Αριθμ. οικ. 33947/2065

(ΦΕΚ Β' 2826/11-8-2017)

Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του Π.Δ. 113/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (Α’/180).

2. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του κώδικα που κυρώθηκε με το Π.Δ. 63/2005 «Κώδικας νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» (Α’/98).

3. Το Π.Δ. 125/2016 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α’/210).

4. Το ν. 3919/2011 «Αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργηση αδικαιολογήτων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων» (Α’/32), όπως ισχύει.

5. Τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 4 του ν. 4455/2017 «Εθνικό Μητρώο Φορτοεκφορτωτών, Εθνικό Μητρώο Ιδιωτικών Φορέων Κοινωνικής Φροντίδας και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 22/Α’/2017).

6. Το γεγονός ότι δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1 Σκοπός

Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι ο καθορισμός ειδικότερων θεμάτων οργάνωσης και λειτουργίας των διαδικασιών ελέγχου, του τύπου και του περιεχομένου των εντύπων και οδηγιών ενημέρωσης του ΣΕΠΕ και της Διεύθυνσης Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, οι επιβαλλόμενες ποινές και κυρώσεις, και όποιο άλλο σχετικό θέμα αφορά την εφαρμογή της ελληνικής και κοινοτικής νομοθεσίας σε ζητήματα υγείας και ασφάλειας στην εργασία ή την απασχόληση των φορτοεκφορτωτών.

Άρθρο 2
Τύπος και περιεχόμενο ενημερωτικών οδηγιών σχετικά με τα μέτρα πρόληψης στις φορτοεκφορτωτικές εργασίες

Στις ενημερωτικές οδηγίες, σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή, περιλαμβάνονται με τρόπο σαφή και κατανοητό θεματικές ενότητες για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία όπως:

• Εισαγωγή στην ασφάλεια της εργασίας.

• Κίνδυνοι στην εργασία (τα αποτελέσματα των κινδύνων, η σημασία της πρόληψης, γενικές αρχές της πρόληψης, αντιμετώπιση των κινδύνων).

• Τεχνικός ασφάλειας καθήκοντα και υποχρεώσεις.

• Καταγραφή και διερεύνηση των αιτίων των εργατικών ατυχημάτων παραδείγματα.

• Σήμανση ασφάλειας και υγείας στους χώρους εργασίας.

• Φωτισμός, αερισμός, θερμοκρασία και υγρασία.

• Θόρυβος δονήσεις στους χώρους εργασίας.

• Κίνδυνοι από το ηλεκτρικό ρεύμα.

• Μέτρα ασφάλειας για πυρκαγιές εκρήξεις.

• Βλαπτικοί παράγοντες στο χώρο εργασίας. Ειδικοί κίνδυνοι και οδηγίες ασφαλούς χρήσης.

• Κίνδυνοι από μηχανήματα γενικές αρχές ασφάλειας

συντήρηση, επισκευές εργαλεία χειρός και φορητά εργαλεία.

• Χειρωνακτική διακίνηση φορτίωνμυοσκελετικά προβλήματα.

• Ενδοεπιχειρησιακές μεταφορές.

• Μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ).

• Σκαλωσιές, φορητές κλίμακες προστασία από πτώσεις.

• Κίνδυνοι από τα μηχανήματα ανυψωτικά μηχανήματα οχήματα μηχανήματα διακίνησης υλικών.

• Μεθοδολογία εκτίμησης και πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου σε φορτοεκφορτωτικές εργασίες ξηράς -λιμένος.

• Γενικές αρχές παροχής πρώτων βοηθειών.

Η μέσω των παραπάνω οδηγιών ενημέρωση των φορτοεκφορτωτών, των φορτοπαραληπτών ή και των άλλων εμπλεκομένων στις σχετικές εργασίες δεν τους απαλλάσσει από την υποχρέωση λήψης και τήρησης όλων των προβλεπόμενων για την προστασία στην εργασία μέτρων από τον «Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» (Κ.Ν.Υ.Α.Ε.), ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3850/2010 «Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» (Α’/84) και τις άλλες σχετικές κανονιστικές πράξεις.

Οι ανωτέρω ενημερωτικές οδηγίες μπορούν να συνοδεύονται και από ενημερωτικά φυλλάδια του Υπουργείου, όπως ενδεικτικά «Πρόληψη ατυχημάτων στους χώρους εργασίας» και «Σήμανση Ασφάλειας και Υγείας στους χώρους εργασίας» που έχουν εκδοθεί με οδηγίες σε ένδεκα γλώσσες, καθώς και του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.

Άρθρο 3
Υποχρεώσεις κυρώσεις

1. Οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις που επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβάσεων της νομοθεσίας για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία κατά την εκτέλεση του έργου της φορτοεκφόρτωσης, είναι οι καθοριζόμενες στα άρθρα 71 και 72 του «Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» (Κ.Ν.Υ.Α.Ε.), ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3850/2010 «Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων» (Α’/84), όπως ισχύει κάθε φορά και επιβάλλονται:

α) για τους ασκούντες ατομικά το επάγγελμα του φορτοεκφορτωτή, καθώς και τις ομάδες ή ενώσεις φορτοεκφορτωτών, στους αρμοδίους για την ανάθεση του έργου φορτοεκφόρτωσης, δηλαδή τους φορτοπαραλήπτες ή/ και τους κυρίους των προς διακίνηση εμπορευμάτων και ειδών ή/και τους εκμεταλλευόμενους τους χώρους φορτοεκφόρτωσης (περιλαμβανόμενων των διαχειριστικών αρχών λιμένα) ή/και τον κάθε εξουσιοδοτημένο για την ανάθεση του έργου της φορτοεκφόρτωσης, οι οποίοι, κατά περίπτωση, έχουν τις υποχρεώσεις του «εργοδότη» του αρθρ. 3 και της παρ. 1 του αρθρ. 42 του ανωτέρω Κώδικα. β) για τις επιχειρήσεις φορτοεκφορτώσεων και τους απασχολουμένους με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, στις επιχειρήσεις των οποίων είναι μισθωτοί.

2. Αν κατά τη διενέργεια ελέγχου από τους επιθεωρητές του Σ.ΕΠ.Ε. διαπιστωθεί ότι πραγματοποιούνται φορτοεκφορτωτικές εργασίες από φορτοεκφορτωτή χωρίς αυτός να είναι εγγεγραμμένος στο Εθνικό Μητρώο Φορτοεκφορτωτών και χωρίς να είναι εφοδιασμένος με την Βεβαίωση Συνδρομής των Νομίμων Προϋποθέσεων, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις του ν. 4455/2017, επιβάλλεται πρόστιμο:

α) ύψους δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ για κάθε παράνομα εργαζόμενο στον εργοδότη, αν ο φορτοεκφορτωτής απασχολείται με σχέση μισθωτής εργασίας ή

β) ύψους δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ σε κάθε ένα από τους αρμοδίους για την ανάθεση του έργου φορτοεκφόρτωσης, δηλαδή τους φορτοπαραλήπτες ή/και τους κυρίους των προς διακίνηση εμπορευμάτων και ειδών ή/και τους εκμεταλλευόμενους τους χώρους φορτοεκφόρτωσης (περιλαμβανόμενων των διαχειριστικών αρχών λιμένα) ή/και τον κάθε εξουσιοδοτημένο για την ανάθεση του έργου της φορτοεκφόρτωσης, καθώς και τον φορτοεκφορτωτή, σε περίπτωση που ο τελευταίος δεν απασχολείται με σχέση μισθωτής εργασίας.
Κατά της πράξης επιβολής προστίμου μπορεί να ασκηθεί προσφυγή ουσίας σύμφωνα με το άρθρο 24 του ν. 3996/2011.

Έναρξη εφαρμογής

Η απόφαση αυτή ισχύει από την ημερομηνία δημοσίευσής της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα, 19 Ιουλίου 2017

Η Υπουργός
ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ

Αριθ. 13346

(ΦΕΚ Β' 2840/11-8-2017)

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Το άρθρο 90 του“Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα” που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (ΦΕΚ 98/Α/22-04-2005).

2. Το ν. 4314/2014 Μέρος Ι «Για τη Διαχείριση, τον έλεγχο και την εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2014-2020» (ΦΕΚ 265/ Α/23-12-2014) και ειδικότερα το άρθρο 13, 8 και 9 και άρθρο 18 παρ. 6α.

3. Τον Κανονισμό (ΕΕ) 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2013 περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 και ειδικότερα το άρθρο 72 (β) και το άρθρο 123, παρ. 6.

4. Τον Κανονισμό (ΕΕ) 1304/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17 Δεκεμβρίου 2013 για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 του Συμβουλίου. 5. Το π.δ. 116/2014 (ΦΕΚ 185/Α/2014) «Οργανισμός του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας».

6. Το π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ 210/Α/2016) Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών.

7. Την υπ’ αριθ. Υ197/16.11.2016 (ΦΕΚ 3722/Β/2016) απόφαση: «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξανδρο Χαρίτση».

8. Την υπ’ αριθ. C(2014) 10128/17-12-2014 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την έγκριση του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρωπίνου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» ΕΣΠΑ 2014-2020 (Κωδικός CCI 2014GR05M9OP001) όπως ισχύει κάθε φορά.

9. Την υπ’αριθ. 53684/ΕΥΘΥ 460/18-5-2015 (ΦΕΚ 948/ Β/2015) απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού με θέμα «Διάρθρωση της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης ΕΠ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ του άρθρου 5 παρ. 3 του ν. 4314/2014», όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθ. 23500/ΕΥΘΥ 177/23.02.2017 (ΦΕΚ 619/Β/2017) και ισχύει.

10. Την υπ’ αριθ. 110427/ΕΥΘΥ 1020/20.10.2016 (ΦΕΚ 3521/Β/2016) απόφαση του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού με θέμα: «Τροποποίηση και αντικατάσταση της υπ’αριθ. 81896/ΕΥΘΥ712/31.07.2015 (ΦΕΚ Β’ 1822) υπουργικής απόφασης «Εθνικοί κανόνες επιλεξιμότητας δαπανών για τα προγράμματα του ΕΣΠΑ 2014-2020 Έλεγχοι νομιμότητας δημοσίων συμβάσεων συγχρηματοδοτούμενων πράξεων ΕΣΠΑ 2014-2020 από Αρχές Διαχείρισης και Ενδιάμεσους Φορείς Διαδικασία ενστάσεων επί των αποτελεσμάτων αξιολόγησης πράξεων.».

11. Την υπ’ αριθ. 126829/ΕΥΘΥ 1217/08.12.2015 (ΦΕΚ 2784/Β/21.12.2015) κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού «Σύστημα δημοσιονομικών διορθώσεων και διαδικασίες ανάκτησης αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων ποσών από πόρους του κρατικού προϋπολογισμού για την υλοποίηση προγραμμάτων συγχρηματοδοτούμενων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2010, σύμφωνα με το άρθρο 22 του ν. 4314/2014».

12. Την υπ’ αριθ. 134453/23.12.2015 (ΦΕΚ 2857/Β/28.12.2015) κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Οικονομικών, με θέμα: «Ρυθμίσεις για τις πληρωμές των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων-ΠΔΕ (Τροποποίηση και αντικατάσταση της κοινής υπουργικής απόφασης 46274/26.09.2014 (ΦΕΚ 2573/τ.Β’/2015)».

13. Το υπ’αριθ. 12078/ΕΥΘΥ/1150/25.11.2015 έγγραφο της ΕΥΘΥ με θέμα: «Περιγραφή του Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου για τα ΕΠ του ΕΣΠΑ 2014-2020 που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ, το ΕΚΤ και το ΤΣ στο πλαίσιο του Στόχου: Επενδύσεις στην Ανάπτυξη και την Απασχόληση».

14. Τις αποφάσεις της Επιτροπής Παρακολούθησης του ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» με τις οποίες εγκρίθηκε η μεθοδολογία, η διαδικασία και το περιεχόμενο της εξειδίκευσης του ΕΠ, ο προγραμματισμός των προσκλήσεων και των εντάξεων και οι τεθέντες κατ’ έτος στόχοι, καθώς και η μεθοδολογία και τα κριτήρια επιλογής των πράξεων των Αξόνων Προτεραιότητας.

15. Την υπ’αριθ. 46467/ΕΥΘΥ 464/27-04-2016 επιστολή «Νέα στοιχεία στη Διαδικασία ΔV_1: Ορισμός Ενδιάμεσου Φορέα και στη Διαδικασία ΔVIII_4: «Διαχείριση Κινδύνων» στο Εγχειρίδιο Διαδικασιών του Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου (ΣΔΕ) 2014-2020 (Παράρτημα 7)».

16. Την υπ’αριθ. 12868/4-7-2017 εισήγηση της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση».

17. Την από 24/07/2017 σύμφωνη γνώμη του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων ΕΣΠΑ.

18. Το γεγονός ότι από την παρούσα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Φορέας στον οποίο ανατίθενται αρμοδιότητες διαχείρισης μέρους του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020»

Η ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ, ορίζεται ως Ενδιάμεσος Φορέας του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020.

Άρθρο 2
Αντικείμενο ανάθεσης

1. Η ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ, αναλαμβάνει αρμοδιότητες για τη διαχείριση πράξεων πλην Κρατικών Ενισχύσεων του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 20142020», όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 3. Οι δράσεις που θα υλοποιηθούν είναι σύμφωνες με το έγγραφο Εξειδίκευσης Εφαρμογής του ΕΠ (ΕΕΕΠ), όπως αυτό εγκρίνεται και ισχύει με τις αποφάσεις της Επιτροπής Παρακολούθησης.

2. Η εκχωρούμενη προς διαχείριση συνολική χρηματοδότηση ανέρχεται σε 29.707.030 € (ΔΔ) και η κατανομή της ανά Άξονα Προτεραιότητας, θεματικό στόχο, επενδυτική προτεραιότητα και πεδίο παρέμβασης αποτυπώνεται στα Παραρτήματα I, ΙΙ και ΙΙΙ της παρούσας απόφασης. Ο προϋπολογισμός της κάθε δράσης είναι σύμφωνος με το έγγραφο Εξειδίκευσης Εφαρμογής του ΕΠ (ΕΕΕΠ), όπως αυτό εγκρίνεται και ισχύει με τις αποφάσεις της Επιτροπής Παρακολούθησης.

Άρθρο 3
Αρμοδιότητες διαχείρισης ή καθήκοντα που ανατίθενται

Η ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ αναλαμβάνει, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020», τις ακόλουθες αρμοδιότητες / καθήκοντα:

1. Εξειδικεύει τις Πράξεις / Δράσεις που διαχειρίζεται, όπου απαιτείται, και καταρτίζει τον ετήσιο προγραμματισμό των προσκλήσεων και εντάξεων, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Διαχειριστικής Αρχής (ΔΑ) του ΕΠ. Παρέχει τα στοιχεία εξειδίκευσης και προγραμματισμού στη ΔΑ, προκειμένου να ενταχθούν στην «Εξειδίκευση της εφαρμογής του ΕΠ» και στον ετήσιο προγραμματισμό του ΕΠ, σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 4314/2014.

2. Παρέχει τα απαραίτητα στοιχεία στη ΔΑ για την εκπόνηση των αξιολογήσεων του Προγράμματος, και λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την αξιοποίηση των συμπερασμάτων των εν λόγω αξιολογήσεων σε συνεργασία με τη ΔΑ.

3. Παρακολουθεί την πορεία εφαρμογής των Πράξεων / Δράσεων που διαχειρίζεται και ειδικότερα, τη χρηματοοικονομική πρόοδό τους, τους ποσοτικοποιημένους δείκτες, τα ορόσημα και τους στόχους του πλαισίου επίδοσης, τις προοπτικές εξέλιξής τους, λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την απορρόφηση των ετήσιων δεσμεύσεων και εισηγείται στη ΔΑ προτάσεις αναθεώρησής τους.

4. Έχει την ευθύνη για την έγκαιρη συλλογή στοιχείων που συνδέονται με τους δείκτες και το πλαίσιο επίδοσης για τις Πράξεις που διαχειρίζεται, καθώς και για τη διασφάλιση της πληρότητας και ποιότητάς τους. Συνεργάζεται με τη ΔΑ και την Εθνική Αρχή Συντονισμού (ΕΑΣ) για την εφαρμογή των ρυθμίσεων του ενιαίου συστήματος παρακολούθησης των δεικτών, όπως κάθε φορά ισχύει.

5. Υποστηρίζει τη ΔΑ του ΕΠ στη σύνταξη αιτημάτων εξαίρεσης από την εφαρμογή της διαδικασίας αποδέσμευσης για τις δεσμεύσεις που δεν απορροφήθηκαν, εξαιτίας δικαστικών ή διοικητικών εμπλοκών ή και για λόγους ανωτέρας βίας, στις περιπτώσεις που τα εν λόγω αιτήματα αφορούν στις Πράξεις που διαχειρίζεται.

6. Συντάσσει τις αναγκαίες αναφορές που ζητούνται από τη ΔΑ του ΕΠ για την υποβολή των ετήσιων και τελικών εκθέσεων υλοποίησης, την προετοιμασία της ετήσιας εξέτασης του ΕΠ, την υποστήριξη του έργου της Επιτροπής Παρακολούθησης του Προγράμματος, κ.λπ.

7. Συνεργάζεται με την Εθνική Αρχή Συντονισμού (ΕΑΣ) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και παρέχει σε αυτές κάθε πληροφορία που ζητείται.

8. Εξειδικεύει, όπου απαιτείται, τα απαραίτητα εργαλεία, πρότυπα και προδιαγραφές για τη σωστή άσκηση των αρμοδιοτήτων διαχείρισης που έχουν εκχωρηθεί σε συμφωνία με τη ΔΑ του ΕΠ και την ΕΑΣ.

9. Συνεργάζεται με τη ΔΑ του ΕΠ για τη διαμόρφωση της μεθοδολογίας και των κριτηρίων επιλογής των Πράξεων που διαχειρίζεται, προκειμένου να εγκριθούν από την Επιτροπή Παρακολούθησης του ΕΠ.

10. Οργανώνει και παρακολουθεί ενέργειες πληροφόρησης και επικοινωνίας για τις Πράξεις/ Δράσεις που διαχειρίζεται, στη βάση της εγκεκριμένης στρατηγικής επικοινωνίας του ΕΠ, με στόχο την, όσο το δυνατόν, ευρύτερη διάδοση πληροφοριών προς τους δυνητικούς Δικαιούχους για τις ευκαιρίες χρηματοδότησής τους από το ΕΠ, προς τους δικαιούχους/ωφελούμενους για τις ωφέλειες που μπορούν να αποκομίσουν και προς τους πολίτες της χώρας για το ρόλο και τα επιτεύγματα τη πολιτικής συνοχής των Ταμείων.

11. Προετοιμάζει και αποστέλλει στη ΔΑ του ΕΠ για σύμφωνη γνώμη, τα σχέδια προσκλήσεων των Πράξεων που διαχειρίζεται για την υποβολή αιτήσεων χρηματοδότησης από τους Άξονες Προτεραιότητες του ΕΠ και τους θεματικούς στόχους που διαχειρίζεται. Μεριμνά για την έκδοση των προσκλήσεων και τη δημοσιοποίησή τους. Οι προσκλήσεις παρέχουν προς τους δυνητικούς Δικαιούχους, σαφείς και λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με: (α) τις ευκαιρίες χρηματοδότησης σχετικά με τον τύπο των Δράσεων που θα χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο της πρόσκλησης,

(β) τους όρους επιλεξιμότητας των δαπανών που πρέπει να ικανοποιούν οι προτεινόμενες Πράξεις, προκειμένου να ενταχθούν για χρηματοδότηση στο πλαίσιο του ΕΠ,

(γ) τις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων χρηματοδότησης και τις σχετικές χρονικές προθεσμίες,

(δ) τη μεθοδολογία και τα κριτήρια επιλογής των προς χρηματοδότηση Πράξεων,

(ε) τα αρμόδια στελέχη του Ενδιάμεσου Φορέα, τα οποία μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την πρόσκληση,

(στ) την ευθύνη των Δικαιούχων για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με το σκοπό της Πράξης και την υποστήριξη από τα Ταμεία της ΕΕ, σύμφωνα με την εγκεκριμένη στρατηγική επικοινωνίας του ΕΠ, τους στόχους και τις ευκαιρίες χρηματοδότησης του ΕΠ,

ζ) την υποχρέωση του Δικαιούχου, εφόσον η πρότασή του επιλεγεί, να συμπεριληφθούν στοιχεία της Πράξης του, στον κατάλογο των Πράξεων του ΕΠ, ο οποίος δημοσιοποιείται και είναι προσβάσιμος μέσω ενιαίου διαδικτυακού τόπου ή ενιαίας διαδικτυακής πύλης, σύμφωνα με το άρθρο 115, παρ. 2 του Καν. 1303/2013.

12. Αξιολογεί τις αιτήσεις / προτάσεις που υποβάλλονται, εφαρμόζοντας την εγκεκριμένη μεθοδολογία και τα εγκεκριμένα κριτήρια αξιολόγησης από την Επιτροπή Παρακολούθησης του ΕΠ.

13. Εισηγείται στον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων, την έκδοση των αποφάσεων Ένταξης των Πράξεων και, μετά την έκδοσή τους, τις δημοσιοποιεί.

14. Παρακολουθεί την υλοποίηση των συγχρηματοδοτούμενων Πράξεων και τους Δικαιούχους, στη βάση των όρων της απόφασης ένταξης, τις αναληφθείσες δεσμεύσεις, της τήρησης των χρονικών προθεσμιών που τίθενται για την ολοκλήρωση των επί μέρους δράσεων/ υποέργων των Πράξεων, καθώς και τη συμμόρφωσή τους με τους ισχύοντες κοινοτικούς και εθνικούς κανόνες υλοποίησης καθ’ όλη τη διάρκεια υλοποίησής τους.

Εντοπίζει προβλήματα κατά τη διάρκεια υλοποίησης των πράξεων και λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την έγκαιρη επίλυσή τους, ή προτείνει ενέργειες υποστήριξης των Δικαιούχων.

15. Θέτει σε καθεστώς επιτήρησης τους Δικαιούχους που οι Πράξεις τους αποκλίνουν από τους όρους της απόφασης ένταξης ή και του χρονικού προγραμματισμού της εκτέλεσής τους και καθορίζει διορθωτικά μέτρα και περίοδο συμμόρφωσης. Εισηγείται στον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων, την ανάκληση των αποφάσεων ένταξης των Πράξεων, για τις οποίες οι Δικαιούχοι δεν υλοποιήσουν τα διορθωτικά μέτρα εντός της περιόδου συμμόρφωσης, ή εάν η εκτέλεση των υποέργων τους που αφορούν ενέργειες προετοιμασίας δεν ολοκληρώνεται εντός των χρονικών προθεσμιών που ορίζονται στην απόφαση ένταξης.

16. Εισηγείται στον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων, την έκδοση τροποποιήσεων της απόφασης ένταξης ή ανάκλησης αυτής, και μεριμνά για τη δημοσιοποίησή τους.

17. Εισηγείται στον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων, την έκδοση των αποφάσεων ολοκλήρωσης των Πράξεων.

18. Διενεργεί ελέγχους νομιμότητας των διακηρύξεων, καθώς και των διαδικασιών ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων και των τροποποιήσεων αυτών, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιλεξιμότητα των δαπανών.

19. Διενεργεί διοικητικές και επιτόπιες επαληθεύσεις κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 21 του ν. 4314/2014 και στις Διαδικασίες του ΣΔΕ, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η παράδοση των συγχρηματοδοτούμενων προϊόντων και υπηρεσιών και η πραγματική πραγματοποίηση των δαπανών που δηλώνουν οι Δικαιούχοι, η τήρηση χωριστού λογιστικού συστήματος ή επαρκούς λογιστικής κωδικοποίησης, η τήρηση των κανόνων δημοσιότητας, καθώς και η συμμόρφωση των Πράξεων προς τους εθνικούς και κοινοτικούς κανόνες.

20. Στην περίπτωση που οι επιτόπιες επαληθεύσεις διενεργούνται δειγματοληπτικά, τηρεί αρχεία που περιγράφουν και τεκμηριώνουν τη δειγματοληπτική μέθοδο, βάσει της οποίας επιλέγονται οι προς επαλήθευση Πράξεις ή οι συναλλαγές τους.

21. Προβαίνει στη διενέργεια έκτακτης επιτόπιας επαλήθευσης, εφόσον έχει σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη παραβάσεων εθνικού ή κοινοτικού δικαίου και προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες κατά τα προβλεπόμενα στις Διαδικασίες του ΣΔΕ.

22. Τηρεί αρχεία στο ΟΠΣ για τις διοικητικές και επιτόπιες επαληθεύσεις που πραγματοποιούνται και για την παρακολούθηση τυχόν ευρημάτων, σύμφωνα με τα πρότυπα και τις διαδικασίες του Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου.

23. Εισηγείται στον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων την ακύρωση μέρους ή του συνόλου της δημόσιας συνεισφοράς της Πράξης, βάσει πορίσματος διοικητικής ή επιτόπιας επαλήθευσης ή πορίσματος ελέγχου, καταχωρώντας τις αντίστοιχες λογιστικές εγγραφές στο ΟΠΣ. Στην περίπτωση διαπίστωσης παράβασης εθνικού ή κοινοτικού δικαίου, λαμβάνοντας υπόψη το είδος και τη φύση της παράβασης και τις δημοσιονομικές επιπτώσεις, δύναται να προβεί σε ακύρωση μέρους ή του συνόλου της χρηματοδότησης της Πράξης από το ΕΠ, καταχωρώντας τις αντίστοιχες λογιστικές εγγραφές στο ΟΠΣ. Τα στοιχεία διαβιβάζονται στις αρμόδιες Αρχές/ φορείς, σύμφωνα με το Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου.

24. Εισηγείται στον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων, την έκδοση απόφασης ανάκτησης αχρεωστήτων καταβληθέντων ποσών, στις περιπτώσεις που διαπιστωθεί βάσει των επαληθεύσεων αχρεωστήτως καταβληθείσα δαπάνη, και παρακολουθεί την ανάκτηση των σχετικών ποσών.

25. Παρακολουθεί, όπου απαιτείται, την τήρηση των μακροχρόνιων υποχρεώσεων από τους Δικαιούχους, σύμφωνα με το άρθρο 71 του Καν. 1303/2013.

26. Παρακολουθεί τα καθαρά έσοδα των Πράξεων που διαχειρίζεται, εφόσον εμπίπτουν στις διατάξεις των παραγράφων 1 έως 6 του άρθρου 61 και της παραγράφου 8 του άρθρου 65 του Καν.1303/2013. Ειδικότερα για εκείνες τις Πράξεις που δεν είναι αντικειμενικά εφικτό να καθοριστούν εκ των προτέρων τα έσοδα, ο ΕΦ ενημερώνει σχετικά την Αρχή Πιστοποίησης για τα έσοδα που παράγονται εντός τριών ετών από την ολοκλήρωση της πράξης ή έως την προθεσμία για την υποβολή των εγγράφων για το κλείσιμο του ΕΠ, προκειμένου τα εν λόγω έσοδα να αφαιρεθούν από τις δαπάνες που δηλώνονται στην Επιτροπή, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 61, παρ. 6 του Καν. 1303/2013.

27. Συνεργάζεται με τη ΔΑ του ΕΠ για την υποβολή στην Επιτροπή των απαιτούμενων για τα μεγάλα έργα πληροφοριών, σύμφωνα με τα άρθρα 101, 102 και 103 του Καν. 1303/2013.

28. Διασφαλίζει ότι οι Δικαιούχοι λαμβάνουν πλήρως το συνολικό ποσό της οφειλόμενης επιλέξιμης δαπάνης, το αργότερο 90 ημέρες μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης πληρωμής από το Δικαιούχο, χωρίς την αφαίρεση ή την παρακράτηση κανενός ποσού και χωρίς την είσπραξη καμίας ειδικής επιβάρυνσης ή άλλου τέλους ισοδύναμου αποτελέσματος που θα επέφερε μείωση των ποσών της επιλέξιμης χρηματοδότησης για τους Δικαιούχους.

29. Παρέχει στην Αρχή Πιστοποίησης όλες τις αναγκαίες πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες και τις επαληθεύσεις που πραγματοποιούν για κάθε δαπάνη των Πράξεων που διαχειρίζεται, για σκοπούς πιστοποίησης.

30. Παρέχει στη ΔΑ του ΕΠ τα απαιτούμενα στοιχεία, προκειμένου να καταρτιστεί η δήλωση διαχείρισης και ετήσια σύνοψη που αναφέρεται στο άρθρο 125 του Καν. 1303/2013.

31. Παρέχει στη ΔΑ του ΕΠ τα απαραίτητα στοιχεία για την κατάρτιση του προγραμματισμού των ετήσιων πιστώσεων του ΕΠ καθώς και για τις χρηματοδοτήσεις (διάθεση ποσών στους λογαριασμούς κάθε συλλογικής απόφασης) του συγχρηματοδοτούμενου σκέλους του ΠΔΕ, σύμφωνα με τις Διαδικασίες του ΣΔΕ.

32. Συνεργάζεται με τη ΔΑ του ΕΠ για την υποβολή απαντήσεων σε σχετικά πορίσματα ελέγχου που διενεργήθηκε στον ίδιο και σε Πράξεις που διαχειρίζεται, από τα αρμόδια εθνικά και κοινοτικά ελεγκτικά όργανα.

33. Εξειδικεύει, όπου απαιτείται, τις απαιτήσεις για τη διασφάλιση της τήρησης όλων των εγγράφων σχετικά με τις δαπάνες και τους ελέγχους που απαιτούνται για τη διασφάλιση επαρκούς διαδρομής ελέγχου, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 125, παρ. 4 του Καν. 1303/2013 και σύμφωνα με τους κανόνες του Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου.

34. Διασφαλίζει την συλλογή και έγκαιρη καταχώρηση στο ΟΠΣ, των απαραίτητων δεδομένων που αφορούν στις παραπάνω αρμοδιότητες διαχείρισης και έχει την ευθύνη για την ακρίβεια, την ποιότητα και πληρότητα των στοιχείων που καταχωρούνται στο ΟΠΣ.

35. Έχει την ευθύνη τήρησης αρχείων αντίστοιχων των αρμοδιοτήτων του. Τα αρχεία δύνανται να τηρούνται ηλεκτρονικά στο ΟΠΣ, σύμφωνα με τις Διαδικασίες του ΣΔΕ.

Άρθρο 4
Υποχρεώσεις Ενδιάμεσου Φορέα

Επιπροσθέτως των αρμοδιοτήτων που προσδιορίζονται στο άρθρο 3 της παρούσας, η ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ αναλαμβάνει/νουν τις ακόλουθες υποχρεώσεις:

1. Προβαίνει σε κατανομή των αρμοδιοτήτων/ καθηκόντων που ανατίθενται, στο εσωτερικό του, προκειμένου να διασφαλίζεται η τήρηση της αρχής του διαχωρισμού των καθηκόντων, ιδιαίτερα μεταξύ των διαδικασιών επιλογής και έγκρισης Πράξεων, επαληθεύσεων και πληρωμών. Στην περίπτωση δε που η ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ είναι και Δικαιούχος στο πλαίσιο των Πράξεων που διαχειρίζεται, η υλοποίηση των Πράξεων θα γίνεται από Μονάδα διαφορετική από τη Μονάδα που είναι αρμόδια για τη διενέργεια των επαληθεύσεων. Υποβάλλει την ως άνω κατανομή αρμοδιοτήτων/ καθηκόντων στη ΔΑ του ΕΠ.

2. Ορίζει στελέχη από αντιπροσωπευτικές οργανωτικές του Μονάδες που εμπλέκονται στις διαδικασίες διαχείρισης, τα οποία θα συμμετέχουν στην Ομάδα της Διαχειριστικής Αρχής για την αξιολόγηση κινδύνων απάτης και θα συνεπικουρούν το έργο της. Ο ορισμός των στελεχών γίνεται με απόφαση του Προϊσταμένου ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ και κοινοποιείται στη ΔΑ του ΕΠ.

3. Κοινοποιεί στη ΔΑ του ΕΠ, το νέο οργανόγραμμά του σε περίπτωση μεταβολής ή τροποποίησής του, καθώς και τις ενδεχόμενες μεταβολές ή τροποποιήσεις στις διαδικασίες διαχείρισης που εφαρμόζει.

4. Δε δύναται να μεταβιβάσει τις αρμοδιότητες που του έχουν ανατεθεί βάσει του άρθρου 3 της παρούσας, σε άλλους ΕΦ, με την επιφύλαξη των άρθρων 34, 37 και 38 του Κανονισμού 1303/2013.

5. Κοινοποιεί στη ΔΑ του ΕΠ, πρόγραμμα ενεργειών και περιοδικές αναφορές προόδου στις προθεσμίες που ορίζει η ΔΑ και διαμορφώνει τεκμηριωμένες προτάσεις διορθωτικών ή/και προληπτικών ενεργειών, με στόχο την αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη διαχείριση και υλοποίηση του ΕΠ.

6. Ενημερώνει συστηματικά το ΟΠΣ με τα στοιχεία προόδου εκτέλεσης των Πράξεων που διαχειρίζεται.

7. Συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις πληροφόρησης και επικοινωνίας που προσδιορίζονται από το Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου, τη Διαχειριστική Αρχή και με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 115 του Καν. 1303/ 2013 για τις Πράξεις που διαχειρίζεται.

8. Συμμετέχει σε ομάδες της Διαχειριστικής Αρχής για τη διερεύνηση ενδείξεων απάτης ή/ καταγγελιών σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο ΣΔΕ.

9. Προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για τη διαχείριση κινδύνων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου.

10. Αποδέχεται διοικητικές και επιτόπιες επαληθεύσεις από τη ΔΑ του ΕΠ και παρέχει σε αυτήν τα αναγκαία στοιχεία, προκειμένου να επιβεβαιωθεί, η κατά το δέοντα τρόπο άσκηση των καθηκόντων που έχουν ανατεθεί.

11. Αποδέχεται επιτόπιους ελέγχους ελεγκτικών αρχών / οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εθνικών ελεγκτικών αρχών, τόσο στην έδρα του όσο και στους χώρους υλοποίησης των Πράξεων που διαχειρίζεται, και διευκολύνει τον έλεγχο, προσκομίζοντας οποιοδήποτε στοιχείο που αφορά στην εκτέλεση της Πράξης, εφόσον ζητηθούν.

12. Έχει την ευθύνη για την εφαρμογή διορθωτικών ή / και προληπτικών μέτρων που τον αφορούν.

13. Το προσωπικό του ΕΦ, καθώς και τυχόν εξωτερικοί εμπειρογνώμονες, που απασχολούνται σε δραστηριότητες που αφορούν στην αξιολόγηση Πράξεων, στις επαληθεύσεις και στις πληρωμές υποχρεούνται σε υποβολή δήλωσης μη σύγκρουσης συμφερόντων.

Άρθρο 5
Υποχρεώσεις της Διαχειριστικής Αρχής του Επιχειρησιακού Προγράμματος

Η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020» στο πλαίσιο της παρακολούθησης εφαρμογής της παρούσας Απόφασης από τον ΕΦ, υποχρεούται στην τήρηση των παρακάτω:

1. Κοινοποιεί στον ΕΦ το Εγχειρίδιο Διαδικασιών ΣΔΕ 2014-2020 και κάθε προσαρμογή, τροποποίηση/ αναθεώρησή του.

2. Υποστηρίζει τον ΕΦ στην ορθή εφαρμογή των Διαδικασιών και τον ενημερώνει για τις υποχρεώσεις του συμπεριλαμβανομένης της τήρησης των κανόνων πληροφόρησης και επικοινωνίας, τις μεθοδολογίες και τις διαδικασίες παρακολούθησης των δεικτών εκροών, για την αξιολόγηση κινδύνων απάτης, καθώς και για κάθε ειδικό θέμα που σχετίζεται με το ΣΔΕ.

3. Συντονίζει και εποπτεύει συστηματικά την άσκηση των αρμοδιοτήτων/ καθηκόντων του ΕΦ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρούσα απόφαση και το Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου, και εφόσον απαιτείται, λαμβάνει κατάλληλα διορθωτικά μέτρα. Έχει την τελική ευθύνη έναντι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ΕΠ. Στο πλαίσιο παρακολούθησης του ΕΦ, η ΔΑ:

3.1. Παρακολουθεί την ορθή και έγκαιρη ενημέρωση του ΟΠΣ με τα απαραίτητα δεδομένα υλοποίησης που απαιτούνται για τη χρηματοοικονομική διαχείριση και την επίτευξη των δεικτών, των οροσήμων και των στόχων του πλαισίου επίδοσης, την αξιολόγηση, την παρακολούθηση, τις επαληθεύσεις, καθώς και τις λογιστικές εγγραφές για κάθε Πράξη που διαχειρίζεται.

3.2. Εξετάζει τις σχετικές αναφορές του ΟΠΣ, προκειμένου να επιβεβαιώσει την εφαρμογή του προγραμματισμού του ΕΦ, να αξιολογήσει ενδεχόμενες αποκλίσεις και να διαμορφώσει προτάσεις διορθωτικών ή/και προληπτικών ενεργειών, με στόχο την αποτελεσματικότερη διαχείριση και υλοποίηση του ΕΠ.

3.3. Παρακολουθεί τα αποτελέσματα των επαληθεύσεων που διενεργούνται από την ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ

3.4. Παρακολουθεί τα αποτελέσματα των ελέγχων που διενεργούνται στην ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ από την Αρχή Ελέγχου και άλλα εθνικά και ευρωπαϊκά ελεγκτικά όργανα/ αρχές.

3.5. Παρακολουθεί την εφαρμογή διορθωτικών ή / και προληπτικών μέτρων από την ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ.

3.6. Διενεργεί διοικητικές και επιτόπιες επαληθεύσεις στην ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η διατήρηση της ικανότητας άσκησης των αρμοδιοτήτων/ καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί, η διοικητική και δημοσιονομική ικανότητά του για τη διαχείριση του μέρους του ΕΠ που του έχει εκχωρηθεί και ότι οι αρμοδιότητές του ασκούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρούσα απόφαση και στο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου.

3.7. Εισηγείται την τροποποίηση της παρούσας απόφασης, ιδίως ως προς την κατανομή της ενωσιακής στήριξης ανά Άξονα Προτεραιότητας, θεματικό στόχο, και πεδίο παρέμβασης.

3.8. Στις περιπτώσεις που η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση 2014-2020» διαπιστώσει τη μη συμμόρφωση της ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ με τους όρους της παρούσας απόφασης, εισηγείται την ανάκλησή της.

4. Διασφαλίζει ότι η Αρχή Πιστοποίησης λαμβάνει τις αναγκαίες πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες και τις επαληθεύσεις για σκοπούς πιστοποίησης. Στο πλαίσιο αυτό, εποπτεύει και συντονίζει πριν από κάθε αίτημα πληρωμής, αλλά και πριν την εκπόνηση των ετήσιων λογαριασμών, την πληρότητα των πληροφοριών που παρέχονται από την ΕΔ ΕΣΠΑ ΑπΚΟ στην Αρχή Πιστοποίησης.

Άρθρο 6 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα, 25 Ιουλίου 2017

Ο Αναπληρωτής Υπουργός
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ

Αριθμ. 938/81027

(ΦΕΚ Β' 2834/11-8-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) Των άρθρων 13 έως 29 του ν. 2637/1998 «Σύσταση Οργανισμού Πιστοποίησης Λογαριασμών, Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, Οργανισμού Πιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων, Γενικών Διευθύνσεων και θέσεων προσωπικού στο Υπουργείο Γεωργίας και "Εταιρείας Αξιοποίησης Αγροτικής Γης" Α.Ε. και άλλες διατάξεις» (Α΄200), όπως ισχύουν.

β) Του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα, όπως κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα» (Α΄98).

γ) Tης περ. α΄ της παρ. 2 του άρθρου 62 του ν. 4235/2014 «Διοικητικά μέτρα, διαδικασίες και κυρώσεις στην εφαρμογή της ενωσιακής και εθνικής νομοθεσίας στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων» (Α΄32), όπως η παρ. 2 τροποποιήθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 46 του ν. 4384/2016 (Α΄78).

δ) Των άρθρων 20, 66, 67, 68 και 77 του ν. 4270/2014 «Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/85/ΕΕ) δημόσιο λογιστικό και άλλες διατάξεις» (Α΄143), όπως έχουν τροποποιηθεί και ισχύουν.

ε) Της αριθ. 826/72508/4-7-2017 (Β΄ 2334) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Πρόγραμμα για τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας για τα έτη 2017-2018».

στ) Της αριθ. Υ200/21-11-2016 απόφασης του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ιωάννη Τσιρώνη» (Β΄ 3755/21.11.2016).

2. Τους Κανονισμούς:

α) (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με τη χρηματοδότηση, τη διαχείριση και την παρακολούθηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 352/78, (ΕΚ) αριθ. 165/94, (ΕΚ) αριθ. 2799/98, (ΕΚ) αριθ. 814/2000, (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 και (ΕΚ) αριθ. 485/2008 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347, 20.12.2013, σ. 549), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. β) (EE) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347, 20.12.2013, σ. 671), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

γ) Κατ΄ εξουσιοδότηση Κανονισμό (ΕΕ) 2015/1366 της Επιτροπής, της 11ης Μαΐου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις ενισχύσεις στον τομέα της μελισσοκομίας (ΕΕ L 211, 8.8.2015, σ. 3).

δ) Εκτελεστικό Κανονισμό (ΕΕ) 2015/1368 της Επιτροπής, της 6ης Αυγούστου 2015, για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τις ενισχύσεις στον τομέα της μελισσοκομίας (ΕΕ L 211, 8.8.2015, σ. 9).

3. Tου π.δ. 80/2016 «Ανάληψη υποχρεώσεων από τους Διατάκτες» (Α΄145), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

4. Την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1102 της Επιτροπής, της 5ης Ιουλίου 2016, που κοινοποιήθηκε με τον αριθ. C(2016) 4133, σχετικά με την έγκριση των εθνικών προγραμμάτων για τη βελτίωση της παραγωγής και εμπορίας μελισσοκομικών προϊόντων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ.1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (EE L 182, 7.7.2016, σ. 55).
5. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται επιπλέον δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού για το έτος 2017, πέραν αυτής που έχει εγκριθεί με την αριθ. 826/72508/4-7-2017 (Β΄2334) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,

αποφασίζουμε:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α
ΣΚΟΠΟΣ – ΟΡΙΣΜΟΙ – ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 1 Σκοπός

Σε εφαρμογή του άρθρου 10 της υπ’αριθ. 826/72508/ 4-7-2017 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθορίζουμε τους εν δυνάμει δικαιούχους και την διαδικασία επιλογής τους, τις επιλέξιμες δαπάνες, τη διαδικασία και τα δικαιολογητικά συμμετοχής, τους ελέγχους, τα παραστατικά καταβολής της ενίσχυσης και γενικά κάθε αναγκαίο μέτρο για την υλοποίηση των δράσεων 3.1 “ Εξοπλισμός για τη διευκόλυνση των μετακινήσεων (Αντικατάσταση κυψελών)” και 3.2 “Οικονομική στήριξη της νομαδικής μελισσοκομίας”, στο πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος για τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας για τα έτη 2017 – 2018.

Άρθρο 2 Ορισμοί

Για τις ανάγκες της παρούσας απόφασης δίνονται οι ακόλουθοι ορισμοί:
1. Κυψέλες διαχείμασης: Είναι τα έτοιμα προς διαχείμαση μελίσσια που διαθέτει ένας μελισσοκόμος μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου κάθε έτους, τα οποία έχουν δηλωθεί με σχετική αίτηση – δήλωση (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 1) στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της αρμόδιας Περιφερειακής Ενότητας, το αργότερο μέχρι την 20η Ιανουαρίου του επόμενου έτους. Η αίτηση – δήλωση κυψελών διαχείμασης δεν είναι απαραίτητη στην περίπτωση που ο μελισσοκόμος διαθέτει μελισσοκομικό βιβλιάριο θεωρημένο κατά το διάστημα μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του έτους για το οποίο δηλώνονται οι κυψέλες διαχείμασης. Στην περίπτωση αυτή το θεωρημένο μελισσοκομικό βιβλιάριο επέχει θέση δήλωσης κυψελών διαχείμασης.
2. Επαγγελματίας μελισσοκόμος: Ο «επαγγελματίας αγρότης», όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1α του ν. 3874/2010, ο οποίος διαθέτει βεβαίωση εγγραφής στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΕΕ) ως επαγγελματίας αγρότης και είναι κάτοχος μελισσοκομικής εκμετάλλευσης με τουλάχιστον 110 δηλωμένες κυψέλες διαχείμασης, ελάχιστη ακαθάριστη αξία της συνολικής οικογενειακής γεωργικής παραγωγής 5.000 €, και θεωρημένο (σε ισχύ) μελισσοκομικό βιβλιάριο. Μελισσοκόμοι οι οποίοι υπέβαλλαν Ενιαία Αίτηση Ενίσχυσης – Δήλωση ΟΣΔΕ και/ή εντάχθηκαν στο καθεστώς των νέων αγροτών για πρώτη φορά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος από το έτος υποβολής της αίτησης συμμετοχής στη δράση, απαλλάσσονται από την υποχρέωση δήλωσης ελάχιστης ακαθάριστης αξίας γεωργικής παραγωγής 5.000 €, όπως περιγράφηκε παραπάνω. Στην κατηγορία των επαγγελματιών μελισσοκόμων, από το πρόγραμμα 2018 και εξής εντάσσονται και οι συνταξιούχοι του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) οι οποίοι είναι κάτοχοι μελισσοκομικής εκμετάλλευσης με τουλάχιστον 110 δηλωμένες κυψέλες διαχείμασης και θεωρημένο (σε ισχύ) μελισσοκομικό βιβλιάριο.
3. Νομάς μελισσοκόμος: Ο κάτοχος μελισσοκομικής εκμετάλλευσης που πληροί σωρευτικά τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) μετακινεί παραγωγικά μελίσσια εκτός του συνήθη τόπου μόνιμης εγκατάστασης – διαχείμασης, με σκοπό τη βέλτιστη δυνατή εκμετάλλευση των ανθοφοριών και των μελιτοεκκρίσεων, σε απόσταση τουλάχιστον 50 χιλιομέτρων για την ηπειρωτική Ελλάδα την Κρήτη και την Εύβοια και τουλάχιστον 20 χιλιομέτρων για τη νησιωτική Ελλάδα, πλην της Κρήτης και της Εύβοιας.
β) τα παραγωγικά μελίσσια που μετακινεί όλα μαζί ή τμηματικά αποτελούν ποσοστό τουλάχιστον 40% επί του αριθμού των καταγεγραμμένων κυψελών διαχείμασης που διαθέτει κατά την τρέχουσα ετήσια προγραμματική περίοδο. Κατ’εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής του προγράμματος (πρόγραμμα 2017) ο ελάχιστος αριθμός των παραγωγικών μελισσιών που πρέπει να μετακινηθούν καθορίζεται σε εξήντα (60), σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο σημείο Β1 της υπ’ αριθ. 681/55638/225-2017 (ΑΔΑ: ΩΖΙΑ4653ΠΓ-4ΛΤ) εγκυκλίου του Αν. Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
4. Κυψέλη αντικατάστασης: Καινούρια πλήρης κυψέλη η οποία αποτελείται σωρευτικά από:
α) εμβρυοθάλαμο τύπου standard (10 ή 8 πλαισίων), από ξύλο ή κόντρα πλακέ, με σταθερή ή κινητή βάση
β) καπάκι τύπου standard ή Αυστραλίας, γ) τα αντίστοιχα πλαίσια,
δ) συνδετήρες για το καπάκι και
ε) συνδετήρες για την κινητή βάση (εφόσον η κυψέλη διαθέτει κινητή βάση)
5. Μελισσοκομικό έτος: Το χρονικό διάστημα υλοποίησης του κάθε ετήσιου προγράμματος για τη βελτίωση των συνθηκών παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας το οποίο αρχίζει την 1η Αυγούστου και ολοκληρώνεται την 31η Ιουλίου του επόμενου ημερολογιακού έτους.

Άρθρο 3
Περίοδος εφαρμογής

Η εφαρμογή της παρούσας καλύπτει το χρονικό διάστημα από 01/08/2016 μέχρι και 31/07/2018.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
ΔΡΑΣΗ 3.1: ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΝ
(αντικατάσταση κυψελών)

Άρθρο 4
Περιγραφή της Δράσης

1. Ενισχύεται η προμήθεια «κυψελών αντικατάστασης» σύμφωνα με τον ορισμό της περίπτωσης 4 του άρθρου 2,
2. Η αξία της κάθε κυψέλης αντικατάστασης καθορίζεται μέχρι του ποσού τριάντα ευρώ (30,00€).
3. Το ποσοστό αντικατάστασης ανέρχεται μέχρι 10% επί του καταγεγραμμένου αριθμού κυψελών διαχείμασης που έχει δηλώσει ο μελισσοκόμος, σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 1 ή το μελισσοκομικό βιβλιάριο, εφόσον αυτό έχει θεωρηθεί το διάστημα μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του τρέχοντος μελισσοκομικού έτους.
4. Κατ’ εξαίρεση και μόνο για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017), το ποσοστό αντικατάστασης ανέρχεται μέχρι 10% επί του αριθμού των κατεχομένων κυψελών όπως αυτές καταγράφονται στο μελισσοκομικό βιβλιάριο, εφόσον αυτό είναι θεωρημένο και σε ισχύ.
5. Οι κυψέλες αντικατάστασης, η αγορά των οποίων επιχορηγείται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας, θα φέρουν σε εμφανές σημείο αναπόσπαστη ετικέτα ή πυροσφράγιση “Καν. 1308/13 – ………. (το αντίστοιχο έτος κατά περίπτωση)”.

Άρθρο 5
Εν δυνάμει δικαιούχοι

Εν δυνάμει δικαιούχοι της δράσης είναι τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία πληρούν σωρευτικά τις κάτωθι προϋποθέσεις:
α) είναι κάτοχοι μελισσοκομικής εκμετάλλευσης, τουλάχιστον 20 μελισσιών
β) είναι κάτοχοι μελισσοκομικού βιβλιαρίου σε ισχύ (θεωρημένου) και
γ) έχουν υποβάλει αίτηση – δήλωση για την καταγραφή των έτοιμων για διαχείμαση κυψελών ή έχουν προβεί στην θεώρηση του μελισσοκομικού τους βιβλιαρίου κατά το διάστημα μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του τρέχοντος μελισσοκομικού έτους σύμφωνα με το σημείο 1 του άρθρου 2 και το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 1 της παρούσας. Κατ’ εξαίρεση και μόνο για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) η αίτηση– δήλωση κυψελών διαχείμασης δεν είναι υποχρεωτική και δε λαμβάνεται υπόψη.

Άρθρο 6
Επιλεξιμότητα Δαπανών

1. Επιλέξιμη δαπάνη αποτελεί η προμήθεια «κυψελών αντικατάστασης» σύμφωνα με τον ορισμό της περίπτωσης 4 του άρθρου 2 της παρούσας.
2. Δεν αποτελούν επιλέξιμη δαπάνη:
α) η προμήθεια μεμονωμένων εξαρτημάτων κυψελών, β) η δαπάνη για αγορά κυψελών για τις οποίες δεν
έχουν εκδοθεί ορθά τα αντίστοιχα παραστατικά, γ) Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ).

Άρθρο 7
Διαδικασία Συμμετοχής

1. Τα Κέντρα Μελισσοκομίας και οι Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (ΔΑΟΚ) των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας ενημερώνουν με κάθε πρόσφορο μέσο τους μελισσοκόμους και τους μελισσοκομικούς φορείς της περιοχής της ζώνης ευθύνης τους για το περιεχόμενο της παρούσας απόφασης, προκειμένου να λάβουν γνώση για τους όρους και τις λεπτομέρειες εφαρμογής και υλοποίησης της δράσης.
2. Η εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής στη δράση εκφράζεται με την υποβολή σχετικής αίτησης – δήλωσης, σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 2 της παρούσας, στο Κέντρο Μελισσοκομίας (Κ.Μ.) στη ζώνη ευθύνης του οποίου ανήκει ο αιτών. Στην περίπτωση που κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης το αρμόδιο Κ.Μ. δεν λειτουργεί, η αίτηση – δήλωση υποβάλλεται στην αρμόδια ΔΑΟΚ. Η αίτηση – δήλωση είναι κοινή για τις δύο δράσεις που αφορά η παρούσα απόφαση και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αιτηθούν, εφόσον το επιθυμούν, την ένταξή τους ταυτόχρονα και στις δύο δράσεις ή σε μία εξ αυτών.
3. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων είναι η 31η Ιανουαρίου κάθε μελισσοκομικού έτους. Κατ’ εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) η καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων ορίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο σημείο Γ2 της υπ’ αριθ. 681/55638/22-5-2017 (ΑΔΑ: ΩΖΙΑ4653ΠΓ-4ΛΤ) εγκυκλίου του Αν. Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
4. Η αίτηση – δήλωση (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 2), υποβάλλεται: α) αυτοπροσώπως από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο, β) δια αντιπροσώπου,
γ) με συστημένη ταχυδρομική επιστολή.

Άρθρο 8
Δικαιολογητικά συμμετοχής
1. Οι αιτήσεις συνοδεύονται από τα κάτωθι δικαιολογητικά:
α) Ευκρινές Φωτοαντίγραφο μελισσοκομικού βιβλιαρίου, το οποίο πρέπει να είναι σε ισχύ (θεωρημένο) κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.
β) Φωτοαντίγραφο της αίτησης – δήλωσης κυψελών διαχείμασης. Στην περίπτωση που ο μελισσοκόμος διαθέτει μελισσοκομικό βιβλιάριο θεωρημένο μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του έτους για το οποίο δηλώνονται οι κυψέλες διαχείμασης δεν είναι απαραίτητη η υποβολή της αίτηση – δήλωσης, καθώς στην περίπτωση αυτή το μελισσοκομικό βιβλιάριο επέχει θέση δήλωσης κυψελών διαχείμασης.
γ) Φωτοαντίγραφο της πρώτης σελίδας βιβλιαρίου τραπέζης, από την οποία προκύπτουν η επωνυμία της τράπεζας, ο αριθμός τραπεζικού λογαριασμού (IBAN), καθώς και ότι ο αιτών είναι δικαιούχος του παραπάνω τραπεζικού λογαριασμού.
δ) Υπεύθυνη δήλωση του ν.1599/1986, στην οποία δηλώνονται τα εξής:
αα) ότι τα αναφερόμενα στην αίτηση – δήλωση στοιχεία είναι αληθή,
ββ) ότι δεν έχει υποβληθεί αίτηση για ένταξη σε αντίστοιχη δράση σε άλλο Εθνικό ή ενωσιακό πρόγραμμα ενίσχυσης,
γγ) ότι θα διατηρήσουν τις κυψέλες αντικατάστασης, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον πέντε (5) ετών από την ημερομηνία αγοράς τους και θα τις επιδεικνύουν στις Εθνικές και ενωσιακές ελεγκτικές Αρχές, όποτε αυτό ζητηθεί.
2. Όλα τα παραπάνω δικαιολογητικά δεν υποβάλλονται από τον ενδιαφερόμενο στην περίπτωση που αυτά υπάρχουν κατατεθειμένα και σε ισχύ στην αρμόδια ΔΑΟΚ ή στο οικείο Κέντρο Μελισσοκομίας. Στην περίπτωση αυτή ο φάκελος με την αίτηση του ενδιαφερόμενου συμπληρώνεται με τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά από το προσωπικό των αρμόδιων ΔΑΟΚ ή των οικείων Κέντρων Μελισσοκομίας.

Άρθρο 9
Παραστατικά πραγματοποίησης της δαπάνης

1. Προκειμένου τα αιτήματα των ενδιαφερομένων να ικανοποιηθούν κατατίθενται πρωτότυπα παραστατικά αγοράς κυψελών (τιμολόγια ή αποδείξεις λιανικής πώλησης), εκδοθέντα σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον ΚΦΒ&Σ, με ημερομηνία έκδοσης από την 1η Αυγούστου μέχρι και την 20η Μαΐου κάθε μελισσοκομικού έτους, συνοδευόμενα από τις αντίστοιχες εξοφλητικές αποδείξεις. Κατ’εξαίρεση, για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) τα νόμιμα παραστατικά αγοράς των κυψελών και οι αντίστοιχες εξοφλητικές αποδείξεις μπορούν να εκδοθούν και υποβληθούν συμπληρωματικά μετά την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της αίτησης και μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης της παρούσας.
2. Στην περίπτωση που ο δικαιούχος είναι υποχρεωμένος από τον ΚΦΒ&Σ να τηρεί τα πρωτότυπα παραστατικά στο αρχείο του, προσκομίζεται υπεύθυνη δήλωση του ν.1599/1986 όπου αναφέρεται η υποχρέωση αυτή και κατατίθενται φωτοαντίγραφα των παραστατικών, νομίμως επικυρωμένα από δικηγόρο ή θεωρημένα από υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 2690/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4250/2014 (Α΄ 74).
3. Σε κάθε περίπτωση επί των πρωτότυπων παραστατικών αναγράφεται ή τίθεται σφραγίδα με την εξής φράση
«Έχει επιχορηγηθεί στο πλαίσιο του Καν (ΕΚ)1308/2013 “Δράση Εξοπλισμός για τη διευκόλυνση των μετακινήσεων, έτους ……”». Η εν λόγω αναγραφή ή σφράγιση προηγείται της έκδοσης και επικύρωσης ή θεώρησης του φωτοαντιγράφου.
4. Στην περίπτωση που το προσκομιζόμενο παραστατικό αγοράς αφορά σε μεγαλύτερο αριθμό κυψελών από τον δικαιούμενο, τότε, πέραν των ανωτέρω, σημειώνεται επ’αυτού από την οικεία ΔΑΟΚ ότι «εγκρίνονται (αριθμός και ολογράφως) κυψέλες από (αριθμός και ολογράφως) κυψέλες για το πρόγραμμα έτους………..».

Άρθρο 10
Επεξεργασία Αιτήσεων Ορισμός Δικαιούχων

1. Τα Κέντρα Μελισσοκομίας ή οι ΔΑΟΚ στην περίπτωση που το αρμόδιο Κέντρο Μελισσοκομίας δεν λειτουργεί, με την παραλαβή κάθε αίτησης, την πρωτοκολλούν και την καταχωρίζουν ανά Περιφερειακή Ενότητα στην ειδική μηχανογραφική εφαρμογή του Melinet, που έχει δημιουργηθεί από την Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε συνεργασία με το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων (ΜΑΙΧ). Η καταχώριση των στοιχείων των αιτήσεων ολοκληρώνεται εντός δέκα (10) εργάσιμων ημερών από την καταληκτική ημερομηνία παραλαβής τους.
2. Με την ολοκλήρωση της καταχώρισης όλων των αιτήσεων, ενημερώνεται ηλεκτρονικά η Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η οποία μέσω της ειδικής μηχανογραφικής εφαρμογής που υποστηρίζει την υλοποίηση της δράσης:
α) ελέγχει την τήρηση του ποσοστού αντικατάστασης, σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσας, και προβαίνει στον καθορισμό του αριθμού των επιλέξιμων κυψελών αντικατάστασης για κάθε μελισσοκόμο, στρογγυλοποιημένο στον πλησιέστερο ακέραιο αριθμό. Ειδικότερα:
αα) για αριθμό επιλέξιμων κυψελών φέροντα δεκαδική υποδιαίρεση μικρότερη του 0,50 ο αριθμός των επιλέξιμων κυψελών στρογγυλοποιείται στον αμέσως προηγούμενο ακέραιο αριθμό
ββ) για αριθμό επιλέξιμων κυψελών φέροντα δεκαδική υποδιαίρεση μεγαλύτερη ή ίση του 0,50 ο αριθμός των επιλέξιμων κυψελών στρογγυλοποιείται στον αμέσως επόμενο ακέραιο αριθμό
β) ελέγχει την τήρηση των προβλεπόμενων ημερομηνιών των καταχωρημένων τιμολογίων,
γ) προχωρεί σε διασταύρωση των καταχωρημένων στοιχείων με τα αντίστοιχα στοιχεία των μελισσοκόμων για τους οποίους δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στη δράση, βάσει των προβλεπόμενων κυρώσεων στις αντίστοιχες αποφάσεις των προηγούμενων ετών,
δ) συντάσσει καταστάσεις δικαιούχων (καταστάσεις των αιτούντων που πληρούν τα κριτήρια ένταξης στη δράση), με βάση τους ελέγχους των σημείων α έως γ, τις οποίες διαβιβάζει στα Κέντρα Μελισσοκομίας,
ε) εξάγει τυχαίο δείγμα ελέγχου για κάθε Περιφερειακή Ενότητα ξεχωριστά, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 11, το οποίο διαβιβάζει ηλεκτρονικά στην αρμόδιες ΔΑΟΚ προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι επιτόπιοι έλεγχοι του άρθρου 10 της παρούσας.
3. Οι καταστάσεις δικαιούχων της περίπτωσης δ της παραγράφου 2 διαβιβάζονται μέσω των Κέντρων Μελισσοκομίας στις αρμόδιες ΔΑΟΚ των Περιφερειακών Ενοτήτων συνοδευόμενες από τα έντυπα των αιτήσεων, τα υποβληθέντα δικαιολογητικά και τα παραστατικά πραγματοποίησης της δαπάνης, προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι διοικητικοί έλεγχοι που προβλέπονται στο άρθρο 11 της παρούσας, ενώ αντίγραφα όλων των δικαιολογητικών και παραστατικών παραμένουν στα Κέντρα Μελισσοκομίας για οποιονδήποτε Εθνικό ή Ενωσιακό έλεγχο.
4. Οι αρμόδιες ΔΑΟΚ ελέγχουν και θεωρούν τις καταστάσεις δικαιούχων και σε συνεργασία με τα Κέντρα Μελισσοκομίας ή τους οικείους μελισσοκομικούς φορείς μεριμνούν για τη σχετική ενημέρωση όλων των μελισσοκόμων της περιοχής.
5. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τυχόν ενστάσεις επί των αναγραφόμενων στοιχείων στις καταστάσεις δικαιούχων εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών (σύμφωνα με το άρθρο 12 της παρούσας).
6. Ο τελικός αριθμός των δικαιούχων και ο συνολικός αριθμός των επιλέξιμων κυψελών, που προκύπτει από την ως άνω περιγραφείσα διαδικασία, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν απαραίτητες διορθώσεις που προκύπτουν από την εξέταση ενστάσεων ως προς το περιεχόμενο των πινάκων δικαιούχων, διαβιβάζονται από τη Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην αρμόδια Δ/νση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η οποία εισηγείται στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων την έκδοση απόφασης κατανομής του ποσού για την υλοποίηση της δράσης και καθορισμού του ποσοστού ενίσχυσης της δαπάνης προμήθειας κάθε κυψέλης αντικατάστασης.
7. Η απόφαση της παραγράφου 6 διαβιβάζεται στη Δ/ νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠΑΑΤ για την σύνταξη των καταστάσεων πληρωμής των δικαιούχων, στον ΟΠΕΚΕΠΕ και στις αρμόδιες ΔΑΟΚ των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας. Οι καταστάσεις πληρωμής των δικαιούχων αποστέλλονται μέσω των Κέντρων Μελισσοκομίας στις αρμόδιες ΔΑΟΚ μαζί με όλα τα σχετικά παραστατικά.

Άρθρο 11 Έλεγχοι

1. Για τη διασφάλιση της ορθής εκτέλεσης της δράσης διενεργούνται από τις αρμόδιες αρχές έλεγχοι, οι οποίοι διακρίνονται σε διοικητικούς και επιτόπιους. Οι επιτόπιοι έλεγχοι διακρίνονται σε τακτικούς και έκτακτους.
2. Οι διοικητικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται από τις Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας, σε συνεργασία με τα Κέντρα Μελισσοκομίας και διενεργούνται:
α) Στο 100% των υποβληθεισών αιτήσεων συμμετοχής, οι οποίες ελέγχονται ως προς:
αα) την εγκυρότητα των αναφερόμενων σε αυτές στοιχείων και των συνημμένων δικαιολογητικών,
ββ) το εμπρόθεσμο της υποβολής τους,
γγ) τον αιτούμενο αριθμό κυψελών, ο οποίος δεν μπορεί να υπερβαίνει το 10% των δηλωμένων κυψελών διαχείμασης, όπως προκύπτει από τα σχετικά προσκομιζόμενα δικαιολογητικά (κατ’εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των κατεχομένων κυψελών όπως αυτός αναγράφεται στο μελισσοκομικό βιβλιάριο του μελισσοκόμου εφόσον αυτό είναι σε ισχύ).
β) Στο 100% των υποβληθέντων παραστατικών πληρωμής, τα οποία ελέγχονται ως προς:
αα) την ορθή έκδοση των παραστατικών αγοράς των κυψελών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην κείμενη νομοθεσία,
ββ) το εμπρόθεσμο της έκδοσής τους, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 9 της παρούσας, γγ) τον αριθμό των αγορασμένων κυψελών. Στην περίπτωση που ο δικαιούχος προμηθεύτηκε μικρότερο αριθμό κυψελών από αυτόν που δικαιούται, ενισχύεται για την αγορά του συνόλου των κυψελών που προμηθεύτηκε. Στην περίπτωση που προμηθεύτηκε μεγαλύτερο αριθμό από αυτόν που δικαιούται, το ποσό για την προμήθεια των κυψελών πέραν των δικαιούμενων βαρύνει εξολοκλήρου τον δικαιούχο.
3. Για τη διενέργεια των τακτικών επιτόπιων ελέγχων η Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εξάγει δείγμα ελέγχου, βάσει ανάλυσης κινδύνου, σε ποσοστό τουλάχιστον 5% επί των έγκυρων και εμπρόθεσμων αιτήσεων. Στην περίπτωση που ο αριθμός των αιτήσεων είναι μικρότερος του δέκα (10), ελέγχεται τουλάχιστον μία (1) αίτηση. Εξαιρούνται από το δείγμα ελέγχου οι αιτήσεις των μελισσοκόμων που έχουν βρεθεί σε δείγμα ελέγχου για την υλοποίηση της ίδιας δράσης τουλάχιστον δύο φορές τα τελευταία τρία χρόνια. Η παραπάνω εξαίρεση δεν ισχύει στις περιπτώσεις που υπάρχει μόνο μία αίτηση δικαιούχου στην ελεγχόμενη Περιφερειακή Ενότητα.
4. Για την πραγματοποίηση του ελέγχου συστήνεται, με ευθύνη της οικείας Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, κλιμάκιο ελέγχου αποτελούμενο από δύο (2) υπαλλήλους, Γεωπόνους ΠΕ ή Κτηνιάτρους ΠΕ ή Τεχνολόγους Γεωπονίας ΤΕ. Το κλιμάκιο ελέγχου δύναται να είναι κοινό για τον έλεγχο των δύο δράσεων που περιγράφονται στην παρούσα. Η θητεία του εν λόγω κλιμακίου λήγει στις 31/07/2018. Ο έλεγχος διενεργείται ύστερα από σχετική ειδοποίηση (έγγραφη ή τηλεφωνική) του ελεγχόμενου, προκειμένου αυτός να παρίσταται στον έλεγχο. Η ειδοποίηση πραγματοποιείται μία (1) τουλάχιστον ημέρα πριν από την προγραμματιζόμενη ημερομηνία ελέγχου.
5. Κατά τον έλεγχο επιβεβαιώνονται: α) τα αναφερόμενα στα προσκομιζόμενα τιμολόγια αγοράς (διασταύρωση των αναφερόμενων στοιχείων στα τιμολόγια αγοράς σε σχέση με τις αγορασμένες κυψέλες) και β) η πυροσφράγιση – σήμανση των αγορασμένων κυψελών.
6. Με την ολοκλήρωση του ελέγχου συντάσσεται πρακτικό ελέγχου σε τρία (3) αντίγραφα, σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 3, το οποίο συνυπογράφεται από τον ελεγχόμενο. Σε περίπτωση άρνησης συνυπογραφής, αναγράφεται επί του πρακτικού σχετική παρατήρηση. Ένα αντίγραφο του πρακτικού παραδίδεται στον ελεγχόμενο και δύο αντίγραφα παραμένουν στη Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας (ένα για το αρχείο της και ένα για να τοποθετηθεί στον φάκελο του ελεγχόμενου). Σε περίπτωση άρνησης παραλαβής του πρακτικού ελέγχου από τον ελεγχόμενο, το πρακτικό αποστέλλεται σ’αυτόν από τον φορέα που πραγματοποίησε τον έλεγχο με συστημένη επιστολή.
7. Οι επιτόπιοι έλεγχοι διενεργούνται από την αρμόδια ΔΑΟΚ από την ημερομηνία παραλαβής του δείγματος ελέγχου έως την 30η Ιουνίου κάθε έτους και δύνανται να πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με ελέγχους που αφορούν και σε άλλες δράσεις του προγράμματος, εφόσον ο ελεγχόμενος περιλαμβάνεται σε αντίστοιχο δείγμα ελέγχου και άλλης δράσης. Κατ’ εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) οι εν λόγω έλεγχοι δύνανται να πραγματοποιηθούν το αργότερο μέχρι 31/8/2017.
8. Οι μελισσοκόμοι έχουν δικαίωμα υποβολής ένστασης κατά των αναφερόμενων στο πρακτικό ελέγχου, σύμφωνα με το άρθρο 12.
9. Οι έκτακτοι επιτόπιοι έλεγχοι διενεργούνται σε περιπτώσεις καταγγελιών ή οποτεδήποτε κριθεί αναγκαίο από επιτροπές ελέγχου του ΟΠΕΚΕΠΕ, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον κανονισμό λειτουργίας του.

Άρθρο 12 Ενστάσεις

1. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τυχόν ενστάσεις επί των αναγραφόμενων στοιχείων στις καταστάσεις δικαιούχων εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία ενημέρωσής τους όσον αφορά σε αντιρρήσεις σχετικά με το περιεχόμενο των καταστάσεων αυτών, είτε εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από τη διενέργεια του τακτικού επιτόπιου ελέγχου του άρθρου
11. Με την ένσταση προσκομίζονται και όλα τα σχετικά παραστατικά – αποδεικτικά στοιχεία για την υποστήριξη των θέσεων του ενιστάμενου.
2. Για την εξέταση των ενστάσεων συστήνεται και συγκροτείται σε κάθε Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής τριμελής επιτροπή, η θητεία της οποίας λήγει στις 31/07/2018. Τα μέλη που απαρτίζουν την επιτροπή εξέτασης ενστάσεων δεν μπορούν να συμπίπτουν με τα μέλη του κλιμακίου ελέγχου. Η επιτροπή συγκαλείται εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των ενστάσεων, και η απόφασή της είναι οριστική, ανέκκλητη και εκτελεστή. Κατά τη διάρκεια εξέτασης της ένστασης, καλείται να παρευρεθεί, εφόσον το επιθυμεί, ο ενιστάμενος για να εκφράσει τις απόψεις του και να δώσει διευκρινήσεις. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης ενστάσεων συντάσσεται πρακτικό, το οποίο υπογράφεται από όλα τα μέλη. Η επιτροπή εξέτασης ενστάσεων δύναται να είναι κοινή για τις δύο δράσεις που περιγράφονται στην παρούσα.
3. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας ελέγχων και εξέτασης των ενστάσεων συντάσσεται συνολική έκθεση απολογισμού των ελέγχων σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 5 της παρούσας.

Άρθρο 13
Καταβολή της Ενίσχυσης στους Δικαιούχους

1. Με τον καθορισμό των τελικών δικαιούχων, σύμφωνα με το άρθρο 10, οι ΔΑΟΚ συντάσσουν φακέλους πληρωμής, τους οποίους αποστέλλουν στην Δ/νση Άμεσων Ενισχύσεων και Αγοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ το αργότερο μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
2. Οι φάκελοι πληρωμής περιλαμβάνουν τα παρακάτω δικαιολογητικά:
α) διαβιβαστικό έγγραφο προς την αρμόδια Δ/νση του ΟΠΕΚΕΠΕ (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 6)
β) έκθεση αποτελεσμάτων των ελέγχων (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
5)
γ) πρακτικά επιτόπιων ελέγχων (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 3)
δ) παραστατικά πραγματοποίησης της δαπάνης σύμφωνα με το άρθρο 9
ε) θεωρημένες αναλυτικές και συγκεντρωτικές καταστάσεις δικαιούχων
3. Αντίγραφα όλων των δικαιολογητικών τηρούνται στις Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, καθώς και στην έδρα κάθε Κέντρου Μελισσοκομίας και παραμένουν διαθέσιμα για κάθε Εθνικό ή Κοινοτικό έλεγχο.
4. Η έκδοση των εντολών πληρωμής των δικαιούχων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ολοκληρώνεται το αργότερο στις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους. Η Δ/νση Πληροφορικής του ΥπΑΑΤ αποστέλλει στο αρμόδιο πιστωτικό ίδρυμα ηλεκτρονικό αρχείο για πίστωση των λογαριασμών των δικαιούχων. Τα σχετικά αποδεικτικά πληρωμής (Extrait τραπέζης) διαβιβάζονται με ευθύνη του αντίστοιχου πιστωτικού ιδρύματος στη Δ/νση Άμεσων Ενισχύσεων και Αγοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ, για συμπλήρωση των σχετικών φακέλων και τον τελικό έλεγχο των πληρωμών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ
ΔΡΑΣΗ 3.2: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΝΟΜΑΔΙΚΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ

Άρθρο 14
Περιγραφή της Δράσης

Ενισχύεται μέρος της δαπάνης για τη μετακίνηση των μελισσιών των «νομάδων και επαγγελματιών μελισσοκόμων» οι όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 2 της παρούσας από τον συνήθη μόνιμο τόπο – «έδρα» της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης σε άλλον ή αντίστροφα καθώς και πιθανές ενδιάμεσες μετακινήσεις, κατά το χρονικό διάστημα από ημερομηνία υποβολής της αίτησης συμμετοχής στη δράση έως και την 30η Ιουνίου κάθε μελισσοκομικού έτους. Κατ’ εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017), ενισχύεται μέρος της δαπάνης για τη μετακίνηση των μελισσιών από τον συνήθη μόνιμο τόπο της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης σε άλλον ή αντίστροφα για το χρονικό διάστημα που ορίζεται στο σημείο Β1 της υπ’ αριθ. 681/55638/ 22-5-2017 (ΑΔΑ: ΩΖΙΑ4653ΠΓ-4ΛΤ) εγκύκλιο του Αν.
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Άρθρο 15
Εν δυνάμει δικαιούχοι κριτήρια επιλεξιμότητας

1. Εν δυνάμει δικαιούχοι της δράσης είναι οι «επαγγελματίες και νομάδες μελισσοκόμοι», όπως αυτοί ορίζονται στα σημεία 2 και 3 του άρθρου 2, της παρούσας, οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση – δήλωση για την καταγραφή των έτοιμων για διαχείμαση κυψελών ή έχουν προβεί στη θεώρηση του μελισσοκομικού τους βιβλιαρίου κατά το διάστημα μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του τρέχοντος μελισσοκομικού έτους σύμφωνα με το σημείο 1 του άρθρου 2 και το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 1 της παρούσας. Κατ’ εξαίρεση και μόνο για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) η αίτηση – δήλωση κυψελών διαχείμασης δεν είναι υποχρεωτική και δε λαμβάνεται υπόψη.
2. Ενισχύεται μέρος της δαπάνης μετακίνησης παραγωγικών μελισσιών, αριθμού όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 2 της παρούσας, όλων μαζί ή τμηματικά, από ή προς το συνήθη τόπο εγκατάστασης – διαχείμασης της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένων και των τυχόν ενδιάμεσων μετακινήσεων με τη χρήση:
α) ιδιόκτητων μελισσοκομικών ή αγροτομελισσοκομικών αυτοκινήτων (ΦΙΧ), ή
β) φορτηγών αυτοκινήτων δημοσίας χρήσης (ΦΔΧ), ή/και
γ) οχηματαγωγών πλοίων
2. Ειδικά για την περίπτωση των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους, όπως αυτά ορίζονται στον Καν(ΕΚ)229/2013 του Συμβουλίου, επιλέξιμες είναι μόνο οι μετακινήσεις που πραγματοποιούνται, είτε εντός του ίδιου νησιού είτε σε άλλο μικρό νησί του Αιγαίου Πελάγους.

Άρθρο 16
Διαδικασία Συμμετοχής

1. Τα Κέντρα Μελισσοκομίας και οι Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής (ΔΑΟΚ) των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας ενημερώνουν με κάθε πρόσφορο μέσο τους μελισσοκόμους και τους μελισσοκομικούς φορείς της περιοχής της ζώνης ευθύνης τους για το περιεχόμενο της παρούσας απόφασης, προκειμένου να λάβουν γνώση για τους όρους και τις λεπτομέρειες εφαρμογής και υλοποίησης της δράσης.
2. Η εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής στη δράση εκφράζεται με την υποβολή σχετικής αίτησης – δήλωσης, σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 2 της παρούσας, στο Κέντρο Μελισσοκομίας (Κ.Μ.) στη ζώνη ευθύνης του οποίου ανήκει ο αιτών. Στην περίπτωση που κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης το αρμόδιο Κ.Μ. δεν λειτουργεί, η αίτηση – δήλωση υποβάλλεται στην αρμόδια ΔΑΟΚ. Η αίτηση – δήλωση είναι κοινή για τις δύο δράσεις που αφορά η παρούσα απόφαση και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αιτηθούν, εφόσον το επιθυμούν, την ένταξή τους ταυτόχρονα και στις δύο δράσεις ή σε μία εξ αυτών.
3. Καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων είναι η 20η Ιανουαρίου κάθε μελισσοκομικού έτους. Κατ’ εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) η καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων ορίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο σημείο Γ2 της υπ’ αριθ. 681/55638/22-5-2017 (ΑΔΑ: ΩΖΙΑ4653ΠΓ-4ΛΤ) εγκυκλίου του Αν. Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
4. Με την αίτηση – δήλωση συμμετοχής στη δράση δηλώνεται εκ μέρους του μελισσοκόμου ότι ανήκει η ιδιότητα στην κατηγορία των «νομάδων μελισσοκόμων» αποδεχόμενος όλους τους σχετικούς επιτόπιους ελέγχους. Στην αίτηση δηλώνονται εκ μέρους του μελισσοκόμου το πρόγραμμα μετακινήσεών του με τις ακόλουθες πληροφορίες:
α) ο αριθμός των κυψελών διαχείμασης που διαθέτει ο μελισσοκόμος,
β) ο αριθμός των παραγωγικών μελισσιών που προγραμματίζει να μετακινήσει,
γ) η συνήθης περιοχή μόνιμης εγκατάστασης του μελισσοκομείου (έδρα),
δ) ο συνήθης χρόνος παραμονής των μελισσιών στην έδρα,
ε) η πιθανή τοποθεσία μετακίνησης των μελισσοσμηνών (Περιφερειακή Ενότητα, θέση, κλπ)
στ) η πιθανή χρονική περίοδος μετακίνησης και παραμονής τους εκεί,
ζ) ο πιθανός χρόνος επιστροφής στην έδρα η) πιθανές ενδιάμεσες μετακινήσεις
5. Λόγω της ιδιαιτερότητας των μετακινήσεων των μελισσιών, ο ακριβής χρόνος και τόπος πραγματοποίησης των οποίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εκάστοτε κλιματολογικές συνθήκες, οι οποίες επηρεάζουν άμεσα και σε μεγάλο βαθμό τις ανθοφορίες και τις μελιτοεκκρίσεις, γίνεται αποδεκτό ότι το πρόγραμμα μετακινήσεων που δηλώνεται με την αίτηση του ενδιαφερόμενου (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 2), είναι ενδεικτικό και ενδέχεται να τροποποιηθεί. Στην περίπτωση αυτή και εφόσον ο μελισσοκόμος συμπεριληφθεί στο τυχαίο δείγμα επιτόπιου ελέγχου, οφείλει να ενημερώσει την αρμόδια ΔΑΟΚ για τη νέα τοποθεσία εγκατάστασης, προκειμένου να είναι εφικτός ο επιτόπιος έλεγχος πραγματοποίησης της μετακίνησης.
6. Η Αίτηση – Δήλωση υποβάλλεται:
α) αυτοπροσώπως από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο, β) δια αντιπροσώπου,
γ) με συστημένη ταχυδρομική επιστολή.

Άρθρο 17
Δικαιολογητικά Συμμετοχής

1. Οι αιτήσεις συνοδεύονται από τα κάτωθι δικαιολογητικά:
α) Ευκρινές φωτοαντίγραφο μελισσοκομικού βιβλιαρίου, το οποίο πρέπει να είναι σε ισχύ (θεωρημένο) κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.
β) Φωτοαντίγραφο της αίτησης – δήλωσης κυψελών διαχείμασης. Στην περίπτωση που ο μελισσοκόμος διαθέτει μελισσοκομικό βιβλιάριο θεωρημένο μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του έτους για το οποίο δηλώνονται οι κυψέλες διαχείμασης δεν είναι απαραίτητη η υποβολή της αίτηση – δήλωσης, καθώς στην περίπτωση αυτή το μελισσοκομικό βιβλιάριο επέχει θέση δήλωσης κυψελών διαχείμασης.
γ) Φωτοαντίγραφο της πιο πρόσφατης κατά την υποβολή της αίτησης, πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου (εκκαθαριστικό σημείωμα). Κατ’ εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής της παρούσας (πρόγραμμα 2017) υποβάλλεται φωτοαντίγραφο του εντύπου Ε1 (ή Ε3 για επιτηδευματίες) της πιο πρόσφατης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος.
δ) Φωτοαντίγραφο της πρώτης σελίδας βιβλιαρίου τραπέζης, από την οποία προκύπτουν η επωνυμία της τράπεζας, ο αριθμός τραπεζικού λογαριασμού (IBAN), καθώς και ότι ο αιτών είναι δικαιούχος του παραπάνω τραπεζικού λογαριασμού.
ε) Βεβαίωση εγγραφής στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (ΜΑΑΕ), ως επαγγελματίας αγρότης όπως αυτός ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1α του ν. 3874/2010. Η εν λόγω βεβαίωση πρέπει να είναι σε ισχύ την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.
στ) Φωτοαντίγραφο της άδειας κυκλοφορίας του ΦΙΧ, εφόσον αυτό χρησιμοποιηθεί για την μεταφορά των μετακινούμενων κυψελών.
ζ) Φωτοαντίγραφο της πρώτης σελίδας του βιβλιαρίου ΟΓΑ, από όπου προκύπτουν τα στοιχεία του δικαιούχου, καθώς και της σελίδας θεώρησης, από όπου προκύπτει ότι το βιβλιάριο αυτό είναι σε ισχύ κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης (αφορά τους συνταξιούχους του ΟΓΑ).
η) Υπεύθυνη δήλωση του ν.1599/1986, στην οποία δηλώνονται τα εξής:
αα) ότι τα αναφερόμενα στην αίτηση – δήλωση στοιχεία, όσο και τα αντίστοιχα στα φορολογικά έντυπα είναι αληθή,
ββ) ότι δεν έχει υποβληθεί αίτηση για ένταξη σε αντίστοιχη δράση σε άλλο Εθνικό ή Κοινοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης και
2. Κατ’ εξαίρεση για το πρώτο έτος εφαρμογής του προγράμματος (πρόγραμμα 2017) το δικαιολογητικό της περίπτωση ε) της παραγράφου 1 μπορεί να εκδοθεί και να κατατεθεί συμπληρωματικά μέχρι την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης.
3. Όλα τα παραπάνω δικαιολογητικά δεν υποβάλλονται από τον ενδιαφερόμενο στην περίπτωση που αυτά υπάρχουν κατατεθειμένα και σε ισχύ στην αρμόδια ΔΑΟΚ ή στο οικείο Κέντρο Μελισσοκομίας. Στην περίπτωση αυτή ο φάκελος με την αίτηση του ενδιαφερόμενου συμπληρώνεται με τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά από το προσωπικό των αρμόδιων ΔΑΟΚ ή των οικείων Κέντρων Μελισσοκομίας.

Άρθρο 18 Επεξεργασία Αιτήσεων

1 Τα Κέντρα Μελισσοκομίας ή οι ΔΑΟΚ στην περίπτωση που το αρμόδιο Κέντρο Μελισσοκομίας δεν λειτουργεί, με την παραλαβή κάθε αίτησης, την πρωτοκολλούν και την καταχωρίζουν ανά Περιφερειακή Ενότητα στην ειδική μηχανογραφική εφαρμογή του Melinet, που έχει δημιουργηθεί από την Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε συνεργασία με το Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων (ΜΑΙΧ). Η καταχώριση των στοιχείων των αιτήσεων ολοκληρώνεται εντός δέκα (10) εργάσιμων ημερών από την καταληκτική ημερομηνία παραλαβής τους.
2. Με την ολοκλήρωση της καταχώρισης όλων των αιτήσεων, ενημερώνεται ηλεκτρονικά η Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠΑΑΤ η οποία μέσω της ειδικής μηχανογραφικής εφαρμογής που υποστηρίζει την υλοποίηση της δράσης:
α) συντάσσει καταστάσεις δικαιούχων (καταστάσεις των αιτούντων που πληρούν τα κριτήρια ένταξης στη δράση).
β) εξάγει δείγμα ελέγχου, βάσει ανάλυσης κινδύνου, για κάθε Περιφερειακή Ενότητα ξεχωριστά, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 20, το οποίο διαβιβάζει ηλεκτρονικά στην αρμόδιες ΔΑΟΚ προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι επιτόπιοι έλεγχοι του άρθρου 20 της παρούσας.
3. Οι καταστάσεις δικαιούχων της περίπτωσης δ της παραγράφου 2 διαβιβάζονται μέσω των Κέντρων Μελισσοκομίας στις αρμόδιες ΔΑΟΚ των Περιφερειακών Ενοτήτων συνοδευόμενες από τα έντυπα των αιτήσεων, τα υποβληθέντα δικαιολογητικά και τα παραστατικά πραγματοποίησης της δαπάνης, προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι διοικητικοί έλεγχοι που προβλέπονται στο άρθρο 20 της παρούσας, ενώ αντίγραφα όλων των δικαιολογητικών και παραστατικών παραμένουν στα Κέντρα Μελισσοκομίας για οποιονδήποτε Εθνικό ή Ενωσιακό έλεγχο.
4. Οι αρμόδιες ΔΑΟΚ ελέγχουν και θεωρούν τις καταστάσεις δικαιούχων και σε συνεργασία με τα Κέντρα Μελισσοκομίας ή τους οικείους μελισσοκομικούς φορείς μεριμνούν για τη σχετική ενημέρωση όλων των μελισσοκόμων της περιοχής.
5. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τυχόν ενστάσεις επί των αναγραφόμενων στοιχείων στις καταστάσεις δικαιούχων εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών (σύμφωνα με το άρθρο 21 της παρούσας).
6. Ο τελικός αριθμός των δικαιούχων και ο συνολικός αριθμός των επιλέξιμων προς μετακίνηση μελισσιών, που προκύπτει από την ως άνω περιγραφείσα διαδικασία, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν απαραίτητες διορθώσεις που προκύπτουν από την εξέταση ενστάσεων ως προς το περιεχόμενο των πινάκων δικαιούχων, διαβιβάζονται από τη Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην αρμόδια Δ/νση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η οποία εισηγείται στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων την έκδοση απόφασης κατανομής του συνολικού ποσού για την υλοποίηση της δράσης και καθορισμού του ποσού ενίσχυσης ανά μετακινούμενο μελίσσι.
7. Η απόφαση της παραγράφου 6 διαβιβάζεται στη Δ/ νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠΑΑΤ για την σύνταξη των καταστάσεων πληρωμής των δικαιούχων, στον ΟΠΕΚΕΠΕ και στις αρμόδιες ΔΑΟΚ των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας. Οι καταστάσεις πληρωμής των δικαιούχων αποστέλλονται μέσω των Κέντρων Μελισσοκομίας στις αρμόδιες ΔΑΟΚ μαζί με όλα τα σχετικά παραστατικά – δικαιολογητικά μετακίνησης.

Άρθρο 19
Παραστατικά υλοποίησης της δράσης

1. Οι μελισσοκόμοι που καθίστανται δικαιούχοι της δράσης προσκομίζουν στα Κέντρα Μελισσοκομίας όπου υπάγονται έως την 30η Ιουνίου κάθε έτους, τα σχετικά παραστατικά μετακίνησης των μελισσοσμηνών τους, προκειμένου αυτά να ελεγχθούν σύμφωνα με το άρθρο 20 και να καταχωρηθούν στην ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή του Melinet.
2. Παραστατικά υλοποίησης της δράσης μπορεί να είναι κατά περίπτωση:
α) δελτίο αποστολής, σύμφωνα με τον ΚΦΒ&Σ (στην περίπτωση που η μετακίνηση γίνει με ΦΙΧ)
β) φορτωτικές, σύμφωνα με τον ΚΦΒ&Σ (στην περίπτωση που η μετακίνηση γίνει με ΦΔΧ)
γ) εισιτήρια πλοίου (στην περίπτωση που η μετακίνηση γίνει με πλοίο)
3. Τα πρωτότυπα παραστατικά φέρουν σφραγίδα με το εξής κείμενο: «έχει επιδοτηθεί στο πλαίσιο του Καν. (ΕΕ) αριθ. 1308/2013».
4. Ο δικαιούχος φορέας τηρεί τα πρωτότυπα παραστατικά στο αρχείο του και καταθέτει φωτοαντίγραφα αυτών, νομίμως επικυρωμένα από δικηγόρο ή θεωρημένα από υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 11 του ν. 2690/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4250/2014 (Α΄ 74).
5. Σε κάθε περίπτωση η σφράγιση σύμφωνα με την παράγραφο 4 προηγείται της έκδοσης και επικύρωσης ή θεώρησης του φωτοαντιγράφου.
5. Δεκτά γίνονται παραστατικά εκδοθέντα από την 1η Σεπτεμβρίου μέχρι και την 30η Ιουνίου του κάθε μελισσοκομικού έτους όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 2, παρ. 5 της παρούσας.

Άρθρο 20 Έλεγχοι

1. Για τη διασφάλιση της ορθής εκτέλεσης της δράσης διενεργούνται από τις αρμόδιες αρχές έλεγχοι, οι οποίοι διακρίνονται σε διοικητικούς και επιτόπιους. Οι επιτόπιοι έλεγχοι διακρίνονται σε τακτικούς και έκτακτους.
2. Οι διοικητικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται από τις Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας, σε συνεργασία με τα Κέντρα Μελισσοκομίας και διενεργούνται:
α) στο 100% των υποβληθεισών αιτήσεων συμμετοχής, οι οποίες ελέγχονται ως προς:
αα) την εγκυρότητα των αναφερόμενων σε αυτές στοιχείων και των συνημμένων δικαιολογητικών,
ββ) το εμπρόθεσμο της υποβολής τους,
β) στο 100% των υποβληθέντων παραστατικών υλοποίησης της δράσης, τα οποία ελέγχονται ως προς:
αα) την εγκυρότητά τους και τη συσχέτισή τους με το δηλωθέν ή τροποποιηθέν πρόγραμμα μετακινήσεων
ββ) το εμπρόθεσμο της έκδοσης και υποβολής τους
3. Για τη διενέργεια των τακτικών επιτόπιων ελέγχων η Δ/νση Πληροφορικής του ΥπΑΑΤ εξάγει τυχαίο δείγμα ελέγχου, βάσει ανάλυσης κινδύνου, σε ποσοστό τουλάχιστον 5% επί των έγκυρων και εμπρόθεσμων αιτήσεων. Στην περίπτωση που ο αριθμός των αιτήσεων είναι μικρότερος του δέκα (10), ελέγχεται τουλάχιστον μία (1) αίτηση. Εξαιρούνται από το δείγμα ελέγχου οι αιτήσεις των μελισσοκόμων που έχουν βρεθεί σε δείγμα ελέγχου για την υλοποίηση της ίδιας δράσης τουλάχιστον δύο φορές τα τελευταία τρία χρόνια. Η παραπάνω εξαίρεση δεν ισχύει στις περιπτώσεις που υπάρχει μόνο μία αίτηση δικαιούχου στην ελεγχόμενη Περιφερειακή Ενότητα.
4. Για την πραγματοποίηση του τακτικού επιτόπιου ελέγχου συστήνεται, με ευθύνη της οικείας Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, κλιμάκιο ελέγχου αποτελούμενο από δύο (2) υπαλλήλους, Γεωπόνου ΠΕ ή Κτηνιάτρους ΠΕ ή Τεχνολόγους Γεωπονίας ΤΕ. Το κλιμάκιο ελέγχου δύναται να είναι κοινό για τον έλεγχο των δύο δράσεων που περιγράφονται στην παρούσα. Η θητεία του εν λόγω κλιμακίου λήγει στις 31/07/2018. Ο έλεγχος διενεργείται ύστερα από σχετική ειδοποίηση (έγγραφη ή τηλεφωνική) του ελεγχόμενου, προκειμένου αυτός να παρίσταται στον έλεγχο. Η ειδοποίηση πραγματοποιείται μία (1) τουλάχιστον ημέρα πριν από την προγραμματιζόμενη ημερομηνία ελέγχου.
5. Κατά τον τακτικό επιτόπιο έλεγχο επιβεβαιώνονται: α) ο αριθμός των μετακινούμενων μελισσιών
β) η τήρηση των προϋποθέσεων του άρθρου 15 και γ) η εγκυρότητα και το εμπρόθεσμο των σχετικών πα-
ραστατικών
6. Με την ολοκλήρωση του ελέγχου συντάσσεται πρακτικό ελέγχου σε τρία (3) αντίγραφα, σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 4, το οποίο συνυπογράφεται από τον ελεγχόμενο. Σε περίπτωση άρνησης υπογραφής, αναγράφεται επί του πρακτικού σχετική παρατήρηση. Ένα αντίγραφο του πρακτικού παραδίδεται στον ελεγχόμενο και δύο αντίγραφα παραμένουν στη Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας (ένα για το αρχείο της και ένα για να τοποθετηθεί στον φάκελο του ελεγχόμενου). Σε περίπτωση άρνησης παραλαβής του πρακτικού ελέγχου από τον ελεγχόμενο, το πρακτικό αποστέλλεται σ’αυτόν από τον φορέα που πραγματοποίησε τον έλεγχο με συστημένη επιστολή.
7. Οι τακτικοί επιτόπιοι έλεγχοι διενεργούνται από την αρμόδια ΔΑΟΚ από την ημερομηνία παραλαβής του δείγματος ελέγχου έως την 30η Ιουνίου κάθε έτους και δύνανται να πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με ελέγχους που αφορούν και σε άλλες δράσεις του προγράμματος, εφόσον ο ελεγχόμενος περιλαμβάνεται σε αντίστοιχο δείγμα ελέγχου και άλλης δράσης.
8. Οι μελισσοκόμοι έχουν δικαίωμα υποβολής ένστασης κατά των αναφερόμενων στο πρακτικό ελέγχου, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 21.
9. Οι έκτακτοι επιτόπιοι έλεγχοι διενεργούνται σε περιπτώσεις καταγγελιών ή οποτεδήποτε κριθεί αναγκαίο από επιτροπές ελέγχου του ΟΠΕΚΕΠΕ, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από τον κανονισμό λειτουργίας του.
10. Για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο υλοποιούνται μετακινήσεις μελισσιών πριν την έκδοση του δείγματος ελέγχου και την πραγματοποίηση των τακτικών επιτόπιων ελέγχων, η μετακίνηση αποδεικνύεται με διοικητικό έλεγχο βάσει των παραστατικών υλοποίησης της δράσης που προσκομίζει ο ενδιαφερόμενος, με εξαίρεση μετακινήσεις για τις οποίες εφαρμόζεται η διαδικασία της παραγράφου 11. Η συχνότητα με την οποία ο ενδιαφερόμενος εντάσσεται στους δικαιούχους για τους οποίους δεν είναι δυνατή η πραγματοποίηση επιτόπιου ελέγχου, λόγω ολοκλήρωση της μετακίνησης των μελισσιών σε πρότερο χρονικό διάστημα από την ημερομηνία πραγματοποίησης των ελέγχων, λαμβάνεται υπόψη στην ανάλυση κινδύνου, κατά τη διαδικασία εξαγωγής του τυχαίου δείγματος ελέγχου.
11. Μελισσοκόμοι οι οποίοι αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες (π.χ. τεχνολογία “smartphone photo GPS location”) διαβιβάζουν ηλεκτρονικά προς τη Δ/νση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του ΥΠΑΑΤ, μέσω της αρμόδιας ΔΑΟΚ, ψηφιακό φωτογραφικό υλικό, στο οποίο ευκρινώς διακρίνονται τα μετακινούμενα μελίσσια και το πλήθος αυτών, στην ακριβή θέση της τοποθέτησής τους, με ευανάγνωστο τον κωδικό αριθμό τους (κωδικός αριθμός του μελισσοκομικού βιβλιαρίου), το ακριβές στίγμα της τοποθεσίας μέσω GPS και την ημερομηνία, νοείται ότι έχουν δεχθεί επιτόπιο έλεγχο για τη συγκεκριμένη μετακίνηση, ακόμα και όταν αυτή εμπίπτει στην περίπτωση που περιγράφεται στην παράγραφο 10 και απαλλάσσονται από περαιτέρω επιτόπιους ελέγχους.
12. Σε περίπτωση τροποποίησης του προγράμματος μετακινήσεων του δικαιούχου σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 16 και εφόσον ο δικαιούχος συμπεριλαμβάνεται στο τυχαίο δείγμα ελέγχου, οφείλει να ενημερώσει την αρμόδια ΔΑΟΚ για τη νέα τοποθεσία εγκατάστασης, προκειμένου να είναι εφικτός ο επιτόπιος έλεγχος πραγματοποίησης της μετακίνησης. Στην περίπτωση αυτή, το αρμόδιο κλιμάκιο ελέγχει κατά πόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις ένταξης του δικαιούχου στην κατηγορία των νομάδων μελισσοκόμων, σύμφωνα με το σημείο 3 του άρθρου 2 της παρούσας, ανεξάρτητα από την τελική τοποθεσία εγκατάστασης των μελισσιών.

Άρθρο 21 Ενστάσεις

1. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τυχόν ενστάσεις επί των αναγραφόμενων στοιχείων στις καταστάσεις δικαιούχων εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία ενημέρωσής τους όσον αφορά σε αντιρρήσεις σχετικά με το περιεχόμενο των καταστάσεων αυτών, είτε εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από τη διενέργεια του επιτόπιου ελέγχου του άρθρου 20. Με την ένσταση προσκομίζονται και όλα τα σχετικά παραστατικά – αποδεικτικά στοιχεία για την υποστήριξη των θέσεων του ενιστάμενου.
2. Για την εξέταση των ενστάσεων συστήνεται και συγκροτείται σε κάθε ΔΑΟΚ τριμελής επιτροπή, η θητεία της οποίας λήγει στις 31/8/2018. Τα μέλη που απαρτίζουν την επιτροπή εξέτασης ενστάσεων δεν μπορούν συμπίπτουν με τα μέλη του κλιμακίου ελέγχου. Η επιτροπή συγκαλείται εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής των ενστάσεων, και η απόφασή της είναι οριστική, ανέκκλητη και εκτελεστή. Κατά τη διάρκεια εξέτασης της ένστασης, καλείται να παρευρεθεί, εφόσον το επιθυμεί, ο ενιστάμενος για να εκφράσει τις απόψεις του και να δώσει διευκρινήσεις. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης ενστάσεων συντάσσεται πρακτικό, το οποίο υπογράφεται από όλα τα μέλη. Η επιτροπή εξέτασης ενστάσεων δύναται να είναι κοινή για τις δύο δράσεις που περιγράφονται στην παρούσα.
3. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας ελέγχων και εξέτασης των ενστάσεων συντάσσεται συνολική έκθεση απολογισμού των ελέγχων σύμφωνα με το ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 5 της παρούσας.

Άρθρο 22
Καταβολή της Ενίσχυσης στους Δικαιούχους

1. Με τον καθορισμό των τελικών δικαιούχων, σύμφωνα με το άρθρο 18, οι ΔΑΟΚ συντάσσουν φακέλους πληρωμής, τους οποίους αποστέλλουν στην Δ/νση Άμεσων Ενισχύσεων και Αγοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ το αργότερο μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
2. Οι φάκελοι πληρωμής περιλαμβάνουν τα παρακάτω δικαιολογητικά:
α) διαβιβαστικό έγγραφο προς την αρμόδια Δ/νση του ΟΠΕΚΕΠΕ (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 7)
β) έκθεση αποτελεσμάτων των ελέγχων (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ
5)
γ) πρακτικά επιτόπιων ελέγχων (ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 4)
δ) παραστατικά υλοποίησης της δράσης σύμφωνα με το άρθρο 19
ε) θεωρημένες αναλυτικές και συγκεντρωτικές καταστάσεις δικαιούχων
ζ) φωτοαντίγραφο της πιο πρόσφατης κατά την υποβολή της αίτησης, πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου (εκκαθαριστικό σημείωμα) ή του εντύπου Ε1 της πιο πρόσφατης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος
η) φωτοαντίγραφο μελισσοκομικού βιβλιαρίου ή της αίτησης – δήλωσης κυψελών διαχείμασης
3. Αντίγραφα όλων των δικαιολογητικών τηρούνται στις Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, καθώς και στην έδρα κάθε Κέντρου Μελισσοκομίας και παραμένουν διαθέσιμα για κάθε Εθνικό ή Κοινοτικό έλεγχο.
4. Η έκδοση των εντολών πληρωμής των δικαιούχων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ολοκληρώνεται το αργότερο στις 15 Οκτωβρίου κάθε έτους. Η Δ/νση Πληροφορικής του ΥπΑΑΤ αποστέλλει στο αρμόδιο πιστωτικό ίδρυμα ηλεκτρονικό αρχείο για πίστωση των λογαριασμών των δικαιούχων. Τα σχετικά αποδεικτικά πληρωμής (Extrait τραπέζης) διαβιβάζονται με ευθύνη του αντίστοιχου πιστωτικού ιδρύματος στη Δ/νση Άμεσων Ενισχύσεων και Αγοράς του ΟΠΕΚΕΠΕ, για συμπλήρωση των σχετικών φακέλων και τον τελικό έλεγχο των πληρωμών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ
ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 23 Κυρώσεις

1. Για τη μη τήρηση των διατάξεων της παρούσας, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 8 της αριθ. 685/42702/31/03/2014 (Β΄ 837) κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθώς και οι διατάξεις του άρθρου 28 του ν. 2520/1997 (Α΄ 173).
2. Οι αποφάσεις επιβολής κυρώσεων κοινοποιούνται στον υπόχρεο όσο και στις αρμόδιες, κατά περίπτωση, Δ/ νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων της χώρας, στη Δ/νση Πληροφορικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στον ΟΠΕΚΕΠΕ για τις απαιτούμενες ενέργειές τους.

Άρθρο 24 Γενικές Διατάξεις

1. Όπου στην παρούσα αναφέρεται ημερομηνία που συμπίπτει με μη εργάσιμη ημέρα για το δημόσιο, ως καταληκτική ημερομηνία λαμβάνεται η αμέσως επόμενη εργάσιμη ημέρα.
2. Όπου στην παρούσα αναφέρεται προθεσμία, λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία πρωτοκόλλου εισόδου στην αρμόδια Υπηρεσία.
3. Τα παραστατικά δαπανών εκδίδονται και εξοφλούνται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 6 του άρθρου 6 της υπ’ αριθ. 826/72508/4-7-2017 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
4. Κατά τη χρήση ΦΙΧ αγροτικών – μελισσοκομικών αυτοκινήτων εφαρμόζεται η ισχύουσα νομοθεσία.
5. Το συνημμένο παράρτημα υποδειγμάτων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παρούσας.


Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Αθήνα, 26 Ιουλίου 2017


Ο Υπουργός    
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ    
Ο Αναπληρωτής Υπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα) της 20ής Ιουλίου 2017 «Προδικαστική παραπομπή – Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές – Οδηγία 2005/29/ΕΚ – Πεδίο εφαρμογής – Εταιρία είσπραξης οφειλών – Καταναλωτική πίστη – Εκχώρηση απαιτήσεως – Φύση της έννομης σχέσης μεταξύ της εταιρίας και του οφειλέτη – Άρθρο 2, στοιχείο γʹ – Έννοια του όρου “προϊόν” – Μέτρα είσπραξης που εφαρμόζονται παράλληλα με την παρέμβαση δικαστικού επιμελητή»

Στην υπόθεση C-357/16,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Λιθουανία) με απόφαση της 20ής Ιουνίου 2016, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 28 Ιουνίου 2016, στο πλαίσιο της δίκης

«Gelvora» UAB

κατά

Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα),

συγκείμενο από τους M. Berger, πρόεδρο τμήματος, A. Borg Barthet (εισηγητή) και E. Levits, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: E. Tanchev

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η Λιθουανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον D. Kriaučiūnas και τις A. Mikočiūnienė και G. Taluntytė,

–        η Ιταλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την G. Palmieri, επικουρούμενη από την B. Tidore, avvocato dello Stato,

–        η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον B. Majczyna,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τις G. Goddin και A. Steiblytė,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής απόφασης αφορά την ερμηνεία της οδηγίας 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ και 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές) (ΕΕ 2005, L 149, σ. 22).

2        Η παρούσα αίτηση υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της «Gelvora» UAB και της Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba (εθνικής υπηρεσίας για την προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών, στο εξής: υπηρεσία) με αντικείμενο την απόφαση της τελευταίας να επιβάλει στην εν λόγω εταιρία κυρώσεις για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

3        Η αιτιολογική σκέψη 13 της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές αναφέρει τα ακόλουθα:

«Για την επίτευξη των κοινοτικών στόχων μέσω της εξάλειψης των εμποδίων στην εσωτερική αγορά είναι αναγκαίο να αντικατασταθούν οι υφιστάμενες αποκλίνουσες γενικές ρήτρες και νομικές αρχές των κρατών μελών. Έτσι, η παρούσα οδηγία θεσπίζει μια ενιαία, κοινή γενική απαγόρευση η οποία καλύπτει τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που στρεβλώνουν την οικονομική συμπεριφορά των καταναλωτών. Προκειμένου να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών, η γενική απαγόρευση θα πρέπει να εφαρμόζεται και στις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που ασκούνται εκτός οιασδήποτε συμβατικής σχέσης μεταξύ ενός εμπορευόμενου και ενός καταναλωτή ή μετά τη σύναψη της σύμβασης και κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής της. Η γενική απαγόρευση έχει καταρτιστεί βάσει κανόνων για τα δύο είδη εμπορικών πρακτικών που είναι κατ’ εξοχήν οι πλέον συνήθεις, δηλαδή τις παραπλανητικές εμπορικές πρακτικές και τις επιθετικές εμπορικές πρακτικές.»

4        Το άρθρο 2 της οδηγίας αυτής ορίζει τα εξής:

«Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας νοούνται ως:

γ)      “προϊόν”: κάθε αγαθό ή υπηρεσία, συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης περιουσίας, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων·

δ)      “εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές” (οι οποίες αναφέρονται στο εξής και ως “εμπορικές πρακτικές”): κάθε πράξη, παράλειψη, τρόπος συμπεριφοράς ή εκπροσώπησης, εμπορική επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης και του μάρκετινγκ, ενός εμπορευομένου, άμεσα συνδεόμενη με την προώθηση, πώληση ή προμήθεια ενός προϊόντος σε καταναλωτές·

[...]».

5        Το άρθρο 3, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας ορίζει τα εξής:

«Η παρούσα οδηγία ισχύει για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές, όπως αυτές θεσπίζονται στο άρθρο 5, πριν, κατά τη διάρκεια και ύστερα από εμπορική συναλλαγή σχετιζομένη με ένα συγκεκριμένο προϊόν.»

 Το λιθουανικό δίκαιο

6        Ο Lietuvos Respublikos nesąžiningos komercinės veiklos vartotojams draudimo įstatymas (νόμος περί απαγόρευσης των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών προς τους καταναλωτές), της 21ης Δεκεμβρίου 2007, μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο την οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

7        Το άρθρο 2, σημείο 8, του νόμου αυτού ορίζει την έννοια του «προϊόντος», ενώ το άρθρο 3, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, σημείο 1, προβλέπει, αφενός, γενική απαγόρευση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και, αφετέρου, τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες μια εμπορική πρακτική κρίνεται αθέμιτη.

8        Κατά το άρθρο 5, παράγραφος 1, σημείο 4, του εν λόγω νόμου, συνιστά παραπλανητική πράξη η παροχή ψευδών πληροφοριών ή πληροφοριών ικανών να παραπλανήσουν τον μέσο καταναλωτή, όσον αφορά την τιμή, τον τρόπο υπολογισμού της ή την ύπαρξη ειδικής πλεονεκτικής τιμής.

9        Το άρθρο 6, παράγραφος 1, σημείο 1, του νόμου περί απαγόρευσης των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών προς τους καταναλωτές ορίζει ότι πράξη η οποία οδηγεί ή ενδέχεται να οδηγήσει τον καταναλωτή να λάβει απόφαση για εμπορική συναλλαγή την οποία δεν θα είχε λάβει διαφορετικά συνιστά παραπλανητική παράλειψη, εφόσον παραλείπονται ουσιώδεις πληροφορίες που χρειάζεται ο καταναλωτής για να λάβει τεκμηριωμένη απόφαση. Το άρθρο 6, παράγραφος 3, σημείο 3, του νόμου αυτού προβλέπει ότι οι σχετικές με τις τιμές πληροφορίες είναι ουσιώδεις κατά την πρόσκληση για αγορά.

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

10      Η Gelvora, ιδιωτική εταιρία είσπραξης οφειλών, συνήψε με τράπεζες συμβάσεις εκχώρησης απαιτήσεων, δυνάμει των οποίων απέκτησε ενοχικές απαιτήσεις, απορρέουσες από συμβάσεις καταναλωτικής πίστης που είχαν συνάψει οι εκχωρούσες τράπεζες με τους καταναλωτές. Στηριζόμενη στις συμβάσεις εκχώρησης που είχε συνάψει, η Gelvora άσκησε κατά των οφειλετών αγωγές για την είσπραξη των απαιτήσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις παράλληλα με διαδικασίες αναγκαστικής είσπραξης που είχαν κινήσει δικαστικοί επιμελητές, βάσει τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων.

11      Στο πλαίσιο αυτό, τέσσερις καταναλωτές προσέφυγαν ενώπιον της υπηρεσίας κατά της Gelvora. Η υπηρεσία επέβαλε κυρώσεις στην Gelvora διότι είχε παραβεί τις εθνικές διατάξεις σχετικά με την απαγόρευση των εμπορικών πρακτικών που κρίνονται αθέμιτες.

12      Η υπηρεσία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εμπορικές πρακτικές της Gelvora στοιχειοθετούσαν παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 1, του νόμου περί απαγόρευσης των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών προς τους καταναλωτές και της επέβαλε πρόστιμο ύψους 3 475,44 ευρώ.

13      Η Gelvora άσκησε ενώπιον του Vilniaus apygardos administracinis teismas (περιφερειακού πρωτοβάθμιου διοικητικού δικαστηρίου του Βίλνιους, Λιθουανία) προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της απόφασης της υπηρεσίας.

14      Με απόφαση της 18ης Μαΐου 2015, το ανωτέρω δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ως αβάσιμη.

15      Το εν λόγω δικαστήριο διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι η σχέση μεταξύ των οφειλετών και της Gelvora ήταν σχέση μεταξύ επαγγελματία και καταναλωτή και έκρινε ότι η εταιρία αυτή αποτελούσε επαγγελματία που παρέχει στους καταναλωτές προϊόν ή υπηρεσία, ήτοι τη διαχείριση οφειλών.

16      Η Gelvora άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, του Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της Λιθουανίας), το οποίο εκτιμά ότι η επίλυση της ενώπιόν του διαφοράς εξαρτάται από την ερμηνεία της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

17      Υπό τις συνθήκες αυτές, το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Λιθουανίας) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Εμπίπτει η έννομη σχέση μεταξύ εταιρίας η οποία απέκτησε απαίτηση δυνάμει συμβάσεως εκχωρήσεως απαιτήσεως και του οφειλέτη, φυσικού προσώπου, του οποίου η οφειλή απορρέει από σύμβαση καταναλωτικής πίστεως στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας [για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές];

2)      Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, εμπίπτουν στην κατά το άρθρο 2, στοιχείο γ, της οδηγίας [για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές] έννοια του “προϊόντος” τα μέτρα για την είσπραξη απαιτήσεως, η οποία αποκτήθηκε δυνάμει συμβάσεως εκχωρήσεως απαιτήσεως, από τον οφειλέτη, φυσικό πρόσωπο, του οποίου η οφειλή απορρέει από σύμβαση καταναλωτικής πίστεως συναφθείσα με τον αρχικό δανειοδότη;

3)      Εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας [για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές] η έννομη σχέση μεταξύ εταιρίας η οποία απέκτησε απαίτηση δυνάμει συμβάσεως εκχωρήσεως απαιτήσεως και του οφειλέτη, φυσικού προσώπου, του οποίου η οφειλή απορρέει από σύμβαση καταναλωτικής πίστεως και ο οποίος έχει ήδη καταδικασθεί στην καταβολή της με δικαστική απόφαση που έχει καταστεί τελεσίδικη και εγχειρισθεί σε δικαστικό επιμελητή προς εκτέλεση, σε περίπτωση που η εν λόγω εταιρεία εφαρμόζει παράλληλα μέτρα για την είσπραξη;

4)      Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα, εμπίπτουν στην κατά το άρθρο 2, στοιχείο γ, της οδηγίας [για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές] έννοια του “προϊόντος” τα μέτρα για την είσπραξη απαιτήσεως, η οποία αποκτήθηκε δυνάμει συμβάσεως εκχωρήσεως απαιτήσεως, από τον οφειλέτη, φυσικό πρόσωπο, του οποίου η οφειλή απορρέει από σύμβαση καταναλωτικής πίστεως συναφθείσα με τον αρχικό δανειοδότη και στης οποίας την καταβολή αυτός έχει ήδη καταδικασθεί με δικαστική απόφαση που έχει καταστεί τελεσίδικη και εγχειρισθεί σε δικαστικό επιμελητή προς εκτέλεση;»

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

18      Με τα τέσσερα ερωτήματά του, τα οποία πρέπει να εξετασθούν από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί κατ’ ουσίαν να διευκρινιστεί κατά πόσον εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές η έννομη σχέση μεταξύ ιδιωτικής εταιρίας είσπραξης οφειλών και οφειλέτη ο οποίος δεν εκπλήρωσε τις απορρέουσες από σύμβαση καταναλωτικής πίστης υποχρεώσεις του, σε περίπτωση που η σχετική απαίτηση εκχωρήθηκε στην εταιρία αυτή, και, εφόσον η απάντηση στο ως άνω ερώτημα είναι καταφατική, κατά πόσον οι πρακτικές τις οποίες χρησιμοποιεί η εταιρία προκειμένου να εισπράξει την οφειλή εμπίπτουν στον όρο «προϊόν», κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, της οδηγίας αυτής. Το αιτούν δικαστήριο ζητεί εν συνεχεία να διευκρινιστεί κατά πόσον ισχύει η ίδια απάντηση σε περίπτωση που η ύπαρξη της οφειλής επιβεβαιώθηκε με δικαστική απόφαση η οποία διαβιβάσθηκε σε δικαστικό επιμελητή προς εκτέλεση.

19      Όσον αφορά, καταρχάς, το ζήτημα κατά πόσον δραστηριότητα είσπραξης οφειλών μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, πρέπει να υπομνησθεί, αφενός, ότι το άρθρο 2, στοιχείο δʹ, της οδηγίας αυτής ορίζει, με ιδιαιτέρως ευρεία διατύπωση, τις «εμπορικές πρακτικές» ως «κάθε πράξη, παράλειψη, τρόπος συμπεριφοράς ή εκπροσώπησης, εμπορική επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης και του μάρκετινγκ, ενός εμπορευομένου, άμεσα συνδεόμενη με την προώθηση, πώληση ή προμήθεια ενός προϊόντος σε καταναλωτές» (απόφαση της 19ης Σεπτεμβρίου 2013, CHS Tour Services, C‑435/11, EU:C:2013:574, σκέψη 27).

20      Αφετέρου, βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, υπό το πρίσμα της αιτιολογικής της σκέψης 13, η εν λόγω οδηγία εφαρμόζεται στις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που ασκεί επιχείρηση ακόμη και εκτός οιασδήποτε συμβατικής σχέσης, δηλαδή πριν ή μετά τη σύναψη σύμβασης, ή κατά τη διάρκεια της εκτέλεσής της.

21      Ως εκ τούτου, η φράση «άμεσα συνδεόμενη με την πώληση ενός προϊόντος» καλύπτει κάθε μέτρο που ελήφθη σε σχέση όχι μόνον με τη σύναψη σύμβασης, αλλά και με την εκτέλεσή της και, μεταξύ άλλων, τα μέτρα που ελήφθησαν για την είσπραξη της πληρωμής του προϊόντος.

22      Εν προκειμένω, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι οι εκχωρηθείσες στην Gelvora απαιτήσεις απορρέουν από την παροχή υπηρεσίας, ήτοι την παροχή πίστωσης, η αντιπαροχή της οποίας συνίσταται στην επιστροφή της πίστωσης μέσω της καταβολής δόσεων προσαυξημένων με το προκαθορισθέν επιτόκιο.

23      Ως εκ τούτου, δραστηριότητες είσπραξης οφειλών, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, μπορούν να εκληφθούν ως «προϊόν» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

24      Την ως άνω διαπίστωση δεν κλονίζει το γεγονός, στο οποίο αναφέρονται το πρώτο και το τρίτο προδικαστικό ερώτημα, ότι τα μέτρα είσπραξης λαμβάνονται από νομικό πρόσωπο το οποίο απέκτησε αξίωση έναντι καταναλωτή κατόπιν της εκχώρησής της από τον αρχικό δανειστή και το οποίο ενεργεί έναντι του καταναλωτή αυτού ως επαγγελματίας.

25      Πράγματι, καίτοι μια εταιρία είσπραξης οφειλών, όπως η Gelvora, δεν παρέχει στον καταναλωτή υπηρεσία καταναλωτικής πίστης αυτή καθαυτήν, εντούτοις, η δραστηριότητα που ασκεί, ήτοι η είσπραξη των απαιτήσεων που της εκχωρήθηκαν, εμπίπτει στην έννοια της –ενδεχομένως αθέμιτης– «εμπορικής πρακτικής», κατά την έννοια της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, εφόσον τα μέτρα που λαμβάνει είναι ικανά να επηρεάσουν την απόφαση του καταναλωτή σε σχέση με την πληρωμή του προϊόντος.

26      Στο πλαίσιο αυτό, στο έγγραφο με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την εκτέλεση/εφαρμογή της οδηγίας 2005/29/ΕΚ για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές», της 25ης Μαΐου 2016 [SWD(2016) 163 τελικό], η Επιτροπή αναφέρει ότι οι δραστηριότητες είσπραξης οφειλών θα έπρεπε να θεωρούνται εμπορικές πρακτικές μετά την πώληση. Επιπλέον, από τα παραδείγματα που παραθέτει η Επιτροπή στο έγγραφο αυτό προκύπτει ότι πολλά εθνικά δικαιοδοτικά όργανα φρονούν ότι οι δραστηριότητες των εταιριών είσπραξης εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας αυτής.

27      Αφενός, οι όροι είσπραξης της οφειλής ενός καταναλωτή ενδέχεται να έχουν σημασία διότι δύνανται να επηρεάσουν καθοριστικά την απόφαση του καταναλωτή να συνάψει σύμβαση, κυρίως οσάκις τα μέτρα που λαμβάνονται ενόψει της είσπραξης είναι του είδους των επίμαχων στην υπόθεση της κύριας δίκης.

28      Αφετέρου, τυχόν μη εφαρμογή της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές όσον αφορά τις ενέργειες για την επιστροφή της πίστωσης σε περίπτωση εκχώρησης απαιτήσεων θα μπορούσε να διακυβεύσει την πρακτική αποτελεσματικότητα της προστασίας που παρέχει στους καταναλωτές η οδηγία αυτή, καθότι οι επαγγελματίες θα επιχειρούσαν ενδεχομένως να διαχωρίσουν το στάδιο είσπραξης, ούτως ώστε να μην υπόκεινται στις προστατευτικές διατάξεις της εν λόγω οδηγίας.

29      Τέλος, για τον ίδιο λόγο, το γεγονός ότι το απαιτητό της οφειλής επιβεβαιώθηκε με δικαστική απόφαση και ότι η εταιρία είσπραξης οφειλών λαμβάνει, παράλληλα με τη διαδικασία αυτή εκτέλεσης, άλλα αυτοτελή μέτρα είσπραξης δεν έχει καμία επίπτωση στην απάντηση που δόθηκε.

30      Συγκεκριμένα, πέραν του γεγονότος ότι η λήψη τέτοιων μέτρων παράλληλα προς μια επίσημη διαδικασία εκτέλεσης μέσω δικαστικού επιμελητή ενδέχεται να παραπλανήσει τον οφειλέτη σε σχέση με το είδος της έναντι αυτού διαδικασίας, η πρακτική αποτελεσματικότητα της προστασίας που εξασφαλίζει στον καταναλωτή η οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές απαιτεί να υπόκειται ο επαγγελματίας, ο οποίος αποφάσισε να ενεργήσει αυτόνομα ενόψει της είσπραξης των οφειλών, στις διατάξεις της οδηγίας αυτής για τα μέτρα εκείνα που λαμβάνει ιδία πρωτοβουλία, παράλληλα προς μια διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης.

31      Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω σκέψεων, η οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές έχει την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της η έννομη σχέση μεταξύ εταιρίας είσπραξης οφειλών και οφειλέτη ο οποίος δεν εκπλήρωσε τις απορρέουσες από σύμβαση καταναλωτικής πίστης υποχρεώσεις του, σε περίπτωση που η σχετική απαίτηση εκχωρήθηκε στην εταιρία αυτή. Οι πρακτικές τις οποίες χρησιμοποιεί η εταιρία αυτή προκειμένου να εισπράξει την οφειλή εμπίπτουν στον όρο «προϊόν», κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, της εν λόγω οδηγίας αυτής. Στο πλαίσιο αυτό, δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι η οφειλή επιβεβαιώθηκε με δικαστική απόφαση και ότι η απόφαση αυτή διαβιβάσθηκε σε δικαστικό επιμελητή προς εκτέλεση.

 Επί των δικαστικών εξόδων

32      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) αποφαίνεται:

Η οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ και 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές), έχει την έννοια ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της η έννομη σχέση μεταξύ εταιρίας είσπραξης οφειλών και οφειλέτη ο οποίος δεν εκπλήρωσε τις απορρέουσες από σύμβαση καταναλωτικής πίστης υποχρεώσεις του, σε περίπτωση που η σχετική απαίτηση εκχωρήθηκε στην εταιρία αυτή. Οι πρακτικές τις οποίες χρησιμοποιεί η εταιρία αυτή προκειμένου να εισπράξει την οφειλή εμπίπτουν στον όρο «προϊόν», κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, της εν λόγω οδηγίας. Στο πλαίσιο αυτό, δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι η οφειλή επιβεβαιώθηκε με δικαστική απόφαση και ότι η απόφαση αυτή διαβιβάσθηκε σε δικαστικό επιμελητή προς εκτέλεση.

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δεύτερο τμήμα) της 22ας Σεπτεμβρίου 2016  «Προδικαστική παραπομπή – Προσέγγιση των νομοθεσιών – Διανοητική ιδιοκτησία – Δικαίωμα του δημιουργού και συγγενικά δικαιώματα – Οδηγία 2001/29/ΕΚ – Αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής – Εξαιρέσεις και περιορισμοί – Άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ – Εξαίρεση της ιδιωτικής αντιγραφής – Δίκαιη αποζημίωση – Σύναψη συμφωνιών ιδιωτικού δικαίου για τον καθορισμό των κριτηρίων της απαλλαγής από το τέλος της δίκαιης αποζημιώσεως – Επιστροφή της αποζημιώσεως δυνάμενη να ζητηθεί μόνον από τον τελικό χρήστη»

Στην υπόθεση C‑110/15,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Consiglio di Stato (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ιταλία) με απόφαση της 4ης Δεκεμβρίου 2014, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 2 Μαρτίου 2015, στο πλαίσιο της δίκης

Microsoft Mobile Sales International Oy, πρώην Nokia Italia SpA,

Hewlett-Packard Italiana Srl,

Telecom Italia SpA,

Samsung Electronics Italia SpA,

Dell SpA,

Fastweb SpA,

Sony Mobile Communications Italy SpA,

Wind Telecomunicazioni SpA,

κατά

Ministero per i beni e le attività culturali (MIBAC),

Società italiana degli autori ed editori (SIAE),

Istituto per la tutela dei diritti degli artisti interpreti esecutori (IMAIE), τελούντος σε εκκαθάριση,

Associazione nazionale industrie cinematografiche audiovisive e multimediali (ANICA),

Associazione produttori televisivi (APT),

παρισταμένων των:

Assotelecomunicazioni (Asstel),

Vodafone Omnitel NV,

H3G SpA,

Movimento Difesa del Cittadino,

Assoutenti,

Adiconsum,

Cittadinanza Attiva,

Altroconsumo,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δεύτερο τμήμα),

συγκείμενο από τους M. Ilešič (εισηγητή), πρόεδρο τμήματος, C. Toader, A. Rosas, A. Prechal και E. Jarašiūnas, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: N. Wahl

γραμματέας: L. Carrasco Marco, υπάλληλος διοικήσεως,

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 24ης Φεβρουαρίου 2016,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η Microsoft Mobile Sales International Oy, εκπροσωπούμενη από τους G. Cuonzo και Vincenzo Cerulli Irelli, avvocati,

–        η Hewlett-Packard Italiana Srl, εκπροσωπούμενη από τους A. Clarizia και M. Quattrone, avvocati,

–        η Telecom Italia SpA, εκπροσωπούμενη από τους F. Lattanzi και E. Stajano, avvocati,

–        η Samsung Electronics Italia SpA, εκπροσωπούμενη από τους S. Cassamagnaghi, P. Todaro και E. Raffaelli, avvocati,

–        η Dell SpA, εκπροσωπούμενη από τους L. Mansani και F. Fusco, avvocati,

–        η Sony Mobile Communications Italy SpA, εκπροσωπούμενη από τους G. Cuonzo καθώς και Vincenzo και Vittorio Cerulli Irelli, avvocati,

–        η Wind Telecomunicazioni SpA, εκπροσωπούμενη από τους B. Caravita di Toritto, S. Fiorucci και R. Santi, avvocati,

–        η Società italiana degli autori ed editori (SIAE), εκπροσωπούμενη από τους M. Siragusa και M. Mandel, avvocati,

–        η Assotelecomunicazioni (Asstel), εκπροσωπούμενη από τον M. Libertini, avvocato,

–        η Altroconsumo, εκπροσωπούμενη από τους G. Scorza, D. Reccia και Μ. Salvati, avvocati,

–        η Ιταλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την G. Palmieri, επικουρούμενη από τους A. Vitale και S. Fiorentino, avvocati dello Stato,

–        η Γαλλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους D. Colas και D. Segoin,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τον V. Di Bucci και την J. Samnadda,

αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 4ης Μαΐου 2016,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ 2001, L 167, σ. 10).

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο πλειόνων διαφορών μεταξύ, αφενός, εταιριών που παράγουν και εμπορεύονται, μεταξύ άλλων, προσωπικούς υπολογιστές, συσκευές εγγραφής, υποθέματα εγγραφής, κινητά τηλέφωνα και φωτογραφικές μηχανές και, αφετέρου, του Ministero per i beni e le attività culturali e del turismo (Yπουργείο Πολιτιστικών Αγαθών και Δραστηριοτήτων και Τουρισμού, Ιταλία, στο εξής: MIBAC), της Società italiana degli autori ed editori (Ιταλική εταιρία των δημιουργών και εκδοτών, στο εξής: SIAE), του Istituto per la tutela dei diritti degli artisti interpreti esecutori (Ινστιτούτο για την προστασία των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών ερμηνευτών), τελούντος σε εκκαθάριση, της Associazione nazionale industrie cinematografiche audiovisive e multimediali (Εθνική Ένωση των κινηματογραφικών βιομηχανιών, των βιομηχανιών οπτικοακουστικών μέσων και των πολυμέσων) και της Associazione produttori televisivi (Ένωση των τηλεοπτικών παραγωγών), όσον αφορά τη «δίκαιη αποζημίωση» που πρέπει να καταβάλλεται, μέσω της SIAE, στους δημιουργούς πνευματικών έργων για την ιδιωτική αναπαραγωγή, για προσωπική χρήση, των έργων αυτών.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

3        Οι αιτιολογικές σκέψεις 31, 35 και 38 της οδηγίας 2001/29 έχουν ως εξής:

«(31) Πρέπει να διατηρηθεί μια ισορροπία περί τα δικαιώματα και τα συμφέροντα μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών δικαιούχων, καθώς και μεταξύ αυτών και των χρηστών προστατευομένων αντικειμένων. [...]

[...]

(35)      Σε ορισμένες περιπτώσεις εξαιρέσεων ή περιορισμών, οι δικαιούχοι θα πρέπει να λαμβάνουν δίκαιη και επαρκή αποζημίωση για τη χρήση των προστατευόμενων έργων ή λοιπών προστατευομένων αντικειμένων τους. Κατά τον καθορισμό της μορφής, των λεπτομερειών καταβολής και του ενδεχόμενου ύψους αυτής της δίκαιης αποζημίωσης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι συνθήκες κάθε περίπτωσης. Για την αξιολόγηση των στοιχείων αυτών, πολύτιμο κριτήριο αποτελεί η πιθανή ζημία των δικαιούχων από τη συγκεκριμένη πράξη. […]

[...]

(38)      Θα πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να προβλέπουν εξαίρεση ή περιορισμό από το δικαίωμα αναπαραγωγής, ενδεχομένως με εύλογη αποζημίωση, για ορισμένα είδη αναπαραγωγής ακουστικού, οπτικού και οπτικοακουστικού υλικού για ιδιωτική χρήση. Η εξαίρεση αυτή μπορεί να περιλαμβάνει την καθιέρωση ή τη διατήρηση συστημάτων αμοιβής για την αποζημίωση των δικαιούχων. [...]»

4        Το άρθρο 2 της οδηγίας 2001/29, το οποίο επιγράφεται «Δικαίωμα αναπαραγωγής», ορίζει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη παρέχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν, την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει:

α)      στους δημιουργούς, όσον αφορά τα έργα τους,

β)      στους καλλιτέχνες ερμηνευτές ή εκτελεστές, όσον αφορά την εγγραφή σε υλικό φορέα των ερμηνειών ή εκτελέσεών τους,

γ)      στους παραγωγούς φωνογραφημάτων, όσον αφορά τα φωνογραφήματά τους,

δ)      στους παραγωγούς της πρώτης υλικής ενσωμάτωσης ταινιών σε φορέα, όσον αφορά το πρωτότυπο και τα αντίγραφα των ταινιών τους,

ε)      στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, όσον αφορά την υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους, που μεταδίδονται ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής μετάδοσης.»

5        Το άρθρο 5 της οδηγίας αυτής, το οποίο επιγράφεται «Εξαιρέσεις και περιορισμοί», προβλέπει στην παράγραφο 2, στοιχείο βʹ, τα εξής:

«Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν εξαιρέσεις ή περιορισμούς από το δικαίωμα αναπαραγωγής που προβλέπεται στο άρθρο 2 στις ακόλουθες περιπτώσεις:

[...]

β)      αναπαραγωγές σε οποιοδήποτε μέσο που πραγματοποιούνται από φυσικό πρόσωπο για ιδιωτική χρήση και για μη άμεσους ή έμμεσους εμπορικούς σκοπούς, υπό τον όρο ότι οι δικαιούχοι λαμβάνουν δίκαιη αποζημίωση που συνεκτιμά την εφαρμογή ή όχι των τεχνολογικών μέτρων του άρθρου 6 στο συγκεκριμένο έργο ή άλλο υλικό,

[...]».

 Το ιταλικό δίκαιο

6        Η οδηγία 2001/29 μεταφέρθηκε στην ιταλική έννομη τάξη με το decreto legislativo n. 68 – Attuazione della direttiva 2001/29/CE sull’armonizzazione di taluni aspetti del diritto d’autore e dei diritti connessi nella società dell’informazione (νομοθετικό διάταγμα αριθ. 68, περί της εφαρμογής της οδηγίας 2001/29/ΕΚ για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας), της 9ης Απριλίου 2003 (τακτικό συμπλήρωμα στην GURI αριθ. 87, της 14ης Απριλίου 2003), που τροποποίησε τον legge n. 633 – Protezione del diritto d’autore e di altri diritti connessi al suo esercizio (νόμος αριθ. 633 περί της προστασίας του δικαιώματος δημιουργού και των λοιπών σχετικών με την άσκησή του δικαιωμάτων), της 22ας Απριλίου 1941 (στο εξής: LDA), προσθέτοντας στον νόμο αυτό τα άρθρα 71sexies, 71septies και 71octies, που αφορούν την «ιδιωτική αναπαραγωγή για προσωπική χρήση».

7        Το άρθρο 71sexies, παράγραφος1, του LDA ορίζει τα εξής:

«Επιτρέπεται η ιδιωτική αντιγραφή φωνογραφημάτων και βιντεογραφημάτων επί οποιουδήποτε υποθέματος, η οποία πραγματοποιείται από φυσικό πρόσωπο για αποκλειστικά προσωπική χρήση, χωρίς σκοπό κέρδους και χωρίς άμεσους ή έμμεσους εμπορικούς σκοπούς, τηρουμένων των τεχνικών μέτρων που αναφέρει το άρθρο 102 quater».

8        Το άρθρο 71septies του LDA προβλέπει τα εξής:

«1.      Οι δημιουργοί και οι παραγωγοί φωνογραφημάτων καθώς και οι αρχικοί παραγωγοί οπτικοακουστικών έργων, οι ερμηνευτές και εκτελεστές καλλιτέχνες και οι παραγωγοί βιντεογραφημάτων, καθώς και οι νόμιμοι διάδοχοι αυτών, δικαιούνται αποζημιώσεως για την κατά το άρθρο 71sexies ιδιωτική αντιγραφή φωνογραφημάτων και βιντεογραφημάτων. Η εν λόγω αποζημίωση συνίσταται, για τις συσκευές που προορίζονται αποκλειστικά για την αναλογική ή ψηφιακή εγγραφή φωνογραφημάτων ή βιντεογραφημάτων, σε ποσοστό του τιμήματος που καταβάλλει ο τελικός αγοραστής στον μεταπωλητή, το οποίο για τις συσκευές πολλαπλών λειτουργιών υπολογίζεται επί της τιμής συσκευής έχουσας ισοδύναμα χαρακτηριστικά με εκείνα του εσωτερικού εξαρτήματος που προορίζεται για την εγγραφή ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, σε πάγιο ποσό ανά συσκευή. Για τα υποθέματα ακουστικής και οπτικής εγγραφής, όπως αναλογικά υποθέματα, ψηφιακά υποθέματα, σταθερές ή φορητές μνήμες που προορίζονται για την εγγραφή φωνογραφημάτων ή βιντεογραφημάτων, η αποζημίωση συνίσταται σε ποσό ανάλογο με τη χωρητικότητα εγγραφής των εν λόγω υποθεμάτων. Για τα συστήματα βιντεοσκοπήσεως εξ αποστάσεως, η αποζημίωση που προβλέπεται στην παρούσα παράγραφο οφείλεται από τον πάροχο της υπηρεσίας και είναι ανάλογη με την αμοιβή που ελήφθη για την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας.

2.      Η αποζημίωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται, σύμφωνα με την νομοθεσία [της Ένωσης] και εν πάση περιπτώσει λαμβανομένων υπόψη των δικαιωμάτων αναπαραγωγής, με απόφαση του [MΙBAC], η οποία πρέπει να εκδοθεί έως τις 31 Δεκεμβρίου 2009 αφού ληφθεί η γνώμη της αναφερόμενης στο άρθρο 190 επιτροπής και των πιο αντιπροσωπευτικών επαγγελματικών ενώσεων των κατασκευαστών των συσκευών και των υποθεμάτων που αναφέρει η παράγραφος 1. Για τον καθορισμό της αποζημιώσεως λαμβάνονται υπόψη η ύπαρξη ή μη ύπαρξη των τεχνικών μέτρων που αναφέρει το άρθρο 102quater καθώς και οι διαφορετικές συνέπειες της ψηφιακής αντιγραφής σε σχέση με την αναλογική αντιγραφή. Η απόφαση επικαιροποιείται ανά τριετία.

3.      Η αποζημίωση οφείλεται από το πρόσωπο που κατασκευάζει ή εισάγει στην ημεδαπή, με σκοπό το κέρδος, τις συσκευές και τα υποθέματα που αναφέρει η παράγραφος 1. Τα εν λόγω πρόσωπα οφείλουν να υποβάλλουν στη [SIAE], κάθε τρεις μήνες, δήλωση αναφέρουσα τις πραγματοποιηθείσες πωλήσεις και τις οφειλόμενες αποζημιώσεις, οι οποίες πρέπει να καταβάλλονται ταυτοχρόνως. Σε περίπτωση μη καταβολής της αποζημιώσεως, ο διανομέας των συσκευών ή των υποθεμάτων εγγραφής ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον για την καταβολή. [...]»

9        Το άρθρο 71octies του LDA προβλέπει τα εξής:

«1.      Η αποζημίωση του άρθρου 71septies για συσκευές και υποθέματα που προορίζονται για εγγραφή φωνογραφημάτων καταβάλλεται στη [SIAE], η οποία διασφαλίζει, αφαιρουμένων των εξόδων της, την καταβολή της σε ίσα μερίδια μεταξύ, αφενός, των δημιουργών και των νομίμων διαδόχων τους και, αφετέρου, των κατασκευαστών των φωνογραφημάτων, επίσης μέσω των πλέον αντιπροσωπευτικών επαγγελματικών ενώσεων του τομέα.

2.      Οι κατασκευαστές των φωνογραφημάτων οφείλουν να καταβάλουν αμελλητί, και σε κάθε περίπτωση εντός προθεσμίας έξι μηνών, το 50 % της αποζημιώσεως που έχουν λάβει δυνάμει της παραγράφου 1 στους οικείους καλλιτέχνες ερμηνευτές ή εκτελεστές.

3.       Η αποζημίωση του άρθρου 71septies για τις συσκευές και τα υποθέματα που προορίζονται για εγγραφή βιντεογραφημάτων καταβάλλεται στη [SIAE], η οποία διασφαλίζει, αφαιρουμένων των εξόδων της, την καταβολή, μέσω των πλέον αντιπροσωπευτικών επαγγελματικών ενώσεων του τομέα, μεριδίου ύψους 30 % της αποζημιώσεως στους δημιουργούς και του υπόλοιπου 70 % ισόποσα στους αρχικούς παραγωγούς οπτικοακουστικών έργων, στους παραγωγούς βιντεογραφημάτων και στους καλλιτέχνες ερμηνευτές και εκτελεστές. Το 50 % της αποζημιώσεως που καταβάλλεται στους καλλιτέχνες ερμηνευτές ή εκτελεστές χρηματοδοτεί δραστηριότητες και σκοπούς του άρθρου 7, παράγραφος 2, του νόμου 93 της 5ης Φεβρουαρίου 1992.»

10      Κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 71septies, παράγραφος 2, του LDA, το MIBAC εξέδωσε, στις 30 Δεκεμβρίου 2009, την decreto relativo alla determinazione del compenso per la riproduzione privata di fonogrammi e di videogrammi (απόφαση περί του καθορισμού της αποζημιώσεως για την ιδιωτική αναπαραγωγή φωνογραφημάτων και βιντεογραφημάτων, στο εξής: απόφαση της 30ής Δεκεμβρίου 2009) που αποτελείται από ένα μοναδικό άρθρο, σύμφωνα με το οποίο «το τεχνικό παράρτημα, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα [της εν λόγω] αποφάσεως, ορίζει το ύψος της αποζημιώσεως για την ιδιωτική αναπαραγωγή φωνογραφημάτων και βιντεογραφημάτων, δυνάμει του άρθρου 71septies του [LDA]».

11      Το άρθρο 2 του τεχνικού παραρτήματος της αποφάσεως της 30ής Δεκεμβρίου 2009 (στο εξής: τεχνικό παράρτημα) ορίζει τα ποσά της αποζημιώσεως για ιδιωτική αντιγραφή, παραθέτοντας κατάλογο 26 κατηγοριών προϊόντων και αναφέροντας για κάθε μια από αυτές το ποσό της εν λόγω αποζημιώσεως.

12      Το άρθρο 4 του τεχνικού παραρτήματος προβλέπει τα εξής:

«1.      Η [SIAE] προωθεί πρωτόκολλα για μια πιο αποτελεσματική εφαρμογή των παρουσών διατάξεων, καθώς και για την εφαρμογή αντικειμενικών ή υποκειμενικών εξαιρέσεων, όπως, ενδεικτικά, στις περιπτώσεις επαγγελματικής χρήσεως συσκευών ή υποθεμάτων ή για ορισμένες συσκευές για βιντεοπαιχνίδια. Τα εν λόγω πρωτόκολλα εφαρμογής εκδίδονται σε συμφωνία με τους υπόχρεους για την καταβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής ή με τις επαγγελματικές ενώσεις τους.

2.      Οι συναφθείσες πριν την έκδοση των παρουσών διατάξεων συμφωνίες παραμένουν σε ισχύ μέχρι την έκδοση των αναφερομένων στην παράγραφο 1 πρωτοκόλλων.»

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

13      Οι προσφεύγουσες της κύριας δίκης παράγουν και εμπορεύονται, μεταξύ άλλων, προσωπικούς υπολογιστές, συσκευές εγγραφής, υποθέματα εγγραφής, κινητά τηλέφωνα και φωτογραφικές μηχανές.

14      Οι εν λόγω προσφεύγουσες προσέφυγαν ενώπιον του Tribunale amministrativo regionale del Lazio (περιφερειακό διοικητικό δικαστήριο του Lazio, Ιταλία), ζητώντας την ακύρωση της αποφάσεως της 30ής Δεκεμβρίου 2009. Προς στήριξη των προσφυγών αυτών, υποστήριξαν ότι η επίμαχη εθνική ρύθμιση αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης, ιδίως λόγω της υπαγωγής στο τέλος ιδιωτικής αντιγραφής προσώπων που επιδιώκουν σκοπούς προδήλως ξένους προς εκείνους της ιδιωτικής αντιγραφής, όπως νομικών και φυσικών προσώπων που ενεργούν για επαγγελματικούς σκοπούς. Υπογράμμισαν επίσης ότι η ανάθεση εξουσιών από το MIBAC στη SIAE, η οποία είναι ο επιφορτισμένος με τη συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων δημιουργού οργανισμός στην Ιταλία, εισάγει διακρίσεις, δεδομένου ότι η εθνική ρύθμιση παρέχει στη SIAE την εξουσία καθορισμού των προσώπων που πρέπει να απαλλαγούν της καταβολής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής καθώς και των προσώπων που μπορούν να επωφεληθούν της διαδικασίας επιστροφής του εν λόγω τέλους, όταν αυτό έχει καταβληθεί.

15      Το Tribunale amministrativo regionale del Lazio (περιφερειακό διοικητικό δικαστήριο του Lazio) απέρριψε τις προσφυγές αυτές.

16      Οι προσφεύγουσες της κύριας δίκης άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως περί απορρίψεως των εν λόγω προσφυγών ενώπιον του Consiglio di Stato (Συμβούλιο της Επικρατείας, Ιταλία), το οποίο, έχοντας αμφιβολίες ως προς την ερμηνεία που πρέπει να δοθεί, στο πλαίσιο αυτό, στο άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29, αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Αντιτίθεται το δίκαιο της Ένωσης –και συγκεκριμένα η αιτιολογική σκέψη 31 και το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29– σε εθνική διάταξη (ειδικότερα, στο άρθρο 71sexies του LDA, σε συνδυασμό με το άρθρο 4 του τεχνικού παραρτήματος) η οποία ορίζει ότι, στην περίπτωση των υποθεμάτων και των συσκευών που αγοράζονται για σκοπούς προδήλως ξένους προς εκείνους της ιδιωτικής αντιγραφής –δηλαδή για αποκλειστικά επαγγελματική χρήση– ο καθορισμός των κριτηρίων της εκ των προτέρων απαλλαγής από το τέλος ιδιωτικής αντιγραφής επαφίεται στη σύναψη συμφωνιών –ή στην “ελεύθερη διαπραγμάτευση”– ιδιωτικού δικαίου, και ειδικότερα στα κατά το εν λόγω άρθρο 4 “πρωτόκολλα εφαρμογής”, χωρίς να προβλέπει γενικούς κανόνες ούτε οποιαδήποτε εγγύηση ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ της SIAE και των υπόχρεων για την καταβολή της αποζημιώσεως ή των επαγγελματικών ενώσεών τους;

2)      Αντιτίθεται το δίκαιο της Ένωσης –και συγκεκριμένα η αιτιολογική σκέψη 31 και το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29– σε εθνική διάταξη (ειδικότερα, στο άρθρο 71sexies του ιταλικού νόμου περί του δικαιώματος δημιουργού, σε συνδυασμό με την απόφαση της 30ής Δεκεμβρίου 2009 και με τις οδηγίες της SIAE όσον αφορά τις επιστροφές), η οποία ορίζει ότι στην περίπτωση των υποθεμάτων και των συσκευών που αγοράζονται για σκοπούς προδήλως ξένους προς εκείνους της ιδιωτικής αντιγραφής –δηλαδή για αποκλειστικά επαγγελματική χρήση– επιστροφή μπορεί να ζητήσει μόνον ο τελικός χρήστης και όχι ο κατασκευαστής των υποθεμάτων και των συσκευών;»

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

 Επί του παραδεκτού

17      Η SIAE εκτιμά ότι το πρώτο ερώτημα είναι απαράδεκτο, καθόσον το ζήτημα αυτό θα έπρεπε να λυθεί μέσω σύμφωνης προς το δίκαιο της Ένωσης ερμηνείας του εθνικού δικαίου, σύμφωνα με την οποία οι συσκευές και τα υποθέματα εγγραφής που αποκτώνται από μη φυσικά πρόσωπα για αποκλειστικώς επαγγελματικούς σκοπούς δεν υπόκεινται στην επιβολή τέλους ιδιωτικής αντιγραφής.

18      Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ του τελευταίου και των εθνικών δικαστηρίων την οποία έχει θεσμοθετήσει το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, εναπόκειται αποκλειστικά στο εθνικό δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διαφορά και το οποίο φέρει την ευθύνη της δικαστικής αποφάσεως που θα εκδοθεί να εκτιμήσει, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε υποθέσεως, τόσο την αναγκαιότητα μιας προδικαστικής αποφάσεως για να είναι σε θέση να εκδώσει την απόφασή του όσο και το λυσιτελές των ερωτημάτων που υποβάλλει στο Δικαστήριο. Συνεπώς, εφόσον τα υποβληθέντα ερωτήματα αφορούν την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης, το Δικαστήριο οφείλει, καταρχήν, να αποφανθεί (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 21ης Οκτωβρίου 2010, Padawan, C‑467/08, EU:C:2010:620, σκέψη 21, και της 12ης Νοεμβρίου 2015, Hewlett-Packard Belgium, C‑572/13, EU:C:2015:750, σκέψη 24).

19      Το Δικαστήριο μπορεί να αρνηθεί να αποφανθεί επί προδικαστικού ερωτήματος που έχει υποβάλει εθνικό δικαστήριο μόνον όταν προκύπτει προδήλως ότι η ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης την οποία ζητεί το εθνικό δικαστήριο δεν έχει καμία σχέση με το υποστατό ή το αντικείμενο της διαφοράς της κύριας δίκης, όταν το πρόβλημα είναι υποθετικής φύσεως ή επίσης όταν το Δικαστήριο δεν διαθέτει τα πραγματικά και νομικά στοιχεία που είναι αναγκαία προκειμένου να δώσει χρήσιμη απάντηση στα ερωτήματα που του έχουν υποβληθεί (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 16ης Ιουνίου 2015, Gauweiler κ.λπ., C‑62/14, EU:C:2015:400, σκέψη 25, και της 8ης Σεπτεμβρίου 2015, Taricco κ.λπ., C‑105/14, EU:C:2015:555, σκέψη 30).

20      Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει εν προκειμένω, στο μέτρο που το πρώτο ερώτημα που υποβλήθηκε στο Δικαστήριο, το οποίο αφορά την ερμηνεία του δικαίου της Ένωσης, δεν είναι υποθετικό και έχει σχέση με το υποστατό της διαφοράς της κύριας δίκης, καθόσον το ερώτημα αυτό αφορά την ερμηνεία διατάξεων του δικαίου της Ένωσης που κατά το αιτούν δικαστήριο είναι καθοριστικές για την απόφαση που θα εκδώσει στην υπόθεση της κύριας δίκης, ειδικότερα όσον αφορά τις λεπτομέρειες της απαλλαγής από την επιβολή τέλους ιδιωτικής αντιγραφής όταν τα υποθέματα και οι συσκευές αγοράζονται για σκοπούς προδήλως ξένους προς εκείνους της ιδιωτικής αντιγραφής.

21      Η SIAE υποστηρίζει επίσης ότι το δεύτερο ερώτημα είναι απαράδεκτο, καθόσον είναι πανομοιότυπο με ερωτήματα επί των οποίων έχει ήδη αποφανθεί το Δικαστήριο.

22      Αυτή η ένσταση απαραδέκτου πρέπει να απορριφθεί. Συγκεκριμένα, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι το υποβληθέν ερώτημα συμπίπτει επί της ουσίας με ερώτημα που αποτέλεσε ήδη αντικείμενο προδικαστικής αποφάσεως σε ανάλογη υπόθεση, το στοιχείο αυτό ουδόλως απαγορεύει σε ένα εθνικό δικαστήριο να υποβάλει στο Δικαστήριο προδικαστικό ερώτημα και δεν καθιστά απαράδεκτο το υποβληθέν με τον τρόπο αυτό ερώτημα (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 6ης Οκτωβρίου 1982, Cilfit κ.λπ., 283/81, EU:C:1982:335, σκέψεις 13 και 15· της 2ας Απριλίου 2009, Pedro IV Servicios, C‑260/07, EU:C:2009:215, σκέψη 31, καθώς και της 26ης Νοεμβρίου 2014, Mascolo κ.λπ., C‑22/13, C‑61/13 έως C‑63/13 και C‑418/13, EU:C:2014:2401, σκέψη 49).

23      Επομένως, τα υποβληθέντα ερωτήματα είναι παραδεκτά.

 Επί της ουσίας

24      Με τα ερωτήματά του, τα οποία πρέπει να συνεξεταστούν, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί κατά πόσον το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία, αφενός, εξαρτά την απαλλαγή από την καταβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής όσον αφορά τους κατασκευαστές και τους εισαγωγείς συσκευών και υποθεμάτων που προορίζονται για χρήση προδήλως ξένη προς την ιδιωτική αντιγραφή από τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ ενός φορέα, ο οποίος διαθέτει εκ του νόμου μονοπώλιο εκπροσωπήσεως των συμφερόντων των δημιουργών των έργων, και των υποχρέων για την καταβολή της αποζημιώσεως ή των επαγγελματικών ενώσεών τους και, αφετέρου, προβλέπει ότι την επιστροφή του εν λόγω τέλους, όταν αυτό έχει αχρεωστήτως καταβληθεί, μπορεί να ζητήσει μόνον ο τελικός χρήστης των εν λόγω συσκευών και υποθεμάτων.

25      Πρέπει να υπομνησθεί, πρώτον, ότι, δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να προβλέπουν εξαίρεση από το αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής που προβλέπεται στο άρθρο 2 της οδηγίας αυτής ή περιορισμό του εν λόγω δικαιώματος, στην περίπτωση αναπαραγωγών επί οποιουδήποτε υποθέματος στις οποίες προβαίνει φυσικό πρόσωπο για ιδιωτική χρήση και σκοπούς οι οποίοι δεν είναι αμέσως ή εμμέσως εμπορικοί, υπό τον όρον ότι οι φορείς του αποκλειστικού δικαιώματος αυτού λαμβάνουν δίκαιη αποζημίωση στην οποία συνεκτιμώνται τα τεχνολογικά μέτρα του άρθρου 6 της εν λόγω οδηγίας.

26       Όπως προκύπτει από τις αιτιολογικές σκέψεις 35 και 38 της οδηγίας 2001/29, το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της εν λόγω οδηγίας εκφράζει τη βούληση του νομοθέτη της Ένωσης να θεσπίσει ειδικό σύστημα αποζημιώσεως του οποίου η εφαρμογή ενεργοποιείται από την ύπαρξη ζημίας εις βάρος των δικαιούχων, η οποία ζημία δημιουργεί, καταρχήν, υποχρέωση «αποζημιώσεώς» τους (απόφαση της 9ης Ιουνίου 2016, EGEDA κ.λπ., C‑470/14, EU:C:2016:418, σκέψη 19 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

27      Στο μέτρο που οι διατάξεις της οδηγίας 2001/29 δεν ρυθμίζουν ρητώς τα διάφορα στοιχεία του συστήματος της δίκαιης αποζημιώσεως, τα κράτη μέλη έχουν ευρεία διακριτική ευχέρεια να καθορίσουν ποιος οφείλει να καταβάλει την αποζημίωση αυτή. Το αυτό ισχύει όσον αφορά τον καθορισμό της μορφής, των λεπτομερειών καταβολής και του ενδεχόμενου ύψους της αποζημιώσεως αυτής (βλ., συναφώς, απόφαση της 11ης Ιουλίου 2013, Amazon.com International Sales κ.λπ., C‑521/11, EU:C:2013:515, σκέψη 20 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

28      Όπως προκύπτει από τη νομολογία του Δικαστηρίου, προκειμένου να είναι σύμφωνη προς το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29, η δίκαιη αποζημίωση, και, επομένως, και το σύστημα στο οποίο αυτή βασίζεται, πρέπει να συνδέονται με τη ζημία που προκαλείται στους δικαιούχους λόγω της δημιουργίας ιδιωτικών αντιγράφων (βλ., συναφώς, απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 21 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

29      Κατά συνέπεια, ένα σύστημα χρηματοδοτήσεως της δίκαιης αποζημιώσεως είναι συμβατό με τις επιταγές της μνημονευόμενης στην αιτιολογική σκέψη 31 της οδηγίας 2001/29 «δέουσας ισορροπίας» μεταξύ, αφενός, των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των δημιουργών, που είναι δικαιούχοι της δίκαιης αποζημιώσεως, και, αφετέρου, των δικαιωμάτων των χρηστών προστατευομένων αντικειμένων μόνον αν οι επίμαχες συσκευές και τα υποθέματα αναπαραγωγής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ιδιωτική αντιγραφή και, ως εκ τούτου, να προξενήσουν ζημία στον δημιουργό του προστατευόμενου έργου. Υφίσταται επομένως, δεδομένων των απαιτήσεων αυτών, αναγκαίος σύνδεσμος μεταξύ της επιβολής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής στις εν λόγω συσκευές και στα υποθέματα ψηφιακής αναπαραγωγής και της χρήσεως τούτων για ιδιωτική αναπαραγωγή (βλ., συναφώς, απόφαση της 21ης Οκτωβρίου 2010, Padawan, C‑467/08, EU:C:2010:620, σκέψη 52).

30      Δεύτερον, πρέπει να υπομνησθεί ότι το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι, εφόσον η ζημία στον φορέα του αποκλειστικού δικαιώματος αναπαραγωγής προξενείται από το πρόσωπο εκείνο το οποίο προβαίνει, για ιδιωτική του χρήση, στην αναπαραγωγή προστατευόμενου έργου χωρίς να ζητήσει προηγουμένως την άδεια του εν λόγω δικαιούχου, το ως άνω πρόσωπο υποχρεούται καταρχήν να ανορθώσει τη ζημία που προξενεί η ως άνω αναπαραγωγή, χρηματοδοτώντας την αποζημίωση που θα καταβληθεί στον ως άνω δικαιούχο (αποφάσεις της 21ης Οκτωβρίου 2010, Padawan, C‑467/08, EU:C:2010:620, σκέψη 45· της 16ης Ιουνίου 2011, Stichting de Thuiskopie, C‑462/09, EU:C:2011:397, σκέψη 26, και της 11ης Ιουλίου 2013, Amazon.com International Sales κ.λπ., C-521/11, EU:C:2013:515, σκέψη 23).

31      Το Δικαστήριο έχει, ωστόσο, δεχθεί ότι, λαμβανομένων υπόψη των πρακτικών δυσχερειών προκειμένου να εντοπισθούν οι ιδιώτες χρήστες και να υποχρεωθούν να αποζημιώσουν τους φορείς του αποκλειστικού δικαιώματος αναπαραγωγής για τη ζημία που τους προκαλούν, επιτρέπεται στα κράτη μέλη να θεσπίζουν, για τη χρηματοδότηση της δίκαιης αποζημιώσεως, «τέλος ιδιωτικής αντιγραφής», το οποίο δεν βαρύνει τους εν λόγω ιδιώτες, αλλά εκείνους οι οποίοι διαθέτουν εξοπλισμό, συσκευές και υποθέματα αναπαραγωγής και οι οποίοι, ως εκ τούτου, θέτουν από νομικής ή πραγματικής απόψεως τον εξοπλισμό αυτόν στη διάθεση ιδιωτών. Στο πλαίσιο ενός τέτοιου συστήματος, εκείνοι που υποχρεούνται να καταβάλουν το τέλος ιδιωτικής αντιγραφής είναι τα πρόσωπα που διαθέτουν τον εξοπλισμό αυτόν (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 21ης Οκτωβρίου 2010, Padawan, C‑467/08, EU:C:2010:620, σκέψη 46· της 16ης Ιουνίου 2011, Stichting de Thuiskopie, C‑462/09, EU:C:2011:397, σκέψη 27, καθώς και της 11ης Ιουλίου 2013, Amazon.com International Sales κ.λπ., C-521/11, EU:C:2013:515, σκέψη 24).

32      Επομένως, τα κράτη μέλη μπορούν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να εφαρμόσουν αδιακρίτως το τέλος ιδιωτικής αντιγραφής στα υποθέματα εγγραφής που ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή, συμπεριλαμβανομένης της περιπτώσεως στην οποία η τελική χρήση των υποθεμάτων αυτών δεν εμπίπτει στο άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29 (βλ. απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 44).

33      Συναφώς, το Δικαστήριο έχει διευκρινίσει ότι, εφόσον το εν λόγω σύστημα παρέχει στους οφειλέτες τη δυνατότητα να μετακυλίσουν το ποσό του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής στην τιμή διαθέσεως του εν λόγω εξοπλισμού, των συσκευών και υποθεμάτων αναπαραγωγής στους ιδιώτες ή στην τιμή της παρεχόμενης υπηρεσίας αναπαραγωγής, το τέλος αυτό τελικά επιβαρύνει τον ιδιώτη χρήστη ο οποίος καταβάλλει την τιμή αυτή, και τούτο σύμφωνα με την επιδιωκόμενη «δέουσα ισορροπία», που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 31 της οδηγίας 2001/29, μεταξύ των συμφερόντων των φορέων του αποκλειστικού δικαιώματος αναπαραγωγής και των συμφερόντων των χρηστών των προστατευόμενων αντικειμένων (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 16ης Ιουνίου 2011, Stichting de Thuiskopie, C‑462/09, EU:C:2011:397, σκέψη 28, καθώς και της 11ης Ιουλίου 2013, Amazon.com International Sales κ.λπ., C‑521/11, EU:C:2013:515, σκέψη 25).

34      Πάντως, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι σύστημα που αποσκοπεί στην εφαρμογή ενός τέτοιου τέλους συνάδει με το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29 μόνον εάν η θέσπισή του δικαιολογείται από πρακτικές δυσχέρειες και εάν οι οφειλέτες έχουν δικαίωμα επιστροφής του τέλους αυτού όταν τούτο δεν οφείλεται (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 11ης Ιουλίου 2013, Amazon.com International Sales κ.λπ., C‑521/11, EU:C:2013:515, σκέψη 31, καθώς και της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 45).

35      Συναφώς, ένα σύστημα τελών ιδιωτικής αντιγραφής μπορεί να δικαιολογείται, μεταξύ άλλων, από την ανάγκη να αντιμετωπισθούν η αδυναμία εντοπισμού των τελικών χρηστών ή οι πρακτικές δυσχέρειες που έχει ο εντοπισμός αυτός ή άλλες παρόμοιες δυσχέρειες (απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 46 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

36      Ωστόσο, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι, εν πάση περιπτώσει, το εν λόγω τέλος δεν πρέπει να επιβάλλεται στην πώληση εξοπλισμού, συσκευών και υποθεμάτων αναπαραγωγής σε μη φυσικά πρόσωπα, για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή (απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 47 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

37      Εξάλλου, ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να προβλέπει αποτελεσματικό δικαίωμα επιστροφής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής, το οποίο να μην καθιστά υπερβολικώς δυσχερή την επιστροφή του καταβληθέντος τέλους. Συναφώς, το περιεχόμενο, η αποτελεσματικότητα, η διαθεσιμότητα, ο βαθμός στον οποίο είναι γνωστό και η απλότητα ασκήσεως του δικαιώματος επιστροφής πρέπει να καθιστούν δυνατή την άμβλυνση των ενδεχόμενων ανισορροπιών που δημιουργεί το σύστημα τέλους ιδιωτικής αντιγραφής προς αντιμετώπιση των διαπιστωθεισών πρακτικών δυσχερειών (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 11ης Ιουλίου 2013, Amazon.com International Sales κ.λπ., C-521/11, EU:C:2013:515, σκέψη 36, και της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 52).

38      Τα ερωτήματα που υπέβαλε το αιτούν δικαστήριο πρέπει να εξεταστούν υπό το πρίσμα αυτών ακριβώς των σκέψεων.

39      Πρώτον, πρέπει να επισημανθεί ότι το επίμαχο στη διαφορά της κύριας δίκης σύστημα δίκαιης αποζημιώσεως προβλέπει, όπως προκύπτει από το άρθρο 71septies, παράγραφος 1, του LDA, ότι το τέλος ιδιωτικής αντιγραφής συνίσταται σε ποσοστό του τιμήματος που καταβάλλει ο τελικός χρήστης στον μεταπωλητή για τις συσκευές και τα υποθέματα, το ύψος του οποίου καθορίζεται ανάλογα με τη χωρητικότητα εγγραφής τους. Κατά το άρθρο 71septies, παράγραφος 3, του LDA, το εν λόγω τέλος οφείλεται από το πρόσωπο που κατασκευάζει ή εισάγει στην ιταλική επικράτεια, με σκοπό το κέρδος, τέτοιες συσκευές και υποθέματα.

40      Συναφώς, δεν αμφισβητείται ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης ρύθμιση δεν προβλέπει διάταξη γενικής εφαρμογής απαλλάσσουσα της καταβολής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής τους κατασκευαστές και τους εισαγωγείς που αποδεικνύουν ότι οι συσκευές και τα υποθέματα αποκτήθηκαν από μη φυσικά πρόσωπα για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή.

41      Από τη μνημονευόμενη στη σκέψη 36 της παρούσας αποφάσεως νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει όμως ότι το εν λόγω τέλος δεν πρέπει να επιβάλλεται στην πώληση τέτοιων εξοπλισμών.

42      Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στη σκέψη 29 της παρούσας αποφάσεως, σύστημα χρηματοδοτήσεως της δίκαιης αποζημιώσεως είναι συμβατό με τις επιταγές της αναφερόμενης στην αιτιολογική σκέψη 31 της οδηγίας 2001/29 «δέουσας ισορροπίας» μόνον αν οι επίμαχες συσκευές και τα υποθέματα αναπαραγωγής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ιδιωτική αντιγραφή.

43      Βεβαίως, όπως υπογραμμίζει η Ιταλική Κυβέρνηση, το τεχνικό παράρτημα προβλέπει, στο άρθρο 4, ότι η SIAE πρέπει να «προωθεί» πρωτόκολλα, μεταξύ άλλων, «για την εφαρμογή αντικειμενικών ή υποκειμενικών εξαιρέσεων, όπως, ενδεικτικά, στις περιπτώσεις επαγγελματικής χρήσεως συσκευών ή υποθεμάτων ή για ορισμένες συσκευές για βιντεοπαιχνίδια», τα δε εν λόγω πρωτόκολλα εφαρμογής πρέπει να εκδίδονται σε συμφωνία με τους υπόχρεους για την καταβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής ή με τις επαγγελματικές ενώσεις τους.

44      Εντούτοις, το Δικαστήριο έχει υπενθυμίσει ότι οι εξαιρέσεις που προβλέπει το άρθρο 5 της οδηγίας 2001/29 πρέπει να εφαρμόζονται τηρουμένης της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως, η οποία συνιστά γενική αρχή του δικαίου της Ένωσης που κατοχυρώνεται στο άρθρο 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιτάσσει, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, να μην αντιμετωπίζονται παρόμοιες καταστάσεις κατά τρόπο διαφορετικό ούτε διαφορετικές καταστάσεις καθ’ όμοιο τρόπο, εκτός αν η αντιμετώπιση αυτή δικαιολογείται αντικειμενικώς (απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψεις 31 και 32 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

45       Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να προβλέπουν όρους για τη δίκαιη αποζημίωση που εισάγουν αδικαιολόγητη άνιση μεταχείριση μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών επιχειρηματιών οι οποίοι διαθέτουν στο εμπόριο συγκρίσιμα προϊόντα εμπίπτοντα στην εξαίρεση της ιδιωτικής αντιγραφής ή μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών χρηστών προστατευόμενων προϊόντων (απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi, C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 33 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

46      Εν προκειμένω, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης ρύθμιση δεν καθιστά δυνατή τη διασφάλιση σε κάθε περίπτωση της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ υποκείμενων στο τέλος ιδιωτικής αντιγραφής κατασκευαστών και εισαγωγέων, οι οποίοι μπορεί να βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις.

47      Πράγματι, καταρχάς, η εν λόγω ρύθμιση, η οποία, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 40 της παρούσας αποφάσεως, δεν προβλέπει διάταξη γενικής εφαρμογής απαλλάσσουσα της καταβολής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής τους κατασκευαστές και τους εισαγωγείς που αποδεικνύουν ότι οι συσκευές και τα υποθέματα αποκτήθηκαν από μη φυσικά πρόσωπα για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή, περιορίζεται στην επιβολή στη SIAE υποχρεώσεως ως προς το μέσο, δεδομένου ότι η τελευταία υποχρεούται απλώς να «προωθήσει» τη σύναψη πρωτοκόλλων συμφωνίας με τους υποχρέους καταβολής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής. Κατά συνέπεια, είναι δυνατόν κατασκευαστές και εισαγωγείς που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις να αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο, αναλόγως αν έχουν συνάψει πρωτόκολλο συμφωνίας με τη SIAE ή όχι.

48      Περαιτέρω, η εν λόγω ρύθμιση, ιδίως το άρθρο 4 του τεχνικού παραρτήματος, δεν προβλέπει αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι υπόχρεοι καταβολής της δίκαιης αποζημιώσεως ή οι επαγγελματικές ενώσεις τους για τη σύναψη τέτοιων πρωτοκόλλων συμφωνίας, δεδομένου ότι η εν λόγω διάταξη περιορίζεται στην αναφορά, ενδεικτικώς, της απαλλαγής «στις περιπτώσεις επαγγελματικής χρήσεως συσκευών ή υποθεμάτων ή για ορισμένες συσκευές για βιντεοπαιχνίδια», ενώ οι εφαρμοζόμενες απαλλαγές μπορούν εξάλλου, σύμφωνα με το ίδιο το γράμμα του εν λόγω άρθρου, να έχουν αντικειμενικό ή υποκειμενικό χαρακτήρα.

49      Τέλος, εφόσον η σύναψη τέτοιων πρωτοκόλλων επαφίεται στην ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ, αφενός, της SIAE και, αφετέρου, των υποχρέων σε καταβολή της δίκαιης αποζημιώσεως ή των επαγγελματικών τους ενώσεων, πρέπει να γίνει δεκτό, ακόμη και αν υποτεθεί ότι τέτοια πρωτόκολλα συνάπτονται με το σύνολο των προσώπων που μπορούν να αξιώσουν απαλλαγή από την επιβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής, ότι δεν υφίσταται εγγύηση ότι οι κατασκευαστές και οι εισαγωγείς που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις αντιμετωπίζονται με όμοιο τρόπο, δεδομένου ότι οι όροι των συμφωνιών αυτών είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεως ιδιωτικού δικαίου.

50      Εξάλλου, λόγω των στοιχείων που τονίζονται στις σκέψεις 47 έως 49 της παρούσας αποφάσεως, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης εθνική ρύθμιση είναι ικανή να διασφαλίσει την τήρηση, κατά τρόπο αποτελεσματικό και τηρουμένης, μεταξύ άλλων, της αρχής της ασφάλειας δικαίου, της επιταγής που υπομνήσθηκε στη σκέψη 44 της παρούσας αποφάσεως.

51      Δεύτερον, όπως προκύπτει από τη διατύπωση του δευτέρου προδικαστικού ερωτήματος και από τις παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν στο Δικαστήριο, η διαδικασία αποζημιώσεως, την οποία διαμόρφωσε η SIAE και η οποία περιλαμβάνεται σε «οδηγίες» της τελευταίας, διαθέσιμες στον ιστότοπό της, προβλέπει ότι την επιστροφή μπορεί να ζητήσει μόνον ο τελικός χρήστης, ο οποίος δεν είναι φυσικό πρόσωπο. Αντιθέτως, δεν μπορεί να ζητήσει την επιστροφή ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας των υποθεμάτων και συσκευών.

52      Συναφώς, αρκεί, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στα σημεία 58 και 59 των προτάσεών του, η διαπίστωση ότι το Δικαστήριο έκρινε, βεβαίως, με την απόφαση της 5ης Μαρτίου 2015, Copydan Båndkopi (C‑463/12, EU:C:2015:144, σκέψη 55), ότι το δίκαιο της Ένωσης δεν απαγορεύει ένα σύστημα δίκαιης αποζημιώσεως που προβλέπει δικαίωμα επιστροφής του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής μόνον υπέρ του τελικού χρήστη των συσκευών ή υποθεμάτων που υπόκεινται στο τέλος, διευκρίνισε όμως ότι ένα τέτοιο σύστημα είναι συμβατό με το δίκαιο της Ένωσης μόνον υπό τον όρο ότι οι υπόχρεοι καταβολής του τέλους απαλλάσσονται, τηρουμένου του δικαίου της Ένωσης, από την καταβολή του εάν αποδεικνύουν ότι προμήθευσαν τις επίμαχες συσκευές και υποθέματα σε μη φυσικά πρόσωπα για σκοπούς προδήλως ξένους προς την αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση.

53      Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα προεκτεθέντα στις σκέψεις 39 έως 49 της παρούσας αποφάσεως, αυτό δεν συμβαίνει εν προκειμένω.

54      Εξάλλου, πρέπει να υπομνησθεί ότι, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 31 της οδηγίας 2001/29, πρέπει να διατηρηθεί μια ισορροπία μεταξύ των δικαιούχων και των χρηστών προστατευομένων αντικειμένων. Συνεπώς, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, ένα σύστημα δίκαιης αποζημιώσεως πρέπει να περιλαμβάνει μηχανισμούς, ιδίως επιστροφής ποσών, για τη διόρθωση κάθε περιπτώσεως «υπερβάλλουσας αποζημιώσεως» σε βάρος κάποιας κατηγορίας χρηστών, η οποία δεν θα ήταν συμβατή με την επιταγή που μνημονεύεται στην εν λόγω αιτιολογική σκέψη (βλ., κατ’ αναλογίαν, απόφαση της 12ης Νοεμβρίου 2015, Hewlett-Packard Belgium, C‑572/13, EU:C:2015:750, σκέψεις 85 και 86).

55      Εν προκειμένω, δεδομένου ότι το επίμαχο στη διαφορά της κύριας δίκης σύστημα δίκαιης αποζημιώσεως δεν προβλέπει επαρκείς εγγυήσεις για την απαλλαγή από την καταβολή του τέλους των κατασκευαστών και των εισαγωγέων που αποδεικνύουν ότι οι συσκευές και τα υποθέματα αποκτήθηκαν για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή, το εν λόγω σύστημα θα έπρεπε, σε κάθε περίπτωση, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 37 της παρούσας αποφάσεως, να προβλέπει δικαίωμα επιστροφής του τέλους, το οποίο να είναι αποτελεσματικό και να μην καθιστά υπερβολικώς δυσχερή την επιστροφή του καταβληθέντος τέλους. Ωστόσο, το δικαίωμα επιστροφής που προβλέπεται από το επίμαχο στη διαφορά της κύριας δίκης σύστημα δίκαιης αποζημιώσεως δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτελεσματικό, καθόσον είναι βέβαιο ότι το δικαίωμα αυτό δεν παρέχεται στα φυσικά πρόσωπα, ακόμη και όταν αποκτούν τις συσκευές και τα υποθέματα για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή.

56      Λαμβανομένων υπόψη όλων όσων προαναφέρθηκαν, στα υποβληθέντα ερωτήματα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το δίκαιο της Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία, αφενός, εξαρτά την απαλλαγή από την καταβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής όσον αφορά τους κατασκευαστές και τους εισαγωγείς συσκευών και υποθεμάτων που προορίζονται για χρήση προδήλως ξένη προς την ιδιωτική αντιγραφή από τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ ενός φορέα, ο οποίος διαθέτει εκ του νόμου μονοπώλιο εκπροσωπήσεως των συμφερόντων των δημιουργών των έργων, και των υποχρέων για την καταβολή της αποζημιώσεως ή των επαγγελματικών ενώσεών τους και, αφετέρου, προβλέπει ότι την επιστροφή του εν λόγω τέλους, όταν αυτό έχει αχρεωστήτως καταβληθεί, μπορεί να ζητήσει μόνον ο τελικός χρήστης των εν λόγω συσκευών και υποθεμάτων.

 Επί του αιτήματος περιορισμού των διαχρονικών αποτελεσμάτων της παρούσας αποφάσεως

57      Με τις γραπτές παρατηρήσεις της, η SIAE ζήτησε από το Δικαστήριο να περιορίσει χρονικώς τα αποτελέσματα της παρούσας αποφάσεως σε περίπτωση που θα αποφανθεί ότι το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29 αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης.

58      Προς στήριξη του αιτήματός της, η SIAE εφιστά την προσοχή του Δικαστηρίου, πρώτον, στις σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις που θα είχε για τη SIAE μια απόφαση προβαίνουσα σε μια τέτοια διαπίστωση, καθόσον, εξαιρέσει του ποσοστού που κρατά η SIAE για την κάλυψη των εξόδων που απορρέουν από την εισπρακτική της δραστηριότητα, οι αποζημιώσεις έχουν ήδη κατανεμηθεί υπέρ των δικαιούχων. Δεύτερον, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η SIAE ενήργησε καλοπίστως και με πλήρη πεποίθηση ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης ρύθμιση ήταν απολύτως συμβατή με το δίκαιο της Ένωσης, πεποίθηση η οποία ενισχύθηκε από το γεγονός ότι, παρά την εφαρμογή της εν λόγω ρυθμίσεως για μεγάλο χρονικό διάστημα, η Επιτροπή, η οποία είχε πλήρη γνώση του γεγονότος αυτού, ουδέποτε προέβαλε αντιρρήσεις ως προς τη συμφωνία της εν λόγω ρυθμίσεως με το δίκαιο της Ένωσης.

59      Συναφώς πρέπει να υπομνησθεί ότι, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η ερμηνεία που δίνει το Δικαστήριο σε κανόνα του δικαίου της Ένωσης, κατά την άσκηση της αρμοδιότητας που του παρέχει το άρθρο 267 ΣΛΕΕ, διαφωτίζει και διευκρινίζει τη σημασία και το περιεχόμενο του κανόνα αυτού, όπως πρέπει ή θα έπρεπε να νοείται και να εφαρμόζεται από τον χρόνο της θέσεώς του σε ισχύ. Συνεπώς, ο κανόνας που έχει ερμηνευθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί και πρέπει να εφαρμόζεται από τα δικαστήρια ακόμη και επί εννόμων σχέσεων που γεννήθηκαν και συστάθηκαν πριν από την έκδοση της αποφάσεως επί της αιτήσεως ερμηνείας, εφόσον συντρέχουν κατά τα λοιπά οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν να αχθεί ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων σχετική με την εφαρμογή του εν λόγω κανόνα διαφορά (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 17ης Φεβρουαρίου 2005, Linneweber και Ακριτίδης, C-453/02 και C-462/02, EU:C:2005:92, σκέψη 41· της 6ης Μαρτίου 2007, Meilicke κ.λπ., C-292/04, EU:C:2007:132, σκέψη 34, καθώς και της 27ης Φεβρουαρίου 2014, Transportes Jordi Besora, C‑82/12, EU:C:2014:108, σκέψη 40).

60      Μόνον εντελώς κατ’ εξαίρεση μπορεί το Δικαστήριο, κατ’ εφαρμογήν της συμφυούς με την έννομη τάξη της Ένωσης γενικής αρχής της ασφάλειας δικαίου, να αποφασίσει τον περιορισμό της δυνατότητας την οποία έχει κάθε ενδιαφερόμενος να επικαλεσθεί διάταξη την οποία έχει ερμηνεύσει το Δικαστήριο, προκειμένου να αμφισβητήσει έννομες σχέσεις που έχουν καλοπίστως συναφθεί. Για να μπορεί να αποφασιστεί ένας τέτοιος περιορισμός, είναι αναγκαίο να πληρούνται δύο ουσιώδη κριτήρια, δηλαδή να υπάρχει καλή πίστη των ενδιαφερομένων κύκλων και κίνδυνος σοβαρών διαταραχών (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις της 10ης Ιανουαρίου 2006, Skov και Bilka, C-402/03, EU:C:2006:6, σκέψη 51 · της 3ης Ιουνίου 2010, Kalinchev, C‑2/09, EU:C:2010:312, σκέψη 50, καθώς και της 27ης Φεβρουαρίου 2014, Transportes Jordi Besora, C‑82/12, EU:C:2014:108, σκέψη 41).

61      Ειδικότερα, το Δικαστήριο κατέφυγε στη λύση αυτή μόνον υπό πολύ συγκεκριμένες περιστάσεις, όταν, ιδίως, υπήρχε κίνδυνος σοβαρών οικονομικών συνεπειών οφειλομένων, ιδίως, στον μεγάλο αριθμό των εννόμων σχέσεων που είχαν συσταθεί καλόπιστα βάσει ρυθμίσεως η οποία εθεωρείτο νομίμως ισχύουσα και εφόσον προέκυπτε ότι οι ιδιώτες και οι εθνικές αρχές είχαν παρακινηθεί σε συμπεριφορά αντιβαίνουσα στο δίκαιο της Ένωσης λόγω αντικειμενικής και σοβαρής αβεβαιότητας ως προς το περιεχόμενο των διατάξεων του δικαίου της Ένωσης, αβεβαιότητας στη δημιουργία της οποίας είχε ενδεχομένως συμβάλει η ίδια η συμπεριφορά άλλων κρατών μελών ή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2014, Transportes Jordi Besora, C‑82/12, EU:C:2014:108, σκέψη 42 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

62      Εν προκειμένω, όσον αφορά το πρώτο κριτήριο, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, με την απόφαση της 21ης Οκτωβρίου 2010, Padawan (C‑467/08, EU:C:2010:620, σκέψη 53), το Δικαστήριο είχε ήδη αποφανθεί σχετικά με το κατά πόσον συνάδει προς το δίκαιο της Ένωσης ένα σύστημα που προβλέπει την άνευ διακρίσεως επιβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής σε όλους τους τύπους συσκευών και υποθεμάτων ψηφιακής αναπαραγωγής, ακόμη και στην περίπτωση που αποκτώνται από μη φυσικά πρόσωπα, για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή. Υπό τις συνθήκες αυτές, η SIAE ουδόλως μπορεί να ισχυριστεί ότι σχημάτισε την πεποίθηση ότι η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης ρύθμιση ήταν σύμφωνη προς το δίκαιο της Ένωσης, λόγω της μη προβολής εκ μέρους της Επιτροπής αντιρρήσεων ως προς το συμβατό της εν λόγω νομοθεσίας με το δίκαιο της Ένωσης.

63      Εν πάση περιπτώσει, όσον αφορά το δεύτερο κριτήριο, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η SIAE δεν απέδειξε την ύπαρξη σοβαρών διαταραχών, δεδομένου ότι περιορίστηκε να αναφέρει ότι οι αποζημιώσεις έχουν ήδη στο σύνολό τους κατανεμηθεί στους δικαιούχους και ότι «δεν θα ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, σε θέση να ανακτήσει αυτά τα ποσά».

64      Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να περιορισθούν τα διαχρονικά αποτελέσματα της παρούσας αποφάσεως.

 Επί των δικαστικών εξόδων

65      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) αποφαίνεται:

Το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο βʹ, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία, αφενός, εξαρτά την απαλλαγή από την καταβολή του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής όσον αφορά τους κατασκευαστές και τους εισαγωγείς συσκευών και υποθεμάτων που προορίζονται για χρήση προδήλως ξένη προς την ιδιωτική αντιγραφή από τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ ενός φορέα, ο οποίος διαθέτει εκ του νόμου μονοπώλιο εκπροσωπήσεως των συμφερόντων των δημιουργών των έργων, και των υποχρέων για την καταβολή της αποζημιώσεως ή των επαγγελματικών ενώσεών τους και, αφετέρου, προβλέπει ότι την επιστροφή του εν λόγω τέλους, όταν αυτό έχει αχρεωστήτως καταβληθεί, μπορεί να ζητήσει μόνον ο τελικός χρήστης των εν λόγω συσκευών και υποθεμάτων.

Αριθμός 1290/2017

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β'
 

Περίληψη

Έκπτωση εξόδων μόνιμης εγκατάστασης Αλλοδαπής εταιρίας -  Σύμβαση Ελλάδος Γαλλίας για την αποφυγή διπλής φορολογίας. -  Οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 4 της ελληνογαλλικής σύμβασης δεν καταργήθηκαν, ως ειδικές, με τις νεότερες διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 100 του ν. 2238/1994 και, επομένως, και μετά την ισχύ του ως άνω άρθρου 100 παρ. 2 του ν. 2238/1994, προκειμένου να γίνει έκπτωση εξόδων από τα ακαθάριστα έσοδα επιχείρησης της Γαλλίας η οποία έχει μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και να εξευρεθούν τα καθαρά κέρδη της επιχείρησης αυτής στην Ελλάδα, είτε τα έξοδα αυτής πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, είτε εκτός αυτής, πρέπει κατ' αρχήν να εξετασθεί αν τα έξοδα αυτά πραγματοποιούνται για τους σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης.
Αν υφίσταται η προϋπόθεση αυτή, τα έξοδα εκπίπτονται από τα ακαθάριστα έσοδα της μόνιμης εγκατάστασης ανεξάρτητα από το ύψος τους, χωρίς τον τιθέμενο από τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 100 περιορισμό ως προς το ανώτατο όριο εκπτώσεως του εκεί αναφερόμενου είδους εξόδου.

ΣτΕ  1290/2017

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 11 Δεκεμβρίου 2013, με την εξής σύνθεση: Ν. Μαρκουλάκης, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και της αναπληρώτριας Προέδρου, που είχαν κώλυμα, Γ. Τσιμέκας, Hρ. Τσακόπουλος, Σύμβουλοι, Ευστ. Σκούρα, Ο.-Μ. Βασιλάκη, Πάρεδροι. Γραμματέας η Κ. Κεχρολόγου.
 

Για να δικάσει την από 3 Φεβρουαρίου 2006 αίτηση:
 

του Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. ΦΑΕΕ Αθηνών, ο οποίος παρέστη με την Γεωργία Μπουρδάκου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
· κατά της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "....", που εδρεύει στο .... (....), η οποία παρέστη με τον δικηγόρο Σπυρίδωνα Μαράτο (A.M. 6564), που τον διόρισε με ειδικό πληρεξούσιο.
 

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Προϊστάμενος επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 2057/2005 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Ευστ. Σκούρα.
 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο του αναιρεσείοντος Προϊσταμένου, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο της αναιρεσίβλητης εταιρείας, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.
 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα Σκέφθηκε κατά τον Νόμο
 

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης δεν απαιτείται, κατά το νόμο, η καταβολή παραβόλου.
 

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η αναίρεση της 2057/2005 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε έφεση του Δημοσίου κατά της 14.015/2003 απόφασης "του "Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την απόφαση αυτή, κατά μερική αποδοχή προσφυγής της ήδη αναιρεσίβλητης εταιρίας, είχε ακυρωθεί η σιωπηρή απόρριψη επιφύλαξης που είχε αυτή διατυπώσει στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2001 (χρήση 2000) σε „σχέση με την έκπτωση μόνον 5% των εξόδων της λόγω της μόνιμης εγκατάστασής της στην Ελλάδα, είχε δε διαταχθεί η κατόπιν φορολογικού ελέγχου των κατά τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών της αναιρεσίβλητης εκπεστέων δαπανών της, κατά το μέρος που αφορούν στην πραγματοποίηση σκοπών της μόνιμης εγκατάστασής της στην Ελλάδα, διενέργεια νέας εκκαθάρισης και η επιστροφή του τυχόν αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου.

3. Επειδή, στο άρθρο 31 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ), που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2238/1994 (Α' 151), ορίζεται ότι «1. Το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων, που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία τρίτης κατηγορίας του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων ... εξευρίσκεται λογιστικώς με έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα ... των ακόλουθων εξόδων: α) των γενικών εξόδων διαχείρισης ...». Περαιτέρω, στην παράγραφο 2 του άρθρου 100 του ίδιου Κώδικα, όπως αυτή αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 12 του άρθρου 14 του ν. 2459/1997 (Α' 17), ορίζεται ότι «Για να προσδιοριστεί το καθαρό κέρδος που προκύπτει στην Ελλάδα από τη μόνιμη εγκατάσταση αλλοδαπής επιχείρησης, η επιβάρυνση της μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα με γενικά έξοδα διαχείρισης και διάφορα άλλα έξοδα οργάνωσης και λειτουργίας της, που πραγματοποιούνται από την έδρα της επιχείρησης που βρίσκεται στην αλλοδαπή, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από πέντε τοις εκατό (5%) των εξόδων διοικητικής λειτουργίας που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα από τη μόνιμη εγκατάσταση της αλλοδαπής επιχείρησης, όπως αυτά εμφανίζονται στις οικονομικές καταστάσεις κάθε δεδομένης διαχειριστικής χρήσης ...». Τέλος, στο άρθρο 4 της σύμβασης μεταξύ της Ελλάδας και της Γαλλίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σε σχέση προς τον φόρο εισοδήματος, η οποία κυρώθηκε με το ν.δ. 4386/1964 (Α' 192), ορίζεται ότι «1. Τα κέρδη μιας επιχειρήσεως ενός των Συμβαλλομένων Κρατών δεν φορολογούνται ειμή εντός του Κράτους τούτου, εφ' όσον η επιχείρησις δεν ασκεί βιομηχανικήν ή εμπορικήν δραστηριότητα εντός του ετέρου Συμβαλλομένου Κράτους δια μονίμου εν αυτώ εγκαταστάσεως. Εάν η επιχείρησις ασκή τοιαύτην δραστηριότητα, δύναται το έτερον Κράτος να επιβάλη φόρον επί των κερδών της επιχειρήσεως, αλλά μόνον επί εκείνων άτινα προέρχονται εκ της ως άνω μονίμου εγκαταστάσεως. :2. Εάν επιχείρησις ενός των Συμβαλλομένων Κρατών ασκή βιομηχανικήν ή εμπορικήν δραστηριότητα εντός του ετέρου Συμβαλλομένου Κράτους δια μονίμου εν αυτώ εγκαταστάσεως, τότε εις έκαστον των συμβαλλομένων Κρατών η μόνιμος εγκατάστασις θα θεωρήται ως πραγματοποιήσασα τα κέρδη εκείνα, άτινα υπολογίζεται ότι θα επραγματοποίει εάν ήτο διάφορος και ανεξάρτητος επιχείρησις ασχολουμένη εις την αυτήν ή παρομοίαν δραστηριότητα υπό παρομοίας ή αναλόγους συνθήκας και ενεργούσα τελείως ανεξαρτήτως από της επιχειρήσεως της οποίας αποτελεί μόνιμον εγκατάστασιν. 3. Κατά τον υπολογισμόν των κερδών μονίμου τινός εγκαταστάσεως, εκπίπτονται αι δαπάναι αι διατεθείσαι δια τους επιδιωκομένους υπό της μονίμου εγκαταστάσεως ταύτης σκοπούς, συμπεριλαμβανομένων των διοικητικών και διαχειριστικών εν γένει εξόδων, των πραγματοποιούμενων είτε εντός του Κράτους, όπου ευρίσκεται η μόνιμος αυτή εγκατάστασις, είτε αλλαχού».
 

4. Επειδή, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η αναιρεσίβλητη, με έδρα στη Γαλλία και αντικείμενο τραπεζικές εργασίες, διατηρούσε, κατά τον κρίσιμο χρόνο, μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα (.....). Με την από 9.5.2001 δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2001 (χρήση 2000), που υπέβαλε στον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕΕ Αθηνών, δήλωσε φορολογητέα καθαρά κέρδη από τη μόνιμη εγκατάστασή της στην Ελλάδα 1.964.065.721 δραχμές.
Προηγουμένως, από τα ακαθάριστα έσοδα της μόνιμης εγκατάστασής της εξέπεσε τα γενικά έξοδα διαχείρισης και διάφορα άλλα έξοδα, που πραγματοποιήθηκαν από την έδρα της επιχείρησής της στην αλλοδαπή και αφορούσαν και το υποκατάστημα της στην Ελλάδα, με τον προβλεπόμενο περιορισμό από το άρθρο 100 παρ. 2 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος [ν. 2238/1994, όπως είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 14 παρ. 12 του ν. 2459/1997], ήτοι μέχρι 5% των εξόδων διοικητικής λειτουργίας που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα από τη μόνιμη εγκατάστασή της.
Διατύπωσε επίσης την κατ' άρθρ. 61 πάρ. 5 του ΚΦΕ επιφύλαξη με αύξοντα αριθμό 23808/9.5.2001, σύμφωνα με την οποία, κατά τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών της μόνιμης εγκατάστασής της στην Ελλάδα, έπρεπε να εκπεσθεί το σύνολο των εκ δρχ. 354.589.079 δαπανών, οι οποίες διατέθηκαν από την έδρα της επιχείρησης στη Γαλλία για τους σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα, κατ' εφαρμογή του άρθρου 4 παρ. 3 της σύμβασης μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σε σχέση με το φόρο εισοδήματος, και όχι μόνο το ποσό των 40.000.000 δραχμών, που αντιστοιχούσε στο ποσοστό που ορίζεται στο άρθρο 100 παρ. 2 του ΚΦΕ (σύνολο δαπανών 800.000.000 δρχ. Χ 5%).
Επίσης, με την ίδια επιφύλαξη ζήτησε να της επιστραφεί φόρος εισοδήματος 202.699.203 δρχ. που, όπως ισχυρίσθηκε, κατέβαλε αχρεωστήτως με βάση τη δήλωσή της. Η επιφύλαξη αυτή απορρίφθηκε από τη φορολογική αρχή σιωπηρά, με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από την υποβολή της.
Με προσφυγή που άσκησε κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξης η αναιρεσίβλητη εταιρία, αμφισβητώντας την εφαρμογή στην περίπτωσή της του προβλεπόμενου από τις ως άνω διατάξεις του ΚΦΕ ποσοστιαίου περιορισμού, υποστήριξε όσα είχε προβάλει και με την επιφύλαξή της σε σχέση με το ύψος των εκπεστέων δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα της μόνιμης εγκατάστασής στην Ελλάδα. Επανέφερε δε το αίτημά της περί επιστροφής σ' αυτήν του, κατά τους ισχυρισμούς της, αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου εισοδήματος 202.699.203 δρχ., ζητώντας, ειδικότερα, την ακύρωση της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξής της, την αποδοχή της τελευταίας και τη νέα εκκαθάριση του φόρου της δήλωσής της.
Με την πρωτόδικη απόφαση έγινε δεκτό ότι οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 4 της ελληνογαλλικής σύμβασης δεν καταργήθηκαν, ως ειδικές, με τις νεότερες διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 100 του ν. 2238/1994 και ότι, επομένως, «και μετά την ισχύ του ως άνω άρθρου 100 παρ. 2 του ν. 2238/1994, προκειμένου να γίνει έκπτωση εξόδων από τα ακαθάριστα έσοδα επιχείρησης της Γαλλίας η οποία έχει μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα και να εξευρεθούν τα καθαρά κέρδη της επιχείρησης αυτής στην Ελλάδα, είτε τα έξοδα αυτής πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, είτε εκτός αυτής, πρέπει κατ' αρχήν να εξετασθεί αν τα έξοδα αυτά πραγματοποιούνται για τους σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης.
Αν υφίσταται η προϋπόθεση αυτή, τα έξοδα εκπίπτονται από τα ακαθάριστα έσοδα της μόνιμης εγκατάστασης ανεξάρτητα από το ύψος τους, χωρίς τον τιθέμενο από τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 100 περιορισμό ως προς το ανώτατο όριο εκπτώσεως του εκεί αναφερόμενου είδους εξόδου».
Ακολούθως, κατόπιν της ερμηνείας αυτής, το διοικητικό πρωτοδικείο έκρινε ότι η αναιρεσίβλητη εδικαιούτο «να εκπέσει, για το κρίσιμο οικονομικό έτος, από τα ακαθάριστα έσοδα της μόνιμης εγκατάστασής της στην Ελλάδα τα έξοδα διοικήσεως αυτής, χωρίς τον ως άνω ποσοστιαίο περιορισμό, εφ' όσον και καθ' ο μέρος αυτά πραγματοποιήθηκαν, είτε στην Ελλάδα είτε εκτός αυτής, για τους σκοπούς της μόνιμης εγκαταστάσεώς της στην Ελλάδα» και ότι, επομένως, μη νομίμως η φορολογική αρχή αρνήθηκε, άνευ ετέρου, την έκπτωση.
Περαιτέρω, το διοικητικό πρωτοδικείο δέχθηκε ότι εν όψει του ότι με την προσφυγή άγεται ενώπιον του «μόνο το θέμα της εφαρμογής ή μη του ως άνω ποσοστιαίου περιορισμού ως προς το ύψος των κατά τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών της [αναιρεσίβλητης] εκπεστέων δαπανών της, το αίτημα για επιστροφή φόρου ποσού 202.699.203 δρχ., το οποίο η [αναιρεσίβλητη] κατέβαλε για το κρίσιμο οικονομικό έτος λόγω του προσδιορισμού των καθαρών κερδών της χωρίς την έκπτωση όλων των εξόδων διοικήσεώς της, τα οποία πραγματοποιήθηκαν είτε στην Ελλάδα είτε εκτός αυτής, δεν είναι δυνατό να γίνει δεκτό, καθ' όσον συναρτάται με την κρίση εάν πράγματι οι ως άνω δαπάνες αφορούν και κατά ποιο μέρος την πραγματοποίηση των σκοπών της μόνιμης εγκατάστασης της [αναιρεσίβλητης] στην Ελλάδα, θέμα το οποίο εκφεύγει των ορίων» της προσφυγής.
Κατόπιν τούτου, το διοικητικό πρωτοδικείο έκανε εν μέρει δεκτή την προσφυγή, ακύρωσε την σιωπηρή αρνητική απάντηση, έκανε δεκτή την επιφύλαξη και διέταξε να διενεργηθεί, κατόπιν φορολογικού ελέγχου των κατά τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών της αναιρεσίβλητης εκπεστέων δαπανών της, κατά το μέρος κατά το οποίο αφορούν την πραγματοποίηση σκοπών της μόνιμης εγκατάστασής της στην Ελλάδα, νέα εκκαθάριση του φόρου εισοδήματος της για το οικονομικό έτος 2001 και να επιστραφεί σε αυτήν το ποσό του φόρου το οποίο τυχόν καταβλήθηκε χωρίς να οφείλεται.
Με έφεση που άσκησε το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης, προέβαλε ότι εφαρμοστέες εν προκειμένω ήταν οι διατάξεις του άρθρ. 100 παρ. 2 του ΚΦΕ και ότι οι διατάξεις αυτές δεν είναι αντίθετες προς τις διατάξεις του άρθρου 4 παρ. 3 της ελληνογαλλικής σύμβασης, οι οποίες αναφέρονται στις δαπάνες που πραγματοποιούνται από την εταιρία που είναι εγκατεστημένη στην Ελλάδα για την επίτευξη των σκοπών της είτε εντός του κράτους όπου βρίσκεται η μόνιμη αυτή εγκατάσταση είτε αλλαχού και όχι στις δαπάνες που πραγματοποιούνται από την τράπεζα του εξωτερικού (γαλλική Societe Generale) για λογαριασμό της ελληνικής επιχείρησης και για τις οποίες τέθηκε ο περιορισμός 5% του άρθρου 100 παρ. 2 του ν. 2238/1994.
Το διοικητικό εφετείο απέρριψε τον λόγο εφέσεως και την έφεση στο σύνολο της, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, με την αυτή αιτιολογία, με τη σκέψη δηλαδή ότι οι ως άνω διατάξεις της ελληνογαλλικής σύμβασης δεν καταργήθηκαν, ως ειδικές, με τις νεώτερες διατάξεις του άρθρου 100 παρ. 2 του ΚΦΕ, οι οποίες έχουν γενικό χαρακτήρα, και ότι οι πρώτες δεν θέτουν περιορισμό ως προς το ύψος των εκπεστέων εξόδων και κατά συνέπεια η αναιρεσίβλητη εταιρία εδικαιούτο να εκπέσει από τα ακαθάριστα έσοδα της μόνιμης εγκατάστασής της στην Ελλάδα το σύνολο των δαπανών που πραγματοποίησε, κατά την κρινόμενη διαχειριστική περίοδο του έτους 2000, στη Γαλλία για τους σκοπούς αυτής της μόνιμης εγκατάστασης.

5. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως το Δημόσιο προβάλλει ότι το διοικητικό εφετείο δεν εξέτασε, όπως όφειλε, αν οι ένδικες δαπάνες πραγματοποιήθηκαν πράγματι για τους σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα, αν ήταν παραγωγικές και σε ποια δικαιολογητικά στηρίζονταν, δεν διευκρίνισε αν το σύνολο ή μέρος μόνο των δαπανών αφορούσαν έξοδα διαχείρισης και διοίκησης για τους σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα, ούτε ανέφερε τον τρόπο επιμερισμού των εξόδων που η γαλλική μητρική εταιρία πραγματοποίησε ενδεχομένως ταυτόχρονα για λογαριασμό περισσότερων θυγατρικών της εταιριών. Ο λόγος, όμως, αυτός είναι απορριπτέος, διότι δεν πλήττει σκέψεις της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, δοθέντος ότι το ζήτημα αυτό δεν αποτέλεσε αντικείμενο της δίκης ενώπιον του διοικητικού εφετείου επί εφέσεως του Δημοσίου, εφόσον μάλιστα με την πρωτόδικη απόφαση είχε κριθεί ότι έπρεπε να γίνει νέα εκκαθάριση του φόρου εισοδήματος του οικείου οικονομικού έτους, μετά από φορολογικό έλεγχο των κατά τον προσδιορισμό των καθαρών κερδών της αναιρεσίβλητης εκπεστέων δαπανών της, καθ' ο μέρος αφορούν στην πραγματοποίηση σκοπών της μόνιμης εγκατάστασης της στην Ελλάδα.
 

6. Επειδή, μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
 

Δια ταύτα
Απορρίπτει την αίτηση.
Επιβάλλει στο Δημόσιο τη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, η οποία ανέρχεται σε τετρακόσια εξήντα (460) ευρώ.
 

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 18 Μαΐου 2015
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 10ης Μαίου 2017.

Αριθμ. ΔΑΕΦΚ/οικ. 3165 /A321

(ΦΕΚ Β' 2820/11-8-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις της από 28.07.1978 πράξης νομοθετικού περιεχομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας «περί αποκαταστάσεως ζημιών εκ σεισμών 1978 εις περιοχή Βορείου Ελλάδος και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων» που κυρώθηκε με το ν. 867/1979 (Α’ 24) και ειδικότερα τις διατάξεις του άρθρου 2, παρ. 2, άρθρου 3 και του άρθρου 5, παρ.4 της πράξεως.

2. Τις διατάξεις των άρθρων 1 και 2 της από 26.03.1981 πράξης νομοθετικού περιεχομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας «περί αποκαταστάσεως ζημιών εκ σεισμών 1981 και ρυθμίσεως ετέρων συναφών θεμάτων» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 1190/1981 (Α΄203).

3. Τις διατάξεις του άρθρου πέμπτου του ν. 1190/1981 (Α΄203) όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το άρθρο 1, παρ. 42 και 43 του ν. 2412/1996 (Α΄123) «Μεταφορά αρμοδιοτήτων από το Υπουργικό Συμβούλιο σε άλλα Κυβερνητικά όργανα και άλλες διατάξεις».

4. Τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 1283/ 1982 (Α΄114) «Για τις προθεσμίες υποβολής αιτήσεων δανειοδότησης των σεισμοπλήκτων και τη ρύθμιση άλλων θεμάτων».

5. Το π.δ. 109/2014 (Α΄176) «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων».

6. Το άρθρο 3 του π.δ/τος 70/2015 (Α΄114) που αφορά στην ανασύσταση του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

7. Το άρθρο 4 του π.δ/τος 123/2016 (Α΄208) που αφορά στη μετονομασία του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών κα Δικτύων σε Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.

8. Το π.δ. 125/2016 (Α΄210) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

9. Την παράγραφο 2β του αρ. 107 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C326/26.10.2012), σύμφωνα με την οποία «Συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά, οι ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα» καθώς και τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 651/2014 της Επιτροπής της 17ης Ιουνίου 2014 και τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 702/2014 της Επιτροπής της 25ης Ιουνίου 2014.

10. Την Δ16α/04/773/29.11.1990 (Β΄746) κοινή απόφαση Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως και Αν. Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., «Εξαίρεση διοικητικών πράξεων ή εγγράφων από τον κανόνα των τριών υπογραφών».

11. Την αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (B΄2584) κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Οικονομικών, Υποδομών και Μεταφορών με θέμα «Οριοθέτηση περιοχών και χορήγηση στεγαστικής συνδρομής για την αποκατάσταση των ζημιών σε κτίρια από τον σεισμό της 12ης Ιουνίου 2017, σε περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου».

12. Την αριθμ. οικ/1061/Α345/05.02.2002 (Β΄163) (Ορθή επανάληψη 27.2.2002) απόφαση Υφυπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. «Προθεσμία υποβολής ενστάσεων κατά Πράξεων των Τομέων και Γραφείων Αποκατάστασης Σεισμοπαθών-Πλημμυροπαθών κ.λπ. και αιτήσεων για επανεξέταση κτιρίων».

13. Την αριθμ. οικ: 6772/Β9β/19.12.2011 (Β΄3201) απόφαση του Υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων «Τιμολόγιο υπολογισμού δαπάνης των εργασιών επισκευής για την αποκατάσταση των ζημιών σε κτίρια που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές (σεισμό, πυρκαγιά, πλημμύρα, κατολίσθηση) και της αντίστοιχης Στεγαστικής Συνδρομής».

14. Την αριθμ. οικ.4212/Β11/2-10-2013 (Β΄2661) απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Έργων με θέμα «Καθορισμός ελαχίστων υποχρεωτικών απαιτήσεων για την κατάθεση φακέλων επισκευής κτιρίων από Φέρουσα Τοιχοποιία που έχουν υποστεί βλάβες από σεισμό».

15. Την αριθμ. 1455/ΣΤ8/20-2-2014 (B΄455) απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Έργων με θέμα «Καθορισμός ελαχίστων υποχρεωτικών απαιτήσεων για τη σύνταξη μελετών αποκατάστασης κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα, που έχουν υποστεί βλάβες από σεισμό και την έκδοση των σχετικών αδειών επισκευής».

16. Την αριθμ. οικ. 7791/Α314/24-9-2014 (Β΄2658) απόφαση Υπουργού Υ.ΜΕ.ΔΙ. με θέμα «Καθορισμός Διαδικασίας Ελέγχου Κτιρίων, Ελέγχου Φακέλων Επισκευής και Ανακατασκευής Κτιρίων καθώς και εκδίκασης Ενστάσεων, μετά από Φυσικές Καταστροφές».

17. Το ν. 3861/2010 (Α΄112) «Ενίσχυση της διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο Διαδίκτυο ‘‘Πρόγραμμα Διαύγεια’’ και άλλες διατάξεις».

18. To ν. 3469/2006 (Α΄131) «Εθνικό Τυπογραφείο, Εφημερίς της Κυβερνήσεως και λοιπές διατάξεις».
και επειδή, θα πρέπει να αποκατασταθούν οι βλάβες που έχουν προκληθεί στα κτίρια από τον σεισμό της 12ης Ιουνίου 2017, σε περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου,

αποφασίζουμε:

Τον καθορισμό των προθεσμιών και της διαδικασίας χορήγησης στεγαστικής συνδρομής για ανακατασκευή, αυτοστέγαση, αποπεράτωση και επισκευή κτιρίων που έχουν πληγεί από τον σεισμό της 12ης Ιουνίου 2017, σε περιοχές της Περιφερειακής Ενότητας Λέσβου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου.

Επισημαίνεται ότι όπου αναφέρεται στην παρούσα απόφαση «αρμόδια Υπηρεσία», είναι η Υπηρεσία που έχει οριστεί στην κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής (ΔΑΕΦΚ/2641/ Α325/18.7.2017 (Β΄2584)).

Α. ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ (Σ.Σ.)

Ι. ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ

I.1 ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ

α) Η αίτηση για Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή, υποβάλλεται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός ενός (1) έτους από την ημερομηνία παραλαβής του Πρωτοκόλλου Αυτοψίας Επικινδύνως Ετοιμόρροπου Κτιρίου (Π.Α.Ε.Ε.Κ.) ή της Εκθέσεως Αυτοψίας με το οποίο το κτίριο κρίνεται κατεδαφιστέο (όπως αυτό ορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής).

β) Οι αιτήσεις για Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ. και Γ΄ δόσης Σ.Σ. Ανακατασκευής υποβάλλονται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός προθεσμίας επτά (7) ετών από την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή, στην περίπτωση που η Σ.Σ. αποτελείται από δάνειο και κρατική αρωγή ή αντίστοιχα έξι (6) ετών στην περίπτωση που η Σ.Σ. αποτελείται μόνο από δωρεάν κρατική αρωγή επειδή αποδεδειγμένα δεν χορηγείται δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα.

Επισημαίνεται ότι για κτίρια που ανήκουν σε επιχειρήσεις (κτίρια που ιδιοκτησιακά ανήκουν ή σε φυσικά πρόσωπα τα οποία ασκούν οικονομική δραστηριότητα σε αυτά ή σε εταιρείες) ισχύουν και όσα αναφέρονται στο κεφάλαιο B. «ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ»

Σε περίπτωση που οι ενδιαφερόμενοι/-ες δεν προσκομίσουν εντός των ανωτέρω προθεσμιών όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά όπως καθορίζονται παρακάτω, οι αιτήσεις θα τίθενται στο Αρχείο με απόφαση του/της Προϊσταμένου/-ης της αρμόδιας Υπηρεσίας.

I.2 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

Η διαδικασία χορήγησης Σ.Σ για ανακατασκευή χωρίζεται σε τέσσερα στάδια:

1ο στάδιο:
Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή

Ο/Η ιδιοκτήτης/-τρια του πληγέντος κτιρίου πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή, συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

1. Πρωτόκολλο Αυτοψίας Επικίνδυνα Ετοιμόρροπου Κτιρίου (Π.Α.Ε.Ε.Κ.) ή Έκθεση αυτοψίας σεισμόπληκτου κτιρίου δομημένου από Ευτελή Υλικά, που εκδόθηκε από την αρμόδια Υπηρεσία, με το οποίο το κτίριο κρίθηκε κατεδαφιστέο.

Στην περίπτωση που στο Πρωτόκολλο Αυτοψίας Επικίνδυνα Ετοιμόρροπου Κτιρίου (Π.Α.Ε.Ε.Κ.), δεν είναι ακριβής ο προσδιορισμός των διαστάσεων, ή της χρήσης κ.λπ. (λόγω των ειδικών συνθηκών κατά τη διενέργεια της αυτοψίας) δύναται η αρμόδια Υπηρεσία να ζητήσει επιπλέον δικαιολογητικά κατά περίπτωση:

i) Παραστατικά στοιχεία διαπίστωσης της ύπαρξης του κτιρίου (π.χ. φωτογραφίες, ορθοφωτογραφίες, αεροφωτογραφίες για τη διαπίστωση της κατάστασης του κτιρίου πριν το σεισμό).

ii) Παραστατικά διαπίστωσης του εμβαδού και της χρήσης του (π.χ. οικοδομική άδεια, τίτλοι ιδιοκτησίας, στοιχεία κτηματολογίου, αποδείξεις Ο.Κ.Ω., δήλωση περιουσιολογίου (Ε9) ΔΟΥ κ.λπ.).

iii) Στοιχεία ότι το κτίριο δεν ήταν εγκαταλελειμμένο (π.χ. αποδείξεις Ο.Κ.Ω., Δημοτικών τελών, Κοινοτικών τελών, έντυπα Ε1 και Ε2 ΔΟΥ, κ.λπ.).

Η Δ.Α.Ε.Φ.Κ. ως αρμόδια Υπηρεσία, διατηρεί το δικαίωμα, μετά την κατεδάφιση του κτιρίου, να τροποποιήσει αυτοδίκαια το Π.Α.Ε.Ε.Κ. ως προς τις διαστάσεις του, μετά τον ακριβή προσδιορισμό τους από το ίχνος του κτιρίου.

2. Τίτλους ιδιοκτησίας του ακινήτου (εις διπλούν στην περίπτωση που δεν έχουν ήδη κατατεθεί) με το τοπογραφικό διάγραμμα που τους συνοδεύει.

3. Πρόσφατο πιστοποιητικό ιδιοκτησίας από το αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό φύλλο από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (εις διπλούν).

4. Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 (εις διπλούν με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής), με το παρακάτω κείμενο:
α) Δεν έχω πάρει άλλο άτοκο δάνειο ή δωρεάν κρατική αρωγή από άλλο φορέα για το ίδιο κτίριο λόγω των βλαβών που υπέστη από το σεισμό της ………………….. και βρίσκεται επί της οδού …………….… στην Τοπική/Δημοτική Κοινότητα ……………. της Δημοτικής Ενότητας
………… του Δήμου ………………… Περιφερειακής Ενότητας……………………………………
β) Δεν έχω πάρει / Έχω πάρει ή Έχω αιτηθεί δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο ιδιοκτησίας μου εξαιτίας του σεισμού της …………………………………………
…………………………………..

(Σε περίπτωση που έχει ληφθεί (ή έχει αιτηθεί) δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο αναφέρονται τα στοιχεία του ώστε να ελεγχθεί η δυνατότητα χορήγησης επιπλέον δωρεάν κρατικής αρωγής).
γ) Επιθυμώ η δωρεάν κρατική αρωγή που δικαιούμαι να μου δοθεί για το κτίριό μου που κρίθηκε κατεδαφιστέο με τ.. αριθμ. ……………… Πρωτόκολλο Ε.Ε./ Έκθεση Ε.Υ και βρίσκεται ………………………………
……………………………………………………………
……………...
δ) Τα στοιχεία του/της ιδιοκτήτη/-τριας του ακινήτου την ημέρα του συμβάντος ήταν ………………..………
……………………………………………………………
………. και το κτίριο που περιγράφεται στ.. Πρωτόκολλο Ε.Ε./Έκθεση Ε.Υ είναι αυτό που βρίσκεται στο οικόπεδο που περιγράφεται στο αριθμ. …………………………… συμβόλαιο.

5. Στις περιπτώσεις που το ακίνητο έχει μεταβιβαστεί μετά την ημερομηνία του συμβάντος απαιτείται Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 (εις διπλούν) του/της προκατόχου του ακινήτου (με βεβαιωμένο τη γνήσιο της υπογραφής) με το παρακάτω κείμενο:
Δεν έχω πάρει άλλο άτοκο δάνειο ή δωρεάν κρατική αρωγή από άλλο φορέα για το ίδιο κτίριο λόγω των βλαβών που υπέστη από το σεισμό της ………………….. και βρίσκεται επί της οδού …………….… στην Τοπική/ Δημοτική Κοινότητα …………………. της Δημοτικής Ενότητας …………… του Δήμου ………………… Περιφερειακής Ενότητας………………………………… Δεν έχω πάρει/ Έχω πάρει ή Έχω αιτηθεί δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο ιδιοκτησίας μου που έχει πληγεί από το προαναφερόμενο συμβάν.
(Σε περίπτωση που έχει ληφθεί (ή έχει αιτηθεί) δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο αναφέρονται τα στοιχεία του ώστε να ελεγχθεί η δυνατότητα χορήγησης επιπλέον δωρεάν κρατικής αρωγής).

6. Οικοδομική άδεια του πληγέντος κτιρίου. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει οικοδομική άδεια απαιτείται ένα από τα παρακάτω:
• έγγραφο από την αρμόδια Υπηρεσία (Δασαρχείο ή Διεύθυνση Δασών) από το οποίο να βεβαιώνεται ο μη δασικός χαρακτήρας της έκτασης στην οποία βρίσκεται το πληγέν κτίριο,
• έγγραφο από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ. για τις περιπτώσεις που το πληγέν κτίριο βρίσκεται α) εντός σχεδίου πόλεως ή εντός οικισμού με εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή β) εντός νομίμως υφιστάμενου προ του έτους 1923 οικισμού ή γ) εντός των ορίων οικισμού μέχρι 2000 κατοίκους οριοθετημένου σύμφωνα με το π.δ. 24.4.85 (Δ΄181),
• οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο ή συμβολαιογραφική πράξη, από το οποίο προκύπτει ότι το κτίριο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλεως.

7. Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία), υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (εις διπλούν με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής), ότι έχει λάβει γνώση, πως η Σ.Σ. και τυχόν άλλες πληρωμές που λαμβάνονται για την αποκατάσταση των ζημιών του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 100% του κόστους αποκατάστασης της ζημίας, όπως αυτό αποδεικνύεται από τα σχετικά τιμολόγια προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών και πως σε αντίθετη περίπτωση περικόπτεται η Σ.Σ. και επιστρέφεται το υπερβάλλον ποσό που τυχόν έχει ήδη καταβληθεί.

8. Σε περίπτωση πληγέντος κτιρίου με επαγγελματική χρήση, που η οικονομική δραστηριότητα δεν ασκείται από τον ιδιοκτήτη/-τρια, αυτό θα δηλώνεται σε Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 (εις διπλούν με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής).

9. Φωτοαντίγραφο αστυνομικής ταυτότητας του/της ιδιοκτήτη/-τριας του ακινήτου.

10. Στις περιπτώσεις διατηρητέων κτιρίων απαιτούνται επίσης όλα τα απαραίτητα στοιχεία σχετικά με την απόδειξη του χαρακτηρισμού τους.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή. Στην υπόψη Βεβαίωση καθορίζεται το ύψος της Σ.Σ. (το ποσό του άτοκου δανείου και της δωρεάν κρατικής αρωγής) σύμφωνα με το εμβαδόν του πληγέντος κτιρίου και τη χρήση αυτού, όπως περιγράφονται στο Π.Α.Ε.Ε.Κ ή την Έκθεση αυτοψίας, καθώς και οι δόσεις χορήγησής της όπως αυτές καθορίζονται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.
Για τη χορήγηση της στεγαστικής συνδρομής σύμφωνα με τα παρακάτω, απαιτείται η έκδοση άδειας δόμησης για την ανέγερση νέου κτιρίου από την αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.).

2ο στάδιο:
Έγκριση Σ.Σ. για Ανακατασκευή Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ. Για την Έγκριση Σ.Σ. Ανακατασκευής και Χορήγησης Α΄ δόσης Σ.Σ. ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση συνοδευόμενη από τα ακό-
λουθα δικαιολογητικά:
α) Άδεια δόμησης του νέου κτιρίου (εις διπλούν).
β) Εγκεκριμένα σχέδια (αρχιτεκτονικά σχέδια και σχέδια ξυλοτύπων).
γ) Βεβαίωση κατεδάφισης του πληγέντος κτιρίου (παράγραφοι 9 και 10 του κεφαλαίου Γ’«ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» της παρούσας απόφασης).
δ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι επιθυμεί τη λήψη μόνο της δωρεάν κρατικής αρωγής (στις περιπτώσεις που δεν επιθυμεί τη λήψη δανείου).
ε) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
στ) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) δηλώνεται υπεύθυνα από τον/ την ιδιοκτήτη/-τρια του κτιρίου (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) αν το κτίριο είναι ασφαλισμένο, αν έχει αιτηθεί ή αν έχει ήδη λάβει αποζημίωση από αλλού (συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων) για την αποκατάσταση του κτιρίου, εξ αιτίας του εν λόγω σεισμού. Δηλώνεται επίσης το ποσό της αποζημίωσης που έχει λάβει και η επωνυμία του φορέα. Προσκομίζονται επίσης όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την αποζημίωση που έχει λάβει ή πρόκειται να λάβει από τον άλλο φορέα, όπως ασφαλιστήριο συμβόλαιο, απόφαση έγκρισης αποζημίωσης κ.λπ.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών εκδίδεται, από την αρμόδια Υπηρεσία, η Έγκριση Σ.Σ. για Ανακατασκευή – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ., και χορηγείται η πρώτη (Α΄) δόση της εγκεκριμένης Σ.Σ. όπως αυτή καθορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.
Στην περίπτωση που το νέο κτίριο δεν μπορεί να κατασκευαστεί στο οικόπεδο που υπήρχε το πληγέν κτίριο για οποιαδήποτε νόμιμη αιτία και ο/η δικαιούχος επικαλείται το λόγο αυτό για την ανέγερση του νέου κτιρίου σε άλλο οικόπεδο ιδιοκτησίας του/της εκτός της Δημοτικής Ενότητας αλλά εντός της Περιφερειακής Ενότητας, πρέπει να προσκομίσει τα στοιχεία που αποδεικνύουν το λόγο αυτό από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ..
Σε περίπτωση που το νέο κτίριο ανεγερθεί σε διαφορετικό οικόπεδο από αυτό που βρισκόταν το πληγέν κτίριο, ο/η δικαιούχος πρέπει να προσκομίσει τίτλους ιδιοκτησίας του νέου οικοπέδου (εις διπλούν) καθώς και πρόσφατο πιστοποιητικό ιδιοκτησίας από το αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό φύλλο από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (εις διπλούν).
Στην περίπτωση που αποδεδειγμένα δεν χορηγείται στον/στη δικαιούχο δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα, ο/η δικαιούχος θα πρέπει να προσκομίσει την έγγραφη αρνητική απάντηση του Πιστωτικού Ιδρύματος προκειμένου η Υπηρεσία να τροποποιήσει την Έγκριση Σ.Σ. για Ανακατασκευή Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ. Ανακατασκευής ώστε να του/της χορηγηθεί μόνο η αναλογούσα δωρεάν κρατική αρωγή της Α΄ δόσης στεγαστικής συνδρομής.

3ο στάδιο:
Βεβαίωση Προόδου Εργασιών Ανακατασκευής-Έγκριση Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ.

Μετά την περαίωση του φέροντος οργανισμού του νέου κτιρίου, ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Προόδου Εργασιών Ανακατασκευής και Έγκρισης Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ., συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Τεχνική Έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού όπου θα αναγράφονται οι εργασίες που έχουν εκτελεστεί.
β) Φωτογραφίες όψεων του νέου κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του ιδιοκτήτη.
γ) Έγγραφα της Υ.ΔΟΜ. από τα οποία προκύπτει ότι δεν έχουν διαπιστωθεί παραβάσεις ή ότι εφόσον υπήρχαν, αυτές έχουν αρθεί και ότι είναι δυνατή η συνέχιση των εργασιών.
Τα έγγραφα αυτά θα ζητούνται εφόσον αυτό απαιτείται από το ν. 4030/2011 (Α΄249).
Σε περίπτωση αλλαγών, τροποποιήσεων της άδειας δόμησης θα πρέπει να ενημερώνεται η Υπηρεσία με τα σχετικά στοιχεία.
δ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
ε) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) απαιτείται επιπλέον η προσκόμιση τιμολογίων προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών, για τις εργασίες που έχουν εκτελεστεί σύμφωνα με την τεχνική έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού, τα οποία αποδεικνύουν το κόστος αποκατάστασης.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών και αφού προηγηθεί η διενέργεια αυτοψίας από Μηχανικούς της αρμόδιας Υπηρεσίας για τη διαπίστωση της εκτέλεσης των απαιτούμενων εργασιών, εκδίδεται Βεβαίωση Προόδου Εργασιών Ανακατασκευής – Έγκριση Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ..
Με τη βεβαίωση αυτή χορηγείται στον/στη δικαιούχο η δεύτερη (Β΄) δόση της εγκεκριμένης Σ.Σ. όπως αυτή καθορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.
Επισημαίνεται ότι κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για έκδοση Βεβαίωσης Προόδου Εργασιών Ανακατασκευής και Έγκρισης Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ., η οικοδομική άδεια του νέου κτιρίου θα πρέπει να είναι σε ισχύ.

4ο στάδιο:
Έγκριση Χορήγησης Γ΄ δόσης Σ.Σ. Ανακατασκευής

i) Περιπτώσεις χορήγησης στεγαστικής συνδρομής αποτελούμενη από δάνειο και δωρεάν κρατική αρωγή Μετά την περαίωση του νέου κτιρίου ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Περαίωσης Εργασιών Ανακατασκευής και Έγκρισης Χορήγησης Γ’δόσης Σ.Σ., συνοδευόμενη
από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Υπεύθυνη δήλωση του/της ιδιώτη Μηχανικού στην οποία θα δηλώνει ότι έχει περαιωθεί το νέο κτίριο εντός του χρόνου ισχύος της οικοδομικής άδειας.
β) Φωτογραφίες όψεων του νέου κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του/ της ιδιοκτήτη/-τριας.
γ) Αντίγραφο του Πιστοποιητικού Ελέγχου Κατασκευής (Π.Ε.Κ.) της Υ.ΔΟΜ..
δ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
στ) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) απαιτείται επιπλέον η προσκόμιση τιμολογίων προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών, για τις εργασίες που έχουν εκτελεστεί σύμφωνα με την οικοδομική άδεια, τα οποία αποδεικνύουν το κόστος αποκατάστασης.
ii) Περιπτώσεις χορήγησης στεγαστικής συνδρομής αποτελούμενη μόνο από δωρεάν κρατική αρωγή
Ειδικά και μόνο για τις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα δεν χορηγείται από το Πιστωτικό Ίδρυμα άτοκο δάνειο και λαμβάνεται μόνο η δωρεάν κρατική αρωγή, η αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Εκτέλεσης Εργασιών Ανακατασκευής και Έγκρισης Χορήγησης Γ΄ δόσης Σ.Σ. υποβάλλεται μετά την περαίωση της τοιχοποιίας και των επιχρισμάτων του νέου κτιρίου. Η αίτηση αυτή συνοδεύεται από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Τεχνική Έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού όπου θα αναγράφονται οι εργασίες που έχουν εκτελεστεί.
β) Φωτογραφίες όψεων του νέου κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του/ της ιδιοκτήτη/-τριας.
γ) Έγγραφα της Υ.ΔΟΜ. από τα οποία προκύπτει ότι δεν έχουν διαπιστωθεί παραβάσεις ή ότι εφόσον υπήρχαν, αυτές έχουν αρθεί και ότι είναι δυνατή η συνέχιση των εργασιών.
Τα έγγραφα αυτά θα ζητούνται εφόσον αυτό απαιτείται από το ν. 4030/2011 (Α΄249).
Σε περίπτωση αλλαγών, τροποποιήσεων της άδειας δόμησης θα πρέπει να ενημερώνεται η Υπηρεσία με τα σχετικά στοιχεία.
δ) Υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
ε) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) απαιτείται επιπλέον η προσκόμιση τιμολογίων προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών, για τις εργασίες που έχουν εκτελεστεί σύμφωνα με την τεχνική έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού, τα οποία αποδεικνύουν το κόστος αποκατάστασης.
Επισημαίνεται ότι κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για έκδοση Βεβαίωσης Εκτέλεσης Εργασιών Ανακατασκευής – Έγκριση Χορήγησης Γ΄ δόσης Σ.Σ. η οικοδομική άδεια του νέου κτιρίου θα πρέπει να είναι σε ισχύ.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών (περιπτώσεις i και ii) και αφού προηγηθεί η διενέργεια αυτοψίας από μηχανικούς της αρμόδιας Υπηρεσίας για τη διαπίστωση της εκτέλεσης των απαιτούμενων εργασιών εκδίδεται Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Ανακατασκευής – Έγκριση Χορήγησης Γ΄ δόσης Σ.Σ. ή Βεβαίωση Εκτέλεσης Εργασιών Ανακατασκευής – Έγκριση Χορήγησης Γ΄ δόσης Σ.Σ., ανάλογα με την περαίωση του νέου κτιρίου ή όχι, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα.
Με τη Βεβαίωση αυτή χορηγείται στον/στη δικαιούχο η τρίτη (Γ΄) δόση της εγκεκριμένης Σ.Σ. όπως αυτή καθορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.

ΙΙ. ΑΥΤΟΣΤΕΓΑΣΗ ΙΙ.1 ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ

α) Η αίτηση για Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση, υποβάλλεται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός ενός (1) έτους από την ημερομηνία παραλαβής του Πρωτοκόλλου Αυτοψίας Επικινδύνως Ετοιμόρροπου Κτιρίου (Π.Α.Ε.Ε.Κ.) ή της Εκθέσεως Αυτοψίας με το οποίο το κτίριο κρίνεται κατεδαφιστέο (όπως αυτό ορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής).
β) Η αίτηση για Έγκριση Σ.Σ. για Αυτοστέγαση-Χορήγηση Σ.Σ. υποβάλλεται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός προθεσμίας δεκαοκτώ (18) μηνών από την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση (αγορά έτοιμου κτιρίου).
γ) Οι αιτήσεις για Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ. και Γ΄ δόσης Σ.Σ. Αυτοστέγασης σε υπό ανέγερση κτίριο -υποβάλλονται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός προθεσμίας επτά (7) ετών από την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση, στην περίπτωση που η Σ.Σ. αποτελείται από δάνειο και κρατική αρωγή ή αντίστοιχα έξι (6) ετών στην περίπτωση που η Σ.Σ. αποτελείται μόνο από δωρεάν κρατική αρωγή επειδή αποδεδειγμένα δεν χορηγείται δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα.
Επισημαίνεται ότι για κτίρια που ανήκουν σε επιχειρήσεις (κτίρια που ιδιοκτησιακά ανήκουν ή σε φυσικά πρόσωπα τα οποία ασκούν οικονομική δραστηριότητα σε αυτά ή σε εταιρείες) ισχύουν και όσα αναφέρονται στο κεφάλαιο B. «ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ».
Σε περίπτωση που οι ενδιαφερόμενοι/-ες δεν προσκομίσουν εντός των ανωτέρω προθεσμιών όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά όπως καθορίζονται παρακάτω, οι αιτήσεις θα τίθενται στο Αρχείο με απόφαση του/της Προϊσταμένου/-ης της αρμόδιας Υπηρεσίας.

ΙI.2 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

ΙΙ.2α. ΑΓΟΡΑ ΕΤΟΙΜΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

Η διαδικασία χορήγησης Σ.Σ. για αυτοστέγαση χωρίζεται σε δύο στάδια:

1ο στάδιο:
Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση

Ο/Η ιδιοκτήτης/-τρια του πληγέντος κτιρίου πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση σε έτοιμο κτίριο συνοδευόμενη από τα δικαιολογητικά που προαναφέρθηκαν στο πρώτο (1ο) στάδιο της ανακατασκευής (Κεφ. Α παρ.Ι.2 της παρούσας απόφασης) με διαφοροποιημένη την Υπεύθυνη δήλωση (δικαιολογητικό (7)) για τις περιπτώσεις των επιχειρήσεων, η οποία θα αναγράφει ότι έχει λάβει γνώση, πως η Σ.Σ. και τυχόν άλλες πληρωμές που λαμβάνονται για την αποκατάσταση των ζημιών του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 100% του κόστους αποκατάστασης της ζημίας, όπως αυτό αποδεικνύεται από το αναγραφόμενο στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας τίμημα.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση σε έτοιμο κτίριο. Στην υπόψη Βεβαίωση καθορίζεται το ύψος της στεγαστικής συνδρομής (το ποσό του άτοκου δανείου και της δωρεάν κρατικής αρωγής) σύμφωνα με το εμβαδόν του πληγέντος κτιρίου και τη χρήση αυτού όπως περιγράφονται στο Π.Α.Ε.Ε.Κ. ή την Έκθεση αυτοψίας.

2ο στάδιο:
Έγκριση Σ.Σ. για Αυτοστέγαση-Χορήγηση Σ.Σ.

Ο/Η δικαιούχος πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Έγκρισης Σ.Σ. για Αυτοστέγαση και Χορήγησης Σ.Σ. συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Οριστικό συμβόλαιο αγοράς κτιρίου με το τοπογραφικό που το συνοδεύει καθώς και πιστοποιητικό μεταγραφής και ιδιοκτησίας από το Υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό φύλλο από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (εις διπλούν).
β) Οικοδομική άδεια αγοραζόμενου κτιρίου (εις διπλούν). Σε περίπτωση που δεν υπάρχει οικοδομική άδεια (κτίριο προ του 1955) απαιτείται ένα από τα παρακάτω:
• έγγραφο από την αρμόδια Υπηρεσία (Δασαρχείο ή Διεύθυνση Δασών) από το οποίο να βεβαιώνεται ο μη δασικός χαρακτήρας της έκτασης στην οποία βρίσκεται το κτίριο,
• έγγραφο από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ. για τις περιπτώσεις που το κτίριο βρίσκεται α) εντός σχεδίου πόλεως ή εντός οικισμού με εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή β) εντός νομίμως υφιστάμενου προ του έτους 1923 οικισμού ή γ) εντός των ορίων οικισμού μέχρι 2000 κατοίκους οριοθετημένου σύμφωνα με το π.δ. 24.4.85 (Δ΄181),
• οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο ή συμβολαιογραφική πράξη, από το οποίο προκύπτει ότι το κτίριο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλεως.
γ) Εγκεκριμένα σχέδια του αγοραζόμενου κτιρίου (αρχιτεκτονικά σχέδια και σχέδια ξυλοτύπων της οικοδομικής αδείας).
δ) Βεβαίωση για τη στατική επάρκεια του κτιρίου από δύο Πολιτικούς Μηχανικούς, στην περίπτωση που το αγοραζόμενο κτίριο δεν έχει οικοδομική άδεια (κτίρια προ του 1955).
ε) Βεβαίωση κατεδάφισης του πληγέντος κτιρίου, (παράγραφοι 9 και 10 του κεφαλαίου Γ’«ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» της παρούσας απόφασης).
στ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι επιθυμεί τη λήψη μόνο της δωρεάν κρατικής αρωγής (στις περιπτώσεις που δεν επιθυμεί τη λήψη δανείου).
ζ) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) δηλώνεται υπεύθυνα από τον/την ιδιοκτήτη/-τρια του κτιρίου αν το κτίριο είναι ασφαλισμένο, αν έχει αιτηθεί ή αν έχει ήδη λάβει αποζημίωση από αλλού (συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων) για την αποκατάσταση του κτιρίου, εξ αιτίας του εν λόγω σεισμού. Δηλώνεται επίσης το ποσό της αποζημίωσης που έχει λάβει και η επωνυμία του φορέα. Προσκομίζονται επίσης όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την αποζημίωση που έχει λάβει ή πρόκειται να λάβει από τον άλλο φορέα, όπως ασφαλιστήριο συμβόλαιο, απόφαση έγκρισης αποζημίωσης κ.λπ.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία Έγκριση Σ.Σ. για ΑυτοστέγασηΧορήγηση Σ.Σ. με την οποία χορηγείται στον/στη δικαιούχο εφάπαξ το ποσό της στεγαστικής συνδρομής.
Στην περίπτωση που αποδεδειγμένα δεν χορηγείται στον/στη δικαιούχο δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα, ο/η δικαιούχος θα πρέπει να προσκομίσει την έγγραφη αρνητική απάντηση του Πιστωτικού Ιδρύματος προκειμένου η Υπηρεσία να τροποποιήσει την Έγκριση Σ.Σ. για Αυτοστέγαση-Χορήγηση Σ.Σ. ώστε να του/της χορηγηθεί μόνο η αναλογούσα δωρεάν κρατική αρωγή.

ΙΙ.2β. ΑΓΟΡΑ ΥΠΟ ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΚΤΙΡΙΟΥ

Σε περίπτωση που αγοράζεται κτίριο υπό ανέγερση, η διαδικασία χορήγησης στεγαστικής συνδρομής για αυτοστέγαση χωρίζεται σε τέσσερα στάδια.

1ο στάδιο:
Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση

Ο/Η ιδιόκτητης/-τρια πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση σε κτίριο υπό ανέγερση.
Για την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αυτοστέγαση ακολουθείται η διαδικασία που προαναφέρθηκε στο 1ο στάδιο για την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή (Κεφ. Α, παρ. Ι.2 της παρούσας απόφασης).

2ο στάδιο:
Έγκριση Σ.Σ. για Αυτοστέγαση – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ.

Για την έκδοση Έγκρισης Σ.Σ. για Αυτοστέγαση και Χορήγησης Α΄ δόσης Σ.Σ. ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Οριστικό συμβόλαιο αγοράς κτιρίου με το τοπογραφικό που το συνοδεύει καθώς και πιστοποιητικό μεταγραφής και ιδιοκτησίας από το Υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό φύλλο από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (εις διπλούν).
β) Οικοδομική άδεια σε ισχύ, του αγοραζόμενου κτιρίου (εις διπλούν).
γ) Εγκεκριμένα σχέδια του αγοραζόμενου κτιρίου (αρχιτεκτονικά σχέδια και σχέδια ξυλοτύπων).
δ) Βεβαίωση κατεδάφισης του πληγέντος κτιρίου, (παράγραφοι 9 και 10 του κεφαλαίου Γ’«ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» της παρούσας απόφασης).
ε) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) δηλώνεται υπεύθυνα από τον/την ιδιοκτήτη/-τρια του κτιρίου αν το κτίριο είναι ασφαλισμένο, αν έχει αιτηθεί ή αν έχει ήδη λάβει αποζημίωση από αλλού (συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων) για την αποκατάσταση του κτιρίου, εξ αιτίας του εν λόγω σεισμού. Δηλώνεται επίσης το ποσό της αποζημίωσης που έχει λάβει και η επωνυμία του φορέα. Προσκομίζονται επίσης όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την αποζημίωση που έχει λάβει ή πρόκειται να λάβει από τον άλλο φορέα, όπως ασφαλιστήριο συμβόλαιο, απόφαση έγκρισης αποζημίωσης κ.λπ.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών εκδίδεται, από την αρμόδια Υπηρεσία, η Έγκριση Σ.Σ. για Αυτοστέγαση – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ. και χορηγείται η πρώτη (Α΄) δόση της εγκεκριμένης Σ.Σ. όπως αυτή καθορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.

3ο στάδιο και 4ο στάδιο:
Έγκριση Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ. Αυτοστέγασης – Έγκριση Χορήγησης Γ΄ δόσης Σ.Σ.

Για τα επόμενα στάδια χορήγησης στεγαστικής συνδρομής ακολουθείται η ίδια διαδικασία με αυτή της ανακατασκευής (Κεφ. Α παρ. Ι της παρούσας απόφασης).

ΙΙΙ. ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΙΙΙ.1 ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ

α) Η αίτηση για Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Αποπεράτωση, υποβάλλεται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός ενός (1) έτους από την ημερομηνία παραλαβής του Πρωτοκόλλου Αυτοψίας Επικινδύνως Ετοιμόρροπου Κτιρίου (Π.Α.Ε.Ε.Κ.) ή της Εκθέσεως Αυτοψίας με το οποίο το κτίριο κρίνεται κατεδαφιστέο (όπως αυτό ορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής).
β) Η αίτηση για Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ. Αποπεράτωσης υποβάλλεται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός προθεσμίας επτά (7) ετών από την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αποπεράτωση.
Επισημαίνεται ότι για κτίρια που ανήκουν σε επιχειρήσεις (κτίρια που ιδιοκτησιακά ανήκουν ή σε φυσικά πρόσωπα τα οποία ασκούν οικονομική δραστηριότητα σε αυτά ή σε εταιρείες) ισχύουν και όσα αναφέρονται στο κεφάλαιο B. «ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ».
Σε περίπτωση που οι ενδιαφερόμενοι/-ες δεν προσκομίσουν εντός των ανωτέρω προθεσμιών όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά όπως καθορίζονται παρακάτω, οι αιτήσεις θα τίθενται στο Αρχείο με απόφαση του/της Προϊσταμένου/-ης της αρμόδιας Υπηρεσίας.

ΙIΙ.2 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

1ο στάδιο:
Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για Αποπεράτωση

Ο/Η δικαιούχος πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αποπεράτωση.
Για την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αποπεράτωση ακολουθείται η διαδικασία που προαναφέρθηκε στο 1ο στάδιο για την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Ανακατασκευή (Κεφ. Α, παρ. Ι.2 της παρούσας απόφασης).

2ο στάδιο:
Έγκριση Σ.Σ. για Αποπεράτωση – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ.

Για την έκδοση Έγκρισης Σ.Σ. για Αποπεράτωση και Χορήγησης Α΄ δόσης Σ.Σ. ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Οικοδομική άδεια σε ισχύ, του προς αποπεράτωση κτιρίου (εις διπλούν).
β) Εγκεκριμένα σχέδια (αρχιτεκτονικά σχέδια και σχέδια ξυλοτύπων).
γ) Πίνακα υπολειπόμενων εργασιών και προϋπολογισμού, συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο από ιδιώτη Μηχανικό (εις διπλούν) (επισυναπτόμενο έντυπο).
δ) Φωτογραφίες όψεων του νέου κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του/ της ιδιοκτήτη/-τριας.
ε) Τίτλους ιδιοκτησίας του προς αποπεράτωση κτιρίου, με το τοπογραφικό διάγραμμα που τους συνοδεύει (εις διπλούν).
στ) Πρόσφατο πιστοποιητικό ιδιοκτησίας από το αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό φύλλο από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (εις διπλούν).
ζ) Βεβαίωση κατεδάφισης του πληγέντος κτιρίου, (παράγραφοι 9 και 10 του κεφαλαίου Γ «ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» της παρούσας απόφασης).
η) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι επιθυμεί τη λήψη μόνο της δωρεάν κρατικής αρωγής (στις περιπτώσεις που δεν επιθυμεί τη λήψη δανείου).
θ) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) δηλώνεται υπεύθυνα από τον/την ιδιοκτήτη/-τρια του κτιρίου αν το κτίριο είναι ασφαλισμένο, αν έχει αιτηθεί ή αν έχει ήδη λάβει αποζημίωση από αλλού (συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων) για την αποκατάσταση του κτιρίου, εξ αιτίας του εν λόγω σεισμού. Δηλώνεται επίσης το ποσό της αποζημίωσης που έχει λάβει και η επωνυμία του φορέα. Προσκομίζονται επίσης όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την αποζημίωση που έχει λάβει ή πρόκειται να λάβει από τον άλλο φορέα, όπως ασφαλιστήριο συμβόλαιο, απόφαση έγκρισης αποζημίωσης κ.λπ.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών και αφού προηγηθεί η διενέργεια αυτοψίας από Μηχανικούς της αρμόδιας Υπηρεσίας για τη διαπίστωση των υπολειπόμενων εργασιών, εκδίδεται η Έγκριση Σ.Σ. για Αποπεράτωση – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ. και χορηγείται η πρώτη (Α΄) δόση της εγκεκριμένης Σ.Σ. όπως αυτή καθορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.
Στην περίπτωση που αποδεδειγμένα δεν χορηγείται στον/στη δικαιούχο δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα, ο/η δικαιούχος θα πρέπει να προσκομίσει την έγγραφη αρνητική απάντηση του Πιστωτικού Ιδρύματος προκειμένου η Υπηρεσία να τροποποιήσει την Έγκριση Σ.Σ. για Αποπεράτωση – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ. ώστε να του/της χορηγηθεί μόνο η αναλογούσα δωρεάν κρατική αρωγή. Στην περίπτωση που η απαιτούμενη δαπάνη των υπολειπόμενων εργασιών όπως προκύπτει από τον πίνακα, [δικαιολογητικό (γ)], είναι μικρότερη από το ποσό της στεγαστικής συνδρομής, που καθορίζεται στο πρώτο στάδιο, τότε εγκρίνεται ποσό στεγαστικής συνδρομής ίσο με την απαιτούμενη δαπάνη. 3ο στάδιο:

Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Αποπεράτωσης -Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών που αναγράφονται στον πίνακα που κατατέθηκε στο προηγούμενο στάδιο [δικαιολογητικό (γ)], ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Περαίωσης Εργασιών Αποπεράτωσης και Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ., συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:

α) Τεχνική Έκθεση του ιδιώτη Μηχανικού όπου θα αναγράφονται οι εργασίες που έχουν εκτελεστεί (οι οποίες συσχετίζονται και με τον πίνακα υπολειπομένων εργασιών που είχε κατατεθεί στο προηγούμενο στάδιο).
β) Φωτογραφίες όψεων του νέου κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του/ της ιδιοκτήτη/-τριας.
γ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
δ) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) απαιτείται επιπλέον η προσκόμιση τιμολογίων προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών, για τις εργασίες που έχουν εκτελεστεί σύμφωνα με την τεχνική έκθεση του ιδιώτη Μηχανικού, τα οποία αποδεικνύουν το κόστος αποκατάστασης.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών και αφού προηγηθεί η διενέργεια αυτοψίας από Μηχανικούς της αρμόδιας Υπηρεσίας για τη διαπίστωση της εκτέλεσης των εργασιών εκδίδεται Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Αποπεράτωσης – Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ. και χορηγείται στο δικαιούχο η δεύτερη (Β΄) δόση της εγκεκριμένης Σ.Σ., όπως αυτή καθορίζεται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/ Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.

ΙV. ΕΠΙΣΚΕΥΗ
ΙV.1 ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ

α) Η αίτηση για έκδοση Άδειας Επισκευής υποβάλλεται, στην αρμόδια Υπηρεσία,

i) εντός δεκαοκτώ (18) μηνών από τη δημοσίευση σε Φ.Ε.Κ. της αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (2584/ Β΄/25.7.2017) κοινής υπουργικής απόφασης περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομή, ήτοι έως 25.1.2019.
ii) εντός ενός (1) έτους από την ημερομηνία παραλαβής της έκθεσης αυτοψίας με την οποία το κτίριο κρίθηκε επισκευάσιμο (όπως αυτό ορίζεται στην εν λόγω κοινή υπουργική απόφαση).
β) Οι αιτήσεις για έκδοση Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ. Επισκευής και Γ΄ δόσης Σ.Σ. Επισκευής (Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Επισκευής) υποβάλλονται, στην αρμόδια Υπηρεσία, εντός του χρόνου ισχύος της αδείας επισκευής (Κεφ. Γ «ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» παρ. 5 της παρούσας απόφασης).
Επισημαίνεται ότι για κτίρια που ανήκουν σε επιχειρήσεις (κτίρια που ιδιοκτησιακά ανήκουν ή σε φυσικά πρόσωπα τα οποία ασκούν οικονομική δραστηριότητα σε αυτά ή σε εταιρείες) ισχύουν και όσα αναφέρονται στο κεφάλαιο B. «ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ».
Σε περίπτωση που οι ενδιαφερόμενοι/-ες δεν προσκομίσουν εντός των ανωτέρω προθεσμιών όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά όπως καθορίζονται παρακάτω, οι αιτήσεις θα τίθενται στο Αρχείο με απόφαση του/της Προϊσταμένου/-ης της αρμόδιας Υπηρεσίας.

IV.2 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ

Η διαδικασία χορήγησης Σ.Σ. για επισκευή αποτελείται από τρία (3) στάδια:

1ο στάδιο:
Άδεια Επισκευής – Χορήγηση Α΄ δόσης Σ.Σ.

Ο/Η δικαιούχος, προκειμένου να εκδοθεί άδεια επισκευής, υποχρεούται να υποβάλλει αίτηση συνοδευομένη από πλήρη φάκελο μελέτης επισκευής που συντάσσεται από ιδιώτη Μηχανικό. Η μελέτη επισκευής θα πρέπει να είναι σύμφωνη με όσα ορίζονται στις σχετικές αποφάσεις περί Καθορισμού Ελαχίστων Υποχρεωτικών Απαιτήσεων για την κατάθεση φακέλων επισκευής κτισμάτων που έχουν υποστεί βλάβες.
Επίσης, με την αίτηση αυτή θα υποβάλλονται τα παρακάτω δικαιολογητικά:
1. Έκθεση αυτοψίας που εκδόθηκε από την αρμόδια Υπηρεσία με την οποία το κτίριο κρίθηκε επισκευάσιμο (εφόσον έχει εκδοθεί) ή/και Δελτίο Ταχείας Αυτοψίας ή Επανελέγχου (εφόσον υπάρχουν).
2. Τίτλοι ιδιοκτησίας του ακινήτου (εις διπλούν στην περίπτωση που δεν έχουν ήδη κατατεθεί), με το τοπογραφικό διάγραμμα που τους συνοδεύει.
3. Πρόσφατο πιστοποιητικό ιδιοκτησίας από το αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή κτηματολογικό φύλλο από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (εις διπλούν στην περίπτωση που ο/η ιδιοκτήτης/-τρια επιθυμεί τη λήψη δανείου).
4. Οικοδομική άδεια του πληγέντος κτιρίου (εφόσον είχε ανεγερθεί με οικοδομική άδεια). Σε περίπτωση που δεν υπάρχει οικοδομική άδεια απαιτείται ένα από τα παρακάτω:
• έγγραφο από την αρμόδια Υπηρεσία (Δασαρχείο ή Διεύθυνση Δασών) από το οποίο να βεβαιώνεται ο μη δασικός χαρακτήρας της έκτασης στην οποία βρίσκεται το πληγέν κτίριο,
• έγγραφο από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ. για τις περιπτώσεις που το πληγέν κτίριο βρίσκεται α) εντός σχεδίου πόλεως ή εντός οικισμού με εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή β) εντός νομίμως υφιστάμενου προ του έτους 1923 οικισμού ή γ) εντός των ορίων οικισμού μέχρι 2000 κατοίκους οριοθετημένου σύμφωνα με το π.δ. 24.4.85 (Δ΄181),
• οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο ή συμβολαιογραφική πράξη, από το οποίο προκύπτει ότι το κτίριο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλεως.
5. Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (εις διπλούν, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) με το παρακάτω κείμενο:
α) Δεν έχω πάρει άλλο άτοκο δάνειο ή δωρεάν κρατική αρωγή από άλλο φορέα για το ίδιο κτίριο λόγω των βλαβών που υπέστη από το σεισμό της …………….. και βρίσκεται επί της οδού …………….… στην Τοπική/ Δημοτική Κοινότητα …………………. της Δημοτικής Ενότητας …………… του Δήμου ………………… της Περιφερειακής Ενότητας………………………………… β) Δεν έχω πάρει / Έχω πάρει ή Έχω αιτηθεί δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο ιδιοκτησίας μου εξαιτίας του σεισμού της …………………………………………
…………………………………..
(Σε περίπτωση που έχει ληφθεί (ή έχει αιτηθεί) δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο αναφέρονται τα στοιχεία του ώστε να ελεγχθεί η δυνατότητα χορήγησης επιπλέον δωρεάν κρατικής αρωγής).
γ) Επιθυμώ η δωρεάν κρατική αρωγή να μου δοθεί για το κτίριό μου που αναφέρεται στ… υπ’αρ. ……………… Έκθεση αυτοψίας / Δελτίο ταχείας αυτοψίας/Δελτίο Επανελέγχου και βρίσκεται …………………………………
…………………………………………………………… δ) Τα στοιχεία του/της ιδιοκτήτη/-τριας του ακινήτου την ημέρα του συμβάντος ήταν ………………..…………
……………………………………………………………
……. και το κτίριο που περιγράφεται στ……… Έκθεση αυτοψίας / Δελτίο ταχείας αυτοψίας/Δελτίο Επανελέγχου είναι αυτό που βρίσκεται στο οικόπεδο που περιγράφεται στο υπ΄αριθμ. ……………………………συμβόλαιο.
6. Στις περιπτώσεις που το ακίνητο έχει μεταβιβαστεί μετά την ημερομηνία του συμβάντος Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της προκατόχου του ακινήτου (εις διπλούν, με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) με το παρακάτω κείμενο:
7. Δεν έχω πάρει άλλο άτοκο δάνειο ή δωρεάν κρατική αρωγή από άλλο φορέα για το ίδιο κτίριο λόγω των βλαβών που υπέστη από το σεισμό της ………………….. και βρίσκεται επί της οδού …………….… στην Τοπική/ Δημοτική Κοινότητα …………………. της Δημοτικής Ενότητας …………… του Δήμου ………………… Περιφερειακής Ενότητας…………………………………
Δεν έχω πάρει/ Έχω πάρει ή Έχω αιτηθεί δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο ιδιοκτησίας μου που έχει πληγεί από το προαναφερόμενο συμβάν.
(Σε περίπτωση που έχει ληφθεί (ή έχει αιτηθεί) δωρεάν κρατική αρωγή για άλλο κτίριο αναφέρονται τα στοιχεία του ώστε να ελεγχθεί η δυνατότητα χορήγησης επιπλέον δωρεάν κρατικής αρωγής).
8. Φωτοτυπία αστυνομικής ταυτότητας του/της ιδιοκτήτη/-τριας του ακινήτου.
9. Στις περιπτώσεις που δεν επιθυμεί δάνειο, Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι επιθυμεί τη λήψη μόνο της δωρεάν κρατικής αρωγής.
10. Για κτίρια με διηρημένη ιδιοκτησία που παρουσιάζουν βλάβες στα φέροντα ή/και κοινόκτητα στοιχεία απαιτείται επιπλέον (εις διπλούν):
α) Πρακτικό Γενικής Συνέλευσης για ορισμό Ειδικού/ής Διαχειριστή/-τριας.
β) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της Ειδικού/-ής Διαχειριστή/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) με το παρακάτω κείμενο:
Δηλώνω ότι αποδέχομαι τον ορισμό μου ως Ειδικού Διαχειριστή με τις υποχρεώσεις και τις αρμοδιότητες που αναφέρονται στο ν. 867/1979, δυνάμει του από..................................πρακτικού της Γενικής Συνέλευσης των συνιδιοκτητών/-τριών για το κτίριο επί της οδού.
................................... αρ...............της Τοπικής/ Δημοτικής Κοινότητας …………………. Δημοτικής Ενότητας………………………… Δήμου...............................
γ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 κάθε ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) που συμμετείχε στη Γενική Συνέλευση και συμφώνησε στον ορισμό του Ειδικού Διαχειριστή, με το ακόλουθο κείμενο: Σύμφωνα με το πρακτικό της από....................................................... Γενικής Συνέλευσης των συνιδιοκτητών/-τριών, ορίζω ειδικό διαχειριστή/-τρια των συνιδιοκτητών/-τριών για το κτίριο επί της οδού.......................................................................... αρ......... της Τοπικής/ Δημοτικής Κοινότητας …………… της Δημοτικής Ενότητας…………………. του Δήμου.......................της Περιφερειακής Ενότητας …………………….. τον/την κ.............................................. .................... του............................ ο/η οποίος/α θα ενεργεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 867/1979, κάθε πράξη και θα υπογράφει κάθε δικαιοπραξία για τη σύναψη δανειστικής σύμβασης, εγγραφή υποθήκης και διαχείρισης του δανείου και την εκτέλεση των εργασιών για την αποκατάσταση των ζημιών της ιδιοκτησίας μου από το σεισμό της ……………….. καθώς και των φερόντων και κοινοκτήτων στοιχείων του κτιρίου.
Σημείωση: Η ανωτέρω Υπεύθυνη Δήλωση διαμορφώνεται ανάλογα στην περίπτωση που δεν χορηγείται δάνειο.
δ) Πίνακα ποσοστών συνιδιοκτησίας οικοδομής.
Σε περίπτωση κτιρίου χωρίς σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας και πίνακα ποσοστών συνιδιοκτησίας, προκειμένου να γίνει καταμερισμός των δαπανών των εργασιών επισκευής ανά ανεξάρτητη λειτουργικά χρήση, συντάσσεται πίνακας αναλογισμού-κατανομής χιλιοστών από ιδιώτη Μηχανικό, στον οποίο κατανέμονται αναλογικά οι επιφάνειες των κατόψεων του κτιρίου. Ο πίνακας αυτός, ο οποίος συνυπογράφεται από τον Μηχανικό και τους/τις συνιδιοκτήτες/-τριες, αφορά μόνο τη διαδικασία έκδοσης της Άδειας Επισκευής και δεν αποτελεί τροποποίηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
11. Υπεύθυνη δήλωση ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (εις διπλούν με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) (ή του/της Ειδ. Διαχειριστή/-τριας σε περίπτωση διηρημένης ιδιοκτησίας), ότι έχει λάβει γνώση της τεχνικής έκθεσης όσον αφορά τον επιδιωκόμενο βαθμό επισκευής/ενίσχυσης του κτιρίου και ότι την αποδέχεται.
2. Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία):
α) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (εις διπλούν με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής), ότι έχει λάβει γνώση, πως η Σ.Σ. και τυχόν άλλες πληρωμές που λαμβάνονται για την αποκατάσταση των ζημιών του κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων, δεν πρέπει να υπερβαίνει το 100% του κόστους αποκατάστασης της ζημίας, όπως αυτό αποδεικνύεται από τα σχετικά τιμολόγια προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών και πως σε αντίθετη περίπτωση περικόπτεται η Σ.Σ. και επιστρέφεται το υπερβάλλον ποσό που τυχόν έχει ήδη καταβληθεί.
β) Δηλώνεται υπεύθυνα από τον/την ιδιοκτήτη/-τρια του κτιρίου αν το κτίριο είναι ασφαλισμένο, αν έχει αιτηθεί ή αν έχει ήδη λάβει αποζημίωση από αλλού (συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης στο πλαίσιο ασφαλιστηρίων συμβολαίων) για την αποκατάσταση του κτιρίου, εξ αιτίας του εν λόγω σεισμού. Δηλώνεται επίσης το ποσό της αποζημίωσης που έχει λάβει και η επωνυμία του φορέα. Προσκομίζονται επίσης όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για την αποζημίωση που έχει λάβει ή πρόκειται να λάβει από τον άλλο φορέα, όπως ασφαλιστήριο συμβόλαιο, απόφαση έγκρισης αποζημίωσης κ.λπ.
12. Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου με επαγγελματική χρήση, που η οικονομική δραστηριότητα δεν ασκείται από ιδιοκτήτη/-τρια, αυτό θα δηλώνεται σε Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 (εις διπλούν με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής).
13. Στις περιπτώσεις μνημείων ή διατηρητέων κτιρίων ή κτιρίων σε παραδοσιακούς οικισμούς κ.λπ. απαιτούνται επίσης όλα τα απαραίτητα στοιχεία σχετικά με την απόδειξη του χαρακτηρισμού τους. Επιπλέον απαιτείται η έγκριση των προτεινόμενων εργασιών επισκευής από τις αρμόδιες Υπηρεσίες, η οποία θα προηγείται της έκδοσης άδειας επισκευής από την Υπηρεσία.
Στην περίπτωση που η στεγαστική συνδρομή θα χορηγηθεί εφάπαξ (σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής) προκειμένου να εκδοθεί η άδεια επισκευής ο/η ιδιοκτήτης/-τρια θα πρέπει να υποβάλει επιπλέον παραστατικά στοιχεία κατάθεσης αμοιβών Μηχανικού για τη μελέτη και την επίβλεψη των εργασιών επισκευής.
Για την έγκριση των εργασιών επισκευής προηγείται αυτοψία από Μηχανικό της αρμόδιας Υπηρεσίας παρουσία του ιδιοκτήτη και του μελετητή Μηχανικού.
Μετά την αυτοψία και τον έλεγχο των δικαιολογητικών, εγκρίνεται η μελέτη επισκευής και εκδίδεται Άδεια επισκευής. Στην εν λόγω άδεια καθορίζεται το ποσό της στεγαστικής συνδρομής σύμφωνα με όσα ορίζονται στην αριθμ. ΔΑΕΦΚ/2641/Α325/18.7.2017 (Β΄2584) κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής και χορηγείται στον/στην ενδιαφερόμενο/-η, η πρώτη (Α΄) δόση.
Επισημαίνεται ότι:
• Στην περίπτωση που αποδεδειγμένα δε χορηγείται στο/στην δικαιούχο δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα, ο δικαιούχος θα πρέπει να προσκομίσει την έγγραφη αρνητική απάντηση του Πιστωτικού Ιδρύματος στην αρμόδια Υπηρεσία, προκειμένου αυτή να τροποποιήσει την άδεια επισκευής, ώστε να χορηγηθεί μόνο η δωρεάν κρατική αρωγή σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής.
• Η άδεια επισκευής θα κοινοποιείται στην αρμόδια Υ.ΔΟΜ. και στο αρμόδιο υποκατάστημα του Ι.Κ.Α.

2ο στάδιο:
Βεβαίωση Προόδου Εργασιών Επισκευής – Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ.

Μετά την εκτέλεση των εγκεκριμένων εργασιών των οποίων ο προϋπολογισμός αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 40% του ποσού της εγκεκριμένης Σ.Σ. για επισκευή, ο/η δικαιούχος πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Προόδου Εργασιών Επισκευής και Χορήγησης Β΄ δόσης Σ.Σ., συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Τεχνική έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού με αναλυτική επιμέτρηση των εργασιών που έχουν εκτελεστεί, ο προϋπολογισμός των οποίων πρέπει να αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 40% του ποσού της εγκεκριμένης Σ.Σ. για επισκευή.
β) Παραστατικά στοιχεία κατάθεσης αμοιβής Μηχανικού για τη μελέτη επισκευής.
γ) Φωτογραφίες του κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του/της ιδιοκτήτη/τριας.
δ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
ε) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) απαιτείται επιπλέον η προσκόμιση τιμολογίων προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών, για τις εργασίες που έχουν εκτελεστεί σύμφωνα με την τεχνική έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού, τα οποία αποδεικνύουν το κόστος αποκατάστασης.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών και αφού διενεργηθεί αυτοψία για τη διαπίστωση της εκτέλεσης των εργασιών επισκευής, εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία Βεβαίωση Προόδου Εργασιών Επισκευής Χορήγηση Β΄ δόσης Σ.Σ., με την οποία χορηγείται στο/στη δικαιούχο η δεύτερη (Β΄) δόση Σ.Σ..
Επισημαίνεται ότι προκειμένου να χορηγηθεί η δεύτερη δόση Σ.Σ. θα πρέπει να έχουν εκτελεστεί όλες οι εγκεκριμένες εργασίες επισκευής που αφορούν στον φέροντα οργανισμό του κτιρίου.

3ο στάδιο:
Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Επισκευής – Χορήγηση Γ΄ δόσης Σ.Σ.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών επισκευής, ο/η δικαιούχος εντός της ισχύος της άδειας επισκευής πρέπει να υποβάλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση για έκδοση Βεβαίωσης Περαίωσης Εργασιών Επισκευής και Χορήγηση Γ΄ δόσης Σ.Σ., συνοδευόμενη από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α) Παραστατικά στοιχεία κατάθεσης αμοιβής Μηχανικού για την επίβλεψη των εργασιών επισκευής.
β) Υπεύθυνη Δήλωση του/της ιδιώτη Μηχανικού ότι έχει εκτελεστεί το 100% των εγκεκριμένων εργασιών επισκευής.
γ) Φωτογραφίες του κτιρίου. Οι φωτογραφίες θα φέρουν το όνομα και την υπογραφή του/της ιδιοκτήτη/τριας.
δ) Υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας (με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής) ότι διατηρεί την κυριότητα του ακινήτου.
ε) Στην περίπτωση πληγέντος κτιρίου που ανήκει σε επιχείρηση (κτιρίου που ιδιοκτησιακά ανήκει ή σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα σε αυτό ή σε εταιρεία) απαιτείται επιπλέον η προσκόμιση τιμολογίων προμήθειας υλικών και παροχής υπηρεσιών, για τις εργασίες που έχουν εκτελεστεί σύμφωνα με την τεχνική έκθεση του/της ιδιώτη Μηχανικού, τα οποία αποδεικνύουν το κόστος αποκατάστασης.
Μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών και αφού διενεργηθεί αυτοψία για τη διαπίστωση της εκτέλεσης των εργασιών επισκευής, εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Επισκευής – Χορήγηση Γ΄ δόσης Σ.Σ. Επισκευής, με την οποία χορηγείται στο/στην δικαιούχο η τρίτη (Γ΄) δόση Σ.Σ..

Η Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών Επισκευής η οποία επέχει θέση αποχαρακτηρισμού του κτιρίου, χρησιμοποιείται για την εξάλειψη υποθήκης στις περιπτώσεις που έχει χορηγηθεί δάνειο.

V. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ ΓΙΑ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ Ή ΑΥΤΟΣΤΕΓΑΣΗ Ή ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ

1. Χρησιμοποίηση Σ.Σ. επισκευής σε ανακατασκευή, αυτοστέγαση, αποπεράτωση, πριν την έκδοση άδειας επισκευής και την εκταμίευση ποσού Σ.Σ.
Στις περιπτώσεις μετατροπής Σ.Σ. επισκευής σε ανακατασκευή, αυτοστέγαση, αποπεράτωση, η έκδοση της άδειας επισκευής αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να καθοριστεί το ποσό της Σ.Σ. της επισκευής.
Για την έκδοση της άδειας επισκευής είναι απαραίτητη η υποβολή των απαιτούμενων δικαιολογητικών που αναγράφονται στο κεφάλαιο «ΙV ΕΠΙΣΚΕΥΗ» της παρούσας απόφασης και εντός των προθεσμιών που αναφέρονται στο ίδιο κεφάλαιο.
Μετά την έκδοση της άδειας επισκευής και εντός της ισχύος της, απαιτείται υποβολή αίτησης από τον/την δικαιούχο για χρησιμοποίηση της Σ.Σ. για ανακατασκευή ή αυτοστέγαση ή αποπεράτωση, συνοδευόμενη από Υπεύθυνη Δήλωση (εις διπλούν) στην οποία θα δηλώνει ότι επιθυμεί τη μετατροπή της Σ.Σ. επισκευής σε ανακατασκευή ή αυτοστέγαση ή αποπεράτωση.
α) Χρησιμοποίηση της Σ.Σ. επισκευής για ανακατασκευή
Η διαδικασία χορήγησης Σ.Σ. χωρίζεται σε τέσσερα στάδια:

1ο στάδιο:
Απόφαση χρησιμοποίησης της Σ.Σ. επισκευής για ανακατασκευή

Μετά την έκδοση της άδειας επισκευής στην οποία θα καθορίζεται το ποσό της Σ.Σ. και την αίτηση του/της ενδιαφερόμενου/-ης για χρησιμοποίηση της Σ.Σ. επισκευής για ανακατασκευή θα εκδίδεται, από την αρμόδια Υπηρεσία, απόφαση χρησιμοποίησης της Σ.Σ. επισκευής για ανακατασκευή και θα ακυρώνεται η άδεια επισκευής βάσει της απόφασης αυτής.
Στην απόφαση αυτή, η οποία επέχει θέση Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για ανακατασκευή, θα καθορίζεται ποσό Σ.Σ. το οποίο θα είναι ίσο με τη Σ.Σ. που αρχικά είχε εγκριθεί για την επισκευή του κτιρίου. Το ποσό αυτό δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ποσό της Σ.Σ. το οποίο θα προέκυπτε αν το συγκεκριμένο κτίριο είχε κριθεί κατεδαφιστέο και ανακατασκευαζόταν.
Μετά την έκδοση της προαναφερόμενης απόφασης ισχύουν οι προθεσμίες που αναφέρονται στην παράγραφο Ι.1 του κεφ. Α της παρούσας απόφασης.
Για τη χορήγηση της στεγαστικής συνδρομής σύμφωνα με τα παρακάτω, απαιτείται η έκδοση άδειας δόμησης για την ανέγερση νέου κτιρίου από την αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.).

2ο στάδιο, 3ο στάδιο και 4ο στάδιο:
Έγκριση Σ.Σ για Ανακατασκευή., Βεβαίωση Προόδου Εργασιών και Έγκριση Χορήγησης Γ’ δόσης Σ.Σ.

Προκειμένου ο/η δικαιούχος να λάβει ολόκληρο το ποσό της Σ.Σ. που καθορίστηκε στο προηγούμενο στάδιο θα πρέπει να ανακατασκευάσει κτίριο επιφανείας ή όγκου (όπως ορίζεται στην κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής) μεγαλύτερου ή ίσου με Α:
Α = Β/Γ x π

όπου:
Α = ελάχιστο εμβαδόν ή όγκος κτιρίου που πρέπει να ανακατασκευαστεί
Β = το ποσό της Σ.Σ. που καθορίστηκε στο 1ο στάδιο Γ = η τιμή μονάδος/τ.μ. για ανακατασκευή (ανάλογα
με τη χρήση του κτιρίου)
π = ποσοστό επί τοις εκατό, όπως αυτό καθορίζεται στην κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής, και αφορά στο ελάχιστο απαιτούμενο εμβαδόν που πρέπει να ανακατασκευαστεί για τη χορήγηση ολόκληρου του ποσού της Σ.Σ. ανακατασκευής.
Κατά τα λοιπά για το 2ο 3ο και 4ο στάδιο χορήγησης Σ.Σ ισχύουν όσα προαναφέρθηκαν στο 2ο, 3ο και 4ο στάδιο της ανακατασκευής.
β) Χρησιμοποίηση της Σ.Σ. επισκευής για αυτοστέγαση Η διαδικασία χορήγησης Σ.Σ. χωρίζεται σε δύο στάδια: 1ο στάδιο:
Απόφαση χρησιμοποίησης της Σ.Σ. επισκευής για αυτοστέγαση
Μετά την έκδοση της άδειας επισκευής στην οποία θα καθορίζεται το ποσό της Σ.Σ. και την αίτηση του/της δικαιούχου για χρησιμοποίηση της Σ.Σ. επισκευής για αυτοστέγαση, θα εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία απόφαση χρησιμοποίησης της Σ.Σ. επισκευής για αυτοστέγαση και θα ακυρώνεται η άδεια επισκευής βάσει της απόφασης αυτής.
Στην απόφαση αυτή, η οποία επέχει θέση Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για αυτοστέγαση θα καθορίζεται ποσό Σ.Σ. το οποίο θα είναι ίσο με τη Σ.Σ. που αρχικά είχε εγκριθεί για την επισκευή του κτιρίου. Το ποσό αυτό δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ποσό της Σ.Σ. το οποίο θα προέκυπτε αν το συγκεκριμένο κτίριο είχε κριθεί κατεδαφιστέο και ανακατασκευαζόταν.

2ο στάδιο:
Έγκριση Σ.Σ. για αυτοστέγαση

Μετά την έκδοση της προαναφερόμενης απόφασης ο/η ενδιαφερόμενος/η πρέπει να υποβάλλει, στην αρμόδια Υπηρεσία, αίτηση συνοδευόμενη από τα δικαιολογητικά που αναφέρθηκαν στο 2ο στάδιο της αυτοστέγασης. Προκειμένου ο/η δικαιούχος να λάβει ολόκληρο το ποσό της Σ.Σ. που καθορίστηκε στο προηγούμενο στάδιο θα πρέπει να αγοράσει κτίριο επιφανείας μεγαλύτε-
ρης ή ίσης με Α:

Α = Β/Γ x π

όπου:
Α = το ελάχιστο εμβαδόν κτιρίου που πρέπει να αγοραστεί
Β = το ποσό της Σ.Σ. που καθορίστηκε στο 1ο στάδιο
Γ = η τιμή μονάδος/τ.μ. για ανακατασκευή (ανάλογα με τη χρήση του κτιρίου)
π = ποσοστό επί τοις εκατό, όπως αυτό καθορίζεται στην κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής και αφορά στο ελάχιστο απαιτούμενο εμβαδόν αγοραζόμενου κτιρίου για τη χορήγηση Σ.Σ. αυτοστέγασης.
Κατά τα λοιπά (προθεσμίες και δικαιολογητικά) ισχύουν όσα αναφέρονται για την περίπτωση αυτοστέγασης. γ) Χρησιμοποίηση της Σ.Σ. επισκευής για αποπεράτωση
Μετά την έκδοση της άδειας επισκευής, στην οποία θα καθορίζεται το ποσό της Σ.Σ. και την αίτηση του/της ενδιαφερόμενου/-ης για χρησιμοποίηση της Σ.Σ. επισκευής για αποπεράτωση, θα εκδίδεται από την αρμόδια Υπηρεσία, απόφαση χρησιμοποίησης της Σ.Σ. επισκευής για αποπεράτωση και θα ακυρώνεται η άδεια επισκευής βάσει της απόφασης αυτής.
Στην απόφαση αυτή, η οποία επέχει θέση Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. για Αποπεράτωση, θα καθορίζεται ποσό Σ.Σ. το οποίο θα είναι ίσο με τη Σ.Σ. που αρχικά είχε εγκριθεί για την επισκευή του κτιρίου.
Μετά την έκδοση της προαναφερόμενης απόφασης ακολουθείται η διαδικασία χορήγησης Σ.Σ. όπως προαναφέρθηκε στην παράγραφο της αποπεράτωσης (Κεφ. Α παρ. ΙΙΙ).
2. Αν ο/η δικαιούχος μελλοντικά επιθυμεί νέα μετατροπή της Σ.Σ., αυτή θα πρέπει να αιτηθεί εντός των τεσσάρων (4) ετών από την ημερομηνία έκδοσης της αρχικής άδειας επισκευής.

B. ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Στις περιπτώσεις πληγέντων κτιρίων που ανήκουν σε επιχειρήσεις, η Έγκριση Σ.Σ. για Ανακατασκευή, Αυτοστέγαση ή Αποπεράτωση ή η Άδεια Επισκευής, πρέπει να χορηγείται, από την αρμόδια Υπηρεσία, εντός τεσσάρων
(4) ετών από την εκδήλωση του γεγονότος. Εντός αυτού του χρονικού διαστήματος πρέπει επίσης να συνάπτεται η δανειστική σύμβαση με το πιστωτικό ίδρυμα για τη χορήγηση του δανείου.
Ειδικότερα στις περιπτώσεις πληγέντων κτιρίων που ανήκουν σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή γεωργική παραγωγή καθώς και στην παραγωγή, τη μεταποίηση και την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, οι ιδιοκτήτες/-τριες τους, προκειμένου να τους χορηγηθεί στεγαστική συνδρομή για την αποκατάστασή τους (με ανακατασκευή ή αυτοστέγαση ή αποπεράτωση ή επισκευή, ανάλογα με τον χαρακτηρισμό του κτιρίου), υποχρεούνται να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες, ακολουθώντας την προβλεπόμενη διαδικασία χορήγησης Σ.Σ. (Κεφ. Α, παρ. Ι, ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV, της παρούσας απόφασης), ώστε η καταβολή του συνόλου της Σ.Σ. να γίνει εντός τεσσάρων (4) ετών από την εκδήλωση του γεγονότος.
Κατά τα λοιπά, η Σ.Σ. χορηγείται σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην παρούσα απόφαση.

Γ. ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

1. Κατά την κατάθεση αίτησης του/της ιδιοκτήτη/-τριας με τα απαιτούμενα κατά περίπτωση δικαιολογητικά θα γίνεται έλεγχος πληρότητας του φακέλου από την Υπηρεσία σε σχετικό έντυπο. Ο/Η ενδιαφερόμενος/-η θα παραλαμβάνει ενυπόγραφα αντίγραφο του εντύπου, για τις τυχόν ελλείψεις, προκειμένου να συμπληρωθεί ο φάκελος και να είναι πλήρης εντός των κατά περίπτωση προθεσμιών όπως αυτές ορίζονται στην παρούσα απόφαση, διαφορετικά η αίτηση θα τίθεται στο Αρχείο με απόφαση του/της Προϊσταμένου/-ης της αρμόδιας Υπηρεσίας.
Στην περίπτωση που κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης δεν είναι δυνατή η προσκόμιση δικαιολογητικών που σχετίζονται με Δημόσια ή Δημοτική Αρχή ο/η ιδιοκτήτης/-τρια, σε αντικατάστασή τους, θα υποβάλει Υπεύθυνη Δήλωση του ν.1599/1986, στην οποία θα δηλώνει ότι έχει ήδη προβεί στην υποβολή αίτησης (παρ. 13 του παρόντος κεφαλαίου) για την έκδοση των προαναφερόμενων δικαιολογητικών, προκειμένου ο φάκελος να θεωρηθεί πλήρης.

2. Κατά τον έλεγχο των δικαιολογητικών από τον αρμόδιο υπάλληλο στα στάδια χορήγησης στεγαστικής συνδρομής, εφόσον προκύψει η αναγκαιότητα διόρθωσης ή συμπλήρωσης δικαιολογητικών, η Υπηρεσία θα ενημερώνει τον/την ιδιοκτήτη/-τρια εγγράφως προκειμένου να προσκομίσει τα δικαιολογητικά αυτά εντός των κατά περίπτωση προθεσμιών όπως αυτές ορίζονται στις σχετικές αποφάσεις.
Αν η αναγκαιότητα διόρθωσης ή συμπλήρωσης δικαιολογητικών προκύψει μετά τη λήξη των προθεσμιών αυτών η Υπηρεσία θα ενημερώνει τον/την ιδιοκτήτη/τρια εγγράφως (με αποδεικτικό παραλαβής) ότι έχει προθεσμία τρεις (3) μήνες από την παραλαβή της έγγραφης ενημέρωσης για την προσκόμιση των εν λόγω δικαιολογητικών διαφορετικά η αίτηση θα τίθεται στο Αρχείο με απόφαση του Προϊσταμένου της αρμόδιας Υπηρεσίας.

3. Η αδυναμία υποβολής αίτησης με τα απαιτούμενα κατά περίπτωση δικαιολογητικά για χορήγηση Σ.Σ. εντός των προθεσμιών (εξαιρούνται οι προθεσμίες που ορίζονται στη σχετική κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής), οφειλομένη σε λόγους (κωλύματα) ανεξάρτητους της θέλησης του/της ιδιοκτήτη/-τριας, θα γνωστοποιείται στην αρμόδια Υπηρεσία με Υ.Δ. του ν.1599/1986, πριν τη λήξη των προθεσμιών. Στη συνέχεια και μετά τη λήξη των προθεσμιών η αρμόδια Υπηρεσία θα ενημερώνει εγγράφως τον/την ιδιοκτήτη/-τρια για το ότι δεν είναι δυνατή η συνέχιση της διαδικασίας χορήγησης Σ.Σ.
Μετά την άρση του κωλύματος (και εφόσον πληρούνται τα αναφερόμενα στην παράγραφο 13 του παρόντος κεφαλαίου) και ύστερα από αίτηση του/της ιδιοκτήτη/τριας συνοδευόμενη από τα σχετικά δικαιολογητικά, θα εξετάζεται από τη Δ.Α.Ε.Φ.Κ. η δυνατότητα χορήγησης παράτασης και θα εκδίδεται σχετική απόφαση. Η αίτηση του/της ιδιοκτήτη/-τριας θα πρέπει να υποβληθεί εντός ενός (1) μηνός από την ημερομηνία έκδοσης των σχετικών δικαιολογητικών από τα οποία αποδεικνύεται η ημερομηνία άρσης του κωλύματος.

Κωλύματα θεωρούνται οι διαφορές μεταξύ πολίτη και Δημοτικής ή Δημόσιας Αρχής, οι εκκρεμοδικίες σχετικά με την ιδιοκτησία του πληγέντος ακινήτου ή τη δικαστική διανομή του και η καθυστέρηση υποβολής δικαιολογητικών λόγω ανωτέρας βίας ή οφειλόμενη σε υπαιτιότητα Δημοτικής ή Δημόσιας Αρχής.
Η χορηγούμενη παράταση θα υπολογίζεται ως το χρονικό διάστημα από την ημερομηνία που προκύπτει το κώλυμα μέχρι την ημερομηνία λήξης των κατά περίπτωση προθεσμιών (όπως αυτές ορίζονται στην παρούσα απόφαση) ή την ημερομηνία άρσης του κωλύματος εφόσον γίνει πριν τη λήξη των προθεσμιών.

4. Επιτρέπεται η αλλαγή της Σ.Σ. ανακατασκευής σε αυτοστέγαση ή αποπεράτωση μετά την έκδοση της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. Ανακατασκευής, με την προϋπόθεση ότι η αλλαγή θα αιτηθεί εντός της προθεσμίας του ενός (1) έτους από την ημερομηνία έκδοσης της Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. Ανακατασκευής και στη συνέχεια θα εκδίδεται νέα Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. Αυτοστέγασης ή Αποπεράτωσης.
Η συνέχιση της διαδικασίας χορήγησης Σ.Σ. θα είναι η ίδια με αυτή που προαναφέρθηκε στην παρούσα απόφαση για τις περιπτώσεις αυτοστέγασης ή αποπεράτωσης. Σε περίπτωση που μελλοντικά ο/η ενδιαφερόμενος/-η ενδιαφερθεί για νέα αλλαγή της Σ.Σ. θα πρέπει να υποβάλει αίτηση, εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας του ενός (1) έτους από την ημερομηνία έκδοσης της αρχικής
Βεβαίωσης Καθορισμού Σ.Σ. Ανακατασκευής.

5. Η ισχύς της άδειας επισκευής καθορίζεται σε τέσσερα (4) χρόνια. Μετά τη λήξη της άδειας δεν είναι δυνατή η περαιτέρω παράτασή της εκτός από τις περιπτώσεις κωλύματος όπως ορίζεται στην παρ.3 του παρόντος κεφαλαίου.

6. Οι ενστάσεις κατά πράξεων της αρμόδιας Υπηρεσίας και οι αιτήσεις για επανεξέταση κτιρίων είναι εμπρόθεσμες και εξεταστέες, εφόσον υποβάλλονται εντός τριών
(3) μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της σχετικής πράξης από τον/την ιδιοκτήτη/-τρια. Η απόφαση εκδίκασης ένστασης είναι τελεσίδικη και δεν επιδέχεται περαιτέρω ενστάσεως ή αιτήσεως θεραπείας.

7. Στις περιπτώσεις πληγέντων κτιρίων για τα οποία δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας (π.χ. οικισμοί προϋφιστάμενοι του 1923 κ.λπ.) για την απόδειξη της κυριότητας του ακινήτου απαιτείται η προσκόμιση δηλώσεων του ν.1599/1986 του/της ιδιοκτήτη/-τριας και δύο μαρτύρων για 20ετή νομή (εις διπλούν). Στις περιπτώσεις αυτές απαιτείται και πρόσφατο αντίγραφο μερίδας από το Υποθηκοφυλακείο και αντίγραφο κτηματολογικού φύλλου από το αρμόδιο Κτηματολογικό Γραφείο (στην περίπτωση που υπάρχει).
Στις υπεύθυνες δηλώσεις που θα κατατεθούν, το ακίνητο θα περιγράφεται όσο το δυνατόν με ακρίβεια και θα αναγράφεται πέραν των άλλων, ότι: «υποβάλλονται σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παρ. 3 του άρθρου 5 της από 28.7.1978 Π.Ν.Π που κυρώθηκε με τον ν. 867/1979, για την απόδειξη της κυριότητας του ακινήτου».

8. Σε κάθε στάδιο χορήγησης Σ.Σ. οι υπεύθυνες δηλώσεις θα προσκομίζονται με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής.

9. Στις περιπτώσεις χορήγησης Σ.Σ. για ανακατασκευή, αυτοστέγαση ή αποπεράτωση, η «Έγκριση Σ.Σ. Ανακατασκευής ή Αυτοστέγασης ή Αποπεράτωσης» θα χορηγείται μετά τη διαπίστωση της κατεδάφισης του πληγέντος κτιρίου.

10. Η κατεδάφιση του πληγέντος κτιρίου θα διαπιστώνεται μετά από αυτοψία που θα διενεργείται από δύο Μηχανικούς της αρμόδιας Υπηρεσίας και θα εκδίδεται σχετική Βεβαίωση, μετά από αίτηση του/της ενδιαφερόμενου/-ης.

11. Εφόσον οι πράξεις που εκδίδονται από την αρμόδια Υπηρεσία εγκρίνουν τη χορήγηση Άτοκου Δανείου, κοινοποιούνται στο Πιστωτικό Ίδρυμα, το οποίο επιλέγει ο/η δικαιούχος, προκειμένου να συνάψει δανειστική σύμβαση. Ο/Η δικαιούχος προσκομίζει αντίγραφο της δανειστικής σύμβασης στην αρμόδια Υπηρεσία. Το ποσό του δανείου, που αναγράφεται στην εγκριτική απόφαση, χορηγείται από το Πιστωτικό Ίδρυμα ενώ το ποσό της Δ.Κ.Α. χορηγείται από την αρμόδια Υπηρεσία.

12. Στις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα δεν χορηγήθηκε σε δικαιούχο δάνειο από Πιστωτικό Ίδρυμα και εφόσον στη συνέχεια υπάρξει δυνατότητα λήψης δανείου, ο/η δικαιούχος δύναται να αιτηθεί τη χορήγηση του δανείου εντός επτά (7) ετών από τη Βεβαίωση Καθορισμού Σ.Σ. για ανακατασκευή ή τεσσάρων (4) ετών από την έκδοση άδειας επισκευής (με την προϋπόθεση ότι δεν έχει εκδοθεί Βεβαίωση Περαίωσης Εργασιών). Το δάνειο θα κατανεμηθεί σε δόσεις σύμφωνα με όσα ορίζονται στην κοινή υπουργική απόφαση περί χορήγησης στεγαστικής συνδρομής και θα χορηγηθεί ακολουθώντας τη διαδικασία και τις προθεσμίες που προαναφέρθηκαν για τις περιπτώσεις πληγέντων κτιρίων για τα οποία χορηγείται δάνειο.

13. Στην περίπτωση που απαιτείται η προσκόμιση εγγράφου από άλλη Δημόσια Υπηρεσία που για την έκδοσή του απαιτείται αίτηση από τον/την ενδιαφερόμενο/-η (είτε ως απαιτούμενου δικαιολογητικού για τη χορήγηση Σ.Σ. βάσει της διαδικασίας που προαναφέρεται στην παρούσα απόφαση είτε ως δικαιολογητικού για την αιτιολόγηση κωλύματος), ο/η ενδιαφερόμενος/-η οφείλει να έχει υποβάλει την αίτηση για την έκδοσή του, στην Υπηρεσία αυτή, τουλάχιστον 51 ημέρες (ή όσος χρόνος προβλέπεται από τις κείμενες διατάξεις για τη διεκπεραίωση του αιτήματος από τη Δημόσια Υπηρεσία, προσαυξημένος κατά μια (1) επιπλέον ημέρα), πριν από τη λήξη των κατά περίπτωση προθεσμιών που αναφέρονται στις σχετικές αποφάσεις. Η παρούσα διάταξη αφορά στις παραγράφους (1) και (3) του παρόντος κεφαλαίου. Από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.


Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 8 Αυγούστου 2017

Ο Υπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

Στη χώρα μας όλες οι οικονομικές και κοινωνικές τάξεις έχουν να επιδείξουν διαχρονικά οργανωμένη συνδικαλιστική δράση, με τις ουτοπίες, τα οράματα, τις επιτυχίες και αστοχίες τους. H αγροτική κοινωνία τα τελευταία κυρίως χρόνια, βρίσκεται συνδικαλιστικά σε οργανωτική ανυπαρξία με έκδηλες διαθέσεις αρνητισμού μέχρι του σημείου να φαίνεται ότι αδυνατεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση. Η έννοια της συνδικαλιστικής οργάνωσης είναι μια έννοια παρεξηγημένη και αρνητικά φορτισμένη στον αγροτικό χώρο. Παρόμοια και το αγροτικό κίνημα είναι μία έννοια πρακτικά ξεχασμένη.

Αν παραμερίσουμε τη σύγχρονη ιστορική αμνησία θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχει αγροτικό κίνημα και μάλιστα με αξιόλογη πορεία. Οι λόγοι για τους οποίους η ιστορία του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος ξεχάστηκε πρέπει να αναζητηθούν στην πολιτικά ανεύθυνη στάση όσων κατά καιρούς είχαν ή έχουν τις τύχες αυτού του κινήματος στα χέρια τους καθώς και όσων εναλλάχθηκαν στην διακυβέρνηση αυτής της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ιστορικά το αγροτικό κίνημα της χώρας μας ουσιαστικά ξεκίνησε με το αγροτικό συνέδριο στο Βόλο τον Σεπτέμβριο του 1912 και αναδείχθηκε στις δυτικές περιοχές της Θεσσαλίας μέσα στο γενικότερο κλίμα των διεκδικήσεων των αγροτών για τη διανομή των τσιφλικιών.

Αυτή η πρώτη μορφή αγροτικού συνδικαλισμού γίνεται φορέας εκείνων των επιδιώξεων που θέλησαν να παραμερίσουν κάθε αδικία, αναδεικνύοντας μια ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνική τάξη πραγμάτων στην ελληνική ύπαιθρο. Ήταν ένα κίνημα χειραφέτησης, που ήθελε ν' απελευθερώσει μια κοινωνική τάξη ανθρώπων, τους αγρότες, από την φτώχεια, την αμάθεια και την κακομοιριά.

Δε μπόρεσε όμως να εξασφαλίσει εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά, ώστε ν’ αντέξει στο χρόνο. Ήττες, αποτυχίες, ανεπάρκειες και λάθη το ανέστειλαν, το καθυστέρησαν και πολλές φορές το έθεσαν κάτω από μακροχρόνια αμφισβήτηση.

Μετά την μεταπολίτευση υπήρξαν ενδείξεις ότι ο αγροτικός κόσμος ενωμένος θα παρουσίαζε ένα καινούργιο πρόσωπο οργάνωσης που θα του έδινε επιτέλους την ευκαιρία ενός νέου ξεκινήματος έτσι ώστε αυτός ο "γίγαντας" να "πατήσει" γερά το πόδι του στο νέο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Αυτή την περίοδο το κίνημα παρουσίασε αρκετές κινητοποιήσεις με τρακτέρ, συλλαλητήρια, αποκλεισμούς εθνικών δρόμων, βίαιες καταλήψεις, μαύρες σημαίες, πλακάτ - πανό. Δυστυχώς και παρά τις ελπίδες το αγροτικό κίνημα, φάνηκε να ακολουθεί και πάλι μια ανησυχητική απόκλιση από την πορεία και τους στόχους ενός γνήσιου και απαλλαγμένου από κομματικές εμπάθειες κινήματος.

Το 1983 ψηφίστηκε ο νόμος 1361 περί "αγροτικού συνδικαλισμού". Με το νόμο αυτό δόθηκε μεν μια επιφανειακή οντότητα στο κίνημα, όμως οι διχαστικές και διασπαστικές διατάξεις οδήγησαν τους αγρότες όχι στην συνένωση στα πλαίσια ενός κοινού οργάνου, αλλά στην δημιουργία πολλών συλλόγων σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Αυτές οι διασπαστικές και διχαστικές τάσεις επέδρασαν στην ίδια τη ζωή του χωριού, με τα ξεχωριστά καφενεία, τις ξεχωριστές παρέες και τις κατά καιρούς έριδες που θύμιζαν και θυμίζουν άλλες εποχές.

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια απ' την ψήφιση αυτού του νόμου, παρόλο που συνέβησαν τόσα πολλά όλα αυτά τα χρόνια, το ισχυρό ανθρώπινο δυναμικό του αγροτικού κόσμου δεν μπόρεσε να οργανωθεί και να δραστηριοποιηθεί ώστε μέσω του αγροτικού συνδικαλισμού ν' αντιμετωπίσει μια σειρά όσα προβλήματα σχετίζονται με τις γενικές και τις επιμέρους πτυχές της αγροτικής ζωής. Ιδιαίτερα δε τα θέματα που σχετίζονται με τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας σειράς προγραμμάτων δράσης αναπτυξιακού χαρακτήρα, τη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης των νέων στη γεωργία, την οργανωμένη επαγγελματική εκπαίδευση.

Η παρότρυνση για συμμετοχή των αγροτών σε συλλογικές δραστηριότητες, όπως συνεταιρισμούς και οργανώσεις παραγωγών. Η συστηματική επαφή με άλλους αγρότες από άλλες χώρες, καθώς και η συνεργασία με τα υπεύθυνα όργανα σχεδιασμού και εφαρμογής της αγροτικής πολιτικής, ήταν πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες των συνδικαλιστικών στελεχών.

Είναι γνωστό ότι, ο αγροτικός κόσμος εκτός του ότι αποτελεί ένα σημαντικό και δυναμικό τμήμα του πληθυσμού της χώρας, αποτελεί και μια ιδιόμορφη κοινωνική ομάδα με τα δικά της χαρακτηριστικά και τους δικούς της προβληματισμούς, με τα δικά της μεγέθη και τις δικές της κοινωνικές διαστάσεις, ενδεχόμενα έτσι εξηγείται η υστέρηση των παραπάνω επιδιώξεων.

Οι χειρισμοί λοιπόν των προβλημάτων που αφορούν αυτόν τον τομέα απαιτούν, προσοχή, σύνεση και μεθοδικότητα, με μελέτη χωρίς προκαταλήψεις του αγροτικού κινήματος που να επιτρέπει τη διαπίστωση ότι παρά την έντονη κρίση που περνά, διαθέτει ακόμα πολλές δυνατότητες δομικής προσαρμογής στις νέες απαιτήσεις.

Προϋπόθεση επιτυχίας μιας τέτοιας πολιτικής είναι πως οι ιδέες, οι στόχοι και τα οράματα βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις εκφρασμένες ή όχι ανάγκες, ελπίδες και αναζητήσεις όλων των αγροτών. Αλλαγές που επιχειρούνται ενάντια στις συνειδητοποιημένες ή ενδόμυχες επιθυμίες των αγροτών και των αγροτισσών χωρίς τη δημιουργική δική τους συμμετοχή, δε θα αντέξουν στη δοκιμασία του χρόνου.

Προσπάθεια του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είναι να αναπτυχθεί ένα ενιαίο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα σχεδιάζει, θα επεξεργάζεται και θα υλοποιεί τις απαραίτητες πολιτικές και προγράμματα για την αξιοποίηση των τεράστιων δυνατοτήτων του αγροτικού χώρου με απώτερο στόχο να πάρουν οι αγρότες και οι αγρότισσες το πεπρωμένο στα χέρια τους και να διαμορφώνουν εκείνοι τις συνθήκες και τη δράση τους, έτσι ώστε ν' ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του τόπου, της κοινωνίας και της οικονομίας.

Υπάρχει ανάγκη για ένα ενιαίο συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα που δε θα συναρτά την οργανωτική και αγωνιστική του ικμάδα από το ύψος των κρατικών ενισχύσεων αλλά από το βαθμό συνειδητοποίησης των αγροτών για τα ταξικά και επαγγελματικά τους συμφέροντα.

Υπάρχει ανάγκη για ένα ενιαίο συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα που θα εκφράζει όλους του τομείς της αγροτικής οικονομίας αποκλείοντας φαινόμενα όπου στο παρελθόν οι πολυπληθέστερες ομάδες αγροτών κηδεμόνευαν και απέκλειαν από τις αντιπροσωπευτικές διαδικασίες τις μικρότερες παραγωγικές ομάδες.

Υπάρχει ανάγκη για ένα ενιαίο συνδικαλιστικό αγροτικό κίνημα που παροτρύνει, προωθεί και υποστηρίζει την οργάνωση όλων των αγροτών σε συνεργατικά σχήματα προκειμένου να αποκτήσουν καλύτερη διαπραγματευτική θέση στην αγορά. Για το σκοπό αυτό, το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί παρά να βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με τους αντίστοιχους εκπροσώπους των συνεταιριστικών οργανώσεων.

Η δημιουργία ενός ακηδεμόνευτου και αυτόνομου συνδικαλιστικού κινήματος με τη συμμετοχή όλων των αγροτών που έχουν κύρια ενασχόληση και εισόδημα από την αγροτική παραγωγή, αποτελεί πολιτική και κοινωνική προϋπόθεση για την ανάδειξη της γεωργίας, της αλιείας και της κτηνοτροφίας, ως βασικών πυλώνων για την οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία.

Άρθρο 1
Συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου – Ενώσεις Αγορών Παραγωγών

Στην παρ.1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των αγροτών και αγροτισσών που μπορούν να συνιστώνται και να λειτουργούν στον αγροτικό χώρο είναι οι Κλαδικοί Αγροτικοί Σύλλογοι (ΚΑΣ), οι Κλαδικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων (ΚΟΑΣ), οι Κλαδικές Εθνικές Συνομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων (ΚΕΣΑΣ), οι Ενώσεις Νέων Αγροτών (ΕΝΑ) και η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ).

Στην παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι οι παραγωγοί βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας που διακινούν τα προϊόντα τους σε αγορές παραγωγών, μπορούν να ιδρύουν Ενώσεις Αγορών Παραγωγών (ΕΑΠ), Ομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΟΕΑΠ) και Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΣΕΑΠ).

Άρθρο 2
Σκοπός και δραστηριότητες

Στις παρ.1 και παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, καθορίζονται ο σκοπός και οι δραστηριότητες των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΠΕΝΑ.

Με την παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι οι ΚΑΣ για ζητήματα που αφορούν τις επαγγελματικές σχέσεις και τα συμφέροντα των μελών τους, απευθύνονται στις Διοικητικές και άλλες Αρχές ενώ για παραβιάσεις της νομοθεσίας που αφορούν τα επαγγελματικά συμφέροντα των μελών τους στις Διοικητικές και Δικαστικές Αρχές.
Με την παρ. 4 του προτεινόμενου άρθρου, θεσπίζεται η απαγόρευση άσκησης παραγωγικών ή εμπορικών δραστηριοτήτων από τους ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΠΕΝΑ είτε άμεσα είτε έμμεσα με τη συμμετοχή τους σε άλλα νομικά πρόσωπα του εμπορικού ή συνεταιριστικού νόμου ενώ προβλέπεται η συμμετοχή τους σε αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες που εξυπηρετούν την προαγωγή των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών τους.

Άρθρο 3
Ίδρυση Κλαδικών Αγροτικών Συλλόγων – Αλιευτικοί ΚΑΣ

Στην παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται οι προϋποθέσεις ίδρυσης των ΚΑΣ, οι οποίοι ανάλογα με το αντικείμενό τους διακρίνονται σε φυτικής, ζωικής, μελισσοκομικής και αλιευτικής παραγωγής. Ιδιαίτερα για τους ΚΑΣ αλιευτικής παραγωγής προβλέπεται η ίδρυση ΚΑΣ παράκτιων αλιέων και ΚΑΣ μέσης αλιείας.

Στην παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, αναφέρονται οι προϋποθέσεις ίδρυσης ΚΑΣ από τους παράκτιους αλιείς.

Στην παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, αποσαφηνίζεται ότι οι αλιείς της παρ. 2 εγγράφονται σε ένα μόνο ΚΑΣ, είτε σε αυτόν της παρ.2 ,είτε σε αυτόν της παρ.1.

Στην παρ. 4 του προτεινόμενου άρθρου, αναφέρονται η προϋπόθεση ίδρυσης ΚΕΣΑΣ από τους ΚΑΣ μέσης αλιείας .

Άρθρο 4
Μέλη - Περιφέρεια Κλαδικών Αγροτικών Συλλόγων

Στην παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι αγρότες και οι αγρότισσες προκειμένου να γίνουν μέλη των ΚΑΣ.

Στην παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται τα ένδικα μέσα που μπορούν να ασκήσουν οι αγρότες στην περίπτωση άρνησης εγγραφής τους στους ΚΑΣ ή τη διαγραφή τους ως μέλους σε ΚΑΣ, ΕΝΑ και ΕΑΠ.

Στην παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, προβλέπεται ότι οι ΚΑΣ ιδρύονται στα όρια της κάθε Περιφερειακής Ενότητας.

Άρθρο 5
Κλαδικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων

Στο προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται οι προϋποθέσεις σύστασης Κλαδικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων (ΚΟΑΣ) από τους ΚΑΣ.

Άρθρο 6
Κλαδικές Εθνικές Συνομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων

Στο προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται οι προϋποθέσεις σύστασης σε εθνικό επίπεδο της αντίστοιχης ΚΕΣΑΣ από τους ΚΟΑΣ.

Άρθρο 7 Καταστατικό

Στην παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, προβλέπεται ότι το καταστατικό ορίζει τα πλαίσια συμμετοχής όλων των μελών στη δράση της συνδικαλιστικής οργάνωσης, στο σχηματισμό της συλλογικής βούλησης και τη χάραξη συνδικαλιστικής πολιτικής.

Στην παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται τα στοιχεία που είναι απαραίτητα να περιλαμβάνονται στο καταστατικό.

Άρθρο 8
Όργανα των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ

Στο προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται σαν όργανα διοίκησης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ η Γενική Συνέλευση των μελών, το Διοικητικό Συμβούλιο και η Ελεγκτική Επιτροπή.

Άρθρο 9
Γενική Συνέλευση των μελών

Στο προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται οι αρμοδιότητες της Γενικής Συνέλευσης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ, ο τρόπος σύγκλησής της, η απαιτούμενη για κάθε περίπτωση απαρτία, ο τρόπος λήψης των αποφάσεών της και η απαιτούμενη για κάθε περίπτωση πλειοψηφία. Επίσης ορίζεται το ένδικο μέσο για την αναγνώριση ακυρότητας απόφασης της Γενικής Συνέλευσης.

Άρθρο 10
Διοικητικό Συμβούλιο - Ελεγκτική Επιτροπή - Αντιπρόσωποι

Στο προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται ο τρόπος εκλογής και οι αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου, της Ελεγκτικής Επιτροπής που εκλέγεται από το Διοικητικό Συμβούλιο και των αντιπροσώπων των ΚΑΣ για την ΚΟΑΣ στην οποία συμμετέχουν, καθώς και η διαδικασία διορισμού της προσωρινής διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων του αγροτικού χώρου για τις περιπτώσεις που προβλέπει το άρθρο 69 του Αστικού Κώδικα.

Άρθρο 11
Διάρκεια θητείας Δ.Σ. και Ε.Ε.

Στην παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι η θητεία των μελών της διοίκησης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ είναι τριετής.

Στην παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, τίθεται περιορισμός στα μέλη της διοίκησης των ώστε να μην μπορούν να είναι συγχρόνως μέλη Διοικητικού Συμβουλίου ΚΑΣ, ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ.

Στην παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται εξάμηνη προθεσμία από τη δικαστική αναγνώριση της ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ, μέσα στην οποία η προσωρινή διοίκηση πρέπει να συγκαλέσει τη Γενική Συνέλευση των μελών για την ανάδειξη αιρετού διοικητικού συμβουλίου, διαφορετικά η προσωρινή διοίκηση εκπίπτει αυτοδίκαια.

Άρθρο 12
Συμμετοχή σε εκλογές - Διεξαγωγή εκλογών - Εκλογικό σύστημα

Στο προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται τα μέλη των ΚΑΣ που έχουν δικαίωμα να εκλέγουν τα όργανα διοίκησης τους και τους αντιπροσώπους που προβλέπονται από το καταστατικό ή έχουν καθοριστεί με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών. Καθορίζεται ότι οι εκλογές θα διενεργούνται με το σύστημα της απλής αναλογικής και αναλύεται ο τρόπος κατανομής των εδρών του Διοικητικού Συμβουλίου, της Ελεγκτικής Επιτροπής, των αντιπροσώπων μεταξύ των συνδυασμών καθώς και των χωριστών υποψηφίων ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη.

Άρθρο 13
Αντιπροσώπευση σε θεσμοθετημένα όργανα

Με την παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, δίνεται η δυνατότητα στους ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΠΕΝΑ να συμμετέχουν με εκπροσώπους τους σε επιτροπές της κεντρικής διοίκησης και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης για θέματα που αφορούν τα οικονομικά κοινωνικά και επαγγελματικά συμφέροντα των αγροτών.

Στην παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της παρ. 1.

Στην παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται τα ένδικα μέσα που μπορεί να ασκήσουν οι ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ και ΕΝΑ σε περίπτωση αμφισβήτησης άλλης ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑ και ΕΝΑ για θέματα νομιμότητας. Το δικαστήριο εκδικάζει την αίτηση κατά τη διαδικασία των άρθρων 682 επομ. Κ. Πολ. Δικον. και η απόφαση που εκδίδεται υπόκειται σε έφεση.

Στην παρ. 4 του προτεινόμενου άρθρου, δίνεται η δυνατότητα εκπροσώπησης των αγροτών μέσω των ΚΕΣΑΣ στις αντίστοιχες διεθνείς επαγγελματικές οργανώσεις και συνεργασίας με την αντίστοιχη ΣΑΣΕ των Αγροτικών Συνεταιρισμών.

Στην παρ. 5 του προτεινόμενου άρθρου, αποσαφηνίζεται ότι όπου σε διατάξεις νόμων ή διατάξεις καταστατικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή δημοσίων επιχειρήσεων ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ελέγχονται και εποπτεύονται από το κράτος, προβλέπεται η συμμετοχή αγροτών σε συμβούλια ή επιτροπές, οι αγρότες που θα συμμετάσχουν υποδεικνύονται από τα διοικητικά συμβούλια των αντίστοιχων ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ και ΕΝΑ.

Άρθρο 14
Πόροι - Οικονομικές ενισχύσεις

Με την παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται οι πόροι των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ.

Με την παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι οι δωρεές και οι επιχορηγήσεις στις συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου, γίνονται μόνο επώνυμα.

Με την παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, θεσπίζεται η απαγόρευση της οικονομικής ενίσχυσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων του αγροτικού χώρου από κομματικούς οργανισμούς ή άλλες πολιτικές οργανώσεις.

Με την παρ. 4 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι το ύψος των συνδρομών των Αγροτικών Συλλόγων στις ομοσπονδίες και των ομοσπονδιών στις συνομοσπονδίες τους, καθορίζεται με απόφαση των Γενικών Συνελεύσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων της ανώτερης βαθμίδας.

Άρθρο 15
Ένωση Νέων Αγροτών.

Με το άρθρο αυτό καθορίζονται οι διαδικασίες για τη σύσταση των Ενώσεων Νέων Αγροτών (ΕΝΑ), η περιφέρεια της καθώς και η ίδρυση της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ). Οι Ενώσεις Νέων Αγροτών και η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών δεν υποκαθιστούν τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές οργανώσεις των αγροτών και τα μέλη τους μπορούν να είναι μέλη και άλλων ΚΑΣ. Η πανελλήνια ένωση νέων αγροτών συνεργάζεται με τις ΚΕΣΑΣ κάθε κλάδου αγροτικής παραγωγής.

Άρθρο 16
Ειδική καταχώριση στο Ειρηνοδικείο

Με την παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι σε κάθε Ειρηνοδικείο τηρείται ειδικό βιβλίο ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ ΠΕΝΑ και ΕΑΠ, και καθορίζονται τα στοιχεία που καταχωρίζονται σε αυτό.

Με την παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι με την εγγραφή στο παραπάνω βιβλίο επέρχονται τα αποτελέσματα του άρθρου 83 Α.Κ

Άρθρο 17 Τηρούμενα Βιβλία

Με την παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζονται τα βιβλία που πρέπει υποχρεωτικά να τηρούν οι ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ένα, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ.

Με την παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, ορίζεται ότι τα μέλη των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν αποσπάσματα των βιβλίων της παρ.1 για θέματα που τους αφορούν.

Άρθρο 18
Ποινικές κυρώσεις

Με το προτεινόμενο άρθρο, ορίζονται οι ποινικές κυρώσεις για παραβάσεις των διατάξεων του νόμου αυτού.

Άρθρο 19
Ενώσεις Αγορών Παραγωγών

Με το άρθρο 19 καθορίζονται οι διαδικασίες για την ίδρυση ενώσεων παραγωγών που επιθυμούν να διακινήσουν τα προϊόντα τους στις αγορές παραγωγών βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας.
Η περιφέρεια των ενώσεων αγορών παραγωγών έχει τα όρια της περιφερειακής ενότητας και κάθε παραγωγός μπορεί να είναι μέλος μόνο σε μια Ένωση παραγωγών βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας.
Οι ενώσεις αγορών παραγωγών μπορεί να συστήσουν μια ομοσπονδία συλλόγων βιολογικής και μία συμβατικής γεωργίας στα όρια της οικείας Περιφέρειας και οι ομοσπονδίες ενώσεων αγορών Παραγωγών μπορεί να συστήσουν μία Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών βιολογικής και μια συνομοσπονδία συμβατικής γεωργίας.
Για την συμμετοχή των αγροτών παραγωγών στις αγορές παραγωγών είναι απαραίτητη προϋπόθεση η εγγραφή τους σε βιολογικές ή συμβατικές Ενώσεις. Η σύσταση των Ενώσεων διευκολύνει αφενός την καταγραφή των παραγωγών που έχουν τις προϋποθέσεις και επιθυμούν να συμμετάσχουν στις αγορές παραγωγών και αφετέρου εξασφαλίζεται η αντιπροσωπευτικότερη εκπροσώπηση τους στην αυτοδιαχείριση των αγορών.

Άρθρο 20
Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Με το προτεινόμενο άρθρο, επιχειρείται η ρύθμιση θεμάτων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Ειδικότερα:

Σχετικά με την παρ. 1 του προτεινόμενου άρθρου, λόγω της εμπειρίας που έχουν αποκτήσει οι υπάλληλοι που έχουν, ήδη, διατελέσει μέλη της Επιτροπής Δημοπρασιών του άρθρου 10 του ν.4061/2012 και λόγω της έλλειψης προσωπικού, κρίνεται σκόπιμο να καταργηθεί το κώλυμα της συμμετοχής των μελών πέραν της μίας φοράς ανά (4) τέσσερα έτη, που προβλέπεται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ν.4061/2012. Επίσης, θεωρείται επιβεβλημένη η διόρθωση των ονομασιών των Δ/νσεων του ΥΠΑΑΤ, όπως μνημονεύονται στην εν λόγω διάταξη, προκειμένου να συμβαδίζουν αυτές με τα προβλεπόμενα στον Οργανισμό του ΥΠΑΑΤ.
Με την παρ. 2 του προτεινόμενου άρθρου, διαγράφεται το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ν.4061/2012, όπως ισχύει. Κατόπιν αιτημάτων (γραπτών και τηλεφωνικών) των Περιφερειών της Χώρας αναφορικά με την έλλειψη έμπειρου προσωπικού, προκειμένου να στελεχώσει τις Επιτροπές Θεμάτων Γης και Επίλυσης Διαφορών προτείνουμε την κατάργηση του κωλύματος της συμμετοχής των μελών στην Επιτροπή πέραν της μίας φοράς ανά (4) τέσσερα έτη, που προβλέπεται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ν.4061/2012, όπως ισχύει.
Ως προς την παρ. 3 του προτεινόμενου άρθρου, κατόπιν αιτημάτων (γραπτών και τηλεφωνικών) των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας αναφορικά με την έλλειψη έμπειρου προσωπικού, προκειμένου να στελεχώσει τις Επιτροπές Ελέγχου και Νομιμότητας προτείνουμε την κατάργηση του κωλύματος της συμμετοχής των μελών στην Επιτροπή πέραν της μίας φοράς ανά (4) τέσσερα έτη, που προβλέπεται στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του ν.4061/2012, όπως ισχύει.
Όσον αφορά την παρ. 4 του προτεινόμενου άρθρου με αφορμή ερωτήματα, προφορικά και γραπτά, των Επιτροπών Ελέγχων και Νομιμότητας των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας, αναφορικά με τον τρόπο υπολογισμού του προστίμου αυθαίρετης κατάληψης, που επιβάλλεται σε αυθαίρετους κατόχους ακινήτων κυριότητας Ελληνικού Δημοσίου με διαχείριση από το ΥΠΑΑΤ, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 18 του ν.4061/12 και συγκεκριμένα αν για τον προσδιορισμό του προστίμου αυθαίρετης κατάληψης συνυπολογίζεται και η αντικειμενική αξία των κτισμάτων που, τυχόν, κατασκεύασε ο αυθαίρετος κάτοχος του ακινήτου, προτείνεται σχετική νομοθετική ρύθμιση.

Άρθρο 21
Μεταβατικές διατάξεις

Με το προτεινόμενο άρθρο, τίθενται μεταβατικές διατάξεις έτσι ώστε:

α) Να δοθεί ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα στους αγροτικούς συλλόγους, ομοσπονδίες, συνομοσπονδίες, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ που υφίστανται νόμιμα κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, να προσαρμόσουν τα καταστατικά τους στις διατάξεις του προτεινόμενου σχεδίου νόμου και να ενεργήσουν αρχαιρεσίες για την εκλογή νέων οργάνων.
β) Οι ΚΕΣΑΣ που έχουν καταστατικά σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού και ιδρυθούν μέσα σε δύο χρόνια από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να ενισχυθούν κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας τους με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατ΄ αναλογία με τις συνδρομές που έχουν πράγματι καταβληθεί από τα μέλη των ΚΕΣΑΣ.
γ) Να δοθεί ικανοποιητικό χρονικό διάστημα στις ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ για να συσταθούν.
δ) Να δοθεί η δυνατότητα έγκρισης ή τροποποίησης των καταστατικών των ΚΑΣ και των ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ από τα αρμόδια δικαστήρια ατελώς εφόσον πραγματοποιηθεί μέσα σε διάστημα ενός έτους για τους ΚΑΣ και δύο ετών για τις ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ.

Άρθρο 22
Καταργούμενες διατάξεις

Στο προτεινόμενο άρθρο 22 καταργούνται, από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, ο νόμος 1361/83 (Α΄ 66) και το άρθρο 17 του 4015/11 (Α΄ 210).

Άρθρο 23 Έναρξη ισχύος

Στο προτεινόμενο άρθρο 23, ορίζεται ότι η ισχύς των διατάξεων του παρόντος αρχίζει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

____________________________

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

«ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

Άρθρο 1
Συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου – Ενώσεις Αγορών Παραγωγών

1. Συνδικαλιστικές οργανώσεις των αγροτών και αγροτισσών που μπορούν να συνιστώνται και να λειτουργούν στον αγροτικό χώρο αποτελούν οι Κλαδικοί Αγροτικοί Σύλλογοι (ΚΑΣ), οι Κλαδικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων (ΚΟΑΣ), οι Κλαδικές Εθνικές Συνομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων (ΚΕΣΑΣ), οι Ενώσεις Νέων Αγροτών (ΕΝΑ) και η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ).

2. Παραγωγοί βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας που διακινούν τα προϊόντα τους σε αγορές παραγωγών, μπορούν να ιδρύουν Ενώσεις Αγορών Παραγωγών (ΕΑΠ), Ομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΟΕΑΠ) και Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΣΕΑΠ).

Άρθρο 2
Σκοπός και δραστηριότητες

1. Σκοπός των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΠΕΝΑ, είναι η προαγωγή και διασφάλιση των οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών τους που ασχολούνται επαγγελματικά με την αγροτική παραγωγή.

2. Για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού αναπτύσσουν, μέσα στα όρια της έδρας τους, τις προβλεπόμενες από το καταστατικό τους δραστηριότητες και ιδιαίτερα:
α) Μελετούν τα κοινωνικά, οικονομικά και επαγγελματικά προβλήματα των αγροτών και προωθούν λύσεις για την αντιμετώπισή τους.
β) Προτείνουν τη λήψη μέτρων, που συμβάλλουν στην βελτίωση του οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου των αγροτών.
γ) Συνεργάζονται με τις δημόσιες αρχές, την τοπική αυτοδιοίκηση, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και ιδιαίτερα με τις αρμόδιες υπηρεσίες σχεδιασμού και εφαρμογής της αγροτικής πολιτικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και της Περιφέρειας.
δ) Προωθούν την οργανωμένη επαγγελματική εκπαίδευση.
ε) Επιδιώκουν και παροτρύνουν την συμμετοχή των αγροτών σε συλλογικές δραστηριότητες.
στ) Επιδιώκουν τις διεθνείς επαφές με αγρότες από άλλες χώρες.
ζ) Προωθούν την ισότητα των ευκαιριών και την άρση των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων στον αγροτικό χώρο.
η) Συνεργάζονται για την δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης των νέων και των γυναικών στη γεωργία.

3. Οι ΚΑΣ απευθύνονται στις διοικητικές και άλλες αρχές για κάθε ζήτημα που αφορά τις επαγγελματικές σχέσεις και τα συμφέροντα των μελών τους και αναφέρουν στις διοικητικές και δικαστικές αρχές τις παραβιάσεις της νομοθεσίας που αφορούν τα επαγγελματικά συμφέροντα των μελών τους.

4. Οι ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΠΕΝΑ δεν μπορούν να ασκούν παραγωγικές ή εμπορικές δραστηριότητες είτε άμεσα είτε έμμεσα με τη συμμετοχή τους σε άλλα νομικά πρόσωπα του εμπορικού ή συνεταιριστικού νόμου. Μπορούν να συμμετέχουν σε αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες που εξυπηρετούν την προαγωγή των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών τους.

Άρθρο 3
Ίδρυση Κλαδικών Αγροτικών Συλλόγων - Αλιευτικοί ΚΑΣ

1. Για την ίδρυση ΚΑΣ απαιτείται η σύμπραξη δέκα (10) τουλάχιστον αγροτών και αγροτισσών και η τήρηση των διατυπώσεων των άρθρων 78 επομ. του Αστικού Κώδικα. Οι ΚΑΣ έχουν κλαδικό αντικείμενο και διακρίνονται σε φυτικής, ζωικής, μελισσοκομικής και αλιευτικής παραγωγής. Οι αλιευτικής παραγωγής ιδρύονται ξεχωριστά ως ΚΑΣ παράκτιων αλιέων και ως ΚΑΣ μέσης αλιείας.

2. Ειδικά οι παράκτιοι αλιείς οι οποίοι κατέχουν άδεια για αλιεία μεγάλων πελαγικών ψαριών ή έχουν στην άδειά του σκάφους το αλιευτικό εργαλείο βιντζότρατα, μπορούν να ιδρύουν ΚΑΣ σε εθνικό επίπεδο, για την ίδρυση του ΚΑΣ, απαιτείται η σύμπραξη τουλάχιστον του πενήντα ένα τοις εκατό (51%) των αλιέων που κατέχουν άδεια για μεγάλα πελαγικά ψάρια ή έχουν στην άδεια του σκάφους το αλιευτικό εργαλείο βιντζότρατα. Οι ΚΑΣ της παρούσας παραγράφου δεν μπορούν να συμμετέχουν σε ΚΟΑΣ, αλλά συμμετέχουν στην ΚΕΣΑΣ των παράκτιων αλιέων, με έναν εκπρόσωπο.

3. Οι αλιείς της παραγράφου 2 συμμετέχουν σε έναν μόνο ΚΑΣ, είτε στον ΚΑΣ της παρ. 1 είτε στον ΚΑΣ της παρ. 2.

4. Οι ΚΑΣ μέσης αλιείας, μπορούν να δημιουργούν ΚΕΣΑΣ, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή αποτελείται τουλάχιστον από το 70% των αλιέων που έχουν επαγγελματική άδεια αλιείας με μηχανότρατας ή/και γρι γρι.

Άρθρο 4
Μέλη - Περιφέρεια Κλαδικών Αγροτικών Συλλόγων

1. Μέλη των ΚΑΣ μπορούν να γίνουν οι αγρότες και οι αγρότισσες που:
α) Είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (Μ.Α.Α.Ε.), σύμφωνα με τους νόμους 3874/2010 (Α΄151) και 2520/1997 (Α΄173), όπως κάθε φορά ισχύουν και υποβάλουν αίτηση ενιαίας ενίσχυσης και ενιαία δήλωση καλλιέργειας/εκτροφής.
β) Κατοικούν μόνιμα και έχουν την αγροτική τους εκμετάλλευση στην Περιφερειακή Ενότητα που έχει έδρα ο ΚΑΣ.
Μέλη των ΚΑΣ μπορούν να γίνουν και οι συνταξιούχοι αγρότες.
Κάθε αγρότης ή συνταξιούχος αγρότης μπορεί να συμμετέχει σε ΚΑΣ με την προϋπόθεση ότι διαθέτει προϊόντα του κλαδικού αντικειμένου του ΚΑΣ.

2. Αγρότης του οποίου η αίτηση εγγραφής απορρίφθηκε ή για την οποία τα όργανα του ΚΑΣ παρέλειψαν να αποφασίσουν μέσα σε ένα (1) μήνα από την υποβολή της, δικαιούται να προσφύγει στο Ειρηνοδικείο. Από την κοινοποίηση της απόφασης του δικαστηρίου που διατάζει την εγγραφή ο αγρότης γίνεται, χωρίς άλλη διατύπωση, μέλος του ΚΑΣ. Διαγραφή μέλους του ΚΑΣ, ΕΝΑ και ΕΑΠ επιτρέπεται εφόσον προβλέπεται στο καταστατικό και αποφασίσει γι’ αυτό η γενική συνέλευση Το μέλος που διαγράφτηκε μπορεί μέσα σε δύο (2) μήνες από τότε που του κοινοποιήθηκε η απόφαση διαγραφής του, να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστήριο.

3. ΚΑΣ ιδρύονται στα όρια της κάθε Περιφερειακής Ενότητας.

Άρθρο 5
Κλαδικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων

Οι ΚΑΣ της ίδιας Περιφέρειας μπορεί να συστήσουν Κλαδική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων (ΚΟΑΣ).
Για τη σύσταση Κλαδικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων απαιτείται:
α) Η σύμπραξη τουλάχιστον του πενήντα ένα τοις εκατό (51%) των ΚΑΣ που έχουν την έδρα τους στις Περιφερειακές Ενότητες της ίδιας Περιφέρειας.
β) Η τήρηση των διατυπώσεων των άρθρων 78 επόμενα του Αστικού Κώδικα.

Άρθρο 6
Κλαδικές Εθνικές Συνομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων

Οι ΚΟΑΣ μπορεί να συστήσουν σε εθνικό επίπεδο την αντίστοιχη ΚΕΣΑΣ.
Για τη σύσταση ΚΕΣΑΣ απαιτείται η σύμπραξη του πενήντα ένα τοις εκατό (51%) τουλάχιστον των ΚΟΑΣ και η τήρηση των διατυπώσεων των άρθρων 78 επόμενα του Αστικού Κώδικα.

Άρθρο 7 Καταστατικό

1. Το καταστατικό ορίζει τα πλαίσια μέσα στα οποία όλα τα μέλη συμμετέχουν ισότιμα στη δράση της συνδικαλιστικής οργάνωσης, στο σχηματισμό της συλλογικής βούλησης και στη χάραξη της συνδικαλιστικής πολιτικής.

2. Στο καταστατικό μεταξύ άλλων ορίζονται:
α) Ρυθμίσεις που κατοχυρώνουν την ελεύθερη συμμετοχή όλων των αγροτών και αγροτισσών που κατοικούν ή έχουν την αγροτική τους εκμετάλλευση στην Περιφερειακή Ενότητα της έδρας της οργάνωσης.
β) Η έδρα και τα εδαφικά όρια της οργάνωσης. γ) Οι όροι διάλυσης της οργάνωσης.
δ) Οι όροι τροποποίησης του καταστατικού.
ε) Οι όροι αποχώρησης και αποβολής μελών της οργάνωσης.
στ) Ο αριθμός των μελών και ο τρόπος συγκρότησης και λειτουργίας του διοικητικού συμβουλίου και της ελεγκτικής επιτροπής.
ζ) Ο τρόπος δικαστικής και εξώδικης εκπροσώπησης της οργάνωσης.
η) Ο αριθμός των μελών των οργάνων διοίκησης, η διαδικασία εκλογής, η συγκρότηση και η λειτουργία της εφορευτικής επιτροπής για τη διεξαγωγή των εκλογών με τις οποίες αναδεικνύονται τα όργανα διοίκησης.
θ) Οι όροι και η διαδικασία παύσης των μελών των οργάνων διοίκησης και των αντιπρόσωπων.

Άρθρο 8
Όργανα των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ

Όργανα διοίκησης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ είναι:
α) Η Γενική Συνέλευση των μελών. β) Το Διοικητικό Συμβούλιο.
γ) Η Ελεγκτική Επιτροπή.

Άρθρο 9
Γενική Συνέλευση των μελών

1. Η γενική συνέλευση αποτελεί το ανώτατο όργανο των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ και αποφασίζει για κάθε θέμα που δεν υπάγεται σύμφωνα με το νόμο ή το καταστατικό στην αρμοδιότητα άλλου οργάνου. Η συνέλευση ιδίως εκλέγει τα όργανα διοίκησης, αποφασίζει για την αποβολή μέλους, εγκρίνει τον ισολογισμό, τροποποιεί το καταστατικό και αποφασίζει για τη διάλυση της συνδικαλιστικής οργάνωσης.
Η συνέλευση έχει την εποπτεία και τον έλεγχο των οργάνων της διοίκησης και δικαιούται οποτεδήποτε να τα παύει. Το δικαίωμα της συνέλευσης να παύει τα όργανα διοίκησης δεν μπορεί να περιορισθεί με διάταξη του καταστατικού, εφόσον η παύση επιβάλλεται από σπουδαίο λόγο.

2. Η συνέλευση συγκαλείται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου στις περιπτώσεις που ορίζει το καταστατικό ή όταν τούτο επιβάλλεται από το συμφέρον της συνδικαλιστικής οργάνωσης. Η συνέλευση συγκαλείται υποχρεωτικά τουλάχιστο μία φορά το χρόνο. Η συνέλευση συγκαλείται επίσης εάν το ζητήσει ο οριζόμενος από το καταστατικό αριθμός μελών. Εάν το καταστατικό δεν περιέχει σχετική διάταξη, μπορεί να ζητήσει τη σύγκληση το ένα πέμπτο (1/5) των μελών. Κάθε πρόσκληση για συμμετοχή σε γενική συνέλευση πρέπει να αναφέρει τα θέματα για τα οποία συγκαλείται η συνέλευση αυτή.

3. Σε περίπτωση που η αίτηση των μελών της προηγούμενης παραγράφου δεν εισακουσθεί μπορεί, ο Ειρηνοδίκης, ύστερα από σχετική αίτησή τους, να εξουσιοδοτήσει αυτά να συγκαλέσουν τη γενική συνέλευση και να ορίσει τον πρόεδρό της.

4. Για να γίνει συζήτηση και να ληφθεί έγκυρη απόφαση στα θέματα της ημερήσιας διάταξης κατά τις συνελεύσεις, απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός τρίτου (1/3) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Αν δεν υπάρχει απαρτία κατά την πρώτη συζήτηση, συνέρχεται, χωρίς άλλη διατύπωση, νέα συνέλευση την ίδια μέρα και ώρα της επόμενης βδομάδας.
Γι’ αυτήν απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός τετάρτου (1/4) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών.
Για τη λήψη απόφασης για τη διάλυση της συνδικαλιστικής οργάνωσης ή την τροποποίηση του καταστατικού απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον των δύο τρίτων (2/3) των μελών.
Το καταστατικό μπορεί να προβλέπει και για άλλες περιπτώσεις ειδικές απαρτίες.

5. Αντιπροσώπευση για τη συμμετοχή στις συνελεύσεις και τις ψηφοφορίες απαγορεύεται.

6. Η γενική συνέλευση αποφασίζει πάντοτε με ψηφοφορία, ποτέ δια βοής. Μυστική είναι η ψηφοφορία για εκλογές διοικητικού συμβουλίου, ελεγκτικής και εφορευτικής επιτροπής και αντιπροσώπων σε ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΠΕΝΑ, ΟΕΑΠ, ΣΕΑΠ και ΚΑΣ του άρθρου 3 παρ. 2, θέματα εμπιστοσύνης προς τη διοίκηση, έγκριση λογοδοσίας και προσωπικά ζητήματα. Το καταστατικό μπορεί να προβλέπει μυστική ψηφοφορία και για άλλες περιπτώσεις.

7. Οι αποφάσεις της συνέλευσης, αν δεν ορίζεται διαφορετικά στο καταστατικό, λαμβάνονται με σχετική πλειοψηφία των παρόντων μελών. Για τη διάλυση της οργάνωσης ή την τροποποίηση του καταστατικού της, απαιτείται πλειοψηφία των τριών τετάρτων (3/4) των παρόντων.

8. Η αγωγή που υποβάλλεται κατά το άρθρο 101 του Αστικού Κώδικα για την αναγνώριση ακυρότητας απόφασης της γενικής συνέλευσης υπάγεται στην αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου της περιφέρειας όπου έχει την έδρα της η συνδικαλιστική οργάνωση και η προθεσμία για την άσκησή της ορίζεται σε τριάντα (30) ημέρες από τη λήξη της συνέλευσης.

Άρθρο 10
Διοικητικό Συμβούλιο - Ελεγκτική Επιτροπή - Αντιπρόσωποι

1. Το διοικητικό συμβούλιο (ΔΣ) είναι αρμόδιο να αποφασίζει για κάθε θέμα που αφορά την επιδίωξη των σκοπών της ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ και τη διαχείριση της περιουσίας τους μέσα στα πλαίσια του νόμου, του καταστατικού και των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης, αντιπροσωπεύει δε τη συνδικαλιστική οργάνωση στα δικαστήρια ή εξώδικα. Τα μέλη του ΔΣ καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού.
Το διοικητικό συμβούλιο εκλέγεται μεταξύ των μελών που έχουν εγγραφεί τουλάχιστο τρείς (3) μήνες πριν από τις εκλογές.
Οι ιδιότητες του προέδρου, αντιπροέδρου, γενικού γραμματέα και ταμία, δεν επιτρέπεται να συμπίπτουν στο ίδιο πρόσωπο.

2. Σε κάθε ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ, εκλέγεται από τη γενική συνέλευση των μελών της ή ελεγκτική επιτροπή.
Οι εκλογές για το διοικητικό συμβούλιο και την ελεγκτική επιτροπή γίνονται ταυτόχρονα. Η διάρκεια της θητείας των ελεγκτικών επιτροπών ακολουθεί πάντοτε τη θητεία του διοικητικού συμβουλίου.
Η ελεγκτική επιτροπή παρακολουθεί ελέγχει και είναι υπόλογη για την οικονομική διαχείριση της οργάνωσης.

3. Η συνέλευση των μελών κάθε ΚΑΣ εκλέγει τους αντιπροσώπους της για την ΚΟΑΣ στην οποία συμμετέχει. Η συνέλευση κάθε ΚΟΑΣ εκλέγει τους αντιπροσώπους της για τη ΚΕΣΑΣ στην οποία συμμετέχει.

4. Ο αριθμός των αντιπροσώπων των ΚΑΣ, ορίζεται με το ίδιο μέτρο για όλες τις ΚΟΑΣ, που συμμετέχουν.
Ο σχετικός υπολογισμός γίνεται με βάση τον αριθμό των οικονομικά τακτοποιημένων μελών που ψήφισαν για την ανάδειξη των αντιπροσώπων στην ΚΑΣ.
Σε περίπτωση που προκύπτει κλάσμα μεγαλύτερο από το μισό του αριθμού που αποτελεί το μέτρο, προστίθεται ένας ακόμη αντιπρόσωπος. Δεν αντιπροσωπεύεται η ΚΑΣ που δεν καλύπτει τουλάχιστον το μισό του μέτρου.

5. Η προσωρινή διοίκηση της συνδικαλιστικών οργανώσεων του αγροτικού χώρου για τις περιπτώσεις που προβλέπει το άρθρο 69 του Αστικού Κώδικα διορίζεται από τον Ειρηνοδίκη κατά τη διαδικασία του άρθρου 786 Κ. Πολ. Δικονομίας.

Άρθρο 11
Διάρκεια θητείας Δ.Σ. και Ε.Ε.

1. Η διάρκεια της θητείας των μελών της διοίκησης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ είναι τρία (3) χρόνια.
2. Δεν επιτρέπεται σε μέλος, να είναι ταυτόχρονα μέλος διοικητικού συμβουλίου ΚΑΣ, ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ. Ο εκλεγόμενος μέλος του διοικητικού συμβουλίου ΚΑΣ ή ΚΟΑΣ ή ΚΕΣΑΣ θεωρείται ότι παραιτείται από τη θέση που κατέχει, εκτός αν μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την ημέρα της εκλογής του δηλώσει ότι δεν δέχεται τη νέα θέση του.
3. Μέσα σε έξι (6) μήνες από τη δικαστική αναγνώριση της ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ, ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ η προσωρινή διοίκηση συγκαλεί γενική συνέλευση των μελών για την εκλογή αιρετού Δ.Σ. και ελεγκτικής επιτροπής, διαφορετικά η προσωρινή διοίκηση εκπίπτει αυτοδίκαια.

Άρθρο 12
Συμμετοχή σε εκλογές - Διεξαγωγή εκλογών - Εκλογικό σύστημα

1. Τα μέλη του ΚΑΣ εκλέγουν τα όργανα διοίκησής τους και τους αντιπροσώπους που προβλέπονται από το καταστατικό ή έχουν καθορισθεί με απόφαση της γενικής συνέλευσης. Στη γενική συνέλευση συμμετέχουν τα μέλη που έχουν εκπληρώσει τις οικονομικές τους υποχρεώσεις.

2. Κάθε ΚΑΣ και κάθε ΚΟΑΣ συμμετέχει αντίστοιχα στην εκλογή των οργάνων της διοίκησης της ΚΟΑΣ ή της ΚΕΣΑΣ που ανήκει, με εκλεγμένους αντιπροσώπους τους από τη γενική συνέλευση.

3. Οι εκλογές για τα όργανα διοίκησης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ ΕΑΠ, ΟΕΑΠ και ΣΕΑΠ διενεργούνται από εφορευτική επιτροπή τα μέλη της οποίας εκλέγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού. Στις εκλογές για τα όργανα διοίκησης των ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ, της εφορευτικής επιτροπής προεδρεύει δικηγόρος που ορίζεται από τον δικηγορικό σύλλογο της έδρας της ΚΟΑΣ ή ΚΕΣΑΣ μετά από αίτημα της διοίκησης.

4. Στις αρχαιρεσίες μέχρι και την ανακήρυξη των εκλεγομένων παρευρίσκεται ένας αντιπρόσωπος κάθε συνδυασμού ή χωριστού υποψηφίου.

5. Οι εκλογές για την ανάδειξη οργάνων διοίκησης των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ ΠΕΝΑ και ΕΑΠ καθώς και των αντιπροσώπων στις ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ γίνονται με το σύστημα της απλής αναλογικής.

6. Οι έδρες του διοικητικού συμβουλίου και της ελεγκτικής επιτροπής καθώς και ο αριθμός των αντιπροσώπων μοιράζονται μεταξύ των συνδυασμών και των χωριστών υποψηφίων ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη. Το σύνολο των έγκυρων ψηφοδελτίων διαιρείται με τον αριθμό των εδρών του διοικητικού συμβουλίου ή της ελεγκτικής επιτροπής ή με τον αριθμό των αντιπροσώπων που εκλέγονται. Το πηλίκο αυτής της διαίρεσης, σε περίπτωση δε ύπαρξης κλάσματος ο πλησιέστερος προς το κλάσμα ακέραιος αριθμός, αποτελεί το εκλογικό μέτρο. Εάν το κλάσμα ισούται με το μισό της μονάδας, σαν εκλογικό μέτρο θεωρείται ο μεγαλύτερος ακέραιος αριθμός. Κάθε συνδυασμός καταλαμβάνει τόσες έδρες στο διοικητικό συμβούλιο ή την ελεγκτική επιτροπή και εκλέγει τόσους αντιπροσώπους, όσες φορές χωρεί το εκλογικό μέτρο στον αριθμό των έγκυρων ψηφοδελτίων που έλαβε.

7. Ανεξάρτητος υποψήφιος που έλαβε τον ίδιο ή μεγαλύτερο αριθμό ψήφων από το εκλογικό μέτρο καταλαμβάνει μία έδρα στο όργανο για το οποίο είχε θέσει υποψηφιότητα ή εκλέγεται αντιπρόσωπος εφόσον ήταν υποψήφιος για τη θέση αυτή.

8. Συνδυασμός που περιλαμβάνει υποψήφιους λιγότερους από τις έδρες που του ανήκουν, καταλαμβάνει τόσες μόνον έδρες ή εκλέγει τόσους μόνον αντιπροσώπους, όσοι είναι και οι υποψήφιοί του.

9. Οι έδρες που μένουν αδιάθετες και ο αριθμός των αντιπροσώπων που δεν καλύπτεται σύμφωνα με τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων κατανέμονται από μία στους συνδυασμούς εκείνους που έχουν καταλάβει τουλάχιστον μία έδρα ή έχουν εκλέξει έναν τουλάχιστον αντιπρόσωπο και οι οποίοι συγκεντρώνουν υπόλοιπο ψηφοδελτίων μεγαλύτερο από το ένα τρίτο (1/3) του εκλογικού μέτρου, κατά τη σειρά του αριθμού των υπολοίπων.

10. Οι έδρες που μένουν αδιάθετες ή ο αριθμός των αντιπροσώπων που δεν καλύπτεται και μετά την εφαρμογή των διατάξεων της προηγούμενης παραγράφου κατανέμονται μεταξύ των συνδυασμών που έχουν το μεγαλύτερο υπόλοιπο ψηφοδελτίων, κατά τη σειρά επιτυχίας. Σε περίπτωση ισοδυναμίας γίνεται κλήρωση.

Άρθρο 13 Αντιπροσώπευση σε θεσμοθετημένα όργανα

1. Οι ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΠΕΝΑ δύνανται, με εκπροσώπους τους, να συμμετέχουν σε επιτροπές Υπουργείων, Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης κάθε βαθμού για θέματα που αφορούν τα οικονομικά κοινωνικά και επαγγελματικά συμφέροντα των μελών τους.

2. Προϋπόθεση της συμμετοχής των σε θεσμοθετημένα όργανα διαλόγου και συνεργασίας, όργανα διοίκησης νομικού προσώπου και γενικά σε κάθε μορφής δραστηριότητες, που συνεπάγονται είτε άμεσα είτε έμμεσα την άσκηση δημόσιας εξουσίας, είναι να έχουν καταστατικά, να λειτουργούν και να εκλέγουν τα όργανα διοίκησής τους σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου και του καταστατικού τους.

3. ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ και ΕΝΑ η οποίοι αμφισβητούν ότι άλλοι ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ και ΕΝΑ αντίστοιχα, νομιμοποιούνται να εκπροσωπούν το σύνολο των αγροτών μιας Περιφερειακής Ενότητας ή Περιφέρειας ή της χώρας, για το λόγο ότι ή δεν έχουν ικανό αριθμό μελών, ή δεν έχουν επαρκή παρουσία και δράση στην Περιφερειακή Ενότητα ή στην Περιφέρεια, ή στη χώρα, μπορούν με αίτησή τους στο κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο να ζητήσουν να αναγνωρισθεί ότι η οργάνωση αυτή δεν μπορεί να εκπροσωπεί τους αγρότες σε όργανα διαλόγου και συνεργασίας ή διοίκησης νομικού προσώπου. Το δικαστήριο εκδικάζει την αίτηση κατά τη διαδικασία των άρθρων 682 επομ. Κ. Πολ. Δικον. και η απόφαση που εκδίδεται υπόκειται σε έφεση.

4. Οι ΚΕΣΑΣ εκπροσωπούν τους αγρότες στις αντίστοιχες διεθνείς επαγγελματικές οργανώσεις και συνεργάζονται με την αντίστοιχη ΣΑΣΕ των αγροτικών συνεταιρισμών.

5. Όπου διατάξεις νόμων ή διατάξεις καταστατικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή δημοσίων επιχειρήσεων ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, που ελέγχονται και εποπτεύονται από το κράτος, προβλέπουν τη συμμετοχή αγροτών σε συλλογικά όργανα, οι αγρότες που συμμετέχουν υποδεικνύονται από τα διοικητικά συμβούλια των αντίστοιχων ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ και ΕΝΑ.

Άρθρο 14
Πόροι - Οικονομικές ενισχύσεις

1. Πόροι των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ είναι:
α) Οι συνδρομές των μελών, το ύψος των οποίων ορίζεται από το καταστατικό.
β) Οι εισφορές των μελών, εκούσιες ή επιβαλλόμενες με απόφαση των γενικών συνελεύσεων για συγκεκριμένους σκοπούς.
γ) Οι πρόσοδοι από την περιουσία της συνδικαλιστικής οργάνωσης.
δ) Οι ενισχύσεις από αγροτικούς συνεταιρισμούς. Οι ενισχύσεις των αγροτικών συνεταιρισμών δίνονται με απόφαση της γενικής τους συνέλευσης από τα καθαρά αποτελέσματα χρήσεως, σε ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ και ΕΑΠ που λειτουργούν στην περιφέρειά τους.
ε) Τα έσοδα από κληρονομιές, κληροδοσίες, δωρεές και από γιορτές ή άλλες εκδηλώσεις.

2. Οι δωρεές και οι επιχορηγήσεις στις συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου γίνονται πάντοτε επώνυμα.

3. Απαγορεύεται να δέχονται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου εισφορές και ενισχύσεις από πολιτικά κόμματα ή άλλες πολιτικές οργανώσεις.

4. Οι συνδρομές των ΚΑΣ στις ομοσπονδίες και των ομοσπονδιών στις συνομοσπονδίες τους καθορίζονται με απόφαση των γενικών συνελεύσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων της ανώτερης βαθμίδας.

Άρθρο 15 Ένωση Νέων Αγροτών

1. Για τη σύσταση Ενώσεων Νέων Αγροτών απαιτείται η σύμπραξη δέκα τουλάχιστον αγροτισσών και αγροτών ηλικίας μέχρι σαράντα δύο (42) ετών. Η περιφέρεια της ΕΝΑ ορίζεται στο καταστατικό και περιλαμβάνει τα όρια μιας περιφερειακής ενότητας.

2.Για την ίδρυση της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ) απαιτείται η σύμπραξη δεκαπέντε (15) Ενώσεων Νέων Αγροτών από επτά τουλάχιστον περιφερειακές ενότητες
Οι σκοποί των Ενώσεων Νέων Αγροτών και της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών ορίζονται στα καταστατικά τους.

4. Οι Ενώσεις Νέων Αγροτών και η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών δεν υποκαθιστούν τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές οργανώσεις των αγροτών και τα μέλη τους μπορούν να είναι μέλη και άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

5. Για θέματα που αφορούν τις Ενώσεις Νέων Αγροτών και την Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών και δεν ρυθμίζονται ειδικά με το άρθρο αυτό ή τα καταστατικά τους, εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος νόμου.

Άρθρο 16
Ειδική καταχώριση στο Ειρηνοδικείο

1. Σε κάθε Ειρηνοδικείο τηρείται ειδικό βιβλίο ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ ΠΕΝΑ και ΕΑΠ στο οποίο καταχωρίζονται τα στοιχεία του άρθρου 81 του Αστικού Κώδικα, ο αριθμός της δικαστικής απόφασης που διατάζει την εγγραφή της οργάνωσης ή εγκρίνει την τροποποίηση του καταστατικού αυτής και σημειώνεται η ενδεχόμενη διάλυσή της.

2. Με την εγγραφή στο παραπάνω βιβλίο επέρχονται τα αποτελέσματα του άρθρου 83 Α.Κ.

Άρθρο 17 Τηρούμενα Βιβλία

1. Οι ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ τηρούν υποχρεωτικά τα παρακάτω βιβλία, αριθμημένα και θεωρημένα από το γραμματέα του Ειρηνοδικείου της έδρας τους:
α) Μητρώο μελών.
β) Βιβλίο πρακτικών συνεδριάσεων των γενικών συνελεύσεων των μελών. γ) Βιβλίο πρακτικών συνεδριάσεων του διοικητικού συμβουλίου.
δ) Βιβλίο πρακτικών συνεδριάσεων της ελεγκτικής επιτροπής. ε) Βιβλίο εισπράξεων και πληρωμών.
στ) Βιβλίο περιουσίας.

2. Τα μέλη των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν αποσπάσματα των παραπάνω βιβλίων για θέματα που τους αφορούν.

Άρθρο 18 Ποινικές κυρώσεις

1. Τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ένα (1) χρόνο, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη, όποιος εμποδίζει με σωματική ή ψυχολογική βία τις συνεδριάσεις της διοίκησης ή τις γενικές συνελεύσεις των μελών των ΚΑΣ, ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ, ΕΝΑ ΠΕΝΑ και ΕΑΠ.

2. Τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι (6) μήνες:
α) Όποιος ενεργεί πράξεις διοίκησης μετά τη λήξη της θητείας του.
β) Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο παραποιεί ή νοθεύει το εκλογικό αποτέλεσμα για την ανάδειξη διοικητικών συμβουλίων, ελεγκτικών επιτροπών και αντιπροσώπων.

Άρθρο 19
Ενώσεις Αγορών Παραγωγών

1. Για την ίδρυση ενώσεων αγορών παραγωγών (ΕΑΠ) που διακινούν τα προϊόντα τους σε αγορές παραγωγών απαιτούνται πέντε (5) τουλάχιστον παραγωγοί βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας.

2. Οι ενώσεις αγορών παραγωγών που διακινούν τα προϊόντα τους σε αγορές παραγωγών έχουν περιφέρεια τα όρια μιας περιφερειακής ενότητας. Κάθε παραγωγός μπορεί να είναι μέλος μόνο σε μία ένωση παραγωγών αγορών παραγωγών βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας.

3. Οι ενώσεις αγορών παραγωγών των περιφερειακών ενοτήτων μπορεί να συστήσουν μια ομοσπονδία συλλόγων βιολογικής και μία συμβατικής γεωργίας με περιφέρεια τα όρια της οικείας Περιφέρειας.
Για τη σύσταση ομοσπονδίας ενώσεων αγορών παραγωγών (ΟΕΑΠ) απαιτείται η σύμπραξη τουλάχιστον του πενήντα ένα τοις εκατό (51%) των ενώσεων αγορών παραγωγών της ίδιας Περιφέρειας. Κάθε ένωση αγορών παραγωγών έχει δικαίωμα να γίνει μέλος μόνο της ομοσπονδίας στην περιφέρεια της οποίας έχει την έδρα της.

4. Οι ομοσπονδίες ενώσεων αγορών παραγωγών μπορεί να συστήσουν μία Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΣΕΑΠ) αγορών παραγωγών βιολογικής και μια συνομοσπονδία συμβατικής γεωργίας. Για τη σύσταση συνομοσπονδίας ενώσεων αγορών παραγωγών απαιτείται η σύμπραξη τουλάχιστον του πενήντα ένα τοις εκατό (51%) των ομοσπονδιών βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας.

5. Οι διατάξεις των άρθρων 78 και επόμενα του Α.Κ. εφαρμόζονται, εφόσον δεν αντίκεινται στο άρθρο αυτό.

6. Για θέματα που αφορούν της ΕΑΠ και δεν ρυθμίζονται ειδικά με το άρθρο αυτό ή τα καταστατικά τους, εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος νόμου

7. Για την συμμετοχή των αγροτών παραγωγών σε αγορές παραγωγών είναι απαραίτητη προϋπόθεση η εγγραφή τους σε ΕΑΠ.

Άρθρο 20
Ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του ν. 4061/2012 9( Α΄66) αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγκροτείται πενταμελής Επιτροπή (Επιτροπή δημοπρασίας) με αντικείμενο τη διενέργεια της δημοπρασίας της περίπτωσης α` της παραγράφου 1 του άρθρου 4, που αποτελείται από τους παρακάτω υπαλλήλους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων:
α) Έναν υπάλληλο του κλάδου ΠΕ10 Οικονομικού των Διευθύνσεων Οικονομικής Διαχείρισης ή Προϋπολογισμού και Δημοσιονομικών Αναφορών ως Πρόεδρο, με αναπληρωτή του υπάλληλο των ίδιων Διευθύνσεων.
β) Έναν υπάλληλο του κλάδου ΠΕ10 Οικονομικού της Διεύθυνσης Οικονομικών Ελέγχων και Επιθεώρησης ή Προμηθειών, Διαχείρισης Υλικού και Υποδομών με αναπληρωτή του υπάλληλο των ίδιων Διευθύνσεων.
γ) Έναν υπάλληλο Αγρονόμο Τοπογράφο Μηχανικό του κλάδου ΠΕ11 Μηχανικών της Διεύθυνσης Τεχνικών Μελετών, Κατασκευών και Τοπογραφικής με αναπληρωτή του υπάλληλο της ίδιας Διεύθυνσης.
δ) Έναν υπάλληλο του κλάδου ΠΕ1 Γεωπονικού με τον αναπληρωτή του.
ε) Έναν υπάλληλο της Διεύθυνσης Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας με τον αναπληρωτή του.
Γραμματέας της Επιτροπής ορίζεται υπάλληλος της Διεύθυνσης Διαχείρισης Ακίνητης Περιουσίας του Υπουργείου με τον αναπληρωτή του.».

2. Διαγράφεται το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 14 του ν. 4061/2012, όπως ισχύει.

3. Διαγράφεται το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του ν. 4061/2012, όπως ισχύει.

4. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 18 του ν. 4061/2012, αντικαθίσταται ως εξής:
«β) Επιβάλλει, με απόφαση της, πρόστιμο αυθαίρετης κατάληψης ίσο με το διπλάσιο της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου, μη συνυπολογιζόμενης της αξίας των κτισμάτων ή άλλων μόνιμων κατασκευών, που τυχόν, ανεγέρθησαν σε αυτό από τον αυθαίρετο κάτοχο.»

Άρθρο 21 Μεταβατικές διατάξεις

1. Οι αγροτικοί σύλλογοι, ομοσπονδίες, συνομοσπονδίες, ΕΝΑ, ΠΕΝΑ και ΕΑΠ που υφίστανται νόμιμα κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, οφείλουν μέσα σε ένα (1) χρόνο από τη δημοσίευσή του παρόντος, να προσαρμόσουν τα καταστατικά τους στο νόμο αυτό και να ενεργήσουν αρχαιρεσίες για την εκλογή νέων οργάνων, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος.

2. ΚΕΣΑΣ που έχουν καταστατικά σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού και ιδρυθούν μέσα σε δύο (2) χρόνια από την έναρξη ισχύος του παρόντος, μπορεί να ενισχυθούν, κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας τους με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Η ενίσχυση του προηγούμενου εδαφίου δίνεται σε αναλογία με τις συνδρομές που έχουν πράγματι καταβληθεί από τα μέλη των ΚΕΣΑΣ

3. Οι ΚΟΑΣ και ΚΕΣΑΣ μπορεί να συσταθούν μετά από έξι (6) και δώδεκα (12) μήνες αντίστοιχα, από την δημοσίευση του παρόντος.

4. Η έγκριση ή η τροποποίηση των καταστατικών των ΚΑΣ, από τα αρμόδια δικαστήρια για διάστημα ενός (1) χρόνου και των ΚΟΑΣ, ΚΕΣΑΣ για διάστημα δύο (2) χρόνων από τη δημοσίευση του νόμου αυτού πραγματοποιείται ατελώς.

Άρθρο 22 Καταργούμενες διατάξεις

Καταργούνται, από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, ο νόμος 1361/83 (Α΄ 66) και το άρθρο 17 του 4015/11 (Α΄ 210).

Άρθρο 23
Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
 

Αθήνα, 11/08/2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΕΦΚΦ Α 1122024 ΕΞ 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ και Ε.Φ.Κ.
Δ/ΝΣΗ Ε.Φ.Κ. και Φ.Π.Α.
ΤΜΗΜΑ Α'

Ταχ. Δ/νση: Καρ.Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας: 10184 Αθήνα
Πληροφορίες: Κ.Κοράκης
Τηλέφωνο: 2106987421
FAX: 2106987408
e-mail: finexcis@2001.syzefxis.gov.gr
url: www.aade.gr

ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση της αριθμ. ΔΕΦΚΦ 1116601 ΕΞ 2017/31-07-2017 Απόφασης Υφυπουργού Οικονομικών και της αριθμ. ΔΕΦΚΦ 1116596 ΕΞ 2017/02-08-2017 Απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε.

Σας κοινοποιούμε για ενημέρωση και εφαρμογή : α) την με αρ.πρωτ. ΔΕΦΚΦ 1116601 ΕΞ 2017/31.7.2017 Απόφαση Υφυπουργού Οικονομικών (ΑΔΑ: ΨΗΔ146ΜΠ3Ζ-ΙΦΤ), η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2744/Β'/07-08-2017, και β) την με αρ.πρωτ. ΔΕΦΚΦ 1116596 ΕΞ 2017/2.8.2017 Απόφαση Διοικητή ΑΑΔΕ (ΑΔΑ: 97Ο346ΜΠ3Ζ-ΝΩ1), η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2745/Β'/07-08-2017. Με τις ως άνω Αποφάσεις, οι οποίες ισχύουν από 07/08/2017, καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή προϊόντων υποκείμενων σε ΕΦΚ και για τη χορήγηση άδειας φορολογικής αποθήκης, την παρακολούθηση και λειτουργία αυτής, αντίστοιχα.

Οι εν λόγω αποφάσεις αντικαθιστούν τις αριθμ.Φ.883/530/16.9.1999 ΑΥΟ και αριθμ.Φ. 639/447/14.8.2002 ΑΥΟΟ και επιφέρουν αλλαγές οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση της διαδικασίας έκδοσης της άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή προϊόντων υποκείμενων σε ΕΦΚ και της άδειας φορολογικής αποθήκης, τον εκσυγχρονισμό της κείμενης νομοθεσίας, την απλοποίηση των διαδικασιών και την ευθυγράμμιση αυτών με το νέο ηλεκτρονικό περιβάλλον της τελωνειακής υπηρεσίας.

Τέλος, σημειώνεται ότι, οδηγίες εφαρμογής θα παρασχεθούν με νεότερη εγκύκλιό μας.


Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ Α.Α.Δ.Ε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ 

Αριθ. 88830
Καθορισμός εδρών των Κέντρων Ενημέρωσης - Υποστήριξης Δανειοληπτών (Κ.Ε.Υ.Δ.).

88830/2017

ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις;
α) Του ν. 4389/2016 (ΦΕΚ 94/27.5.2016) «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις», ιδίως των άρθρων 72 και 92.
β) Του άρθρου 50 του ν. 4447/2016 (ΦΕΚ 241/Α΄/23.12.2016) «Χωρικός σχεδιασμός - Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις».
γ) Του π.δ. 73/2015 (ΦΕΚ 116/Α΄/23.9.2015) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργούν, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
δ) Του π.δ. 123/2016 (ΦΕΚ 208/Α΄/4.11.2016) «Ανασύσταση και μετονομασία Υπουργείου και, .... δικτύων».
ε) Του π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ 210/Α΄/5.11.2016) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
στ) Του π.δ. 70/2015 (ΦΕΚ 114/Α΄/22.9.2015) «Ανασύσταση των Υπουργείων ...... στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού».
2. Την αριθ. Υ155/7.7.2016 (ΦΕΚ 362/Υ.Ο.Δ.Δ./11.7.2016) και (408/Υ.Ο.Δ.Δ./27.7.2016 - διόρθωση σφάλματος) απόφαση του Πρωθυπουργού για διορισμό του Φώτη
Κουρμούση στη θέση του Ειδικού Τομεακού Γραμματέα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

3. Την εισήγηση του Ειδικού Τομεακού Γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους προς το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.
4. Το γεγονός ότι δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

Οι έδρες των τριάντα (30) Κέντρων Ενημέρωσης - Υποστήριξης Δανειοληπτών (Κ.Ε.Υ.Δ.), ως περιφερειακών υπηρεσιών της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους της παρ. 2 του άρθρου 92 του ν. 4389/2016 (ΦΕΚ Α΄ 94), ορίζονται ως εξής:

α) Τρία Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Κεντρικού Τομέα Αθηνών:

1. Δήμος Αθηναίων
2. Δήμος Ζωγράφου
3. Δήμος Ηλιούπολης
β) Δύο Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Βόρειου
Τομέα Αθηνών:
4. Δήμος Αμαρουσίου

5. Δήμος Χαλανδρίου
γ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικού
Τομέα Αθηνών:

6. Δήμος Περιστερίου
δ) Δύο Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Νοτίου
Τομέα Αθηνών:
7. Δήμος Γλυφάδας
8. Δήμος Καλλιθέας
ε) Στην Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής:
9. Δήμος Αχαρνών
στ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής
Αττικής:
10. Δήμος Φυλής
ζ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Πειραιώς:
11. Δήμος Πειραιά
η) Τρία Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης
12. Δήμος Θεσσαλονίκης
13. Δήμος Κορδελιού - Ευόσμου
14. Δήμος Παύλου Μελά
θ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου:
15. Δήμος Αλεξανδρούπολης
ι) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας:
16. Δήμος Καβάλας
ια) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας:
17. Δήμος Βέροιας
ιβ)Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Σερρών:
18. Δήμος Σερρών
ιγ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης:
19. Δήμος Κοζάνης
ιδ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων:
20. Δήμος Ιωαννιτών
ιε) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας:
21. Δήμος Λάρισας
ιστ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας:
22. Δήμος Βόλου
ιζ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Ευβοίας:
23. Δήμος Χαλκιδέων
ιη) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Αχαΐας:
24. Δήμος Πατρέων
ιθ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας:
25. Δήμος Αγρινίου
κ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Κορινθίας:
26. Δήμος Κορινθίων
κα) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας:
27. Δήμος Καλαμάτας
κβ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Ρόδου:
28. Δήμος Ρόδου
κγ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου:
29. Δήμος Ηρακλείου
κδ) Ένα Κ.Ε.Υ.Δ. στην Περιφερειακή Ενότητα Χανίων:
30. Δήμος Χανίων

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 10 Ιουλίου 2017
Ο Πρόεδρος
Ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τα Μέλη
Οι Υπουργοί
Εργασίας, Κοινωνικής
Ασφάλισης και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας
Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ
Οικονομικών
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Αριθ. 88823

Ημερομηνία έναρξης λειτουργίας των Κέντρων Ενημέρωσης - Υποστήριξης Δανειοληπτών (Κ.Ε.Υ.Δ.) .

(ΦΕΚ Β 2853/16.8.2017)

Αριθ. 88823/ 2017

ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις:
α) Του ν. 4389/2016 (ΦΕΚ 94/27.5.2016) «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις», ιδίως των άρθρων 72 και 92.
β) Του άρθρου 50 του ν. 4447/2016 (ΦΕΚ 241/Α΄/23.12.2016) «Χωρικός σχεδιασμός - Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις».
γ) Του π.δ. 73/2015 (ΦΕΚ 116/Α΄/23.9.2015) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
δ) Του π.δ. 123/2016 (ΦΕΚ 208/Α΄/4.11.2016) «Ανασύσταση και μετονομασία Υπουργείου και, .... δικτύων».
ε) Του π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ 210/Α΄/5.11.2016) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».
στ) Του π.δ. 70/2015 (ΦΕΚ 114/Α΄/22.9.2015) «Ανασύσταση των Υπουργείων στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού».
2. Την αριθ. Υ155/7.7.2016 (ΦΕΚ 362/ΥΌ.Δ.Δ./11.7.2016) και (408/Υ.Ο.Δ.Δ./27.7.2016 - διόρθωση σφάλματος) απόφαση του Πρωθυπουργού για διορισμό του Φώτη
Κουρμούση στη θέση του Ειδικού Τομεακού Γραμματέα της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.
3. Την αριθ. 88830/10.7.2017 απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους περί καθορισμού εδρών των Κέντρων Ενημέρωσης - Υποστήριξης Δανειοληπτών (Κ.Ε.Υ.Δ.).
4. Την εισήγηση του Ειδικού Τομεακού Γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους προς το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.
5. Το γεγονός ότι δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

1. Ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας για τα κάτωθι Κ.Ε.Υ.Δ. ορίζεται η ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσης.

α) Το Κ.Ε.Υ.Δ με έδρα το Δήμο Αθηναίων στην Περιφερειακή Ενότητα Κεντρικού Τομέα Αθηνών.
β) Το Κ.Ε.Υ.Δ με έδρα το Δήμο Πειραιά στην Περιφερειακή Ενότητα Πειραιώς.

2. Ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας για τα κάτωθι Κ.Ε.Υ.Δ. ορίζεται η 21η Αυγούστου 2017.

α) Το Κ.Ε.Υ.Δ. με έδρα το Δήμο Θεσσαλονίκης στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης.
β) Το Κ.Ε.Υ.Δ. με έδρα το Δήμο Παύλου Μελά στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης.
γ) Το Κ.Ε.Υ.Δ. με έδρα το Δήμο Λαρισαίων στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας.
δ) Το Κ.Ε.Υ.Δ. με έδρα το Δήμο Ιωαννιτών στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων.
ε) Το Κ.Ε.Υ.Δ. με έδρα το Δήμο Κοζάνης στην Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης .

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 10 Ιουλίου 2017
Ο Πρόεδρος
Ο Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης
ΔΗΜΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Τα Μέλη
Οι Υπουργοί
Εργασίας, Κοινωνικής
Ασφάλισης και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας
Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΧΤΣΙΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ
Οικονομικών
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Αριθμ. ΓΔΤΕΦΚ 1117581 ΕΞ  2017

Τροποποίηση της αριθμ. 0004170 ΕΞ 2015/15.12.2015 κοινής υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ Β΄ 2722) με θέμα «Διαδικασίες και προδιαγραφές εγκατάστασης και λειτουργίας ολοκληρωμένων συστημάτων ηλεκτρονικού ελέγχου εισροών εκροών σε πλωτά μέσα (σλέπια, κ.λπ.) μεταφοράς πετρελαιοειδών. Εγκατάσταση, διαδικασίες και προδιαγραφές εγκατάστασης και λειτουργίας ηλεκτρονικού συστήματος εντοπισμού θέσης (Global Positioning System - GPS). Δημιουργία Κέντρου Συντονισμού στην Γ.Γ.Π.Σ. του Υπουργείου Οικονομικών. Απαιτήσεις συμμόρφωσης, καταγραφής, λειτουργίας και διασφάλισης των μετρήσεων στις μεταφερόμενες ποσότητες και ηλεκτρονικής αποστολής δεδομένων. Καθορισμός του χρονοδιαγράμματος εφαρμογής, καθώς και του είδους και περιεχομένου των στοιχείων που παρέχονται από το σύστημα αυτό».

(ΦΕΚ Β' 2582/16.8.2017)

ΓΔΤΕΦΚ 1117581 ΕΞ  2017/4.8.2017

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΚΑΙ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ
ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
Έχοντας υπόψη:
Α. Τις διατάξεις:
1. της παρ. 10 του άρθρου 31 του ν. 3784/2009 (ΦΕΚ 137 Α΄) όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει,
2. της παρ. 8α του άρθρου 15 του ν. 3054/2002 (ΦΕΚ 230 Α΄) όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει,3. του άρθρου 40 του ν. 2960/2001 (ΦΕΚ Α΄ 265) «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας», όπως ισχύει,
4. του άρθρου 90 παρ. 2 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (ΦΕΚ Α΄ 98) «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα»,
5. του π.δ. 185/2009 (ΦΕΚ Α΄ 213) «Περί ανασύστασης του Υπουργείου Οικονομικών»,
6. του π.δ. 189/2009 (ΦΕΚ Α΄ 221) «Καθορισμός και ανακατανομή αρμοδιοτήτων των Υπουργείων»,
7. του π.δ. 111/2014 (ΦΕΚ Α΄ 178)«Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», όπως ισχύει,
8. του π.δ. 103/2014 (ΦΕΚ Α΄ 170) «Οργανισμός του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου»,
9. του π.δ. 109/2014 (ΦΕΚ Α΄ 176) «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων», όπως ισχύει,
10. του π.δ. 116/2014 (ΦΕΚ Α΄ 185) «Οργανισμός του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας»,
11. του π.δ. 69/2015 (ΦΕΚ Α΄ 104) «Διορισμός του Αλέξιου Π. Τσίπρα, ως Πρωθυπουργού»,
12. του π.δ. 70/2015 (ΦΕΚ Α΄ 114) «Ανασύσταση Υπουργείων ... .μεταφορά Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού»,
13. του π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ Α΄ 210), «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών»,
14. του π.δ. 123/2016 (ΦΕΚ Α΄ 208) «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων»,
15. της υπ’ αριθμ. ΥΠΟΙΚ 0010218 ΕΞ 2016 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου» (ΦΕΚ Β΄ 3696),
16. της υπ’ αριθμ. Υ197/16.11.2016 απόφασης του Πρωθυπουργού: «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Αλέξανδρο Χαρίτση» (ΦΕΚ Β΄ 3722) όπως ισχύει,
17. της υπ’ αριθμ. 4402/88/2017 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών «Καθορισμός αρμοδιοτήτων Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών Νικόλαου Μαυραγάνη» (ΦΕΚ Β΄ 127),
18. τις διατάξεις του κεφαλαίου Α΄ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Μέρους Πρώτου του ν. 4389/2016 « Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ
Β΄ 94) και ιδίως το άρθρο 41,
19. την αριθμ. 1/20.1.2016 πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσιών εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» (ΦΕΚ 18/Υ.Ο.Δ.Δ/20.1.2016) σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παραγράφου 10 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016 όπως ισχύουν.
Β. 1. Την ανάγκη τροποποίησης της αριθμ. 0004170 ΕΞ 2015 /15.12.2015 κοινής υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ Β΄ 2722) όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα και το πεδίο εφαρμογής αυτής.
2. Το γεγονός ότι με τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Τροποποιούμε την αριθμ. 0004170 ΕΞ 2015/15.12.2015 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β΄ 2722) ως εξής:

1. Στον τίτλο του θέματος, η φράση «πλωτά μέσα (σλέπια, κλπ) μεταφοράς πετρελαιοειδών» αντικαθίσταται από την φράση «πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα ναυτιλιακού καυσίμου».

2. Στον τίτλο του θέματος, η φράση «ηλεκτρονικού συστήματος εντοπισμού θέσης (Global Positioning System GPS)» αντικαθίσταται από την φράση «ηλεκτρονικού συστήματος εντοπισμού θέσης (Global Positioning System GPS), συλλογής και αποστολής δεδομένων».

3. Στο σημείο 2α του προοιμίου η φράση «πλωτά μέσα μεταφοράς πετρελαιοειδών» αντικαθίσταται από την φράση «πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα ναυτιλιακού καυσίμου».

4. Στη δεύτερη γραμμή του 1ου εδαφίου του άρθρου 1 η φράση «για να εγκριθούν ως μεταφορικά εφοδιαστικά» αντικαθίσταται από την φράση «για να εγκριθούν ως εφοδιαστικά - μεταφορικά».

5. Στη δέκατη γραμμή του 1ου εδαφίου του άρθρου 1 η φράση «να έχουν εγκαταστήσει ηλεκτρονικό σύστημα εντοπισμού θέσης ( Global Positioning System -GPS)» αντικαθίσταται από την φράση «να έχουν εγκαταστήσει ηλεκτρονικό σύστημα εντοπισμού θέσης (Global Positioning System -GPS), συλλογής και αποστολής δεδομένων».

6. Στην τέταρτη γραμμή του 2ου εδαφίου του άρθρου 1 η φράση εντός παρενθέσεως «Μητρώου ΔΙ.ΠΕ.ΝΑ.Κ πλωτών μέσων μεταφοράς καυσίμων» αντικαθίσταται από την φράση «Μητρώου ΔΙ.ΠΕ.ΝΑ.Κ πλωτών εφοδιαστικών - μεταφορικών μέσων».

7. Στην τελευταία γραμμή του 2ου εδαφίου του άρθρου 1 η φράση «Μητρώου πλωτών μέσων μεταφοράς καυσίμων» αντικαθίσταται από την φράση «Μητρώου πλωτών εφοδιαστικών - μεταφορικών μέσων».

8. Το άρθρο 2 αντικαθίσταται ως εξής:
 

«Άρθρο 2
1. Ως ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου εισροών εκροών σε πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα νοείται σύστημα που αποτελείται από i) μετρητικό σύστημα εισροών - εκροών και ii) ηλεκτρονικού συστήματος εντοπισμού θέσης (Global Positioning System - GPS), συλλογής και αποστολής δεδομένων σε κεντρική βάση που τηρείται στην ΓΓΠΣ και ΔΥ.
2. Οι λεπτομερείς τεχνικές προδιαγραφές για την εγκατάσταση του συστήματος της ως άνω παραγράφου 1 καθώς και οι απαραίτητες διαδικασίες θα ακολουθήσουν σύμφωνα με το οριζόμενο χρονοδιάγραμμα στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1 της παρούσας.».

9. Ο τίτλος του άρθρου 3 «Ίδρυση και λειτουργία κέντρου συντονισμού στην ΓΓΠΣ» αντικαθίσταται από τον τίτλο «Δημιουργία μητρώου δεξαμενών».
 

10. Το άρθρο 4 αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 4»
«Χρονοδιάγραμμα εγκατάστασης Αποστολή στοιχείων Όλα τα πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα υποχρεούνται να εγκαταστήσουν έως τις 31 Οκτωβρίου 2017 ή στον πρώτο κατά νόμο δεξαμενισμό από την έκδοση της κοινής υπουργικής απόφασης που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1 της παρούσας, ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου εισροών - εκροών και ηλεκτρονικού συστήματος εντοπισμού θέσης (Global Positioning System GPS), συλλογής και αποστολής δεδομένων. Μετά την εγκατάσταση των ανωτέρω συστημάτων και μετά την ανακοίνωση της διαθεσιμότητας της κεντρικής βάσης δεδομένων ακολουθεί δοκιμαστική λειτουργία δύο (2) μηνών οπότε και άρχεται η παραγωγική λειτουργία όπου αποστέλλονται τα στοιχεία σε συνεχή βάση.»

11. Τα ακρωνύμια Γ.Γ.Π.Σ. και ΓΓΠΣ στον τίτλο και τα άρθρα της κοινής υπουργικής απόφασης να αντικατασταθούν με το ΓΓΠΣ&ΔΥ.

Άρθρο 2
Η απόφαση αυτή ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 4 Αυγούστου 2017
 

Οι Υπουργοί
Αναπληρωτής Υπουργός Υφυπουργός
Οικονομίας και Ανάπτυξης Οικονομικών
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ
Υποδομών Ναυτιλίας
και Μεταφορών και Νησιωτικής Πολιτικής
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ
Ο Διοικητής της Ανεξάρτητης
Αρχής Δημοσίων Εσόδων
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ
 

Αριθμ. ΓΔΤΕΦΚ 1117583 ΕΞ  2017

Τροποποίηση της αριθμ. ΑΝ.ΥΠ.ΟΙΚ. 0001160 ΕΞ 2016 κοινής υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ Β΄ 1262) με θέμα «Καθορισμός προδιαγραφών και απαιτήσεων για την έγκριση πλωτών μέσων μεταφοράς καυσίμων ναυτιλίας ως πλωτών εφοδιαστικών μέσων».

ΓΔΤΕΦΚ 1117583 ΕΞ  201/4.8.2017

(ΦΕΚ Β' 2582/16.8.2017)

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΚΑΙ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ
ΑΡΧΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ
Έχοντας υπόψη:
 

Α. Τις διατάξεις:
1. της παρ. 10 του άρθρου 31 του ν. 3784/2009 (ΦΕΚ Α΄ 137) όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει,
2. της παρ. 8α του άρθρου 15 του ν. 3054/2002 (ΦΕΚ Α΄ 230) όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει,
3. του άρθρου 40 του ν. 2960/2001(ΦΕΚ Α΄ 265) «Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας», όπως ισχύει,
4. του άρθρου 90 παρ. 2 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (ΦΕΚ Α΄ 98) «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα»,
5. του π.δ. 185/2009 (ΦΕΚ Α΄ 213) «Περί ανασύστασης του Υπουργείου Οικονομικών»,
6. του π.δ. 189/2009 (ΦΕΚ Α΄ 221) « Καθορισμός και ανακατανομή αρμοδιοτήτων των Υπουργείων»,
7. του π.δ. 111/2014 (ΦΕΚ Α΄ 178) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», όπως ισχύει,
8. του π.δ. 103/2014 (ΦΕΚ Α΄ 170) «Οργανισμός του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου»,
9. του π.δ. 109/2014 (ΦΕΚ Α΄ 176) «Οργανισμός του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων», όπως ισχύει,
10. του π.δ. 116/2014 (ΦΕΚ Α΄ 185) «Οργανισμός του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας»,
11. του π.δ. 69/2015 (ΦΕΚ Α΄ 104) «Διορισμός του Αλέξιου Π. Τσίπρα, ως Πρωθυπουργού»,
12. του π.δ. 70/2015 (ΦΕΚ Α΄ 114) «Ανασύσταση Υπουργείων ... .μεταφορά Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού»,
13. του π.δ. 125/2016 (ΦΕΚ Α΄ 210), «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών»,
14. του π.δ. 123/2016 (ΦΕΚ Α΄ 208) «Ανασύσταση και μετονομασία του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού, σύσταση Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Ψηφιακής
Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, μετονομασία Υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων»,
15. της υπ’ αριθμ. ΥΠΟΙΚ 0010218 ΕΞ 2016 απόφασης του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου» (ΦΕΚ Β΄ 3696),
16. της υπ’ αριθμ. Υ197/16.11.2016 απόφασης του Πρωθυπουργού: «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Αλέξανδρο Χαρίτση» (ΦΕΚ Β΄ 3722), όπως ισχύει,
17. της υπ’ αριθμ. 4402/88/2017 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών «Καθορισμός αρμοδιοτήτων Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών Νικόλαου Μαυραγάνη» (ΦΕΚ Β΄ 127),
18. τις διατάξεις του κεφαλαίου Α΄ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Μέρους Πρώτου του ν. 4389/2016 «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ
Β΄ 94) και ιδίως το άρθρο 41,
19. την αριθμ. 1/20.1.2016 πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσιών εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» (ΦΕΚ 18/Υ.Ο.Δ.Δ/20.1.2016) σε συνδυασμό με τις διατάξεις της παραγράφου 10 του άρθρου 41 του ν. 4389/2016 όπως ισχύουν.
Β. 1. Την ανάγκη τροποποίησης της αριθμ. ΥΠ.ΟΙΚ. 0001160 ΕΞ 2016 κοινής υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ Β΄ 1262) όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής αυτής.
2. Το γεγονός ότι με τις διατάξεις της παρούσας δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

Άρθρο 1
Τροποποιούμε την αριθμ. ΑΝ.ΥΠ.ΟΙΚ. 0001160 ΕΞ 2016 κοινή υπουργική απόφαση (ΦΕΚ Β΄ 1262) ως εξής:

1. Στον τίτλο του θέματος, η φράση «πλωτών εφοδιαστικών μέσων» αντικαθίσταται από τη φράση «πλωτών εφοδιαστικών - μεταφορικών μέσων».

2. Στο σημείο Β.1) και Β.2) του προοιμίου η φράση «πλωτά εφοδιαστικά μέσα» αντικαθίσταται από την φράση «πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα».

3. Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1 η φράση «πλωτών εφοδιαστικών μέσων» αντικαθίσταται από την φράση «πλωτών εφοδιαστικών - μεταφορικών μέσων».

4. Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 1 όπου δίδεται ο ορισμός «Πλωτά εφοδιαστικά μέσα» αντικαθίσταται από το παρακάτω εδάφιο: «1. «Πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα»: όλα τα δεξαμενόπλοια αυτοκινούμενα ή μη, καθώς και οι φορτηγίδες - λάντζες που υπάγονται στον ΓΚΛ
17 (ΦΕΚ Β΄ 1136) που διαθέτουν μόνιμες ή φορητές δεξαμενές και εξοπλισμό μεταφοράς πετρελαιοειδών προϊόντων, ανεξαρτήτως χωρητικότητας, που μεταφέρουν ναυτιλιακό καύσιμο προκειμένου να το παραδώσουν ως εφόδιο σε δικαιούχα απαλλαγής πλοία και μεταφέρουν ναυτιλιακό καύσιμο από και προς φορολογική αποθήκη ή αποθήκη τελωνειακής αποταμίευσης εντός της ελληνικής επικράτειας και τα οποία θα πρέπει:».

5. Στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 2 η φράση «πλωτά εφοδιαστικά μέσα» αντικαθίσταται από την φράση «πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα».

6. Η φράση «πλωτά εφοδιαστικά μέσα» του τίτλου του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ II αντικαθίσταται από την φράση «πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα».

7. Στις παραγράφους 1α), 1β), 2 και 2i) του άρθρου 3 οι φράσεις «πλωτών εφοδιαστικών μέσων», «πλωτά εφοδιαστικά μέσα» και «πλωτό εφοδιαστικά μέσο» αντικαθίσταται από τις φράσεις «πλωτών εφοδιαστικών - μεταφορικών μέσων», «πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα» και «πλωτό εφοδιαστικά - μεταφορικό μέσο» αντίστοιχα.

8. Η φράση «πλωτού εφοδιαστικού μέσου» των παραγράφων 1 και 2i) του άρθρου 4 αντικαθίσταται από την φράση «πλωτού εφοδιαστικού - μεταφορικού μέσου».

9. Η φράση «πλωτού εφοδιαστικού μέσου» της παραγράφου 3 του άρθρου 6 αντικαθίσταται από την φράση «πλωτού εφοδιαστικού - μεταφορικού μέσου».

10. Το πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 6 αντικαθίσταται ως ακολούθως: «Το σύστημα μέτρησης υπόκειται σε επαλήθευση λειτουργίας του μετρητή στο μηδέν τοις εκατό (0 %) τουλάχιστον ετησίως , ενώ ο μετρητής διακριβώνεται τουλάχιστον κάθε τρία (3) χρόνια, εκτός και εάν ειδικοί λόγοι σε σχέση με τη λειτουργία του επιβάλλουν τη συχνότερη επαλήθευση ή διακρίβωση. Η διενέργεια της επαλήθευσης και της διακρίβωσης γίνεται από κατάλληλα κοινοποιημένο οργανισμό ή εργαστήριο διαπιστευμένο κατά ISO 17025 ή ισοδύναμο αυτού, στο σχετικό πεδίο. Ο εξοπλισμός μέτρησης που εγκαθίσταται σε πλωτά εφοδιαστικά - μεταφορικά μέσα πρέπει να είναι πιστοποιημένος ως προς την καταλληλότητά του για εγκατάσταση και χρήση σε πλοία και πλωτά μέσα από κατάλληλα διαπιστευμένο φορέα.

11. Στο άρθρο 9 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Τυχόν εγκατεστημένα συστήματα οφείλουν να συμμορφωθούν με τις προδιαγραφές που ορίζονται στην παρούσα εντός του προβλεπόμενου στο Άρθρο 10 χρονοδιαγράμματος».

12. Οι φράσεις «πλωτά εφοδιαστικά μέσα» και «πλωτό εφοδιαστικό μέσο» της παραγράφου 1 του άρθρου 7, και των άρθρων 8, 9 και 10 αντικαθίστανται από τις φράσεις «πλωτά εφοδιαστικά -μεταφορικά μέσα» και «πλωτό εφοδιαστικό - μεταφορικό μέσο αντίστοιχα.».

13. Το άρθρο 12 διαγράφεται.

14. Τα ακρωνύμια Γ.Γ.Π.Σ. και ΓΓΠΣ στα άρθρα της κοινής υπουργικής απόφασης να αντικατασταθούν με το ΓΓΠΣ&ΔΥ.

Άρθρο 2
Η απόφαση αυτή ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 4 Αυγούστου 2017
Οι Υπουργοί
Αναπληρωτής Υπουργός Υφυπουργός
Οικονομίας και Ανάπτυξης Οικονομικών
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ
Υποδομών Ναυτιλίας
και Μεταφορών και Νησιωτικής Πολιτικής
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ
Ο Διοικητής της Ανεξάρτητης
Αρχής Δημοσίων Εσόδων
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Αθήνα, 16 Αυγούστου 2017
Αριθ.πρωτ.: 2/61280/0004

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
και ΔΙΟΙΚ.ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
Τμήμα Ε'- Οργάνωσης και Ποιότητας

Ταχ. Δ/νση: Πανεπιστημίου 37
Τ.Κ.101 65, Αθήνα
Πληροφορίες: Μ. Ματζοράκη
Τηλέφωνο: 210-33.38.283
fax: 210-33.38.202
e-mail: m.matzoraki@glk.gr

ΘΕΜΑ: «Τροποποίηση της αριθ. 2/47604/0004/15.7.2015 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών με θέμα «Ορισμός μελών Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών και ρύθμιση σχετικών με τη λειτουργία της θεμάτων» (ΑΔΑ: ΩΙΩΚΗ-ΣΧΠ), όπως ισχύει».

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) της παρ. 4 του άρθρου πρώτου της από 28ης Ιουνίου 2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Τραπεζική αργία βραχείας διάρκειας» (Α' 65), όπως τροποποιήθηκε με την από 14η Ιουλίου 2015 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Α'79), κυρώθηκε με το ν.4350/2015 (Α'161), τροποποιήθηκε με το άρθρο 55 του ν.4370/2016 (Α'37) και το άρθρο 16 του ν.4484/2017 (Α'110) και ισχύει.

β) των άρθρων 13 έως 15 του ν.2690/1999 «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις» (Α' 45), όπως ισχύει.

γ) του άρθρου 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Π.Δ. 63/2005 (Α' 98).

δ) του Π.Δ. 111/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών» (Α' 178), όπως ισχύει.

ε) του Π.Δ. 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α' 116).

2. Την αριθ. 2/47604/0004/15.7.2015 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών με θέμα «Ορισμός μελών Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών και ρύθμιση σχετικών με τη λειτουργία της θεμάτων» (ΑΔΑ: ΩΙΩΚΗ-ΣΧΠ), όπως τροποποιήθηκε με τις αριθ. 2/50723/0004/3.8.2015 (ΑΔΑ: Ψ6ΕΝΗ-8Ρ7), 2/51692/0004/11.8.2015 (ΑΔΑ: ΨΛΨΨΗ-ΠΙΒ), 2/53276/0004/24.8.2015 (ΑΔΑ: 78ΞΙΗ-Τ9Φ) 2/72914/0004/18.11.2015 (ΑΔΑ: ΩΔΕ7Η-ΤΗΟ) 2/25260/0004/ 9.5.2016 (ΑΔΑ: ΩΠ8ΠΗ-ΑΞΠ), 2/53585/0004/29.6.2016 (ΑΔΑ: 7ΘΨΟΗ-ΦΝΤ), 2/58251/0004/28.7.2016 (ΑΔΑ: ΩΥΞΗΗ-Π8Ο) και 2/42310/0004/20.6.2017 (ΑΔΑ: ΩΑ7ΞΗ-4ΣΗ) όμοιες.

3. Το αριθ. 1619/3.8.2017 έγγραφο της Γενικής Γραμματέως της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, με το οποίο ζητείται ο ορισμός δεύτερου αναπληρωματικού μέλους της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών στην Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών του Υπουργείου Οικονομικών.

4. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της απόφασης αυτής δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε

Ι. Τροποποιούμε την αριθ. 2/47604/0004/15.7.2015 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Ορισμός μελών Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών και ρύθμιση σχετικών με τη λειτουργία της θεμάτων» (ΑΔΑ: ΩΙΩΚΗ-ΣΧΠ), όπως ισχύει, και αντικαθιστούμε την περ.5 της παρ. Α του διατακτικού αυτής, ως εξής:

«5. Βασίλειο Παναγιωτίδη του Γεωργίου, Διευθυντή της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, με αναπληρωτές του το Γεώργιο Καμπουράκη του Σταματίου, Διευθυντή της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και τον Παναγιώτη Χαμπεσή του Ηλία, στέλεχος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών».

ΙΙ. Κατά τα λοιπά ισχύει η ανωτέρω τροποποιούμενη απόφαση.


Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

YVES BOT

της 22ας Σεπτεμβρίου 2016 (1)

Υπόθεση C‑471/15

Sjelle Autogenbrug I/S

κατά

Skatteministeriet

[αίτηση του Vestre Landsret (εφετείου της δυτικής περιφέρειας, Δανία)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]

«Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας – Ειδικό καθεστώς των υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών – Καθεστώς του περιθωρίου κέρδους – Πωλήσεις ανταλλακτικών αυτοκινήτων οχημάτων – Έννοια “μεταχειρισμένων αγαθών”»


1.        Στην παρούσα υπόθεση, ζητείται από το Δικαστήριο να διευκρινιστεί εάν τα ανταλλακτικά αυτοκινήτων οχημάτων μπορούν να χαρακτηριστούν ως «μεταχειρισμένα αγαθά», κατά την έννοια του άρθρου 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112/EΚ (2).

2.        Η αίτηση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία για την εκκαλούσα της κύριας δίκης, καθόσον, σύμφωνα με την οδηγία αυτή, τα μεταχειρισμένα αγαθά υπάγονται στο ειδικό καθεστώς του περιθωρίου κέρδους, κατά το οποίο η βάση επιβολής του φόρου δυνάμει του καθεστώτος αυτού, δηλαδή το συνολικό περιθώριο κέρδους που πραγματοποιείται από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή, συνίσταται στη διαφορά μεταξύ της τιμής πωλήσεως του αγαθού που ζητείται από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή και της τιμής αγοράς του.

3.        Με τις παρούσες προτάσεις θα εκθέσω τους λόγους για τους οποίους φρονώ ότι το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της εν λόγω οδηγίας πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο όρος «μεταχειρισμένα αγαθά» περιλαμβάνει τα εξαρτήματα αυτοκινήτων οχημάτων τα οποία, αφού αφαιρεθούν από οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους που επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων απέκτησε από ιδιώτη, μεταπωλούνται ως ανταλλακτικά, επιτρέποντας κατά τον τρόπο αυτό στον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή να υπαχθεί στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους.

I –    Το νομικό πλαίσιο

 Α –      Το δίκαιο της Ένωσης

4.        Το άρθρο 1, παράγραφος 2, της οδηγίας 2006/112 έχει ως εξής:

«Η βασική αρχή του κοινού συστήματος του [φόρου προστιθεμένης αξίας (ΦΠΑ)] συνίσταται στην επιβολή επί των αγαθών και των υπηρεσιών ενός γενικού φόρου κατανάλωσης, ακριβώς ανάλογου με την τιμή των αγαθών και των υπηρεσιών, όποιος και αν είναι ο αριθμός των πράξεων που παρεμβάλλονται στη διαδικασία παραγωγής και διανομής πριν από το στάδιο επιβολής του φόρου.

Σε κάθε πράξη, ο ΦΠΑ, που υπολογίζεται στην τιμή του αγαθού ή της υπηρεσίας, με τον συντελεστή που εφαρμόζεται στο αγαθό αυτό ή στην υπηρεσία αυτή, είναι απαιτητός μετά την αφαίρεση του ποσού του φόρου, ο οποίος επιβάρυνε άμεσα το κόστος των διαφόρων στοιχείων, τα οποία συνθέτουν την τιμή.

[...]»

5.        Το άρθρο 73 της ίδιας οδηγίας ορίζει τα εξής:

«Για τις παραδόσεις αγαθών […], η βάση επιβολής του φόρου περιλαμβάνει οτιδήποτε αποτελεί την αντιπαροχή, την οποία έλαβε ή πρόκειται να λάβει για τις πράξεις αυτές ο προμηθευτής ή ο παρέχων τις υπηρεσίες από τον αποκτώντα, τον λήπτη ή τρίτο πρόσωπο, περιλαμβανομένων των επιδοτήσεων που συνδέονται άμεσα με την τιμή των πράξεων αυτών».

6.        Ο τίτλος XII της εν λόγω οδηγίας, «Ειδικά καθεστώτα», περιλαμβάνει το κεφάλαιο 4, με τον τίτλο «Ειδικό καθεστώς που εφαρμόζεται στα μεταχειρισμένα αγαθά και στα αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας», το οποίο αποτελείται από τα άρθρα 311 έως 343.

7.        Δυνάμει του άρθρου 311, παράγραφος 1, σημεία 1 και 5, της οδηγίας 2006/112:

«1.      Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου και με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, νοούνται ως:

1)      “μεταχειρισμένα αγαθά”, τα κινητά ενσώματα αγαθά τα οποία είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν, ως έχουν ή μετά από επισκευή, εκτός των αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας και εκτός των πολύτιμων μετάλλων ή πολύτιμων λίθων, όπως ορίζονται από τα κράτη μέλη,

[...]

5)      “υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής”, κάθε υποκείμενος στον φόρο ο οποίος, στο πλαίσιο της οικονομικής του δραστηριότητας, αγοράζει ή διαθέτει για τις ανάγκες της επιχείρησής του ή εισάγει με σκοπό την μεταπώλησή τους, μεταχειρισμένα αγαθά ή έργα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, είτε ενεργεί για ίδιο λογαριασμό είτε για λογαριασμό τρίτου με βάση σύμβαση παραγγελιοδοχικής αγοράς ή πώλησης».

8.        Το άρθρο 312 της ως άνω οδηγίας ορίζει τα εξής:

«Για τους σκοπούς του παρόντος υποτμήματος, νοούνται ως:

1)      “τιμή πώλησης”, το σύνολο του αντιτίμου που εισέπραξε ή θα εισπράξει ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής από τον αποκτώντα ή από τρίτο πρόσωπο, περιλαμβανομένων των επιδοτήσεων που συνδέονται άμεσα με την πράξη, των φόρων, δικαιωμάτων, εισφορών και άλλων τελών, των παρεπόμενων εξόδων, όπως εξόδων προμήθειας, συσκευασίας, μεταφοράς και ασφάλισης, με τα οποία επιβαρύνει ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής τον αποκτώντα, με εξαίρεση τα ποσά του άρθρου 79,

2)      “τιμή αγοράς”, το σύνολο του αντιτίμου που ορίζεται στο σημείο 1), το οποίο έλαβε ή θα λάβει ο προμηθευτής από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή.»

9.        Το άρθρο 313, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας ορίζει:

«Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν στις παραδόσεις μεταχειρισμένων αγαθών και αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, τις οποίες πραγματοποιούν υποκείμενοι στον φόρο μεταπωλητές, ειδικό καθεστώς φορολόγησης του περιθωρίου κέρδους που πραγματοποιεί ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος υποτμήματος.»

10.      Στο άρθρο 314 της οδηγίας 2006/112 ορίζονται τα εξής:

«Το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους ισχύει για τις παραδόσεις μεταχειρισμένων αγαθών και αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας που πραγματοποιούνται από υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή, εφόσον τα αγαθά αυτά του παραδόθηκαν εντός της Κοινότητας από ένα από τα κατωτέρω πρόσωπα:

α)      πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο,

[...]».

11.      Το άρθρο 315 της ως άνω οδηγίας ορίζει τα εξής:

«Η βάση επιβολής του φόρου για τις παραδόσεις αγαθών του άρθρου 314 συνίσταται στο περιθώριο κέρδους που πραγματοποιεί ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής, μειωμένο κατά το ποσό του ΦΠΑ που αφορά το ίδιο το περιθώριο κέρδους.

Το περιθώριο κέρδους του υποκείμενου στον φόρο μεταπωλητή συνίσταται στη διαφορά μεταξύ της τιμής πώλησης του αντικειμένου από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή και της τιμής αγοράς.»

12.      Το άρθρο 318 της εν λόγω οδηγίας έχει ως εξής:

«1.      Προκειμένου να απλουστεύσουν την είσπραξη του φόρου και μετά από διαβούλευση με την επιτροπή ΦΠΑ, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν, για ορισμένες πράξεις ή για ορισμένες κατηγορίες υποκείμενων στον φόρο μεταπωλητών, ότι, για τις παραδόσεις αντικειμένων οι οποίες υπάγονται στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους, η βάση επιβολής του φόρου καθορίζεται για κάθε φορολογική περίοδο για την οποία ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής πρέπει να υποβάλει τη δήλωση ΦΠΑ που προβλέπεται στο άρθρο 250.

Στην περίπτωση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο, η βάση επιβολής του φόρου για τις παραδόσεις αγαθών, στις οποίες εφαρμόζεται ο ίδιος συντελεστής ΦΠΑ, συνίσταται στο συνολικό περιθώριο κέρδους που πραγματοποίησε ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής, μείον το ποσό του ΦΠΑ που αφορά το ίδιο περιθώριο κέρδους.

2.      Το συνολικό περιθώριο κέρδους ισούται με τη διαφορά μεταξύ των δύο ακόλουθων ποσών:

α)      του συνολικού ποσού των παραδόσεων αγαθών, οι οποίες υπήχθησαν στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους και τις οποίες πραγματοποίησε ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής κατά τη διάρκεια της φορολογικής περιόδου που καλύπτεται από τη δήλωση ΦΠΑ, δηλαδή του συνολικού ποσού των τιμών πώλησης,

β)      του συνολικού ποσού των αγορών αγαθών του άρθρου 314, τις οποίες πραγματοποίησε, κατά τη διάρκεια της φορολογικής περιόδου που καλύπτεται από τη δήλωση ΦΠΑ, ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής, δηλαδή του συνολικού ποσού των τιμών αγοράς.

3.      Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να διασφαλίζουν ότι οι υποκείμενοι στον φόρο περί των οποίων η παράγραφος 1 δεν τυγχάνουν αδικαιολογήτων πλεονεκτημάτων ούτε υφίστανται αδικαιολόγητες ζημίες.»

 Β –      Το δανικό δίκαιο

13.      Ο momsloven (νόμος περί ΦΠΑ), της 23ης Ιανουαρίου 2013 (στο εξής: νόμος περί ΦΠΑ του 2013), μεταφέρει στη δανική έννομη τάξη την οδηγία 2006/112. Στο κεφάλαιο 17 του νόμου αυτού, με τίτλο «Ειδικές διατάξεις που διέπουν τα μεταχειρισμένα αγαθά και τα αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής και αρχαιολογικής αξίας», το άρθρο 69, παράγραφος 1, σημείο 1, του εν λόγω νόμου προβλέπει ότι οι επιχειρήσεις που, με σκοπό μεταπωλήσεως, αγοράζουν, μεταξύ άλλων, μεταχειρισμένα αγαθά, καθώς και αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, μπορούν κατά τη μεταπώληση να καταβάλουν τον φόρο που βαρύνει τα εν λόγω εμπορεύματα σύμφωνα με τους κανόνες του παρόντος κεφαλαίου. Η εφαρμογή των εν λόγω κανόνων κυρίως στα μεταχειρισμένα αγαθά εξαρτάται από το αν τα αγαθά αυτά παραδόθηκαν εντός της Δανίας ή άλλου κράτους μέλους από πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο.

14.      Το άρθρο 69, παράγραφος 3, του νόμου περί ΦΠΑ του 2013 ορίζει ότι, ως μεταχειρισμένα αγαθά, νοούνται τα κινητά ενσώματα αγαθά τα οποία είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν ως έχουν ή μετά από επισκευή, εκτός των αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας και εκτός των πολύτιμων μετάλλων ή πολύτιμων λίθων. Εξάλλου, βάσει της διατάξεως αυτής, μεταφορικό μέσο που παραδίδεται σε ή από άλλο κράτος μέλος, πλην του Βασιλείου της Δανίας, θεωρείται μεταχειρισμένο εφόσον δεν καλύπτεται από τον ορισμό του άρθρου 11, παράγραφος 6, του νόμου αυτού.

15.      Το Vestre Landsret (εφετείο της δυτικής περιφέρειας, Δανία) διευκρινίζει ότι στις προπαρασκευαστικές εργασίες του momsloven (νόμου περί ΦΠΑ), της 18ης Μαΐου 1994, αναφέρεται ότι ο σκοπός των προτεινόμενων διατάξεων είναι η αποφυγή της πληρωμής ολόκληρου του ΦΠΑ για το ίδιο αγαθό δύο ή και περισσότερες φορές. Αυτό συμβαίνει όταν, για παράδειγμα, οι αποκτώντες αγοράζουν από ιδιώτες μεταχειρισμένα αγαθά με σκοπό να τα μεταπωλήσουν. Εξάλλου, όπως εκτίθεται στις εν λόγω προπαρασκευαστικές εργασίες, ως «μεταχειρισμένα αγαθά» νοούνται τα κινητά ενσώματα αγαθά τα οποία είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν ως έχουν ή μετά από επισκευή. Κατά συνέπεια, το κινητό ενσώματο αγαθό πρέπει να διατηρεί την ταυτότητά του (3).

16.      Σε ενημερωτική εγκύκλιο της 10ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με την επιβολή ΦΠΑ για τη μετατροπή οχημάτων σε σκραπ, η φορολογική αρχή επισήμανε ότι οι διατάξεις περί του ΦΠΑ επί των μεταχειρισμένων αγαθών δεν εφαρμόζονται στη μεταπώληση ανταλλακτικών που προέρχονται από αποσυναρμολογημένα αυτοκίνητα (μάντρα αυτοκινήτων), επειδή στην περίπτωση αυτή μεταβλήθηκε ο χαρακτήρας του οχήματος, καθώς το όχημα μετατράπηκε σε ανταλλακτικά.

II – Τα πραγματικά περιστατικά της κύριας δίκης και το προδικαστικό ερώτημα

17.      Η Sjelle Autogenbrug I/S είναι επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων, η κύρια δραστηριότητα της οποίας συνίσταται στη μεταπώληση μεταχειρισμένων ανταλλακτικών αυτοκινήτων που αφαιρούνται από οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους.

18.      Δευτερευόντως, η Sjelle Autogenbrug δραστηριοποιείται και στον τομέα της απορρύπανσης και της επεξεργασίας των αποβλήτων οχημάτων που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους, παροχή για την οποία χρεώνει ένα πάγιο ποσό. Τέλος, ένα μικρότερο μέρος του συνολικού κύκλου εργασιών της επιχειρήσεως προέρχεται από την πώληση μετάλλων σκραπ που απομένουν μετά την αφαίρεση των ανταλλακτικών.

19.      Η εκ μέρους της Sjelle Autogenbrug αγορά οχημάτων που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους, είτε πρόκειται για αποσυρόμενα οχήματα είτε για οχήματα πλήρως κατεστραμμένα, πραγματοποιείται από ιδιώτες και ασφαλιστικές εταιρείες που δεν υποβάλλουν δήλωση ΦΠΑ επί των πραγματοποιηθεισών πωλήσεων.

20.      Η Sjelle Autogenbrug υποβάλλει επί του παρόντος δήλωση ΦΠΑ σύμφωνα με τους εφαρμοστέους γενικούς κανόνες. Στις 15 Ιουλίου 2010, ζήτησε από τη φορολογική αρχή να εφαρμοστεί στη δραστηριότητα μεταπωλήσεως μεταχειρισμένων ανταλλακτικών που αφαιρούνται από οχήματα που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους το ειδικό καθεστώς του περιθωρίου κέρδους που εφαρμόζεται στα μεταχειρισμένα αγαθά.

21.      Στις 6 Αυγούστου 2010, η φορολογική αρχή εξέδωσε δεσμευτική απόφαση για τη Sjelle Autogenbrug σύμφωνα με την οποία η επιχείρηση δεν είχε το δικαίωμα να υπαχθεί στο καθεστώς αυτό, καθόσον τα επίμαχα ανταλλακτικά αυτοκινήτων δεν εμπίπτουν στην κατά την εφαρμοστέα νομοθεσία έννοια των «μεταχειρισμένων αγαθών».

22.      Με διάταξη της 12ης Δεκεμβρίου 2011, το Landsskatteretten (πρωτοβάθμιο φορολογικό δικαστήριο, Δανία) επικύρωσε την απόφαση της φορολογικής αρχής. Κατόπιν τούτου η Sjelle Autogenbrug άσκησε έφεση κατά της ανωτέρω διατάξεως ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου.

23.      Το Vestre Landsret (εφετείο της δυτικής περιφέρειας), διατηρώντας αμφιβολίες ως προς την ερμηνεία του άρθρου 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112, αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

«Δύνανται, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υποθέσεως, τα εξαρτήματα οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους, που επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων και καταχωρισμένη ως υποκείμενη σε ΦΠΑ αφαιρεί από όχημα προκειμένου να τα μεταπωλήσει ως ανταλλακτικά, να θεωρηθούν “μεταχειρισμένα αγαθά”, κατά την έννοια του άρθρου 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112;»

III – Ανάλυση

24.      Προκαταρκτικώς, πρέπει να υπομνηστεί ότι το ισχύον γενικό καθεστώς ΦΠΑ διασφαλίζει, βάσει ενός συστήματος εκπτώσεως, απόλυτη φορολογική ουδετερότητα για τους επιχειρηματίες που υποχρεούνται να αποδώσουν τον ΦΠΑ που εισπράττουν στο πλαίσιο των οικονομικών δραστηριοτήτων τους. Στο πλαίσιο αυτό, για κάθε οικονομική πράξη, ο επιχειρηματίας που οφείλει τον ΦΠΑ μπορεί να εκπέσει από το ποσό του ΦΠΑ που εισέπραξε από την πώληση του προϊόντος το ποσό του ΦΠΑ που κατέβαλε για τις αγορές που εξυπηρετούν την εμπορική δραστηριότητά του. Αυτό το σύστημα εκπτώσεως επιτρέπει να διασφαλιστεί ότι ο ΦΠΑ αποτελεί ΦΠΑ του προϊόντος και όχι επί του κύκλου εργασιών των επιχειρηματιών και ότι ο τελικός καταναλωτής είναι ο μόνος που επιβαρύνεται με τον ΦΠΑ.

25.      Οι δε ιδιώτες, στο μέτρο που δεν ασκούν οικονομική δραστηριότητα, δεν υπόκεινται σε ΦΠΑ. Επομένως, όταν πωλούν μεταχειρισμένο αγαθό σε άλλον ιδιώτη ή σε πρόσωπο που υπόκειται σε ΦΠΑ, η συναλλαγή δεν υπόκειται σε ΦΠΑ.

26.      Δυσχέρειες ανακύπτουν ωστόσο σε περίπτωση που ο αποκτών είναι υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής. Πράγματι, αφού το αγαθό επανεντάσσεται στο εμπορικό δίκτυο, ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής οφείλει ΦΠΑ όταν προβαίνει σε μεταπώληση του αγαθού. Ωστόσο, επειδή δεν έχει καταβάλει τον ΦΠΑ κατά την αγορά του μεταχειρισμένου αγαθού στον μη υποκείμενο στον φόρο ιδιώτη, δεν μπορεί να εκπέσει τον ΦΠΑ από το ποσό που οφείλει να καταβάλει στο κράτος, ποσό το οποίο συνίσταται αποκλειστικά στον ΦΠΑ που εισπράχθηκε από τη μεταπώληση του αγαθού αυτού. Εκ των ανωτέρω προκύπτει παραβίαση της αρχής της ουδετερότητας του ΦΠΑ και διπλή φορολόγηση για το εν λόγω αγαθό.

27.      Το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους, που προβλέφθηκε από την οδηγία 94/5/ΕΚ (4) και ενσωματώθηκε στα άρθρα 311 έως 343 της οδηγίας 2006/112, θεσπίστηκε για την αντιμετώπιση αυτής της δυσχέρειας. Αποσκοπεί, αφενός, στην εναρμόνιση των καθεστώτων που εφαρμόζονται στα αγαθά που αποκτήθηκαν καινούργια και επιβαρύνονται με ΦΠΑ και τα οποία στη συνέχεια μεταπωλούνται ως μεταχειρισμένα αντικείμενα, και, αφετέρου, στην αποφυγή της διπλής φορολογήσεως και της νοθεύσεως του ανταγωνισμού μεταξύ υποκειμένων στον φόρο στον τομέα των μεταχειρισμένων αγαθών (5).

28.      Προκειμένου να υπαχθεί στο καθεστώς αυτό, ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής οφείλει να διαθέτει προς πώληση αγαθά που εμπίπτουν στην έννοια των «μεταχειρισμένων αγαθών», σύμφωνα με το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112.

29.      Στην υπό κρίση υπόθεση, το αιτούν δικαστήριο ζητεί ακριβώς να διευκρινιστεί, κατ’ ουσίαν, αν η διάταξη αυτή πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο όρος «μεταχειρισμένα αγαθά» περιλαμβάνει τα εξαρτήματα αυτοκινήτων οχημάτων τα οποία, αφού αφαιρεθούν από όχημα που βρίσκεται στο τέλος του κύκλου ζωής του που επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων απέκτησε από ιδιώτη, μεταπωλούνται ως ανταλλακτικά, επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή να υπαχθεί στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους.

30.      Η Δανική Κυβέρνηση εκτιμά ότι η χρήση, στην εν λόγω διάταξη, των όρων «ως έχουν» αποτελεί ένδειξη ότι, προκειμένου ένα αγαθό να χαρακτηριστεί ως «μεταχειρισμένο αγαθό», οφείλει να διατηρεί την ταυτότητά του, πράγμα που δεν συμβαίνει με τα ανταλλακτικά καθόσον η Sjelle Autogenbrug αποκτά, καταρχάς, ένα πλήρες όχημα. Εξάλλου, η κυβέρνηση αυτή υποστηρίζει ότι, ακόμη και αν τα εν λόγω ανταλλακτικά θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως «μεταχειρισμένα αγαθά», η εφαρμογή του καθεστώτος του περιθωρίου κέρδους δεν θα ήταν δυνατή, δοθέντος ότι η τιμή αγοράς των εν λόγω ανταλλακτικών δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια.

31.      Δεν συμμερίζομαι την άποψη αυτή για τους ακόλουθους λόγους.

32.      Υπενθυμίζω ότι, σύμφωνα με το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112, τα μεταχειρισμένα αγαθά ορίζονται ως «τα κινητά ενσώματα αγαθά τα οποία είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν, ως έχουν ή μετά από επισκευή, εκτός των αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας και εκτός των πολύτιμων μετάλλων ή πολύτιμων λίθων, όπως ορίζονται από τα κράτη μέλη».

33.      Ούτε από τον ανωτέρω ορισμό ούτε ακόμη και από το σύνολο της οδηγίας προκύπτει ένδειξη ότι ο νομοθέτης της Ένωσης επιθυμούσε να αποκλείσει από την έννοια αυτή τα αγαθά που προέρχονται, αρχικά, από ένα και ενιαίο σύνολο, αλλά δύνανται να αποχωριστούν από αυτό, όπως τα ανταλλακτικά των οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους.

34.      Η χρήση, στον εν λόγω ορισμό, των όρων «τα οποία είναι δυνατόν να επαναχρησιμοποιηθούν» αποδεικνύει ότι, προκειμένου ένα αγαθό να μπορεί να χαρακτηριστεί ως «μεταχειρισμένο αγαθό», κατά την έννοια του άρθρου 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112, πρέπει να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου, αποκλειομένων σαφώς των καινούργιων αγαθών. Η εκ νέου αυτή χρήση δύναται να λαμβάνει χώρα χωρίς να είναι απαραίτητο να επισκευαστεί το αγαθό ή αφότου το αγαθό αυτό επισκευάστηκε. Αυτή είναι, κατά την άποψή μου, η έννοια που πρέπει να δοθεί στους όρους «ως έχουν ή μετά από επισκευή».

35.      Βάσει του ορισμού που δίδει ο νομοθέτης της Ένωσης, το ουσιώδες στοιχείο για τον χαρακτηρισμό του «μεταχειρισμένου αγαθού» είναι, κατά την άποψή μου, ότι το χρησιμοποιημένο αγαθό διατήρησε τα χαρακτηριστικά που είχε όταν ήταν καινούργιο. Επιπλέον, επισημαίνω ότι, στο άρθρο 2, σημείο 6, της οδηγίας 2000/53/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (6), ο νομοθέτης της Ένωσης όρισε την «επαναχρησιμοποίηση» ως «οποιαδήποτε εργασία μέσω της οποίας κατασκευαστικά στοιχεία των οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους χρησιμοποιούνται για τον ίδιο σκοπό για τον οποίο είχαν αρχικά σχεδιαστεί». Τα εξαρτήματα ενός αυτοκίνητου οχήματος ανταποκρίνονται πλήρως στην απαίτηση αυτή στο μέτρο που, ακόμη και αποχωριζόμενα από το όχημα αυτό, διατηρούν τα αρχικά χαρακτηριστικά τους καθώς θα επαναχρησιμοποιηθούν για τον ίδιο σκοπό σε άλλο όχημα. Επομένως, ελάχιστα σημασία έχει το ότι τα εξαρτήματα αυτά αφαιρέθηκαν από όχημα.

36.      Εξάλλου, κρίνεται σκόπιμο να υπενθυμιστεί ότι η επαναχρησιμοποίηση των ανταλλακτικών αυτοκινήτων οχημάτων που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους ενθαρρύνεται σαφώς από τον νομοθέτη της Ένωσης. Στην αιτιολογική σκέψη 5 της οδηγίας 2000/53, ο νομοθέτης της Ένωσης επισημαίνει μάλιστα ότι υφίσταται μια θεμελιώδης αρχή κατά την οποία τα απόβλητα θα πρέπει να επαναχρησιμοποιούνται και να ανακτώνται και θα πρέπει να προτιμάται η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση. Ο σκοπός αυτός δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί αν οι υποκείμενοι στον φόρο μεταπωλητές, όπως η Sjelle Autogenbrug, που αγοράζουν αυτοκίνητα οχήματα για να ανακτήσουν τα εξαρτήματά τους και να τα μεταπωλήσουν εν συνεχεία ως ανταλλακτικά, δεν μπορούσαν να υπαχθούν στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους.

37.      Τέλος, αν τα εξαρτήματα που αποσπώνται από αυτοκίνητα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους και πωλούνται ως ανταλλακτικά δεν μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «μεταχειρισμένα αγαθά», κατά την έννοια της οδηγίας 2006/112, δοθέντος εξάλλου ότι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε ως «καινούργια αγαθά», θα προέκυπτε νομικό κενό όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση των εξαρτημάτων αυτών.

38.      Συνεπώς, τα εξαρτήματα αυτοκινήτων οχημάτων τα οποία, αφού αφαιρεθούν από όχημα στο τέλος του κύκλου ζωής του που επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων απέκτησε από ιδιώτες, μεταπωλούνται ως ανταλλακτικά πρέπει να χαρακτηριστούν ως «μεταχειρισμένα αγαθά».

39.      Κατόπιν της διευκρινίσεως αυτής, πρέπει να εξεταστεί αν το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους μπορεί να εφαρμοστεί σε αυτό το είδος αγαθών που αποτελούν τα ανταλλακτικά. Πράγματι, μολονότι το ερώτημα αφορά αποκλειστικά την έννοια των «μεταχειρισμένων αγαθών», ωστόσο διατυπώνεται στο πλαίσιο της διαφοράς της κύριας δίκης η οποία εγείρει το ζήτημα αν η Sjelle Autogenbrug μπορεί να υπαχθεί στο ειδικό καθεστώς του περιθωρίου κέρδους ενόψει της ιδιαιτερότητας των επίμαχων αγαθών. Κατά πάγια νομολογία, στο πλαίσιο της κατά το άρθρο 267 ΣΛΕΕ διαδικασίας συνεργασίας μεταξύ των εθνικών δικαστηρίων και του Δικαστηρίου, στο Δικαστήριο εναπόκειται να δώσει στο εθνικό δικαστήριο μια χρήσιμη απάντηση που να του παρέχει τη δυνατότητα να επιλύσει τη διαφορά της οποίας έχει επιληφθεί (7). Επομένως, προκειμένου να δοθεί λυσιτελής απάντηση στο αιτούν δικαστήριο, πρέπει να εξεταστεί αν η ιδιαιτερότητα των επίμαχων μεταχειρισμένων αγαθών κωλύει, όπως υποστηρίζει η Δανική Κυβέρνηση, την εφαρμογή του καθεστώτος του περιθωρίου κέρδους στη Sjelle Autogenbrug.

40.      Το άρθρο 315 της οδηγίας 2006/112 ορίζει ότι η βάση επιβολής του φόρου του καθεστώτος αυτού, δηλαδή το περιθώριο κέρδους του υποκείμενου στον φόρο μεταπωλητή συνίσταται στη διαφορά μεταξύ της τιμής πώλησης του αγαθού από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή και της τιμής αγοράς του. Οι δυσχέρειες που προκύπτουν εν προκειμένω αφορούν τον καθορισμό της τιμής αγοράς. Πράγματι, τα ανταλλακτικά αγοράζονται όχι αυτά καθεαυτά, αλλά ως μέρος ενός συνόλου, δηλαδή ενός οχήματος, για το οποίο ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής κατέβαλε μια συνολική τιμή.

41.      Η Δανική και η Ελληνική Κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι ο σύνθετος χαρακτήρας της πράξεως που πραγματοποιείται κατά τη μετατροπή του οχήματος σε σκραπ (αφαίρεση εξαρτημάτων, αλλά και απορρύπανση, επεξεργασία αποβλήτων κ.λπ.) καθιστά τον καθορισμό της τιμής αγοράς των ανταλλακτικών αδύνατο. Η Δανική Κυβέρνηση εκτιμά, συγκεκριμένα, ότι, υπό τις περιστάσεις αυτές, αν επιτρεπόταν η εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος του περιθωρίου κέρδους, το γεγονός αυτό θα συνεπαγόταν κίνδυνο καταχρήσεων ή καταστρατηγήσεως του οικείου καθεστώτος, κατά το μέτρο που η επιχείρηση θα είχε τη δυνατότητα να καθορίσει τις τιμές αγοράς κατά τρόπον ώστε να προκύπτει το μικρότερο δυνατό περιθώριο κέρδους και έτσι να αποκτά πλεονέκτημα σε σχέση με τον ΦΠΑ.

42.      Κατά την άποψή μου, από τη στιγμή που ένα αγαθό χαρακτηρίζεται ως «μεταχειρισμένο αγαθό», κατά την έννοια του άρθρου 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112, το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου δραστηριοποιείται ο υποκείμενος στον φόρο που μεταπωλεί το αγαθό αυτό πρέπει να εφαρμόσει το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους, ανεξαρτήτως του μεταχειρισμένου αγαθού περί του οποίου πρόκειται.

43.      Πράγματι, υπενθυμίζω ότι, κατά το άρθρο 313, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, «[τ]α κράτη μέλη εφαρμόζουν στις παραδόσεις μεταχειρισμένων αγαθών […], τις οποίες πραγματοποιούν υποκείμενοι στον φόρο μεταπωλητές, ειδικό καθεστώς φορολόγησης του περιθωρίου κέρδους που πραγματοποιεί ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής» (8). Η χρήση της οριστικής ενεστώτα στην παράγραφο αυτή δεν καταλείπει, κατά τη γνώμη μου, καμία διακριτική ευχέρεια στο οικείο κράτος μέλος όσον αφορά την εφαρμογή του ειδικού αυτού καθεστώτος.

44.      Το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους καθιστά δυνατή την πλήρη τήρηση της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας. Συναφώς, το Δικαστήριο έχει επισημάνει ότι η αρχή αυτή συνιστά θεμελιώδη αρχή του κοινού συστήματος ΦΠΑ που έχει θεσπιστεί με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης (9). Έχει, επίσης, κρίνει ότι από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι η εν λόγω αρχή, η οποία διαπνέει το κοινό σύστημα ΦΠΑ, αντιτίθεται στη διπλή φορολόγηση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων ενός υποκειμένου στον φόρο (10).

45.      Εξάλλου, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η διαφορετική εξ απόψεως ΦΠΑ μεταχείριση δύο παροχών υπηρεσιών που από τη σκοπιά του καταναλωτή είναι πανομοιότυπες ή παρόμοιες και ικανοποιούν τις ίδιες ανάγκες του επαρκεί για να στοιχειοθετηθεί παραβίαση της αρχής αυτής (11). Επιπλέον, το Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι η εν λόγω αρχή απαγορεύει τη διαφορετική μεταχείριση, ως προς τον ΦΠΑ, παρόμοιων παροχών υπηρεσιών, οι οποίες είναι, ως εκ τούτου, ανταγωνιστικές μεταξύ τους (12). Το Δικαστήριο πρόσθεσε ότι η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας εμπεριέχει την αρχή της εξάλειψης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, οι οποίες προκύπτουν από διαφορετική από πλευράς ΦΠΑ μεταχείριση. Ως εκ τούτου, η στρέβλωση αποδεικνύεται οσάκις διαπιστώνεται ότι παροχές υπηρεσιών είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους και δεν τυγχάνουν ίσης μεταχειρίσεως όσον αφορά τον ΦΠΑ (13).

46.      Επομένως, σκοπός του καθεστώτος του περιθωρίου κέρδους είναι, βάσει της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας του ΦΠΑ, η αποφυγή της διπλής φορολογήσεως και των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού μεταξύ υποκειμένων στον φόρο, ιδίως στον τομέα των μεταχειρισμένων αγαθών. Το Δικαστήριο υπενθύμισε τον διπλό σκοπό του καθεστώτος αυτού στις σκέψεις 47 και 48 της αποφάσεως της 3ης Μαρτίου 2011, Auto Nikolovi (C‑203/10, EU:C:2011:118).

47.      Πράγματι, φορολογώντας όχι την τιμή μεταπωλήσεως του αγαθού, αλλά μόνον το περιθώριο κέρδους, το καθεστώς αποτρέπει το ενδεχόμενο, αφενός, αυτό το μεταπωληθέν αγαθό να υποβληθεί σε διπλή φορολόγηση και, αφετέρου, ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής να υποχρεωθεί να καταβάλει στο κράτος μέλος ποσό ΦΠΑ από το οποίο δεν θα μπορούσε να εκπέσει το ποσό που είχε καταβάλει επί των εισροών, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα νόθευση του ανταγωνισμού.

48.      Τα ανταλλακτικά αυτοκινήτου οχήματος, μολονότι αποτελούν αρχικώς μέρος ενός συνόλου, υποβλήθηκαν σε φορολόγηση επί των εισροών κατά την αγορά του οχήματος αυτού από τον ιδιώτη. Μέρος της τιμής πωλήσεως των ανταλλακτικών αυτών αποτελείται επομένως από την τιμή αγοράς του οχήματος στο τέλος του κύκλου ζωής του για το οποίο έχει ήδη καταβληθεί ένα ποσό ΦΠΑ από τον ιδιώτη πωλητή χωρίς ούτε αυτός ούτε ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής να μπορεί να τον εκπέσει. Επομένως, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι ο σκοπός αποφυγής της διπλής φορολογήσεως θα διακυβευόταν αν τα μεταχειρισμένα αγαθά, όπως τα ανταλλακτικά αυτοκινήτων οχημάτων, δεν μπορούσαν να υπαχθούν στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους. Αυτό θα παραβίαζε άμεσα την αρχή της ουδετερότητας του ΦΠΑ (14).

49.      Ως προς τον σκοπό της αποφυγής των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού μεταξύ υποκειμένων στον φόρο, πρέπει να επισημανθεί ότι η αιτιολογική σκέψη 7 της οδηγίας 2006/112 προβλέπει ότι το κοινό σύστημα ΦΠΑ θα πρέπει να καταλήξει σε ουδετερότητα ως προς τον ανταγωνισμό ακόμη και αν οι συντελεστές και οι απαλλαγές δεν εναρμονίζονται πλήρως, υπό την έννοια ότι στο έδαφος κάθε κράτους μέλους παρόμοια αγαθά και υπηρεσίες υπόκεινται στην ίδια φορολογική επιβάρυνση, οποιαδήποτε και αν είναι η έκταση του δικτύου παραγωγής και διανομής.

50.      Η άρνηση ωστόσο εφαρμογής του καθεστώτος του περιθωρίου κέρδους σε μια δραστηριότητα όπως αυτή περί της οποίας πρόκειται στην υπόθεση της κύριας δίκης θα είχε ακριβώς ως αποτέλεσμα τη νόθευση του ανταγωνισμού στην αγορά της πωλήσεως μεταχειρισμένων ανταλλακτικών μεταξύ, αφενός, των υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών οι οποίοι μεταπωλούν τα ανταλλακτικά αφού τα αφαιρέσουν από τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, όπως η Sjelle Autogenbrug, και, αφετέρου, των υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών που απέκτησαν τα ανταλλακτικά αυτά καθεαυτά.

51.      Πράγματι, οι πρώτοι, μη δυνάμενοι να υπαχθούν στο ειδικό καθεστώς, θα υποχρεούνταν να καταβάλουν στο κράτος μέλος τον ΦΠΑ που εισέπραξαν επί του συνόλου της τιμής πωλήσεως των ανταλλακτικών χωρίς να μπορούν να τύχουν εκπτώσεως. Οι τιμές πωλήσεώς τους θα ήταν επομένως, κατ’ ανάγκη, πιο υψηλές από αυτές των δεύτερων υποκειμένων στον φόρο μεταπωλητών που υπάγονται στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους, γεγονός που συνεπάγεται απώλεια ανταγωνιστικότητας στην αγορά των μεταχειρισμένων ανταλλακτικών ή, έστω, απώλεια μέρους του κύκλου εργασιών τους. Η νόθευση αυτή του ανταγωνισμού θα συνεπαγόταν διαφορετική μεταχείριση ως προς τον ΦΠΑ μεταξύ δύο παροχών υπηρεσιών παρόμοιων από τη σκοπιά του καταναλωτή που ικανοποιούν τις ίδιες ανάγκες αυτού.

52.      Όσον αφορά τη συγκεκριμένη εφαρμογή του καθεστώτος του περιθωρίου κέρδους στα μεταχειρισμένα αγαθά, όπως τα ανταλλακτικά των αυτοκινήτων οχημάτων, φρονώ ότι εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να καθορίσει, δυνάμει της εφαρμοστέας εθνικής νομοθεσίας, τον τρόπο εφαρμογής του καθεστώτος αυτού στην επίδικη περίπτωση. Πολλά κράτη μέλη έχουν υιοθετήσει λύσεις που επιτρέπουν την αντιμετώπιση των δυσχερειών που συνδέονται με τον καθορισμό της τιμής αγοράς των ανταλλακτικών.

53.      Στη Γαλλία και στο Λουξεμβούργο, ιδίως, προβλέπεται, ως προς τις παραδόσεις αντικειμένων καλλιτεχνικής αξίας, όταν δεν είναι εφικτό να καθοριστεί με ακρίβεια η τιμή αγοράς που καταβάλλεται στον πωλητή από υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή ή όταν η τιμή αυτή δεν είναι σημαντική, ότι η βάση επιβολής φόρου μπορεί να συνίσταται σε ποσοστό 30 % της τιμής πωλήσεως (15).

54.      Μολονότι η λύση αυτή αφορά, ασφαλώς, τα αντικείμενα καλλιτεχνικής αξίας, εντούτοις φρονώ ότι μπορεί να εφαρμοστεί στα μεταχειρισμένα αγαθά των οποίων η τιμή αγοράς είναι επίσης δύσκολο να προσδιοριστεί.

55.      Συναφώς, επισημαίνω ότι το σημείο 310 της Bulletin officiel des finances publiques-Impôts (France) [Επίσημης Εφημερίδας των δημοσίων οικονομικών – Φόρων (Γαλλία)] (16) ορίζει ότι «[ο]ι κύριοι ομάδας πραγμάτων αποτελούμενης από ετερογενή επιμέρους αντικείμενα (εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο ή εξοπλισμός προς καταστροφή για παράδειγμα) υποχρεούνται να προβούν σε διαχωρισμό μετά από τον οποίο καθορίζουν την ακριβή φύση των προϊόντων που μεταπωλούν και, συγκεκριμένα, ποια από τα προϊόντα αυτά μπορούν να συνιστούν δευτερογενείς πρώτες ύλες που προορίζονται να τεθούν εκ νέου στον κύκλο παραγωγής και ποια συνιστούν μεταχειρισμένα αγαθά κατάλληλα για επαναχρησιμοποίηση. Για τα τελευταία, ελλείψει ακριβούς γνώσεως της αντίστοιχης τιμής αγοράς, γίνεται δεκτό ότι η βάση επιβολής φόρου καθορίζεται στο ήμισυ της τιμής πωλήσεως» (17).

56.      Εξάλλου, η εφαρμογή της μεθόδου του συνολικού υπολογισμού θα πρέπει επίσης να θεωρηθεί ως μια ακόμη λύση για τον υπολογισμό του περιθωρίου κέρδους. Πράγματι, το άρθρο 318 της οδηγίας 2006/112, που ενσωματώθηκε με το άρθρο 70, παράγραφος 5, του νόμου περί ΦΠΑ του 2013, ορίζει ότι τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι η βάση επιβολής του φόρου καθορίζεται όχι κατά τρόπο μεμονωμένο για κάθε παράδοση αγαθών, αλλά κατά τρόπο συνολικό για μια φορολογική περίοδο. Στην περίπτωση αυτή, η βάση επιβολής φόρου, για τη φορολογική περίοδο αναφοράς, συνίσταται στη διαφορά μεταξύ, αφενός, του συνολικού ποσού των παραδόσεων αγαθών που υπάγονται στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους και οι οποίες πραγματοποιήθηκαν από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή κατά τη φορολογική περίοδο που καλύπτεται από τη δήλωση, δηλαδή του συνολικού ποσού των τιμών πωλήσεως, και, αφετέρου, του συνολικού ποσού των αγορών αγαθών που προβλέπονται στο άρθρο 314 της οδηγίας 2006/112 και πραγματοποιούνται, κατά τη φορολογική περίοδο που καλύπτεται από τη δήλωση, από τον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή, δηλαδή του συνολικού ποσού των τιμών αγοράς.

57.      Με βάση τα όσα υποστηρίζει η Sjelle Autogenbrug φαίνεται ότι, κατά την ακολουθούμενη από τις δανικές αρχές πρακτική, η μέθοδος αυτή του συνολικού υπολογισμού μπορεί να εφαρμοστεί όταν ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής αγοράζει εκ νέου αγαθά στο πλαίσιο μεταβιβάσεως για την οποία το τιμολόγιο ή το βιβλίο χρεώσεων περιλαμβάνει τιμή όχι για καθένα από τα εμπορεύματα, αλλά για το σύνολο της μεταβιβάσεως, αφού η τιμή για κάθε αυτοτελές αγαθό είναι άγνωστη.

58.      Επομένως, η μέθοδος του συνολικού υπολογισμού θα μπορούσε, κατά την άποψή μου, να εφαρμοστεί στην υπόθεση της κύριας δίκης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το περιθώριο κέρδους θα υπολογιζόταν σε μια συγκεκριμένη φορολογική περίοδο. Θα συνίστατο στη διαφορά μεταξύ του ποσού των πωλήσεων ανταλλακτικών που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο αυτή και του ποσού των αγορών των ανταλλακτικών αυτών. Προκειμένου να υπολογιστεί το τελευταίο αυτό ποσό, θα μπορούσε να αφαιρεθεί από το ποσό των αγορών αυτοκινήτων οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους το ποσό που αντιστοιχεί στην απορρύπανση και την επεξεργασία αποβλήτων, παροχές για τις οποίες η Sjelle Autogenbrug χρεώνει πάγιο ποσό, και το ποσό της πωλήσεως μετάλλων σκραπ ή κάθε άλλης παροχής. Επομένως, μετά την αφαίρεση όλων αυτών των ποσών από τις τιμές αγοράς των οχημάτων, θα απέμενε ένα ποσό που αντιστοιχεί στην τιμή αγοράς του συνόλου των ανταλλακτικών εκάστου οχήματος για κάθε συγκεκριμένη φορολογική περίοδο.

59.      Σε κάθε περίπτωση, όπως ήδη ανέφερα, εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους μπορεί να εφαρμοστεί στην επίδικη περίπτωση.

60.      Κατόπιν όλων των ανωτέρω σκέψεων, εκτιμώ ότι το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο όρος «μεταχειρισμένα αγαθά» περιλαμβάνει τα εξαρτήματα αυτοκινήτων οχημάτων τα οποία, αφού αφαιρεθούν από όχημα στο τέλος του κύκλου ζωής του που επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων απέκτησε από ιδιώτη, μεταπωλούνται ως ανταλλακτικά, επιτρέποντας στον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή να υπαχθεί στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους.

IV – Πρόταση

61.      Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των ανωτέρω, προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει στο Vestre Landsret (εφετείο της δυτικής περιφέρειας, Δανία) ως εξής:

Το άρθρο 311, παράγραφος 1, σημείο 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο όρος «μεταχειρισμένα αγαθά» περιλαμβάνει τα εξαρτήματα αυτοκινήτων οχημάτων τα οποία, αφού αφαιρεθούν από όχημα στο τέλος του κύκλου ζωής του που επιχείρηση δραστηριοποιούμενη στον τομέα της επαναχρησιμοποιήσεως οχημάτων απέκτησε από ιδιώτη, μεταπωλούνται ως ανταλλακτικά, επιτρέποντας στον υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή να υπαχθεί στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους.

1 –      Γλώσσα του πρωτοτύπου: η γαλλική.

2 –      Οδηγία του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1).

3 –      Βλ. σημείο 2.1, σ. 11 της αποφάσεως περί παραπομπής.

4 –      Οδηγία του Συμβουλίου, της 14ης Φεβρουαρίου 1994, για τη συμπλήρωση του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας και την τροποποίηση της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ – Ειδικό καθεστώς που εφαρμόζεται στα μεταχειρισμένα αγαθά και στα αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας (ΕΕ 1994, L 60, σ. 16).

5 –      Βλ. αιτιολογική σκέψη 51 της οδηγίας 2006/112 καθώς και απόφαση της 3ης Μαρτίου 2011, Auto Nikolovi (C‑203/10, EU:C:2011:118, σκέψη 47 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

6 –      ΕΕ 2000, L 269, σ. 34.

7 –      Βλ. απόφαση της 28ης Απριλίου 2016, Oniors Bio (C‑233/15, EU:C:2016:305, σκέψη 30 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

8 –      Η υπογράμμιση δική μου.

9 –      Βλ. απόφαση της 23ης Απριλίου 2015, GST – Sarviz Germania (C‑111/14, EU:C:2015:267, σκέψη 34 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

10 –      Βλ. απόφαση της 2ας Ιουλίου 2015, NLB Leasing (C‑209/14, EU:C:2015:440, σκέψη 40 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

11 –      Βλ. απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2011, The Rank Group (C‑259/10 και C‑260/10, EU:C:2011:719, σκέψη 36).

12 –      Βλ. απόφαση της 19ης Ιουλίου 2012, A (C‑33/11, EU:C:2012:482, σκέψη 32 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία). Βλ., επίσης, απόφαση της 15ης Νοεμβρίου 2012, Zimmermann (C‑174/11, EU:C:2012:716, σκέψη 48).

13 –      Βλ. απόφαση της 19ης Ιουλίου 2012, A (C‑33/11, EU:C:2012:482, σκέψη 33 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

14 –      Βλ., υπό την έννοια αυτή, αποφάσεις της 23ης Απριλίου 2009, Puffer (C‑460/07, EU:C:2009:254, σκέψεις 45 καθώς και 46 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία), και της 22ας Μαρτίου 2012, Klub (C‑153/11, EU:C:2012:163, σκέψη 42).

15 –      Βλ., αντιστοίχως, άρθρο 297 A, III, του code général des impôts (γενικού κώδικα φορολογίας, Γαλλία) και άρθρο 56 ter-1, παράγραφος 4, του loi concernant la taxe sur la valeur ajoutée (νόμου περί φόρου προστιθέμενης αξίας, Λουξεμβούργο).

16 –      BOI‑TVA‑SECT‑90‑20‑20150506.

17 –      Η υπογράμμιση δική μου.

Αριθμός 1226/2017

Περίληψη

Επιστροφή ως αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου ποσού που είχε καταβληθεί με τις διατάξεις της περαίωσης του άρθρου 28 του ν. 3016/2002. Αντισυνταγματικότητα περαίωσης του νόμου 3016/2002 για ομοίους λόγους που το ΣτΕ αποφάσισε την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του νόμου  2198/1994.
 

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως ήδη εκτέθηκε στην σκέψη 7, με την ΣτΕ 1262/2005 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι η ανωτέρω παρατιθέμενη διάταξη του άρθρου 14 του ν. 2198/1994 αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, καθόσον με αυτήν χορηγείται ανεπιτρέπτως εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών vα καθορίσει με απόφασή του τους ληπτέους υπόψη φορολογικούς συντελεστές.
Η κριθείσα ως αντισυνταγματική αυτή διάταξη είναι ταυτόσημη κατά περιεχόμενο, ως προς τα στοιχεία της που ασκούν επιρροή στην ταυτότητα του συνταγματικού ζητήματος που τίθεται (βλ. ΣτΕ 1731/2011, ΣτΕ 3536/2009), με την εν προκειμένω εφαρμοσθείσα διάταξη του άρθρου 28 του ν. 3016/2002, η οποία επίσης κρίνεται, με την παρούσα απόφαση, ως αντικείμενη στο αυτό ως άνω άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, για τον ίδιο λόγο που αναφέρεται στην προαναφερθείσα ΣτΕ 1262/2005 απόφαση της Ολομέλειας. Επομένως, εφόσον πρόκειται για το αυτό κατ' ουσίαν νομικό ζήτημα, το οποίο επιλύθηκε με την εν λόγω απόφαση της Ολομέλειας, δεν συντρέχει περίπτωση υποχρεωτικής παραπομπής σε αυτήν του ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα του άρθρου 28 του ν. 3016/2002 και η κρινόμενη αίτηση πρέπει, κατόπιν των ανωτέρω, να απορριφθεί, στο σύνολο της, ως αβάσιμη.

 

 

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Β'

 

ΣτΕ  1226/2017
 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 2 Απριλίου 2014, με την εξής σύνθεση: Ν. Μαρκουλάκης, Σύμβουλος της Επικρατείας, Προεδρεύων, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος και της αναπληρώτριας Προέδρου, που είχαν κώλυμα, Γ. Τσιμέκας, Hp. Τσακόπουλος, Σύμβουλοι, Κ. Λαζαράκη, Μ. Σταματοπούλου, Πάρεδροι. Γραμματέας η Κ. Κεχρολόγου.
 

Για να δικάσει την από 9 Οκτωβρίου 2008 αίτηση:

του Προϊσταμένου Περιφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (Π.Ε.Κ.) Πειραιά, ο οποίος παρέστη με την Γεωργία Μπουρδάκου, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
 

κατά της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία ''.....", που εδρεύει στην Παιανία Αττικής (οδός ... αρ. ...) και τελεί υπό εκκαθάριση, η οποία δεν παρέστη.

Με την αίτηση αυτή ο αναιρεσείων Προϊστάμενος επιδιώκει να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 69/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά.
 

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως της εισηγήτριας, Παρέδρου Μ. Σταματοπούλου.
 

Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο του αναιρεσείοντος Προϊσταμένου, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση.
 

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου και
 

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
 

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο
 

1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης δεν απαιτείται, σύμφωνα με τον νόμο, να καταβληθεί παράβολο.
 

2. Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η αναίρεση της 69/2008 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, με την οποία έγινε δεκτή έφεση της ήδη αναιρεσίβλητης υπό εκκαθάριση ετερόρρυθμης εταιρείας κατά της 673/2006 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά. Το δικάσαν διοικητικό εφετείο αφού δέχθηκε την έφεση της αναιρεσίβλητης, η οποία, δυνάμει του άρθρου 28 του ν. 3016/2002, προέβη το έτος 2003 σε περαίωση των εκκρεμών φορολογικών της υποθέσεων για τις χρήσεις των ετών 1993-1998, δίκασε την προσφυγή της και την δέχθηκε εν μέρει, διατάσσοντας την επιστροφή σε αυτήν ποσού 17.944 ευρώ, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου.

3. Επειδή, κατά την παράγραφο 4 του άρθρου 78 του Συντάγματος, «Το αντικείμενο της φορολογίας, ο φορολογικός συντελεστής, οι απαλλαγές ή εξαιρέσεις από την φορολογία, δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης».

4. Επειδή, στο άρθρο 28 του ν. 3016/2002 (Α' 110/17.5.2002) ορίζονται τα ακόλουθα: «1. Επί εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων χρήσεων 1998 και παλαιότερων, επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών, για τις οποίες τηρήθηκαν Α' ή Β' κατηγορίας βιβλία του Κ.Β.Σ., καθορίζεται, με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ειδικός τρόπος περαίωσης ως προς τις φορολογίες εισοδήματος και Φ.Π.Α., χωρίς την επιβολή πρόσθετων φόρων και προστίμων στις διαφορές φόρων που προκύπτουν για τις φορολογίες αυτές. Με την ίδια απόφαση καθορίζονται οι κατηγορίες των υπαγόμενων και εξαιρούμενων φορολογικών υποθέσεων, οι όροι και οι προϋποθέσεις υπαγωγής, ο τρόπος προσδιορισμού των διαφορών ακαθάριστων εσόδων, καθαρών κερδών ή αμοιβών και των φόρων, το ελάχιστο ποσοστό επιβάρυνσης ανά περαιούμενη χρήση, ο τρόπος βεβαίωσης και καταβολής των βεβαιούμενων ποσών και γενικά κάθε λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για την υλοποίηση της ρύθμισης αυτής. 2. Για την κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 περαίωση, υποβάλλεται στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. από τον υπόχρεο, μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία που ορίζεται με την απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ειδικό σημείωμα προσδιορισμού ακαθάριστων εσόδων και καθαρών κερδών και υπολογισμού διαφορών φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και της ελάχιστης επιβάρυνσης για κάθε χρήση που περαιώνεται. Η υποβολή του παραπάνω ειδικού σημειώματος και η ανεπιφύλακτη αποδοχή των όρων και προϋποθέσεων εφαρμογής της παρούσας ρύθμισης επιφέρει όλα τα αποτελέσματα της διοικητικής επίλυσης της διαφοράς και συνεπάγεται την περαίωση των οικείων υποθέσεων ως προς τις φορολογίες εισοδήματος και Φ.Π.Α. 3. ... 4...». Εξάλλου, με το άρθρο 26 του ν. 3148/2003 (Α' 136/5.6.2003) ορίσθηκε ότι «Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 28 του ν. 3016/2002 εφαρμόζονται και για τις ανέλεγκτες υποθέσεις χρήσεων που έκλεισαν [στις] 31.12.1998 και παλαιότερα και για τις οποίες τηρήθηκαν βιβλία Γ', κατηγορίας του Κ.Β.Σ.». Περαιτέρω, κατ' επίκληση, μεταξύ άλλων, και των ως άνω διατάξεων (βλ. κατωτέρω σκ. 7), εκδόθηκαν οι υπουργικές αποφάσεις 1044171/1369/ΔΕ- Α722.5.2002 (Β' 657) και 1052506/1380/ΔΕ-Α75.6.2003 (Β' 756). Με τις εν λόγω υπουργικές αποφάσεις, -οι οποίες αφορούν, η μεν πρώτη, στους επιτηδευματίες που τηρούν βιβλία Α' και Β' κατηγορίας του ΚΒΣ ή δεν υπέχουν υποχρέωση τήρησης βιβλίων, η δε δεύτερη, στους επιτηδευματίες που τηρούν βιβλία Γ' κατηγορίας- καθορίσθηκαν: α)οι υπαγόμενες στην περαίωση και εξαιρούμενες κατηγορίες υποθέσεων (άρθρο 1 της ΥΑ/2002 και άρθρο 2 της Υ Α/2003), β)ο προσδιορισμός των ακαθάριστων εσόδων των υπαγόμενων στην περαίωση επιχειρήσεων, με λήψη υπόψη και σύγκριση των αριθμητικών δεδομένων και οικονομικών μεγεθών που εμφανίζονται στις υποβληθείσες δηλώσεις και τα οικεία συμπληρωματικά στοιχεία φορολογίας εισοδήματος «...προκειμένου να διαπιστωθεί αν αυτά βρίσκονται σε συνάφεια μεταξύ τους, σε συνδυασμό και με την ύπαρξη ή μη ήδη διαπιστωμένων ουσιαστικών παραβάσεων του ΚΒΣ...» (άρθρο 2 παρ. 1 της ΥΑ/2002 και άρθρο 3 παρ. 1 της Υ Α/2003), γ)ο προσδιορισμός των καθαρών κερδών, κατ' εφαρμογή του προβλεπόμενου Μοναδικού Συντελεστού Καθαρών Κερδών (Μ.Σ.Κ.Κ.) ή του μέσου σταθμικού συντελεστή ή συντελεστή καθαρών αμοιβών (άρθρο 3 της ΥΑ/2002 και άρθρο 4 της ΥΑ/2003), δ)ο προσδιορισμός διαφορών φόρου εισοδήματος «...με την εφαρμογή επί των διαφορών καθαρών κερδών ή αμοιβών κάθε υπαγόμενης στη ρύθμιση χρήσης φορολόγησης, οριζόμενου σε 25% προκειμένου για ατομικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες και σε 35% προκειμένου για λοιπούς υποχρέους» (άρθρο 4 της ΥΑ/2002) και «...συντελεστή φορολόγησης 25% αν πρόκειται για ατομικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες και του προβλεπόμενου για κάθε χρήση από τις ισχύουσες διατάξεις συντελεστή φορολόγησης, αναλόγως της περιπτώσεως, αν πρόκειται για λοιπούς υποχρέους» (άρθρο 5 της ΥΑ/2003), ε)ο, κατά περίπτωση,
προσδιορισμός του ελάχιστου ποσού βεβαιωτέου φόρου στις υποθέσεις όπου δεν προκύπτουν διάφορες φόρων ή όταν η προκύπτουσα διαφορά υπολείπεται του ελάχιστου αυτού ποσού (άρθρο 6 της ΥΑ/2002 και άρθρο 7 της ΥΑ/2003), στ)η διαδικασία περαίωσης των ως άνω φορολογικών υποθέσεων με πρόβλεψη υποβολής ειδικών σημειωμάτων υπολογισμού των διαφορών φόρων (άρθρα 7-8 της ΥΑ/2002 και 8-9 της ΥΑ/2003). Τέλος, στην παράγραφο 1 της, κατ' επίκληση του άρθρου 28 του ν. 3016/2002 εκδοθείσας, υπουργικής απόφασης 1065798/1480/ΔΕ- Α715.7.2003 (Β'998), ορίζεται ότι «Εκκρεμείς υποθέσεις επιτηδευματιών χρήσεων 1993 έως και 1998 που υπάγονται στις ρυθμίσεις των αποφάσεων 1044171/1369/2002 και 1052506/1380/2003, όπως αυτές ίσχυσαν, μπορεί να περαιώνονται... πριν την έναρξη τακτικού ελέγχου των εν λόγω υποθέσεων...».

5. Επειδή, με την ως άνω διάταξη του άρθρου 28 του ν. 3016/2002 παρέχεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να προσδιορίσει με κανονιστική απόφασή του, κατ' απόκλιση από τις γενικές διατάξεις, την φορολογική υποχρέωση σε ορισμένες κατηγορίες φορολογικών υποθέσεων, γεγονός το οποίο συνεπάγεται, κατά παράβαση του προαναφερόμενου άρθρου 78 παρ. 4 του Συντάγματος, καθορισμό του αντικειμένου της φορολογίας (με τον προσδιορισμό των προσθετέων στα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδα διαφορών καθώς και φορολογητέων κερδών ή αμοιβών) και φορολογικών συντελεστών (βλ. την επόμενη σκέψη, ΣτΕ 1262/2005 Ολ.).

6. Επειδή, εξάλλου, των ανωτέρω ρυθμίσεων είχε προηγηθεί η διάταξη του άρθρου 14 του ν. 2198/1994 (Α' 43) -(η οποία περιλαμβάνεται στις διατάξεις του προοιμίου των ως άνω εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων των ετών 2002 και 2003)-, σύμφωνα με την οποία: «1. Προς τον σκοπό της περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, που ανάγονται σε παρελθούσες μέχρι και το έτος 1992 χρήσεις και αφορούν στην φορολογία εισοδήματος και λοιπές φορολογίες σε σχέση με τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες, καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ειδικός τρόπος επίλυσης των φορολογικών διαφορών που προκύπτουν από τις υποθέσεις αυτές. Με την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται ως προς την παρούσα ρύθμιση, κατά παρέκκλιση από τις κείμενες διατάξεις, οι κατηγορίες των υπαγόμενων και εξαιρούμενων φορολογικών υποθέσεων, οι όροι και οι προϋποθέσεις υπαγωγής και επίλυσης, ο τρόπος προσδιορισμού του βεβαιωτέου φόρου και κάθε συναφούς επιβάρυνσης, ο τρόπος βεβαίωσης, είσπραξης και καταβολής αυτών, όπως και η τυχόν χορήγηση έκπτωσης μέχρι ποσοστού έκπτωσης 20% ανάλογα με τον χρόνο εξόφλησης, οι όροι και οι προϋποθέσεις για τυχόν απαλλαγή, ολική ή μερική, από τις πάσης φύσεως κυρώσεις και γενικά ό,τι άλλο είναι αναγκαίο για την υλοποίηση της ρύθμισης αυτής. 2. ... 5. ...».

Στη συνέχεια, κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου αυτού, εκδόθηκε η 1049691/3184/0009Α/27.4.1994 (Β'354) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, με την οποία, αφού προηγουμένως ορίσθηκε, στο άρθρο 2, ότι η περαίωση των υποθέσεων πραγματοποιείται υποχρεωτικώς κατά σειρά για την πρώτη εκκρεμή και τις συνεχόμενες με αυτήν εκκρεμείς υποθέσεις, ακολούθως, καθορίσθηκαν οι κατηγορίες των προς περαίωση ανέλεγκτων ή ελεγμένων φορολογικών υποθέσεων, ο τρόπος προσδιορισμού της φορολογικής υποχρέωσης στις υποθέσεις αυτές καθώς και η διαδικασία περαίωσης. Ειδικότερα, στο άρθρο 5 της ως άνω υπουργικής απόφασης προβλέπεται ότι: «1.Η περαίωση κάθε μιας ανέλεγκτης υπόθεσης φορολογίας εισοδήματος πραγματοποιείται με την βεβαίωση φόρου, επιπλέον εκείνου που τυχόν βεβαιώθηκε με βάση την δήλωση φορολογίας εισοδήματος..... Ο επιπλέον αυτός φόρος υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις των επόμενων παραγράφων. 2. Προκειμένου για επιτηδευματία που άσκησε εμπορική επιχείρηση πώλησης αγαθών και δεν τήρησε βιβλία ή τήρησε βιβλία πρώτης κατηγορίας του ΚΦΣ ή του ΚΒΣ, νόμιμα ή όχι, το ποσό του βεβαιωτέου φόρου υπολογίζεται με τον πολλαπλασιασμό του συνόλου των δηλούμενων αγορών με τον συντελεστή καθαρού κέρδους, τον πολλαπλασιασμό του προκύπτοντος γινομένου με συντελεστή εκκαθάρισης που ορίζεται σε οκτώ εκατοστά (0,08) και τον περαιτέρω πολλαπλασιασμό του νέου γινομένου με τον οικείο συντελεστή προοδευτικότητας, ο οποίος είναι ανάλογος με το σύνολο των δηλουμένων αγορών και ορίζεται σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα:...».

Με την ΣτΕ 1262/2005 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι η προαναφερθείσα ρύθμιση του άρθρου 14 του ν. 2198/1994 αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, διότι με αυτήν χορηγείται ανεπιτρέπτως εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών να καθορίσει με απόφαση του τους ληπτέους υπόψη φορολογικούς συντελεστές η εν λόγω δε αντίθεση στο Σύνταγμα, τόσο του άρθρου 14 του ν. 2198/1994 όσο και των διατάξεων της κατ' εξουσιοδότησή του εκδοθείσας ΥΑ, δεν αίρεται από τον προαιρετικό για τους φορολογούμενους επιτηδευματίες χαρακτήρα των ως άνω ρυθμίσεων (βλ. και ΣτΕ 2030/2012, ΣτΕ 487/2014).

7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση έγιναν δεκτά τα εξής: Η αναιρεσίβλητη ετερόρρυθμη εταιρεία με διακριτικό τίτλο «...............» (ήδη τελούσα υπό εκκαθάριση) εδρεύει στην Παιανία Αττικής και ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα με αντικείμενο την εμπορία σιδήρου χονδρικώς και την διατήρηση αντιπροσωπειών. Κατά τις διαχειριστικές περιόδους 1993-1996 τηρούσε προαιρετικώς βιβλία Γ' κατηγορίας του Κ.Β.Σ., ενώ κατά τις διαχειριστικές περιόδους 1997 και 1998 τηρούσε βιβλία Β' κατηγορίας.
Κατ' επίκληση των άρθρων 28 του ν. 3016/2002, 26 του ν. 3148/2003 και των προαναφερόμενων υπουργικών αποφάσεων, προέβη σε περαίωση των εκκρεμών φορολογικών της υποθέσεων, υπογράφοντας, στις 3.7.2003, στην Δ.Ο.Υ. Κορωπίου, δύο ταυτάριθμα σημειώματα περαιώσεως φορολογικών υποθέσεων για τις ως άνω χρήσεις, βάσει των οποίων - προέκυπτε διαφορά φόρου 6.795,82 ευρώ για τις χρήσεις 1993-1996 και 1.173,88 ευρώ για τις χρήσεις 1997-1998, κατέβαλε δε το 1/10 των ποσών αυτών.
Ο Προϊστάμενος του Περιφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (ΠΕΚ) Πειραιά, στην αρμοδιότητα του οποίου υπαγόταν η αναιρεσίβλητη ως προς την διενέργεια τακτικού φορολογικού ελέγχου, κοινοποίησε σε αυτήν το ................... υπηρεσιακό σημείωμα, με το οποίο της γνωστοποίησε ότι είχαν διαπιστωθεί σε βάρος της, για όλες τις ως άνω χρήσεις (1993-1998), παραβάσεις του Κ.Β.Σ., οι οποίες αναφέρονταν αναλυτικά στις επισυναπτόμενες στο σημείωμα, δύο καταστάσεις. Ακολούθως, διενεργήθηκε έλεγχος από την υπάλληλο της υπηρεσίας ..., η οποία συνέταξε την από 3.11.2003 έκθεση ελέγχου, όπου διαπιστώνονταν οι αποδιδόμενες παραβάσεις. Ενόψει αυτού, κοινοποιήθηκε στην αναιρεσίβλητη η 7971/3.11.2003 πρόσκληση, προκειμένου αυτή να προσέλθει στην Υπηρεσία εντός πέντε ημερών για να συνυπογράψει τα επισυναπτόμενα στην πρόσκληση δύο (συμπληρωματικά) ειδικά σημειώματα περαιώσεως, άλλως η υπόθεσή της θα υπαγόταν σε τακτικό έλεγχο. Η αναιρεσίβλητη εταιρεία, διά του νομίμου εκπροσώπου της, συνυπέγραψε στις 12.11.2003 τα σχετικά σημειώματα, βάσει των οποίων προέκυπταν ποσά φόρου 83.444 και 8.328 ευρώ, εκ των οποίων κατέβαλε το 1/5 (ήτοι 16.689 και 1666 ευρώ αντιστοίχως) διά του 3965965/12.11.2003 γραμματίου είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Β' Περιστερίου.
Κατά των εν λόγω ειδικών σημειωμάτων περαίωσης η αναιρεσίβλητη άσκησε προσφυγή ζητώντας να ακυρωθούν αυτά, να αναγνωρισθούν ως μόνα νόμιμα τα ειδικά σημειώματα που είχε συνυπογράψει, στις 3.7.2003, με τον Προϊστάμενο της Λ.Ο.Υ. Κορωπίου και, τέλος, να της επιστραφεί ως αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό 17.944 ευρώ που κατέβαλε δυνάμει των συμπληρωματικών σημειωμάτων. Η προσφυγή αυτή απορρίφθηκε κατ' ουσίαν με την 3/2006 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία, όμως, εξαφανίσθηκε με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με το σκεπτικό ότι η παροχή εξουσιοδοτήσεως στον Υπουργό Οικονομικών, με το άρθρο 28 του ν. 3016/2002, για την έκδοση κανονιστικής πράξης, καθώς και οι βάσει αυτής εκδοθείσες υπουργικές αποφάσεις είναι αντίθετες στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος.
Η κρίση αυτή του δικάσαντος δικαστηρίου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (σκέψη 6), είναι νομίμως αιτιολογημένη, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα, όπως και ο ειδικότερος ισχυρισμός ότι «τέτοιου είδους περαιωτικές ρυθμίσεις ... μπορεί να είναι συνταγματικές εάν έχουν προαιρετικό χαρακτήρα» (ΣτΕ 1262/2005, ΣτΕ 487/2014).

8. Επειδή, η διάταξη του άρθρου 100 παρ. 5 του Συντάγματος, η οποία προστέθηκε με το από 6.4.2001 Ψήφισμα της Ζ' Αναθεωρητικής Βουλής, ορίζει τα εξής: «Όταν Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου κρίνει διάταξη τυπικού νόμου αντισυνταγματική παραπέμπει υποχρεωτικά το ζήτημα στην οικεία ολομέλεια, εκτός αν αυτό έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση της Ολομέλειας ή του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου αυτού. ...».
 

Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, δεν επιβάλλεται η παραπομπή από Τμήμα στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου του ζητήματος της συνταγματικότητας διάταξης τυπικού νόμου όταν η Ολομέλεια ή το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο έχει ήδη κρίνει για την συνταγματικότητα άλλης μεν διάταξης τυπικού νόμου, πλην ταυτόσημης κατά περιεχόμενο με την εφαρμοστέα, ώστε στην περίπτωση αυτή να πρόκειται αναμφιβόλως για το αυτό κατ' ουσίαν νομικό ζήτημα (βλ. ΣτΕ 1476/2004 Ολ., ΣτΕ 3536/2008).
 

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως ήδη εκτέθηκε στην σκέψη 7, με την ΣτΕ 1262/2005 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε ότι η ανωτέρω παρατιθέμενη διάταξη του άρθρου 14 του ν. 2198/1994 αντίκειται στο άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, καθόσον με αυτήν χορηγείται ανεπιτρέπτως εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών vα καθορίσει με απόφασή του τους ληπτέους υπόψη φορολογικούς συντελεστές.
Η κριθείσα ως αντισυνταγματική αυτή διάταξη είναι ταυτόσημη κατά περιεχόμενο, ως προς τα στοιχεία της που ασκούν επιρροή στην ταυτότητα του συνταγματικού ζητήματος που τίθεται (βλ. ΣτΕ 1731/2011, ΣτΕ 3536/2009), με την εν προκειμένω εφαρμοσθείσα διάταξη του άρθρου 28 του ν. 3016/2002, η οποία επίσης κρίνεται, με την παρούσα απόφαση, ως αντικείμενη στο αυτό ως άνω άρθρο 78 παρ. 4 του Συντάγματος, για τον ίδιο λόγο που αναφέρεται στην προαναφερθείσα ΣτΕ 1262/2005 απόφαση της Ολομέλειας. Επομένως, εφόσον πρόκειται για το αυτό κατ' ουσίαν νομικό ζήτημα, το οποίο επιλύθηκε με την εν λόγω απόφαση της Ολομέλειας, δεν συντρέχει περίπτωση υποχρεωτικής παραπομπής σε αυτήν του ζητήματος της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα του άρθρου 28 του ν. 3016/2002 και η κρινόμενη αίτηση πρέπει, κατόπιν των ανωτέρω, να απορριφθεί, στο σύνολο της, ως αβάσιμη.
 

Διά ταύτα
 

Απορρίπτει την αίτηση.

Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 28 και 30 Απριλίου 2014

Ο Προεδρεύων Σύμβουλος

Ν. Μαρκουλάκης

Η Γραμματέας
Κ. Κεχρολόγου

και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 3ης Μαΐου 2017.
 

Η Πρόεδρος του Β' Τμήματος

Ε. Σάρπ

Ο Γραμματέας του Β' Τμήματος
Ι. Μητροτάσιος

Αριθμ. 132054/Γ1

(ΦΕΚ Β' 2855/17-8-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις

α) του ν. 4369/2016 (ΦΕΚ 33 Α’) «Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, βαθμολογική διάρθρωση θέσεων, συστήματα αξιολόγησης, προαγωγών και επιλογής Προϊσταμένων (διαφάνεια – αξιοκρατία και αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης) και άλλες διατάξεις», ως ισχύει,

β) του ν. 3528/2007 (ΦΕΚ 26 Α’) «Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ.», ως ισχύει,

γ) των άρθρων 13, 14 και 15 του ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α’) «Κύρωση του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας και άλλες διατάξεις», όπως ισχύουν,

δ) του Π.Δ. 70/2015 (ΦΕΚ 114 Α’) «Ανασύσταση των Υπουργείων Πολιτισμού και Αθλητισμού, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και μετονομασία του σε Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής. Μετονομασία του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων σε Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού σε Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μεταφορά Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού,

ε) του Π.Δ. 125/2016 (ΦΕΚ 210 Α΄) «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών»,

στ) του Π.Δ. 114/2014 (ΦΕΚ 181 Α΄) «Οργανισμός Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει,

2. Την υπ’ αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ.32.14/750/οικ.32768/22.12.2016 (ΦΕΚ 4434 Β’) υπουργική απόφαση με θέμα: «Καθορισμός της μορφής και του περιεχομένου των Εντύπων Έκθεσης Αξιολόγησης σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4369/2016».

3. Την υπ’ αριθμ. 46580/Γ1/18.3.2016 (ΦΕΚ 900 Β’), υπουργική απόφαση Συγκρότησης του πενταμελούς Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Διοικητικού Προσωπικού (Κ.Υ.Σ.ΔΙ.Π.) στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων όπως τροποποιήθηκε – συμπληρώθηκε με την υπ’αριθμ. 127927/ Γ1/2.8.2016 (ΦΕΚ 2516 Β’) όμοια.

4. Την υπ’ αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ.32.14/753/οικ.7513/3.3.2017 (ΑΔΑ:ΨΩ5Κ465ΧΘΨ-ΠΥΒ) εγκύκλιο του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης με θέμα: «ν. 4369/2016 (ΦΕΚ Α’33) – ΜΕΡΟΣ Β’ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ – Αξιολόγηση, Στοχοθεσία, Κοινωνική λογοδοσία και συμμετοχή».

5. To γεγονός ότι από την απόφαση αυτή δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

1. Συστήνουμε στην Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης, του άρθρου 21 του ν.4369/2016, με έδρα το κτίριο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων το επί της οδού Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι.

2. Η Ειδική Επιτροπή Αξιολόγησης συγκροτείται από τον Πρόεδρο και τα μέλη της ως εξής:

α) Τον Προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ως Πρόεδρο.

β) Έναν Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης του οικείου Υπουργείου, ο οποίος θα επιλεγεί με δημόσια κλήρωση.

γ) Έναν Προϊστάμενο Γενικής Διεύθυνσης από άλλο Υπουργείο ή άλλο φορέα, ο οποίος θα επιλεγεί υποχρεωτικώς μετά από δημόσια κλήρωση μεταξύ πέντε (5) υποψηφίων από πέντε (5) διαφορετικούς φορείς.

Ο αναπληρωτής του Προέδρου της Επιτροπής επιλέγεται με δημόσια κλήρωση μεταξύ των προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων του Υπουργείου.

Τα υπόλοιπα μέλη αναπληρώνονται από ισάριθμους προϊσταμένους Γενικής Διεύθυνσης από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ή από άλλο Υπουργείο ή άλλο φορέα που επιλέγονται με δημόσια κλήρωση.

δ) Στην Επιτροπή μετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου:

i) Δύο αιρετοί εκπρόσωποι των μονίμων υπαλλήλων ή των υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ.), οι οποίοι εκπροσωπούν τους οικείους υπαλλήλους στο Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Διοικητικού Προσωπικού (Κ.Υ.Σ.ΔΙ.Π.) της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

ii) Ένας εκπρόσωπος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου ή Συλλόγου ή Σωματείου, του οποίου ο αξιολογούμενος είναι μέλος, ύστερα από αίτηση του τελευταίου.

3. Γραμματέας της Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ορίζεται υπάλληλος της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού Τομέων Παιδείας και Θρησκευμάτων.

4. Έργο της Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης είναι η αξιολόγηση των ενστάσεων του άρθρου 20, καθώς και των εξαιρετικών επιδόσεων κατά τα οριζόμενα στις παραγράφους 5 και 12 του άρθρου 17, στις παραγράφους 5 και 11 του άρθρου 18 και στην παράγραφο 4 του άρθρου 16 του ν. 4369/2016.

5. Αν η Επιτροπή κληθεί να αξιολογήσει ενστάσεις ή τις εξαιρετικές επιδόσεις υπαλλήλων ή προϊσταμένων που έχουν αξιολογηθεί από μέλος της Επιτροπής, το συγκεκριμένο μέλος κωλύεται να συμμετάσχει στην εξέταση του εν λόγω θέματος από την Επιτροπή και τη θέση του παίρνει ο αναπληρωτής του.

6. Για τη συγκρότηση, τη σύνθεση, τις συνεδριάσεις, τη λειτουργία και τις πράξεις της Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης εφαρμόζονται κατά τα λοιπά, οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999).

7. Η θητεία των μελών της Ειδικής Επιτροπής Αξιολόγησης είναι διετής.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Μαρούσι, 2 Αυγούστου 2017

Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ

Αθήνα, 10 Αυγούστου 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΗΜ. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΓΕΝ. Δ/ΝΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ και
ΚΟΙΝΩΦΕΛΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ
Δ/ΝΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
ΤΜΗΜΑ Β’

Ταχ. Δ/νση: Κολωνού 2 και Πειραιώς
Ταχ. Κώδικας: 104 37 ΑΘΗΝΑ
Τηλέφωνο:210-5235643, 5243957
Τηλεομοιοτυπία: 210-5234003

ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
Ως προς την αναγραφή αριθ. ΠΟΛ

ΠΟΛ: 1128

ΘΕΜΑ : «Ανακαθορισμός των τιμών ζώνης του αντικειμενικού συστήματος προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των με οποιαδήποτε αιτία μεταβιβαζομένων ακινήτων, που βρίσκονται στη Β΄ Ζώνη της Δημοτικής Ενότητας Ραφήνας του Δήμου Ραφήνας - Πικερμίου της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής, της Περιφέρειας Αττικής»

Α Π Ο Φ Α Σ Η
                                             
Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη :

1. Τις διατάξεις :

α) Της παραγράφου 5 του άρθρου 95 του Συντάγματος.

β) Του άρθρου 50 του Π.Δ. 18/1989 (ΦΕΚ 8/ Α΄/1989).

γ) Του άρθρου 1 του ν.3068/2002 (ΦΕΚ 274/ Α΄/2002).

δ) Του άρθρου 41 του ν.1249/1982 (ΦΕΚ 43/Α΄/1982) όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν.1473/1984 (ΦΕΚ 127/Α΄/1984) και του άρθρου 41α όπως προστέθηκε με το άρθρο 10 του ν. 2386/1996 (ΦΕΚ 43/Α΄/1996).

ε) Της παραγράφου 8 του άρθρου 24 του ν.1828/1989 (ΦΕΚ 2/Α΄/03-01-89).

στ) Της παραγράφου 18 του άρθρου 14 του ν.1882/1990 (ΦΕΚ 43/Α΄/23-03-90).

ζ) Της παραγράφου 4 του άρθρου 261 του ν.3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/7-6-2010)

η) του άρθρου 103 του Π.Δ.111/2014 (ΦΕΚ 178/Α΄/29-08-2014).

2. Την με αριθμό 2335/2016 απόφαση του Β΄ τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

3. Την απόφασή μας με αρ. πρωτ. 1067780/82/Γ0013/09.06.94 ΠΟΛ.1149 (ΦΕΚ 549/Β΄/15.07.94) όπως ισχύει σήμερα, με την οποία τροποποιούνται, βελτιώνονται και κωδικοποιούνται οι διατάξεις που αφορούν τη φορολογητέα αξία μεταβιβαζομένων με οποιαδήποτε αιτία ακινήτων εντός σχεδίου, κατά το αντικειμενικό σύστημα.

4. Την απόφασή μας ΠΟΛ.1009 (ΦΕΚ 48/Β΄/20.1.2016), με θέμα «Αναπροσαρμογή τιμών του συστήματος αντικειμενικού προσδιορισμού της φορολογητέας αξίας των με οποιαδήποτε αιτία μεταβιβαζομένων ακινήτων, που βρίσκονται σε περιοχές εντός σχεδίου όλων των περιφερειών της Χώρας».

5. Τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής ή τμήματος αυτής, όπως συνθήκες περιβάλλοντος και θέας, εξυπηρέτηση (υποδομή, συγκοινωνία κ.λπ.), εμπορικότητα δρόμων, πολεοδομικές ρυθμίσεις (συντελεστής δόμησης οικοπέδου).

6. Την εισήγηση και τα πρακτικά των συνεδριάσεων της αρμόδιας επιτροπής του άρθρου 41 του ν.1249/1982, που συγκροτήθηκε με την αριθμ.πρωτ.:2/99933/0004/30-12-2016 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ.14/ΥΟΔΔ/30.12.2016).

7. Την αριθμ. ΥΠΟΙΚ 0010218ΕΞ2013/14-11-2016 (ΦΕΚ. 3696/Β΄/15-11-2016) απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στην Υφυπουργό Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου».

8. Τη με αρ.αποφ.: 341/2016 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου με τη γνώμη του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου όπως καταγράφεται στο με αρ.32/23-12-2016 πρακτικό αυτού, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.4 του άρθρου 261 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/7-6-2010).

9. Το γεγονός ότι με την παρούσα μπορεί να δημιουργηθεί δαπάνη για τον Κρατικό Προϋπολογισμό η οποία όμως δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί δεδομένου ότι δεν είναι γνωστός ο αριθμός των υποθέσεων στις οποίες θα έχει εφαρμογή.
                                                                       
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε

1. Για τον προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας των μεταβιβαζομένων με οποιαδήποτε αιτία ακινήτων, επανακαθορίζουμε τις τιμές ζώνης της αρ. ΠΟΛ.1009/18-1-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ 48/Β/20-1-2016), κατά το μέρος της που αφορά τη Β΄ ζώνη της Δημοτικής Ενότητας Ραφήνας, του Δήμου Ραφήνας - Πικερμίου, της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής Αττικής, ως εξής: Β΄ ζώνη Ραφήνας σε χίλια οκτακόσια (1.800) ευρώ.

2. Η απόφαση αυτή θα ισχύσει από 8.6.2016.

3. Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


Η ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ένατο τμήμα) της 26ης Ιουλίου 2017 «Προδικαστική παραπομπή – Κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 138, παράγραφος 1 – Χαρακτηρισμός πράξης ως ενδοκοινοτικής παράδοσης – Απαλλαγή των ενδοκοινοτικών παραδόσεων αγαθών από τον φόρο – Πρόθεση του αποκτώντος να μεταπωλήσει τα αγορασθέντα αγαθά σε υποκείμενο στον φόρο σε άλλο κράτος μέλος πριν από την απομάκρυνσή τους από το έδαφος του πρώτου κράτους μέλους – Ενδεχόμενη επίπτωση της επεξεργασίας μέρους των αγαθών πριν από την αποστολή τους»

Στην υπόθεση C‑386/16,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής απόφασης δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Λιθουανία) με απόφαση της 4ης Ιουλίου 2016, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 12 Ιουλίου 2016, στο πλαίσιο της δίκης

«Toridas» UAB

κατά

Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ένατο τμήμα),

συγκείμενο από τους E. Juhász, πρόεδρο τμήματος, C. Vajda και K. Jürimäe (εισηγήτρια), δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: Y. Bot

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

–        η «Toridas» UAB, εκπροσωπούμενη από τον R. Mištautas, advokatas,

–        η Λιθουανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους D. Kriaučiūnas και K. Dieninis, καθώς και από την D. Stepanienė,

–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τις L. Lozano Palacios και A. Steiblytė,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1        Η αίτηση προδικαστικής απόφασης αφορά την ερμηνεία του άρθρου 138, παράγραφος 1, του άρθρου 140, στοιχείο αʹ, και του άρθρου 141 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1, στο εξής: οδηγία περί ΦΠΑ), σε συνδυασμό με τα άρθρα 33 και 40 της ίδιας οδηγίας.

2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της «Toridas» UAB και της Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos (Εθνικής Φορολογικής Διεύθυνσης παρά τω Υπουργείω Οικονομικών της Δημοκρατίας της Λιθουανίας) με αντικείμενο τον χαρακτηρισμό ως ενδοκοινοτικών παραδόσεων των πράξεων που διενήργησε η Toridas μεταξύ 2008 και 2010 και την καταβολή του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που αντιστοιχεί στις πράξεις αυτές, προσαυξημένου με ποινές λόγω μη εμπρόθεσμης καταβολής και με φορολογικό πρόστιμο.

 Το νομικό πλαίσιο

 Το δίκαιο της Ένωσης

3        Το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ προβλέπει τα εξής:

«Ως “παράδοση αγαθών” θεωρείται η μεταβίβαση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, ενσώματο αγαθό.»

4        Το άρθρο 20 της οδηγίας αυτής ορίζει τα ακόλουθα:

«Νοείται ως “ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών” η απόκτηση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, κινητό ενσώματο αγαθό που αποστέλλεται ή μεταφέρεται στον αποκτώντα από τον πωλητή ή από τον αποκτώντα ή από πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό τους, σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος από το οποίο αναχώρησε η αποστολή ή η μεταφορά του αγαθού.»

5        Το άρθρο 32 της εν λόγω οδηγίας ορίζει τα εξής:

«Στην περίπτωση αποστολής ή μεταφοράς των αγαθών από τον προμηθευτή ή τον αποκτώντα ή από τρίτο πρόσωπο, ο τόπος παράδοσης θεωρείται ότι βρίσκεται στον τόπο όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς με προορισμό τον αποκτώντα.

Όταν, ωστόσο, ο τόπος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών βρίσκεται σε τρίτο έδαφος ή τρίτη χώρα, ως τόπος της παράδοσης που πραγματοποιείται από τον εισαγωγέα, που καθορίζεται ή αναγνωρίζεται ως υπόχρεος του φόρου με βάση το άρθρο 201, καθώς και ως τόπος των ενδεχόμενων μεταγενέστερων παραδόσεων, θεωρείται το εσωτερικό του κράτους μέλους εισαγωγής των αγαθών.»

6        Το άρθρο 33 της ίδιας οδηγίας προβλέπει τα ακόλουθα:

«1.      Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 32, τόπος παράδοσης αγαθών που αποστέλλονται ή μεταφέρονται, από τον προμηθευτή ή από πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του, από κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς, θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς προς τον αποκτώντα, εφόσον συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)      η παράδοση αγαθών πραγματοποιείται προς πρόσωπο υποκείμενο στον φόρο ή προς νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, των οποίων οι ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών δεν υπόκεινται σε ΦΠΑ με βάση το άρθρο 3, παράγραφος 1, ή προς οποιοδήποτε άλλο μη υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο,

β)      τα παραδιδόμενα αγαθά δεν είναι καινούργια μεταφορικά μέσα ούτε αγαθά που παραδίδονται έπειτα από συναρμολόγηση ή εγκατάσταση, με ή χωρίς δοκιμή λειτουργίας, από τον προμηθευτή ή για λογαριασμό του.

2.      Όταν τα παραδιδόμενα αγαθά αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τρίτο έδαφος ή τρίτη χώρα και εισάγονται από τον προμηθευτή σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς προς τον αποκτώντα, θεωρείται ότι απεστάλησαν ή μεταφέρθηκαν από το κράτος μέλος εισαγωγής.»

7        Το άρθρο 40 της οδηγίας περί ΦΠΑ ορίζει τα ακόλουθα:

«Ως τόπος ενδοκοινοτικής απόκτησης αγαθών θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς προς τον αποκτώντα.»

8        Το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής ορίζει τα εξής:

«Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τον φόρο τις παραδόσεις αγαθών τα οποία αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός του αντίστοιχου εδάφους τους αλλά εντός της [Ένωσης] από τον πωλητή ή τον αποκτώντα ή από άλλο πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό τους, εφόσον οι παραδόσεις αυτές πραγματοποιούνται για άλλον υποκείμενο στον φόρο ή για νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που ενεργεί με αυτή την ιδιότητα σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών.»

9        Το άρθρο 140 της εν λόγω οδηγίας προβλέπει τα ακόλουθα:

«Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τις ακόλουθες πράξεις:

α)      τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών, η παράδοση των οποίων από υποκείμενους στον φόρο απαλλάσσεται σε κάθε περίπτωση στο αντίστοιχο έδαφός τους,

[...]».

10      Το άρθρο 141 της ίδιας οδηγίας προβλέπει τα εξής:

«Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει ειδικά μέτρα για να μην υπαχθούν στον ΦΠΑ οι ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών που πραγματοποιούνται στο έδαφός του, σύμφωνα με το άρθρο 40, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)      η απόκτηση αγαθών πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο μη εγκατεστημένο στο εν λόγω κράτος μέλος, ο οποίος όμως διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε άλλο κράτος μέλος,

β)      η απόκτηση αγαθών πραγματοποιείται με σκοπό τη μετέπειτα παράδοση των αγαθών αυτών στο ίδιο κράτος μέλος από τον υποκείμενο στον φόρο που αναφέρεται στο στοιχείο α),

γ)      τα αγαθά που αποκτώνται με τον τρόπο αυτό από τον υποκείμενο στον φόρο του στοιχείου α) αποστέλλονται ή μεταφέρονται απευθείας από κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο αυτός διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ, με προορισμό το πρόσωπο για λογαριασμό του οποίου πραγματοποιείται η μετέπειτα παράδοση,

δ)      ο μετέπειτα αποκτών είναι άλλος υποκείμενος στον φόρο ή νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, που διαθέτουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στο ίδιο κράτος μέλος,

ε)      ο αποκτών του στοιχείου δ) έχει ορισθεί, σύμφωνα με το άρθρο 197, ως ο υπόχρεος του φόρου που οφείλεται για την παράδοση την οποία πραγματοποιεί υποκείμενος στον φόρο μη εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ.»

 Το λιθουανικό δίκαιο

11      Το άρθρο 49, παράγραφος 1, του Lietuvos Respublikos pridėtinės vertės mokesčio įstatymas (νόμου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας περί ΦΠΑ), όπως ίσχυε κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της κύριας δίκης (στο εξής: νόμος περί ΦΠΑ), ορίζει τα ακόλουθα:

«Φορολογούνται με μηδενικό συντελεστή οι πραγματοποιούμενες προς υποκείμενο στον φόρο που διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε άλλο κράτος μέλος παραδόσεις αγαθών, τα οποία μεταφέρονται εκτός του εθνικού εδάφους προς άλλο κράτος μέλος (ανεξαρτήτως του ποιος πραγματοποιεί τη μεταφορά –ο πωλητής των αγαθών, ο αποκτών ή τρίτος που ενεργεί για λογαριασμό τους).»

 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

12      Η Toridas είναι εταιρία με έδρα τη Λιθουανία όπου και διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ. Κατά την περίοδο μεταξύ της 1ης Ιουλίου 2008 και της 31ης Δεκεμβρίου 2010 εισήγαγε στη Λιθουανία κατεψυγμένα ψάρια από το Καζακστάν (στο εξής: επίμαχα εμπορεύματα). Τα επίμαχα εμπορεύματα πωλούνταν εν συνεχεία στη Megalain OÜ, εταιρία η οποία είχε έδρα και αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στην Εσθονία (στο εξής: πρώτες παραδόσεις). Οι πωλήσεις αυτές μεταξύ της Toridas και της Megalain διέπονταν από σύμβαση εμπορικής συνεργασίας που είχε συναφθεί στις 10 Οκτωβρίου 2006. Κατά τους όρους της σύμβασης αυτής, η Megalain αναλάμβανε την υποχρέωση να εξάγει τα επίμαχα εμπορεύματα από το λιθουανικό έδαφος εντός 30 ημερών και να προσκομίζει στην Toridas έγγραφα που πιστοποιούσαν ότι τα εμπορεύματα αυτά είχαν πράγματι απομακρυνθεί από το εν λόγω έδαφος. Από την πλευρά της, η Toridas δεσμευόταν να αναλάβει τα επίμαχα εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσής τους, και να καλύπτει όλα τα σχετικά έξοδα μέχρι την πραγματική έξοδό τους από τη Λιθουανία.

13      Από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι, στην πράξη, είτε αυθημερόν είτε την επομένη της αγοράς τους από την Toridas, η Megalain μεταπωλούσε τα επίμαχα εμπορεύματα σε αποκτώντες που ήταν εγκατεστημένοι και διέθεταν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήτοι στη Δανία, στη Γερμανία, στις Κάτω Χώρες και στην Πολωνία (στο εξής: δεύτερες παραδόσεις).

14      Ένα μέρος από τα επίμαχα εμπορεύματα αποστελλόταν, αμέσως μετά τη μεταπώληση, από τη Λιθουανία προς τα ανωτέρω κράτη μέλη, χωρίς να περάσει από την Εσθονία. Ένα άλλο μέρος μεταφερόταν στις ευρισκόμενες στη Λιθουανία εγκαταστάσεις της εταιρίας Plungės šaltis, προκειμένου να ταξινομηθεί, να επικαλυφθεί με επίπαγο και να συσκευαστεί, προτού μεταφερθεί απευθείας στους προμνησθέντες στην προηγούμενη σκέψη αγοραστές στα κράτη μέλη προορισμού. Σε όλες τις περιπτώσεις, η Megalain αναλάμβανε την ταξινόμηση, την επικάλυψη με επίπαγο, τη συσκευασία καθώς και την εξαγωγή των επίμαχων εμπορευμάτων.

15      Όσον αφορά τις πρώτες παραδόσεις, στα τιμολόγια που απηύθυνε η Toridas στη Megalain αναγραφόταν ότι, ως ενδοκοινοτικές παραδόσεις αγαθών, οι πράξεις υπέκειντο σε μηδενικό ΦΠΑ, βάσει του άρθρου 49, παράγραφος 1, του νόμου περί ΦΠΑ. Στα τιμολόγια αναγραφόταν επίσης ότι η διεύθυνση του τόπου φόρτωσης και παράδοσης των επίμαχων εμπορευμάτων ήταν αυτή των ευρισκόμενων επί λιθουανικού εδάφους αποθηκών των εταιριών Kauno žuvis ή Plungės šaltis.

16      Όσον αφορά τις δεύτερες παραδόσεις, τα τιμολόγια εκδίδονταν από τη Megalain χωρίς ΦΠΑ, κατ’ εφαρμογήν των σχετικών με την απαλλαγή των ενδοκοινοτικών αποκτήσεων αγαθών διατάξεων της οδηγίας περί ΦΠΑ. Σ’ αυτά αναγραφόταν επίσης ο τόπος φόρτωσης των επίμαχων εμπορευμάτων, ήτοι οι ευρισκόμενες στη Λιθουανία εγκαταστάσεις της Kauno žuvis ή της Plungės šaltis, και ένας τόπος παράδοσης, ήτοι μια διεύθυνση στο κράτος μέλος κάθε αγοραστή.

17      Κατόπιν φορολογικού ελέγχου για την καταβολή του ΦΠΑ, η λιθουανική υπηρεσία φορολογικού ελέγχου έκρινε ότι οι πρώτες παραδόσεις ήταν εσωτερικές παραδόσεις, φορολογητέες με τον συνήθη συντελεστή, και όχι ενδοκοινοτικές παραδόσεις που απαλλάσσονταν από τον ΦΠΑ. Η εκτίμηση αυτή, η οποία επιβεβαιώθηκε αρχικώς από την Εθνική Φορολογική Διεύθυνση παρά τω Υπουργείω Οικονομικών της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, απορρίφθηκε από τη Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos vyriausybės (Επιτροπή φορολογικών διαφορών παρά τη Κυβερνήσει της Δημοκρατίας της Λιθουανίας).

18      Το Vilniaus apygardos administracinis teismas (περιφερειακό διοικητικό δικαστήριο του Βίλνιους, Λιθουανία), στο οποίο προσέφυγε η Εθνική Φορολογική Διεύθυνση παρά τω Υπουργείω Οικονομικών της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής φορολογικών διαφορών παρά τη Κυβερνήσει της Δημοκρατίας της Λιθουανίας και έκρινε βάσιμη την εκτίμηση των τοπικών και κεντρικών φορολογικών αρχών.

19      Η Toridas άσκησε έφεση κατά της απόφασης αυτής ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου.

20      Το εν λόγω δικαστήριο διερωτάται ως προς τον χαρακτηρισμό, για τους σκοπούς επιβολής του ΦΠΑ, των πρώτων παραδόσεων. Επισημαίνοντας ότι τις πράξεις αυτές ακολούθησαν δεύτερες παραδόσεις και ότι τα επίμαχα εμπορεύματα είχαν αποτελέσει αντικείμενο μιας μόνον ενδοκοινοτικής αποστολής ή μιας μόνον ενδοκοινοτικής μεταφοράς, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν είναι οι πρώτες ή οι δεύτερες παραδόσεις εκείνες που πρέπει να χαρακτηριστούν ενδοκοινοτικές παραδόσεις που απαλλάσσονται βάσει του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ.

21      Κατά το αιτούν δικαστήριο, είναι αποδεδειγμένο ότι πραγματοποιήθηκε όντως η μεταφορά των επίμαχων εμπορευμάτων προς τους τελικούς αποκτώντες, οι δε τελευταίοι δήλωσαν έκαστος στο δικό του κράτος μέλος τις αντίστοιχες ενδοκοινοτικές αποκτήσεις. Επιπλέον, το αιτούν δικαστήριο αναφέρει ότι από τα αποδεικτικά στοιχεία που περιέχονται στη δικογραφία μπορεί ευλόγως να συναχθεί ότι η Toridas τελούσε εν γνώσει όλων των σημαντικών περιστάσεων σε σχέση με τις δεύτερες παραδόσεις. Λαμβανομένης υπόψη της απόφασης της 6ης Απριλίου 2006, EMAG Handel Eder (C‑245/04, EU:C:2006:232), και ιδίως της σκέψης 36, το αιτούν δικαστήριο αμφιβάλλει ότι οι πρώτες παραδόσεις μπορούν να τύχουν της προβλεπόμενης στο άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ απαλλαγής.

22      Το αιτούν δικαστήριο αναφέρει, αντιθέτως, ότι, για την ίδια παρτίδα εμπορευμάτων, η αλληλουχία των δύο διαδοχικών παραδόσεων περιλάμβανε επιχειρήσεις υποκείμενες στον φόρο σε διαφορετικά κράτη μέλη, η δε Megalain ενεργούσε ως μεσάζουσα. Εξ αυτού θα μπορούσε να συναχθεί ότι οι οικονομικές πράξεις θα μπορούσαν να εκληφθούν, στο σύνολό τους, ως «τριγωνικές» πράξεις που περιλαμβάνουν τρεις επιχειρήσεις, εγκατεστημένες και έχουσες αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε τρία διαφορετικά κράτη μέλη, οι οποίες πραγματοποιούν δυο διαδοχικές παραδόσεις που αποτελούν το αντικείμενο μιας μόνον ενδοκοινοτικής μεταφοράς. Ενδέχεται επομένως να εμπίπτουν στο άρθρο 141 της οδηγίας περί ΦΠΑ. Τέλος, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται σχετικά με την επίπτωση που έχει η επεξεργασία μέρους των επίμαχων εμπορευμάτων στην εφαρμογή ενδεχόμενης απαλλαγής των πρώτων παραδόσεων.

23      Κατά τα λοιπά, το αιτούν δικαστήριο εκφράζει την ανησυχία του ότι, δεδομένου ότι η Megalain διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στην Εσθονία, τυχόν μη αποδοχή της απαλλαγής των πρώτων παραδόσεων θα έχει ως αποτέλεσμα διπλή φορολόγηση της ίδιας οικονομικής πράξης, τόσο σε επίπεδο παράδοσης όσο και σε επίπεδο απόκτησης.

24      Υπό τις συνθήκες αυτές, το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Λιθουανία) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1)      Πρέπει τα άρθρα 138, παράγραφος 1, 140, στοιχείο α´, και/ή 141 της οδηγίας [περί ΦΠΑ], σε συνδυασμό, μεταξύ άλλων, με τα άρθρα 33 και 40 της οδηγίας αυτής, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη, η παράδοση αγαθών από υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο στο πρώτο κράτος μέλος πρέπει να απαλλάσσεται από τον φόρο στην περίπτωση που ο αγοραστής (ο υποκείμενος στον φόρο και έχων αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στο δεύτερο κράτος μέλος), πριν διενεργηθεί η εν λόγω πράξη παραδόσεως, εκδηλώσει την πρόθεση να πωλήσει τα εμπορεύματα αμέσως, πριν τα μεταφέρει από το πρώτο κράτος μέλος, σε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος μέλος, για τον οποίο τα εν λόγω εμπορεύματα μεταφέρονται (αποστέλλονται) σε αυτό το τρίτο κράτος μέλος;

2)      Επηρεάζεται η απάντηση στο πρώτο ερώτημα από το γεγονός ότι μέρος των εμπορευμάτων υποβλήθηκε σε επεξεργασία κατόπιν εντολής του υποκείμενου στον φόρο εγκατεστημένου (και έχοντος αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ) στο δεύτερο κράτος μέλος, πριν από τη μεταφορά τους στο τρίτο κράτος μέλος;»

 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

 Προκαταρκτικές παρατηρήσεις

25      Με τα δύο ερωτήματά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί από το Δικαστήριο να ερμηνεύσει το άρθρο 33, το άρθρο 40, το άρθρο 138, παράγραφος 1, το άρθρο 140, στοιχείο αʹ, και το άρθρο 141 της οδηγίας περί ΦΠΑ. Ζητεί, κυρίως, να διευκρινιστεί κατά πόσον παραδόσεις αγαθών όπως οι πρώτες παραδόσεις μπορούν να απαλλαγούν από τον ΦΠΑ βάσει των διατάξεων της οδηγίας περί ΦΠΑ που εφαρμόζονται στις ενδοκοινοτικές πράξεις.

26      Διαπιστώνεται, εντούτοις, ότι μόνον το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής αφορά την απαλλαγή των παραδόσεων αγαθών, ενώ το άρθρο 140, στοιχείο αʹ, το άρθρο 141 και το άρθρο 40 της οδηγίας περί ΦΠΑ εφαρμόζονται μόνον στις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών. Ωσαύτως, πρέπει να επισημανθεί ότι το άρθρο 33 της οδηγίας περί ΦΠΑ αφορά τον τόπο παράδοσης των αγαθών, ενώ η αίτηση προδικαστικής απόφασης αφορά το καθεστώς απαλλαγής των παραδόσεων αγαθών από τον ΦΠΑ.

27      Υπό τις συνθήκες αυτές, η παρούσα αίτηση προδικαστικής απόφασης πρέπει να εξετασθεί αποκλειστικά καθόσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 40 και του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ.

 Επί του πρώτου ερωτήματος

28      Με το πρώτο ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υπόθεσης της κύριας δίκης, η παράδοση αγαθών από υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε ένα πρώτο κράτος μέλος απαλλάσσεται από τον ΦΠΑ βάσει της διατάξεως αυτής όταν, προτού διενεργηθεί η εν λόγω πράξη παράδοσης, ο έχων αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε ένα δεύτερο κράτος μέλος αποκτών ενημερώνει τον προμηθευτή ότι τα εμπορεύματα πρόκειται να επαναπωληθούν αμέσως σε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος μέλος, πριν τα εξαγάγει από το πρώτο κράτος μέλος και τα μεταφέρει στον τρίτο αυτόν υποκείμενο στον φόρο.

29      Κατά το γράμμα του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής, τα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τον φόρο τις παραδόσεις αγαθών τα οποία αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός του αντίστοιχου εδάφους τους, αλλά εντός της Ένωσης, από τον πωλητή ή τον αποκτώντα ή από άλλο πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό τους, εφόσον οι παραδόσεις αυτές πραγματοποιούνται για άλλον υποκείμενο στον φόρο ή για νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο που ενεργεί με αυτή την ιδιότητα σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος αναχωρήσεως της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών.

30      Από πάγια νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι η απαλλαγή της παράδοσης αγαθού κατά την έννοια του άρθρου αυτού εφαρμόζεται μόνον εφόσον το δικαίωμα να διαθέτει κανείς το αγαθό ως κύριος μεταβιβάζεται στον αποκτώντα, εφόσον ο προμηθευτής αποδεικνύει ότι το αγαθό αυτό απεστάλη ή μεταφέρθηκε σε άλλο κράτος μέλος και εφόσον, κατόπιν της αποστολής ή της μεταφοράς αυτής, το εν λόγω αγαθό έχει απομακρυνθεί υλικώς από το έδαφος του κράτους μέλους παράδοσης (βλ., συναφώς, απόφαση της 16ης Δεκεμβρίου 2010, Euro Tyre Holding, C‑430/09, EU:C:2010:786, σκέψη 29 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

31      Πρέπει επίσης να υπομνησθεί ότι η ενδοκοινοτική παράδοση που εμπίπτει στο άρθρο 138, παράγραφος 1 της οδηγίας περί ΦΠΑ έχει ως αποτέλεσμα ενδοκοινοτική απόκτηση, όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο 20 της οδηγίας αυτής, οπότε οι δύο αυτές διατάξεις πρέπει να ερμηνεύονται κατά τρόπον που να τους αποδίδει την ίδια έννοια και το ίδιο περιεχόμενο (βλ., συναφώς, απόφαση της 27ης Σεπτεμβρίου 2007, Teleos κ.λπ., C‑409/04, EU:C:2007:548, σκέψη 34).

32      Πλην όμως, από το άρθρο 20 της εν λόγω οδηγίας προκύπτει ότι μια απόκτηση μπορεί να χαρακτηριστεί ενδοκοινοτική απόκτηση μόνον εφόσον το αγαθό μεταφέρθηκε ή απεστάλη στον αποκτώντα.

33      Πρέπει επομένως να γίνει δεκτό ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ αν το αγαθό που αποτελεί αντικείμενο της παράδοσης δεν μεταφέρεται ή δεν αποστέλλεται στον αποκτώντα, η απόκτηση από τον οποίο είναι συνακόλουθη της δεδομένης παράδοσης.

34      Όσον αφορά πράξεις οι οποίες, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, συνιστούν αλληλουχία δύο διαδοχικών παραδόσεων οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα μια μόνον ενδοκοινοτική μεταφορά, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει, αφενός, ότι η ενδοκοινοτική μεταφορά μπορεί να καταλογιστεί μόνον σε μία από τις δύο παραδόσεις, η οποία θα είναι συνεπώς και η μόνη απαλλασσόμενη από τον φόρο κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 138, παράγραφος 1 της οδηγίας περί ΦΠΑ (βλ., συναφώς, απόφαση της 6ης Απριλίου 2006, EMAG Handel Eder, C‑245/04, EU:C:2006:232, σκέψη 45).

35      Αφετέρου, προκειμένου να καθοριστεί ποια από τις δύο παραδόσεις είναι εκείνη στην οποία πρέπει να καταλογιστεί η ενδοκοινοτική μεταφορά, απαιτείται σφαιρική εκτίμηση όλων των ειδικών περιστάσεων της συγκεκριμένης υπόθεσης (βλ., συναφώς, αποφάσεις της 16ης Δεκεμβρίου 2010, Euro Tyre Holding, C‑430/09, EU:C:2010:786, σκέψη 27, και της 27ης Σεπτεμβρίου 2012, VSTR, C‑587/10, EU:C:2012:592, σκέψη 32).

36      Στο πλαίσιο της εκτίμησης αυτής, πρέπει, μεταξύ άλλων, να προσδιοριστεί ο χρόνος κατά τον οποίο διενεργήθηκε η δεύτερη μεταβίβαση, προς τον τελικό αποκτώντα, της εξουσίας να διαθέτει το αγαθό ως κύριος. Πράγματι, στην περίπτωση που η δεύτερη μεταβίβαση της εξουσίας αυτής, δηλαδή η δεύτερη παράδοση, συντελέστηκε πριν από τη διενέργεια της ενδοκοινοτικής μεταφοράς, η τελευταία δεν μπορεί να καταλογιστεί στην πρώτη παράδοση προς τον πρώτο αποκτώντα (βλ., συναφώς, απόφαση της 27ης Σεπτεμβρίου 2012, VSTR, C‑587/10, EU:C:2012:592, σκέψη 32 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

37      Στην περίπτωση δύο διαδοχικών παραδόσεων οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα μια μόνον ενδοκοινοτική μεταφορά, προκειμένου να καθοριστεί σε ποια εκ των δύο παραδόσεων είναι καταλογιστέα η μεταφορά αυτή, πρέπει να αποδειχθεί αν η εν λόγω μεταφορά διενεργήθηκε μετά τη δεύτερη παράδοση. Εάν συντρέχει τέτοια περίπτωση, μόνον η δεύτερη παράδοση θα πρέπει να χαρακτηριστεί ενδοκοινοτική μεταφορά και να τύχει, ενδεχομένως, της προβλεπόμενης στο άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ απαλλαγής.

38      Εν προκειμένω, από τα περιεχόμενα στην απόφαση περί παραπομπής στοιχεία προκύπτει ότι η παράδοση που πραγματοποίησε η Megalain προς τους τελικούς αποκτώντες έλαβε χώρα προτού διενεργηθεί η ενδοκοινοτική μεταφορά.

39      Στην απόφαση περί παραπομπής διευκρινίζεται επίσης ότι η ενεργούσα ως μεσάζουσα επιχείρηση, η Megalain, η οποία διέθετε αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στην Εσθονία, δεν ήταν παραλήπτης της ενδοκοινοτικής μεταφοράς των επίμαχων εμπορευμάτων, καθότι αυτά μεταφέρθηκαν απευθείας στα κράτη μέλη όπου ήταν εγκατεστημένοι οι τελικοί αποκτώντες, ήτοι στη Δανία, στη Γερμανία, στις Κάτω Χώρες και στην Πολωνία.

40      Ως εκ τούτου, υπό την επιφύλαξη της εξακρίβωσης από το αιτούν δικαστήριο, οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης πρώτες παραδόσεις συνιστούν εσωτερικές παραδόσεις που δεν μπορούν να τύχουν απαλλαγής από τον ΦΠΑ βάσει του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ.

41      Το συμπέρασμα αυτό δεν επηρεάζεται από το γεγονός ότι η ενεργούσα ως μεσάζουσα επιχείρηση ήταν εγκατεστημένη και διέθετε αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στην Εσθονία. Βεβαίως, το αιτούν δικαστήριο φρονεί, κατ’ ουσίαν, ότι αν γίνει δεκτό ότι οι πρώτες παραδόσεις θα έπρεπε να εκληφθούν ως φορολογητέες πράξεις, θα μπορούσε να ανακύψει κίνδυνος διπλής φορολόγησης δεδομένου ότι η Megalain δήλωσε τις αποκτήσεις της στην Εσθονία.

42      Ωστόσο, από το γράμμα του άρθρου 20 και του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ προκύπτει ότι ο τόπος όπου ο επιχειρηματίας διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ δεν αποτελεί κριτήριο για τον χαρακτηρισμό ενδοκοινοτικής παράδοσης ή ενδοκοινοτικής απόκτησης.

43      Το αιτούν δικαστήριο εκτιμά, κατ’ ουσίαν, ότι αν γινόταν δεκτό ότι οι πρώτες παραδόσεις πρέπει να χαρακτηριστούν φορολογητέες πράξεις, θα ανέκυπτε ενδεχομένως κίνδυνος διπλής φορολόγησης. Εντούτοις, όπως επισήμανε η Επιτροπή στις γραπτές της παρατηρήσεις, ο κίνδυνος αυτός δεν μπορεί να θεωρηθεί ικανός να δικαιολογήσει την απαλλαγή των πράξεων αυτών, δεδομένου ότι η ορθή εφαρμογή της οδηγίας περί ΦΠΑ καθιστά δυνατή την αποφυγή της διπλής φορολόγησης και τη διασφάλιση της φορολογικής ουδετερότητας.

44      Ως εκ τούτου, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υπόθεσης της κύριας δίκης, η παράδοση αγαθών από υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε ένα πρώτο κράτος μέλος δεν απαλλάσσεται από τον ΦΠΑ βάσει της διατάξεως αυτής όταν, προτού διενεργηθεί η εν λόγω πράξη παράδοσης, ο έχων αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε ένα δεύτερο κράτος μέλος αποκτών ενημερώνει τον προμηθευτή ότι τα εμπορεύματα πρόκειται να μεταπωληθούν αμέσως σε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος μέλος, πριν τα εξαγάγει από το πρώτο κράτος μέλος και τα μεταφέρει στον τρίτο αυτόν υποκείμενο στον φόρο, εφόσον η δεύτερη αυτή παράδοση διενεργήθηκε πράγματι και τα εμπορεύματα μεταφέρθηκαν εν συνεχεία από το πρώτο κράτος μέλος στο κράτος μέλος του τρίτου υποκείμενου στον φόρο. Το γεγονός ότι ο πρώτος αποκτών διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο του τόπου της πρώτης παράδοσης ή από εκείνο του τόπου της τελικής απόκτησης δεν αποτελεί κριτήριο για τον χαρακτηρισμό μιας ενδοκοινοτικής πράξης ούτε, από μόνο του, αποδεικτικό στοιχείο επαρκές προς απόδειξη του ενδοκοινοτικού χαρακτήρα μιας πράξης.

 Επί του δευτέρου ερωτήματος

45      Με το δεύτερο ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν, για τους σκοπούς ερμηνείας του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ, η κατ’ εντολή του ενδιάμεσου αποκτώντος επεξεργασία αγαθών, κατά τη διάρκεια της αλληλουχίας δύο διαδοχικών παραδόσεων όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία πραγματοποιείται πριν από τη μεταφορά τους στο κράτος μέλος του τελικού αποκτώντος, έχει επίπτωση στις προϋποθέσεις απαλλαγής της πρώτης παράδοσης.

46      Από την αίτηση προδικαστικής απόφασης προκύπτει ότι μέρος των επίμαχων στην υπόθεση της κύριας δίκης εμπορευμάτων υπέστη επεξεργασία, ήτοι ταξινομήθηκε, επικαλύφθηκε με επίπαγο και συσκευάστηκε, κατόπιν εντολής της Megalain μετά τις δεύτερες παραδόσεις και πριν από τη μεταφορά τους στα κράτη μέλη όπου ήταν εγκατεστημένοι οι τελικοί αποκτώντες. Ωστόσο, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι από την ανάλυση των διατάξεων της οδηγίας περί ΦΠΑ συνάγεται ότι, σε περίπτωση απαλλαγής, τα ίδια, μη επεξεργασμένα, εμπορεύματα είναι εκείνα που πρέπει να παραδοθούν.

47      Πρέπει να επισημανθεί, συναφώς, ότι το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ προβλέπει την υποχρέωση των κρατών μελών να απαλλάσσουν τις παραδόσεις αγαθών οι οποίες πληρούν τις κατά τρόπο εξαντλητικό απαριθμούμενες στο άρθρο αυτό ουσιαστικές προϋποθέσεις (απόφαση της 9ης Φεβρουαρίου 2017, Euro Tyre, C‑21/16, EU:C:2017:106, σκέψη 29). Πλην όμως, η επεξεργασία αγαθών που αποτέλεσαν αντικείμενο παράδοσης δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των ουσιαστικών προϋποθέσεων που ορίζει το άρθρο αυτό.

48      Όσον αφορά μια αλληλουχία δύο παραδόσεων, όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης, αρκεί η διαπίστωση ότι από την απάντηση στο πρώτο ερώτημα προκύπτει ότι οι πρώτες παραδόσεις δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ενδοκοινοτικές παραδόσεις δεδομένου ότι δεν μπορεί να τους καταλογιστεί καμία ενδοκοινοτική μεταφορά. Ενδεχόμενη επεξεργασία των αγαθών μεταγενέστερη των πρώτων αυτών παραδόσεων δεν δύναται να μεταβάλει την ανωτέρω διαπίστωση.

49      Ως εκ τούτου, στο δεύτερο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι, για τους σκοπούς της ερμηνείας του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ, η κατ’ εντολή του ενδιάμεσου αποκτώντος επεξεργασία αγαθών, κατά τη διάρκεια της αλληλουχίας δύο διαδοχικών παραδόσεων όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία πραγματοποιείται πριν από τη μεταφορά τους στο κράτος μέλος του τελικού αποκτώντος, δεν έχει επίπτωση στις προϋποθέσεις τυχόν απαλλαγής της πρώτης παράδοσης, δεδομένου ότι η επεξεργασία αυτή είναι μεταγενέστερη της πρώτης παράδοσης.

 Επί των δικαστικών εξόδων

50      Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (ένατο τμήμα) αποφαίνεται:

1)      Το άρθρο 138, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υπόθεσης της κύριας δίκης, η παράδοση αγαθών από υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε ένα πρώτο κράτος μέλος δεν απαλλάσσεται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας βάσει της διατάξεως αυτής όταν, προτού διενεργηθεί η εν λόγω πράξη παράδοσης, ο έχων αριθμό φορολογικού μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας σε ένα δεύτερο κράτος μέλος αποκτών ενημερώνει τον προμηθευτή ότι τα εμπορεύματα πρόκειται να μεταπωληθούν αμέσως σε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο σε τρίτο κράτος μέλος, πριν τα εξαγάγει από το πρώτο κράτος μέλος και τα μεταφέρει στον τρίτο αυτόν υποκείμενο στον φόρο, εφόσον η δεύτερη αυτή παράδοση διενεργήθηκε πράγματι και τα εμπορεύματα μεταφέρθηκαν εν συνεχεία από το πρώτο κράτος μέλος στο κράτος μέλος του τρίτου υποκείμενου στον φόρο. Το γεγονός ότι ο πρώτος αποκτών διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου φόρου προστιθέμενης αξίας σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο του τόπου της πρώτης παράδοσης ή από εκείνο του τόπου της τελικής απόκτησης δεν αποτελεί κριτήριο για τον χαρακτηρισμό μιας ενδοκοινοτικής πράξης ούτε, από μόνο του, αποδεικτικό στοιχείο επαρκές προς απόδειξη του ενδοκοινοτικού χαρακτήρα μιας πράξης.

2)      Για τους σκοπούς της ερμηνείας του άρθρου 138, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112, η κατ’ εντολή του ενδιάμεσου αποκτώντος επεξεργασία αγαθών, κατά τη διάρκεια της αλληλουχίας δύο διαδοχικών παραδόσεων όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία πραγματοποιείται πριν από τη μεταφορά τους στο κράτος μέλος του τελικού αποκτώντος, δεν έχει επίπτωση στις προϋποθέσεις τυχόν απαλλαγής της πρώτης παράδοσης, δεδομένου ότι η επεξεργασία αυτή είναι μεταγενέστερη της πρώτης παράδοσης.

Η εισαγωγή στην πλατφόρμα για την υποβολή της αίτησης υπαγωγής από τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις γίνεται απευθείας κάνοντας κλικ εδώ.

Ερωτήματα μπορούν να υποβάλλονται στην Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. μέσω e-mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: ocw-info@keyd.gov.gr

Σημείωση: Η πλατφόρμα ήδη διαλειτουργεί με το πληροφοριακό σύστημα του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ), του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, από όπου και αντλεί στοιχεία, τα οποία είναι διαθέσιμα στον οφειλέτη. Στην επόμενη αναβάθμιση της πλατφόρμας, η οποία έχει προγραμματιστεί για τις αρχές Σεπτεμβρίου 2017, θα ολοκληρωθεί η διαλειτουργικότητα με τα πληροφοριακά συστήματα της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) του Υπουργείου Οικονομικών, καθώς και των Τραπεζών (μέσω της Τειρεσίας Α.Ε.), προκειμένου να αντλούνται με αυτοματοποιημένο τρόπο, τα εκεί διαθέσιμα στοιχεία που απαιτούνται για την υποβολή αίτησης υπαγωγής, έτσι ώστε να μην απαιτείται η καταχώρηση τους από τον οφειλέτη. Τον Οκτώβριο θα συμπληρωθούν και τα περιουσιακά στοιχεία των οφειλετών.

► 2. Βήματα μηχανισμού

Βήμα 1ο. Πεδίο εφαρμογής του εξωδικαστικού μηχανισμού

Αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών μπορεί να υποβάλλει:

• κάθε φυσικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα, δηλαδή κάθε ατομική επιχείρηση
• κάθε νομικό πρόσωπο το οποίο αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα

που έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα εφόσον:

1) κατά την 31η Δεκεμβρίου 2016

είχε οφειλή προς χρηματοδοτικό φορέα από δάνειο ή

πίστωση σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα (90) ημερών ή

οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 ή

είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση ή προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή προς άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, περιλαμβανομένων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή

είχε βεβαιωθεί η μη πληρωμή επιταγών εκδόσεώς του λόγω μη επαρκούς υπολοίπου κατά το άρθρο 40 του ν. 5960/1933 (Α΄ 401) ή

είχαν εκδοθεί διαταγές πληρωμής ή δικαστικές αποφάσεις λόγω ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων εις βάρος του

και

2) οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές του (σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες ή σε συνδυασμό αυτών) ξεπερνούν το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ

και

3) πληροί τα εξής κριτήρια επιλεξιμότητας:

Αν τηρεί απλογραφικό λογιστικό σύστημα να έχει θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων σε μία τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης για ένταξη στον Μηχανισμό.

Αν τηρεί διπλογραφικό λογιστικό σύστημα σε μία τουλάχιστον από τις τελευταίες τρεις χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στον Μηχανισμό:

α) να έχει θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή
β) να έχει θετική καθαρή θέση (equity).

Αιτήσεις που θα υποβληθούν μέχρι το τέλος του έτους 2017, θα πρέπει να ικανοποιούν τα παραπάνω κριτήρια επιλεξιμότητας σε τουλάχιστον ένα από τα έτη 2014, 2015 ή 2016, ενώ όσες υποβληθούν στο έτος 2018, θα πρέπει να ικανοποιούνται σε τουλάχιστον ένα από τα έτη 2015, 2016 ή 2017.

Παρά το γεγονός ότι το πεδίο εφαρμογής του Νόμου αφορά τους έχοντες πτωχευτική ικανότητα, οι διατάξεις του Νόμου έχουν πρόβλεψη και  για τη ρύθμιση των χρεών των ελευθέρων επαγγελματιών για χρέη προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Δείτε παρακάτω στις «συχνές ερωτήσεις» για περισσότερα.

Για να  μπορέσει να ενταχθεί  μια επιχείρηση στον εξωδικαστικό μηχανισμό θα πρέπει να είναι ενεργή ή αν έχει κάνει διακοπή να γίνει επανέναρξη πριν την  υποβολής της αίτησης στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών. Εταιρεία που έχει διακόψει την επιχειρηματική της δραστηριότητα μπορεί να υπαχθεί στη διαδικασία  εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών εάν αποφασισθεί από το αρμόδιο όργανό της η αναβίωσή της πριν από την υποβολή της αίτησης (άρθρο 2§3γ).

Βήμα 2ο. Αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών

Κάθε ενδιαφερόμενη επιχείρηση μπορεί να υποβάλει αίτηση για την υπαγωγή της στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών έως την 31η Δεκεμβρίου 2018.

Η αίτηση για την υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών υποβάλλεται από τον οφειλέτη ηλεκτρονικά στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) με τη χρήση ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας, η οποία θα τηρείται στην ιστοσελίδα της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.

Η αίτηση του οφειλέτη περιέχει υποχρεωτικά τα εξής:

α) πλήρη στοιχεία της επιχείρησης (επωνυμία, διεύθυνση, Α.Φ.Μ., ΚΑΔ, τηλέφωνο, ηλεκτρονική διεύθυνση), αναφορά στον κύκλο εργασιών του κατά την τελευταία χρήση πριν από την υποβολή της αίτησης και στις συνολικές υποχρεώσεις του έναντι των πιστωτών του, περιγραφή της δραστηριότητάς του, της οικονομικής του κατάστασης, των λόγων της οικονομικής του αδυναμίας και των προοπτικών της επιχείρησής του,

β) κατάλογο όλων των πιστωτών του με πλήρη στοιχεία (επωνυμία, διεύθυνση Α.Φ.Μ., τηλέφωνο, ηλεκτρονική διεύθυνση), των οφειλομένων ποσών ανά πιστωτή και των συνοφειλετών που ευθύνονται έναντι κάθε πιστωτή,

γ) την πρότασή του για τον τρόπο ρύθμισης των οφειλών του, όπου αναφέρει τουλάχιστον το ποσό που είναι σε θέση να καταβάλει σε μηνιαία ή ετήσια βάση για την αποπληρωμή των οφειλών του, βασίζεται στα εκτιμώμενα έσοδα και έξοδα του οφειλέτη κατά τις επόμενες τρεις (3) τουλάχιστον χρήσεις. Όταν υπάρχουν οφειλές προς το Δημόσιο ή οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ή προς άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου –και αυτές υπερβαίνουν τις 20.000€ και δεν έχουν ρυθμιστεί- η πρόταση του οφειλέτη πρέπει να περιλαμβάνει τα βασικά συμπεράσματα σχετικά με τη βιωσιμότητα της επιχείρησης του, την αξία των περιουσιακών στοιχείων του, το ποσό που προτείνεται να καταβάλει ο οφειλέτης καθώς και το ποσό που προτείνεται να καταβάλουν οι συνοφειλέτες που έχουν συνυποβάλλει αίτηση 

δ) τα στοιχεία που απαιτούνται για την αξιολόγηση της επιλεξιμότητάς του, δηλαδή τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων των τριών προ της αίτησης ετών ή τα στοιχεία της καθαρής θέσης αν η επιχείρηση τηρεί διπλογραφικά στοιχεία.

Η αίτηση συνυποβάλλεται υποχρεωτικά και από τους συνοφειλέτες, αν υπάρχουν, περιέχει, ως προς αυτούς, τουλάχιστον τα στοιχεία της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 4469/2017 και συνοδεύεται τουλάχιστον από τα δικαιολογητικά των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παραγράφου 2 και των περιπτώσεων α΄, δ΄, ε΄, στ΄, η΄ και θ΄ της παραγράφου 8 του ίδιου άρθρου.
Για τους συνοφειλέτες που υποβάλλουν αίτηση από κοινού µε τον οφειλέτη δεν ισχύουν οι περιορισµοί των παραγράφων 1, 3 και 5 του άρθρου 2 και του άρθρου 3.
Αν δεν συνυποβληθεί αίτηση από έναν ή περισσότερους συνοφειλέτες του οφειλέτη, για την έναρξη της διαδικασίας εξωδικαστικής ρύθµισης οφειλών απαιτείται συναίνεση του πιστωτή ή των πιστωτών µε την πλειοψηφία των απαιτήσεων για τις οποίες ευθύνονται οι εν λόγω συνοφειλέτες.
Χωρίς τη συναίνεση αυτή, η πλειοψηφία των υπολοίπων πιστωτών διατηρεί µεν την ευχέρεια να αποφασίσει την έναρξη της διαδικασίας, στην περίπτωση όµως αυτή οι απαιτήσεις των µη συναινούντων πιστωτών για τις οποίες ευθύνονται οι εν λόγω συνοφειλέτες, δεν ρυθµίζονται από τη σύµβαση αναδιάρθρωσης οφειλών.
Η αίτηση δεν εξετάζεται, ακόµη και αν συναινέσουν οι πιστωτές, αν δεν συνυποβληθεί και από τους συνοφειλέτες που έχουν κατά την ηµεροµηνία υποβολής της την ιδιότητα του οµόρρυθµου εταίρου οµόρρυθµης ή ετερόρρυθµης εταιρείας ή ευθύνονται από άλλη αιτία εις ολόκληρον και αλληλεγγύως για το σύνολο των οφειλών του οφειλέτη.

Η αίτηση συνοδεύεται υποχρεωτικά και από:
α) κατάλογο των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη µε αναφορά στην εκτιµώµενη εµπορική αξία τους, έτσι ώστε να µπορεί να προσδιορισθεί η αξία ρευστοποίησης της περιουσίας του,
β) πλήρη περιγραφή των βαρών και λοιπών εξασφαλίσεων (είδος βάρους ή εξασφάλισης, πιστωτής, ασφαλιζόµενο ποσό, σειρά, δηµόσιο βιβλίο) που είναι εγγεγραµµένα επί των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη,
γ) πλήρη στοιχεία κάθε συνοφειλέτη (επωνυµία, πλήρη διεύθυνση, Α.Φ.Μ., τηλέφωνο, ηλεκτρονική διεύθυνση).

Με την αίτηση συνυποβάλλονται υποχρεωτικά και τα εξής:
α) δήλωση για κάθε µεταβίβαση ή επιβάρυνση περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη που έγινε εντός των τελευταίων πέντε (5) ετών πριν από την υποβολή της αίτησης και για κάθε καταβολή µερίσµατος από τον οφειλέτη προς τους µετόχους ή εταίρους ή άλλη συναλλαγή, εκτός των τρεχουσών συναλλαγών της επιχείρησης, που έγινε εντός των τελευταίων 24 µηνών πριν από την υποβολή της αίτησης,
β) στοιχεία κάθε νοµικού προσώπου συνδεδεµένου µε τον οφειλέτη µε ηµεροµηνία σύστασης µεταγενέστερη της 1ης Ιανουαρίου 2012, καθώς και πλήρη στοιχεία ακινήτων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων που τυχόν µεταβιβάστηκαν από τον οφειλέτη ή τους συνοφειλέτες σε πρόσωπα συνδεδεµένα µε τον οφειλέτη µετά την 1η Ιανουαρίου 2012,
γ) κατάλογος των προσώπων που αµείβονται από τον οφειλέτη και τα οποία αποτελούν συνδεδεµένα πρόσωπα µε αυτόν, καθώς και ανάλυση των αµοιβών αυτών κατά τους τελευταίους 24 µήνες πριν από την υποβολή της αίτησης.

Η αξία των ακινήτων τα οποία τυχόν δηλώνονται στην αίτηση, καθορίζεται µε βάση έκθεση εκτιµητή ακινήτων, την οποία συνυποβάλλει ο οφειλέτης µε την αίτησή του. Αν ο οφειλέτης δεν προσκοµίσει έκθεση από εκτιµητή, ως αξία των ακινήτων στην αίτηση δηλώνεται η αξία που λαµβάνεται υπόψη για τον υπολογισµό του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ν. 4223/2013, Α΄ 287).

Η αίτηση συνοδεύεται υποχρεωτικά και από τα ακόλουθα έγγραφα:
α) δήλωση εισοδήµατος φυσικών προσώπων (E.1) ή δήλωση φορολογίας εισοδήµατος νοµικών προσώπων και νοµικών οντοτήτων (Ν ή Ε.5 ή Φ01.010 ή Φ01.013) των τελευταίων πέντε (5) φορολογικών ετών,
β) κατάσταση οικονοµικών στοιχείων από επιχειρηµατική δραστηριότητα (Ε.3) των τελευταίων πέντε (5) φορολογικών ετών,
γ) συγκεντρωτικές καταστάσεις πελατών και προµηθευτών των τελευταίων πέντε (5) φορολογικών ετών,
δ) δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε.9), εφόσον προβλέπεται η υποχρέωση υποβολής της,
ε) πράξη διοικητικού προσδιορισµού του φόρου εισοδήµατος (εκκαθαριστικό) του τελευταίου φορολογικού έτους,
στ) πράξη διοικητικού προσδιορισµού του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) του τελευταίου φορολογικού έτους,
ζ) τελευταία περιοδική δήλωση ΦΠΑ (Φ2), εφόσον προβλέπεται η υποχρέωση υποβολής της,
η) καταστάσεις βεβαιωµένων οφειλών προς τη Φορολογική Διοίκηση και προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, οι οποίες πρέπει να έχουν εκδοθεί εντός των τελευταίων τριών (3) µηνών πριν από την ηµεροµηνία υποβολής της αίτησης,
θ) χρηµατοοικονοµικές καταστάσεις του άρθρου 16 του ν. 4308/2014 (Α΄ 251) των τελευταίων πέντε (5) περιόδων, οι οποίες πρέπει να είναι δηµοσιευµένες, εφόσον προβλέπεται αντίστοιχη υποχρέωση,
ι) προσωρινό ισοζύγιο τελευταίου µηνός τεταρτοβάθµιων λογαριασµών του αναλυτικού καθολικού της γενικής λογιστικής, εφόσον προβλέπεται η κατάρτισή του,
ια) αντίγραφο ποινικού µητρώου γενικής χρήσης του οφειλέτη ή του πρόεδρου του διοικητικού συµβουλίου και του διευθύνοντος συµβούλου για ανώνυµες εταιρείες, του διαχειριστή για εταιρείες περιορισµένης ευθύνης και ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες, των οµόρρυθµων εταίρων και των διαχειριστών για προσωπικές εταιρείες,
ιβ) πιστοποιητικό περί µη πτώχευσης από το αρµόδιο Πρωτοδικείο,
ιγ) πιστοποιητικό περί µη κατάθεσης αίτησης πτώχευσης από το αρµόδιο Πρωτοδικείο,
ιδ) πιστοποιητικό περί µη λύσης της εταιρείας από το Γ.Ε.ΜΗ., εφόσον ο οφειλέτης είναι νοµικό πρόσωπο,
ιε) πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του οφειλέτη ή του πρόεδρου του διοικητικού συµβουλίου και του διευθύνοντος συµβούλου για ανώνυµες εταιρείες, του διαχειριστή για εταιρείες περιορισµένης ευθύνης και ιδιωτικές κεφαλαιουχικές εταιρείες, των οµόρρυθµων εταίρων και των διαχειριστών για προσωπικές εταιρείες.

Ο οφειλέτης µπορεί να συνοδεύει την αίτησή του µε οποιοδήποτε άλλο έγγραφο, στοιχείο ή πληροφορία, την οποία θεωρεί σηµαντική για την επιτυχία της διαδικασίας.

Με Κ.Υ.Α των Υπουργών Οικονοµίας και Ανάπτυξης και Οικονοµικών µπορεί να καθορίζονται και νέα δικαιολογητικά ως υποχρεωτικώς συνυποβαλλόµενα µε την αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία έγγραφα, ή να τροποποιούνται τα δικαιολογητικά έγγραφα που απαιτούνται να συνοδεύουν την αίτηση.

Η αίτηση υπέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης του ν. 1599/1986 (Α΄ 75) του οφειλέτη για την ακρίβεια και την πληρότητα του περιεχοµένου της αίτησης και των υποβληθέντων εγγράφων. Ο οφειλέτης ενηµερώνεται κατά την υποβολή της αίτησης για τις συνέπειες της ψευδούς υπεύθυνης δήλωσης, όπως αυτές προβλέπονται στην παρ. 6 του άρθρου 22 του ν. 1599/1986.

Με την αίτηση υπαγωγής στη διαδικασία παρέχεται από τον οφειλέτη άδεια για κοινοποίηση στον συντονιστή, τον εµπειρογνώµονα και τους συµµετέχοντες πιστωτές, επεξεργασία και διασταύρωση από αυτούς των δεδοµένων του, τα οποία περιλαµβάνονται στην αίτηση και τα συνοδευτικά έγγραφα, όσο και άλλων δεδοµένων του που βρίσκονται στην κατοχή των συµµετεχόντων πιστωτών για τους σκοπούς της διαδικασίας εξωδικαστικής ρύθµισης οφειλών. Η άδεια αυτή συνεπάγεται την άρση του απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων του άρθρου 1 του ν.δ. 1059/1971 (Α΄270) και του φορολογικού απορρήτου του άρθρου 17 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170). Επίσης, µε την αίτηση υπαγωγής παρέχεται από τον οφειλέτη άδεια για κοινοποίηση σε όλους τους πιστωτές των στοιχείων που περιλαµβάνονται στο απόσπασµα της αίτησης, σύµφωνα µε την παράγραφο 2 του άρθρου 7.

Κάθε οφειλέτης µπορεί να υποβάλει αίτηση για την υπαγωγή του στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθµισης οφειλών (έως την 31η Δεκεµβρίου 2018), εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 2 και 3 του ν.4469/2017 (Βήμα 1ο).

Αποκλείεται η υποβολή δεύτερης αίτησης από τον ίδιο οφειλέτη στις εξής περιπτώσεις:

α) όσο εκκρεµεί η πρώτη ή

β) µετά τη σύνταξη από το συντονιστή πρακτικού περαίωσης της διαδικασίας, σύµφωνα µε την παράγραφο 16 του άρθρου 8 του νόμου, ή

γ) µετά τη σύνταξη από το συντονιστή πρακτικού αποτυχίας για οποιονδήποτε από τους προβλεπόµενους στο νόµο λόγους.

Βήμα 3ο. Συντονιστές και ηλεκτρονική πλατφόρμα ως συντελεστές της διαδικασίας

Με τον Νόμο του Εξωδικαστικού Μηχανισμού μία επιχείρηση για πρώτη φορά αποκτά τη δυνατότητα πρόσβασης σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης µε το σύνολο των πιστωτών της (φορολογικές αρχές, ασφ. ταμεία, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, τράπεζες, λοιποί ιδιώτες) για τη ρύθμιση των οφειλών της.

Όπως αναλύεται παρακάτω, η διαδικασία είναι άρτια οργανωμένη, οριοθετημένη με σαφείς προθεσμίες σε ευδιάκριτα στάδια. Η ελάχιστη προθεσμία ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης είναι 88 ημέρες.

Η διαδικασία του Μηχανισμού εκκινεί αν ανταποκριθεί η πλειοψηφία των πιστωτών (50%+) και για την έγκριση προτάσεων-αντιπροτάσεων είναι απαραίτητη η συναίνεση του 60% των συμμετεχόντων πιστωτών.

Για να γίνει εφικτή η τήρηση των παραπάνω στενών προθεσμιών και για να μην υπάρχουν αποκλίσεις από τη ροή της διαπραγμάτευσης ρύθμισης οφειλών

• Διορίζεται ανεξάρτητο πρόσωπο που θα τηρήσει τη διαδικασία. Για κάθε αιτούμενη επιχείρηση διορίζεται από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους με πολύ μικρό κόστος ένα ανεξάρτητο πρόσωπο που αναλαμβάνει καθήκοντα συντονιστή. Εντός συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων, ο Συντονιστής ελέγχει την πληρότητα της αίτησης της επιχείρησης και φροντίζει για την αποκατάσταση λαθών, κοινοποιεί την αίτηση στους πιστωτές και εξασφαλίζει την παραλαβή της, βεβαιώνει ότι οι πιστωτές επεξεργάζονται την πρόταση ρύθμισης οφειλών της επιχείρησης και φροντίζει για την ψήφιση από τους πιστωτές προτάσεων ρύθμισης της αιτούμενης επιχείρησης ή αντιπροτάσεων που κατατίθενται, συγκεντρώνει τυχόν ενστάσεις και, με το πέρας της διαπραγμάτευσης, συντάσσει το σχετικό πρακτικό που την ολοκληρώνει. Αξιολογείται δε για την επάρκεια του και την επιτυχία της παρέμβασης του από κρατικό φορέα, αρμόδιο για την επιτυχή εφαρμογή του Εξωδικαστικού Μηχανισμού, την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

Αν ο οφειλέτης και οι συµµετέχοντες πιστωτές δεν συµφωνήσουν µεγαλύτερη αµοιβή, η αµοιβή του συντονιστή ορίζεται:
α) στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ για οφειλέτες που εντάσσονται στην κατηγορία των µικρών επιχειρήσεων,
β) στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ για οφειλέτες που εντάσσονται στην κατηγορία των µεγάλων επιχειρήσεων.

Αν ο οφειλέτης και οι συµµετέχοντες πιστωτές δεν συµφωνήσουν διαφορετικά, το ποσό της αμοιβής του συντονιστή βαρύνει το µέρος που προκάλεσε την υποβολή αίτησης για έναρξη της διαδικασίας και προκαταβάλλεται στον συντονιστή πριν από τον έλεγχο της πληρότητας της αίτησης.

Μπορεί να οριστεί μεγαλύτερη αμοιβή μόνο κατόπιν συμφωνίας οφειλέτη και συμμετεχόντων  πιστωτών  (όχι  μεταξύ  του  βαρυνόμενου  μέρους  και  του συντονιστή), έτσι ώστε μία συμφωνία του ενός μέρους (οφειλέτη ή πιστωτών) με τον συντονιστή για μεγαλύτερη αμοιβή να μην κλονίσει την εμπιστοσύνη του άλλου μέρους προς τον συντονιστή.

Σε περίπτωση αντικατάστασης του συντονιστή, η αµοιβή τόσο του νέου συντονιστή όσο και του προσώπου που τον συνεπικουρεί βαρύνει τους πιστωτές που τους όρισαν.

Κάθε άλλη περίπτωση αμοιβής επαγγελματιών εμπλεκόμενων  στην  διαδικασία  του  μηχανισμού  υπόκειται  στην  αρχή  της  ελεύθερης διαπραγμάτευσης και διαμόρφωσης αυτής. 

• Γίνεται χρήση των καινοτόμων τεχνολογιών που θα συνεπικουρήσει τη συνεννόηση μεταξύ της αιτούμενης Επιχείρησης, του Συντονιστή και των Πιστωτών: Η αίτηση υπαγωγής στον Μηχανισμό και η κατάθεση των συνοδευτικών της εγγράφων, η ανάθεση του φακέλου σε Συντονιστή, το σύστημα επικοινωνίας, κοινοποίησης και ανταλλαγής εγγράφων μεταξύ του Συντονιστή της αιτούμενης επιχείρησης και των πιστωτών, το σύστημα της ψηφοφορίας προτάσεων ρύθμισης οφειλών και η έκδοση πιστοποιητικών, θα διεξάγεται με ηλεκτρονικό τρόπο.

Βήμα 4ο. Αναλυτική παρουσίαση της διαδικασίας διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού

Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τη ρύθμιση των οφειλών της επιχείρησης είναι για όλους τους συμμετέχοντες βραχύχρονη και διεξάγεται σε 10 ευδιάκριτα στάδια με σαφώς ορισμένες προθεσμίες 88 ημερών. Η διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών διενεργείται κυρίως με ανταλλαγή ηλεκτρονικής ή άλλου τύπου αλληλογραφίας ή τηλεφωνική ή άλλη επικοινωνία μεταξύ του συντονιστή, του οφειλέτη και των πιστωτών, χωρίς να απαιτείται ο ορισμός συνάντησης με φυσική παρουσία των συμμετεχόντων.

Ακολουθεί αναλυτική επισκόπηση των βημάτων που ακολουθούνται ως την τελική συμφωνία:

Αίτηση Επιχείρησης (Οφειλέτη) – Διορισμός Συντονιστή

1. Ηλεκτρονική αίτηση ενδιαφερόμενης επιχείρησης για συμμετοχή στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό στην πλατφόρμα που φιλοξενείται στο site της ΕΓΔΙΧ. Η αίτηση περιλαμβάνει πρόταση ρύθμισης του οφειλέτη και τα συνοδευτικά έγγραφα που απαιτούνται.
2. Σε 2 εργάσιμες ημέρες από την κατάθεση της αίτησης διορίζεται Συντονιστής από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ). Ο Συντονιστής διορίζεται από το Μητρώο των Συντονιστών που τηρεί η ΕΓΔΙΧ και ορίζεται με διαφανή διαδικασία. (2)
3. Ο Συντονιστής που διορίζεται έχει προθεσμία τεσσάρων εργάσιμων ημερών για να αποποιηθεί τον διορισμό του. Αν αποποιηθεί τον διορισμό του η ΕΓΔΙΧ ορίζει αμέσως άλλον Συντονιστή. (6)

Ο Συντονιστής αναλαμβάνει την υπόθεση και ειδοποιεί την Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. για την ανάληψη των καθηκόντων του. Στη συνέχεια η Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. του κοινοποιεί σε ηλεκτρονική μορφή αντίγραφο της αίτησης και των συνοδευτικών εγγράφων.

1. Εντός 5 εργάσιμων ημερών ο Συντονιστής ελέγχει την πληρότητα της αίτησης και των συνοδευτικών εγγράφων και αν ο φάκελος της αίτησης δεν είναι πλήρης, καλεί τον οφειλέτη να καταθέσει τα έγγραφα που λείπουν. Μετά τη συμπλήρωση του φακέλου, ο συντονιστής εκδίδει υπογεγραμμένη βεβαίωση με την οποία πιστοποιεί την πληρότητα της αίτησης και την αποστέλλει αυθημερόν στην Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.. Η ανωτέρω βεβαίωση πιστοποιείται ηλεκτρονικά από την Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. και κοινοποιείται αυθημερόν στον οφειλέτη και στον συντονιστή (11)

2. Εντός 2 ημερών αποστέλλεται από το Συντονιστή απόσπασμα της αίτησης σε όλους τους πιστωτές (13)

3. Εντός 10 ημερών οι πιστωτές αποστέλλουν στον συντονιστή, σε ηλεκτρονική διεύθυνση που τους έχει κοινοποιήσει, δήλωση για την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στη διαδικασία και βεβαιώνουν το πιστωτικό υπόλοιπο τους με τον οφειλέτη (23)

4. Εντός 5 ημερών: Γίνεται έλεγχος από τον συντονιστή για την ύπαρξη απαρτίας ενδιαφερομένων πιστωτών (άνω του 50% του συνόλου των απαιτήσεων) και ακρίβειας των πιστώσεων. Αν συγκεντρωθεί απαρτία (50%+), ο συντονιστής κοινοποιεί σε όλους τους συμμετέχοντες πιστωτές το πλήρες περιεχόμενο της αίτησης και τα συνοδευτικά της αίτησης έγγραφα και δικαιολογητικά (28)

5. 5 ημέρες μετά την παραπάνω κοινοποίηση: Ο Συντονιστής αναμένει για τυχόν αίτηση των συμμετεχόντων πιστωτών οι οποίοι είναι δικαιούχοι τουλάχιστον του ενός τρίτου (1/3) του συνόλου των απαιτήσεων για προαιρετικό ορισμό εμπειρογνώμονα (33)

Διαπραγμάτευση (Ηλεκτρονική)

1. Κατόπιν, ο συντονιστής τάσσει προθεσμία ενός (1) μηνός για την αποστολή τυχόν αντιπροτάσεων από τους πιστωτές (63)
2. Οι τυχόν αντιπροτάσεις των πιστωτών κοινοποιούνται στους λοιπούς συμμετέχοντες πιστωτές και τον οφειλέτη, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να προτείνουν συγκεκριμένες τροποποιήσεις εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών (78)
3. Ο οφειλέτης αποφασίζει αν θα δεχτεί τυχόν αντιπροτάσεις των πιστωτών ή αν θα εμμείνει στη δική του πρόταση εντός 10 ημερών

4. Αμέσως μετά οι πιστωτές ψηφίζουν τις αποδεκτές από τον οφειλέτη αντιπροτάσεις ή την αρχική πρόταση του οφειλέτη και συμφωνία επιτυγχάνεται εφόσον μία πρόταση (ή αντιπρόταση) συγκεντρώσει το 60% των συμμετεχόντων πιστωτών στους οποίους περιλαμβάνεται και το 40% των συμμετεχόντων πιστωτών με ειδικό προνόμιο.

Αν ο οφειλέτης δεν δεχτεί τυχόν αντιπροτάσεις των πιστωτών τότε ψηφίζεται από τους πιστωτές η δική του αρχική πρόταση.

Αν ο οφειλέτης εγκρίνει μία ή περισσότερες από τις αντιπροτάσεις, αυτές τίθενται ταυτόχρονα σε ψηφοφορία από τους συμμετέχοντες πιστωτές και:

Αν οι αντιπροτάσεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία υπερβαίνουν τις δύο χωρίς κάποια από αυτές να συγκεντρώσει το παραπάνω ποσοστό πλειοψηφίας, οι δύο αντιπροτάσεις που συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων τίθενται εκ νέου σε ψηφοφορία.

Αν οι αντιπροτάσεις που τέθηκαν εξαρχής ή εκ νέου σε ψηφοφορία είναι δύο, χωρίς κάποια από αυτές να συγκεντρώσει το ποσοστό της παραπάνω πλειοψηφίας, η αντιπρόταση που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στην ψηφοφορία του προηγούμενου εδαφίου τίθεται εκ νέου σε ψηφοφορία για να διαπιστωθεί αν συγκεντρώνει την παραπάνω πλειοψηφία συμμετεχόντων πιστωτών.

Ο σκοπός της διαδικασίας και της επανάληψης της ψηφοφορίας είναι να δημιουργηθεί κλίμα συναίνεσης και να συγκεντρωθεί το 60% των πιστωτών με τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται μετά από κάθε ψηφοφορία. Αν δεν συμπληρωθεί, η διαδικασία κηρύσσεται άκαρπη. (Σύνολο 88 ημέρες)

 

Βήμα 5ο. Το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης

Μετά το πέρας της προθεσμίας της διαπραγμάτευσης των 88 ημερών που περιγράφεται αναλυτικά στο προηγούμενο βήμα,  η αιτούμενη στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό επιχείρηση είναι δυνατόν να έχει προβεί σε μία αμοιβαίως αποδεκτή και επωφελή λύση με τους πιστωτές της ή να έχει καταψηφιστεί η πρόταση της και οι αντιπροτάσεις που αποδέχτηκε.

Για τον σκοπό της πιστής αποτύπωσης της διαδικασίας και της εξασφάλισης των συναινετικών δεσμεύσεων αλλά και της ρητής καταγραφής των σημείων απόκλισης, ο συντονιστής καταρτίζει πρακτικό περαίωσης της διαπραγμάτευσης στο οποίο αναφέρει υποχρεωτικά:

α) την ύπαρξη απαρτίας των συμμετεχόντων πιστωτών,

β) πρόσθετα έγγραφα και στοιχεία που χορηγήθηκαν από τον οφειλέτη στους συμμετέχοντες πιστωτές,

γ) τη σύμφωνη γνώμη του οφειλέτη στα σχέδια σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών που τέθηκαν σε ψηφοφορία,

δ) τα σχέδια σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών που τέθηκαν σε ψηφοφορία,

ε) τα ποσοστά πλειοψηφίας για την λήψη απόφασης από τους συμμετέχοντες πιστωτές σχετικά με την έγκριση σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών,

στ) διαβεβαίωση του συντονιστή ότι κατά τη διαδικασία διαπραγμάτευσης τηρήθηκαν οι διατάξεις του παρόντος νόμου και των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού κανονιστικών πράξεων,

ζ) ενστάσεις συμμετεχόντων πιστωτών που καταψήφισαν.

Το πρακτικό υπογράφεται από τον συντονιστή και αποστέλλεται ηλεκτρονικά στον οφειλέτη και τους συμμετέχοντες πιστωτές και φυλάσσεται από τον συντονιστή.

Κάθε μέρος που μετείχε στη διαδικασία, καθώς και οποιοσδήποτε μη συμμετέχων πιστωτής ή συνοφειλέτης δικαιούται να λάβει από τον συντονιστή αντίγραφο του πρακτικού περαίωσης της διαπραγμάτευσης.

Αν έχει υπάρξει συναίνεση σε σχέδιο αναδιάρθρωσης της επιχείρησης το επόμενο βήμα είναι η κατάρτιση της σύμβασης αναδιάρθρωσης η οποία επισφραγίζει τη συμφωνία μεταξύ των μερών και τίθεται σε ισχύ αμέσως μετά την υπογραφή της.

 

Βήμα 6ο. Σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών

Εφόσον μετά από τη διαδικασία των 10 σταδίων και τον 88 ημερών επιτευχθεί συμφωνία και συνταχθεί το πρακτικό περαίωσης της διαπραγμάτευσης από τον Συντονιστή, αυτή επισφραγίζεται με τη Σύμβαση Αναδιάρθρωσης Οφειλών η οποία καταρτίζεται αμέσως μετά τη συμφωνία.

Η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών δύναται να επικυρωθεί και δικαστικά, γεγονός που όπως προβλέπεται και από τις διατάξεις αυτού του Νόμου απαιτεί  χρονικό διάστημα έξι μηνών. Παρόλα αυτά, η δυνατότητα δικαστικής επικύρωσης δεν είναι δυνατόν  να καθυστερήσει  την εφαρμογή της συμφωνίας. Η σύμβαση αναδιάρθρωσης τίθεται σε άμεση ισχύ κατά το χρόνο της κατάρτισής της, ανεξάρτητα από το εάν στη συνέχεια θα επιδιωχθεί η δικαστική επικύρωσή της.  Ειδικότερα, προβλέπεται ότι ο οφειλέτης θα ξεκινήσει άμεσα τις καταβολές προς όλους τους πιστωτές, συμβαλλόμενους ή μη, σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών. Η άμεση ισχύς εφαρμόζεται και για οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις τυχόν αναλαμβάνονται από τα συμβαλλόμενα μέρη.

Γίνεται λοιπόν σαφές, ότι η επιχείρηση που θα υπαχθεί στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό είναι δυνατόν να έχει επιτύχει βιώσιμη λύση για την απρόσκοπτη λειτουργία της μετά από 88 ημέρες από την αίτηση της.

Για τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών ισχύει ο γενικός κανόνας της ελεύθερης διαμόρφωσης του περιεχομένου της, υπό την έννοια ότι οι πιστωτές και ο οφειλέτης μπορούν να συμφωνήσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές του τελευταίου με οποιονδήποτε τρόπο και χωρίς κανέναν περιορισμό, εκτός φυσικά από τους ρητά αναφερόμενους στις διατάξεις του παρόντος σχεδίου νόμου.

Στο πλαίσιο της ελεύθερης διαμόρφωσης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών, μπορούν να αξιοποιηθούν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη για την αποπληρωμή των οφειλών του. Ωστόσο, η δυνατότητα αυτή δεν ισχύει για την ικανοποίηση απαιτήσεων προς τους Δημόσιους Φορείς οι οποίοι δεν αποδέχονται άλλα ανταλλάγματα πλην χρηματικού ποσού.

Η επιχείρηση και οι πιστωτές της μπορούν να συμφωνήσουν, μεταξύ άλλων, τη μεταβολή του χρόνου εκπλήρωσης των απαιτήσεων και την εξόφλησή τους σε περισσότερες δόσεις, τη μείωση του επιτοκίου, την εξάρτηση καταβολής τόκων από το ύψος των κερδών της επιχείρησης, τη διαγραφή μέρους των απαιτήσεων, την κεφαλαιοποίηση των απαιτήσεων με έκδοση μετοχών ή εταιρικών μεριδίων ή την απονομή περιόδου χάριτος στον οφειλέτη κοκ.

Εξαίρεση στην ελεύθερη διαμόρφωση του περιεχομένου της σύμβασης αναδιάρθρωσης, αποτελεί η ρύθμιση οφειλών προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης. Οι ρυθμίσεις αυτές καλύπτονται από τους κανόνες του Άρθρου 15 του Νόμου και αφορούν κατά κανόνα την επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής ως 120 δόσεις και την παράλληλη διαγραφή βασικής οφειλής, προστίμων και προσαυξήσεων.

Η ρύθμιση της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών είναι ελεύθερη, αλλά υπόκειται σε υποχρεωτικούς  κανόνες. Θα πρέπει να ικανοποιεί τις αρχές της µη χειροτέρευσης της θέσης των πιστωτών (ο πιστωτής δεν μπορεί να λάβει μικρότερο ποσό από αυτό που θα λάμβανε αν γινόταν αναγκαστική ρευστοποίηση όλης της περιουσίας της επιχείρησης), της ισότητας και της σύµµετρης ικανοποίησης κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο νόμο και να τηρεί τους ειδικούς όρους που τίθενται για τη ρύθµιση οφειλών προς το Δηµόσιο και προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (π.χ. ανώτατο όριο αριθμού δόσεων, ελάχιστο ποσό µηνιαίας δόσης, απαγόρευση διαγραφής βασικής οφειλής παρακρατούμενων εισφορών εργαζομένων κ.ά.).

Παράδειγμα τήρησης των αρχών µη χειροτέρευσης της θέσης των πιστωτών, της ισότητας και σύµμετρης ικανοποίησης.

Έχει συµφωνηθεί ότι ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα να αποπληρώσει σε βάθος δεκαετίας το ποσό του 1.000.000 ευρώ και η αξία ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του έχει εκτιµηθεί στις 400.000 ευρώ, το τελευταίο αυτό ποσό διανέµεται µεταξύ των πιστωτών µε βάση την κατάταξη του Κώδικα Πολιτικής Δικονοµίας, ενώ το υπερβάλλον ποσό των 600.000 ευρώ διανέµεται στους πιστωτές ανάλογα µε το ποσοστό της απαιτήσεώς τους που αποµένει ανεξόφλητη (µετά τη διανοµή του ποσού των 400.000 ευρώ) στις συνολικές απαιτήσεις έναντι του οφειλέτη που επίσης αποµένουν ανεξόφλητες µετά την ως άνω διανοµή.

Έτσι, εάν υποτεθεί, για τις ανάγκες του παρόντος παραδείγµατος, ότι υπάρχουν τρεις πιστωτές µε απαιτήσεις 500.000 ευρώ έκαστος, εκ των οποίων ο ένας είναι εξασφαλισµένος µε υποθήκη στο µοναδικό ακίνητο της επιχείρησης, ο δεύτερος εξασφαλισµένος µε γενικό προνόµιο (π.χ. φορέας κοινωνικής ασφάλισης) και ο τρίτος µη εξασφαλισµένος, µε βάση τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονοµίας θα λάµβαναν από την αξία ρευστοποίησης (400.000 ευρώ) του µοναδικού περιουσιακού στοιχείου του οφειλέτη, ποσοστό 65% ο πρώτος και ποσό 260.000 ευρώ, ποσοστό 25% ο δεύτερος και ποσό 100.000 ευρώ και ποσοστό 10% ο τρίτος και ποσό 40.000 ευρώ.

Από το υπερβάλλον την αξία ρευστοποίησης ποσό της συνολικής ικανότητας αποπληρωµής του οφειλέτη, δηλαδή από τις 600.000 ευρώ, οι ανωτέρω πιστωτές δεν θα ικανοποιηθούν ισόµερα λόγω του ισόποσου των αρχικών τους απαιτήσεων, αλλά θα επανυπολογιστούν οι ανεξόφλητες, µετά την εφαρµογή της αρχής της µη χειροτέρευσης, απαιτήσεις τους και το ποσοστό τους στο συνολικό ανεξόφλητο χρέος του οφειλέτη.

Με τον τρόπο αυτό, το ποσό των 600.000 ευρώ θα διανεµηθεί ως εξής:

Ο πρώτος πιστωτής έχει ανεξόφλητη απαίτηση 240.000 ευρώ (500.000-260.000), ο δεύτερος 400.000 ευρώ (500.000-100.000) και ο τρίτος 460.000 ευρώ (500.000-40.000).

Οι συνολικές ανεξόφλητες απαιτήσεις ανέρχονται δηλαδή στο ποσό του 1.100.000 ευρώ (240.000+400.000+460.000).

Το ποσοστό του πρώτου πιστωτή στις συνολικές ανεξόφλητες απαιτήσεις ανέρχεται σε 21,82% (240.000:1.100.000), του δεύτερου σε 36,36% (400.000:1.100.000) και του τρίτου σε 41,82% (460.000:1.100.000).

Άρα, ο πρώτος πιστωτής θα λάβει επιπλέον ποσό 130.920 ευρώ (600.000X21,82%) και συνολικά 390.920 ευρώ (260.000+130.920), ο δεύτερος επιπλέον 218.160 ευρώ (600.000X36,36%) και συνολικά 318.160 ευρώ (100.000+218.160) και ο τρίτος επιπλέον 250.920 ευρώ (600.000X41,82%) και συνολικά 290.920 ευρώ (40.000+250.920).

Με τον παραπάνω τρόπο διανέμεται το ποσό της συνολικής ικανότητας αποπληρωμής του οφειλέτη µε το δικαιότερο δυνατό τρόπο, µε σεβασμό στην αρχή της µη χειροτέρευσης για το ποσό που διανέμεται µε βάση την αξία της ρευστοποίησης της περιουσίας της επιχείρησης και στην αρχή της ισότητας και της σύµµετρης ικανοποίησης για το υπερβάλλον ποσό.

Εγγυητές - συνοφειλέτες

Για τη Σύμβαση Αναδιάρθρωσης Οφειλών ισχύει κατά κανόνα ότι οι εγγυητές ευνοούνται σε κάθε περίπτωση από τη συμφωνία –ανεξαρτήτως εάν έχουν συνυποβάλλει αίτηση με την αιτούμενη επιχείρηση- ενώ οι συνοφειλέτες δεν ωφελούνται αν δεν έχουν συνυποβάλλει αίτηση με τον πρωτοφειλέτη και η διαδικασία ρύθμισης οφειλών έχει ολοκληρωθεί με τη συναίνεση της πλειοψηφίας των πιστωτών για τις οφειλές που ευθύνονται  οι συνοφειλέτες.    

Η συνυποβολή αίτησης από συνοφειλέτη είναι υποχρεωτική. Αν παρόλα αυτά δεν συνυποβάλλει αίτηση ο συνοφειλέτης είναι δυνατόν να ξεκινήσει η διαδικασία της διαπραγμάτευσης και χωρίς τη συμμετοχή του. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται συναίνεση του πιστωτή ή των πιστωτών με την πλειοψηφία των απαιτήσεων για τις οποίες ευθύνονται οι εν λόγω συνοφειλέτες. Χωρίς τη συναίνεση αυτή, η πλειοψηφία των υπολοίπων πιστωτών διατηρεί μεν την ευχέρεια να αποφασίσει την έναρξη της διαδικασίας, στην περίπτωση όμως αυτή οι απαιτήσεις των μη συναινούντων πιστωτών για τις οποίες ευθύνονται οι εν λόγω συνοφειλέτες, δεν ρυθμίζονται από τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών

Κάθε ρύθμιση της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών ευνοϊκή για τον οφειλέτη θα ισχύει και υπέρ κάθε συνοφειλέτη- μη εγγυητή μόνο στην περίπτωση που έχει συνυποβάλλει αίτηση, καθώς και υπέρ κάθε εγγυητή, ανεξαρτήτως εάν ο τελευταίος έχει συνυποβάλλει αίτηση ή όχι στην περίπτωση του εγγυητή που δεν συνυπέβαλε αίτηση και με δεδομένη τη νομική φύση της εγγυήσεως ως παρακολουθηματικής της κύριας οφειλής, οι ευνοϊκές ρυθμίσεις της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών για τον πρωτοφειλέτη θα ισχύσουν και για τον εγγυητή.

Για παράδειγμα, εάν συμφωνηθεί διαγραφή μέρους της εγγυημένης απαίτησης, η ευθύνη του εγγυητή θα περιοριστεί στο ποσό της μειωμένης απαίτησης. Από την άλλη, ο μη συνυποβάλλων συνοφειλέτης που έχει εις ολόκληρον και αλληλέγγυα ευθύνη δεν θα ευνοηθεί αντίστοιχα με τον οφειλέτη, αλλά θα κληθεί να καταβάλλει το ποσό που του αναλογεί με βάση τις γενικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα.

► 3. Συνέπειες μη τήρησης συμφωνίας

Αν ο οφειλέτης , η αιτούμενη επιχείρηση, δεν καταβάλει προς οποιονδήποτε πιστωτή οποιοδήποτε οφειλόμενο ποσό σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των ενενήντα (90) ημερών, ο πιστωτής δικαιούται να ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας ως προς όλους, καταθέτοντας αίτηση στο δικαστήριο που επικύρωσε τη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών ή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, στην περιφέρεια του οποίου έχει έδρα ο οφειλέτης, αν η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών δεν έχει επικυρωθεί.

Το Δημόσιο και οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης υποχρεούνται να γνωστοποιήσουν αμελλητί την επέλευση της αυτοδίκαιης ανατροπής της σύμβασης σε όλους τους πιστωτές. Εντός τριάντα (30) ημερών από τη γνωστοποίηση αυτή οποιοσδήποτε πιστωτής μπορεί να ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας ως προς όλους τους πιστωτές.

Η αίτηση ακύρωσης δικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.

Η ακύρωση της συμφωνίας, έστω και εάν ζητείται με πρωτοβουλία ενός εκ των πιστωτών, επιφέρει την ακύρωσή της αναδρομικά προς όλους τους πιστωτές, τον οφειλέτη και τους συνοφειλέτες. Όσα ποσά έχουν τυχόν καταβληθεί από τον οφειλέτη στο πλαίσια της σύμβασης αναδιάρθρωσης, αφαιρούνται από τα συνολικά ποσά των οφειλών που αναβιώνουν. Τα χρέη της επιχείρησης αναβιώνουν, δηλαδή επανέρχονται στα επίπεδα που βρίσκονταν πριν την αίτηση και τη διαπραγμάτευση της ρύθμισης στο πλαίσιο του Εξωδικαστικού Μηχανισμού.

 

► 4. Οφειλές σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία

Στις διατάξεις του Νόμου του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών Επιχειρήσεων προβλέπεται ρητά ότι η φορολογική διοίκηση και οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης συμμετέχουν στον Μηχανισμό με σκοπό τη διαπραγμάτευση βιώσιμων λύσεων ρύθμισης, προσαρμοσμένων στις ανάγκες της επιχείρησης.

Η πρωτοφανής ευελιξία του Δημοσίου και των Ταμείων (των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, ΦΚΑ) ως πιστωτών που ορίζεται στο πλαίσιο του παρόντος Νόμου, επιτρέπει τη δυνατότητα διαγραφής των οφειλόμενων προστίμων και των προσαυξήσεων και εκτείνεται μέχρι και τη διαγραφή βασικής οφειλής (κεφαλαίου-αρχικά βεβαιωμένης οφειλής) των απαιτήσεών τους, σε περιπτώσεις που αυτό κρίνεται απαραίτητο για την επιβίωση της επιχείρησης από τα βασικά συμπεράσματα σχετικά με τη βιωσιμότητα της επιχείρησης που αναπτύσσονται στην πρόταση της και πάντα υπό την προϋπόθεση της διασφάλισης του Δημοσίου συμφέροντος.

Παράλληλα με τυχόν διαγραφές που μπορεί να δικαιολογούνται κατά περίπτωση, το Δημόσιο και τα Ταμεία έχουν την ευχέρεια να εγκρίνουν και επιμήκυνση αποπληρωμών έως 10 έτη (120 δόσεις).

Συγκεκριμένα, στο Άρθρο 15 παρ.3 του Νόμου ορίζεται ότι επιτρέπεται η ρύθμιση αποπληρωμής οφειλών προς το Δημόσιο και τους ΦΚΑ με ανώτατο όριο τις  εκατόν είκοσι (120) μηνιαίες δόσεις με ελάχιστη μηνιαία καταβολή τα 50 ευρώ.

Βάσει της παρ.7 του Άρθρου 15 η διαγραφή οφειλών (βασικής οφειλής, προστίμων και προσαυξήσεων) προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία, η οποία κάλλιστα μπορεί να συνδυάζεται με τις παραπάνω επιμηκύνσεις,  γίνεται κατά σειρά παλαιότητας, από την παλαιότερη οφειλή προς τη νεότερη, με κριτήριο το χρόνο καταχώρισης της οφειλής στα βιβλία εισπρακτέων εσόδων και όχι το χρόνο λήξης της νόμιμης προθεσμίας καταβολής αυτής, είτε η καταβολή γίνεται εφάπαξ είτε σε δόσεις.

Ο μόνος περιορισμός είναι ότι απαγορεύεται η παροχή περιόδου χάριτος σε οφειλέτες της φορολογικής διοίκησης και των φορέων κοινωνικής ασφάλισης και η διαγραφή βασικής οφειλής παρακρατούμενων εισφορών εργαζομένων προς φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Δεν αποκλείονται, ωστόσο, οι διαγραφές βασικής οφειλής εισφορών εργοδοτών και των προστίμων και προσαυξήσεων σε εισφορές εργαζόμενων και εργοδοτών.

Με τον παραπάνω ευνοϊκό τρόπο (διαγραφές οφειλών και επιμήκυνση έως 120 δόσεις) επαναρυθμίζονται και η ήδη υφιστάμενες ρυθμίσεις με το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία (Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης), καθώς με το Άρθρο 15 παρ.4 επιτρέπεται η τροποποίηση των υφιστάμενων ρυθμίσεων (όπως της πάγιας ρύθμισης των 12 δόσεων ή άλλων) με αύξηση του αριθμού των δόσεων στις περιπτώσεις και στο βαθμό που η εφαρμογή τους καθιστά αδύνατη, βάσει της συνολικής δυνατότητας αποπληρωμής του οφειλέτη την αναδιάρθρωση των οφειλών προς τους λοιπούς πιστωτές.

Ο Νόμος θέτει τις αρχές και τους κανόνες που θα διέπουν τις παραπάνω ρυθμίσεις. Η ακριβής εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων θα εξειδικευτεί με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών και του Υπουργού Εργασίας. Συγκεκριμένα θα εξειδικευτεί η μεθοδολογία και τα κριτήρια για τον προσδιορισμό του αριθμού και του ύψους των δόσεων καταβολής για την αποπληρωμή οφειλών προς το Δημόσιο και τα Ασφ. Ταμεία, καθώς και κάθε ειδικότερο θέμα για τις διαγραφές οφειλών.

Πάντως, οι διατάξεις του νόμου ήδη συγκεκριμενοποιούν την αντιμετώπιση οφειλετών με μικρές οφειλές στο Δημόσιο και τα Ασφ.Ταμεία. Στις περιπτώσεις οφειλετών με συνολικό ποσό βασικής οφειλής προς το Δημόσιο έως είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, οι οποίες δεν είναι ρυθμισμένες, εφαρμόζονται οι εξής κανόνες:

α) για βασικές οφειλές έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ, η αποπληρωμή αυτών και των επ’ αυτών προσαυξήσεων ή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής γίνεται τμηματικά σε τριάντα έξι (36) μηνιαίες δόσεις κατ’ ανώτατο όριο, με ελάχιστη μηνιαία δόση πενήντα (50) ευρώ, χωρίς δυνατότητα διαγραφής κανενός ποσού,

β) για βασικές οφειλές άνω των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ, η αποπληρωμή αυτών και των επ’ αυτών προσαυξήσεων ή τόκων εκπρόθεσμης καταβολής γίνεται τμηματικά σε εκατόν είκοσι (120) μηνιαίες δόσεις κατ’ ανώτατο όριο, με ελάχιστη μηνιαία δόση πενήντα (50) ευρώ, χωρίς δυνατότητα διαγραφής βασικής οφειλής.

Τα παραπάνω εξαιρετικά κίνητρα που παρέχουν το Δημόσιο και τα Ασφ.Ταμεία για την ένταξη μίας επιχείρησης στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό, επιβάλλουν την προσωρινή ισχύ του Νόμου. Οι ρυθμίσεις αυτές θα ισχύουν ως την 31/12/18.

► 5. Προνόμια

Ο νόμος του Εξωδικαστικού Συμβιβασμού δίνει ιδιαίτερα προνόμια στα πιστωτικά, τα χρηματοδοτικά ιδρύματα ή σε πρόσωπα συνδεδεμένα με την αιτούμενη επιχείρηση για τη χορήγηση νέας χρηματοδότησης (refinancing) στην επιχείρηση σε περίπτωση συμφωνίας του 60% των συμμετεχόντων πιστωτών και όταν αυτό προβλέπεται ως όρος στη σύμβαση αναδιάρθρωσης που συντάσσεται με τη συμφωνία των δύο μερών.

Η επιχείρηση που αιτείται και εισέρχεται στην οριοθετημένη διαδικασία της διαπραγμάτευσης του Εξωδικαστικού Μηχανισμού καταθέτει το σχέδιο-πρόταση αναδιάρθρωσης της. Για τις μεγάλες επιχειρήσεις ειδικώς συντάσσεται υποχρεωτικά και σχέδιο βιωσιμότητας τους.  Εφόσον η συναινετική διαδικασία οδηγήσει τελικά σε ένα αμοιβαίως αποδεκτό πρόγραμμα αποπληρωμής, οι πιστωτές αποδέχονται εν τοις πράγμασι τις εκτιμήσεις και την προοπτική της επιχείρησης, αποδίδουν πίστη στο σχέδιο της ή στο τελικώς συμφωνημένο σχέδιο, γεγονός που επιτάσσει τη νέα χρηματοδότηση της επιχείρησης σε περίπτωση που και ο οφειλέτης και οι πιστωτές κρίνουν αυτό αναγκαίο.

Σκοπός της διάταξης του Νόμου είναι να διευκολυνθεί η νέα χρηματοδότηση της επιχείρησης με τη δυνατότητα απονομής απόλυτου προνομίου στις απαιτήσεις των πιστωτών που είτε κατά είτε μετά τη σύναψη της σύμβασης αναδιάρθρωσης αναλαμβάνουν να χρηματοδοτήσουν ή να συνεισφέρουν με οποιονδήποτε άλλο τρόπο στη συνέχιση της λειτουργίας της επιχείρησης.

Ειδικότερα προβλέπεται ότι οι απαιτήσεις αυτές, εφόσον γεννώνται ταυτόχρονα με ή μετά την κατάρτιση της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών, προέρχονται από χρηματοδοτήσεις του οφειλέτη οποιασδήποτε φύσεως ή από παροχή αγαθών ή υπηρεσιών στον οφειλέτη και αποσκοπούν στην εξασφάλιση της συνέχισης της δραστηριότητας του οφειλέτη, δύνανται, δυνάμει όρου που θα περιληφθεί στη σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών, να ικανοποιούνται προνομιακά σε σχέση με όλες τις απαιτήσεις που είχαν γεννηθεί πριν από την κατάρτιση της σύμβασης εξωδικαστικής αναδιάρθρωσης οφειλών.

Η παραπάνω δυνατότητα προνομιακής μεταχείρισης δεν ισχύει για απαιτήσεις που προέρχονται από χρηματοδοτήσεις ή παροχή αγαθών ή υπηρεσιών του ίδιου του οφειλέτη ή προσώπων συνδεδεμένων με αυτόν προς την επιχείρησή του.

 Η ρύθμιση του τελευταίου εδαφίου είναι ενδοτικού δικαίου, ώστε να αφήνεται περιθώριο στον οφειλέτη και τους συμμετέχοντες πιστωτές να συμφωνήσουν διαφορετικά, δηλαδή να εξοπλίσουν με το απόλυτο αυτό προνόμιο και τις απαιτήσεις προσώπων συνδεδεμένων με τον οφειλέτη.

► 6. Αναστολή πλειστηριασμών

Για πρώτη φορά σε εξωδικαστική διαδικασία διευθέτησης οφειλών η αιτούμενη επιχείρηση, ο οφειλέτης, προστατεύεται πλήρως από καταδιωκτικά μέτρα (πλειστηριασμούς, κατασχέσεις) των πιστωτών εναντίον της, 8 μέρες μετά (ή 13 ημέρες μετά) την κατάθεση της αίτησης της, δηλαδή για το διάστημα που μεσολαβεί από τον διορισμό και την ανάληψη καθηκόντων από τον Συντονιστή, τη διαπίστωση της πληρότητας της αίτησης και έως την αποστολή από μέρους του πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος στους πιστωτές η οποία συνοδεύεται από απόσπασμα της αίτησης της επιχείρησης.

Συνεπώς με την αίτηση της επιχείρησης και εφόσον αυτή είναι πλήρης, αναστέλλονται αυτοδικαίως τα μέτρα, εκκρεμή ή μη, ατομικής και συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του αιτούμενου οφειλέτη για την ικανοποίηση των απαιτήσεων, των οποίων ζητείται η εξωδικαστική ρύθμιση, καθώς και η λήψη οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου κατά του αιτούμενου οφειλέτη, στα οποία περιλαμβάνεται και η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης. Η αυτοδίκαια αυτή αναστολή διαρκεί 70 ημέρες και διακόπτεται μόνον όταν δεν διαπιστωθεί απαρτία συμμετεχόντων πιστωτών, δηλαδή αν δεν προθυμοποιηθεί να συμμετάσχει στη διαδικασία το 50,1% του συνόλου των πιστωτών της αιτούμενης επιχείρησης.

Πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης που διενεργούνται από πιστωτές μετά την κοινοποίηση σε αυτούς από τον συντονιστή αντιγράφου της αίτησης υπαγωγής, είναι άκυρες. Δηλαδή, πράξεις εκτέλεσης, προδικασίας ή κύριας διαδικασίας, που λαμβάνουν χώρα μετά την επέλευση της αυτοδίκαιης αναστολής, θα είναι άκυρες. Σε περιπτώσεις που διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης για την ικανοποίηση χρηματικής απαίτησης έχει ήδη ξεκινήσει, αυτή αναστέλλεται δια της κοινοποίησης στα όργανα της εκτέλεσης της πιστοποιημένης από την Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. βεβαίωσης του συντονιστή για την πληρότητα της αίτησης υπαγωγής στην διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών. Η αναστολή καταλαμβάνει και την απαγόρευση εγγραφής προσημείωσης υποθήκης επί ακινήτου του οφειλέτη, που θα θεωρείται άκυρη, αν ο υπέρ ου η προσημείωση πιστωτής είχε προηγουμένως προσκληθεί να συμμετάσχει στη διαδικασία.

Η προστασία είναι αυτοδίκαιη, δεν απαιτεί την κατάθεση ειδικής αίτησης, και διαρκεί 70 ημέρες. Μπορεί δε να παραταθεί για 4 επιπλέον μήνες με ειδική αίτηση της επιχείρησης στο δικαστήριο μετά την παρέλευση των 70 ημερών. Στην αίτηση για τη χορήγηση παράτασης οφείλει να συναινεί και το 50% των συμμετεχόντων πιστωτών.

 

► 7. Συχνές ερωτήσεις - απαντήσεις

1.Ποια είναι η φιλοσοφία του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Επιχειρηματικών Οφειλών;

Ο νόμος για πρώτη φορά σε εξωδικαστικό επίπεδο παρέχει ισχυρά κίνητρα για τη ρύθμιση οφειλών μίας επιχείρησης η οποία επαπειλείται με αδυναμία πληρωμών ή που ήδη αδυνατεί να αποπληρώνει τις υποχρεώσεις της, σε μία καινοτόμο, δομημένη, γρήγορη και αυστηρά χρονικά οριοθετημένη εξωδικαστική διαδικασία διαπραγμάτευσης με όλους τους πιστωτές τις (Δ.Ο.Υ., Ασφ.Ταμεία, Τράπεζες και λοιπούς ιδιώτες Πιστωτές).

Ο μηχανισμός αφορά όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους, θέτει διασταλτικές προϋποθέσεις ούτως ώστε η πλειονότητα των επιχειρήσεων να μπορεί να ενταχθεί και η συμμετοχή στη διαδικασία θα μπορούσε να καταλήξει σύντομα σε αμοιβαία επωφελείς ρυθμίσεις για τον οφειλέτη και τους πολυάριθμους πιστωτές. Στον νόμο ήδη προβλέπεται ρητά πρωτοφανής ευελιξία του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων -ως πιστωτών-, με δυνατότητα απομείωσης βασικής οφειλής, προστίμων και προσαυξήσεων και παράλληλη επιμήκυνση παλαιών οφειλών έως 120 δόσεις, και αναμένεται παρόμοια στάση και από τους ιδιώτες πιστωτές. Η διαδικασία που προβλέπει αναστολή διώξεων σε βάρος της επιχείρησης που αιτείται στον μηχανισμό, διεξάγεται με τη χρήση των νέων τεχνολογιών και κινείται με κατάθεση αίτησης και πρότασης από τον οφειλέτη. Υπάρχει η δυνατότητα κατάθεσης αντιπροτάσεων που εγκρίνονται από επαυξημένη πλειοψηφία των πιστωτών -χωρίς όμως να επιβάλλονται στον οφειλέτη- σε μία πλατφόρμα διαπραγμάτευσης. Η ροή παρακολουθείται και καταγράφεται  από εξειδικευμένο επαγγελματία- συντονιστή και καταλήγει στη σύνταξη συμφωνίας, της σύμβασης αναδιάρθρωσης η οποία δύναται να επικυρωθεί από το δικαστήριο.

2.Ποια είναι τα κίνητρα ένταξης στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό;

Ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός είναι μία διαδικασία οργανωμένης και άρτια οριοθετημένης διαπραγμάτευσης της επιχείρησης με τους πιστωτές της που διεξάγεται εντός προθεσμιών 88 ημερών σε 10 στάδια με ρητές προθεσμίες για την τήρηση των οποίων θα συνδράμει πρωτοπόρα ηλεκτρονική πλατφόρμα και η ευθύνη ενημερωμένου επαγγελματία-συντονιστή. Μια επιχείρηση μπορεί να βρει λύση ρύθμισης με το σύνολο των πιστωτών της (Δ.Ο.Υ., Ασφ.Ταμεία, Ο.Τ.Α., Τράπεζες και Ιδιώτες) σε τόσο βραχύ διάστημα.

Επιπλέον, η Πολιτεία μέσω των διατάξεων του άρθρου 15 αυτού του Νόμου και προκειμένου να γίνουν εφικτές βιώσιμες ρυθμίσεις κατά τη διαπραγμάτευση, δίνει τη δυνατότητα στους εκπροσώπους του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων να προχωρήσουν σε διαγραφές βασικής οφειλής (όλων των φορολογικών υποχρεώσεων και των ασφαλιστικών εισφορών εργοδοτών), προστίμων και προσαυξήσεων με ταυτόχρονη επιμήκυνση αποπληρωμών σε έως 120 δόσεις.  

Συν τοις άλλοις, για πρώτη φορά σε εξωδικαστικό επίπεδο υπάρχει για τις αιτούμενες επιχειρήσεις η δυνατότητα αναστολής καταδιωκτικών μέτρων 70 ημερών με δυνατότητα παράτασης 4 μηνών και παρέχονται ιδιαίτερα προνόμια νέας χρηματοδότησης της στους πιστωτές της.

Δεδομένου δε ότι η διαδικασία εκκινεί ακόμα και εάν εκδηλώσουν ενδιαφέρον πιστωτές που εκπροσωπούν το 50% των απαιτήσεων έναντι της επιχείρησης, όλοι οι πιστωτές έχουν κίνητρο να συμμετέχουν στη διαδικασία, καθώς, σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ληφθεί δεσμευτική απόφαση για τη ρύθμιση της απαίτησής τους ερήμην τους

Ο Νόμος έχει προσωρινή διάρκεια (έως τις 31/12/18) ακριβώς για τους παραπάνω λόγους.

3.Ποιοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό;

Αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία μπορεί να υποβάλει κάθε φυσικό πρόσωπο που μπορεί να υπαχθεί σε πτώχευση (ατομική επιχείρηση) και κάθε νομικό πρόσωπο που αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (επιχείρηση οποιουδήποτε μεγέθους), εάν έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα.

Ως ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορώ να ενταχθώ;

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες για τη ρύθμιση των οφειλών τους σε Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία μπορούν να απολαύσουν τις ευεργετικές διατάξεις του αναθεωρημένου Νόμου Κατσέλη (Ν. Σταθάκη) ήτοι την προστασία της κύριας κατοικίας τους και εισοδημάτων που βρίσκονται στα επίπεδα των Ευλόγων Δαπανών Διαβίωσης. Ωστόσο στις διατάξεις του Νόμου του Εξωδικαστικού Μηχανισμού υπάρχει διάταξη που καλύπτει και τους ελεύθερους επαγγελματίες ως προς τη ρύθμιση των οφειλών τους προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Η διαδικασία όμως στην περίπτωση αυτή είναι διαφορετική.

Με την παρ. 21 του άρθρου 15 δίνεται η δυνατότητα στους ελεύθερους επαγγελματίες, μετά από αίτησή τους, απευθείας και όχι μέσω της πλατφόρμας, τόσο στις αρμόδιες φορολογικές αρχές (Α.Α.Δ.Ε.), όσο και στα ασφαλιστικά ταμεία (Ε.Φ.Κ.Α.), να προτείνουν ανάλογες ρυθμίσεις οφειλών µε αυτές που οι φορείς αποδέχονται ή αντιπροτείνουν στο πλαίσιο της διαδικασίας εξωδικαστικής ρύθµισης οφειλών (διαγραφή οφειλής, επιμήκυνση έως και 120 δόσεις ή συνδυασμός και των δύο). Με υπουργικές αποφάσεις θα εξειδικευτούν οι λεπτοµέρειες για την εφαρµογή των παραπάνω.

4.Ποιες οι προϋποθέσεις ένταξης μιας επιχείρησης στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό;

Μια επιχείρηση μπορεί να ενταχθεί στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό εφόσον:

• αφενός κατά την 31 Δεκεμβρίου 2016:

είχε οφειλή προς χρηματοδοτικό φορέα από δάνειο

ή πίστωση σε καθυστέρηση τουλάχιστον 90 ημερών

ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1 Ιουλίου 2016

ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση ή Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΦΚΑ)

ή άλλο ΝΠΔΔ, περιλαμβανομένων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης,

ή είχε βεβαιωθεί η μη πληρωμή επιταγών εκδόσεώς του λόγω μη επαρκούς υπολοίπου

ή είχαν εκδοθεί διαταγές πληρωμής

ή δικαστικές αποφάσεις λόγω ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων εις βάρος του

• και αφετέρου οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές της είναι μεγαλύτερες των 20 χιλιάδων ευρώ.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι παραπάνω προϋποθέσεις είναι διαζευκτικές και ως εκ τούτου ανοικτές στην ένταξη πλήθους ενδιαφερομένων επιχειρήσεων.

5.Αρκούν μόνο οι παραπάνω προϋποθέσεις;

Όχι, καθώς, όπως ορίζει ο νόμος, η επιχείρηση σε μία τουλάχιστον από τις τελευταίες 3 χρήσεις πριν από την υποβολή της αίτησης είχε:

α) θετικό καθαρό αποτέλεσμα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων, εάν πρόκειται για επιχείρηση που τηρεί απλογραφικό λογιστικό σύστημα ή

β) θετικά αποτελέσματα προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων ή θετική καθαρή θέση, εάν πρόκειται για επιχείρηση που τηρεί διπλογραφικό λογιστικό σύστημα.

Δηλαδή αιτήσεις που θα υποβληθούν μέχρι το τέλος του έτους 2017, θα πρέπει να ικανοποιούν τα παραπάνω κριτήρια σε τουλάχιστον ένα από τα έτη 2014, 2015 ή 2016, ενώ όσες υποβληθούν στο έτος 2018, θα πρέπει να πληρούνται σε τουλάχιστον ένα από τα έτη 2015, 2016 ή 2017.

6.Μπορούν να υπαχθούν επιχειρήσεις που έχουν αιτηθεί για υπαγωγή στον 4307/2014 (Ν. Δένδια) ή έχουν διακόψει την επιχειρηματική τους δραστηριότητα ή βρίσκονται στη διαδικασία λύσης και εκκαθάρισης;

Μπορούν! Αρκεί για όσους έχουν αιτηθεί στον Ν. Δένδια να μην έχει εκδοθεί οριστική απόφαση υπαγωγής και να έχουν παραιτηθεί από τις διαδικασίες του Νόμου.

Για όσους δε έχουν διακόψει ή βρίσκονται σε διαδικασία λύσης ή εκκαθάρισης, μπορούν κάλλιστα να αιτηθούν στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό αν υποβάλουν δήλωση επανέναρξης των εργασιών τους ή αν αναβιώσουν με απόφαση του αρμοδίου οργάνου τους.

7.Ποιες οφειλές εξαιρούνται;

Από τη διαδικασία εξαιρούνται οι οφειλές που έχουν γεννηθεί μετά την 31 Δεκεμβρίου 2016.

Δεν αποτελούν αντικείμενο σύμβασης αναδιάρθρωσης βεβαιωμένες οφειλές οι οποίες αφορούν σε ανάκτηση κρατικών ενισχύσεων που χορηγήθηκαν με τη σύσταση ειδικών αφορολόγητων αποθεματικών σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 22 του ν. 4002/2011 ή σύμφωνα με άλλες ειδικές διατάξεις. Επίσης, το Δημόσιο δεν συναινεί σε διαγραφή απαιτήσεών του, με την έννοια της παρ.2 του άρθρου 15 του ν.4469/2017 για βασική οφειλή από τελωνειακούς δασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι ως παραδοσιακοί ίδιοι πόροι, αποτελούν έσοδό της και αποδίδονται στον Ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό, ακόμη και σε περίπτωση διαγραφής τους (άρθρο 1 παρ.3 ΠΟΛ.1105/2017).

8.Ποιος μπορεί να εκκινήσει τη διαδικασία για την υπαγωγή στον μηχανισμό; 

Ο οφειλέτης, ο οποίος μπορεί να υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία ηλεκτρονικά στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ) έως την 31η Δεκεμβρίου 2018 με τη χρήση ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας που θα τηρείται στην ιστοσελίδα της ΕΓΔΙΧ.

9.Πότε θα ξεκινήσει η υποβολή των αιτήσεων;

Η υποβολή των αιτήσεων θα ξεκινήσει από τις 3 Αυγούστου, καθώς ο νόμος θα τεθεί σε εφαρμογή τρεις μήνες μετά τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

10.Γιατί προβλέφθηκε αυτή η μεταβατική περίοδος;

Ορίστηκε μεταβατική περίοδος προκειμένου να στηθεί η ηλεκτρονική πλατφόρμα υποβολής των αιτήσεων, καθώς και να συσταθεί το μητρώο συντονιστών της ΕΓΔΙΧ.

11.Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται μετά την υποβολή της αίτησης;

Η διαδικασία της διαπραγμάτευσης για τη ρύθμιση των οφειλών της επιχείρησης είναι για όλους τους συμμετέχοντες βραχύχρονη και διεξάγεται σε 10 ευδιάκριτα στάδια με σαφώς ορισμένες προθεσμίες 88 ημερών. Η διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών διενεργείται κυρίως με ανταλλαγή ηλεκτρονικής ή άλλου τύπου αλληλογραφίας ή τηλεφωνική ή άλλη επικοινωνία μεταξύ του συντονιστή, του οφειλέτη και των πιστωτών, χωρίς να απαιτείται ο ορισμός συνάντησης με φυσική παρουσία των συμμετεχόντων.

Ακολουθεί αναλυτική επισκόπηση των βημάτων που ακολουθούνται ως την τελική συμφωνία:

• Αίτηση Επιχείρησης (Οφειλέτη) – Διορισμός Συντονιστή

1. Ηλεκτρονική αίτηση ενδιαφερόμενης επιχείρησης για συμμετοχή στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό στην πλατφόρμα που φιλοξενείται στο site της ΕΓΔΙΧ. Η αίτηση περιλαμβάνει πρόταση ρύθμισης του οφειλέτη και τα συνοδευτικά έγγραφα που αναφέρονται στο προηγούμενο βήμα.

2. Σε 2 εργάσιμες ημέρες από την κατάθεση της αίτησης διορίζεται Συντονιστής από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ). Ο Συντονιστής διορίζεται από το Μητρώο των Συντονιστών που τηρεί η ΕΓΔΙΧ και ορίζεται με διαφανή διαδικασία.

3. Ο Συντονιστής που διορίζεται έχει προθεσμία 4ων εργάσιμων ημερών για να αποποιηθεί τον διορισμό του. Αν αποποιηθεί τον διορισμό του η ΕΓΔΙΧ ορίζει αμέσως άλλον Συντονιστή. (6)

Ο Συντονιστής αναλαμβάνει την υπόθεση και ειδοποιεί την Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. για την ανάληψη των καθηκόντων του. Στη συνέχεια η Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. του κοινοποιεί σε ηλεκτρονική μορφή αντίγραφο της αίτησης και των συνοδευτικών εγγράφων.

1. Εντός 5 εργάσιμων ημερών ο Συντονιστής ελέγχει την πληρότητα της αίτησης και των συνοδευτικών εγγράφων και αν ο φάκελος της αίτησης δεν είναι πλήρης, καλεί τον οφειλέτη να καταθέσει τα έγγραφα που λείπουν. Μετά τη συμπλήρωση του φακέλου, ο συντονιστής εκδίδει υπογεγραμμένη βεβαίωση με την οποία πιστοποιεί την πληρότητα της αίτησης και την αποστέλλει αυθημερόν στην Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.. Η ανωτέρω βεβαίωση πιστοποιείται ηλεκτρονικά από την Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. και κοινοποιείται αυθημερόν στον οφειλέτη και στον συντονιστή (11)

2. Εντός 2 ημερών αποστέλλεται από το Συντονιστή απόσπασμα της αίτησης σε όλους τους πιστωτές (13)

3. Εντός 10 ημερών οι πιστωτές αποστέλλουν στον συντονιστή, σε ηλεκτρονική διεύθυνση που τους έχει κοινοποιήσει, δήλωση για την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στη διαδικασία και βεβαιώνουν το πιστωτικό υπόλοιπο τους με τον οφειλέτη (23)

4. Εντός 5 ημερών: Γίνεται έλεγχος από τον συντονιστή για την ύπαρξη απαρτίας ενδιαφερομένων πιστωτών (ανω του 50% του συνόλου των απαιτήσεων) και ακρίβειας των πιστώσεων. Αν συγκεντρωθεί απαρτία (50%+), ο συντονιστής κοινοποιεί σε όλους τους συμμετέχοντες πιστωτές το πλήρες περιεχόμενο της αίτησης και τα συνοδευτικά της αίτησης έγγραφα και δικαιολογητικά (28)

5. 5 ημέρες μετά την παραπάνω κοινοποίηση: Ο Συντονιστής αναμένει για τυχόν αίτηση των συμμετεχόντων πιστωτών οι οποίοι είναι δικαιούχοι τουλάχιστον του ενός τρίτου (1/3) του συνόλου των απαιτήσεων για προαιρετικό ορισμό εμπειρογνώμονα (33)

• Διαπραγμάτευση (Ηλεκτρονική)

1. Κατόπιν: Ο συντονιστής τάσσει προθεσμία ενός (1) μηνός για την αποστολή τυχόν αντιπροτάσεων από τους πιστωτές (63)
2. Οι τυχόν αντιπροτάσεις των πιστωτών κοινοποιούνται στους λοιπούς συμμετέχοντες πιστωτές και τον οφειλέτη, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να προτείνουν συγκεκριμένες τροποποιήσεις εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών (78)
3. Ο οφειλέτης αποφασίζει αν θα δεχτεί τυχόν αντιπροτάσεις των πιστωτών ή αν θα εμμείνει στη δική του πρόταση εντός 10 ημερών

4. Αμέσως μετά οι πιστωτές ψηφίζουν τις αποδεκτές από τον οφειλέτη αντιπροτάσεις ή την αρχική πρόταση του οφειλέτη και συμφωνία επιτυγχάνεται εφόσον μία πρόταση (ή αντιπρόταση) συγκεντρώσει το 60% των συμμετεχόντων πιστωτών στους οποίους περιλαμβάνεται και το 40% των συμμετεχόντων πιστωτών με ειδικό προνόμιο.:

Αν ο οφειλέτης δεν δεχτεί τυχόν αντιπροτάσεις των πιστωτών τότε ψηφίζεται από τους πιστωτές η δική του αρχική πρόταση

Αν ο οφειλέτης εγκρίνει μία ή περισσότερες από τις αντιπροτάσεις, αυτές τίθενται ταυτόχρονα σε ψηφοφορία από τους συμμετέχοντες πιστωτές και:

Αν οι αντιπροτάσεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία υπερβαίνουν τις δύο χωρίς κάποια από αυτές να συγκεντρώσει το παραπάνω ποσοστό πλειοψηφίας, οι δύο αντιπροτάσεις που συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων τίθενται εκ νέου σε ψηφοφορία.

Αν οι αντιπροτάσεις που τέθηκαν εξαρχής ή εκ νέου σε ψηφοφορία είναι δύο, χωρίς κάποια από αυτές να συγκεντρώσει το ποσοστό της παραπάνω πλειοψηφίας, η αντιπρόταση που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων στην ψηφοφορία του προηγούμενου εδαφίου τίθεται εκ νέου σε ψηφοφορία για να διαπιστωθεί αν συγκεντρώνει την παραπάνω πλειοψηφία συμμετεχόντων πιστωτών.

Ο σκοπός της διαδικασίας και της επανάληψης της ψηφοφορίας είναι να δημιουργηθεί κλίμα συναίνεσης και να συγκεντρωθεί το 60% των πιστωτών με τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται μετά από κάθε ψηφοφορία (αν δεν συμπληρωθεί η διαδικασία κηρύσσεται άκαρπη) (Σύνολο 88 ημέρες)

12.Πώς αποτυπώνεται η συμφωνία με τη διαδικασία του Νόμου του Εξωδικαστικού Μηχανισμού; Τι ποσοστό απαιτείται για την έγκριση αναδιάρθρωσης;

Για την έγκριση πρότασης αναδιάρθρωσης οφειλών απαιτείται συμφωνία του οφειλέτη και πλειοψηφία των 3/5 των συμμετεχόντων πιστωτών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται τα 2/5 των συμμετεχόντων πιστωτών με ειδικό προνόμιο, ήτοι υποθήκη, προσημείωση, ενέχυρο ή άλλο προνόμιο του άρθρου 976 του ΚΠολΔ. Εφόσον εγκριθεί η πρόταση αναδιάρθρωσης υπογράφεται η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών από τον οφειλέτη και τους συναινούντες πιστωτές, διαφορετικά η διαδικασία θεωρείται περαιωθείσα ως άκαρπη. Τότε συντάσσεται πρακτικό αποτυχίας της διαπραγμάτευσης από τον συντονιστή.

13.Πώς θα γίνει εφικτό το στενό χρονοδιάγραμμα των 88 ημερών;

Θα γίνει εφικτό με τη χρήση μίας εξελιγμένης ηλεκτρονικής πλατφόρμας στην οποία θα κατατίθεται η αίτηση, τα απαραίτητα δικαιολογητικά, η ενημέρωση των συμμετεχόντων πιστωτών και του οφειλέτη, αλλά και η διαπραγμάτευση και οι ψηφοφορίες προτάσεων. Επίσης για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων και την απρόσκοπτη λειτουργία και καταγραφή της διαδικασίας της υποβολής αιτήσεων και της διαπραγμάτευσης επελέγη η υποχρεωτική συμμετοχή ενός επαγγελματία ιδιώτη συντονιστή  ο οποίος θα αξιολογείται από Δημόσια Υπηρεσία, την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

14.Ποιοι μπορούν να εγγραφούν στο μητρώο συντονιστών; Πώς θα επιλέγονται;

Στο μητρώο θα εγγραφούν κατά προτεραιότητα διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές του ν. 3898/2010 (Α' 211) ύστερα από αίτησή τους. Ο αριθμός των συντονιστών είναι 320. Σε περίπτωση που δεν επαρκούν οι αιτήσεις θα επιλέγονται δικηγόροι. Αν οι αιτήσεις υπερβαίνουν τις 320 στο μητρώο θα τοποθετηθούν συντονιστές κατόπιν κληρώσεως.

15.Ποιοι και πόσο θα πληρώνουν τους συντονιστές;

Αν δεν έχει οριστεί μεγαλύτερη αμοιβή, τότε αυτή ορίζεται με βάση το άρθρο 10 Ν.4469/2017 στο ποσό των 200 ευρώ για οφειλέτες που εντάσσονται στην κατηγορία των μικρών επιχειρήσεων και στο ποσό των 400 ευρώ για οφειλέτες που εντάσσονται στην κατηγορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Την επιβάρυνση αναλαμβάνουν οι αιτούντες. Το κόστος πρόσβασης μιας επιχείρησης σε μία διαδικασία διαπραγμάτευσης με το σύνολο είναι αναμφίβολα μικρό, ακόμα και για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

16.Πώς διαχωρίζονται οι επιχειρήσεις σε μικρές και μεγάλες για τις ανάγκες του νόμου; Αντιμετωπίζονται διαφορετικά;

Ως «μεγάλες επιχειρήσεις» νοούνται όσες κατά την τελευταία χρήση πριν από την υποβολή της αίτησης είχαν κύκλο εργασιών μεγαλύτερο 2.500.000 ευρώ ή έχουν συνολικές υποχρεώσεις (ληξιπρόθεσμες ή μη) υψηλότερες των 2.000.000 ευρώ. Ως «μικρές επιχειρήσεις» νοούνται όσες κατά την τελευταία χρήση πριν από την υποβολή της αίτησης είχαν κύκλο εργασιών έως 2.500.000 ευρώ και συνολικές υποχρεώσεις (ληξιπρόθεσμες ή μη) 2.000.000 ευρώ.

Και οι μικρές και οι μεγάλες επιχειρήσεις μπαίνουν στην ως άνω διαδικασία διαπραγμάτευσης με τα ίδια βραχέα χρονοδιαγράμματα. Για τις μεγάλες είναι υποχρεωτικός ο διορισμός εμπειρογνώμονα –με απόφαση της αιτούμενης επιχείρησης και της πλειοψηφίας των πιστωτών- και η σύνταξη έκθεσης βιωσιμότητας. Τυχόν πρόταση ή αντιπρόταση σχεδίου αναδιάρθρωσης που προκύπτει από την έκθεση βιωσιμότητας πρέπει να γίνει αποδεκτή από τον οφειλέτη πριν τεθεί σε ψηφοφορία και εγκριθεί από το 60% των πιστωτών.

17.Οι παραπάνω διαδικασίες διαπραγμάτευσης θα ισχύουν για όλες τις περιπτώσεις οφειλετών;

Όχι. Η διαδικασία αυτή θα ισχύει για οφειλέτες με χρέη άνω των 50.000 ευρώ. Για τους οφειλές με χρέη μεταξύ 20.000 έως και 50.000 ευρώ θα ακολουθείται απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης οφειλών. Δηλαδή, τόσο το Δημόσιο όσο και τα πιστωτικά ιδρύματα θα έχουν προτυποποιημένες λύσεις και αξιολογήσεις βιωσιμότητας για τις περιπτώσεις αυτές. Η ακριβής διαδικασία αναμένεται να διευκρινιστεί από σχετική Κ.Υ.Α. των Υπουργών Οικονομίας, Οικονομικών και Εργασίας. (σ.σ. Δείτε παρακάτω τις σχετικές αποφάσεις που έχουν δημοσιευθεί)

18.Ποιος μπορεί να διοριστεί ως εμπειρογνώμων; Ποιοι και πόσο θα πληρώνουν τους εμπειρογνώμονες;

Ως εμπειρογνώμονας µπορεί διοριστεί σύµφωνα µε τις διαδικασίες του άρθρου 11 του νόμου κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο που προσφέρει κατ’ επάγγελµα υπηρεσίες παροχής χρηµατοοικονοµικών συµβουλών. Στην περίπτωση που ο διορισμός του είναι υποχρεωτικός, επιλέγεται από την απόλυτη πλειοψηφία των πιστωτών αλλά και του οφειλέτη.

Η αμοιβή του καθορίζεται ελεύθερα και βαρύνει τους συμμετέχοντες πιστωτές αν αποτύχει η διαπραγμάτευση και αν δεν υιοθετηθεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης που προτείνει. Σε περίπτωση που η πρόταση του υιοθετηθεί από τον οφειλέτη και επέλθει συμφωνία επ' αυτής – άρα και σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους του με προϋποθέσεις για τη συνέχιση της δραστηριότητας του- αμείβεται από τον οφειλέτη.

Στην περίπτωση που ο διορισμός εμπειρογνώμονα, προβλέπεται ως υποχρεωτικός, όπως στις μεγάλες επιχειρήσεις, δίνεται η δυνατότητα παράλειψης του διορισμού εμπειρογνώμονα, εφόσον υφίσταται πρόσφατη αξιολόγηση βιωσιμότητας του οφειλέτη από οποιονδήποτε πιστωτή, εντός των τελευταίων δώδεκα (12) μηνών πριν την υποβολή της αίτησης υπαγωγής στο μηχανισμό και  να συμφωνεί στη χρησιμοποίησή της η απόλυτη πλειοψηφία των συμμετεχόντων πιστωτών και ο οφειλέτης.

19.Πώς θα συμμετέχει το Δημόσιο και ασφαλιστικά Ταμεία στον Μηχανισμό; Ποιες είναι οι δυνατότητες ρύθμισης των οφειλών;

Με το άρθρο 15 του Νόμου θεσπίζονται οι ειδικότεροι υποχρεωτικοί κανόνες που διέπουν τη συμμετοχή του Δηµοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης στον Εξωδικαστικό Μηχανισµό Ρύθµισης Οφειλών, την ένταξη οφειλών προς το Δηµόσιο και τους ΦΚΑ στις συµβάσεις αναδιάρθρωσης, στις συμφωνίες που θα προκύπτουν, καθώς και τα συναφή τεχνικά και διαδικαστικά ζητήµατα.

Στο συγκεκριμένο άρθρο γίνεται σαφές ότι η πολιτική βούληση του νομοθέτη είναι ότι τόσο το Δημόσιο όσο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία προς την εξυπηρέτηση των αναγκών ελάφρυνσης και εξυγίανσης της μικρής, μεσαίας και μεγάλης επιχειρηματικότητας -και εντός του πλαισίου της εξυπηρέτησης του Δημοσίου συμφέροντος- θα δύνανται να προβαίνουν ακόμα σε διαγραφή τόσο βασικής οφειλής (κεφαλαίου) όσο προστίμων και προσαυξήσεων των φορολογικών και ασφαλιστικών οφειλών των συμμετεχόντων στον Μηχανισμό Επιχειρήσεων με δυνατή την παράλληλη με την διαγραφή επιμήκυνση της αποπληρωμής των οφειλών έως τις 120 δόσεις. Από τις διαγραφές θα εξαιρούνται μόνον οι βασικές οφειλές (το κεφάλαιο) ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων, χωρίς να εξαιρούνται οι προσαυξήσεις και τα πρόστιμα.  

20.Έχω ήδη κάνει ρυθμίσεις με το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Μπορώ να τις εντάξω στον Εξωδικαστικό Μηχανισμό και να τύχω καλύτερων ρυθμίσεων;

Θα εντάσσεται κανονικά υπάρχουσα ρύθμιση η οποία δύναται να τροποποιείται ανάλογα με τις ανάγκες του σχεδίου αναδιάρθρωσης και του πλάνου αποπληρωμής και εντός των προβλέψεων του Νόμου. Δηλαδή, οφειλές σε ρύθμιση δύνανται να επαναρρυθμιστούν με όριο τις 120 δόσεις και με πιθανή μερική διαγραφή.  

21.Πώς ακριβώς θα οριστούν τα κριτήρια των ρυθμίσεων του Δημοσίου και των ΦΚΑ;

Οι ακριβείς ρυθμίσεις του Δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, τα κριτήρια λήψης αποφάσεων στον Μηχανισμό, οι δόσεις/οι μειώσεις και η μεθοδολογία τους, θα οριστούν με Υπουργικές Αποφάσεις του Υπ.Οικονομικών και του Υπ.Εργασίας, όπως προβλέπουν οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του Νόμου.

22.Έχω μικρές οφειλές στο Δημόσιο και στα Ασφ.Ταμεία. Υπάρχει συγκεκριμένη πρόβλεψη για την περίπτωση μου;

Για οφειλές μικρότερες των 20.000€ το Δημόσιο και τα Ασφ.Ταμεία θα ρυθμίζουν τις οφειλές με έως 36 δόσεις για οφειλές έως 3.000€ και με έως 120 δόσεις για οφειλές 3.001-20.000€.

23.Πότε αναστέλλονται τα «καταδιωκτικά μέτρα»;

Από την ημέρα αποστολής από τον συντονιστή πρόσκληση στους πιστωτές για συμμετοχή στη διαδικασία και για διάστημα 70 ημερών αναστέλλονται αυτοδικαίως τα μέτρα, εκκρεμή ή μη, ατομικής και συλλογικής αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη για την ικανοποίηση των απαιτήσεων, των οποίων ζητείται η εξωδικαστική ρύθμιση, καθώς και η λήψη οποιουδήποτε ασφαλιστικού μέτρου κατά του οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένης της εγγραφής προσημείωσης υποθήκης, εκτός αν με το μέτρο αυτό επιδιώκεται η αποτροπή της απομάκρυνσης ή αφαίρεσης ή μετακίνησης κινητών πραγμάτων της επιχείρησης ή εξοπλισμού, η οποία δεν έχει συμφωνηθεί και ενέχει κίνδυνο απαξίωσης της επιχείρησης. Πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης που διενεργούνται από πιστωτές μετά την κοινοποίηση σε αυτούς αντιγράφου της αίτησης υπαγωγής στη διαδικασία είναι άκυρες.

24.Μπορεί να δοθεί παράταση πέραν των 70 ημερών;

Ναι. Ο οφειλέτης μπορεί να ζητήσει από το Μονομελές Πρωτοδικείο της έδρας του παράταση της αναστολής για διάστημα έως 4 επιπλέον μηνών, εφόσον συναινεί η απόλυτη πλειοψηφία των συμμετεχόντων πιστωτών.  Σημειώνεται ότι αναστολή εκτέλεσης επάγεται αυτοδίκαια την απαγόρευση της διάθεσης ή της επιβάρυνσης των ακινήτων και του εξοπλισμού της επιχείρησης του οφειλέτη ή και άλλων περιουσιακών του στοιχείων, η διάθεση των οποίων δεν εντάσσεται στη συνήθη επιχειρηματική του δραστηριότητα.

25.Επηρεάζονται οι απαιτήσεις μικρών πιστωτών και εργαζομένων;

Οι απαιτήσεις των µικρών πιστωτών δεν επηρεάζονται από τη σύµβαση αναδιάρθρωσης οφειλών που θα υπογράψει η επιχείρηση µε τους υπόλοιπους πιστωτές της. Με αυτόν τον τρόπο, οι εργαζόµενοι και οι µικροί προµηθευτές, που αποτελούν τις πλέον ευάλωτες κατηγορίες πιστωτών και δεν έχουν καμία  διαπραγµατευτική ισχύ, προστατεύονται από ενδεχόµενη διαγραφή ή οποιαδήποτε άλλη µη ευνοϊκή ρύθµιση των απαιτήσεών τους

Πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων:

(α) δεν υπερβαίνουν ατοµικά για κάθε πιστωτή το ποσό των δύο εκατοµµυρίων (2.000.000) ευρώ και ποσοστό ενάµισι τοις εκατό (1,5%) του συνολικού χρέους του οφειλέτη και

(β) δεν υπερβαίνουν αθροιστικά το ποσό των είκοσι εκατοµµυρίων (20.000.000) ευρώ και ποσοστό δεκαπέντε τοις εκατό (15%) του συνολικού χρέους του οφειλέτη δεν συµµετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόµου και δεν δεσµεύονται από τη σύµβαση αναδιάρθρωσης οφειλών.

Αν οι απαιτήσεις που εµπίπτουν στα κριτήρια της περίπτωσης α΄υπερβαίνουν αθροιστικά ένα από τα κριτήρια της περίπτωσης β΄, δεν συµµετέχουν στη διαδικασία του παρόντος νόµου και δεν δεσµεύονται από τη σύµβαση αναδιάρθρωσης οφειλών οι πιστωτές µε τις µικρότερες απαιτήσεις έως τη συµπλήρωση του ποσοστού του δεκαπέντε τοις εκατό (15%) ή του ποσού των είκοσι εκατοµµυρίων (20.000.000) ευρώ.

Οι λοιποί πιστωτές, ακόµα και εάν οι απαιτήσεις τους δεν υπερβαίνουν τα κριτήρια της περίπτωσης α΄, συµµετέχουν στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθµισης του νόµου.

26.Ο Νόμος αντιμετωπίζει το φαινόμενο των «στρατηγικών κακοπληρωτών»;

Στον εξωδικαστικό µηχανισµό δεν µπορούν να υπαχθούν επιχειρήσεις, των οποίων οι φορείς ή οι διοικούντες έχουν καταδικαστεί αµετάκλητα για φοροδιαφυγή, απάτη κατά του Δηµοσίου ή σοβαρά οικονοµικά εγκλήµατα. Επιπλέον, η άρση του τραπεζικού και του φορολογικού απορρήτου στην οποία συναινεί η επιχείρηση που υποβάλει αίτηση για ένταξη στο νέο εξωδικαστικό µηχανισµό, καθώς και η δυνατότητα κάθε πιστωτή να ζητήσει οποιοδήποτε επιπλέον στοιχείο ή έγγραφο κατά τη διάρκεια των διαπραγµατεύσεων, θα επιτρέψει µόνο στους έντιµους επιχειρηµατίες να αξιοποιήσουν τη διαδικασία ρύθµισης οφειλών του Νόμου

27.Προβλέπεται η δυνατότητα νέας χρηματοδότησης της επιχείρησης που ρυθμίζει τα χρέη της;

Ο Νόμος παρέχει ιδιαίτερα ελκυστικά προνόμια στους πιστωτές αν αποφασίσουν με πλειοψηφία 3/5 να αναχρηματοδοτήσουν τον οφειλέτη  για απαιτήσεις που γεννώνται πριν ή μετά τη σύμβαση αναδιάρθρωσης για την εξασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας του.

Περισσότερες χρήσιμες ερωτήσεις - απαντήσεις (70 σελίδες) μπορείτε να βρείτε εδώ.

 

► 8. Η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. Ιστότοπος: http://www.keyd.gov.gr/)

Η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ) είναι αυτοτελής δημόσια υπηρεσία, υπαγόμενη στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

Με βασικό πυλώνα το ήδη ολοκληρωμένο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης για την καταπολέμηση του προβλήματος της υπερχρέωσης, που έχει ως κορωνίδες

• τον αναθεωρημένο Νόμο Κατσέλη ή Νόμο Σταθάκη για τα νοικοκυριά & τους ελεύθερους επαγγελματίες

και

• τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών για τις επιχειρήσεις,

η ΕΓΔΙΧ έχει ως αποστολή:

• την οργάνωση και τη διαμόρφωση της πολιτικής για την εξατομικευμένη ενημέρωση πολιτών, επαγγελματιών και επιχειρήσεων για τις δυνατότητες τις πρόνοιες και τις λύσεις που ήδη έχουν προβλεφθεί στους Νόμους για τη διευθέτηση των χρεών τους με την παράλληλη, κατά περίπτωση υποστήριξη τους στην προσπάθεια τους να απεγκλωβιστούν από το πρόβλημα της υπερχρέωσης 
• την περαιτέρω υποστήριξη του έργου του ΚΥ.Σ.Δ.Ι.Χ., με τη συνδρομή στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της γενικότερης στρατηγικής για την επίλυση του Εθνικού προβλήματος Διαχείρισης του Ιδιωτικού Χρέους, το οποίο έχει αγγίξει το 126% του ΑΕΠ. 

καθώς και

• τη χρηματοοικονομική εκπαίδευση νοικοκυριών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και αρμόδιων ή εμπλεκόμενων φορέων

► 9. Αρμοδιότητες της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.

Η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ) συνδράμει στον σχεδιασμό και την υλοποίηση και εισηγείται τους άξονες της πολιτικής και τους στόχους της Εθνικής Στρατηγικής για την καταπολέμηση του προβλήματος της υπερχρέωσης των πολιτών και των επιχειρήσεων.

Για τον σχεδιασμό της Στρατηγικής βασίζεται σε ρεαλιστικά δεδομένα καθότι συντηρεί βάση στατιστικών δεδομένων και πληροφοριών που καταγράφει τα ζητούμενα που προκύπτουν α) από την επαφή με το κοινό στις περιφερειακές της δομές, τα ΚΕΥΔ και το τηλεφωνικό κέντρο, β) από επιστημονικές μελέτες που διεξάγει και γ) από τη σύνθεση αυτών με την εξειδικευμένη γνώση του υπάρχοντος νομικού και θεσμικού πλαισίου.

Για την υλοποίηση των απαραίτητων για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης στόχων έχει αρμοδιότητα και διάρθρωση τέτοια ούτως ώστε να συντονίζει τους κρατικούς φορείς και τα εμπλεκόμενα υπουργεία που συναπαρτίζουν το ΚΥΣΔΙΧ προκειμένου η υλοποίηση των στόχων να είναι έγκαιρη και αποτελεσματικότερη.

Παρότι η υφιστάμενη νομοθεσία ήδη απέκτησε ολοκληρωμένο χαρακτήρα καλύπτοντας όλα τα ιδιωτικά χρέη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων μέσω του αναθεωρημένου  Νόμου Κατσέλη (Νόμου Σταθάκη) και του επικείμενου νομοθετήματος του εξωδικαστικού μηχανισμού διευθέτησης οφειλών επιχειρήσεων, η ΕΓΔΙΧ βάσει της γνωστικής της δυνατότητας και των καινοτομικών εργαλείων που είναι σε θέση να αναπτύξει, της επαφής της με τους ίδιους τους πολίτες και την άμεση σχέση της με το Κυβερνητικό Συμβούλιο, είναι σε θέση να επεξεργάζεται κατευθύνσεις και προτάσεις για την περαιτέρω βελτίωση της υφιστάμενης νομοθεσίας. Η βελτίωση εφόσον είναι επαρκώς τεκμηριωμένη προωθείται με συνοπτικές διαδικασίες στο ΚΥΣΔΙΧ το οποίο συνεδριάζει άμεσα υπό την διοργανωτική της ευθύνη και αποφασίζει ταχέως για την αποκατάσταση των προβλημάτων και την κάλυψη των κενών.

Πέραν των αιτημάτων που υποδέχεται και καταγράφει, η ΕΓΔΙΧ αναλαμβάνει να παρέχει δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες για κάθε περίπτωση που αντιμετωπίζει συμβάλλοντας στην κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης με εγγύτητα στον πολίτη δια των 30 αποκεντρωμένων κεντρικών υπηρεσιών, των Κέντρων Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών. Επιπλέον το δίκτυο αυτό συμπληρώνεται με άλλες 90 δομές μικρότερων γραφείων που διασπείρονται σε ολόκληρη την επικράτεια και  αναλαμβάνουν να υποδέχονται κοινό και να διαβιβάζουν στο δίκτυο νέα αιτήματα από τα οποία προκύπτουν νέες προτάσεις επίλυσης με βάση το ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο διαχείρισης ιδιωτικού χρέους που η κυβέρνηση ανέπτυξε και συνέθεσε την τελευταία διετία. Για τη διαχείριση της πληροφορίας των αιτημάτων, τη στατιστική τους αποτύπωση, την επανατροφοδότηση των δεδομένων από εξατομικευμένες περιπτώσεις, την επικοινωνία Κεντρικής Υπηρεσίας με τις περιφερειακές δομές και την πληρέστερη εξυπηρέτηση και υποστήριξη των υποθέσεων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, η ΕΓΔΙΧ αναλαμβάνει να αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα (ΟΠΣ).  Επιπλέον στη δομή της εντάσσονται εξειδικευμένα τμήματα οικονομικών συμβουλών και νομικής υποστήριξης που εξετάζουν σύνθετες και λιγότερο βατές περιπτώσεις.

Τέλος, η ΕΓΔΙΧ, αναλαμβάνει δράσεις ευαισθητοποίησης για το πρόβλημα της ιδιωτικής υπερχρέωσης και επιμόρφωσης αρμόδιων και εμπλεκόμενων φορέων. Όλοι οι συμπολίτες μας και οι επιχειρήσεις πρέπει να γνωρίσουν και να αξιοποιήσουν τις πρόνοιες και τις δυνατότητες επίλυσης που τους παρέχει το ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο και οι εμπλεκόμενοι θεσμοί στην πορεία  διευθέτησης του συνόλου των οφειλών. 

► 10. Διάρθρωση της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.

Η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους διαρθρώνεται ως εξής:

α) Γραφείο Ειδικού Τομεακού Γραμματέα

β) Κεντρική Υπηρεσία:

• Τμήμα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Συντονισμού
• Τμήμα Οργάνωσης, Διοικητικής και Οικονομικής Υποστήριξης
• Διεύθυνση Ενημέρωσης - Υποστήριξης Δανειοληπτών:
  • Τμήμα Τηλεφωνικού Κέντρου και Πληροφοριακού Υλικού
  • Τμήμα Παρακολούθησης Λειτουργίας Κ.Ε.Υ.Δ.
• Τμήμα Νομικής Υποστήριξης
• Τμήμα Παροχής Οικονομικών Συμβουλών
• Γραφείο Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων
• Γραφείο Εσωτερικού Ελέγχου και Εσωτερικών Υποθέσεων

γ) Περιφερειακές Υπηρεσίες

Ως περιφερειακές υπηρεσίες, σε επίπεδο τμήματος, ορίζονται τριάντα (30) Κέντρα Ενημέρωσης – Υποστήριξης Δανειοληπτών (Κ.Ε.Υ.Δ.).

► 11. Μήνυμα του Ειδικού Γραμματέα Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους

Του Φώτη Κουρμούση* (όπως δημοσιεύτηκε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ)

«Επί επτά χρόνια τώρα η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς κρίσης με πολλαπλές συνέπειες στην κοινωνία, στην οικονομία και γενικότερα στην καθημερινότητα μας. Η ανεργία, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, τα λουκέτα των επιχειρήσεων και το μεγάλο έλλειμμα στο κοινωνικό κράτος (περικοπές σε υγεία, παιδεία και πολιτισμό) έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους Έλληνες πολίτες. Η πολιτική δραστηριότητα και συνακόλουθα η επικαιρότητα εστιάζουν στην αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Όμως δεν χρωστάει μόνο η χώρα...

Συγκριτικά «παραμελημένο» μοιάζει να είναι ένα εξίσου μεγάλο πρόβλημα που δημιουργεί το ιδιωτικό χρέος, δηλαδή τα χρέη των πολιτών και επιχειρήσεων, κυρίως προς τις τράπεζες, καθώς και μεταξύ τους. Ένα χρέος εξίσου τεράστιο (126% του ΑΕΠ), με εξίσου σημαντικές συνέπειες στους πολίτες, στην οικονομία και στην κοινωνία εν γένει. Με βάση το Κυβερνητικό πρόγραμμα υλοποιείται μια εθνική στρατηγική για την αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους, η οποία αποσκοπεί στη μείωση των χρεών νοικοκυριών και επιχειρήσεων αποβλέποντας αφενός στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών και στην εξυγίανση των επιχειρήσεων και αφετέρου στη διάσωση και βελτίωση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος (ρευστότητα, καταθέσεις κλπ), η οποία θα τονώσει περαιτέρω την οικονομική δραστηριότητα και τις επενδύσεις, μέσω νέων χορηγήσεων σε υφιστάμενες και νέες επιχειρήσεις. Όσο το πρόβλημα του χρέους διογκώνεται, δυστυχώς συντηρούνται ερωτηματικά σχετικά με την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, που έχει ως συνέπεια τη δυσχέρεια της ομαλής χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας.

Η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ) δημιουργήθηκε με σκοπό να αντιμετωπίσει συνολικά το πρόβλημα της υπερχρέωσης, που ταλανίζει πολίτες και επιχειρήσεις. Πολλοί συνδυάζουν την ύπαρξη της Γραμματείας με το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ωστόσο η ΕΓΔΙΧ δεν στέκεται μόνο εκεί, αλλά εστιάζει σε μια ολιστική προσέγγιση για τη διαχείριση του συνόλου χρεών: τραπεζικών, φορολογικών, ασφαλιστικών κλπ. Δεν είναι εφικτό να διευθετηθούν τα χρέη μόνο σε μια ομάδα πιστωτών, διότι στην οικονομία οι πιστωτές αποτελούν «συγκοινωνούντα δοχεία» και συχνά αναπτύσσονται ανταγωνιστικές τάσεις μεταξύ τους. Η λύση που προτάσσουμε είναι η διευθέτηση του συνόλου των χρεών στη βάση της δυνατότητας αποπληρωμής (ability to pay) των δανειοληπτών.

Ειδικά για τα «κόκκινα δάνεια», προκειμένου να διευκολυνθεί η διαδικασία μείωσης τους, αναπτύχθηκαν διάφορα νέα εργαλεία, όπως η νομοθεσία για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και η δευτερογενής αγορά δανείων, ενώ βελτιώθηκαν υφιστάμενα, όπως ο Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών. Παράλληλα διαμορφώθηκε το νομικό πλαίσιο, έτσι ώστε να θέτει κοινωνικά ευαίσθητα κριτήρια για τη διαχείριση των συνεπειών της κρίσης στους πολίτες και τη διασφάλιση θεμελιωδών τους δικαιωμάτων, όπως:

· η προστασία της πρώτης κατοικίας, αφού καμία οικογένεια δεν πρέπει να μείνει άστεγη

· ο συνυπολογισμός εύλογων δαπανών διαβίωσης στην αξιολόγηση της δυνατότητας αποπληρωμής ενός δανείου, ώστε όλοι να πληρώνουν αυτό που μπορούν, εξασφαλίζοντας μια αξιοπρεπή διαβίωση των πολιτών

· η ιδιαίτερη πρόνοια για τους πολίτες και ελευθέρους επαγγελματίες που εξαιτίας εξαιρετικών περιστάσεων (π.χ. σοβαρά προβλήματα υγείας, ανεπαρκές εισόδημα για την κάλυψη στοιχειωδών βιοτικών αναγκών κλπ) δεν μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, περιλαμβάνοντας ακόμη και επιδότηση των δανείων τους από το Κράτος.

Στον αντίποδα των ανωτέρω παρεμβάσεων βρίσκονται και δράσεις για την εξάλειψη των στρατηγικών κακοπληρωτών, οι οποίοι επιβαρύνουν το τραπεζικό σύστημα, εις βάρος των συνεπών ή ευάλωτων συμπολιτών τους.

Για τη λήψη των πολιτικών αποφάσεων και το συντονισμό των παραπάνω παρεμβάσεων δημιουργήθηκε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΚΥΣΔΙΧ), που αποτελείται από τον υπουργό Οικονομίας (ως Πρόεδρο) και τους υπουργούς Οικονομικών, Εργασίας και Δικαιοσύνης (ως μέλη). Η ΕΓΔΙΧ υποστηρίζει το ΚΥΣΔΙΧ και υλοποιεί τις σχετικές αποφάσεις του.

Η ΕΓΔΙΧ δεν θα μπορούσε να αποφύγει το βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου: τους εξαιρετικά περιορισμένους διαθέσιμους πόρους. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα 3 μηνών (Αύγ - Οκτ 2016), αξιοποιώντας στελέχη, δομές και υλικοτεχνική υποδομή που ήδη διέθετε το Δημόσιο, δημιουργήσαμε την κεντρική υπηρεσία, στην περιοχή της Νίκαιας. Υλοποιήθηκε έτσι εντός των αρχικών χρονοδιαγραμμάτων ένα σχέδιο που εξήγγειλε ο τότε Υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης και υλοποιεί ο νυν Υπουργός Οικονομίας Δήμος Παπαδημητρίου.

Αν και ο βίος της ΕΓΔΙΧ είναι ακόμα μικρός, έχει προλάβει να αναλάβει πλήθος αποστολών. Καταρχήν, υποστηρίζει το ΚΥΣΔΙΧ στη διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς για θέματα, όπως ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και η δημιουργία δημόσιας δομής αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Προσφέρει τεχνοκρατική τεκμηρίωση, αντλώντας στοιχεία από διεθνή παραδείγματα, κυρίως ευρωπαϊκά, τα οποία επεξεργάζεται συνδυαστικά, με στόχο την ολοκλήρωση του προστατευτικού πλαισίου. Ζητούμενο είναι η εξυπηρέτηση των αναγκών πολιτών των οποίων η ποιότητα ζωής δέχθηκε σφοδρό πλήγμα από την υπερχρέωση, λόγω της δραστικής μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος. Ταυτόχρονα συνεχίζει να θέτει δικλίδες ασφαλείας υπέρ των πολιτών και έτσι υποστηρίζει νομοθετικές πρωτοβουλίες και για άλλες πτυχές του προβλήματος της υπερχρέωσης, όπως η χρηματοδότηση με ευρωπαϊκά κονδύλια του θεσμού της νομικής βοήθειας και η οικονομική υποστήριξη των ασθενέστερων δανειοληπτών.

Παράλληλα, συμπληρώνει και συνεργάζεται με τους λοιπούς φορείς περί την υπερχρέωση που μέχρι σήμερα λειτουργούν μεμονωμένα, είτε αυτοί είναι δημόσιοι (όπως ο Συνήγορος του Καταναλωτή), είτε ιδιωτικοί (όπως ο Τραπεζικός Μεσολαβητής) ή καταναλωτικές οργανώσεις. Όπως έχει επισημάνει και το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής, πρόκειται για κεντρικούς πυλώνες της κοινωνικής πολιτικής στο θέμα των «κόκκινων» δανείων, καθώς εξασφαλίζουν στους μη έχοντες μια ισότιμη πρόσβαση στα διαθέσιμα εργαλεία ρύθμισης και προστασίας. Στο πλαίσιο αυτό η ΕΓΔΙΧ αναλαμβάνει σειρά πρωτοβουλιών συνεργασίας και διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, προκειμένου να υποστηρίξει τα συμφέροντα και δικαιώματα των ευάλωτων δανειοληπτών. Οι φορείς αυτοί μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξωδικαστική και προδικαστική προσπάθεια διευθέτησης των χρεών. Ενδεικτικά αναφέρω τη διαβούλευση με το Συνήγορο του Πολίτη για θέματα διακρίσεων εις βάρος των δανειοληπτών, καθώς και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για την ευχερέστερη κάλυψη των πασχόντων μικτών νοικοκυριών, δημόσιου και ιδιωτικού υπαλλήλου, όταν ο δεύτερος αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα (π.χ. δεν πληρώνεται ή χάνει τη δουλειά του). Η ΕΓΔΙΧ στηρίζει λοιπές κυβερνητικές πρωτοβουλίες που εστιάζουν στην υποστήριξη ευάλωτων πολιτών και συνεργεί μαζί τους, όπως με τα Κέντρα Κοινότητας που προωθεί το Υπουργείο Εργασίας (γνωστά και ως «ΚΕΠ Αλληλεγγύης»), καθώς και άλλες δομές που δημιουργούνται με κοινωνικό χαρακτήρα. Όλοι οι φορείς που ενεργοποιούνται ή/και δημιουργούνται, συγκροτούν το εθνικό κοινωνικό πρόγραμμα της πολιτείας για τη συμπαράσταση στον πολίτη, παρέχοντας τις δυνατές λύσεις στην αντιμετώπιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, απαλύνοντας τις συνέπειες της λιτότητας και γενικότερα της οικονομικής κρίσης.

Τα παραπάνω αποτελούν κατά κύριο λόγο δράσεις που δεν γίνονται άμεσα αντιληπτές από τους πολίτες και ίσως για αυτό το ακρωνύμιο ΕΓΔΙΧ σε πολλούς δεν λέει ακόμα κάτι. Σύντομα, όμως, αυτό θα αλλάξει, με τη διαμόρφωση ενός δικτύου ενημέρωσης και εξυπηρέτησης των δανειοληπτών σε όλη τη χώρα. Το δίκτυο αυτό περιλαμβάνει 30 κεντρικούς κόμβους σε όλη τη χώρα - τα Κέντρα Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών (ΚΕΥΔ), μια μορφή «ΚΕΠ» που εξειδικεύεται σε δανειολήπτες. Τα ΚΕΥΔ θα λειτουργήσουν στο Β' εξάμηνο του 2017 και στελεχώνονται με επιστημονικό προσωπικό, δικηγόρους και οικονομολόγους, που προσλαμβάνονται μέσω ΑΣΕΠ και χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, ώστε να μην επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.

Μέχρι την ίδρυση αυτών των κέντρων εξειδικευμένης υποστήριξης, αποφασίστηκε η ίδρυση ενός ευρύτερου δικτύου Γραφείων Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών (ΓΕΥΔ), με σκοπό την κάλυψη της άμεσης ανάγκης ενημέρωσης των πολιτών για βασικά ζητήματα και διαδικασίες υπερχρέωσης. Αυτά στελεχώνονται με δημόσιους υπαλλήλους, που λαμβάνουν την κατάλληλη εκπαίδευση και έχουν συνεχή υποστήριξη από την ΕΓΔΙΧ. Εντός του Α' εξαμήνου 2017 αναμένεται να δημιουργηθούν πανελλαδικά 120 Γραφεία, εκ των οποίων τα 30 θα μετεξελιχθούν στη συνέχεια σε ΚΕΥΔ. Έτσι συγκροτείται ένα ευρύ δίκτυο που καλύπτει ολόκληρη τη χώρα, με κεντρικούς κόμβους τα ΚΕΥΔ και απολήξεις τα ΓΕΥΔ.

Αποστολή των Γραφείων αυτών είναι να ενημερώνουν σφαιρικά και αναλυτικά για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις υπερχρεωμένων πολιτών και επιχειρήσεων, που επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την προφανή αδυναμία τους να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους. Τα ΓΕΥΔ παρέχουν συμβουλές και οδηγίες για διαδικασίες σχετικές με την προστασίας της πρώτης κατοικίας και γενικότερα τις πρόνοιες που περιλαμβάνει ο Νόμος για το σύνολο των χρεών των ευάλωτων και μη κοινωνικών ομάδων, καθώς και την εξωδικαστική ρύθμιση δανείων, σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών. Στρατηγικά προωθούμε τις εξωδικαστικές λύσεις και τη συμβιβαστική επίλυση διαφορών, ωστόσο εάν δεν καταστεί αυτό εφικτό, τότε συνιστούμε την προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Στα ΓΕΥΔ μπορεί να απευθύνεται η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών: άνεργοι, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αγρότες, εργάτες, ελεύθεροι επαγγελματίες, μικροέμποροι και μικροεπιχειρηματίες.

Οι προτάσεις που παρουσιάζουν τα Γραφεία για τη ρύθμιση δανείων λαμβάνουν υπόψη τα εισοδήματα και ολόκληρη την περιουσία των δανειοληπτών, συνεκτιμώντας τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης. Για το λόγο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό οι πληροφορίες που δίνονται από τους πολίτες να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο σαφείς και ειλικρινείς, ώστε οι συμβουλές να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και να είναι αποτελεσματικές. Προφανώς τα Γραφεία δεν έχουν αρμοδιότητα να αποφασίζουν «κούρεμα» χρεών προς τράπεζες, Δημόσιο ή Ασφαλιστικά Ταμεία ή να σταματούν τυχόν δικαστικές ενέργειες, όπως οι πλειστηριασμοί. Ωστόσο για όλα αυτά τα θέματα μπορούν να παρέχουν εξειδικευμένη ενημέρωση και συμβουλευτική υποστήριξη, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να λάβουν τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις.

Στο τέλος Φεβρουαρίου ετοιμάζεται να λειτουργήσει το πρώτο Γραφείο, στο κτίριο όπου ήδη στεγάζεται η ΕΓΔΙΧ. Αμέσως μετά, εντός Μαρτίου, ακολουθούν 2 Γραφεία στο κέντρο Αθήνας και Πειραιά, στη συνέχεια δημιουργούνται Γραφεία στις υπόλοιπες 12 πρωτεύουσες Περιφερειών, ενώ τους επόμενους μήνες το δίκτυο αναπτύσσεται σταδιακά στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας, χωρίς να παραμελούμε τη νησιωτική και ακριτική Ελλάδα. Παράλληλα ενεργοποιείται στο αμέσως προσεχές διάστημα ο δικτυακός χώρος της ΕΓΔΙΧ (www.keyd.gov.gr), που περιλαμβάνει μια διαδραστική πλατφόρμα, χρηστική για τους λιγότερο εξοικειωμένους και που βοηθά βήμα-βήμα στη διαμόρφωση συνδυαστικής αντίληψης για το προστατευτικό θεσμικό πλαίσιο της υπερχρέωσης, προσφέροντας εξατομικευμένες λύσεις.

Κλείνοντας θα αναφερθώ σε κάτι προσωπικό που με ρωτούν οι περισσότεροι: ποιο είναι το όραμα μου για την ΕΓΔΙΧ. Απαντώ ξαφνιάζοντάς τους λέγοντας το εξής: «ο απώτερος στόχος μου για τη Γραμματεία είναι να 'κλείσει', αφού δεν θα υπάρχει πλέον πρόβλημα υπερχρέωσης των Ελλήνων!»

* Ο κ. Φώτης Κουρμούσης είναι Ειδικός Τομεακός Γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους

► 12. Τα μαγνητοσκοπημένα σεμινάρια που διοργάνωσε η Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. για  Οικονομολόγους–Λογιστές και για  Δικηγόρους–Νομικούς για τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών των Επιχειρήσεων και πραγματοποιήθηκαν στο αμφιθέατρο της Γ.Γ.Π.Σ.

i. Σεμινάριο για Οικονομολόγους-Λογιστές 1η ημέρα (26/7/2017)

• Εισαγωγή  στον Νόμο 4469/2017 Εισηγητής: Ο Ειδικός Γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, Φ.Κουρμούσης.

• Μελέτη Βιωσιμότητας- Κριτήρια Επιλεξιμότητας Επιχείρησης Εισηγητής: Χ.Κώστογλου

• Παρουσίαση της Ηλεκτρονικής Πλατφόρμας Εισηγητές: Π.Χαμηλού – Β.Κουρμπάνης

ii. Σεμινάριο για Δικηγόρους–Νομικούς 2η ημέρα (27/7/2017)

• Εισαγωγή  στον Νόμο 4469/2017 Εισηγητής: Ο Ειδικός Γραμματέας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, Φ.Κουρμούσης.

• Ανάλυση κατά άρθρο του Ν. 4469/2017 Εισηγητής: Λ.Τυροβολάς

• Παρουσίαση της διαδικασίας υποβολής αίτησης του Ν. 4469/2017 Εισηγητές:  Ν.Μαργιολάκη – Χ.Κώστογλου

• Ερωτήσεις – Συζήτηση για τον Ν.4469/2017

► 13. Υποδείγματα αρχείων, πρακτικών και οδηγίες συμπλήρωσής τους


i. Υποδείγματα αρχείων οφειλετών και οδηγίες συμπλήρωσής τους

• Οδηγίες υποβολής επισυναπτόμενων εγγράφων - στοιχείων

• Πίνακας περιουσιακών στοιχείων και εξασφαλίσεων

• Πίνακας μεταβιβάσεων - επιβαρύνσεων περιουσιακών στοιχείων

• Πίνακας συναλλαγών

• Πίνακας συνδεδεμένων Φ.Π. και Ν.Π. με τον οφειλέτη

• Πρόταση αναδιάρθωσης (τύπος Ι)

• Πρόταση αναδιάρθωσης (τύπος ΙΙ)

• Υφιστάμενες ρυθμίσεις με το δημόσιο

• Αίτημα παράτασης προθεσμίας

       

ii. Υποδείγματα πρακτικών συντονιστών και οδηγίες συμπλήρωσής τους

• Πρακτικό συνάντησης

• Πρακτικό αποτυχίας (άρθ. 7§1)

• Πρακτικό αποτυχίας (άρθ. 7§3) - Μη ανταπόκριση του οφειλέτη

• Πρακτικό αποτυχίας (άρθ. 7§3) - Μη συναίνεση των πιστωτών

• Πρακτικό αποτυχίας (άρ. 8§2 εδ. α΄)

• Πρακτικό αποτυχίας (άρ. 8§2 εδ. β΄)

• Πρακτικό αποτυχίας (άρ. 8§9)

• Πρακτικό αποτυχίας (άρ. 8§11 εδ. β΄)

• Πρακτικό αποτυχίας (άρ. 8§11 εδ. γ΄)

• Πρακτικό αποτυχίας (άρ. 11§2)

• Πρακτικό περαίωσης

• Οδηγίες συμπλήρωσης των παραπάνω εντύπων

iii. Υποδείγματα αρχείων πιστωτών και οδηγίες συμπλήρωσής τους

• Δήλωση εμπιστευτικότητας

• Εξουσιοδότηση νομικού προσώπου για την εκπροσώπησή του από φυσικό πρόσωπο

• Αντιπρόταση αναδιάρθρωσης πιστωτή

• Πρόταση βοηθού συντονιστή

• Πρόταση ορισμού συνάντησης

• Αίτημα παράτασης προθεσμίας

• Πρόταση ορισμού εμπειρογνώμονα

• Αίτημα προσκόμισης πρόσθετων εγγράφων - στοιχείων

• Ένσταση κατά της διαδικασίας διαπραγμάτευσης

• Αίτηση δικαστικής επικύρωσης της σύμβασης αναδιάρθρωσης οφειλών

• Πίνακας αποστολής προσκλήσεων προς οφειλέτες

• Πίνακας θεσμικών πιστωτών

• Πίνακας εκπροσώπων θεσμικών πιστωτών

• Οδηγίες συμπλήρωσης των παραπάνω εντύπων

iv. Υποδείγματα αρχείων εμπειρογνωμόνων και οδηγίες συμπλήρωσής τους

• Σχέδιο αναδιάρθρωσης οφειλών

• Οδηγίες συμπλήρωσης
  

► 14. Χρήσιμες αναρτήσεις, οδηγοί και λοιπό βοηθητικό υλικό

• Τ.Ε.Ε. Πως θα εφαρμοστεί η εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών - Τι θα γίνει με τους ελεύθερους επαγγελματίες

• Ε.Β.Ε.Π. Ενημερωτικό σημείωμα με 31 ερωτήσεις-απαντήσεις για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών

• Ε.Ε.Τ. Συχνές ερωτήσεις - απαντήσεις για τον εξωδικαστικό μηχανισμό

• Π.Ο.Φ.Ε.Ε. Διαδικασία εξουσιοδότησης λογιστή/φοροτεχνικού για τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών

• Ολόκληρη η παρουσίαση του νόμου του εξωδικαστικού μηχανισμού στα σεμινάρια της Ε.Γ.Δ.Ι.Χ. (Αρχείο PDF) 
  

          Μπορείτε να κατεβάσετε το παραπάνω αρχείο σε μορφή PowerPoint από εδώ.

• Σύντομη παρουσίαση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας

• Συνοπτικός περιγραφή των κριτηρίων υπαγωγής και επιλεξιμότητας

• Συνοπτική περιγραφή των στοιχείων που απαιτούνται για την υποβολή της αίτησης

• Οδηγός δεοντολογίας συντονιστών
  

• Δέντρο διαδικασίας υπαγωγής στη ρύθμιση μικρής επιχείρησης

• Δέντρο διαδικασίας υπαγωγής στη ρύθμιση μεγάλης επιχείρησης

• Δέντρο κανόνων σύμβασης αναδιάρθρωσης ν.4469/2017

• Χαρακτηριστικά μελέτης βιωσιμότητας

• Συνοπτικός Οδηγός για υποβολή αίτησης από οφειλέτη - συνοφειλέτη
  
  
• Αναλυτικός Οδηγός για υποβολή αίτησης από οφειλέτη - συνοφειλέτη

• Ρόλος πιστωτή. Συνοπτική αναφορά, οδηγός εφαρμογής

• Ρόλος εμπειρογνώμονα. Οδηγός εφαρμογής

► 15. Σχετικές διατάξεις

• Ν.4469/2017 (ΦΕΚΑ'62/3-5-2017) Εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις

• Αιτιολογική έκθεση - Σχέδιο νόμου «Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών Επιχειρήσεων»

• Υ.Α. Αριθμ. πρωτ.: 32320/1841/2017 Καθορισμός της μεθοδολογίας και των κριτηρίων για τον προσδιορισμό του αριθμού και του ύψους των δόσεων, καθώς και των κριτηρίων για τη διαμόρφωση της ψήφου του Κ.Ε.Α.Ο. κατά τη διαδικασία της εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών του ν. 4469/2017

• ΠΟΛ.1105 14.7.2017 Καθορισμός των κριτηρίων για τη διαμόρφωση της ψήφου του Δημοσίου στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων, της μεθοδολογίας και των κριτηρίων για τον προσδιορισμό των δόσεων αποπληρωμής οφειλών προς το Δημόσιο με σύμβαση αναδιάρθρωσης και ειδικότερων θεμάτων για την εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 13 του άρθρου 15 του ν. 4469/2017

• Εγκύκλιος Ε.Φ.Κ.Α. 30 21.7.2017 Κοινοποίηση των διατάξεων του Ν.4469/2017 που αφορούν τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων

• ΠΟΛ.1124 31.7.2017 Κοινοποίηση των διατάξεων του ν. 4469/2017 (ΦΕΚ Α' 62/3-5-2017) «Εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις», του άρθρου 46 του ν. 4472/2017 (ΦΕΚ Α' 74/19-5-2017) και της κατ' εξουσιοδότηση της παραγράφου 14 του άρθρου 15 του ν. 4469/2017 εκδοθείσας Απόφασης Υπουργού Οικονομικών ΠΟΛ 1105/2017 (ΦΕΚ Β' 2426/14-7-2017) και παροχή οδηγιών για την εφαρμογή αυτής