Quantcast
Channel: Taxheaven - Νέες αποφάσεις
Viewing all 7448 articles
Browse latest View live
↧

ΠΟΛ.1208/2017 Παροχή οδηγιών για την ομοιόμορφη εφαρμογή της με αριθ. ΔΕΛ Β 1181829 ΕΞ 2017/5.12.2017 (Β'4314) Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0
Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017
ΠΟΛ.1208/20-12-2017
 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
 


ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΑ Α', Β'

Ταχ. Δ/νση:Καρ. Σερβίας 8
Ταχ. Κώδικας:10184 Αθήνα
Πληροφορίες:Αγγ. Βουρλιώτη
Τηλέφωνο:210- 3375063, -5204
Fax:210- 3375354
E-Mail:d.eleg2@mofadm.gr

ΠΟΛ 1208/2017

ΘΕΜΑ: «Παροχή οδηγιών για την ομοιόμορφη εφαρμογή της με αριθ. ΔΕΛ Β 1181829 ΕΞ 2017/5.12.2017 (Β'4314) Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων».

Ύστερα από την ως άνω Απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., με την οποία απαλείφθηκε η περ. γ' της παρ. 7 της με αριθ. ΔΕΛ Β 1189202 ΕΞ 2016 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., που αφορούσε στην έκδοση πράξεων για χρήσεις 2008 και μετά σε περίπτωση φοροδιαφυγής κατά την έννοια και τα όρια του άρθ. 66 του ν.4174/2013, καθώς και σε συνέχεια της εγκ. ΠΟΛ.1154/2017, με την οποία δόθηκαν οδηγίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή των ανωτέρω, παρέχονται οι κάτωθι διευκρινίσεις και πρόσθετες οδηγίες:

1. Ο πίνακας που περιλαμβάνεται στην περ. (α) της παρ. 1 της εγκ. ΠΟΛ.1154/2017 και αφορά στις χρήσεις για τις οποίες εκδίδονται πράξεις προσδιορισμού, σύμφωνα με τη ΔΕΛ Β 1136035 ΕΞ 2017 Απόφαση του Διοικητή Α.Α.Δ.Ε., τροποποιείται ως κάτωθι:

Χρήσεις για τις οποίες εκδίδονται πράξεις προσδιορισμού, σύμφωνα με τη ΔΕΛ Β 1181829 Εξ

2017/5.12.2017 Απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε.

ΧΡΗΣΕΙΣ

ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

2011 και μετά

Άρθ. 84 § 1 ν. 2238/1994 (σε συνδυασμό με αρθ. 72 § 11, εδ. α', ν. 4174/2013) και άρθ. 36 § 1 του ν.4174/2013

Κανόνας πενταετούς παραγραφής

2006 και μετά

Άρθ. 84 § 4 ν. 2238/1994 και 68 § 2α' του ίδιου νόμου (σε συνδυασμό με αρθ. 72 § 11, εδ. α', ν. 4174/2013)

Η εφαρμογή των διατάξεων προϋποθέτει συμπληρωματικά στοιχεία

2001 και μετά

Άρθ. 84 § 5 ν. 2238/1994 (σε συνδυασμό με αρθ. 72 § 11, εδ. α', ν. 4174/2013)

Αφορά αποκλειστικά την περίπτωση μη υποβολής δήλωσης στη φορολογία εισοδήματος

Περαιτέρω, με τη με αριθ. 268/2017 Γνωμοδότηση της Α' Τακτικής Ολομέλειας του ΝΣΚ, η οποία έγινε αποδεκτή από το Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. και κοινοποιήθηκε με την εγκ. ΠΟΛ.1192/2017, έγινε δεκτό ότι, οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 36 του ΚΦΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 11 του άρθρου 72 του ίδιου Κώδικα, με τις οποίες παρεκτείνεται ο χρόνος της παραγραφής σε εικοσαετή σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής που διαπράχθηκε πριν την έναρξη ισχύος του ΚΦΔ, υπό την προϋπόθεση ότι το δικαίωμα του Δημοσίου δεν έχει παραγραφεί μέχρι τότε, είναι εφαρμοστέες από τη Φορολογική Διοίκηση για τις περιπτώσεις φοροδιαφυγής που διαπράχθηκαν στις χρήσεις 2012 και 2013 και όχι σε χρήσεις προγενέστερες του έτους 2012.

Συνεπώς κατ' εφαρμογή των παραπάνω, για τις χρήσεις 2008 έως 2010 δεν υπάρχει δυνατότητα έκδοσης πράξεων προσδιορισμού φόρου και προστίμου σε εκκρεμείς υποθέσεις ελέγχου, δυνάμει των διατάξεων της παρ. 3 του άρθ. 36 του ΚΦΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του δεύτερου εδαφίου της παρ. 11 του άρθ. 72.

2. Περαιτέρω, διευκρινίζεται ότι, η έκδοση πράξεων για χρήσεις 2006 και μετά, δυνάμει των οριζομένων στις διατάξεις της περ. α' της παρ. 2 του άρθ. 68 και της παρ. 4 του άρθ. 84 του ν.2238/1994, καθώς και των παρ. 3 του άρθ. 49 και παρ. 2 του άρθ. 57 του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν.2859/2000), σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παρ. 11 του άρθ. 72 του ν.4174/2013, είναι δυνατή μόνο εφόσον προκύπτουν συμπληρωματικά στοιχεία κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων σε συνδυασμό με τα οριζόμενα στις εγκυκλίους ΠΟΛ.1191/2017 και ΠΟΛ.1194/2017.

Κατά τα λοιπά ισχύουν οι οδηγίες που έχουν δοθεί με την εγκ. ΠΟΛ.1154/2017.



Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ
↧
Search

Αριθ. πρωτ.: 1190/2017 Σχετικά με θέματα του Ολυμπιακού χωριού

December 15, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 14 Δεκεμβρίου 2017
Αριθ. Πρωτ.:1190

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Ταχ. Δ/νση: Σταδίου 29
Ταχ. Κώδικας: 101 10 - Αθήνα
TELEFAX: 210 5203872
Πληροφορίες: Π.Παναγιωτακοπούλου
Τηλέφωνο: 2131516475
e-mail: ypertns@ypakp.gr

ΘΕΜΑ: Σχετικά με θέματα του Ολυμπιακού χωριού.


Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή, σας πληροφορούμε τα εξής:

Μετά την εγκατάσταση των δικαιούχων του ΟΕΚ στα διαμερίσματα του Ολυμπιακού Χωριού το 2006, παρατηρήθηκαν καθ' υπέρβαση των εγκεκριμένων σχεδίων, μεταξύ άλλων παρεμβάσεων, κεραμοσκεπή στέγαστρα στα μπαλκόνια των προσόψεων των κτιρίων. Στον Προσωρινό κανονισμό Σχέσεων Ολυμπιακού Χωριού που εγκρίθηκε στην αριθ. 41/18-11-2005 συνεδρίαση του Δ.Σ. ΟΕΚ, προβλέπεται η κατασκευή τέντας από ελαφρά υλικά (τέντες, διαφώτιστα πολυκαρβονικά) συγκεκριμένων προδιαγραφών, μετά την έκδοση σχετικής άδειας από την αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία.

Η αρμόδια υπηρεσία του ΟΕΚ, επισήμανε τότε στις αναφορές των οικιστών με το αριθ. πρωτ. 60635/1883/29-9-2011 έγγραφό της, ότι οποιαδήποτε παρέμβαση, που διαφοροποιεί τις επιτρεπόμενες από τον Προσωρινό κανονισμό Σχέσεων Ολυμπιακού Χωριού κατασκευές, δεν είναι σύννομη και ως εκ τούτου απαγορεύεται.

Ο ΟΑΕΔ τα τελευταία χρόνια έχει δεχθεί πλήθος καταγγελιών από οικιστή του αριθ. 669 διαμερίσματος του Ολυμπιακού Χωριού, στο κτίριο 107, Ο.Τ. 16, σχετικά με αυθαίρετη κατασκευή κεραμοσκεπούς στεγάστρου σε εξώστη υπεράνω του μπαλκονιού του διαμερίσματός του.

Οι ίδιες ή παρεμφερείς καταγγελίες έχουν κατατεθεί επίσης σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου της αυθαίρετης δόμησης, όπως στον Δήμο Αχαρνών-Δ/νση Υπηρεσίας Δόμησης, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής κ.α. Επίσης έχουν κατατεθεί σχετικές αναφορές στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές.

Η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή ΟΕΚ-ΟΕΕ, αρχικός αποδέκτης της καταγγελίας επιλήφθηκε άμεσα του θέματος. Στα πλαίσια της δικαιοδοσίας της διενήργησε αυτοψία με τεχνικό υπάλληλο και με το αριθ. 26780/8-10-12 έγγραφό της κάλεσε τον οικιστή του διαμερίσματος να προβεί άμεσα στην κατεδάφιση της αυθαίρετης κατασκευής. Το ανωτέρω έγγραφο περιήλθε σε γνώση της αρμόδιας υπηρεσίας της Δ/νσης Υπηρεσίας Δόμησης του Δ. Αχαρνών, η οποία είχε συντάξει ήδη την αριθ. 2451/20-7-2012 έκθεση αυτοψίας της αυθαίρετης κατασκευής. 

Η ανωτέρω Επιτροπή συστήθηκε με την Π.Υ.Σ 7/28.2.2012 (Α' 39) για την εκκαθάριση και διαχείριση για συγκεκριμένο χρόνο ( μέχρι 18.04.2013) του έργου των καταργηθέντων Οργανισμών ΟΕΚ και ΟΕΕ και δεν είχε εκτελεστική αρμοδιότητα επιβολής οποιασδήποτε διοικητικής κύρωσης σε βάρος του συγκεκριμένου οικιστή.

Στη συνέχεια ο ΟΑΕΔ, ως καθολικός διάδοχος του ΟΕΚ βάσει του Ν. 4144/2013, με το αριθ. 760/18-3-2014 έγγραφο της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών προς τον Δήμο Αχαρνών, ζήτησε ενημέρωση για την πορεία των σχετικών ενεργειών της αρμόδιας υπηρεσίας του. Με το ίδιο έγγραφο ενημέρωσε συμπληρωματικά τον Δήμο ότι μέχρι εκδόσεως και μεταγραφής του οριστικού παραχωρητηρίου, ο ΟΑΕΔ ως καθολικός διάδοχος του ΟΕΚ, εξακολουθεί να παραμένει κύριος του διαμερίσματος.

Επομένως η αυθαίρετη κατασκευή δεν μπορεί να υπαχθεί στις διατάξεις των νόμων 4014/2011 και 4178/2013, χωρίς τη συναίνεση του ΟΑΕΔ.

Η ανωτέρω αυθαίρετη κατασκευή τελικά κρίθηκε τελεσίδικα αυθαίρετη από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου και με τα αριθ. πρωτ. ΠΕ.ΧΩ Φ22/5685/15/16-11-15 και ΠΕ.ΧΩ Φ22/6257/15/20-1-16 έγγραφα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής δρομολογήθηκε η κατεδάφιση της. Η κατεδάφιση όμως δεν υλοποιήθηκε λόγω αντίδρασης του οικιστή. Παράλληλα εκδόθηκε η από 16-11-2015 Προσωρινή Διαταγή του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών για αναστολή εκτέλεσης της εν λόγω κατεδάφισης. Περαιτέρω ενέργειες επί του θέματος δεν έχουν γνωστοποιηθεί αρμοδίως στην υπηρεσία μας.

Περαιτέρω, σας ενημερώνουμε ότι έχουν υποβληθεί αιτήματα κατοίκων του Ολυμπιακού Χωριού καθώς και άλλων οικισμών εργατικών κατοικιών πανελλαδικά, αλλά και πολεοδομικών υπηρεσιών, που αφορούν στη συναίνεση του ΟΑΕΔ για την τακτοποίηση πολεοδομικών παραβάσεων στις κατοικίες, όπως π.χ. οι κεραμοσκεπές στους εξώστες των κατοικιών τους, στα πλαίσια ισχύος του Ν. 4178/2013.

Για την επίλυση του ανωτέρω προβλήματος αλλά και άλλων αντίστοιχων, πρέπει να ληφθούν υπόψη ο ιδιαίτερος κοινωνικός χαρακτήρας και καθεστώς που διέπει την παραχώρηση αυτών των κατοικιών, στοιχεία που αναγνώρισε η πολιτεία, εντάσσοντας σε ειδική, ευμενέστερη διάταξη του Ν. 4178/2013 τις περιπτώσεις αυθαιρεσιών σε οικισμούς του τ. ΟΕΚ για τους οποίους έχουν εκδοθεί τα οριστικά παραχωρητήρια. Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις όπως η προηγούμενη, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές της ισοπολιτείας και ισονομίας, τις σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στους κατοίκους, ιδιαίτερα στους δικαιούχους εργατικής κατοικίας, καθώς και την επιβάρυνση των εμπλεκομένων υπηρεσιών, απαιτείται σχετική ρύθμιση με πρωτοβουλία του ΟΑΕΔ, ως καθολικού διαδόχου του τ. ΟΕΚ.
Προς τον σκοπό αυτό, το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, έχει προγραμματίσει τη θέσπιση ειδικής διάταξης σε επόμενο νομοσχέδιο, με την οποία, στα πλαίσια των διατάξεων του Ν. 4144/2013, του Ν. 4178/2013 και του Ν. 4495/2017, όπως αυτοί ισχύουν, να είναι δυνατή η τακτοποίηση πολεοδομικών παραβάσεων από τους οριστικούς δικαιούχους οικιστές στην παραχωρηθείσα κατοικίας τους.

Είναι ευνόητο ότι εφόσον νομοθετηθεί η ανωτέρω ρύθμιση, δεν μπορούν να τακτοποιηθούν περιπτώσεις αυθαιρέτων κατασκευών οι οποίες δεν διαθέτουν την απαιτούμενη στατική και αντισεισμική επάρκεια και μάλιστα επαπειλούν υποκείμενες τους κατασκευές, όπως ρητά προβλέπεται στις διατάξεις των ανωτέρω νόμων.

Κατά τα λοιπά αρμόδια να απαντήσουν είναι τα Υπουργεία Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.


Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ
Ε.ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ

↧
↧

Υπόθεση C-102/16 Δυνατότητα λήψεως των περιόδων ημερήσιας αναπαύσεως και των μειωμένων περιόδων εβδομαδιαίας αναπαύσεως μακριά από τη βάση και μέσα στο όχημα – Εξαιρούνται οι κανονικές περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως

December 18, 2017, 2:00 pm
$
0
0

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα) της 20ής Δεκεμβρίου 2017 «Προδικαστική παραπομπή – Οδικές μεταφορές – Περίοδοι αναπαύσεως του οδηγού – Κανονισμός (ΕΚ) 561/2006 – Άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8 – Δυνατότητα λήψεως των περιόδων ημερήσιας αναπαύσεως και των μειωμένων περιόδων εβδομαδιαίας αναπαύσεως μακριά από τη βάση και μέσα στο όχημα – Εξαιρούνται οι κανονικές περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως»

Στην υπόθεση C-102/16,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Raad van State (Συμβούλιο Επικρατείας, Βέλγιο) με απόφαση της 4ης Φεβρουαρίου 2016, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 19 Φεβρουαρίου 2016, στο πλαίσιο της δίκης

Vaditrans BVBA

κατά

Belgische Staat,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα),

συγκείμενο από τους E. Levits, πρόεδρο τμήματος, M. Berger (εισηγήτρια) και F. Biltgen, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: E. Tanchev

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η Vaditrans BVBA, εκπροσωπούμενη από τον F. Vanden Bogaerde, advocaat,

–        η Βελγική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τις L. Van den Broeck και J. Van Holm,

–        η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους T. Henze και A. Lippstreu,

–        η Εσθονική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την K. Kraavi-Käerdi,

–        η Ισπανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τη V. Ester Casas,

–        η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους R. Coesme και D. Colas,

–        η Αυστριακή Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την C. Pesendorfer,

–        το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εκπροσωπούμενο από τη L. G. Knudsen και από τους M. Menegatti και R. van de Westelaken,

–        το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκπροσωπούμενο από τις R. Wiemann και K. Michoel,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από την J. Hottiaux και τον F. Wilman,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 2ας Φεβρουαρίου 2017,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 8, του κανονισμού (ΕΚ) 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 3821/85 και (ΕΚ) 2135/98 του Συμβουλίου, καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 3820/85 του Συμβουλίου (ΕΕ 2006, L 102, σ. 1).

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Vaditrans BVBA και του BelgischeStaat (Βελγικού Δημοσίου) με αντικείμενο την ακύρωση του Koninklijk besluit tot wijziging van het koninklijk besluit van 19 juli 2000 betreffende de inning en de consignatie van een som bij het vaststellen van sommige inbreuken inzage het vervoer over de weg (βασιλικού διατάγματος περί τροποποιήσεως του βασιλικού διατάγματος της 19ης Ιουλίου 2000 περί εισπράξεως και παρακαταθήκης χρηματικού ποσού σε περίπτωση διαπιστώσεως ορισμένων παραβάσεων σχετικά με τις οδικές μεταφορές) της 19ης Απριλίου 2014 (Moniteur belge της 11ης Ιουνίου 2014, σ. 44159) (στο εξής: βασιλικό διάταγμα της 19ης Απριλίου 2014), το οποίο προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την επιβολή προστίμου ύψους 1 800 ευρώ στους οδηγούς φορτηγών που λαμβάνουν την υποχρεωτικά λαμβανόμενη κανονική περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεώς τους μέσα στο όχημά τους και όχι κάπου αλλού.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

3        Κατά τις αιτιολογικές σκέψεις 1, 17 26 και 27 του κανονισμού 561/2006:

«(1)      Στον τομέα των οδικών μεταφορών, ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3820/85 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών [ΕΕ 1985, L 370, σ. 1] στοχεύει στην εναρμόνιση των όρων ανταγωνισμού στις χερσαίες μεταφορές και ιδίως στον οδικό τομέα, καθώς και στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της οδικής ασφάλειας. Η πρόοδος που έχει σημειωθεί στους τομείς αυτούς θα πρέπει να διαφυλαχθεί και να προωθηθεί.

[...]

(17)      Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών των εργαζομένων τους οποίους καλύπτει καθώς και στη γενική βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Ο σκοπός αυτός επιδιώκεται κυρίως με τις διατάξεις που αφορούν τον μέγιστο χρόνο οδήγησης ανά ημέρα, ανά εβδομάδα και ανά δεκαπενθήμερο, με τη διάταξη η οποία υποχρεώνει τον οδηγό να λαμβάνει μία κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης τουλάχιστον ανά δεκαπενθήμερο και με τις διατάξεις που ορίζουν ότι η περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης δεν θα πρέπει να διαρκεί επ’ ουδενί λιγότερο από εννέα συνεχείς ώρες. [...]

[...]

(26)      Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις οι οποίες επιβάλλονται για παραβάσεις του παρόντος κανονισμού και να διασφαλίζουν την επιβολή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές, αποτρεπτικές και να μην εισάγουν διακρίσεις. Η δυνατότητα ακινητοποίησης του οχήματος σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρών παραβάσεων θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνεται μεταξύ των μέτρων που μπορούν να επιβάλλουν τα κράτη μέλη. Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού που αφορούν τις κυρώσεις ή την κίνηση διαδικασιών δεν θα πρέπει να θίγουν τους εθνικούς κανόνες σχετικά με το βάρος της απόδειξης.

(27)      Χάριν της σαφούς και αποτελεσματικής επιβολής της εφαρμογής, είναι επιθυμητό να διασφαλισθούν ομοιόμορφες διατάξεις σχετικά με την ευθύνη των επιχειρήσεων μεταφορών και των οδηγών για τις παραβάσεις του παρόντος κανονισμού. Η ευθύνη αυτή είναι δυνατό να συνεπάγεται ποινικές, αστικές ή διοικητικές κυρώσεις, ανάλογα με την περίπτωση, στα κράτη μέλη.»

4        Το άρθρο 1 του κανονισμού αυτού προβλέπει τα εξής:

«Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τους κανόνες που διέπουν το χρόνο οδήγησης, τα διαλείμματα και τις περιόδους ανάπαυσης των οδηγών που απασχολούνται στην οδική μεταφορά εμπορευμάτων και επιβατών με σκοπό την εναρμόνιση των όρων ανταγωνισμού μεταξύ των τρόπων χερσαίων μεταφορών, ιδιαίτερα στον οδικό τομέα, καθώς και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και της οδικής ασφάλειας. Ο παρών κανονισμός στοχεύει επίσης να προωθηθεί η βελτίωση των πρακτικών παρακολούθησης και επιβολής των κανόνων από τα κράτη μέλη και η βελτίωση των πρακτικών εργασίας στον κλάδο των οδικών μεταφορών.

5        Το άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού ορίζει στα στοιχεία ζʹ και ηʹ την περίοδο ημερήσιας και εβδομαδιαίας αναπαύσεως:

«ζ)      “περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης”: καθημερινή περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του και η οποία καλύπτει μια “κανονική περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης” και μια “μειωμένη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης”:

–        “κανονική περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης”: κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή, διάρκειας τουλάχιστον 11 ωρών. Εναλλακτικά, η κανονική περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης μπορεί να ληφθεί σε δύο περιόδους, η πρώτη εκ των οποίων πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 3 ώρες χωρίς διακοπή και η δεύτερη τουλάχιστον 9 ώρες χωρίς διακοπή,

–        “μειωμένη περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης”: κάθε περίοδος ανάπαυσης μικρότερη των 11 ωρών, αλλά διάρκειας τουλάχιστον 9 ωρών·

η)      “περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης”: περίοδος ανάπαυσης, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του· ο όρος καλύπτει την “κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης” και τη “μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης”:

–        “κανονική περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης”: κάθε περίοδος ανάπαυσης, διάρκειας τουλάχιστον 45 ωρών,

–        “μειωμένη περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης”: κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή διάρκειας μικρότερης των 45 ωρών, η οποία μπορεί, με την επιφύλαξη των όρων του άρθρου 8 παράγραφος 6 να συντομευθεί σε τουλάχιστον 24 συνεχόμενες ώρες».

6        Το άρθρο 8, παράγραφος 6, του ίδιου κανονισμού ορίζει τα εξής:

«Κατά τη διάρκεια δεκαπενθημέρου, ο οδηγός πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον:

–        δύο κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας ανάπαυσης, ή

–        μία κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης και μία μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης διάρκειας τουλάχιστον 24 ωρών· ωστόσο, η μείωση πρέπει να αντισταθμίζεται με ισοδύναμη ανάπαυση που λαμβάνεται συνολικά πριν από το τέλος της τρίτης εβδομάδας που έπεται της εν λόγω εβδομάδας.

Μια περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης πρέπει να αρχίζει το αργότερο μόλις συμπληρωθούν έξι συνεχόμενα εικοσιτετράωρα από το τέλος της προηγούμενης περιόδου εβδομαδιαίας ανάπαυσης.»

7        Το άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 έχει ως εξής:

«Κατ’ επιλογήν του οδηγού, οι περίοδοι ημερήσιας ανάπαυσης και οι περίοδοι μειωμένης εβδομαδιαίας ανάπαυσης μακριά από τη βάση, μπορούν να λαμβάνονται μέσα σε όχημα, εφόσον αυτό διαθέτει κατάλληλες εγκαταστάσεις ύπνου για κάθε οδηγό και είναι σταθμευμένο.»

8        Το άρθρο 18 του κανονισμού αυτού ορίζει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.»

9        Το άρθρο 19, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού προβλέπει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται για τις παραβιάσεις του παρόντος κανονισμού και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζεται η εφαρμογή τους. Οι κυρώσεις αυτές πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές, αποτρεπτικές και να μην εισάγουν διακρίσεις. Καμία παράβαση του παρόντος κανονισμού και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 δεν υπόκειται σε περισσότερες της μιας κυρώσεις ή διαδικασίες. [...]»

 Το βελγικό δίκαιο

10      Η έκθεση προς τον Βασιλέα (rapport au Roi) που προσαρτάται στο βασιλικό διάταγμα της 19ης Απριλίου 2014 αναφέρει ότι το διάταγμα αυτό εντάσσεται στο πλαίσιο ενός σχεδίου δράσεως που ενέκρινε το υπουργικό συμβούλιο στις 28 Νοεμβρίου 2013 για την αντιμετώπιση της δόλιας αποσπάσεως στο Βέλγιο εργαζομένων υπηκόων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαινόμενο το οποίο είναι γνωστό ως «κοινωνικό ντάμπινγκ».

11      Το βασιλικό διάταγμα της 19ης Απριλίου 2014 προβλέπει, αφενός, αύξηση του προστίμου για παράβαση της υποχρεώσεως να υπάρχει, εντός του οχήματος, η εκδιδόμενη πριν από τη μεταφορά φορτωτική και, αφετέρου, πρόστιμο για παράβαση της απαγορεύσεως λήψεως της κανονικής περιόδου εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημα.

12      Το άρθρο 2 του βασιλικού διατάγματος της 19ης Απριλίου 2014 ορίζει τα εξής:

«Στο παράρτημα 1, προσάρτημα 1, του [βασιλικού διατάγματος της 19ης Ιουλίου 2000], υπό στοιχείο c), Χρόνοι οδηγήσεως και περίοδοι αναπαύσεως, προστίθεται το σημείο 8, το οποίο έχει ως εξής:

8

Η κατά τον χρόνο του ελέγχου υποχρεωτικά λαμβανόμενη κανονική περίοδος εβδομαδιαίας αναπαύσεως λαμβάνεται μέσα στο όχημα.

– κανονισμός (ΕΚ) 561/2006, άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8.

– AETR, άρθρο 8

1 800 ευρώ

»

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

13      Η Vaditrans, μεταφορική εταιρία εγκατεστημένη στο Βέλγιο, άσκησε στις 8 Αυγούστου 2014 ενώπιον του Raad van State (Συμβουλίου Επικρατείας, Βέλγιο) αίτηση ακυρώσεως του βασιλικού διατάγματος της 19ης Απριλίου 2014, δυνάμει του οποίου είναι δυνατό να επιβληθεί πρόστιμο ύψους 1 800 ευρώ, όταν ο οδηγός φορτηγού λαμβάνει την κανονική περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεώς του μέσα στο όχημα.

14      Προς στήριξη της αιτήσεώς της, η Vaditrans υποστηρίζει ότι το άρθρο 2 του βασιλικού διατάγματος της 19ης Απριλίου 2014 δεν συνάδει προς την αρχή της νομιμότητας των ποινών, δεδομένου ότι η διάταξη αυτή επιβάλλει κύρωση σε περίπτωση λήψεως της κανονικής περιόδου εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημα, ενώ ο κανονισμός 561/2006 δεν προβλέπει τέτοια απαγόρευση.

15      Αντιθέτως, το Βελγικό Δημόσιο, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Μεταφορών, εκτιμά ότι από τον κανονισμό 561/2006 προκύπτει σαφώς ότι ο οδηγός δεν μπορεί να λαμβάνει την κανονική περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεώς του μέσα στο όχημά του.

16      Το αιτούν δικαστήριο διαπιστώνει, συναφώς, ότι το βασιλικό διάταγμα της 19ης Απριλίου 2014 στηρίζεται στην αρχή που διατυπώνεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του εν λόγω κανονισμού, κατά την οποία απαγορεύεται στον οδηγό να λαμβάνει την κανονική περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεώς του μέσα στο όχημά του. Χωρίς να υπεισέλθει περαιτέρω στο θέμα επί της ουσίας, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι εγείρονται αμφιβολίες σχετικά με τη βασιμότητα της απόψεως αυτής και ότι πρόκειται για ζήτημα ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης που εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου.

17      Το αιτούν δικαστήριο εκτιμά, επίσης, ότι ανακύπτουν δύο ακόμη ερωτήματα, τα οποία δεν εξετάζει περαιτέρω, αναλόγως της απαντήσεως που θα δοθεί από το Δικαστήριο στο ως άνω ερώτημα. Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως του Δικαστηρίου πρέπει, κατά την άποψή του, να καθοριστεί εάν ο κανονισμός 561/2006 συνάδει προς την αρχή της νομιμότητας των ποινών, την οποία κατοχυρώνει το άρθρο 49, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης). Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται εάν ένα κράτος μέλος μπορεί να θεσπίσει στο εσωτερικό του δίκαιο απαγόρευση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη.

18      Υπό τις συνθήκες αυτές, το Raad van State (Συμβούλιο της Επικρατείας) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Πρέπει το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού 561/2006 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι δεν επιτρέπεται να λαμβάνονται μέσα στο όχημα οι κανονικές περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 6, του ίδιου κανονισμού;

2)      Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, παραβιάζει τότε το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού 561/2006, σε συνδυασμό με το άρθρο 19 του κανονισμού αυτού, την αρχή της νομιμότητας στις ποινικές διαδικασίες, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 49 του Χάρτη […], επειδή οι προαναφερθείσες διατάξεις του εν λόγω κανονισμού δεν προβλέπουν ρητώς την απαγόρευση να λαμβάνονται μέσα στο όχημα οι κανονικές περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 6, του εν λόγω κανονισμού;

3)      Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, επιτρέπει τότε ο εν λόγω κανονισμός στα κράτη μέλη να ορίσουν στο εσωτερικό τους δίκαιο ότι απαγορεύεται να λαμβάνονται μέσα στο όχημα οι κανονικές περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 6, του ίδιου κανονισμού;»

Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

 Επί του πρώτου ερωτήματος

19      Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, η Βελγική, η Γερμανική, η Γαλλική και η Αυστριακή Κυβέρνηση καθώς και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμούν ότι το άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 δεν επιτρέπει στον οδηγό να λαμβάνει τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημά του. Η Vaditrans καθώς και η Εσθονική και η Ισπανική Κυβέρνηση υποστηρίζουν, εντούτοις, την αντίθετη άποψη.

20      Συναφώς πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, για την ερμηνεία διατάξεως του δικαίου της Ένωσης πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όχι μόνον το γράμμα της, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο αυτή εντάσσεται και οι σκοποί που επιδιώκονται με τη ρύθμιση της οποίας αποτελεί μέρος (βλ., μεταξύ άλλων, απόφαση της 6ης Ιουλίου 2017, Air Berlin, C‑290/16, EU:C:2017:523, σκέψη 22 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία) και, εν προκειμένω, το ιστορικό θεσπίσεως της ρυθμίσεως αυτής (απόφαση της 1ης Ιουλίου 2015, Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland, C‑461/13, EU:C:2015:433, σκέψη 30).

21      Όσον αφορά, πρώτον, το γράμμα του άρθρου 8, παράγραφος 6, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού 561/2006, παρατηρείται ότι η διάταξη αυτή προβλέπει ότι, κατά τη διάρκεια δεκαπενθημέρου, ο οδηγός πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον δύο κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως ή μία κανονική περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεως και μία μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεως, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις.

22      Το άρθρο 8, παράγραφος 6, δεύτερο εδάφιο, του εν λόγω κανονισμού ορίζει ότι μία περίοδος εβδομαδιαίας αναπαύσεως αρχίζει το αργότερο μόλις συμπληρωθούν έξι συνεχόμενα εικοσιτετράωρα από το τέλος της προηγούμενης περιόδου εβδομαδιαίας αναπαύσεως.

23      Τέλος, το άρθρο 8, παράγραφος 8, του εν λόγω κανονισμού προβλέπει ότι, κατ’ επιλογήν του οδηγού, οι περίοδοι ημερήσιας αναπαύσεως και οι μειωμένες περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως μακριά από τη βάση μπορούν να λαμβάνονται μέσα σε όχημα, εφόσον αυτό διαθέτει κατάλληλες εγκαταστάσεις ύπνου για κάθε οδηγό και είναι σταθμευμένο.

24      Το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού 561/2006 πρέπει να ερμηνευθεί υπό το πρίσμα του άρθρου 4 του κανονισμού αυτού, καθόσον η δεύτερη αυτή διάταξη ορίζει την έννοια των όρων που χρησιμοποιούνται στον εν λόγω κανονισμό.

25      Το άρθρο 4, στοιχείο στʹ, του κανονισμού 561/2006 ορίζει ότι ως «ανάπαυση» νοείται «κάθε περίοδος χωρίς διακοπή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του».

26      Το άρθρο 4, στοιχείο ζʹ, του εν λόγω κανονισμού ορίζει ότι ως «περίοδος ημερήσιας ανάπαυσης» νοείται η «καθημερινή περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του» και διευκρινίζει ότι η περίοδος αυτή καλύπτει μια «κανονική περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης» και μια «μειωμένη περίοδο ημερήσιας ανάπαυσης», δύο έννοιες τις οποίες ορίζει περαιτέρω ειδικότερα.

27      Κατά το άρθρο 4, στοιχείο ηʹ, του ίδιου κανονισμού, ως «περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης» νοείται η «περίοδος ανάπαυσης, κατά τη διάρκεια της οποίας ο οδηγός μπορεί να διαθέτει ελεύθερα το χρόνο του», η δε έννοια αυτή καλύπτει την «κανονική περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης» και τη «μειωμένη περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης». Ειδικότερα, ως «κανονική περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης» ορίζεται «κάθε περίοδος ανάπαυσης, διάρκειας τουλάχιστον 45 ωρών», ενώ ως «μειωμένη περίοδος εβδομαδιαίας ανάπαυσης» ορίζεται «κάθε περίοδος ανάπαυσης χωρίς διακοπή διάρκειας μικρότερης των 45 ωρών, η οποία μπορεί, με την επιφύλαξη των όρων του άρθρου 8 παράγραφος 6 [του κανονισμού 561/2006] να συντομευθεί σε τουλάχιστον 24 συνεχόμενες ώρες».

28      Συνεπώς, το άρθρο 4, στοιχεία ζʹ και ηʹ, του κανονισμού 561/2006, ορίζοντας την περίοδο ημερήσιας αναπαύσεως και την περίοδο εβδομαδιαίας αναπαύσεως αντίστοιχα, διακρίνει τις περιόδους αυτές στο μέτρο που αμφότερες μπορούν να είναι κανονικές ή μειωμένες.

29      Η διάκριση αυτή γίνεται και στο άρθρο 8, παράγραφος 6, του εν λόγω κανονισμού, το οποίο αναφέρει, στο πρώτο εδάφιό του, τόσο τις περιόδους κανονικής όσο και τις περιόδους μειωμένης εβδομαδιαίας αναπαύσεως. Αντιθέτως, το δεύτερο εδάφιο της διατάξεως αυτής κάνει απλώς λόγο για «περίοδο εβδομαδιαίας ανάπαυσης» καλύπτοντας, συνεπώς, και τις δύο προηγούμενες έννοιες.

30      Το άρθρο 8, παράγραφος 8, του ίδιου κανονισμού επαναλαμβάνει τη διάκριση του άρθρου 4, στοιχεία ζʹ και ηʹ, κάνοντας αναφορά στις «[περιόδους] ημερήσιας ανάπαυσης», οι οποίες καλύπτουν τις κανονικές και τις μειωμένες περιόδους ημερήσιας αναπαύσεως, και στις «[περιόδους] μειωμένης εβδομαδιαίας ανάπαυσης».

31      Καθόσον το άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 μνημονεύει ρητώς τις περιόδους ημερήσιας αναπαύσεως και τις μειωμένες περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως, εξ αυτού συνάγεται ότι ο οδηγός δεν επιτρέπεται να λαμβάνει μέσα στο όχημα τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως.

32      Πράγματι, εάν ο νομοθέτης της Ένωσης ήθελε να καλύψει, στο άρθρο 8, παράγραφος 8, του εν λόγω κανονισμού, τόσο τις κανονικές όσο και τις μειωμένες περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει απλώς τη φράση «περίοδοι εβδομαδιαίας ανάπαυσης» για να συμπεριλάβει τις ως άνω δύο ειδών περιόδους αναπαύσεως.

33      Περαιτέρω, εάν επιτρεπόταν η λήψη όλων των περιόδων αναπαύσεως των οδηγών μέσα στο όχημα, θα ήταν άνευ αντικειμένου η διάκριση του άρθρου 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 και η διάταξη αυτή θα έχανε, συνεπώς, την πρακτική αποτελεσματικότητά της.

34      Αυτή η ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 επιρρωννύεται από το ιστορικό θεσπίσεως της διατάξεως αυτής, στο μέτρο που η βούληση του νομοθέτη της Ένωσης καταδεικνύεται από μια σειρά τροποποιήσεων που επήλθαν στη διατύπωσή της κατά τη διάρκεια της νομοθετικής διαδικασίας.

35      Συγκεκριμένα, για τους λόγους που εκτίθενται εκτενέστερα στα σημεία 45 έως 51 των προτάσεων του γενικού εισαγγελέα, από τη διαδικασία θεσπίσεως του άρθρου 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 μπορεί να συναχθεί προδήλως η βούληση του εν λόγω νομοθέτη να αποκλείσει τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως από το πεδίο εφαρμογής της διατάξεως αυτής.

36      Συνεπώς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η αρχική πρόταση της Επιτροπής για το άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 [αρχικώς άρθρο 8, παράγραφος 6· βλ. πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών, COM(2001) 573 τελικό, της 12ης Οκτωβρίου 2001 (ΕΕ 2002, C 51 E, σ. 234)] περιελάμβανε όλες τις περιόδους αναπαύσεως, δηλαδή τόσο τις ημερήσιες όσο και τις εβδομαδιαίες περιόδους αναπαύσεως, εφόσον το όχημα, αφενός, διέθετε κατάλληλες εγκαταστάσεις ύπνου για κάθε οδηγό και, αφετέρου, ήταν σταθμευμένο.

37      Εντούτοις, καθόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με το νομοθετικό ψήφισμα της 14ης Ιανουαρίου 2003, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών (ΕΕ 2004, C 38 E, σ. 152), απάλειψε από το κείμενο της εν λόγω διατάξεως την αναφορά στις περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως για τον λόγο ότι, χωρίς την τροποποίηση αυτή, το νέο σύστημα θα ήταν ακατάλληλο για την υγιεινή και την καλή φυσική κατάσταση των οδηγών, η Επιτροπή υπέβαλε ως συμβιβαστική πρόταση να λαμβάνονται μέσα στο όχημα μόνον οι μειωμένες περίοδοι εβδομαδιαίας αναπαύσεως μακριά από τη βάση [άρθρο 8, παράγραφος 6, καθώς και σημείο 26 της αιτιολογικής εκθέσεως, COM(2003) 0490 τελικό].

38      Αυτή είναι η προσέγγιση που υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κοινή θέση και η οποία, μολονότι το Κοινοβούλιο σκόπευε να προβεί σε νέα τροποποίηση [νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Απριλίου 2005 σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου ενόψει της έγκρισης του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3821/85 και (ΕΚ) αριθ. 2135/98 (ΕΕ 2006, C 33 E, σ. 424)], τελικώς έγινε αποδεκτή στο κοινό σχέδιο που εγκρίθηκε από την επιτροπή συνδιαλλαγής (Doc PE-CONS 3671/3/05 REV 3, 31 Ιανουαρίου 2006· νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 2 Φεβρουαρίου 2006· Doc 7580/06, 21 Μαρτίου 2006), του οποίου το γράμμα περιελήφθη στο άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006.

39      Όσον αφορά, δεύτερον, το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται το άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006 πρέπει να επισημανθεί ότι το εν λόγω πλαίσιο επιβεβαιώνει την ως άνω ερμηνεία.

40      Πράγματι, όπως προκύπτει από τις σκέψεις 21 έως 33 της παρούσας αποφάσεως, ορισμένες διατάξεις του κανονισμού 561/2006, και εν προκειμένω το άρθρο 4, στοιχεία στʹ και ζʹ, καθώς και το άρθρο 8, παράγραφος 6, του κανονισμού αυτού, τα οποία ορίζουν τις έννοιες που περιέχονται στο άρθρο 8, παράγραφος 8, του εν λόγω κανονισμού, αποκλείουν κάθε άλλη ερμηνεία που θα μπορούσε να κλονίσει τη διάρθρωση των εν λόγω διατάξεων.

41      Όσον αφορά, τρίτον, τον σκοπό που επιδιώκει το άρθρο 8, παράγραφος 8, του κανονισμού 561/2006, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ο σκοπός αυτός επιρρωννύεται και από την ερμηνεία που παρατίθεται στις σκέψεις 31 έως 33 της παρούσας αποφάσεως.

42      Συγκεκριμένα, κατά πάγια νομολογία, σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 17 και το άρθρο 1του εν λόγω κανονισμού, ο κανονισμός αυτός αποσκοπεί στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας του προσωπικού που απασχολείται στον τομέα των οδικών μεταφορών, στην εν γένει βελτίωση της οδικής ασφάλειας και στην εναρμόνιση των όρων ανταγωνισμού στις οδικές μεταφορές (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 9ης Φεβρουαρίου 2012, Urbán, C‑210/10, EU:C:2012:64, σκέψη 25, της 9ης Ιουνίου 2016, Eurospeed, C‑287/14, EU:C:2016:420, σκέψεις 38 και 39 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, και της 19ης Οκτωβρίου 2016, EL-EM‑2001, C‑501/14, EU:C:2016:777, σκέψη 21).

43      Η ερμηνεία κατά την οποία το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού 561/2006 απαγορεύει στον οδηγό να λαμβάνει τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημα αποσκοπεί προδήλως στην επίτευξη των σκοπών που επιδιώκει ο κανονισμός αυτός για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των οδηγών και για την οδική ασφάλεια. Οι λόγοι που προβάλλει το Κοινοβούλιο στο νομοθετικό ψήφισμα της 14ης Ιανουαρίου 2003 επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση αυτή.

44      Συναφώς, πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι, μολονότι, όπως υποστήριξε η Επιτροπή στη γνωμοδότηση της 27ης Ιουνίου 2005 [COM(2005) 0301 τελικό], ο σχεδιασμός των οχημάτων βελτιώθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της εικοσαετίας που προηγήθηκε της γνωμοδοτήσεώς της και μολονότι ασφαλώς ο σχεδιασμός της καμπίνας τους έχει ομοίως εξελιχθεί τα τελευταία έτη, εντούτοις παραμένει γεγονός ότι η καμπίνα ενός φορτηγού δεν φαίνεται να αποτελεί κατάλληλο χώρο αναπαύσεως των οδηγών για μεγαλύτερες περιόδους από τις ημερήσιες ή τις μειωμένες εβδομαδιαίες περιόδους αναπαύσεως. Οι οδηγοί πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να περνούν τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεώς τους σε χώρο ο οποίος να παρέχει κατάλληλες και επαρκείς συνθήκες διαμονής.

45      Στο πλαίσιο αυτό, διαπιστώνεται επίσης ότι, εάν το άρθρο 8 του κανονισμού 561/2006 ερμηνευόταν υπό την έννοια ότι ο οδηγός μπορεί να λαμβάνει τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημά του, τούτο θα συνεπαγόταν ότι ένας οδηγός θα μπορούσε να λαμβάνει όλες τις περιόδους αναπαύσεώς του μέσα στο όχημά του. Συγκεκριμένα, σε μια τέτοια περίπτωση, οι περίοδοι αναπαύσεως του οδηγού αυτού θα λαμβάνονταν σε χώρο ο οποίος δεν παρέχει τις κατάλληλες συνθήκες διαμονής. Μια τέτοιου είδους ερμηνεία του άρθρου 8 του κανονισμού 561/2006 δεν μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη του σκοπού που επιδιώκει ο κανονισμός αυτός για βελτίωση των συνθηκών εργασίας των οδηγών.

46      Η Vaditrans και η Εσθονική Κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι μια τέτοια ερμηνεία θα μπορούσε να επιφέρει ενδεχόμενη επιδείνωση των συνθηκών υπό τις οποίες οι οδηγοί λαμβάνουν τις περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως. Περαιτέρω θα μπορούσε να δυσχεράνει την απόδειξη συμμορφώσεως προς την επιταγή αυτή, με αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της διοικητικής επιβαρύνσεως των οδηγών οχημάτων.

47      Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ο κανονισμός 561/2006 όντως δεν περιέχει καμία ρητή διάταξη για τον τρόπο λήψεως από τον οδηγό οχήματος των κανονικών περιόδων εβδομαδιαίας αναπαύσεως, εντούτοις, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 62 των προτάσεών του, οι εκτιμήσεις της Vaditrans και της Εσθονικής Κυβερνήσεως δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη μη τήρηση των αναγκαστικού δικαίου διατάξεων του εν λόγω κανονισμού που αφορούν τις περιόδους αναπαύσεως των οδηγών.

48      Κατόπιν του συνόλου των προεκτεθέντων, στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού 561/2006 έχει την έννοια ότι ο οδηγός δεν μπορεί να λαμβάνει, μέσα στο όχημά του, τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 6.

  Επί του δευτέρου ερωτήματος

49      Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα, η Vaditrans και η Ισπανική Κυβέρνηση, οι οποίες προτείνουν να δοθεί καταφατική απάντηση στο ερώτημα αυτό, υποστηρίζουν ότι, ελλείψει ρητών κανόνων επί του ζητήματος, η ερμηνεία του κανονισμού 561/2006 υπό την έννοια ότι δεν επιτρέπεται στον οδηγό να λαμβάνει τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημα θα συνιστούσε a contrario ερμηνεία ή, κατ’ αναλογία, ερμηνεία την οποία αποκλείει η αρχή της νομιμότητας.

50      Συναφώς πρέπει να υπομνησθεί ότι η αρχή της νομιμότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών (nullum crimen, nulla poena sine lege), όπως αυτή διατυπώνεται, ιδίως, στο άρθρο 49, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του Χάρτη, η οποία αποτελεί ειδική έκφραση της γενικής αρχής περί ασφάλειας δικαίου, ορίζει ότι δεν επιτρέπεται η καταδίκη προσώπου για πράξη ή παράλειψη η οποία δεν ήταν, κατά την ημερομηνία τελέσεώς της, ποινικώς κολάσιμη δυνάμει του εθνικού ή του διεθνούς δικαίου.

51      Η αρχή αυτή επιτάσσει, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, οι κανόνες της Ένωσης να καθορίζουν σαφώς τις αξιόποινες πράξεις και τις ποινές που τις κολάζουν. Η προϋπόθεση αυτή πληρούται όταν ο πολίτης έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει, με βάση το γράμμα της σχετικής διατάξεως και, εν ανάγκη, χάρη στην ερμηνεία της από τα δικαστήρια, ποιες πράξεις ή παραλείψεις στοιχειοθετούν την ποινική ευθύνη του (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 3ης Ιουνίου 2008, Intertanko κ.λπ., C‑308/06, EU:C:2008:312, σκέψη 71, καθώς και της 22ας Οκτωβρίου 2015, AC-Treuhand κατά Επιτροπής, C‑194/14 P, EU:C:2015:717, σκέψη 40 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

52      Η αρχή της νομιμότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών δεν μπορεί, επομένως, να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει τη βαθμιαία αποσαφήνιση των κανόνων περί ποινικής ευθύνης διά της περιπτωσιολογικής νομολογιακής ερμηνείας τους, υπό την προϋπόθεση ότι το αποτέλεσμα είναι ευλόγως προβλέψιμο κατά τον χρόνο τελέσεως της παραβάσεως, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της κρατούσας κατά την περίοδο εκείνη ερμηνείας της σχετικής διατάξεως από τη νομολογία (απόφαση της 22ας Οκτωβρίου 2015, AC-Treuhand κατά Επιτροπής, C‑194/14 P, EU:C:2015:717, σκέψη 41 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

53      Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, όπως προκύπτει από την απάντηση που δόθηκε στο πρώτο ερώτημα, το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού 561/2006 απαγορεύει τη λήψη των κανονικών περιόδων εβδομαδιαίας αναπαύσεως μέσα στο όχημα, χωρίς όμως η διάταξη αυτή να προβλέπει η ίδια οποιαδήποτε κύρωση. Ούτε το άρθρο 19 του κανονισμού αυτού ορίζει κάποια κύρωση, αλλά αντιθέτως επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να επιβάλλουν κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως του κανονισμού αυτού και να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν την εφαρμογή των κυρώσεων αυτών.

54      Οι κυρώσεις αυτές πρέπει, όπως προκύπτει εξάλλου και από την αιτιολογική σκέψη 26 του κανονισμού 561/2006, να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές, αποτρεπτικές και να μην εισάγουν διακρίσεις. Μολονότι το άρθρο 19 του κανονισμού αυτού απαιτεί από τα κράτη μέλη να πληρούν συμπληρωματικές προϋποθέσεις όσον αφορά τους κανόνες που θεσπίζουν για την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση παραβάσεως του εν λόγω κανονισμού, οι προϋποθέσεις αυτές δεν ασκούν, εντούτοις, καμία επιρροή στη φύση των κυρώσεων, όπως επιβεβαιώνει και η αιτιολογική σκέψη 27 του ίδιου κανονισμού, κατά την οποία τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν ποινικές, αστικές ή διοικητικές κυρώσεις σε περίπτωση παραβάσεως του κανονισμού.

55      Όπως προκύπτει, συναφώς, από πάγια νομολογία, όταν ένας κανονισμός της Ένωσης δεν περιέχει ειδική διάταξη προβλέπουσα κύρωση σε περίπτωση παραβάσεώς του ή παραπέμπει, συναφώς, στις εθνικές νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις, το άρθρο 4, παράγραφος 3, της Συνθήκης ΕΕ επιβάλλει στα κράτη μέλη να λαμβάνουν κάθε πρόσφορο μέτρο που να εγγυάται την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα του δικαίου της Ένωσης. Προς τούτο, τα κράτη μέλη, διατηρώντας πάντως το δικαίωμα επιλογής των κυρώσεων, υποχρεούνται ιδίως να μεριμνούν ώστε για τις παραβιάσεις του δικαίου της Ένωσης να επιβάλλονται κυρώσεις υπό προϋποθέσεις, ουσιαστικές και διαδικαστικές, ανάλογες με τις ισχύουσες για τις παραβιάσεις του εθνικού δικαίου παρόμοιας φύσεως και σημασίας και, εν πάση περιπτώσει, προσδίδουσες στην κύρωση αποτελεσματικό, ανάλογο και αποτρεπτικό χαρακτήρα (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 10ης Ιουλίου 1990, Hansen, C‑326/88, EU:C:1990:291, σκέψη 17, και της 27ης Μαρτίου 2014, LCL Le Crédit Lyonnais, C‑565/12, EU:C:2014:190, σκέψη 44 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

56      Πρέπει να επισημανθεί, στο πλαίσιο αυτό, ότι το Δικαστήριο έχει επανειλημμένως ερμηνεύσει πράξεις του παράγωγου δικαίου που επιβάλλουν στα κράτη μέλη την υποχρέωση επιβολής κυρώσεων για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των πράξεων αυτών υπό το φως της αρχής της νομιμότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών. Συγκεκριμένα, κατά τη νομολογία αυτή, οι οδηγίες δεν μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα, αυτές καθαυτές και ανεξαρτήτως του εσωτερικού νόμου που το κράτος μέλος θεσπίζει για την εφαρμογή τους, τη στοιχειοθέτηση ή επίταση της ποινικής ευθύνης όσων ενεργούν κατά παράβαση των διατάξεών τους (βλ., μεταξύ άλλων, απόφαση της 7ης Ιανουαρίου 2004, X, C‑60/02, EU:C:2004:10, σκέψη 61).

57      Από τη νομολογία αυτή προκύπτει, επίσης, ότι η συλλογιστική που ακολούθησε το Δικαστήριο για τις οδηγίες είναι εφαρμόσιμη και στους κανονισμούς, δηλαδή σε κανόνες οι οποίοι, εκ της φύσεώς τους, δεν χρειάζονται εθνικά μέτρα για τη μεταφορά τους στην εσωτερική έννομη τάξη, όταν οι κανονισμοί αυτοί παρέχουν στα κράτη μέλη αρμοδιότητα να θεσπίζουν τις κυρώσεις των παραβάσεων για τις συμπεριφορές που οι ίδιοι απαγορεύουν (βλ., συναφώς, απόφαση της 7ης Ιανουαρίου 2004, X, C‑60/02, EU:C:2004:10, σκέψη 62).

58      Συνεπώς, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τον κανονισμό 561/2006, εναπόκειται στα κράτη μέλη να επιβάλλουν κυρώσεις για τις παραβάσεις του κανονισμού αυτού, τα κράτη μέλη έχουν περιθώριο εκτιμήσεως όσον αφορά τη φύση των επιβαλλόμενων κυρώσεων (βλ., συναφώς, απόφαση της 9ης Ιουνίου 2016, Eurospeed, C‑287/14, EU:C:2016:420, σκέψη 34).

59      Κατόπιν των προεκτεθέντων, από την εξέταση του δεύτερου προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να θίγει το κύρος του κανονισμού 561/2006 υπό το πρίσμα της αρχής της νομιμότητας στις ποινικές διαδικασίες, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 49, παράγραφος 1, του Χάρτη.

 Επί του τρίτου ερωτήματος

60      Κατόπιν της απαντήσεως που δόθηκε στο πρώτο ερώτημα, παρέλκει η απάντηση στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα.

 Επί των δικαστικών εξόδων

61      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) αποφαίνεται:

1)      Το άρθρο 8, παράγραφοι 6 και 8, του κανονισμού (ΕΚ) 561/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για την εναρμόνιση ορισμένων κοινωνικών διατάξεων στον τομέα των οδικών μεταφορών και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) 3821/85 και (ΕΚ) 2135/98 του Συμβουλίου, καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 3820/85 του Συμβουλίου, έχει την έννοια ότι ο οδηγός δεν μπορεί να λαμβάνει, μέσα στο όχημά του, τις κανονικές περιόδους εβδομαδιαίας αναπαύσεως που προβλέπει το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 6.

2)      Από την εξέταση του δεύτερου προδικαστικού ερωτήματος δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να θίγει το κύρος του κανονισμού 561/2006 υπό το πρίσμα της αρχής της νομιμότητας στις ποινικές διαδικασίες, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 49, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

↧

Υπόθεση C-442/16 Πρόσωπο που έπαυσε να ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα – Διατήρηση της ιδιότητας του μη μισθωτού – Δικαίωμα διαμονής – Νομοθεσία κράτους μέλους κατά την οποία το επίδομα ανεργίας χορηγείται μόνο στα πρόσωπα που έχουν δικαίωμα διαμονής στην επικράτεια αυτού του κράτους μέλους

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πέμπτο τμήμα) της 20ής Δεκεμβρίου 2017  «Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2004/38/ΕΚ – Πρόσωπο που έπαυσε να ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα – Διατήρηση της ιδιότητας του μη μισθωτού – Δικαίωμα διαμονής – Νομοθεσία κράτους μέλους κατά την οποία το επίδομα ανεργίας χορηγείται μόνο στα πρόσωπα που έχουν δικαίωμα διαμονής στην επικράτεια αυτού του κράτους μέλους»

Στην υπόθεση C-442/16,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Court of appeal (εφετείο, Ιρλανδία) με απόφαση της 29ης Ιουλίου 2016, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 8 Αυγούστου 2016, στο πλαίσιο της δίκης

Florea Gusa

κατά

Minister for Social Protection,

Ιρλανδίας,

Attorney General,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πέμπτο τμήμα),

συγκείμενο από τους J. L. da Cruz Vilaça, πρόεδρο τμήματος, A. Tizzano (εισηγητή), Αντιπρόεδρο του Δικαστηρίου, E. Levits, A. Borg Barthet και M. Berger, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: M. Wathelet

γραμματέας: C. Strömholm, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 14ης Ιουνίου 2017,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        ο F. Gusa, εκπροσωπούμενος από τον V. Nahoi, advocate, την F. Flanagan, BL, και τον D. Shortall, BL,

–        ο Minister for Social Protection, η Ιρλανδία και ο Attorney General, εκπροσωπούμενοι από τις A. Morrissey και E. Creedon καθώς και από τον E. McKenna, επικουρούμενους από τους D. Dodd, BL, και S. Woulfe, SC,

–        η Τσεχική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους M. Smolek, J. Pavliš και J. Vláčil,

–        η Δανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους J. Nymann‑Lindegren, M. N. Lyshøj και C. Thorning,

–        η Γερμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον J. Möller,

–        η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους D. Colas και R. Coesme,

–        η Ουγγρική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον M. Z. Fehér και την E. E. Sebestyén,

–        η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, εκπροσωπούμενη από τους S. Brandon και T. Buley καθώς και από την C. Crane, επικουρούμενους από τον D. Blundell, barrister,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από την E. Montaguti και τον J. Tomkin,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 26ης Ιουλίου 2017,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία των άρθρων 7 και 14 της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ (ΕΕ 2004, L 158, σ. 77, και διορθωτικά ΕΕ 2004, L 229, σ. 35, και ΕΕ 2005, L 197, σ. 34), καθώς και του άρθρου 4 του κανονισμού 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2004, L 166, σ. 1, και διορθωτικό ΕΕ 2004, L 200, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 988/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009 (ΕΕ 2009, L 284, σ. 43) (στο εξής: κανονισμός 883/2004).

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ, αφενός, του Florea Gusa και, αφετέρου, του Minister for Social Protection (Υπουργού Κοινωνικής Προστασίας, Ιρλανδία), της Ιρλανδίας και του Attorney General, με αντικείμενο την άρνηση χορηγήσεως επιδόματος ανεργίας στον F. Gusa.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

 Η οδηγία 2004/38

3        Οι αιτιολογικές σκέψεις 3 και 4 της οδηγίας 2004/38 έχουν ως εξής:

«(3)      [...] είναι αναγκαίο να κωδικοποιηθούν και να επανεξετασθούν οι ισχύουσες κοινοτικές πράξεις που διέπουν χωριστά τους μισθωτούς, τους μη μισθωτούς, καθώς και τους φοιτητές και άλλα πρόσωπα άνευ επαγγέλματος, προκειμένου να απλοποιηθεί και να ενισχυθεί το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής όλων των πολιτών της Ένωσης.

(4)      Στο πλαίσιο αυτό, για να διορθωθεί η τμηματική και αποσπασματική προσέγγιση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής και να διευκολυνθεί η άσκησή του απαιτείται ενιαία νομοθετική πράξη η οποία θα τροποποιήσει τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας [(ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 77), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 2434/92 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 1992 (ΕΕ 1992, L 245, σ. 1)], και θα καταργήσει τις ακόλουθες πράξεις: την οδηγία 68/360/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1968, περί καταργήσεως των περιορισμών στη διακίνηση και στη διαμονή των εργαζομένων των κρατών μελών και των οικογενειών τους στο εσωτερικό της Κοινότητας [(ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 43)], την οδηγία 73/148/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1973, περί καταργήσεως των περιορισμών στη διακίνηση και στη διαμονή των υπηκόων των κρατών μελών στο εσωτερικό της Κοινότητας στον τομέα της εγκαταστάσεως και της παροχής υπηρεσιών [(ΕΕ ειδ. έκδ. 06/001, σ. 144)], την οδηγία 90/364/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1990, σχετικά με το δικαίωμα διαμονής [(ΕΕ 1990, L 180, σ. 26)], την οδηγία 90/365/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1990, σχετικά με το δικαίωμα διαμονής των μισθωτών και μη μισθωτών εργαζομένων που έχουν παύσει την επαγγελματική τους δραστηριότητα [(ΕΕ 1990, L 180, σ. 28)], και την οδηγία 93/96/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 1993, σχετικά με το δικαίωμα διαμονής των σπουδαστών [(ΕΕ 1993, L 317, σ. 59)].»

4        Το άρθρο 1 της οδηγίας αυτής ορίζει τα εξής:

«Η παρούσα οδηγία καθορίζει:

α)      τους όρους που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στην επικράτεια των κρατών μελών από τους πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους·

[...]».

5        Το άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας, το οποίο τιτλοφορείται «Δικαίωμα διαμονής άνω των τριών μηνών», ορίζει, στις παραγράφους του 1 και 3, τα εξής:

«1.      Όλοι οι πολίτες της Ένωσης έχουν δικαίωμα διαμονής στην επικράτεια άλλου κράτους μέλους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών, εφόσον:

α)      είναι μισθωτοί ή μη μισθωτοί στο κράτος μέλος υποδοχής, ή

β)      διαθέτουν επαρκείς πόρους για τον εαυτό τους και τα μέλη των οικογενειών τους, ούτως ώστε να μην επιβαρύνουν κατά τη διάρκεια της παραμονής τους το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας του κράτους μέλους υποδοχής, καθώς και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας στο κράτος μέλος υποδοχής, ή

γ)      –      έχουν εγγραφεί σε ιδιωτικό ή δημόσιο ίδρυμα [...] για να παρακολουθήσουν κατά κύριο λόγο σπουδές, συμπεριλαμβανομένων μαθημάτων επαγγελματικής κατάρτισης, και

–      διαθέτουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας στο κράτος μέλος υποδοχής και βεβαιώνουν την αρμόδια εθνική αρχή [...] ότι διαθέτουν επαρκείς πόρους για τον εαυτό τους και τα μέλη της οικογένειάς τους, ούτως ώστε να μην επιβαρύνουν το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας του κράτους μέλους υποδοχής κατά τη διάρκεια της παραμονής τους·

[...]

3.      Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, στοιχείο α), η ιδιότητα του μισθωτού ή του μη μισθωτού διατηρείται για τον πολίτη της Ένωσης που δεν είναι πλέον μισθωτός ή μη μισθωτός στις ακόλουθες περιπτώσεις:

[...]

β)      αν ο ενδιαφερόμενος έχει καταγραφεί δεόντως ως ακουσίως άνεργος, έχοντας ασκήσει επαγγελματική δραστηριότητα άνω του ενός έτους, και έχει καταγραφεί ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία στην αρμόδια υπηρεσία απασχόλησης·

[...]».

6        Το άρθρο 14 της ίδιας οδηγίας, το οποίο τιτλοφορείται «Διατήρηση του δικαιώματος διαμονής», προβλέπει, στην παράγραφο 4, τα εξής:

«[...] με την επιφύλαξη των διατάξεων του κεφαλαίου VI, δεν λαμβάνεται επ’ ουδενί μέτρο απέλασης κατά πολιτών της Ένωσης [...], εφόσον:

[...]

β)      οι πολίτες της Ένωσης εισήλθαν στην επικράτεια του κράτους μέλους υποδοχής προκειμένου να αναζητήσουν εργασία. Σε αυτή την περίπτωση, οι πολίτες της Ένωσης [...] δεν μπορούν να απελαθούν ενόσω [αυτοί] δύνανται να παρέχουν αποδείξεις ότι συνεχίζουν να αναζητούν εργασία και ότι έχουν πραγματικές πιθανότητες να προσληφθούν.»

 Ο κανονισμός 883/2004

7        Το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 3, του κανονισμού 883/2004 προβλέπει τα εξής:

«1.      Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις νομοθεσίες που αφορούν τους κλάδους κοινωνικής ασφάλισης που έχουν σχέση με:

[...]

η)      παροχές ανεργίας·

[...]

3.      Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται επίσης στις ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα, οι οποίες καλύπτονται από το άρθρο 70.»

8        Το άρθρο 4 του εν λόγω κανονισμού, το οποίο τιτλοφορείται «Ίση μεταχείριση», ορίζει τα εξής:

«Εκτός αν προβλέπει άλλως ο παρών κανονισμός, τα πρόσωπα στα οποία εφαρμόζεται ο κανονισμός αυτός απολαμβάνουν των ιδίων δικαιωμάτων και υπόκεινται στις ίδιες υποχρεώσεις που απορρέουν από τη νομοθεσία κάθε κράτους μέλους υπό τους ίδιους όρους με τους υπηκόους του.»

9        Το άρθρο 70 του εν λόγω κανονισμού, που περιλαμβάνεται στο κεφάλαιο 9 που επιγράφεται «Ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα», του τίτλου III του κανονισμού αυτού, έχει ως εξής:

«1.      Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται στις ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα, οι οποίες προβλέπονται δυνάμει νομοθεσίας η οποία, λόγω του προσωπικού πεδίου εφαρμογής της, των στόχων ή/και των προϋποθέσεων για τη θεμελίωση δικαιώματος, έχει χαρακτηριστικά τόσο της νομοθεσίας κοινωνικής ασφάλειας η οποία αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, όσο και της κοινωνικής πρόνοιας.

2.      Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ως “ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα”, νοούνται εκείνες οι οποίες,

α)      προορίζονται να παρέχουν [...]:

i)      συμπληρωματική, αναπληρωματική ή επικουρική κάλυψη έναντι των κινδύνων οι οποίοι αντιστοιχούν στους αναφερόμενους στο άρθρο 3, παράγραφος 1, κλάδους κοινωνικής ασφάλειας και να εξασφαλίζουν στους ενδιαφερομένους ένα ελάχιστο εισόδημα διαβίωσης σε σχέση με το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος,

[...]

και

β)      στις περιπτώσεις που η χρηματοδότηση προέρχεται αποκλειστικά από την υποχρεωτική φορολογία που προορίζεται να καλύψει τις γενικές δημόσιες δαπάνες και οι όροι για τη χορήγηση και τον υπολογισμό των παροχών δεν εξαρτώνται από τυχόν εισφορές εκ μέρους του δικαιούχου· [...]

και

γ)      περιλαμβάνονται στο παράρτημα X.

[...]

4.      Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 2 παροχές χορηγούνται αποκλειστικά στο κράτος μέλος στο οποίο κατοικούν οι ενδιαφερόμενοι και σύμφωνα με τη νομοθεσία του. [...]»

10      Το παράρτημα X του ίδιου κανονισμού, που απαριθμεί τις ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα οι οποίες εμπίπτουν στο άρθρο 70, παράγραφος 2, περιλαμβάνει, όσον αφορά την Ιρλανδία, το «[ε]πίδομα ατόμων που αναζητούν εργασία (ενοποιημένος νόμος για την κοινωνική πρόνοια του 2005, μέρος 3, κεφάλαιο 2)».

 Το ιρλανδικό δίκαιο

11      Το άρθρο 139 του Social Welfare Consolidation Act 2005 (as amended) [ενοποιημένου νόμου για την κοινωνική πρόνοια του 2005 (όπως τροποποιήθηκε) (στο εξής: νόμος του 2005)] προβλέπει, στο πλαίσιο ενός καταλόγου παροχών κοινωνικής πρόνοιας, ένα επίδομα ανεργίας.

12      Σύμφωνα με το άρθρο 141, παράγραφοι 1 και 9, του νόμου αυτού, η χορήγηση του εν λόγω επιδόματος εξαρτάται από τα οικονομικά μέσα καθώς και από την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει τη συνήθη διαμονή του στην Ιρλανδία κατά την ημερομηνία κατά την οποία ζητεί τη χορήγηση.

13      Το άρθρο 246, παράγραφος 5, του εν λόγω νόμου ορίζει τα εξής:

«[...] Το πρόσωπο που δεν έχει δικαίωμα διαμονής στην επικράτεια του κράτους δεν θεωρείται ότι έχει τη συνήθη διαμονή στην επικράτεια του κράτους για τους σκοπούς της εφαρμογής του παρόντος νόμου.»

14      Το άρθρο 246, παράγραφος 6, του ίδιου νόμου απαριθμεί τα πρόσωπα που θεωρούνται ότι έχουν δικαίωμα διαμονής στην Ιρλανδία για τους σκοπούς της εφαρμογής της παραγράφου 5 του άρθρου αυτού. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι Ιρλανδοί πολίτες καθώς και τα πρόσωπα που έχουν το δικαίωμα εισόδου και διαμονής στο κράτος αυτό δυνάμει της European Communities (Free Movement of Persons) (No. 2) Regulations 2006 [κανονιστική πράξη για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες (ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων) (αριθ. 2) του 2006] (στο εξής: κανονιστική πράξη του 2006), η οποία μεταφέρει την οδηγία 2004/38 στο ιρλανδικό δίκαιο.

15      Το άρθρο 6, παράγραφος 2, της κανονιστικής πράξεως του 2006 προβλέπει τα εξής:

«(a)      Με την επιφύλαξη του άρθρου 20, πολίτης της Ένωσης μπορεί να διαμείνει στην επικράτεια του κράτους για διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών:

i)       αν απασχολείται ως μισθωτός ή μη μισθωτός στο κράτος,

[...]

(c)      Με την επιφύλαξη του άρθρου 20, πρόσωπο το οποίο εμπίπτει στο στοιχείο a, σημείο i, μπορεί να παραμείνει στο κράτος μετά τη διακοπή της δραστηριότητας του εν λόγω στοιχείου a, σημείο i:

[...]

ii)       αν βρίσκεται σε κατάσταση δεόντως διαπιστωμένης ακούσιας ανεργίας, αφού απασχολήθηκε επί διάστημα μεγαλύτερο του έτους, και έχει καταγραφεί ως αιτών εργασία στην αρμόδια υπηρεσία του Department of Social and Family Affairs [Υπουργείου Κοινωνικών και Οικογενειακών Υποθέσεων, Ιρλανδία] και της FÁS [αρχής για την κατάρτιση και την απασχόληση, Ιρλανδία],

[...]».

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

16      Ο F. Gusa, Ρουμάνος υπήκοος, εισήλθε στην ιρλανδική επικράτεια τον Οκτώβριο του 2007. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους διαμονής του στο κράτος μέλος αυτό, υποστηρίχθηκε οικονομικά για τη συντήρησή του από τα ενήλικα τέκνα του που διέμεναν επίσης στο εν λόγω κράτος. Από τον Οκτώβριο του 2008 μέχρι τον Οκτώβριο του 2012, ήταν αυτοαπασχολούμενος ως τεχνίτης επιχρισμάτων και, υπό την ιδιότητα αυτή, κατέβαλε στο εν λόγω κράτος μέλος φόρους, εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και λοιπούς φόρους επί του εισοδήματος.

17      Στη διάρκεια του Οκτωβρίου 2012 έπαυσε τη δραστηριότητα αυτή, επικαλούμενος έλλειψη πελατείας λόγω της οικονομικής ύφεσης, και εγγράφηκε ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία στη σχετική ιρλανδική αρχή. Δεδομένου ότι τα τέκνα του είχαν εγκαταλείψει την Ιρλανδία και δεν του παρείχαν οικονομική βοήθεια, δεν είχε πλέον κανένα εισόδημα.

18      Στη διάρκεια του Νοεμβρίου 2012, υπέβαλε αίτηση για τη χορήγηση επιδόματος ανεργίας βάσει του νόμου του 2005.

19      Εντούτοις, η αίτηση αυτή απορρίφθηκε, με απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2012, με την αιτιολογία ότι ο F. Gusa δεν είχε αποδείξει ότι εξακολουθούσε να έχει, κατά την ημερομηνία αυτή, δικαίωμα διαμονής στην Ιρλανδία. Συγκεκριμένα, αφότου έπαυσε τη δραστηριότητά του ως αυτοαπασχολούμενος εργάτης επιχρισμάτων, ο F. Gusa δεν πληρούσε πλέον τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση του εν λόγω επιδόματος που προβλέπονται στο άρθρο 6, παράγραφος 2, της κανονιστικής πράξεως του 2006, η οποία μεταφέρει στο ιρλανδικό δίκαιο το άρθρο 7 της οδηγίας 2004/38.

20      Κατόπιν ασκήσεως διοικητικής προσφυγής κατά της αποφάσεως αυτής, η οποία δεν ευδοκίμησε, ο F. Gusa προσέβαλε την εν λόγω απόφαση ενώπιον του High Court (γενικού πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, Ιρλανδία), υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι, μολονότι είχε παύσει την ανεξάρτητη δραστηριότητά του, είχε διατηρήσει την ιδιότητα του μη μισθωτού καθώς και δικαίωμα διαμονής στην Ιρλανδία σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 2004/38. Με απόφαση της 17ης Οκτωβρίου 2013, το High Court (γενικό πρωτοβάθμιο δικαστήριο) απέρριψε την ασκηθείσα ενώπιόν του προσφυγή. Ο F. Gusa άσκησε έφεση ενώπιον του Supreme Court (Ανωτάτου Δικαστηρίου, Ιρλανδία), το οποίο παρέπεμψε την έφεση στο αιτούν δικαστήριο.

21      Καταρχάς, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι ο F. Gusa δεν υποστηρίζει ότι διαθέτει επαρκείς πόρους για τη διασφάλιση της διαβιώσεώς του ούτε πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας και, επομένως, δεν υποστηρίζει ότι έχει δικαίωμα διαμονής στην Ιρλανδία βάσει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/38. Δεν υποστηρίζει, εξάλλου, ούτε ότι τον Νοέμβριο του 2012 είχε αποκτήσει δικαίωμα μόνιμης διαμονής στο κράτος μέλος αυτό.

22      Εντούτοις, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται, καταρχάς, αν ο F. Gusa, καίτοι είχε παύσει τη δραστηριότητά του ως αυτοαπασχολούμενος τεχνίτης επιχρισμάτων, πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει διατηρήσει την ιδιότητα του μη μισθωτού εργαζομένου δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας αυτής ή άλλης διατάξεως του δικαίου της Ένωσης, οπότε εξακολουθεί να έχει δικαίωμα διαμονής στην Ιρλανδία σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της εν λόγω οδηγίας. Ειδικότερα, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται, κατ’ ουσίαν, αν το εν λόγω άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, καλύπτει αποκλειστικά τα πρόσωπα που είναι ακουσίως άνεργοι, έχοντας ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα άνω του ενός έτους, ή αν η διάταξη αυτή καλύπτει επίσης τα πρόσωπα που ευρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, έχοντας ασκήσει ανεξάρτητη δραστηριότητα για ένα τέτοιο διάστημα.

23      Εν συνεχεία, στην περίπτωση που γίνει δεκτό ότι ο F. Gusa απώλεσε την ιδιότητα του μη μισθωτού εργαζομένου, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν πρέπει να αναγνωρισθεί σε αυτόν δικαίωμα διαμονής στην Ιρλανδία βάσει άλλης διατάξεως του δικαίου της Ένωσης, τούτο δε παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτει επαρκείς πόρους ή πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας.

24      Τέλος, σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν η άρνηση χορηγήσεως στον F. Gusa του επιδόματος ανεργίας που προβλέπεται από τον νόμο του 2005, με την αιτιολογία ότι δεν θεμελιώνει δικαίωμα διαμονής, συνιστά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, και ιδίως του άρθρου 4 του κανονισμού 883/2004, λαμβανομένου υπόψη ότι το επίδομα αυτό συνιστά «ειδική μη ανταποδοτικού τύπου παροχή σε χρήμα» κατά την έννοια του άρθρου 70 του κανονισμού αυτού.

25      Υπό τις συνθήκες αυτές, το Court of Appeal (εφετείο, Ιρλανδία) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Πολίτης της Ένωσης, ο οποίος i) ενώ έχει την ιθαγένεια άλλου κράτους μέλους, ii) έχει διαμείνει και εργασθεί νόμιμα στο κράτος μέλος υποδοχής επί τέσσερα χρόνια περίπου, iii) διέκοψε όμως την εργασία ή την οικονομική του δραστηριότητα λόγω έλλειψης πελατείας και iv) έχει καταγραφεί στην αρμόδια υπηρεσία απασχολήσεως ως πρόσωπο που αναζητεί εργασία, διατηρεί την ιδιότητα του μη μισθωτού δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, ή δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας [2004/38] ή κατά άλλο τρόπο;

2)      Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, διατηρεί το δικαίωμα διαμονής στο κράτος μέλος υποδοχής χωρίς να πληροί τα κριτήρια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ ή στοιχείο γʹ, της οδηγίας [2004/38] ή προστατεύεται μόνον έναντι μέτρου απελάσεως, δυνάμει του άρθρου 14, παράγραφος 4, στοιχείο βʹ, της ίδιας οδηγίας;

3)      Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως, είναι σύμφωνη με το δίκαιο της Ένωσης και ιδίως με το άρθρο 4 του κανονισμού 883/2004 η άρνηση χορηγήσεως επιδόματος ανεργίας (το οποίο είναι ειδική μη ανταποδοτικού τύπου παροχή σε χρήμα κατά την έννοια του άρθρου 70 του κανονισμού 883/2004) σε ένα τέτοιο πρόσωπο λόγω αδυναμίας να θεμελιώσει δικαίωμα διαμονής στο κράτος μέλος υποδοχής;»

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

 Επί του πρώτου ερωτήματος

26      Με το πρώτο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν το άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/38 έχει την έννοια ότι υπήκοος κράτους μέλους ο οποίος, αφού διέμεινε νόμιμα και άσκησε μη μισθωτή δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος επί τέσσερα περίπου χρόνια, έπαυσε τη δραστηριότητα αυτή λόγω έλλειψης πελατείας οφειλόμενης σε λόγους ανεξάρτητους από τη βούλησή του και ο οποίος έχει καταγραφεί στην αρμόδια υπηρεσία απασχολήσεως του τελευταίου αυτού κράτους μέλους ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία διατηρεί την ιδιότητα του μη μισθωτού δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας αυτής.

27      Δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38, όλοι οι πολίτες της Ένωσης έχουν δικαίωμα διαμονής στην επικράτεια άλλου κράτους μέλους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών, εφόσον είναι μισθωτοί ή μη μισθωτοί στο κράτος μέλος αυτό. Το άρθρο 7, παράγραφος 3, της οδηγίας αυτής ορίζει ότι, για τους σκοπούς του εν λόγω άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, πολίτης της Ένωσης που δεν είναι πλέον μισθωτός ή μη μισθωτός διατηρεί, παρά ταύτα, την ιδιότητα του μισθωτού ή του μη μισθωτού σε τέσσερις περιπτώσεις.

28      Το στοιχείο βʹ του εν λόγω άρθρου 7, παράγραφος 3, αφορά την περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος πολίτης της Ένωσης «έχει καταγραφεί δεόντως ως ακουσίως άνεργος, έχοντας ασκήσει επαγγελματική δραστηριότητα άνω του ενός έτους, και έχει καταγραφεί ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία στην αρμόδια υπηρεσία απασχόλησης».

29      Συναφώς, το αιτούν δικαστήριο υπογραμμίζει ότι, εν προκειμένω, δεν αμφισβητείται ότι F. Gusa έχει καταγραφεί ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία στην αρμόδια υπηρεσία απασχόλησης υπό την έννοια του στοιχείου βʹ. Πάντως, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει, κατ’ ουσίαν, ότι από το γράμμα του εν λόγω στοιχείου βʹ μπορεί να συναχθεί ότι αυτό τυγχάνει εφαρμογής μόνο στα πρόσωπα τα οποία έχουν καταγραφεί δεόντως ως ακουσίως άνεργοι, έχοντας ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα άνω του ενός έτους, αποκλειομένων εκείνων που, όπως ο F. Gusa, ευρίσκονται σε αντίστοιχη κατάσταση έχοντας ασκήσει μη μισθωτή δραστηριότητα για ένα τέτοιο διάστημα.

30      Ωστόσο, μια τέτοια ερμηνεία δεν μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη διατύπωση αυτή.

31      Ειδικότερα, όσον αφορά τον όρο «ακουσίως άνεργοι», αντίθετα προς ό,τι υποστηρίζουν οι καθών της κύριας δίκης και η Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, ο όρος αυτός ενδέχεται, ανάλογα με το πλαίσιο εντός του οποίου χρησιμοποιείται, να παραπέμπει τόσο σε μια κατάσταση ακούσιας απώλειας μισθωτής εργασίας συνεπεία, μεταξύ άλλων, απολύσεως όσο και, γενικότερα, σε μια κατάσταση παύσεως της επαγγελματικής δραστηριότητας, μισθωτής ή μη μισθωτής, οφειλόμενης σε έλλειψη πελατείας για λόγους ανεξάρτητους από τη βούληση του ενδιαφερόμενου προσώπου, όπως στην περίπτωση οικονομικής ύφεσης.

32      Όσον αφορά, εξάλλου, τη φράση «έχοντας ασκήσει επαγγελματική δραστηριότητα», στην απόδοση, μεταξύ άλλων, στην αγγλική («after having been employed») και τη γαλλική γλώσσα («après avoir été employé») του άρθρου 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/38 χρησιμοποιούνται φράσεις οι οποίες, όπως υπογράμμισαν ιδίως οι καθών της κύριας δίκης, δεν περιλαμβάνονταν στην αρχική και την τροποποιημένη πρόταση οδηγίας που υπέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή [πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών (ΕΕ 2001, C 270 E, σ. 150), και τροποποιημένη πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών, COM(2003) 199 τελικό], είναι αληθές ότι οι όροι αυτοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι αναφέρονται στην προηγούμενη άσκηση μισθωτής δραστηριότητας.

33      Εντούτοις, όπως κατ’ ουσίαν επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας με τα σημεία 48 και 49 των προτάσεών του, μια τέτοια ερμηνεία δεν επιρρωννύεται από άλλες γλωσσικές αποδόσεις της διατάξεως αυτής οι οποίες χρησιμοποιούν πιο ουδέτερη διατύπωση. Ειδικότερα, η απόδοση στην ελληνική γλώσσα χρησιμοποιεί τον όρο «επαγγελματική δραστηριότητα», αναφερόμενη με τον τρόπο αυτό στην άσκηση «επαγγελματικής δραστηριότητας», η απόδοση στην ιταλική γλώσσα χρησιμοποιεί τους όρους «aver esercitato un’attività», παραπέμποντας στην άσκηση δραστηριότητας, και η απόδοση στη λεττονική γλώσσα περιέχει τους όρους «ir bijis(-usi) nodarbināts(-a)», οι οποίοι αναφέρονται γενικά στα πρόσωπα που «εργάσθηκαν».

34      Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η διατύπωση που χρησιμοποιείται σε μία από τις γλωσσικές αποδόσεις διατάξεως του δικαίου της Ένωσης δεν πρέπει να αποτελεί τη μοναδική βάση για την ερμηνεία της διατάξεως αυτής ούτε μπορεί να της αναγνωρισθεί υπεροχή έναντι των λοιπών γλωσσικών αποδόσεων. Πράγματι, οι διατάξεις του δικαίου της Ένωσης πρέπει να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται κατά ομοιόμορφο τρόπο με βάση τις αποδόσεις τους σε όλες τις γλώσσες της Ένωσης. Σε περίπτωση αποκλίσεως μεταξύ των διαφόρων γλωσσικών αποδόσεων, η επίμαχη διάταξη πρέπει να ερμηνεύεται βάσει της εν γένει οικονομίας και του σκοπού που επιδιώκεται με τη ρύθμιση της οποίας αποτελεί μέρος (απόφαση της 1ης Μαρτίου 2016, Alo και Osso, C‑443/14 και C‑444/14, EU:C:2016:127, σκέψη 27 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

35      Όσον αφορά την εν γένει οικονομία της οδηγίας 2004/38, επισημαίνεται ότι, όπως προβλέπει το άρθρο της 1, στοιχείο αʹ, σκοπός της οδηγίας αυτής είναι να καθορίσει, μεταξύ άλλων, τους όρους που διέπουν την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στην επικράτεια των κρατών μελών από τους πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους.

36      Προς τον σκοπό αυτό, το άρθρο 7, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας διακρίνει, μεταξύ άλλων, την κατάσταση των οικονομικά ενεργών πολιτών από εκείνη των μη ενεργών και των φοιτητών. Αντιθέτως, η εν λόγω διάταξη δεν διακρίνει, στο εσωτερικό της πρώτης αυτής κατηγορίας, μεταξύ των πολιτών που ασκούν μισθωτή δραστηριότητα και εκείνων που ασκούν μη μισθωτή δραστηριότητα στο κράτος μέλος υποδοχής.

37      Στο πλαίσιο ακριβώς αυτό, όπως εκτίθεται στη σκέψη 27 της παρούσας αποφάσεως, το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας 2004/38 παρέχει δικαίωμα διαμονής σε όλους τους πολίτες της Ένωσης που έχουν την ιδιότητα «μισθωτού ή μη μισθωτού». Υπ’ αυτό δε το πρίσμα, το άρθρο 7, παράγραφος 3, της ως άνω οδηγίας αναφέρεται, στην εισαγωγική πρόταση, στους πολίτες της Ένωσης οι οποίοι, καίτοι δεν είναι πλέον «μισθωτοί ή μη μισθωτοί», διατηρούν την ιδιότητα του «μισθωτού ή μη μισθωτού» για τους σκοπούς της πρώτης αυτής διατάξεως.

38      Δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τις σκέψεις 30 έως 34 της παρούσας αποφάσεως, από το γράμμα του στοιχείου βʹ του εν λόγω άρθρου 7, παράγραφος 3, δεν μπορεί να συναχθεί ότι το σημείο αυτό καλύπτει μόνον την περίπτωση των προσώπων που έπαυσαν να ασκούν μισθωτή δραστηριότητα, αποκλειομένων εκείνων που έπαυσαν να ασκούν μη μισθωτή δραστηριότητα, το εν λόγω στοιχείο βʹ πρέπει να ερμηνευθεί, υπό το πρίσμα της εν γένει οικονομίας της οδηγίας 2004/38 και, ειδικότερα, της εισαγωγικής προτάσεως της εν λόγω διατάξεως καθώς και του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας αυτής, ως έχον εφαρμογή σε αμφότερες τις κατηγορίες αυτές προσώπων.

39      Η ερμηνεία αυτή επιρρωννύεται από την ανάλυση των σκοπών που επιδιώκει η εν λόγω οδηγία και, ειδικότερα, το άρθρο της 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ.

40      Συγκεκριμένα, αφενός, από τις αιτιολογικές σκέψεις 3 και 4 της οδηγίας 2004/38 προκύπτει ότι σκοπός της είναι, προκειμένου να ενισχυθεί το θεμελιώδες και ατομικό δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στο έδαφος των κρατών μελών καθώς και να διευκολυνθεί η άσκηση αυτού του δικαιώματος, να υπερβεί την κατά τομέα και αποσπασματική προσέγγιση που χαρακτήριζε τις προγενέστερες της οδηγίας πράξεις του δικαίου της Ένωσης οι οποίες αφορούσαν χωριστά, μεταξύ άλλων, τους μισθωτούς και τους μη μισθωτούς, με την εκπόνηση ενιαίας νομοθετικής πράξεως με την οποία κωδικοποιούνται και αναθεωρούνται οι πράξεις αυτές (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 19ης Ιουνίου 2014, Saint Prix, C‑507/12, EU:C:2014:2007, σκέψη 25).

41      Ωστόσο, ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της εν λόγω οδηγίας υπό την έννοια ότι διέπει αποκλειστικά τα πρόσωπα που έχουν ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα άνω του ενός έτους, αποκλειομένων εκείνων που έχουν ασκήσει μη μισθωτή δραστηριότητα για ένα τέτοιο διάστημα, θα ήταν αντίθετη προς τον ανωτέρω σκοπό.

42      Αφετέρου, μια τέτοια ερμηνεία θα εισήγε διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των δύο αυτών κατηγοριών προσώπων, μη δικαιολογημένη υπό το πρίσμα του σκοπού τον οποίο επιδιώκει η διάταξη αυτή με τη διατήρηση του καθεστώτος του εργαζομένου και ο οποίος συνίσταται στη διασφάλιση του δικαιώματος διαμονής των προσώπων που έχουν παύσει την επαγγελματική τους δραστηριότητα λόγω έλλειψης πελατείας οφειλόμενης σε περιστάσεις ανεξάρτητες από τη βούλησή τους.

43      Πράγματι, όπως ένας μισθωτός ενδέχεται να απολέσει ακουσίως τη μισθωτή δραστηριότητά του συνεπεία, μεταξύ άλλων, απολύσεως, πρόσωπο το οποίο έχει ασκήσει ανεξάρτητη δραστηριότητα μπορεί να αναγκαστεί να παύσει τη δραστηριότητα αυτή. Επομένως, το πρόσωπο αυτό θα μπορούσε να βρεθεί σε κατάσταση εξίσου ευάλωτη με εκείνη του απολυθέντος μισθωτού. Υπό τέτοιες περιστάσεις, δεν θα ήταν δικαιολογημένο το εν λόγω πρόσωπο να μην απολαύει, όσον αφορά τη διατήρηση του δικαιώματός του διαμονής, την ίδια προστασία με εκείνη που απολαύει πρόσωπο το οποίο έπαυσε να ασκεί μισθωτή δραστηριότητα.

44      Μια τέτοια διαφορετική μεταχείριση θα ήταν ακόμη λιγότερο δικαιολογημένη καθόσον θα είχε ως αποτέλεσμα πρόσωπο το οποίο άσκησε μη μισθωτή δραστηριότητα στο κράτος μέλος υποδοχής άνω του ενός έτους και το οποίο συνεισέφερε στο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα του κράτους μέλους αυτού, καταβάλλοντας φόρους, φορολογικές επιβαρύνσεις και λοιπές επιβαρύνσεις, να υφίσταται την ίδια μεταχείριση με πρόσωπο το οποίο αναζητεί για πρώτη φορά απασχόληση στο εν λόγω κράτος μέλος και το οποίο ουδέποτε άσκησε οικονομική δραστηριότητα στο κράτος αυτό και ουδέποτε κατέβαλε εισφορές στο εν λόγω σύστημα.

45      Από το σύνολο των προεκτεθέντων συνάγεται ότι πρόσωπο το οποίο, έχοντας ασκήσει μη μισθωτή δραστηριότητα για διάστημα άνω του ενός έτους, έπαυσε να ασκεί τέτοια δραστηριότητα λόγω έλλειψης πελατείας οφειλόμενης σε λόγους ανεξάρτητους από τη βούλησή του μπορεί, όπως και πρόσωπο το οποίο, έχοντας ασκήσει μισθωτή δραστηριότητα για ένα τέτοιο διάστημα, απώλεσε ακουσίως τη μισθωτή εργασία του, να τύχει της προστασίας του άρθρου 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/38. Κατά τα οριζόμενα στη διάταξη αυτή, η παύση της δραστηριότητας πρέπει να έχει διαπιστωθεί δεόντως.

46      Επομένως, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/38 έχει την έννοια ότι υπήκοος κράτους μέλους ο οποίος, αφού διέμεινε νόμιμα και άσκησε μη μισθωτή δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος επί τέσσερα περίπου χρόνια, έπαυσε τη δραστηριότητα αυτή λόγω δεόντως διαπιστωθείσας έλλειψης πελατείας οφειλόμενης σε λόγους ανεξάρτητους από τη βούλησή του και ο οποίος έχει καταγραφεί στην αρμόδια υπηρεσία απασχολήσεως του τελευταίου αυτού κράτους μέλους ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία διατηρεί την ιδιότητα του μη μισθωτού δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας αυτής.

 Επί του δεύτερου και του τρίτου ερωτήματος

47      Δεδομένης της απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, παρέλκει η απάντηση στο δεύτερο και στο τρίτο ερώτημα.

 Επί των δικαστικών εξόδων

48      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σε αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 7, παράγραφος 3, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 και την κατάργηση των οδηγιών 64/221/ΕΟΚ, 68/360/ΕΟΚ, 72/194/ΕΟΚ, 73/148/ΕΟΚ, 75/34/ΕΟΚ, 75/35/ΕΟΚ, 90/364/ΕΟΚ, 90/365/ΕΟΚ και 93/96/ΕΟΚ, έχει την έννοια ότι υπήκοος κράτους μέλους ο οποίος, αφού διέμεινε νόμιμα και άσκησε μη μισθωτή δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος επί τέσσερα περίπου χρόνια, έπαυσε τη δραστηριότητα αυτή λόγω δεόντως διαπιστωθείσας έλλειψης πελατείας οφειλόμενης σε λόγους ανεξάρτητους από τη βούλησή του και ο οποίος έχει καταγραφεί στην αρμόδια υπηρεσία απασχολήσεως του τελευταίου αυτού κράτους μέλους ως πρόσωπο το οποίο αναζητεί εργασία διατηρεί την ιδιότητα του μη μισθωτού δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, της οδηγίας αυτής.
↧

Αριθ. πρωτ.: ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. 1189961 ΕΞ 2017 Παροχή οδηγιών για την ομοιόμορφη εφαρμογή της με αριθ. ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. 158908 ΕΞ 2017 ΕΜΠ /5-12-2017 (Φ.Ε.Κ. Β' 4383/2017) Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Γαλάτσι, 20 Δεκεμβρίου 2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. 1189961 ΕΞ2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΛΕΓΧΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΩΝ (ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε.)
ΤΜΗΜΑ Α΄- Σχεδιασμού, Συντονισμού και Παρακολούθησης Απόδοσης

Ταχ. Δ/νση: Καραϊσκάκη 2
Ταχ. Κώδικας: 11146 Γαλάτσι
Πληροφορίες: Παπουτσάς Νικ.
Τηλέφωνο: 210-2925616
Fax: 210-2930665
E-Mail: dipaee@aade.gr

ΘΕΜΑ: «Παροχή οδηγιών για την ομοιόμορφη εφαρμογή της με αριθ. ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. 158908 ΕΞ 2017 ΕΜΠ /5-12-2017 (Φ.Ε.Κ. Β' 4383/2017) Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων».

Ύστερα από την ως άνω Απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. με την οποία απαλείφθηκε η περ. γ' της παρ. 7 της με αριθ. ΔΙΠΑΕΕ 1189600 ΕΞ 2016/29-12-2016 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., όπως ισχύει, η οποία αφορούσε την προτεραιοποίηση και ολοκλήρωση ελέγχων και ερευνών για χρήσεις 2008 και μετά σε περίπτωση φοροδιαφυγής κατά την έννοια και τα όρια του άρθρου 66 του ν. 4174/2013, καθώς και σε συνέχεια της με αριθ. πρωτ. 1752/18.10.2017 εγκυκλίου της ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. με την οποία δόθηκαν οδηγίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή των ανωτέρω, παρέχονται οι κάτωθι διευκρινίσεις και πρόσθετες οδηγίες:

1. Ο πίνακας που περιλαμβάνεται στην περ. (α) της παρ. 1 του με αριθ. πρωτ. 1752/18.10.2017 εγκυκλίου της ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. και αφορά στις χρήσεις για τις οποίες διενεργούνται έλεγχοι ή έρευνες, σύμφωνα με την αριθ. πρωτ. 1466/19.9.2017 Απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε., τροποποιείται ως κάτωθι:

Χρήσεις για τις οποίες ολοκληρώνεται η διενέργεια ελέγχων ή ερευνών και η σύνταξη εκθέσεων ελέγχου ή πληροφοριακών εκθέσεων, σύμφωνα με τη ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε. 158908 ΕΞ 2017ΕΜΠ/5-12-2017 Απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε.
ΧΡΗΣΕΙΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
2011 και μετά Άρθ. 84 § 1 ν. 2238/1994 (σε συνδυασμό με αρθ. 72 § 11, εδ. α', ν. 4174/2013) και άρθ. 36 § 1 του ν.4174/2013 Κανόνας πενταετούς παραγραφής
2006 και μετά Άρθ. 84 § 4 ν. 2238/1994 και 68 § 2α' του ίδιου νόμου (σε συνδυασμό με αρθ. 72 § 11, εδ. α', ν. 4174/2013) Η εφαρμογή των διατάξεων προϋποθέτει συμπληρωματικά στοιχεία
2001 και μετά Άρθ. 84 § 5 ν. 2238/1994 (σε συνδυασμό με αρθ. 72 § 11, εδ. α', ν. 4174/2013) Αφορά αποκλειστικά την περίπτωση μη υποβολής δήλωσης στη φορολογία εισοδήματος

2. Με την με αριθ. ΝΣΚ 268/2017 Γνωμοδότηση της Α' Τακτικής Ολομέλειας του ΝΣΚ, η οποία έγινε αποδεκτή από τον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. και κοινοποιήθηκε με την εγκ. ΠΟΛ.1192/2017, έγινε δεκτό ότι, η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 36 του ΚΦΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 11 του άρθρου 72 του ίδιου Κώδικα, με τις οποίες παρεκτείνεται ο χρόνος της παραγραφής σε εικοσαετή σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής που διαπράχθηκε πριν την έναρξη ισχύος του ΚΦΔ, υπό την προϋπόθεση ότι το δικαίωμα του Δημοσίου δεν έχει παραγραφεί μέχρι τότε, είναι εφαρμοστέες από τη Φορολογική Διοίκηση στις χρήσεις 2012 και 2013 και όχι σε χρήσεις προγενέστερες του έτους 2012.

Συνεπώς κατ' εφαρμογή των παραπάνω, για τις χρήσεις 2008 έως 2010 δεν υπάρχει δυνατότητα διενέργειας ελέγχων και ερευνών δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 36 του ΚΦΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 11 του άρθρου 72 και ως εκ τούτου η περ. (β) της παρ. 1 του με αριθ. πρωτ. 1752/18.10.2017 εγγράφου της ΔΙΠΑΕΕ, ισχύει για χρήσεις από 2012 και μετά.

3. Περαιτέρω, διευκρινίζεται ότι η ολοκλήρωση διενεργηθέντων ελέγχων και ερευνών για χρήσεις 2006 και μετά, δυνάμει των οριζομένων στις διατάξεις της περ. α' της παρ. 2 του άρθ. 68 και της παρ. 4 του άρθ. 84 του ν.2238/1994, καθώς και των παρ. 3 του άρθ. 49 και παρ. 2 του άρθ. 57 του Κώδικα Φ.Π.Α, (ν. 2859/2000), σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παραγράφου 11 του άρθρου 72 του ν.4174/2013, είναι δυνατή μόνο εφόσον προκύπτουν συμπληρωματικά στοιχεία κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων σε συνδυασμό με τις εγκυκλίους ΠΟΛ.1191/2017 και ΠΟΛ.1094/2017.

Κατά τα λοιπά ισχύουν οι οδηγίες που έχουν δοθεί με την αριθ. πρωτ. 1752/18.10.2017 εγκύκλιο της ΔΙ.Π.Α.Ε.Ε.


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Ακριβές αντίγραφο
Χριστίνα Πετρίδου

↧
↧

Αριθ. πρωτ. οικ.: 2/92306/ΔΕΠ/2017 Παροχή οδηγιών για την εφαρμογή του αρθ. 43 του ν. 4484/2017

December 17, 2017, 2:00 pm
$
0
0
Αθήνα, 18/12/2017
Αρ.Πρωτ. οικ. 2/92306/ΔΕΠ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝ. ΓΡΑΜ. ΔΗΜ/ΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ και ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Δ/ΝΣΗ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ταχ. Δ/νση: Πανεπιστημίου 37
10165 - Αθήνα
Τμήμα Α’
Τηλέφωνα: 210-3338477, 210-3338244

ΘΕΜΑ: Παροχή οδηγιών για την εφαρμογή του αρθ. 43 του ν. 4484/2017.

Με το άρθρο 43 του ν.4484/2017 που τέθηκε σε ισχύ την 1η Αυγούστου 2017 (ΦΕΚ 110 Α') μεταφέρθηκε σε διακριτό άρθρο ήδη υπάρχουσα ρύθμιση που αφορά τις μη μισθολογικές παροχές η οποία είχε ενσωματωθεί στην υποπαράγραφο Δ.9 της παραγράφου Δ' του ν. 4336/2015 (άρθρο 24), προς αποφυγή συγχύσεων και παρερμηνειών. Στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω άρθρου συμπεριλαμβάνεται εφεξής το σύνολο των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης ενώ οι σχετικές διατάξεις συμπληρώνονται με την πρόβλεψη υποχρεωτικής σύμπραξης του Υπουργού Οικονομικών σε κάθε συλλογική σύμβαση ή απόφαση (υπουργική, κοινή υπουργική ή Διοικητικού Συμβουλίου) που προβλέπει τη χορήγηση μη μισθολογικών παροχών αξίας άνω των 5.000 ευρώ σε ετήσια βάση σε υπαλλήλους των προαναφερόμενων φορέων.

Οι εν λόγω διατάξεις αναλύονται ως ακολούθως:

Παράγραφος 1:

Προσδιορίζεται το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω άρθρου το οποίο διαλαμβάνει τους υπαλλήλους των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

Παράγραφος 2:

Προβλέπεται ότι κάθε συλλογική σύμβαση ή υπουργική απόφαση ή απόφαση Δ.Σ. που προβλέπει τη χορήγηση μη μισθολογικών παροχών από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης συνυπογράφεται από τον Υπουργό Οικονομικών όταν η δαπάνη είναι μεγαλύτερη των 5.000 ευρώ ετησίως. Από τη ρύθμιση αυτή εξαιρούνται οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Επιπλέον, σε κάθε συλλογική σύμβαση, που αφορά στη χορήγηση μη μισθολογικών παροχών επισυνάπτεται-ως παράρτημα και αναπόσπαστο μέρος αυτής-μελέτη με τον αριθμό των εργαζόμενων που αφορά η παροχή, την προκαλούμενη δαπάνη καθώς και τον τρόπο κάλυψης η οποία εγκρίνεται από τον γενικό Διευθυντή Οικονομικών υπηρεσιών του εποπτεύοντος Υπουργείου, λαμβάνοντας υπόψη το εγκεκριμένο κάθε φορά Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Για την ενιαία αντιμετώπιση, ερμηνεία και εφαρμογή των αναφερόμενων διατάξεων παρέχονται οι ακόλουθες οδηγίες:

-Στις περιπτώσεις συμπερίληψης μη μισθολογικών παροχών σε εν ισχύ συλλογικές συμβάσεις εργασίας φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, τα συμβαλλόμενα μέρη οφείλουν, δυνάμει των διατάξεων του ν. 1876/1990 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, να προβούν άμεσα στις κατά νόμο απαραίτητες ενέργειες προς κατάρτιση νέας συλλογικής σύμβασης για τη χορήγηση μη μισθολογικών παροχών αφού προηγουμένως συνεκτιμήσουν τα αποτελέσματα της μελέτης αξιολόγησης επιπτώσεων χορήγησης των εν λόγω παροχών (περ. β', παρ. 2, αρθ. 43, ν.4484/2017). Η συγκεκριμένη μελέτη θα πρέπει κατ' ελάχιστο να περιλαμβάνει τον αριθμό των εργαζομένων που αφορά η παροχή, την προκαλούμενη δαπάνη καθώς και τον τρόπο κάλυψης η οποία θα συνοδεύεται υποχρεωτικά από έγκριση του Γενικού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών του εποπτεύοντος Υπουργείου λαμβάνοντας υπόψη το εγκεκριμένο κάθε φορά Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής- ΜΠΔΣ- για όλη τη χρονική διάρκειά του. Επισημαίνεται ότι η μελέτη αυτή επισυνάπτεται ως παράρτημα και αναπόσπαστο μέρος στην νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που πρόκειται να υπογραφεί. Είναι προφανές ότι οι μη μισθολογικές παροχές δύναται να χορηγηθούν μόνο εφόσον τεκμαίρεται από την εξέλιξη των οικονομικών δεδομένων του φορέα η δυνατότητα παροχής τους, λαμβάνοντας υπόψη το εγκεκριμένο κάθε φορά Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

-Στις περιπτώσεις που επίκειται η υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, επισημαίνεται ότι πριν την κατάρτισή της οφείλει να ακολουθηθεί η ανωτέρω διαδικασία ήτοι η σύνταξη μελέτης επιπτώσεων, η έγκριση της από τον αρμόδιο ΓΔΟΥ του εποπτεύοντος Υπουργείου, η συνεκτίμηση επιπτώσεών της καθώς και η προσάρτησή της στην προς κατάρτιση Σ.Σ.Ε. Όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, οι μη μισθολογικές παροχές δύναται να χορηγηθούν μόνο εφόσον τεκμαίρεται από την εξέλιξη των οικονομικών δεδομένων του φορέα η δυνατότητα παροχής τους, λαμβάνοντας υπόψη το εγκεκριμένο κάθε φορά Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στο γεγονός ότι εφεξής κάθε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας φορέα Γενικής Κυβέρνησης, κατά το μέρος που θα καθορίζει τη χορήγηση μη μισθολογικών παροχών ετήσιου ύψους άνω των 5.000 ευρώ, οφείλει να συνυπογράφεται από τον Υπουργό Οικονομικών. Για το σκοπό αυτό καλούνται οι εν λόγω φορείς όπως υποβάλλουν εγκαίρως στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους-Δ/νση Εισοδηματικής Πολιτικής (ΓΛΚ-ΔΕΠ) όλα τα απαραίτητα στοιχεία (κείμενο Σ.Σ.Ε, μελέτη εκτίμησης οικονομικών επιπτώσεων και έκθεση ΓΔΟΥ εποπτεύοντος Υπουργείου) προκειμένου η αρμόδια Διεύθυνση, σε συνεργασία με άλλες Δ/νσεις του Γ.Λ.Κ. και του ΥΠΟΙΚ να ετοιμάζει την σχετική εισήγηση προς τον Υπουργό Οικονομικών περί συνυπογραφής ή μη της εν λόγω συλλογικής ρύθμισης.

-Στις περιπτώσεις όπου η χορήγηση μη μισθολογικών παροχών απορρέει από εν ισχύ υπουργική απόφαση ή κοινή υπουργική απόφαση, πρέπει να ακολουθηθεί αναλογικώς η ανωτέρω διαδικασία. Κατά συνέπεια, από την ημερομηνία δημοσίευσης του ανωτέρω νόμου (1η Αυγούστου 2017) και λόγω ορισμού υποχρεωτικής σύμπραξης του Υπουργού Οικονομικών σε υπουργικές αποφάσεις κάθε μορφής κατά το μέρος που ρυθμίζουν μη μισθολογικές παροχές η αξία των οποίων ξεπερνά τα 5.000 ευρώ ετησίως, οι εν λόγω κανονιστικές πράξεις οφείλουν άμεσα να επικαιροποιηθούν. Τα νέα σχετικά σχέδια υ.α. ή κ.υ.α. οφείλουν να προωθηθούν με πρωτοβουλία των καθ'ύλην αρμόδιων Υπουργείων στην ανωτέρω Δ/νση του Γ.Λ.Κ. (Εισοδηματικής Πολιτικής) προκειμένου η τελευταία να διαμορφώνει - σε συνεργασία με άλλες αρμόδιες Δ/νσεις - την εισήγηση περί συνυπογραφής της ή μη από τον Υπουργό Οικονομικών.

-Σε ο,τι αφορά περιπτώσεις στο πλαίσιο των οποίων μη μισθολογικές παροχές έχουν χορηγηθεί με απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου ή άλλου οργάνου διοίκησης φορέα Γενικής Κυβέρνησης ή/και φορέων που ανήκουν στο Κεφάλαιο Α' του Ν.3429/2005, οι διοικήσεις των εν λόγω φορέων υποχρεούνται σε άμεση ανάκληση των εν λόγω αποφάσεων, κατά το μέρος που προβλέπουν χορήγηση μη μισθολογικών παροχών και υποβολή σχεδίων νέων αποφάσεων στην Δ/νση Εισοδηματικής Πολιτικής του Γ.Λ.Κ. μαζί με όλα τα αναγκαία οικονομικά δεδομένα που θα τεκμηριώνουν την οικονομική δυνατότητα του φορέα να προβεί στην χρηματοδότηση των εν λόγω μη μισθολογικών παροχών, λαμβάνοντας υπόψη το εγκεκριμένο κάθε φορά Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, προκειμένου η Δ/νση να διαμορφώνει την εισήγηση προς τον ΥΠΟΙΚ περί έγκρισης ή μη της εν λόγω απόφασης, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην περ. α' της παρ 2 του ν. 4484/2017. Αυτονόητο είναι ότι η εν λόγω έκθεση πρέπει να συνοδεύεται από έγκριση του ΓΔΟΥ του εποπτεύοντος, κατά περίπτωση, Υπουργείου.

Γενική παρατήρηση επί της παραγράφου 2:

Εφιστάται η προσοχή των αποδεκτών καθώς και των προσώπων που εποπτεύονται από αυτούς στο γεγονός ότι η μελέτη εκτίμησης οικονομικών επιπτώσεων των μη μισθολογικών παροχών, που χορηγούνται ή πρόκειται να χορηγηθούν σε υπαλλήλους φορέων Γενικής Κυβέρνησης, οφείλει να καταρτίζεται κατά την διαδικασία που περιγράφεται στην περ. β', παρ. 2 του αρθ. 43 του ν. 4484/2017, σε κάθε περίπτωση χορήγησης των εν λόγω παροχών ανεξαρτήτως του νομικού πλαισίου που καθορίζει τον τρόπο χορήγησης (Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κανονιστική πράξη (υ.α. ή κ.υ.α. ή απόφαση Δ.Σ.). Επίσης, κατά την προώθηση των σχετικών κανονιστικών πράξεων θα πρέπει να τηρούνται οι οδηγίες που έχουν διατυπωθεί στην αριθμ.2/14226/0021/25.2.2015 εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών (ΑΔΑ: ΩΜΛ2Η-89Ζ). Από την υποχρέωση κατάρτισης της εν λόγω μελέτης και έγκρισής της από τον ΓΔΟΥ των εποπτεύοντος Υπουργείου δεν εξαιρούνται οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Επί της παραγράφου 3:

Καθιερώνεται ανώτατο ύψος ποσού για τις παροχές κινητής τηλεφωνίας το οποίο διαφοροποιείται ανάλογα με τη θέση ευθύνης και τα καθήκοντα του υπαλλήλου προκειμένου να καλυφθεί η υπηρεσιακή ανάγκη για απρόσκοπτη λειτουργία του φορέα. Το ύψος του εν λόγω ποσού θα καθορισθεί με απόφαση του οικείου Υπουργού ή του εξουσιοδοτημένου από αυτόν οργάνου. Εξυπακούεται ότι η κάλυψη του ποσού που θα υπερβαίνει το προαναφερόμενο όριο θα επιβαρύνει τον υπάλληλο που είναι δικαιούχος της εν λόγω παροχής.

Επί της παραγράφου 4:

Παραμένει σε ισχύ η προηγούμενη ρύθμιση με βάση την οποία οι παροχές που έχουν στόχο τη διασφάλιση της υγιεινής και της ασφάλειας των συνθηκών εργασίας πρέπει να χορηγούνται αποκλειστικά σε είδος. Στην εν λόγω παράγραφο ενσωματώνονται ορισμένες εξαιρέσεις που είχαν ήδη υιοθετηθεί αποσπασματικά όπως η εξαίρεση αποζημίωσης για προμήθεια στολής στους διασώστες και πληρώματα του EKAB για τα έτη 2016 και 2017 καθώς και τα Μέσα Ατομικής Προστασίας και το γάλα προηγουμένων ετών εργαζομένων στους ΟΤΑ τα οποία μπορεί να καταβάλλονται σε χρήμα.

Επί της τελευταίας περίπτωσης επισημαίνεται ότι από την ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 4484/2017 και εξής οι ΟΤΑ οφείλουν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου η χορήγηση των Μέσων Ατομικής Προστασίας και η χορήγηση γάλακτος στους εργαζομένους τους να γίνεται αποκλειστικά και μόνο σε είδος.

Επί της παραγράφου 5:

Προβλέπεται η κατάργηση παροχών από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης που αφορούν σε κάθε είδους Ασφαλιστήρια Συμβόλαια ή Προγράμματα Ιατροφαρμακευτικής Κάλυψης εργαζομένων καθώς και σε μειωμένα εισιτήρια και δωρεάν κάρτες Διαδρομών. Εξαιρείται μόνο η ασφάλιση προσωπικού του ΕΚΑΒ και των Μονάδων Μεταμοσχεύσεων κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας με τα μέσα μεταφοράς επειγόντων περιστατικών.


Ο ΑΝ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Γ. ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

Ακριβές Αντίγραφο
Ο Προϊστάμενος του Αυτοτελούς Γραφείου Γραμματείας και Αρχείου κ.α.α
↧

ΠΟΛ.1209/2017 Παροχή συμπληρωματικών οδηγιών σχετικά με την υποβολή μηνυτήριων αναφορών για τα εγκλήματα φοροδιαφυγής στη φορολογία εισοδήματος

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΑ Γ΄, Δ΄

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 8
Ταχ. Κωδ.: 101 84, Αθήνα
Τηλέφωνα: 2103375207, -815,-219
FAX : 2103375354

ΠΟΛ. 1209

ΘΕΜΑ: Παροχή συμπληρωματικών οδηγιών σχετικά με την υποβολή μηνυτήριων αναφορών για τα εγκλήματα φοροδιαφυγής στη φορολογία εισοδήματος

Σε συνέχεια της ΠΟΛ.1142/15.9.2016 και με αφορμή σχετικά ερωτήματα, αναφορικά με το θέμα, διευκρινίζονται τα εξής:

Όπως έχει γίνει δεκτό (σχετ. η ΠΟΛ.1317/2.12.1997- εισαγωγικό μέρος) η φοροδιαφυγή στο εισόδημα συντρέχει όταν λαμβάνει χώρα απόκρυψη φορολογητέων εισοδημάτων και όχι απλή συνδρομή λογιστικών διαφορών, ασύνδετη με τέτοια απόκρυψη.

Συνεπώς για την υποβολή της μηνυτήριας αναφοράς θα εξετάζεται κάθε φορά εάν ο προσδιοριζόμενος από τον έλεγχο φόρος εισοδήματος που αναλογεί στα φορολογητέα εισοδήματα και υπερβαίνει, ανά φορολογικό ή διαχειριστικό έτος, τις εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ (περ. α της παρ. 3 του άρθρου 66 του Κ.Φ.Δ.), οφείλεται σε απλές (συνήθεις) λογιστικές διαφορές, μη συνδεόμενες κατά τα ως άνω αναφερόμενα με την απόκρυψη φορολογητέων εισοδημάτων.

Περαιτέρω, όταν οι λογιστικές διαφορές οφείλονται σε διόρθωση κερδών που λαμβάνει χώρα κατ' εφαρμογή των κανόνων περί ενδοομιλικών τιμολογήσεων, δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 66 του Κ.Φ.Δ. και δεν υποβάλλεται μηνυτήρια αναφορά.

Τέλος, ευνόητο είναι ότι για τις λοιπές περιπτώσεις, ήτοι διαφορές φόρου εισοδήματος που οφείλονται σε λογιστικές διαφορές συνδεόμενες με απόκρυψη (π.χ. ανύπαρκτες δαπάνες, εικονικά κ.λπ στοιχεία) έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στις οικείες διατάξεις (άρθ. 55Α, 66 και επ. του Κ.Φ.Δ.).


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
Γ.ΠΙΤΣΙΛΗΣ

↧

ΠΟΛ.1210/2017 Δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας ετών 2017 και επομένων

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017
ΠΟΛ.1210/20-12-2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ



ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β'

Ταχ. Δ/νση: Καρ. Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 10184 Αθήνα
Πληροφορίες: Μ. Χαπίδης, Φ.Φανάρα
Τηλέφωνο: 210-3375312
Fax: 210-3375001

ΠΟΛ 1210/2017

Θέμα: Δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας ετών 2017 και επομένων.

Αναφορικά με το ως άνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

1. Με τις διατάξεις της περ. α' της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016 αντικαταστάθηκε η παρ.1 του άρθρου 22Α του ν.4172/2013. Με βάση τις διατάξεις αυτές, οι δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι αποσβέσεις του εξοπλισμού και των οργάνων, που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και της τεχνολογικής έρευνας, εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων κατά τον χρόνο της πραγματοποίησής τους προσαυξημένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%). Τα κριτήρια χαρακτηρισμού των πιο πάνω δαπανών καθορίζονται με κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Αν προκύψουν ζημίες μετά την αφαίρεση του ως άνω ποσοστού μεταφέρονται για συμψηφισμό με μελλοντικά κέρδη με βάση τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν.4172/2013. 

2. Περαιτέρω, με τις διατάξεις της περ. β' της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016 ορίζεται ότι στην παράγραφο 4 του άρθρου 24 προστίθεται νέα κατηγορία ενεργητικού με αντίστοιχο συντελεστή απόσβεσης 40% και νέα περίοδο ως εξής: «Εξοπλισμός και όργανα, που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας ...40%.

Ως εξοπλισμός και όργανα που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες εκτέλεσης της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας νοείται αυτός που θα καθορίζεται με την κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας που πρόκειται να εκδοθεί.»

3. Με την ΠΟΛ.1111/18.7.2016 εγκύκλιό μας με την οποία κοινοποιήθηκαν οι διατάξεις του άρθρων 24 και 30 του ν. 4386/2016 διευκρινίσθηκε ότι ως έναρξη ισχύος των υπόψη διατάξεων και δεδομένου ότι δεν ορίζεται κάτι διαφορετικό από τις διατάξεις αυτές, λαμβάνεται η ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου στο ΦΕΚ (11.5.2016), ήτοι καταλαμβάνει δαπάνες που πραγματοποιούνται από τις 11.5.2016 και μετά.

Περαιτέρω, με την ίδια εγκύκλιο έγινε δεκτό ότι, σε περίπτωση που κατά τον χρόνο διενέργειας αποσβέσεων (31.12.2016) δεν έχει εκδοθεί η υπόψη κοινή Υπουργική Απόφαση οι αποσβέσεις επί του εξοπλισμού αυτού κατά το φορολογικό έτος 2016 θα διενεργούνται με βάση τους λοιπούς συντελεστές του άρθρου 24 και κατά το έτος που θα εκδοθεί η σχετική κοινή Υπουργική Απόφαση εντός μηνός θα πρέπει να υποβληθεί τροποποιητική δήλωση του φορολογικού έτους 2016 με την οποία θα αναγνωρίζεται φορολογικά το υπόλοιπο των αποσβέσεων και επιπλέον θα εκπίπτει εξωλογιστικά και το 30% αυτών με βάση τα οριζόμενα της περ. α' της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016 που αντικατέστησε την παρ.1 του άρθρου 22Α του ν.4172/2013.

Η ανωτέρω Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων εκδόθηκε στις 11.7.2017 (αριθμ. 109343/Ι2/29.6.2017 (ΦΕΚ Β' 2351/11-7¬2017)).

4. Ωστόσο, με τις διατάξεις της παρ. 21 του άρθρου 69 του ν. 4485/2017, τροποποιήθηκε η έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016, με βάση τις οποίες ορίζεται πλέον ρητά ότι αυτές ισχύουν από την 1.1.2017 και μετά.

5. Ενόψει των ανωτέρω και δεδομένης της νέας έναρξης ισχύος των διατάξεων της παρ.8 του άρθρου 24 του ν.4386/2016, προκύπτει ότι τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ.1111/18.7.2016 εγκύκλιό μας, ως προς την έναρξη ισχύος δεν έχουν πλέον εφαρμογή και ως εκ τούτου για δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας που πραγματοποιήθηκαν μέχρι 31.12.2016 ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 22Α του ν.4172/2013 (όπως αυτές ίσχυαν πριν την τροποποίησή τους με το άρθρο 24 του ν.4386/2016) και οι οδηγίες που είχαν δοθεί με την ΠΟΛ.1113/2.6.2015 εγκύκλιό μας.

Όσον αφορά στις δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας που πραγματοποιούνται από την 1.1.2017 και μετά, προκειμένου για την αναγνώρισή τους, έχουν εφαρμογή τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 22Α του ν.4172/2013 όπως αυτές ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο 69 του ν.4485/2017 και τα όσα ειδικότερα έχουν καθορισθεί με την κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων αριθμ. 109343/Ι2/29.6.2017 (ΦΕΚ Β' 2351/11.7.2017) και ερμηνευτεί με την ΠΟΛ.1111/18.7.2016 εγκύκλιό μας.

6. Επίσης, με τις διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 69 του ν.4485/2017 αντικαθίσταται η παρ. 2 του άρθρου 22Α του ν.4172/2013 προκειμένου ο έλεγχος και η πιστοποίηση των δαπανών αυτών να διενεργούνται πλέον εντός χρονικού διαστήματος δέκα (10) μηνών και όχι έξι (6) μηνών όπως ίσχυε.

Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένου ότι με τις νέες διατάξεις δεν προβλέπεται πλέον η αυτοδίκαιη έγκριση των δαπανών μετά την άπρακτη παρέλευση της οριζόμενης από τον νόμο προθεσμίας, συνάγεται ότι η επιχείρηση οφείλει, σε περίπτωση ρητής μη έγκρισης του συνόλου ή μέρους των υπόψη δαπανών από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και εφόσον αυτή κοινοποιείται στον φορολογούμενο μετά τη λήξη της προθεσμίας υποβολής φορολογικών δηλώσεων του οικείου έτους ή μετά την υποβολή της φορολογικής δήλωσης, να υποβάλει τροποποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος προκειμένου να εκπέσει μικρότερο ποσό δαπανών από αυτό που είχε δηλωθεί αρχικά. Η δήλωση αυτή εφόσον υποβάλλεται εντός μηνός από την επίδοση της απορριπτικής απόφασης θεωρείται εμπρόθεσμη.

Για την εξυπηρέτηση του ως άνω σκοπού το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ενημερώνει σχετικά το Υπουργείο Οικονομικών (νυν ΑΑΔΕ) σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στην αριθμ. 109343/Ι2/29.6.2017 (ΦΕΚ Β' 2351/11.7.2017) κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κατά ρητή διατύπωση των οριζομένων στην παρ.2 του άρθρου 69 του ν.4485/2017. Η διαδικασία αυτή ορίζεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 5 της κοινής απόφασης σύμφωνα με την οποία, για την πιστοποίηση των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας των επιχειρήσεων, η ΓΓΕΤ εκδίδει σχετικές βεβαιώσεις τις οποίες κοινοποιεί στην αρμόδια Φορολογική Αρχή του δικαιούχου καθώς και στις δικαιούχους επιχειρήσεις.


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

↧
Search

Κ.Υ.Α. αριθμ. οικ. 46710/2017 Παράταση ισχύος των διατάξεων της αριθμ. 51738/2014 (2947 Β) κοινής υπουργικής απόφασης

December 6, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αριθμ. οικ. 46710/07-12-2017

(ΦΕΚ Β' 4503/20-12-2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α) Των άρθρων 15 παρ.2, 21 παρ. 2 και 136 παρ. 6 του ν. 4251/2014 (80 Α'), «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης και λοιπές διατάξεις».
β) Του άρθρου 90 του Κώδικα νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (98 Α') «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».
γ) Του π.δ. 123/2016 «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Σύσταση και μετονομασία Υπουργείων, μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Κοινωνικών Ασφαλίσεων» (208 Α').
δ) Του Π.δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (210 Α').

2. Την αριθμ. 51738/10.10.2014 (2947 Β') κοινή υπουργική απόφαση με θέμα «Καθορισμός του ελάχιστου αριθμού ημερομισθίων ή ελάχιστου χρονικού διαστήματος ασφάλισης ανά ασφαλιστικό φορέα, των αποδεικτικών στοιχείων για την ανανέωση άδειας διαμονής πολιτών τρίτων χωρών καθώς και ρύθμιση άλλων σχετικών θεμάτων», η ισχύς της οποίας παρατάθηκε με τις αριθμ. 61227/16.9.2015 (2050 Β') και 43366/2016/29.9.2016 (3220 Β') όμοιες.

3. Την αριθμ. 18686/9.06.2017 (1998 Β') κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ιωάννη Μπαλάφα».

4. Την αριθμ. Υ29/09.10.2015 (Β' 2168) απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών, Γεώργιο Χουλιαράκη».

5. Την αριθμ.54051/Δ9.14200/22.11.2016 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την τροποποίηση της αριθμ. 44549/Δ9.12193/8.10.2015 όμοιας «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αναστάσιο Πετρόπουλο» (3801 Β').

6. Το γεγονός ότι από τις ρυθμίσεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

7. Την αριθ.ΓΔΟΥ/2017/14 εισήγηση δημοσιονομικών επιπτώσεων της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών Μεταναστευτικής Πολιτικής,

αποφασίζουμε:

Η ισχύς της αριθμ. 51738/10.10.2014 (2947 Β') κοινής υπουργικής απόφασης, παρατείνεται έως 30.9.2018.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 7 Δεκεμβρίου 2017

Οι Υπουργοί

Υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

Υφυπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ

↧
↧

Αριθμ. πρωτ.: Δ3(α)/94645/2017 Αναθεώρηση καταλόγου ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης και ανώτατων νοσοκομειακών τιμών, μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 - 12 - 2017
Αριθμ. Πρωτ.: Δ3(α)/94645

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ
Δ/ΝΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

Ταχ. Δ/νση : Αριστοτέλους 17
Ταχ. Κώδικας : 104 33 Αθήνα
Πληροφορίες : Πετράκης Εμμανουήλ
Τηλέφωνο : 2132161850 - 1762
FAX : 2132161913
e-mail : farmaka@moh.gov.gr

ΑΠΟΦΑΣΗ

ΘΕΜΑ: «Αναθεώρηση καταλόγου ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης και ανώτατων νοσοκομειακών τιμών, μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)»

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α. του άρθρου 86 του ν.4472/2017 (Α’74), «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση των διατάξεων του ν.4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις»
β. του ν. 1316/1983 (Α’3), «’Ίδρυση, οργάνωση και Αρμοδιότητες του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.), της Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας (Ε.Φ.), της Κρατικής Φαρμακαποθήκης (Κ.Φ.) και τροποποίηση και συμπλήρωση της Φαρμακευτικής Νομοθεσίας και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει.
γ. του άρθρου 27 του Ν. 3846/2010 (Α' 53), «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει
δ. του ν. 3918/2011 (Α'31), «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις», όπως ισχύει.
ε. των άρθρων 11,16 και 17 του Ν. 4052/2012 (Α' 41), «Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για εφαρμογή του νόμου «Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής οικονομίας» και άλλες διατάξεις».
στ. του άρθρου 12 του Ν. 3816/2010 (Α'6), «Ρύθμιση επιχειρηματικών και επαγγελματικών οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, διατάξεις για την επεξεργασία δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς και άλλες διατάξεις.», όπως ισχύει.
ζ. Του άρθρου 27 του Ν. 4320/2015 (Α' 29), «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών οργάνων και λοιπές διατάξεις.»
η. της παρ. 10 της υποπαραγράφου. ΣΤ1 της παρ. ΣΤ του άρθρου πρώτου ν.4254/2014 (Α’85), «Μέτρα στήριξης και ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο εφαρμογής του ν. 4046/2012 και άλλες διατάξεις.»
θ. του Ν.Δ. 96/1973 (Α' 172), πλην του άρθρου 17 του νομοθετικού διατάγματος αυτού, «Περί της εμπορίας εν γένει των φαρμακευτικών, διαιτητικών και καλλυντικών προϊόντων».
ι. του άρθρου 90 του Π.Δ. 63/2005 (Α' 98), « Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα».
ια. του π.δ/τος. 121/2017 (Α'148), «Οργανισμός του Υπουργείου Υγείας».
ιβ. Του π.δ/τος. 73/2015 (Α 116), « Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
ιγ. του άρθρου 68 του ν. 4389/2016 (Α’94), «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις».
ιδ. Του άρθρου 118 και 119, παρ. 2 του Ν. 4446/2016 (ΦΕΚ Α 240/22-12-2016) «Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη-Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις».
ιε. Του άρθρου 49 του ν. 4486/2017 (Α΄115) «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Υγείας και άλλες διατάξεις Προμήθεια φαρμάκων από ιδιωτικές κλινικές».

2. Την Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 32221/29.4.2013 απόφαση (Β' 1049), «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την αντίστοιχη κοινοτική στον τομέα της παραγωγής και της κυκλοφορίας φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, σε συμμόρφωση με την υπ' αριθ. 2001/83/ΕΚ Οδηγία «περί κοινοτικού κώδικα για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση» (L 311/ 28.11.2001), όπως ισχύει και όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2010/84/ΕΕ, όσον αφορά τη φαρμακοεπαγρύπνηση (L348/31.12.2010).

3. Την Γ5(α)51194/14.7.2016 απόφαση του Υπουργού Υγείας (Β’ 2219) «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων δημιουργίας υποκατηγορίας Φαρμάκων Γενικής Διάθεσης (ΓΕ.ΔΙ.ΦΑ.) εντός της κατηγορίας των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)».

4. Την Γ5(α)οικ. 38152/2017 (1761 Β΄ ) απόφαση του Υπουργού Υγείας « Διατάξεις τρόπου και διαδικασίας καθορισμού ενδεικτικής τιμής λιανικής πώλησης και ανώτατης νοσοκομειακής τιμής καθώς και διάθεσης για τα ΜΗΣΥΦΑ»

5. Τη Γ5(α)οικ. 48650/30.6.2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Κατάλογος ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)».

6. Τη Γ5(α)/ 60053/4.8.2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Κατάλογος ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης νέων μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)».

7. Το με αρ. πρ. 110833/8-12-2017 , έγγραφο του ΕΟΦ με το οποίο διαβιβάστηκε στη Δ/νση Φαρμάκου του ΥΥ, ο αναθεωρημένος κατάλογος με τις τελικές προτεινόμενες ενδεικτικές τιμές λιανικής πώλησης και τις ανώτατες νοσοκομειακές τιμές των ΜΗΣΥΦΑ,

8. Το Β2.α.β /94509/19-12-2017 έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών, σύμφωνα με το οποίο, με την παρούσα υπουργική απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, ούτε σε βάρος των προϋπολογισμών του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.) και του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ενώ σε κάθε περίπτωση δεν επιβαρύνεται ούτε ο προϋπολογισμός των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, καθότι κατά την υπέρβαση των ορίων των ετήσιων προϋπολογισμών τους όσον αφορά στη φαρμακευτική δαπάνη, ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής (clawback).

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Άρθρο 1

Την έκδοση καταλόγου ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης και ανώτατων νοσοκομειακών τιμών ΜΗΣΥΦΑ , που θα ισχύσουν σε όλη την Επικράτεια, ως ο συνημμένος πίνακας (οπτικός δίσκος. CD).

H ενδεικτική τιμή λιανικής πώλησης των ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ. δεν είναι υποχρεωτική για τα κατά το νόμο δικαιούμενα πρόσωπα διάθεσης των φαρμάκων αυτών.

H ανώτατη νοσοκομειακή τιμή των ΜΗΣΥΦΑ είναι υποχρεωτική για τα κατά το νόμο δικαιούμενα πρόσωπα διάθεσης των φαρμάκων αυτών.

Άρθρο 2

Στις ενδεικτικές τιμές λιανικής πώλησης έχει συμπεριληφθεί και ο αναλογούν ΦΠΑ.

Στις περιοχές που ισχύουν μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, οι ενδεικτικές τιμές λιανικής πώλησης διαμορφώνονται ανάλογα μειωμένες για συντελεστή 6% και για συντελεστή 13%.

Άρθρο 3

Ο παρών Κατάλογος αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας.

Οι ανώτατες νοσοκομειακές τιμές ισχύουν:

Για τους ΚΑΚ, τα Νοσοκομεία και τις Ιδιωτικές κλινικές από 2/1/2018.

Για τους κατόχους άδειας χονδρικής πώλησης φαρμάκων από 22/1/2018.



Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ

↧

Αριθμ. πρωτ.: ΔΕΛ Γ 1189816 ΕΞ 2017 Διευκρινίσεις αναφορικά με την επιβολή των προληπτικών ή διασφαλιστικών του δημοσίου συμφέροντος μέτρων της παραγράφου 5 του άρθρου 46 του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.), στις περιπτώσεις τελών χαρτοσήμου

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΕΛ Γ 1189816 ΕΞ2017/20-12-2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 


ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
1. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΤΜΗΜΑ Γ΄
Τηλέφωνο : 210 3375888
2. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΜΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Β΄

Τηλέφωνο :210 3602480
Ταχ. Δ/νση:Καρ. Σερβίας 8
Ταχ. Κώδ.:101 84 Αθήνα
Fax:210 3375354

ΘΕΜΑ: «Διευκρινίσεις αναφορικά με την επιβολή των προληπτικών ή διασφαλιστικών του δημοσίου συμφέροντος μέτρων της παραγράφου 5 του άρθρου 46 του ν.4174/2013 (Κ.Φ.Δ.), στις περιπτώσεις τελών χαρτοσήμου».

Κατόπιν υποβολής σχετικών ερωτημάτων επί του θέματος, διευκρινίζονται τα κάτωθι:

1. Πάγια θέση της Διοίκησης, όπως έχει διατυπωθεί με την ΠΟΛ.1317/2.12.1997, Οδηγίες για την ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων του ν.2523/1997 (ΦΕΚ 179/Α/11.9.1997) «Διοικητικές και ποινικές κυρώσεις στη φορολογική νομοθεσία και άλλες διατάξεις» (Άρθρο 1 περ. Δ. Ειδικές Φορολογίες), είναι ότι σε καμία περίπτωση τα τέλη χαρτοσήμου δεν θεωρούνται φόροι παρακρατούμενοι ή επιρριπτόμενοι, ανεξάρτητα από τον τρόπο βεβαίωσης και καταβολής αυτών.

2. Περαιτέρω, με την αριθ. 147/2016 Γνωμοδότηση του Β' Τμήματος του Νομικού Συμβούλιου του Κράτους η οποία έχει γίνει αποδεκτή από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, κρίθηκε (σκέψη 14), ότι «Υπό τα δεδομένα αυτά, το τέλος χαρτοσήμου επί των μισθωμάτων, είτε ήθελε θεωρηθεί ότι έχει κατ' ουσίαν τον χαρακτήρα φόρου, δεδομένου ότι στο άρθρο 1 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου γίνεται λόγος για επιβολή φόρου υπό το όνομα τέλος χαρτοσήμου, είτε τέλος κατά τον διδόμενο στο νόμο χαρακτηρισμό του, δεν αποτελεί παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο ή τέλος και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στη διάταξη του άρθρου 46§5 του ν. 4174/2013.».

3. Κατόπιν των προεκτεθέντων, στην έννοια της διαπίστωσης της μη απόδοσης, ή ανακριβούς απόδοσης, κ.λ.π., για την επιβολή των προληπτικών ή διασφαλιστικών του δημοσίου συμφέροντος μέτρων σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 5 του άρθρου 46 του Κ.Φ.Δ., δεν περιλαμβάνονται τα τέλη χαρτοσήμου.



Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

↧

Αριθμ. πρωτ.: 2/92381/0026/2017 Εκτέλεση προϋπολογισμού

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017
Αρ. Πρωτ. : 2/92381/0026

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΓΕΝΙΚΟ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ι. ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΣΗ ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΙΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
Δ/ΝΣΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤ/ΣΜΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ
ΙΙ. ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Δ/ΝΣΗ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ταχ. Δ/νση: Κηφισίας 124 και Ιατρίδου 2
Ταχ. Κώδικας: 115 26, Αθήνα
Πληροφορίες:
Τηλέ:φωνο: 2106987704
Fax: 2106987730
Email: d26@glk.gr

ΘΕΜΑ: «Εκτέλεση προϋπολογισμού»

Με αφορμή ερωτήματα που έχουν υποβληθεί, αναφορικά με την εκτέλεση του προϋπολογισμού φορέων μετά την αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών με τους νέους Οργανισμούς των Υπουργείων, διευκρινίζονται τα ακόλουθα:

α) Οι δαπάνες των Περιφερειακών Υπηρεσιών με τη νέα δομή τους, θα εξακολουθήσουν να βαρύνουν, μέχρι τη λήξη του τρέχοντος οικονομικού έτους, τους αντίστοιχους ειδικούς φορείς που έχουν προβλεφθεί στον εκτελούμενο προϋπολογισμό.

β) Οι πιστώσεις αυτές μπορεί να μεταφέρονται ή/και να μεταβιβάζονται με επιτροπικά εντάλματα, κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες δημοσιονομικές διατάξεις.

γ) Διατάκτες των πιστώσεων που έχουν εγγραφεί ή μεταφερθεί για τη λειτουργία των αντίστοιχων Υπηρεσιών θα είναι, κατά λόγο αρμοδιότητας, τα νέα αρμοδίως εξουσιοδοτημένα όργανα.

δ) Τα χρηματικά εντάλματα για την πληρωμή των σχετικών δαπανών ή την εμφάνισή τους στη δημόσια ληψοδοσία, θα εκδίδονται από τις Δημοσιονομικές Υπηρεσίες Εποπτείας και Ελέγχου (Δ.Υ.Ε.Ε.) που έχουν τη σχετική αρμοδιότητα βάσει των εκδιδομένων κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 24 παρ. 3γ του ν. 4270/2014 κυα ή λοιπές αρμόδιες Οικονομικές Υπηρεσίες. 

ε) Αποφάσεις ανάληψης υποχρεώσεων για την πληρωμή δαπανών, που είχαν εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος των νέων Οργανισμών για τη δέσμευση των πιστώσεων που είχαν μεταβιβαστεί με σχετικά επιτροπικά εντάλματα, εξακολουθούν να ισχύουν και συνεπώς είναι σύννομη, κατά το μέρος αυτό, η πληρωμή των σχετικών δαπανών.

στ) Τέλος, όσον αφορά στις μεταβιβάσεις πιστώσεων που δεν είχαν δεσμευθεί μέχρι τη λειτουργία των νέων Υπηρεσιών, αυτές θα πρέπει να ανακληθούν, κατά το ανεκτέλεστο μέρος τους, και να ακολουθήσει εν συνεχεία νέα μεταβίβαση αντίστοιχων πιστώσεων στους νέους Δευτερεύοντες Διατάκτες.



Ο Αναπληρωτής Υπουργός
Γεώργιος Χουλιαράκης

Ακριβές αντίγραφο
Ο Προϊστάμενος του Αυτελούς Γραφείου Γραμματείας και Αρχείου

↧

Αριθμ. πρωτ: Δ3(α)/Γ.Π 94130/2017 Δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, Νοεμβρίου 2017

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 - 12 - 2017
Αριθμ. Πρωτ: Δ3(α)/Γ.Π 94130
σχετ: 88728 , 91497

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

Ταχ. Δ/νση : Αριστοτέλους 17
Ταχ. Κώδικας : 104 33 Αθήνα
Πληροφορίες : Πετράκης Εμμανουήλ
Τηλέφωνο : 2132161400 -1762-1850
FAX :2132161913
e-mail : farmaka@moh.gov.gr

ΑΠΟΦΑΣΗ

ΘΕΜΑ: «Δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, Νοεμβρίου 2017».

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α. Του ΝΔ 96/ 1973 (ΦΕΚ Α'172/73) « Περί της εμπορίας εν γένει των φαρμακευτικών, διαιτητικών και καλλυντικών προϊόντων»
β. Του Ν.1316/1983 «Ίδρυση, Οργάνωση και αρμοδιότητες Ε.Ο.Φ.» (ΦΕΚ 3/Α/1983), όπως έχει ήδη τροποποιηθεί και ισχύει.
γ. Του Ν. 2859/2000(ΦΕΚ 248/Α' 2000) « Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας», όπως ισχύει.
δ. Του Ν. 3846/2010 (ΦΕΚ 66/Α/2010) «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις»
ε. Του Ν. 3918/2011 (ΦΕΚ 31/Α/2011) «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις.
στ. Του Ν. 4052/2012 (ΦΕΚ 41/Α/2012) « Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για εφαρμογή του νόμου « Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης.....οικονομίας» και άλλες διατάξεις»
ζ. Του Ν.4334/2015 (ΦΕΚ80/Α/2015) «Επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης ( Ε.Μ.Σ.)»
η. Του Ν.4320/2015 (ΦΕΚ29/Α/15) «Ρυθμίσεις για τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών Οργάνων και λοιπές διατάξεις»
θ. Του Ν.4270/2014 (ΦΕΚ 143/Α/14) όπως τροποποιήθηκε με το Ν.4337/2015 (ΦΕΚ 129/Α/15)
ι. Του άρθρου 90 του Π.Δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» (ΦΕΚ Α' 98).
ια. Του Π.Δ/γματος 121/2017 (ΦΕΚ Α'148) «Οργανισμός του Υπουργείου Υγείας»
ιβ. Του Π.Δ/γματος 73/2015 (ΦΕΚ Β' 116/23-09-2015), «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
ιγ. Του άρθρου 118 και 119, παρ. 2 του Ν. 4446/2016 (ΦΕΚ Α 240/22-12-2016) «Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη-Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις»
ιδ. Του ν. 4472/2017 ( Α' 74 ) «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις.»
ιε. Του άρθρου 49 του ν. 4486/2017(Α'115) «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Υγείας και άλλες διατάξεις Προμήθεια φαρμάκων από ιδιωτικές κλινικές».

2. Τη με αριθμ. Πρωτ. ΔΥ3/ΓΠ.97606/30-7-2010 απόφαση με θέμα «Προϋποθέσεις οργάνωσης και λειτουργίας φαρμακείου στις ιδιωτικές κλινικές»

3. Τη με αριθμ. πρωτ. Α1β/ΓΠ.25980/29-4-15 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας «Συγκρότηση Ενδεκαμελούς Επιτροπής Τιμών Φαρμάκων», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

4. Τη με αριθμ. Πρωτ. Γ5 (α) οικ. 90552/1.12.2016 ( ΦΕΚ 3890/Β/16) Υπουργική Απόφαση «Διατάξεις τιμολόγησης Φαρμάκων», όπως ισχύει.

5. Τη με αριθμ. Πρωτ. Α1β/ΓΠοικ. 3899/19-1-2017 (ΦΕΚ94 Β'/17) ΥΑ «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και του δικαιώματος υπογραφής εγγράφων ''με εντολή Υπουργού'' στο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας» όπως ισχύει.

6. Τη Γ5(α)/Γ.Π. 37974/19.5.2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Διορθωτικό δελτίο τιμών νέων φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης».

7. Τη Γ5(α)/Γ.Π 53895/13.7.2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Διορθωτικό Δελτίο Τιμών Φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης (ανατιμολόγηση)».

8. Τη Γ5(α)οικ. 48650/30.6.2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Κατάλογος ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)».

9. Τη Γ5(α)/ 60053/4.8.2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Κατάλογος ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης νέων μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)».

10. Τη Γ5(α)/Γ.Π.70194/28-09-2017 απόφαση του Υπουργού Υγείας με θέμα «Διορθωτικό δελτίο τιμών νέων φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης».

11. Τις Γ5(α)οικ.54934/08-08-2017, Γ5(α)61857/23-8-2017, Γ5(α)64696/28-09-2017, Γ5(α) 71862/10¬10-2017, Δ3(α)74591/26-10-2017, Δ3(α)84067/17-11-17, Δ3(α) 87043/4-12-2017 , Δ3(α) 90874/12¬12-2017 και Δ3(α)94018/20-12-17 αποφάσεων του Υπουργού Υγείας με θέμα «Συμπληρωματικό Δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, κατόπιν αιτημάτων των ΚΑΚ για μείωση τιμής φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων».

12. Το με αρ. πρωτ. Δ3(α)/84065/17.11.2017 «Διορθωτικό δελτίο τιμών νέων φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης Απριλίου, Μαΐου, Ιουνίου 2017».

13. Το με αρ. πρωτ. Δ3(α)/94645/2017 «Αναθεώρηση καταλόγου ενδεικτικών τιμών λιανικής πώλησης και ανώτατων νοσοκομειακών τιμών, μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ.)»

14. Το Πρακτικό Συνεδρίασης Νο 7/2017 της 1ης Δεκεμβρίου 2017 , της Επιτροπής Τιμών Φαρμάκων.

15. Το με αριθμ. πρωτ. 107903/29-11-2017 έγγραφο του ΕΟΦ με το οποίο διαβιβάστηκε το δελτίο ανατιμολόγησης Νοεμβρίου 2017 , με τις τελικές προτεινόμενες τιμές

16. Το με αριθμ. πρωτ. 113898/18-12-2018 (αριθμ. πρωτ. ΥΥ 94130/18-12-2017) έγγραφο του ΕΟΦ με συνημμένο το αρχείο του Δελτίου Τιμών Φαρμάκων Νοεμβρίου 2017 με ενσωματωμένες τις αποφάσεις της Επιτροπής Τιμών Φαρμάκων.

17. Το με αριθμ. Β2β/Γ.Π.οικ.95010/20-12-2017, έγγραφο της Γεν Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών του ΥΥ σύμφωνα με το οποίο από την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, δεν προκαλούνται δημοσιονομικές επιπτώσεις αφού το ανώτατο όριο της φαρμακευτικής δαπάνης του ΕΟΠΥΥ δεν μεταβάλλεται όπως καθορίστηκε με το ΜΠΔΣ 2018 -2021. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, πέραν του επιτρεπόμενου προσδιορισμένου ορίου, ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής(CLAW ΒΆ0Κ)και τυχόν υπέρβαση της φαρμακευτικής δαπάνης θα καλυφθεί από τους παρόχους φαρμάκου. Παράλληλα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Άρθρο 1

Την έκδοση Δελτίου Τιμών Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης και τον καθορισμό των ανώτατων τιμών πώλησης των εν λόγω φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, που θα ισχύσουν σε όλη την Επικράτεια, ως ο συνημμένος πίνακας (οπτικός δίσκος. CD).

Άρθρο 2

Στις Χονδρικές και Νοσοκομειακές τιμές δεν περιλαμβάνεται Φόρος Προστιθέμενης Αξίας. Στις Λιανικές τιμές έχει συμπεριληφθεί και ο αναλογούν ΦΠΑ.

Άρθρο 3

Το παρόν Δελτίο αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας. Το παρόν Δελτίο ισχύει:

Για τους ΚΑΚ, τα Νοσοκομεία και τις Ιδιωτικές Κλινικές, από 2/1/2018. Για τις φαρμακαποθήκες και τους συνεταιρισμούς από 22-01-2018. Για τα φαρμακεία από 22-02-2018.

Από την έκδοση της παρούσας, η ημερομηνία έναρξης ισχύος της με αριθμ. πρωτ. Δ3(α) 90874/12-12-17 απόφασης «Συμπληρωματικό Δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, κατόπιν αιτήματος μείωσης τιμής φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων» μετατίθεται: Για τις φαρμακαποθήκες και τους συνεταιρισμούς στις 22/1/2018. Για τα φαρμακεία στις 22/2/2018.

Οι ενστάσεις επί του αναρτημένου δελτίου τιμών θα υποβληθούν αποκλειστικά στην ηλεκτρονική διεύθυνση med.price@moh.gov.gr της Δ/νσης Φαρμάκου του Υπουργείου Υγείας, από την επομένη της ανάρτησής του στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας και έως την 2/1/2018 και ώρα 11.59 μμ.




Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ

↧
↧

Αριθμ. πρωτ: Δ3(α)/94018/2017 Συμπληρωματικό Δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, κατόπιν αιτήματος μείωσης τιμής φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20-12-2017
Αριθμ. Πρωτ: Δ3(α)/ 94018
Σχετ.: 93759, 92934

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ
ΤΜΗΜΑ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

Ταχ. Δ/νση: Αριστοτέλους 17
Ταχ. Κώδικας: 104 33 Αθήνα
Πληροφορίες: Πετράκης Εμμανουήλ
Τηλέφωνο: 213 216 1850
Fax: 213 216 1913
e-mail: farmaka@moh.gov.gr

ΑΠΟΦΑΣΗ

ΘΕΜΑ: «Συμπληρωματικό Δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης, κατόπιν αιτήματος μείωσης τιμής φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων».

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α. Του ΝΔ 96/1973 (ΦΕΚ Α'172/73) « Περί της εμπορίας εν γένει των φαρμακευτικών, διαιτητικών και καλλυντικών προϊόντων».

β. Του Ν.1316/1983 «Ιδρυση, Οργάνωση και αρμοδιότητες Ε.Ο.Φ.» (ΦΕΚ 3/Α/1983), όπως έχει ήδη τροποποιηθεί και ισχύει.

γ. Του Ν. 2859/2000(ΦΕΚ 248/Α' 2000) « Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας», όπως ισχύει.

δ. Του Ν. 3846/2010 (ΦΕΚ 66/Α/2010) «Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις»

ε. Του Ν. 3918/2011 ( ΦΕΚ 31/Α/2011) «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις.

στ. Του Ν. 4052/2012 ( ΦΕΚ 41/Α/2012) « Νόμος αρμοδιότητας Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για εφαρμογή του νόμου « Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης οικονομίας» και άλλες διατάξεις».

ζ. Του Ν.4334/2015 (ΦΕΚ80/Α/2015) « Επείγουσες ρυθμίσεις για τη διαπραγμάτευση και σύναψη συμφωνίας με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης ( Ε.Μ.Σ.)».

η. Του Ν.4320/2015 (ΦΕΚ29/Α/15) «Ρυθμίσεις για τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την οργάνωση της Κυβέρνησης και των Κυβερνητικών Οργάνων και λοιπές διατάξεις».

θ. Του Ν.4270/2014 (ΦΕΚ 143/Α/14) όπως τροποποιήθηκε με το Ν.4337/2015 ( ΦΕΚ 129/Α/15).

ι. Του άρθρου 90 του Π.Δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» (ΦΕΚ Α' 98).

ια. Του άρθρου 118 και 119, παρ. 2 του Ν. 4446/2016 (ΦΕΚ Α 240/22-12-2016) «Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη-Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις».

ιβ. Του ν.4472/2017 (Α'74), «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση των διατάξεων του ν.4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις».

ιγ. Του άρθρου 49 του ν. 4486/2017(Α'115) «Μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας Υπουργείου Υγείας και άλλες διατάξεις Προμήθεια φαρμάκων από ιδιωτικές κλινικές».

ιδ) Του Π.Δ. 73/2015 (ΦΕΚ Β' 116/23-09-2015), «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

ιε. Του Π.Δ/γματος 121/ 2017 (ΦΕΚ Α'148) «Οργανισμός του Υπουργείου Υγείας».

2. Τη με αριθμ. πρωτ. ΔΥ3/ΓΠ.97606/30.7.2010 Υπουργική απόφαση με θέμα «Προϋποθέσεις οργάνωσης και λειτουργίας φαρμακείου στις ιδιωτικές κλινικές».

3. Τη με αριθμ. πρωτ. Γ5(α)/οικ 90552/2.12.2016 ( ΦΕΚ 3890/Β/16) Υπουργική Απόφαση « Διατάξεις τιμολόγησης Φαρμάκων», όπως ισχύει.

4. Τη με αριθμ. πρωτ. Α1β/ΓΠ.25980/29.4.2015 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας «Συγκρότηση Ενδεκαμελούς Επιτροπής Τιμών Φαρμάκων», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

5. Τη με αριθμ. πρωτ. Γ5(α)οικ/53895/13.7.2017, Υπουργική απόφαση «Διορθωτικό δελτίο τιμών φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης - Ανατιμολόγηση».

6. Τη με αριθμ. πρωτ. Γ5(α) 77022/31.10.2017 (ΦΕΚ 3823/Β'/17) Υπουργική απόφαση «Εγκριση θετικού καταλόγου του άρθρου 12 παρ. 1, εδ. Α' του ν. 3816/10, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει».

7. Τα αιτήματα των ΚΑΚ: Uni-Pharma Κλέων Τσέτης Φαρμακευτικά Εργαστήρια Α.Ε.Β.Ε.Ε., Faran και Βιοσέρ Α.Ε, για μείωση τιμής φαρμάκου (7 σκευάσματα).

8. Τα από 14,15,18/12/2017, ηλεκτρονικά μηνύματα του ΕΟΦ με τον υπολογισμό των αντίστοιχων τιμών των φαρμάκων.

9. Τη με αριθμ. πρωτ. Α1β/ΓΠοικ. 3899/19.1.2017 (ΦΕΚ94 Β'/17) ΥΑ «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και του δικαιώματος υπογραφής εγγράφων «με εντολή Υπουργού» στο Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας».

10. Το με αριθμ. πρωτ. Β2β/Γ.Π οικ. 95008/20.12.2017, έγγραφο της Γεν. Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Υγείας, σύμφωνα με το οποίο, από την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, δεν προκαλούνται δημοσιονομικές επιπτώσεις αφού το ανώτατο όριο της φαρμακευτικής δαπάνης του ΕΟΠΥΥ δεν μεταβάλλεται όπως καθορίστηκε με το ΜΠΔΣ 2018 -2021. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, πέραν του επιτρεπόμενου προσδιορισμένου ορίου, ενεργοποιείται ο μηχανισμός αυτόματης επιστροφής(CLAW BACK)και τυχόν υπέρβαση της φαρμακευτικής δαπάνης θα καλυφθεί από τους παρόχους φαρμάκου. Παράλληλα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

Άρθρο 1

Την έκδοση Συμπληρωματικού Δελτίου Τιμών Φαρμάκων Ανθρώπινης χρήσης, λόγω αιτήματος μείωσης τιμής και τον καθορισμό των ανώτατων τιμών πώλησης του πιο κάτω αναφερόμενων φαρμάκου ανθρώπινης χρήσης, που θα ισχύσει σε όλη την Επικράτεια, ως ο συνημμένος πίνακας.

Άρθρο 2

Στη Χονδρική και Νοσοκομειακή τιμή δεν περιλαμβάνεται Φόρος Προστιθέμενης Αξίας. Στη Λιανική τιμή έχει συμπεριληφθεί και ο αναλογών ΦΠΑ ήτοι 6% ή 13% ανά περίπτωση. Στις περιοχές που ισχύουν μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ, το φάρμακο θα πωλείται σε λιανική τιμή μειωμένη κατά 1,89% για συντελεστή 6% και κατά 3,54% για συντελεστή 13%.

Άρθρο 3

Το παρόν Δελτίο αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας. Το παρόν Δελτίο ισχύει:

Για τους ΚΑΚ, τα Νοσοκομεία και τις Ιδιωτικές Κλινικές από 2-1-2018. Για τις φαρμακαποθήκες και τους συνεταιρισμούς από 22-1-2018. Για τα φαρμακεία από 22-2-2018.


Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΑΝΘΟΣ


ΚΩΔΙΚΟΣ BARCODE ΟΝΟΜΑΣΙΑ - ΜΟΡΦΗ - ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΧΟΝΔΡΙΚΗ ΟΝΟΝΑΣΙΑ ΚΑΚ AITOYMENH ΧΟΝΔΡΙΚΗ ΤΙΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΛΙΑΝΙΚΗ ΤΙΜΗ
2676001 2802676001019 ANOVIS TAB 1MG/TAB BTx30(BLISTERS 3x10) (PVC/ALUM.FOIL) (PVC/ALUM.FOIL) 2,11 UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΒΕΕ 0,85 0,81 1,17
2676002 2802676002016 ANOVIS TAB 2MG/TAB BTx30(BLISTERS 3x10) (PVC/ALUM.FOIL) (PVC/ALUM.FOIL) 2,13 UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΒΕΕ 1,29 1,23 1,78
2676004 2802676004010 ANOVIS TAB 4MG/TAB BTx30(BLISTERS 3x10) (PVC/ALUM.FOIL) (PVC/ALUM.FOIL) 4,25 UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΒΕΕ 2,40 2,29 3,31
2347102 2802347102014 HEMAFER OR.SOL.SD 100MG/5ML VIALS BTX10VIALS X5ML 3,99 UNI-PHARMA ΚΛΕΩΝ ΤΣΕΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΒΕΕ 3,96 3,78 5,46
308030202 2803080302020 IMATEK CAPS 400MG/CAP BTx30 CAPS (PA/ALU/PVC/ALU BLISTERS) (Τα blister είναι των 15 ή 10 καψακίων) 1128,46 ΦΑΡΑΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΩΝ Δ.Τ. ΦΑΡΑΝ Α.Β.Ε.Ε. 802,00 790,13 901,13
299300101 2802993001013 METRONIDAZOLE/ΒΙΟΣΕΡ SOL.INF 500MG/100ML BOTTLE BTx1 BOTTLE x100ML 1,95 ΒΙΟΣΕΡ Α.Ε. 1,68 1,60 2,32
197280102 2801972801026 METRONIDAZOLE/B BRAUN INJ.SO.INF 500MG/100ML VIAL FL x100 ML (πλαστική φιάλη) (πλαστική φιάλη) 2,40 ΒΙΟΣΕΡ Α.Ε. 1,68 1,60 2,32
↧

ΟΑΕΔ αριθμ. πρωτ.: 91869/2017 Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 38 του ν.4488/13.09.2017 (ΦΕΚ 137/Α'/13.09.2017)

December 20, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αρ. Πρωτ.: 91869/ 21.12.2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΙΚΤΥΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Ταχ.Δ/νση: Εθν. Αντίστασης 8 -Άλιμος, 17456
Τ.Θ: 77117
Τ.Κ Π.Φαλήρου 17510
Πληρ. Δ/νσης Συν/σμού: Χρ. Δεμερλιώτου, Β.Καλαφάτη
Τηλ.: 2109989059, 2109989366
Email: syndiktyo@oaed.gr
Πληρ. Δ/νσης Ασφάλισης: Γ. Τερζή
Τηλ.: 210 9989138
Email: a6@oaed.gr

ΘΕΜΑ: Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 38 του ν.4488/13.09.2017 (ΦΕΚ 137/Α'/13.09.2017)

Σχετ.: 1.Υ.Α 29502/85/01-09-2014 (ΦΕΚ2390/Β'/08.09.2014)

2. Άρθρο 2 του ν.2556/1997 (ΦΕΚ 270/Α'/24.12.1997), άρθρο 6 παρ.1 περ. δ' του ν.2972/2001 (ΦΕΚ 291/Α '/27.12.2001), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 65 του ν.3996/2011 (ΦΕΚ 170/Α'/05.08.2011), άρθρο 9 του ν.3198/1955 (ΦΕΚ98/Α'/23.04.1955)

Με το άρθρο 38 του ν. 4488/2017 (ΦΕΚ 137/Α'/13.09.2017) «Ηλεκτρονική αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού» ορίζονται νέες ρυθμίσεις σχετικά με την ηλεκτρονική υποβολή των εντύπων οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού (Ε5), καταγγελίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, με ή χωρίς προειδοποίηση (Ε6), λήξης σύμβασης ορισμένου χρόνου ή έργου (Ε7),ως εξής:

«1. Ο εργοδότης υποχρεούται να αναγγέλλει, με ηλεκτρονική υποβολή των σχετικών εντύπων που προβλέπονται στην υπουργική απόφαση 29502/85/01-09-2014 (Β'2390) στο πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «ΕΡΓΑΝΗ», κάθε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού ή καταγγελίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή λήξη σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου το αργότερο τέσσερις (4) εργάσιμες ημέρες από την ημέρα αποχώρησης του μισθωτού ή καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή λήξης της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου, αντίστοιχα.

2. H αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης του μισθωτού θα πρέπει να συνοδεύεται υποχρεωτικά είτε από ηλεκτρονικά σαρωμένο έντυπο υπογεγραμμένο από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο είτε από εξώδικη δήλωση του εργοδότη προς τον εργαζόμενο, με την οποία τον ενημερώνει ότι έχει χωρήσει οικειοθελής αποχώρησή του και ότι αυτή θα αναγγελθεί στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ». Στην τελευταία περίπτωση, η εξώδικη δήλωση του εργοδότη επιδίδεται στον εργαζόμενο το αργότερο τέσσερις (4) εργάσιμες ημέρες από την οικειοθελή του αποχώρηση και η αναγγελία γίνεται την επόμενη ημέρα από την επίδοση της εξώδικης δήλωσης. Αν ο εργοδότης δεν τηρήσει εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης, συμπεριλαμβανόμενης της υποβολής συνοδευτικών εγγράφων της παρούσας, η σύμβαση εργασίας θεωρείται ότι λύθηκε με άτακτη καταγγελία του εργοδότη».

Η διάταξη τυγχάνει εφαρμογής από την ημερομηνία δημοσιεύσεως του νόμου, 13.09.2017 και εξής, ενώ για τα έντυπα Ε5, Ε6 και Ε7 που υπεβλήθησαν πριν από την ημερομηνία αυτή ισχύει το προηγούμενο νομικό καθεστώς. Πιο συγκεκριμένα, το πλαίσιο που διαμορφώνεται με βάση τη νέα διάταξη περιγράφεται στις παραγράφους που ακολουθούν.

Α. Νέες Προθεσμίες και διαδικασίες Υποβολής των Εντύπων Ε5, Ε6 και Ε7 στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ»

1. Τροποποιείται η προθεσμία των οκτώ (8) ημερών για την ηλεκτρονική υποβολή της αναγγελίας οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού ή της καταγγελίας σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου ή της λήξης σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου, η οποία πλέον ορίζεται στις τέσσερις (4) εργάσιμες ημέρες από την επομένη της αποχώρησης του μισθωτού ή της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του ή της λήξης της σύμβασης εργασίας του ορισμένου χρόνου ή έργου, αντίστοιχα.

2. Αναφορικά με την υποβολή του εντύπου Ε5 (αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού), η επισύναψη του αρχείου του ηλεκτρονικά σαρωμένου εντύπου Ε5 - και όχι άλλου εγγράφου - με την υπογραφή του εργαζομένου καθίσταται υποχρεωτική. Στην περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν υπογράψει το έντυπο για οποιονδήποτε λόγο, ο Εργοδότης, για να τεκμηριώσει το γεγονός της οικειοθελούς αποχώρησης, οφείλει να του επιδώσει εντός (4) τεσσάρων εργάσιμων ημερών από την επομένη της εκούσιας αποχώρησής του εξώδικη δήλωση, με την οποία θα τον ενημερώνει ότι έχει χωρήσει οικειοθελής αποχώρησή του και ότι αυτή θα αναγγελθεί στο πληροφοριακό σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ». Η αναγγελία στο ΕΡΓΑΝΗ πρέπει υποχρεωτικά να γίνει την επόμενη εργάσιμη ημέρα από την επίδοση της εξώδικης δήλωσης με επισύναψη της ηλεκτρονικά σαρωμένης «Εξώδικης Δήλωσης» και της «Εκθεσης Επίδοσης».

Επισημαίνεται ότι το σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» δεν επιτρέπει την ηλεκτρονική υποβολή των σχετικών εντύπων πέραν των προβλεπόμενων ως άνω προθεσμιών, η δε αναβάθμιση της λειτουργίας του σε εφαρμογή της διάταξης του άρθρ. 38 πραγματοποιήθηκε από 28.09.2017. Συνεπώς, εκπρόθεσμη ηλεκτρονική υποβολή των εντύπων από την ημερομηνία αυτή και εξής δεν είναι εφικτή.

3. Στις περιπτώσεις που ο εργοδότης δεν τηρήσει τις υποχρεώσεις υποβολής του εντύπου Ε5 που απορρέουν από την εν λόγω διάταξη, όπως αυτές περιγράφονται στο ως άνω εδάφιο, θεωρείται ότι η εργασιακή σύμβαση του ασφαλισμένου λύθηκε με άτακτη καταγγελία σύμβασης.

4. Η δυνατότητα εκπρόθεσμης υποβολής των εντύπων Ε5, Ε6 και Ε7 σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 29502/85/01-09-2014 (Β'2390) ΥΑ, ως ισχύει, με προσέλευση στην αρμόδια Υπηρεσία του ΟΑΕΔ, διατηρείται.

Επισημαίνεται ότι στην αναφερόμενη εκπρόθεσμη υποβολή χρησιμοποιούνται τα προτυπωμένα, από το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ, σχετικά έντυπα.

Η λύση της εργασιακής σχέσης, ωστόσο, με εκπρόθεσμη υποβολή χειρόγραφου εντύπου Ε5 εκ μέρους των υπόχρεων ηλεκτρονικής υποβολής εργοδοτών, θεωρείται με βάση την παρούσα διάταξη και στην περίπτωση αυτή ως άτακτη καταγγελία της εργασιακής σύμβασης, ακόμη και αν το έντυπο διαθέτει την υπογραφή του μισθωτού. Επισημαίνεται, ως εκ τούτου, ότι οι Υπηρεσίες οφείλουν να ενημερώνουν τους ασφαλισμένους κατά την εγγραφή τους στο Μητρώο Ανέργων ή κατά τη σύνταξη του ΑΣΔ για τα δικαιώματα που απορρέουν από την τυχόν εκπρόθεσμη υποβολή του εντύπου Ε5 εκ μέρους του υπόχρεου εργοδότη, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην παρ. Γ' της παρούσας.

Β. Εξαιρούμενοι της υποχρέωσης ηλεκτρονικής υποβολής στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ

Οι περιπτώσεις των εργοδοτών του άρθρ. 9 της υπ' αριθμ. 29502/85/01-09-2014 (ΦΕΚ 2390/Β'/08.09.2014) Υ.Α που δεν υποχρεούνται σε ηλεκτρονική υποβολή των εντύπων Ε5, Ε6, Ε7 εξαιρούνται του πεδίου εφαρμογής της παρούσας διάταξης. Για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις εργοδοτών παραμένει σε ισχύ η διαδικασία κατάθεσης των χειρόγραφων εντύπων Ε5, Ε6, Ε7 με προσέλευση στην αρμόδια Υπηρεσία του ΟΑΕΔ, εντός της τεθείσας προθεσμίας των οχτώ (8) ημερών.

Στις περιπτώσεις παρέλευσης των 8 ημερών είναι δυνατή η εκπρόθεσμη υποβολή των χειρόγραφων εντύπων Ε5, Ε6, Ε7 με εφαρμογή των προβλεπόμενων από την κείμενη νομοθεσία κυρώσεων περί εκπρόθεσμης υποβολής των εντύπων αυτών.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την με αρ. πρωτ. 37917/122/25.8.2015 Εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης οι εξαιρέσεις της υποχρέωσης ηλεκτρονικής υποβολής των εντύπων ΟΑΕΔ στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ αφορούν σε εργοδότες που αντιμετωπίζουν αντικειμενική αδυναμία πρόσβασης στο ΠΣ ΣΕΠΕ-ΟΑΕΔ-ΕΦΚΑ, λόγω μη απογραφής τους στο Μητρώο Εργοδοτών ΕΦΚΑ, και συνακόλουθα σε επιχειρήσεις χωρίς ΑΜΕ και κωδικούς πρόσβασης στο ΟΠΣ ΕΦΚΑ για υποβολή ΑΠΔ, π.χ. εργοδότες που διαθέτουν μόνον κωδικούς ΑΜΟΕ (Αριθμός Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου) ή εργοδότες που έχουν απογραφεί στο ΟΠΣ ΕΦΚΑ χωρίς ΑΦΜ (π.χ. διαχειριστές πολυκατοικιών).

Επισημαίνεται ότι, αν σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω περιπτώσεις, ο εργοδότης έχει απογραφεί στο Μητρώο Εργοδοτών ΕΦΚΑ, διαθέτει ΑΜΕ επιχείρησης και κωδικούς πρόσβασης στο ΟΠΣ ΕΦΚΑ για υποβολή ΑΠΔ, τότε έχει δυνατότητα πρόσβασης στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ και είναι υπόχρεος στην ηλεκτρονική υποβολή. Ως εκ τούτου, η ένταξη στις εξαιρέσεις της ηλεκτρονικής υποβολής σχετίζεται αποκλειστικά και μόνον με την δυνατότητα πρόσβασης και όχι με την οικονομική δραστηριότητα του εργοδότη ή την ειδικότητα του εργαζόμενου.

Σε κάθε περίπτωση οι αρμόδιες Υπηρεσίες (ΚΠΑ2) οφείλουν, πριν από την παραλαβή χειρόγραφων Εντύπων, να ελέγχουν αν οι εργοδότες έχουν δυνατότητα πρόσβασης στο ΠΣ «ΕΡΓΑΝΗ» ή εντάσσονται στις εξαιρέσεις που καταθέτουν τα σχετικά έντυπα με προσέλευση στην αρμόδια Υπηρεσία μέσω της ακόλουθης διαδικασίας:

Από το μενού «ΜΗΤΡΩΑ», στην αρχική σελίδα, επιλέγουμε «Ενημέρωση Εργοδότη», εισάγουμε τον ΑΜΕ του εργοδότη στο αντίστοιχο πεδίο και κάνουμε κλικ στο κουμπί «Ενημέρωση». Εφόσον εμφανιστεί μήνυμα διαφορετικό από το «Η ενημέρωση τελείωσε με επιτυχία», αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης δεν έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στο ΠΣ «ΕΡΓΑΝΗ» και ως εκ τούτου θα πρέπει να ακολουθείται η διαδικασία κατάθεσης με προσέλευση στην αρμόδια Υπηρεσία.

Γ. 'Εντυπα αποδεικτικά της Καταγγελίας Σύμβασης Εργασίας για την Τακτική Επιδότηση Ανεργίας

Όσον αφορά στην τακτική επιδότηση λόγω ανεργίας, η τήρηση της προαναφερθείσας στην παρ. Α.2 διαδικασίας, αποδεικνύοντας το αληθές της οικειοθελούς αποχώρησης του μισθωτού, καθιστά ασφαλή την εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 2 του αρθρ.7 του ν. 1545/1985, σύμφωνα με την οποία: «O άνεργος, του οποίου η εργασιακή σχέση τερματίζεται με εκούσια αποχώρηση, δεν αποκτά δικαίωμα επιδότησης». Στην αντίθετη περίπτωση μη τήρησης της συγκεκριμένης διαδικασίας, θεωρείται από τον νομοθέτη ότι η εργασιακή σχέση λύεται με άτακτη καταγγελία, με όλες τις έννομες συνέπειες που αυτή επιφέρει, συνεπώς, και του δικαιώματος τακτικής επιδότησης.

Σημειώνεται, ωστόσο, ότι καθώς η παρούσα διάταξη εξαρτά την αναγνώριση της οικειοθελούς αποχώρησης ως καταγγελίας από τη μη τήρηση της εμπρόθεσμης ηλεκτρονικής υποβολής και του ηλεκτρονικού «τύπου» της αναγγελίας της, δεν τυγχάνει εφαρμογής στις περιπτώσεις εργαζομένων που απασχολούνταν σε εργοδότες εξαιρουμένους της υποχρέωσης ηλεκτρονικής υποβολής εντύπων σύμφωνα με το άρθρ. 9 της υπ' αριθμ. 29502/85/01-09-2014 ΥΑ (Β'2390), ως ισχύει, (βλ. σχετικά και παρ. Β' της παρούσας), κατά τις οποίες η χειρόγραφη αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης δεν είναι δυνατόν να εκληφθεί σε καμία περίπτωση ως καταγγελία σύμβασης εργασίας, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να διεκδικηθεί με αυτήν τακτική επιδότηση ανεργίας.

Από την 13.09.2017, ημερομηνία δημοσιεύσεως του νόμου, και εξής, οι ασφαλισμένοι που προσέρχονται στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, για να αιτηθούν τακτικής επιδότησης λόγω ανεργίας, και απασχολούνταν σε εργοδότες υπόχρεους ηλεκτρονικής υποβολής εντύπων δεν απαιτείται να προσκομίζουν αντίγραφο του εντύπου λύσης της εργασιακής τους σχέσης. Η αναζήτηση του ηλεκτρονικώς υποβληθέντος εντύπου θα γίνεται αποκλειστικά αυτεπαγγέλτως από την αρμόδια υπηρεσία ΚΠΑ2 μέσω του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, προκειμένου να ελέγχεται η τήρηση του ηλεκτρονικού «τύπου»- όπως καθορίστηκε από την Υ.Α. 29502/85/01-09-2014 (Β'2390), ως ισχύει, και τη διάταξη του άρθρ. 38 του ν. 4488/2017- που καθιστά έγκυρο το έντυπο και δυνατή την επιδότηση.

Έντυπα που έχουν υποβληθεί ηλεκτρονικά και αποδεικνύουν τη λύση της εργασιακής σχέσης παρέχοντας δικαίωμα επιδότησης σύμφωνα με τις σχετικές περί τακτικής ανεργίας διατάξεις - εφόσον, βέβαια, πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις - είναι τα ακόλουθα:

• Ε6: Καταγγελία σύμβασης αορίστου χρόνου, μόνο όταν το συνημμένο ηλεκτρονικά έντυπο φέρει την υπογραφή του εργοδότη και του εργαζομένου ή έχει επισυναφθεί ηλεκτρονικά αρχείο με την έκθεση επίδοσης στον εργαζόμενο από τον δικαστικό επιμελητή.

• Ε7: Βεβαίωση-Δήλωση εργοδότη για λήξη συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου.

• Ε5: Αναγγελία Οικειοθελούς Αποχώρησης μισθωτού (ανεξαρτήτως αν συνδέεται με σύμβαση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου) μόνο όταν:

- έχει επισυναφθεί αρχείο με ηλεκτρονικά σαρωμένο το έντυπο Ε5 της οικειοθελούς αποχώρησης που, ωστόσο, δεν φέρει την υπογραφή του ασφαλισμένου ή

- δεν έχει επισυναφθεί αρχείο με την ηλεκτρονικά σαρωμένη εξώδικη δήλωση και την έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή. Επιδότηση με ηλεκτρονικώς υποβληθέντα έντυπα που δεν φέρουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά δεν είναι δυνατή. Περιπτώσεις, ωστόσο, κατά τις οποίες η οικειοθελής αποχώρηση του μισθωτού αναγγέλλεται μεν στο ΕΡΓΑΝΗ, με επισυναπτόμενο, όμως, οποιοδήποτε άλλο αρχείο εκτός των προβλεπομένων από τη διάταξη (π.χ. απλό έγγραφο παραίτησης), θα εξετάζονται από τις Υπηρεσίες εξατομικευμένα, ενώ με την αίτηση επιδότησης θα συνυποβάλλεται απαραιτήτως και σχετική Υπεύθυνη Δήλωση του ασφαλισμένου για την εκούσια ή μη αποχώρησή του.

Δικαίωμα επιδότησης με βάση την παρούσα διάταξη εξασφαλίζεται και με χειρόγραφα έντυπα Ε5 που κατατέθηκαν εκπρόθεσμα στις Υπηρεσίες - ανεξαρτήτως αν φέρουν ή όχι την υπογραφή του ασφαλισμένου- σύμφωνα με το εδ. στ' του άρθρ. 4 της υπ' αριθμ. 29502/85/01-09-2014 Υ.Α. (Β'2390), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, από εργοδότες μη εξαιρούμενους της υποχρέωσης ηλεκτρονικής υποβολής εντύπων, από τα οποία προκύπτει η λύση της εργασιακής σχέσης, όχι, όμως, με εκούσια αποχώρηση, όπως οι εργοδότες δηλώνουν, αλλά με άτακτη καταγγελία λόγω της παράβασης των επιταγών της παρ. 2 του άρθρ. 38 του ν. 4488/2017. Εξυπακούεται ότι οι ασφαλισμένοι οφείλουν να προσκομίζουν τα χειρόγραφα αυτά έντυπα στις Υπηρεσίες προκειμένου να επιδοτηθούν.

Υπενθυμίζεται, ότι είναι δυνατή η επιδότηση και των ασφαλισμένων που προσκομίζουν χειρόγραφα έντυπα Ε6 ή Ε7 που κατατέθηκαν εκπρόθεσμα από τους εργοδότες τους στις Υπηρεσίες, σύμφωνα με το ίδιο ως άνω εδάφιο της υπ' αριθμ. 29502/85/01-09-2014 Υ.Α. (Β'2390), ως ισχύει, μολονότι αυτοί υποχρεούνταν σε ηλεκτρονική υποβολή των εντύπων. Εξυπακούεται ότι τα χειρόγραφα έντυπα Ε6 και Ε7 πρέπει να φέρουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τα ηλεκτρονικώς υποβαλλόμενα, όπως αναλυτικά αναφέρθηκαν παραπάνω (π.χ. υπογραφές και από τον εργοδότη και τον ασφαλισμένο), και ότι δεν θα γίνονται αποδεκτά για την υποβολή αίτησης τακτικής επιδότησης πριν από την παρέλευση των προθεσμιών ηλεκτρονικής υποβολής στο ΕΡΓΑΝΗ.

Πλέον των ως άνω περιπτώσεων ασφαλισμένων που αιτούνται επιδότησης με μη ηλεκτρονικώς υποβληθέντα έντυπα, η υποχρέωση προσκόμισης του χειρόγραφου εντύπου της καταγγελίας ή λήξης της σύμβασης εξακολουθεί να υφίσταται για τους ασφαλισμένους εκείνους:

• που εργάζονταν σε επιχειρήσεις που δεν υποχρεούνται σε ηλεκτρονική υποβολή εντύπων Ε6 και Ε7 στο ΕΡΓΑΝΗ σύμφωνα με το άρθρ. 9 της υπ' αριθμ. 29502/85/01-09-2014 ΥΑ-Β'2390- (βλ. σχετικά και παρ. Β' της παρούσας),

• που εργάζονταν με σύμβαση έργου, καθώς οι εργοδότες τους δεν υποχρεούνται να υποβάλουν σχετικό έντυπο στο ΕΡΓΑΝΗ (παραμένει σε ισχύ η υπ' αριθμ. 58531/8.7.2014 εγκύκλιος της Δ/νσης Ασφάλισης),

• που απασχολούνταν σε οικοδομοτεχνικά έργα εργοδοτών - ιδιωτών (παραμένει σε ισχύ η υπ' αριθμ. 71416/28.8.2013 εγκύκλιος της Δ/νσης Ασφάλισης).

Από την 13.09.2017 και εξής οποιαδήποτε οδηγία ή εγκύκλιος έρχεται σε αντίθεση με τα παραπάνω καταργείται.

Με ευθύνη των Προϊσταμένων να λάβουν γνώση όλοι οι Υπάλληλοι της Υπηρεσίας.




Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΟΥΓΙΑΚΛΗΣ

↧
Search

Αριθμ. οικ. 60134/786/2017 Καθορισμός των όρων και των προϋποθέσεων υλοποίησης Προγράμματος με τίτλο: «Στέγαση και Εργασία για τους αστέγους».

December 14, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αριθμ. οικ. 60134/786

(ΦΕΚ Β' 4545/21-12-2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου δωδέκατου του ν. 4506/2017 ανανέωση τροποποίηση -κωδικοποίηση της σύμβασης «περί παροχής ειδικής άδειας εκμετάλλευσης του αποκλειστικού δικαιώματος του Ελληνικού Δημοσίου στη πρόσβαση και χρήση της ονομαστικής θέσης των 39ο ανατολικώς επί της τροχιάς των τεχνητών γεωστατικών δορυφόρων της Γης και των συσχετισμένων αυτής ραδιοσυχνοτήτων τηλεπικοινωνίας δια της κατασκευής, εκτόξευσης, λειτουργίας και εμπορικής εκμετάλλευσης ενός συστήματος δορυφορικών τηλεπικοινωνιών πανελλήνιας και διασυνοριακής εμβέλειας υπό την επωνυμία: ΕΛΛΑΣ SAT (HELLAS SAT) και άλλες διατάξεις» (Α΄ 191).

2. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (Α΄ 98).

3.Τις διατάξεις του ν. 4270/2014 «Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/85/ ΕΕ)-δημόσιο λογιστικό και άλλες διατάξεις»(Α΄ 143).

4. Τις διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 6 του ν. 3920/2011 (Α΄ 33), όπως τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 4337/2015 «Μέτρα για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και δημοσιονομικών στόχων και διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων» (Α΄ 129).

5. Τις διατάξεις του Π.Δ.80/2016 «Ανάληψη υποχρεώσεων από τους Διατάκτες» (Α΄ 145).

6. Τις διατάξεις του Π.Δ.134/2017 «Οργανισμός Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης» (Α΄ 168).

7. Το Π.Δ. 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 116).

8. Την υπ’ αριθμ. Υ29/8.10.2015 απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Γεώργιο Χουλιαράκη» (Β΄ 2168).

9. Την υπ’αριθμ. Υ28/8.10.2015 απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση Αρμοδιοτήτων στην Αναπληρώτρια Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου» (Β΄ 2168), όπως τροποποιήθηκε με την υπ’αριθμ. Υ70/11.11.2015 απόφαση του Πρωθυπουργού (Β΄ 2441) και με την υπ’ αριθμ. Υ43/3.5.2017 απόφαση του Πρωθυπουργού (Β΄ 1510).

10. Την υπ’ αριθμ. 6548/7.12.2017 «Αίτημα Χρηματοδότησης του ΕΙΕΑΔ με ποσό 5.000.000€ για το σχεδιασμό, υλοποίηση, εκτέλεση και διαχείριση του προγράμματος για την ομάδα των αστέγων».

11. Την υπ’ αριθμ 60117/11831/15.12.2017 απόφαση ανάληψης δέσμευσης.

12. Την υπ’ αριθμ. 59561/689 εισηγητική έκθεση της προϊσταμένης της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

13. Το γεγονός ότι από την παρούσα απόφαση προκαλείται δαπάνη ποσού ύψους πέντε εκατομμυρίων ευρώ (€ 5.000.000), η οποία θα βαρύνει τον Φ. 33-220, ΚΑΕ 2559,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Αρχή Διαχείρισης Δικαιούχοι Φορείς

1. Το Πρόγραμμα «Στέγαση και Εργασία για τους αστέγους», εφεξής Πρόγραμμα, υλοποιείται σε Δήμους με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων, σύμφωνα με τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής.

2. Ως Αρχή Διαχείρισης του Προγράμματος με τίτλο «Στέγαση και Εργασία για τους αστέγους» ορίζεται το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ).

3. Δικαιούχοι Φορείς που έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν Αιτήσεις για την χρηματοδότηση Σχεδίων, μόνοι τους ή συνεργαζόμενοι, είναι:
– Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ βαθμού.
– Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, εποπτευόμενα από τη Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

3. Ο Δικαιούχος Φορέας συμπράττει, για τους σκοπούς υλοποίησης του Σχεδίου, με Διαχειριστή Φορέα, ο οποίος δύναται να είναι Αναπτυξιακή Επιχείρηση Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ βαθμού ή Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση ή Πιστοποιημένο από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σύμφωνα με το ν. 2646/1998 (Α΄ 236) Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, που αποδεδειγμένα δραστηριοποιείται στην παροχή υπηρεσιών για την ομάδα - στόχο. Ο Δικαιούχος Φορέας διατηρεί την αποκλειστική αρμοδιότητα της υποβολής όλων των απαραίτητων δικαιολογητικών και εκθέσεων προς την Αρχή Διαχείρισης του άρθρου 6 και την ευθύνη της συνολικής υλοποίησης του Σχεδίου, συνυπογράφοντας όλες τις δαπάνες του έργου.

Άρθρο 2 Ωφελούμενοι

Το Πρόγραμμα στοχεύει σε:

– Οικογένειες και άτομα που φιλοξενούνται σε Κοινωνικούς Ξενώνες Αστέγων ή Υπνωτήρια.

– Οικογένειες και άτομα που έχουν καταγραφεί ως άστεγοι που διαβιούν στο δρόμο, από τις κοινωνικές υπηρεσίες των Δήμων.

– Γυναίκες που φιλοξενούνται σε Ξενώνες Γυναικών θυμάτων βίας.

– Άτομα που φιλοξενούνται σε Δομές Παιδικής Προστασίας, έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους, δεν σπουδάζουν και δεν έχουν πρόσβαση σε κατοικία.

Άρθρο 3 Δικαιολογητικά Ένταξης Ωφελούμενων στο Πρόγραμμα

Τα δικαιολογητικά που απαιτούνται, κατ’ ελάχιστον, ώστε οι ωφελούμενοι να ενταχθούν στο Πρόγραμμα είναι τα εξής:

– Βεβαίωση διαμονής σε Κοινωνικό Ξενώνα Βραχυχρόνιας Φιλοξενίας, Υπνωτήριο ή Ξενώνα Γυναικών θυμάτων βίας ή Δομή Παιδικής Προστασίας ή βεβαίωση από την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου ότι ο ωφελούμενος διαβιεί στο δρόμο ή σε ακατάλληλα καλύματα.

– Έκθεση του Κοινωνικού Λειτουργού των ανωτέρω δομών ή της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου που τεκμηριώνει τη δυνατότητα ένταξης στο πρόγραμμα.

– Έκθεση αξιολόγησης από Κοινωνικό Λειτουργό του Δικαιούχου Φορέα.

Ο Δικαιούχος Φορέας φέρει την αποφασιστική αρμοδιότητα για την ένταξη του ωφελούμενου στο πρόγραμμα.

Άρθρο 4
Κατηγορίες ενεργειών

1. Ορίζονται δύο κατηγορίες ενεργειών που καλύπτονται από το Πρόγραμμα: Ενέργειες Στέγασης και Ενέργειες Εργασιακής Επανένταξης.

Α. Ενέργειες Στέγασης

Ως Ενέργειες Στέγασης ορίζονται οι κάτωθι:

– Κάλυψη ενοικίου έως του ποσού των 180 ευρώ μηνιαίως για έναν (1) ωφελούμενο, έως 240 ευρώ μηνιαίως για δύο (2) ωφελούμενους και έως 300 ευρώ μηνιαίως για τρεις (3) ή περισσότερους ωφελούμενους.

– Δαπάνες οικοσκευής έως του ποσού των 750€ άπαξ για έναν (1) ωφελούμενο, 900€ άπαξ για δύο (2) ωφελούμενους και 1.000€ άπαξ για τρεις (3) ή περισσότερους ωφελούμενους.

– Λειτουργικές δαπάνες έως του ποσού των 750€ άπαξ για έναν (1) ωφελούμενο, 900€ άπαξ για δύο (2) ωφελούμενους και 1.000€ άπαξ για τρεις (3) ή περισσότερους ωφελούμενους.

Β. Ενέργειες Εργασιακής Επανένταξης

Ως ενέργειες Εργασιακής Επανένταξης ορίζονται οι κάτωθι:

– Ενέργειες που αφορούν στην απόκτηση εργασιακής εμπειρίας και στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Ως ποσό χρηματοδότησης υπολογίζεται το ποσό που αντιστοιχεί στο ύψος του κατώτατου βασικού μισθού, όπως ορίζεται κάθε φορά από τις κείμενες διατάξεις, με τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές (εργαζόμενου και εργοδότη).

– Ενέργειες που αφορούν στην υποστήριξη για τη δημιουργία επιχείρησης ή στην δυνατότητα αυτοαπασχόλησης ή στη δημιουργία μικρής επιχειρηματικής ή αγροτικής μονάδας.

Ως ποσό χρηματοδότησης για ενέργειες που αφορούν στην απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας ορίζεται το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών, το οποίο θα παρέχεται με τη διαδικασία του εργόσημου. Ως ποσό χρηματοδότησης για ενέργειες που αφορούν στην επιχειρηματική δραστηριότητα ή την αυτοαπασχόληση ορίζεται η επιδότηση ενοικίου επαγγελματικού χώρου ή αγροτικού τεμαχίου και η αγορά του βασικού εξοπλισμού, συνολικά μέχρι του ποσού των 6.000 ευρώ.

2. Σε περίπτωση συνεταιρισμού ή σύστασης εταιρίας ή σύστασης Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης ή άλλης επιχειρηματικής δραστηριότητας που θα αναλάβουν από κοινού ωφελούμενοι, απαιτείται ειδική έγκριση από την Αρχή Διαχείρισης του άρθρου 6, η οποία θα αποφασίσει και για το συνολικό ποσό επιχορήγησης, μετά την υποβολή του σχετικού επιχειρηματικού σχεδίου.

3. Με απόφαση της Αρχής Διαχείρισης του άρθρου 6 τα όρια της παρ. 1 δύναται να τροποποιούνται, ανάλογα με τις ανάγκες του ωφελούμενου και μετά από αιτιολογημένο αίτημα του Δικαιούχου Φορέα.

4. Κανένα Σχέδιο δεν πρέπει να έχει ενταχθεί σε άλλη πηγή χρηματοδότησης για το ίδιο διάστημα.

5. Το ύψος των λειτουργικών δαπανών για κάθε Σχέδιο συναρτάται με τον αριθμό των ωφελούμενων που θα ενταχθούν σε αυτό και εξειδικεύεται περαιτέρω στην πρόσκληση.

Άρθρο 5
Διαδικασία Επιλογής

1. Εντός δύο (2) μηνών από την δημοσίευση της παρούσας, η Διεύθυνση Καταπολέμησης της Φτώχειας της Γενικής Διεύθυνσης Κοινωνικής Αλληλεγγύης εκδίδει Πρόσκληση υποβολής Αιτήσεων Χρηματοδότησης Σχεδίων, στην οποία θα εξειδικεύονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για ένταξη στο Πρόγραμμα.

2. Η επιλογή των Αιτήσεων Χρηματοδότησης γίνεται από τριμελή Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία αποτελείται από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Καταπολέμησης της Φτώχειας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, τον Προϊστάμενο του Τμήματος Κοινωνικών Πολιτικών Στέγασης της ίδιας Διεύθυνσης και τον Προϊστάμενο της Διαχειριστικής Αρχής του ΕΙΕΑΔ, με τους αναπληρωτές τους.

3. Η Επιτροπή Αξιολόγησης προβαίνει σε έλεγχο τυπικών και ουσιαστικών στοιχείων του Σχεδίου, όπως αυτά θα προσδιοριστούν στην Πρόσκληση. Κάθε Δικαιούχος Φορέας δύναται να υποβάλλει μια Αίτηση Χρηματοδότησης σύμφωνα με την Πρόσκληση που θα δημοσιευθεί και θα εξειδικεύει τους όρους και προϋποθέσεις ένταξης στο Πρόγραμμα.

4. Η υλοποίηση των Σχεδίων ξεκινάει μετά την υπογραφή Προγραμματικών Συμβάσεων μεταξύ του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, της Αρχής Διαχείρισης και του Δικαιούχου Φορέα, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

Άρθρο 6
Παρακολούθηση του προγράμματος

1. Για την παρακολούθηση της ορθής υλοποίησης του προγράμματος συγκροτείται τριμελής Επιτροπή Παρακολούθησης, η οποία αποτελείται από δύο (2) υπαλλήλους της Διεύθυνσης Καταπολέμησης της Φτώχειας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και έναν (1) υπάλληλο του ΕΙΕΑΔ, με τους αναπληρωτές τους.

2. Η Επιτροπή Παρακολούθησης είναι υπεύθυνη για τη συστηματική παρακολούθηση της υλοποίησης του προγράμματος, τη σύνταξη εξαμηνιαίων αναφορών προόδου του οικονομικού και φυσικού αντικειμένου καθώς και τη σύνταξη της έκθεσης ολοκλήρωσης του προγράμματος. Όλες οι αναφορές υποβάλλονται στο Δικαιούχο Φορέα και στη Γενική Διεύθυνση Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

3. Η Επιτροπή Παρακολούθησης δύναται να διενεργεί τακτικούς ή έκτακτους ελέγχους στις εγκαταστάσεις που πραγματοποιείται το πρόγραμμα για την επαλήθευση της προόδου υλοποίησης του σύμφωνα με σχέδιο δράσεων του προγράμματος.

Άρθρο 7
Χρηματοδότηση του Προγράμματος

1. Για την υλοποίηση του Προγράμματος, χρηματοδοτοτείται το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ) με το ποσό των πέντε εκατομμυρίων (5.000.000) ευρώ.

2. Η χρηματοδότηση καλύπτει το κόστος υλοποίησης του Προγράμματος για το έτος 2018. Το συνολικό ποσό για τη χρηματοδότηση του Προγράμματος καταβάλλεται εντός του 2017 και κατατίθεται σε λογαριασμό ταμειακής διαχείρισης της Τραπέζης της Ελλάδος, του ΕΙΕΑΔ. Η κίνηση του λογαριασμού παρακολουθείται διακριτά από τις υπηρεσίες του ΕΙΕΑΔ και οι πληρωμές για την υλοποίηση του προγράμματος πρέπει να αποδεικνύονται μέσω της κίνησης του τραπεζικού λογαριασμού.

3. Πριν από την έναρξη υλοποίησης του προγράμματος, το ΕΙΕΑΔ καταρτίζει και υποβάλλει στο Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης τεκμηριωμένο αίτημα για την έγκριση χρήσης διαθεσίμων από τον τηρούμενο λογαριασμό του Προγράμματος στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία επιτρέπεται μετά από απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Το αίτημα συνοδεύεται με το αναλυτικό σχέδιο δράσεων του Προγράμματος, στο οποίο αναλύονται οι επί μέρους ενέργειες, η αντίστοιχη δαπάνη των ενεργειών που βαρύνουν τους εμπλεκόμενους φορείς και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους.

4. Το αναλυτικό σχέδιο δράσεων του Προγράμματος και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής του δύνανται να επικαιροποιείται από το ΕΙΕΑΔ ενημερώνοντας τις υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του Υπουργείου Οικονομικών.

5. Οι δαπάνες για την υλοποίηση του Προγράμματος και των επί μέρους ενεργειών εγγράφονται στον προϋπολογισμό του ΕΙΕΑΔ στους αντίστοιχους Κωδικούς Αριθμούς Εξόδων και παρακολοθούνται διακριτά.

6. Εντός έξι (6) μηνών από την ολοκλήρωση του Προγράμματος, συντάσσεται έκθεση από την Επιτροπή Παρακολούθησης, με τα απολογιστικά στοιχεία του οικονομικού και φυσικού αντικειμένου του προγράμματος, προκειμένου να επιστραφούν τυχόν αδιάθετοι πόροι είτε στο τακτικό αποθεματικό είτε σε ειδικό κωδικό του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Άρθρο 8

Η απόφαση αυτή ισχύει από την ημερομηνία δημοσίευσής της.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα,15 Δεκεμβρίου 2017

Οι Υπουργοί

Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ

Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ

Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

↧

Αριθμ. ΑΤ10/Φ.51020/52350/798/2017 Ανάθεση στο ΚΕΑΟ της είσπραξης των απαιτήσεων του ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ από καθυστερούμενες εισφορές και αχρεώστητα καταβληθείσες παροχές συμπεριλαμβανομένων και των επιβαρύνσεων αυτών από προσαυξήσεις ή/και τόκους υπερημερίας, καθορισμός στοιχείων της Πράξης Βεβαίωσης Οφειλής και διαδικασία είσπραξης και ηλεκτρονικής διαχείρισης των απαιτήσεων αυτών εντός του ΚΕΑΟ

December 14, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αριθμ. ΑΤ10/Φ.51020/52350/798/15-12-2017

(ΦΕΚ Β' 4545/21-12-2017)

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α) του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα», που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» (ΦΕΚ Α' 98),
β) του π.δ/τος 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών», (ΦΕΚ Α' 210),
γ) της αριθμ. οικ.: 44549/Δ9.121193/8-10-2015 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αναστάσιο Πετρόπουλο» (ΦΕΚ Β' 2169),
δ) της παρ. 4ε του άρθρου 29 του ν. 4325/2015 (ΦΕΚ Α' 47).

2. Την 390/8-7-2015 σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. του ΤΕΑΥΦΕ -ΝΠΙΔ.

3. Τα από 9716/25-8-2015 και 9702/25-10-2017 έγγραφα του ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ.

4. To αριθμ. 53909/1988/16.11.2017 έγγραφο της Διεύθυνσης Οικονομικής Εποπτείας και Επιθεώρησης ΝΠΔΔ, σύμφωνα με το οποίο από την απόφαση αυτή δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, επειδή η είσπραξη και ηλεκτρονική διαχείριση των απαιτήσεων θα πραγματοποιηθούν εντός των ήδη οργανωμένων δομών του ΚΕΑΟ, έναντι προκαταβαλλόμενου αντιτίμου,

αποφασίζουμε:

1. Ανατίθεται στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) η είσπραξη των απαιτήσεων του Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ) -ΝΠΙΔ από εισφορές και αχρεώστητα καταβληθείσες παροχές, σε περίπτωση ολικής ή μερικής καθυστέρησης της εξόφλησης τους συμπεριλαμβανομένων και των επιβαρύνσεων αυτών από προσαυξήσεις ή/και τόκους υπερημερίας, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974, Α' 90).

2. Τα στοιχεία της Πράξης Βεβαίωσης Οφειλής για την είσπραξη των απαιτήσεων της παραγράφου 1 της παρούσας είναι αυτά που ορίζονται στην απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας αριθμ. Φ.80000/οικ.25379/312/29.8.2013 (Β' 2124).

3. Η διαδικασία είσπραξης και ηλεκτρονικής διαχείρισης εντός του ΚΕΑΟ των απαιτήσεων της παραγράφου 1 της παρούσας γίνεται σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας αριθμ. Φ.80000/οικ.25379/312/29.8.2013 (Β' 2699) και του άρθρου 33 του ν. 4321/2015 (ΦΕΚ Α' 32) με τις εξής αποκλίσεις:
α) για τις Πράξεις Βεβαίωσης Οφειλής που διαβιβάζονται από το ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ στο ΚΕΑΟ δεν συντάσσεται χρηματικός κατάλογος,
β) η διαβίβαση των Πράξεων Βεβαίωσης Οφειλής από το ΤΕΑΥΦΕ - ΝΓΠΔ προς το ΚΕΑΟ γίνεται εντός των προθεσμιών που προβλέπει η απόφαση Φ.80000/οικ.25379/312/29.8.2013 από την οριστικοποίηση του τίτλου που προβλέπεται από τις διατάξεις της παραγράφου 4.β του άρθρου 29 του ν. 4325/2015,
γ) κατά τον διαχωρισμό των Οφειλών του ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ και τον προσδιορισμό των μέτρων αναγκαστικής
είσπραξης από το ΚΕΑΟ λαμβάνονται υπόψη και τα κριτήρια που προτείνει το ΔΣ του ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ στο ΚΕΑΟ.

4. Η αποζημίωση του ΚΕΑΟ για την ανάληψη είσπραξης των απαιτήσεων της παραγράφου 1 της παρούσας υπολογίζεται προϋπολογιστικά και προκαταβάλλεται από το ΤΕΑΥΦΕ - ΝΠΙΔ, με αναλογική εφαρμογή του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 8 του άρθρου 101 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 15 Δεκεμβρίου 2017

Ο Υφυπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

↧
↧

ΠΟΛ.1211/2017 Παροχή οδηγιών για την αναγραφή του επιβαλλόμενου, στη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών, περιβαλλοντικού τέλους επί των εκδιδόμενων παραστατικών πωλήσεων

December 19, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2017
ΠΟΛ.1211/20-12-2017
 
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ



1. ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΑΜΕΣΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ'- ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

Ταχ.Δ/νση : Καρ.Σερβίας 10
Ταχ.Κώδικας: 10184 Αθήνα
Πληροφορίες: Α.Λουγκάνη
Τηλέφωνο : 210 3610065
Fax : 210 3615052
Email : d.eleg7@mofadm.gr
Url : www.aade.gr

2. ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΤΜΗΜΑ Ε'- ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

Ταχ.Δ/νση : Χανδρή 1
Ταχ.Κώδικας: 18346 Μοσχάτο
Πληροφορίες: Δ. Χαντζηγιάννη
Τηλέφωνο : 210 4802648
Email : secre_dyphly@aade.gr

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ

ΠΟΛ 1211/2017

ΘΕΜΑ: Παροχή οδηγιών για την αναγραφή του επιβαλλόμενου, στη διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών, περιβαλλοντικού τέλους επί των εκδιδόμενων παραστατικών πωλήσεων.

Αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε ότι έχει εκδοθεί η αριθμ. 180036/952/10.8.2017/ΦΕΚ 2812 Β' Κ.Υ.Α. των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, με την οποία επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους ανά τεμάχιο λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων.

Σχετικά με την αναγραφή της αξίας του ως άνω περιβαλλοντικού τέλους στα παραστατικά πωλήσεων, διευκρινίζονται τα ακόλουθα: 

1. Με τις διατάξεις της υποπαραγράφου 1.2 της παραγράφου 1 του άρθρου 3Α της υπόψη Κ.Υ.Α. καθορίζεται η υποχρέωση αναγραφής της αξίας του περιβαλλοντικού τέλους, η οποία ανέρχεται σε τρία (3) λεπτά, προ του Φ.Π.Α., από την 1η Ιανουαρίου 2018 και σε επτά (7) λεπτά, προ του Φ.Π.Α., από την 1η Ιανουαρίου 2019, με τρόπο διακριτό και ευανάγνωστο στα παραστατικά πώλησης.

2. Κατόπιν των ανωτέρω, από την 1η Ιανουαρίου 2018, στα παραστατικά πωλήσεων (τιμολόγια πώλησης και στοιχεία λιανικής πώλησης) στα οποία αποτυπώνεται διακριτά η διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, πέραν των στοιχείων του υποχρεωτικού περιεχομένου βάσει των διατάξεων των άρθρων 9 και 12 του ν. 4308/2014, κατά περίπτωση, αναγράφεται, κατά τα οριζόμενα στην υπόψη Κ.Υ.Α. επιπλέον η αξία του επιβαλλόμενου περιβαλλοντικού τέλους προ του Φ.Π.Α., με κάθε πρόσφορο, αλλά σε κάθε περίπτωση διακριτό και ευανάγνωστο τρόπο,.

3. Ειδικά για την αναγραφή του περιβαλλοντικού τέλους στα στοιχεία λιανικής πώλησης, τα οποία υποχρεωτικά, βάσει των διατάξεων της παραγράφου 8 του άρθρου 12 του ν. 4308/2014, εκδίδονται με τη χρήση φορολογικών ηλεκτρονικών μηχανισμών, παρέχονται οι ακόλουθες οδηγίες:

Α. Σε κάθε περίπτωση έκδοσης παραστατικών πώλησης με χρήση ΕΑΦΔΣΣ, κατά την διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, θα πρέπει, με μέριμνα του χειριστή, το περιβαλλοντικό τέλος να εμφανίζεται, διακριτά, ως πρόσθετο είδος που υπόκειται σε Φ.Π.Α. συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.) και με ποσότητα ισάριθμη της ποσότητας των διατεθέντων πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων.

Προκειμένου να αυτοματοποιηθεί η παραπάνω διαδικασία, σκόπιμο είναι να γίνουν κατάλληλες ρυθμίσεις στην εφαρμογή εμπορικής διαχείρισης που εκδίδει τα παραστατικά, ώστε όταν διατίθεται μια λεπτή πλαστική σακούλα μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, να εμφανίζεται αυτόματα, ως παρελκόμενο είδος, το περιβαλλοντικό τέλος με Φ.Π.Α. συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.), σύμφωνα με τα ανωτέρω.

Β. Στην περίπτωση έκδοσης αποδείξεων εσόδου με χρήση ΑΔΗΜΕ ή ΦΤΜ, πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις στον προγραμματισμό ειδών του ΦΗΜ, ώστε το περιβαλλοντικό τέλος να είναι ένα διακριτό είδος που υπόκειται σε Φ.Π.Α. συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.), το οποίο θα ανήκει σε ένα νέο διακριτό «ΤΜΗΜΑ» με όνομα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ».

Κατά την διάθεση λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, θα πρέπει, με μέριμνα του χειριστή, το περιβαλλοντικό τέλος να εμφανίζεται, διακριτά, ως πρόσθετο είδος που υπόκειται σε Φ.Π.Α. συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.) και με ποσότητα ισάριθμη της ποσότητας των διατεθέντων πλαστικών σακουλών μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων.

Ειδικά στην εξαιρετική περίπτωση έκδοσης αποδείξεων εσόδου με χρήση ΑΔΗΜΕ ή ΦΤΜ, που έχουν διαχείριση παρελκομένων ειδών και προκειμένου να αυτοματοποιηθεί η διαδικασία, σκόπιμο είναι να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις στον προγραμματισμό ειδών του ΦΗΜ, ώστε το περιβαλλοντικό τέλος να είναι ένα διακριτό είδος που υπόκειται σε Φ.Π.Α. συντελεστή Γ (κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.), το οποίο θα ανήκει σε ένα νέο διακριτό «ΤΜΗΜΑ» με όνομα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ» και επιπλέον αυτό το είδος θα είναι παρελκόμενο της λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς εμπορευμάτων και προϊόντων με ξεχωριστή τιμή.

Με αυτές τις ρυθμίσεις, κατά την διάθεση λεπτής πλαστικής σακούλας μεταφοράς εμπορευμάτων ή προϊόντων, αυτόματα θα εμφανίζεται ως πωληθέν είδος και το περιβαλλοντικό τέλος.



Ο ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

↧

Αριθ. 1606/2017 Βασικοί Διαπραγματευτές Αγοράς έτους 2018

December 18, 2017, 2:00 pm
$
0
0

Αριθ. 1606

(ΦΕΚ Β' 4554/21-12-2017)

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ -
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του άρθρου 26, του ν. 2515/1997/ΦΕΚ 154/Α/25.7.1997 «Περί Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς», όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 31 του ν. 2733/1999/ΦΕΚ 155/Α/30.7.1999 «Σύσταση Νέας Χρηματιστηριακής Αγοράς (ΝΕ.Χ.Α.), ρυθμίσεις γενικότερων θεμάτων της Κεφαλαιαγοράς, των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, της Ανώνυμης Εταιρείας Διώρυγας Κορίνθου και άλλες διατάξεις».

2. Τις διατάξεις του ν. 2628/1998 «Σύσταση Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (Ο.Δ.ΔΗ.Χ.) και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 151 A’/1998), ως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

3. Τις διατάξεις του άρθρου 27 του ν. 4223/2013 «Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 287 Α/2013).

4. Την υπ' αριθμ. 465/21.5.2009 πράξη Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος «Έγκριση του Κανονισμού Λειτουργίας της Ηλεκτρονικής Δευτερογενούς Αγοράς Τίτλων (ΗΔΑΤ)».

5. Την υπ' αριθμ. 2136/22.12.2014 κοινή απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος «Κανονισμός Λειτουργίας των Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς» (ΦΕΚ 3493/Β/2014).

6. Την υπ' αριθμ. 201/9.2.2017 κοινή απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για τη συγκρότηση Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου των Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς.

7. Το Π.Δ.185/2009 «Ανασύσταση Υπουργείου Οικονομικών» (ΦΕΚ 213/Α’/7-10-2009).

8. Το Π.Δ.189/2009 «Καθορισμός και ανακατανομή αρμοδιοτήτων των Υπουργείων» (ΦΕΚ 221 Α’/2009),

9. Το Π.Δ.142/2017 «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών» (ΦΕΚ 181 Α’/2017).

10. Το Π.Δ.73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ 116 A’/2015).

11. Την απόφαση του Πρωθυπουργού αριθμ. Υ29/8.10.2015 «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Γεώργιο Χουλιαράκη» (ΦΕΚ 2168 Β’/2015).

12. Την από 11.12.2017 σχετική εισήγηση της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου των Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς, προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

13. Τις διατάξεις του ν. 3861/2010 «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτό διοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο 'Πρόγραμμα Διαύγεια' και άλλες διατάξεις.» (ΦΕΚ 112 Α’/2010).

14. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκύπτει δαπάνη εις βάρος του Κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

1. Εγκρίνουμε την ανανέωση της ιδιότητας των παρακάτω χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (με αλφαβητική σειρά) ως Βασικοί Διαπραγματευτές Αγοράς τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου από την 1.1.2018 για περίοδο ενός ημερολογιακού έτους:

1. «ALPHA BANK SA»
2. «BANCA IMI SPA»
3. «BARCLAYS BANK PLC»
4. «BNP PARIBAS SA»
5. «CITIGROUP GLOBAL MARKETS LTD»
6. «COMMERZBANK AG»
7. «CREDIT SUISSE SECURITIES (EUROPE) LTD»
8. «DEUTSCHE BANK AG»
9. «EUROBANK ERGASIAS SA »
10. «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ»
11. «GOLDMAN SACHS INTERNATIONAL BANK»
12. «HSBC FRANCE, Υποκατάστημα Αθήνας»
13. «JP MORGAN SECURITIES PLC »
14. «MERRILL LYNCH INTERNATIΟNAL»
15. «MORGAN STANLEY & Co. INTERNATIONAL PLC»
16. «NOMURA INTERNATIONAL PLC»
17. «ROYAL BANK OF SCOTLAND PLC»
18. «SOCIETE GENERALE»
19. «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΕ»
20. «UBS LTD»
21. «UNICREDIT SPA»

2. Την άρση της αναστολής εφαρμογής των κριτηρίων αξιολόγησης και την εκ νέου αξιολόγηση των ΒΔΑ από 1/1/2018 με τα κριτήρια που προβλέπονται στον Κανονισμό Λειτουργίας των Β.Δ.Α.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα, 19 Δεκεμβρίου 2017

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΚΗΣ

Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ

↧

Γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ. 274/2017 Έννομες συνέπειες μισθολογικών ρυθμίσεων που περιλαμβάνονται σε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, υπογραφείσα μεταξύ της διοίκησης κρατικού νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου και του σωματείου εργαζομένων αυτού, εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές αποκλίνουν από τις διατάξεις του ν. 4354/2015

December 13, 2017, 2:00 pm
$
0
0

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Αριθμός γνωμοδοτήσεως 274/2017

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
(Τμήμα Α)
Συνεδρίαση της 6ης Δεκεμβρίου 2017

Σύνθεση:
Πρόεδρος: Ανδρέας Χαρλαύτης, Αντιπρόεδρος Ν.Σ.Κ.
Μέλη: Ανδρέας Ανδρουλιδάκης, Στυλιανή Χαριτάκη, Κωνσταντίνος Κηπουρός, Αγγελική Καστανά, Βασίλειος Καραγεώργος, Νομικοί Σύμβουλοι. Εισηγήτρια : Εμμανουέλα Πανοπούλου, Πάρεδρος Ν.Σ.Κ.
Αριθμός Ερωτήματος: Το υπ' αριθ. πρωτ. 2/40490/ΔΕΠ/13-11 -2017 έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής, Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής και Προϋπολογισμού, Διεύθυνση Εισοδηματικής Πολιτικής, Τμήμα Γ.
Ερώτημα: Ερωτάται αν ισχύουν και παράγουν έννομες συνέπειες, μισθολογικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, υπογραφείσα μεταξύ της διοίκησης κρατικού νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου και του σωματείου εργαζομένων αυτού, εφόσον οι ανωτέρω ρυθμίσεις αποκλίνουν από τις ρυθμίσεις του ν.4354/2015, με τις οποίες καθορίζονται τα μισθολογικά ζητήματα των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ, των ΝΠΔΔ και των ΝΠΙΔ που επιχορηγούνται από δημόσιους πόρους.

Επί του ανωτέρω ερωτήματος το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Τμήμα Α') γνωμοδότησε ως εξής:

Ιστορικό

Από το έγγραφο της ερωτώσης Υπηρεσίας και τα στοιχεία του φακέλου που το συνοδεύουν, προκύπτει το ακόλουθο πραγματικό:

1. Με το από 23-5-2017 έγγραφο του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού περιήλθε σε γνώση της ερωτώσας Υπηρεσίας ότι μεταξύ της Διοίκησης του κρατικού ΝΠΙΔ «Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών-Ο.Α.Κ.Α. Σπύρος Λούης» και του Σωματείου Εργαζομένων του φορέα αυτού υπεγράφη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τα έτη 2017-2018, στην οποία περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για μισθολογικά θέματα.

Σημειώνεται ότι μέχρι 31-12- 2012, οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων στο ανωτέρω κρατικό ΝΠΙΔ καθορίζονταν με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1876/1990.

2. Η ερωτώσα Υπηρεσία αναφέρεται στις διατάξεις του άρθρου 31 του ν.4024/2011, της περίπτωσης 12 της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν.4093/2012 και του άρθρου 7 του ν.4354/2015, με τις οποίες οι αποδοχές των εργαζομένων στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, στα ΝΠΔΔ, στα ΝΠΙΔ που ανήκουν στο στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα καθώς και στις λοιπές δημόσιες επιχειρήσεις, με εξαίρεση τα ΝΠΙΔ του ν.3864/2010 (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) και της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3986/2011 (Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ.), καθορίζονται από το νόμο.

3. Στη συνέχεια η ως άνω Υπηρεσία αναφέρεται στην υπ' αριθμ.2/85127/0022/22.11.2012 εγκύκλιο του Υπουργού Οικονομικών, με την οποία δόθηκαν οδηγίες για την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων στα ΝΠΙΔ, ως εξής: «Από την ημερομηνία αυτή (1-1-2013) παύουν να ισχύουν όλες οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καθώς και όλες οι διατάξεις νόμων, οι υπουργικές, κανονιστικές εν γένει ή διαιτητικές αποφάσεις, καθώς και οι αποφάσεις των οργάνων διοίκησης κλπ, κατά το μέρος που ρυθμίζουν τις αποδοχές του προσωπικού των παραπάνω νομικών προσώπων». Στην ίδια ως άνω εγκύκλιο ορίζεται, επίσης, ότι από την έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, για τους ανωτέρω παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 31 του ν.4024/2011 εκτός από αυτές της παραγράφου 2, σχετικά με το ανώτατο όριο αποδοχών.

4. Στην προκειμένη περίπτωση, η Διοίκηση και το Σωματείο Εργαζομένων του Ολυμπιακού Αθλητικού Κέντρου Αθηνών-Ο.Α.Κ.Α. «Σπύρος Λούης», το οποίο είναι ΝΠΙΔ που ανήκει στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου Β' του ν.4024/2011 και του άρθρου 7 παρ. στ' του ν. 4354/2015 δεδομένου ότι α) επιχορηγείται σε τακτική βάση από τον προϋπολογισμό του Κράτους σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% του ετήσιου προϋπολογισμού του και β) ανήκει το Κράτος κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου σκοπού, εποπτεία διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησης, προέβησαν στην κατάρτιση και υπογραφή διετούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για τα έτη 2017-2018, με την οποία καθόρισαν τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων του εν λόγω νομικού προσώπου, κατά τρόπο διαφορετικό από τον προβλεπόμενο από τις προαναφερόμενες διατάξεις. Ειδικότερα:

α)Υπάρχει διαφοροποίηση σε ότι αφορά την προσωπική διαφορά (που δημιουργήθηκε από τη διαφορά των αποδοχών των υπαλλήλων στις 31-12-2015 με αυτές που έλαβαν από 1-1-2016) η οποία μειώνεται από οποιαδήποτε μελλοντική αύξηση των αποδοχών των υπαλλήλων. Στη Σ.Σ.Ε. δεν προβλέπεται τέτοια μείωση,

β) Υπάρχει διαφοροποίηση σε ότι αφορά τους δικαιούχους (ειδικότητες και χώρος απασχόλησης) του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, σε σχέση με το νομικό πλαίσιο του άρθρου 18 του ν.4354/2015.

γ) Προβλέπεται καταβολή επιδομάτων εορτών και άδειας, με βάση τις προβλέψεις της κείμενης νομοθεσίας, ενώ τα επιδόματα αυτά έχουν καταργηθεί με βάση τις διατάξεις του ν.4093/2012.

δ) Αυξάνεται το ποσοστό της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε 60%, ποσοστό που υπερβαίνει το αντίστοιχο της εργατικής νομοθεσίας (ν.2112/1920, όπως τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του ν.4093/2012).

5. Κατά την άποψη της ερωτώσης Υπηρεσίας, το μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του ως άνω ΝΠΙΔ καθορίζεται ευθέως από τις διατάξεις του κεφ. Β' του ν.4354/2015 και συνεπώς δεν είναι δυνατή η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την οποία καθορίζονται μισθολογικά θέματα με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές.

Δεδομένου, όμως, ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση θίγονται αφενός ζητήματα αμιγώς μισθολογικού περιεχομένου, αφετέρου γενικότερου οικονομικού ενδιαφέροντος η ερωτώσα Υπηρεσία προβληματίζεται σχετικά με την ισχύ και εφαρμογή των προαναφερόμενων σημείων της Σ.Σ.Ε. που αποκλίνουν από τις σχετικές ρυθμίσεις του Κεφαλαίου Β' του ν. 4354/2015, και γενικότερα για την ισχύ μισθολογικών διατάξεων σε Σ.Σ.Ε. που αποκλίνουν από τις σχετικές ρυθμίσεις του νόμου.

Κατόπιν τούτων η Υπηρεσία υπέβαλε το παρόν ερώτημα.

Νομοθετικό πλαίσιο

6. Στο άρθρο 31 του ν. 4024/2011 Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 (Α' 226), όπως ίσχυε πριν από την κατάργησή του με το άρθρο 34 του ν.4354/2015, ορίζονταν τα εξής:

Άρθρο 31
Αναλογικές ρυθμίσεις για νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα
1. α) Στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α., κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους,.... ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ανώνυμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005 (Α' 314) όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 1 του ν. 3899/2010 (Α' 212), με εξαίρεση τα Ν.Π.Ι.Δ. του ν. 3864/2010 (Α' 119) και άρθρου 1 του ν. 3986/2011 (Α' 152), εφαρμόζεται ανώτατο όριο μέσου κατά κεφαλή κόστους αμοιβών προσωπικού σύμφωνα με τα οριζόμενα στις επόμενες παραγράφους....β)... 2.... 3. Για τους εργαζόμενους στους φορείς της υποπαραγράφου 1α με σχέση εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου, το ανώτατο όριο των μηνιαίων τακτικών αποδοχών για κάθε εκπαιδευτική κατηγορία ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ και ΠΕ ισούται με το αντίστοιχο ανώτατο όριο που προκύπτει κατ' εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου για τους υπαλλήλους με αντίστοιχη σχέση εργασίας (ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου) στο Δημόσιο. Για τα διευθυντικά στελέχη των ως άνω φορέων που εργάζονται σε θέσεις ευθύνης, αντίστοιχες των θέσεων Τμηματάρχη, Διευθυντή και Γενικού Διευθυντή του παρόντος Κεφαλαίου, το ανώτατο όριο μηνιαίων τακτικών αποδοχών ισούται με το αντίστοιχο ανώτατο όριο που προκύπτει κατ' εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου για τους κατέχοντες θέση Τμηματάρχη, Διευθυντή ή Γενικού Διευθυντή στο Δημόσιο. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του αρμόδιου καθ' ύλην Υπουργού μπορεί να εξαιρούνται κλάδοι ή ειδικότητες των φορέων της υποπαραγράφου 1α από τα ανώτατα όρια μηνιαίων τακτικών αποδοχών που προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια της παρούσης παραγράφου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, το μέσο κατά κεφαλή κόστος των πάσης φύσεως αποδοχών, επιδομάτων, αποζημιώσεων και αμοιβών γενικά, δεν υπερβαίνει τα όρια που ορίζονται στην επόμενη παράγραφο του παρόντος άρθρου.
4. Το μέσο κατά κεφαλή κόστος των πάσης φύσεως αποδοχών, επιδομάτων, αποζημιώσεων και αμοιβών γενικά, εξαιρουμένων των εργοδοτικών εισφορών, των φορέων της υποπαραγράφου 1α του παρόντος άρθρου, απαγορεύεται να υπερβαίνει τα χίλια εννιακόσια (1.900) ευρώ το μήνα. Αν με την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, προκύπτει μέσο κατά κεφαλή κόστος των πάσης φύσεως αποδοχών, επιδομάτων, αποζημιώσεων και αμοιβών γενικά του πάσης φύσεως προσωπικού του φορέα, μικρότερο του 65% του μέσου κατά κεφαλή αντίστοιχου κόστους του φορέα, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί κατά την 31.12.2009, ισχύει ως όριο, το ως άνω όριο του 65%. 5...
6. Οι φορείς της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου υποχρεούνται με το πέρας εκάστου τριμήνου και εντός είκοσι ημερών να υποβάλλουν στην Ειδική Γραμματεία ΔΕΚΟ αναλυτικά ποσοτικά στοιχεία για τον έλεγχο τήρησης των ανωτέρω περιορισμών. Σε περίπτωση που προκύπτει υπέρβαση των περιορισμών αυτών οι φορείς υποχρεούνται σε περικοπές το επόμενο τρίμηνο ώστε αφ' ενός να συμμορφωθούν στα επιβαλλόμενα όρια και αφ' ετέρου να αποκαταστήσουν την υπέρβαση του προηγούμενου τριμήνου. Σε περίπτωση επιχορήγησης του φορέα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, και εάν διαπιστωθεί μη συμμόρφωση του οργανισμού σύμφωνα με τα ανωτέρω, διακόπτεται αυτοδικαίως η επιχορήγηση του. Η εκ μέρους των οργάνων διοίκησης των φορέων της παραγράφου 1 παράλειψη αποκατάστασης των υπερβάσεων των ορίων αποδοχών που ορίζονται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου συνιστά αδικοπραξία σε βάρος του Δημοσίου για την αποκατάσταση της οποίας τα όργανα διοίκησης ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρο με τον φορέα της παραγράφου 1. (Οι παράγραφοι 5 και 6 διατηρούνται σε ισχύ μέχρι 31.12.2018 με το άρθρο 34 ν. 4354/2015, ΦΕΚ Α 176/16.12.2015, με το οποίο ορίζεται ότι: « Για τον υπολογισμό του ποσοστού που αναφέρεται στην παράγραφο 5 της ως άνω διάταξης λαμβάνονται υπόψη όλες οι μισθολογικές και μη μισθολογικές παροχές. Η ευθύνη εφαρμογής των διατάξεων αυτών ανήκει στη διοίκηση των φορέων». 7....8. Το μέσο κατά κεφαλή κόστος αποδοχών των φορέων της παραγράφου 1, όπως καθορίζεται με τις διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του παρόντος άρθρου, ισχύει καθ' όλη τη διάρκεια εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. 9. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος Κεφαλαίου καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη ή ρήτρα ή όρος συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητικής απόφασης ή ατομικής σύμβασης εργασίας ή συμφωνίας, που καθορίζει αποδοχές και πρόσθετες αμοιβές ή απολαβές που υπερβαίνουν τα ανώτατα κατά περίπτωση όρια που ορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους».

7. Με την υποπαράγραφο Γ.1. εδάφ.12 του ν.4093/2012 Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 (Α'222), όπως ίσχυε μέχρι 31-12-2015, δηλαδή μέχρι την κατάργησή της δυνάμει των άρθρων 34 και 35 του ν. 4354/2015, ορίζονταν τα εξής:
«12. Οι διατάξεις του Κεφαλαίου Δεύτερου του ν. 4024/2011 που αφορούν το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του άρθρου 4 του ίδιου νόμου, έχουν ανάλογη εφαρμογή, από 1.1.2013, και στο προσωπικό των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), που ανήκουν στο Κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α., κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησης τους, συμπεριλαμβανομένων των Γενικών και Τοπικών Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων, ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ανωνύμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005 (Α' 314), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις διατάξεις της παρ. 1α του άρθρου 1 του ν. 3899/2010 (A'212). Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, οι οποίες μπορούν να ανατρέχουν στην έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, μπορούν να ρυθμίζονται λεπτομέρειες εφαρμογής των προηγούμενων εδαφίων. Από την έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, για τους ανωτέρω παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 4024/2011, εκτός από αυτές της παραγράφου 2». (Η περίπτωση 12 καταργήθηκε από 1.1.2016 δυνάμει των άρθρων 34 και 35 ν.4354/2015, ΦΕΚ Α 176/16.12.2015).

8. Στο άρθρο 14 του ν.4270/2014 Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/85/ΕΕ) - δημόσιο λογιστικό και άλλες διατάξεις(Α' 143), όπως ισχύει, ορίζονται τα εξής:
Άρθρο 14
«1. Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, οι κάτωθι όροι έχουν την ακόλουθη έννοια: «α. Δημόσιος τομέας: περιλαμβάνει τη Γενική Κυβέρνηση, τα εκτός αυτής νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), καθώς και τις εκτός αυτής δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005 (Α'314)... β. Γενική Κυβέρνηση: περιλαμβάνει τρία υποσύνολα, εφεξής αποκαλούμενα υποτομείς: της Κεντρικής Κυβέρνησης, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ),... Οι φορείς εκτός Κεντρικής Διοίκησης, που περιλαμβάνονται στους υποτομείς της Γενικής Κυβέρνησης (εφεξής «λοιποί φορείς της Γενικής Κυβέρνησης»), προσδιορίζονται, ανά υποτομέα, από το Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης, που τηρείται με ευθύνη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και αποτελούν ξεχωριστά νομικά πρόσωπα που εποπτεύονται από φορείς της Κεντρικής Διοίκησης ή από ΟΤΑ. γ. Υποτομέας της Κεντρικής Κυβέρνησης: περιλαμβάνει την Κεντρική Διοίκηση και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, καθώς και τις Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές που έχουν νομική προσωπικότητα... δ.... ε... στ. Κεντρική Διοίκηση ή Δημόσιο ή Κράτος:...».

9. Στα άρθρα 7 και 34 του ν. 4354/2015 Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (ΑΊ76), που περιλαμβάνεται στο Κεφάλαιο Β', με τον τίτλο «Διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών» και αναφέρεται ειδικότερα στις μισθολογικές ρυθμίσεις των υπαλλήλων του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού, των Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ., καθώς και των Δ.Ε.Κ.Ο. του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005 (ΑΛ 314), ορίζονται τα εξής: Άρθρο 7 Πεδίο εφαρμογής «1. Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται οι μόνιμοι και δόκιμοι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου :α)..., β)... γ) ...,δ) ...ε)....,στ) των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο κράτος, ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο. Τ.Α.-κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους- ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από κρατικούς πόρους κατά πενήντα τοις εκατό (50%) τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους,..., ζ)...,η)..., θ)..., /)...».
Άρθρο 34
Καταργούμενες διατάξεις «Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργούνται: α. Οι διατάξεις των άρθρων 12 έως 25, 28, 29, 30 του Ν. 4024/2011, καθώς και οι κατ' εξουσιοδότηση αυτών εκδοθείσες υπουργικές αποφάσεις, και με την επιφύλαξη της παραγράφου η' του άρθρου 33 του νόμου αυτού, του άρθρου 31 με την επιφύλαξη της περίπτωσης α" του άρθρου 33 του παρόντος και 32 με την επιφύλαξη της παραγράφου β' του άρθρου 33 του παρόντος, β. Η περίπτωση 12 της υποπαραγράφου Γ1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012. γ... δ. Κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη, κατά το μέρος που αντίκειται στις διατάξεις του παρόντος ή κατά το μέρος που ρυθμίζει με διαφορετικό τρόπο θέματα που διέπονται από αυτόν».

10. Στο άρθρο 16 του ν.4472/2017 Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016, μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις(Α' 74) ορίζεται ότι:
Άρθρο 16
Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις
«1 Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 1876/1990 (Α'27) η φράση «Όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής» αντικαθίσταται με τη φράση Έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής».
2. Στην παρ. 6 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011 (Α' 226) η φράση «όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής.» αντικαθίσταται με τη φράση «έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής».

11. Στο άρθρο πέμπτο του ν. 4475/2017 Κύρωση της τροποποιημένης Συμφωνίας για την ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο, συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και άλλες διατάξεις (Α'83) ορίζεται ότι:
Άρθρο πέμπτο
Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις
1. Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 1876/1990 (Α 27) αντικαθίσταται ως εξής: «Έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση Συρροής με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας και πάντως δεν επιτρέπεται να περιέχει όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους εργαζόμενους από τους όρους εργασίας εθνικών συλλογικών συμβάσεων, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 3 του νόμου αυτού.».
2. Η παρ. 6 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011 (Α 226) αντικαθίσταται ως εξής: «6. Η εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 11 του ν. 1876/1990 αναστέλλεται έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής.».

Ερμηνεία και εφαρμογή διατάξεων

Από τις προπαρατιθέμενες διατάξεις ερμηνευόμενες αυτοτελώς και σε συνδυασμό, συνάγονται τα ακόλουθα:

12. Με τις διατάξεις του άρθρου 31 παρ.1α του ν. 4024/2011, στα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ, ή σε Ο.Τ.Α., κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων οργανισμών και ανώνυμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005, όπως αυτό ισχύει, με εξαίρεση τα Ν.Π.Ι.Δ. του ν. 3864/2010 (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) και του άρθρου 1 του ν. 3986/2011 (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου), ορίστηκε ότι εφαρμόζεται ανώτατο όριο μέσου κατά κεφαλή κόστους αμοιβών προσωπικού σύμφωνα με τα οριζόμενα στις επόμενες παραγράφους του ως άνω νόμου. Ως κρατικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, κατά την έννοια του ν. 4024/2011 (και ήδη του ν.4354/2015), νοείται κάθε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο α) επιχορηγείται σε τακτική βάση από τον προϋπολογισμό του κράτους σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% του ετήσιου προϋπολογισμού του και β) ανήκει στο ελληνικό δημόσιο κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής του. Το ανώτατο αυτό όριο μέσου κατά κεφαλή κόστους αμοιβών προσωπικού, πάσης φύσεως αποδοχών, επιδομάτων, αποζημιώσεων και αμοιβών γενικά, εξαιρουμένων των εργοδοτικών εισφορών, ορίστηκε στην παράγραφο 4 του ίδιου ως άνω άρθρου (31 παρ. 4 ν. 2024/2011) στο ποσό των 1900 ευρώ μικτά ή έως το όριο ποσοστού 65% του μέσου κατά κεφαλή κόστους πάσης φύσεως αποδοχών επιδομάτων, αποζημιώσεων και αμοιβών γενικά του πάσης φύσεως προσωπικού του φορέα, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί κατά την 31.12.2009. Τυχόν αυξήσεις ή μειώσεις στις αποδοχές των εργαζομένων που επέρχονται κατ' επιταγή των ανωτέρω διατάξεων υλοποιούνται κατά τον τρόπο που ορίζεται στο άρθρο 29 του ιδίου νόμου (31 παρ. 7 ν. 4024/2011 που παραπέμπει στο άρθρο 29 του ιδίου νόμου). Σύμφωνα δε με την παράγραφο 9 του ίδιου άρθρου 31 του ν. 4024/2011, από την έναρξη ισχύος του παρόντος Κεφαλαίου καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη ή ρήτρα ή όρος συλλογικής σύμβασης εργασίας διαιτητικής απόφασης ή ατομικής σύμβασης εργασίας ή συμφωνίας, που καθορίζει αποδοχές και πρόσθετες αμοιβές ή απολαβές που υπερβαίνουν τα ανώτατα κατά περίπτωση όριο που ορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους.

13. Με το άρθρο πρώτο, παράγραφος Γ, υποπαράγραφος Γ1 περίπτωση 12 του ν. 4093/2012, ορίστηκε ότι οι ανωτέρω διατάξεις του ν. 4024/2011 που αφορούν το βαθμολογικό και μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του άρθρου 4 του ίδιου νόμου, έχουν ανάλογη εφαρμογή, από 1.1.2013, και στο προσωπικό των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.), που ανήκουν στο Κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α., κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησης τους, ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους καθώς και των λοιπών δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ανωνύμων εταιρειών, που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005, καθώς και ότι από την έναρξη ισχύος των διατάξεων της παρούσας περίπτωσης, για τους ανωτέρω παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 4024/2011, εκτός από αυτές της παραγράφου 2. Η προαναφερθείσα διάταξη του ν. 4093/2012 καταργήθηκε με το άρθρο 34 ν. 4354/2015 λόγω του επαναπροσδιορισμού του μισθολογικού και βαθμολογικού καθεστώτος των υπαλλήλων του Δημοσίου εν γένει με τον τελευταίο νόμο.

14. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι με τις προαναφερόμενες διατάξεις επιχειρήθηκε η μισθολογική και βαθμολογική εξομοίωση των εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ειδικότερα, επιχειρήθηκε η μισθολογική και βαθμολογική εξομοίωση των εργαζομένων στα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημοσίου τομέα με αυτή, των εργαζομένων στο στενό δημόσιο τομέα, κατ' ουσία με το ν. 4093/2012 καθόσον με τον νόμο αυτό επιβάλλεται αναλογική εφαρμογή των διατάξεων περί βαθμολογικού και μισθολογικού καθεστώτος των υπαλλήλων του στενού δημοσίου τομέα στο προσωπικό των νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημοσίου τομέα, εξατομικευμένα πλέον ανά υπάλληλο, εν αντιθέσει με την προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση του άρθρου 31 ν. 4024/2011 δυνάμει της οποίας εξισώνονταν μόνο το ανώτατο όριο των μηνιαίων τακτικών αποδοχών ανά εκάστη εκπαιδευτική κατηγορία (ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ και ΠΕ) με καθορισμένα "πλαφόν" αμοιβών στο ποσό των 1900 ευρώ ή στο όριο του 65% του μισθολογικού κόστους επί του προϋπολογισμού εκάστου νομικού προσώπου.
Ειδικότερα, με τις διατάξεις των άρθρων 7 έως 34 του ν. 4354/2015 επαναπροσδιορίζεται η μισθολογική και βαθμολογική κατάσταση και εξέλιξη των μόνιμων και δόκιμων πολιτικών δημόσιων υπάλληλων, καθώς και των υπαλλήλων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου του δημοσίου τομέα, όπως οι υπάλληλοι αυτοί προσδιορίζονται στο άρθρο 7, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται το προσωπικό των Ν.Π.Ι.Δ. που ανήκουν στο κράτος κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού, εποπτείας, διορισμού κα ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους (άρθρο 7 περ. στ). Με τον ως άνω νόμο καταργήθηκε επίσης το άρθρο 31 ν.4024/2011 (δυνάμει άρθρου 34 σε συνδυασμό με άρθρο 35 ν.4354/2015) πλην των διατάξεων των παραγράφων 5 και 6 αυτού που διατηρούνται σε ισχύ μέχρι 31.12.2018 (άρθρο 33 ν. 4354/2015). Οι εν λόγω διατάξεις ισχύουν από 1.1.2016.
Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, με τις διατάξεις του άρθρου 7 του ν.4354/2015 ορίζεται η έκταση εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου, στο οποίο υπάγονται όλοι οι μόνιμοι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, καθώς και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου του δημόσιου τομέα, όπως οι υπάλληλοι αυτοί προσδιορίζονται στο ανωτέρω άρθρο.

15. Εξάλλου, με τον ν. 1876/1990 «Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και άλλες διατάξεις» (Α' 27), ο οποίος, σύμφωνα με το άρθρο 1 αυτού, αφορά σε «όλους όσους εργάζονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου σε οποιονδήποτε ημεδαπό ή αλλοδαπό εργοδότη, επιχείρηση, εκμετάλλευση ή υπηρεσία του ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα της οικονομίας, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι στη γεωργία, κτηνοτροφία και συναφείς εργασίες, καθώς και οι κατ' οίκον εργαζόμενοι» (παρ. 1), ρυθμίσθηκαν καθολικά τα ζητήματα που αφορούν στο περιεχόμενο και στα είδη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, υπογραφή και θέση τους σε ισχύ, στη δέσμευση και στον χρόνο ισχύος τους και κάθε άλλο σχετικό ζήτημα. Ειδικότερα, στο άρθρο 19 του ως άνω νόμου ορίσθηκε ότι οι διατάξεις αυτού του νόμου ισχύουν και για τους εργαζόμενους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο, ν.π.δ.δ. και ο.τ.α., εφ' όσον δεν αποκλείονται από τη φύση τους και με την επιφύλαξη ειδικών ρυθμίσεων ως προς τον εργοδότη. Από πλευράς των εργαζομένων οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας της κατηγορίας αυτής υπογράφονται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων ανάλογης βαθμίδας, ενώ σε περίπτωση αδυναμίας υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας λόγω έλλειψης συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων, οι όροι εργασίας καθορίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του αρμόδιου υπουργού, εφ' όσον πρόκειται για εργαζόμενους στο Δημόσιο και του Υπουργού Οικονομικών και του εποπτεύοντος υπουργού για εργαζόμενους στα ν.π.δ.δ. και ο.τ.α.
Όπως, επίσης, προαναφέρθηκε, με την παράγραφο 9 του άρθρου 31 του ν. 4024/2011, από 1.1.2012 καταργήθηκε κάθε γενική ή ειδική διάταξη ή ρήτρα ή όρος συλλογικής σύμβασης εργασίας διαιτητικής απόφασης ή ατομικής σύμβασης εργασίας ή συμφωνίας, που καθορίζει αποδοχές και πρόσθετες αμοιβές ή απολαβές που υπερβαίνουν τα ανώτατα κατά περίπτωση όρια του νόμου αυτού, ενώ με τον ν. 4093/2012 επιχειρήθηκε η πλήρης μισθολογική και βαθμολογική εξομοίωση των εργαζομένων στα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημοσίου τομέα με την ισχύουσα για τους εργαζόμενους στο στενό δημόσιο τομέα και τέλος, με τον ν. 4354/2015 ορίστηκε ρητά ότι το ενιαίο μισθολόγιο εφαρμόζεται σε όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα εν γένει.
Ενόψει των ανωτέρω μετά την ισχύ των ανωτέρω νόμων δεν καταλείττεται πεδίο εφαρμογής μισθολογικών ρυθμίσεων με συλλογικές συμβάσεις εργασίας για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα εν γένει.

16. Περαιτέρω, στους νόμους 4472/2017 και 4475/2017 περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για ζητήματα που συναρτώνται άμεσα με την εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής που υιοθετήθηκε με το ν.4336/2015. Ειδικότερα, με τη διάταξη του άρθρου πέμπτου του ν.4475/2017, που αφορά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ορίζεται ότι η αναστολή των αρχών της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας αποσυνδέεται από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής και θα ισχύσει έως την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή έως τις 20.8.2018. Πάντως, οι μισθολογικές ρυθμίσεις του ν.4354/2015 που αφορούν στο προσωπικό των Ν.Π.Ι.Δ. που ανήκουν στο κράτος, κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής τους ή επιχορηγούνται τακτικά, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, από κρατικούς πόρους κατά πενήντα τοις εκατό (50%) τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, εξακολουθούν να ισχύουν κανονικά και μετά τη ψήφιση των ανωτέρω νόμων.

17. Στη συγκεκριμένη περίπτωση από το διδόμενο ιστορικό προκύπτει ότι το «Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών (ΟΑΚΑ)- ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ» είναι ΝΠΙΔ που ανήκει στους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7 του κεφαλαίου Β' του ν.4354/2015, με δεδομένο ότι α) επιχορηγείται σε τακτική βάση από τον προϋπολογισμό του Κράτους σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% του ετήσιου προϋπολογισμού του και β) ανήκει το Κράτος κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου σκοπού, εποπτεία διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησης. Η Διοίκηση και το σωματείο εργαζομένων του ανωτέρω νπιδ προέβησαν στη σύναψη και υπογραφή της από 14-2-2017 Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), με την οποία καθορίστηκαν οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων του εν λόγω νπιδ, κατά τρόπο διαφορετικό από τον προβλεπόμενο από τις διατάξεις των νόμων 4024/2011, 4093/2012 και 4354/2015, όπως ειδικότερα εκτίθεται στο ιστορικό του ερωτήματος.
Όπως, όμως, προκύπτει από την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων, το μισθολογικό καθεστώς των υπαλλήλων του ως άνω ΝΠΙΔ καθορίζεται ευθέως από τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β' του ν.4354/2015 και συνεπώς δεν είναι δυνατή η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την οποία καθορίζονται μισθολογικά θέματα με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές. Και τούτο διότι, πρόκειται για νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, το οποίο ανήκει στο δημόσιο τομέα, κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου σκοπού, εποπτείας, διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της Διοίκησής του, πληρούνται δε όλα τα κριτήρια για τη ένταξή του στο δημόσιο τομέα της χώρας (βλ. ΔΕφΘεσ/κης 244/2015, ΤΝΠ Νόμος). Ως εκ τούτου το υπό εξέταση νπιδ, ως οργανισμός δημόσιου χαρακτήρα, υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 7 του ν.4354/2015 και στο προσωπικό του εφαρμόζονται από την 1η-1-2016 οι διατάξεις του ενιαίου μισθολογίου του Δημοσίου.

18. Εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται επίσης, ότι η ρύθμιση των μισθολογικών θεμάτων και οι όροι αμοιβής του προσωπικού του Δημοσίου, των νπδδ, των ΟΤΑ και των νπιδ που ανήκουν στο δημόσιο τομέα κατά τις διακρίσεις του νόμου, έχει εξαιρεθεί από τη συλλογική αυτονομία κατά την περίοδο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως τούτο συνάγεται από τις ρυθμίσεις των νόμων που θεσπίστηκαν σε εφαρμογή των δεσμεύσεων που προέκυπταν από τα ανωτέρω προγράμματα. Κατ' ακολουθία, σε περίπτωση απόκλισης του περιεχομένου Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας από τις ρυθμίσεις του Κεφαλαίου Β' του ν.4354/2015, οι σχετικές προβλέψεις των Σ.Σ.Ε. δεν ισχύουν και δεν παράγουν έννομες συνέπειες.

Απάντηση

19. Κατ' ακολουθία των προεκτεθέντων, επί του τεθέντος ερωτήματος, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Τμήμα Α') γνωμοδοτεί, ομοφώνως, ότι, ρυθμίσεις που περιέχονται σε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως στην τιθέμενη με το ερώτημα, αφορούν προσωπικό που εμπίπτει σε φορείς του δημόσιου τομέα και προβλέπουν αποκλίσεις από τις θεσπισθείσες στο άρθρο 7 του ν.4354/2015 ρυθμίσεις μισθολογικού περιεχομένου και όρων αμοιβής του προσωπικού των ανωτέρω φορέων, δεν ισχύουν και δεν παράγουν έννομες συνέπειες.

ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ

Αθήνα, 14-12-2017

Ο Πρόεδρος
Ανδρέας Χαρλαύτης
Αντιπρόεδρος Ν.Σ.Κ.

Η Εισηγήτρια
Εμμανουέλα Ν. Πανοπούλου
Πάρεδρος Ν.Σ.Κ.

↧
Viewing all 7448 articles
Browse latest View live
Search
<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>