 29 του ν. 3697/2008, 10 του ν. 3790/2009 και 82 του ν. 3842/2010.

Ορίζει εισηγητή ενώπιον της Ολομελείας το Σύμβουλο Κ. Νικολάου.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 16, 27 Ιουνίου και 13 Δεκεμβρίου 2016 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 8ης Μαρτίου 2017.

Κ.Υ.Α. αριθμ. 11134/17/ 2017 Τροποποίηση της αριθμ. οικ. 66224/2014/22.12.2014 κοινής υπουργικής απόφασης, «Καθορισμός ειδικότερων ζητημάτων σχετικά με τη διαδικασία καθορισμού του όγκου εισδοχής πολιτών τρίτων χωρών και τη διαδικασία μετάκλησης για εξαρτημένη εργασία, εποχική απασχόληση, απασχόληση αλιεργατών και υψηλής ειδίκευσης»

$
0
0
Αριθμ. 11134/17

(ΦΕΚ Β' 867/16-03-2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ - ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ -ΥΓΕΙΑΣ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ - ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) των άρθρων 11 και 136 (παρ. 4) του ν. 4251/2014 (ΦΕΚ 80 Α'), «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης και λοιπές διατάξεις».

β) Τις διατάξεις του άρθρου 90 του Κώδικα νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (ΦΕΚ 98 Α') «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».

γ) Του π.δ. 70/2015 (114 Α΄) «Ανασύσταση των Υπουργείων Πολιτισμού και Αθλητισμού, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και μετονομασία του σε Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Μετονομασία του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων σε Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού σε Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μεταφορά Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.

δ) Του π.δ. 123/2016 (208 Α') «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων».

ε) Του π.δ. (210 Α') «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

2. Την αριθμ. Υ213/2016 (3955 Β') απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ουρανία Αντωνοπούλου».

3. Την με αριθμό οικ. 66224/2014/22.12.2014 κοινή υπουργική απόφαση (7 Β΄/2015) «Καθορισμός ειδικότερων ζητημάτων σχετικά με τη διαδικασία καθορισμού του όγκου εισδοχής πολιτών τρίτων χωρών και τη διαδικασία μετάκλησης για εξαρτημένη εργασία, εποχική απασχόληση, απασχόληση αλιεργατών και υψηλής ειδίκευσης».

4. Το γεγονός ότι από τις ρυθμίσεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Αντικαθιστούμε την παράγραφο 6 της αριθ. οικ. 66224/2014/22.12.2014 κοινής υπουργικής απόφασης, ως εξής:

«6. Η αίτηση για μετάκληση με σχέση εξαρτημένης εργασίας συνοδεύεται από το εκκαθαριστικό σημείωμα φόρου εισοδήματος της προηγούμενης χρήσης, από το οποίο θα προκύπτουν ακαθάριστα έσοδα 20.000 ευρώ, ανά άτομο, στην περίπτωση που ο εργοδότης είναι φυσικό πρόσωπο ή πρόκειται για μετάκληση για απασχόληση στην αγροτική οικονομία.
Στην περίπτωση που ο εργοδότης είναι επιτηδευματίας και λειτουργεί επιχείρηση οποιασδήποτε νομικής μορφής (πλην αυτών που δραστηριοποιούνται στην αγροτική οικονομία), πρέπει να προκύπτει ότι έχει πραγματοποιήσει ακαθάριστα έσοδα κατ' ελάχιστο ποσό 60.000 € που αποδεικνύεται από το εκκαθαριστικό σημείωμα φόρου εισοδήματος εφόσον πρόκειται για ατομική επιχείρηση ή αντίγραφο δήλωσης φορολογίας νομικού προσώπου, εφόσον πρόκειται για νομικό πρόσωπο, συνοδευόμενο από υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986, προς τον φορέα που απευθύνεται, στην οποία βεβαιώνεται η ακρίβεια των δηλούμενων στοιχείων. Η αρμόδια υπηρεσία παραλαβής της αίτησης μετάκλησης παραλαμβάνει φωτοαντίγραφο του εκκαθαριστικού σημειώματος φόρου εισοδήματος. Στην περίπτωση που ο εργοδότης είναι επιχείρηση η αίτηση συνοδεύεται και από στοιχεία, από τα οποία να προκύπτει συνάφεια της ειδικότητας του πολίτη τρίτης χώρας με το αντικείμενο της επιχείρησης».

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 10 Μαρτίου 2017

Οι Υπουργοί

Οικονομίας και Ανάπτυξης
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ
 
Υγείας
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ

Μεταναστευτικής Πολιτικής
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ

Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Αριθ. πρωτ.: ΔΔΘΤΟΚΒ 1042034 ΕΞ 2017 Κοινοποίηση κατ' εξουσιοδότηση Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 217/2017 της Επιτροπής της 5ης Δεκεμβρίου 2016 για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων

$
0
0

Αθήνα, 20 Μαρτίου 2017
Αριθ. Πρωτ.:ΔΔΘΤΟΚΒ1042034ΕΞ2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ και ΕΦΚ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ και
ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ
ΤΜΗΜΑ Β'

Ταχ. Δ/νση: Καρ.Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 101 84 Αθήνα
Πληροφορίες: Εύα Καραβανά
Τηλέφωνο: 210 6987541
Fax: 210 6987506
E-Mail: d17-c@2001.syzefxis.gov.gr

ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση κατ' εξουσιοδότηση Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 217/2017 της Επιτροπής της 5ης Δεκεμβρίου 2016 για την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΙ του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων.

ΣΧΕΤ. 1) Η αριθ. Δ17Γ 5002426 ΕΞ 2013/18.1.2013 Δ.Υ.Ο (Κοινοποίηση του ΚΑΝ (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2012 για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων και την κατάργηση του ΚΑΝ (ΕΚ) αριθ. 732/2008).

2) Η αριθ. Δ17Γ 5009948 ΕΞ 2013/15.3.2013 Δ.Υ.Ο (Κοινοποίηση κατ' εξουσιοδότηση Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 154/2013 της Επιτροπής της 18ης Δεκεμβρίου 2012 σχετικά με την τροποποίηση του Παραρτήματος ΙΙ του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων).

3) Η αριθ. Δ17Γ 5024845 ΕΞ 2014/16.10.2014 Δ.Υ.Ο (Κοινοποίηση κατ' εξουσιοδότηση Καν (ΕΕ) αριθ. 1015/2014 της Επιτροπής της 22ης Ιουλίου 2014 για την τροποποίηση των Παραρτημάτων ΙΙ και ΜΙ του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων και την κατάργηση του κατ'εξουσιοδότηση Καν (ΕΕ) αριθ. 154/2013 της Επιτροπής).

4) Η αριθ. Δ17Γ 5024847 ΕΞ 2014/16.10.2014 Δ.Υ.Ο (Κοινοποίηση κατ' εξουσιοδότηση Καν (ΕΕ) αριθ. 1016/2014 της Επιτροπής της 22ης Ιουλίου 2014 για την τροποποίηση του Παραρτήματος ΙΙ του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων).

5) Η αριθ. ΔΔΘΤΟΚΒ 5024990 ΕΞ 2015/1.12.2015 Δ.Υ.Ο (Κοινοποίηση κατ' εξουσιοδότηση Καν (ΕΕ) αριθ. 2015/1979 της Επιτροπής της 28ης Αυγούστου 2015 σχετικά με την τροποποίηση των Παραρτημάτων ΙΙ, ΙΙΙ και IV του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων).

Σας κοινοποιούμε για ενημέρωση και εφαρμογή, τον κατ' εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 217/2017 της Επιτροπής της 5ης Δεκεμβρίου 2016, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (L34/09.02.2017), και αφορά στην τροποποίηση του Παραρτήματος ΙΙ του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012 για την εφαρμογή του Συστήματος Γενικευμένων Δασμολογικών Προτιμήσεων (ΣΓΠ).

Δεδομένων των εξελίξεων στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον και ιδιαίτερα σε ότι αφορά στις εμπορικές συναλλαγές στο πλαίσιο προτιμησιακών καθεστώτων μεταξύ ΕΕ και τρίτων χωρών σε συνδυασμό με τα προβλεπόμενα στον Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012 σχετικά με τις αναθεωρήσεις των καταλόγων με τις χώρες που επωφελούνται από το ΣΓΠ, κρίνεται αναγκαία η τροποποίηση του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012.

Ειδικότερα επισημαίνονται τα ακόλουθα:

- Βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α) του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012, μια χώρα που έχει χαρακτηρισθεί από την Παγκόσμια Τράπεζα ως χώρα υψηλού ή μέσου-υψηλού εισοδήματος επί τρία συναπτά έτη, δεν θα πρέπει να επωφελείται από τις δασμολογικές προτιμήσεις που παρέχονται στα πλαίσια του γενικού καθεστώτος του ΣΓΠ. Η Τόνγκα χαρακτηρίστηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα ως χώρα μέσου-υψηλού εισοδήματος το 2013, το 2014 και το 2015, και διαγράφηκε από το Παράρτημα ΙΙ του Καν (ΕΕ) αριθ.978/2012 με τις δικαιούχες χώρες του γενικού καθεστώτος του ΣΓΠ από την 1 Ιανουαρίου 2017 (κοινοποίηση με την ανωτέρω (5) σχετική). Ωστόσο, το 2016, η Τόνγκα χαρακτηρίστηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα ως χώρα μέσου-χαμηλού εισοδήματος. Συνεπώς, η Τόνγκα θα πρέπει να περιληφθεί εκ νέου στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 978/2012 με εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2017.

- Επιπρόσθετα, βάσει του άρθρου 4, παράγραφος 1 στοιχείο β) του Καν (ΕΕ) αριθ.978/2012 μια χώρα που επωφελείται από κάποιο προτιμησιακό καθεστώς πρόσβασης στην αγορά που παρέχει τις ίδιες ή και ευνοϊκότερες δασμολογικές προτιμήσεις σε σχέση με το ΣΓΠ για το σύνολο των εμπορικών συναλλαγών, δεν θα πρέπει να επωφελείται των προτιμήσεων στα πλαίσια του ΣΓΠ. Η υλοποίηση της σφαιρικής και σε βάθος ζώνης ελεύθερων συναλλαγών (ΕΟΖΕΣ), η οποία υπογράφηκε από την Ένωση και την Ουκρανία στις 27 Ιουνίου 2014, ως μέρος της ευρύτερης συμφωνίας σύνδεσης, εφαρμόζεται προσωρινά από την 1η Ιανουαρίου 2016. Καθώς η ΕΟΖΕΣ προβλέπει καλύτερες δασμολογικές προτιμήσεις από το ΣΓΠ για το σύνολο ουσιαστικά των εμπορικών συναλλαγών, η Ουκρανία θα πρέπει να διαγραφεί από τον κατάλογο των δικαιούχων χωρών του ΣΓΠ στο παράρτημα II με εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Ειδικότερα, με το άρθρο 1 του κοινοποιούμενου κανονισμού, το Παράρτημα ΙΙ, με τις δικαιούχες χώρες του γενικού καθεστώτος του Καν (ΕΕ) αριθ. 978/2012 τροποποιείται ως εξής:

1) ο ακόλουθος αλφαβητικός κωδικός και η αντίστοιχη χώρα προστίθενται στις στήλες Α και Β, αντίστοιχα:

«ΤΟ Τόνγκα»

Η εν λόγω τροποποίηση εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2017. 

2) ο ακόλουθος αλφαβητικός κωδικός και η αντίστοιχη χώρα διαγράφονται από τις στήλες Α και Β, αντίστοιχα:

«UA Ουκρανία»

Η εν λόγω τροποποίηση εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Ο κοινοποιούμενος κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από την δημοσίευση του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ημερομηνία δημοσίευσης: 09-02-2017).

Οι επαγγελματικοί ή συνδικαλιστικοί φορείς προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα με τα συνημμένα της, παρακαλούνται όπως μεριμνήσουν για τη σχετική ενημέρωση των μελών τους.


Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΔΙΚΗΜΕΝΑΚΗ


Αριθ. πρωτ.: ΔΔΘΤΟΚ Α 1042264 ΕΞ 2017 Δήλωση στοιχείων αξίας DV1-άρθρο 6 και Παράρτημα 8 του Κατ' Εξουσιοδότηση Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2016/341 της Επιτροπής

$
0
0

Αθήνα, 14 Μαρτίου 2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΔΘΤΟΚ Α 1042264 ΕΞ 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ



ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ και ΕΦΚ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ και ΤΕΛ/ΚΩΝ ΟΙΚ/ΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ
ΤΜΗΜΑ Α' ΔΑΣΜΟΛΟΓΙΚΟ και ΔΑΣΜΟΛ. ΑΞΙΑΣ

Ταχ. Δ/νση: Κ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 101 84
Πληροφορίες: Μ.Λύτρα, Ε. Μπίρμπιλα
Τηλέφωνο: 210-69.87.480
Fax: 210-69.87.506
E-Mail: m.lvtra@2001.syzefxis.gov.gr
Url: www.publicrevenue.gr
 
ΘΕΜΑ: «Δήλωση στοιχείων αξίας DV1 - άρθρο 6 και Παράρτημα 8 του Κατ' Εξουσιοδότηση Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2016/341 της Επιτροπής»

Σχετ: α. Η αριθ. ΔΔΘΤΟΚΑ 5026212 ΕΞ 2015/17.12.2015 ΔΥΟ «Δήλωση στοιχείων αξίας DV1 - άρθρα 178, 179 και Παράρτημα 28 του καν. 2454/93»

β. Η αριθ. ΔΤΔ Α 11847821 ΕΞ 2016/16.12.2016 Α.Υ.Ο.

Σας γνωρίζουμε ότι, για λόγους διευκόλυνσης των συναλλασσόμενων κατά τη συμπλήρωση και υποβολή του εντύπου δήλωσης στοιχείων αξίας DV1, η Υπηρεσία μας προχώρησε σε βελτίωση και αναμόρφωση του μορφότυπου του ηλεκτρονικού εντύπου, το οποίο είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο https://portal.gsis.gr/portal/page/portal/ICISnet/. Ειδικότερα, οι βελτιώσεις αφορούν στην επεξεργάσιμη μορφή του εντύπου δήλωσης στοιχείων αξίας DV1.

Επιπλέον, για την πληρέστερη ενημέρωσή σας, και λαμβάνοντας υπόψη: α) την τροποποίηση των σχετικών ενωσιακών διατάξεων κατόπιν της εφαρμογής από 1.5.2016 του νέου Ενωσιακού Κώδικα (καν. 952/13 - UCC), και β) την ανωτέρω α' σχετική, με την οποία διατυπώθηκαν διάφορες οδηγίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων που διέπουν τη διαμόρφωση της δασμολογητέας αξίας εμπορευμάτων κατά την εισαγωγή και τη συμπλήρωση του DV1, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

Α) ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ - ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ DV1

1. Σύμφωνα με το άρθρο 6 του καν. 2016/341 (Κατ' εξουσιοδότηση κανονισμός για τη συμπλήρωση του Ενωσιακού Τελωνειακού Κώδικα αριθ. 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου), για τις περιπτώσεις που τα σχετικά ηλεκτρονικά συστήματα δεν έχουν τεθεί ακόμη σε λειτουργία , θα πρέπει να επισυνάπτεται στη διασάφηση μία δήλωση των στοιχείων της αξίας - 
DV1, η οποία συντάσσεται επί του υποδείγματος που προβλέπεται στο Παράρτημα 8 του καν. 2016/341.

2. Όπως είναι γνωστό, επί της αξίας που δηλώνεται στη θέση 46 του ΕΔΕ, επιβάλλονται οι συντελεστές δασμών του Κοινού Δασμολογίου καθώς και λοιπές ενωσιακές επιβαρύνσεις, τυχόν μέτρα εμπορικής πολιτικής όπως δασμοί αντιντάμπινγκ και αντισταθμιστικοί δασμοί, κλπ. Επιπλέον, η δασμολογητέα αξία που δηλώνεται στη θέση 46 του ΕΔΕ, αποτελεί τη βάση για τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας του εμπορεύματος, για σκοπούς επιβολής της εθνικής φορολογίας που εισπράττεται από τις τελωνειακές αρχές κατά τον τελωνισμό, όπως είναι ο ΦΠΑ, οι ΕΦΚ, το τέλος ταξινόμησης, ο φόρος πολυτελείας, κλπ.

Κατά συνέπεια, η ορθή υποστήριξη της δηλούμενης στη θέση 46 δασμολογητέας αξίας με κατάλληλα συμπληρωμένο έντυπο δήλωσης στοιχείων αξίας DV1, όταν αυτό απαιτείται, συνιστά καθοριστικό παράγοντα για:

- την ορθή εφαρμογή των ενωσιακών διατάξεων περί δασμολογητέας αξίας,

- την ορθή διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας,

- την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας εκ των υστέρων ελέγχων,

- τη μείωση των διοικητικών βαρών για τους συναλλασσόμενους, με περιορισμό των περιπτώσεων αμφισβήτησης της δηλούμενης συναλλακτικής αξίας από τις τελωνειακές αρχές (άρθρο 140 του καν. 2447/2015),

- τη διασφάλιση των δημοσίων εσόδων.

B) ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΝΤΥΠΟ DV1

1. Όλα τα προς συμπλήρωση πεδία του εντύπου δήλωσης αξίας DV1, βασίζονται στα στοιχεία και τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στα άρθρα 70, 71 και 72 του καν. 952/2013, αναφορικά με τη διαμόρφωση της δασμολογητέας αξίας με βάση τη μέθοδο της συναλλακτικής αξίας των εμπορευμάτων.

Επισημαίνεται ότι, σε περίπτωση αμφιβολίας σχετικά με τη συμπλήρωση ή τον έλεγχο ενός ή περισσότερων πεδίων του DV1, θα πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά οι όροι της σύμβασης πώλησης.

2. Ειδικότερα, τα πεδία του εντύπου δήλωσης αξίας DV1 θα πρέπει να συμπληρώνονται ως ακολούθως:

- Πεδίο 1 : Αναγράφεται το πλήρες όνομα και διεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης και της χώρας, του πωλητή των εμπορευμάτων.

- Πεδίο 2α: Αναγράφεται το πλήρες όνομα και διεύθυνση του αγοραστή.

- Πεδίο 2β: Αναγράφεται το πλήρες όνομα και διεύθυνση του διασαφιστή.

- Πεδίο 3: Αναγράφονται λεπτομέρειες των όρων παράδοσης των εμπορευμάτων, πχ C.I.F., F.O.B κλπ

- Πεδίο 4: Αναγράφεται ο αριθμός και ημερομηνία του τιμολογίου

- Πεδίο 5: Αναγράφεται ο αριθμός και η ημερομηνία της σύμβασης (αν υπάρχει)

- Πεδίο 6: Αναγράφεται ο αριθμός τυχόν Απόφασης της Τελωνειακής Περιφέρειας σχετικά με την προσθήκη royalties - δικαιωμάτων αδείας στη συναλλακτική αξία.

- Πεδίο 7α: Συνδεόμενα πρόσωπα - άρθρο 70 παρ. 3δ) καν. 952/2013. Για τη συμπλήρωσή του λαμβάνονται υπόψη οι όροι της σύμβασης, καθώς και ο ορισμός των συνδεόμενων προσώπων για σκοπούς διαμόρφωσης της δασμολογητέας αξίας, σύμφωνα με το άρθρο 127 καν.(ΕΕ) αριθ. 2015/2447.

- Πεδίο 7β: Δηλώνεται αν η σχέση που υπάρχει μεταξύ αγοραστή και πωλητή έχει επηρεάσει την τιμή των εμπορευμάτων

- Πεδίο 7γ: (προαιρετική απάντηση) Η αναγραφή στο εν λόγω πεδίο είναι προαιρετική. Αναγράφεται εάν η συναλλακτική αξία των εισαγομένων εμπορευμάτων προσεγγίζει πολύ μια αξία όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 134 (2) του Καν (ΕΕ) αριθ. 2015/2447. Εάν η απάντηση είναι καταφατική τότε πρέπει να δοθούν αναλυτικές λεπτομέρειες.

- Πεδίο 8(α) : Προϋποθέσεις εφαρμογής της μεθόδου της συναλλακτικής αξίας - Ειδικότερα δηλώνεται αν υφίστανται περιορισμοί όσον αφορά τη μεταβίβαση ή τη χρησιμοποίηση των εμπορευμάτων από τον αγοραστή εκτός αυτών που ορίζονται στο άρθρο 70 παρ. 3 στοιχεία α) i), ii), iii) του Καν.(ΕΕ) αριθ. 2015/2447.

- Πεδίο 8 (β): Προϋποθέσεις εφαρμογής της μεθόδου της συναλλακτικής αξίας - Ειδικότερα δηλώνεται αν η πώληση ή η τιμή εξαρτάται από προϋποθέσεις ή παροχές των οποίων η αξία δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί όσον αφορά τα υπό εκτίμηση εμπορεύματα.
Πχ ο πωλητής μπορεί να έχει θέσει όρο ο αγοραστής να προβεί σε κάποιες ενέργειες ή να παράσχει κάποιες υπηρεσίες, επιπρόσθετα από την τιμή των εμπορευμάτων. Εάν μπορεί να προσδιοριστεί η αξία των όρων αυτών , θα πρέπει να δηλωθεί η αξία τους στο χώρο 11(β).

- Πεδίο 9(α): Δικαιώματα αδείας και Royalties - άρθρο 71 παρ. 1γ) καν. 2015/2447. Εδώ σημειώνεται απλά το κατάλληλο πεδίο «ΝΑΙ/ΟΧΙ», δηλ. δηλώνεται το αν υφίστανται τέτοιου είδους δικαιώματα, ενώ το ποσό των δικαιωμάτων αυτών που προστίθεται στην αξία συμπληρώνεται στο πεδίο 15 (βλ. κατωτέρω).

- Πεδίο 9(β): Προϋπόθεση εφαρμογής της μεθόδου της συναλλακτικής αξίας - άρθρο 71 παρ.3 στοιχείο γ) του Καν.(ΕΕ) αριθ. 2015/2447. Αναφέρεται αν οποιοδήποτε μέρος των εσόδων από κάθε μεταγενέστερη μεταπώληση, μεταβίβαση ή χρησιμοποίηση των εμπορευμάτων από τον αγοραστή δεν περιέρχεται αμέσως ή εμμέσως στον πωλητή, εκτός αν είναι δυνατόν να γίνει κατάλληλη προσαρμογή. Εάν πχ. η πώληση εξαρτάται υπό τον όρο της καταβολής άμεσα ή έμμεσα μέρους του προϊόντος κάθε μεταγενέστερης μεταπώλησης, μεταβίβασης ή χρησιμοποίησης των εισαγομένων εμπορευμάτων στον πωλητή, θα δηλωθεί ΝΑΙ και, εάν είναι δυνατόν, το ποσό να δηλωθεί στη θέση 16

- Πεδίο 10 (α) : Δηλώνεται ο αριθμός των συμπληρωματικών φύλλων DV1 bis

- Πεδίο 10 (β) : Δηλώνεται ο τόπος που συμπληρώσατε το DV1 καθώς και την ημερομηνία

- Πεδίο 11 (α): Δηλώνεται η καθαρή πληρωτέα ή πληρωθείσα τιμή στο νόμισμα του τιμολογίου

- Πεδίο 11 (β): Δηλώνονται οποιεσδήποτε έμμεσες πληρωμές οι οποίες αποτελούν διαμορφωτικό στοιχείο της δασμολογητέας αξίας (βλέπε πεδίο 8 (β)).

Δηλώνεται επίσης η συναλλαγματική ισοτιμία για τη μετατροπή του ξένου νομίσματος σε εθνικό νόμισμα.

- Πεδίο 12 Δηλώνεται το άθροισμα των πεδίων 11 (α) και 11 (β) σε εθνικό νόμισμα

- Πεδίο 13 (α): Δηλώνονται τα ποσά που καταβλήθηκαν για προμήθειες, αν υπάρχουν, εκτός από τις προμήθειες αγοράς.

- Πεδίο 13 (β): Δηλώνονται τα έξοδα για μεσιτείες

- Πεδίο 13 (γ): Δηλώνονται τα έξοδα για συσκευασία που αποτελούν μέρος του εμπορεύματος καθώς και το κόστος των υλικών συσκευασίας και των εργατικών ,αν υπάρχουν.

- Πεδίο 14 : Δηλώνεται το κόστος των υλικών και υπηρεσιών που παρέχονται αδαπανώς ή με μειωμένο κόστος από τον αγοραστή για την παραγωγή και πώληση των εισαγομένων εμπορευμάτων, αν υπάρχει.

- Πεδίο 15 : Δηλώνονται τα ποσά για τα δικαιώματα αδείας και royalties που αφορούν τα εισαγόμενα εμπορεύματα και προστίθενται στη δασμολογητέα αξία εφόσον στο πεδίο 9 (α) έχει δοθεί καταφατική απάντηση.

Η συμπλήρωση του πεδίου αυτού γίνεται με βάση τα όσα ορίζονται στη σχετική Απόφαση της Τελωνειακής Περιφέρειας περί προσθήκης royalties - δικαιωμάτων αδείας, ενώ ο αριθμός της Απόφασης αναγράφεται στο πεδίο 6 του DV1.

- Πεδίο 16: Δηλώνεται το ποσό, αν μπορεί να αποτιμηθεί, εφόσον στη θέση 9 (β) έχει δοθεί καταφατική απάντηση

- Πεδίο 17: Δηλώνονται τα ποσά για έξοδα παράδοσης που βαρύνουν τον αγοραστή, σύμφωνα με τους συμφωνηθέντες όρους παράδοσης (Incoterms) μέχρι το πρώτο σημείο εισόδου στην Ε.Ε. όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 137 του Καν. ΕΕ αριθ. 2015/2447, ενώ ο υπολογισμός αυτών γίνεται με τον τρόπο που καθορίζεται στα άρθρα 138 και 139 του Καν. ΕΕ αριθ. 2015/2447. Τυχόν σχετικά έξοδα μετά το πρώτο σημείο εισόδου στην Ε.Ε. και μέχρι τον τόπο παράδοσης του εμπορεύματος, δεν λαμβάνονται υπόψη για τη συμπλήρωση του πεδίου 17 και αναγράφονται στο πεδίο 19 προκειμένου να αφαιρεθούν από τη συναλλακτική αξία.

(α) μεταφορικά

(β) έξοδα φόρτωσης και διεκπεραίωσης (γ) ασφάλιστρα (αν υπάρχουν)

- Πεδίο 18 : Αθροίζεται το σύνολο των πεδίων 13 έως 17

- Πεδίο 19: Δηλώνονται όλα τα έξοδα μεταφοράς των εισαγομένων εμπορευμάτων μετά την είσοδό τους στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας όπως προβλέπονται στο άρθρο 71 στοιχείο (α) του Καν. ΕΕ αριθ. 952/2013.

- Πεδίο 20: Δηλώνονται όλα τα έξοδα τα σχετικά με εργασίες κατασκευής, εγκατάστασης, συναρμολόγησης, συντήρησης ή τεχνικής βοήθειας οι οποίες λαμβάνουν χώρα μετά την είσοδο στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης των εισαγόμενων εμπορευμάτων, όπως εγκαταστάσεις, μηχανές ή εξοπλισμός όπως προβλέπονται στο στοιχείο (β) του άρθρου 72 του Καν. ΕΕ αριθ. 952/2013 (εργασίες κατασκευής κλπ. μετά την εισαγωγή).

- Πεδίο 21: Δηλώνονται όλα τα έξοδα τα οποία έχουν ενσωματωθεί στην τιμή των εμπορευμάτων και τα οποία δεν αποτελούν διαμορφωτικό στοιχείο της δασμολογητέας αξίας, όπως τα ποσά των τόκων, τις προμήθεις αγοράς κα.

- Πεδίο 22: Δηλώνονται τα ποσά των δασμών ή φόρων εάν έχουν ενσωματωθεί στην πληρωθείσα ή πληρωτέα τιμή των εμπορευμάτων πχ εάν τα εμπορεύματα έχουν έρθει με όρους παράδοσης DDP (παραδοτέο, δασμοί πληρωμένοι) το ποσό των δασμών θα πρέπει να δηλωθεί σε αυτό το πεδίο ώστε να αφαιρεθεί από τον προσδιορισμό της δασμολογητέας αξίας.

- Πεδίο 23: Αθροίζεται το σύνολο των πεδίων 19 έως 22 και δηλώνεται το ποσό αυτό στο πεδίο αυτό.

- Πεδίο 24: Δηλώνεται το άθροισμα του Μέρους Α και του Μέρους Β αφού αφαιρεθεί το άθροισμα του Μέρους Γ. Το ποσό αυτό αποτελεί την δασμολογητέα αξία επί της οποίας θα υπολογιστούν και θα επιβληθούν οι εισαγωγικοί δασμοί.

Γ) ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ DV1

Γ.1. Άρθρο 6 παρ.4: Δυνατότητα απαλλαγής από την υποχρέωση υποβολής DV1

1. Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 4 του κατ' εξουσιοδότηση Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2016/341 της Επιτροπής, οι τελωνειακές αρχές είναι δυνατό να παραιτηθούν από την απαίτηση υποβολής DV1, όταν η δασμολογητέα αξία εμπορευμάτων δεν μπορεί να καθοριστεί με βάση τη μέθοδο της συναλλακτικής αξίας που προβλέπεται στο άρθρο 70 καν. 952/2013, και συνεπώς θα πρέπει να γίνει χρήση των βοηθητικών μεθόδων διαμόρφωσης της αξίας που προβλέπονται στο άρθρο 74 παρ. 2 και 3 του καν. 952/2013 (πανομοιότυπα και ομοειδή προϊόντα, τιμή μονάδας, υπολογιζόμενη αξία και εύλογη αξία).

2. Ως είναι ευνόητο, σύμφωνα με τη νομική διατύπωση της προαναφερόμενης διάταξης, η πρόβλεψη περί μη υποβολής του εντύπου DV1 στις περιπτώσεις εναλλακτικού προσδιορισμού της αξίας με βάση το άρθρο 74 του Καν. ΕΕ αριθ. 952/2013, δεν είναι υποχρεωτική για τις τελωνειακές αρχές, αλλά δυνητική, επομένως εμπίπτει στο πεδίο της διακριτικής ευχέρειας αυτών, σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης που εξετάζεται.

Έτσι, εφόσον οι τελωνειακές αρχές θεωρούν ότι η συμπλήρωση των στοιχείων του DV1 σε μια συγκεκριμένη περίπτωση θα συνδράμει στην εφαρμογή των εναλλακτικών μεθόδων διαμόρφωσης της δασμολογητέας αξίας, έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν την υποβολή του από το διασαφιστή.

Γ.2. Άρθρο 6 παρ. 5: Απαλλαγή από την υποβολή DV1

Σύμφωνα με την παρ. 5 του προαναφερόμενου άρθρου 6, οι τελωνειακές αρχές χορηγούν απαλλαγή από την υποχρέωση παροχής των εν λόγω στοιχείων σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

Α. Όταν η δασμολογητέα αξία των εισαγομένων εμπορευμάτων δεν υπερβαίνει τις 20.000 ευρώ ανά αποστολή, με την επιφύλαξη ότι η αποστολή δεν αποτελεί μέρος τμηματικών ή πολλαπλών αποστολών από τον ίδιο αποστολέα στον ίδιο παραλήπτη

Β. Όταν η συναλλαγή στην οποία βασίζεται η θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων είναι μη εμπορικού χαρακτήρα . Υπενθυμίζουμε ότι, η έννοια της εισαγωγής χωρίς εμπορικό χαρακτήρα ορίζεται στις Προκαταρκτικές Διατάξεις του Κοινού Δασμολογίου, Τίτλος ΙΙ, Σημείο Δ, παρ. 2. Ειδικότερα, προκειμένου μία εισαγωγή να θεωρηθεί ως μη εμπορική, θα πρέπει σωρευτικά:
- να έχει ευκαιριακό χαρακτήρα, και

- τα εμπορεύματα να προορίζονται χωρίς αμφιβολία, σύμφωνα με τη φύση ή την ποσότητά τους, για προσωπική ή οικογενειακή χρήση.

Γ. Όταν η υποβολή των εν λόγω στοιχείων δεν είναι αναγκαία για την εφαρμογή του κοινού δασμολογίου , δηλαδή οι εν λόγω δασμοί δεν εφαρμόζονται κατ' αξία αλλά μόνο ανά τεμάχιο ή κατά βάρος κλπ. Η υποβολή του DV1, πάντως, εξακολουθεί να απαιτείται στις περιπτώσεις όπου ο δασμός του Κοινού Δασμολογίου επιβάλλεται κατά ένα μέρος επί της αξίας και κατά ένα άλλο μέρος με άλλη μέθοδο, π.χ. δασμοί κατ' αξία σε συνδυασμό με γεωργικό στοιχείο (ΕΑ) κλπ.

Δ. Όταν δεν είναι απαιτητοί οι δασμοί που προβλέπονται στο κοινό δασμολόγιο , βάσει ειδικών τελωνειακών διατάξεων, π.χ. λόγω αναστολής δασμών, ποσόστωσης, προτιμησιακής συμφωνίας, κλπ.

Επισημαίνουμε ότι, στην περίπτωση αυτή, η μη απαίτηση πληρωμής των δασμών θα πρέπει να είναι συνολική, δηλαδή η απαλλαγή να αφορά στο σύνολο του συμβατικού δασμού του Κοινού Δασμολογίου και όχι σε ένα μόνο μέρος αυτού.

Γ.3. Άρθρο 179 παρ. 3: Επαναλαμβανόμενες αποστολές

1. Σύμφωνα με την παρ. 6 του προαναφερόμενου άρθρου 6, οι τελωνειακές αρχές είναι δυνατόν να χορηγήσουν απαλλαγή από την υφιστάμενη απαίτηση παροχής των στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σε περίπτωση συνεχούς κυκλοφορίας εμπορευμάτων από τον ίδιο πωλητή προς τον ίδιο αγοραστή και υπό τους ίδιους εμπορικούς όρους.

2. Για τους σκοπούς της διάταξης αυτής, ως «συνεχή κυκλοφορία εμπορευμάτων» θεωρούνται τα εμπορεύματα που πληρούν σωρευτικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

- πραγματοποιούνται υπό τις ίδιες εμπορικές συνθήκες,

- προέρχονται από τον ίδιο πωλητή, και

- προορίζονται για τον ίδιο αγοραστή.

3. Ωστόσο, οι τελωνειακές αρχές θα πρέπει να απαιτούν την υποβολή του συνόλου των στοιχείων του εντύπου DV1 σε κάθε περίπτωση όπου μεταβάλλονται οι προαναφερόμενες συνθήκες, και οπωσδήποτε μετά την πάροδο τριετίας από την αρχική υποβολή τους.

4. Εφιστούμε ιδίως την προσοχή ότι η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 6 παρ.6 καν. 2016/341:

- Δεν προβλέπει την ολική απαλλαγή από την υποχρέωση υποβολής του εντύπου DV1, αλλά απαλλάσσει τον διασαφιστή από τη συμπλήρωση ορισμένων μόνο στοιχείων του DV1, τα οποία μπορεί να παραμένουν ίδια για όλες τις αποστολές του συνεχούς ρεύματος εισαγωγών. Κατά συνέπεια, το έντυπο DV1 θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να υποβάλλεται στις περιπτώσεις αυτές, ως εξής:

- συνολικά συμπληρωμένο κατά την πρώτη αποστολή, και

- μερικώς συμπληρωμένο μόνο με τα στοιχεία που απαιτούνται στις επόμενες αποστολές.

- Δεν είναι υποχρεωτικής αλλά δυνητικής εφαρμογής για τις τελωνειακές αρχές, επομένως έγκειται στη διακριτική ευχέρεια των τελευταίων, ανάλογα με τη συγκεκριμένη περίπτωση, να επιτρέψουν την υποβολή μέρους μόνο των στοιχείων του εντύπου DV1 στις περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων αποστολών, όπως αυτές ορίζονται ανωτέρω.

Δ) ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ DV1

Όσον αφορά τον τρόπο υποβολής της δήλωσης αξίας DV1, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

- Το έντυπο DV1 θα πρέπει να συμπληρώνεται από τους εισαγωγείς, εφόσον απαιτείται, και στη συνέχεια να υποβάλλεται ηλεκτρονικά στο τελωνείο.

- Η υποβολή του εν λόγω εντύπου θα πρέπει να γίνεται κατά την ίδια χρονική στιγμή με την απόδοση MRN στη διασάφηση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 της β'σχετικής. .

- Στη θέση 44.1 του ΕΔΕ, θα πρέπει να συμπληρώνεται ο κωδικός Ν934 στην περίπτωση υποβολής DV1, ενώ για την περίπτωση μη υποβολής, εφόσον αυτή η δυνατότητα παρέχεται από τις κείμενες κοινοτικές διατάξεις (πχ αξία κάτω των 20.000 ευρώ ανά αποστολή εφόσον δεν πρόκειται για τμηματικές αποστολές κλπ), συμπληρώνεται ο κωδικός 1724 «δεν απαιτείται η υποβολή DV1».

Παρακαλούμε για την τήρηση των ανωτέρω αναφορικά με την συμπλήρωση και τον έλεγχο του εντύπου δήλωσης αξίας DV1, λαμβανομένης υπόψη της σημασίας του για τη διαμόρφωση των στοιχείων που επηρεάζουν τη συναλλακτική αξία των εμπορευμάτων και τη συνακόλουθη ορθή δήλωση της αξίας στη θέση 46 του ΕΔΕ.


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Αριθμ. ΔΝΣγ/ οικ 15299 /ΦΝ 466/ 2017 Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Κληρώσεων για Δημόσιες Συμβάσεις έργων, μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών

$
0
0

Αριθμ. ΔΝΣγ/οικ 15299 /ΦΝ 466

(ΦΕΚ Β' 900/17-03-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 118, του ν. 4412/2016 «Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Προμηθειών και Υπηρεσιών (προσαρμογή στις Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ)» όπως τροποποιήθηκε και ισχύει (Α' 147).

2. Τις διατάξεις του ν. 3861/2010 «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο «Πρόγραμμα Διαύγεια» και άλλες διατάξεις» (Α' 112).

3. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του «Κώδικα νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα», που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α' 98).

4. Τις διατάξεις του π.δ. 123/2016 «Ανασύσταση του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (Α' 208).

5. Τις διατάξεις του π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α' 210).

6. Τις διατάξεις του π.δ. 109/2014 «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων» (Α' 176).

7. Τη γνωμοδότηση (πράξη 7συνεδρίαση 5/7-2-2017) του Συμβουλίου Δημοσίων έργων - Τμήμα Κατασκευών.

8. Το γεγονός ότι δεν προκύπτει από το περιεχόμενο της παρούσας συναρμοδιότητα άλλου Υπουργού.

9. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης ουδεμία δαπάνη προκαλείται σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Την ανάπτυξη διαδικτυακού Κεντρικού Ηλεκτρονικού Συστήματος Κληρώσεων για τις Δημόσιες Συμβάσεις, που εφεξής θα αναφέρεται Κ.Η.Σ.Κ., ως κατωτέρω:

Άρθρο 1
Αντικείμενο - Πεδίο εφαρμογής


Οι διατάξεις της απόφασης αυτής έχουν εφαρμογή στις διαδικασίες ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων έργων, μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4412/2016, οι οποίες ανατίθενται και εκτελούνται από τις «αναθέτουσες αρχές» του άρθρου 2 του ν. 4412/2016 που εφεξής θα αναφέρονται ως Αναθέτουσα Αρχή.

Άρθρο 2
Δημιουργία Κεντρικού Ηλεκτρονικού Συστήματος Κληρώσεων για Δημόσιες Συμβάσεις


Στη Γενική Γραμματεία Υποδομών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών αναπτύσσεται για τις Δημόσιες Συμβάσεις έργων, μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, κατ' επιταγή του άρθρου 118 παρ. 6 του ν. 4412/2016, Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Κληρώσεων (Κ.Η.Σ.Κ) με σκοπό την αξιόπιστη, αντικειμενική και με όρους εμπιστοσύνης και διαφάνειας διεξαγωγή της διαδικασίας ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων έργων, μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών των οποίων η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης είναι ίση ή κατώτερη των 20.000,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Το εν λόγω Κ.Η.Σ.Κ θα λειτουργεί σε κατάλληλες διατάξεις υπολογιστικών συστημάτων προς υποστήριξη των λειτουργιών που περιγράφονται στο άρθρο 4, προσφέροντας ταυτόχρονα προστασία από κακόβουλες ενέργειες και επιθέσεις.

Άρθρο 3
Ορισμοί


1. Διαχειριστής του Συστήματος: Ως Διαχειριστής του Κ.Η.Σ.Κ ορίζεται η Γενική Γραμματεία Υποδομών, του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών η οποία και αναθέτει σε οργανωτική της μονάδα την ανάπτυξη, λειτουργία και συντήρηση του Κ.Η.Σ.Κ.

2. Χρήστες του ΚΗΣΚ: Ως χρήστες του Κ.Η.Σ.Κ. ορίζονται υπάλληλοι των Αναθετουσών Αρχών και Στελέχη της Γενικής Γραμματείας Υποδομών, του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών εφόσον έχουν εγγραφεί στην εφαρμογή και έχουν αποκτήσει τους αντίστοιχους κωδικούς. 

3. Ηλεκτρονικό αντίγραφο: Ως ηλεκτρονικό αντίγραφο στο Κ.Η.Σ.Κ νοείται σαρωμένο αντίγραφο υπογεγραμμένου εγγράφου ή ψηφιακό αρχείο που έχει αναρτηθεί στο σύστημα Διαύγεια που φέρει Αριθμό Διαδικτυακής Ανάρτησης (ΑΔΑ) και σχετική ψηφιακή υπογραφή.

Άρθρο 4
Επιχειρησιακή λογική του Κ.Η.Σ.Κ


Το Κ.Η.Σ.Κ. θα υποστηρίζει τις παρακάτω λειτουργίες:

4.1 Διαχείριση Χρηστών

4.1.1 Εγγραφή Χρηστών

Ο Διαχειριστής του Συστήματος δημιουργεί τους ρόλους που είναι δυνατόν να αναληφθούν από τους χρήστες του Κ.Η.Σ.Κ. και αποδίδει ρόλο σε κάθε ένα Χρήστη.

1. Κάθε Αναθέτουσα Αρχή αιτείται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την εγγραφή της στο Κ.Η.Σ.Κ. Στη συνέχεια ο Διαχειριστής Χρηστών του Συστήματος καταχωρεί την Αναθέτουσα Αρχή σε κατάλογο του συστήματος.

2. Κάθε Χρήστης, υπάλληλος Αναθέτουσας Αρχής αιτείται ηλεκτρονικά την εγγραφή του μέσω του δικτυακού τόπου του Κ.Η.Σ.Κ. και συμπληρώνει τα απαραίτητα προσωπικά του στοιχεία όνομα, επώνυμο, ΑΦΜ, ΑΔΤ, διεύθυνση ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου, και την ειδικότητα του στην ενσωματωμένη στο σύστημα, ηλεκτρονική φόρμα εγγραφής. Επίσης επιλέγει από σχετικό κατάλογο την αναθέτουσα Αρχή την οποία εκπροσωπεί και επισυνάπτει ηλεκτρονικά αίτηση/δήλωση ορισμού χρηστών εκ μέρους της Αναθέτουσας Αρχής υπογεγραμμένη από τον νόμιμο εκπρόσωπο της και αντίγραφο των δύο όψεων του Δελτίου Αστυνομικής του Ταυτότητας.
Η εγγραφή είναι υποχρεωτική για όλους τους τεχνικούς υπαλλήλους των Αναθετουσών Αρχών, ενώ χρήστες του Κ.Η.Σ.Κ. δύναται εναλλακτικά να είναι και υπάλληλοι διαφορετικής ειδικότητας.
Σε περίπτωση που η αίτηση εγγραφής παρουσιάζει ελλείψεις ή σφάλματα δεν ολοκληρώνεται η εγγραφή, αποστέλλεται σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και ο ενδιαφερόμενος πρέπει να προβεί σε νέα αίτηση εγγραφής.
Με την ολοκλήρωση της αίτησης εγγραφής ο Διαχειριστής Χρηστών του Συστήματος εγγράφει τον Χρήστη στο Κ.Η.Σ.Κ. δημιουργώντας τον απαιτούμενο λογαριασμό (userid, password), γνωστοποιεί στον χρήστη μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τον προσωπικό κωδικό του (password) και αποδίδει σε αυτόν τα κατάλληλα δικαιώματα και δυνατότητες που ο ρόλος του καθορίζει. Οι χρήστες έχουν τη δυνατότητα να τροποποιήσουν το password.
Η τήρηση των κωδικών (userid, password) που αποτελεί απόρρητο προσωπικό στοιχείο είναι ευθύνη του χρήστη.
Η απενεργοποίηση του λογαριασμού ενός χρήστη Αναθέτουσας Αρχής γίνεται μέσω έγγραφης σχετικής αίτησης η οποία αποστέλλεται με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο προς τη ΓΓΥ υπογεγραμμένη από τον νόμιμο εκπρόσωπο της Αναθέτουσας Αρχής.

4.1.2 Διαχείριση Πληροφοριακού Συστήματος

1. Ο Διαχειριστής του Συστήματος ενδεικτικά και όχι περιοριστικά αναλαμβάνει:
• τη δημιουργία χρηστών
• την παραμετροποίηση του συστήματος
• την οργάνωση των διαδικασιών λήψεως των αντιγράφων ασφαλείας
• την αναγνώριση σημείων βελτίωσης και την οργάνωση της υλοποίησης αυτών με την ανάπτυξη νέων εκδόσεων της εφαρμογής
• την προσαρμογή του συστήματος στην εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία
• την παρακολούθηση της απόδοσης του εξοπλισμού στον οποίο εκτελείται το σύστημα
• την οργάνωση για την επίλυση κάθε είδους προβλημάτων που προκύπτουν κατά την λειτουργία του συστήματος
• την ενημέρωση των χρηστών με την ανάρτηση σχετικών ανακοινώσεων στην αρχική σελίδα του συστήματος
• την επιμέλεια για την συνολική ομαλή και αποδοτική λειτουργία του συστήματος.

2. Οι χρήστες της ΓΓΥ έχουν τη δυνατότητα:
• εξέτασης και έγκρισης αιτήσεων εγγραφής των χρηστών των Αναθετουσών Αρχών
• ενημέρωσης του κεντρικού καταλόγου οικονομικών φορέων
• ενημέρωσης του κεντρικού καταλόγου αναθετουσών Αρχών και διορθωτικών ενεργειών στους εν λόγω καταλόγους.

3. Οι χρήστες των Αναθετουσών Αρχών έχουν τη δυνατότητα καταχώρισης και διαχείρισης των καταλόγων των οικονομικών φορέων, και κατά περίπτωση σύμβασης να διενεργούν κληρώσεις εφόσον έχουν οριστεί και ως μέλη επιτροπών κληρώσεων.

4.2 Καταχώριση καταλόγων ενδιαφερομένων υποψηφίων αναδόχων

Μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών της παραγράφου 5 του άρθρου 118 του ν. 4412/2016, ήτοι τη δημοσίευση από την κάθε Αναθέτουσα Αρχή, μία φορά κατ' έτος και για διάστημα είκοσι ημερών, πρόσκλησης για κατάρτιση καταλόγων ενδιαφερομένων ανά κατηγορίες έργων η μελετών/παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, με τη δυνατότητα οι ενδιαφερόμενοι να πληρούν επιπλέον απαιτήσεις ειδικής τεχνικής ικανότητας, τηρείται η ακόλουθη διαδικασία:

1. Η κάθε Αναθέτουσα Αρχή καταρτίζει τους καταλόγους ανά κατηγορία για τα έργα, μελέτες/παροχή τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών που επιθυμεί να αναθέσει.

2. Στη συνέχεια ο εγγεγραμμένος στο σύστημα χρήστης της Αναθέτουσας Αρχής καταχωρεί στο σύστημα τους ενδιαφερόμενους υποψήφιους αναδόχους, οικονομικούς φορείς, βάσει των αντίστοιχων κατηγοριών έργου η μελέτης/παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών που επιθυμεί να αναθέσει.
Η καταχώριση των υποψήφιων αναδόχων πραγματοποιείται μέσω προεπιλογής τους από τον κατάλογο οικονομικών φορέων που προϋπάρχει στην εφαρμογή, συμπληρώνοντας τα στοιχεία που τους προσδιορίζουν ως φυσικά ή νομικά πρόσωπα (π.χ. ΑΦΜ, Επωνυμία κτλ).
Σε περίπτωση που ο υποψήφιος ανάδοχος δεν συμπεριλαμβάνεται στον συγκεκριμένο κατάλογο της εφαρμογής, η εγγραφή του γίνεται κατόπιν αιτήσεως εκ μέρους της Αναθέτουσας Αρχής προς το Διαχειριστή του Κ.Η.Σ.Κ.

3. Η οριστικοποίηση των καταλόγων στο Σύστημα, ανά κατηγορία έργου/μελέτης/παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, με συμμετοχή τουλάχιστον τριών οικονομικών φορέων, αποτελεί προϋπόθεση για τη διενέργεια ηλεκτρονικής κλήρωσης και επιλογής αναδόχου.

4. Η καταχώριση αφορά σε συγκεκριμένη χρήση (χρήση θεωρείται το διάστημα από 1/1/ΕΕΕΕ-31/12/ΕΕΕΕ).

4.3 Διαδικασία Καταχώρισης δημόσιας ηλεκτρονικής κλήρωσης

1. Η Αναθέτουσα Αρχή αφού ανακοινώσει τη διενέργεια δημόσιας ηλεκτρονικής κλήρωσης καταχωρεί στο σύστημα την Απόφαση της για την απευθείας ανάθεση έργων, μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών.
Στην καταχώριση αυτή περιλαμβάνονται τα εξής στοιχεία:
α) Ο τίτλος της σύμβασης
β) Ο Προϋπολογισμός (δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσόν των 20.000,00 €)
γ) Ο Αριθμός Ανάληψης Υποχρέωσης της δαπάνης
δ) Η κατηγορία του έργου ή της μελέτης/παροχής τεχνικών και λοιπών επιστημονικών υπηρεσιών
ε) Η ημερομηνία, η ώρα και ο τόπος που θα διενεργηθεί η με ηλεκτρονική κλήρωση επιλογή του αναδόχου
στ) Τα μέλη της Επιτροπής κλήρωσης και χρήστες του συστήματος
ζ) Ηλεκτρονικό αντίγραφο της σχετικής απόφασης ορισμού επιτροπής
η) Ηλεκτρονικό αντίγραφο της σχετικής απόφασης ανάληψης υποχρέωσης

2. Η οριστικοποίηση των στοιχείων της σύμβασης δίνει τη δυνατότητα διενέργειας κλήρωσης.

4.4 Διενέργεια ηλεκτρονικής κλήρωσης.

1. Προϋπόθεση για τη διενέργεια της ηλεκτρονικής κλήρωσης είναι να έχει οριστεί διμελής ή τριμελής Επιτροπή υπαλλήλων για τη διεξαγωγή κλήρωσης για τη συγκεκριμένη σύμβαση. Η Αναθέτουσα Αρχή δύναται κατά την κρίση της να ορίσει μία Επιτροπή κατ' έτος.

2. Η κλήρωση διενεργείται ηλεκτρονικά από τον χρήστη του Κ.Η.Σ.Κ. που είναι ταυτόχρονα και μέλος της Επιτροπής κλήρωσης που έχει ορίσει η Αναθέτουσα Αρχή στο τόπο και κατά την ημερομηνία και ώρα που καθορίστηκε στην σχετική Ανακοίνωση.
Ένα τουλάχιστον μέλος της Επιτροπής πρέπει να είναι τεχνικός υπάλληλος και εγγεγραμμένος χρήστης του συστήματος.

3. Η κλήρωση και η επιλογή του προσωρινού αναδόχου γίνεται αυτόματα από το Κ.Η.Σ.Κ. από το συγκεκριμένο κατάλογο για τη σύμβαση που συμπεριλαμβάνει τους, προς κλήρωση, οικονομικούς φορείς.

4. Το Κ.Η.Σ.Κ. παράγει αυτόματα ηλεκτρονικό έγγραφο αποτελεσμάτων κλήρωσης. Η εκτύπωση του αποτελέσματος της κλήρωσης αποτελεί δικαιολογητικό της απευθείας ανάθεσης.

5. Ο προσωρινός ανάδοχος που προκύπτει από την κλήρωση δεσμεύεται για τον συγκεκριμένο κατάλογο οικονομικών φορέων του έτους αναφοράς και δεν μπορεί να συμμετέχει σε επόμενες κληρώσεις του ιδίου καταλόγου.

4.5 Διενέργεια Επαναληπτικής κλήρωσης

1. Εάν για οποιοδήποτε λόγο δεν είναι δυνατή η υπογραφή της σχετικής σύμβασης με τον προσωρινό ανάδοχο που προκύπτει από την κλήρωση, η Αναθέτουσα Αρχή μπορεί να διενεργήσει επαναληπτική κλήρωση

2. Η Αναθέτουσα Αρχή θα πρέπει να επισυνάψει σχετικό ηλεκτρονικό έγγραφο της σχετικής πράξης με την οποία γίνεται αναίρεση του αποτελέσματος της κλήρωσης και ενημερώνει το Κ.Η.Σ.Κ. ορίζοντας νέα ημερομηνία και ώρα επαναληπτικής κλήρωσης.

3. Η Αναθέτουσα Αρχή μπορεί να αιτηθεί την αποδέσμευση του προσωρινού αναδόχου της αρχικής κλήρωσης προκειμένου να συμμετάσχει και στην επαναληπτική ή σε άλλες κληρώσεις του συγκεκριμένου καταλόγου υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 4.6 παρ 3 της παρούσας.

4.6 Ανάθεση της σύμβασης

1. Μετά το πέρας της ηλεκτρονικής κλήρωσης, και της αναγγελίας του αποτελέσματος, καλείται από την Αναθέτουσα Αρχή ο υποψήφιος ανάδοχος, για την υπογραφή της Σύμβασης. Σε περίπτωση σύμφωνης γνώμης του αναδόχου, η προς υπογραφή Σύμβαση αποστέλλεται, με ευθύνη της Αναθέτουσας Αρχής, προς δημοσίευση στην ιστοσελίδα του TEE τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν την υπογραφή της. Μετά την υπογραφή της Σύμβασης, δεν είναι δυνατή η συμμετοχή του αναδόχου στις επόμενες κληρώσεις του έτους, αναφορικά με τον συγκεκριμένο κατάλογο.

2. Στην περίπτωση κατά την οποία ο υποψήφιος ανάδοχος, όπως αυτός έχει προκύψει από το αποτέλεσμα της κλήρωσης, δεν προσέλθει για την υπογραφή της Σύμβασης ή προσέλθει αλλά δεν πληροί τις προϋποθέσεις εκτέλεσης της Σύμβασης, η Αναθέτουσα Αρχή, με αιτιολόγηση της δύναται να επαναλάβει την διαδικασία της ηλεκτρονικής κλήρωσης, ακολουθώντας αντίστοιχη διαδικασία του άρθρου 4.5. Εφόσον ο υποψήφιος ανάδοχος, όπως αυτός προέκυψε από το πρώτο αποτέλεσμα της κλήρωσης αρνηθεί την υπογραφή της Σύμβασης, δεν είναι δυνατή η συμμετοχή του στις επόμενες κληρώσεις του έτους, αναφορικά με τον συγκεκριμένο κατάλογο.

3. Στην περίπτωση κατά την οποία η Αναθέτουσα Αρχή με αιτιολογημένη απόφαση της προχωρήσει στην οριστική ματαίωση της ανάθεσης, πριν τη συμβασιοποίησή της, και κατόπιν της διενέργειας ηλεκτρονικής κλήρωσης, ο επιλαχών υποψήφιος ανάδοχος, έχει τη δυνατότητα συμμετοχής στις επόμενες κληρώσεις του έτους για την συγκεκριμένη κατηγορία έργων ή μελετών/ παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών.

4.7 Διαχείριση Δεδομένων και Αποτελεσμάτων Στρατηγικής Πληροφορίας Υπολογισμός Στατιστικών Μεγεθών

1. Το Σύστημα διατηρεί ψηφιακά δεδομένα με τα στοιχεία των χρηστών, των κληρώσεων και των συμβάσεων για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών. Δημιουργείται επίσης ειδικός Ρόλος που ανατίθεται σε εργαζόμενο της Γενικής Γραμματείας Υποδομών του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και ο οποίος αναλαμβάνει την επεξεργασία των τηρουμένων στο σύστημα ψηφιακών δεδομένων και την εξαγωγή στατιστικών και λοιπών μεγεθών που θα είναι άμεσα διαθέσιμα προς χρήση και αξιοποίηση από τις οικείες Αναθέτουσες Αρχές αλλά και από το Υπουργείο.

2. Στο δικτυακό τόπο του Κ.Η.Σ.Κ. θα δημοσιεύονται στοιχεία των συμβάσεων των Αναθετουσών Αρχών και θα είναι διαθέσιμο το ισχύον ηλεκτρονικό έγγραφο των αποτελεσμάτων κλήρωσης.

3. Στο δικτυακό τόπο του Κ.Η.Σ.Κ. θα αναρτώνται στοιχεία συμβάσεων των οποίων επίκειται διενέργεια κλήρωσης όπου αναγράφονται και η ημερομηνία και ώρα της κλήρωσης.

4. Η ΓΓΥ δύναται να δημοσιεύει στο δικτυακό της τόπο ή και στο δικτυακό τόπο του Κ.Η.Σ.Κ. εγχειρίδια και οδηγίες χρήσης του Κ.Η.Σ.Κ.

Άρθρο 5
Διασύνδεση με άλλα Πληροφοριακά Συστήματα


Το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα θα έχει τη δυνατότητα να διαλειτουργεί με το TEE ώστε να δημοσιοποιούνται στις ιστοσελίδες τους οι ανακοινώσεις του.

Άρθρο 6
Ισχύς Απόφασης


Η παρούσα ισχύει από τη δημοσίευση της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα 2 Μαρτίου 2017

Ο Υπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ

Κ.Υ.Α. αριθμ. οικ. 10700/17/ 2017 Τροποποίηση της αριθ. 123/2016 (Β' 35) κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Καθορισμός κατηγορίας άδειας διαμονής πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι κατείχαν άδειες παραμονής ή δελτία ταυτότητας αλλοδαπού που χορηγήθηκαν από τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ.»

$
0
0
Αριθμ. οικ. 10700/17

(ΦΕΚ Β' 891/17-03-2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ - ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ - ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) Του άρθρου 136 παρ. 9 του ν. 4251/2014 (Α' 80), «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης και λοιπές διατάξεις».

β) Του άρθρου 90 του π.δ. 63/2005 (Α' 98), «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».

γ) Του άρθρου 17 του ν. 1975/1991 (Α' 184) «Είσοδος- έξοδος, παραμονή, εργασία, απέλαση αλλοδαπών, διαδικασία αναγνώρισης αλλοδαπών προσφύγων και άλλες διατάξεις».

δ) Του π.δ. 123/2016 (Α' 208) «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων».

ε) Του π.δ. 125/2016 (Α' 210) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

2. Την αριθ. Υ.186/2016 απόφαση του Πρωθυπουργού (Β'3671) για την ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νικόλαο Τόσκα.

3. Την αριθ. Υ.213/2016 απόφαση του Πρωθυπουργού (Β' 3955) για την τροποποίηση απόφασης ανάθεσης αρμοδιοτήτων στην Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ουρανία Αντωνοπούλου.

4. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Αντικαθιστούμε την παράγραφο 1 του άρθρου 1 της με αριθμό 123/4.1.2016 (Β' 35) κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Καθορισμός κατηγορίας άδειας διαμονής πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι κατείχαν άδειες παραμονής ή δελτία ταυτότητας αλλοδαπού που χορηγήθηκαν από τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., ως εξής:

«1. Με απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης χορηγείται άδεια διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών, που κατείχαν άδειες παραμονής ή δελτία ταυτότητος αλλοδαπού, τα οποία είχαν εκδοθεί από τα Τμήματα Αλλοδαπών, για τους διαμένοντες στην περιοχή δικαιοδοσίας των Γενικών Αστυνομικών Διευθύνσεων Αττικής και Θεσσαλονίκης και από τις Υπηρεσίες που χειρίζονται θέματα αλλοδαπών στις έδρες των Διευθύνσεων Αστυνομίας των Γενικών Περιφερειακών Αστυνομικών Διευθύνσεων, ανεξάρτητα από την ημερομηνία έκδοσης τους, εφόσον οι άδειες παραμονής ή τα δελτία ταυτότητας αλλοδαπού έχουν λήξει πριν την ημερομηνία υποβολής της σχετικής αίτησης και ο ενδιαφερόμενος πολίτης τρίτης χώρας συνεχίζει να παραμένει στην Ελλάδα μέχρι την ημερομηνία αυτή.»

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 8 Μαρτίου 2017

Οι Υπουργοί

Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΣΚΑΣ

Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Εξωτερικών
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ

Μεταναστευτικής Πολιτικής
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑΛΑΣ

Αριθ. 31637/ 2017 Πρότυπα καταστατικά για τις εταιρικές μορφές Α.Ε., Ε.Π.Ε., Ι.Κ.Ε., Ο.Ε. και Ε.Ε.

$
0
0

Αριθ. 31637

(ΦΕΚ Β' 928 /20-03-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α) Του άρθρου 9 του ν. 4441/2016 «Απλοποίηση διαδικασιών σύστασης επιχειρήσεων, άρση κανονιστικών εμποδίων στον ανταγωνισμό και λοιπές διατάξεις» (Α'227),
β) του άρθρου 2 του κ.ν. 2190/1920 «Περί Ανωνύμων Εταιρειών» (Α' 37),
γ) του άρθρου 6 του ν. 3190/1955 «Περί Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης» (Α' 91),
δ) των άρθρων 50 και 249 επ. του ν. 4072/2012 «Βελτίωση επιχειρηματικού περιβάλλοντος - Νέα Εταιρική μορφή -... και άλλες διατάξεις» (Α' 86),
ε) του ν. 3419/2005 «Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.Μ.Η.) και εκσυγχρονισμός της Επιμελητηριακής Νομοθεσίας» (Α' 297).

2. Των άρθρων 40 και 90 του «Κώδικα για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α'98).

3. Του π.δ. 116/2014 «Οργανισμός του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας» (Α' 185).

4. Του π.δ. 24/2015 «Σύσταση και μετονομασία Υπουργείων, μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων» (Α' 20).

5. Του π.δ. 69/2015 «Διορισμός του Αλεξίου Τσίπρα του Παύλου, Αρχηγού του Κόμματος του «Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς» (ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), ως Πρωθυπουργού» (Α' 113).

6. Του π.δ. 70/2015 «Μετονομασία του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού σε Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού» (Α' 114).

7. Του π.δ. 123/2016 «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων» (Α' 208).

8. Το π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ Α' 210).

9. Τη με αριθμό 117036/2015 απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού (ΦΕΚ Β' 2490) «Μεταβίβαση του δικαιώματος υπογραφής «Με εντολή Υπουργού» στο Γενικό Γραμματέα Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή, στους Προϊσταμένους των Γενικών Διευθύνσεων, Διευθύνσεων και Τμημάτων της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού.

10. Το γεγονός ότι με την απόφαση αυτή δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζει:

Τη χρήση πρότυπου καταστατικού για τη σύσταση των Ανωνύμων Εταιρειών, των Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης, των Ιδιωτικών Κεφαλαιουχικών Εταιρειών, των Ομόρρυθμων Εταιρειών και των Ετερόρρυθμων Εταιρειών, το οποίο συμπληρώνεται από τους ιδρυτές βάσει οδηγιών που παρατίθενται στα Παραρτήματα Ι, II και III της παρούσης και τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος, μόνο ως προς τα στοιχεία που διαφοροποιούν την εταιρεία από άλλες του ίδιου εταιρικού τύπου και το οποίο είτε χρησιμοποιείται στην Ηλεκτρονική Υπηρεσίας Μιας Στάσης (e-ΥΜΣ), είτε κατατίθεται στις κατά το νόμο οριζόμενες Υπηρεσίες Μίας Στάσης. Τα πρότυπα καταστατικά ανά εταιρικό τύπο είναι τα εξής:


Άρθρο ΠΡΩΤΟ - ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ Α.Ε.
[Περιλαμβάνει το ελάχιστο περιεχόμενο όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 του ν. 4441/2016 (ΦΕΚ 227/06.12.2016) και στο άρθρο 2 του κ.ν. 2190/1920 (ΦΕΚ Α' 37/30.03.1963)].


Άρθρο 1
ΣΥΣΤΑΣΗ - ΕΤΑΙΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ - ΕΠΩΝΥΜΙΑ

 

Συστήνεται με το παρόν καταστατικό Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «..........................................................» και το διακριτικό τίτλο «................................................»


Άρθρο 2
ΕΔΡΑ


Έδρα της εταιρείας ορίζεται ο Δήμος................................


Άρθρο 3
ΣΚΟΠΟΣ


Σκοπός της εταιρείας είναι:....................................................
 

Άρθρο 4
ΔΙΑΡΚΕΙΑ


Η διάρκεια της εταιρείας ορίζεται σε................. έτη, αρχίζει από την καταχώριση του παρόντος καταστατικού στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) και λήγει την................
 

Άρθρο 5
ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΜΕΤΟΧΕΣ


Το Μετοχικό Κεφάλαιο της εταιρείας ορίζεται σε............................ (00.000) ευρώ που αναλύεται ως εξής: καταβεβλημένο ποσό ..................... (00,0000 ευρώ) με μετρητά και/ή ποσό............................(00,000 ευρώ) με εισφορά σε είδος, διαιρούμενο σε.............................χιλιάδες (00.000) ονομαστικές ή ανώνυμες μετοχές, ονομαστικής αξίας.............................ευρώ εκάστης.

Άρθρο 6
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ


Η Γενική Συνέλευση των μετόχων της εταιρείας είναι το ανώτατο όργανο της, συγκαλείται και αποφασίζει για κάθε υπόθεση που αφορά την εταιρεία, όπως ο νόμος ορίζει.

Άρθρο 7
ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ


1. Η εταιρεία διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο που αποτελείται από.................( ) έως.........................( ) μέλη.
2. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου εκλέγονται από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων της εταιρείας για θητεία ............................. ετών που παρατείνεται μέχρι την πρώτη τακτική Γενική Συνέλευση μετά τη λήξη της θητείας τους.

Άρθρο 8
ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ

Η εταιρική χρήση είναι δωδεκάμηνης διάρκειας και λήγει την.................../................/20..........του ιδίου έτους. Εξαιρετικά η πρώτη εταιρική χρήση της εταιρείας αρχίζει από την καταχώριση στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) του παρόντος και εφόσον απαιτείται, της Διοικητικής απόφασης της αρμόδιας εποπτεύουσας αρχής για τη χορήγηση αδείας σύστασης και έγκρισης και έγκριση του καταστατικού και θα λήγει την................................

Άρθρο 9
ΣΥΝΘΕΣΗ ΠΡΩΤΟΥ Δ.Σ.

Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από τους:
1) Πλήρη στοιχεία ταυτότητας (ονοματεπώνυμο, ονοματεπώνυμο γονέων, αριθμός δελτίου ταυτότητας ή διαβατηρίου, τόπος και χρόνος γέννησης, υπηκοότητα, πλήρης διεύθυνση κατοικίας, Α.Φ.Μ.), Πρόεδρο.
2) Πλήρη στοιχεία ταυτότητας (ονοματεπώνυμο, ονοματεπώνυμο γονέων, αριθμός δελτίου ταυτότητας ή διαβατηρίου, τόπος και χρόνος γέννησης, πλήρης διεύθυνση κατοικίας, Α.Φ.Μ.), Αναπληρωτή Πρόεδρο.
3) Πλήρη στοιχεία ταυτότητας (ονοματεπώνυμο, ονοματεπώνυμο γονέων, αριθμός δελτίου ταυτότητας ή διαβατηρίου, τόπος και χρόνος γέννησης, πλήρης διεύθυνση κατοικίας, Α.Φ.Μ.), Μέλος.
4)...................................
 

Άρθρο 10

Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται με το παρόν καταστατικό εφαρμόζονται οι διατάξεις του κ.ν. 2190/1920, όπως ισχύει. Αυτά συμφώνησαν, συνομολόγησαν και συναποδέχθηκαν οι συμβαλλόμενοι:
α)...................................... (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
β).......................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
γ).......................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
δ).......................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
και αφού διαβάστηκε και βεβαιώθηκε το περιεχόμενο του υπογράφεται από όλους στ.............., σήμερα,.................

 


Άρθρο ΔΕΥΤΕΡΟ - ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ Ε.Π.Ε.
[Περιλαμβάνει το ελάχιστο περιεχόμενο όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 του ν. 4441/2016 (Α' 227) και στο άρθρο 6 του ν. 3190/1955 (Α' 91)].


Άρθρο 1
ΣΥΣΤΑΣΗ- ΕΤΑΙΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ-ΕΠΩΝΥΜΙΑ


Συστήνεται με το παρόν καταστατικό Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης με την Επωνυμία «...........................................................» Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης» και το διακριτικό τίτλο «...................................»
 

Άρθρο 2
ΕΔΡΑ


Έδρα της εταιρείας ορίζεται ο Δήμος...................................
 

Άρθρο 3
ΣΚΟΠΟΣ


Σκοπός της εταιρείας είναι:...................................................
 

Άρθρο 4
ΔΙΑΡΚΕΙΑ


Η διάρκεια της εταιρείας ορίζεται σε............................. έτη, αρχίζει από την καταχώριση του παρόντος στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) και λήγει την............................


Άρθρο 5
ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ-ΕΤΑΙΡΙΚΑ ΜΕΡΙΔΙΑ

Το κεφάλαιο της εταιρείας ορίζεται σε ..................... ( ) ευρώ που διαιρείται σε....................... ( ) εταιρικά μερίδια αξίας ................. ( ) ευρώ το καθένα και είναι ολοσχερώς καταβεβλημένα κατά την κατάρτιση του καταστατικού.
Η κάλυψη των μεριδίων και η καταβολή του κεφαλαίου από όλους τους εταίρους έγινε ως εξής:

α. ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ

1) Ο εταίρος....................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο), κάτοικος............................ επί της οδού....... αρ......., κάτοχος Δ.Α.Τ. ............. και Α.Φ.Μ. ..............., επάγγελμα............................ υπηκοότητας ................και ιθαγένειας........................... κατέβαλε ποσό..................... ευρώ μετρητά και έλαβε....................εταιρικά μερίδια, ονομαστικής αξίας ....................ευρώ έκαστο, τα οποία αποτελούν τη μερίδα συμμετοχής του.
2)......................................................................................................

Οι συμβαλλόμενοι δήλωσαν ρητά ότι τα πιο πάνω κεφάλαια καταβλήθηκαν σήμερα εξ ολοκλήρου.

β. ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΕΙΔΟΣ (συμπληρώνεται μόνο εφόσον το εισφερόμενο είδος δεν υπόκειται σε συμβολαιογραφικό τύπο από ειδικές διατάξεις).

Οι εισφορές των εταίρων σε είδος, η συνολική αξία των οποίων αποτιμήθηκε σε.................. ευρώ, αντιστοιχούν σε ......................εταιρικά μερίδια, ονομαστικής αξίας.................. ευρώ έκαστο και καλύφθηκαν ως κατωτέρω:

1) Ο εταίρος...................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο), κάτοικος......................επί της οδού..................αρ................, κάτοχος Δ.Α.Τ...................... και Α.Φ.Μ..........................., επάγγελμα....................., υπηκοότητας............................. και ιθαγένειας............................ παρέχει στην εταιρεία ..........................(αντικείμενο εισφοράς), ύψους........................... ευρώ και αντιστοιχεί σε.................εταιρικά μερίδια ονομαστικής αξίας .................................. ευρώ έκαστο (η αποτίμηση έγινε σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 2190/1920).

2)......................................................................................................
 

Άρθρο 6
Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ


Η συνέλευση των εταίρων είναι το ανώτατο όργανο της εταιρείας, συγκαλείται και αποφασίζει για κάθε εταιρική υπόθεση, όπως ο νόμος ορίζει.

Άρθρο 7
ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ


Η εταιρική χρήση είναι δωδεκάμηνης διάρκειας και λήγει την.............../............./20............... του ιδίου έτους. Κατ' εξαίρεση η πρώτη εταιρική χρήση αρχίζει από την καταχώριση της πράξης σύστασης της Εταιρείας στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) και λήγει την............./............ ...../...................

Άρθρο 8
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ- ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ

Η διαχείριση γενικά των εταιρικών υποθέσεων και η δικαστική και εξώδικη εκπροσώπηση της εταιρείας ανατίθεται με το παρόν καταστατικό για αόριστη διάρκεια/ για ορισμένη διάρκεια η οποία ορίζεται στα .............έτη, στον/στους:
α)........................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο), κάτοικος.......................επί της οδού.............. αρ................., κάτοχος Δ.Α.Τ...................... και Α.Φ.Μ....................., επάγγελμα...................., υπηκοότητας................... και ιθαγένειας......................), ο/οι οποίος/οι θα ενεργεί για λογαριασμό και το όνομα της εταιρείας πράξεις διαχείρισης και διάθεσης που σε κάθε περίπτωση ανάγονται στους σκοπούς της εταιρείας και εκπροσωπεί/ούν και δεσμεύει/ουν την εταιρεία νόμιμα υπογράφοντας από κοινού/μεμονωμένα κάτω από την εταιρική επωνυμία.

Άρθρο 9

Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται με το παρόν καταστατικό, εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 3190/1955, όπως ισχύει.
Αυτά συμφώνησαν, συνομολόγησαν και συναποδέχθηκαν οι συμβαλλόμενοι:
1.........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
2.........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
3.........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
4.........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
οι οποίοι συνυπογράφουν το παρόν καταστατικό στ....,....................., σήμερα,...................................

 


Άρθρο ΤΡΙΤΟ - ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ Ι.Κ.Ε.
(Περιλαμβάνεται το ελάχιστο περιεχόμενο όπως ορίζεται στο άρθρο 9 του ν. 4441/2016 (227 Α') και στο άρθρο 50 του ν. 4072/2012 (86 Α')).

Άρθρο 1
ΣΥΣΤΑΣΗ - ΕΤΑΙΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ- ΕΠΩΝΥΜΙΑ


Συστήνεται με το παρόν καταστατικό Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία με την επωνυμία «............................. Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία» και το διακριτικό τίτλο «.....................................»
 

Άρθρο 2
ΕΔΡΑ


Έδρα της εταιρείας ορίζεται ο Δήμος................................
 

Άρθρο 3
ΣΚΟΠΟΣ


Σκοπός της εταιρείας είναι:....................................................
 

Άρθρο 4
ΔΙΑΡΚΕΙΑ


1. Η διάρκεια της εταιρείας ορίζεται σε.....................έτη, αρχίζει από την καταχώριση του παρόντος στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) και λήγει την............................

Άρθρο 5
ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΕΤΑΙΡΙΚΑ ΜΕΡΙΔΙΑ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΕΤΑΙΡΩΝ


Το κεφάλαιο της εταιρίας ανέρχεται σε Χ ευρώ και σχηματίζεται από (χ) εταιρικά μερίδια ονομαστικής αξίας (Α) έκαστο.
Ο συνολικός αριθμός των εταιρικών μεριδίων της εταιρείας ανέρχεται σε (σ) εταιρικά μερίδια, ονομαστικής αξίας (Α) έκαστο που αντιστοιχούν σε (χ) εταιρικά μερίδια κεφαλαιακών εισφορών, σε (ψ) εταιρικά μερίδια
εξωκεφαλαιακών εισφορών και σε (ζ) εταιρικά μερίδια εγγυητικών εισφορών. Τα παραπάνω εταιρικά μερίδια παριστούν εισφορές των εταίρων ως εξής:

α. ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ

Οι κεφαλαιακές εισφορές των εταίρων, αξίας Χ ευρώ, που αντιστοιχούν σε (χ) εταιρικά μερίδια, ονομαστικής αξίας (Α) ευρώ έκαστο, καλύφθηκαν ως κατωτέρω:
1. Ο εταίρος .............................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..............επί της οδού............... αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ..................... και Α.Φ.Μ....................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) ......................, υπηκοότητας....................................) κατέβαλε ποσό χ1 ευρώ μετρητά στο ταμείο της εταιρίας και έλαβε α1 εταιρικά μερίδια.
2. Ο εταίρος .........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος.............. επί της οδού........... αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ................... και Α.Φ.Μ.................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) ................., υπηκοότητας.....................) κατέβαλε ποσό χ2 ευρώ μετρητά στο ταμείο της εταιρίας και έλαβε α2 εταιρικά μερίδια.
3. Ο εταίρος..................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος.............. επί της οδού........ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ..................... και Α.Φ.Μ..................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .........................., υπηκοότητας..................) εισέφερε.......................αξίας χ3 ευρώ στην εταιρεία και έλαβε α3 εταιρικά μερίδια.

β. ΕΞΩΚΕΦΑΛΑΙΑΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ

Οι εξωκεφαλαιακές εισφορές των εταίρων, των οποίων η συνολική αξία αποτιμήθηκε σε Ψ ευρώ, αντιστοιχούν σε (ψ) εταιρικά μερίδια, ονομαστικής αξίας (Α) ευρώ έκαστο και καλύφθηκαν ως κατωτέρω:
1. Ο εταίρος ................................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..................... επί της οδού................ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ.................. και Α.Φ.Μ................................, ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail)...................., υπηκοότητας......................) θα παρέχει................................στην εταιρεία για χρονική περίοδο από τη νόμιμη σύσταση της, εισφορά η οποία αποτιμήθηκε από τους λοιπούς εταίρους συνολικά σε ψ1 ευρώ και αντιστοιχεί σε α4 εταιρικά μερίδια.
2. Ο εταίρος ................................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..................... επί της οδού................ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ.................. και Α.Φ.Μ................................, ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail)...................., υπηκοότητας......................) θα παρέχει ........................στην εταιρεία, για χρονική περίοδο................ από τη νόμιμη σύστασή της, εισφορά η οποία αποτιμήθηκε από τους λοιπούς εταίρους συνολικά σε ψ2 ευρώ και αντιστοιχεί σε α5 εταιρικά μερίδια.

γ. ΕΓΓΥΗΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ

Οι εγγυητικές εισφορές των εταίρων συνολικής αξίας Ζ ευρώ συνίστανται στην ανάληψη ευθύνης έναντι τρίτων για τα χρέη της εταιρίας μέχρι του συνολικού ποσού των Ε ευρώ, αντιστοιχούν σε (ζ) εταιρικά μερίδια ονομαστικής αξίας (Α) έκαστο και καλύφθηκαν ως ακολούθως:
1. Ο εταίρος ................................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..................... επί της οδού................ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ.................. και Α.Φ.Μ................................, ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail)...................., υπηκοότητας......................) θα αναλάβει ευθύνη έναντι τρίτων για χρέη της εταιρείας ύψους ΕΙ ευρώ, που αντιστοιχεί σε εγγυητική εισφορά ύψους z1 ευρώ, εισφορά η οποία διαιρείται σε α6 εταιρικά μερίδια.
2. Ο εταίρος ................................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..................... επί της οδού................ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ.................. και Α.Φ.Μ................................, ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail)...................., υπηκοότητας......................) θα αναλάβει ευθύνη έναντι τρίτων για χρέη της εταιρείας ύψους Ε2 ευρώ, που αντιστοιχεί σε εγγυητική εισφορά, ύψους z2 ευρώ, εισφορά η οποία διαιρείται σε α7 εταιρικά μερίδια.
 

Άρθρο 6
ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ - ΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ


Ο διαχειριστής εκπροσωπεί την εταιρεία και ενεργεί στο όνομα της κάθε πράξη που αφορά στη διοίκηση της εταιρείας, τη διαχείριση της περιουσίας της και την εν γένει επιδίωξη του σκοπού της.
Ο διαχειριστής μπορεί να αναθέτει την άσκηση συγκεκριμένων εξουσιών του σε εταίρους ή τρίτους ως εξής:
.......................................
Διαχειριστής διά του παρόντος ορίζεται για αόριστη διάρκεια/για ορισμένη διάρκεια η οποία ορίζεται σε..............................:
1. Ο ................................................................ (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..................... επί της οδού................ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ.................. και Α.Φ.Μ ....... ........................., υπηκοότητας...............................
2. Ο ................................................................ (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος..................... επί της οδού................ αρ..., κάτοχος Δ.Α.Τ.................. και Α.Φ.Μ ....... ........................., υπηκοότητας...............................


Άρθρο 7

Για όσα θέματα δεν ρυθμίζονται με το παρόν καταστατικό εφαρμόζονται οι λοιπές διατάξεις του ν. 4072/2012.
Αυτά συμφώνησαν, συνομολόγησαν και συναποδέχθηκαν οι συμβαλλόμενοι
1.........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
2..........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
3.......................................... (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
4..........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
κ.ο.κ., οι οποίοι συνυπογράφουν το παρόν καταστατικό στ..........................., σήμερα,................................



Άρθρο ΤΕΤΑΡΤΟ - ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ O.E.
(Περιλαμβάνει το ελάχιστο περιεχόμενο όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 του ν. 4441/2016 (Α' 227) και στα άρθρα 249 επ. του ν. 4072/2012 (Α' 86)


Άρθρο 1
ΣΥΣΤΑΣΗ - ΕΤΑΙΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ - ΕΠΩΝΥΜΙΑ


Συστήνεται με το παρόν καταστατικό Ομόρρυθμη Εταιρεία με την επωνυμία «.........................................Ομόρρυθμη Εταιρεία» και το διακριτικό τίτλο «......................... .............»
 

Άρθρο 2
ΕΔΡΑ


Έδρα της εταιρείας ορίζεται ο Δήμος.....................................
 

Άρθρο 3
ΣΚΟΠΟΣ


Σκοπός της εταιρείας είναι.....................................................
 

Άρθρο 4
ΔΙΑΡΚΕΙΑ


Η διάρκεια της εταιρείας ορίζεται σε ...................... έτη, αρχίζει από την καταχώριση του παρόντος στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) και λήγει την................................

Άρθρο 5
ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΕΤΑΙΡΩΝ - ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ


Οι εταίροι μετέχουν στην εταιρεία με τα παρακάτω ποσοστά έκαστος:
1. Ο εταίρος .................................... (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος................................ επί της οδού .............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................%.
2. Ο εταίρος .................................... (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος................................ επί της οδού .............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................%.
3. Ο εταίρος .................................... (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος................................ επί της οδού .............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................%. κ.ο.κ.

Τα άνωθεν ποσοστά αντιστοιχούν στην αξία της εισφοράς του κάθε εταίρου. Η συμμετοχή του κάθε εταίρου στα κέρδη και στις ζημιές της εταιρείας είναι ανάλογη με την συμμετοχή τους σε αυτή.
 

Άρθρο 6
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ- ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ


Εξουσία διαχείρισης και εκπροσώπησης έχουν όλοι οι εταίροι:
1.......................................................................................
2.......................................................................................
3.......................................................................................

Άρθρο 7

Για όσα θέματα δε ρυθμίζονται με το παρόν καταστατικό εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 4072/2012, καθώς και του Αστικού Κώδικα. Αυτά συμφώνησαν, συνομολόγησαν και συναποδέχθηκαν οι εταίροι:
1..........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
2..........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
3...........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
κ.ο.κ., οι οποίοι συνυπογράφουν το παρόν καταστατικό στ.........., σήμερα,.................................



Άρθρο ΠΕΜΠΤΟ - ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ Ε.Ε.
(Περιλαμβάνει το ελάχιστο περιεχόμενο όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 του ν. 4441/2016 (Α' 227) και στα άρθρα 271 επ. του ν. 4072/2012 (Α' 86)

Άρθρο 1
ΣΥΣΤΑΣΗ - ΕΤΑΙΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ - ΕΠΩΝΥΜΙΑ


Συστήνεται με το παρόν καταστατικό Ετερόρρυθμη Εταιρεία με την επωνυμία «............................ Ετερόρρυθμη Εταιρεία» και το διακριτικό τίτλο «........................................»

Άρθρο 2
ΕΔΡΑ


Έδρα της εταιρείας ορίζεται ο Δήμος................................
 

Άρθρο 3
ΣΚΟΠΟΣ


Σκοπός της εταιρείας είναι.....................................................
 

Άρθρο 4
ΔΙΑΡΚΕΙΑ


Η διάρκεια της εταιρείας ορίζεται σε ....................έτη, αρχίζει από την καταχώριση του παρόντος στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.) και λήγει την............................


Άρθρο 5
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΣΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ - ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΕΤΕΡΟΡΡΥΘΜΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ


Οι εταίροι μετέχουν στην εταιρεία με τα παρακάτω ποσοστά έκαστος:
1. Ο ομόρρυθμος εταίρος ..................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος............................... επί της οδού ............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................%.
2. Ο ομόρρυθμος εταίρος ..................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος............................... επί της οδού ............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................% κ.ο.κ.
3. Ο ετερόρρυθμος εταίρος........................................ (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος............................... επί της οδού ............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................%.
4. Ο ετερόρρυθμος εταίρος .................................. (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, μητρώνυμο) κάτοικος............................... επί της οδού ............................. αρ.............., κάτοχος Δ.Α.Τ....................... και Α.Φ.Μ..........................., ηλεκτρονική διεύθυνση (e-mail) .............................., υπηκοότητας ............................), με ποσοστό............................% κ.ο.κ.
Η συμμετοχή του κάθε εταίρου στα κέρδη και στις ζημιές της εταιρείας είναι ανάλογη με την συμμετοχή τους σε αυτή.
Η αξία της εισφοράς του ετερόρρυθμου εταίρου ανήλθε σε ............... ευρώ και καλύφθηκε με.................................
Η αξία της εισφοράς του ετερόρρυθμου εταίρου ανήλθε σε ................. ευρώ και καλύφθηκε με........................... κ.ο.κ.
 

Άρθρο 6
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ - ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ


Εξουσία διαχείρισης και εκπροσώπησης έχουν όλοι οι ομόρρυθμοι εταίροι:
1..........................................................................................
2..........................................................................................
3..........................................................................................
κ.ο.κ.
 

Άρθρο 7

Για όσα θέματα δε ρυθμίζονται με το παρόν καταστατικό εφαρμόζονται οι διατάξεις του ν. 4072/2012, καθώς και του Αστικού Κώδικα.
Αυτά συμφώνησαν, συνομολόγησαν και συναποδέχθηκαν οι εταίροι
1...........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
2...........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
3............................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
4............................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο)
κ.ο.κ., οι οποίοι συνυπογράφουν το παρόν καταστατικό στ................, σήμερα,.......................
 


Άρθρο
ΕΚΤΟ


1. Η παρούσα συνοδεύεται από Παραρτήματα Ι,ΙΙ και III, τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα αυτής.
2. Η παρούσα ισχύει από τη δημοσίευσή της.
3. Από την έναρξη ισχύος της παρούσης καταργείται η Κ2-828/31.1.2013 «Προτυποποιημένα καταστατικά» (Β'216) υπουργική απόφαση.



ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Α. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ


Άρθρο 1

1. Η Ανώνυμη Εταιρεία συνιστάται υποχρεωτικά με συμβολαιογραφικό έγγραφο σύμφωνα με τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 4 του κ.ν. 2190/1920 και μόνο στην περίπτωση που ακολουθείται πιστά και χωρίς καμιά
παρέκκλιση το αποκλειστικό περιεχόμενο του πρότυπου καταστατικού, καταρτίζεται με ιδιωτικό έγγραφο (άρθρο 9 παρ. 6 ν. 4441/2016).

2. Για τις διεθνείς συναλλαγές της εταιρείας, η επωνυμία και ο διακριτικός τίτλος θα αποδίδονται σε πιστή μετάφραση ή με λατινικά στοιχεία.

3. Στην επωνυμία πρέπει απαραιτήτως να περιέχονται οι λέξεις «Ανώνυμη Εταιρεία».

4. Στην επωνυμία είναι προαιρετική η προσθήκη του Διακριτικού Τίτλου καθόσον δεν απαιτείται στο ελάχιστο περιεχόμενο του καταστατικού.

Άρθρο 2

1. Έδρα της εταιρείας δύναται να ορίζεται και οποιαδήποτε δημοτική ή τοπική κοινότητα της Ελληνικής Επικράτειας (άρθρο 2 του ν. 3852/2010)

2. Συνιστάται η αποφυγή αναφοράς της διεύθυνσης, καθώς σε περίπτωση αλλαγής της θα πρέπει να ακολουθήσει τροποποίηση καταστατικού.

Άρθρο 3

Στο σκοπό περιλαμβάνονται το αντικείμενο ή τα αντικείμενα δραστηριότητας της Α.Ε.

Άρθρο 5


1. Το ελάχιστο Μετοχικό Κεφάλαιο ανέρχεται σε 24.000 ευρώ και είναι ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά τη σύσταση της ανωνύμου εταιρείας ενώ η ονομαστική αξία κάθε μετοχής δεν μπορεί να οριστεί κατωτέρα των τριάντα λεπτών (0,30) του ευρώ ούτε ανωτέρα των εκατό (100) ευρώ

2. Το κεφάλαιο της Ανώνυμης Εταιρείας διαιρείται σε μετοχές που μπορεί να είναι ανώνυμες ή ονομαστικές και ενσωματώνονται σε τίτλους μιας ή περισσότερων μετοχών άρθρο 11α του κ.ν. 2190/1920

3. Στην περίπτωση της καταβολής του Μετοχικού Κεφαλαίου με εισφορά σε είδος εάν η εισφορά αυτή απαιτεί συμβολαιογραφικό έγγραφο (π.χ. ακίνητο) το πρότυπο καταστατικό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Άρθρο 6

1. Το Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται τουλάχιστον από τρία μέλη, ενώ μέλος του διοικητικού συμβουλίου μπορεί να είναι και νομικό πρόσωπο εφόσον αυτό προβλέπεται στο καταστατικό. Στη περίπτωση αυτή το νομικό πρόσωπο υποχρεούται να ορίσει ένα φυσικό πρόσωπο για την άσκηση των εξουσιών του νομικού προσώπου ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου.

2. Η θητεία και ο αριθμός μελών του Δ.Σ. ορίζονται από το καταστατικό της Εταιρείας.

3. Η θητεία του διοικητικού συμβουλίου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβεί τα 6 έτη.

4. Τα καταστατικό μπορεί να προβλέπει κατά την ίδρυση της ανωνύμου εταιρείας το διορισμό προέδρου, αντιπροέδρου, διευθύνοντος συμβούλου ή πρόσωπα με άλλη ιδιότητα και αρμοδιότητες για το πρώτο διοικητικό συμβούλιο μπορεί να γίνει και με το καταστατικό.

Άρθρο 8

Η πρώτη εταιρική χρήση θα λήξει στο τέλος της χρήσης που έχει οριστεί από το καταστατικό (π.χ. αν η εταιρική χρήση έχει ορισθεί από 1/1 - 31/12 και η σύσταση της ΑΕ γίνει 30/6 η λήξη της Α' εταιρικής χρήσης θα είναι 31/12, ήτοι μετά από 6 μήνες).

Καταληκτικό εδάφιο του καταστατικού
Εάν η Α.Ε. συστήνεται ως μονοπρόσωπη, το καταληκτικό εδάφιο έχει ως εξής: «Αυτά ομολογεί και αποδέχεται ο μοναδικός ιδρυτής.....................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο), ο οποίος υπογράφει το παρόν καταστατικό στ..................... σήμερα....................».
 

 


Β. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

Άρθρο 1

1. Η επωνυμία της ΕΠΕ σχηματίζεται είτε από το όνομα ενός ή περισσότερων εταίρων είτε προσδιορίζεται από το αντικείμενο της επιχείρησης.

2. Στην επωνυμία θα πρέπει να περιέχονται υποχρεωτικά οι λέξεις «Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης».

3. Στην περίπτωση σύστασης μονοπρόσωπης ΕΠΕ, στην επωνυμία συμπεριλαμβάνονται υποχρεωτικά ολογράφως οι λέξεις «ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ».

4. Η προσθήκη του διακριτικού τίτλου είναι προαιρετική, καθόσον δεν ανήκει στο ελάχιστο περιεχόμενο του καταστατικού.

5. Η επιλογή επωνυμίας και διακριτικού τίτλου απαιτεί προέλεγχο, όπως προβλέπεται, βάσει της διάταξης της περ. γ της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 3419/2005 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, προκειμένου να μην προσκρούουν στη νομοθεσία και στα χρηστά ήθη και να διαφέρουν κατά τρόπο ευδιάκριτο των ήδη εγγεγραμμένων στο Μητρώο Επωνυμιών του ΓΕΜΗ επιχειρήσεων με έδρα τουλάχιστον στον ίδιο νομό.

Άρθρο 2

Έδρα της εταιρείας μπορεί να ορίζεται και οποιαδήποτε τοπική ή δημοτική κοινότητα της Ελληνικής Επικράτειας (άρθρο 2 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α' 87).

Άρθρο 3

1. Στο σκοπό περιλαμβάνεται το αντικείμενο ή τα αντικείμενα δραστηριότητας της Ε.Π.Ε.

2. Στις Ε.Π.Ε. απαγορεύεται η άσκηση επιχείρησης για την οποία από τον νόμο έχει οριστεί αποκλειστικός εταιρικός τύπος.

Άρθρο 4

Στις Ε.Π.Ε. απαγορεύεται η επιχείρηση να έχει αόριστη διάρκεια.

Άρθρο 5

1. Κατά την σύσταση θα πρέπει να υποχρεωτικά να βεβαιώνεται από τους ιδρυτές η ολοσχερής καταβολή του εταιρικού κεφαλαίου, εφόσον υπάρχει.

2. Το κείμενο που αφορά τις εισφορές σε είδος συμπληρώνεται μόνο εφόσον υπάρχουν και εφόσον δεν απαιτείται συμβολαιογραφικός τύπος για την μεταβίβαση τους, οπότε σε αυτή τη περίπτωση δεν μπορεί να γίνει χρήση του πρότυπου καταστατικού.

3. Σε περίπτωση ύπαρξης εισφορών σε είδος, θα πρέπει υποχρεωτικά να συμπεριληφθούν στο καταστατικό το αντικείμενο των εισφορών σε είδος, η αποτίμηση αυτών, το όνομα του εισφέροντος εταίρου και το σύνολο της αξίας των εισφορών σε είδος.

4. Αποδεκτές εισφορές σε είδος είναι μόνο όσες αποτελούν περιουσιακά αγαθό δεκτικό εμφανίσεως στον ισολογισμό.

Άρθρο 6

1. Αν ισχύει η νόμιμη διαχείριση και εκπροσώπηση (δηλαδή η διαχείριση ανήκει συλλογικά σε όλους τους εταίρους ή στον μοναδικό εταίρο) τότε δεν απαιτείται η συμπλήρωση του συγκεκριμένου άρθρου.

2. Η καταστατική διαχείριση μπορεί να είναι ορισμένης ή αόριστης διάρκειας και δύναται να ανατεθεί σε έναν ή περισσότερους εταίρους.

Άρθρο 7

Η πρώτη εταιρική χρήση θα λήξει στο τέλος της χρήσης που έχει οριστεί από το καταστατικό (π.χ. αν η εταιρική χρήση έχει ορισθεί από 1/1 - 31/12 και η σύσταση της ΕΠΕ γίνει 30/6, η λήξη της Α' εταιρικής χρήσης θα είναι 31/12, ήτοι μετά από 6 μήνες).

Καταληκτικό εδάφιο του καταστατικού
Εάν η Ε.Π.Ε. συστήνεται ως μονοπρόσωπη, το καταληκτικό εδάφιο έχει ως εξής: «Αυτό ομολογεί και αποδέχεται ο μοναδικός ιδρυτής........................... (όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο), ο οποίος υπογράφει το παρόν καταστατικό
στ.................. σήμερα..............................».
 

 

Γ. ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Άρθρο 1

Η επωνυμία της Ι.Κ.Ε. μπορεί να περιέχει τα ονόματα των εταίρων ή/και το αντικείμενο της δραστηριότητας της ή είναι φανταστική. Επίσης η επωνυμία της εταιρίας μπορεί να αποδίδεται ολόκληρη με λατινικούς χαρακτήρες ή σε ξένη γλώσσα. Πάντα πρέπει στην επωνυμία να περιέχονται ολογράφως οι λέξεις «Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία» ή σε συντομογραφία «Ι.Κ.Ε.». Όταν η εταιρία είναι μονοπρόσωπη, στην επωνυμία της περιλαμβάνονται οι λέξεις «Μονοπρόσωπη Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία» ή «Μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε.». Αν αποδίδεται στην αγγλική γλώσσα θα πρέπει να περιέχει ολογράφως τις λέξεις «Private Company» ή την ένδειξη «P.C.» και αν είναι μονοπρόσωπη τις λέξεις «Single Member Private Company» ή «Single Member P. C.»
Η προσθήκη διακριτικού τίτλου είναι προαιρετική καθόσον αυτός δεν ανήκει στο ελάχιστο περιεχόμενο του καταστατικού μίας Ι.Κ.Ε. βάσει των διατάξεων του άρθρου 9 του ν. 4441/2016 (ΦΕΚ 227 Α') και του άρθρου 50 του ν. 4072/2012 (ΦΕΚ 86 Α').
Σε κάθε περίπτωση η επωνυμία και ο διακριτικός τίτλος της Ι.Κ.Ε. υπόκεινται σε προέλεγχο, βάσει της διάταξης της περ. γ της παρ. 2 του άρθρου 2 του ν. 3419/2005 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, προκειμένου να μην προσκρούουν στη νομοθεσία και στα χρηστά ήθη και να διαφέρουν κατά τρόπο ευδιάκριτο των ήδη εγγεγραμμένων στο Μητρώο Επωνυμιών του ΓΕΜΗ επιχειρήσεων με έδρα τουλάχιστον στον ίδιο νομό.

Άρθρο 2


Έδρα της εταιρείας μπορεί να ορίζεται ή Δήμος ή τοπική ή δημοτική κοινότητα της Ελληνικής Επικράτειας (άρθρο 2 του ν. 3852/2010 ΦΕΚ 87 Α').

Άρθρο 3

Στο σκοπό περιλαμβάνονται το αντικείμενο ή τα αντικείμενα δραστηριότητας της IKE. Απαγορεύεται στην Ι.Κ.Ε. η άσκηση επιχείρησης για την οποία έχει οριστεί από το νόμο αποκλειστικά άλλη εταιρική μορφή.

Άρθρο 4


Η Ι.Κ.Ε. είναι εκ του νόμου εταιρεία ορισμένης διάρκειας, συνεπώς δεν μπορεί να οριστεί στο καταστατικό αόριστη διάρκεια αυτής. Εάν οι εταίροι δεν επιθυμούν κάτι διαφορετικό, η διάρκεια της εταιρείας είναι εκ του
νόμου δώδεκα έτη.

Άρθρο 5


1. Στην Ι.Κ.Ε. η εταιρική συμμετοχή και τα εταιρικά μερίδια έχουν αποσυνδεθεί από το κεφάλαιο της εταιρείας.
Η συνολική αξία των εταιρικών μεριδίων εκφράζει το σύνολο όλων των εταιρικών εισφορών (ήτοι κεφαλαιακές, εξωκεφαλαιακές και εγγυητικές), συνεπώς η συνολική αξία των εταιρικών μεριδίων δεν ισούται πάντα με
το κεφάλαιο της εταιρείας. Αντίθετα, το κεφάλαιο της εταιρείας ισούται με τη συνολική αξία των εταιρικών μεριδίων κεφαλαιακών εισφορών μόνο.

2. Η ονομαστική αξία των μεριδίων είναι η ίδια για όλα τα μερίδια, ανεξαρτήτως του είδους της εταιρικής εισφοράς στην οποία αντιστοιχούν.

3. Δεν είναι απαραίτητο να εμφανίζονται και τα τρία είδη εισφορών. Ειδικά στην περίπτωση που δεν έχουν καταβληθεί κεφαλαιακές εισφορές η παρ. 1 του άρθρου 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Το κεφάλαιο της εταιρίας ανέρχεται σε 0 ευρώ.», η δε περ. α της παρ. 2 παραλείπεται.

4. Στις περιπτώσεις κεφαλαιακής εισφοράς σε είδος που είναι δεκτική αποτίμησης δεν υπάρχει υποχρέωση αποτίμησης της εισφοράς αυτής κατά την έννοια του άρθρου 9 του κ.ν. 2190/1920 «περί ανωνύμων εταιρειών» εάν η αξία του εισφερόμενου στοιχείου δεν υπερβαίνει τις 5.000 ευρώ. Η εισφορά σε είδος λογιστικοποιείται στην αξία την οποία δηλώνουν τα συμβαλλόμενα μέρη στο καταστατικό.

5. Οι εξωκεφαλαιακές εισφορές συνίστανται σε παροχές που δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κεφαλαιακής εισφοράς όπως απαιτήσεις που προκύπτουν από ανάληψη υποχρέωσης εκτέλεσης εργασίας ή παροχής υπηρεσιών. Πρέπει να εξειδικεύονται στο καταστατικό (π.χ. τήρηση λογιστικών βιβλίων, συμβουλευτικές υπηρεσίες σε θέματα μάρκετινγκ, εργασία στο τηλεφωνικό κέντρο της εταιρείας κ.λπ.). Η χρονική διάρκεια παροχής υπηρεσιών ή εργασίας μπορεί να είναι αόριστη ή συγκεκριμένη. Για τις εξωκεφαλαιακές εισφορές δεν υπάρχει υποχρέωση αποτίμησης κατά την έννοια του άρθρου 9 του κ.ν. 2190/1920 «περί ανωνύμων εταιρειών» αλλά η αξία τους καθορίζεται στο καταστατικό από τους συμβαλλόμενους.

6. Οι εταίροι που παρέχουν εγγυητικές εισφορές ουσιαστικά δεσμεύονται να είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να προβούν στις καταβολές των χρεών της εταιρείας μέχρι το ποσό της εγγυητικής εισφοράς που ορίζεται στο καταστατικό. Η αξία κάθε εγγυητικής εισφοράς καθορίζεται στο καταστατικό και η αξία των εταιρικών μεριδίων που αντιστοιχεί σε αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει το 75% του ποσού της ευθύνης για χρέη της εταιρείας έναντι των τρίτων που ορίζεται επίσης στο καταστατικό. Με άλλα λόγια, η σχέση αναληφθείσας ευθύνης Ε και συνολικής αξίας εγγυητικών εισφορών Ζ του προτύπου καταστατικού εκφράζεται από το μαθηματικό τύπο Ζ ≤ 0,75*Ε, ενώ η σχέση συνολικής αξίας των εγγυητικών μεριδίων εκφράζεται από το μαθηματικό τύπο α6*(Α)+α7*(Α) = Ζ ≤ 0,75*Ε. Παραδείγματος χάριν, εάν το ποσό της ευθύνης Ε που ορίζεται στο καταστατικό είναι εκατό ευρώ, τότε η συνολική αξία των εγγυητικών εισφορών Ζ που θα καθορίζεται στο καταστατικό και η συνολική αξία των εκδιδομένων εταιρικών μεριδίων δεν μπορεί να ξεπερνά τα εβδομήντα πέντε ευρώ.

7. Η Ι.Κ.Ε. μπορεί να συστήνεται από ένα πρόσωπο ή να καθίσταται μονοπρόσωπη οπότε τα στοιχεία του μοναδικού εταίρου της υποβάλλονται σε δημοσιότητα μέσω του Γ.Ε.ΜΗ.. 

Άρθρο 6

Η διαχείριση της Ι.Κ.Ε. μπορεί να είναι είτε εκ του νόμου (νόμιμη διαχείριση) είτε καταστατική. Εάν επιλεγεί η νόμιμη διαχείριση, το άρθρο αυτό παραλείπεται και το επόμενο άρθρο 7 αναριθμείται σε 6. Στην περίπτωση αυτή οι πράξεις διαχείρισης και εκπροσώπησης της εταιρείας διενεργούνται συλλογικά από όλους τους εταίρους ή από το μοναδικό εταίρο. Εάν ένας εταίρος είναι νομικό πρόσωπο, οφείλει να ορίσει για λογαριασμό του φυσικό πρόσωπο που θα είναι ο διαχειριστής, ωστόσο η ευθύνη της διαχείρισης παραμένει εις ολόκληρο στο νομικό πρόσωπο εταίρο.
Εάν επιλεγεί η καταστατική διαχείριση, διαχειριστής μπορεί να ορίζεται οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο, εταίρος ή μη. Νομικό πρόσωπο δεν μπορεί να οριστεί διαχειριστής πράγμα που σημαίνει ότι αν στο καταστατικό
υπάρχει τέτοια πρόβλεψη, αυτή είναι άκυρη. Η καταστατική διαχείριση μπορεί να είναι ορισμένης ή αόριστης διάρκειας. Εάν επιλεγεί η ορισμένη διάρκεια, τότε το καταστατικό μπορεί να ορίζει και συγκεκριμένους λόγους ανάκλησης. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου σχετικά με τη δυνατότητα ανάθεσης εξουσιών από το διαχειριστή σε τρίτους μπορεί να παραληφθεί.

Καταληκτικό εδάφιο του καταστατικού
Εάν η Ι.Κ.Ε. συστήνεται ως μονοπρόσωπη, το καταληκτικό εδάφιο έχει ως εξής: Αυτά ομολογεί και αποδέχεται ο μοναδικός ιδρυτής...........................................(όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο) ο οποίος υπογράφει το παρόν καταστατικό στ........., σήμερα,................................

 


Δ. ΟΜΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Άρθρο 1

Η επωνυμία της O.E. σχηματίζεται από τα ονόματα των εταίρων ή/και το αντικείμενο της δραστηριότητας της ή/ και από άλλες ενδείξεις, με την προσθήκη των λέξεων «Ομόρρυθμη Εταιρεία», ολογράφως ή με τη σύντμηση
«O.E.». Η προσθήκη του διακριτικού τίτλου είναι προαιρετική. Η επωνυμία και ο διακριτικός τίτλος της O.E. υπόκεινται σε προέλεγχο, προκειμένου να μην προσκρούουν στη νομοθεσία και στα χρηστά ήθη και να διαφέρουν
κατά τρόπο ευδιάκριτο των ήδη εγγεγραμμένων άλλων υπόχρεων στο Μητρώο Επωνυμιών του ΓΕΜΗ με έδρα τουλάχιστον στον ίδιο νομό.


Άρθρο 2

Έδρα ορίζεται οποιοσδήποτε Δήμος ή τοπική/δημοτική κοινότητα της ελληνικής επικράτειας (άρθρο 2, ν. 3852/2010 (Α'87)).


Άρθρο 3

Στο σκοπό περιλαμβάνονται το αντικείμενο ή τα αντικείμενα δραστηριότητας της O.E. Απαγορεύεται στην O.E. η άσκηση επιχείρησης για την οποία έχει οριστεί από το νόμο αποκλειστικά άλλη εταιρική μορφή.

Άρθρο 4

Η διάρκεια της εταιρείας είναι αόριστη, εφόσον δε συμπληρωθούν τα πεδία του άρθρου 4.


Άρθρο 5

Οι εταίροι αναλαμβάνουν την υποχρέωση καταβολής εισφορών, οι οποίες μπορεί να είναι είτε σε χρήμα, είτε σε είδος. Σε περίπτωση ύπαρξης εισφοράς σε είδος, η οποία απαιτεί συμβολαιογραφικό έγγραφο (π.χ. ακίνητο), δε μπορεί να γίνει χρήση του πρότυπου καταστατικού.

Άρθρο 6

Όλοι οι εταίροι είναι διαχειριστές και εκπρόσωποι της εταιρείας, καθώς η διαχείριση συνιστά ταυτόχρονα δικαίωμα και υποχρέωση όλων των εταίρων. Η εταιρική σύμβαση μπορεί να ορίζει διαφορετικά, π.χ. να ορίζει διαχειριστή κάποιον/ους από τους εταίρους, όμως σε κάθε περίπτωση διαχειριστής ορίζεται αποκλειστικά εταίρος. Στην περίπτωση αυτή δε μπορεί να γίνει χρήση του πρότυπου καταστατικού. Τρίτοι μπορούν να ενεργήσουν διαχειριστικές πράξεις μόνο ως απλοί εργολάβοι και κατά πληρεξουσιότητα ή με εξουσιοδότηση των διαχειριστών εταίρων.

 

Ε. ΕΤΕΡΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Άρθρο 1

Η επωνυμία της Ε.Ε. σχηματίζεται από τα ονόματα των ομόρρυθμων εταίρων ή/και το αντικείμενο της δραστηριότητας της ή/και από άλλες ενδείξεις, με την προσθήκη των λέξεων «Ετερόρρυθμη Εταιρεία», ολογράφως
ή με τη σύντμηση «Ε.Ε». Αντίθετα το/α όνομα/τα του/ των ετερόρρυθμου/ων εταίρου/ων απαγορεύεται να αποτελέσει/σουν την εταιρική επωνυμία ή να συμπεριληφθεί/φθούν σε αυτή, προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων στις συναλλαγές περί της ευθύνης του εταίρου, το όνομα του οποίου θα εμφανίζεται στην επωνυμία. Η προσθήκη του διακριτικού τίτλου είναι προαιρετική Η επωνυμία και ο διακριτικός τίτλος της Ε.Ε. υπόκεινται σε προέλεγχο, προκειμένου να μην προσκρούουν στη νομοθεσία και στα χρηστά ήθη και να διαφέρουν κατά τρόπο ευδιάκριτο των ήδη εγγεγραμμένων άλλων υπόχρεων στο Μητρώο Επωνυμιών του ΓΕΜΗ με έδρα τουλάχιστον στον ίδιο νομό.

Άρθρο 2

Έδρα ορίζεται οποιοσδήποτε Δήμος ή τοπική/δημοτική κοινότητα της ελληνικής επικράτειας [άρθρο 2, ν. 3852/2010 (Α'87)].

Άρθρο 3

Στο σκοπό περιλαμβάνονται το αντικείμενο ή τα αντικείμενα δραστηριότητας της Ε.Ε. Απαγορεύεται στην Ε.Ε. η άσκηση επιχείρησης για την οποία έχει οριστεί από το νόμο αποκλειστικά άλλη εταιρική μορφή.
 

Άρθρο 4

Η διάρκεια της εταιρείας είναι αόριστη, εφόσον δε συμπληρωθούν τα πεδία του άρθρου 4.


Άρθρο 5

Οι εταίροι αναλαμβάνουν την υποχρέωση καταβολής εισφορών, οι οποίες μπορεί να είναι είτε σε χρήμα, είτε σε είδος. Σε περίπτωση ύπαρξης εισφοράς σε είδος, η οποία απαιτεί συμβολαιογραφικό έγγραφο (π.χ. ακίνητο), δε μπορεί να γίνει χρήση του πρότυπου καταστατικού.

Άρθρο 6

Διαχειριστές και εκπρόσωποι της Ε.Ε είναι αποκλειστικά οι Ομόρρυθμοι εταίροι, όμως η εταιρική σύμβαση μπορεί ρητά, να ορίζει ως διαχειριστές και ετερόρρυθμους εταίρους. Στην περίπτωση αυτή δε μπορεί να γίνει
χρήση του πρότυπου καταστατικού. Τρίτοι μπορούν να ενεργήσουν διαχειριστικές πράξεις μόνο ως απλοί εργολάβοι και κατά πληρεξουσιότητα ή με εξουσιοδότηση των διαχειριστών εταίρων.

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Α. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ


1. Η Ανώνυμη Εταιρεία μπορεί να ιδρυθεί και από ένα μόνο πρόσωπο ή να καταστεί μονοπρόσωπη οπότε στη περίπτωση αυτή τα στοιχεία του μοναδικού της εταίρου δημοσιεύονται στο Γ.Ε.ΜΗ.

2. Η Ανώνυμη Εταιρεία συστήνεται από την Υπηρεσία Μιας Στάσης και αποκτά νομική μορφή με την καταχώριση της εταιρικής σύμβασης στο Γ.Ε.ΜΗ. στο οποίο πραγματοποιείται η δημοσιότητα κάθε πράξης που απαιτεί ο νόμος.


Β. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

Η σύσταση ΕΠΕ γίνεται μέσω των ΥΜΣ (ν. 4441/2016) και από τον συνδυασμό των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 3190/1955 (Α' 91) και της παρ. 5 του άρθρου 9 του ν. 4441/2016 (ΦΕΚ 227/Α/2016) προκύπτει πως η σύσταση μιας ΕΠΕ δύναται να πραγματοποιηθεί:

1. είτε με συμβολαιογραφικό έγγραφο,
2. είτε με τη χρήση του παρόντος πρότυπου καταστατικού, το αποκλειστικό περιεχόμενο του οποίου θα πρέπει να ακολουθείται πιοτά και χωρίς καμία παρέκκλιση.

 

Γ. ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

1. Η σύσταση της Ι.Κ.Ε. γίνεται από την Υπηρεσία Μίας Στάσης. Η Ι.Κ.Ε. αποκτά νομική προσωπικότητα με την καταχώριση της στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ). Το καταστατικό της και οι τροποποιήσεις του γίνονται με ιδιωτικό έγγραφο εκτός αν από ειδικές διατάξεις νόμου απαιτείται συμβολαιογραφικό έγγραφο.

2. Επιστροφή εισφορών επιτρέπεται μόνο για τις κεφαλαιακές εισφορές μέσω της διαδικασίας μείωσης του κεφαλαίου. Απαγορεύεται η επιστροφή των εξωκεφαλαιακών και εγγυητικών εισφορών. Ως δικλείδα απεμπλοκής του εξωκεφαλαιακού ή εγγυητικού εταίρου από την υποχρέωση που ανέλαβε κατά τη σύσταση της εταιρείας αλλά δεν μπορεί να την τηρεί στο διηνεκές, προβλέπεται μόνο η εξαγορά των συγκεκριμένων εξωκεφαλαιακών ή εγγυητικών εισφορών από τον εν λόγω εταίρο.

3. Στην περίπτωση που εγγυητική εισφορά συμφωνηθείσα στο καταστατικό τελικά παρασχεθεί, ήτοι στην περίπτωση που ο εταίρος καταβάλει εταιρικό χρέος μέχρι το ύψος της συμφωνηθείσας ευθύνης του, ο εταίρος
αυτός δεν έχει δικαίωμα αναγωγής κατά της εταιρείας για το ποσό αυτό.

4. Στην περίπτωση της νόμιμης διαχείρισης της Ι.Κ.Ε. υπάρχει υποχρέωση εγγραφής στα ασφαλιστικά ταμεία για όλους τους εταίρους ενώ στην περίπτωση της καταστατικής διαχείρισης τέτοια υποχρέωση έχει μόνο το
φυσικό πρόσωπο που έχει ορισθεί ως διαχειριστής και όχι οι εταίροι.

5. Οι εκάστοτε ισχύουσες φορολογικές διατάξεις για την Ε.Π.Ε. εφαρμόζονται αναλόγως και στην Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία.

 

Δ. ΟΜΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

1. Η ομόρρυθμη εταιρεία συστήνεται από την Υπηρεσία Μίας Στάσης του ν. 4441/2016, και αποκτά νομική προσωπικότητα με την καταχώριση της εταιρικής σύμβασης στο Γ.Ε.ΜΗ. στο οποίο πραγματοποιείται η δημοσιότητα κάθε πράξης που απαιτεί ο νόμος.

2. Δε μπορεί να συσταθεί O.E. από ένα μόνο πρόσωπο.

3. Αν η O.E. αρχίσει την εμπορική της δραστηριότητα πριν την καταχώριση της εταιρικής σύμβασης στο Γ.Ε.ΜΗ. εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του πρώτου κεφαλαίου του έβδομου μέρους του ν. 4072/2012.
Η μη καταχωρηθείσα στο ΓΕΜΗ εταιρεία, η οποία ασκεί εμπορική δραστηριότητα, έχει ικανότητα δικαίου και πτωχευτική ικανότητα.

 


Ε. ΕΤΕΡΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ


1. Η ετερόρρυθμος εταιρεία συστήνεται από την Υπηρεσία Μίας Στάσης του ν. 4441/2016, και αποκτά νομική προσωπικότητα με την καταχώριση της εταιρικής σύμβασης στο Γ.Ε.ΜΗ. στο οποίο πραγματοποιείται η δημοσιότητα κάθε πράξης που απαιτεί ο νόμος.

2. Ένας τουλάχιστον εκ των εταίρων λαμβάνει τη θέση του Ομορρύθμου, ο οποίος, ως προς τα χρέη της εταιρείας έναντι των εταιρικών δανειστών, ευθύνεται απεριόριστα και «εις ολόκληρο», ενώ τουλάχιστον ένας άλλος από τους εταίρους λαμβάνει τη θέση ετερορρύθμου εταίρου και ευθύνεται περιορισμένα.

3. Αν η Ε.Ε. αρχίσει την εμπορική της δραστηριότητα πριν την καταχώριση της εταιρικής σύμβασης στο Γ.Ε.ΜΗ., εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του πρώτου κεφαλαίου του έβδομου μέρους του ν. 4072/2012.
Η μη καταχωρηθείσα στο ΓΕΜΗ εταιρεία, η οποία ασκεί εμπορική δραστηριότητα, έχει ικανότητα δικαίου και πτωχευτική ικανότητα.

 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ - ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ

Α. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ


Σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων σύστασης που ορίζει ο νόμος η σύσταση θεωρείται ελαττωματική. Σύμφωνα με την παρ. 1.του άρθρου 4α του κ.ν. 2190/1920 η εταιρεία κηρύσσεται άκυρη με δικαστική απόφαση σε περίπτωση που:
α) Το καταστατικό της Α.Ε. δεν περιέχει την εταιρική επωνυμία και το σκοπό της εταιρείας.
β) Το καταστατικό δεν περιέχει το ύψος και τον τρόπο καταβολής του εταιρικού κεφαλαίου (σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 2 του κ.ν. 2190/1920).
γ) Το κατώτατο όριο του Μετοχικού Κεφαλαίου της Ανώνυμης Εταιρείας δεν ορίζεται στο ποσό των είκοσι τεσσάρων χιλιάδων (24.000,00) ευρώ ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά τη σύσταση της εταιρείας (σύμφωνα με
την παρ. 2 του άρθρου 8 του κ.ν. 2190/1920).
δ) Ο μοναδικός ιδρυτής ή όλοι οι ιδρυτές δεν είχαν την ικανότητα για δικαιοπραξία κατά την υπογραφή της εταιρικής σύμβασης.
ε) Ο σκοπός της είναι παράνομος ή αντίκειται στη δημόσια τάξη.


Β. ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

Σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων σύστασης που ορίζει ο νόμος, τότε η σύσταση θεωρείται ελαττωματική. Στην παρ. 1 του άρθρου 7 ορίζονται με τρόπο περιοριστικό οι λόγοι ακυρότητας της σύστασης
μιας ΕΠΕ, οι οποίοι είναι οι εξής:

1. η κατάρτιση της εταιρικής σύμβασης δεν έγινε με συμβολαιογραφικό έγγραφο ή με χρήση του πρότυπου καταστατικού.

2. η παράλειψη ορισμένων από τα στοιχεία του καταστατικού που αποτελούν το ελάχιστο περιεχόμενο του (συγκεκριμένα τα άρθρα 1, 3 και 5 του πρότυπου καταστατικού).

3. αν ο σκοπός της εταιρείας είναι παράνομος ή αντίκειται στη δημόσια τάξη, και τέλος

4. στην περίπτωση που όταν υπογράφηκε η εταιρική σύμβαση δεν είχαν όλοι οι ιδρυτές ικανότητα για δικαιοπραξία.
 

Γ. ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων σύστασης που ορίζει ο νόμος, τότε η σύσταση θεωρείται ελαττωματική όταν:
(α) γίνει χωρίς έγγραφο,
(β) στο καταστατικό της δεν αναφέρεται η επωνυμία, ο σκοπός ή το ύψος του κεφαλαίου της,
(γ) ο σκοπός της είναι παράνομος ή αντίκειται στη δημόσια τάξη και
(δ) ο μοναδικός ιδρυτής ή όλοι οι ιδρυτές δεν είχαν ικανότητα για δικαιοπραξία όταν υπέγραψαν την πράξη σύστασης της, εκτός αν εντός ετήσιας προθεσμίας ένας από αυτούς κατέστη ικανός και ενέκρινε τη εν λόγω σύσταση.


Δ. ΟΜΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ


Σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων σύστασης που ορίζει ο νόμος, τότε η σύσταση θεωρείται ελαττωματική όταν:
(α) ο σκοπός της εταιρείας αντίκειται στη δημόσια τάξη ή αντιβαίνει στα χρηστά ήθη και (β) υπογράφηκε η εταιρική σύμβαση δεν είχαν όλοι οι ιδρυτές ικανότητα για δικαιοπραξία.
 

Ε. ΕΤΕΡΟΡΡΥΘΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων σύστασης που ορίζει ο νόμος, τότε η σύσταση θεωρείται ελαττωματική όταν:
(α) ο σκοπός της εταιρείας αντίκειται στη δημόσια τάξη ή αντιβαίνει στα χρηστά ήθη και
(β) υπογράφηκε η εταιρική σύμβαση δεν είχαν όλοι οι ιδρυτές ικανότητα για δικαιοπραξία.
 

Η απόφαση αυτή να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 15 Μαρτίου 2017

Ο Υπουργός
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αριθ. πρωτ.: Δ.ΕΙΣΠΡ. Α 1039533 ΕΞ 2017 Εφαρμογή διατάξεων ν. 4380/2016 ΦΕΚ 66Α΄

$
0
0

Αθήνα , 13 Μαρτίου 2017
Αριθ. Πρωτ.: Δ.ΕΙΣΠΡ. Α 1039533 ΕΞ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ



ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΙΣΠΡΑΞΕΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΑ: Α΄, Β΄

Ταχ. Δ/νση : Καρ.Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας : 10184 Αθήνα
Τηλέφωνο : 210-3635963
Fax : 210-3635077
E-Mail : d16director.esoda@1989.syzefxis.gov.gr

ΘΕΜΑ : Εφαρμογή διατάξεων ν.4380/2016 ΦΕΚ 66Α΄

Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου πέμπτου του ν.4380/2016.

Με την παράγραφο (1) του άρθρου πέμπτου του ως άνω νόμου ορίζονται τα εξής:
«Οι επιχορηγήσεις που λαμβάνουν οι Δήμοι, οι Περιφέρειες και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου αυτών, οι επιχειρήσεις του άρθρου 252 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, όπως ισχύει και οι επιχειρήσεις Περιφερειών του άρθρου 194 του ν. 3852/2010 από εθνικούς πόρους ή συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την επίτευξη κοινωφελούς σκοπού, κατά τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 4182/2013 (Α 185), δεν κατάσχονται και δεν συμψηφίζονται. Για την είσπραξη των επιχορηγήσεων του προηγούμενου εδαφίου χορηγείται αποδεικτικό φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας, κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί έκδοσης βεβαίωσης μη οφειλής από τις δημόσιες οικονομικές Υπηρεσίες και τα ασφαλιστικά ταμεία.».

Για την ενιαία και ομοιόμορφη εφαρμογή των ανωτέρω, σας γνωρίζουμε ότι εφόσον ζητείται αποδεικτικό ενημερότητας από τα προαναφερόμενα νομικά πρόσωπα για είσπραξη των ως άνω επιχορηγήσεων (το οποίο και θα αναφέρεται ρητά στη σχετική αίτησή τους) αυτό θα χορηγείται κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων περί αποδεικτικού ενημερότητας – άρθρο 12 ν.4174/2013 (ΦΕΚ 170 Α΄) και Απόφαση Γ.Γ.Δ.Ε. ΠΟΛ.1274/27.12.2013 (ΦΕΚ 3398Β΄), όπως ισχύουν και περί συμψηφισμού – άρθρο 83 του ν.δ.356/1974 (ΦΕΚ 90 Α΄), όπως ισχύουν – .

Επισημαίνεται, ότι επί του αποδεικτικού ενημερότητας θα αναγράφεται η επισημείωση: «Η παρούσα χορηγείται για την είσπραξη επιχορηγήσεων της παρ. 1 του άρθρου πέμπτου του ν. 4380/2016» .




Ο Διοικητής της Α.Α.Δ.Ε.
Γεώργιος Πιτσιλής

Viewing all 7448 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>